Minister Staf streeft naar paraat
legerkorps van twee divisies
o
3UNKIE IEN RICK J
Ouderdomswet aangenomen
Moord met staatsie
Lichtingscontingent kan echter niet
worden vergroot; verlenging
eerste oefening sociaal niet
verantwoord
KOKOS
KOLLEKTIE
FEUILLETON
Sportdag
door Wil Wanting
Tweede Kamer stemt
in met actie-Monnet
De stakers en de heer
D. Joh. Krijger
Foto-expositie „Wij
mensen" geopend
ZATERDAG 24 MAART 1956
MINSTER STAF HEEFT de Eerste Kamer geantwoord op haar Voorlopig Verslag
over de begroting van Oorlog. Over het defensiebeleid in het algemeen zegt de
minister, dat het niet goed mogelijk lijkt te bepalen, in hoeverre de huidige situatie,
waarin het ontstaan van een volledige atoomoorlog tot onherroepelijke zelfver
nietiging zou kunnen leiden, wel de mogelijkheid zou laten voor een gewapend
optreden op beperkte schaal, zonder het ernstige risico te lopen dat daarbij eveneens
van atoomwapens gebruik zou worden gemaakt en zich daaruit een volledige atoom
oorlog zou ontwikkelen. Dat het westen echter ook op een verdediging tegen een
„beperkte" militaire aggressie voorbereid moet zijn en blijven, staat voor de minister
vast. Indien zulk een beperkte aggressie niet met conventionele middelen kan
worden afgeweerd, moet niet geaarzeld worden desnoods met daartoe geschikte
taktische atoomwapens een vijandelijke overmacht te neutraliseren.
In de Tweede Kamer is de minister des
tijds niet ingegaan op vragen omtrent
tijdens de eerste Geneefse conferentie ver
schenen berichten over een voorstel tot in
voering in Europa van een zogenaamde
„bufferzone", omdat het Geneefse overleg
door de minister van Buitenlandse Zaken
bij de behandeling van diens begroting
vollediger zou worden besproken, dan hem
zelf mogelijk was te doen. In antwoord op
opnieuw gestelde vragen merkt hij op, dat
er geen plannen van de westelijke mogend
heden tot instelling van een bufferzone
hebben bestaan. De veiligheidswaarborgen,
welke gedurende de tweede Geneefse con
ferentie van westelijke zijde aan de Sovjet-
Unie zijn aangeboden voor het geval een
herenigd Duitsland tot de NAVO zou toe
treden, hielden geen daartoe strekkend
voorstel in.
De NAVO
„De beginselen van bondgenootschappe
lijke samenwerking, neergelegd in het
Noordatlantisch Verdrag, beantwoorden zo
volledig aan de uitgangspunten van de
Nederlandse regering voor haar buiten
lands beleid, dat zij niets wenst na te laten
om de verwerkelijking daarvan zo krach
tig mogelijk te bevorderen. De mate
van bondgenootschappelijke samenwerking
welke binnen de Noordatlantische Ver
dragsorganisatie bereikbaar is, wordt ech
ter beperkt door verschillen in de aard en
omvang van de belangen, welke de leden-
staten zowel binnen hun nationale sfeer
als in de internationale verhoudingen in
het bijzonder te behartigen hebben.
Waar deze belangen gelijk lopen en
dit is bij uitstek het geval voor wat be
treft de noodzaak tot een gezamenlijke
militaire verdediging kan de samen
werking hechter en inniger worden dan
op terreinen, waar de belangen in omvang
en richting uiteengaan, of waar reeds an
dere vormen van samenwerking geworteld
zijn en bevredigende resultaten opleveren.
Wanneer dit wordt beseft en wordt aan
vaard, dat de beginselen van bet Noord
atlantisch Verdrag niet. binnen afzienbare
tijd kunnen leiden tot een over de gehele
lijn even sterk geïntegreerde Atlantische
gemeenschap, dan bestaat geen aanleiding
tot gevoelens van teleurstelling of mindere
voldoening over de tot op heden in de
NAVO bereikte samenwerking", aldus mi
nister Staf.
De minister zegt verder, dat het met een
totalitaire politieke structuur als die van
het communistische blok veel eenvoudiger
is om een sterk geïntegreerde en uniform
georganiseerde krijgsmacht op te bouwen.
