Rapid na zege op NAC aan
kop in kampioenscompetitie
1
Merikaan
American
star
Betaald voetbal besprak
de promotie-degradatie
Jong Nederlands korfbaltwaalftal
versloeg België na fraaie strijd
Abdoel en het Vliegende Tapijt
Joop Blaauw triomfator in
Ronde om het IJselmeer
v atv
FATALE «-
DIAMANTEN
Laagst geplaatste tweetal clubs uit
eredivisie degradeert automatisch
Sparta en Elinkwijk
deelden de winst: 0-0
mr
iljt
Piet Steenvoorden
op tweede plaats
Graf won de Ronde
van Zwitserland
NA CRapid
Kampioenschappen van
Kring Haarlem KNZB
De Grote Prijs van Parijs
FEUILLETON
R. HASSBERGER
MAANDAG 25 JUNI 1956
Onder leiding- van de heer A. H. Martens
verd zaterdag- in Utrecht de algemene ver
gadering betaald voetbal van de KNVB ge
houden. In zijn openingswoord liet de heer
Martens uitkomen, dat in het afgelopen
seizoen een geforceerde competitie is ge
speeld en dat het nu zo langzamerhand tijd
wordt, dat er rust in het voetbal moet
komen. Dat kan alleen maar worden ver
werkelijkt, als elke gedachte aan promo
tie-degradatiewedstrijden kan worden uit
gebannen.
Deze openingswoorden sloegen meer
speciaal op de voorgestelde promotie- en
degradatieregeling, die voor het aanstaand
seizoen (19561957) als volgt is: In de
eredivisie spelen 18 clubs, in de eerste
divisie twee maal 16 verenigingen en in de
tweede divisie betaald voetbal twee keer
15 clubs. Het sectiebestuur is van plan om
de nrs. 17 en 18 van de eredivisie te laten
degraderen naar de eerste divisie. De beide
kampioenen van de eerste divisie promo
veren naar de eredivisie. De nrs. 16 van
de eerste divisie degraderen naar de twee
de divisie en de beide kampioenen van de
tweede divisie promoveren naar de eerste
divisie.
In de voorvergadering, onlangs in een
drietal steden gehouden, was over deze
regeling langdurig gesproken. De vice-
voorzitter van „Hilversum," mr. J. H. Lob-
steijn, had zijn voorstel, gesteund door
DFC, gehandhaafd, waarbij de promotie en
degradatie der kampioenen en der laagst
geplaatsten gelijk zou zijn aan die door
het sectiebestuur voorgesteld. Maar, zo
luidde het voorstel-Lobsteijn, nr. 16 van
de eredivisie behoort met de nummers 2
van de eerste divisie om één plaats te
spelen in de eredivisie en de nummers 15
van de eerste divisie dienen met de num
mers 2 en 3 van de tweede divisie om twee
plaatsen in de eerste divisie te spelen.
Het voorstel van de heer Lobsteijn werd
echter met 24 tegen 18 stemmen ver
worpen.
Het voorstel van de heer B. van Gelder
om de nrs. 15 en 16 van de beide eerste
divisies te laten degraderen en de nrs. 1 en
2 van de beide tweede divisies automatisch
te laten promoveren, waarbij alleen de
degradatiemogelijkheid van de eerste divi
sies dus groter zou worden gemaakt, werd
eveneens verworpen. Ditmaal met 27 tegen
15 stemmen.
Drie buitenlandse profs
Uitvoerig werd gediscussieerd over het
aantrekken van buitenlandse spelers in de
semi-profclubs. Vast staat, dat buitenlan
ders, die vóór 1 december 1953 reeds voor
een Nederlandse club speelden of in ons
land woonachtig waren, niet meer als „bui
tenlander" zullen worden beschouwd. Het
was duidelijk, dat er een algemene wens
bestond om het aantal buitenlandse spelers
te limiteren en tenslotte werd men het er
over eens, dat maximaal drie buitenlanders
in een club mogen meespelen.
Dat betekent evenwel ook dat men vast
houdt aan de bepaling, dat slechts 6 spelers
in de periode van twee'jaar door een club
mogen worden aangetrokken, van wie er
dus maximaal drie uit het buitenland
mogen zijn. Het contracteren van deze
spelers uit het buitenland zal uitsluitend
in de maand juli mogen gebeuren.
