Nederlands voetbalelftal bevocht
twee-een overwinning op Duitsland
MAGNEET !1956
DUBBELE
WINST
Doeltreffender aanvalsspel gaf de
doorslag in gelijkopgaande strijd
Duitsers hanteerden tempo
wapen vergeefs na de rust
Lenstra scoorde voor
Van der Hart tegen
Te langte kort
Van ver
Nul-één
Boomerang
Omwenteling in rijwielconstructie:
„fc" overwonnen wrijving
In defensief
Anders
Keuze-commissie
was tevreden
PONDERDAG 15 MAART 1956
(Van onze sportredacteur)
Ook sommige voetballers zijn bijgelovig.
In het Nederlandse doel heeft tijdens de
gehele wedstrijd DuitslandNederland een
voor voetbal vreemd voorwerp gestaan:
een hoefijzer, met de opening naar boven,
omdat anders het geluk eruit zou lopen..
Het was een geschenk van een bijgelovige
Nederlandse supporter aan de blijkbaar
eveneens bijgelovige De Munck. Behalve
de wedstrijdbal heeft de Nederlandse doel
kan ook het hoefijzer in triomf naar de
kleedkamer meegenomen. Wellicht zal het
over enkele weken in het gras van het Ant_
werp-stadion worden gestoKen. Jin mis
schien lukt het weer.
Geluk. Gelukkig heeft het Oranje-team
juist niet daaraan zijn overwinning te
danken gehad tegen de Duitsers. Wij zou
den in dat geval ook de loftrompet hebben
kunnen steken over de overwinning, maar
het zou verder niets betekend hebben. Nu
de zege is bereikt door constructief en
vooral doeltreffend voetbal liggen de
kaarten anders. Nu kunnen wij gerust zeg
gen dat het nationaal voetbalteam inder
daad heeft bewezen dat de vooruitgang na
de invoering van het betaalde voetbal al
zover is gevorderd dat het tot de Euronese
middenklasse behoort. Hetgeen dus dub
bele winst betekent.
Prettig is voorts dat de technische en
tactische vooruitgang in het spel gelijke
tred heeft gehouden met het elan, waarmee
gespeeld wordt. Betaalde snelers worden
men kiike maar eens in het buitenland
o zo gauw „voetbalmachines" die hun
uiterste kracht wel geven, maar geen ener
gie meer overhouden voor inspiratie en
dus al gauw vervallen in wel fraai en ook
verantwoord, maar vrij fantasieloos voet
bal.
Voor wat dat betreft hebben de Neder
landse voetballers gelukkig nog de men
taliteit behouden van de ware amateurs.
Zoals ze gisteren in hun gevarieerde, fan
tasierijke. maar ook onverzettelijke en
stugge spel weer lieten zien. Het gehele
elftal vocht voor een zo goed mogeliik re
sultaat en wendde alle snortieve middelen
aan om het te bereiken. Opvallend daarbij
is dat door de uitstekende fysieke conditie
van de snelers geen plannen door onmacht
teniet, worden gedaan. Zelfs niet in een
wedstrijd als gisteren, gespeeld in een
sneeuwstorm on een zwaar veld en tegen
tegenstanders, die tijdens de vorstperiode
rustig hun wedstrijden hebben gespeeld.
Een winstpunt is verder dat de Neder
landse ploeg on geen enkel punt meer te
zwak kan worden genoemd. De Munck
toonde zich ook al kreeg hij vrijwel al
leen gevaarlijke voorzetten te verwerken
en haast geen schoten weer een be
trouwbaar doelman. Wiersma en Kuys ble
ken wederom bijzonder lastig te passeren
tegenstanders, ook al had de vroegere
Haarlem-speler het zo ogenschijnlijk lange
tijd wat te kwaad met ziin zenuwen. Jün
Van der Hart tenslotte, die wij verreweg
de beste speler van het veld vonden, com
pleteert een verdediging die men zonder
chauvinisme als een van de sterkste in
Europa kan noemen.