De tweede wereldoorlog heeft echter be
wezen, dat ook democratische landen in
vrijwillige samenwerking tot indrukwek
kende militaire prestaties kunnen komen.
ADVERTENTIE
Wij brengen de nieuwe
VOOR1 A ARS-
Prima moderne kokos, zowel effen
als met ingeweven dessins
100 breed 8.35
70 breed 5.50
FRAAIE KOKOSMATTEN
in de moderne blokdessins
200 x 300 56.25
HAARLEM
KRUISSTRAAT 11
TELEFOON 11491
28
De vondst van het lijk in het staatsie-
rijtuig had Van Abel's naam in Illingen
op de tong gebracht en de venijnige tong
van verzuurde oude vrijsters, die alleen
nog in kleinere provinciesteden schijnen
voort te vegeteren en de tongen van af
gunstige concurrenten, ze zouden maar al
te graag op de grote sensatie blijven sab
belen en zuigen. Van Abel's naam zou daar
bij steeds meer in het gedrang komen, van
verdachtmakingen, lasterpraatjes, „ik-heb-
't-altijd-wel-gezegd", „moet-je-toch-eens-
horen".
En als het lijk in het staatsierijtuig nog
niet genoeg was geweest, was daar nu nog
de moord op zijn pensiongast bijgekomen.
Na het schandaal met de stal, nu ook nog
een schandaal met het pension! Was het al
niet onrustbarend, dat de beide dames
studenten, die vandaag van vakantie moes
ten thuiskomen, bij het vernemen van al
die schokkende gebeurtenissen, gezegd had
den toch maar eerst liever bij vriendinnen
p&jctuu
Ir. C. Staf
De minister vat de vraag, of reeds iets
bepaald of bekend is omtrent een plan om
voortaan een aantal belangrijke taken uit
één gemeeneschappelijke pot te betalen,
op als betrekking te hebben op het in de
laatste bijeenkomst van de Atlantische
Raad van Nederlandse zijde gedane voor
stel, de luchtverdediging van Europa te
gaan financieren overeenkomstig de wijze,
waarop het infrastructuurprogramma
wordt bekostigd. Omtrent dit voorstel, dat
gegrond was op de overweging, dat zo
wel een Europees vroegtijdig waarschu
wingssysteem, als een verbindingssysteem
en een systeem van opstelling van geleide
projectielen een volstrekt gezamenlijke
uitvoering behoefden, is echter nog niets
beslist.
Nieuwe organisatie nog in studie
De verwachting, dat in begin 1956 alge
mene richtlijnen voor reorganisatie van de
landmacht zouden worden gegeven, is niet
in vervulling gegaan. Inmiddels is het
noodzakelijk om, hetzij met Saceur, hetzij
met de bevelhebber der landstrijdkrachten
Centraal Europa, in rechtstreeks overleg
te treden en deze een ontwerp-organisatie
voor te leggen, zoals die voor de Neder
landse divisie zou kunnen gelden. Dit zal,
naarmate de werkzaamheden van de stu
diegroep vorderen, geschieden.
Welke de termijn voor een volledige
toepassing van een reorganisatie zal zijn,
is moeilijk te zeggen, aldus minister Staf.
Voorts staat nog geenszins vast, of de
reorganisatie nieuw materieel zal vragen
De studies over dit aspect van de reorga
nisatie zijn nog geenszins geëindigd.
De tweede parate divisie
Tot goed begrip van de vraagstukken,
verband houdende met de aanbeveling, dat
Nederland een tweede parate divisie vormt,
zegt de minister: „De verantwoordelijk
heid van Saceur voor de verdediging van
Europa maakt het wenselijk, dat zoveel
mogelijk van de hem ter beschikking ge
stelde of te stellen eenheden paraat aan
wezig zijn. Te meer geldt deze wenselijk
heid van een zo groot mogelijke parate
macht, wanneer wordt overgegaan van de
Rijn-IJsselverdediging naar een meer be
weeglijke, voorwaartse verdediging, die
mogelijk wordt bij de oprichting van de
Duitse strijdkrachten en de mogelijkheid
van gebruik van atoomwapens. Het doel
van de NAVO is, vóór alles een oorlog te
voorkomen. Daarvoor is nodig, dat de ver
moedelijke tegenstander twee dingen ge
heel duidelijk worden gemaakt. Het eerste
is, dat op een aggressie onmiddellijk een
verschrikkelijke vergelding zal volgen. Het
tweede, dat het hem niet mogelijk zal zijn
Europa in één ren te overrompelen en te
bezetten. Voor dit laatste is nodig dat een
sterk scherm van parate strijdkrachten zo
dicht mogelijk bij hem staat opgesteld.
