Handvol strandagenten moet waken
over tienduizenden badgasten
Elke politieman doet vaak
tien uur onafgebroken dienst
Jonge typografen uit Kennemerland
tot „jonggezel" bevorderd
Eindelijk topdrukte99 in Zandvoort
Voortschrijdende mechanisatie stelt
ook grafische bedrijven voor problemen
ZATERDAG 28 JULI 1956
6
Desondanks een van de
veiligste stranden
Publiek helpt politie
Vlet een verbetering
Zee is altijd gevaarlijk
Twee kinderen in zee
verdronken
Nieuwe revue van
René Sleeswijk
Walden en Muyselaar
.Klaar.
tn
over
De Haarlemse atletiek-
kampioenschappen
Clandestiene uitvoer van
strategische goederen?
Dodelijk ongeval bij
schietoefening
Botter gezonken; ontijdig
eind van vakantietocht
Koopt U graag knollen
voor citroenen
Is U blij met
een kat in de zak
Laat U zich gemakkelijk
een OOR aannaaien
MERKHORLOCES
Kort
nieuws
I - JË K iPL m 1
Eindelijk heeft Zandvoort deze week weer eens echte hoogseizoendagen be
leefd - eigenlijk de eerste van dit jaar. Eethuisjes en restaurants waren overvol;
strandpachters en -venters kwamen handen tekort en beneden bij de rotonde
kon men op verschillende dagen „over de hoofden lopen", zoals dat heet. Ieder
een die wat aan de badgasten verdient - en wie doet dat niet in Zandvoort? -
wrijft zich dan ook al opgewekt de handen, want als het zonnig en warm blijft
zijn er nog zes weken van topdrukte te venvachten - en die kunnen nog heel
wat goedmaken na het abnormaal-stille voorseizoen.
Maar wat verstaat men nu eigenlijk
onder „topdrukte" daar aan de zeekant, en
hoe druk is het precies als men er „over
de hoofden kan lopen?"
Het Zandvoortse strand is negen, kilo
meter lang en gemiddeld enkele honderden
meters breed. Op dat stukje kust krioelen
op goede dagen zo'n honderd- tot honderd
vijftig duizend mensen rond: bijna net zo
veel dus als de totale bevolking van Haar
lem.
In zo'n enorme mensenmassa gebeuren
uiteraard, juist als in een grote stad, aller
lei onprettige dingen. Kleine ongelukjes,
burenruzies, eigendommen die verloren of
misschien wel gestolen worden, kinderen
die zoek raken en wat dies meer zij. Alle
maal zaken die politietoezicht nodig maken.
Haarlem, om nog even bij onze verge
lijkingsmaatstaf te blijven, heeft daarvoor
tientallen agenten in de „straatdienst"
lopen, wier aantal zo nodig nog aanmerke
lijk kan worden uitgebreid. Op het strand
van Zandvoort echter patrouilleren zelfs
op de drukste dagen zegge en schrijve
drie agenten, die in de zomermaanden
nog „versterkt" worden met zes man be
reden rijkspolitie. Deze luttele politiemacht
heeft niet slechts te zorgen voor de hand
having van de orde, de rust en de goede
zeden onder al die tienduizenden strand-
bezoekers, zij moet ook in samenwer
king met de reddingbrigade waken over
de veiligheid van de baders en zwemmers,
van wie een zeer groot deel geen flauw
benul heeft van de gevaren van de zee. En
bovendien wordt er van de drie gemeente
agenten dan nog verwacht dat zij met tact
alle geschillen en geschilletjes tussen de
badgasten („meneer, die jongen daar gooit
met zand!") beslechten, alle splinters uit
(soms niet bepaald brandschone) voeten
trekken, alle kwallenbeten cureren en alle
zonnebrandleed lenigen zullen. „Een on
mogelijke taak", zult u zeggen.
