ZE VEN DA GEN HAARLEM -
STATIONSPLEIN
KUIPERS
Het boek als leesinstrument
0
Het werk van dr. Hicks,
opwekkings-prediker
SLEUTEL WEG?
:'n tsualUU/
S- H. de Roos: „Het boek
is iets eenvoudigs"
H. L. Prenen:
nooit een boek
,Ik heb nog
weggedaan"
Van mensen en dingen
onder de Damiaatjes
ZATERDAG 2 5 FEBRUARI 1956
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Belangwekkende inleiding
in Begijnhofkapel
Hulp van de kinderrechter
bij de opvoeding
„DE SLEUTELSPECIALIST"
Glubmatch kynologenclub
Kennemerland
Verkoop van huizen
Burgerlijke Stand
van Haarlem
Kleuterscholen
hebben namen
Wees toch niet bang van grijze haren!
kappershanden
zijn
„denkende" handen
Color Friction 'n product van Indoia
et
Liefde voor papier
„Beleefde" boeken
Zilverpapier
(rmrden trouw
Pensioen in de
hitte van de kou
Boeke(n)rij
Haarlemse Luchtvaartclub
had een goed jaar
Gemalen
slakjes
POTTER'S LINIA
9
Onder auspiciën van het Interkerkelijk
Evangelisatie-Comité zal maandagavond 27
februari in de Begijnhofkapel te Haarlem
ds. J. G. van Hoogstraten, predikant te
Stadskanaal, spreken over het onderwerp:
Verslag over de bekende opwekkings
prediker dr. Tommy Hicks."
Ds. Van Hoogstraten heeft de samenkom
sten, die de over de gehele wereld bekende
Amerikaanse opwekkingsprediker dr. T. N.
Hicks in Zwitserland hield, bijgewoond.
Deze dr. Hicks heeft ook de leiding gehad
van de grootste opwekking in de wereld
geschiedenis, die in Argentinië heeft plaats
gehad. Hij had de vrijmoedigheid president
Perón, die toen nog aan de regering was,
te spreken te vragen. Protestantse evan
gelisten hadden getracht uitzendvergun
ning in Argentinië te krijgen, maar Perón
weigerde dit. Zij hadden voorts gevraagd
de pers te mogen inschakelen, ook dit wees
Perón van de hand. Zij hadden getracht
massa-samenkomsten te houden, maar deze
gaf geen toestemming voor Protestantse
samenkomsten van meer dan 200 mensen.
En daar stond Tommy Hicks voor Perón
eu vroeg om vrije beschikking over de
zendtijd, om medewerking van de pers en
om de grootste stadions in Argentinië. Toen
gebeurde het wonder. Perón haatte de
Amerikanen, maar hij gaf dr. Hicks toe
stemming voor alles wat deze vroeg.
Zelfs in Buenos Aires, met zijn dichte
bevolking, was het station nooit helemaal
vol geweest. Er zijn 180.000 zitplaatsen en
zelfs wanneer de president sprak, waren
deze niet alle bezet. Maar de kleine Ame
rikaan dr. Hicks, verkondiger van het woord
des Heren, kreeg er 200.000 mensen bijeen.
Vorig jaar heeft dr. Hicks een evangeli
satiecampagne geleid in Rusland en Polen,
die rijk gezegend was.
ADVERTENTIE
Mej. mr. M. de Keyzer over:
„Alle aangeboden hulp dient aanvaard te
worden". Deze stelling dient bij alle hulp
verlening bij de opvoeding van kinderen
door anderen dan de ouders in het oog
gehouden te worden. Aldus mejuffrouw mr.
M. de Keyzer, kinderrechter, te Alkmaar,
in een causerie „De kinderrechter als hulp
bij de opvoeding", die zij donderdagavond
hield voor de Vereniging voor Paedagogiek.
De wet van 1921, die de instelling van het
instituut van de kinderrechter regelde,, be
paalde dat slechts juristen, die lid van een
rechtbank zijn, als kinderrechter kunnen
optreden. Zij zijn dus gewoon rechter en
berechten daarnaast misdrijven, begaan
door personen jonger dan achttien jaar.
Slechts in de grote steden zijn sommige
juristen alléén kinderrechter. Wat kan er
ten aanzien van de jeugdmisdrijven gedaan
worden?
