Prins Starhemberg in
Oostenrijk overleden
I. KAN
Slank en Rank in Uw nieuwe voorjaarsjaponl
Moord met staatsie
Smokkelarij en roken van marihuana-
sigaretten voor A'damse rechtbank
Lentelied
CARRUGAN
FEUILLETON
Officier: „Amsterdam is internationaal
verdovingscentrum aan het worden"
4
Geluk eerst dan,
met een ring van KAN
Nationaal fonds voor
bestrijding kinder
verlamming
Marie Bell in Amsterdam
door Wil Wanting
Dochter van inbreker
maakte gestolen geld op
Gebed in Nederlands Her
vormde Kerk voor
Jungschlager
Bouwvergunning voor
Scheveningse pier blijft uit
Portret Jacques Reule in
Amsterdamse Schouwburg
UW HAAR IS UW KROON
C J. OERLEMANS
Handel op Zeedijk
Conferentie over de
Menselijke Verhoudingen"
Friese beschuit
Amerikaans onderzoek
Gevangenisstraf geëist
wegens marihuana-roken
Ruim 60.000 nieuwe
huizen in 1955
VRIJDAG 16 MAART 1956
ADVERTENTIE
DONDERDAG
(Van onze correspondent in Wenen)
Vorst Ernst Rüdiger Starhemberg is in
het Oostenrijkse plaatsje Schruns, in
Vorarlberg, op 57-jarige leeftijd aan een
beroerte gestorven, nadat hij kort tevoren
een onderhoud had gehad met een com
munistische journalist. In december was
hij onder heftig protest van de commu
nisten naar Oostenrijk teruggekomen om
te jagen en zich geneeskundig te laten be
handelen. Starhemberg is een twijfelach
tige figuur geweest in de jongste geschie
denis van Oostenrijk. Onder het regiem
van Dollfuss en Schuschnigg was hij de
leider van de „Heimwehr", een militaire
partij-organisatie die in 1934 een socialis
tische opstand onderdrukte en veel kwaad
bloed zette bij communisten en socialisten.
Een tijdlang was hij bovendien waarne
mend kanselier en genoot hij het vertrou
wen van Mussolini. Toen Hitler in 1938
Oostenrijk binnenviel, bevond Starhem
berg zich in Zwitserland. Hij diende toen
eerst als officier bij de Franse en Britse
luchtmacht en ging tenslotte naar Argen
tinië waar hij in de industrie werkzaam
was.
Reeds vroeger had hij de aandacht ge
trokken toen zijn eerste huwelijk door de
Pauselijke rechtbank nietig was verklaard.
Hij trad daarna in het huwelijk met de
bekende Oostenrijkse toneelspeelster Nora
Gregor, die hij echter verliet. Zij stierf in
grote armoede in Zuid-Amerika.
ADVERTENTIE
TROUW- en VERLOVINGSRINGEN
ook in moderne uitvoering
Barteljorisstraat 2 - Tel. 13004 - Haarlem
JUWELIER
HORLOGER
Op het ministerie van Sociale Zaken en
Volksgezondheid is een bijeenkomst gehou
den met een aantal vertegenwoordigers van
organisaties, die op de een of andere wijze
zijn betrokken bij de zorg voor hen, die
door kinderverlamming worden getroffen.
Deze ziekte vereist in haar bestrijding
belangrijke voorzieningen. Deze voorzie
ningen richten zich vooral op de zorg voor
de patiënten in het acute stadium en op de
nazorg, die zich over een langdurige periode
kan uitstrekken. De ziekenhuizen moeten
hier 'n speciaal instrumentarium voor aan
schaffen en er moet voldoende deskundig
personeel aanwezig zijn. Voorts dienen de
instellingen voor de latere zorg voor de
verlamden, waarbij ook onderwijs, ont
spanning en arbeid een belangrijke rol
spelen, zich hierop in te stellen. Hoewel
voor dit alles grote kapitalen zijn vereist
bestaat in ons land nog geen financieel
krachtig kinderverlammingsfonds zoals in
andere landen. Op vele gebieden van de
volksgezondheid heeft ons volk steeds grote
offervaardigheid getoond. Daarom mag
worden verwacht dat het ook in de strijd
tegen deze ziekte in even grote mate zal
tonen tesamen met de overheid hieraan
zijn bijdrage te willen leveren.
