FIETSEN! FIETSEN!
5UNKIE EN RICK
Moord met staatsie
Duitsers over hun nederlaag
r
Onverwachte nederlaag kampioens
kandidaat HVS tegen Die Raeckse
De wedstrijd in
zwart en wit
Dames van Velox
versloegen VHH
FEUILLETON
6
Clare Benedicttoernooi
Banket in Dusseldorp
Balans na zestien keer
A. v. d. BOGAARD
Van Parijs naar Nice
Van der Lee (HFC) in
Nederlands amateur-elftal
Nederlandse ipilitairen
verloren in Istanbul
De Italiaanse toto
DE VOLLEYBALCOMPETITIE
Geen acht ton voor
Raymond Kopa?
door Wil Wanting
WIJNHANDEL jj
DE ZYLPOORT"
DONDERDAG 15 MAART 1956
Het teas een sympathieke gedachte van
de Duitse cameramannen in Dusseldorp om
zo nu en dan een paar beelden te laten
zien van de sneeuwjacht op de tribunes,
die het voetbalveld omringen: de toeschou
wers voor de ontvangtoestellen in huis
kamers en café's werden daardoor op
melodramatische wijze gesterkt in hun be
hagelijkheid. Men had trouwens toch het
gevoel er veel dichter bij te zijn, dan de
mensen daar. Dat bleek bij voorbeeld dui
delijk bij enkele protesten, wanneer men
meende dat de bal „uit" was en derhalve
luidkeels protesteerde, terwijl iedereen op
het scherm kon zien dat de dichtstbijzijn
de zwart-witte goochelaar het ronde leder
nog juist binnen de lijnen liet tollen. Maar
niemand dacht er aan zijn landgenoten aan
gene zijde van de grens van chauvinisme
te verdenken. Men schreef de opgewonden
reacties eenvoudig toe aan de verklaar
bare behoefte om zich warm te maken.
Ik heb de wedstrijd gezien in een koffie
huis-met-vergunning in de Grote Hout
straat, sensaties belevend die mij sinds
mijn kinderjaren niet meer deelachtig ma
ren geworden. De televisiemensen hebben
namelijk een bijzonder geraffineerd mid
del bedacht om de spanning te verhogen:
zij richten van tijd tot tijd de camera op
een leeg stuk veld, waar men wel de bal
zag, maar geen enkele speler. Steeds doem
de er dan uit het niemandsland een Duit
ser op om de aanval te voeden of de ver
dediging te ontlasten, zoals dat volgens de
verslaggever heet. Doordat er geen totaal
beeld werd uitgezonden werd de indruk
gewekt, alsof de strijd in het volgende
stadium tussen de gordijnen zou plaats
hebben. Op een gegeven moment zocht
mijn buurman na een zo geheten ferme
trap de bal vergeefs tussen de tafelpoten.
Maar het werd pas echt enerverend, toen
Nederland op éénnul kwam en bepaald
zenuwslopend toen het tweenul in ons
voordeel stond. Voordien had men het vei
lige gevoel, dat onze jongens braaf stand
hielden en dat het eigenlijk beter ging dan
men mocht verwachten. Toen wij die voor
sprong hadden, werd iedereen bekropen
door de ontstellende gewaarwording dat
wij zouden kunnen verliezen. In zulke
ogenblikken begrijpt men, waarom een
voetbalveld het toneel van de strijd wordt
genoemd. Men werd bevangen door de
zelfde vrees, die men koestert ten aanzien
van helden in een tragedie, die zich aan
levensgevaarlijke, de goden tartende hoog
moed hebben schuldig gemaakt. Edoch, de
Duitsers zijn geen goden dat geloven zij
zelf niet meer. Het was een geruststellende
gedachte, dat zij zelfs de wondermensen
niet meer waren, die het wereldkampioen
schap behaalden.
Hieruit ziet men overigens wel, hoe
moeilijk het viel deze ontmoeting als een
zuiver sportieve te beschouwen en alle
politieke of rancuneuze gedachten opzij te
zetten. De bijkomende emoties waren even
onjuist als begrijpelijk. Het ergste was
door de beeldscherpte als het ware bij
het spel betrokken te zijn en toch volko
men. machteloos te moeten toezien. Daarom
werkte het als een ware bevrijding, toen
Frans de Munck al met de bal een gat in
de lucht sprong, voor men het verlossende
fluitje van de scheidserechter had gehoord
en mee te maken hoe duizenden landgeno
ten van de tribunes kwamen stormen, het
cordon van groene politie verbraken en
de overwinnaars op de schouders hieven.
