Berniebroeks 275*jari
wordt Ëeheel Merestaereerd
FATALE
V DIAMANTEN
Abdoel en het Vliegende Tapijt
met melk meer mans
Juweeltje van kerkbouw herinnert
aan oude ambachtsheerlijkheid
r
APPARATENFABRIEK „LUXOR"
Pracht
handen
4
Offervaardige Hervormde
Gemeente financiert het
Noodregeling voor wezen
en weduwen bepleit
FEUILLETON
R. HASSBERGER
Problemen rond het
komende Zeeuwse meer
Heringa Wuthrich
Examens
Koersfluctuaties op de Amsterdamse beurs
van 11 toten met 15 juni
Jehova-prediker weigerde
ook burgerdienst
M.S. „Nomadisch" weer
vlot
Leyland Holland N.V.
te Aalsmeer gevestigd
Nehroe wenst Algerije niet
in de Veiligheidsraad
ZATERDAG 16 JUNI 1956
VOORAL NU DE LENTE de oude ambachtsheerlijkheid van liet geslacht Pauw
in Bennebroek tot een ware idylle maakt, doet de door brand verwoeste toren
van het 275 jaar oude Hervormde kerkje daarin wat wrang aan. Het blad van de
er omheen gegroepeerde bomen kan de schade als gevolg van de torenbrand in
september van het vorig jaar niet verhullen. Ot" deze schrille noot in dit
beeld van landelijke voornaamheid en rust er nog zal blijven, hangt van
de leden van Bennebroeks Hervormde Gemeente af, maar de predikant ds.
H. Kalff is er helemaal niet pessimistisch over. Van de 18.000,—, die er
voor geraamd wordt is een groot deel al bij elkaar, en niet alleen de kerkelijke
maar ook de burgerlijke gemeente Bennebroek gaan zich ervoor inzetten om
het carrillon, waarvan de kerk in de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers
werd beroofd, in ere te herstellen. En niet alleen voor de uiterlijke restauratie
van het kerkje, die onder nauw toezicht van Monumentenzorg geschiedt, is de
offervaardigheid groot, maar ook voor de inwendige vernieuwing. Dit wil niet
zeggen, dat er iets nieuws aan het intérieur wordt toegevoegd, maar dat alles
in ae oude luister hersteld wordt.
NIET LANG geleden zat de gemeente in
de kerk nog onder een ingewikkeld samen
stel van schildersteigers: het hele gewelf
werd gewit. En nu dat gereed is gekomen
zijn de kerkgangers des zondags in het ge
bouw „Rehoboth" bijeen, terwijl ook de
rest van het interieur wordt gerestaureerd.
De prachtige banken van grijs eikenhout
worden onderhanden genomen door de
Haarlemse meubelrestaurateur P. J. Tork,
de koperen kaarsenkronen en de koperen
hekken worden opgeknapt en de hetelucht-
verwarming wordt verbeterd. Intussen
vernieuwt de orgelrestaurateur Flentrop
uit Zaandam het orgel en het oude front
van het oorspronkelijke orgel, dat werd
gebouwd door niemand minder dan Chris-
tiaan Müller (die ook de bouwer van het
orgel in de Haarlemse Grote Kerk was).
Dit orgelfront wordt gepolychromeerd, zo
dat de oude kleuren weer schitterend tot
haar recht komen. Het geld voor deze in
wendige restauratie is door de gemeente
leden reeds voor een groot deel opgebracht
en dat komt niet in het minst door de wij
ze waarop ds. Kalff zijn mensen enthou
siast weet te maken voor dit algehele eer
herstel van het in 1681 gebouwde kerkje.
Aanvankelijk heeft er een koepeltje op ge
staan maar in het begin van de negentien
de eeuw werd dit door een toren vervan
gen.
In 1650 is de familie Pauw hier komen
wonen, een Heemsteedse tak van het ge
slacht van de bekende raetspensionaris en
toen werd Bennebroek een aparte am
bachtsheerlijkheid, die achtereenvolgens
overging op de families Bruyn, Nutges en
Willink. De Hervormde Gemeente had het
gebruiksrecht van deze kerk en het kerk
hof. In 1950 toen de laatste telg van de fa
milie Willink overleed en het familiegraf
van de Willinks achter de kerk voorgoed
werd afgesloten waren niet alleen de kerk
en het kerkhof eigendom van deze gemeen
te geworden maar ook het Huis te Benne
broek, dat aan de familie Willink behoorde,
werd testamentair aan de kerkvoogdij van
de gemeente overgedragen. Het was be
stemd tot rusthuis voor bejaarden van de
gegoede stand en wordt nu beheerd door de
Willinkstichting.