De vergadering toonde algemene instem
ming met de ontworpen plannen en een
commissie van voorbereiding werd inge
steld tot nadere uitwerking hiervan. Er
zullen zo spoedig mogelijk statuten ont
worpen worden.
Staande de vergadering werd door de
heer C. van der Lende de mededeling ge
daan, dat uit het centrale A.V.O.-fonds
voor hulp aan mindervaliden een bedrag
van 10.000 in het kinderverlammings
fonds zal worden gestort.
De voorstelling van het door Jean Louis
Barrault opnieuw bewerkte toneelstuk
„Berenice" van Racine, die oorspronkelijk
in december in Amsterdam zou zijn gege
ven, maar moest worden afgelast wegens
een ongeval, dat de hoofdrolspeelster Ma
rie Bell was overkomen, zal doorgang heb
ben op woensdag 21 maart in de Stads
schouwburg in de hoofdstad. Marie Bell
zal worden vergezeld door de Franse to
neelkunstenaars Jean Chevrier en Alfred
Adam. De voorstelling van „Berenice"
staat onder bescherming van de Franse
ambassadeur in Nederland en onder aus
piciën van de Alliance Francaise.
21)
Enters voelde iets van sympathie voor
dr. Van Heukelom in diens moeilijke om
standigheden. Maar versterkten de fnian-
ciële motieven weer niet diens animositeit
jegens Rovaart? En in hoeverre woog tegen
dit alles de sportiviteit op, waarmee vol
gens juffrouw Dubois dr. Van Heukelom
zijn teleurstelling immers zou hebben op
genomen? Al deze vragen speelden Enters
door het hoofd. Maar de grootboer wilde
er nu ook het zijne van weten:
„Ik weet nu altijd nog niet heren, wat de
reden van uw bezoek is. We praten nu over
Van Heukelom, maar u zei daarstraks, dat
u inlichtingen wilde hebben over mijn neef.
Heeft die knaap weer wat uitgehaald?"
Voor zover nodig was, lichtte Enters hem
in over de ontdekking van het lijk van dr.
Rovaart in de stal onder het pension aan
de Drieherendrift en over Proster's vreem
de gedrag op de dag van het verhoor.
De grootboer had over die moord wel iets
in de krant gelezen, maar er eigenlijk geen
Na de bevrijding van Opstenrijk hebben
niet alleen de communisten, maar aanvan
kelijk ook de socialisten de eis gesteld, dat
hij als landverrader zou worden veroor
deeld, dat hij het Oostenrijkse grondge
bied nooit meer zou betreden en dat zijn
goederen in Oostenrijk zouden worden
onteigend. De Rooms-Katholieke Volks
partij voorkwam dit, niet omdat zij Star
hemberg welgezind was, doch omdat zij
het recht op particulier eigendom niet wil
de aantasten. Later lieten de socialisten
deze eisen vallen. De socialistische minis
ter van Binnenlandse Zaken, Helmer, heeft
er in toegestemd dat hij naar Oostenrijk
terugkeerde om zich geneeskundig te la
ten behandelen.
Zijn dood maakt een einde aan veel wrij
ving in de binnenlandse politiek van Oos
tenrijk.
Inbraak Boerenleenbank
Het gerechtshof te Amsterdam heeft de
54-jarige werkster J. van der B.J. uit
Amsterdam wegens heling van ruim
12.000, een deel van de buit van de in
braak, die op kerstavond 1951 in de Boe
renleenbank te Zwanenburg werd gepleegd,
veroordeeld tot zes maanden gevangenis
straf. De rechtbank had haar eveneens tot
zes maanden veroordeeld.
Haar vader had de inbraak gepleegd en
werd gearresteerd. Het geld was echter on
vindbaar. Terwijl hij in de gevangenis te
Leeuwarden zijn straf onderging, liet hij
zijn dochter weten waar zich het geld be
vond. Toen hij tenslotte vrij kwam, had zij
het geld opgemaakt.