Toen hadden wij toch wel graag in Dussel
dorp willen zijn
Hulde voor Dick van Bommel, die voor
een rustig commentaar zorgde. Hij kent
het medium televisie beter dan de regels
van het voetbalspel, maar die kan hij thuis
nog wel eens op zijn gemak bestuderen.
Dat hij de Duitse invaller bij een ver
keerde naam noemde, mocht men hem ver
geven, want hij had onze toestemming ge
vraagd en onze stilzwijgende toestemming
gekregen. Zijn beste zin was ongetwijfeld:
Abe is boos.'" Hij zei niet: Abe is kwaad,
of: Abe is met wraaklust bezield - nee, hij
sprak: „Abe is boos!" Een dramatisch
woord, met de voorspellende dreiging die
paste bij de geladen situatie als de lyrische
stem. van de reizegger in het klassieke
theater. Hoe zijn profetie werd vervuld,
daarvan getuigt de reportage van mijn
collega van de sportredactie.
KO BRUGBIER.
In Lenzerheide in Zwitserland is woens
dag een begin gemaakt met het Clare Be
nedicttoernooi,, een schaakwedstrijd, waar
aan zes landen deelnemen.
In de eerste ronde kwam Nederland tegen
Oostenrijk uit. De ontmoeting werd door
onze landgenoten met 3%M gewonnen. De
gedetailleerde resultaten waren: Euwe (N.)
Robatsch (O.) 'kDonner (N.)— Lok-
venc (O.) 10; Van Scheltinga (N.)— Dom
(O.) 1—0; Van den Berg (N.)Kopetzky
(O.) 1—0.
De uitslagen van de twee andere wedstrij
den waren: ItaliëGroot Brittannië 2¥t\Vz.
Nestier (I.)Golombek (G.B.) Y>\ Castal-
(l.)_Wade (G.B.) Paoli (I.)—Ful
ler (G.B.) 1—0; 'Szabados (I.)Harris (G.B.)
V»'h.
DuitslandZwitserland 21 voorlopig.
Unzicker (D.)Balu (Z.) afgebroken; Dat-ga
(D.)Johner (Z.) 1—0; Schmid (D.)—Kup-
per (Z.) 01; Niephaus (D.)Bhend (Z.)
1—0.
Een duel voor het Nederlandse doel. V.l.n.r. Notermans, Van der Hart, Röhrig en Kuys
(Telefoto)
Enkele beoordelingen van de wedstrijd
door Duitse officials en door de scheids
rechter waren de volgende:
Dr. Peco Bauwens, president van de
Duitse Voetbalbond: „De Nederlanders
hebben verdiend gewonnen. Hun ongecom
pliceerde stijl, in tegenstelling met die van
de Duitsers die het spel veel te kort hiel
den en zich uitputten in de techniek, gaf
de doorslag".
Willy Daume, president van de Duitse
Sportbond1: „Op een dergelijk terrein kon
alleen het onopgesmukte spel, zoals de Ne
derlanders dat demonstreerden, tot succes
leiden".
Konrad Schmedeshagen, voorzitter van
de Westduitse. Voetbalbond: „De Neder
landse gasten hebben een volkomen ver
diende overwinning behaald. De Duitsers
hebben veel te veel in de breedte gespeeld,
en hun eindspurt kwam jammer genoeg te
laat".
Dr. Albert Luberichs, voorzitter van de
Voetbalfederatie van de Neder-Rijn: „In de
Duitse aanval ontbrak de dirigent. Er werd
te kort gespeeld, en te weinig over de vleu
gels. Het zou misschien beter zijn gegaan
als Eckel meer aanvallend had kunnen spe
len. Hij was echter te zeer gebonden als
bewaker van Lenstra".
Josef Gockeln, president van de landdag
van Nordrhein-Westfalen en eerste burge
meester van Dusseldorp: „De ontmoeting
tussen beide ploegen en het resultaat heb
ben ertoe bijgedragen de diplomatieke be
trekkingen te verbeteren".
