Verbondsbestuur handhaaft
contributieverhoging
ZE VEN DA GEN HAARLEM
HAARLEMS LIED
't Is weer Bamisse in Haarlem
Een zekere toekomst
Het wankele heden
DRAAIOR GEL-MUZIEK
STOFZUIGERS
„WILHELMINA
Madame le Norma n de waar
zegster zegt het ronduit
Het bloed kruipt waar
het niet gaan kan
a oieoseo en diogeo
onder de Damaaatjes
^zBrieven aan
de redactie
VRIJDAG 4 MEI 1956
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
9
De moeilijkheden bij de Haarlemse speeltuinèn
Burgerlijke Stand
Scheepsbotsing op Schelde
Engelse gasten op
het stadhuis
Morgen corso in bollenstreek
Bevrijdingstocht van
CWSV „Het Spaarne"
Altijd voor vader,
éven voor zoonlief
Diamanten trouw
Tussen goud
en diamant
Super-markt
Jaarvergadering van
Reddingbrigade
„Willem Ruys" terug van
haar vijftigste reis
Afscheid van de heer
Moussault
Autobus in plantsoen
Het bestuur van het Haarlemse Speeltuinverbond is donderdagavond in bijzondere
vergadering bijeen geweest ten einde zich nader te beraden over de situatie die
ontstaan is sedert het moment, waarop de leden van het dagelijks bestuur van
dit Verbond in de jaarlijkse algemene ledenvergadering van 26 april gemeend
hebben hun functies ter beschikking te moeten stellen. Zoals bekend is nam het
dagelijks bestuur dit besluit nadat de vergadering een bestuurvoorstel tot contri
butieverhoging van f 0.05 per week per lid in eerste instantie met meerderheid van
stemmen voornamelijk die van de grotere speeltuinen had verworpen en de
uitslag van een herstemming, waartoe men na ampele discussies besloot, van
dien aard was dat het dagelijks bestuur hierin een „motie van wantrouwen" zag
en besloot af te treden.
In de gisteren gehouden vergadering
heeft het dagelijks bestuur zijn standpunt
nogmaals uiteengezet en verdedigd. Het is
van oordeel dat het zonder de beoogde
contributieverhoging niet langer mogelijk
en verantwoord is een doeltreffende orga
nisatie van het speeltuinwezen in Haarlem
op te bouwen. Uit de meeropbrengst van
deze contributieverhoging van f 0.15 op
f 0.20 per week zouden n.l. enkele dringend
nodige voorzieningen kunnen worden be
kostigd, waaronder een hekwerkenfonds,
een speeltuinwerktuigenfonds en een on
gevallenverzekering ten behoeve van de
kinderen van de leden en van de leiders
en leidsters. Het dagelijks bestuur acht het
zeer teleurstellend dat zijn voorstel juist
bij de grotere afdelingen zoveel tegenkan
ting bleek te ondervinden. Het is echter
van mening dat, indien alle bij de speel
tuinen aangesloten leden op de ledenver
gadering van hun afdeling aanwezig wa
ren geweest, het merendeel der leden stel
lig tegen deze geringe contributieverho
ging geen bezwaar had gemaakt. De pen
ningmeester van het verbond, de heer I. J.
Jansen, merkte nog op dat dit kleine offer
wat van de leden gevraagd wordt in het
niet valt bij de bedragen aan subsidie, wel
ke in de loop der jaren van gemeentewege
ten behoeve van het speeltuinwerk werd
ontvangen. In vergelijking met 1951 is de
ze subsidie voor dit jaar bijna verdubbeld.
Het bestuur van het Haarlems Speel
tuinverbond wil thans de bij de diverse
afdelingen aangesloten leden alsnog in de
gelegenheid stellen zich over het voorstel
tot contributieverhoging uit te spteken. Op
24 mei zal een buitengewone algemmene
ledenvergadering worden belegd waarin
dit voorstel opnieuw in stemming zal wor
den gebracht. Vóór genoemde datum die
nen de verschillende afdelingen een bui
tengewone ledenvergadering te houden
waarin zij de konsekwenties van een even
tuele afwijzing van een contributieverho
ging naar voren zullen brengen. Mocht het
voorstel van het dagelijks bestuur tot deze
contributieverhoging in de buitengewone
algemene ledenvergadering van het Haar
lems Speeltuinverbond op 24 mei a.s. op
nieuw worden vei-worpen, dan zal dit be
stuur definitief aftreden en zal de verga
dering een nieuw bestuur dienen te kiezen.