Klaassens was wederom de taaie zwoe
ger, die niets te veel is en ook niets te veel
behoeft te zijn. Een verfijnd speler zal hij
nooit worden, maar hij is daarom niet min
der nuttig. Debutant Notermans speelde
alsof hij reeds jaren in interlandvoetbal
uitkomt. Behalve het eerste kwartier toon
de hij geen moment moeite te hebben met
dit uiterst zware en voor zijn leeftijd
zenuwslopende voetbal. Gezien zijn ver
richtingen van gisteren belooft hij veel
voor de toekomst.
Dat deed de debuterende midvoor Koopal
ook. De WV'er paste zich ook al wonder
wel aan. Ook Koopal zal nooit een „mooie"
voetballer worden, maar door zijn enorme
beweeglijkheid en zijn harde en zuivere
schot zal hij altijd gevaarlijk kunnen
blijven. Opmerkelijk was het spelletje dat
hij gisteren met Lenstra speelde. Abe kon
geen stap doen of Eckel duidelijk het
veld ingestuurd met de opdracht: „Maak
Lenstra ongevaarlijk" volgde zijn voor
beeld. Bijna tot het slaafse toe. Lenstra
trok daarop spoedig Eckel mee naar plaat
sen, waar die helemaal niet thuis hoorde.
En juist in het gat dat er daardoor in de
linies ontstond, ontplooide Koopal zijn
grootste activiteit. En met succes veelal.
Dat Timmermans geen linksbuiten is,
bleek gisteren wel overduidelijk. Wel
zwenkte hij enkele malen naar binnen en
deed daar goede dingen, maar groots was
het geheel niet. Gelukkig dat op deze plaats
een totnutoe zeer kundig speler als Mou-
lijn eerstdaags weer kan worden opge
steld. Appel en Bosselaar begrepen elkaar
aanvankelijk niet zo best, maar later werd
dat veel beter. Waarbij Appel zich weei
een eigenlijk onmisbaar speler toonde door
zijn grote enthousiasme, zijn harde en zui
vere schot en zijn gedegen spelinzicht. Hij
had het tegen de Duitse back Juskowiak
verre van gemakkelijk.
Het Duitse elftal viel tegen. En dat
moest wel, omdat het Oranjeteam zijn
tegenstanders geen ogenblik gelegenheid
gaf in hun gewone spel te komen. Spel,
een wereldkampioen waardig, hebben wij
geen moment kunnen ontdekken. Ook niet
individueel bij roemruchte spelers als Fritz
Walter, Posipal en Eckel. De enige uit
blinker in het elftal, dat overigens ook
geen volkomende falende spelers telde, was
Schlienz, die als vervanger van de be
roemde Liebrich zijn tweede interland
speelde. Hij behoefde zich dan ook weinig
aan te trekken van het feit dat toeschou
wers direct na afloop de Duitse vlag in het
Rheinstadion tot halfstok hadden laten
zakken. E. KONING
(Van onze sportredacteur)
Het Nederlandse legioen van ruim elfduizend voetbalsuppor- Duitsers dat
niét konden. De Nederlanders varieerden
ters is woensdag niet vergeefs uitgerukt. Het zag gister
middag met negenenveertigduizend Duitsers in het overvolle
Rheinstadion in Dusseldorp een geladen en een verbeten
strijdend Nederlands elftal een verdiende overwinning be
halen op het nationale Duitse team, dat nog steeds te boek
staat als wereldkampioen voetbal. Het bijzonder luidruchtige
legioen heeft ook gezien hoe het Nederlandse team nog wat
had te leren aan de nog zo kort geleden met triomfen over
laden tegenstanders. Namelijk: hoe doeltreffend voetbal te
spelen. Want juist omdat de Nederlanders die kunst uiter
mate goed bleken te verstaan, behaalden zij de overwinning
in de overigens vrijwel gelijkopgaande strijd. De Oranje
hemden bouwden hun aanvallen op, zoals de Duitsers dat
deden, maar ze werkte ze in de voorhoede af, zoals de
hun aanvallen en grepen iedere gelegenheid aan om
een schot te lossen de Duitsers gingen door met com
bineren totdat zij voor een muur van verdediers stonden.