„Sterke achterhoede"
Sepp Herberger, trainer van de Duitse
ploeg: „Het Duitse elftal heeft zich goed
geweerd. Ik had natuurlijk op een over
winning gehoopt, maar wij weten allemaal-
hoe sterk de Nederlandse nationale ploeg
na de invoering van het betaald voetbal
weer geworden is. Onze taak was zwaar
tegen de Nederlandse verdediging, die in
haar tegenwoordige-opstelling tot de beste
van Europa kan worden gerekend.
De spelers van 'de-'Oranje-ploeg zijn wat
hun conditie aangaat zo goed dat zij hun
technische middelen, die misschien wat ge
ringer zijn, veel doeltreffender tot gelding
konden brengen dan de Duitsers. Een zo
Aan het banket na afloop van de wed
strijd DuitslandNederland heeft dr. Peco
Bauwens, voorzitter van de Duitse Voetbal
bond de gouden speld voor landen wedstrij
den uitgereikt aan de oud-internationals
Paul Janes (71 landen wedstrijden) en Ernst
Lehner (65). De K.N.V.B. en de Duitse
Bond wisselden geschenken uit. Namens de
stad Dusseldorp werden aan de spelers en aan
de officials van beide ploegen kleine tafel
lampen met het stadswapen en bronzen
duikelaartjes uitgereikt.
Aan het banket zaten o.m. aan de heer
Josef Gockeln, eerste burgemeester van
Dusseldorp, de presidenten van de beide
Voetbalbonden, de heren dr. Peco Bauwens
en ir. H. F. Hopster, de vice-president van de
FIFA, de heer K. J. J. Lotsy, de spelers en
tal van oud-internationals.
De balans na zestien wedstrijden tussen
de voetbalteams van Duitsland en Neder
land is als volgt:
Nederland 16 6 6 4 35—32
Duitsland 16 4 6 6 3235
De resultaten van de wedstrijden, die
Nederland speelde na de invoering van het
betaalde voetbal, zijn als volgt: Neder
landDenemarken 1-1, NederlandBelgië
1-0, IerlandNederland 1-0. Nederland
Zwitserland 4-1, NederlandBelgië 2-2,
NederlandNoorwegen 3-0, Saarland
Nederland 1-2 en DuitslandNederland
1-2. Of wel: acht gespeeld, vijf gewonnen,
twee gelijk, een verloren, doelgemiddelde:
vijftien voor en zeven tegen.
sterke verdediging als de Nederlanders
hebben wij niet. Het spijt mij telkens weer
dat ik in Duitsland niet de trainingsmoge
lijkheden heb die bijvoorbeeld' Max Merkel
in Nederland in zo ruime mate ter beschik
king staan".
„Verdiende zege"
Scheidsrechter R. E. Leafe: „In de eerste
helft had ik de indruk dat het een zeer
middelmatige wedstrijd was. Na de rust
kwamen de Nederlanders tot een verdiende
zege doordat hun aanval met de noodzake
lijke vastberadenheid speelde. Het Duitse
combinatiespel werd veel te kort gehouden.
De grootste kans kreeg Waldner, kort nadat
hij in het veld gekomen was. Maar inplaats
van te schieten gaf hij de bal af. Het pu
bliek was het in de tweede helft niet altijd
met mijn beslissingen eens die nu wat
strenger uitvielen omdat het spel harder
werd".
Hans Iluber, vice-president van de Duit
se Voetbalbond: „Of het nu om Seeler, om
Waldner of om Klodt gaat, het zelfvertrou
wen ontbreekt. Geen enkele speler durft
meer iets te wagen. En als men niet op doel
schiet kan men ook geen landenwedstrijden
winnen".
ADVERTENTIE
MAGNEET SIMPLEX - R.S.
in TOUR- en SPORTMODELLEN
in elke gewenste uitvoering en kleur.
Betaling in overleg.