ADVERTENTIE
HAARLEM, 3 mei 1956
ONDERTROUWD: 2 mei, W. F. P. Darges
en N. J. Dikkeboom; 3 mei, W. Smelt en A.
M. Elzenga.
GEHUWD: 3 mei, E. van Eek en J. C. C.
Dekkers: A. de Vos en Chr. van Deelen; H.
E. Win gelaar en M. A. Breeuwer; E. W.
Diekmann en G. Machielse; W. Roozen en C.
M. A. Heetman.
BEVALLEN van een zoon: 28 april, A.
WilleringBroekhuizen; 2 mei, E. M. der
KinderenKors; J. Chr. Timmerman—Hoog
straten; G. Petri—Nijssen; 3 mei, G. Baan—
Flink.
BEVALLEN van een dochter 2 mei, A. M.
KlinkenbergMantje; 3 mei, C. ter Smitten
Visser; C. J. HuijboomBottelier.
OVERLEDEN: 1 mei, P. Schoot, 68 j„ An-
thoniestraat; 2 mei. G. Verheij, 64 j., Haze-
paterslaan; J. J. Simpelaar, 8 j., Nieuw
Guineastraat; A. C. Lammersvan Staveren,
61 j., Kamperlaan.
ANTWERPEN (United Press) Het
Britse vrachtschip Mandasor (10.150 t.) en
het Liberiaanse vrachtschip National Ser
vant (10.920 t.) zijn te Antwerpen op de
Schelde met elkaar in botsing gekomen.
De Ridderzaal van het stadhuis in Haar
lem was donderdagmiddag plaats van ont
vangst van leden van „The National Gar
dens Guild" uit Engeland door burgemees
ter O. P. F. M. Cremers en wethouder D.
J. A. Geluk. De gasten, die enige dagen in
ons land verblijven en donderdag onder
meer een bezoek brachten aan Keukenhof
en Linnaeushof, arriveerden omstreeks half
vijf met drie bussen bij het stadhuis.
In een toespraak tot de buitenlandse
bezoekers die allen op en top bloemen-
ADVERTENTIE
ZATERDAG
BEVRIJDINGSDAG ZATERDAG wegens enorm succes
en 'S MIDDAGS ons bekende TRIO
RESTAURANT BRINKMAN Houtplein 16 Haarlem
liefhebbers zijn en zich onder meer be
ijveren voor het doen aanbrengen van
fleurige bloembakken op lege, kale plek
ken in Londen kwam burgemeester
Cremers tot de conclusie, dat zij en de
Haarlemmers, die al evenzeer de bloemen
een grote plaats in hun hart toekennen, in
feite broeders en zusters zijn.
De heer S. Domb, leider van het gezel
schap, waarin zich twee natuurliefhebbers
uit Australië bevinden, bood de burge
meester een boek over Engelse landhuizen
aan.
ƒ1.60 per week
HOLLAND-ELECTRO - RUTON
"7 fh MPiCn banktussenkomst
■- vooruitbetaling
RIJWIELHUIS
KROCHT 6—8 t/o Hema - HAARLEM
Het bloemencorso, dat zaterdag 5 mei in
de bollenstreek wordt gehouden, start om
II uur in Sassenheim bij de Warmonder-
daim en is dan vervolgens omstreeks 11.45
uur te Lisse, 12.40 te Hillegom en 13.30 in
Bennebroek, waar tot 15 uur wordt gepau-
seerd.
Om 15 uur wordt de terugweg aanvaard.
Men kan het corso ongeveer 15.30 uur nog
maals te Hillegom. 16.30 uur te Lisse en
17.30 uur in Sassenheim bewonderen, waai
de stoet omstreeks 18 uur aan de Wannon-
derdam zal worden ontbonden.
De organisatoren raden het publiek drin
gend aan enige uren voor de start van het
corso in de bloembollenstreek aanwezig te
zijn, omdat uiteraard verschillende ver
keersmaatregelen zullen worden genomen.