De minima respectievelijk der spelers
vergoedingen blijven voor de volgende
periode gehandhaafd.
Bekercompetitie
Bij de rondvraag werd medegedeeld dat
500 amateurverenigingen voor de beker
competitie hebben ingeschreven. Na een
aantal voorronden zullen ongeveer 80 clubs
overblijven, welke dan in de „echte" beker
competitie tegenover de semi-profclubs
worden geplaatst. De heer Martens deed
een beroep op laatstbedoelde verenigingen
om voor deze competitie in te schrijven
teneinde de amateurverenigingen financieel
te helpen. Bekerwedstrijden zullen ook
worden gespeeld op dagen van landen-
wedstrijden.
De heer M. Koolhaas (Ajax) had het
plan geopperd om het aantal toegestane
contractspelers te verhogen tot 25 tot nu
oe 20), een plan, waar ook.Elinkwijk ach
terstond. Het sectiebestuur was op besliste
wijze tegen deze suggestie.
Indien dit noodzakelijk mocht worden
geacht heeft het sectiebestuur de machti
ging gekregen om een achterstallig pro
gramma desnoods een volledig competitie
programma in het komend seizoen, op
woensdagen te laten spelen.
ADVERTENTIE
§p| MAAGTABLETTEN
helpen snell ff
Elke semi-profclub kan voor de aanvang
van een seizoen aan de KNVB vijf spelers
opgeven tusen de 16 en 21 jaar als zoge
naamde beschermde jeudspelers. Deze
spelers kunnen geen overschrijving krijgen
naar een andere semi-profclub, zolang zij
op de betreffende lijst staan. Een bepaalde
speler kan maximaal drie jaar door dit be
sluit worden gebonden. Zonder meer kan
zo'n speler echter naar een amateurclub
overgaan.
Twee argumenten hebben voor deze
regeling gepleit: in de eerste plaats kunnen
de clubs op deze wijze profiteren van de
moeite en de kosten, welke zij aan de op
leiding van jeugdige spelers hebben be
steed. Op deze wijze wordt ook de uitbrei
ding tot 25 contractspelers overbodig. Want
dit laatste zou het budget van menige ver
eniging te boven gaan.
De Zwitserse wielrenner Graf heeft zater
dag de Ronde van Zwitserland gewonnen.
Zyn landgenoot Strehler won de achtste en
laatste etappe van de ronde, van Chur naar
Zurich, een afstand van 212 km, die hy
aflegde in zes uur, 13 minuten en 8 sec.
De uitslag van de achtste etappe luidt:
1. Strehler (Zwits.) 6.13.08, 2. Nascimberne
(It.) z.t. 3. Guerini (It.) z.t.. 4. Schaer (Zwits.)
z.t. 5. Schellenberg (Zwits.) z.t. 6. Plankaert
(B.) z.t. 7. Robinson (G.B.) z.t. 8. Traxel
(Zwits.) z.t.
Nolten werd 34e in 6.13.45 en Van der
Pluym 35e in dezelfde tijd. In totaal wer
den 41 renners geklasseerd.
Maenen heeft in deze etappe de strijd
gestaakt. Het eindklassement luidt:
1 Graf (Zwits.) 47.05.02. 2. Schaer (Zwits
47.10.01. 3. Plankaert (B.) 47.12.48. 4. Hoï-
lenstein (Zwits.) 47.15.19. 5. Junkermann
(Did.) 47.17.19. 6. Rosello (It.) 47.22.34. 7
Strehler (Zwits.) 47.24.59. 8. Nascimbene
(It.) 47.25.48, 9. Robinson (G.B.) 47.28.27. 10.
Massocco (It.) 47.29.33. 11. Nolten 47.31.07
12. Negro (It.) 47.33.54. 26. Van der Pluym
48.10.41.