Mejuffrouw mr. De Keyzer vertelde dat
er een groot aantal straffen, waarvan een
gedeelte voorwaardelijk kan worden op
gelegd, bestaat voor jeugdige boosdoeners.
Als binnenkort de kinderrechtspraak onder
het strafrecht komt te ressorteren, wordt
het aantal straffen nog meer uitgebreid. De
officier van Justitie kan echter een bepaal
de zaak ook terzijde zetten, wanneer hier
mee het belang van de verdachte gebaat is.
In het algemeen wordt ten aanzien van
kinderen het strafrechtelijk optreden zo
veel mogelijk beperkt: voorop staat de
vraag: „Wat is voor het kind het beste?".
De betekenis van het strafbaar feit moet
niet alleen individueel bezien worden,
maar ook naar het belang voor de samen
leving worden afgewogen. In het algemeen
kan gezegd worden dat het strafrecht bij
kinderen slechts bij gelegenheidsdelicten
wordt toegepast. De meest stringente maat
regel is de terbeschikkingstelling van de
regering. De belangrijkste taak van de
kinderrechter ligt echter niet op het straf
rechtelijk maar op het privaatrechtelijk
terrein. Hierbij is het mogelijk ook andere
dan strafrechtelijke maatregelen toe te
passen. Mejuffrouw mr. De Keyzer noemde
hierbij als voornaamste het onder toezicht
stellen, waarbij het kind gesteld wordt on
der het toezicht van een gezinsvoogd, die
bereid is het geestelijk, moreel en licha
melijk welzijn van het kind te behartigen.
Deze voogden zijn verenigd in particuliere
verenigingen, die geschakeerd zijn naar de
verschillende levensbeschouwingen en die
optreden, wanneer het kind met lichame
lijke of zedelijke ondergang bedreigd wordt.
Aan de hand van vele voorbeelden uit de
praktijk werden deze maatregelen toege
licht, waarbij naar voren kwam dat het
onder toezicht stellen een kuur is en dus
een tijdelijk karakter moet dragen. Om tot
een doeltreffende behandeling te komen,
moet men eerst kennis van de kwaal heb
ben. Vroeger ging men hierbij uit naar wat
men bij de gezinnen aan feitelijke toestan
den zag. Tegenwoordig beziet men aller
eerst de achtergronden. De kinderrechter
heeft bij dergelijke problemen de hulp van
anderen nodig.
Een grote rol hierbij spelen de sociale
rapporten van de maatschappelijke wer
kers, de diagnose van psychiaters en psy
chologen en de adviezen van de medisch-
opvoedkundige bureaus. Ook kan men
vóór het therapeutisch optreden overgaan
tot plaatsing in een observatiehuis. De the
rapie kan de kinderen thuislaten onder
toezicht van een voogd, of doen plaatsen in
een interne betrekking of in een inrich
ting voor opvoeding. Dit kan zijn een par
ticuliere instelling of een Rijksopvoedings
gesticht. Er is gebleken dat de ouders zelf
uiterst zelden om hulp komen vragen.
Meestal wordt de onder toezichtstellmg
verzocht door de Voogdijraad of de officier
van Justitie.
Als uiterste maatregel kan ontheffing uit
de ouderlijke macht volgen. Mejuffrouw
mr. De Keyzer besloot met te zeggen dat
nieuwe inzichten het niet gemakkelijke
werk hebben verdiept. Na de pauze werd
er gelegenheid gegeven tot het stellen van
vragen. Tot slot bedankte de voorzitter
van de vereniging, de heer J. G. van Buss-
bach, mejuffrouw De Keyzer voor haar
causerie, die een goed inzicht heeft ge
geven van het moeilijke maar dankbare
werk van de kinderrechter.
ADVERTENTIE
LANGE VEERSTRAAT 10 - TEL. 11493
Zondag 26 februari 12 uur begint in de
grote zaal van restaurant Groenendaal in het
wandelbos Heemstede, de clubmatch van de
Kynologenclub Kennemerland. Rashonden
liefhebbers zullen er tot zes uur hun hart
kunnen ophalen.