Degenen, die dit te vroeg vinden, kunnen
het corso altijd nog op de terugweg zien.
Het corso heeft tot titel „Lentejuwelen".
In de stoet zullen achtentwintig „rijdende
bloemstukken" meetrekken. Voorts zullen
diverse fraai versierde personenauto's deei-
nemsn. Het geheel zal worden begeleid
door twaalf binnen- en buitenlandse mu
ziekkorpsen.
Indien het corso 'op 28 april zou zijn
doorgegaan, zouden de corsowagens in
Lisse zijn tentoongesteld. Deze tentoon
stelling kan thans in verband niet de her
denkingen op 4 mei niet doorgaan.
Verkeersregeling
Van 12 uur af wordt het verkeer op de
Rijksweg 8 (HaarlemSassenheim) ge
stremd in zuidelijke richting. Dit zal onge
veer duren tot 15.30 uur. Van 12 uur af
wordt te Heemstede het doorgaand verkeer
geleid naar Rijksweg 4 (Amsterdam
's Gravenhage). Het corso-verkeer wordt
daar doorgelaten in zuidelijke richting
langs de Leidse Trekvaart.
Van 12 uur af wordt voor verkeer dat wil
rijden van Nieuw Vennep naar Hillegom,
de weg tussen deze twee plaatsen gestremd.
Het personen-auto-verkeer, bestemd voor
het corso, kan te Nieuw Vennep kiezen
tussen de richting Lisse en Bennebroek.
Het autobusverkeer wordt van Nieuw Ven
nep van 12 uur af geleid naar Rijksweg 4
in de richting Sassenheim.
Van 10 uur af zal het doorgaand verkeer,
dat komt uit de richting van 's Gravenhage
en zich begeeft in de richting van Haarlem,
worden geleid via de Rijksweg 4 tot het
viaduct Kruisweg, waar het langs Hoofd
dorp de richting Haarlem kan kiezen.
Maandag 7 mei zal de Christelijke Wan-
ielsportvereniging „Het Spaame" haar eerste
'oevrijdingstocht houden over afstanden van
10 en 15 kin.
De CWSV „Het Spaame" heeft een par
cours uitgezet door Aerdenhout. De start is
van half zes tot acht uur vanuit het Tennis
park „De Hoge Berg" aan de Pijlslaan.
„Het is onmogelijk over ker
mis te spreken, zonder aan de
kermisaf schaf fers te denken."
Dit zegt Ter Gouw in „Volks
vermaken", een in 1871 ver
schenen boek. Hij verhaalt hoe
kerkvaders vinnige traktaatjes
schreven, dat Kerkmisse
ivaarachtig niet bestemd was
voor hel drijven van koop
manschap. Eén schreef: „Het
is zeer ongerijmd om de pa
troon van onze kerk, een mar
telaar die God zeer behaagd
heeft door veelvuldig vasten,
te vereren met éten, drinken,
dansen en springen". Kermis,
afgeleid van kerkmis, is hel
feest der kerkwijding, dat
meestal samenviel met hel
feest, van de patroonsheilige
van de kerk. Het duurde niet
langof de feesten kregen een
wereldlijk karakter: „handel
en eredienst reikten elkaar de
hand". Gelegenheden waren er
te over, want ,,'t Is geen ca-
pelleke zo klein of si hevet eén
kermisse 's jaars". Het feest
van de Sint Bavo heette Ba-
misse, zoals die van de Sint
Jan in Den Bosch Sint-Jans
misse.
Een andere ontstaansbron
van de kermis, zij het niet van
de naam natuurlijk, is de jaar
markt. Noch wereldlijke, noch
geestelijke autoriteiten dach
ten er aan hun stem tegen deze
vorm van jolijt te verheffen
in de dertiende en veertiende
eeuw; zover gaat de kermis
„terug". Het is zelfs gebeurd,
dat een pastoor toen er niet
genoeg plaats was voor alle
kraampjes op de markt toe
stemming gaf tentjes op het
kerkhof te zetten. Hij zal ge
dacht hebben: „Het kan de
levenden slechts wijzer maken
en de doden deert het niet".
De grote tijd der afschaffers
begon na de reformatie: „De
gezegende omwenteling moest
ook gelden voor. zo'n ingeroest
middeleeuws gebruik als ker
mis vieren".