„Tja", beaamt hoofdinspecteur Huysman,
de korpschef der gemeente-politie, „een
sinecure is het allerminst, maar méér men
sen kan ik voor de stranddienst toch on
mogelijk inzetten. Vóór de oorlog werkten
wij met „seizoenagenten" meestal jonge
lui die op deze manier een vaste aanstel
ling wilden verdienen en hoewel dat
systeem zeker nadelen had, waren we er
mee gered. Nu echter is het al moeilijk
genoeg voldoende full-time personeel te
krijgen, laat staan „zomeragenten". We
doen het er dus maar mee, doch in de
praktijk betekent dat bij de strandsurveil-
lance vaak diensten van tien uur per dag.
Dikwijls is het zo druk dat er geen tijd
voor de etenspauze overblijft. Dan eten ze
maar zo een boterham uit het vuistje, ge
woon onder het werk door.
Wat er op die manier van het politieële
decorum overblijft? Och, pootjesbadende
agenten zijn ook niet bepaald volgens het
boekje, maar wie aan het strand patrouil
leert, die moet zijn broekspijpen wel op
stropen of kletsnat worden. Niemand die
hier trouwens aanstoot neemt aan blote
politiekuiten of ze gezags-ondermijnend
vindt, integendeel. Mensen aan het strand
geven namelijk veel bereidwilliger gehoor
aan vermaningen of wenken van een
politieman dan zij het thuis, in hun woon
plaats zouden doen en dat vooral bij mooi
weer. Is het daarentegen kil en betrokken,
dan is de strandbevolking wel eens iets
minder meegaand. Blijkbaar gaat hun hu
meur dus op en neer met de barometer.
Over het algemeen hebben wij echter geen
klagen. Het komt zelfs voor dat de bad
gasten ongevraagd de politie assisteren om
bijvoorbeeld een onvoorzichtige bader uit
zee terug te roepen. En blijft zo'n roekeloze
desondanks doof voor alle geroep, dan zijn
er altijd wel een paar vrijwilligers die aan
bieden de man te gaan halen en hem
meteen maar eens duchtig „af te drogen".
Natuurlijk gaat de strandagent op derge
lijke aanbiedingen niet in, maar een feit
is dat het publiek hem zijn taak in veel op
zichten verlicht. Dikwijls onbewust zelfs,
zoals in het nogal eens voorkomende geval
dat een jong paartje ergens op het strand
wat al te evident ligt te vrijen. Dan duurt
het nooit lang. of de kritiek van de omlig-
genden barst los in meestal onverbloemde
duidelijkheid. Het resultaat is onverander-
5.
0.
7.
Strandcommandant is de hoofdagent
Stouthamer. Hij loopt mee in de „bui
tendienst", trekt er zelf met de nieuwe
surveillancevlet op uit, verbindt hon
derden wonden en is de trooster en toe
verlaat voor alle verdwaalde kinderen
en ongeruste ouders. Hier is hij op de
uitkijk in zijn centraalpost onder de
Rotonde. Weinig of niets in het ge
wriemel der duizenden ontgaat aan
zijn waakzaam oog.
lijk dat het minnende paar haastig naar
stillere oorden verhuist.
Zo corrigeert het publiek als het ware
zichzelf en dat spaart, goed beschouwd,
heel wat agenten uit. Hetgeen niet weg
neemt dat korpschef Huysman heel graag
nog een mannetje of achttien aan zijn
stranddienst zou toevoegen. Dat echter zal
voorlopig nog wel een vrome wens blijven.
Sinds twee jaar geleden bij wijze van
proef begonnen is met het openstellen van
het hele strand voor vrij baden en zwem
men (voordien mocht dit alleen in de
strandgedeelten voor de „erkende" badin
richtingen) is het toezicht op de veiligheid
der baders aanmerkelijk moeilijker gewor
den. Ondanks alle voorlichting, ondanks de
viertalige waarschuwing „De tien geboden
van het baden in zee", die in alle hotels,
pensions en strandcabines opgehangen is,
gebeurt het nog herhaaldelijk dat men zich
te ver in zee waagt. Dikwijls is het een
bijna onmenselijke toer voor de politie en
kustwachtmensen deze lieden te be
schreeuwen of te „betoeteren", terwijl
velen bovendien ieder vermaan in de wind
slaan. Vorige week echter heeft de Zand
voortse politie een surveillance-vlet met
aanhangmotor in gebruik genomen, waar
mee men recalcitrante baders en zwem
mers terug kan „drijven" naar het strand
en dat voldoet veel beter dan het tot nu
toe gevolgde systeem van de waarschu
wingstoeter. Extra politieagenten om de
vlet te bemannen kunnen er echter niet op
overschieten, zodat hoofdagent Stouthamer
en zijn twee helpers ook deze „zeedienst"
wel voor hun rekening moeten nemen.
