Kroesjtsjev en zijn „Soratniki" vormen
een zeer zelfverzekerd regime
Er verandert iets in Rusland:
de middelen, niet het doel
Schikking geopperd in Bonn:
„diensttijd naar keuze"
Mac Millan waarschuwt Britse
vakbeweging tegen looneisen
Regering zou niet star vasthouden
aan 18 maanden voor elke recruut
Produktietoeneming is achtergebleven
bij de loonsverhogingen
5
DICHTER BIJ HET VOLK
Realpolitik
Zege zonder krijg
Concessies uit kracht
Ver verwijderd doel
Mild oordeel over stakers in
Poznan in Pools weekblad
Impertinente vragen aan
Australische kinderen
Auto-verhuursysteem van
Standard Motor Company
Bevelhebber van Russische
luchtmacht naar Londen?
Katholiekendag in Keulen
Meningsverschillen tussen
Algerijnse rebellen
Brief van Sovjet-Unie over
de ontwapening
DONDERDAG 3 0 AUGUSTUS 1956
ADVERTENTIE
(Van onze reisredacteur)
MOSKOU. De wit-gouden St. Joriszaal van het Kremlin waar vroeger
soldaten uit handen van de tsaar Ruslands hoogste militaire onderscheiding kregen,
die hun het recht gaf door generaals gegroet te worden was vol mensen. Fan
fares van de balkons kondigden steeds nieuwe hoge bezoekers aan. De lange
tafels bogen door onder het eten: schotels zwarte en rode kaviaar, amberkleurige
steuren, oranje zalmen, rose hammen, blanke kippen, kleurige salades, romige
taarten en hoog opgetaste fruitschalen met ananas, perziken, meloenen en druiven.
Er stonden honderden flessen in het gelid: wodka, cognac, bier en wijn, rode cham
pagne van de Krim. Aan het einde van de zaal, waarin honderden mensen stonden
te praten, te drinken en te eten, was een podium, waar een vermaarde pianist
met een Beethoven-sonate het geroezemoes probeerde te overstemmen, waar solisten
van het Bolsjoi-ballet een pas-de-deux dansten, waar acrobaten en zangers en
kozakkendansers elkaar afwisselden. Het beste was niet goed genoeg voor deze
receptie. Het werd met achteloze vrijgevigheid geboden. Het was de haast spilzieke
grandeur van het eeuwige Rusland. Het licht van de grote luchters scheen evenwel
niet over blanke schouders en goudbestikte dolmans, het probeerde slechts zijn
best te doen op de brede epauletten van vierkant gesneden uniformen, het gleed
hautain langs wat slobberige confectiepakken en preutse, hoog-gesloten zwarte
jurken. De tijd van de keizerlijke aristocratie is voorbij. Op deze Sovjet-receptie
voor een Oostduitse regeringsdelegatie verdrong zich de nieuwe élite aan de
tafels en de hoge balustrade, waarachter de Sovjet-leiders met hun gasten zaten:
Boelganin, grijs en hoffelijk, Zjoekov, zwaar en joviaal in zijn leverkleurige
maarschalkstuniek, Molotove, zeer oud geworden en gelig in het gezicht,
Malenkov, fors maar beter geproportioneerd dan zijn
foto's doen vermoeden, Sjepilov, een krachtige veertiger,
haast iets te zeker van zichzelf, en tenslotte, een glas
rode champagne in de hand, een kleine ronde Oekrainer,
de „primus inter pares": Nikita Kroesjtsjev.
Wat noch de grote pianist Feinberg met Beethovens heer
lijke twintigste sonate, noch de Oostduitser Ulbricht met een
proletig-snorkende redevoering, had kunnen bewerkstelligen,
lukte Kroesjtsjev onmiddelijk. Het geroezemoes verstomde
toen hij het woord nam, het getik van messen en vorken
verstomde, de gasten aten haastig hun mond leeg en
luisterden. Wij ook. Leuk is zo'n rede van Kroesjtsjev
bepaald niet! Hij gaf de Oostduitsers enkele kleinerende
klopjes op de schouder en keerde zich toen tegen het Westen.
De kleine man, die ik op de Franse ambassade een ongemak
kelijke, haast schuchtere, entree zag maken, was hier dadelijk
thuis. Hij smaalde. Uit een ontzaglijke zelfverzekerdheid en
naar ik geloof uit een tikje rancune. Geen prettige
combinatie.