Het moderamen van de Generale Synode
der Nederlands Hervormde Kerk heeft zich
tot de predikanten en kerkeraden gericht
met het verzoek om in de kerkdiensten van
zondag 18 maart gehoor te geven aan de
volgende oproep:
„Het moderamen van de Generale Synode
van de Nederlands Hervormde Kerk, in
het besef van de bewogenheid, die in brede
lagen van ons volk tot uitdrukking is ge
komen over het lot van Jungschlager en
van de grote verantwoordelijkheid, welke
hierbij op een mens als onafhankelijk rech
ter is gelegd.
van oordeel, dat politieke emoties en op-
gezweeptheid der hartstochten hier te lande
en in Indonesië een bedreiging vormen
voor de rechtsgang en de taak van de rech
ter uitermate verzwaren,
wekt de leden der gemeenten op tot
voorbede voor de rechter bij de vervulling
van zijn hoge taak en voor Jungschlager in
zijn zware druk. opdat aan de eis van ge
rechtigheid en waarheid worde voldaan".
De aanvankelijk bestaande verwachting,
dat nog in het voorjaar 1956 met de bouw
van de nieuwe pier te Scheveningen zou
worden begonnen, zal niet in vervulling
kunnen gaan.
Oorzaak van dit voor de badplaats Sche
veningen teleurstellende feit is het uitblij
ven van een bouwvergunning voor dat mil
joenen-project. Zoals de zaken er thans
voorstaan, kan op zijn vroegst in het voor
jaar van 1957 met de bouw worden begon
nen.
De aard van de werkzaamheden aan de
nieuwe pier brengt met zich mede, dat uit
sluitend in het voorjaar met de bouw kan
worden begonnen. Tegen het najaar moeten
de werkzaamheden dan zover zijn gevor
derd, dat de najaars- en winterstormen
geen schade' meer kunnen toebrengen aan
de betonnen fundering. Om in het voorjaar
van 1957 met de werkzaamheden te kunnen
beginnen, zullen echter op zijn laatst in
september van dit jaar de materialen moe
ten worden besteld. Indien een bouwver
gunning niet spoedig afkomt, is het zelfs
twijfelachtig of in het voorjaar van 1957
met de bouw kan worden begonnen. Want
ook na het verlenen van de bouwvergun
ning zal nog enige tijd gemoeid zijn met
het treffen van financieringsregelingen.
De exploitatiemaatschappij Scheveningen
hoopt namelijk op gemeentelijke kredieten
om de bouw van de nieuwe pier te kunnen
financieren. Een beslissing van het ge
meentebestuur hieromtrent is echter opge
schort, in afwachting van het verlenen van
de bouwvergunning door het ministerie
van Wederopbouw.
De wethouder voor onderwijs der ge
meente Amsterdam mr. A. de Roos zal za
terdag 24 maart in de Stadsschouwburg
namens de gemeente het door Han van
Meegeren geschilderde en door de familie
aangeboden portret aanvaarden van de op
24 november 1954 in Den Haag overleden
Nederlandse toneelspeler Jacques Reule.
Johannes Laurens Reule, die op 17 no
vember 1879 in Den Haag werd geboren,
was van 1907 tot 1924 verbonden aan de
K.V. Het Nederlands Toneel, heeft daarna
meegewerkt aan het Rotterdams Toneel
en andere gezelschappen.
Ter gelegenheid van de overdracht van
het schilderij sullen Herman Roelvink en
Emma Morel het woord voeren.
ADVERTENTIE
Door aankoop van de nieuwste stoomkap
geen warmte en zwaarte meer met Perma
nent-wave. Stoomtijd slechts 5 minuten
Haarverven, blonderen, kleurspoeling, crème
en oliebaden in 5 minuten met verbluffend
resultaat. Bedorven haar. roos en uitval
in korte tijd hersteld.
MED. GEDIPL. HAARKUNDIGE
C BUNKIE EN RICK
„Kijk", zei het mannetje, op het pijpje krijt in Bunkie's hand wijzend. „Weet je
wel, wat je daar hebt?"
„Eeneen krijtje", zei Bunkie.
