ZE VEN DA GEN HAARLEM Drukkers in de stad van Coster Kort en bondigi Bontwerkerszaak van Weill en Zoon bestaat honderd jaar Een eerste schaap maakt nog geen winter LEREN AAN LEREN VAN VAN MENSEN EN DINGEN ONDER DE DAMIAATJES Haarlemse sportlieden waren in Siegen P. H. Radisch, laatste schriften-stempelsnijder Jonathan Aucken, leerling, die Coster niet kende 5edaöZuze COVELINE VRIJDAG 17 AUGUSTUS 1956 HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSGHE COURANT 9 riipw#";;::!?.* 110 Cl. Laboratoria. Poging tot inbraak: niets vermist Hoofdakte-examens Ds. A. J. van Rhijn hersteld Burgerlijke Stand van Haarlem Mijnwerker Boeke( n)rij helpt speciaal tegen PERIODIEKE PIJNEN HOUTWORM? „COWOREX" H. 24 Jeugdtoernooi van O.G. De maatschappelijke omwenteling, die zich in de laatste eeuw heeft voltrokken, weerspiegelt zich in het honderdjarig bestaan van een oude Haarlemse zaak. Een zaak, waarvan het bestaan zo met de geschiedenis van deze periode is verweven, dat zeker van een goede traditie mag worden gesproken. Toch hebben zich ook juist hier veranderingen voltrokken, die hun stempel hebben nagelaten, niet op het cachet van de firma Weill Zoon, bontwerkers in de Barteljorisstraat 26—28, want dat cachet heeft zich tijdens het bestaan van de firma wel gehandhaafd, maar in de wijze van handelen, in de verkochte artikelen en in de manier, waarop verkocht werd. Verplaats u in een periode van tachtig jaar geleden. In de toen nog rustige Barteljorisstraat komt in snelle draf een karos gereden, getrokken door vier paarden. Een dertige dame ment met gemak het span en de koetsier zit naast haar op de bok. Voor de oude bontwerkerszaak op nummer 2628 wordt gestopt. De koetsier stapt af en gaat de winkel binnen om de komst van mevrouw aan t.e kondigen. Haastig snelt de eigenaar naar buiten en neemt op de stoep een bestelling in ontvangst van zijn opdrachtgeefster, die op de bok is blijven zitten. Dat was de goede oude tijd. Nu is dat anders. Bontmantels worden niet meer alleen gedragen door oude aristo craten en bezitsters van landgoederen. De hedendaagse kopers zijn vrouwen van industriëlen, bankmensen of kooplieden en zij komen in persoon de winkel binnen om op hun gemak te passen. Op 1 september zal het honderd jaar ge leden zijn, dat de grootvader van de huidige eigenaar in de Grote Houtstraat, in het huis met het „silveren stoepke" een zaak in bontwerken oprichtte. Dat was de heer N. Weill, die in datzelfde jaar 1856 uit Parijs naar Nederland was gekomen. Bont jassen werden er in die tijd nog niet veel verkocht, want de dames droegen bij voor keur geen kleding van dierenvellen. Wel waren er pelsjassen voor heren, in de tijd, toen de winters nog winters en de zomers warm waren. Ook werden vloerkleden van pelzen gemaakt en verkocht. De oude heer Weill, die in juli 1856 met mejuffrouw Rosalie Emrik, dochter van een steen drukker in de Koningstraat getrouwd was, had overigens veel succes met zijn zaak. Als er des zomers geen belangstelling voor bont was, verkocht hij herenmodeartikelen. Reeds in 1861 kreeg hij met zijn inzending op de grote nationale nijverheidstentoon stelling, die toen in Haarlem onder auspi ciën van de Nederlandse Maatschappij voor Nijverheid en Handel werd gehouden, een bronzen medaille. Ook bij latere tentoon stellingen werden de artikelen van de ge degen bontzaak bekroond. Stola's en moffen In 1884 werden twee woonhuizen in de Barteljorisstraat op de nummers 26 en 28 aangekocht, die zijn omgebouwd tot een doelmatig winkelpand. Later werd de oud ste zoon van de oprichter, de heer A. Weill in de firma opgenomen en in 1916 kwam de huidige eigenaar, de heer Th. H. Weill aan het hoofd van de