Het resultaat van de acties
der afschaffers is wisselend
geweest, vooral in Amsterdam
REIZEN IN HET VERSCHIET
Ze heet tijdens kermi-uren
Madame Le Norman. Daarbui
ten is ze de veertig-jarige me
vrouw Gerrits, Belgische van
geboorte. Ze verloochende haar
afkomst niet, want na één
blik in onze rechter (want ge
trouwde, aldus de verklaring
voor het rechtse!) hand zei ze:
„Ge zijt oplopend van aard".
En alleen in België is heetge
bakerd „oplopend". We lieten
het ons echter gedwee zeggen.
„Ge zijt onder Jupiter gebo
ren", was het volgende. Daar
valt alleen maar op te zeggen,
dat we er dan toch maar aar
dig doorheen gerold zijn, wat
het ook is. „Maar ge zijt gauw
goed, ge zijt niet haatdragend".
Daar heeft ze een hoop mee
voorkomen, want dat oplopen,
zat ons nog dwars. „In uw ver
schiet liggen reizen op zakelijk
gebied". We zijn onze chef
meteen gaan vragen of wc
naar Luxemburg mochten om
wat te schrijven naar aanlei
ding van het aanstaande be
zoek van groothertogin Char
lotte. Wat onze reis ook za!
zijn, niet naar Luxemburg! We
•hebben maar niet aangedron
gen, we zijn weten we nu
ook een beetje aflopend van
aard. Maar het kan allemaa'
misschien nog wel goed ko
men. „Ge hebt een oprechte
vrouw". Hoe ze het weet mag
waar nu de oplossing is ge
vonden in een woord. Het feest
heet geen kermis meer, maar
Lunapark. Onze gelukwensen!
In Haarlem heet het nog ge
woon kermis en we hebben er
plezier in ook. Het liefst zou
den we het feest weer Bamisse
noemen. Maar dan geen ker
mis op de Nassaulaan; op de
Grote Markt! De reformatie
wordt er niet door ongedaan
gemaakt. Niettemin hebben
we op de Nassaulaan van harte
alle kermisgeneugten beleefd,
die er sinds het verdwijnen
van de stoomcarroussel nog te
beleven zijn. Twee belevenis
sen zijn ons het sterkst bij
gebleven: een bezoek aan de
waarzegster, die ons een floris
sante toekomst voorspelde, en
een bezoek aan de bewoonster
van een trekauto met woon-
cabine, waarin geen feestlich
ten branden maar waar het
leven achter de kermis wordt
geleefd. Bij de waarzegster
was de zekere toekomst, in de
trekauto het zwervende heden.
Om nog even het opmerkelijke verschil van oude en huidige
kermis te benadrukken het volgende verhaal het is een be
richt van 26 november 1868 toen het in Amsterdam najaarsmarkt
was: „Op de laatstgehouden kermis zijn twee meisjes uit Zaan
dam, die zich als dienstmeisjes in ene kermistent hadden ver
huurd, tegen haren wil door de houder van die tent veranderd
in getijgerde dames, door haar beiden over het gehele lichaam
te bestippen met nitrum argenti. Den volgenden dag werden zij
aan het publiek voorgesteld als „de dames met de tijgerhuid".
Daar een van haar de tijgervlekken verwijderd had, wilde de
houder der tent haar in ene negerin herscheppen, waaraan zij
zich evenwel nog tijdig door de vlucht wist te onttrekken. De
justitie bemoeit zich met de zaak." Toen we dit lazen, dachten
we: „Wat valt er nu door ons nog over de kermis aan de Nassau
laan te schrijven." Het herscheppen van ene getijgerde dame in
ene negerin! En zelfs al was het gisteren op de Nassaulaan ge-
beurd, dan nog is het oude verhaal niet te overtreffen. Want wij
zouden schrijven: „de tentexploitant heeft getracht een van zijn
vrouwelijke employe's, die hij aanvankelijk rnet tijgerstrepen
had beschilderd, te grimeren als negerin. Het meisje onttrok zich
aan deze handeling. De justitie stelt een onderzoek in." Wer
kelijk weemoedig zou men er van worden. Wij vertellen toch
maar het verhaal van de waarzegster. Maar heus, als u het niet
meer wilt lezen: wij zijn de eersten om het te begrijpen!