„Ja maar", zei de ander. „Het is geen gewoon krijtjehet is 'n toverkrijtje, weet
je dat wel? Kijk: alles wat je daarmee tekent, wordt écht! Hier, teken er op de
straat maar eens iels mee, dat je graag zou willen hebben, dan zul je 't zien!"
Bunkie keek ongelovig, maar hij deed het. Met het rode krijt tekende hij, zo goed
als hij kon, een autoped op de grond.
„O, een autoped", lacht het ventje. „Nou, kijk, wat er gebeurt!"
TIJDENS EEN GROOT PROCES over het verhandelen van Marihuana-sigaretten
heeft de officier van Justitie by de Amsterdamse rechtbank uit een oogpunt van
generale preventie geduchte straffen geëist. Tegen de twee hoofdverdachten, de
54-jarige gedetineerde Surinamer L. S. R. H„ bijgenaamd „Blackie" en de 27-jarige
schoenmaker F. A. D., bijgenaamd „Small Boy" eiste de officier respectievelijk drie
en twee Jaar met aftrek. Tegen een 24-jarige onderwijzer van een openbare lagere
school in Amsterdam, die hy slechts als „gebruiker" van deze verdovende sigaretten
wilde beschouwen, eiste de officier, mr. W. K. baron van Dedem, een geldboete
van f 500 of 1 maand plus 3 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van 3 jaar.
Ten aanzien van alle drie de verdachten vroeg hij voorts verbeurdverklaring van
de inbeslaggenomen narcotica. Wegens het vergevorderd uur werden de zaken tegen
elf andere „gebruikers", in hoofdzaak musici, voorts studenten, kantoorbedienden
en twee varensgezellen, geschorst en voor onbepaalde tijd aangehouden.
De hoofdverdachte „Blackie" was al ze
ven maal veroordeeld, waarvan 2 maal
wegens soortgelijke overtreding van de
opiumwet. „Small Boy" had twee veroor
delingen op zijn strafblad, doch niet we
gens overtreding van de opiumwet, de on
derwijzer was nog nooit veroordeeld en
van de overige elf verdachten was het me
rendeel evenmin ooit gestraft. Het zwart
ste strafblad van hen had een 32-jarige
bandleider uit Hilversum met vier veroor
delingen, waarvan eenmaal wegens het
voorradig hebben of gebruiken van co
caïne.
Voor zover kon worden vastgesteld wordt
de Indische hennep in Amsterdam voorna
melijk door Indonesische zeelieden van de
diverse schepen, die Amsterdam aandoen,
via de haven de stad in gesmokkeld en in
en om de Zeedijk verkocht. Volgens de of
ficier van Justitie is onze hoofdstad, die
tot dusverre niet op de internationale lijst
van verdovingsmiddelen-centra voorkwam,
hard op weg zich daarop een plaats te be
machtigen.
De verdachte „Blackie" gaf toe al jaren
lang (zelfs sedert 1929, naar hij zei) mari
huana-sigaretten te roken. Toen mocht het
echter nog. Het is pas bij de wijziging van
de Opiumwet in 1953 verboden deze siga
retten voorhanden te hebben, te roken of
te verkopen. „Blackie", een bekende Suri
namer op de Zeedijk, kwam er voor uit,
dat hij, zoals de polite dat noemde, „een
habitueel drankmisbruiker" is en hij er
kende eveneens, dat hij blokjes morfine,
voor f 10 gekocht, voor f 20 van de hand
had gedaan en cocaïne in poedervorm, ge-
ft
In Berg en Dal bij Nijmegen zal van 3
tot 15 september een internationale con
ferentie over het thema „Menselijke Ver
houdingen" worden gehouden. Van deze
conferentie heeft de Koningin het be
schermvrouwschap aanvaard. Prins Bern-
hard zal optreden als algemeen leider van
de conferentie en een aantal plenaire zit
tingen zal onder zijn leiding komen te
staan. Tijdens de openingszitting zullen de
deelnemers door de Koningin worden toe
gesproken.
Deskundigen uit 35 landen (vrijwel alle
landen van het Westerse Bloc alsmede het
Verre Oosten, ook Indonesië) zullen deel
nemen. De commissie van voorbereiding
bestaat uit hoogleraren van onze universi
teiten en leden van de Staten Generaal, de
voorzitter van het College van Rijksbe
middelaars, alsmede hoofdbestuursleden
van Nederlandse Werkgeversorganisaties.