De verscheidenheid van rassen, die getoond
zullen worden, is dit keer groter dan in
vorige jaren. Er zijn St. Bemhards en Duitse
Doggen en minuscule Dwergkeesjes en Pe-
kingeesjes. Interessant belooft ook de groep
jachthonden te worden, waaronder de zeld
zame Amerikaanse Cocker Spaniel,
De uitslag van de donderdag gehouden
verkoping in het Notarishuis luidt:
Kijkduinstraat 23, Haarlem f 15.000. opge
houden; Hagelingerweg G 61, Santpoort
f 8000, A. T. Ales; Lange Boogaardstraat 18,
Haarlem f4700, W. Wakker; Westerhoutstraat
7, Haarlem f23.005, J. J. Schouten qq.; Wes
terhoutstraat 35, Haarlem f 10.200, Th. Bijman
qq.; Cederstraat 26, Haarlem f7500, G. H. van
Glabbeek; Breder odestraat 46, Zandvoort,
niet geveild; Van Merlenlaan 25, Heemstede,
Melchior Treublaan, Heemstede (bouwter
rein) f49.688 P. van den Putten Jr. qq.; Cru-
quiusdijk 57 en 58, Haarlemmermeer f3655,
B. van der Peet; Judith Leysterstraat 8,
Haarlem, niet geveild.
HAARLEM, 24 februari 1956
GEHUWD: 24 febr., S. Zwanenburg en C.
Chr. Bottinga.
BEVALLEN van een zoon: 22 febr., G. J.
Th. Hensenvan Duuren; C. M. Hijne
Hoogenboom; 24 febr., M. Chr. Hageman—
Gahrman.
BEVALLEN van een dochter: 23 febr., W.
LoosBrouwer; J. A. BrückmannDijks
hoorn; C. de FlartWrublewka; J. A. van
RooijenGrimbergen; N. AntenComanne;
E. H. RobbéKorompis.
OVERLEDEN: 21 febr., S. S. Meesters, 69
j„ Maerten van Heemskerkstraat; A. R. P.
Wijnoogst, 83 j., Caninefatenstraat; 22 febr.,
A. Driessen, 4 d„ Jan Nieuwenhuijzenstraat;
A. H. Sandmann, 57 j., Gasthuisvest; J.
Vroegevan der Pol, 59 j., Hazepaterslaan;
A. van der WerfKerste, 84 j., Spoorweg
straat; K. Bakker, 60 j., Van der Vinnestraat;
23 febr., A. E. Hofte, 69 j., Ipenrodestraat;
M. Koopman, 50 j., Generaal de la Reijstraat;
M. M. Dekker, 76 j., Zocherstraat; A. Wig-
gers, 63 j., Acaciastraat; C. J. Neuvel, 2 d.,
Oost-Indiëstraat; J. KuiperKorthuis, 82 j.,
Kleverparkweg; J. LignianScheffer, 54 j.,
Planetenlaan; Chr. S. Kievit—Rijbroek, 78 j.,
Nieuwe Kruisstraat.
ADVERTENTIE
T/T/a
ZIJLSTRAAT HAARLEM
B. en W. hebben aan de Haarlemse open
bare kleuterscholen de volgende namen ge
geven: „Kleuterschool De Kindertuin", de
school voor voorbereidend lager onderwijs
nr. 1 (Tesselschadestraat 4); „Ovide Decroly
kleuterschool", de school voor voorbereidend
lager onderwijs nr. 2 (Smedestraat 33); „Van
Zompel-kleuterschool", de school voor voor
bereidend lager onderwijs nr. 3 (Van Zom-
pelstraat); „Kleuterschool De Kleuterwereld",
de school voor voorbereidend lager onderwijs
nr. 4 (Corn, van Noordestraat 15); „Kleuter
school De Peppels", de school voor voorbe
reidend lager onderwijs nr. 5 (Leidseplein 33);
„Kleuterschool Charlotte Bühler". de school
voor voorbereidend lager onderwijs nr. 6
(Ternatestraat 16); „Kleuterschool Zonne-
hoek". de school voor voorbereidend lager
onderwijs nr. 7 (Berkenstraat 60); „Kleuter
school Zonnehof", de school voor voorberei
dend lager onderwijs nr. 8 (Faradaystraat 2);
„Kleuterschool Hummeltjes Honk", de school
voor voorbereidend lager onderwijs nr. 9
(Tetterodestraat 66); „J. M. Telders kleuter
school", de school voor voorbereidend lager
onderwijs nr. 10 (Haarlemmerliedestraat 29A);
„Maria Montessori kleuterschool", de school
voor voorbereidend lager onderwijs aan de
Pleiadenstraat 136; „Kleuterschool De Pol",
de klasse voor voorbereidend lager onderwijs
in de Spaarneschool (Pol 18); „Beatrix
kleuterschool", de klasse voor voorbereidend
lager onderwijs in de Beatrixschool (Gilles
Schoolmeesterlaan 3); en „Kleuterschool De
Roerdomp", de school voor voorbereidend
lager onderwijs aan de Roerdompstraat.