firma te staan. Deze heeft een groot gedeelte van de stormachtige ontwikkeling op technisch gebied, die de twintigste eeuw kenmerkte, meegemaakt. Een ontwikkeling, die ook de gang van zaken in het bontwerkersvak niet onberoerd heeft gelaten. Werden er vroeger meer stola's, moffen en heren pelsjassen verkocht, vijftig jaar geleden kwamen de damesbontjassen in de mode. Vroeger was het niet uitgesloten, dat een landgoedeigenaar in de omgeving van Haarlem een zestal bontjassen voor zijn koetsiers bestelde, thans zijn het vooral de dames, die in bontmantels gehuld gaan. Ook verkoopt men des zomers geen heren- modeartikelen meer. Wél heeft de firma Weill tegenwoordig een bontkluis, waar de klanten hun bontmantels kunnen laten „overzomeren". In tegenstelling met vroe ger wordt er thans in het bontvak 'neer machinaal gewerkt, hoewel het grootste deel altijd handwerk zal blijven. Waar komen nu de pelzen en huiden voor de bontmantels vandaan? Nertsen worden tegenwoordig in Nederland gefokt. Toch zijn jassen gemaakt van deze dieren vrij kostbaar. Wat denkt u van een bedrag van 17.000.tot 25.000.voor één jas? Er zijn ech ter ook nog (goedkopere) mantels van bisam, veulen, Yemen en persianer. Deze laatste bontsoort is afkomstig van het Caracul-schaap, een dier, dat bij voorkeur in natte klimaten ver keert. De bonthandel is evenals het juweliers vak een zaak van vertrouwen en de firma Weill heeft in de eeuw van haar bestaan een grote kring van vaste klanten en relaties gekregen, die allemaal onge twijfeld op 1 september 's middags van drie tot vijf uur in de dinerzaal van restaurant Brinkmann op de Grote Markt de heer Th. H. Weill met dit zeldzame zakenjubileum geluk zullen willen wensen. ADVERTENTIE Rio Grandelaan 55, Overvéen, tel. 24588 BRANDVERZEKERING ADVERTENTIE ANTRA het nieuwe anti-transpiratie middel om u bad-fris te houden. Wie Antra gebruikt, voelt zich de gehele dag heerlijk fris. Antra voorkomt overmatig transpi reren en houdt normale transpiratie reukloos. GRATIS bij elke flacon Antra: speciaal geprepareerde beauty-watten, die het aan brengen vergemakkelijken. Antra is veilig voor de kleding. Grote flacon Ecn nieuw prod ukt uit de Medinos Uitsluitend verkrijgbaar bij H.H. Apotheker., drogisten, kappers en de speciaalbranchc. In de nacht van 15 op 16 augustus is in gebroken op een kantoor van een soda- fabriek aan de Spaarndammerweg te Haarlem. Een ruit werd vernield en een schrijfbureau werd opengebroken. De in houd werd over de grond uitgespreid, maar er is niets vermist. Ook op de bovenverdie ping van het betreffende pand is ingebroken door verbreking van een ruit. Hier werd ook niets vermist. Eveneens door vernieling van een ruit werd ingebroken in een rubberfabriek aan de Soetestraat. Het gelukte de inbreker(s) niet, de brandkast te forceren. Zover men heeft kunnen nagaan, is niets ontvreemd. Aan de Rijkskweekschool te Haarlem zijn geslaagd voor het examen hoofdakte de heren: C. Briejer te Zandvoort; C. M, v. d. Hoek te Lisse en A. C. Meyssen te Zwaag. Ds. A. J. van Rhijn, predikant bij de Her vormde gemeente te Haarlem, die enige tijd wegens ziekte zijn werkzaamheden niet heeft kunnen waarnemen, heeft zijn werk in de wijk Haarlem-oost hervat. Zondag ochtend 2 september hoopt hij de kerk dienst te leiden in de Oosterkerk. I-IAARLEM, 16 augustus 1956 ONDERTROUWD: 16 aug. P. M. C. Geu- kers en G. H. Sleper. GEHUWD: 16 aug., F. A. Rooseboom de Vries en A. M. J. Joosten; P. Dankelman en M. G. Hovius; H. F. de Man en A. Rietman; G. J. de Jager en J. G. Waage; W. A. van Gils en D. J. Schmidt; P. C. Schcringa en F. van Aalst; J. Schaap en R. Kouffeld: II. M. Huibers en C. A. J. I-Ioogbnd; L. M. B. Phi- lippi