BOEBOEMA OP REIS
Nescafe ..«^!s koffie!
Zie Boven
Meetkunde met Mercurius
minder mooi
Tante Aggie
houdt vol
*^Brieven aan
de redactie
WOENSDAG 2 MEI 1956
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Balletleerlingen van
de Volksmuziekschool
Wiel rijdster door
motor aangereden
Herdenkingssamenkomst
in de Grote Kerk
De heer J. R. P. Crasborn uit Heerlen,
die vrijdagavond 4 mei in de Grote Kerk
tijdens een herdenkingsbijeenkomst het
woord zou voeren, is verhinderd. In zijn
plaats zal dr. G. Snijders, Hervormd pre
dikant te Haarlem, het woord voeren.
Ontwerp operagebouw op
het Frcderiksplcin
in Amsterdam
H. J. Kloek onderscheiden
bij gouden jubileum
Onaanvaardbaar recital
Examens
Stille tocht naar
Erebegraafplaats
Vele autoriteiten bij
„Ferdinand Huyck"
Verkoop van huizen
Twee lezingen over
vrije opvoedkunst
Ankerwerk neemt clubhuis
in Haarlem-centrum over
Wi
\Z
v
Ir. P. J. van Zwieten nam
afscheid van de M.T.S.
Jubileum B. A. Horstman
Abdulgani meent Neder
land de les te moeten lezen
Britse onderscheiding voor
jhr. dr. Quarles van Ufford
FEUILLETON
door Doris Miles Disney
n
Het is een goede gedachte geweest om
aan de Volksmuziekschool voor Haarlem en
omstreken ook een afdeling ballet te ver
binden. Muziek en beweging horen bij
elkaar. En al komt het balletdansen dan
niet neer op een directe praktische beoefe
ning der muziek, de muzikale vorming, die
ook de volksmuziekschool beoogt, wordt
door het geestelijke en lichamelijke „op
gaan" daarin toch wel heel sterk gestimu
leerd. De zuivere appreciatie van de mu
ziek als zelfstandige kunst wordt er mede
krachtig door bevorderd, wat wellicht
eerst nog onbewust wordt ervaren, maar
later als een wezenlijke levensverrijking
beseft.
In de heer M. Tschernoff heeft men een
„balletmeester" gevonden, die de jonge
danseresjes geestdriftig weet te maken voor
de dans. Van die instelling spraken alle
dansen, die zaterdagmiddag in het Minerva
theater te Heemstede onder zijn leiding
tot uitvoering kwamen. Er werd op muziek
van Delibes, Schumann, Ponchielli, Rossini,
Gounod en Chopin gedanst. Een rijke fan
tasie van beweging en van groepenwerking
gaf elke dans zijn eigen, levensblijde ka
rakter, waarbij een enkele onvolkomen
heid in individuele beheersing van geen in
vloed was bjj deze overrompelende en ont
wapenende bewegingskunst. Dit jeugdige
dansen werd een demonstratie van vreugde
om de beweging, waarin volgens mijn in
druk het geheim van het onderricht van de
heer Tschernoff besloten ligt en waarvan
het succes op deze middag wel gebleken is.
Bij mevrouw J. A. de Wijn waren de
pianobegeleidingen bij de dansen in ver
trouwde handen. Het optreden van de bal
letleerlingen werd door uitvoeringen van
de orkestklasse onder leiding van mevrouw
C. Kat-Beylevelt afgewisseld. Daar was on
der meer i>ij een vertolking van het aan-
trekkeli/.e Concertino voor trompet en
schoolol.est van Gé Michel's, waarvan de
trompetsolo door een leerling verdienstelijk
werd vertolkt. Voorts speelde het oi-kest
muziek van Carse, Handel en Pamer, lang
niet zo eenvoudig van aard. Maar voor het
resultaat kon men zeker waardering héb
ben.
Leerkrachten der school gaven zelf met
de uitvoering van een Suite voor altblok-
fuit, twee violen, violoncel en piano van
J. Ph. Telemann een goed voorbeeld.
P. ZWAANSWIJK
ADVERTENTIE
JONGENS REGENJASSEN
Gen. Cronjéstr. 40-44 - Haarlem - Tel. 15438
Up de Zijlweg te Haarlem is dinsdag
middag om zes uur een eenenveertig-jarige
dame, die in de richting van de stad fietste,
aangereden door een motor, bestuurd door
een Amsterdammer, die kort te voren de
macht over het stuur was kwijt geraakt.