Dat de eerste conferentie op dit gebied
juist in Nederland plaats vindt, komt door
het feit dat in Nederland na de eerste we
reldoorlog een grote activiteit aan de dag
is gelegd op het gebied van de menselijke
verhoudingen. Dit geldt zowel ten aanzien
van het wetenschappelijk onderzoek in
deze materie als de toepassing er van in de
praktijk. Deze activiteit heeft alom in de
wereld de aandacht getrokken, waardoor
verschillende landen, ook de Aziatische,
opperden dat deze eerste conferentie in Ne
derland zou worden gehouden. Het doel
van de conferentie is de ervaringen van de
verschillende instituten, die zich bezig hou
den met het vraagstuk van de menselijke
verhoudingen, nader met elkaar te verge
lijken.
ADVERTENTIE
grote brosse
beschuiten in één rol
kocht voor f 20 per gram, met f 5 winst
verkocht had. Doch niet als handelaar,
hield hij vol, slechts voor eigen gebruik en
om enkele wanhopige vrienden te helpen.
Bij de tweede verdachte, „Small Boy",
werd verteld, dat militaire politie van het
Amerikaanse leger in Duitsland een onder
zoek in Amsterdam was gaan instellen,
nadat gebleken was, dat een aantal Ame
rikaanse negersoldaten met marihuana-si
garetten van hun verlof was teruggekeerd.
Enkele Amerikaanse soldaten liepen in de
val en werden kort geleden in Duitsland
door een militaire rechtbank tot zes maan
den veroordeeld en uit het leger gezet.
Aan één of meer van deze soldaten hac'
„Small Boy" de narcotica geleverd.
Bij het verhoor van de derde verdachte
de jeugdige onderwijzer, werd nog eens
nagegaan waar de sigaretten verhandeld en
gerookt werden. Meestal trokken de ge
bruikers naar cafés en dancings aan de
Zeedijk en omgeving. „Small Boy" ging
dan met hen naar buiten en overhandigde
hen daar een of meer sigaretten, die dik
wijls op straat werden opgerookt. Volgens
de president geschiedde dit echter ook veel
in particuliere kamers en dan bij voor
keur met een heel gezelschap, waaronder
dikwijls jongelui.
De president, mr. J. Coninck Liefsting,
bepaalde de uitspraken op 29 maart.
Pasen in 't land kniezen is schand, zo
als die van de Over-Betuwe zeggen. Pasen
in zicht - hartekens licht, zoals die van
Fivelingo neuriën. Hier past een leutig lie-
deke van dideromdeine.
Wel, gisteravond met mijn lieveke lopend
door beemd en bongerd hoe klopte me 't
harteke in de keel hoorde ik alweer het
vrolijke tjommetjommetjomme van de
holenbeer die ontwaakt uit zijn lange win
terslaap; 't en zal niet lang meer zijn dat
wij deze viervoetige vriend, olijke honing
snoeper, op ons tochtje langs 't klein rivier -
ke tegenkomen, waggelend van bloem naar
bloem.
Nog lijkt het of de wereld in winterslaap
en vorstverlet geklonken ligt, maar de eer
ste tekenen van 't zoel zomertje zijn reeds
bemerkbaar voor wie de natuur een vrien
delijk hartje toedraagt: reeds is her en der
het vurig timmeren van de specht aan
boom en bast beluisterbaar en, zwervend
door duin en dal, hoorde ik plotseling het
zangerige melodietje van de kleine koene
koddebeier, die geel-gevederde vriend.
Als zijn liedeke eenmaal gehoord is dan
is het niet lang meer of de ruige rode
strandsukkelaar laat xljn eentonig doch
hartveroverend tjuiktjuiktjuik tegen het
ruisen van de eeuwige branding ópklinken.
Nog scharen wij ons al-avondlijk onder
de lamp om de ronde huiskamertafel om te
vergulden, te koekhappen of te degenslik-
ken. Moeder kijkt met welgevallen naar
zoals zij vader olijk noemt haar grote
jongen en naar zoals zij Innig pleegt te
zeggen haar kleine koters. Er is nog
winterse warmten het gezin, terwijl de
slemp in de kommen geurt en de opzet-
kaakjes van mond tot mond gaan.