Toch heeft dit driemanschap, in nauwe
samenwerking met het sextet Rijkspolitie
te paard, zijn veelomvattende dienst al
vele jaren tot ieders tevredenheid kunnen
vervullen. Vorig seizoen waren er bijvoor
beeld maar drie verdrinkingsgevallen
waarvan één als gevolg van een hartver
lamming en een tengevolge van shock. Ook
bij het beste en meest uitgebreide toezicht
echter, zo zegt de heer Huysman, zijn ver
drinkingen nooit helemaal te voorkomen,
want de gevaren van de zee zijn zo talrijk
en zo wisselend dat zelfs ervaren kust
wachters telkens weer voor nieuwe onaan
gename verrassingen komen te staan. Ver
standige mensen houden zich daarom stipt
aan de „tien geboden" van de leider der
Zandvoortse reddingsbrigade, de heer P.
van der Mije. Misschien kent u ze allemaal
al, maar het doet toch geen kwaad, ze nog
eens op te sommen. Hier zijn ze dan:
1. Wees altijd voorzichtig in zee.
2. Ga bij het baden niet dieper dan borst
hoogte en bij branding niet verder dan
tot heupdiepte in het water.
3. Wees bedacht op kuilen, de zeebodem
wemelt ervan.
4. Ga bij aflandige wind nog minder ver
in het water en speel dan vooral niet
met drijvende (en dus afdrijvende)
luchtbedden, ballen, autobanden en
dergelijke.
Pootjebaden op zandbanken is leuk,
maar let op de opkomende vloed. Het
water stijgt dan snel, zodat u misschien
niet meer terug kunt keren naar het
veilige strand.
Vermijdt zoveel mogelijk de trekgaten
(zwinnen en muien) tussen de zand
banken, en vooral bij vallend water en
aflandige wind.
Laat kinderen nooit zonder voort
durend toezicht van een volwassene
baden of zwemmen in zee.
Ga nooit op een onbewaakt strandge-
deelte baden of zwemmen als er een
sterke landwind waait en het water
vallende is.
Leer zwemmen, maar onthoudt ook
dat zelfs ervaren zwemmers in zee ver
drinken kunnen.
Vraag, als ge met alle geweld wat ver
der uit de kust wilt zwemmen, altijd
eerst aan terzake kondigen hoe de
stroom loopt. Tegen de stroom op
zwemmen is in zee onbegonnen werk;
ge gaat zeker ten onder.
Wie zich deze eenvoudige regels inprent
en ernaar handelt hoeft geen enkel risico
te lopen. Bij een zeer gevaarlijke zee rijdt
de politie bovenden in een jeep met ge
luidsversterker over het strand om de ba
ders te waarschuwen, terwijl dan boven
dien op onderlinge afstanden van ongeveer
200 meter de bekende rode bal gehesen
wordt. Wie zich dan toch nog te ver in zee
waagt heeft het aan zichzelf te wijten als
er ongelukken van komen.
9.
10.
Het stoffelijk overschot van een zestien
jarige Belgische jongen uit Werbomont, die
donderdag bij Noordwijk aan Zee ver
dronk, is gisteren ten zuiden van het dorp
aangespoeld. Het is het eerste verdrinkings-
geval van dit seizoen in Noordwijk.
Sedert veertien dagen logeerde de jon
gen, die alleen op vakantie is, in een kamp
huis aan de Duinweg. Dnoderdagavond
ging hij na het eten alleen naar het strand1,
waar zijn kleding later werd gevonden.
