Indiase arbeider laat machine in de steek als buffel kalft Agenda voor Haarlem Toch nog complete uitgave van Slauerhoffs werk? Industriële mentaliteit botst met agrarisch cultuurpatroon Fabriek moet volgende generatie gewennen Puzzelpauze Litteraire Kanttekeningen ZATERDAG 28 JULI 1956 Goede aanleg Concurrentie Investering 18 jaar transpiratie-lucht Examens Tandem door auto aangereden Motorrijder met 90 km. uit de bocht: ongedeerd Nederlands gezin kreeg auto-ongeluk in Frankrijk Nieuwe conferentie van de Grote Vier over Duitsland? Amerikaans Congres tot 7 januari op reces Lestoestel van Luchtmacht neergestort; piloot gedood Voor goede en duurzame vloeren EDELHOUT vloeren HAARLEM zijlstraat 96 Kerkelijk Nieuws Zeepost VERDACHT GELUID Tas van Pakistaner terecht Van een speciale verslaggever) HET IS GEMAKKELIJK te voorspeüen, dat India een goede industriële toekomst tegemoet gaat. Er zijn grondstoffen, er zijn arbeiders, er is belangstelling en begrip. Bovendien is men er diep van doordrongen, dat industrialisatie een levensvoorwaarde is. Er is één gevaar: dat men te hard van stapel loopt, en dat men het tè groots op zet. India heeft haast en dat is begrijpelijk. Br is een achterstand van generaties in te halenBij de snelle technische ontwikke ling van het ogenblik raakt bovendien ieder, die met een nieuw bedrijf begint, bevangen door de angst de bus te missen als hij niet snel genoeg is. India kent. die angst duizendvoudig. Maar een nationale industrie moet, zoals alles wat groeit, een natuurlijke groei hebben. Zo'n proces kan men versnellen, maar niet forceren. Voor een volk zonder industriële traditie is dit moeilijk te aanvaarden. Men denkt te licht, dat de zaak bekeken is als men een fabriek bouwt, er machines in zet, een vol doende aantal arbeiders werft en hun leert de machines te bedienen. Een Europeaan, die de leiding heeft van een splinter nieuwe fabriek, werd naar Nieuw Delhi ontboden, waar men hem verontrust vroeg wat er in vredesnaam aan de hand was. Er werkten meer mensen dan in een soortge lijke fabriek in Europa, maar de produktie bleef achter bij die van het Europese bedrijf. Dit is een normaal verschijnsel. Het is een gevolg van het ontbreken van een industriële traditie. De Indiër staat innerlijk vreemd tegenover de machine. Die machine, de zijne, heeft hij leren bedienen in een scholings periode van zes tot negen maanden. Meer tijd is er meestal niet, de fabriek moest wor den bemand. Een volledige technische scho ling van jaren is voorbehouden aan de jeugd. Die eenzijdig geschoolde man schiet tekort in alles wat buiten de gewone routine valt. Hij is nog niet bedacht op de kleine pannes met machine en grondstof, die een Europese arbeider met zijn veelzijdiger ervaring spe lenderwijs opvangt. Daarom zijn er dikwijls meer mensen nodig om een bepaalde taak te verrichten dan in Europa. Voor het eerst in India; meisjes in de fabriek voor specifiek vrouwelijk precisiewerk. Moderne woningen voor de laagste categorie werklieden (de „peons" of knechten) in Chandigarh, de nieuwe stad, die onder leiding van Le Corbusier wordt gebouwd. Met scholing alleen is dit niet te verhelpen. Traditie is een kwestie van tijd, men zou kunnen zeggen: van overerving. De industriële arbeid „in het bloed hebben" is meer dan een kwestie van technisch onderwijs. Een arbeider op een sleutelpositie in een groot bedrijf