In de competitie om het kampioen
schap van Nederland speelden Sparta
en Elinkwijk zaterdagavond in Rot-
terdag gelijk (0-0). Dit gebeurde in
een wedstrijd, waarin de Rotterdam
mers de beste papieren hadden voor
de overwinning en de gasten zullen
over dit resultaat zeker niet ontevre
den zijn. Lang bleef de strijd gelijk
opgaan. In de laatste fase echter stond
Elinkwijk met de rug tegen de muur.
Overigens kon deze geanimeerde, maar
niet bijster goede ontmoeting in twee vol
komen verschillende delen worden ge
splitst. De eerste speelhelft was dé minst
aantrekkelijke. Sparta was iets meer in de
aanval en de aanvallen bevatten soms een
element van verrassing door de snelheid,
waarmede zij werden uitgevoerd. Daardoor
kreeg invaller-midvoor Daniels een paar
maal een fraaie scoringskans, maar hij
faalde volkomen. Schieten was ook een
slecht verzorgd onderdeel bij Elinkwijk.
Het gebeurde veelal ook van te grote af
stand, na aanvallen die te doorzichtig van
opzet waren.
Veel levendiger werd de tweede helft.
Elinkwijk kwam geestdriftig naar voren,
maar Huntink en Westers zochten het doel
op de verkeerde plaats. Dit initiatief duur
de evenwel niet lang. Na een tiental minu
ten werden de Utrechters van de Spar
taanse speelhelft verdreven. Van Ede glipte
nu gemakkelijker door de defensie en ver
scheen ook zelf vaker voor Kraak, die
meermalen op de proef werd gesteld'. De
Utrechtse doelman stak echter in goede
vorm en eens voorkwam hij een doelpunt
door bij een laag schot van Van Ede in een
snelle reactie zijn been uit te steken.
Doordat Verhoeven en Koning van Spar
ta het middenveld op de duur vrijAvel ge
heel beheersten, speelde de laatste fase
zich voornamelijk in en om het Utrechtse
doelgebied af. De schutter ontbrak echter
en haast ging Elinkwijk nog met de zege
naar huis, toen Klein in de laatste minuut
een schot loste, dat Van Dijk slechts met
moeite kon keren.
De wedstrijd, waarin vooral aan de kant
van Elinkwijk nogal fors werd gespeeld,
werd door ongeveer 18.000 toeschouwers
bijgewoond.
In de wedstrijd NACRapid heeft het
niet aan spanning ontbroken. Na 17 minu
ten scoorde Janssen voor Rapid, hetgeen
naar later bleek het enige doelpunt was
in deze ontmoeting.
De spelers van NAC hebben met groot
enthousiasme alles in het werk gesteld om
de voorsprong van de tegenstanders teniet
te doen. Zij slaagden daar evenwel niet in,
omdat de verdediging van de Limburgse
ploeg met doelman Koks als uitblinker
de aanvallen op uitstekende wijze weer
stond. Stopper Smeets (Rapid) had grote
moeite met Canjels, doch hij belette deze
toch zich vrij te spelen.
Aan de andere kant van het veld speelde
Kuys (NAC) een uitstekende partij, al ging
hij niet geheel vrij uit bij het door Janssen
gemaakte doelpunt. Voorts liet Van Melis
in de voorhoede van Rapid goed werk zien.
Hij was ook de grondlegger van het doel
punt dat door Janssen werd gescoord.
In het begin van de wedstrijd domineerde
de Limburgse ploeg, doch daarna waren
het de spelers van NAC, d'ie het tempo
verhoogden en geruime tijd druk op het
doel van Koks uitoefenden. Schoten van
Canjels en Overbeeke werden evenwel
door de Rapid-keeper op uitstekende wijze
gekeerd.
Tot de rust had de doelman van Rapid
handen vol werk om de voorsprong te be
houden. Fel vochten de spelers van NAC
na de hervatting voor de gelijkmaker.
Evenwel zonder succes. De Limburgers
hielden stand.
De stand is nu:
Rapid 2 2
NAC 2 1
Elinkwijk 2 0
Sparta 2 0
0
0
4
4—1
0
1
2
3—3
1
1
1
2—3
1
1
1
1—5
Hoewel de temperatuur van het water
even 16 graden Celcius niet erg aanlok
kelijk was om een baantje te zwemmen,
verscheen zondagmiddag een groot aantal
deelneemsters en deelnemers aan de start in
de zwemvijver „Groenendaal" in Heemstede,
waar wedstrijden gehouden werden om de
kampioenschappen Kring Haarlem KNZB.