ADVERTENTIE
F
ir
F
Er is geen enkele reden om in die eerste grijze haren een
ouderdomsverschijnsel te zien, want in deze jachtige tijd
kunnen ook jonge vrouwen grijze haren vinden. Het is zo
gemakkelijk om die grijze haren te camoufleren: vraag Uw
kapper om een COLOR FRICTION (géén haarverf, maar een
korte behandeling). Dan behoudt Uw haar de kleur en de
diepte die eigen is aan Uw jeugd, want
ie
tr
■et
a
Val door gladheid. Een 69-jarige wiel-
rijdster uit Bloemendaal is donderdag op het
Santpoorterplein gevallen en brak de rech
terknieschijf.
Vandaag begint de Boekenweek, de nationale feestelijkheid rondom en door het boek, die
natuurlijk ook in Haarlem bijzondere gebeurtenissen brengt. Haarlem, dat altijd de stad
van Coster is gebleven in de onverzwakte liefde van zijn burgers voor het boek, is rijk aan
.schrijvers, rijk aan lezers en rijk aan hen, die het maken zeg gerust het bouwen van
het boek tot voorwerp van hun liefde hebben gemaakt. En in allen leeft de rijke traditie
van Haarlems banden met het boek. Een woord van Paul Valéry gedachtig, „het boek is
een instrument om te lezen", hebben we de liefde voor het boek in twee uitersten onder
scheiden: er zijn immers liefhebbers van het boek om zijn maaksel, om zijn bouw;
die het instrument genegen zijn. En ook zijn er die het boek willen om wat er in staat,
onafhankelijk van de bouw van het boek zelf; mensen, die bij wijze van spreken boffen als
het boek nog mooi gemaakt is ook. Het zijn natuurlijk uitersten, maar zij raken elkaar in
elke boekenliefhebber. De 78-jarige meester-drukker S. H. de Roos, de man aan wie
Nederland zijn huidige boekkunst dankt, verwierf wereldvermaardheid als maker van het
instrument tot lezen, dat het boek is. De 41-jarige H. L. Prenen kan men daartegenover
stellen als lezer bij uitstek. Er staat geen boek in zijn kasten, dat hij niet kocht omdat hij
belang stelde in de inhoud. De inhoud van de boekenkast van meester-drukker De Roos is
een monument van wat deze begenadigde kunstenaar voor het boek deed. Boeken daaruit
nemend kan men wijzen op het werk van De Roos en zeggen: „Dat is De Roos". Bij
Prenen is dat juist andersom. Voor diens boekenkasten lopend gaat men de vraag stellen:
„Wie is die Prenen toch?" Tot men hem achter een stapel boeken, die niet al te hoog hoeft
te zijn, ontdekt. „O ja", zegt men dan. De heer De Roos is een bezield spreker over Het
Boek; de heer Prenen als hij het heeft over Zijn Boeken.
Er zijn boeken geschreven over S. H. de Roos en zijn pioniers
arbeid voor het boek als praktisch toegepast schoonheidsideaal,
als harmonische architectuur van lettersoort, zetwijze, plaatsing
van het zetvlak in de pagina, papiersoort, band en al die andere
factoren, die samen het boek als eenheid uitmaken. Hij was het,
die de periode van verval in de tweede helft der negentiende
eeuw en de daarop volgende van het „versierde" boek, afsloot
door Nederland een Nederlandse letter te geven. „Hij leidde de
boekkunst in definitieve banen", zegt meester-drukker Van
Krimpen van hem. De kern van het boek als leesinstrument is
het lettertype, zegt de heer De Roos. Op zijn naam staan onder
andere de lettertypes, die genoemd zijn Hollandse Mediaeval.
Erasmus. Grotius, Zilvertype, Meidoorn, Egmont, Libra, De
Roos Romein en De Roos Cursief.