bleef zonder melding een dag weg. Het was een geschoold man met een goed loon. Toen hij de volgende dag weer verscheen en men hem vroeg waarom hij verzuimd had, antwoordde hij: „Mijn buffel moest kalven en daar moest ik bij zijn". Hij was er niet van te overtuigen, dat hij, de fabrieksarbeider, aan zijn machine behoorde te staan. Het argument, dat zijn afwezigheid het bedrijf schade berokkende, maakte geen indruk op hem: en zijn buffel dan? Men polste zijn collega's. Hun commentaar was: „Tja, maar als zijn buffel moest kalven ZO'N VOORBEELD maakt duidelijk wat industriële traditie betekent. Hier is de fabrieksarbeider nog gebonden aan het agrarische levenspatroon. Het zijn niet alleen agrarische be slommeringen die tot veelvuldig verzuim leiden. Vandaag is het de buffel, morgen een godsdienstig feest, overmorgen een fa miliegebeurtenis. De machine is nog niet de dwingeland die zij voor ons in het westen is. „Gelukkig" kan men zeggen. Ja, maar dan moet men ook niet aan industrialisatie beginnen. Een moeilijkheid bij de industriële organisatie is ook de neiging tot provincialisme, die de Indiër is ingeboren. Een in genieur uit de Pensjaab is geneigd zich te omringen met streek genoten, een voorman uit Bengalen kiest zonder nadenken Ben gaalse arbeiders, of ze geschikt zijn of niet. Dan is er nog het kasteverschil, dat in de fabriek kan doorwerken en de arbeids verhoudingen kan beïnvloeden. De egaliserende, de als men wil democratiserende werking van de fabriek is nog niet voltooid. Er zal minstens een generatie voorbijgaan voor het zover is. Maar en dit is het belangrijkste de Indiër is van aanleg een kundig industrieel arbeider. Er werken Zwitserse, Britse, Amerikaanse, Duitse en vele andere ingenieurs in India. Wie de jonge Indiase industrie bezoekt, krijgt van hen steeds te horen: de arbeiders zijn intelligent en ijverig, zij passen zich opvallend snel aan en werken hard en toegewijd. Waar gelegen heid tot scholing wordt geboden, stromen de gegadigden toe. Zij hebben technisch begrip en zij hebben liefde voor hun werk. Dit is een kapitaal dat, goed belegd, voor India's toekomst nog rijker rendement zal afwerpen dan de rijkste grondstoffen- voorraden en de beste handelsrelaties. Een Engels commercieel ingenieur, die voor het eerst in India was en de nog geen tien jaar oude locomotief fabriek te Chitte- ranjan bezocht, kon geen enkele zwakke stee ontdekken. Men deed dat in Engeland niet beter, niet efficiënter, niet sneller. Hij had dit niet verwacht. NU AL hoort men van tijd tot tijd India mèt Japan noemen als een geduchte mededinger voor de westerse industrie op be paalde markten. Dumping? India zou zich deze praktijk niet kunnen veroorloven en het heeft zulke methoden niet nodig. Maar het loon ligt naar westerse maatstaven belachelijk laag. Arbeidskrachten zijn te kust en te keur beschikbaar. In de steden ziet men overal bordjes aan de deuren van grote en kleine bedrijven: „Geen vacatures". Miljoenen snakken naar werk, dat een minimaal inkomen garandeert. Een huisbediende vraagt dertig tot vijfendertig roepies in de maand, dat is vijfen twintig tot dertig gulden. De man krijgt ook kost en inwoning, maar meestal heeft hij dan ergens in een dorp zijn gezin, dat zijn financiële steun nodig heeft, omdat het op het stukje grond zijn bestaan niet kan dekken. Juist daarom is vader er op uit getrokken. Deze