Een tienjarig meisje, R. V. uit Wateringen,
is donderdag aan het Scheveningse strand
verdronken. Het meisje was met een vrien
dinnetje in zee gegaan. Toen het op een
ogenblik te ver in zee ging, keerde het
vriedinnetje terug om de beide dames, die
de meisjes vergezelden, te waarschuwen.
Zij waarschuwden de politie, wier zoeken
echter zonder resultaat bleef. Later is het
lijkje door een wandelaar gevonden.
Adjudant De Best met een van zijn wachtmeesters van de Rijkspolitie op
patrouille tussen de badgasten. Als het druk wordt, zullen ze vandaag misschien
tien uur lang niet uit het zadel komen.
René Sleeswijks „Nederlandse Revue"
heeft vrijdagavond in Carré te Amsterdam
de officiële première gegeven van de
nieuwste Snip en Snap-revue onder de
titel „Klaarover". Wanneer men ver
onderstelt, dat het gehele programma is af
gestemd op het verkeer en deszelfs peri
kelen, vergist men zich, want behalve in
de aanvang en in het eerste nummer na
de pauze komt het verkeer maar weinig
ter sprake. Hoofdzakelijk heeft het gegol
den als aanzet tot de daverende vaart,
waarmee deze revue voortsnelt van de ene
scène in de andere, vol kleurrijke tafere
len in een waarlijk uitstekende montering
met fraaie costumes en vaak originele
décors. Hoofdfiguren blijven Willy Walden
en Piet Muyselaar, die gelukkig vaak ge
noeg op de planken zijn om ons te verma
ken met een aantal geestige en soms kol
derieke sketches, waarin hun Snip en
Snap-creatie nog altijd een frisheid heeft
behouden, die verbaast. Eenmaal ziet men
Walden zelfs in een ernstige verschijnings
vorm als ober van de Moulin Rouge. Dat
geeft wel aanleiding tot een sfeerrijke te
rugblik in het verleden, compleet met can
can, maar een dramatisch acteur is Walden
klaarblijkelijk niet. Men kan hem toch
maar het beste zien in zijn hoedanigheid
van komiek. Zijn mimisch talent is wel
zijn fort. Gelukkig dragen ook Aase
Rasmussen, Joop Visscher en René van
Voren het nodige tot het welslagen van de
scènes bij, waarin Walden en Muyselaar
excelleren. Ook Henk en Teddy Scholten
passen goed in het ensemble met een paar
liedjes, die gerust voor vermeerdering vat
baar zijn. De dansmeisjes van de „London
Starlets", allemaal meer dan 1,72 meter
lang, opvallend genoeg om ze niet over
het hoofd te zien, dansen haar nummers
met verve, al is het jammer dat er choreo
grafisch te veel herhalingen voorkomen en
dat de originaliteit in het ensceneren van
haar optreden te wensen overlaat. Dat
geldt in bijzondere ma-te voor de sterdan
seres Evee Lynn, d'ie maar over een mager
repertoire beschikt en beslist te weinig
expressie heeft. De Amerikaanse danser
Gil Johnson mist ook een sterke persoon
lijke vorm, hij blijkt echter het acroba
tisch gedeelte van zijn vak wel te beheer
sen. De aanwezigheid van deze buitenland
se medewerkers is dus niet bepaald een
winst. Een winstpunt boekt de revue wel
met het Deense parodistische schermers
trio „The Likajos", dat een beste scène als
Musketiers weggeeft. Het vocaal element in
de revue is behoudens aan Teddy en Henk
Scholten ook aan Bert van Dongen toever
trouwd en het Sonora-kwintet, dat zich
braaf van zijn opdracht kwijt. Het revue
orkest onder leiding van Bill Stanford kan
moeilijk verbeterd worden in slagvaardig
heid en bekwaamheid van melodieuze in
terpretatie en begeleiding.