Het Haarlemse Stationsplein
beantwoordt op een niet alge
meen gewenste manier voor
treffelijk aan zijn doel: men
probeert er zou gauw mogelijk
vandaan te komen, hetzij naar
de trein, hetzij naar de stad
Maar omdat elke ruimte voor
een station onmiddellijk aan
die voorwaarde voldoet kan
men het Haarlems Stations
plein er niet om prijzen. Het is
er, dat is zijn verdienste en dat
het er zo beter niet kan blijven
is zijn gezicht. Het staat altijd
een beetje ontevreden, het weet
met zichzelf geen raad, het
heeft een minderwaardigheids
gevoel. Nu de gemeente eige
naresse wordt van het ont
sierende Beijnes-fabriekscom
plex - ook al een complex waar
het plein aan leed - vraagt
iedere rechtgeaarde Haarlem
mer zich af wat er met het
Plein gaat gebeuren.
Wethouder Happé heeft ons
meegedeeld dat hij het nog te
vroeg vindt daar iets definitiefs
over te zeggen; hij liet uitko
men dat de plannen en sugges
ties voor verfraaiing van het
Wij stelden de heer De Roos
de vraag wat hij denkt van
het peil van de huidige Ne
derlandse boekvei-zorging. Rus
tig voor zich uitkijkend vertel
de hij ons toen over zijn eerste
belevenissen met het boek.
Wat verontrust zaten wij te
wachten op het antwoord op
de vraag, terwijl de meester-
drukker vertelde hoe hij op
school boeken van de biblio
theek mocht kaften. „Mijn eer
ste daadwerkelijke bemoeiing
met het boek". Als las hij uit
een roman voor sprak de heer
De Roos verder. „Ik hield van
het papier, gewoon van het
papier. Papier als materie trok
mij bijzonder aan". Hij
ging afleveringen van verha
len inbinden. Op de Nieuw-
markt in Amsterdam kocht hij
boeken voor een dubbeltje
„Soms ook een mooie prent
voor ééi. cent". „Ik heb altijd
om mijn boeken gegeven, ik
hou van het boek". Al vroeg
werd hij gegrepen door de zorg
ervoor. „Ik voelde me verant
woordelijk voor het boek".
Opgegroeid in een gezin waar
de gedegenheid van het am
bacht hoog in ere stond, bezat
hij gevoel van verantwoorde
lijkheid voor de factuur van
het boek dat zich bij de jonge
De Roos tot een maatschappe
lijke zorg ontwikkelde. Hij
wilde de kunst van het boek-
verzorgen niet om de kunst
maar zette zich in voor de
dienende taak van boekverzor
ger. Hij werd de ambachte
lijke kunstenaar van het boek.
Hij was geen versierder, maar
„architect", de dienaar van de
ziel van het boek.
„Ik zie aan sommige boeken
dat de verzorger niet kan te
kenen, al is er geen grein te
kenwerk aan het boek te pas
crekomen". Een boek verraadt
deze man alles over zijn ver
zorger en uitvoerder.
Hij ziet geen boeken, hij
ontmoet ze. Hij beleeft ze
in een innerlijke verstand
houding, die zijn oordeel
staaft met de kracht van een
persoonlijkheid, die in liefde
en kunde in Het Boek ligt
toegespitst. Met zijn gehele
nersoonlükheid doorvoelt de
heer De Roos een boek en hij
staat niet alleen voor zijn oor
deel, hij is zijn oordeel. Hij is
zelf als een perfect gemaakt
boek. In de door hem gemaak
te boeken is hij vervat, hij is
er in herkenbaar.
Zo antwoordde de heer De
Roos dan ook op onze vraag
hoe hij de huidige Nederland
se boekkunst vond. Hij sprak
over zichzelf en gaf aldus een
beeld van het boek dat hij het
juiste acht: het ..boek als iets
eenvoudigs, dat het genot van
de tekst niet mag verstoren".
„Als het mooi lijkt, is het nog
niet mooi. Ik ben tegen het
experimenteren met het boek,
tegen het zich opdringen van
de verzorger ervan. Ik ge
loof dat dat tegenwoordig
al te veel gebeurt. Het pro
bleem van de vormgeving van
een boek oplossen binnen
de grenzen der traditie laat
genoeg speelruimte". „Ik houd
niet van het opzienbarend
nieuwe". „Maar het is mij een
groot genoegen te kunnen zeg
gen dat het Nederlandse boek
op een zeer behoorlijk peil
staat".