situatie bepaalt mede het looonpeil. Men kan zeggen, dat in de industrie het loon voor een ongeschoolde arbeider varieert van tachtig tot honderd roepies, vijfenzestig tot tachtig gulden per maand. Dit is het loon, dat hij in zijn handen krijgt. De basis is ongeveer twee roepies per dag, maar daar komen sociale uitkeringen en dergelijke bij. Een geschoolde arbeider heeft gemiddeld een maximum van honderdvijftig roepies, honderdtwintig gulden per maand. In de grote bedrijven kan hij vijf of zeshonderd roepies, vier tot vijfhonderd gulden, per maand verdienen, maar dan heeft hij de rang van voorman bereikt en worden er hoge eisen aan zijn vakbekwaamheid ge steld. De beperking van het aantal werkuren (een normale werkweek telt veertig uren) geldt voor hem meestal ook niet. Men moet voorzichtig zijn mét vergelijken. Deze lonen zijn in India niet zo laag als ze lijken, het loon van de huisbediende wijst dit al uit. De behoeften zijn nog gering, de bestedings mogelijkheden ontbreken. De huren in de arbeidskolonies zijn laag: over het algemeen betaalt men tien percent van het loon tot een maximum van achttien roepies (vijftien gulden) per maand voor een driekamerwoning en tot een maximum van tien roepies (acht gulden) en vijf roepies (vier gulden) voor een grote en een kleine tweekamerwoning. Medische verzorging is vrijwel overal kosteloos, de mogelijk heid tot ontspanning beperkt zich meestal tot één bioscoop en tot de arbeidersclub, die door het bedrijf wordt gesubsidieerd. Zoals men voorzichtig moet zijn met vergelijkingen met het Westen, zo moet men ook voorzichtig zijn met het vergelijken van de arbeidsverhoudingen in India zelf. Het hier getekende beeld gaat niet op voor het industrieproletariaat, dat in de af gelopen vijftig a zestig jaar in de Indiase miljoenensteden is ontstaan. Het geldt voor de grote, geïsoleerde bedrijven met hun arbeidskolonies en voor de jonge particuliere en staats- industrie, die uit de grond wordt gestampt. Als zodanig geldt het als maatstaf voor de toekomstige ontwikkeling. Als men heeft gezien hoe India het ontwikkelingspeil en daarmee ook de behoeften van zijn bevolking omhoog poogt te schroeven, dan kan men voorspellen, dat mèt de uitbreiding van zijn indus trieel potentieel de lonen omhoog zullen gaan en de mogelijk heid van „dumping", waarvan het vermoeden al eens is uitge sproken, minder waarschijnlijk zal worden. Maar voorlopig moet India van het lage loonpeil profiteren. Het kan zich zo een plaats op de wereldmarkt veroveren en langzaam zelf tot een markt met weldra vierhonderd klanten groeien, waar de rest van de wereld zich gaarne een plaats zal veroveren. Voor de rest van de wereld is nu het ogenblik gekomen zich op deze ontwikkeling te bezinnen. Wie nu belegt, int straks dividenden; dit geldt voor de koopman en voor de staatsman. Rusland ziet dit al wel in! Traditiegetrouw zullen wij met onze we kelijkse puzzel stoppen tot september. Op zaterdag 1 september verschijnt dus onze puzzel weer en wij hopen dan onze trouwe puzzelaars met versterkte gelederen weer te zien oprukken tegen de raadselbastions van ons blad. De vorige puzzel was velen te machtig. Toch waren er ook een aantal goede oplossers. Onder hen verlootten wij de drie geldprijzen. Winnaars zijn: C. H. Nieuwenhuizen, Sterrebosstraat 48, Haar lem f7.50; A. v. d. Hoff, Pegasusstraat 2, Haarlem