Walden en Muyselaar dus nummer een
in „Klaar over....!" Zij blijven de grote
attractie, die Sleeswijks revue nog altijd
tot onontbeerlijke steunpilaar zijn. Om hen
vooral moeten de liefhebbers het schouw
spel gaan zien! Fr.
Zwaar en langdurig is de dienst van de strandagenten op de hoogtijdagen. Tocfi
is de stranddienst prettig, zeggen ze, want het publiek is gewillig en ziet je meer
als een vriend en voorlichter dan als een boeman-met-een-verbaalboekje.
Moeilijkheden zijn er dan ook zelden.
Woensdagavond werd op het terrein aan de
Kleverlaan in Haarlem het laatste gedeelte
van de Haarlemse atletiekkampioenschappen
verwerkt. Bij de dames eiste mevr. Van Dru-
nende Vries (Atmodes) twee titels voor
zich op. De 100 m. won zij in 13.5 sec., ter.
wjjl zij het discuswerpen met een worp van
30.80 m. voor zich opeiste. Ook het hoog.
springen werd een Atmodes-zege. Mej. Ho.
vestad zegevierde op dit nummer met een
voor haar doen matige sprong van 1.40 m.
Bij de heren zagen we goed werk van Jan-
sen (Haarlem) op de 800 m. Hij won in 2
min. 4.7 sec., waarbij echter in aanmerking
genomen moet worden, dat de baan achteraf
10 m. te lang bleek te zijn. De 5000 m. werd
door het ontbreken van de „Haarlem"-loper
Verra een volslagen Holland aangelegenheid
waarbij Van Zon en Kortekaas in de laatste
ronde fel om de titel streden. Weliswaar
nam Van Zon in een lange eindspurt een 30
m. voorsprong op zijn clubgenoot, doch deze
kwam in de laatste honderd meter verrassend
snel terug en met nauwelijks een meter
voorsprong finishte Van Zon als eerste in de
goede tijd van 16 min. 3.1 sec.
De 200 m. was voor de Haarlemmer De
Boer in 23.5 sec. Dezelfde atleet won later
op de avond ook het vèrspringen met 6.38
m., hetgeen hij vooral dankt aan zijn snel
heid, want in technisch opzicht viel er nog
wel wat op zijn springen aan te merken.
Doornbosch van Haarlem had aan 49.63 m.
genoeg om het speerwerpen te winnen, ter
wijl het sluitstuk van deze kampioenschap
pen, de 10 x 100 m. een „Haarlem"-zege op-
leverde. De tijd van de winnaars bedroeg 1
min. 57.4 sec. De Holland-ploeg finishte 0.8
sec. later.
Deze kampioenschappen werden op vijf
achtereenvolgende avonden gehouden. Het
zou aan de sfeer van de wedstrijden echter
ongetwijfeld ten goede komen, als men zou
kunnen besluiten het volgend seizoen deze
wedstrijden op een dag te verwerken.
Een gevangenisstraf van tien maanden,
waarvan vier maanden voorwaardelijk,
met een proeftijd van drie jaar eiste de
officier van justitie bij de meervoudige
kamer van de Rotterdamse Rechtbank vrij
dag tegen twee directeuren, de 46-jari-ge
C. J. van K. en de 37-jarige G. J. K., uit
Rotterdam. Tegen de 33-ja-rige Duitser H.
F. J. K. uit Stadt an der Elbe, die kapitein
was van het kustvaartuig „Planet", werd
vijf maanden gevangenisstraf met aftrek
gerequireerd. De twee Rotterdammers was
ten laste gelegd, dat zij als directeuren van
een N.V. in Rotterdam meermalen opzet
telijk in strijd met het deviezen-besluit 1945
metaal hadden uitgevoerd. Eenmaal me-
taaluitvoer in strijd met genoemd besluit
was de Duitse gezagvoerder ten laste ge
legd.