Met een hersenschudding is zij naar het
Sint Elisabeths Gasthuis overgebracht. De
motorrijder reed aanvankelijk achter een
bromfiets, bestuurd door een zevenenvijf
tig-jarige sociale werkster. Deze stak, nabij
de Hoofmanstraat, de weg over, na te vo
ren richtiriig te hebben aangegeven. De
motorrijder reed te dicht achter haar, om,
zonder de bromfiets aan te rijden, te pas
seren. De sociale werkster en de motor
rijder werden licht gewond.
De oudste meisjes van de balletklas dansten
op een sprankelende wals van Chopin.
Ir. B. Bijvoet uit Haarlem
voorgedragen
B. en W. van Amsterdam hebben de ge
meenteraad voorgesteld hen te machtigen
het maken van een voorlopig ontwerp voor
een aan het Frederiksplein te stichten
operagebouw op 'te dragen aan de architect
ir. B. Bijvoet en daarvoor een krediet
van veertigduizend gulden beschikbaar te
stellen. Ir. Bijvoet is woonachtig te
Haarlem.
Maandag 30 april was het een halve
eeuw geleden dat de heer H. J. Kloek,
boekdrukker, in dienst trad bij de afdeling
boekdrukkerij A van Joh. Enschedé en
Zonen Grafische Inrichting N.V. te Haar
lem.
Woensdagmorgen werd hij met vrouw
en enige familieleden ter huldiging ont
vangen en toegesproken namens de direc
tie door jhr. W. van Andringa de Kempe-
naer, die hem een geschenk en de gebrui
kelijke gratificatie overhandigde en hem
tevens kon mededelen dal hem bij Konink
lijk Besluit de eremedaille, verbonden aan
de orde van Oranje-Nassau, in brons, was
verleend. Vervolgens speldde jhr. De Kem-
penaer de medaille op de revers van de
jubilaris, waarna hij hem als eerste kon
gelukwensen met deze onderscheiding.
Hierna werden de andere belangstellen
den in de gelegenheid gesteld de jubilaris
geluk te wensen, als plaats waarvoor men
het Johez-huis had uitgekozen.
Hier werd de heer Kloek toegesproken
door de heer Zwaanswijk, lid van de jubi
leumcommissie en door. zijn directe chef,
de heer Rooyakkers. Namens de Grafische
Bond, waarvan de jubilaris ruim 44 jaar
lid is geweest, sprak de heer Voskuilen
en uit naam van de gepensioneerden de
heer A^aldracht. Ook werd nog het woord
gevoerd door de heer Nijhuis een oud-leer
ling van de jubilaris, waarna deze zelf
dankte voor de ondervonden belangstelling
en ontvangen geschenken.
De alt Bep van Leuven, die zaterdag in
de aula van het Stedelijk Gymnasium te
Haarlem tezamen met de pianiste Anneke
Mes een voordrachtavond gaf, kan zich
verheugen in het bezit van een mooi getim-
breerde stem, die zij in menig opzicht al
voldoende beheerst'. Maar voor het geven
van een liederenavond, waarop haar optre
den eigenlijk neerkwam, is meer nodig dan
alleen een mooiklinkende stem. Aria's als
„In Deine Hande" van J. S. Bach of „Dig-
nare o. Domine" en „Er ward verschmahet"
van G. F. Handel kunnen niet zingend op
gezegd worden als een schoolrijmpje. En
evenmin worden Schuberts liederen als
„Der Wegweiser" en „Liebesbotschafl" of
„Liebe schwarmtauf allen Wegen" met een
dergelijke interpretatie artistiek gediend.
Van de liederen van Brahms en Wolf, die
Bep van Leuven na de pauze zong, moet
ik in dezelfde zin gewagen, evenals van de
begeleidingen, die Anneke Mes op de kwa
lijk gestemde vleugel speelde. Wanneer
Bep van Leuven niet openstaat voor de in
spiratie van het ogenblik, zal zij ter dege
expressie moeten gaan oefenen, wil zij tot
een verantwoorde voordracht komen.
Anneke Mes liet zich ook als soliste met
werken van J. S. Bach, W. A. Mozart en
Béla Bartók horen. Haar spel had enige
verdienste, maar voor een openbaar concert
stond het niet op een aanvaardbaar peil.