en I. Bakker. BEVALLEN van een zoon: 15 aug., A. E. van den EijndeMeerveld; 16 aug., B. Meu- lenbergNierse; P. E. van EschRaams- veld; H. Snoek—Wenning. BEVALLEN van een dochter: 15 aug., J. C. IckeVerkerk; I. M. UitendaalBastiae- nen: Th. G. F. M. de Graaff—Kilian; H. M. C. WassenaarMeijs; 16 aug., M. Th. Koele- meijer—Schrama; B. D. CopsBijl; A. H. ScherpenzeelMiddelburg. OVERLEDEN: 14 aug., W. Broekema, 67 j„ Gasthuisvest; W. Kamp, 61 j„ Spaarndamse- weg; A. L. Stuitje—de Pagler, 70 j., Kouden- horn; 15 aug., J. L. PenningaAlberding, 81 j., Westerhoutpark; P. SpakmanKlaas- sens, 68 j„ Van Zeggelenplein; M. Nimis- Burnik, 88 j„ Frans Halsstraat. In de afgelopen week waren er twee buitenlanders in Haarlem. Dit is natuurlijk niets bijzonders en eigenlijk is het ook niet helemaal juist, want één van hen kan men moeilijk een buitenlander noemen, omdat hij al vele jaren genaturaliseerd Nederlander is en al ruim zesenveertig jaar in Haarlem woont. Hij is de 66-jarige heer P. II. Radisch, stempelsnijder bij de Grafische Inrich ting Joh. Enschedé en Zn. n.v., die in 1910 naar Haarlem kwam om er aan de Hollanders iets te leren: het oude kunstambacht van het stempel snijden. De ander is de 17-jarige Jonathan Auckcn uit Londen. Hij kwam naar Nederland om er van de Hollanders iets te leren: het druk kersvak. Overigens was deze Engelse jongen hier alleen maar gedurende zijn vakantie. Toen hij ergens een exemplaar van Haarlems Dagblad vond, wilde hij de plaats wel eens zien, waar deze krant gedrukt werd en zo kwam hij bij de drukkerij van de Grafische Bedrijven Damiate n.v. Hier stak hij zijn licht op om de druktechniek te vergelijken met die in zijn geboorteland. De band, die beiden bindt wordt gevormd door de grote liefde voor hun vak: het drukkersvak. De een als één van de laatste vertegenwoordigc rs van het oude handwerk, de ander als begin nend werker in de moderne machinale drukkers techniek. De winter werpt zijn scha duwen vooruit. Het is eigenlijk zo geweest, dat er van zomer nauwelijks sprake was, hoe wel verscheidene activiteiten, die zich in de winter binnens huis plegen af te spelen, nu achterwege bleven. Wat het weer betreft zouden deze acti viteiten zonder bezwaar ook deze zomer hebben kunnen doorgaan. Maar deze zaak is te ernstig om er luchthartig over te spreken. DU om men- Toen de heer P. H. Radisch in 1910 uit Leipzig naar Nederland kwam, was hij al lang geen leerling in zijn vak meer, ofschoon hij destijds pas negentien jaar oud was. In de oude boek- drukkersstad. die Leipzig toen was, begon hij namelijk in 1905 met het leren van het moeilijke stempelsnijdersberoep. Of.... beroep is hier eigenlijk niet het juiste woord. Laten we hierover de heer Radisch zelf aan het woord laten. „Het stempelsnijden is geen beroep en de stempelsnijder is niet een arbeider in de gewone zin van het woord. Iiij is meer een sierkunstenaar, zoals het vak meer een kunstambacht is. In Duitsland wordt dan ook van „Kunstgewerbe" gesproken" Het was echter een ambacht, dat ook vroeger niet door velen werd beoefend. In de glorietijd van het boekdruk- kers be drijf waren er in Duits land, naar de heer Radisch schatte, ongeveer 25 letter gieterijen, waarvan elk onge veer drie of vier stempelsnij ders in dienst had. Nu hebben we het al enige keren over het stempelsnijden gehad, maar wat is het eigenlijk precies en hoe gaat het in zijn werk? Hierover kan de heer Radisch, die nu reeds éénenvijftig jaar dit ambacht beoefent, ons het beste inlichten. „Om letters te kunnen gieten, is in de eerste plaats een tekenaar of ontwer per nodig. Vervolgens de gra veur of lettersnijder, dan de justeerder en vervolgens de gieter". De