,,WEET U DAT deze kerk destijds door
een heel eenvoudige timmerman is ge
bouwd?" vroeg ds. Kalff, terwijl onze blik
ken langs het gewelf dwaalden. Het wordt
onderbroken door drie gordels, die aan
weerszijden op drie brede kolommen rps-
ten. „We hebben nog in de historie kun-
heb'ben we hier altijd een pauw als weer-
haantje op de toren gehad", zei ds. Kalff,
„en dat komt er natuurlijk na de restau
ratie weer op. En het familiewapen komt
hier weer in kleuren op het hek van deze
trans rood met een gele dwarsband.''
OVER ENKELE WEKEN hoopt ds. Kalff
met zijn gemeente des zondags weer terug
in dit kerkje te zijn. Dan staat hij weer in
de smalle eikenhouten preekstoel, waarop
in drie panelen Geloof, Hoop en Liefde in
symbolen zijn afgebeeld. Die is eigenlijk te
klein voor de bruuske bewegingen, waar
mee zijn prediking vaak gepaard gaat, zo
als het kerkje te klein is voor de groeiende
gemeente. Het is niet meer zoals vroeger,
toen de aristocratische families in de grote
zijbanken zaten en de „gewone" burgers in
het middenschip. Alle banken opzij, in het
midden en op de in 1890 gebouwde gaan
derij zitten zondagsmorgens vol. Want het
is niet zoals in de vaak grote kerkelijke
gemeenten in de steden, waar men elkan
der veelal nauwelijks meer kent. Het is een
gemeenschap van mensen die graag bij
elkaar komen. Er zij zullen ook graag naar
Het voora.anzicht van Bennebroeks oude kerkje, zoals het na de restauratie van
de toren weer zal worden. Aan de rechterzijde, onmiddellijk naast de kerk ziet
men het grafmonument van ds. Talma.
nen nagaan, dat ook Jacob Cats honderd
gulden voor dit kerkje heeft bijgedragen.
Maar die timmerman heeft het helemaal
gemaakt. Waarschijnlijk heeft hij een be-
stekkenboek van een van de toenmalige
bouwmeesters geraadpleegd. Van mensen
als De Keyzer en Poot is bekend, dat zij
helemaal niet geheimzinnig deden met hun
ontwerpen. Zij gaven bestekkenboeken uit
met alle gegevens die voor de bouw nodig
waren en deze timmerman heeft daar ge
bruik van gemaakt. Het is vakwerk. De
architect, fije de^sup^y^ie,,,oy^r,,.,dq..res
tauratie heeft, Fred Jantzen, heeft er ver-
ba.asd van gestaan. 7,9 go.ed ..als bijyp.Qr.-
beëld het grondpatroon van déze'kérk is
uitgewerkt. Het is een typisch Calvinistisch
kerkje: ingetogen en stoer, met de preek
stoel in het midden en hoge vensters".
Langs de elektriciëns met hun wirwar
van draden klommen wij door een nauw
kokervormig trappenhuisje naar de toren
kamer, waar naast het uurwerk van de
klok nog een oude rol t rommel van het ca
rillon te zien is. In de balken daarboven
ziet men zwarte plekken sporen van de
brand, die daarboven heeft gewoed.
„Als herinnering aan de familie Pauw
U-J
r
Het kerkinterieur, gefotografeerd voor de grote interne restauratie. Het voorste
gedeelte van het middenschip is ingericht voor een trouwdienst.
hun vermogen blijven bijdragen om dit
bedehuis weer geheel in de vorm te bx-en-
gen, waarin hun voorgeslachten het gekend
hebben. Hun predikant is geduldig, want
je kunt niet alles tegelijk vragen. Hij
houdt voor elk onderdeel van het werk
aparte acties.
