Twee jaar geëist tegen ouders
die hun kinderen verwaarloosden
„Vaak nog heel merkwaardige
opvattingen over voorrang"
Tante Aggie
houdt vol
WOENSDAG 9 MEI 1956
5
Inkomen werd grotendeels besteed aan afbetaling
van een scooter, wasmachine en een televisietoestel
Ex-kassier Zandvoorts
hotel voor Hof
Verduistering van 1600
Achttienjarige inbreker
veroordeeld
Kerkelijk Nieuws
Faillissementen
Wegens poging tot doodslag
veroordeeld
Examens
Van Gelderen waarschijn
lijk reeds in ons land
Antilliaanse Staten door
mr. Struycken geopend
MOEDERDAG
De Dag der Dagen
't Silver Stoepke
Prof. dr. Gallas overleden
HAARLEMSE KANTONRECHTER
Regeringsdiner voor
minister Martino
Schip na aanvaring in
Theemsmonding gezonken
„Piet Hein" na negen
maanden teruggekeerd
Op Keukenhof
de 300.000e bezoekster
Speeltuinjeugd gaat
donderdag wandelen
Hoge Autoriteit der
E.G.K.S. op het matje
FEUILLETON
door Doris Miles Disney
Twee jaar gevangenisstraf heeft de offi
cier van justitie bij de rechtbank te Utrecht
geëist tegen de 33-jarige metaaldraaier H.
van W. uit Utrecht en tegen zijn 30-jarige
echtgenote, wegens het zodanig verwaar
lozen van hun kinderen, dat een daarvan
is overleden en de ander overgebracht
moest worden naar een ziekenhuis.
Begin november werd een arts door het
echtpaar ontboden. Hij trof in de woning
een twee en half jarig jongetje in onder
voede toestand aan. Het kind woog niet
meer dan 9 pond. Hoewel het diezelfde dag
naar het kinderziekenhuis werd overge
bracht, is het een dag later overleden. Ook
een baby van negen maanden werd in
ernstige toestand in het ziekenhuis opge
nomen.
De moeder gaf het haar ten laste ge
legde toe. Zij was niet tegen moeilijkheden
in het gezin opgewassen geweest. Zij kreeg
slechts f 10 a f 15 huishoudgeld, hoewel
haar man f 70 a f 80 per week verdiende.
De rest van het geld werd besteed aan af
betaling van in huurkoop gekochte goe
deren, zoals een scooter, een elektrische
wasmachine en een televisietoestel.
De slaapkamers in de woning waren
totaal vervuild, speciaal die van de kinde
ren, waar de schimmel op de grond stond
en het behang geheel loshing.
Uit het verhoor bleek, dat het echtpaar
tochtjes per scooter ging maken en de zorg
voor de kinderen aan een ander overliet.
Een kind van vier jaar werd op deze
tochten meegenomen en moest de gehele
weg voor op de scooter staan.
In een rapport van een psychiater werd
gezegd dat de man zeer egocentrisch is,
alles voor zichzelf nodig had, de kinder
bijslag voor eigen kleding besteedde en dat
hij graag gokte.
Zowel de man als de vrouw werden in
lichte mate verminderd toerekeningsvat
baar geacht.
ADVERTENTIE
BRIXON COSTUUMS 114 174
Gen. Cronjéstraat 40-44 - Tel. 15458
Voor het Hof in Amsterdam stond dins
dagmiddag in hoger beroep terecht een 67-
jarige ex-kassier van een hotel in Zand-
voort, die begin februari van dit jaar
door de Haarlemse rechtbank was veroor
deeld tot een gevangenisstraf van vier
maanden wegens verduistering van onge
veer twaalfhonderd gulden ten nadele van
dat hotel.
Tijdens de behandeling van deze zaak
voor het Hof bevestigde de hoofdadmini
strateur de verduistering. In totaal zou de
kassier ongeveer zestienhonderd gulden
hebben weggenomen, namelijk ook onge
veer vierhonderd gulden aan pensiongeld.
De verdachte bekende volledig en deelde
mee, op den duur de gehele schuld aan
het hotel te zullen aflossen.
Er werden voorts twee getuigen a dé
charge gehoord. De eerste had, toen hij bij
het bewuste hotel als administrateur in
dienst was, verdachte als assistent aange
nomen. „Hij betoonde zich een serieus wer
ker, zijn zaken waren altijd punctueel in
orde", was het oordeel van deze getuige.
