Kroesjtsjev zwoer niet Stalin,
maar het Stalinisme af
r
Caballero
FIETSEN! FIETSEN!
Vierde revolutie werkt van
boven naar beneden
AKKERTJES
„They taste like home"
GEEF DE
GEEN KANS!
Heeft
de griep
vat
opU?
Brussel streeft naar betere
betrekkingen met Bonn
Leermeester
Sovjet-leiders lijken zeker van hun zaak
Correcties in plaats van annexaties
aan de Oostelijke grens
J
3
helpen direct
Agenda voor Haarlem
Griekse primaat overleden
Zwarte handel gevolg van
staking in Denemarken
CONSTANTE KWALITEIT
A. v. d. BOGAARD
Rode mieren belagen dorp
op midden-Java
DONDERDAG 22 MAART 1956
MOSKOU (United Press) - De directeur van het United Press-bureau in Mos
kou, Henry Shapiro, heeft een verslag gegeven van de oorzaken en gevolgen
can de nieuwe lijn, die de Russische leiders in hun binnenlandse politiek gaan
colgen. Dit bericht van Shapiro, de deken van de buitenlandse correspondenten
in Moskou, werd achttien uur door de Sovjet-censuur opgehouden, maar kon
tenslotte getelegrafeerd worden zonder dat de term „de vierde revolutie" ge
schrapt werd. Hier volgt de beschouwing van Shapiro:
De vreedzame, onbloedige revolutie in de Sovjet-Unie blijkt langzaam omgevormd
te worden tot een intensieve campagne om het Sovjet-volk vertrouwd te maken met
de nieuwe doelstellingen in het binnenlands beleid van de regering. Russische leiders
schatten dat deze heropvoedingscampagne tien jaar zal kosten aleer het bolwerk
rond het eens zo machtige ideool Stalin in de geest van het Russische publiek ge
slecht is. Deze revolutie komt van boven naar beneden in plaats van „onder naar
boven". De campagne wordt behoedzaam, behendig en doelbewust niet tegen Stalin
persoonlijk, maar tegen het verschijnsel van het Stalinisme geleid. Dit Stalinisme
wordt met „de cultus van de persoonsverheerlijking" aangeduid.
Naar verluidt heeft de eerste secretaris
van de communistische partij der Sovjet-
Unie, Nikita Kroesjtsjev, op 28 februari
tijdens een besloten zitting van het twin
tigste partijcongres te Moskou in een rede
het absolutistische en tirannieke één-mans-
gezag met alle daaraan klevende euvels,
scherp veroordeeld.
Mét fouten en zeer laakbare daden van
Stalin werd aangetoond welke gevaren
een autocratisch gezag met zich brengt.
Tezelfdertijd wijdde Kroesjtsjev uit over
de buitengewone verdiensten van Stalin
als revolutionair leider voordat hij het
Leninistische beginsel van het collectieve
leiderschap yerving door dat van de dic
tatuur.
Er bestaat blijkbaar geen twijfel aan,
dat in tegenstelling tot wat men in het
Westen schijnt te menen Stalin de ge
schiedenis zal ingaan als een van de be
langrijkste bouwers van het Sovjetregiem.
Maar Kroesjtsjev heeft tegelijkertijd on
miskenbaar duidelijk gemaakt, dat het
Stalinisme niet voor een herhaling vatbaar
is. Hij heeft er nadrukkelijk op aangedron
gen, dat alles in het werk gesteld zal wor
den te voorkomen, dat het ooit weer zover
zal komen.
Dit is dan ook de reden, dat Kroesjtsjev,
uit naam van het nieuw gekozen centrale
comité van de communistische partij, eiste,
dat aan zijn rede in de Sovjet-Unie zelf een
zo groot mogelijke bekendheid zou worden
gegeven. Daarom wordt deze rede nu op
tienduizenden vergaderingen en bijeenkom
sten voorgelezen en besproken zodat vrij
wel elke Sovjet-burgeer op de hoogte komt
van de inhoud.
