Gisela Kohier en Steinbach waren oppermachtig in de sprintnummers Uiterst veel spanning, maar geen winnaar bij RCH-KFC Examen Nederlander Fekkes liep een zeer goede 3000 meter Hoofdschotel werd moeilijk te verteren hijgerecht Koninklijke belangstelling op Olympische Dag De 1500 m. voor Pirie na felle eindsprint Fraaie gelijkmaker van Biesbrouck Goede 3000 m. Snelle eindsprint MM Ongenaakbaar Captein verslagen Springconcours Weer geen schutter Voorsprong THB uitgeschakeld in promotiecompetitie Argentijnse voetballers versloegen Italianen Wilkes was op schot bij DOSLegnano Wereldrecord speerwerpen aanzienlijk verbeterd Nikkinen gooit 83.56 m. Misser jViL) A G 2 5 JUNI 1956 Van onze sportredacteur) Het Olympisch Stadion in Amsterdam was zondagmiddag gevuld met zeker vijfendertigduizend toeschouwers waaronder Koningin Juliana, Prins Bernhard en de prinsessen Irene en Margriet die gerede hoop hadden een door spanning en goede prestaties aantrekkelijk sportprogramma te jaan zien. Ze zijn niet volkomen tevreden gesteld, zo dachten wij aan het einde van die zeventiende Olympische Dag. En wel omdat de hoofdschotel van de middag de voetbalwedstrijd andermaal een uiterst moeilijk te verteren gerecht bleek. Als de competities wat eerder afgelopen zouden zijn, we kunnen ons voorstellen dat de Nederlandse topvoetballers bij ge legenheid van de Olympische Dag nog eens voor iets aantrekkelijks zouden kunnen zorgen, maar nu de competitie nauwelijks tot een einde is gekomen en vrijwel alle spelers een zekere voetbalmatheid vertonen en hoe kan het ook anders werden de duizenden, waarvan de meesten toch komen om voetbal te zien, ten zeerste teleurgesteld. Het werd een uiterst loom geheel, waarbij wij op de duur meer op ons horloge keken om te kijken of het nu nóg niet was afgelopen, dan naar de verrichtingen van het Bondselftal en FC Milaan. De overige sporten vergoedden veel, al waren er dan ook weinig Nederlandse successen. Er was fleurige gymnastiek, er was goede atletiek, matige wielersport en er was tenslotte ook weer het altijd weer bijzondere aardige springconcours. Dat vergoedde veel, maar uitbundig konden wij ook dit jaar niet zijn over de Olympische Dag. Geluk kig maar dat er een flinke duit kwam in de kas van het N.O.C. voor de uitzending van Nederlandse sportlieden naar Melbourne. lyi (Hongarije) bleken van dezelfde kracht. Alle drie noteerden zij dezelfde tijd, 24,7 sec., waarbij de Hongaarse iets eerder dan Puck over de streep ging. De Nederlandse sprinters waren even min bij machte het de buitenlanders moei lijk te maken. De Olympische kandidaat Van Iiardeveld moest verstek laten gaan, omdat hij even voor de aanvang van de wedstrijd bij zijn warming-up een dijbeen- spier blesseerde. Aret was evenmin van de partij, zodat als enige Nederlander die in dit internationale milieu paste, Theo Saat overbleef. Saat slaagde erin op de 100 meter de derde plaats te veroveren, achter Steinbach (O.-Dld) en Goldovanyi (Hong) en voor de Engelsman Roberts. Onbedreigd won de Oostduitser, zowel de 100 als de 200 meter. Snel van start nam hij onmid dellijk een voorsprong en zijn tempo kon geen van de andere deelnemers volgen. De 100 meter won hij in 10,5 sec, de 200 meter in 21,2 sec. Verheugend was de derde plaats op de 3000 meter van Fekkes. De strijd om de overwinning ging tussen Sandor Rosznyo, de Hongaarse steeple-specialist en de Oost duitser Fiedrich Janke, welke door Rosznyo op de laatste meters werd gewonnen. In de eerste ronden lieten de buitenlanders de voorste plaatsen over aan de gastheren, waarbij Fekkes de leiding nam. Na de helft van de afstand gingen de buitenlanders echter een betere positie kiezen. Janke nam de leiding over en ook de Hongaar werkte zich naar voren. En tenslotte kwam Fekkes Het openingsnummer getrouw, gevormd uit werd, de