Maar buiten in ?t woud, rondom onze
kleine daglonerswoning, wordt onherroepe
lijk de lente geboren. De uiltjes, die niet
geknapt of naar Athene gedragen zijn,
oepen hun eentonig oehoe-oehoe uit de
viegende toppen der coniferen.
De paashazen zitten in de nesten met
gekleurde eieren. De eek-, de room- en de
neushoorntjes springen alree van tak op
tak. En ik, kind van 't woud, hoor eerder
dan die van de stad, de beunhaas, het gre-
nadiertje en het weerhaantje balderen op
de open plekken in het bos.
Ja vrienden, Pasen is op komst.
Reeds is de haan duchtig doende in de
Kippenren.
Nog lijkt het winter. Maar rad- en room
ijs ontwaken uit hun winterslaap.
Pasen in zicht hartekens licht.
ELIAS.
ADVERTENTIE
Luister naar het „Zweedse Meisje
Wacht met het aanschaffen /an een nieuwe voor-
|oars-qarderobe tot U door CAR RUG AN, het
Zweedse melkdieet, die elegante, slanke lijn heeft
verkregen. Met de CARRUGAN dieetmethode kunt
U zonder hongerlijden, op een natuurlijke, gezonde
manier en zonder gebruikmaking van vermagerings
middelen, tot 2 pond per dog in gewicht afnemen.
De CARRUGAN-melk is een verfrissende dronk met
'n prettige, lichtzure smook. Wonneer U door
CARRUGAN slonk bent geworden zult U dubbel
plezier van Uw nieuwe japon beleven.
Wordt werkelijk slank met
Bii apothekers en drogisten
Een gulden kostte elke Marihuana-siga-
ret, die de 32-jarige controleur J. W. uit
Rotterdam aan de 45-jarige meter en weger
T. H. van O. en diens 30-jarige echtgenote
verkocht, en een kwartje daarvan was voor
hem. Tweehonderd van deze sigaretten
werden bij hem in beslag genomen Ln fe
bruari. Het drietal had zich donderdag voor
de rechtbank te Rotterdam te verantwoor
den. Bij het echtpaar thuis waren ook nog
90 sigaretten en een plak Indische hennep
gevonden.
De officier van Justitie herinnerde aan
de verderfelijke werking van deze verdo
vende middelen, vooral voor de jeugd. „In
Amerika weet men niet hoe men de jeugd
er tegen moet beschermen. Er moet hier
flink tegen opgetreden worden." De eisen
waren tegen Van O. een jaar gevangenis
straf met aftrek, tegen zijn vrouw 200,
boete of 50 dagen hechtenis, en tegen W.
zes maanden gevangenisstraf met aftrek.
De rechtbank bepaalde de uitspraken over
veertien dagen.
In 1955 zijn in Nederland 60.819 wonin
gen gebouwd voor een bedrag van 810 mil
joen gulden. In 1954 kwamen 68.487 wonin
gen gereed, waarmee 801 miljoen gulden
was gemoeid, zo deelt het ministerie van
Wederopbouw en Volkshuisvesting mee in
een overzicht van de bouwactiviteit gedu
rende de eerste negen maanden van 1955.
De woningbouw bereikte in deze periode
slechts een produktie van 67.5 percent van
liet in het bouwprogramma uitgetrokken
volumen van f 830 miljoen.
Het aantal arbeiders, werkzaam bij de
woningbouw, liep op van 54.500 op 1 Juli
tot 56.600 op 1 oktober 1955. In 1944 was
het verloop juist tegengesteld. Toen daal
de het aantal arbeiders bij de woningbouw
van 57.500 op 1 Juli 1954 tot 52.500 op 1
oktober 1954. Door de hogere arbeidsbezet-
ting bij de in aanbouw zijnde woningen is
in het vierde kwartaal een hogere produk
tie bereikt dan in het laatste kwartaal van
1954, ook omdat de weeromstandigheden
in de laatste drie maanden van 1955 gun
stig waren.
aandacht aan besteed; aandacht schonk hij
alleen maar aan de landbouwbladen en aan
wetenschappelijke agrarische publicaties,
de bus gewacht had, zodat hij de kom van
waaraan hij zelf ook regelmatig bleek mee
te werken.