BIJ EEN RONDGANG over het kerkhof,
dat de kerk aan drie zijden omringt, zagen
wij de graftombe van de man, wiens naam
juist in de recente verkiezingsstrijd her
haaldelijk, door verschillende partijen is
genoemd.' de pionier van de sociale wetge
ving dr. Talma. Na zijn ministerschap van
1908 tot 1913 kwam hij naar Bennebroek
waar hij nog twee jaar predikant is ge
weest voordat hij overleed. Twee gebeeld
houwde figuren, een jonge en een oude
arbeider knielen aan weerszijden van de
grafsteen als in een ootmoedig dankgebed.
Op het voorplein van de kerk is in de
stenen een groot hart afgebeeld, het hart
van Christus.
ADVERTENTIE
N.V. MIJ. „HOLSTER"- OVERVEEN
Tel. K 2500 - 15597 en 19057
Centrale verwarming
Airconditioning
Aut. oliestook
„Een weduwen- en wezenvoorziening is
noodzaak, een eis van sociale rechtvaardig
heid en van grote betekenis voor het alge
meen welzijn. Zonder bezwaar kan bij
deze voorziening de gehele bevolking wor
den betrokken, zodat er gesproken kan
worden van een waardevolle bodemvoor
ziening", aldus de heer P. J. J. Mertens,
verbondsbestuurder van de K.A.B. op de
jaarvergadering van de subgroep sociale
verzekering van de A.R.K.A.
De oplossing van het vraagstuk moet z.i.
gezocht worden in de sector sociale ver
zekering, nl. door aansluiting bij de uit
voering van de algemene ouderdomsvoor
ziening en dan niet beperkt tot de loon-
trekkenden, doch in volksverzekering. Ge
zien de noodsituatie van de weduwen en
wezen, acht de heer Mertens een noodre-
geling urgent in afwachting van de tot
standkoming van een algemene voorzie
ning.
(Copyright Cosmospresse, Genève)
Gebaseerd op historische
gegevens door
3)
De Amsterdamse juwelier schoof een la,
die hij reeds klaar had gezet, terug in de
kast en trok een nieuwe la open, waaruit
hij de cassette nam.
Op een kussentje van donkerblauw flu
weel rustte, tussen de vier kleinere dia
manten, de zeldzame, betoverende Brazi
liaanse steen. De steeds beheerste Böhmer
liet zich een kreet van verrassing ontsnap
pen. Gehaast pakte hij zijn loupe en ver
diepte zich geruime tijd in de studie van
de stenen. Toen hij bezig was met de steen,
waarop op het laatste ogenblik het ont
sierende vlekje was gekomen, wierp hij een
vragende blik op de Amsterdamse juwelier,
die deze blik met een licht schouderophalen
beantwoordde.
„Eigenaardige onzuiverheid, is het niet?
Het lijkt enigszins op een kruis."
„Eerder op een zwaard, zou ik zo zeggen",
was het antwoord van de Hollander.
„Ja nu u het zegt, inderdaad, een zwaard
„Ja, nu u 't zegt, inderdaad, een zwaard."
Bij het onderhandelen over de koop
kwam de voorgeschiedenis van de dia
manten ter sprake.
„Ik moet u waarschuwen, dat de stenen
al heel wat ongeluk hebben gebracht."
..Hoezo? Vertelt u daar eens iets over!"
De Amsterdammer verhaalde omstandig
wat hij gehoord had van de Portugese
kierier, die de steen had overgebracht, nl
Lissabon zei men dat deze diamanten
hun dragers, en wie er mee te maken had
den, alleen maar ongeluk brachten.
Böhmer schudde vertwijfeld het hoofd.
„Ik koop niet graag ongeluksstenen."
Maar even later richtte hij zich weer met
beslistheid op. „Dit is iets anders. Het moet
maar. Ik wil en zal die diamanten hebben."
Böhmer's opdracht was het leveren van
twee oorhangers voor madame Dubarry,
waarvoor de vier kleinere stenen van de
verzameling Brazilianen juist uitmuntend
geschikt waren. Maar hij aarzelde geen
ogenblik, ook de grote steen te kopen.
Mocht madame Dubarry daarvoor geen in
teresse hebben, of hem niet kunnen be
talen of misschien uit bijgeloof zich de
steen niet willen aanschaffen dan zou hij
ongetwijfeld er in een oogwenk een andere
gegadigde voor kunnen vinden.