traditie een gymnastiek- demonslratie met vlaggenparade, die kleu rig in elkaar was gezet en een nummer liiiotsoefeningen door 1000 turnsters en meisjes, eenvoudig van opzet, maar weinig ordelijk en niet pakkend. Van zo'n gym- nastiekdemonstratie zou met wat meel fantasie en vooral durf waarom de Kleedij niet wat fleuriger gemaakt door ge- joruikmaking van de Olympische kleuren Jer vijf ringen, het blauw, geel, zwart^ 0Toen en rood? een boeiend nummer te .naken zijn. Verrassende effecten op hev vielen er ook niet te noteren. Na de knotsoefeningen volgden demon straties door heren- en damesgroepen op acht plaatsen langs de sintelbaan; aan de ringen, de rekstok, de brug, de evenwiclits- balk en midden op het veld werden de vrije oefeningen uitgevoerd. Hieraan namen deel de nationale kampioene Lenie LensGerrietsen, Dini KrulVan den Nol van Gogh, de jeugdkampioene Riek Leib- brand, de veelvoudige herenkampioen Klaas Boot en de jeugdcrack Guus Boot. BU de atletiekwedstrijden hadden de Nederlanders niet veel in te brengen tegen de Oostduitse sprinters, de wereldrecord houder op de 5000 meter en de 3000 meter, Gordon Pirie, en de Hongaarse lange af standspecialist Sandor Rosznyo. Voor deze dag had de Engelsman de 1500 meter ge kozen en ook hierin bewees hij zijn kracht en zijn schitterende vorm. Met een enorme eindspurt passeerde hij de Oost duitser Klaus Richtzenhain, die tot op de laatste 100 meter gevochten had om de leidersplaats, die hij in de tweede ronde had ingenomen, te behouden. Direct na de start lagen de Nederlan ders Janssen en Blankenstein voor. De eerste 400 meter werden afgelegd in 59 seconden, maar daarna trokken de buiten landers naar voren. Eerst Richtzenhain, toen Pirie, die zioh op de tweede plaats nestelde, terwijl ook Szegledi en Dunkley een plaatsje in de voorste gelederen zochten. Na 800 meter werd precies 2 minuten genoteerd. Het veld werd uiteen getrokken, maar na 1200 meter lag de Oostduitser nog steeds aan kop met Pirie vlak achter hem. Eij het ingaan van de laatste ronde ont brandde de strijd tussen de Duitser en de Engelsman. Richtzenhain verhoogde het tempo en tot aan 200 meter voor de finish bleef Pirie achter hem. Toen zette hij zijn enorme eindspurt in en bij het uitkomen van de bocht lag hij al iets voor op de Duitser, die wanhopige pogingen deed zijn rivaal bij te houden. Met 41,7 sec. over de laatste 300 meter schoot Pirie als eerste Ipwpp p| PSSIË De finish van de 100 meter heren. Steinbach wint met groots machtsvertoon vóór Goldovanyi, Saat en Roberts. Het finishlint lijkt wel van elastiek, zo ver geeft het mee. over de streep. Zijn tijd van 3 min. 43,7 sec. precies een tiende seconde beneden het Nederlands record van Slijkhuis, beteken de ook voor Pirie een verbetering van zijn persoonlijke prestatie, die bij de laatste Britse spelen op 3 min. 46,2 sec. was ge bracht. Richtzenhain volgde op de tweede plaats met 3 min. 44,5 sec, eveneens een verbetering van zijn persoonlijk record (3.45,6), terwijl de Hongaar Szegledi met 3 min. 47,7 sec. als derde over de streep ging. Blankenstein van Trekvogels was de beste Nederlander. Hij werd vijfde achter Dunkley (G.B.) in de voor hem goede tijd van 3 min. 54,2 sec. Vóór dit belangrijke nummer waren de 100 meter dames en heren gelopen, waar bij de Nederlanders evenmin iets te ver tellen hadden. Bij de dames viel Puck van DuyneBrouwer tegen. Door haar vrij trage start kon zij de snelle Oostduitse Gisela Kohier niet van repliek dienen, die met ruime voorsprong in 11,9 sec. over de finish ging. Puck noteerde dezelfde tijd als de Engelse Shirley Hampton (12.sec.), maar werd op de streep nog door dit meis je verslagen, zodat zij met de derde plaats genoegen moest nemen. De 200 meter, die later werd ge lopen, gaf hetzelfde beeld. Weer was Gisela Kohier ongenaakbaar