K. had enige tijd geleden in Berlijn een
zekere M. ontmoet, die had gesproken over
de opening van een lijndienst Antwerpen
Rostock, waarbij genoemde N.V. als agente
zou kunnen optreden, zo vertelde de pre
sident tijdens het verhoor. Bij verdere be
sprekingen bleek, dat het M. erom te doen
was goederen, die niet gemakkelijk naar
Oost-Duitsland konden worden vervoerd,
er tóch te krijgen, waarvoor K. zijn be
middeling zou moeten verlenen. Het ging
om kobalt, nikkel en nikkellegeringen.
Daar de financiële toestand van de N.V.
niet zo schitterend was, besloot men de
gevraagde medewerking te verlenen. De
eerste lading ging met een Deens schip, dat
na uitgeklaard te zijn, aan de Boompjes
nog een partij kobaltafval aan boord nam.
Hetzelfde werd met een Duits schip her
haald en voor de derde keer zou het Duitse
schip „Planet" worden gebruikt, aldus de
president. Het schip had in de binnenhaven
geladen, was uitgeklaard, vertrokken en
naar de Boompjes gevaren, waar toen nog
uit twee auto's nikkel en nikkellegeringen
geladen zouden worden.Toen het inladen be
gon vefschenen ambtenaren van de invoer
rechten en accijnzen. Auto's en lading wer
den in beslag genomen, de directeuren en
kapitein aangehouden. De beloning voor
de eerste schepen is door M. in dol-lars uit
betaald, die na ingevoerd te zijn zonder
vergunning zijn omgewisseld. Volgens de
president ging de opbrengst in een kas van
de N.V. Beide directeuren gaven deze gang
van zaken toe.
De officier zei dat het hier ging om een
formele overtreding van het deviezen-be
sluit 1945 en de uitvoerverbodenwet van
1935, die „gesluimerd" heeft, maar in 1944
weer ter hand is genomen. Een vergunning
voor deze uitvoeren zou zeker niet zijn ver
leend. Behalve de reeds genoemde straffen
vroeg hij ook verbeurdverklaring van de
in beslag genomen vaten en kisten met
metaalafval.
De verdediger vond de geëiste straf te
hoog en daar de zaak volgens hem in het
economisch vlak ligt, pleitte hij voor een
geldboete en een geheel voorwaardelijke
straf.
De gezagvoerder, die hierna terecht
stond, zeide tijdens het verhoor onder meer
zich er niet van bewust te zijn geweest, dat
hij na het uitklaren niet meer mocht laden.
Van K. verklaarde, dat het schip niet
volledig was geladen en dat hij de kapi
tein had gezegd, dat hij nog voor vijf ton
bouten en moeren kon zorgen. Er waren
geen documenten bij, maar die kwamen
misschien nog. De man, die hierover zou
gaan, was met vakantie, en zouden de pa
pieren niet komen dan zou de kapitein
hun moeten helpen, aldus Van K.
Hij had de kapitein inderdaad 100.
gegeven, doch dit was opdat deze in de
toekomst bij hem zou komen bunkeren.
De uitspraak is bepaald op 7 augustus.
ADVERTENTIE
N.V. MIJ „HOLSTER"- OVERVEEN
Tel. K 2500 - 15597 en 19057
Centrale verwarming
Airconditioning
Aut. oliestook
Tijdens schietoefeningen van de brigade
Roosendaal van de Koninklijke Marechaus
see op een schietbaan van Bergen op Zoom,
heeft zich een ongeval voorgedaan, dat het
leven heeft gekost aan de wachtmeester
B. uit Roosendaal. De wachtmeester werd
door een schot getroffen en overleed kort
na het ongeval. Hij was gehuwd en vader
van vier kinderen.
De adjudant M., die het ongelukkige schot
loste, moest met een shock in het zieken
huis worden opgenomen. De auditeur-mili
tair uit Den Bosch heeft een onderzoek
naar de toedracht van het ongeval inge
steld.
Vrijdagavond vond in café-restaurant Brinkmann op de Grote Markt te Haarlem de
uitreiking van de einddiploma's plaats aan een aantal jonge typografen uit Haarlem en
omgeving, die hun vierjarige opleiding tot jonggezel hebben voltooid.