tekenaar ontwerpt een letter. Goed. Meestal is die letter één van een geheel al fabet. De graveur krijgt het ontwerp toegestuurd en laat het fotograferen op de gewenste grootte. Vervolgens wordt de letter op het staal van het te maken stempel overgebracht. Dan steekt de stempelsnijder van binnenuit langs de omtrek van de letter het staal met be hulp van stekers weg. Aan de buitenkant wordt het wegge- v ij ld en vervolgens geslepen en bijgewerkt, alles in overleg met de tekenaar. Het inpersen van het stempel in koper en het maken van de matrijzen wordt door de justeerder ge daan en vervolgens komt de beurt aan de gieter, die de let ters giet. Dit alles lijkt eenvoudiger dan het in werkelijkheid is. Eén ietter maken uit de hand gaat nog. Maar kom nu eens om een heel alfabet, waarvan alle let ters hetzelfde type en dezelfde grootte en dikte moeten heb ben. En ga dan nog eens na, dat het hier vaak kleine, zeer kleine lettertjes betreft. Dan begrijpt u ook de uitlating van de heer Radisch, als hij zegt: „Het gaat om duizendste milli meters. Ik kan het werk van een jaar in mijn hand houden". Dit laatste is geen grootspraak, want het maken van een schrift, of compleet alfabet, uit de hand duurt vaak meer dan een jaar. De heer Radisch is één der laatste mensen, die dit mooie, maar moeilijke beroep uitoefent. Vroeger ontwierpen de stempelsnijders zelf hun let ters en vooral ook ornament- stukken. Tegenwoordig richten ze zich naar het ontwerp van de tekenaar. Maar dit is op zichzelf al moeilijk genoeg. Want de heer Radisch heeft niet alleen gewone Nederlandse letters gemaakt, maar ook Ja vaanse, Griekse en Arabische. Vele buitenlanders komen re gelmatig naar zijn werk kijken en als hij straks op 1 januari 1957 met pensioen zal gaan, dan zal er één jongeman, bij Joh. Enschedé overblijven, die door de heer Radisch zelf is opgeleid. Deze zal echter geen hele schriften meer uit de hand maken. Daar is langzamer hand de tijd voor afgelopen. „Ik ben de laatste ter wereld" zegt de heer Radisch, en er klinkt iets van weemoed in zijn stem door bij deze woorden. De zeventienjarige Jonathan Aucken uit Londen is reiziger en geen toerist. Misschien ontgaat u het subtiele verschil tussen deze twee begrippen. Een toerist, die naar Haarlem komt zal in de eerste plaats gaan kijken naar de Grote Kerk, het stadhuis of het Frans Halsmuseum. Een reiziger doet dit bij voorkeur niet. Hij probeert iets van het dagelijkse leven van de bevolking te begrijpen, door hen in hun werk gade te slaan en zo mogelijk zelf aan dat leven deel te nemen. Jonathan Aucken behoort tot deze laatste categorie. Hij werkt als leer ling letterzetter bij één der Londense drukkerijen, die allerlei week- en maandbladen verzorgt. Lang heeft hij gespaard om in zijn vakantie naar het continent te gaan, zoals de Engelsen ons werelddeel noemen met voorbijgaan aan elke gedachte, die inhoudt, dat zij zelf ook deel uitmaken van het oude Europa. Jonathan had dus gespaard, en toen hij genoeg geld had, heeft hij passage geboekt op een vliegtuig, dat hem van Londen naar Ostende bracht. Mét zijn fiets. Toen is hij door België getrokken via Brugge, Gent, Brussel en Antwerpen naar Nederland, onderweg slapend in hotelletjes of jeugd herbergen, naar gelang dit zo uitkwam. Via Roosendaal. Rotterdam, Den Haag en Leiden kwam hij in Haarlem. Daar bezocht hij, zoals gezegd, de drukkerij van de Grafische Bedrijven Damiate, omdat hij toch wel erg benieuwd was, hoe ver de druktechniek op het „continent" wel gevorderd was. Gelukkig bleek hem dit nogal mee te vallen, want hij kon hier weinig verschil ont dekken met de werkwijze in Engeland, hetgeen wij ken nelijk moesten opvatten als