voor haar tegen standsters. Bij het uitkomen van de bocht was haar voorsprong reeds zo groot, dat de overwinning zeker was. Puck van Duyne, Shirley Hampton en Vera Neszme- Toen Kees Rijvers al in de eerste minuut met een ver en hard schot de Italiaanse doelman Buffon op de proef stelde, gingen de toeschouwers er eens voor zitten. De voetbalwedstrijd, de laatste jaren gedegra deerd van hoofdschotel tot moeilijk te ver teren bijgerecht, leek het vroegere predi kaat weer terug te willen verdienen. Koop- al zwenkte even later naar de rechter vleu gel, schoof handig langs linkshalf Ganzer, maar zag de bal uit zijn schot via het been van Zagatti naast het doel rollen. En het was weer Koopal die daarna trachtte de score te openen, rnaar Buffon hield stand. Driemaal is scheepsrecht, moet Koopal ge dacht hebben, toen hij kort daarna met een oimhaal de bal op het doel kogelde. Zijn op zet mislukte opnieuw. Dit begin tussen het Bondselftal en Mi laan, dat in de afgelopen Italiaanse compe titie op de tweede plaat? is geëindigd, bracht hoop bij de toeschouwers. Ma-ar toen Kees Rijvers tot twee maal toe hoog over kogelde, was het keerpunt gekomen en zakte het spel terug tot het weinig boeiende peil van de laatste jaren. Bij de Nederlanders ontbrak de storm ram en de Italianen lieten aanval na aan val in schoonheid sterven, maar bleven in het tik-tak spelletje volharden, zodat Van der Hart en de zijnen weiniig moeite had den om tijdig in te grijpen. In de eerste helft kregen de Italianen twee redelijke kansen. De eerste na te zacht terugspelen van Van der Hart, waarbij De Munck een panters prong moest maken om de bal voor de voeten van de toestormende Schiaffino weg te grissen en daarna toen rechtsbinnen Aronsson uit een voorzet van linksbuiten Frigna-ni net naast de paal kopte. Tweede helft De tweede helft begon met een Neder lands kwartiertje. Rijvers en Bosselaar goo chelden de bal door de Milanese verdedi ging, gaven Schouten een kans, maar diens schot werd gestopt. Slecht uitschieten van Buffon zijn enige zwakke zijde gaf Rijvers de gelegenheid opnieuw een uit stekende pass naar Koopal te geven, die vallend net naast de verste paal schoot. Bosselaar en Schouten boden Koopal na een kwartied weer een schietkan'?, waar uit de Venloer tegen de doelman schoot. De terugspringende bal werd opnieuw door de na de rust voor Moulijn ingevallen Carlier van Fortuna ingeschoten, maar weer tegen Buffon. Het initiatief voor het doel althans bleef aan de Nederlanders. Uit een doel- w or stel in g kwam de bal bij de toesnellende Notermans, die van ver met een hard schot Buffon passeerde. Rechtsback Maldini keerde echter met het hoofd het gevaar. Na 25 minuten moest linkshalf De Wit, die verdienstelijk werk had gedaan, wegens een enkelblessure het veld verlaten en werd vervangen door de PSV'er Brusse- lers. Een kwartier lang -gebeurde er niets, dat enige opwinding kon veroorzaken. In de laatste vijf minuten kreeg het bondsteam nog enige kansen, maar schoten van Koop al, Bosselaar, Schouten en Carlier gingen naast of leverden Buffon geen moeite op. op de vierde plaats terecht achter dit twee tal, bij wie zich ook Shirley had gevoegd. Tot op de laatste 100 meter was er nog geen zekerheid, wie van beiden de strijd zou winnen. Rosznyo viel de kleine Duitser herhaaldelijk aan, maar deze gaf niet toe en behield zijn eerste plaats. In de eind sprint kon hij het evenwel niet bolwerken tegen de Hongaar en op de laatste meters schoot deze langs zijn rivaal als eerste naar de finish. Met 8 min. 19,7 sec. zegevierde Rosznyo voor Janke, die er precies 8 min. 20 sec. over had gedaan. Fekkes had zich in de laatste ronde weer van de derde plaats kunnen verzekeren en met 8 min. 23,6 sec. verbeterde hij zijn persoonlijk record met 1.6 sec. De Haarlemmer Verra werd zevende. De