Madame Dubarry's voorliefde voor bril
janten was overigens bekend, ook bij het
gewone volk. De waarde van haar juwelen
werd op miljoenen geschat en nog steeds
liet ze zich geen gelegenheid voorbij gaan,
om haar collectie nog uit te breiden.
En nu was er zo'n gelegenheid.
We schrijven 1771.
De strijd van madame Dubarry om er
kenning door Marie Antoinette, de toekom
stige koningin van Frankrijk, naderde zijn
hoogtepunt. Een groteske strijd, een lach
wekkend geïntrigeer, met een verbetenheid
en bitterheid, een betere zaak waardig.
Marie Antoinette, het aan het strenge
Weense hof van Marie Theresia naar goede
zeden opgevoede prinsesje, had eerst na
haar komst in Versailles kennis gekregen
van het bestaan van dit „creatuur", zoals
ze madame Dubarry placht te noemen.
Het vijftienjarige meisje wist niet, dat
ze aan het hof deze maitresse zou vinden,
die een onbeperkte macht uitoefende over
de koning, over Frankrijk en over Versail
les. De heerschappij over Versailles, dat
wil zeggen over het hof en de entourage,
was nog het moeilijkst te verkrijgen ge
weest. De onverbiddelijke wetten van de
etikette bleken moeilijker obstakels dan de
wetten, waarnaar absolute vorsten regeer
den over grote rijken. Een lange, oneindig
lijkende reeks van intriges en gekonkel
was er voor nodig geweest, om aan de ko
ning te worden voorgesteld en intrede te
kunnen doen in de officiële hofkringen.
Pas haar schijnhuwelijk met graaf Dubar
ry, waardoor zij gravin werd, maakte hel
tenslotte het straatmeisje Jeanne Bécu mo
gelijk, officieel toegelaten te worden in de
ADVERTENTIE
EwbPVoW» N«d»Howrf» Zvhr«lbvr»ou, *1
NEEM PER MAN
DRIEKWART KAN
Moet de waterbergingscapaciteit in het
door de uitvoering van het Delta-plan ont
stane Zeeuwse Meer zo groot mogelijk
zijn, of heeft landaanwinning voorrang?
De president-directeur van de Nederlandse
Heidemaatschappij, ir. H. J. A. Hendrikx,
acht een duidelijke uitspraak over deze
kwestie gewenst. Dit heeft hij verklaard
op het jaarcongres van de Nederlandse
Vereniging voor Landaanwinning in Goes.
Ir. Hendrikx meende dat de conclusie in
de Memorie van Toelichting op de Delta
wet, dat van landaanwinning in het
Zeeuwse Meer geen sprake zal kunnen
zijn, teneinde zoveel mogelijk zoet water
te houden voor de landbouwgronden in
Zeeland, West- en Oost-Brabant, onjuist is.
Hij stelt zich op het standpunt, dat alle
bruikbare gronden in het Zeeuwse Meer,
die boven het peil van een meter beneden
N.A.P. liggen, ingepolderd moeten worden.
Ir. Dibbits was het met ir. Hendrikx
eens, dat in ons land de watervoorziening
nog veel te veel incidenteel wordt bezien.
Dat ziet de Rijkswaterstaat ook in. Bij de
Deltadienst is nu ook een afdeling in op
richting, die zich speciaal bezig houdt met
de watervoorziening.
ADVERTENTIE
Haarlem
CENTRALE VERWARMING
JOHNSON OLIEBRANDERS
Haarlem: Aan het Triniteitslyceum te
Haarlem slaagden voor het eindexamen
Gymnasiumdiploma Alpha: Dolf Hermans.
Hans van Opzeeland en Ton Scheepers te
Haarlem: John Daniëls uit Heemstede: Henk
Bosman te Zandvoort; Jacoues van de Kamp
te Sassenheim en Theo Yff te Hoofddorp.
Afgewezen geen. Het diploma gymnasium
bèta werd behaald door Kees Campfens te
Haarlem, Jan Adrichem te Beverwijk: Leo
van der Geest te Hoofddorp: Wim Keule-
mans te Heemstede: Jan Oudejans te Hille-
gom; Kees Vendel te Heemskerk: Hans
Vreijling te Noordwijkerhout en Herman Jan
Wiinne te Santpoort. Afgewezen een.