De tweede, directeur-eigenaar van een
biscuit-fabriek, deelde mee, dat hij de ver
dachte maandag in dienst had genomen,
het volste vertrouwen in hem heeft en zelf
de administratie voor de terugbetaling aan
het hotel in Zandvoort ter hand zal ne
men.
De procureur-generaal, mr. J. F. Hoeffel-
man, vond de straf van vier maanden op
zich niet te hoog. Hij wilde evenwel reke
ning houden met de geestelijke gesteldheid
van de verdachte, diens leeftijd en het feit,
dat deze nu weer een vaste betrekking
heeft gekregen, zodat hij zijn schulden kan
gaan terugbetalen. Mr. Iioeffelman eiste
daarom vier maanden voorwaardelijk, met
drie jaar proeftijd en reclasseringstoezicht.
Bovendien stelde hij als eis, dat de ver
dachte f 12.50 per week aan het hotel zal
afdragen.
De raadsman van de kassier, mr. B. W.
Stomps, zei de voorwaardelijke straf, welke
de procureur-generaal had geëist, gaarne te
willen ondersteunen. Hij was van mening,
dat de verdachte, indien hij onder goede
leiding staat, uitstekend werk kan leveren.
Mr. Stomps vestigde de aandacht op een
aantal zich in het dossier bevindende eer
volle getuigschriften, waarin verscheidene
vroegere werkgevers van de verdachte
verklaren, dat hij een bekwaam werker is.
De raadsman vroeg wat het punt van
terugbetaling betreft de verdachte een
zekere „aanlooptijd" te verlenen.
Op 22 mei zal uitspraak worden gedaan.
„Een ernstige waarschuwing voor ande
ren, die aan het systeem van huurkoop
meedoen en dure artikelen kopen op af
betaling waardoor andere belangen van
het gezin in gevaar komen", zei de officier
van justitie. Hij noemde de maatregelen
welke de regering ter beperking van het
huurkoopsysteem zal treffen, zeer nood
zakelijk.
De beide verdedigsters achtten de opzet
tot verwaarlozing niet bewezen. Op 22 mei
zal de rechtbank uitspraak doen.
De rechtbank te 's Gravenhage heeft de
18-jarige ex-assistent steward C. B. uit
's Gravenhage, die tezamen met een vriend
in oktober van het vorige jaar een tien
tal inbraken had gepleegd, veroordeeld tot
twee jaar gevangenisstraf met aftrek. Te
gen hen was drie jaar geëist.
Ned. Hew. kerk
Aangenomen naar Hollandscheveld W. E.
Heijboer te Geldermalsen. - naar Kraling-
seveer W. Radstake te Oosterland.
Beroepen te Waarde (toez.) G. E. Huizinga
te Dreischor.
Benoemd tot hulppred. te Epse R. Rip-
haagen, em. pred. te Zutphen, die deze ook
aannam. Benoemd tot bijstand in het pasto
raat te Eindhoven G. E. Bakker te Heeze.
Bedankt voor St. Anna Parochie B. J.
Geerling te Glanerbrug.
Geref. kerken
Beroepen te Huizen (N.H.) P. Veenhui-
zen te Amsterdam. te Opperdoes G. Rang,
kand. te Amsterdam. - te Zonnemaire N.
Wijngaarden, kand. te Amsterdam.
Geref. kerken art. 31 K.O
Beroepen te Winschoten A. Veefkind,
kand. te Hilversum.
Bedankt voor Rotterdam-Charlois K. J.
Dijkema te Treebeek.
Chr. Geref. kerken
Tweetal te Biezelinge M. Drayer te Drach
ten en C. Noordergraaf te 's-Gravendeel.
Beroepen te Nijmegen W. v. Heest te
Rozenburg.
Bedankt voor Delft B. Bijleveld te Noor
deloos.
Vrije Evang. gemeenten
Bedankt voor Veendam J. I. v. Wijck te
Gouda.
Wegens het. verbindend worden van de
slotuitdelin gslijst zijn op 4 mei 1956 geëin-
dinigd de faillissementen van:
W. B. Riisenbrij, te Santooort. van Dale
laan 24. aldaar zaakdriivende onder de firma
Bouwonderneming „Viking". Rechter-com-
missaris: mr. H J. Ferwerda. Curator: mr. B.
J. Lambers te Haarlem.
Alida Kruitbosch, zonder beroep te Over-
veen. Oranje Nassaulaan 160. Rechter-com-
missaris: mr. H. J. M. Cokart. Curator: mr.