Joost weten, maar dit was ten
minste feilloos. „Gé hebt veel
wederwaardigheden gehad en
ruim verdriet, ge krijgt nog d'it
jaar verbetering", zei ze toen
plotseling. We doen ons best
mevrouw Le Norman, als ge
eens wist, hoe hard we bij
voorbeeld op dit stukske over
uzelf zitten te wenken! „Wat
ge in gedachten hebt moet ge
doorzetten. Ge bent wel eens
te langzaam geweest, maar
awel, daar hebt ge ook spijt
van gehad". Dat moet 1936
geweest zijn, toen die spoor
wegbomen vlak voor onze
neus dichtgingen. Hoe zou ze
het weten?
Maar wij wilden ook wel
wat over haar weten. Hoe ze
bijvoorbeeld aan het waar
zeggen geslagen was. „Zo maar
opgenomen, meneer, op mijn
veertiende jaar al begonnen
en het is steeds goed gegaan.
Vooral met zaken gaat het
goed, voorspellingen over ver
bouwingen en waarschuwin
gen voor concurrenten". We
vroegen of ze ons niet wat
hard had aangepakt. „Nee
hoor, de mensen willen geen
slechte dingen horen, dan ko
men ze niet meer terug". Wel
nu, mevrouw Le Norman, we
komen nooit meer. Hoe zou het
ook kunnen, nu ge ons de toe
komst reeds zo duidelijk hebt
uitgestippe'd?
Vorige week op deze plaats
gaven wij een raad, om tot
een goed vers voor een Haar
lems lied te komen.
„Stap neuriënd het bed in
en zorg dat er potlood en pa
pier naast ligt. De woorden ko
men aangedreven en schrijf ze
dan op."
Een inzendster stuurde ons
bij haar vers een brief, die als
volgt luidt: Alhoewel de strek
king van uw artikel inzake
het ontbreken van een goede
„ode" op Haarlem mij per
soonlijk trof. ligt het toch niet
in mijn bedoeling te doen
voorkomen, alsof het hierbij
ingesloten verdichtsel een
waardig antwoord daarop zou
zijn. Niettemin zouden hier
mede enige suggesties aan de
hand gedaan kunnen worden,
die een bijdrage betekenen
voor een „produkt van en op
eigen bodem", waartoe wij als
Haarlemmers uiteindelijk eens
mogen komen. Naar mijn me
ning zijn er toch heus wel
Haarlemmers te vinden, die
Wie geen kermisbloed in de
aderen heeft, wordt door de
kermisexploitanten „burger
mens" genoemd. Aan de Nieu
we Gracht, even buiten het ge
woel van de kermis, is nu een
dorp van woonwagens geko
men, de onderkomens der ex
ploitanten. Bij een daarvan
troffen wij, zoals op de foto is
te zien, de 54-jarige Christina
Stroucken-Zegeling aan, wier
man men steeds op de molen
„Het Kinderparadijs" kan aan
treffen. Zij is op de kermis
geboren en „ik wil er sterven
ook." Ze is 26 jaar in het bur
gerleven geweest, omdat haar
eerste man geen kermisexploi
tant was. „Maar het eerste jaar
moesten we al zeven keer
verhuizen, ik kon nergens
lang blijven."
Mevrouw Stroucken en haai
man trekken per seizoen onge
veer twintig kermissen af, en
na het seizoen trekken zij zich
terug in hun patates frites
kraam in Vaals. Maar al heb
ben ze daar een huisje, tóch
wonen ze ook 's winters in de
trekauto met de kleine maar
gezellige woonruimte, waarin
onder andere een radio, een
warme vaste haard en een
bandopname-apparaat staan.
Van Pasen tot oktober duurt
het seizoen. Vrijwel de gehele
familie van mevrouw Strouc
ken bestaat uit kermismensen.