Floresstraat 15 - Haarlem - Tel. 16548
Het klassement van de tweede etappe van
de wedstrijd ParijsNice, van Clamecy naar
St. Etienne, 269 kilometer, luidt: 1. Germain
Derijcke (België) 7 uur 54 min. 13 sec., ge
middelde snelheid 35.3 km/u.; 2. Van Looy
(België) 7.54.50; 3. Elliott (Ierland); 4. De
Bruyne (België); 5. Annaert (Fr.); 6. Sta-
blinski (Fr.); 7. De Smet (België); 8. Mahé
(Fr.); 9. Baffi (It.) allen in dezelfde tijd als
Van Looy.
In het algemeen klassement leidt Derijcke
met 12 uur 57 min. 46 sec., voor De Bruyne
12.58.1' en Mahé eveneens 12.58.12.
Het Nederlandse amateurelftal, dat zondag
18 maart te Maubeuge (Frankrijk) tegen de
Franse amateurploeg zal spelen, is als volgt
samengesteld:
Doel: Van der Lee (HFC)
Achter: J. Herberts (Vitesse) en Claus
(Helmondia)
Midden: Van Bruggen (DFC, aanvoerder),
Bouwman (AFC) en Sonneveld (Sparta).
Voor: D. Herberts (Vitesse), Fabels (Be
Quick), FJfrkiig (Robur et Velocitas), Uitten-
bosch (Velox) en Reessink (WVC).
Reserves: Koers (Hengelo), Blom (WW),
Den Tenter (DWV) en Walburg (Veendam).
De wedstrijd wordt geleid door de Belgi
sche scheidsrechter Lescart, die geassisteerd
wordt door zijn landgenoten Dassonville en
Van de Moortel.
Ten bate van het Rode Kruis heeft het
Nederlands militair voetbalelftal een wed
strijd gespeeld tegen een team van het gar
nizoen van Istanbul. De Nederlanders verlo
ren deze wedstrijd, nadat de rust met een
een was ingegaan, met viertwee.
Sinds het seizoen 1946/47, toen de „Toto
Calcio", de Italiaanse Voetbal-toto werd in
gesteld, heeft het Italiaanse publiek een be
drag van meer dan 195 miljard lire (ruim
een miljard gulden) aan deze wekelijkse
voetbalprijsvraag ten koste gelegd. Van dit
bedrag is 55 percent ten goede gekomen aan
de fiscus en aan de organisatoren, en 45 per
cent aan de winnaars.
Sinds 1946/47 zijn de sommen, die aan de
winnaars werden uitgekeerd, steeds hoger
geworden. Voor het seizoen 1954/55 beliepen
ze ruim 16% miljard lire of 99 miljoen gulden.
ADVERTENTIE
'n Sigaar kan men verkiezen om de krijtwitte as,
om de mooie kleur, om de zachte smaak-
waarom dan ook... Fijnproevers roken
De strijd om het afdelingskampioenschap
heren in de volleybalcompetitie heeft gis
teravond een verrassende wending gekre
gen door de onverwachte nederlaag, die
kampioenskandidaat HVS tegen Die
Raeckse te incasseren kreeg. Die Raeckse
heeft deze overwinning voornamelijk te
danken aan het goede verdedigen en het
stug doorgaan op momenten dat de strijd
vrijwel in het voordeel van de tegenpartij
was beslist. HVS zal de laatste wedstrijd
tegen Velox nu beslist moeten winnen,
want een puntenverdeling kan Clay en zijn
mannen op gelijke voet met Die Raeckse
brengen. De eerste ontmoetingen van de
Haarlemse teams met die van de afdeling
Amsterdam gaven geen noemenswaardige
krachtsverschillen te zien. De dames van
Velox wonnen in een aantrekkelijke wed
strijd van VHH, terwijl HBC de winst aan
HND moeste laten. Velox (heren) verloor
met gering verschil van Forto, CIOS daar
entegen klopte VIIH kansloos.
Nadat de strijd tussen HVS en Die
Raeckse even gelijk op was gegaan, nam
HVS een 7-3 voorsprong. Die Raeckse
trachtte door een time-out de opmars van
HVS te stuiten, maar slaagde hierin niet.