G. J. H. de Leeuw te Haarlem.
Wegens %hêt verbhi'dërtd"Wofde« van de
slotuitdelin gslijst is op 8 mei 1956 geëindigd
het faillissement van:
H. Schreuder te Badhoevedorp, Zilver
meeuwstraat 28 en te Amsterdam aan de Al-
bert Cuijostraat 59 handelende onder de be
naming Textielbeurs H. Schreuder. Rechter
commissaris: mr. C. E. Muller. Curator: mr.
H. C. van der Woerdt te Mepepl.
Bij vonnis van de arrondissementsrecht
bank te Haarlem van 8 mei 1956 is, na gedaan
verzet, vernietigd het vonnis dier rechtbank
van 17 april 1956, waarbij W. G. Wakker,
pompinstallateur te Aalsmeer, Oosteinderweg
438 in staat van faillissement is verklaard,
met benoeming van mr. K. Westerling te
Aalsmeer, Stommeerweg 35 tot curator.
Bij beschikking van de arrondissements
rechtbank te Haarlem van 4 mei 1956 is aan:
C. J. Gorter, alleen-eigenaar van „Gorter's
Emballagebedrijf" wonende te Nieuw-Ven-
nep, Leimuiderdijk 297, voorlopig surséance
van betaling verleend met benoeming van
mr. H. Jonker te Haarlem, tot bewindvoerder.
Het verhoor van de schuldeisers is bepaald
op maandag 25 juni 1956 des namiddags te
2 uur.
Conform de eis heeft de rechtbank te
's-Gravenhage de 33-jarige wasmachine
verhuurder J. A. V. uit Voorburg veroor
deeld tot acht maanden gevangenisstraf
met aftrek en ter beschikkingstelling van
de regering.
De rechtbank achtte poging tot dood
slag bewezen. V. was na tevoren geuite
bedreigingen met zijn 5-jarig zoontje in
zijn auto met grote snelheid tegen de ge
parkeerd staande bestelauto van zijn
schoonvader gereden. Zijn zoontje liep
hierbij een hersenschudding en een ge
broken been op.
Utrecht. De heer M. Cozijnsen uit Utrecht
is gepromoveerd tot doctor in de Genees
kunde, op een proefschrift getiteld „Phar-
macologisch Onderzoek van Groton Ovalifo-
lius en Groton Flavens".
SINGAPORE (United Press) Volgens
een bericht uit Singapore is de Nederlan
der Van Gelderen, die zoals eerder is ge
meld op illegale wijze uit Indonesië ont
snapte, na verblijf van een week in Singa
pore op 28 april met een vliegtuig van Air
India naar Bombay vertrokken, waar hij
een verbinding met Nederland hoopte te
krijgen. Een gezaghebbende bron ver
klaarde, dat Van Gelderen voor de Indo
nesische regering gewerkt had en zijn pas
sage naar Singapore had betaald. Van Gel
deren had niet over de oorzaak van zijn
overhaast vertrek gesproken, maar deze
was in geen geval politiek. Het is zeer
waarschijnlijk dat Van Gelderen reeds in
Nederland is gearriveerd.
„Temidden van een gunstige economi
sche wereldsituatie handhaafde de econo
mische situatie zich in de Nederlandse
Antillen eveneens op een gunstig peil", zo
heeft gouverneur A. A. M. Struycken ver
klaard in zijn rede ter opening van het
nieuwe zittingsjaar der Antilliaanse Sta
ten. „Indien tot verdere verruiming van
de financieel-economische mogelijkheden
wordt overgegaan kan daarbij worden uit
gegaan van een in wezen uitermate gezon
de en nagenoeg schuldvrije basis", zo ver
volgde hij.
De gouverneur repte met geen woord
over de onlangs door hem in Den Haag
gevoerde bespreking.
ADVERTENTIE
Wie zou haar niet iets moois willen
geven,
Zij, die alles voor u deed.
Geef daarom iets moois, iets persoon
lijks, iets, waar zij jaren plezier van
heeft.
In Goud b.v.
een prachtige edelsteen ring,
een mooie armband,
een goed horloge.
Och, u vindt zoveel fraaie geschenken
bij ons, die mooi zijn voor MOEDER.
GR. HOUTSTRAAT 49 - HAARLEM
In het crematorium te Velsen is het
stoffelijk overschot van prof. dr. K. R.
Gallas verast, die zaterdag op 88-jarige
leeftijd te Amsterdam is overleden.