Voor dit scherm heeft SHAPE Nederland
gevraagd zo mogelijk nog een tweede pa
rate divisie te leveren.
Het aantal parate troepen dat een land
kan opstellen, wordt bepaald door de
grootte van het jaarlijks beschikbare lich
tingscontingent en de duur van de eerste
oefening. In Nederland blijft het lichtings
contingent tot 1963 vrijwel onveranderd.
Het is niet voor vergroting vatbaar, tenzij
door drastische inkrimpingen van de vrij-
te blijven slapen? Was dit het begin van
het verlopen van zijn pensionbedrijf?
En zijn mooie staatsierijtuig stond ook
nog altijd onder beslag op het politie
bureau. Zou hij dat ooit nog kunnen ge
bruiken, na de afgrijselijke vondst die erin
gedaan was?'"En verbeeldde hij het zich,
of was het de laatste dagen met bestellingen
voor de stal opeens zoveel stiller geweest
dan anders? Zich om en om draaiend tus
sen de warme lakens lag Van Abel over
dat alles te tobben.
Hij was niet alleen een energiek, maar
ook een gelovig man. In de welstand, die
hem tot dusver in het leven ten deel was
gevallen, zag hij de werking van een Ho
gere Macht, door hard te werken, een
handje te helpen. Maar nu bekroop twijfel
hem.
Had hij te hoog willen grijpen? Had hij
zich tot zijn stalhouderij moeten bepalen?
En niet moeten proberen om ook nog door
een pensionbedrijf nog meer geld, altijd
maar meer geld te verdienen? Waren de
slagen, die deze week op zijn huis waren
neergekomen, voor hem misschien een
hemelse straf?
Wie kon daarop een antwoord geven?
En dan: Jonkheer Tjadde! Jhr. Tjadde,
die de glorie was van Van Abel's pension!
Van alle bewoners van het huis wist alleen
Van Abel dat de jonkheer die avond door
twee heren in een auto was afgehaald en
sindsdien niet meer was teruggekomen.
Maar behalve Prosters kamer was nu ook
die van de jonkheer door de politie ver-
stellings- en uitstelregelingen. Het onder
de huidige regelingen beschikbare contin
gent wordt geheel uitgeput en zelfs moet
reeds op volgende lichtingen worden voor
uitgegrepen. Ook verlenging van de duur
der eerste oefening acht de minister onder
de huidige omstandigheid niet mogelijk,
immers sociaal ni,et verantwoord. Het aan
tal parate troepen is dus niet voor ver
groting vatbaar. Uit dit aantal worden
met de huidige organisatie verkregen de
ene parate divisie en een evenredig paraat
gedeelte van de legerkorpseenheden, waar
toe Nederland zich na grondig overleg met
SHAPE in NAVO-verband heeft verbon
den, benevens de voor de luchtdoelartille
rie nodige parate troepen. De nieuwe wens
van SHAPE komt er dan ook op neer,'dat
uit één parate divisie plus de parate
legerkorpseenheden een paraat legerkorps
van twee divisies wordt gevormd.
Divisie van *13.000 man
Aan de wens van SHAPE zal alleen vol
daan kunnen worden, indien zowel de or
ganieke sterkte van de divisie kan worden
verminderd alsook een aantal thans parate
legerkorpstroepen door mobilisable wordt
vervangen. Het is ook en vooral met het
oog hierop, dat een divisieorganisatie met
een sterkte van 13.000 a 14.000 man het
meest aantrekkelijke voorkomt.
De minister gaat uitvoerig in op een
artikel in een Nederlands persorgaan,
waarin onder meer aan de hand van de
berichtgeving over de Amerikaanse ma
noeuvres „Sage Brush", de stelling werd
besproken, dat de taktische luchtmacht
wellicht als eerste van alle strijdmacht
middelen haar betekenis zal gaan ver
liezen.