Gezien het opzienbarende karakter van
deze onthullingen en de klaarblijkelijke
gevolgen hebben de Sovjetleiders blijkbaar
besloten deze rede als een louter binnen
landse kwestie te beschouwen en hem niet
ADVERTENTIE
GRIEP
Voelt U zich rillerig, koortsig,
loom, dan kunt U er zeker van
zijn, dat de griep U tot slacht
offer gekozen heeft. Sla de
aanval onmiddellijk af: vroeg
onder de wol, een hete drank
en één of twee „AKKERTJES"
en morgen gaat U weer
fit aan het werk. Zorg vooral
nu, dat U "AKKERTJES" in huis
hebt. Hoe sneller Uw tegen
aanval, hoe zekerder Uw over
winning op de ziektekiemen.
DONDERDAG 22 MAART
Palace: „The French line", 18 jaar, 2, 4.15,
7 en 9.15 uur. Luxor: „Summer madness". 18
jaar, 2, 7 en 9.15 uur. Studio: „La Ronde".
18 jaar, 2.15, 7 en 9.15 uur. Lido: ,,M' sieur la
Caille", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Roxy:
„Gangsters vergeten niet", 18 jaar, 2.30 uur.
Rembrandt: De duivelsgeneraal". 18 jaar, 2,
4.15, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Boefje", 14
jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Concertgebouw: 7
en 9.15 uur, Vertoning van de film „Tot vijf
over twaalf". Roxy-theater: 8 uur, Voor het
Instituut voor Arbeidersontwikkeling wordt
de film „De leukste thuis" gedraaid. Zuider
kapel: 8 uur, Bijzondere Zendingsavond.
Zendeling W. Konemann spreekt over „De
pioniers van de Baliem-vallei". Concert
gebouw: 8 uur, Voor de C.P.N. geeft Theater
Hollandia een cabaret-revue. Frans Halsmu
seum: 2 uur, Voor de Volksuniversiteit geeft
H. P. Baard zijn derde lezing in de cursus
„De kunstschatten van het Frans Hals
museum".
VRIJDAG 23 MAART
Minerva: „De prins student", alle leeft.,
8.15 uur. Palace: „Het loon der schande", 18
jaar. 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Summer
madness", 18 jaar, 2. 7 en 9.15 uur. Studio:
„Een meisje voor dag en nacht", 14 jaar, 2.15,
7 en 9.15 uur. Lido: „Strandaffaire", 18 jaar,
2. 4.15, 7 en 9.15 uur. Roxy: „Hoog in het
zadel", 14 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Rem
brandt: „Semiramis", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en
9-15 uur. Frans Hals: „De ondergang van
Metaluna", 14 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Con
certgebouw: 8.15 uur, Laatste V-concert door
het Noordhollands Philharmonisch Orkest
o. 1. v. Jan de Hoog met als solist Theo Olof,
viool. De Leeuwerik: 8 uur, Openbare ver
gadering Partij van de Arbeid. Spreeksters
mejuffrouw Corrie Tendeloo en mevrouw N.
van de WallDuyvendak. Minerva-theater:
8 uur, Voor de Volksuniversiteit spreekt
Kees Hana over „Lenteglorie aan de Cóte
d' Azur".
in het buitenland te publiceren. De buiten
landse pers heeft de rede van Kroesjtsjev
onvermijdelijk in een overdreven vorm be
kendheid gegeven in de gehele wereld.
Een welomschreven onthulling van Sta-
lins fouten moge dan nieuw zijn, de cam
pagne tegen de persoonsverheerlijking be
gon reeds onmiddellijk na de dood van
Stalin in maart 1953.
Reeds tegen het einde van dat jaar be
richtte Shapiro uitvoerig over de revolu
tionaire veranderingen, die de regering-
Malenkov invoerde. Hieronder was een plan
om de zuiveringsprocessen uit het midden
van de dertiger jaren op hun juistheid te
toetsen en desnoods te herzien.
Tal van slachtoffers van deze processen
werden vrijgelaten en kregen volledig eer
herstel. Naar verluidt zouden tegen eind
1954 de meeste politieke gevangenen in
vrijheid gesteld zijn. Zij kregen boven
ieder ander de voprrang ten aanzien van
de behuizing, pensioenen en gezondheids
zorg.
Op 10 maart publiceerde het partij
orgaan „Pravda" een brief van 139 oude
bolsjewieken, die het nieuwe centrale
comité begroetten. Onder hen bevonden
zich 31 vrouwen, die naar men aannemen
mag weduwen zijn van communisten van
de oude stempel.