Overveen: Aan het Jac. P. Thijsse-lyceum.
te Overveen is geslaagd voor het eindexamen
Gymnasium-A: Mejuffrouw C. J. M. Koop;
voor het eindexamen Gymnasium-B: de
heren J. F. L. van Breemen, mejuffrouw T.
de Kok; de heer H. Reus. Afgewezen geen.
Leiden: Geslaagd voor hét doctoraal
examen Nederlands recht de heer S. H. van
Iterson te Leiden.
Bloemendaal: Aan de Da Costa Kweek
school te Bloemendaal zijn geslaagd voor
het examen voor onderwijzer de heren: H.
Kooy uit Haarlem, K. W. van Netten uit
Haarlem, J. C. Hamel uit Heemstede, C. F.
Hoek uit Haarlem, J. R. de Jong uit Haar
lem.
Amsterdam: (Vrije universiteit): Geslaagd
voor het semi-artsexamen mej. S. W. van
Duynen te Amsterdam.
Amsterdam: (Gem. universiteit): Geslaagd
voor het kandidaatsexamen politieke en so
ciale wetenschappen de heer R. J. de Vries,
Naarden, en voor het kandidaatsexamen eco
nomie de heren J. Soels, H. v. d. Weel, Am
sterdam, en W. Navis. Bussum.
Vrijdag 15 juni '56
Laagste koers Hoogste koers (laatste tijdvak)
Alg. Kunstzijde Unie 260 273 2693/«
Van Berkels Patent1733/4 181'Aj 1791/*
Van Gelder Zonen 232'/< 246 245V4
Kon. Ned. Hoogovens 317'/2 335 327'/2
Ned. Kabelfabriek 290 310 310
Philips 290'/2 300</2 292
Unilever 391s/4 4 1 6 4133/«
Kon. Petroleum 774 805 796J/2
Holland-Amerika Lijn184 183V2 185V2
Kon. Nederl. Stoomboot Mij157l/2 188 159V4*
Nederl. Scheepvaart Unie193 198V2 196V2
Van Ommeren 281V2 293 292
Amsterdam Rubber 94'/4 98R/s 94'/2
H.V. A112'/4 117l/2 117
Ver. Deli Mijen 130'/4 135 134V4
3—3Vs"/o Nederl. '47 913/s 92V2 91°/ia
3% Invest, cert. Nederl957/i« 95u/ib 9517/.i2
3% Nederl. 1962/64 95Vs 957/s 95"/w
Ex claim
Omzetten (nominaal):
Vorige week (def.):
Deze week (voorl.):
Aandelen 9.565.224,
Aandelen 9.925.510,
Obligaties 16.301.124,-
Obligaties 16.659.093,-
„Ik ben een prediker, zo goed als andere
geestelijken in Nederland. Omdat ik be
dienaar van het evangelie ben, kan ik geen
ander dienstvex-band aangaan". Met deze
opmei'kingen motiveerde een 20-jarige
Jongeman voor het Haagse gerechtshof het
feit, dat hij geweigerd had de burgerdienst,
hem opgelegd nadat hij als Jehova-getuige
was vrijgesteld van militaire dienstplicht,
te vervullen. Hij was tewerk gesteld bij de
Postcheque- en Girodienst, doch op de aan
gewezen begindag niet verschenen. De
rechtbank veroordeelde hem tot zes maan
den gevangenisstraf en een jaar rijkswerk
inrichting.
De procureur-generaal bij het gerechts
hof kwam tot dezelfde eis. Op 27 juni zal
het gerechtshof axu-est wijzen.
Het Nederlandse motorschip „Noma
disch", dat vrijdag ter hoogte van het
eiland Oeland aan de grond was gelopen,
is. in, de ,napht v.an vrijdag op zaterdag,
dank zij een verandering in de windrich
ting, op eigen kracht weer vlot gekomen,
De „Nomadisch", dië'fuim 300 tón meet,
is vanochtend in de Zweedse haven Kal-
mar aangekomen.