En zelfs twintig a vijfentwin
tig kennissen per jaar bevre
digen de lust tot verandering
en zwei-ven niet geheel. Want
er wordt ook nog dikwijls ge
wisseld wat molen of tent
of kraam betreft. Mevrouw
Stroucken heeft bijvoorbeeld
ook een Kop van Jut gehad en
'n schiettent. Kermis is eigen
lijk één zaak, beheerd door
alle kermismensen, die veelal
familie van elkaar zijn. Dat
neemt niet weg, dat het nogal
eens warm kan toegaan tussen
de exploitanten onderling. Dat
is begrijpelijk: vlak naast
elkaar moet elke exploitant in
de korte tijd van een week
maximaal verdienen. Geloof
maar, dat er dan afgunst en
twist kunnen tieren!
Met een lichte weemoed
vertelt de wagenbewoonster-
kermisexploitant ons van vroe
ger, toen je nog handcarrou
sels had. Nu wordt het alle
maal machinaal gedraaid. De
warmte is er uit!
Vroeger spaarden de mensen
geld om goed kermis te kun
nen vieren. Tegenwoordig,
zelfs in Eindhoven en Tilburg,
tracht men het zo te regelen,
dat men tijdens de kermis
met vakantie kan gaan. Ook
zijn de mensen niet zo los
meer met geld, nu velen met
afbetalingsschulden zitten, wat
in feite neerkomt op een vorm
van sparen. Daar komt dan
nog bij. dat de pachtprijzen
erg hoog zijn geworden. Nog
nijpender is het tekort aan
personeel. Kijk maar eens
rond op de kermis, overal
bordjes „personeel gevraagd."
Maar hoeveel klachten en
hoe ernstige er ook zijn, het
bloed kruipt toch waar het
niet gaan kan. Het bloed van
de burgermens zou hem dwin
gen ermee op te houden. De
kermismens gaat er mee door,
kamperend in zijn dikwijls
zeer comfortabele wagen, waar
het echter toch uiteindelijk
behelpen is. Maar je kunt er
mee zwerven!
In perceel Barteljorisstraat 6
zijn de bordjes verhangen. De
voormalige hoedenzaak is ge
heel gemoderniseerd en heeft
zich na een winterslaapje nu
ontpopt als de speelgoedwinkel
„Signaal". Men treft daar uit
sluitend technisch speelgoed
aan, u weet wel, dat speelgoed
voor vader en af en toe ook
éven voor zoon.
Een klein speelgoed-luilek-
kerlandje op zichzelf vormt de
kabelbaan, waarlangs twee
dichterlijke aders bezitten en
zo die niet tot stroming kun
nen komen, wel, misschien is
hen dan aan te raden een
voorjaarswandeling te maken
door de Haarlemmerhout op
een uur tegen zonsondergang.
Tot zover de schrijfster.
Dichters en dichters-in-wor-
ding, op 21 mei is de sluitings
datum voor inzending.
„wagons" omhoog zoemen, die
bij het stationnetje in de ber
gen enkele ogenblikken stop
pen opdat de reizigers kunnen
in- en uitstappen en daarna
weer naar beneden zoeven,
terwijl op de begane grond een
trolleybus hardnekkig ruime
achtjes draait. Maar het meest
frappante stuk speelgoed is
stellig de autobus, die men tot
op een afstand van vijftien
meter leve de nieuwbouw-
kamers! radiografisch kan
besturen door middel van een
door batterijen gevoed zender
tje ter grootte van een sigaret
tendoos.
Nu bijna zestig jaar geleden
trouwden de heer en mevrouw
A. G. Scheerder-Hattink en op
zondag 6 mei precies hopen zij
in de (grote) familiekring hun
diamanten trouw te gedenken.
Hoewel beiden in Utrecht ge
boren zijn, voelen de 86-jarige
bruid en de 85-jarige bruide
gom zich op en top Haarlem
mers. In Haarlem wonen zij
dan ook al ruim vijftig jaar,
waarvan de laatste zeventien
in het huisje nummer 213 aan
de Zomervaart.
De heer Scheerder die als
mand- en rietwerker in het
onderhoud van zijn grote ge
zin heeft voorzien én zijn
vrouw zijn geen onbekenden in
Haarlem. Hun zeven kinderen,
tien kleinkinderen en twee
achterkleinkinderen wonen na
melijk allen in de Spaarnestad,
zodat de kennissenkring van
het echtpaar overstelpend
groot is. De huiskamer aan de
Zomervaart is daarentegen te
klein om er alle familieleden
aanstaande zondag te ontvan
gen. Het familie-feest zal daar
om gevierd worden in het
clubgebouw van de speeltuin
vereniging „Het Oosterkwar
tier". Daar zal 's avonds de
diamanten trouw dankbaar
herdacht worden.