Het Stalinisme heeft niet slechts het
scheppen van het „vadertje Stalin" of een
almachtige heerser in het Kremlin be
tekend, maar ook het ontstaan van tien
tallen „kleine Stalins" provinciale en
plaatselijke partijbonzen, die zich onaan
tastbaar in hun macht maakten en zelf de
wet in hun regionalen stelden. Daarom is
deze campagne tegnn de persoonsverering
gericht op elke sector van de Sovjet-pira
mide, van de eerste secretaris van de partij
tot de leiders van partijcellen in kleine
dorpen.
De sluizen van de openbare discussie en
critiek zijn wijder geopend dan ooit tevoren.
Elke Sovjet-burger kan zich beginnen te
verheugen in een zekere vrijheid van vrees.
Nimmer in de twintig jaar, dat Shapiro
in de Sovjet-Unie verbleef, heeft hij zoveel
en zo openhartig haren praten, zodra er
ook maar een paar mensen bijeen zijn,
als nu.
Toen hij tegenover een Russische kennis
zijn verbazing te kennen gaf over zoveel
openhartigheid en vrijmoedigheid, begon
deze luidkeels het liedje „Wie is er bang
voor de grote boze wolf, de grote, boze
wolf" te zingen.
Sterker nog, de massa wordt aangemoe
digd te discussiëren en critiek te leveren.
„Het verheerlijken van een persoon heeft
een verwijdering tussen leiders en massa
teweeg gebracht en heeft het initiatief van
het volk verstikt," aldus Kroesjtsjev.
Buiten de tienduizenden agitatoren-propa
gandisten van de partij die uitgezwermd
zijn om het volk kond te doen van de be-
Kroesjtsjev
langrijke beslissingen van het twintigste
partijcongres, gaan de hoogstgeplaatste
leiders naar fabrieken en bedrijven om de
arbeiders en boeren toe te spreken en dui
delijk te maken, wat de nieuwe lijn van de
regering en partij eigenlijk inhoudt. Maan
dag hebben de eerste vice-premiers Anas-
tas Mikojan en M. G. Pervoekin nog arbei
ders toegesproken.
„Geen wonderarbeiders en geen heilige
koeien meer," zo vertellen hooggeplaatste
communisten hun gehoor, die letterlijk voor
hun eigen ogen de laatste symbolen van
het Stalinistische fetisjisme zien ver
dwijnen. Een van de meest aangehaalde
leuzen, die de agitatoren gebruiken, is het
gezegde van Karl Marx: waarin hij „de
bijgelovige onderwerping aan het gezag"
scherp veroordeelde.
Hoewel de algemene reactie van het Sov
jet-publiek opluchting en groot optimisme
weerspiegelt, verschillen de reacties naar
gelang van de plaatselijke toestanden. Men
hoort vragen: „Waarom hebben wij dit
niet eerder gehoord?" en „Waarom heeft
dit zolang geduurd?"
Het is de taak van de „agitprops" deze
vragen op bevredigende wijze te beant
woorden, hetgeen niet gemakkelijk is. Het
zal Lang duren voor het gehele Sovjet-volk
van de betekenis van deze nieuwe, demo
cratischer binnenlandse politiek doordron
gen is. Ir. de loop van dit proces zullen zo
wel Russen als buitenlanders steeds meer
inzicht- krijgen in hoe alles in dit land reilt
en zeilt.
De protestdemonstraties in Georgië,
waarover vorige week berichten in de we
reldpers verschenen, zijn een soort reactie.
De autoriteiten, die blijkbaar vertrouwen
op hun kracht en de aantrekkelijkheid van'
hun nieuwe programma gaan rustig voort
de pëfsoorisverering aan'de kaak të stellen.
Na de door scholieren en studenten georga
niseerde demonstraties in Tiflis (de hoofd
stad van Georgië, Stalins geboorteland, dat
naar verluidt door hem bevoorrecht zou
zijn), werderr door de plaatselijke leiders
officiële herdenkingsbijeenkomsten voor
Stalin belegd. Deze bijeenkomsten worden
gevolgd door massa vergaderingen, waarop
het woord gevoerd werd door hooggeplaat
ste partijmensen. Alles wijst er nu op, dat
men de toestand in Georgië volkomen in
de hand heeft.