Voor de nabije toekomst ziet de minister
geen vermindering van de grote betekenis
van de taktische luchtstrijdkrachten. Voor
geen van de vele taken van deze lucht
strijdkrachten is nog een absoluut ver
vangingsmiddel in zicht. Met name zijn
nog geen geleide projectielen ontwikkeld,
die de trefzekerheid bereiken, waaraan de
grondstrijdkrachten bij directe luchtsteun
behoefte hebben.
Kleine vliegvelden
De minister beantwoordt dan de vraag,
of de bevolkingsdichtheid van ons land
niet heel sterk dwingt tot het zoeken van
een mogelijkheid van een groot aantal
kleine vliegvelden. Inderdaad, zegt hij, zou
een groot aantal van dergelijke kleine
vliegvelden de oplossing zijn voor de be
veiliging van onze luchtstrijdkrachten,
vooropgesteld althans dat wij over vlieg
tuigen zouden beschikken, welke van dit
soort vliegvelden zouden kunnen opereren.
Dergelijke vliegtuigen zijn echter nog niet
beschikbaar, terwijl evenmin reeds te voor
zien is, of en wanneer ze wel beschikbaar
zullen komen. In verschillende landen
wordt bijzondere aandacht besteed aan de
ontwikkeling van vliegtuigen met verticale
start- en landingsmogelijkheid, doch een
bevredigend resultaat is tot nu toe niet
bereikt. Ook andere middelen om lange
startbanen onnodig te maken zijn nog niet
in een verder stadium dan van ontwikke
ling of beproeving.
Op de vraag of het niet noodzakelijk is,
dat onze luchtmacht ook met atoombom
men wordt bewapend, antwoordt de mi
nister, dat onder de NAVO-bondgenoten
ADVERTENTIE
ooooooooooooooooooooooooooooccocccoooooocoooaxoccoocoa
5 In het voorlopig verslag der Eerste B
Kamer over de Marinebegroting hadden
enkele leden gevraagd of het lossen van 8
saluutschoten door een bodem van de x
Koninklijke Marine b\j de ontvangst g
van Sint Nicolaas in Amsterdam wel
in overeenstemming was met het pro-
tocol.
Minister Staf zegt in zijn antwoord g
dat deze „saluutschoten" niet een saluut
vormden in de zin van het „Reglement
Eerbewijzen" der Koninklijke Marine.
Het wenPdan ook niet afgegeven door
een van de oorlogsschepen, doch was
afkomstig uit een 3,7 cm vuurmond,
een museumstuk uit de tijd der Atjeh-
oorlogen, opgesteld in een roeisloep. De 8
voornaamste bedoeling van de op- 8
drachtgever was om door het maken -
van lawaai een bijdrage tot de alge- 8
mene feestvreugde te leveren. De enige 8
8 associatie met het marine-protocol, 8
8 welke kan worden vermoed, is het ge-
8 tal van elf schoten. Dit getal zou een
8 aanwijzing kunnen zyn, dat in de privé
waardering van de commandant der
8 maritieme middelen te Amsterdam de
3 in Nederland zo populaire kindervriend
geassimileerd is met een commandeur
o der Konkinklijke Marine.
XXDOOO(X)OOOOOCOOCXXXXX)OCCOOOOCOOCOCX>
xcooccoco
overlaten, ongegrond. De nieuwe Staten-
generaal en regering zullen echter op
nieuw de internationale toestand in be
schouwing moeten nemen en zich afvra
gen, welke defensieverplichtingen deze
voor ons land met zich brengt. Komt men
daarbij tot de gevolgtrekking, dat geen
verlaging van onze defensie-inspanning
gerechtvaardigd is, dan zal uit die con-
cusie voortvloeien, welke bedragen in vol
gende defensiebegrotingen zullen moeten
worden opgenomen. In deze nieuwe be
schouwing van de toestand zullen dan
mede kunnen worden betrokken de aan
passingen van onze strijdkrachten aan de
ontwikkeling van de techniek der oorlog
voering, welke nu nog slechts in beginsel
bekend zijn, doch zich dan wellicht weer
wat concreter zullen hebben afgetekend,
alsook eventueel nieuwe prioriteiten, welke
van invloed zullen zijn op de onderlinge
verhouding zee-, land- en luchtstrijd
krachten.
