DE SAMENZWEERDERS f VERVOLGVERHAAL 1 door Friedrich Bruegel Agenda voor Haarlem Voorlichting over theologische vragen voor predikanten Bunno op zoek naar Luilekkerland Verschil in beeldlijnenstelsels maakt programma's kostbaar Ir M S'J lifl M lil Initiatief van de N.C.R.V. 5 Operatie Goed zo" voor invalide kinderen Muzikaal bouwen Hoogspanningskabel ItaliëSicilië Geleidelijk wennen Kort nieuws Protest tegen vasthouden in Suez van baggermolens Enquête naar resultaten van de ideeënbus Goud- en dollarreserve van Londen daalt weer Nieuwe toneelzaal in de hoofdstad geopend ié*' Liefde voor Eurovisie bekoeld V. J Fm \m OFFICIËLE VERKOOP SIKKENS LAKKEN DONDERDAG 6 SEPTEMBER 1956 Van een redacteur) Het belang van de persconferentie welke de N.C.R.V. woensdag als eerste van de vier „grote" omroepverenigingen over de radio en televisie in het aanstaande sei zoen hield, school voor een goed deel meer in de gesprekken welke over radio- en televisievraagstukken van algemene aard werden gevoerd dan in de program- mastof zelf. Geheel te verwonderen valt dat niet, want vooral het radioprogramma is al zo belast met vaste bestanddelen, dat het steeds moeilijker valt daaraan nog nieuwe nummers toe te voegen, gelet ook op de verknochtheid van de luisteraar met het reeds bestaande. Een geheel nieuwe rubriek welke, naar het zich laat aanzien, postbus en. corres pondentie-afdeling van de N.C.R.V. in aan zienlijke mate zal gaan belasten, wordt op de maandagochtenden ingevoerd in plaats van de gebruikelijke morgendienst. De maandagmorgen pleegt de predikant „voor zichzelf" te hebben en daarom heeft de N.C.R.V. besloten, op die dag een rubriek „Rondom het woord" te plaatsen, waarin hoogleraren in de theologie in twee lezin gen. van twintig minuten de predikanten die ver van de universitaire verwijderd werken, op de hoogte zullen brengen van de jongste denkbeelden en ontwikkelingen op theologisch gebied. De professoren dr. G. C. Berkouwer, dr. W. C. van Unnik en dr. P. A. van Stempvoort hebben zich met de leiding belast. Deze lezingen, waaraan tien hoogleraren zuilen meewerken., zul len uiteraard, ook buiten de kring waar voor ze bestemd zijn worden beluisterd en men is benieuwd hoe de reacties van de leken op het gesprokene zullen uitpakken. Op de zondagavonden komt een „Ge- sprekskring", waarin een vaste kern samen met voor elk onderwerp aangetrokken des kundigen belangrijke vraagstukken zal aansnijden. Het wordt geen „forum", waar in a Pimproviste wordt geantwoord, want de leden van deze Gesprekskring zullen de stof vooraf bestuderen. Ook wordt het, zo hebben wij begrepen, geen „ronde tafel", waaraan uiteenlopende opvattingen aanzit ten. Alle sprekers zullen de protestants- christelijke signatuur dragen en de poli tiek, zo antwoordde men op onze concrete vraag, „zou ver op de achtergrond blijven". Hoe dat bij de meeste vraagstukken kan geschieden zal nog moeten blijken. Bij de muzikale afdeling treft een reeks „Wij bouwen muziek", waarin ir. Henk Ba- dings met de heer A. D. Hildebrand alles wat met de muzikale compositie samen hangt in populaire vorm gaat uitleggen. De heer A. W. Herckenrath zal een voor drachtserie „Inleiding tot de moderne mu ziek" gaan houden. Uiteraard staan er weer heel wat omvangrijke werken op het concertprogramma, waarin onder meer de reeks „Musica visa" van de Zuidduitse om roep zal worden, overgenomen. Deze reeks bevat onder meer van de Duitse compo nisten Werner Egk ..De Chinese nachte gaal" en van Carl Orff de Intrata voor vier orkesten en de „Carmina burana", van Claude Debussy „Jeux". Tenslotte zal de Steravond een paar nieuwe elementen gaan bevatten. Commu nity-singing vervangt de rubriek „Ik ken een lied" en „De glazenwasser" wordt, af gelost door de „Enkhuizer almanak". Ver