De Russische leiders hebben het streek-
emotionalisme blijkbaar gelegenheid gege
ven in Georgië stoom te laten afblazen. De
kansen op ernstige onlusten zijn blijkbaar
minimaal klein geweest, getuige het feit,
dat léden van het presidium ais Kroesjt
sjev, Boelganin, Malenkov, Mikojan en
Molotov naar alle hoeken van de wereld
reizen of reeds vertrokken zijn om ook daar
de „new look" van de Sovjet-Unie te de
monstreren.
ATHENE (Reuter) De Grieks-ortho
doxe primaat van Griekenland', aartsbis
schop Spyridion, is op 83-jari'ge leeftijd
overleden. Spyridion was voorzitter van het
panhellenistische comité voor vereniging
van Cyprus met Griekenland.
Tijdens de bevrijdingsoorlog van 1912
1913 werd Spyridion ter dood veroordeeld
na zijn arrestatie door de gevreesde Djavit
Pasja. Een brief van de toenmalige Griek
se opperbevelhebber, koning Constantijn,
redde hem het leven. In de laatste oorlog
werd hij ter dood veroordeeld door de Ita
lianen. De Duitsers hielden hem gevangen.
Hij werd ten gevolge van bemiddeling van
de primaat van Griekenland, aartsbisschop
Damaskinos, in vrijheid gesteld. Spyridion
volgde Damaskinos later op.
Spyridion was als Spyridos Vlahos in
Chili aan de Zwarte Zee geboren. Hij stu
deerde aan de orthodoxe theologische hoge
school van Istanboel en vervolgens aan het
theologische instituut te Halkin, eveneens
in Turkije.
KOPENHAGEN (NTB). Arbeiders uit
twaalf vakken hebben zich aangesloten bij
de staking in Denemarken. Alle bouwacti
viteit is stil komen te staan. De conserven-
fabrieken moeten hun produktie beperken.
Er worden levensmiddelen gehamsterd. De
eerste zwarte-handelaren zijn opgedoken
in Kopenhagen, waar benzine en olie voor
tien kronen (ongeveer vijf gulden) per liter
worden verkocht. De bedrijven die op het
tourisme zijn aangewezen vrezen een ver
lies van vier miljoen kronen als de staking
lang aanhoudt.
Maatregelen worden overwogen om een
beperking van de veerverbinding over de
Grote Belt te voorkomen. De olievoorzie
ning van de Deense spoorwegen, die de
veerverbindingen tussen de eilanden ex
ploiteren, is geregeld. Waarnemers vrezen
dat het kabinet van de socialist Hansen in
moeilijkheden zal raken.
HELSINKI. - De Finse arbeiders, die
negentien dagen geleden een algemene
staking begonnen, zijn met uitzondering
van de drukkers, weer aan het werk ge
gaan. Kranten verschijnen nog niet. De
bond van drukkers maakt geen deel uit
van het algemeen vakverbond, dat de al
gemene staking voor een kwart miljoen
werknemers had uitgeroepen.
De drukkers eisen een loonsverhoging
van vijftien percent. De leden van het al
gemeen vakverbond hebben een loonsver
hoging van tien tot twaalf mark (zestien
tot twintig cent) per uur gekregen.
De spoorwegmachinisten zijn intussen
weer in staking gegaan, omdat zij bij hun
terugkeer op het werk zouden zijn „onder
vraagd". Een van de voorwaarden bij het
beëindigen van de staking was, dat de sta
kers geen last zouden ondervinden van hun
actie.
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
(Zij smaken naar thuis
Onder de vele Amerikanen die hier
studeren of werken bestaat een
besliste voorkeur voor Caballero.
Omdat - zo verklaren zij - Caballero
het meest de smaak van hun eigen
sigaretten evenaart.
Dit gunstige oordeel bevestigt wat
duizenden Nederlandse rokers reeds
jaar en dag weten. Koop morgen
Caballero en u weet het ook.