Momenteel is nog allerminst een situatie
aanwezig, waarbij van een zekere ver
starring zou moeten worden gesproken in
dien zin, dat geen middelen meer beschik
baar zouden zijn voor de aanschaf van
nieuw materiaal. Van het totaal der eigen
uitgaven ad rond f 1700 millioen werd
ruim 35 pet besteed aan nieuw materieel
en oorlogsmunitie, terwijl met inbegrip
alleen de Verenigde Staten en Engeland van het MDAP-materiaal (waardoor pas
atoomwapens produceren en dat deze lan
den die wapens vooralsnog in eigen hand
houden.
De moderne jagerbommenwerpers van
de Koninklijke Luchtmacht kunnen echter
met atoombommen worden bewap^id.
Financieel beleid
De minister acht de indruk van enige
Eerste Kamerleden, dat het kabinet 'het
zich gemakkelijk heeft willen maken en
de moeilijkheden, die het zelf ongetwijfeld
voorzag, aan zijn opvolger heeft willen
een reële vergelijking mogelijk wordt), het
nieuwontvangen materieel ongeveer 48 pet
beloopt van de eigen uitgaven plus buiten
landse hulp.
Voor dg jaren na 1957 zal de ruimte voor
nieuwe investeringen sterk beïnvloed wor
den door het bedrag van de begrotingen
voor de jaren 1957 en volgende, omdat van
1957 af voor het aangaan van nieuwe ver
plichtingen niet meer beschikt zal kunnen
worden over uit vorige begrotingen of
tegenwaardefondsen resterende gelden.
(Van onze parlementaire redacteur)
In een deel van onze oplaag van gisteren
hebben wij nog kunnen melden dat de
Tweede Kamer zonder hoofdelijke stem
ming, met alleen aantekening van het „te
gen" der Staatkundig Gereformeerden, de
wet inzake de ouderdomsverzekering heeft
aangenomen. Ministers, staatssescretaris-
sen en afgevaardigden hebben terstond
daarna Minister Suurhoff hartelijk met dit
succes gelukgewenst.
Voordat het zover was zijn er nog enige
stemmingen gehouden. Met 60 tegen 24
stemmen verwierp de Kamer het tegen in
korting van reeds verkregen pensioenen
gerichte amendementVan Leeuwen
(V.V.D.), dat alleen de steun kreeg van de
communisten, de V.V.D., de Staatkundig
Gereformeerden en de Anti-Revolutionai
ren, uitgezonderd ds. Van de Zaal en de
heer Stapelkamp. Dezelfde combinatie, nu
echter versterkt door mr. Beernink (C.H.),
stemde tegen het met 5925 aangenomen
aanpassingsartikel 61.
Tevoren had de heer Tilanus (C.H.) ver
klaard de critiek op aantasting van ver
kregen rechten schromelijk overdreven te
achten. Hij zou met zijn fractiegenoten, na
het „politiek zwaar geladen onaanvaard
baar" van de minister, niet zo stemmen,
dat het wetsontwerp en het daarmee op
1 januari 1957 in werking treden van de
beoogde nationale oplossing in gevaar zou
den komen. Voordat de Staatkundig Gere
formeerden hun „tegen" lieten aantekenen,
somde ds. Zandt hiervoor een reeks motie
ven op, onder meer, dat zij die gewetens
bezwaren tegen verzekering hebben moe
ten betalen zonder enig voordeel te genie
ten. Dat is, zo zei hij, een onrechtvaardige
behandeling, die „ontroving" genoemd kon
worden. Het stuitte hem verder tegen de
Rick was klaar met tekenen; het vliegtuig stond op de muur. Toen keken ze er
samen naar en wachtten af, wat gebeuren zou
„Ja!!", riep Rick opeens. „Kijk 'es!!!"
De tekening was van de muur verdwenen; een werkelijk vliegtuig stond levensgroot
voor hen op het pleintje!
„Owat 'n mooi ding!", zei Bunkie.
Ze liepen er bewonderend omheen en bekeken het van alle kanten.
„Zegzullen we er eens in klimmen?", stelde Bunkie toen voor.
„Wel ja, laten we dat maar doen!", zei Rick. 23-24
Prof. G er brandy tegen een
Europese samenwerking
(Van onze parlementaire redacteur
Onder leiding van de Fransman Jean
Monnet, de geestelijke vader van de Euro
pese Gemeenschap voor Kolen en Staal,
heeft zich een comité van actie voor de
Verenigde Staten van Europa gevormd, dat
op 18 januari een besluit heeft genomen
met betrekking tot de bevordering van een
bovennationale regeling van de atoom
energie in Europa. In dat comité zitten
diverse voormannen van politieke partijen
en vakverenigingsleiders uit Frankrijk,
Duitsland. Italië en Benelux.