der komt er een „militaire" bijdrage: Ar- tisten uit de troep. Het spel „Mastklim- men" blijft, maar wordt van een compe titie-element voorzien, waarbij de uitein delijke winnaar een vet varken mee naar huis zal mogen nemen. De „Haak-in" actie van enkele jaren ge leden ligt nu lang genoeg achter ons, dat de N.C.R.V. een nieuwe charitatieve cam- Homerus, de grootste dichter der Oud heid, heeft de Straat van Messina grote bekendheid gegeven door zijn verhaal van Scylla en Charybdis, de Rots en de Draai kolk, die hij beschreef als monsters ter iveerszijden van deze zeestraat, die het voor alle zeelieden tot een waagstuk maak ten om in die wateren te varen. Onlangs is de moderne techniek erin geslaagd, de monsters Scylla en Charybdis te overwinnen en wel door een hoogspan ningskabel te hangen tussen de Italiaanse en de Siciliaanse oevers van de Straat van Messina. Geen enkele kabel kan bogen op een zo grote spanwijdte, te roeten 3650 meter. De kabel is vervaardigd van staal en alumi nium en is samengesteld uit 140 draden. Een moeilijk punt bij de aanleg was, hoe de kabel op beide oevers te verankeren. Men heeft hem niet vastgelegd aan beide kanten van de Straat van Messina, doch vertuid op de Italiaanse oever en aan de Siciliaanse kant door middel van een haspel-installatie bevestigd. De totale capaciteit van deze kabel is 150.000 kw. met een spanning van 220.000 volt. pagne van dezelfde allure durft te begin nen. Het wordt de operatie „Goed-zo", waarvan de resultaten ten goede zullen komen aan het lichamelijk zwaar getrof fen kind. Op het televisiefront streeft de N.C.R.V. een positieverbetering na voor de ontspanningsprogramma's op zaterdagavonden. Er is daarop het laatste jaar nogal wat critiek losge brand, welke door de directie van de N.C.R.V. gedeeltelijk gerechtvaardigd wordt geacht. Maar mr. Van de Veen vroeg zijn gehoor toch ook wel te wil len bedenken, dat zijn omroep toch heeft rekening te houden met een om vangrijke groep van de bevolking voor welke amusement en ontspanning tij den lang onbekende gebieden zijn ge weest. Het is dus niet te verwonderen, dat men enige tijd nodig heeft om een eigen stijl te ontwikkelen. In het N.C. R.V.-omroepprogramma zou een „ster avond" twintig jaar geleden ook on denkbaar zijn geweest. Gebrek aan studioruimte komt de N.C.R.V. bij haar nieuwe opzet van het zaterdag- avondprogramma te stade, want men is nu wel gedwongen „er op uit" te gaan. Het tweede deel van de avond zal namelijk uit een zaal „ergens in Nederland" worden uitgezonden. De Marinierskapel, koren en bekende zangers zullen deze uitzending een spectaculair karakter geven. Er komt ook een pendant van het „Mastklimmen", waarbij een „gebraden haan" als lokaas wordt uitgehangen. In het studiogedeelte van de zaterdagavond komt onder meer een cabaretprogramma, terwijl de reacties op de rubriek „Vragen aan voorbijgan gers" aan het begin van de avond is ge plaatst. Deze vroegere radiorubriek zal op donderdagavonden voor de televisie herleven. Met camera en microfoon zal aan passerende voorbijgangers worden ge vraagd hun mening over een bepaalde kwestie te geven, waarna de kijkers ge vraagd wordt hun mening schriftelijk in te zenden. De beste briefschrijver wordt dan anderhalve week later in de gelegenheid gesteld het vraagstuk in de studio met de leider van de uitzending en één of twee deskundigen te bespreken. In de dramatische sector wordt ook dit jaar weer een opera uitgezonden en wel „Tsaar en timmerman" van Lortzing, welk werk in een Nederlandse vertaling en eigen studioproduktie zal worden uitge zonden. Ereburger van Culemborg. Op 17 ok tober zal de gemeente Culemborg aan de ambassadeur van Zuid-Afrika, kolonel P. I. Hoogenhout, het ere-burgerschap aanbieden. Dit in verband met het