De organiserende vereniging HPC leverde
met DWR de beste prestaties.
De uitslagen waren:
50 meter vlinderslag jongens: 1. J. Sint,
DWR, 37,9 sec.; 2. R. Band, HPC, 38,7 sec.;
3. J. Ekering, HVGB, 40,1 sec.
25 meter vlinderslag meisjes: 1. M. Sint,
DWR, 17,1 sec.; 2. M. Fuykschot, HVGB, 17,7
sec.; 3. G. Bernink, DWT, 18,4 sec.
100 meter vrije slag dames: 1. H. Band,
HPC, 1 min. 14.9 sec.; 2. M. Smit, HPC, 1 min.
15 sec.; 3. A. Drogtrop, DWR, 1 min. 19.6 sec.
100 meter vrye slag heren: 1. R. Prins,
HPC. 60 sec.; 2. W. Geurtsen. HPC. 60,2 sec.;
3. W. Burgraeve, DWR, 1 min. 7 sec.
4 x 25 meter wisselslag persoonlijk: 1. J.
Spoor, DWR, 1 min. 23,8 sec.; 2. H. Band,
HPC, 1 min. 24 sec.; 3. T. Steensma, Haar
lem, 1 min. 31,2 sec.
100 meter schoolslag heren: 1. W. Geurt
sen. HPC, 1 min. 21,5 sec.; 2. G. Luttikhuizen,
DWT, 1 min. 24,6 sec.; 3. T. Bleeker, DWT,
1 min. 25 sec.
4 x 50 meter wisselslag estafette jongens:
1. HPC I 2 min. 33,7 sec.; 2. Haarlem 2 min.
35.5 sec.; 3. HPC III 2 min. 48 sec.
4 x 50 meter wisselslag estafette meisjes:
1. HPC I 2 min. 53,3 sec.; 2. HPC II 2 min.
59 sec.; 3. NVA 3 min. 4.8 sec.
10 x 50 meter vrije slag estafette heren:
1. HPC 5 min. 9,5 sec.; 2. Haarlem 5 min. 22,5
sec. 3. DWT 5 min. 23,8 sec.
4 x 100 meter vrije slag estafette dames: 1.
HPC 5 min. 30 sec.; 2. VZV 5 min. 55,4 sec.;
3. DWR 6 min. 4,2 sec.
De Grote Prijs van Parijs, een ren over
3000 meter, gedoteerd met ruim 200.000
gulden, is gewonnen door „Vattel" van
mevrouw Volterra. „Floriados" van Boul-
lenger werd tweede en „Azteque van Prins
Tousson derde. „Jithuka" van de Aga
Khan eindigde op de vierde plaats. De tijd
van de winnaar was 3 min. 14,12 sec.
Het Nederlands twaalftal heeft In Gro
ningen één van zijn fraaiste wedstrijden
van de laatste jaren bekroond gezien met
een 50 overwinning op België, nadat het
bij rust met 10 de leiding had. De ver
jonging, die de keuze-commissie in het
Nederlands twaalftal had aangebracht, be
tekende een verbetering. En de 3500 toe
schouwers in het Oosterparkstadion in
Groningen hebben dan ook een wel zeer
aantrekkelijke wedstrijd gezien.
Van ruwheid was ditmaal geen sprake,
zodat geen enkele strafworp behoefde te
worden gegeven. De Oranjeploeg was zeker
een tempo sneller dan de Belgische, die
zeker niet onverdienstelijk speelde. Maar
tegen déze Oranjeploeg had elk Belgisch
twaalftal de vlag moeten strijken.
"Vooral de nieuwe begihaanval met Bos
en debutant B. v. Herk heeft wel laiten zien,
dat snelheid en goede lichamelijke conditie
de beste factoren zijn om vrije kansen te
scheppen.
Dat die aanvallen aanvankelijk niet in
doelpunten werden omgezet, moet toege
schreven worden aan het niet-vinden van
de juiste richting.