De districts opleidingcommissie voor het
boekdrukkers- en rasterdiepdrukbedrijf,
die deze vakopleiding voor de jongelui tot
stand heeft gebracht, had gemeend het uit
reiken der diploma's tijdens een gezellig
samenzijn met de geslaagden, hun ouders,
leermeesters, patroons en leraren te moeten
doen geschieden, Deze avond werd geopend
door de voorzitter van de districts-oplei-
dings-commissie, de heer R. Blok, die alle
aanwezigen hartelijk welkom heette. Na
dat hij de geslaagden met hun succes had
gelukgewenst, wees de spreker er op, dat
het bezit van een diploma nog geen bewijs
is voor een werkelijke vakbekwaamheid,
welke immers eerst na jarenlange prakti
sche scholing wordt verkregen. Er is dus,
aldus de heer Blok, in het geheel geen re
den om thans met een hoge borst rond te
stappen, aangezien van vele oudere col
lega's nog veel te leren valt. De spreker
drukte de jongelui op het hart steeds de
hoogste eisen aan het drukwerk te stellen,
zo nauwkeurig mogelijk te werken en het
werk altijd aan een nauwgezette controle te
onderwerpen. Na nog verscheidene techni
sche adviezen gegeven te hebben, besloot
de heer Blok met een woord van dank aan
de leermeesters, patroons en leraren van
de geslaagden voor de tijdens de opleiding
ondervonden medewerking.
Het accordeonorkest de „Sivemazo's" uit
IJmuiden onder leiding van de heer M. G.
Dijkstra, zorgde vervolgens voor een vro
lijke muzikale bijdrage, welke door de aan
wezigen met een hartelijk applaus werd
beloond. Ook de humorist-conférencier
Jac. Leskart, aan de vleugel bijgestaan
door Wim Lichtendahl, oogstte met zijn
geestig en beschaafd répertoire een welver
diend succes.
Na de pauze reikte de heer Blok met een
toepasselijk woord aan de volgende ge
slaagden, voorzover aanwezig, het jongge
zel-diploma uit.
Zetters: M. W. Kloos, B. C. Venneker,
Th. J. van Steijn, P. J. F. van der Peijl, P.
J. Lamars, G'. Kaasenbrood, J. D. van
Dooremalen, allen te Haarlem; J. C. Stijn-
man, Hillegom; M. C. de Ruijter, Bever
wijk en G. van de Klok, IJmuiden.
Drukkers: A. Kuypers, R. Duijn, G. Duin
dam, F. de Wind, K. Bouma, H. W. Out,
allen te Haarlem en H. S. A. van Lent te
Santpoort. Afgewezen werden twee kandi
daten.
De heer J. P. Sommeling, controleur
van de centrale opleidingscommissie, die de
geslaagden namens de vereniging Vakop
leiding met het behaalde resultaat geluk
wenste, vestigde de aandacht op het grote
belang van een opgevoerde vakbekwaam
heid. „Blijf je ogen goed de kost geven,
want in het grafische bedrijf raak je nooit
uitgestudeerd", aldus de heer Sommeling.
De spreker verzocht de nieuwbakken
jonggezellen bij de vreugde over het ver
worven succes vooral niet het aandeel van
hun ouders daarin te vergeten. Immers
door niet in de allereerste plaats te letten
op de financiële mogelijkheden in diverse
bedrijven maar door hun zoon in staat te
stellen een gedegen vakopleiding te vol
gen, is aan deze ouders veel dank verschul
digd. De heer Sommeling gaf de geslaag
den de raad eventuele zwakke cijfers op
het diploma door het lezen van vaktechni
sche tijdschriften te verbeteren. Tenslotte
zegde de spreker dank aan allen, die in en
buiten schoolverband tot de vorming van
de jongelui hebben bijgedragen. Hij wens-
In het IJselmeer op het Kooizand, even
ten noorden van Enkhuizen, is vanmorgen
een Marker botter, komende uit de Lem
mer, gezonken. De heer Matter uit Huizen,
had met twee andere inwoners uit 't Gooi
enkele dagen tevoren het oude schip voor
500 gekocht en was er nu mee op een
vakantietocht. Bij het Kooizand klonk een
hevig gekraak en in enkele minuten ston
den de opvarenden tot de knieën in het
water.