afscheid van de am bassadeur van Nederland. De Nederlandse tijdelijke zaakgelastigde in Cairo, mr. D. J. Slingenberg, heeft bij de Egyptische regering mondeling gepro testeerd tegen de weigering der Egyptische autoriteiten de terugreis mogelijk te ma ken voor de twee Nederlandse baggermo lens, die hun werk in het Suezkanaal heb ben beëindigd. De bezwaren van de Nederlandse rege ring tegen de houding van Egypte in deze kwestie zijn neergelegd in een aide me- moire, welke door mr. Slingenberg bij zijn protest werd overhandigd. De Nederland se regering heeft in dit stadium echter geen officiële protestnota doen overhandi gen. Vrijwel alle grote en vele kleinere be drijven in ons land hebben een ideeënbus. In 1955 is door deze bedrijven voor bruik baar bevonden voorstellen gemiddeld f 27 per idee uitgekeerd. De beloningen vari eerden van f 5 tot f 2250. Dit zijn enkele uitkomsten van een en quête naar de werking van de ideeënbus bij het Nederlandse bedrijfsleven, welke onlangs door het indeeënbus-centrum van het Nederlands Instituut voor Efficiency (NIVE) is ingesteld. Uit dit onderzoek is voorts gebleken, dat de kleine bedrijven eerder geneigd zijn een idee te belonen dan de grote. Maar de beloningen bij de grote bedrijven liggen over het algemeen hoger. Gemiddeld komt zevenendertig percent van de ingezonden ideeën voor een belo ning in aanmerking. Behalve beloningen keert tachtig percent der bedrijven ook aanmoedigingspremies uit, gemiddeld ter waarde van f 2,50 a f 5. Een aanmoedi gingspremie wordt bijvoorbeeld gegeven als het idee, hoewel het niet voor uitvoe ring in aanmerking komt, op bepaalde gronden toch waardering geniet. Globaal genomen had tien percent van de bedrijven met een ideeënbus deze in stelling al voor 1946, bij twintig percent is de ideeënbus in de jaren van 1946 tot 1950 opgericht, bij zeventig percent der bedrijven is de instelling van jongei-e da tum. LONDEN (Reuter) Het Britse mini sterie van Financiën heeft bekend ge maakt, dat de goud- en dollarreserves van het sterlinggebied in augustus met 129 miljoen dollar zijn gedaald. Augustus was de eerste maand van dit jaar, dat de re serves een daling te zien gaven. Einde augustus bedroegen de reserves 2.276 mil joen dollar. Volgens de voorlopige berekeningen had Groot-Brittannië in augustus een verreke ningstekort van 16 miljoen pond sterling in de Europese Betalingsunie vergeleken met een tekort van 24 miljoen in juli. De minister van Financiën MacMillan waarschuwde de vorige week reeds dat een aanzienlijke daling van de reserves was te verwachten omdat deze tijd van het jaar gewoonlijk de minst gunstige periode voor het sterlinggebied is. Niettemin dient naar zijn mening de daling te worden op gevat als een aanwijzing van de economi sche gevaren waaraan het land bloot staat. r Het nog naamloze nieuwe feestzalencom- plex, dat de gemeente Amsterdam voor amateurverenigingen heeft doen verrijzen aan de Jan van Galenstraat, achter het restaurant Marcanti in Amsterdam, is gis teravond officieel in gebruik genomen in aanwezigheid van enkele overheids-, vele provinciale- en vrijwel alle gemeentelijke autoriteiten uit Amsterdam. Wethouder B. Ram sprak een kort welkomstwoord tot de talrijke genodigden, die de grote toneelzaal vulden. Aan het programma van deze ope ningsavond verleende de Nederlandse Opera met orkest, solisten en een octet, medewerking, benevens de voordrachtkun stenares Georgette Hagedoorn en een ge zelschap van de Nederlandse Amateur- toneelunie, afdeling Amsterdam, dat de eenakter „Het jubileum" van Anton P. Tsjechov opvoerde. De Nederlandse opera voerde op Mozarts muziekspel „Bastien et Bastienne". Zaterdag zullen besturen van amateurverenigingen in Amsterdam het nieuwe gebouw, dat accommodatie biedt voor