Wees verstandig! Neem bij het minste
of geringste teken van griep of verkoud
heid 1 of 2 NO U R YT IE N-t abl etten op
wat water. NOURYTIEN is het vol
maakt moderne, symptomatiscl) wer
kende geneesmiddel, uit 5 vermaarde
componenten samengesteld, dat ook
door mensen met een gevoelige maag
uitstekend wordt verdragen.
NOURYTIEN is volmaakt veilig en
werkt zekerder dan enig ander middel.
NOURYTIEN knapt U op in een omme
zien! Bij alle apothekers en drogisten.
Per buisje van 20 stuks 85 ct.
(Van onze correspondent in Brussel)
De gewijzigde ontwikkeling in de Bel
gische buitenlandse politiek tegenover de
Duitssprekende, sedert 1919 tot België be
horende oost-kantons, en in de houding
van Brussel tegenover Bonn in het alge
meen, schijnt met een merkwaardige con
sequentie te worden doorgevoerd. De Bel
gische overheid heeft klaarblijkelijk de
bedoeling met West-Duitsland de beste be
trekkingen te ontwikkelen, welke in de
gegeven omstandigheden mogelijk zijn. Ook
inzake de grenscorrecties komt dat tot
uiting.
In de senaatscommissie voor buiten
landse zaken heeft minister Spaak voor
zichtig toegegeven dat Brussel en Bonn
onderhandelen over „enkele hangende
kwesties" onder meer over de grenscorrec
ties, de bron van de Vesder en een Bel-
gisch-Westduits cultureel akkoord.
In 1945 kreeg België de mogelijkheid om
een vrij belangrijk Duits grondgebied in te
Eeuwenlang heeft een deel
der mensheid hardnekkig ge
weigerd, de lessen in aesthe-
tica ter harte te nemen, die de
natuur met onvermoeibaar
geduld doceerde. Terwijl
ieder voorjaar weer de wel
dadige werking der kleur
schakeringen op velden, in
bossen, duinen en boomgaar
den demonstreerde, beplakte
de mens de muren van zijn
huizen aan de binnenkant met
donkerpaars behang en aan
de buitenzijde met grauw
pleisterwerk. De meubels
moesten een onveranderlijk
strenge, donkerbruine tint
vertonen en deze zelfde tint
moest terug te vinden zijn in
de tapijten. Zij was zelfs terug
te vinden in de sombere har
ten der bewoners, die een
vrolijke, afstekende kleur
nuance ondergingen als een
vloek in een catechisatie.
Maar dat is nu veranderd.
In moderne interieurs en
nieuwe ontwerpen voor meu
bilering schuwt men de kleu
ren niet meer. Er wordt ge
speeld met licht en donker,
met helle en zachte tinten,
wier vrolijke vrijages de con
trasten veroorzaken die het
leven veraangenamen. De
stoelen mogen helrood of
diepzwart zijn, op een wit
tapijt met afstekende rand, de
muren vangen het zonlicht en
kaatsen het terug door het
hele huis, inplaats van het met
paarse somberheid op te slor
pen en te verteren.
Men noemt dit modern en
nieuw, doch het is zo oud als
de wereld. Zo oud als die
wereld, welke bloemen en
bloeiende bomen heeft gedra
gen en in duizenden nuances
groen de kracht van het kleu-
rencontrast heeft trachten te
bewijzen.
Men zou kunnen zeggen,
dat de mens eindelijk gewend
is geraakt aan het vloeken in
de catechisatie, omdat hij
heeft ingezien dat het geen
werkelijk vloeken was, doch
slechts een schilderachtig en
klankrijk woordenspel als con
trast tegen de eentonige ge
luiden van droge voordracht.
Zo komt men tot de verras
sende ontdekking, dat ook op
andere gebieden des levens
het contrast een weldaad en
een verfrissing voor de geest
kan zijn.
Een kernachtige, ratelende
reeks nietszeggende termen
van bizonder genuanceerde
klankenrijkdom kan de geest
verhelderen en hem nieuwe
vreugde schenken.
Dat moet ge dan ook eens
betogen tegen de meewarige
móeder, die zich beklaagt dat
haar jeugdig zoontje last heeft
van vloekaanvallen. Het zijn
meestal geen vloeken, zoals
duidelijk uit de moederlijke
citaten blijkt. Het zijn slechts
taaicontrasten.