Ze stapten op deze ondiepte over boord
en bereikten wadend de wal.
De heer Matter, die onderweg antiek had
gekocht, dat zich nog in de half onder
water liggende botter bevindt, deelde mee
dat het vaartuig niet verzekerd was en dat
het bergloon waarschijnlijk veel hoger zal
zijn dan de waarde van het schip.
te de jonggezellen veel succes voor de toe
komst toe. De heer Blok las hierna een in
gekomen brief voor waarin namens een
aantal werkgevers woorden van waarde
ring tot de geslaagden en de districts-op-
leidingscommissie waren gericht.
De heer P. W. Voskuilen, die tenslotte
namens de werknemers in de districts op
leidingscommissie het woord voerde, her
innerde aan de wantoestanden van voor de
tweede wereldoorlog, toen een leerling-
drukker na het behalen van zijn jonggezel
diploma er op kon rekenen dat hij zijn ont
slag kreeg. Honderden jonge typografen
hing in die tijd de werkloosheid als een
zwaard van Damocles boven het hoofd.
Gelukkig zijn de tijden en de sociale om
standigheden van de werknemers tegen
woordig aanzienlijk beter geworden. De
vraag rijst echter, wat de toekomst zal
brengen. Zal de verdere automatisering
van het bedrijfsleven een tweede techni
sche revolutie teweeg brengen? De voort
schrijdende mechanisatie zal ook voor de
grafische bedrijven vele problemen met
zich brengen. De heer Voskuilen zeide er
van overtuigd te zijn dat deze vraagstuk
ken door werknemers en werkgevers te
zamen tot een oplossing kunnen worden
gebracht. Maar ook de jongere generatie
dient, volgens de spreker, meer belang
stelling te tonen voor deze economische
moeilijkheden. Een eenzijdige technische
interesse acht de heer Voskuilen daarom
niet op zijn plaats. „Maak gerust plezier,
daar ben je jong voor, maar vergeet ook
op zijn tijd de ernst niet. Tracht je titel
van jonggezel in de komende jaren met ere
te dragen, onderhoud regelmatig contact
met je vakorganisatie, dan ligt een toe
komst voor je open, waarin ik je van harte
veel succes toewens", aldus besloot de heer
Voskuilen zijn toespraak.
ADVERTENTIE
cooccooooococoooaxxxcocooaxxxjoo^ccccccccooxxccaa»
Loop dan onze zaak rustig voorbij,
want dan kunnen wij uw wensen niet
vervullen.
Stelt U echter prijs op SERIEUZE,
EERLIJKE bediening dan zullen wij U
graag onze mooie collecties in
o.a. OMEGA - PONTIAC -
REMOVA - PRISMA - INDUS -
UNION etc.
tonen. U koopt dan bij een Rijksgedi-
plomeerde HORLOGEMAKER.
De kleine zaak met de grootste keuze
Grote Houtstr. 49 Tel. 20049 - Haarl.
COMOOOCOOaXX<X«OC)C»DCX>»X<XXX>OCOC10CCODDOOCXCOX003XO
Met pensioen. Per 1 november 1956 gaat
de heer E. Vollbehr, commies eerste klasse
bij de dienst van Publieke Werken in de
gemeente Bloemendaaal, met pensioen. Se
dert 1934 was de heer Vollbehr bij Publieke
Werken werkzaam. (Hersteld bericht).
Juibleum I. Op 1 augustus zal de heer
W. Plevier uit Haarlem, technisch hoofd
opzichter bij de n.v. Artillerie Inrichting
Hembrug veertig jaar bij dit bedrijf in dienst
zijn.
Jubileum n. Op maandag 6 augustus
hoopt de heer J. G. Teunissen, beambte op
de afdeling verificatie van Joh. Enschedé en
Zonen Grafische Inrichting N.V. de dag te
vieren waarop hij veertig jaar bij deze
vennootschap in dienst is.