f5; mevr. J. Maree-Harmsen, Jan Steenstraat 75, Haarlem f 2.50 Oplossing der vorige puzzel: Verwant, spuitje, smullen, verhaal, bezeten, verloot, ootmoed, kleuter, friseur, zeevalk, schalks, Trineke, vernuft, schaats, dossier, duister, bewaker, schuine, bezwaar, gelegen. (De Volgorde kan ook anders zijn). Naar ons bleek is het de meeste puzze laars opgevallen dat „and" een zetfou' moest zijn. Zij hebben althans „verwant" en niet „verwand" ingevuld. Niettemin onze verontschuldiging voor de extra moeite. ADVERTENTIE en geen vrienden! bedierf alles MeJuHr. Ina Schollenborg, W. van Outhoornstraat. Den Haag, «chrljlt: „Ik had zo'n last van tranjplratlo fc«S£^ï38«S8ffi!8SS dat do monien op kantoor gowoon nlot moor naar mo toe kwamen. Op feestjes bleef Ik vaok alleen. Arrld crèmo bracht de oplossing. Eon moordmlddcll Transpiratie weg, geur weg, gcon plokken moor In do lurken, altijd roker van mezelf.'" Een beetje Arrid In de okselholten - eenvoudig en vlug. Meteen stopt de transpiratie, geen spoortje geur meer te bekennen. Arrid werkt volgens een geheel nieuw principe: het bevat Transtop, waar door de crème direct bij het aanbrengen tot diep in de onderhuid doordringt. Daarom is het zo afdoende - al is het nog zo warm, Uw oksels blijven fris en droog en bederf van kleren komt niet meer voor. Arrid-crème werkt bovendien verzachtend en ontsmettend. Begin vandaag nog met Arrid, de crème waarvan specialisten hebben vastgesteld dat het anderhalf maal langer, ze kerder en veiliger werkt. Delicaat geparfumeerd, prijs f. 1.65. Utrecht. Examen Frans M.O. a: J. A. M. Raam, Driehuis-V eisen. Bij de vroegere tankmuur in de Driehui- zerkerkweg werd een echtpaar, dat daar op een bromtandem reed, achterop gereden door een chaufferende dame. Door nog onbekende oorzaak kreeg de tandem van de auto een duw en ging tegen de grond - het echtpaar viel en de vrouw, mevrouw W. G.-K. moest met een gebroken linker arm en een hersenschudding naar het zie kenhuis worden overgebracht. Op de Rijksweg no. 9 is een motorrijder met hoge snelheid (naar eigen opgave was het negentig kilometer) uit de nogal moei lijk liggende bocht in de afgang van het viaduct over de tunnelbouw gevlogen. De motorrijder, G. L. V. uit Den Haag verloor de macht over het stuur en reed door het verkeershek links van de weg om daarna over zijn motor heen in het gras te duiken. Ondanks het feit, dat de man geen helm droeg, kwam hij er zonder kleerscheuren af, maar de motor en het hek werden deer lijk gehavend. De heer J. G. uit Goes, zijn echtgenote en drie van hun kinderen zijn ernstig ge wond geraakt, toen de door G. bestuurde auto bij Mulhouse in Frankrijk in botsing kwam met een vrachtauto. Een, vierde kind bleef ongedeerd. De vijf gewonden zijn in het ziekenhuis opgenomen. LONDEN (United Press). - In welinge lichte kringen in Londen acht men de mogelijkheid niet uitgesloten dat er vol gend jaar opnieuw een conferentie op ministerieel niveau gehouden zal worden tussen de vier grote machten over de Duitse eenwording. Ook in Russische krin gen doet dit bericht hardnekkig de ronde. Een dergelijke conferentie zou na de Amerikaanse presidentsverkiezingen in november en vóór de algemene verkiezin gen in West-Duitsland (herfst 1957) wor den gehouden. Men verklaart in Londen dat de datum van een dergelijke conferentie waarschijn lijk op een ontmoeting tussen premier Eden en de nieuw