Prof. Gallas, sedert 1937 oud-hoogleraar
in de Franse taal en Letterkunde aan de
Gemeente Universiteit van Amsterdam,
genoot bekendheid door zijn Frans woor
denboek (twee delen) en schoolwoorden-
boek. Hij schreef vele artikelen op litterair
en pedagogisch gebied. In 1934 ontving
„Er blijken ondier automobilisten vaak
nog vreemde opvattingen over de voor-
rangsregels te bestaan", zo verzuchtte de
Haarlemse kantonrechter, rrur. J. E. Goud
smit, dinsdagmiddag tijdens een zaak tegen
een Bloemendaals onderwijzer, die eind
augustus van het vorig jaar bij het Soenda-
plein een 21-jarige wielrijdster had aange
reden. Beiden kwamen uit zuidelijke rich
ting, hij via de Schoterweg en zij uit de
Cronjéstraat. Op het verenigingspunt van
deze twee wegen had hij een bocht ge
maakt naar de Soendastraat zonder voor
rang aan de wielrijdster te verlenen. Zij
werd aangereden en gewond. Ofschoon hij
zelf bijna een hoek van negentig graden
had moeten maken had hij toch de wiel
rijdster als verkeer beschouwd, dat zijn weg
„kruiste". Hij bleek voorts evenals zijn
raadsman, mr. S. Groen, de Schoterweg en
de Soendastraat als één weg te beschouwen
ten opzichte van de wielrijdster. Zowel de
kantonrechter als de ambtenaar van het
O.M. waren verbaasd over deze opvatting.
Het gaat, naar de kantonrechter nog eens
doceerde, niet om de weg maar om de rich
ting. De verdachte kwam uit dezelfde rich
ting als de wielrijdster en al was het ook
op een voorrangsweg, hij had moeten
wachten omdat de fiets rechtdoor ging en
hij duidelijk rechtsaf. De eis luidde 75
boete subs. 15 dagen en het vonnis was
conform.
Soms gebeurt het ook dat wielrijders, die
ten opzichte van motorisch verkeer geen
voorrang meer hebben, voor alle zekerheid
ook maar geen voorrang meer nemen als
zij het wel moeten doen, namelijk indien
zij in de positie zijn van recht doorrijdend
verkeer ten opzichte van motorisch ver
keer dat naar een zijweg wil afslaan. Daar
door was bijvoorbeeld op 8 december een
meisje op de Houtbrug licht aangereden
door een aulo, die de Gasthuissingel op had
willen rijden. Door beider aarzeling was
de botsing ontstaan. In dit geval legde de
kantonrechter conform de eis een boete
van 60 op.
Hinderen
Een directeur werd dinsdagmiddag dooi
de Haarlemse kantonrechter wegens een
ergerlijke wijze van hinderen in het ver
keer veroordeeld tot 100 boete en een half
jaar ontzegging van het rijbewijs, conform
ae eis. Hij was uit nijd wegens een eerder
De Nederlandse regering heeft in Hotel
des Indes te 's-Gravenhage de Italiaanse
minister van Buitenlandse Zaken, de heer
G. Martino, een diner aangeboden. Minister
en mevrouw Beyen traden op als gastheer
en gastvrouw. In een korte tafelrede gaf
minister Beyen uitdrukking aan zijn blijd
schap, dat de minister tijd heeft kunnen
vinden voor een bezoek aan ons land.
Hij dankte minister Martino voor diens
bereidwilligheid tot samenwerking in het
streven naar Europese integratie. Aan het
hij bet eredoctoraat in de Letteren foM ziin rede'bracht- de heer Beyen
Tufts College te Medford (V.S.). Prof. een dronk uit op de gezondheid van me-
Gallas was ridder in de orde van de Ne- vrouw.en minister Martino en op het wel-
derlandse Leeuw en officier in het Legioen zÜn van Italië en de Italianen,
van Eer. Minister Martino zei in zijn antwoord,
dat hij de uitnodiging van de Nederlandse
regering gaarne heeft aanvaard, omdat hij
grote bewondering heeft voor ons land. Er
bestaat op het ogenblik tussen onze beide
landen overeenkomst wat betreft doel
stellingen en belangen, gebaseerd op een
gelijke waardering van de tegenwoordige
en toekomstige behoeften van de Europese
volkeren, aldus de minister. Het is dus
niet verwonderlijk, dat onze contacten de
laatste jaren veelvuldiger zijn geworden
en dat het nastreven van dezelfde doel
einden gelegenheid biedt voor ontmoe
tingen.