twaalfhonderd personen, de feestzalen kunnen bezichtigen. De bouw van dit ge heel nieuw opgetrokken complex kostte 2,2 miljoen gulden. Op weg naar Le Havre, waar zij zich voor een boottocht naar de Verenigde Staten zullen inschepen, verblijven Prins Rainier van Monaco en Prinses Gracia Patricia enige dagen in Parijs. Zij vertrekken morgen uit Le Havre en zullen vermoedelijk half November in Monaco terugkeren voor de viering van de nationale feestdag. De foto toont het prinselijk paar op het „Gare de Lyon" bij aankomst in de Franse hoofdstad. Een der attracties van de Britse luchtvaartshow op Farnborough was de dem onstratie met deze „Vulcan", de eerste viermotorige straalbommenwerper met Delta-vleugels ter wereld, die bij het landen gebruik maakt van een uit de staart schietende parachute, welke voor extra remcapaciteit moet zorgen. Een landing van de „Vulcan" op Farnborough Och, och, wat was dat werk zwaar. Dagenlang was Bunno nu al aan 't stenen sjouwen en wegrijden, en geloof maar, dat hij zijn rug voelde, hoor! Toen hij weer eens ging zitten om uit te rusten, kwam mannetje Bliblam naast hem staan. „Tjaja", zei hij. „Het valt niet mee, hè? Maar het is ook niet gemakkelijk om in Luilekkerland te komen. Kom, houd er de moed maar in en ga rustig verder!" Er zat niet veel anders op. Bunno pakte het wagentje weer op en ging verder met het zware karwei. Oefhet leek wel, of die stenen steeds zwaarder werden! En die gangen onder de grond waren zo lang61-62 Van een redacteur De algemene vraagstukken van radio en televisie welke op de persconferentie van de N.C.R.V. ter sprake werden gebracht zijn niet uitsluitend de problemen van de N.C.R.V., maar van de omroep in zijn ge heel en zij zijn ook niet van vandaag of gisteren. Het zal wel niemand verwonderen, dat de voorzitter van de N.C.R.V., mr. A. B. Roosjen, opnieuw zijn verlangen heeft uit gesproken naar wettelijke basis voor het huidige bestel, wettelijke basis die maar niet wil komen, nadat het voorlopig ver slag van de Tweede Kamer over het ont- werp-omroepwet voor minister Cals zo weinig bemoedigend was, dat hij in twee jaar nog niet tot de beantwoording is over gegaan. Al evenzeer verlangt men naar de benoeming van een definitieve, represen tatieve regeringscommissaris voor het ra diowezen en natuurlijk ontbrak de klacht over de steeds smaller wordende financiële basis van de Nederlandse Radio Unie niet: de nieuwe loonronde van zes percent kan eigenlijk uit de lopende middelen niet wor den betaald, men zal de reserves moeten aanspreken. Verhoging van de luisterbijdrage schijnt vooralsnog weinig aantrekkelijk, maar het kwam mr. Roosjen voor, dat de minister wat minder afkerig is geworden van de gedachte de kosten van de Wereldomroep zes miljoen voor rekening van 's rijks schatkist te nemen en niet langer ten laste van de radioretributie te laten komen. Op 1 oktober treedt voorts na vijf jaar het Televisiebesluit in werking, waar door het bestuur van de Nederlandse Tele visiestichting wordt aangevuld met drie door de regering benoemde leden, waarvan er in elk geval van twee vast staat, dat zij zo'n drukke werkkring hebben, dat men zich afvraagt waarom juist zij tot die be sturende functie werden geroepen. Het zijn de Kamerleden mejuffrouw Marga Klompé en de heer H. Algra. De derde is professor dr. G. T. ten Have. De heer Algra zal de regering ook in het dagelijks bestuur van de N.T.S. vertegenwoordigen. Geheel zwe vende is nog de functie van de „algemeen secretaris" van de N.T.S., die in het TV- besluit is geschapen. Over aard en bete kenis van die post bestaat nog zoveel on zekerheid, dat men haar voorlopig niet ver vult. Over de hoogste troef die de commercieel bij de TV betrokkenen voor de verkoop van hun toestellen hebben uitgespeeld, de