gekozen Amerikaanse president zal worden vastgesteld in de lente van 1957 voor Eden naar Rusland gaat. Een Sovjet diplomaat heeft onlangs in Londen verklaard, dat de besprekingen van Eden met primier Boelganin en partij secretaris Kroesjtsjev in mei zullen lei den tot een conferentie van de ministers van Buitenlandse Zaken. WASHINGTON (AFP/Reuter) Het Amerikaanse Congres is vrijdagavond op reces gegaan. Behoudens bijzondere om standigheden zal het niet voor zeven ja nuari 1957 bijeenkomen, dus na de in no vember te houden verkiezingen. De Senaat had tevoren nog het program voor hulp aan het buitenland ter waarde van 3.766.570.000 dollar goedgekeurd. Het wetsontwerp zal nu aan president Eisen hower ter ondertekening worden voorge legd. Het goedgekeurde bedrag is ruim een miljard dollar lager dan hetgeen de pre sident oorspronkelijk had gevraagd. Een som van 2.105.500.000 dollar is bestemd voor militaire bijstand. De rest voor eco nomische steun. Om kwart voor zes vrijdagmiddag is in de nabijheid van Lage Zwaluwe een lestoe stel van de Koninklijke Luchtmacht, van het type „Harvard", verongelukt. De be stuurder, de 19-jarige korporaal-leerling vlieger J. W. Lunter uit Bolsward, is om het leven gekomen. Hij maakte eerste oefeningen in solovlie- gen en heeft daarbij waarschijnlijk een fout gemaakt. Het toestel stortte neer en ae be stuurder was op slag dood. De „Harvard" was afkomstig van de vliegbasis Gilze- Rijen. Het toestel is neergekomen in een tar weveld in de polder Zonzeel. Verscheidene boeren, die in de polder bezig waren hun koeien te melken, zagen hoe het toestel tijdens het maken van een looping in een vrille geraakte en neerstortte. ADVERTENTIE LCnri TELEF.f 20340 Ned. Herv. Kerk Beroepen te IJlst S. v. d. Bos te Nijeveen; te Beetgum R. Hoen, kand. te Zuidlaren. Aangenomen naar Tie tjerk G. Jonkers, kand. te Sluipwijk. Benoemd tot hulppred. te Vlaarlingen J. van Lambalgen en Joh. Hoogendam, cate cheten aldaar. Bednakt voor Ede (wijkgem. 1) J. Wie man te Oudewater. Geref. Kerken Aangenomen naar Dordrecht (5e pred.- pl.) A. Donkers te Medemblik; naar Erica F. J. v. d. Wal, kand. te Utrecht, die be dankte voor Tornaard. Geref. Kerken ond. art. 31 K.O. Beroepen te Leerdam (2e pred.pl.) G. Zomer te Vrouwenpolder; te Breukelen E. R. Postma te Blokzijl. Bedankt voor Goes K. J. Kapteyn te Nij- kerk. WIE IN DE MENING mocht hebben verkeerd, dat met het verschijnen van het stief moederlijk bedeelde zevende deel der Verzamelde Werken van Slauerhoff de ere schuld" die Nederland aan deze „poète maudit" heeft, nu wel was vereffend en de uitgave daarmee als afgesloten beschouwd kon worden, heeft zich - met miskenning van hetgeen onze generatie en de komenden aan Slauerhoff verplicht zijn - falikant verrekend. Onuitgegeven in gebundelde vorm was immers nog steeds zijn critisch en essayistisch werk. Nu mag men over de „litteraire betekenis" daarvan verschil lend oordelen, men mag het desnoods in vergelijking met het „creatieve" deel van zijn oeuvre van ondergeschikt belang achten, ook daarin (broodschrijverij of niet) was Slauerhoff zichzelf - geen Ter Braak wellicht, geen Du Perron en geen Marsman misschien, maar dan toch van een merkwaardige specifiek-„Slauerhoffse" intuïtie. MEER WAS ER, dat tot dusver nog steeds in portefeuille moest blijven. Er ontbrak - behalve dan de „verantwoording" van het reeds verschenene - nog steeds, naast de uiteraard fragmentarisch gebleven publi caties van Van Wessem, Terborgh en Lehning, een volledige biografie, waarom trent ingewijden wisten, dat ze in de pen, voor een belangrijk deel zelfs al geschre ven was. Jarenlang immers, sinds Slauer hoffs dood wel, had K. Lekkerkerker zich met het leven en het werk van de weer- barstigste onzer „moderne" dichters bezig gehouden. Nu, wanneer er één kan wor den genoemd, van wiens hand een alles zins objectieve en weloverwogen levensbe schrijving valt te verwachten, dan is hij het. Lof is Lekkerkerker onwelkom, ik weet het. Maar het mag toch wel eens ge zegd worden, dat geen der commissieleden, die zich kort na Slauerhoffs dood in 1936 spontaan belastten met de verzorging van zijn verzameld werk, zich bij benadering door eenzelfde ijver en toegewijde vast houdendheid heeft onderscheiden als hij. Na het overlijden van Ter Braak en Mars- man (gevolgd in 1954 door dat van de zich in moedeloosheid meer en meer van de pu bliciteit distanciërende Constant van Wes sem) was met de jaren deze zware taak steeds drukkender op zijn schouders komen te liggen. Wie er zich rekenschap van geeft, dat er twintig jaren na Slauerhoffs ramp zalige dood en veertien jaren na het ver schijnen van het eerste deel der Verzamel de Werken moesten gaan verlopen, alvo rens het zevende deel (Proza IV) het licht zag, kan zich enige voorstelling maken van de gedurige moeilijkheden, die overwonnen moesten worden, om het althans zóver te kunnen brengen. En wat bleek tenslotte? Dat voor het geen nog voor publicatie gereed lag, bij de Nederlandse uitgevers „geen belangstel ling" meer was. Natuurlijk, er is sinds de ooi-log veel veranderd. De stijging van de kostprijs, de ingrijpende verschuiving in de verdeling der inkomens, de veelheid van inmiddels verschenen „verzamelde wer ken" en de vervlakking door radio, film, televisie en dergelijke „allotria", die er mede schuldig aan is, dat verhoudingsge wijs de kring van koopkrachtige belang stellenden voor werk als dat van Slauer hoff geringer is geworden het zijn met elkaar factoren, die het debiet van een veeldelige en „langlopende" uitgave als deze niet bepaald bevorderd hebben. Maar wat begunstigde, tijdens zijn leven, het verschijnen van Slauerhoffs werk wél? Lag er een doem op, als op zijn leven? Was hij, deze grootscheepse mens, te bitter, te wei nig toeschietelijk, te ontoegankelijk eigen lijk, om algemeen te worden herkend als degene, die hij was: één, voor wie de le venszee, hoe woest en onverbiddelijk, een tè hartstochtelijk begeerd natuurelement was, om haar terwille van een veilig-in- gedijkt. hoekje dorre aarde te verlooche nen? Hoe dan ook, hij had - de vele her drukken van zijn in afzonderlijke deeltjes verschenen werk bewijzen het onbetwist baar - zijn lezers: trouwe „Slauerhovianen". Op hén, op hun medewerking, wil ik een vurig beroep doen, nu het mogelijk is gebleken, alsnog in de Franse taal een achtste en negende deel te doen verschij nen, dank zij de hulp van eenFranse uitgeverij: van de ook in ons land befaamde „Club du Meilleur Livre" (in Holland al sinds jaren vertegenwoordigd door de heer P. F. Hondius van Herwerden, Keizers gracht 499, Amsterdam), die zich spontaan met de exploitatie heeft belast. En zo zul- Met de volgende schepen kan zeepost worden verzonden. De data, waarop de correspondentie