HVS liep door tactisch aanvallen af
wisselend harde en geplaatste slagen
zelfs uit tot 103. De talrijke toeschou
wers zullen op deze setstand ongetwijfeld
aan een eerste gamezege van HVS hebben
gedacht, maar Die Raeckse bleek nog heel
wat in zijn mars te hebben. Want met goed
smashen werd deze grote achterstand ge
leidelijk weggewerkt: 10-5. 12-5. 12-10, 12_
„Wie ben jij?", vroeg Bunkie verbaasd.
„Ik ben het mannetje, dat jij zojuist op die schutting hebt getekend!", zei het
mannetje.
Bunkie keek hem verbluft aan; daar begreep hij niets van.
„Kom maar eens mee, laten we op dat stoepje gaan zitten", zei het vreemde kerel
tje. „Dan zal ik je vertellen, wat er aan de hand is!"
Bunkie keek nog altijd erg verbaasd, toen hij naast het ventje op de stoep zat.
„Nou moet je eens goed luisteren", begon de ander. 7-8
11, 14-11, 14-11, 14-12, 14-13 en 14-14.
15-14 voor Die Raeckse, time-out voor
HVS.
Tot driemaal toe doorboorde Clay de
Die Raeckse verdediging, maar zijn
smashes brachten zijn ploeg wel de serve,
maar niet de punten. Tot Die Raeckse on
der bijval van het publiek, na een 10-3
achterstand, deze set met 16-14 won.
Die Raeckse had waarschijnlijk in deze
set te veel van zijn krachten gegeven, al
thans HVS kon gemakkelijk na 2-2 tot 11-3
uitlopen. De druk van de HVS'ers, die zich
nu niet weer lieten verrassen, was voor
Jac. Moolenaar c.s. te groot en de eigen
set-ups te onzuiver. Zo won HVS de tweede
set gedecideerd met 15-5.
Kevanche
in de derde game nam Die KaecKse een
ter een duidelijke revanche voor aeze set
nederlaag. HVS smashte hard maar on
zuiver, zodat Die Raeckse zonder veel
moeite een 5-0 voorsprong nam. Op 8-1
verzocht coach v. d. Berg om time-out voor
HVS, maar zonder succes, want Die Raeck
se liep goed aanvallend en verdedigend
uit tot 15-3.
HVS speelde met deze 2-1 achterstand
zeker niet gerust. En al kwamen de HVS-
ers via 3-3 en 6-3 zelfs weer met 9-4 voor,
toen de Die Raeckse-ploeg weer op verras
sende wijze ophaalde konden Clay c.s.
slechts één punt aan het totaal toevoegen.
De roodwitten maakten via 9-10, 11-10 en
13-10 de „vijftien" vol.
Velox—VHH
Van de vier wedstrijden die de Haar
lemse ploegen tegen hun Amsterdamse
tegenstanders (sters) speelden, was die
tussen de dames-ploegen van Velox en
VHH (A'dam) zeker de beste. Velox speel
de met succes „tweeslag" en mede door
het mislukken van vele serves bij Vliw
kon Velox via 3-0, 7-3 en 11-3 de eerste
set met 15-6 in haar voordeel atsiuiten.
In de tweede set startten de blauw-wit-
ten weer uitstekend: 3-0 en 5-2. Mej. Pau-
letta (Velox) viel op door haar goede spel.
Maar VHH bracht de score weer in even
wicht, 5-5, en liep via 9-5 zelfs uit tot 13-5.
Maar Wil Spierings c.s. gaven de moed
nog niet op en het scoringsbord wees eerst
12-14 aan voordat VHH deze set met 15-12
kon winnen.
In de derde set nam VHH aanvankelijk
een voorsprong (6-3), maar de gasten kon
den deze niet behouden. De score wisselde
enige malen, zodat uiteindelijk de stand
13-13 werd bereikt. Toen trok Velox aan
het langste eind: 15-13. Door enkele mis
verstanden in de Veloxpioeg liep VHH in
de laatste set uit tot 5-0. Velox haalde op
en kon via een 6-3 en 9-8 achterstand deze
set toch winnen met 15-11 (3-1).
talen de dames, die regelmatig gebruik ma-
De andere dames-wedstrijd tussen HBC
en HND (A'dam) eindigde in een overwin
ning voor de gasten. HBC moest met drie
invalsters aantreden. Zonder deze handi
cap hadden de Heemsteedse dames zeker
een redelijke kans op de zege gemaakt. Nu
moesten de dames de eer met 15-8, 15-11,
11-15 en 15-4 aan HND laten.