P. ZWAANSWIJK.
Nijmegen: Kandidaatsexamen Pedagogiek:
mej. E. M. J. A. Bronzwaer, Heerlen; J. J.
M. Penders. Sittard. Doctoraal examen Peda
gogiek: mej. J. C. Ideler, Nijmegen.
In het wijde, ongerepte duinlandschap
tussen Haarlem en het strand ligt op
Bloemendaalse grond, zichtbaar van de
Zeeweg af, de Erebegraafplaats. Def,
Nederlandse vlag staat er strak in de j
zeewind boven de graven. Dicht aaneen- 8
gerijd als bij de strijd in hun laatste
jaren, liggen hier de verzetslieden. Na-u
men en data vormen er de basis van
wat het Nederlandse volk niet vergeten
mag.
Op de avond van 4 mei gaat langs de 8
Zeeweg weer de stille tocht xmn de hon-
derden, voor wie het verzet en de be-
vrijding tot de grote waarden van hun 8
leven in vrijheid behoren, en van jonge- 8
ren, aan wie zij dit besef overdragen, 8;
De Erebegraafplaats heeft zijn plaats 8
gevonden op Bloemendaalse grond, j;
Moge de Bloemendaalse bevolking enx
zeker de Bloemendaalse jeugd het zich 8
een ereplicht achten zich in groten ge- 8
tale aan te sluiten bij de stille tocht y
om de plaats in te nemen van de dui- 8
zenden, die hier slechts in hun gedach- y
ten bij kunnen zijn. 8
PEEREBOOM VOLLER, x
burgemeester van Bloemendaal. 8
XMOXXX>X)003XXXX)OCCOCOO^»KXXX>COaXXXDOCCCOCCCOOOCOCOO
Nadat de Letterlievende vereniging „J.
J. Cremer" maandagavond in de Stads
schouwburg voor belangstellenden een
voorstelling gegeven had van „Ferdinand
Huyck", toneelspel in vijf bedrijven naar de
roman van Jacob van Lennep, ter gelegen
heid van de verjaardag van Koningin Juli
ana, volgde dinsdagavond een tweede voor
stelling voor genodigden en leden van af
delingen van het Haarlems comité voor
nationale feesten. Tot de gasten behoorden
de Commissaris der Koningin in de pro
vincie Noordholland, dr. M. J. Prinsen, de
burgemeester van Haarlem, mr. O. P. F. M.
Cremers, beiden met hun echtgenote, de
garnizoens-commandant, luitenant-kolonel
F. van der Mey, jhr. F. van Lennep, een
achterneef van Jacob van Lennep. leden
van de rechterlijke macht en politieauto
riteiten.
Na afloop der voorstelling, die een vlot
verloop had en waarover wij ter gelegen
heid van de première op 12 april een be
spreking hebben gegeven, heeft de voor
zitter van het centrum-comité, mr. J. A. P.
C. ten Bokkel, de medewerkenden gehul
digd. Henk Bakker, die de roman bewerkt
had en als regisseur optrad, werd een grote
krans omgehangen; de dames ontvingen
bloemen en de heren sigaretten.
Rozen prieelstraat 70, Haarlem f1900. J. W.
G. Anschütz qq.; Spaamrijkstraat 8 en
Rechthuisstraat 2, Haarlem, Rechthuisstraat
4 7.w. en rd. Haarlem f 29.950, N. N.; Kerk-
laan 133, Heemstede f 14.010, A. M. Smit qq.;
van Marumstraat 23. 30 zw. en rd, Haarlem
f7110; J. W. G. Anschütz qq: Kerklaan 57.
Heemstede f 13.900. N.N.; Floresstraat 27,
Haarlem f8000. J. G. van Lit; Bos en Vaart
straat 31, Haarlem f 14.300, J. Th. W. Fibbe
qq.; Soendastraat 36, Haarlem f5500, J. C.
Demoitié: Zocherstraat 16, Haarlem, niet ge
veild; Rijksstraatweg 406, Haarlem f 10.105,
mej. G. M. Visser; Amsterdamsevaart, Haar-
lemmerliede (grasland) f4384, L. A. van Elk
c.s.; Iepenstraat 15, Haarlem f8200, J. G. van
Lit; Verspronckweg 46, Haarlem, niet geveild
De Vereniging voor Vrije Opvoedkunst,
die zich ten doel stelt eraan mede te wer
ken dat het onderwijs in Nederland in
toenemende mate aangepast zal worden
aan de eisen des tijds, houdt in het gehele
land voordrachten, die als onderwerp heb
ben de vraag, welke eisen de twintigste
eeuw stelt aan de opvoeding en welk be
lang het kunstzinnig onderwijs voor onze
jeugd kan hebben.