uiterlijk ter post moet zijn bezorgd, staan tussen haakjes achter de naam van het schip vermeld. Argentinië: m.s. „Libertad" (30 juli), s.s „Highland Chieftain" (4 aug.). Australië: via Enge land (4 aug.), m.s. „Libertad" (30 juli), s.s „Highland Chieftain" (4 aug.). Brits Oost- Afrika: s.s. „Marechal Joffre" (4 aug.). Canada: s.s „Zuiderkruis" (2 aug.), s.s. „Grote Beer" (4 aug.). Chili: via New York (2 aug.). Nederlandse Antillen: m.s. „Oranjestad" (31 juli). Nieuw Zeeland: via Engeland (4 aug.). Unie van Zuid-Afrika en Z.W. Afrika: m.s. „Edinburg Castle" (4 aug.). len dan toch nog, mits het aantal inteke naren voor de sluitingsdatum: 15 augus tus, de minimale grens heeft bereikt, Slauerhoffs critieken, zijn essays over Ca- moes en Gogol, Jarry en Laforgue, Cor- bière en Rimbaud, Verwey en Leopold, Hendrik de Vries en Nijhoff zullen, al is het dan ook laat, eveneens de nog steeds ontbrekende „verantwoording" en de lang verwachte biografie van Lekkerkerker, de wereld kunnen ingaan, om de figuur van Slauerhoff, deze eenheid-in-tegenstrijdig- heid, zoveel doenlijk te completeren en zijn werk, vereend en wel, over te dragen aan het nageslacht, als een brok cultuurbezit van onvervangbare waarde. Zélfs zal het dan doenlijk zijn, tegen een zeer civiele prijs het volledige Dagboek uit te geven als afzonderlijk deel, waarvan een en ander in De Gids en Maatstaf is verschenen. Véél valt er goed te maken aan Slauer hoff. De ereschuld is nog niet afbetaald. Er doet zich, te elfder ure, een kans en waarschijnlijk de laatste binnen afzienbare tijd voor om Slauerhoffs oeuvre te be hoeden voor het lot, waartoe de dichter- zelf gedoemd was: onvoltooid te blijven. En ook dit nog: aan het genereuze Franse initiatief is de Nederlandse cultuurgemeen schap, dunkt me, verplicht haar daadwer kelijke eerbied te betonen voor één harer grootste, moderne dichters. Frankrijk heeft zijn Panthéon om een Verlaine, een Cor- bière en een Rimbaud een plaats te verze keren in het hart van een volk, dat zijn dichters eert. Wij hebben - onze Verzamel de Werken. C. J. E. DINAUX XCOCOCCCOÏOXX^IXICCCCCO^OCCODCOCOCOOCCCCCCCCCOCOCOCOq ROME (ANSA). - De commandant van het Russische stoomschip „Pobeda", dat vijfhonderd Russische toeristen naar Italië bracht, heeft vierentwintig uur in de vrees geleefd, dat kikvorsmannen in de haven van Napels sabotage had den gepleegd aan zijn schip. Maandag hoorde men onder het schip een ver dacht geluid. Twee opvarenden trokken daarom hun duikerpak aan en inspec- teerden onder water meter voor meter de scheepsromp. Zelfs werden er foto's gemaakt met onderwatercamera's. Later vernam men, dat er een visser in de buurt was geweest die vergun ning had jacht te maken op schelpdie ren die zich onder water aan scheeps rompen plegen vast te hechten. Bij de groep Russische toeristen, die dezer dagen Rome heeft bezocht, waren Kroesjtsjevs dochter Rada en Boelga- nins schoondochter Ina Mïhalova. XCCCCC<X.OD:CCCOD^COCCCCCO^aXXOOCOXCCCODOCOCCCOOa>CCC De tas van de Pakistaanse leraar Moham med Jaherudding, die aan de Technische Hogeschool te Delft een promotie had voor bereid, welke door het verlies van de tas met bescheiden niet door zou kunnen gaan, is terecht. Vrijdagavond laat kreeg de poli tie bericht van de heer P. van Oostrom uit Den Haag, dat hij de tas vorige maand heeft gevonden en nog in zijn bezit heeft. Hij was