De Nederlanders brachten het hele boekje over het
aanvalsspel in de praktijk de Duitsers slechts enkele
hoofdstukken. En daarenboven toonde het Nederlands
elftal de beschikking te hebben over spelers, die hard
en zuiver hadden leren schieten, terwijl de Duitsers die
kunst in het geheel niet bleken te verstaan in de weinige
gevallen dat zij werkelijke scoringskansen kregen. Dit aan
zienlijk betere aanvalsspel leverde de Nedrelanders twee
doelpunten op. De Duitsers kregen slechts een 1 op het
scoringsbord. En die kwam daar pas nadat de Nederlandse
spil in eigen doel had geschoten
Het legioen stak haar vreugde over het behalen van de overwinning na het laatste
fluitsignaal van scheidsrechter Leafe niet onder stoelen of banken. Ondanks het
schreeuwen van tientallen schupo's stroomden de Nederlandse supporters het veld
op om de elf spelers in triomf naar de kleedkamer te brengen. Binnen enkele
minuten was er geen gras meer te zien, maar alleen een juichende mensenmassa
met daarbovenuit de lachende gezichten van een elftal in Oranje-hemden gestoken
Nederlanders. De wereldkampioen op eigen grond verslagen een alleen maar
gedroomd resultaat was werkelijkheid geworden. En daarbij een resultaat dat
perspectieven opent voor de toekomst en het Nederlandse voetbal weer dichter
bij de plaats brengt die reeds vele jaren verloren is.
De zestiende wedstrijd tussen beide lan
den was er dus niet een om snel te ver
geten. Zeker niet. En dat ondanks het feit
dat er toch waarlijk geen achttien karaats
voetbal te zien werd gegeven. De spanning
echter maakte de interland tot een wed
strijd, die men zich lang zal blijven herin-
neren.Vooral toen men na de eerste periode
van inspelen kon voelen dat het Neder
landse team van dit Duitse elftal niet be
hoefde te verliezen en zelfs een meer dan
redelijke kans op de zege kon maken.
En dat bleek eigenlijk al vrij spoedig na
het door het Nederlandse legioen krachtig
meegezongen Wilhelmus. -Want na enkele
Nederlandse stormlopen, die op niets uit
liepen, kwamen de Duitsers naar het Ne
derlandse strafschopgebied opmarcheren
met een aanvalsspel, dat nu juist een kolfje
was naar de voeten van spelers als Wiers
ma, Kuys en Van der Hart. Dat combineren
van de Duitsers namelijk gebeurde wel
zuiver, maar duurde steeds even te lang
om de Nederlanders uit positie te krijgen,
enthousiaste Duitse toeschouwers braken
de Nederlandse verdedigers het samenspel
af nog voordat er groot gevaar dreigde.
Aanvankelijk gebeurde dat vooral door
Wiersma en Kuys wat slordig, maar het
gebeurde en dat. was toen het belangrijkste.
De zevende minuut leverde een voor
Nederland belangrijk moment op. Na een
vlotte combinatie kwam Appel op schots
afstand van de Duitse keeper Herkenrath.
Zfjn diagonale schot ketste echter via de
paal af. Geen doelpunt, maar wel een
belangrijke morele injectie. Het kan, zo
moeten de elf Nederlanders op dat moment
hebben gedacht.
Nog geen minuut later kwam Koopal
Fel belaagd door linksbuiten Schafer
stompt De Munck de bal het veld in. Van
der Hert kijkt toe.
met een schot voor de dag en kort daarop
probeerde Lenstra het met een schuiver.
Herkenrath had er bijzonder veel moeite
mee, maar keerde de schoten fraai. Zo
bleef dus een doelpunt uit, maar de nor
male vorm van de Duitsers ook. Geen won
der ook. want ga nu maar eens rustig en
weldoordacht voetbal spelen tegen een
ploeg, die je geen ogenblik tijd gunt en
bovendien het ene verrassende moment
met het andere verbindt.