Nochtans, de lieverkoekjcs-periode is voor het Westen in
de internationale politiek definitief voorby. Kroesjtsjev, aan
het hoofd van de groep „soratniki" (medewerkers) van Stalin,
die de Sovjet-Unie erfden, is de man met wie het Westen
tot zaken zal moeten komen. Is dat mogelyk? Waar leidt
de nieuwe politiek heen? Staat het nieuwe regime sterk?
Zijn de doelstellingen gewijzigd? Ik kan op die vragen geen
definitieve antwoorden geven, ten hoogste een serie feiten
en indrukken, die er meer licht op kunnen werpen.
Punt één is: de methoden mogen gewijzigd zijn, het doel
is dat niet. Dat is en blijft onverminderd een communistische
wereld en het wordt niet onder stoelen of banken gestoken.
De marxistische leerstellingen omtrent de historische onver
mijdelijkheid der ineenstorting van de kapitalistische econo
mie en de onafwendbaarheid van het communisme worden
onverkort beleden. Men heeft echter nieuwe wegen naar
dat doel ingeslagen. Het is niet noodzakelijk hier in den
brede de nieuwe buitenlandse politiek van de Sovjet-Unie
te ontleden, om dit te zien. Men heeft Stalins methode
om door agitatie in „rijpe" landen communistische regimes
aan de macht te helpen (Tsjechoslowakije) en verder een
koude, onverzoenlijke, maar ook onvruchtbare status quo te
handhaven, laten varen en voert thans een praktische, in
methodiek on-ideologische „realpolitik". Al stopt Nasser alle
communisten van Egypte in de gevangenis, hij kan rekenen
op Sjepilovs steun, wanneer zulks met de belangen van de
Sovjet-Unie strookt. Dat is zuur voor de Egyptische commu
nisten, zo zegt men in Moskou, maar het communisme zal
uiteindelijk in Egypte langs eigen weg en zonder
Sovjet-interventie toch tot stand komen.
Punt twee: Het Sovjet-regime wenst geen oorlog. Ondanks
alle zelfverzekerde verklaringen, dat de Sovjet-Unie de
oorlog zou winnen, weet iedere Rus dat al het ten koste van
grenzeloze inspanning bereikte in een nieuwe oorlog weg
gevaagd zou worden. Maar er is meer. De Sovjet-leiders zijn
er van overtuigd, dat zij de „vreedzame wedijver tussen de
twee in co-existentie levende stelsels" zullen winnen. Zij
zijn dat zowel uit dogmatisch-marxistische overwegingen als
door een aantal aanwijsbare successen in de strijd om de
politieke klandizie der neutrale landen. Zij weten wel, dat
het potentieel voor technische bijstand van het Westen veel
groter is dan het hunne, maar menen, niet zonder reden, dat
de uitwerking van die hulp goeddeels teniet gedaan wordt
door allerlei ressentimenten van koloniale
oorsprong en dat één, relatief geringe
maar opzienbarende gift-zonder-voorwaar-
den van hun kant, mécr uitwerking heeft
dan de steun-in-ruil-voor-een-politiek-pact
van Washington. Zij weten ook dat zij
maar op een fluitje behoeven te blazen
om het communistisch blok nieuwe diplo
matieke initiatieven te laten nemen, ter
wijl het Westen, moeizaam en verdeeld,
eindeloos moet delibereren.
in zijn propaganda
Punt drie: Het nieuwe regime staat
sterk. In de concessies, die het op binnen-
en buitenlands terrein heeft gedaan, moet
men geen zwakte zien, maar een aanpas
sing aan de werkelijkheid, die onder Sta
lins despotisme nogal eens uit het oog
verloren werd.
De tegemoetkomingen aan de wensen van
het eigen volk zijn inderdaad aanzienlijk
en worden gewaardeerd, hoewel de man-
in-de-straat merkwaardig genoeg de
nieuwe leiders niet in de plotselinge ver
loochening van Stalin gevolgd heeft. Men
hoort nog steeds een zekere vergoelijking
van Stalin's harde methoden in de trant
van: „Misschien was het wel nodig" en
na de eerste schok-behandeling heeft het
regime zich gedwongen gezien, de de-Sta-
linisatie bijzonder voorzichtig en geleide
lijk te laten verlopen. Maar die man-in
de-straat heeft óók het gevoel dat de
nieuwe leiders zich meer om zijn wensen
bekommeren.