LONDEN (United Press) In een dikke
mist zijn hedenmorgen vroeg de 229 ton
metende kustvaarder Everard en de 450 ton
metende stoomboot Walstream in de mon
ding van de Theems met elkaar in aan
varing gekomen. De Everard zonk onmid
dellijk. De Walstream pikte vijf opvaren
den van de Everard uit het ijskoude water
op: een matroos wordt vermist.
Wat waren Boeboema en zijn ouders blij! Het verloren kind was terug, waarover ze
zo verschrikkelijk in ongerustheid hadden gezeten!
Boeboema's moeder bedankte matroos Joep hartelijk, omdat hij zo goed voor haar
jongetje gezorgd had. En de kapitein en alle matrozen werden goed onthaaldhet
was feest in het dorp.
„Ziezo, Boeboema", zei Joep. „Ik zei je wel, dat alles wel weer terecht zou komen".
voorval aan de rechterkant van een auto
van een vertegenwoordiger gaan rijden,
die komende van de Amsterdamse brug
rechtsaf de Oosbvest had willen oprijden.
Het gevolg was, dat deze geheel op het
trottoir gedrukt werd.
De witte streep
De bestuurder van een vrachtauto, diie
op 24 december van het vorig jaar, komen
de uit de Gierstraat in de Grote Houtstraat
een jongetje op de fiets had aangereden,
kreeg een hechtenis van een week en een
jaar ontzetting uit de rijbvoegdheid voor
waardelijk omdat hij niet genoeg ruimte
voor het jongetje had gelaten. Hij was na
de aanrijding even doorgereden, maar latei-
op geschreeuw van het publiek gestopt. Dat
doorrijden kwam volgens hem omdat hij
de aanrijding die zich aan de achterkant
van zijn wagen afspeelde niet had gezien.
Meer naar links uitwijken, zoals de kanton
rechter zeide, ging volgens hem niet omdat
hij anders over de witte streep van het te-
gemoetrijdend verkeer zou zijn geraakt.
„Dan had u voor dat jongetje op die fiets
best even kunnen wachten", zei de ambte
naar van het O.M. mr. H. Lagerwaard,
„maar dat komt nooit bij de heren op". Hij
eiste een hechtenis van een week en een
ontzegging van het rijbewijs voor een jaar.
Begroet door vele marine-autoriteiten, de
marinierskapel van de Koninklijke Marine
en niet in het minst door een zeer groot
aantal belangstellenden en familieleden
van de opvarenden is dinsdag Hr. Ms. tor-
pedobootjager „Piet Hein" onder comman
do van It. ter zee le klasse A. van der Moer
uit Nieuw Guinea in de haven van Den
Helder teruggekeerd.
Het schip vertrok in augustus 1954 uit
het vaderland en kreeg enige weken na
aankomst in Nieuw Guinea reeds te ma
ken met de infiltratiepogingen van het
Irian-bataljon, waarvan de Indonesische
militairen konden worden gearresteerd.
Tengevolge van deze infiltraties werden
gegevens verzameld en vastgelegd van
kampongs, baaien enzovoorts, waarvan er
meer dan tweehonderd tijdens het verblijf
werden aangedaan. Tijdens een inspectie
reis met de gouverneur werden ook de
binnenlanden bezocht om koppensnellers
te achterhalen en wilde stammen op te
zoeken. De „Piet Hein" vertrok op 16 maart
uit Soro, deed onder andere Singapore,
Bombay, Port Said, Aden, Haifa en Malta
aan.
Dinsdagmiddag is Hr. Ms. torpedobootjager
„Piet Hein" uit Nieuiv Guinea in ons land
teruggekeerd. De aankomst in Nieuwediep.
p
Zeer tot verwondering van het bestuur
van de Keukenhof passeerden maandag
12.000 bezoekers de loketten. Dit betekende
dat er zaterdag, zondag en maandag niet
minder dan 89.000 mensen in deze „etalage"
van het bloembollenvak hebben gewandeld.
Ieder kon dus uitrekenen, dat de 300.000ste
spoedig zou worden ontvangen. Dinsdag
middag was mevrouw F. B. Cuhfus uit
Amsterdam de driehonderdduizendste be
zoekster. Dit gelukje bezorgde haar een
prachtig boeket pai-kiettulpen plus twee
waardebonnen van het Kalverstraat-Hei-
ligeweg Comité te Amsterdam, dat dit
vooi'jaar grote hoeveelheden bloemen
heeft gebruikt bij haar reclame. Mevr.
Cuhfus is na de overhandiging hiervan
door het bestuur rondgeleid.