Op 15 mei hoopt het echt
paar A. Moolenaar en E. Moo
lenaarEngel de dag te her
denken dat zij 55 jaar geleden
in het huwelijksbootje stapten.
De bruidegom, die nu 79 jaar
is, is geboortig uit Heemstede.
Hij is jarenlang timmerman
geweest tot hij met zijn vrouw
een kruideniers-, tabaks- en
sigarenwinkel in de Esschil-
derstraat begon.
Later is de heer Moolenaar
ruim zevenentwintig jaar als
incasseerder werkzaam ge
weest bij de oude Haarlemse
(nu Twentse) Bank. Sinds
1936 geniet hij van een rustige
oude dag in zijn. woning aan
de Voorhelmstraat 55.
Het echtpaar heeft vier kin
deren, waarvan twee zoons en
een dochter getrouwd zijn; een
andere ongetrouwde dochter
woont bij hen in. Zij allen.en
zeker ook nog vele andere be
langstellenden zullen op 15
mei het echtpaar Moolenaar
Engel komen feliciteren.
Er is markt en super-markt.
Het laatste begrip is geïmpor
teerd uit de Verenigde Sta
ten, waar dergelijke „super
markets", die voorzien in alles
wat men voor een normale
menselijke vegetatie nodig
heeft, fantastische vormen
hebben aangenomen. En nu is
er in Haarlem ook een ge
opend, namelijk op de plaats
van de voormalige zelfbedie
ningswinkel Zwetsloot in de
Cronjéstraat. De omvang is na
tuurlijk veel bescheidener dan
die van de Amerikaanse voor
beelden maar het principe is
hetzelfde: men kan het zo gek
niet bedenken of het is er. Dat
betekent dat de zelfbedienings
winkel, die ruim twee keer zo
groot is geworden, moest wor
den uitgebreid met een af
deling brood, een afdeling
groenten en fruit en een sla
gerij.
De Bloemendaalse Reddingbrigade heeft
haar jaarlijkse algemene ledenvergadering
gehouden op woensdag 2 mei in hotel Roo-
zendaal. Na goedkeuring van de notulen
van de najaarsvergadering 1955 volgde de
ballotage van enige nieuwe leden en wer
den de periodiek aftredende bestuursleden
J. G. de Vries (voorzitter) en C. Eenhoorn
(brigade-arts) bij acclamatie herkozen.
Wegens drukke werkzaamheden had de
heer H. Tollenaar zijn functie in de Tech
nische Commissie ter beschikking gesteld;
in de ontstane vacature werd voorzien door
de verkiezing van mej. K. G. Bakker.
De jaarverslagen van secretaris en pen
ningmeester gaven blijk van de vooruit
gang die de BRB maakt. Hoewel het bij de
penningmeester voornamelijk mocht blij
ken in het gestegen totaalcijfer, doch niet
in een stijging van het saldo, aangezien de
stijgende behoefte aan materialen, de ge
stegen kostprijzen van verbandmiddelen
enzovoort, de meerdere inkomsten weg
zogen.
Om te komen tot een nog betere service
aan het pubiek zal een wervingsactie voor
donateurs ondernomen worden. Hieruit
zullen de financiën moeten komen die on
ontbeerlijk zijn voor het uitbreidende werk.
Spontane aanmeldingen zullen gaarne in
gewacht worden bij het secretariaat,
Sterreboslaan 3, Bloemendaal.
Het verslag van de Technische Commis
sie gewaagde van de steeds toenemende
werkzaamheden van de brigade; als gevolg
van de winteractiviteiten zijn bijvoorbeeld
57 zwemmers geslaagd voor een der bre
vetten of. diploma's van de KNBRD, ter
wijl er tevens reeds vijf opgeleid werden
voor het KNZB-diploma.
Het komende zomerwerk zal heel veel
offers van de strandwachtleden vragen;
immers de beschikbaarstelling van een
tweede voorlopig improvisorisehe
post ter hoogte van de doorgang „Parnas-
sia" in de Kennemerduinen door het ge
meentebestuur eist inzetting van alle be
schikbare krachten.