Nederlandse sprintkampioen Captein kwam op zijn zachtst gezegd ongeïnteres seerd aan de start voor de sprintwedstrijd. Dat Captein in zijn serie de Engelsman Brotherton met een lengte klopte zei niets, want Brotherton mag dan het vorig jaar bij de wereldkampioenschappen in de ach tervolging de tweede plaats hebben be reikt, als sprinter zal hij zijn kunde nog moeten bewijzen. Captein versloeg hem uit tweede positie en was tien meter voor de streep al zeker van de winst. In de andere serie kwam Mahn drie kwart lengte tekort tegen de Duitse jeugd kampioen Feiler, die toen al bewees over pure snelheid te beschikken. In de finale nam Captein de kop, terwijl Feiler op korte afstand volgde. Voor de Marathontribune liet Captein, die voortdurend om zat te kijken, zich door de Duitser verrassen. Feiler sprong weg, nam drie lengten voor dat Captein op gang was en bleef op de eindstreep de fel spurtende Nederlander een wiel voor. De derde prijs was voor Bro therton, die meteen na het startschot als een haas wegvluchtte en zeker veertig meter voor lag toen Mahn zich pas reali seerde wat er gebeurde. Voor de ruiterwedstrijden had men vier equipes, elk bestaande uit drie combinaties samengesteld, voor de wisselwedstrijd a l'Américaine, een springconcours, waar voor 10 hindernisen waren opgesteld met een maximumhoogte van 1.30 meter. Ter wijl de eerste ruiter van de equipe aan zijn parcours begon, bleven de twee anderen in het relais op hun beurt wachten. Zodra ruiter nummer één zijn rit beëindigd had of een fout maakte, moest deze naar het relais terugkeren en nam nummer twee het parcours over van zijn voorganger. Maakte nummer twee ook een fout. dan v/as nummer drie aan de beurt. Indien alle drie de ruiters de hindernis zonder fouten namen, kon deze equipe dus in totaal 30 hindernissen springen. Dit lukte slechts aan één van de vier teams en wel aan It.-kol. R. van Zinnicq Bergmann met „Rodeo" en de jeugdige ruiters Carel I-Ieybroek met „Laly Jane" en jonkheer A. Loudon met „Napoleon." Zij reden allen een voortreffelijk parcours in vloeiende stijl en met mooie sprongen. Met een totaaltijd van 217,6 sec. bleven zij 0,6 sec. boven de tijd van de tweede geklas seerde equipe, die echter in totaal 29 hin dernissen goed had gesprongen. Majoor Bisschoff van Heemskerck, die „Pocholo" bereed, struikelde namelijk op de negende hindernis. Mady Koster die het parcours overnam, moest eerst de eerste ronde uit- De keurturnsters aan de ringen. rijden en daarna haar parcours rijden. J. L. van Wingerden als derde ruiter nam de hindernissen eveneens zonder fouten. Met een totaal van 29 hindernissen in 217 sec. kregen zij de tweede prijs. Dank zij het uitstekend rijden' van de heer B. Arts kon deze groep, bestaande uit genoemde ruiter zijn dochter Proetske Arts en Jac. Putters, de derde prijs in de wacht slepen. Nadat Prins Bernhard alle deelnemers aan deze wedstrijd persoonlijk de hand had gedrukt, reden zij door het stadion een ereronde, luide toegejuicht door 't publiek dat ditmaal niet, zoals in de voorafgaande jaren telkens het geval was, grotendeels reeds vóór de aanvang van de ruiterwed strijden de tribunes had verlaten. (Van onze sportredacteur) TWAALFDUIZEND TOESCHOUWERS HEBBEN zondagavond in het Heemsteedse Sportpark bepaald geen goed, maar wel enorm spannend voetbal gezien in de promotiewedstrijd tussen RCH en KFC. Voetbal, zoals velen het zo graag zien behalve uiteraard de clubsupporters omdat het de toeschouwers van het begin tot het einde volkomen in het onzekere laat over het resultaat aangezien er twee ploegen tegenover elkaar staan die tonen eikaars gelijken te zijn. Nu was RCH in het algemeen wel meer in de aanval, maar daar stond weer tegenover dat de KFC-verdediging bijzonder hecht was en weinig fouten maakte. Het werd uit eindelijk éénéén en dat