De voorbeelden liggen trouwens voor
het grijpen: meer, goedkopere en gevari
eerdere goederen in de winkels, sluiting
van de conce. tratiekampen en de Lubjan-
ka (de beruchte MVD-gevangenis in Mos
kou), Boelganin's aankondiging, dat men
streeft naar afschaffing van vrouwen
arbeid in de zware industrie, zakelijker be
leid. aanzienlijke wijzigingen in het straf
recht en maatregelen tegen politiële wille
keur. Misschien bovenal de gedeeltelijke
opheffing van de strikte afzondering, waar
in dit warmhartige en belangstellende volk
onder Stalin heeft moeten leven. Er komen
langzaam-aan meer buitenlandse films,
boeken en kunstenaars, contacten op veler
lei gebied breiden zich uit, men mag met
buitenlandse bezoekers praten, verbazing
wekkendst van al: er gaan Russische toe
risten naar het buitenland.
Ik heb maar een greep gedaan uit de
symptomen, die op een begin van liberali
satie van het regime duiden, er zijn er
meer. Wederom: men moet er vooral geen
zwakte van de nieuwe leiders uit willen
afleiden, er zijn teveel teg-moetkomingen
bij, die alleen een zelfverzekerd regime zou
durven doen. De vraag: „Is er iets aan
het veranderen in de Sovjet-Unie?" kan
in ieder geval bevestigend worden beant
woord, met het eerder gestelde voorbehoud
dan dat het doel van de communistische
leiders onveranderd blijft. Moet dat de
aanleiding ::ijn tot een argwanende terug
houdendheid door dik en dun? Nee, dat
ver verwijderde doel kan ons voorlopig be
trekkelijk koud laten. Wat wij ons hebben
af te vragen is of de veranderde middelen
van het Sovjet-regime het Westen nieuwe
kansen bieden.
In het volgend en laatste artikel van deze
reeks over de Sovjet-Unie hoop ik uiteen
te zetten, waarom op die vraag maar één
antwoord past: „Ja!"
Demonstratie tegen negerjongens
De politie van Clinton in de Ameri
kaanse staat Tennessee heeft in het belang
van hun veiligheid twaalf negerjongens
van school gehaald en naar huis gebracht,
nadat een grote groep blanken had ge
demonstreerd tegen de toelating van
negerjongens tot de middelbare school van
Clinton. De demonstraties volgden op een
vechtpartij tussen een blanke leerling en
een negerleerling, die een mes trok.
in deze soldaten op bezoek in het
Kremlin, het hart van het eeuwige
Rusland.
(Van onze correspondent in Wenen)
Om de nog altijd ontevreden arbeiders
van Poznan (Posen) niet nog meer te
prikkelen en de algemene publieke opinie
in Polen zoveel mogelijk gerust te stellen,
zal het oordeel naar aanleiding van de op
stand in Posen mild uitvallen. Het Poolse
weekblad „Novi Kultura" schrijft dat het
„deelnemen aan stakingen en demonstra
ties op grond van het bestaande recht geen
strafbare handeling is". Er bevinden zich
een goede driehonderd personen in hech
tenis.
Bovendien is gebleken dat er in Posen
geen samenzwering was, wel echter pro
vocatie, welke begrippen men volgens het
blad moet scheiden. De verdachten zullen
zich uitsluitend moeten verantwoorden
wegens zware misdrijven, zoals moord,
lynchen, het vernielen van gebouwen, roof
en het ophitsen tot misdaden, tijdens de
opstand.
De oorspronkelijke verklaring dat de on
lusten te wijten zouden zijn geweest aan
westerse provocateurs, komt slechts in een
bijzin ter sprake. Daartegenover wordt vol
mondig toegegeven dat de lonen in Posen
te laag waren en dat men zonder voldoende
reden belangrijke bedragen van de arbeids
lonen had afgetrokken. Hierin ligt de
eigenlijke verklaring. De eisen van de
arbeiders waren gerechtvaardigd, zodat
zich daaruit „in de loop van veel maanden
en misschien zelfs van jaren een grote on
tevredenheid heeft kunnen onwikkelen". maken.
De zekerheid van het regime weer
spiegeld in zijn architectuur
(Van onze correspondent in Bonn)
Een „dienstplicht naar keuze" van twaalf
of achttien maanden heeft de voorzitter
van de commissie voor militaire zaken van
de Westduitse Bondsdag, dr. Jager, voor
gesteld als compromis tussen de plannen
der regering tot invoering van een dienst
plicht van achttien maanden en de overtui
ging der oppositie, dat een eerste oefening
van twaalf maanden wel genoeg is. Dr.