Toen de „Willem Ruys" vrijdag feestelijk
verwelkomd werd door de harmoniekapel
en de drumband van de Lloyd en hiermee
de 50e reis van het vlaggeschip was vol
bracht, hadden de beide schroef-assen
sinds de eerste vaart samen meer dan 620
miljoen omwentelingen gemaakt, ruim
1.600.000 km. was afgelegd en ongeveer
87.400 passagiers werden vervoerd, zodat
liet schip 2.975.000 pensiondagen te ver
werken kreeg. Een hotel met 150 bedden,
iedere dag volgeboekt, zou hiervoor drie
kwart eeuw nodig hebben.
De veestapel, die in deze tijd aan de
culinaire aspiraties van passagiers en de 477
bemanningsleden tegemoet moest komen,
bestond, naar men verzekerde, uit 3680
koeien, 4120 varkens, 1050 kalveren, 3150
lammeren, 405 wilde zwijnen, 306 reeën,
85.000 kippen en 51.250 piepkuikens. De
aan boord opgerookte sigaretten zouden,
in de lengte aan elkaar geregen, met 5400
km. bijna de vliegafstand Amsterdam
New York beslaan. Gedurende de 50 reizen
sneuvelden er aan boord omtrent 92.000
borden, 73.000 koppen en schotels en
124.000 glazen.
Op deze 50e thuisreis vervoerde het
schip 998 pasagiers, onder wie 272 kinde
ren beneden de 12 jaar en 92 reizigers voor
tussen trajecten. Negentien artsen bevonden
zich aan boord, 10 Nederlandse, 2 Duitse,
2 Oostenrijkse, 2 Indonesische, 2 Engelse
en 1 Amerikaan.
Groot was de belangstelling in de salon
Eerste Klas van de „Willem Ruys" toen
daar de inspecteur van de Civiele Dienst,
de heer G. J. M. Moussault, afscheid nam,
juist op de dag dat hij dertig jaar in dienst
van de Koninklijke Rotterdamsche Lloyd
was. Van vele zijden is hem lof toege
zwaaid. Hem werd mededeling gedaan van
zijn benoeming tot officier in de orde van
Oranje Nassau en vele geschenken bewezen
mede hoe men hem heeft gewaardeerd.
De bus van de NZH, die gisteren om 6.45
uur bij de rotonde aan het einde van de
Lange Nieuwstraat voor een fietser uit
moest wijken, omdat deze de rotonde aan
de verkeerde kant passeerde, was niet meer
te houden en huppelde vrolijk het plant
soen in, daarbij tegels beschadigend en het
plantsoen doorploegend. Er deden zich
geen persoonlijke ongelukken voor, maar
de domme fietser heeft het hazenpad ge
kozen.
(Verkort weergegeven)
Jungschlager. Gaarne zou ik naar
aanleiding van de ingezonden brief van de
heer G. A. Breijer het volgende willen op
merken: Hetgeen genoemde briefschrijver
betitelt als „Jungschlager-gesol" is in feite
niets anders dan een gesymboliseerde
uiting van medeleven voor mede-landge
noten die in Indonesië verblijven. Deze Ne
derlanders, waarvan er 30 in gevangenis
sen verblijven, kregen de klappen al
reeds vanaf de tijd dat de souvereiniteit
van Indonesië een feit was geworden. Om
nu te verhinderen dat deze mensen, waar
van er 30 op een „veroordeling" wachten,
de duimschroeven nog vaster aankrijgen, is
het de plicht van ieder Nederlander, het
leed van deze mensen wereldkundig te ma
ken zo niet in woorden dan wel in een
symbolische uiting met Jungschlager als
voorbeeld.
Dat een Deense krant Jungschlager een
nationale held heeft genoemd komt zui
ver voort uit het feit, dat Junschglager tot
het einde gevochten heeft voor de naam
„Nederlander", mede de door schitterende
steun van mevrouw Bouman, die nu door
gaat het recht van andere Nederlanders te
verdedigen, waarvoor wij alleen grote be
wondering kunnen hebben, de omstandig
heden in aanmerking genomen. J.H-