Het eerste onderwerp zal op donderdag
3 mei in Haarlem behandeld worden door
prof. dr. B. C. J. Lievegoed, directeur van
de heilpedagogische instituten „Zonnehuis
Veltheim" en „Stenia" in Zeist en van het
Nederlands Pedagogisch Instituut voor het
Bedrijfsleven te Rotterdam.
Over „Kunst, wetenschap en moraliteit
in de opvoeding" spreekt maandag 7 mei ir.
7. van Wettum, leraar aan de Vrije School"
te Den Haag.
Beide lezingen zullen worden gehouden
in de aula van de HBS-B aan de Zijlvest
in Haarlem.
Het staat thans vast, dat het club- en
buurthuis aan de Lange Margarethastraat
in Haarlems binnenstad met ingang van 1
september door de stichting Ankerwerk
van de stichting Club- en Buurthuizen
wordt overgenomen.
De oorzaak daarvan is gelegen in de
subsidiringsregeling welke boven een be
paald budget ongunstig wordt omdat het
rijk zijn subsidie vermindert naarmate uit
andere bronnen gemeente en particu
lieren meerg elden toevloeien. De stich
ting Club en Buurthuizen zal zich daarom
moeten beperken tot het beheer van haar
clubhuis aan de Kampersingel.
Gelukkig voor de kinderen in Haarlems
centrum zal de stichting Ankerwerk
waarin onder meer de Haarlemse Moderne
Jeugdraad vertgeenwoordigd is dit werk
nu kunnen overnemen. Het ligt in de be
doeling, dat in de aan de Haarlemse Mo
derne Jeugdraad geestverwante kringen
een actie tot steun aan het club- en buurt
huiswerk wordt gevoerd.
(Verkort weergegeven)
Jungschlager. Ik vraag me af, of het nu
niet eens uit moet zijn met het Jungschla-
gergesol: Vlaggen halfstok, monument in
Maastricht, straat in Zandvoort, bijeen
komst waar een onzer bekende staatslie
den het woord voert, met vette letters de
zeer belangrijke mededeling in de krant,
dat de zoon van de heer J. 3 weken verlof
gekregen heeft enzovoort. En dan komt
een Deense krant ons vertellen, dat J. een
nationale held is.
Ik kan dit laatste niet inzien; ik zie hem
alleen als een zeer beklagenswaardig
slachtoffer van het omdraaien van de rol
len in Indonesië.
Hier in Nederland zitten we doodrustig
aldoor deze jonge republiek te irriteren,
maar onze landgenoten, die daar nog hun
werk hebben, zullen de klappen moeten
opvangen. G. A. BRETJER
Die middag keek de kapitein van het schip ongerust naar de lucht; hij vertrouwde
het weer niet erg. Er kwamen roolken opzetten en dat begon er dreigend uit te zien.
„Dat kon weieens 'n flink stormpje worden'.", meende hij.
De kapitein kreeg gelijk. Al heel gauw kwamen er wilde, hoge golven, waarop het
schip danste als 'n notedopje op de schuimende zee35-36
'Zo*
.V Aardje-
Ditmaal weer een plat-
tegrondje van het cen
trale gebied van ons pla
netenstelsel; nu ter ere
van Mercurius, die van- #Me*eu*io»!
avond zijn grootste oos
telijke elongatie bereikt.
Met andere woorden: als
er ooit een kansje is, het
zwakke schijnsel van ~-mVz*us
deze planeet in de avond
schemering te ontdek
ken, dan deze avond, kort
na zonsondergang.