Jager zou de rekruten de keuze willen la
ten tussen een technische opleiding gedu
rende anderhalf jaar of een gewone dienst
plicht gedurende een jaar. Hij schat dat
een kwart der rekruten een dienstplicht
van achtien maanden zal verkiezen.
Het voorstel van dr. Jager is gebaseerd
op de ervaringen, die men heeft opgedaan
bij het rekruteren van de manschappen
voor het Oostenrijkse leger. Daar koos der
tig percent van de rekruten vrijwillig een
opleiding van vijftien maanden, bij tech
nische eenheden. De eerste oefening voor
alle andere wapens bedraagt in Oostenrijk
negen maanden.
De bondsregering acht voor een gron
dige militaire opleiding een eerste oefe-
(Van onze correspondent in Londen)
Harold MacMillan, de Britse minister
van Financiën, heeft een ernstige waar
schuwing gericht tot de Britse vakbewe
ging, die maandag in Brighton haar jaar
lijkse congres begint. „De concurrentie op
de wereldmarkten wordt scherper", ze zei
hij, „en nieuwe loonronden zonder daarmee
gepaarde gaande produktieverhoging zou
den onze positie zeer verzwakken". In
West-Duitsland zijn sinds 1953 zowel lonen
als produktie met vijftien percent gestegen,
in de Verenigde Staten met 10 percent,
doch in Groot-Brittannië zijn de lonen met
twintig percent toegenomen en de produk
tie slechts met tien percent.
MacMillan deed een beroep op de vak
beweging „bij elke actie zorgvuldig de
nationale consequenties te overwegen". Hij
noemde de economische crisis die Groot-
Brittannië op de lange duur bedreigt niet
minder ernstig dan die van het Suezkanaal.
„Wij lopen gevaar ons te beroven van de
middelen die noodzakelijk zijn voor de
welvaart".
De vakbeweging is blijkens de uitlating
van sommige vakbondsleiders weinig ge
negen de inzichten der regering te aan
vaarden. Het gemiddelde loon dat aan de
Britse arbeider wordt uitgekeerd, is
110 gulden per week, doch sommige vak
verenigingen zijn nog niet tevreden. Franc
Cousins, de pas gekozen leider van de
cocooccccoccccccccaxccocccocccoccccccoccccccccoococooa
S 8
MELBOURNE (Reuter). - In de Austra-
lische staat Victoria hebben leerlingen b
die op het punt staan de school te ver- X
3 laten een formulier gekregen waarop p
h 42 vragen over hun gezinsleven inge- <2
8 vuld kunnen worden. Voorbeelden van b
3 deze openhartige nieuwsgierigheid: Wo- p
nen uw ouders samen; hoe verdienen zij 3
8 hun geld; is uw vader vrijmetselaar; 8
8 wat is het merk en het jaartal van de 8
8 auto en is er thuis een ijskast? 8
8 De vragenlijst rverd opgesteld door een 8
Amerikaanse hoogleraar, namens de 8
3 raad van onderwijskundig onderzoek. 3
Het doel ervan is uit te vinden waarom
0 zo weinig kinderen met goede aanleg 8
3 na hun middelbare opleiding de studie 8
voortzetten.
0 De kritiek van de zijde der ouders is j5
8 hevig, doch het schijnt dat de kinderen x
8 de vragen met groot genoegen beant- i
x woorden.
XXXXXXX>COOD30COCCCCCOOCCCCOOOOCOaX>OCCOOOD3COMOOCODC>00
COVENTRY (Reuter) De Standard
Motor Company heeft een verhuursysteem
ontworpen om haar afzet, die sedert enige
tijd te wensen over laat, te stimuleren. De
regering heeft enige tijd geleden bepaald,
dat bij huurkopen vijftig percent van de
koopsom ineens moet worden betaald en
dit voorschrift is een der voornaamste oor
zaken van de stagnatie, die zich in de afzet
der Britse auto-industrie voordoet. Het
systeem van de Standard Motor Company
omzeilt deze moeilijkheid door de huur
koopbetalingen te vervangen door een
huurregeling. In het eerste jaar moet als
huur 57 percent van de koopsom met inbe
grip van de omzetbelasting worden betaald.
De huur wordt vervolgens geleidelijk lager
tot zij in het zesde jaar en de daarop vol
gende jaren twee percent van de koopsom
bedraagt. Wenst de gebruiker van de auto
de overeenkomst te beëindigen, dan wordt
de auto getaxeerd. Alles wat de auto meer
opbrengt dan de taxatiewaarde, ontvangt
de gebruiker.