De Nederlandse leden der Tweede Kamer,
die deel uitmaken van het comité, de heren
Bruins Slot (A.R.), Burger (P.v.d.A.), Ha-
zenbosch (A.R.) en Romme (K.V.P.), hebben
de zaak aanhangig gemaakt in de Tweede
Kamer, die in meerderheid instemt met de
plannen van het comité, waarbij echter is
vastgesteld dat bij voortduring moet wor
den gestreefd naar een Europese eenwor
ding op ruimer gebied, naar de totstand
koming van een Europese gemeenschappe
lijke markt, waarin de gemeenschap voor
atoom-energie dan later haar plaats zal
krijgen.
Prof. Gerbrandy (A.R.) verzette zich gis
teren in de Tweede Kamer tegen de plan
nen van het comité, zoals hij zich ook heeft
verzet tegen de Europese Gemeenschap
voor Kolen Staal. De heer Korthals (V.V.D.)
vond de zaak nog niet rijp voor een- uit
spraak. Op 10 april zal er op verzoek van
prof. Gerbrandy worden gestemd of men
instemming betuigt met de plannen van het
comité-Monnet, die in grote lijnen over
eenstemmen met de plannen, die de rege
ringen van Frankrijk, Duitsland, Italië en
Benelux in studie hebben.
Minister Beven deelde mee, dat eind april
het rapport wordt verwacht van de studie
commissie onder leiding van de Belgische
minister Spaak over een Europese gemeen
schap voor atoom-energie en een Europese
gemeenschappelijke markt. Eind mei zullen
de ministers van genoemde landen bijeen
komen om het rapport te besnreken. Zij
zullen dan bepalen wat er verder moet ge
beuren en eventueel besluiten tot een rege
ringsconferentie tot het opstellen van een
verdrag over de zaken van de atoom-ener
gie en de gemeenschappelijke markt. Mi
nister Beyen had grote waardering voor de
actie-Monnet, die voor de regeringen een
steun in de rug betekent.
zegeld, zodat Van Abel wel niet lang de
enige bewaarder van dit geheim zou blij
ven. Toch had hij het zelfs nog niet aan
zijn zuster durven zeggen, want wie had
dat ooit gedacht: Jonkheer TjaddeEn
ook toen er vanavond nog voor Jhr. Tjadde
was opgebeld, door een kennis zeker, had
Van Abel er zich alleen maar toe bepaald
te zeggen, dat de jonkheer niet aanwezig
was.
Hij wilde er niet aan denken, waar de
jonkheer zich dan wel bevond, maar door
de inspecteur wist hij, dat dit in het huis
van Bewaring was. En dat vond Van Abel
meer dan afschuwelijk
Aan de jonkheer zelf was, toen hij met
die twee heren wegging, niets te merken
geweest. Hij was koel en gereserveerd ge
bleven, alleen had hij bleek gezien. Van
Abel had aan zijn houding niets gemerkt,
dat op schuldbesef wees. Kon de jonkheer
werkelijk schuldig zijn? Van Abel geloofde
het niet. Trouwens ook de inspecteur
scheen het met diens arrestatie dan ook
niet helemaal eens te zijn. Hij had iets ge
mompeld over de Commissaris en de Offi
cier van Justitie en zijn schouders opge
haald
Energieke jongeman, die inspecteur En
ters, vond Van Abel.
Even dommelde hij weg.
Maar het was geen verkwikkende slaap.
Al stonden de ramen van zijn kamer wijd
open, toch had hij het warm. Het was ook
abnormaal weer voor eind april. Daar zou
wel onweer van komen, dacht hij. Wakker
weer, gooide hij de deken van het bed. Zo,
dat lag prettiger. Weer dommelde Van
Abel in, maar nu kwamen er dromen, ang
stige dromen, droomvisioenen van een
rood-vergulde staatsiekaros met Tjadde op
de bok en Proster als palfrenier, een kle
wang zwaaiend, terwijl het bloed hem uit
de borst stroomde, van inspecteur Enters
en rechercheur Boekje, die door het trap
penhuis renden en trap op, trap af, achter
de weduwe Ros-Van Abel aanzaten. Maar
tenslotte losten die grauwe droomgestalten
zich toch op in de barmhartige nevels van
de slaap
Plotseling schrok Van Abel wakker.