Maar anders dan bij Ve
nus, die 12 april haar
grootste oostelijke elon
gatie bereikte en daar
mee aanleiding gaf tot
een meetkundige bespie
geling hier, is de meet
kunde met Mercurius
veel minder mooi: deze
planeet, in haar nauwere
kringloop om de zon.,
verwijdert zich maar 21
graden van dit hemel
lichaam. (Venus 45 gra
den, drie weken geleden)
Uit de bovenste 1 teke
ning blijkt hoe dat komt
De streeplijnen zijn de
banen van Mercurius
Venus en de aarde; de
geschetste situatie stelt
de toestand op 2 mei
voor. De hoek die de (ge
stippelde) lijnen Mercu
rius-Aarde en Aarde-
Zon met elkaar maken.
bereikt die avond zijn
grootste waarde. Alle
drie de planeten bewe
gen van links naar rechts
in die banen, dus tegen
de wijzers van de klok
in. Mercurius zal in de
komende weken de aar
de ietwat naderen, maar
tegelijkertijd komt hij,
<*-• -v
van de aarde af gezien,
zo dicht in de buurt van
de zon terecht dat zijn
schijnsel in het zonlicht
teloor gaat.
Zelfs al is de zon al on
der, zoals in de onderste
tekening in beeld is ge
bracht. U ziet daar de
baan van de zon langs de
hemel (de ecliptica), de
zon zelf is al onder de
horizon. Venus, ver ge
noeg oostelijk links)
van de zon, schittert hel
der. Mercurius, lager bo
ven de kim, is veel moei
lijker te vindenhet is
daar nog bijna daglicht.
Uit de bovenste tekening
blijkt bovendien nog dat
Venus aanzienlijk dich
ter bij de aarde staat dan
Mercurius en dus ge
makkelijker te zien is.
En tenslotte komt er
nog bij dat Venus veel
groter is; Venus en Mer
curius verhouden zich
ongeveer als kers en
kersepit.
Toch lukt het u mis
schien, Mercurius te ont
dekken. De beste kans
hebt u vrij kort na zons
ondergang.
G. v. W.
Dinsdagmiddag nam ir. P. J. van Zwie
ten, oud-directeur van de Haarlemse Ma
chinefabriek voorheen Gebr. Figee afscheid
als voorzitter van de Vereeniging voor Nij
verheidsonderwijs te Haarlem.
In de leraarskamer van de Middelbare
Technische School werd de scheidende
voorzitter toegesproken door de directeur
der M.T.S.ir. G. L. Ludol'ph. Deze memo
reerde, dat ir. Van Zwieten als voorzitter
met grote moeilijkheden te kampen had
gehad. Gedurende de oorlogsjaren was hij
door een N.S.B.-voorzitter vervangen. Na
de bevrijding viel er veel te herstellen en
ir. Ludolph bracht ir Van Zwieten dank
voor al hetgeen hij voor de M.T.S. heeft
gedaan.
Ir. Ph. Nittel legde namens de Vereniging
van leraren een getuigenis af, waaruit de
waarachtige belangstelling van de voor
zitter voor de belangen van de M.T.S.
bleek. „Wij hebben de grootste waardering
voor het vele dat hij gedurende zijn lang
durige voorzitterschap voor ons allen heeft
gedaan", aldus spreker. Als aandenken aan
deze periode bood hij een geschenk aan.
„Wij ouderen kennen allen het klok- en
hamerspel", zei ir. Nittel. „Nu de hamer is
overgedragen, willen wij u de klok aanbie
den". De heer Van Zwieten had de keuze
tussen een Zaans. klokje en een moderne
klok.
De voorzitter dankte voor de vriendelijke
woorden en goede wensen tot hem gericht.
Hij toonde zich tevens zeer erkentelijk voor
de toewijding van de directeur en het per
soneel der M.T.S. Door een goede teamgeest
was er, ook in die moeilijke jaren van de
bezetting, het beste van gemaakt. Hij was
zeer dankbaar dat hij heeft kunnen consta
teren, dat de school verjongd uit de oor
logsjaren te voorschijn is gekomen.
Dinsdagmorgen is te zijnen huize te
Haarlem gehuldigd de heer B. A. Horst
man, werkmeester bij de centrale werk
plaats van de Nederlandse Spoorwegen,
vanwege het feit dat hij op die dag veertig
jaar in dienst van dit bedrijf was.
Hij werd toegesproken door de hoofdin
genieur-chef van de hoofdwerkplaats der
NS te Haarlem, ir. J. D. Berdenis van Ber-
lekom, die hem de gebruikelijke gratifi
catie overhandigde. Ook de chef van de
afdeling, waar de heer Horstman werkzaam
is, inspecteur Eikendal bracht de jubilaris
hulde in een korte toespraak. Vervolgens
sprak inspecteur Van Rijn namens het
jubileumfonds van het toezichthoudend
personeel. Hierna bestond voor vele be
langstellende collega's en vrienden de ge
legenheid de jubilaris de hand te drukken.