De Duitsers schakelden daarna wel 'hun
buitenspelers meer in, maar hadden er
weinig plezier van, omdat juist Klodt en
Schafer een steeds gemakkelijker prooi
werden voor Wiersma en Kuys naarmate
er meer van hun individuele kunnen werd
gevraagd. Er moest steeds weer iemand in
de buurt komen om de combinatie te ver
volgen. En dus bleef hetzelfde spelbeeld in
de aanval gehandhaafd: te langdurig
combineren en te kort. De enkele keer dat
Klodt aan de aandacht van Kuys kon ont
snappen en de bal hoog voor het Neder
landse doel vloog, bracht echter De Munck
met een forse stomp redding.
Die Nederlandse verdediging stond dus
pal en speelde eigenlijk alsof Fritz Walter,
Uwe Seeler en Röhrig, het binnentrio, de
tamste aanvallers van het continent waren.
Vooral Van der Hart deed alles met een
gemak als stond Nederland al met zes-nul
voor. Kwam hij in het nauw, of doorzag hij
niet direct een situatie als hij in het bezit
was gekomen van de bal, dan gaf hij die
met een zacht rollertje aan zijn clubgenoot
De Munck, die er dan weer voor zorgde
dat Nederland direct in het offensief kwam.
Die offensieven, daar konden Posipal,
Juskowiak, noch de een-armige spil
Schlienz mee overweg. Vooral ook niet
omdat midvoor Koopal een toppunt van
beweeglijkheid bereikte met zijn switches
naar beide vleugels en Lenstra en Timmer
mans de door hem verlaten plaats als een
haas zo snel bezetten.
Waar de Duitsers drie of vier spelers bij
inschakelden in de aanval, dat bleken de
Nederlandse aanvallers er maar twee nodig
te hebben. Niet zelden bediende Appel met
één trap zijn collega Timmermans op de
andere vleugel van een cross-pass, die weer
direct gevaar opleverde en., schoten. Een
drietal van die schoten leverde een corner
op. Evenwel zonder tastbaar succes. Wel
verscheen na ruim een half uur Appel al
leen voor Herkenrath, maar de Limburger
miste.
Bij hun tegenaanvallen probeerden de
Duitsers vervolgens succes te boeken met
/erre schoten. Maar dat lukte nog minder
dan dat eindeloze tik-tak-spelletje. Steeds
weer vloog de bal ver buiten het bereik
van De Munck over of naast het doel.
Behalve één keer. Toen stompte De
Munck de bal. uit een voorzet van Klodt
voor zijn doel gekomen, precies voor de
voeten van Seeler. Maar toen stond juist
weer een Nederlands been op de goede
plaats, zodat ook dat gevaar werd gekeerd.
Vlak voor rust probeerde de befaamde
Fritz Walter het met een schot met beide
beenen van de grond. En dat miste zyn
doel rakelings.
In het kwartier rust zullen de Duitsers
in de kleedkamer wel druk gediscussieerd
hebben over de wijze hoe dit zo verrassend
voetbal spelende Nederlandse team door de
knieën te krijgen. Het uiteindelijke resul
taat van dat praten konden wij spoedig na
de hervatting van de strijd zien. Het bleek
dat men de tempo-slag had gekozen. „Tem
po spelen zullen ze niet vol kunnen houden
en als we ze down hebben, slaan we toe",
zal aanvoerder Walter hebben gezegd.
De tempo-slag woedde spoedig in volle
hevigheid. Maar het eigenaardige was dat
juist toen de eerste resultaten zichtbaar
moesten zijn geweest, Nederland een voor
sprong kreeg. In de zevende minuut name
lijk schoot eerst Bosselaar de bal uit een
voorzet tegen een Duits lichaam, waarna
Koopal de terugspringende bal naar de
rechterhoek van het doel dirigeerde. Len
stra echter stond in de diagonaal en ver
anderde de bal met een lichte beweging
van zijn voet van richting. Tot grote schrik
van Herkenrath en een tweetal Duitse
verdedigers die er geen vuist, voet of hoofd
meer naar uitstaken.
Een wilde vreugdedans volgde. Op de
tribunes, maar ook op het veld, waar alle
Nederlandse'spelers de schutter de hand
kwamen drukken.