Hij leert het van die
akelige jongetjes op straat,
zegt de moeder uiteraard vol
wrevel.
Maar van wie leren die
akelige jongetjes het dan? Ik
geloof namelijk dat de moe
ders van die akelige jongetjes
even onthutst zullen hebben
geluisterd naar de aaneenge-
reide donderklanken van hun
zoontjes en even wrevelig
andere jongetjes hebben be
ticht van de uitvinding ervan.
Wanneer
acht geeft op
men nauwlettend
de vorderingen
van een wiegekind op het ge
bied der spreektaal, moet men
onveranderlijk tot de conclu
sie komen dat de eerste woor
den van alle kinderen vloeken
zouden kunnen worden ge
noemd. Zij luisteren aandach
tig naar het gebabbel van
allen die zich over de wieg
buigen, en pikken nu en dan
de klanken, die zij het mooist
vinden, eruit voor hun eigen,
voorraad. Het zijn de contras
terende klanken, de geluiden
die, samengevoegd, zwart en
wit voor het gehoor zijn. De
a en de ee en de oo en de oe
worden met toevallig voorbij
komende medeklinkers aan
eengelijmd tot een onzinnig
doch goedklinkend woord, dat
in zijn nuancering iets vrolijks
en flinks heeft, iets uitzonder
lijk levendigs en oorspronke
lijks. En de opgroeiende kin
deren blijven hun liefde voor
het contrast trouw, ook als zij
op straat komen en met ake
lige jongetjes gaan spelen.
Zo raken zij aan het vloe
ken, naar men zegt. Doch ik
geloof dat het even weinig
met vloeken te maken heeft
als een koe met kamermuziek.
Nu wij zover zijn dat de
kunst van Picasso en andere
surrealisten een erkende plaats
in onze waardering en musea
heeft veroverd, zullen wij
misschien ook op het gebied
van het surrealistische geluid
niet conservatief mogen blij
ven en de aardigklinkende,
onzinnige rateltermen van die
jongetjes als uitingen van
levensbewogenheid moeten ac
cepteren.
Alleen het staat zo raar
tegenover de visite.
Terugkerend tot de kleine
in de wieg, valt het toch tel
kens weer op dat het groeiend
bewustzijn van dit wezentje
zich vastklampt aan contras
ten, en niet aan de dingen die
wij als traditionele vormen
huldigen. Hij kijkt minuten
lang verbaasd naar gordijnen
met gele en rode blokken op
een witte achtergrond, gefas
cineerd door de nuances. Doch
als hij in zijn wagen naar
grootmoeder wordt gereden,
keurt hij de rode pluche over
gordijnen geen blik waardig.
Hij slaapt voortdurend in dit
milieu zonder tegenstellingen,
waar de ouderdom van de
mens zich verhult in de ver
vaagde kleuren van het leven,
die tot een grauwe en onper
soonlijke eenheid ineenvloeien.
Het gaat hem dus niet om
de gordijnen, doch om de con
trasten. En later zal het hem
niet gaan om de vloek, doch
om de klank.
De moeilijkheid is, om dit
aan ouders, voogden en op
voeders in kiese termen dui
delijk te maken en het hun te
doen accepteren zonder hui
veringen. Zij zijn zeer ont
vankelijk voor deze theorie
wat de kleuren betreft, omdat
het schitterende voorbeeld
van de natuur bij hen onmid
dellijk inslaat. Doch wat het
vloeken aangaat, schudden zij
de wijze hoofden. De natuur
vloekt niet.
Met enig
men echter
nadenken komt
overal uit. Ten
slotte heb ik niet vergeefs
mijn hoop op de natuur ge
steld, en het is nu gebleken
dat men daar altijd hulp krijgt
als het om essenties van het
leven gaat.
De natuur vloekt namelijk
wèl.
Als in de zomer de zonnige
landauwen een ganse dag ge
trild hebben in het warme
zonnelicht en zo de les der
kleuren aan één stuk door
hebben gedoceerd, wervelen
grauwe wolken voor de zon
en wordt de hemel inktzwart.