—TT
De tentoonstelling is nog nooit zo mooi
geweest. Daarvoor heeft het koude weer
gezorgd. De regelmaat is uit de bloei weg,
alles bloeit door elkaar en dat maakt de
tentoonstelling tot iets bijzonders. Dit is
ook het geval met de bloembollenvelden.
Op het ogenblik kan men hyacinten en
narcissen zien, dubbele vroege tulpen, die
zo'n heerlijk „wollig" tapijt op de velden
leggen en dan de latere tulpen. De darwins
houden zich nog wat afzijdig van het feest.
De bloembollenstreek is weer een mo
dern schilderij met felle kleuren in recht
hoekige vakken. De kwekers zijn druk
bezig velden tulpen te koppen, omdat de
bloemen er niet te lang op mogen zitten.
Maar het lijkt nog sterk op monnikenwerk,
want zo hard kunnen ze niet koppen of
ergens anders staan al weer nieuwe velden
in bloei. Dat zal zo nog wel een week of
twee duren. Pas eind mei zal, naar men
verwacht, de bloei over zijn.
Het. uitzonderlijk warme weekend heeft
vele velden in bloei gebracht en de lagere
temperatuur van de laatste dagen zorgt er
weer voor, dat de bloemenweelde niet in
eens verdwijnt.
Als het Hemelvaartsdag goed weer is om
te fietsen moet men dit voertuig gebruiken
om de binnenwegen te bei-eiken. Daar staat
men bijna tussen de bollenvelden, hiervan
alleen gescheiden door een haag of hek.
Van Lisse uit kan men „binnendoor" naar
Voorhout en Noordwiikerhout komen tus
sen de bloeiende tulpenvelden.
Voor de speeltuinjeugd wordt op Hemel
vaartsdag de traditioneel geworden U. J.
Klai-enwandeltocht gehouden. Zij wordt ge
organiseerd door de Nederl. Wandelsport
Bond en het Haarlemse Speeltuinverbond.
De start geschiedt des middag om twee
uur bij de speeltuin „Te Zaanen" en het
parcours heeft een lengte van tien kilo
meter.
(Van een speciale verslaggever).
STRAATSBURG, woensdag. Naar
Amerika, maar ook naar Rusland verwees
René Mayer, president van de Hoge Auto
riteit van de Europese gemeenschap voor
Kolen en Staal. Hij deed dit in een rede ter
inleiding van het debat van het kolen- en
staalparlement over het jaarverslag van da
Hoge Autoriteit. Dit jaarverslag is steeds
aan de orde in de gewone zitting van het
parlement, welke op de tweede dinsdag in
mei moet beginnen. De Hoge Autoriteit
komt dan verantwoording afleggen van
haar beleid.
Het jaarverslag, een lijvig boekwerk, is
al enige weken geleden verschenen. De
president van de Hoge Autoriteit schetste
gisteren in een rede van een uur de lot
gevallen van de gemeenschap en duidde
ook de beleidslijnen van de Hoge Autoriteit
aan.
De problemen, waarmee de Hoge Auto
riteit te worstelen heeft, worden vooral
veroorzaakt door de hoogconjunctuur die
een nog steeds voortdurende bloei van de
industrieën meebrengt. De Hoge Autoriteit
heeft alleen, waar dat onvermijdelijk bleek,
ingegrepen. Voor het ovex-ige heeft zij over
leg met de betrokken sectoren van het
bedrijfsleven gepleegd.
Naar Amerika en ook naar Rusland ver
wees Mayer om te betogen, dat een grote
gemeenschappelijke markt de goede gang
van zaken bevordert. Dit sloeg uiteraard
ook op de aanhangige plannen tot stichting
van een Europese gemeenschappelijke
markt (dus niet alleen voor kolen en staal)
ontworpen door de zogenaamde commissie-
Spaak ingevolge de conferentie van Mes
sina. Het laat zich niet aanzien dat de par
lementsleden het de Hoge Autoriteit bij
zonder lastig zullen maken. Wel had men
algemeen de klacht over het jaarverslag
dat het louter een fotografische weergave
en dus een zeer vlak stuk was, zonder dat
beleidslijnen waren uitgestippeld. Dit te
kort had Mayer met zijn redevoering wel
aangevuld, hetgeen veel afgevaardigden
met voldoening constateerden. Alleen de
Duitse socialist Schone, die uit naam van
alle socialistische afgevaardigden sprak,
was ook met de rede van Mayer nog niet
tevreden. De Christen-democraten waren
vol lof, doch drongen erop aan van het
verslag voortaan meer een politiek stuk te
maken.