Zoals S. H. de Roos in zijn
boeken leeft, zo leven de boe
ken van H. L. Prenen in hem.
Hij heeft een paar duizend boe
ken en niet één is erbij, waar
van hij de inhoud niet in zijn
hoofd heeft. Hij is geen verza
melaar die op volledigheid uit
is, hij koopt boeken die hem
interesseren. Hij is een liefheb
ber in de ware zin des woords.
Hij houdt van zijn boeken om
dat hij er al van hield toen hij
ze nog niet had. Hij heeft ook
nog nooit een eenmaal aange
schaft boek weggedaan, een
houding die zijn boekenkasten
overlast aandoet. H. L. Prenen,
lezer, koper, proza-schrijver,
dichter, tekenaar, historicus en
criticus, volgt niet de boeken
productie om „bij te blijven",
zijn liefde gaat uit haar het
verleden, zijn belangstelling
naar het heden. Hij heeft die
liefde voor het boek, die het
verlangen wekt een boeken-
antiquariaat te beginnen,
„maar diezelfde liefde zou ver
hinderen dat ik ook maar één
boek verkocht dat ik zelf mooi
vind". Hij is een lezer met ont
zagwekkend geheugen. Heeft
hij eenmaal een boek gekocht
dat hem boeit, omdat het past
in zijn interesse, dan leest hij
het ook zo dat hij het nooit
meer vergeet. Zijn bibliotheek
is niet die van een verzamelaar
of specialist, zij is een typering
van haar eigenaar en zonder
hem zinloos. Er is maar één
man ter wereld, die eigenaar
van die boekencollectie kan
zijn: Prenen. Hij rechtvaardigt
zijn boekenschat.
Wij vroegen hem zijn liefste
boek. Binnen tien minuten wa
ren wij omringd door stapels
liefste boeken. Een „levende"
bibliotheek heeft geen liefste
boek. Maar zij heeft wel koop
jes. Bijvoorbeeld een eerste
druk van de volledige werken
van Goethe in veertig delen.
„Die heb ik voor f2.50 ge
kocht", zegt de eigenaar trots.
Zijn boekenkast wemelt van
„typische aankopen", zoals de
heer Prenen hen noemt. De
ontelbare exposities die hij
heeft besproken zijn bijna alle
door hem uit eigen kunstboe-
kenbezit geïllustreerd.
De heer Prenen is begonnen
met Franse litteratuur, vervol
gens Duitse en daarna is hij
kunstboeken gaan kopen. „Ne
derlandse romans heb ik bijna
niet", zegt hij; de tientallen
die wij zagen staan telden tus
sen de meer dan vierduizend
boeken blijkbaar niet zwaar!
Toen wij de kleine figuur van
de heer Prenen steeds verder
zagen ondergaan in de stapels
boeken die hij razendsnel om
zich heen stapelde en toelicht
te. vroegen wij ons af wat je
nog zelf aan gedachten kunt
overhouden als er al zoveel in
het hoofd zit opgeborgen.
Meteen heeft hij een verhaal
over de grootste boekenlezer
aller tijden, Antonio Maglia-
becchi, die 30.000 boeken had
gelezen en alles had onthou
den. Toen men hem huldigde
op zijn 75ste verjaardag be
dacht hij als spreuk voor een
medaille: „Lezen zonder zelf te
denken heeft weinig nut". Per
soonlijker woorden zijn van
die kamergeleerde niet be
waard gebleven. Maar Prenen
is geen kamergeleerde. Hij
lééft zijn kennis. Hij herschept
het gelezene tot persoonlijke
verworvenheid. Zijn boeken
hebben niets aan hem veran
derd. In zijn hoofd zijn al zijn
boeken veranderd tot Prenen.
Hoor hem maar eens praten!
plein alle nog zeer voorlopig
zijn. Vooral is een verbetering
van de parkeerruimte en ver
keerssituatie nodig, vooral ook
wat betreft de bussen. Pas als
dit probleem, dat samenhangt
met de algemene stads-ver-
keersplannen, is opgelost - en
dat kan wel geruime tijd ver
gen - kan bekeken worden wat
er verfraaid kan worden en
hoe. En dat zal ook niet in een
halfuur zijn beslag kunnen
krijgenEr wordt met man
en macht gewerkt opdat Haar
lem zo snel mogelijk een ruim
te bij het station heeft, die het
als een der grootste gemeenten
van het land nodig heeft, als
toeristenoord en cultureel cen
trum bovendien!