ADVERTENTIE
DE BESTE BEREIDINGSWIJZE: 1
DE BESTE BEREIDINGSWIJZE:
Wanneer U Nescafé in het
0 kopje hebt gedaan
1. eerst kokend water erbij
2. dan pas suiker en melk naar
smaak toevoegen.
Bus voor ten minste 3 3 koppen j
f 2.45 en voor 140 f 8.85
Coffeine-vrij
respectievelijk f 2.80 en f J0.25
*0 "o^o'^-EXTRfc'
Geen normale betrekkingen zolang
Nederland de spanning handhaaft
DJAKARTA (A.N.P.) De Indonesi
sche minister van Buitenlandse Zaken, Rus_
lan Abdulgani heeft verklaard: „Naar onze
mening heeft Nederland nooit van ganser
harte de werkelijkheid en noodzaak van
onze revolutie, als deel van het emanci
patieproces onder de landen over de ge
hele wereld, aanvaard. Deze terughoudend
heid uit zich in de voortdurende bezetting
van West-Irian westelijk Nieuw-Guinea
het handhaven van oude economische
banden en het toelaten door invloedrijke
Nederlandse kringen van anti-Indonesische
activiteit in Nederland en Ind'onesië, aldus
de minister.
Als een „treffend voorbeeld" haalde Ab
dulgani de zaak-Jungschlager aan, die
„door de Nederlanders in Nederland zowel
als in Indonesië, zelfs na zijn dood wordt
uitgebuit". Hij verwees naar de brief van
de directie van de IC.P.M. in Djakarta,
waarin gezegd werd, dat zij het betreurt, dat
de absolute onschuld van Jungschlager niet
door een uitspraak van de rechter is be
vestigd.
„Wij betreuren het zeker, dat door zijn
plotselinge dood het recht niet langs nor
male wegen zijn beloop heeft kunnen heb
ben'aldus Abdulgani. „Al deze activitei
ten zullen ongetwijfeld onder de Indone
siërs de mening verspreiden, dat de Neder
landers nog steeds alles in het werk stellen
om een gespannen sfeer te scheppen, zodat
minder aandacht kan worden besteed aan
de opbouw en het herstel. Zolang deze
geest nog in Nederland heerst, is er nau
welijks enige aanleiding de betrekkingen
tussen Nederland en Indonesië te normali
seren".
Op een vraag, of de geschilpunten tussen
de beide landen zouden kunnen worden
opgelost door het sluiten van normale
overeenkomsten, nu Indonesië de Neder
lands-Indonesische Unie heeft opgezegd,
antwoordde Abdulganin, dat het sluiten
van normale overeenkomsten zeker meer
en meer een normaal verschijnsel zal wor
den, zodra Nederland zich kan bevrijden
van zijn terughoudendheid om de eis van
Indonesië voor zijn onvervreemdbare rech
ten van volledige zeggenschap over Indo
nesië te aanvaarden.
De Britse ambassadeur in Nederland, sir
Paul Mason, heeft op zijn residentie de
versierselen van de „Order of the British
Empire" overhandigd aan jhr. dr. C. G. C.
Quarles van Ufford, commissaris der Ko
ningin in de provincie Gelderland. De
onderscheiding is verleend als erkenning
voor de verdiensten van jhr. Quarles van
Ufford bij het bevorderen van de goede
verstandhouding tussen Nederland en
Engeland, in het bijzonder door zijn be
moeiingen met de pelgrimages naar Arn
hem en de Airborne-herdenkingen.
De plechtigheid werd onder meer bijge
woond door de minister van Buitenlandse
Zaken en mevrouw Beyen en door ver
tegenwoordigers van het Nederlands Oor-
logsgravencomité.
Dennis was een en al geduld. „Dat was
de naam, die hij u opgaf, juffrouw Scan-
Ion," zei hij vriendelijk. „Maar we weten
daardoor niet, waar hij vandaan kwam en
welke familiebetrekkingen er zijn, die zijn
lijk kunnen opeisen."
„O, die arme man," zuchtte Aggie, „hij
ligt daar maar eenzaam en verlaten in het
lijkenhuisje en niemand stort een traan om
hem of denkt erover hem een behoorlijke
begrafenis te geven."
„Hoe zal hij begraven worden, als nie
mand aanspraak op het lijk maakt?" wilde
Kate weten.