De Nederlander mr. Sassen zei het 't dui
delijkst: „Het parlement kan de Hoge Auto
riteit slechts tot aftreden dwingen door een
motie van afkeuring op het jaarverslag.
Dan moeten dus alle beleidskwesties in dat
jaarverslag staan en niet enkel in een aan
vullende rede worden opgesomd." Men
make er niet uit op, dat mr. Sassen of an
deren de Hoge Autoriteit tot aftreden wil
len dwingen, doch zij uiten slechts het ge
rechtvaardigd verlangen dat de parlemen
taire procedure in volle omvang wordt
gehonoreerd.
17
„Ik vind het prettig werk", antwoordde
hij bescheiden, „en daarom heb ik er veel
belangstelling voor en vanzelfsprekend is
dat gunstig voor je prestaties".
Hij begon haar te vertellen over zijn
jongere broer, die nog op het Henderson
College was. Bill zo heette zijn broer
wilde archeologie studeren.
„Ik begrijp Bill's enthousiasme over dode
dingen niet", zei Dennis. „Ik zelf wil met
levende mensen te maken hebben".
„Maar het reconstrueren van het ver
leden is ook een soort speurwerk", ant
woordde Teresa.
„Goed, maar toch amuseer ik me beter
met levende mensen! Iedere dag kan ver
rassende ontmoetingen opleveren. U bij
voorbeeld ontmoette ik óók door mijn be
roep'.
Dennis had de langste weg naar Hum
phrey Street genomen en Teresa zou graag
gewild hebben dat het nog langer duurde.
Maar ze waren thans in Humphrey Street
aangekomen en het vierde huis aan de
rechterkant was het adres, waar ze moest
zijn. Het buitenlicht brandde, maar er
stonden geen auto's voor het huis gepar
keerd.
„U bent vroeg", zei Dennis, „U bent de
eerste!"
„Een mooie detective!" antwoordde ze
lachend. „Weet u niet, dat zo'n partijtje een
verrassing voor de bruid is? Daarom staan
de auto's niet voor het huis, maar elders
geparkeerd. De ere-gast mag niets vermoe
den". Ze keek op haar horloge. „Ik ben
stellig de laatste!"
Dennis begeleidde haar tot de voordeur.
Hij droeg het pakje, dat ze bij zich had.
„Wat zit erin?" vroeg hij.
„Een bruidskleed, met kleine kleedjes",
antwoordde Teresa. „De bruid krijgt aller
lei bijdragen voor haar linnenkast, van
avond".
„Vrouwen vinden al dit soort drukte in
verband met een trouwerij prachtig",
merkte Dennis met een glimlach op. „Man
nen maken nooit zoveel drukte om de brui
degom".
„O nee?" Ze keek hem spottend aan.
„Mannen bieden de bruidegom een diner
aan als afscheid van zijn vrijgezellen-be
staan, waarbij ze zich overeten en veel te
veel drinken!"
„Die slag is u, juffrouw Martin.... of
mag ik Teresa zeggen?"
Ze knikte en lachend stonden ze tegen
over elkaar in het portiek. Ze voelde niets
voor een afscheid.
„Hartelijk dank, Dennis, dan je me hele
maal gebracht hebt", zei ze tenslotte lang
zaam. Ze bepeinsde, dat hij eigenlijk hele
maal niet knap was om te zien. Hij had
bruin haai', eerlijke blauwe ogen en hij zag
er opvallend fris en monter uit. Dat was
alles. Alleen zijn glimlach had misschien
een zeer bijzondere charme. En zijn hele
wezen had iéts, dat haar onweerstaanbaar
aantrok.
„Het was mij een groot genoegen", ant
woordde Dennis. En op zijn beurt dacht
hij: je zou bij dat donkere haar donkere
ogen verwachten, maar die lichtgrijze
kleur is heel bijzonder.... Ze is bepaald
zeer aantrekkelijk. Misschien geen klas
sieke schoonheid, maar in mijn ogen is ze
mooi
„Goedenavond, Dennis", zei Teresa.
„Goedenavond en tot ziens", zei Dennis.
„Zien we elkaar gauw weer?"
„Ja", antwoordde Teresa, „ik hoop het".