Proster was de vorige middag gekomen
en die morgen, na een hevige woordenwis
seling met zijn oom, omdat hij het geld niet
kreeg, dat hij vroeg, omstreeks half negen
vertrokken. Dat de „opper", die wel van
dr. Van Heukelom's bezoek aan Wasdijk
op de hoogte was, van Proster's bezoek
niets scheen te hebben gemerkt, was ver
klaarbaar, daar Proster de vorige middag
natuurlijk aan de halte bij de zijweg was
uitgestapt en daar 's ochtends ook weer op
het eigenlijke Wasdijk niet betreden had.
Zijn oom vermoedde, dat hij naar II-
lingen terug, wel de bus zou hebben geno
men, die om kwart voor negen uit Was
dijk vertrok. Proster was dan zeker de
enige passagier geweest in de bus, die zij
onderweg tegengekomen waren, bedacht
Enters spijtig.
Overigens kon de grootboer zich niet
voorstellen, dat zijn neef iets met de moord
op Rovaart zou hebben uit te staan.
„Daar is zijn karakter niet naar" meende
hij. Maar de sarsactische toespeling, die
hij onmiddellijk daarna maakte op het feit
dat dr. Van Heukelom dan toch wel veel
méér motieven zou hebben gehad om Ro
vaart uit de weg te ruimen, klonk de in
specteur hoogst onsympathiek in de oren.
Wat ae reden kan zijn van Proster's plot
selinge verlangen naar Amerika,, wist de
grootboer niet. Hij had er hem niet naar
gevraagd en van zijn kant had Proster er
niets van gezegd. Over relaties van Proster
met een meisje in Amsterdam wist hij
niets, maar dat was zeker niet de eerste
vlam van zijn neef.
„In onze familie zijn we niet zo een
kennig", zei hij met grove spot. -„Al ben
ikzelf ook ongetrouwd gebleven".
De torenklok van Wasdijk stond op het
lunchuur en op het zonnige terras van het
logement de „Roskam" waren enkele ta
feltjes al uitnodigend gedekt voor het kof
fiemaal, toen de beide speurders het plaats
je weer binnen reden.
Maar voor zij de inwendige mens gingen
versterken, wilde Enters toch zekerheids
halve eerst nog bij de marechausseepost
langs gaan, vooral omdat het nu, na het
geen zij over Proster gehoord hadden, zeker
niet uitgesloten was, dat deze inmiddels
weer zou zijn opgedoken in het huis aan
de Drieherendrift.
Bij hun binnenkomen vonden zij de „op
per" met de telefoonhoorn aan het hoofd,
en naar zijn opmerkingen viel af te leiden,
in dispuut met een telefoonjuffrouw:
„Ja hallo, gaat u toch niet weg, hallo!!!"
„Aha, inspecteur", groette hij met een
gebaar van zijn linkerhand. „Ik geloof, dat
Illingen juist doorkomt".
Enters nam de hoorn over. Na wat ge
kraak en gezoem, wat de manipulaties der
telefoniste verried, kwam opeens het
Hoofdbureau te Illingen door en dan hoor
de Enters, verrast de stem van zijn chef,
de commissaris. „Ja, commissaris, ik ben
het zelf", bevestigde hij en luisterde dan.
Toen zag Boekje hoe het gelaat van de
inspecteur opeens verstrakte. Scherpe lij
nen kwamen om diens mond. Dan legde
hij met een korte groet de hoorn neer op
het toestel, keek de rechercheur aan en zei:
„Proster is vermoord. Vanochtend om elf
uur gevonden op zijn kamer. Vermoord
met een messteek. Van de dader geen
spoor
Hoofdstuk V.
Weer zaten de beide speurders in het hun
door de lange verhoren van de vorige dag
zo vertrouwd geworden kantoor van Van
Abel met de afbeeldingen van paarden,
de diploma's van concoursen en de ouder
wetse barometer aan de wand.