„Dan zorgt de gemeente ervoor," ant
woordde Dennis.
„Ik vraag me af, of hij katholiek was,"
zei Aggie. „Zo ja, dan zou het een schande
zijn, als hij zonder meer onder de grond
gestopt werd. Er zou dan een mis voor hem
moeten worden gehouden."
„Nee, tante Aggie, hij was niet katho
liek!" zei Teresa. „Hij ging niet naar de
kerk die paar zondagen dat hij hier was."
„Hoe weet je dat?" vroeg Kate. „Heb je
zijn gangen nagegaan?"
„Lieve tante Kate, hij wist dat wij
katholiek zijn. Als hij katholiek was ge
weest, wat was dan logischer dan dat hij
ons had gevraagd, waar zich de dichtstbij
zijnde katholieke kerk bevond!"
„Misschien heeft hij dat ergens anders
gevraagd," zei Aggie.
„Waarom niet?" Aggie keek haar nichtje
afkeurend aan. „Er zijn heel wat vrome
mannen, die trouw op zondag naar de mis
gaan, en toch graag een glaasje van het
een of ander drinken. Misschien heeft
meneer Lovejoy inderdaad in een café naai
de mis geïnformeerd."
Teresa gaf het op en zweeg. Dennis, die
het gesprek geamuseerd had gevolgd, kwam
voorzichtig tussenbeide. „Dit herinnert mij
eraan te vragen, waar meneer Lovejoy zo
nu en dan een een glaasje.bier dronk,"
zei hij.
„Ja, een glaasje bier, dat zal het geweest
zijn, dat hij meestal dronk," zei Aggie
peinzend en in haar onschuld hierop on
middellijk ingaand. „Er zijn vlak in de
buurt drie a vier behoorlijke café's."
„Er is ook de „Mahoney Bar" op de hoek
van Wilson Street," vulde Teresa aan. Op
nieuw wisselden Dennis en zij een glim
lach en de jonge rechercheur nam zich voor
om het allereerst naar genoemde bar te
gaan voor inlichtingen.
„Ik zal hier en daar wel eens navraag
deen," zei hij. „Misschien levert het nog
wat nieuws op."
Hij stond op. Hij vond het jammer te
moeten vertrekken, maar er was hier thans
niets meer te doen. Teresa nogmaals aan
kijkend, prees hij zich gelukkig dat hij
ambtshalve hier nog wel eens terug zou
moeten komen. Hij zou haar dus stellig nog
wel vaker zien
Hij wendde zich tot de oude dames. „Ik
wil graag nog een onderhoud hebben met
uw andere huurders', zei hij.
„Wat vervelend, dat zij ermee lastig ge
vallen moeten worden", zei Kate. „Ze had
den eigenlijk niets met hem te maken."
„Toch zal ik met hen moeten spreken",
hield Dennis vol. „Waarschijnlijk zal ik hen
vanavond wel thuistreffen?"
Diep in zijn hart hoopte hij, dat ze er
dan niet allemaal zouden zijn. Dan was er
een reden om nog eens terug te komen
Toen hij vertrokken was, zei Kate: „Hij
leek me een aardige jongeman."
„Met een naam als Dennis Callaham kan
het eigenlijk ook moeilijk anders", merkte
haar nichtje spottend op.
Kate keek haar verwonderd aan. „Hoe
weet je zijn voornaam? Ik geloof niet, dat
die genoemd werd in jouw bijzijn."
Teresa wendde zich af om de blos, die
op haar wangen kwam te verbergen.
„Eén van die knapen sprak hem aan met
Dennis", antwoordde ze.
Kate en Aggie keken haar vragend aan.
En vervolgens wisselden de zusters een bük
vol verstandhouding.
V
„En dan te bedenken, dat ik er niet was",
riep juffrouw Gilchrist voor de zoveelste
keer uit, nadat men haar alles over het af
schuwelijke voorval had verteld. „Dat ik
daar rustig kinderkleren stond te verkopen
terwijl.Ze schudde haar hoofd. Ze kon
haar gevoelens niet goed onder woorden
brengen.