De gebruiker moet een contract tekenen,
waarbij hij zich verbindt voor het onder
houd en de algemene toestand van de auto
te zorgen als ware het zijn eigen auto. De
betaling van de huur geschiedt per maand.
De eerste drie termijnen moeten vooruit en
tegelijk worden betaald. Alleen zakenlieden
kunnen van deze huurregeling gebruik
transportarbeidersbond, heeft reeds te ken
nen gegeven „niet bijster onder de indruk
te zijn van MacMillan's oproep tot zelf
beheersing". De Transportcommissie heeft
een eis van de bond van spoorwegmachi
nisten tot vijftien percent loonsverhoging
afgewezen, „daar zij niet gewettigd wordt
door de omstandigheden". Het ziet er dus
naar uit, dat zowel regering als werkgevers
vast besloten zijn het been strak te houden.
Tot voor kort werd vrijwel elke looneis,
hetzij onmiddellijk, hetzij nadat er een
staking was uitgebroken, toegestaan. De
op drift geraakte Britse economie kan
slechts tot rust komen, indien, zoals Mac
Millan zei, het volk zich bewust wordt
van de twee gevaren die het land bedrei
gen: gedachteloosheid en zelfzucht.
Overeenstemming tussen de scheeps
bouwers uit het Clyde district (Clyde Ship
builders Association) en de werknemers in
het huidige loonconflict, dat in een staking
dreigt uit te lopen, lijkt niet waarschijn
lijk. De partijen blijven onverzoenlijk over
de kwestie van een garantieloon.. De mo
gelijkheid bestaat, dat de werkgevers de
bemiddeling van het ministerie van Arbeid
zullen inroepen, maar intussen dreigt een
staking van 5.500 man vrijdag te beginnen.
A patie
Prof. Cole, hoogleraar in de sociale
wetenschappen te Oxford heeft in een
boekje: „Wat is er fout met de vakbe
weging?" de vakbonden beschuldigd van
bureaucratie en vergaande zucht naar cen
tralisatie, welke volgens hem de voor
naamste oorzaak zijn van de apatie, die
zich in vakbondszaken heeft meester ge
maakt van de Britse arbeider. Hij acht het
gewenst meer macht te geven aan de
plaatse]:jke afdelingen. Ook wil hij het
aantal vakbonden (674) beperken en zo
beter hanteerbaar maken.
MOSKOU (Reuter) Volgens diploma
tieke kringen te Moskou zal de bevelheb
ber van de Russische luchtmacht, lucht-
maarschalk Pavel Zjigarev, in september
met een aantal hoofdofficieren Groot-Brit
tannië bezoeken ter gelegenheid van de
luchtvaartschouw te Farnborough. In juni
heeft de Britse minister van Luchtvaart
Nigel Birch, de Russische luchtvaart-
schouw in Moskou bijgewoond. Het zal de
eerste maal zijn, dat de leiders van de
Russische luchtmacht Groot-Brittannië be
zoeken.
Dit is dr. M. Johann von Leers, de
54-jarige voormalige hoofdinstructeur
van de nazi-studenten-vereniging on
der Hitler, die een van de hoofdfiguren
is van de door president Nasser van
Egypte geleide anti-lsrael campagne.
ning van achttien maanden noodzakelijk.
De bondsraad, als vertegenwoordiging der
negen Lander was het daarmede niet eens.
Ook verschillende partijen in de Bondsdag
de tweede kamer vinden de eerste
oefening van achttien maanden te lang. De
sociaal-democraten geven de voorkeur aan
een beroepsleger van 200.000 man boven
een dienstplicht-leger van 500.000 man.
Nu de dienstplichtwet evenwel kort voor
het zomerreces van het parlement is aan
genomen, vindt ook de S.P.D. dat de eer
ste oefening in ieder geval zo kort moge
lijk moet zijn.
Nu einde volgend jaar West-Duitsland
een nieuw parlement moet kiezen, begin
nen vele parlementsleden uit de regerings
partijen voor hun zetels te vrezen.
Met het voorstel van dr. Jager, dat be
doeld is om de critici van het militaire be
leid van de bondsregering de wind uit de
zeilen te nemen, is hoewel het parle
ment pas over enkele weken bijeenkomt
het debat weer begonnen over de duur
van de dienstplicht, die in een wet op de
organisatie van de strijdkrachten moet
worden geregeld. Aangezien het compro
mis-voorstel stamt van dr. Jager die lid
van de Christelijke Sociale Unie en een
der vice-presidenten van de Bondsdag is
mag men aannemen, dat men ook in re
geringskringen bereid is de duur van de
dienstplicht te beperken.