Voor de Duitsers was de goal overigens
een reden om er nog een schepje bovenop
te doen. In nog hoger tempo, maar nog
steeds te lang combinerend, kwamen zij de
Nederlandse defensie onder druk zetten.
Evenwel weer zonder resultaat. Kuys, die
tot dat ogenblik vrij nerveus gespeeld had,
Wiersma en Van der Hart,verzetten bergen
werk, maar gaven geen krimp. Met korte
tikjes schoven zij de ba] dikwijls voor de
voeten van de aanstormende Duitsers wég
naar de onvermoeibare Klaassens en No
termans, die direct weer voor tegenaan
vallen zorgdroegen.
Tegenaanvallen, die een steeds weer an
dere opzet hadden en de Duitse defensie
nog steeds voor moeilijke problemen zette.
Slaagden de Duitsers er in de eerste helft
nog wel eens in een korte periode heer en
meester te worden op het middenveld, na
rust kwamen zij daar niet aan toe. En ook
Posipal en Juskowiak, de backs, die eerst
nog wel de moed hadden actief mee te
helpen bij de aanvallen, kwamen niet meer
over de middenlijn. Het tempo, dat Neder
land door de knieën had moeten brengen,
werkte als een boomerang.
Toen Timmermans na tien minuten spe
len in de tweede helft uitviel en vervangen
werd door Clavan, had dat weinig invloed
op het Nederlandse aanvalsspel, maar toen
ADVERTENTIE
Alleen Magneet heeft „fc"
De tegenwerkende krachten door wrij
ving van draaiende onderdelen zijn te
ruggebracht tot het kleinst mogelijke
minimum, „fc" is het moderne even
wicht tussen sterkte en lichtheid.
Raketstarl
„Overwonnen wrijving" geeft u een
supersnelle raketstart en een super-
lichte gang. Twee enorme voordelen
in het drukke stadsverkeer en buiten
op de weg. De kilometers lijken
korter, het trappen gaat als vanzelf.
Snel, gemakkelijk, heerlijk I
Blijf niet doorrijden op uw oude fiets.
Schakel over op een superlichtlopende
Magneet rijwielen met
Vredestein banden.
MAGNEET RIJWIELEN- EN MOTORENFABRIEK N.V. WEESP
niet lang daarna de Duitse midvoor Seeler
wegens een blessure het veld ruimde voor
Waldner, bleek dat meer uitwerking te
hebben. Waldner namelijk had op het
reservebankje blijkbaar goed op Koopal
gelet en deelde al direct een aantal ge
vaarlijke verre passes uit en probeerde het
ook al spoedig met schoten van verre af
stand. Zonder succes evenwel.
Dat succes was wederom de Nederlanders
beschoren. Na 28 minuten spelen schoot
Bosselaar de bal uit een corner fraai voor
het doel, waar Appel de bal van richting
veranderde. Koopal kreeg daarop een
scoringskans, maar hij kopte de bal door
naar Lenstra, die van vrij dichtbij tussen
de Duitse verdedigers door raak schoot.
Een tweede uitvoering van de vreugde
dans op het veld en de tribunes volgde. Zij
was echter van korte duur. Want met de
nul-twee stand op het scoringsbord en nog
ruim een kwartier te spelen, voelden de
Duitsers dat het om alles of niets ging. En
spoedig was hel raak, ook al was het dan
een eigenaardige en weinig bevrediging
schenkende treffer. In de 32ste minuut
kreeg namelijk Klodt een hoekschop te
nemen. Hij plaatste de bal voor het doel,
waar Fritz Walter de bal naar hem terug
speelde. Klodt gaf daarop een niet gevaar
lijk schot, dat Van der Hart direct met een
forse trap onschadelijk wilde maken. Hij
kreeg de bal echter verkeerd op zijn schoen
en buiten bereik van De Munck vloog de
bal in het net.