Het was donker in de kamer. De maan
scheen al onder te zijn. Hij had het nu
koud, zoi zonder deken. De lome warmte
van de voornacht was verdwenen. Ook was
er wat wind opgestoken, die nu de open
staande ramen zacht deed knarsen op hun
haken en die ritselden in de klimop langs
de buitenmuur. Een haan kraaide. Maar
verder was het doodstil.
De lichtende wijzers van het slaapkamer
klokje op het nachtkastje naast het bed
stonden op tien voor half vier.
Behalve het wind gefluister kwam nu van
buiten geen enkel geluid meer; ook de
nachtgeluiden waren ingesluimerd.
Of
Kraakte daar een plank? Van Abel lag
bewegingsloos, nog half tussen slaap en
waken in. Waarvan was hij eigenlijk wak
ker geworden? Van een geluid? Hij luis
terde scherper nu. Maar weer hoorde hij
borst, dat ook de rijken van de regeling
zullen profiteren, dat zij het karakter van
staatssocialisme heeft, dat zij velen zware
lasten oplegt en dat verkregen rechten
worden aangetast. Door de houding van de
Staatkundig Gereformeerden moge de een.
stemmigheid niet bereikt zijn, overigans
was het een verheugend moment.
In ons stakingsvergaderingsverslag waar
ui't bleek, dat het vertrek van de trawler
Amsterdam niet door de vissers werd1 ge.
accepteerd, werd melding gemaakt van een
stemming tegen de heer D. J. Krijger, di
recteur van de rederij Krijger, die de traw.
Ier exploiteert.
Hierbij werd de kreet genoteerd: „Hij is
onbetrouwbaar", maar er werd verzuimd
een reactie uit dezelfde vergadering op te
nemen, waarmee men voor de heer Krijger
in de bres sprong. Deze omissie wordt hier
mee goedgemaakt met excuses aan de heer
Krijger.
De minister van Buitenlandse Zaken zon-
der portefeuille, mr. J. M. A. H. Luns,
heeft in de nieuwe vleugel van het Stede-
liik Museum te Amsterdam vrijdagmiddag
de fototentoonstelling „Wij Mensen" („the
family of man) geopend. Deze tot 29 april
durende expositie omvat 503 foto's, ge
maakt door fotografen (onder wie zeven
Nederlanders) uit 68 landen en is gewijd
aan de waardigheid van de mens. Het hoofd
der afdeling fotografie van het museum
van moderne kunst te New York, 'Edward
Steichen, heeft het materiaal voor de ex
positie gekozen uit 2 miljoen foto's. Van de
oorspronkelijke tentoonstelling werden co-
pieën gemaakt, waarvan er nu vijftien over
de gehele wereld in omloop zijn.
In zijn openingswoord prees de minister
zich gelukkig „in een tijd, waarin interna
tionale betrekkingen zulke gevaarlijke
acute spanningen vertonen, een expositie te
kunnen openen, die het besef van mense
lijk eenheid zo suggestief uitbeeldt".
„Speciaal de gebeurtenissen in de laatste
maanden geven een Nederlandse minister
van buitenlandse zaken weinig aanleiding
tot een meer optimistische visie of tot een
vergroot vertrouwen in rechtvaardigheid
en internationale moraal. Ik behoef hier
verder niet op in te gaan", zo voegde de
minister er nog veelbetekenend aan toe.
Vooraf spraken de directeur der stede
lijke musea, de heer W. J. H. B. Sandberg
en de Amerikaanse zaakgelastigde Andreas
G. Ronhovde. Tot slot weerklonk van een
geluidsbandje de stem van Edward Stei
chen.