Heren
Bij de heren ontmoette Velox als eerste
Amsterdamse tegenstander Forto. De ploeg
van Ton van Veen, die vooral in Mulder
een uitstekende kracht bezit, won van
Velox met gering verschil. De eerste set
ging naar Velox met 15-13. De andere
games werd door de gasten gewonnen met
15-11, 15-12 en 15-12. Het was jammer
dat bij Velox Broeken op het appèl ontbrak,
want invaller Laimböck demonstreerde nog
een tekort aan techniek.
CIOS heeft in VHH een zwakkere tegen,
stander ontmoet dan men mocht verwach
ten. De reden hiervoor was de hoofdklasse
wedstrijd van het VHH-team in Amster
dam, waardoor vrijwel alle reserves ver
hinderd waren. De toekomstige sportlei
ders wonnen nu met 15-6, 15-8 en 15-12.
De uitslagen luidden:
Heren: VeloxForto 1-3; Ciusvtin
3-0: RaeckseHVS 3-1; Ready 2Spaar-
nestad 4-0; WIKOG 2-2; Raeckse 4—
Haarlem 2 2-2 Gios 2—OSS 0-4; PWN-
Santpoort 1-3.
Dames: RaeckseRap. 3-1; VeloxVHH
3-1; HBC—HND 1-3; Blinkert 2—OVKA 2
4-0; Aaeckse 5AW 2 3-1; Gios 2Velox
5 4-0 PSVHBlinkert 1-3; Gios 4Sizo
1-3; MHBS 2—HBC 4 1-3.
In Spanje hebben de berichten over een
aanbieding van 80 miljoen francs (ruim
800.000 gulden) voor een driejarig contract
aan de speler Raymond Kopa door of na
mens een Spaanse club groot onzien gebaard.
L' Equipe weet mee te delen dat de aanble-
dning niet geschied is door iemand die een
mandaat had van een club.
Dit lag ook trouwens voor de hand in ver
band met de Spaanse wetgeving die het aan
clubbesturen verbiedt rechtstreekse onder
handelingen te openen met spelers of clubs in
het buitenland. De stappen zijn volgens het
Parijs blad gedaan door een Spanjaard die
vroeger betrokken is geweest bij de transfer
van twee of drie Franse spelers naar Spanje.
Het bestuur van Real Madrid ontkent een
onderhandelaar naar Reims te hebben ge
zonden en de president van de FC Barcelona,
de club die in dit verband eveneens ge
noemd was. heeft verklaard geen belang
stelling voor Kopa meer te hebben, omdat
Kopa thans te oud zou zijn (hij is 24 jaar).
L' Equipe meent dat deze mening wellicht zal
veranderen wanneer de Spaanse wet, waar
bij de ongelimiteerde invoer van buiten
landse voetballers verboden wordt, wordt ge
wijzigd of komt te vervallen.
Intussen maakt het blad melding van een
bericht als zou Kopa in het eind van maart
uitkomen voor Real Madrid In een in de
Spaanse hoofdstad te spelen vriendschappe
lijke wedstrijd.
20)
De „opper" zat in zijn kantoortje achter
de telefoon, die echter nog geen levens
teken uit Illingen had doen horen. Het vol
gende bezeok gold dus de Jacobshoeve.
Zonder moeite vond Enters de zijweg bij
het haltebord van de autobusdienst en tus
sen hoge ruisende populieren zagen zij al
spoedig van verre rechts de grote huizingen
van de Jacobshoeve: van de weg geschei
den door een monumentale inrijpoort en
een grote voortuin, het woonhuis, een mo
derne villa bijna, met serre en balcon, en
daarachter, hoog als het schip van een ka
thedraal, de stallen onder één dak, de schu
ren en zelfs een stookhuis, waarboven uit
een lage fabrieksschoorsteen wat rook ver
woei in de voorjaarswind.
Vóór hen reed, bonkend en denderend,
zodat de dansende bussen luid; rammel
den, een melkauto. Deze scheen dezelfde
bestemming te hebben als de politiewagen,
want hij draaide het openstaande hek
binnen; bij het overschakelen kraakte luid
de versnelling en de melkauto verdween
achter de zijkant van het woonhuis. Enters
wilde zijn wagen doen volgen, maar moest
opeens met alle geweld remmen, daar hij
anders om de hoek boven op die plotseling
gestopte melkauto had gezeten.