een niet gering compliment voor het Nederlandse systeem. Met veel belangstelling keek lij naar het werk van zijn Nederlandse collega's, en hij volgde het procédé van krantenmaken, alsof hij het nog nooit eerder had gezien. Wat waren nu zo zijn in drukken van Nederland? „Schoon, erg schoon en de mensen zijn erg vriendelijk en behulpzaam". Een opmer king over de vele fietsen, die men hier ziet. misten wij. Op een desbetreffende vraag ant woordde Jonathan, dat er in Nederland meer fietsen wa ren dan in de meeste plaatsen in Engeland. Alleen wilde hij een uitzondering maken voor Cambridge en Oxford, want in deze universiteitssteden re den alle eerstejaars studen ten op fietsen. Merkwaardig was, dat deze Engelse drukkersleerling de naam van Laurens Janszoo.n Coster niets zei. „De uitvinder van de boekdrukkunst? Dat is toch Gutenberg uit Mainz?" merkte hij verbaasd op. Wij waren te beduusd en tè zeer in onze Haarlems trots ge kwetst om hier een passend antwoord op te geven. Overigens was dit niet het eerste bezoek van Jonathan aan ons land. Twee jaar gele den was hij een tijdje in Am sterdam geweest en daar had hij zijn eerste indrukken van Nederland opgedaan. Deze keer gaat hij opnieuw naar Amsterdam „een mooie stad" en dan langzamer hand weer terug naar Osten de om het vliegtuig naar En geland terug te nemen. En als hij dan weer in zijn vader land zal zijn, kan hij deze krant aan zijn vriendjes to nen, om te bewijzen, dat hij ook in zijn vakantie nog in een drukkerij geweest is. Zó fijn vond hij dit, dat hij vol komen oprecht meende, dat zijn kameraden „zeer jaloers zouden zijn".... sen, die nog met vakantie gaan niet te ontmoedigen. Tot de verenigingen, die als eerste met hun winterpro- gramma op de proppen komen, behoort de bestuur de rsbond van het NVV te Haarlem. Ook de komende winter zal in sa menwerking met het Instituut voor Arbeidersontwikkeling en de Partij van de Arbeid weer arbeidersavondschool- en plaatselijke kader schoolcur- sussen worden gegeven. De jongere leden van deze orga nisaties kunnen woensdag 19 september in het Minervathea- ter te Heemstede genieten van een feestelijke bijeenkomst, die de toepasselijke naam „Hoe zalig als de jongens- kiel heeft gekregen. Als het eerste schaap over de dam is Binnenkort zullen we wel meer vernemen van wat er onder de Haarlem se verenigingen en organisaties broeit ten aanzien van de aan staande winter. Hoewel Haarlem geen mijn- stad is, mogen we in deze da gen, nu er in het Belgische plaatsje Marcinelle zulk een verschrikkelijke ramp heeft plaats gehad, wel eens onze gedachten laten gaan over de gevaren, waaraan de mijnwer kers, zelfs bij de beste voor- zorgs- en veiligheidsmaatrege len, steeds blootstaan. Kunste naars zijn herhaaldelijk door het mijnwerkersleven geïnspi reerd, hetgeen vaak aangrij pende kunstuitingen deed ont staan. Met één hiervan kunnen Haarlemmers kennis maken, die over de Grote Markt lopen en daar in de etalage van de Flowershop een schilderij kun nen zien staan van een jonge mijnwerker. Dit schilderij is vervaardigd door de in Ausch witz in de gaskamer omgeko men schilderes Else Berg. Het doek is in 1934 en 1938 in het Stedelijk Museum te Amster dam geëxposeerd. Van het ge laat van deze jonge „kompel" kunnen we vele gemoedsaan doeningen aflezen, die door El- se Berg met. diepe indringend heid zijn weergegeven. Het is wèl goed hier eens even te po zen en te denken aan diege nen die thans in België en Italië in rouw gedompeld zijn. Li.ist van door de Stadsbibliotheek aangeschafte boeken, die 6 augus tus voor uitlening beschikbaar ko men. Romans: Biggers, En een vrouw verdwijnt- Buzzati, Eenzame ves ting; Edinga, Het zomerhuis: Mil lar. Orellana ontdekt de Amazone; Robbertz, Man te roer: Bergen- gruen. Der Tod von Reval: Cecil, Friends at court; Freeman. Inspec tor French and the Starve] trage dy- Ikor, Les fils d'Avrom; Sime- non, Margret et le Corps sans tê- tes. Populair wetenschappelijke boe ken: Keller. De Bijbel heeft toch gelijk; Veldheer, Inleiding tot de scheikunde: Striibos, Zwerven door Zuid-Afrika: Margriet breishow 1956- Fernseh-empfangtechnik, I. ZF-Stufen; Slot, Van microfoon tot oor- Collection cahiers bimen- suels. b.d. I; Meyer. Isaac da Cos ta's weg naar het Christendom; Woe-Sjoeang, de weergaloze bruid en 16 andere wonderbaarlijke Chi nese verhalen; Horvarth, The art of Asia; Bulthuis, Johfra; De Beau fort, Rembrandt- Schaeffner, Clau de Debussy und das Poëtische; Neubert, De vallei der Koningen; Le Fèbre. Wij zijn; neoreligieus manifest; Na het eindexamen., studeren? Lijst van door de Stadsbibliotheek aangeschafte boeken, die 13 augus tus voor uitlening beschikbaar ko men. Romans: Arnold, De gouden stoel; Campert, Alle dagen feest; Godden, Een stukje van de'hemel; Hofstra en Blok, Franse verhalen; Kossman, De hondenplaag: Mac kenzie, In mijn rijk geen kampeer ders; Fallade, Die Stunde, eh' du schlafen gehst: Forester, Death to the French: Harris, The summer- house; Simenom, Maigret se trom- pe- Arfelli, I superflui. Populair wetenschappelijke boe ken: Algemeen repertorium, dl, 3 (Leeszaal); Tillich, Liefde, macht en recht; Jones, Sigmund Freud's leven en werk; Jager, Interview met de tijdgeest; Hartog, Hoofd lijnen der moderne economie; Van Apeldoorn, Inleiding tot de studie van het Nederlandse recht, 13e dr.: Hemsing, Kinderstreken begrijpen: Einstein en Infeld, Die Evolution der Physik;; Kleine paddenstoelen atlas: Onder de luifel, kampeer- technisch handboek; Tafeltennis; Van Deventer, Kröller-Müller; Wegman, Goeree, nog zonder ma- ke-up; Behn, Augrabungen und Ausgraber: Mensen maken, Wat denk je van 'n haantje bij het on derwijs? inl.)De Boer. De Fran ciscanen 5 eeuwen te Haarlem. BINNENLAND Prof. Th. Vriezen naar Utrecht. Tot gewoon hoogleraar in de faculteit der God geleerdheid aan de Rijksuniversiteit te Utrecht is benoemd, om onderwijs te geven in de wetenschap van h. oude testament en de geschiedenis van de Israëlitische gods dienst, prof. dr. Th. C. Vriezen, thans ge woon hoogleraar aan de rijksuniversiteit te Groningen. Honderdjarige in Den Haag. De heer A. Ceelcn, die thans verblijft in het tehuis voor ouden van dagen bij de Gereformeerde Kerk in Den Haag, is donderdag honderd jaar geworden. De waarnemende burgemeester van Den Haag, de heer J. van Zwijndregt, heeft de jarige bezocht en hem namens het gemeentebestuur een tabakspijp en een kist sigaren aangeboden. Drie jaar voor uitkijken. Tegen een 29- jarige koelhuisarbeider uit Maastricht is we gens medeplichtigheid aan een inbraak te Gronsveld drie jaar gevangenisstraf geëist. Uit de woning van een kolenhandelaar was een geldtrommel met zevenduizend gulden gestolen. De inbraak is gepleegd door een Pool, die echter onvindbaar is. De koelhuis arbeider had op de uitkijk gestaan. Hij was reeds achttien keer veroordeeld. Inbraak. Uit een fabriek van goud- en zilverwerken te 's Hertogenbosch hebben in brekers voor verscheidene duizenden gul dens aan edelstenen, sieraden en gouden voorwerpen gestolen. Luisteraars en kijkers. Het aantal aan gegeven radio-ontvangtoestellen in Neder land bedroeg op 1 augustus 2.185.275 tegen 2.175.581 op 1 juli. Op 1 augustus waren er 534.291 aangeslotenen op het draadomroep- net tegen 533.266 op 1 juli. Het aantal ge registreerde televisieontvangers steeg van 63.222 op 1 juli tot 67.739 op 1 augustus. Wegenwacht. Van 21 augustus af zal de A.N.W.B.