ADVERTENTIE
VENTILATOREN
KWALITEITS transformatoren
ELECTRO-MOTOREN
leveren wij vlug en concurrerend
■r '-A: -•••• 1 uL' v
Korte Poellaan 25 Haarlem Tel. 12505
Buiten het stadje gekomen, op een rustig plekje in de woestijn, waar niemand hen
zag, rolde Abdoel het kleedje uit.
„Zie zo, ga maar zitten", zei hij. „Nou gaan we eens 'n heel grote reis maken!"
Daar was Mohab voor te vinden; met een vergenoegd gezicht nam hij achter Abdoel
op het tapijtje plaats.
„Vooruit maar!", lachte hij.
3-4
nabijheid van de man, met wie zij heime
lijk reeds de helft van zijn leven sleet.
Sedert die officiële voorstelling en op
name in de hofkringen, woonde zij in het
paleis op dezelfde étage als de drie doch
ters van Lodewijk XV, die aan het hof op
grond van hun geboorte op de hoogste rang
aanspraak konden maken.
De koning had de vertrekken voor zijn
vriendin persoonlijk door zijn architect la
ten inrichten. Zij werden zó gebouwd, dat
het mogelijk was een geheime gang aan te
leggen, die de koning ongezien toegang tot
haar vex-trekken zou kunnen geven.
Van dat ogenblik af bestond er een open
vijandschap en verbittering tussen de doch
ters en madame Dubarry en dc drie prin
sessen hadden weinig moeite Marie An
toinette reeds spoedig na haar komst aan
het hof aan hun zijde te krijgen in die vin
nige twist. Slechts weinige weken na haar
aankomst in Versailles schreef Marie An
toinette al naar haar moeder over dat „on
beschaamde en brutale creatuur", met wie
zij gedwongen was onder één dak te leven.
En weer werd het de etiquette, die mada
me Dubarry moeilijkheden in de weg legde.
Die etiquette verbood het namelijk aan
een vrouw het woord te richten tot een
vrouw van hogere rang, zonder dat zij
door deze was aangesproken. Marie Antoi
nette, die in Wenen aan het keizerlijke hof
gx-oot gebracht was in een strenge etiquette,
hield zich hieraan nadrukkelijk en han
teerde dit haar ter beschikking staande
wapen op meesterlijke wijze. Al meer dan
een jaar wachtte madame Dubarry met
steeds stijgend ongeduld en een nauwelijks
verborgen woede op het moment, dat Ma
rie Antoinette haar zou aanspreken. De
koning was al door haar in dit conflict ge
mengd, en zelfs waren diplomatieke stap
pen in Wenen ondernomen om via Maria
Theresia haar dochter tot een andere hou
ding te bewegen. Maar Marie Antoinette
blééf onvermurwbaar. Gravin Dubarry, de
machtigste vrouw van Frankrijk, die gun
sten en venederingen uitdeelde aan wie zij
wilde, bleef lucht voor de levenslustige
jonge vrouw, wier enige machtspositie be
rustte op de hofetiquette.
Tot er een uitbarsting kwam. De tussen
komst van de Oostenrijkse gezant in Parijs,
Mercy, had eindelijk tot gevolg, dat Made
Antoinette beloofde op een bepaalde
avond het woord tot madame Dubarry te
richten. Het gehele hof verbeidde met on
geduld dit sensationele schouwspel en al
les werd tot in de kleinste détails geregeld.
Maar op het laatste moment, toen Marie
Antoinette voor „dat creatuur" stond en
het ogenblik was aangebroken waarop zij
een enkel woord met haar zou wisselen,
toen iedereen met een voelbare spanning
dit „historisch ogenblik" meende te zullen
bijwonen, keerde Marie Antoinette zich
om en verliet zij de zaal in gezelschap van
de dochters van de koning.
Opschudding ontstond in de ganse hof
kliek. Enthousiaste bijval enerzijds, ver
bittering anderzijds, al naar gelang de par
tijkeuze in het belachelijke conflict.
Madame Dubarry, buiten zichzelf van
drift en ontgoocheling, maakte een scène
Vrijdagmiddag is het nieuwe bedrijfs
pand van Leyland Holland N.V. in Aals
meer met enig feestelijk coremonieel in
gebruik genomen. De burgemeester van
Aalsmeer, de heer G. G. Loggers, verrich
te de officiële opening, nadat de heer W.