Daardoor had België bijna in de 10de mi
nuut de leiding genomen, doch de maak
ster van dit doelpunt had de loopregel
overtreden, zodat de arbiter het doelpunt
moest annuleren.
Fraai spel
Nederland bleef door zeer fraai midden-
vakspel van Zwaanswijk sterk in de meer
derheid, en in de 31ste minuut kon debu
tant v. Herk, na goed aangeven van mej.
Zwaanswijk, de score voor Nederland ope
nen (eennul). Met deze stand brak ook
de rust aan.
In de tweede helft had België wederom
wat pech, toen enkele goede kansen door
slordig schieten verloren gingen. Een een
een stand was op dat ogenblik niet onver
diend geweest. Nederland bleef uitstekend
aanvalsspel geven en toen Bos debutant
v. Herk een tweede kans gaf, leidde dit tot
tweenul.
Nederland houdt stand
De hierop volgende vakverwisseling Het
wederom van beide zijden zeer fraai en
snel middenvakspel zien met Nederland in
de meerderheid. Het tweede aanvalsvak
had reeds spoedig succes door mev. Merk
(drienul), snel gevolgd door een vierde
doelpunt van Zwaanswijk. De Belgen ble
ven taai tegenstand bieden, maar de Ne
derlandse verdediging gaf geen krimp.
Tenslotte bracht aanvoerder Munniks de
eindstand op vijfnul.
Na afloop bracht het publiek beide ploe
gen een ovatie voor deze bijzonder mooi
gespeelde interlandkorfbalwedstrijd.
ADVERTENTIE
<$9
MAAGTABLETTEN
helpen snell 1
•ABLETTEN jKV
helpen snell F
Ze hadden nu al enkele uurtjes gevlogen; en Abdoel begon 'n raar gevoel in zijn
maag te krijgen.
„Zeg", zei hij bedenkelijk, heb jij ook zo'n hongerr
„Ja", antwoordde Mohab. „Ik krijg verschrikkelijk veel trek!"
Tjadat was nou iets, waw ze niet op gerekend haddenze hadden niets eet
baars meegenomen op hun tocht. En dat begonnen ze nu te voelen!
Mr. R. J. E. M. van Zinnicq Bergmann op „Rodeo" over de bomen tijdens het
springconcours op de Olympische Dag in Amsterdam.
De 21-jarige Arnhemmer Joop Blaauw
zaterdag reeds étappe-winnaar in Mep
pel is winnaar geworden van de twee
daagse wegwedstrijd „Rond het IJselmeer".
De Heemsteedse amateur Piet Steenvoor
den legde in deze 425 kilometer lange koers
beslag op de tweede plaats vóór De Jager
uit Hoog-BIokland en de winnaar van de
tweede étappe, Van den Brand uit Schijn-
del.
In de eerste étappe van Amsterdam naar
Meppel werd reeds in de contreien van
Sijbekarspel, na amper 45 kilometer fiet
sen, het sein voor de grote aanval gegeven.
Negen renners, t.w. De Ruiter, H. Cuvelier,
Wallet, Steenvoorden, Pronk, Jansen,
Blaauw, Van Diemen en Plasmeyer wel
ke laatste weer terugviel ontsnapten
toen aan de aandacht van hun concurren
ten.
Bij het binnenrijden van Friesland (103
km.) bedroeg het verschil tussen de kop
en het tot dertig man uitgedunde peloton,
ruim anderhalve minuut. De strijd was
echter nog geenszins gestreden, want nadat
eerst Wallet en Jansen en ook Cuvelier en
Van Diejnen door vermoeidheid van het
voorste plan verdwenen, moesten tenslotte
ook de sterk rijdende Steenvoorden,
Blaauw, De Ruiter en Pronk voor de over
macht van de achtervolgers het hoofd bui
gen. Er waren toen 180 kilometer afgelegd
en de kopgroep werd door deze fusie 19
man sterk.