Euro visie, was de directeur van de N.C.R.V., mr. A. H. Van de Veen, nu nog maar matig te spreken. De liefde voor de Eurovisie is om twee redenen sterk bekoeld. In de eer ste plaats blijkt de Nederlandse kijker te zeer gehinderd te worden door de taalver schillen. Dramatische produkties uit het buitenland, met uitzondering van Neder lands België, zijn daardoor voor de N.T.S. vrijwel waardeloos geworden en ook de aantrekkelijkheid van reportages, docu mentaires en dergelijke heeft sterk te lijden onder de taalbarrières. In de tweede plaats komt daarbij, dat de kosten van Eurovisie-uitzendingen duize lingwekkend hoog worden. Men houdt bij 7u Indien u daartoe in staat bent, wordt u weer vrijge laten. Geschiedt dat echter niet, dan zult u gearres teerd worden en in dat geval zal een arrestatiebevel vol gens de geijkte regels worden getoond. Jablonsky lachte. Dat is helemaal niet in overeenstemming met uw eigen grondwet. U bent onvoorzichtig! merkte dr. Formanek op, ter wijl hij zijn hoofd schudde. Is het alleen mijn grond wet? Het is de grondwet, aangenomen door het parle ment en geratificeerd door de eerste minister, uit naam van de president, en bindt daarom iedere staatsburger. Maar onderbreekt u mij nu liever niet meer. Ik zou het niet prettig vinden, als u in een pijnlijke situatie zoudt geraken als gevolg van onverstandige opmerkingen. Wij hebben het onmiskenbare recht u vast te houden. Ik be grijp uw nervositeit, maar u zult uw eigen zaak beter dienen als u zich niet liet meeslepen door uw oneven wichtigheid. Jablonsky zweeg. Er was iets in hem, waardoor hij respect kreeg voor de ijzige kalmte van de man, die tegenover hem zat. Ik moet even kalm en vastberaden als hij, mijn vijand, zijn! Mijnheer Jablonsky, enkele mensen, die u sedert 1938 goed hebben gekend, zijn zo welwillend geweest op ons verzoek in te gaan en iets over uw karakter te vertellen. Dit heeft ons zeer geholpen, in zoverre het betreft het beeld, dat wij van uw houding tegenover onze nieuw staat en enkele harer leidende persoonlijk heden hebben willen vormen. U doceert aan de universi teit Slavische talen, hetgeen wij van het grootste belang achten, en momenteel bent u bezig aan colleges over Pushkin. Afgezien van de kwestie, als gevolg waarvan u hier bent, is het wel van enig belang, dat het voor lopige beeld, dat wij van u gevormd hebben, gecontro leerd wordt, omdat u in de positie bent jonge mensen te beïnvloeden. Begrijpt u dat? Bij mijn colleges houdt ik mij strikt aan het onder werp, aangegeven door de titel. Ik spreek dan ook uit sluitend over Pushkin en in het bijzonder over zijn lyri sche poëzie, en daarom over zaken, die in generlei ver band staan met onze tegenwoordige grondwet. Of de mening, die ik mij gevormd heb over Pushkin, esthetisch juist of onjuist is, is een kwestie, die eerder door classici dan door het nationale veiligheidskorps beoordeeld kan worden. Daarover kan men met u van mening verschillen, want Pushkin heeft enkele uitspraken op zijn naam staan, die toepasselijk zijn op de tegenwoordige toestand en die geciteerd zouden kunnen worden ter ondersteu ning van de politiek van onze regering. Wat is uw oor deel hierover, mijnheer Jablonsky? Ik geef u graag mijn mening niet in het minst omdat het wel vaststaat, dat dit niet de eerste maal is, dat in een gevangenis over Pushkin gediscussieerd wordt. Mijn oordeel stemt overigens overeen met die van iedere consciëntieuze historicus. Mensen en gebeurtenissen mag men slechts beoordelen, indien men hen beschouwt in het raam van de periode, waarin zij leefden of waarin zij voorvielen. Dit is ook de mening van de meeste Rus sische historici. Ik stel het op prijs, dat u zo openhartig met mij praat, mijnheer Jablonsky. We beginnen elkaar al iets beter