Ze was zo juist van haar werk thuis ge
komen, na in Jade Tea Shop snel wat ge
geten te hebben. Onderweg naar huis had
ze de krant nog niet gezien. Toen Kate haar
bij haar thuiskomst in de keuken riep, om
het verhaal te vertellen, was het voor het
eerst dat ervan hoorde. Kate, Aggie en
Teresa zaten om de tafel en juffrouw Gil
christ voegde zich, op niets verdacht, bij
hen. „Ja, ik wil graag een kopje thee, voor
dat ik naar mijn kamer ga," zei ze vol
erkentelijkheid. Teresa sloeg haar gade en
moest denken aan tante Kate's vergelijking
van juffrouw Gilchrist met een geplukte
eend. Sinds haar kinderjaren had Teresa
haar nooit anders kunnen zien.... Die
vreemde lange hals en die uitstekende grote
neus! Ze luisterde vaag naar het verslag,
dat tante Kate, aangevuld door tante Aggie,
uitbracht.
„Rechercheur Callaham komt vanavond
terug om alle bewoners van dit huis te
ondervragen", zei Kate tenslotte.
„Allemensen" riep juffrouw Gilchrist ont
hutst uit. „Ik sterf van angst als zo'n politie
man me aan de tand gaat voelen. Ik kan
hem echt niets vertellen. Ik heb nauwelijks
een woord met meneer Lovejoy gewisseld.
Alleen „goedenmorgen" en goedenavond",
in het voorbijgaan. Ik kan er echter niet
over uit, dat hem zo iets vreselijks moest
overkomen! Iemand die onder hetzelfde dak
als ik woont en die-daar uit het raam tui
melt, terwijl ik rustig lig te slapen.Ik
heb niets gehoord! Je zou verwachten, dat
hij gegild had zelfs al had hij. wat ge
dronken:"
„Hij had heel weinig gedronken," rea
geerde Aggie onmiddellijk op venijnige
toon. „Ik heb dat ook tegen de politie ge
zegd, maar ze luistemn nauwelijks naar je.
Ze behandelden me, alsof ik een vervelende
oude zeurpiet was."
Juffrouw Gilchrist knikte vol medeleven.
Ze las nogmaals 'het krantenverslag over
meneer Lovejoy's door. Het stond op de
voorpagina, maar het nam niet erg veel
plaats in beslag. Hij had geen naam, die
„nieuws" betekende. Hij was een arme on
bekende man, die toevallig twee weken ge
leden in Somerset was aangeland, daar zijn
intrek had genomen in een goedkoop pen
sion en uit het raam vallend zijn nek had
gebrokenHet ergste was de toevoeging
„De politie is van oordeel dat de heer Love
joy onder invloed van sterke drank was,
toen hij uit het raam viel."
Toen de krant thuis bezörgd was en Kate
deze woorden gelezen had, was ze beurte
lings vuurrood en lijkbleek geworden. Dit
was het vernederendste, dat haar tot dus
ver was overkomen: de naam van haar
pension werd hierdoor omlaag gehaald.
Ze zouden huw broodwinning verliezen en
het huis moeten verlaten, dacht ze drama
tisch. En het was allemaal de schuld van
Aggie, die nooit haar mond kon houpden.
Aggie vond haar zuster heel unfair, maar
zweeg.
Kate was uitgevallen: „Als ik er maar
geweest was. die dag dat hij naar de kamer
kwam kijken....! Ik zou hem nooit geac
cepteerd hebben. Maar jij mist elk critisch
oordeel! Jij neemt iedereen!' Aggie was
blijven zwijgen. Als Kate zo bezig was, was
het maar het beste om niets terug te zeggen.
Na enige tijd werd Kate weer genaakbaar
en toen jufrouw Gilchrist zich bij hen voeg
de, was ze zelfs vriendelijk. „Hoe laat ver
wacht u de politie vanavond?" informeerde
juffrouw Gilchrist. „Ik kan me niet voor
stellen, hoe zo'n ondervraging zal zijn."
Katè knipoogde even in de richting van
Teresa en merkte op: „Misschien zal nog
een kopje thee u sterk genoeg maken om het
verhoor te doorstaan."
Enkele ogenblikken later meldde Dennis
Callaham zich aan. Teresa deed hem open.
Ze liet hem in de salon en draaide het licht
aan. „Gaat u zitten meneer Callaham", zei
ze vriendelijk. „Ik zal juffrouw Gilchrist
even waarschuwen. Dan kunt u met haar
beginnen."
„Dank u, juffrouw Martel".
Teresa voelde zich blij verrast, dat hij
haar naam nog wist. Hij had haar naam die
morgen slechts één keer gehoord, maar hij
was hem niet vergeten.
(Wordt vervolgd)