Een uiterst spannende periode van der
tien minuten volgde. Appel, Bosselaar en
Clavan trokken zich terug toen de Duitsers
met vol elan ten aanval trokken. Even boog
de Nederlandse defensie. De Munck greep
mis bij een voorzet van Klodt en ook Van
der Hart raakte even zijn kalmte kwijt
door een mistrap. Het enige wat de Duit
sers bereikten was dat zij twee hoekschop
pen mochten nemen. Maar die werden
kundig gekeerd in de kluwen van spelers
in het Nederlandse strafschopgebied.
En toen Nederland enkele minuten voor
het einde weer enkele tegenaanvallen kon
ondernemen, voelde men dat de overwin
ning veilig was. Een overwinning op de
wereldkampioen Duitsland een verdien
de overwinning, die behaald werd door de
ploeg die de kunst verstond aanvallen af
te ronden.
De oostellingen waren:
Duitsland: Herkenrath: Posipal en Jusko
wiak; Eckel, Schlienz en Schmidt: Klodt,
Fritz Walter, Seeler (Waldner), Röhrig en
Schafer.
Nederland: De Munck: Wiersma en Kuys;
Notermans. Van der Hart, en Klaassens: Ap
pel, Bosselaar. Koopal, Lenstra en Timmer
mans CClavanL
cccccoccooooccocxxoo
xxxcccoococoocoocooooce
8
p Drie kwartier voor de aanvang van de
s interlandwedstrijd Duitsland-Nederland]
5 arriveerde de bus met de Nederlandse
8 spelers, invallers en officials. Allen ke-
5 ken strak voor zich toen zij de grote
hall onder de tribune van het Rhein-
8 stadion op weg naar de kleedkamer
8 doorliepen. Niemand zei een woord.
Behalve één man, die direct opviel om-
P dat hij achteloos liep te spelen met een
8 blauwe plunjezak - waarin alleen 'n paar j
voetbalschoenen - daarbij nonchalant j
8 een vrolijk deuntje fluitend en kijkend j
8 als een schooljongen die kattekwaad j
8 gaat uithalen.
En wie zou die man met een dergelijk j
0 vreemde concentratie wel kunnen zijn? j
p Dezelfde man die die middag tiveef
p doelpunten maakte. Abe Lenstra, die
8 altijd anders dan anderen is - op, maar j
8 ook buiten het veld.
x>xo3xooooocooocxx3oocoooooo
OOOOOOOOOOOO
De voorzitter van de keuzecommissie van
de KNVB. de heer H. Koolboom, vond de
overwinning van liet Nederlands elftal
verdiend. De conditie van de spelers was
evengoed, zo niet beter dan die van de
Duitsers. De heer Hoolboom zwaaide veel
woorden van lof aan het adres van trainer
Merkel, aan wiens onvermoeide arbeid het
te danken is, dat de spelers in een zo goede
lichamelijke conditie in bet veld kwamen.
Het lid van de keuze-commissie, de heer
H. Pellikaan uitte zich in tevreden zin over
de debutanten. Het spel van Koopal heeft
aan onze verwachtingen volkomen voldaan,
aldus dit KC-lid.
Notermans was aanvankelijk wat ner
veus, maar de commissie is toch zeer te
vreden over hem. De vorm van Bosselaar
gaat goed vooruit.
Het derde lid van de keuze-commissie,
de heer L. Steinvoorte, bracht hulde aan
het goede spel van aanvoerder Jan Klaas
sens. Hij heeft zijn taak als aanvoerder
uitstekend volbracht, door daden op het
veld en gelukkig niet door woorden. De
heer Steinvoorte was van oordeel, dat het
experiment de spelers vier dagen tezamen
te brengen voor een landenwedstrijd uit
stekend was geslaagd. Wat hem het meest
getroffen had was de grote saamhorigheid,
die de spelers van het elftal woensdagmid
dag hebben laten zien. Over de leiding van
scheidsrechter Leafe was de keuzecom
missie in zijn geheel best tevreden.
Het perste Nederlandse doelpunt. Lenstra (10) heeft de. bal van richting veranderd, waardoor Herkenrath
Posipal (bij de paal), Juskowiak (achter zijn keeper) en Eckel (4) kansloos zijn.
gronu