Het liep al tegen vier uur en eerst nu
hadden zij gelegenheid de sandwiches op
te eten, door de weduwe Ros-Van Abel,
zorgzaam ondanks alles voor hen klaarge
maakt en die de lunch moest vervangen,
waarvoor zij zich natuurlijk in Wasdijk
geen tijd meer hadden gegund.
Op topsnelheid was Enters teruggereden
naar Illingen en regelrecht naar de Drie
herendrift, waar zij de huize van Van Abel
in grote opwinding hadden gevonden. Door
twee rechercheurs, collega's van Boekje,
was, in afwachting van de terugkomst van
de inspecteur, het gewone voorbereidende
routinewerk gedaan en vooral gezorgd, dat
er niets dat voor het onderzoek van be
lang kon zijn, werd aangeraakt. De politie-
fotograaf was gekomen met zijn installa
ties, blitslampen en schetsboeken en had
gefotograveerd, opgemeten en geschetst al
wat hij uit ervaring wist dat de inspecteur
gefotograveerd, opgemeten en uitgetekend
wilde hebben. En tenslotte was ook de po-
litiedokter verschenen om dood, doodsoor
zaak en zo nauwkeurig mogelijk tijdstip
van overlijden van het slachtoffer vast te
stellen. Toen hij hiermee zo goed alsklaar
was, waren Enters en Boekje binnen ge
komen.
Proster was die ochtend op de vloer van
zijn kamer gevonden dood, met een grote
wond in de borst en met in de verstijven
de hand een met bloed bevlekte kris. De
gruwelijke ontdekking was gedaan door
het kamermeisje Anneke Ratelaar, dat om
elf uur Proster's kamer een beurt wilde
geven. Opdracht daartoe had zij van de
weduwe Ros. De dokter had vastgesteld,
dat de dood pas een goed half uur daar
vóór was ingetreden en dat de verwonding
onmiddellijk de dood tengevolge moest heb
ben gehad. Alles wees erop, dat die wond
was veroorzaakt door het in de hand van
het slachtoffer gevonden wapen, dat zowel
door de kamermeisjes als door de weduwe
Ros herkend werd als Proster's eigendom
en deel uitmakend van diens wapencollec
tie, waarvan een groot aantal stukken de
wanden van zijn kamer sierden, andere her
en der op tafels en kasten en als presse-
papiers op diens schrijftafel verspreid la
gen. De dokter moest de hypothese van
zelfmoord, waaraan de positie van het
moordwapen een ogenblik deed denken,
onmiddellijk verwerpen:
„Zelfs een Japanner zou op die manier
geen harakiri kunnen plegen", constateerde
hij. Maar wel was hij tot de interessante
conclusie gekomen, dat de wond op Pros
ter's lijk alle overeenkomst vertoonde met
de wonde, die hij op Rovaart's lichaam
had onderzocht: de gedraaide vorm van de
vlijmscherpe kris had juist dat eigenaardige
scherpe en toch gerafelde wondbeeld ver
oorzaakt, dat tegelijkertijd op een scherp
als op een bot wapen wees. Dit vreem
de wondbeeld had hem toen getroffen,
maar hij had er geen verklaring van kun
nen geven, maar aan een kris eigenlijk
niet gedacht.
Evenals de vorige maal scheen het wa
pen ook dit keer weer door een krachtige
en doelbewuste hand gehanteerd te zijn.
Het scheen dan ook niet ver gezocht, in
dien men aannam dat de beide moorden, die
zo kort na elkaar de huize Van Abel had
den opgeschrikt, met dit ene en zelfde wa
pen gepleegd waren en dat in beide ge
vallen dezelfde hand het gevoerd had.
Daarmee rees dan echter de vraag, zo
VToeg Enters zich af. waar dit wapen dan
in de tijd, tussen de dood van Rovaart en
de dood van Proster, geweest was. In Pros
ter's kamer? En zo niet: had Proster de
kris dan gemist? Zo ja, had hij dan haar
tijdelijke afwezigheid opgemerkt, haar
terugkeer na een tijdelijke afwezigheid, of
had Proster toch zelf de hand gehad in de
moord op Rovaart? (Wordt vervolgd)