-Wegenwacht ook gaan rijden op de route Rotterdam—Barendrecht—Klaaswaal— Numansdorp. Burgemeester. Tot burgemeester der gemeenten Bunde en Geulle is benoemd mr. R. A. J. van de Ven, thans commies ter secretarie der gemeenten Valkenburg- Houthem. In zwembad verdronken. De tienjarige Jeanette van Speijk uit Vlaardingen is in het grote b' "an het zwembad aldaar gevallen en verdronken. Het meisje kon niet zwemmen. Artsencongres. De minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid zal het zevende internationale congres van katholieke artsen openen, dat van 9 tot 15 september in het Kurhaus te Scheveningen zal worden ge houden. De stichting litteraire kring „Amicitia" te Bilthoven houdt weer een landelijke jeugdwedstrijd in voordrachtkunst voor jrn- gens en meisjes van 16 tot 23 jaar op 22 september. In de jury hebben zitting me vrouw Hester Janssen Klenke en de heren Jac. van Elsacker en H. F. Witte. Aankoopplan. Het Museum voor Stad en Ommelanden in Groningen heeft een plan voor aankoop opgesteld, dat in samenwer king met provincie en gemeente wordt uit gevoerd. Allereerst zal aandacht worden geschonken aan een representatieve collectie werken van Groninger kunstenaars en daar naast aan Nederlandse kunst van de negen tiende en twintigste eeuw. HAARLEM EN OMGEVING Auto gestolen. Gisteravond werd op het Haarlemse bureau van politie aangifte gé- daan van diefstal van een zwarte personen auto, die op de Botermarkt geparkeerd stond. De wagen was afgesloten. ADVERTENTIE v V j X.:J Een groep tafeltennissers (sters) en volley ballers uit Haarlem heeft een bezoek ge bracht aan zij n sportgenoten in Siegen (Duitsland). De gastheren, die reeds eerder een bezoek aan Haarlem brachten, hadden een uitgebreid programma vastgesteld van wedstrijden, excursies naar bedrijven en tochten met autobussen, waardoor de Haar lemmers elke dag iets werd geboden. De Haarlemse tafeltennissers hebben tegen twee verenigingen uit Siegen gespeeld, maar moesten beide keren met een gedecideerde nederlaag genoegen nemen: 141 en 94. Duitsland is nog een van de weinige lan den waar vrijwel geen volleybal gespeeld wordt. Twee Haarlemse teams introduceer den het spel in Siegen en de belangstelli-g was bijzonder groot. In Kassei bonden de Haarlemmers de strijd aan met een Duits team uit Hannover en een team van Amerikanen. Beide wed strijden werden gewonnen. De Amerikanen „droegen" en „duwden" de bal aanhoudend en luisterden na de strijd dan ook met veel interesse naar het onderricht dat enkele Haarlemmers gaven. Tot slot werd in Dillenburg een wedstrijd gespeeld tegen in Duitsland vertoevende Letten. De spelers van dit team zijn kandida ten voor de wereldkampioenschappen die begin september in Parijs worden gehouden. De Haarlemmers hebben zich tot het uiterste gegeven, maar konden niet voor komen dat de Letten met de winst gingen strijken. De setstanden van deze uitstekende wedstrijd werden: 1510, 1517, 1614 en 15_9. Na de strijd maaktei. de Letten de op merking dat zij op een dergelijke tegenstand niet hadden gerekend. ADVERTENTIE Gegarandeerd resultaat met Vraagt inlichtingen voor grote objecten CHEM. OLIEVERF EN LAKIND. yy yy Ged. Oude Gracht 95 Haarlem Op zaterdag en zondag houdt Onze Gezel len een aspiranten- en juniorentoernooi. Bij het aspirantentoernooi komen elftallen van de volgende clubs in actie: Velsen, HBC, DEM, Geel Wit, ADO, Grashoppers en Onze Gezellen. Zondag spelen de juniorenploegen van Grashoppers, Onze Gezellen. Vitesse, SJC, DSS. HBC, BSM, IEV en Concordia. In beide afdelingen wordt gespeeld in twee groepen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1956 | | pagina 7