De tentoonstelling kwam tot stand door
samenwerking van het Stedelijk Museum
met the United States Information Sendee
ooocooccccocoor^vy-oooooooooooooocoooooooc)ooooooooooooo5
3 Groot-Brittannië beleeft vandaag twee
8 belangrijke sportevenementen: de jaar
lijkse „boat-race" op de Theems en de
Grand National", een paardenrace met
hindernissen op het moeilijke parcours
van Aintree nabij Liverpool. Deze wed
strijden, die allebei over ongeveer 7 km.
i gaan, zullen ieder ongeveer een miljoen
toeschouwers trekken. Aan de „Grand
National" zullen meer dan dertig paar
den deelnemen. Slechts een klein deel
zal de finish bereiken, want de 30 hin
dernissen zijn zeer zwaar, hoewel iets
minder moeilijk dan in sommige andere
jaren. Er gebeurden toen zoveel onge-',
lukken met de paarden, dat een storm-
van protesten werd ontketend door de'-
Engelse dierenvrienden. Koningin Eliza- f
beth en de Russische minister Georgi
Malenkov zullen zich onder de toe- 8
schouwers bevinden. De eerste „Grand
National" werd gehouden in 1837. Na-
dien heeft bijna iedere race zijn legen
de nagelaten. De „Grand National" is
gewonnen door vroegere ploegpaarden
en door dieren, die voor een koets had
den gelopen. Er wordt ook verteld van
eigenaren, die hun paarden gedurende
j de training ijsjes voerden of bier lieten
drinken.
^ooooa^xxxxxxxvooocooooxxxxxxjooocxjaxioooooooooooooooc
niets. Zou hij opstaan en de deken weer
op het bed leggen?
Maardaar kraakte toch een plank
in zijn kamervloer, heel zacht, maar in de
volslagen stilte toch hoorbaar. En er was
ook, nog zachter een ander geluid, iets
schuifelends en dan plotseling duidelijk een
doffe tik als van twee harde voorwerpen,
die tegen elkaar stietten.
Nog altijd bewoog Van Abel zich niet,
maar wijd sperde hij de ogen open. Liep
er iets over zijn kamervloer? Een muis
misschien? Het geluid kwam bij de deur
vandaan.
Langzaam wenden zich zijn ogen aan het
duister. Mat schemerde de richel van zijn
oude klerenkast en daarnaast plekte de
spiegel boven de wastafel als een donker
glanzend vlak op de muur. Toen zag hij,
dat de donkere kamerhoek bij de deur in
twee schakeringen van donker gescheiden
was en hij besefte nu, ook omdat het wer
kelijk tochtte in de kamer en dat alleen
daarom de raamhaken zo kreunden, dat
zijn deur open stond.Maar die had hij toch
dicht gedaan? Wel niet op slot, maar toch
dich
Wat betekende dit? En toen zag hij en
zijn ogen sperden zich wijd open van angst,
en er krieuwelden ineens zweetdruppels
onder zijn haar hoe hij zich uit die twee
schakeringen van donker een derde los
maakte, die nu geheel zelfstandig langs de
kamerwand scheen te glijdenbij de
tafel kwamen daar tegen het venster
de omtrek aannam van een gestalte.
Een inbreker, flitste Van Abel door h»t
hoofd. Vroeger had hij van dat langvingeri-
ge gilde al eens bezoek gehad en nadien
had hij zijn maatregelen getroffen. Maar
was er nu toch wéér één binnen gekomen?
Langzaam, zonder gerucht te maken, gleed
Van Abel's hand langs zijn hoofdkussen
naar de schakelaar boven zijn bed. Stijf
omklemden zijn klamgeworden vingers het
knopjeeen rukmaar het bleef
donker.
Scherp echter had de droge tik geklon
ken, door de schakelaar veroorzaakt, en de
gestalte, midden in de kamer, die zich
scheen gebogen te hebben over de stoel,
waar Van Abel's kleren hingen, kwam met
een schok overeind, gleed snel als een pan
ter langs het bed naar de deur en was ver
dwenen. Maar Van Abel was het bed al uit
zonder naar zijn sloffen te grijpen, zonder
zelfs te merken, hoe hij zijn voet schaaf
de aan een beddepoot, vloog hij naar de
deur de indringer achterna. Er was maar
één weg, die deze genomen kon hebben:
naar de trap! De gang lag echter in vol
slagen duisternis. Even flitste het besef
door Van Abel's brein, dat ook het nacht
lampje in de gang uit was. Maar in het
donker wist hij zijn weg even goed te vin
den en met enkele snelle stappen was hij
al bijna op de trap, toen er vanuit het trap
penhuis een rustige stem naar omhoog
klonk:-
„Van Abel, blijf waar je bent"!
(Wordt vervolgdl