Oorlogstuig
Een woordvoerder van het Amerikaanse
departement van Buitenlandse Zaken heeft
meegedeeld, dat de Verenigde Staten de
onderhandelingen met West-Duitsland over
de verkoop van wapens, waaronder tanks,
geschut en vliegtuigen, voltooien. Enige
tijd geleden is reeds overeengekomen dat
de Verenigde Staten een extra hoeveelheid
wapens, ter waarde van een miljard dol
lar, uit in West-Duitsland aanwezige voor
raden zullen leveren. Behalve 558 straal
jagers en verkenningsvliegtuigen met
straalmotoren die de „Weser Flugzeugbau
GMBH" te Bremen zal monteren, worden
binnenkort de onderdelen van 26 Ameri
kaanse hefschroefvliegtuigen van het type
H-21 in Bremen verwacht. De Verenigde
Staten zullen West-Duitsland vandaag nog
twee mijnenvegers teruggeven in Bremer
haven. Daarmee wordt hgt aantal terugge
geven vaartuigen op achttien gebracht.
(Van onze correspondent in Bonn)
In de grote hal van het Jaarbeursterrein
te Keulen is gisteren de 77ste Duitse Ka
tholiekendag geopend, waartoe tienduizen
den rooms-katholieken uit binnen- en bui
tenland (onder wie tot dusverre rond
18.000 uit Oost-Duitsland) naar de Dom
stad zijn gekomen. De bijeenkomst wordt
bijgewoond door bondskanselier Adenauer,
die daartoe zijn zomervakantie in het
Zwarte Woud had onderbroken. De katho
liekendag eindigt zondag met een massa
bijeenkomst in het Keulense Nordfeld-
stadion, waaraan bijna 800.000 mensen zul
len deelnemen.
Dr. Adenauer werd gisteren, toen hij het
spreekgestoelte betrad voor een kort ope
ningswoord, stormachtig toegejuicht. De
Katholiekendag staat onder het motto „De
kerk, het teken Gods onder de volken".
Werkgroepen bespreken de volgende on
derwerpen: huwelijk en het gezin, de kerk
in het dorp, sociaal werk, pers, film, radio
en televisie, geloof en moedertaal, interna
tionale samenwerking, wereldmissie, poli
tiek werk van de staat, school en opvoe
ding.
Een groot aantal kerkelijke hoogwaar
digheidsbekleders, onder wie de speciale
afgezant van Paus Pius XII, kardinaal
Piazza, is naar Keulen gekomen. De ope
ningsplechtigheid werd bijgewoond door
vele leden van het kabinet, alsmede door
de premiers van enkele Lander. De pro
testantse kerk was vertegenwoordigd door
de president van de Evangelisohe Kirchen-
tag.
In de gerestaureerde Dom wordt van
avond een bidstonde voor de vrede gehou
den.
ALGIERS (Reuter/AFP) In de loop
van juli heeft men in Algerije veldarchie-
ven van twee aanvoerders der opstande
lingen, Krim Belkacem en Ouamrane ont
dekt. Deze archieven waren geborgen in
twee grote tassen, gedragen door een muil
ezel, die na een gevecht door de opstande
lingen was achtergelaten. Uit deze archie
ven zou gebleken zijn, dat er grote me
ningsverschillen bestaan tussen de opstan
dige Berbers en Arabieren.
In de stad Bougie in oostelijk Algerije
heeft een Algerijn een Europese voorman
bouwvakarbeider door pistoolschoten ge
dood. De politie verklaarde dat de man
daarna op een andere Europeaan schoot,
maar miste. In Algiers hebben Franse
functionarissen meegedeeld dat de politie
vijf mohammedaanse politiemannen heeft
aangehouden onder verdenking inlichtin
gen aan het nationale bevrijdingsfront te
hebben verstrekt. Dit front is een van de
twee voornaamste nationalistische organi
saties in Algerije.
De minister van Buitenlandse Zaken
heeft aan de voorzitter van de Tweede
Kamer een op 21 augustus van de Rus
sische ambassade in Den Haag ontvangen
schrijven over ontwapening doen toe
komen, dat op 21 juli door de voorzitters
van de raad der Sovjet-Unie werd ver
zonden aan de parlementen van alle lan
den. Een door voornoemde ambassade ver
vaardigde niet-officiële vertaling is er bij
gevoegd.