Op Jonker, De Ruiter, Van Houwelingen
en Pronk na, die in het zicht van Meppel
moesten afhaken, snelde deze groep op de
finish af en daar toonde Blaauw zich in de
eindsprint de sterkste vóór De Jongh, Rol,
Teunisse, Steenvoorden, Van Wetten, en
De Jager. De Beverwijkers Groot, Niesten
en De Ruiter werden resp. 13e, 14e en 18e
en de Haarlemmers Koek, Mathot en L.
Vaars resp. 38e, 43e en 44e. Blaauw legde
de 239 kilometer af in 5 uur 59 min. en
18 sec.
Slijtageslag
De étappe van Meppel terug naar Am
sterdam was minder levendig dan de eer
ste étappe. Daaraan was hoofdzakelijk het
hoge tempo debet aan, dat de vijftien best
geklasseerden onderhielden om elke uit
looppoging bij voorbaat in de kiem te smo
ren. Elf van deze kanshebbers Damen,
Van Wetten, Van Houwelingen en De Vree
werden door lekke banden uitgeschakeld
snelden met Jan Buis, Ribbelink, Wuur-
man en Stoete, die alle vier in de voor
gaande rit een te grote achterstand had
den opgelopen om nog een kans te maken
op de eindzege, door de Veluwe en 't Gooi
naar de eindstreep in het sportpark aan de
Kruislaan. Stoete en Steenvoorden deden
nog enkele pogingen om de strijd met een
ontsnapping in hun voordeel te beslissen,
maar de andere renners waren op hun
hoede en stonden niemand toe om alleen
aan de streep te arriveren.
Een eindsprint scheen de beslissing te
moeten brengen, doch op 300 meter van het
sportpark waar nog een ronde van 450
meter afgelegd moest worden kwam
Wuurman ten val en hij sleepte Rol, De
Jongh en Buis met zich mee. Blaauw, die
hen wist te ontwijken, nam de leiding en
stond deze niet meer af. Als eerste snelde
hij de sintelbaan op en kwam toen even
eens ten val. Van den Brand, Stoete, De
Jager en Steenvoorden, die in deze volg-
orde finishten snelden hem daardoor
voorbij.
Niesten werd 6e, Groot 8e, Koek 17e,
Vaars 18e en De Ruiter 20e. Van den Brand
legde de 186 kilometer af in 4 uur 26 min.
en 48 sec.
Eindstand: 1. J. Blaauw, (Arnhem), de
425 km. in 10 uur 26 min. 6 sec. 2. P. Steen,
voorden (Heemstede); 3. De Jager (Hoog
Blokland); 4. v. d. Brand (Schijndel); 5.
Teunisse (Utrecht); 6. De Jongh (Made);
7. Pos (Vreesland); 8. Niesten; 9. Groot
(beiden Beverwijk); 10. Kersten (Sieben-
gewald); 14. De Ruiter (Beverwijk; 23.
Koek; 27. L. Vaars (beiden Haarlem).
GERBERINK. Gerberink, die de laatsta
jaren als doelverdediger voor Preussen
Munster heeft gespeeld, zal per 1 juli naar
Nederland terugkeren. Hij is als doelman
door Enschedé gecontracteerd. Gerberink
heeft jaren geleden reeds het doel van deze
club verdedigd.
ADVERTENTIE
- mf
iii
(Copyright Cosmospresse, Genève
Gebaseerd op historische
gegevens door
10
Vast staat wel, dat Marie Antoinette De
Rohan met alleen haar koninklijke, doch
ook hoogst persoonlijke gunsten in het
voor uitzichtstelde, iets wat De Rohan in zij
ook hoogst persoonlijke gunsten in 't voor
uitzicht stelde, iets wat De Rohan in zijn
zelfverzekerheid en in het bewustzijn van
zijn grote succes bij vrouwen in het alge
meen als iets vanzelfsprekends accepteer
de.
Maar het spel kan zo niet eeuwig wor
den voortgezet. Te dikwijls troffen De Ro
han en Marie Antoinette elkaar bij offici
ële gelegenheden, om het de kardinaal niet
te doen opvallen, dat zij daarbij niet de
minste tekenen van een nieuwe verstand
houding gaf, integendeel.
„Zij moet hem binnenkort eens ontvan
gen", besloot Rétaux op een gegeven dag
na een gesprek met Jeanne.