was misschien ook wel het beste resultaat. Een resultaat overigens waarmede de Zaankanters het meeste gediend waren. De kansen van de Racing op een plaats in de hoofdklasse staan er nu wel bijzonder slecht voor. KFC begon met een serie voornamelijk over midvoor Mul geleide aanvallen, die RCH voor vele problemen stelde. Maar geen onoplosbare problemen, zoals spoedig bleek, want De Vos, Jansen en Van der Brink losten ze naar behoren op. Wel kreeg Kruyver een keer een vrije schietkans, maar Van der Voort keerde het schot voortreffelijk. Ook een schot van Kruyver uit een vrije trap tegen Van der Brink keerde de RCH-doelman zonder fouten. Toen de geestdrift van KFC de basis van het Zaanse voetbal even luwde, greep RCH direct de kans om de Zaan kanters op eigen helft terug te dringen. En dat lukte. Voornamelijk dankzij het goede opbouwende werk van Hoogendoorn en De Jong op het middenveld en het meer dan voortreffelijke spel van Biesbrouck als verbindingsspeler. Maar ook de KFC-verdediging was voor geen klein geruchtje vervaard. Hendriks, Roggeveen en Van der Horst waren wel eens wat slordig, maar dat verhoogde al leen de spanning maar. Een spanning overigens, die geen ogenblik minder Werd. Langzaam maar zeker groeide het over wicht van de thuisclub uit tot een offen sief. Maar ook nu weer bleek de Racing niet over een schutter te beschikken. Een schot van Biesbrouck ging net over en even later miste Kruyer een fraaie kans uit een voorzet van Couwenhoven. Ook van een vrije trap op de rand van het strafschop gebied de eigenlijk voor voetbal te zware en logge Hendriks had Biesbrouck tegen de grond gesmakt trok de Racing geen profijt De tweede helft begon al net als de eerste. KFC startte in een zeer hoog tempo met een serie gevaarlijke aanvallen, die echter wederom geen grote problemen op leverde voor de RCH-verdedigers. En weer nam RCH het initiatief met in de opbouw goed verzorgd spel op het middenveld, dat vrijwel steeds geleid werd door de „drie hoek" HoogendoornDe JongBiesbrouck. Maar wederom leidde het overwicht niet tot succes. Er ontstonden wel weer tal van scrimmages, maar de afwerker van de aanvallen liet andermaal op zich wachten. In die periode ook bleek nog duidelijker dat het spel van KFC alleen het grote enthousiasme tot basis had. De spelers, waarvan er vrijwel geen enkele over een opvallende techniek bleek te beschikken, moesten het alleen hebben van fel spel en veel lopen. Er zat totaal geen verrassing in het aanvalsspel en ook totaal geen raf finement. Dat had het spel van RCH veel meer. Daar zag men al was het dan ook niet genoeg goed en afwisselend combi- natiespel mét begrip voor eikaars be doelingen. Toch namen de KFC'ers een voorsprong. Na een half uur spelen vlak nadat Van der Voort met een moedige sprong voor de voeten van Fleur een doelpunt had voor komen schopte Blok de bal uit een hoek schop van K. Molenaar keihard tegen de lat. De teruggeketste bal kopte daarna de naar voren gekomen Hendriks in, maar weer hing de lat in de weg. In de daarop volgende scrimmage van een vijftal spelers, kwam de bal bij K. Molenaar, die van dichtbij hard inschoot. Een geduchte tegenslag voor de Racing, die eigenlijk meer recht had kunnen doen gelden op een doelpunt. Maar ook na deze tegenslag gaf RCH niet op en vocht terug voor de gelijkmaker. Uit een voorzet van Brouwer schoot Biesbrouck wel hard maar niet zuiver in. Doch vijf minuten later had de Racing toch succes, Couwenhoven gaf een hoge voorzet, waaruit Hendriks de bal weg- kopte. Biesbrouck buiten het straf- Van Braam RCH's aanvalsleider pakt hier althans zo lijkt het KFC's keeper Schouten in de kraag. Spil Roggeveen bij de paal kijkt verschrikt omhoog, Kruyer daaren tegen staat hoopvol toe te zien. THB heeft ook de laatste promotiewed strijd verloren, zodat aan alle spanning