Ze keek hem na, toen hij naar zijn auto
terugliep en voelde zich wonderlijk warm
van binnen. Ze drukte op de bel
VII
Bij de plechtigheid in de rouwkamer,
waar meneer Lovejoy lag opgebaard, wa
ren Kate, Aggie en Teresa aanwezig, als
ook juffrouw Gilchrist en Cornelius Dur-
kin. De laatste had, op Kate's verzoek, hen
aïlen in zijn auto naar de rouwkamer ge
bracht. Kate vond dat het een betere in
druk maakte, als ze per auto kwamen. Ver
der was ook Dennis aanwezig. Hij had
twee redenen, in de eerste plaats de vage
twijfel, welke hij ten aanzien van het ge-
val-Lovejoy koesterde. Deze maakte, dat
hij zich afvroeg, of er zich misschien op de
begrafenis, behalve het groepje uit Drum-
street, nog iemand anders zou vertonen. In
de tweede plaats hoopte hij natuurlijk Te
resa weer te zien. Hij had er heel veel voor
over om haar te zien en liet geen kans
voorbij gaan.
De hele plechtigheid bestond uit het
voorlezen van een gebed door de begrafe
nisondernemer. Er waren alleen bloemen
van Kate en Aggie.
De ceremonie was binnen enkele ogen
blikken afgelopen en iedereen verliet do
rouwkamer weer. Dennis wachtte hen bij
de uitgang op.
„Bent u van plan om ook nog naar de
begraafplaats te gaan?" vroeg hij.
„Nee", antwoordde Kate. „Dat wilden we
niet doen. Meneer Durkin en juffrouw Gil
christ hebben een uurtje vrij genomen en
moeten zo spoedig mogelijk terug naar hun
werk".
„Ik vond het heel plechtig", merkte juf
frouw Gilchrist op. „Die begrafenisman
had een prachtige diepe stem; als een klok,
vond ik".
„Werkelijk?" zei Kate. „Ik zelf kwam
helemaal niet onder de indruk. Ik vond
hem bovendien niet de geschikte persoon
ervoor. Er had een geestelijke aanwezig
moeten zijn".
„Zo heb ik er niet over nagedacht", zei
juffrouw Gilchrist bedremmeld.
„Ik vond het allemaal intens zielig", zei
Aggie met bewogen stem. „Ik heb zelden
zoiets meegemaakt".
„Laten we hopen, dat zijn ziel in vrede
zal rusten", zei Kate.
Cornelius keek op zijn horloge. „We
moeten gaan", zei hij. „Ik zal de dames
thuisbrengen en juffrouw Gilchrist en ik
gaan terug naar de zaak".
Dennis was naast Teresa komen staan.
„Ga je terug naar kantoor??' vroeg hij.
„Nee, ik heb vanmiddag vrij genomen",
antwoordde Teresa.
„Mooi. Ik moet vanmiddag naar Nor
wich om van iemand een beëdigde verkla
ring te verkrijgen. Voel je er iets voor om
mee te gaan?"
Het was een zonnige april-middag en
heerlijk weer voor een rit. Maar al had het
gegoten van de regen, dan zou Teresa ja
gezegd hebben.
„Graag", zei ze, „ik zou het enig vinden".
De anderen wandelden naar de auto van
Cornelius. Kate keek achterom.
„Cornelius heeft haast", hield ze haar
nichtje voor.
„Ik zal tegen hen zeggen, dat ik met jou
meega", zei Teresa op enigszins aarzelende
toon.
„En dat je niet thuis komt voor het
eten", voegde Dennis eraan toe. „We eten
ei'gens onderweg".
Kate en Aggie voelden niet veel voor het
plan. Terwijl juffrouw Gilchrist uitriep:
..Nou, jij boft toch maar! Het is heerlijk
weer voor een ritje", zeiden zij niets. Ze
konden niet veel zeggen en ook moeilijk
een reden noemen waarom Teresa niet
mee zou gaan.
Zwijgend wachtten zij tot Dennis het
portier van de auto opende en daarna zelf
instapte.
„Kom niet te laat terug", zei Kate op het
laatste ogenblik.
„Veel plezier, hoor!" zei juffrouw Gil
christ.
Teresa wuifde hen goedendag. Een ogen
blik later had het verkeer hen opgenomen.
De drie andere vrouwen stapten in Cor
nelius* auto en hadden opeens heel bewust
het gevoel, dat ze oud waren. Een gevoel,
dat verband hield met het vertrek van
TeresaCornelius voelde dit helemaal
niet zo aan. Hij piekerde over zijn maag.
Hij had zijn lunch te snel moeten onder
breken om met Kate naar de begrafenis
te gaan en nu had hij honger. Hij was van
plan een broodje te eten en een kop koffie
te drinken, vóór hij naar zijn werk terug
ging, Het was niet goed om je maaltijden
te veronachtzamen. Je gezondheid hing er
van af.
(Wordt vervolgd).