Een luide, harde stem barstte uit in een
reek? verwensingen aan het adres van de
chauffeur van de vrachtwagen. Op het
bordesje voor de huisdeur, die zich aan die
zijde van het huis bleek te bevinden, stond
iemand. Het was een grote, breedgeschou
derde man van omstreeks 60 jaar, die, hoe
wel in gewoon stadscolbert gekleed, toch op
en top een boer was. En in onvervalst Was-
dij.ks schold hij de chauffeur van de melk
auto de huid vol. De beide politiemannen
begrepen niet zo gauw waar het om ging.
Ze stapten uit en eerst toen kreeg de man
op het bordes hen in het vizier.
Onderzoekend nam hij hen van top tot
teen op en vroeg toen zonder verdere in
leiding kortaf:
„Ambtenaren?"
Omdat ontkenning hier geen zin had,
boog Enters toestemmend.
„Van de belastingen?", vroeg de man. „Of
van de Zuivelcentrale?"
„Van geen van beide", antwoordde de
inspecteur. „Van de politie".
Onverholen verbazing op het gelaat van
de ander.
„Wij komen uit Illingen", lichtte Enters
nader toe. „En we zouden u graag even
spreken".
Hij had begrepen, dat dit niemand anders
kon zijn dan de grootboer van de Jacobs
hoeve.
Deze hoewel nog steeds met moeite zijn
verbazing verbergend, haalde toch met iets
van minachting de schouders op, maar zei
niets, draaide zich om en ging het huis
binnen.
De deur liet hij achter zich open staan en
Enters vatte dit op als een uitnodiging om
hem te volgen. Dit scheen ook de bedoeling
te zijn. Door de hal kwamen zij in de grote
aan de voorkant van het huis liggende
woonkamer, die echter veel meer als kan
toor- en studeerkamer ingericht was. Voor
het raam stond een grote schrijftafel, waar
op een schrijfmachine en een telefoontoe
stel. Langs de ene wand stond een monu
mentale boekenkast met glazen deuren,
tegen de andere was een grote stalen
brandkast aangebracht. Gewone rechte
stoelen, een ouderwetse leunstoel met 'n
antimakassar en een tafeltje met een kost
baar radiotoestel voltooiden de inrichting,
die overigens meer degelijk dan mooi en
hoogst ongezellig en nuchter was.
„Gaat u zitten", zei de grootboer kort.
„Mijn. naam, hij noemde de naam, de beide
politiemannen door Hebbels bekend. „Wie
is u en waar komt u voor?" Hij sprak nu
geen dialect meer, maar „hoog-Hollands",
zij het met de zware tongval van de streek.
„Is u de oom van de student H. J. Pros
ter uit Illingen?", vroeg Enters, nadat hij
zichzelf en Boekje nader bekend, had ge
maakt en langzaam vouwde hij zijn notitie
boekje open.
Het gezicht van de ander betrok:
„Ja, wis en donders. Waarom vraagt u
dat?"
ADVERTENTIE
0000000000000000000000000000
i
i
i
i
i
(i
(i
<i
(i
i
i
i
i
i
i
eeeeeoeegeeeeeeeeegoeeweeeee
Fa. P. BEAUFORT
Kinderhuisvest 47—51
Telefoon 10717
Haarlem
WIJN met bouquet en finesse
koopt u bij BEAUFORT.
Hebt u interesse
Omdat wij graag over Proster enige in- pelijk beoefend worden". De toon, waarop
ïtineen zouden hehben" W»amm Hit aiiioc
lichtingen zouden hebben". „Waarom
vraagt u die aan mij? Kunt u die niet beter
aan hem zelf vragen". „Inderdaad", be
aamde Enters minzaam. „Als we tenminste
wisten, waar we hem vinden kunnen. Op
zijn adres in Illingen was hij.ahem.
niet thuis".
„Hem vinden kunnen?", herhaalde de
grootboer mopperend. „Niet hier in elk ge
val. Hier heb ik hem vanochtend de deur
uitgedonderd!"