Jeanne tikte veelzeggend tegen haar
voorhoofd. „Je bent gek. Dat krijg je nooit
voor elkaar. Hoe zou je dat dan willen
doen?"
„Laat dat maar aan mij over, dat is
mannenwerk".
Rétaux had een ernstig onderhoud met
zijn vriend Nicolaas de la Motte, en samen
werkten zij een plan uit, dat tot de meest
komische gebeurtenissen uit de geschiede
nis zou leiden.
Nicolaas de la Motte was een bekende
verschijning in het park van het konink
lijke paleis, waar jongere en oudere dames
plachten te wandelen. Zij kenden hem en
zij wisten, dat hij dikwijls met deze of gene
nader contrast zocht. Zij wisten ook dat hij
righeid aan de dag legde.
Maar in de Juli-dagen van 1784 zag men
hem dagenlang door de lanen slenteren en
alle dames, die hij tegenkwam, grondig op
nemen, zonder ook maar met iemand een
afspraakje te maken. Zijn vlotte keuze
scheen hem ineens in de steek te hebben
gelaten.
Tot hij in een van de stillere lanen op een
gegeven dag een bijzonder knap meisje te
genkwam. Haar naam is in de geschiedenis
bij zijn keuze niet steeds een grote kieskeu-
bewaard gebleven: Nicole Lequay. Zij
voerde echter naar de mode van die tijd
ook een andere naam, een soort schuil
naam, die zij gebruikte wanneer zij op het
pad van het avontuur en de liefde was:
Oliva d'Esigny. Onder die naam heeft zij in
de geschiedenis de grootste bekendheid ge
kregen en die zullen wij dus verder ge
bruiken.
Over de gelijkenis tussen Oliva en Marie
Antoinette zijn naderhand boeken vol ge
schreven. Naar de weinige afbeeldingen,
die er thans nog te raadplegen zijn, is die
gelijkenis echter niet zo groot geweest, ze
ker niet zo sterk als later legendarisch
werd. Het is echter zeer goed mogelijk, dat
zij inderdaad nog de meeste gelijkenis met
Marie Antoinette heeft getoond van de da
mes, die in die tijd en op die plaats waren
te vinden. Maar de keuze was beperkt.
Nicolas de la Motte wandelde enige ma
len door de laan en keurde Oliva met
monsterende blikken. Daarna nam hij
plaats op een stoel naast haar en begon een
gesprek.
De verhalen, die Oliva hem vertelde
over haar verleden, waren niet van roman-
tisch-sentimentele verdichtsels ontbloot,
maar hadden toch alle een grond van waar
heid. Het stond in die tijd nu eenmaal goed,
interessante jeugdverhalen te vertellen, en
Oliva deed mee aan die mode, zonder noch
tans de waarheid te veel geweld aan te
doen. Zij hield niet van draaien en bedrie
gen, een eerlijkheid, die Jeanne de la Motte
later zou verleiden tot haar oordeel: „een
verschrikkelijk dom kind". Maar een eer
lijkheid, die haar ook minder gemakkelijk
de doortrapte intriges van anderen deed
doorzien. Ongetwijfeld is Oliva de meest
eerlijke en ook de onschuldigste speelster
geweest in het trieste collier-drama.
De verhouding tussen Oliva en „de
graaf" werd al spoedig intiem en zij liet
zich door hem naar haar kleine woning in
de Rue du Jour begeleiden, waar hij al
lengs meer en langer op bezoek kwam.
„Ik moet toegeven", zo vertelde zij later,
„dat hij zich nimmer te buiten ging aan
ongeoorloofde intimiteiten. Onze verhou
ding was alleen maar een speelse flirt. Hij
interesseerde zich erg voor mijn vermogen
en vooral voor mijn vooruitzichten. Hij liet
doorschemeren, dat hij wel voor een goede
protectie zou kunnen zorgen
We zullen ons niet verder verdiepen in
de aard van deze „onschuldige flirt". Zeker
is, dat De la Motte zijn rol goed speelde en
in geen enkel opzicht wantrouwen in zijn
bedoelingen wekte, integendeel, er in
slaagde haar vertrouwen te winnen.