vanavond van vakantie teruggeko men en had het bericht over de verloren tas gelezen. Zo wordt de voorgevel van de nieuwe „Vara"-studio, volgens het ontwerp van de architecten Merkelbach en Elling, dat nu een begin van uitvoering krijgt. Geheel links op de foto ziet men de bestaande studio met toren, die in het complex zal worden opgenomen. Op het ogenblik is men bezig met het bouwrijp maken van de grond; midden augustus zal men een begin maken met de eigenlijke bouw. ZATERDAG 28 JULI Minerva: „Three ring circus", alle leeft., 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „Sissi", alle leeft., 7 en 9.15 uur. Luxor: „Onsterfelijke muziek", alle leeft., 6.45 en 9.15 uur. Lido: „Stad op s elten", alle leeft., 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „De sheriff van Wichita", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Roxy: „Het bataljon der gedoemden", 34 jaar, 7 en 9.15 uur. Palace: „The goldrush", Elle leeft., 7 en 9.15 uur. Studio: „Phffft", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Openluchttheater, Bloe- mendaal, 8.15 uur; Berliner Sangerknaben. Trans Halsmuseum, 8.3010.30 uur, Bijzon- cere avondopenstelling met kaarslicht en cude muziek. Lido: „Bittere ervaring", 18 jaar, 23.30 uur. ZONDAG 29 JULI Minerva: „Three ring circus", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: 11 uur, „Het grote avontuur", alle leeft., „Sissi", alle Left., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Luxor: 10.30 uur, C'ezelschap Adrie van Oorschot, „Onsterfe- Jjke muziek", alle leeft., 1.45, 4.15, 6.45 en £15 uur. Lido: 11 uur. „Rose Marie", alle 1 leeft., „Stad op stelten", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „De sheriff van Wichita", 14 jaar, 2, 4.15. 7 en 9.15 uur. Roxy: „Het bataljon der gedoemden", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Palace: 10.30 uur, Vakan- t.eprogramma, „The goldrush", alle leeft., 2 4.15, 7 en 9.15 uur. Studio: 10.30 uur, Va kantieprogramma, „Phffft", 18 jaar, 2. 4.15, i 7 en 9.15 uur. Openluchttheater Bloemen- caal, 8.30 uur, Dans en muziek uit de Ooste- Jjke Pyreneeën. Zuiderkapel: 10 uur. Dienst cnder leiding van J. Kits, 5 uur. Dienst onder hiding van ds. J. Visser, 8 uur: Jeugdsamen- komst onder leiding van Herman Spoor. Ge- louw Bakenessergracht 63: 10.30 uur, Wij- cingsdienst van het Rozekruisersgenootschap. MAANDAG 30 JULI Minerva: „Schots en scheef" alle leeft., 2.30 uur. „Marguerite Gautier", 18 jaar, 8.15 uur. Iiembrandt: 10.30 uur, Montagne's jeugd- variété, „Sissi", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Luxor: 10.30 uur, Gezelschap Adrie van Oorschot, „Onsterfelijke muziek", alle heft., 1.45, 4.15, 6.45 en 9.15 uur. Lido: Var! op stelten", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur Frans Hals: „De sheriff van Wichita", 14 jaar. 2.30, 7 en 9.15 uur. Roxy: „De poppen aan he: dansen", alle leeft., 2.30 uur, „Het bataljon der gedoemden", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Pa lace: 10.30 uur, Vakantieprogramma, „The goldrush", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Studio: 10.30 uur, Vakantieprogramma. „Phffft", 18 jaar, 2.15, 7 en 9.15 uur. Open luchttheater, Bloemendaal, 8 uur, „De rechter van Zalamea". Begijnhofkapel: 8 uur, Inter kerkelijke samenkomst. Zangdienst van 7.30 uur af.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1956 | | pagina 5