Dan flitst het weerlicht aan en
uit en dan: De krachttermen,
die de hemel gebruikt om ons
te laten weten dat het onweer
is, gelijken als twee druppels
water op de vloeken van de
akelige jongetjes, al worden zij
door de luidsprekers van het
uitspansel duizendvoudig ver
sterkt. Een ratelende, zwaar
geladen rijkdom van klappe
rende klanken wordt over
onze hoofden uitgestort, een
overvloed van contrasten rolt
langs de wolken en door het
luide ruisen van de regen heen
weerkaatsen in de verte de
levendige, frisse, oorspronke
lijke en vrolijke uitbarstingen
van de natuur.
Het is niets zinnigs of be
redeneerds, wat de donder ons
toevertrouwt, want dan zou
het een eentonige donder
moeten wezen. Het is een im
pulsieve en dolzinnige woor
denstroom van het natuurlijk
ste wezen dat de schepping
kent een wezen dat niet
echt kan vloeken, hoe krach
tig het zich ook uitdrukt: het
wezen Natuur zelve. J. L.
lijven. In sommige kringen werd zelfs de
mening geuit dat Aken de hoofdstad van
Oost-België moest worderr. Tenslotte bleef
de correctie beperkt tot de voorlopige an
nexatie van het dorpje Bildchen en om
liggende grensgebieden. De Belgische gene
raal Bollen heerst goedmoedig over dit ge
west, dat enkele duizenden inwoners heeft,
voornamelijk rijke boeren. Het aan België
toegewezen grotere gebied, waarin de rijke
gemeenten Mützenich en Rötgen liggen,
werd niet geannexeerd.
Er schijnt een geheim akkoord te bestaan
om van die grenscorrecties te zijner tijd af
te zien. Al deze kwesties zullen pas actueel
worden bij de discussies over het defini
tieve vredesverdrag met Duitsland. Het
Belgische streven schijnt te zijn: zo weinig
mogelijk nieuw Duits gebied en zo weinig
mogelijk DuitsersDit schijnt mogelijk
te zijn door de huidige bezette smalle
strook Duits gebied rond Bildchen te rui
len tegen een ander gebied, waarin bijkans
geen Duitsers wonen, een bosrijke streek,
waarin de bron van de Vesder ligt. Deze
kleine rivier stroomt naar Verviers, waar
zij uitloopt in een afgedamd reservoir, dat
gebruikt wordt voor het wassen van de wol.
De principiële richtlijn van deze gewij
zigde Belgische politiek is dat bij een even
tueel conflict geen aanval van Duitsland
tegen het Westen behoeft te worden ge
vreesd. In de gewijzigde wereldverhouding
wordt slechts een oorlog tussen het Ooste
lijk en het Westelijk blok mogelijk geacht.
De Belgische politiek steunt, althans voor
lopig, op „correcties" van de Belgisch-
Duitse grens. Men schijnt het denkbeeld
van „annexaties" verzaakt te hebben. Een
van de geheime redenen moet de vrees van
de Belgische autoriteiten zijn om over
enkele jaren opnieuw te staan tegenover
een „heimattreue Front", een Duits-natio
nalistische beweging, die ook vóór de oor
log de terugkeer tot Duitsland propageerde.
Veel van die lieden speelden in 1940 een
verraderlijke rol.
ADVERTENTIE
MAGNEET
SIMPLEX
R.S.
in TOUR- en SPORTMODELLEN
in elke gewenste uitvoering en kleur.
Betaling in overleg.
Floresstraat 15 - Haarlem - Tel. 16548
DJAKARTA (United Press) Heir-
scharen kwaadaardige rode mieren hebben
een aanval ingezet op het dorp Bagelen op
Midden-Java. De mieren trekken 's nachts
in slagorde op. Tal van mensen hebben uit
wanhoop hun huizen verlaten. De rege
ring heeft insectenbestrijders met DDT
naar het dorp gestuurd.
Volgens het plaatselijk bijgeloof zijn de
mieren „soldaten" van een legendarische
figuur, die de stamvrouw van de dorpelin
gen zou zijn. Bejaarde dorpsbewoners heb
ben gewaarschuwd, dat de stammoeder
haar soldaten heeft gestuurd omdat de aan
haar te brengen eerbewijzen veronacht
zaamd zouden worden....