Smit, directeur van Leyland Holland, zijn
vele gasten had verwelkomd.
In zijn openingsrede schetste de burge
meester de geschiedenis van Leyland Mo
tors Ltd. in Engeland en haar activiteit in
Nedeidand, die tenslotte geleid heeft tot de
oprichting van een dochteronderneming
onder de naam Leyland Holland N.V., die
sedert 1954 zelfstandig optreedt.
De fabriek van Leyland Holland heeft
een bebouwde grondoppex-vlakte van onge
veer 4000 vierk. m., waarvan door werkhal
en magazijnen ruim 1300 vierk. m. in be
slag wordt genomen. Het kantoor heeft een
vloeroppervlak van ongeveer 450 vierk. m.
Burgemeester Loggers en het gemeente
bestuur van Aalsmeer beschouwen de
vestiging van de Leyland Holland in hun
gemeente' als een factox-, die de economi
sche mogelijkheden van de plaats zal kun
nen verbreden. De burgemeester hóópte
dat deze industriële vestiging geen perso
neel zal wegzuigen van de bloemisterijen,
omdat de bloemencultuur voor Aalsmeer
toch van doorslaggevend belang zal blijven.
Omtrent de woningbouw en de vraag naar
woningen door de industrie moest de bur
gemeester enige restrictie voorbehouden,
omdat het moeilijk zal zijn woningen voor
industrie toe te wijzen.
Het personeel bood de directie van het
bedrijf een eigenhandig vervaardigd smyr-
nakleed aan, waarin het Leylandembleem
is ingeweven.
CAIRO (AFP) Premier Nehroe van In
dia heeft in een vraaggesprek met 't Egyp
tische blad „Al Goemhoerija" de mening
uitgesproken, dat de Veiligheidsraad wei
nig aan de Algerijnse kwestie zal kunnen
doen. Volgens hem moet Frankrijk onmid
dellijk de strijd in Algerije staken anders
kunnen geen onderhandelingen beginnen
en zullen alle pogingen om een vreedzame
oplossing van het Algerijnse vraagstuk le
vinden, mislukken. De premier wees op
zijn plan voor regeling van de Algerijnse
kwestie op basis van erkenning van de Al
gerijnse persoonlijkheid.
Nehroe deelde voorts mede dat hij bij
zijn komende bezoek aan Egypte met pre
mier Nasser over de Algerijnse kwestie zal
spreken. „Hij is in een betere positie om
de toestand te beoordelen dan ik", aldus
de Indiase premier.
ADVERTENTIE
Het is de Hamamelis die 't 'm doet
bij de koning, zoals hij in zijn waarlijk
niet onbewogen privéleven nog nimmer
had meegemaakt.
Eerst na uren lukte het hem haar enigs
zins te kalmeren. De vrede werd tenslotte
getekend onder de volgende voorwaarden:
de koning zou langs de meest officiële weg,
via de gezant Mercy, de openlijke tussen
komst van Maria Theresia verzoeken en
gravin Dubai-ry zou op de dag van de nu
wel onvermijdelijk geworden capitulatie
van Marie Antoinette de mooiste nieuwe
ooi-hangers met briljanten dragen, welke
men zich kon denken.
En hier begon de rol van de juwelier
Böhmer.
Toen Böhmer uit Amsterdam in Versail
les teruggekeerd was, wei-d hij sneller door
madame Dubarry ontvangen dan ooit een
gezant of andere autoriteit had durven ho
pen te worden toegelaten. Zij toonde zich
verrukt over de diamanten, en evenzeer
over het ontwerp voor de oorhangers, dat
Böhmer tijdens zijn terugreis had getekend.
Zoals de juwelier reeds verwacht had,
wenste zij ook de grote diamant te kopen.
Zij wilde deze echter niet in een sieraad
•van grote allure vei-werken, maar zonder
zetting aan een dunne ketting om de hals
dragen. Böhmer kon zich niet verhelen, dat
zii een uitstekende smaak had ontwikkeld
op het gebied van edelstenen, nadat zij
enkele jaren terug geen eenvoudige waar
deloze namaaksteen van een echte had
kunnen onderscheiden.
(Wordt vervolgd).