De heer J. L. van Veen,
Jansweg 49 A te Haarlem,
hoofdvertegenwoordiger bij de
firma Rath Doodeheefver,
was donderdag vijfentwintig
jaar bij die firma werkzaam.
Ter gelegenheid hiervan zal op
3 maart een receptie plaats
vinden in hotel Roozendaal te
Overveen van vier tot zes uur.
Na 25 jaar in de behangsel
papierindustrie werkzaam te
zijn geweestdat is wat men
noemt zilverpapier! zal de
heer Van Veen nu zelf be
hangen word én: met lof.
Op 6 maart zal er feest ge
vierd worden in de Schelde-
straat 21 in Haarlem-Noord,
want dan zal het 55 jaar gele
den zijn. dat de heer en me
vrouw Jans-Boer, die beiden
75 jaar zijn, in de echt werden
verbonden. Op die dag zullen
zij in de bloemetjes worden
gezet door hun vier kinderen,
negen kleinkinderen en vijf
achterkleinkinderen. Toen zij
in 1951 hun gouden huwelijks
feest vierden, schreven wij dat
zowel de heer als mevrouw
Jans beiden nog uiterst flink
waren en wij kunnen nu, vijf
jaar later, hetzelfde zeggen.
„Alleen", zo vertelde mevrouw
Jans, „wandelt mijn man 's zo
mers niet meer naar Driehuis-
West erveld om bramen te gaan
zoeken, zoals hij dat vijf jaar
geleden geregeld deed".
De heer Jans heeft niet altijd
in Haarlem gewoond; hij is ge
boren in Vlaardingen, waar hij
jarenlang het zeemansberoep
uitoefende. Tijdens de eerste
wereldoorlog kwam hij naar
Haarlem, waar hij bij een ma
chinefabriek in dienst trad.
Nu geniet hij al jaren van zijn
welverdiende rust.
Vrijdag ging Cornelis Oudolf,
Boogstraat 10 te Haarlem,
met pensioen. Hij is nu 65
jaar en daarvan is hij 51
jaren onafgebroken in het
loodgietersvak werkzaam ge
weest. Hij begon als leerling
loodgieter bij Van Gijn en de
laatste 20 jaar was hij bij de
firma Rekoert in dienst. Het
Haarlemse gebied verliest een
uiterst bekwaam vakman in
Oudolf, die in deze vorst
periode zijn bedrijf wel in de
hitte van het loodgietersge
vecht verlaat. Wij vrezen dat
hij dan ook nog wel eens zal
ontdooien voor verzoeken om
„nog effe bij te springen".
„Vrezen", omdat de nu 65-
jarige die sinds zijn veer
tiende jaar al „loodgiet"
van harte de rust gegund zij,
die hij nooit heeft willen ne
men.
Lijst van door de Stadsbiblio
theek aangeschafte boeken, die 5
maart voor de uitlening beschik
baar komen.
Ontwikkelingsboeken: Moens:
Zelfrealisatie en Handoplegging:
Von VeltheimOstrau: Onbekend
India; Berrill: Zin en Ontstaan der
seksen in de Natuur; Feuilletau de
Bruyn: Kernenergie; De Saint
ExupéryLettres de Jeunesse;
Mendax: Uit de Wereld der Ver
valsers; Rewald: Camille Pissarro;
Van Hulst: Eenvoudige Muziek
leer; Raabe: Wege zu Bruckner;
RychnovskySmetana; Zikken:
Allen polenta vandaag; Blijstra:
Reiziger in Hellas; Last: Zo zag
ik Indonesië; TademaSporry en
Tadema: „Christenhond" in Afri
ka: Veldhuizen: Aquariumvissen
uit Afrika.
Het jaar 1955 is voor de Haarlemse Lucht
vaart Club wederom een goed jaar geweest,
zo lezen wij in het jaarverslag van de ver
eniging. Het ledental nam toe en er zijn
nog diverse candidaatleden. Het percentage
actieve leden ligt iets lager dan in 1954,
maar steekt met 75 percent nog gunstig af
tegen vele andere clubs in den lande. In de
strijd om de titel „de beste club van Neder
land" zakte de H.L.C. voor 1955 van de
vierde naar de vijfde plaats.