„Vanochtend, hier!" Enters was opeens
zeer geïnteresseerd.
„Ja, natuurlijk", ging de ander door.
„want wat dacht u dan? Dat ik hem dat
geld wou geven voor die idiote plannen?"
„Wat voor plannen?"
„Om me daar hals-over-kop naar Ame
rika te gaan en zijn studies op te geven. Hij
studeert tenslotte van mijn geld em ik ben
altijd royaal voor hem geweest, want hij
blijft het enige kind van mijn overleden
zuster. Hij mocht studeren wat hij wilde.
Want voor boer is zo'n stadse meneer niet
geschikt en hij aardt niet naar zijn moeder,
maar naar zijn vader, dat was ook zo'n
stadse nietsnut".
„Zo", onderbrak Enters de woorden
stroom. „Hij wou dus naar Amerika?"
„Ja," vervolgde de grootboer. „En niet
dat ik daar bezwaar tegen zou hebben. Ik
heb ook veel gereisd, ben in Amerika en in
Indië geweest. In Amerika heb ik ook ge
studeerd. Waarom zou een boer niet iets
van de wereld zien? Het boerenvak is trou
wens een wetenschap en moet wetenschap-
dit al'les gezegd werd, was zeer strijdlustig.
Het recht van een boer, om wereldreizen te
maken scheen hem nauw aan het hart te
liggen. Dan bleek hij echter in te zien, dat
de beide bezoekers niet bepaald gekomen
waren om dat te horen en hij vervolgde:
„Maar eerst moest die neef van mij zijn
doctoraal doen. Trouwens in Leiden heeft
hij ook al gedonder gehad. Hij heeft zelf de
biologie gekozen en nu zal hij er ook in af
studeren. Dat kost geld. En er is geld voor.
Hij hoeft tenminste niet van de schobber
debonk te studeren, van andermans cen
ten, zoals die meneer Van Heukelom!"
Enters schreef snel, maar bij het horen
van die naam, die hij nu helemaal niet
verwacht had, stokte zijn pen.
„Kent u dr. Van Heukelom?", informeer
de hij scherp.
„Wel wis en donders. Meer dan melief is.
Maandag is hij hier nog komen janken
over het geld".
Weer ging er snel een zijdelingse blik
van Enters naar Boekje en van Boekje
naar Enters. Dus maandag was dir. Van
Heukelom ook op de Jacobshoeve geweest.
Bij het verhoor had hij dat gisteren ver
zwegen.
„Hoe laat was dr. Van Heukelom hier",
wilde de inspecteur nader weten.
„Nou, zo tegen vieren kwam hij aanzet
ten. Hij kwam daarginds van de reiger-
kolonie" de grootboer maakte een ge
baar naar buiten in de richting waar de
rietlanden liggen moesten „en om zes
uur was ik hem pas kwijt".
Dat was alles nieuw, overlegde de in
specteur. Waarom had dr. Van Heukelom
dat bezoek op de Jacobshoeve verzwegen?
En hij vroeg verder:
„Hij kwam dus over geld praten, zei u.
Wat was dat voor geld?"
De politiemannen vernamen nu, hoe de
vader van dr. Van Heukelom, eens onder
wijzer te Wasdijk, van de vader van de
grootboer lang geleden geld had geleend
om zijn zeer begaafde zoon naar het gym
nasium te Illingen te kunnen zenden en
daarna tot deze een beurs gekregen had
aan de Illingse universiteit te laten stu
deren. Daar Van Heukelom's vader plotse
ling en jong reeds gestorven was, was er
nooit gelegenheid geweest die schuld met
de rente, geheel af te betalen. Nog altijd
ging dr. Van Heukelom daaronder gebukt.
Enige tijd geleden had hij tegenover de
grootboex over de mogelijkheden gesproken
dat een benoeming tot hoogleraar hem ein
delijk de middelen zou verschaffen om die
schuld af te lossen. Maar maandag was
hij, met loden schoenen, opnieuw naar de
Jacobshoeve gekomen, nu om te vertellen
dat het professoraat hem ontgaan was zodat
hij de grootboer nogmaals moest vragen
zijn schuld te verlengen.
(Wordt vervolgd)