een einde is gekomen. Het protest van de vori ge week heeft nu ook geen zin meer, aan gezien NFC van Quick won, is het pleit volledig beslecht. Ultrajectum en NFC mogen het nog eens over doen. THB was in de strijd met Ultrajectum ongetwijfeld de mindere. De Utrechtena ren speelden beter voetbal en wisten voor de rust door hun midvoor v. d. Bilt twee doelpunten te scoren, rust: nultwee. Toen het kort na de hervatting drie nul werd voor de bezoekers, wederom dank zij een doelpunt van v. d. BI it, was de beslissing gevallen. Wel kon Drommel uit een strafschop tegenscoren maar de bezoekers bleven de sterksten en konden door Van Leeuwen en v. d. Bilt de eind stand tot eenvijf opvoeren. De eindstand in deze competitie luidt: Ultrajectum 68 Quick 66 NFC 6—7 THB 6—3 Ongeveer 110.000 toeschouwers woonden in het stadion van Riverplate in Buenos Aires de landen-voetbalwedstrijd bij tus sen Argentinië en Italië, welke door de Argentijnen met 10 werd gewonnen na dat de rust met blanke stand was inge gaan. Zaterdagavond heeft DOS, met als gast- speler Faas Wilkes, een vriendschappelijke wedstrijd gespeeld tegen de Italiaanse vereniging Legnano. DOS verloor met 2—3, de rust ging in met gelijke stand, 22. Wilkes scoorde beide doelpunten voor de thuisclub. Tijdens atletiekwedstrijden in Helsinki heeft de Fin Soini Nikkinen het wereld record speerwerpen verbeterd met niet minder dan 1.81 meter. Hij bereikte de af stand van 83.56 meter. Het oude record stond op naam van de Amerikaan Bud Held met 81.75 meter. Hij verrichtte deze prestatie op 21 mei 1955. Behalve het wereldrecord heeft Soini Nikkinen, wiens beste prestatie tot nu toe op 79.64 meter stond, ook het Europees record van het speerwerpen met zijn worp van 83.56 meter verbeterd. Dit Europees record stond op naam van de Pool Janusz Sidlo met een afstand van 80.15 meter. Het Olympisch record staat met 73.78 meter op naam van Young (Helsinki). In de naoorlogse jaren is het wereldre cord slechts drie maal verbeterd. In 1953 kwam Bud Held boven de 80 meter (80.41 meter) en dezelfde Amerikaanse atleet bracht het in 1955 op 81.75 meter. Nikkinen heeft zes worpen gedaan tijdens de wedstrijden te Kuortano. In de eerste worp kwam hij op 73.84 meter, in de twee de werd de afstand 68 meter, in de derde ging het weer iets verder: 69.89 meter. In de vierde worp bracht hij het wereldre cord op 83.56 meter. Zijn speer woog 4 gram zwaarder dan het reglementair toegestane gewicht. Nik kinen deed nog twee worpen. Hij kwam met de vijfde poging op 79 meter en de zes de (met nog geen 70 meter) werd ongeldig verklaard. ADVERTENTIE Rustig denken M ij n h a r d t's nuwtabletten schopgebied zag de bal komen, liet die rustig stuiten, keek en knalde de bal toen enorm hard en zuiver tussen enkele spe lers door in de uiterste Iinker-beneden- hoek. Een doelpunt van hoge klasse, dat luide werd begroet en naar onze smaak ook dubbel en dwars verdiend was. By deze ene treffer de eerste in de drie promotiewedstrijden bleef het ech ter. Wel bleef RCH aanvallen, doch de winnende goal bleef uit. De kans daarop kreeg overigens Couwenhoven zeven mi nuten voor het einde. Rechtsback Van der Horst raakte de bal uit een voorzet van Brouwer maar half, waardoor Couwenho ven keeper Schouten was uitgelopen plotseling met de bal voor open doel stond op twee meter afstand van de doellijn. Een aspirant kon het opknappen, zo leek het. Maar RCH's linksbuiten schrok zo geducht van de plotselinge kans dat hy de bal zachtjes naast schoot. Het bleek de laatste kans voor de Racing, die wel bleef aanvallen, maar toch niet meer gevaarlijk werd. Evenmin als trou wens KFC dat aan de andere kant nog werd bij enkele uitvallen. De stand is: NOAD KFC GVAV Hermes DVS RCH 7-2 4-6 5-3 3-2 1-7

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1956 | | pagina 5