De Zaterdagse clubavonden bleven zich
in goede belangstelling verheugen. Er wa
ren 47 van deze avonden. In de maand
december werden geen bijeenkomsten ge
houden in verband met het nog niet be
woonbaar zijn van het nieuwe clublokaal.
Het lokaal aan de Lorentzkade in Ho riem
dat bijna tien jaar de basis was, moest per
30 november ontruimd worden.
Het gehele jaar door is er gevlogen. De
eerste vliegdag was 3 januari, de laatste
31 december. Het totaal aantal vliegdagen
bedroeg 80, d.i. 8 minder dan in 1954. Van
deze 80 waren er 46 waarop uitsluitend met
vrijvliegende modellen werd gevlogen, 19
waarop alleen de lijnbesturing werd be
oefend en 15 waarop in beide categorieën
werd gevlogen.
De vrijvliegende modellen bleven bij el
kaar ruim 14^ uur in de lucht, terwijl de
L.B.-modellen ruim 8 uur noteerden. Dit
laatste is iets minder dan de helft van
verleden jaar. De oorzaak moet gezocht
worden in het niet inleveren van vlucht-
rapporten door de vliegers. De verleden
jaar geboekte vooruitgang in de klassen
rubbermotor- en zuigermotormodellen sta
biliseerde zich.
Voor de lijnbesturing kwam in 1955 ein
delijk de grote dag, waarop een door de
leden zelf aangelegde baan aan de Zeeweg
officieel in gebruik genomen kon worden,
waardoor de vliegveldperikelen voor deze
groep tot het verleden zijn gaan behoren.
Met de verschillende typen modellen zijn
in 1955 12 brevetten behaald. Nagenoeg
overal waren in 1955 leden van de Haar
lemse L.C. te vinden.
In de kampioenschapswedstrijden op 10
juli behaalde de zuigermotormodellenploeg
voor de tweede maal de landstitel. Das en
Smolders kwamen op 30 en 31 juli uit in
de finales voor de keuze van de Neder
landse ploegen voor de wereldkampioen
schappen. Das wist zich te plaatsen. Hij
nam deel aan de wereldkampioenschappen
modelvliegen, die op 3„ 4 en 5 september
bij Wiesbaden gehouden werden.
De laatste L.B.-wedstrijd op 19 septem
ber bracht een overwinning van Raats in
de snelheidsklasse en deze veelbelovende
vlieger plaatste zich daardoor in de Neder
landse ploeg voor de internationale wed
strijd, die op 1-2 oktober in Brussel gehou
den werd. Daar bezette hij tussen vele
sterke concurrenten de 12e plaats.
Uit dit verslag blijkt wel dat de Haar
lemse Luchtvaart Club in zijn 22e levens
jaar overvloeit van activiteit en enthou
siasme. Dit moge tevens blijken uit het feit
dat de heer Das als districtsvertegenwoor
diger voor Noordholland zitting heeft in
het afdelingsbestuur modelvliegtuigsport
der Koninklijke Nederlandse Vereniging
voor Luchtvaart en dat de heren Aarts en
Das respectievelijk vice-voorzitter en lid
van de Technische Commissie Modelvlieg
tuigsport van deze vereniging zijn.
ADVERTENTIE
Willem van Duinrgek 1674
stortte des ochtends steeds wat
gemalen slakjes in zijn halsboord.
Voorbehoedmiddel tegen verkoud
heid en keelpijn zonder weerga
placht hij op te merken
Wij in de 20e eeuw zorgen liever
dat we een doosje Potter's Linia
bij ons hebben. Een Pottertje op
de tong verzacht al dadelijk de
pijnlijke keel en geeft U een frisse
adem.
POTTER'S LINIA in handige
platte doos.
jes bij alle
Apoth. en
Drogisten
h 55 cent.
Imp. Fa. H. ten HERKEL HILVERSUM
Jubilaris. Donderdag 1 maart zal de heer
M. L. Lindhorst, technisch hoofdambtenaar
le klasse bij het bedrijf van Openbare Wer
ken der gemeente Haarlem het feit herden
ken dat hij veertig jaar in overheidsdienst is.