Op 9 augustus kondigde hij haar het be
zoek aan van „iemand van de hoogste
stand", die nog diezelfde avond verscheen.
De voornaam uitziende dame was nie
mand anders dan Jeanne de la Motte, die
zulk een indruk maakte op Oliva, dat die
naderhand het tussen beiden gevoerde ge
sprek nog nauwkeurig kon navertellen.
„Je moet vertrouwen in me hebben, lie
ve kind, en eens goed luisteren wat ik je
te vertellen heb. Ik ben iemand van zeer
goede stand en behoor tot de hofkringen.
Zelfs geniet ik het volste vertrouwen van
de Koningin". Als bewijs toonde zij enige
brieven met het koninklijke monogram aan
het verblufte meisje.
„Ik bezit het vertrouwen van de ko
ningin, we zijn als het ware twee vingers
van dezelfde hand, zo na sta ik haar. Daar
om heeft ze mij ook verzocht, haar een
dienst te willen bewijzen, namelijk iemand
te vinden, die iets voor haar wil doen op
een bepaalde nauwkeurig afgesproken
wijze. Ik heb mijn oog op jou laten vallen.
Als je wilt doen wat er door de koningin
van je gevraagd wordt, zal ik je 15.000
livres als beloning schenken, en de ko
ningin zal je een nog véél waardevoller
geschenk als dank geven. Ik kan je nu mijn
naam nog niet noemen, maar binnenkort
hoor je er meer over. Als je geen vertrou
wen in me hebt, ben ik ook wel bereid om
nu met je naar een notaris te gaan waar
we een stuk kunnen laten opmaken dat je
wettelijk recht geeft op de 15.000 livres".
Het is geenszins verwonderlijk, dat het
jonge meisje zonder enige aarzeling op het
voorstel inging en zich bereid verklaarde
de koningin een dienst tebewijzen.
Daarop stond de dame op en deelde bij
het vertrek nog mede, dat graaf de la Motte
haar de volgende avond met een koets zou
komen afhalen om haar naar Versailles te
brengen.
Oliva was in de zevende hemel dat haar
dit klaarblijkelijk prachtige avontuur be
schoren zou zijn.
Hoe zeker Jeanne van haar zaak was,
bleek wel uit het feit, dat zij al een paar
dagen eerder De Rohan een koerier had
gezonden met de boodschap, dat hij onmid
dellijk naar Parijs moest komen om zich op
iets belangrijks voor te bereiden. De Rohan
was van plan geweest de zomermaanden in
de Elzas door te brengen, maar vertrok
hals over kop naar Parijs.
Men liet Oliva geen tijd, zich te beden
ken of te gaan piekeren over de vreemde
gebeurtenissen. Reeds de volgende middag
kwam de graaf haar in een rijtuig halen
om haar naar Versailles te brengen. Daar
stond bij de toegang tot het park de dame
van hoge stand te wachten in gezelschap
van een kamenier. Zij liet het tweetal uit
stappen en beval de graaf op hooghartige
toon Oliva naar haar woning te brengen.
Onmiddellijk daarop verdween ze. De la
Motte begeleidde Oliva naar een woning
aan de Place Dauphine, waar hij op zijn
beurt verdween om haar in gezelschap van
de kamenier achter te laten.
Na twee lange uren van wachten doken
de graaf en de dame weer op. Beiden wa
ren in een stralende stemming.
„Ik kom juist van de koningin vandaan",
verklaarde zij opgewekt, „en ik heb haar
verteld, dat ik de juiste persoon voor haar
opdracht gevonden heb. Ze is erg blij, dat
je haar helpen wilt en wacht met ongeduld
af, hoe de zaken morgen zullen verlopen".
Nu kon Oliva haar nieuwsgierigheid niet
langer bedwingen. „Waar gaat het dan om,
wat gaat er morgen gebeuren?"
„O, niets belangrijks, je zult het wel
zien".
„Hoe moet ik u eigenlijk aanspreken,
mevrouw.
„Noem mij maar gravin. Ik ben de echt
genote van graaf De la Motte, maar van af
komst een Vajois. Aan het hof noemt men
mij gravin Valois, dat wilde de koningin.
(Wordt vervolgd).