te begrijpen. Het heeft echter weinig zin een dis cussie over Pushkin op te zetten. U bent een specialist en ik een leek. Mag ik u daarom een paar praktisch vragen stellen? Gedurende de bezetting ben ik hier geble ven en ik heb toen het nodige gedaan. Uit rapporten over u, die ik onder ogen heb gekregen, is mij gebleken, dat u na het uitbreken van de oorlog het land hebt ver laten en naar Frankrijk bent gegaan, waar u zich aan sloot bij de westelijke strijdkrachten. Dit heeft me nogal getrpffen. Eén punt begrijp ik echter niet zo goed. Gedu rende enige tijd hebt u geaarzeld en raad gevraagd aan uw vrienden. U wist niet goed of u nu moest blijven of niet. Op een goede dag, in de tweede week na het uit breken van de oorlog, ging u weer naar uw vrienden en zei hen dat er slechts één mogelijkheid was: weggaan. U vertrok toen naar Marseille over Budapest, Belgrado en Fiume. In laat mij even kijken Budapest kreeg u een Frans visum en een aanbevelings- of introductie- schrijven voor het consulaat-generaal van de militaire attaché. U was daardoor niet verplicht, zoals zo velen van onze landgenoten, de Joegoslavische grenzen illegaal te overschrijden, doch u kon op uw gemak met de trein reizen, daar u Franse en Joegoslavische visa had. Hoe kwam het eigenlijk, dat u zo plotseling een besluit hebt genomen? Denkt u maar rustig na, voordat u antwoord geeft, mijnheer Jablonsky. Wilt u overigens een sigaret opsteken? Een Amerikaanse? Jablonsky nam de sigaret aan. Dr. Formanek bood een vuurtje aan en schoof de asbak naar hem toe. Dat is al tien jaar geleden, begon Jablonsky. Graag zal ik u vertellen, wat toentertijd mijn motie ven zijn geweest, maar ik zou het zeer op prijs stellen, als u mijn woorden als een gewetensvol historicus zou willen beoordelen, dus in het licht van de situatie van toen en niet in die van nu. Hij inhaleerde diep de rook van zijn sigaret en dacht: hierdoor heb ik mezelf veilig gesteld, zodat ik hem op mijn gemak en voorzichtig kan vertellen, waarom ik dat besluit heb genomen. Toen München kwam, had ik het gevoel dat ik nooit de schaamte er voor zou kwijtraken. Niet omdat ons verbond met Frankrijk toen als een zeepbel uiteen spatte; nee, maar omdat wij zélf niets hadden gedaan, omdat wij als zoete koek alles, wat in München voor ons klaargestoofd was, geaccepteerd hebben. Het ergste wa ren echter onze eigen landgenoten, die plotseling ver borgen deugden bij de nazi's en Duitsers ontdekten en die als hyena's en aasgieren aanvielen op het stoffelijk overschot van onze vrijheid. Toen had ik al weg willen gaan, maar één ding heeft me in die dagen daar nog van weerhouden: de radiorede van de minister van Jus titie, Dérer, die verklaarde dat Rusland aan onze zijde stond. Dat betekende dat iedereen, die aan onze kant stond, tegen de nazi's was. Dat de oorlog zou uitbreken, wist iedereen. Daarom bleef ik hier, omdat ik meende, dat wij aan de zijde van Rusland de oorlog in zouden trekken. Daarom bleef ik óók, toen wij bezet werden, want ik wilde mijn rol spelen in de opstand tegen de bezettende macht voor het geval onze grote vriend en geallieerde in oorlog zou geraken met het Derde Rijk. Toen kwam het non-agressiepact tussen Duitsland en Rusland. Politiek gezien was ik naief genoeg zoals zovele mensen in Praag om te geloven, dat de Russen Hitier Polen zouden laten invallen om hen zodoende naar hen toe te lokken en dat zij hen, wanneer ze bij de Pools- Russische grens gekomen zouden zijn, op de huid zouden zitten en aanvallen, zodat wij hier de bezetter het land uit zouden kunnen jagen. (Wordt vervolgd). de N.T.S., waarvan de heer Van de Veen technisch commissaris is, zijn hart vast voor de nota van P.T.T., die nog steeds moet komen voor de kosten van de Eurovisie uitzendingen gedurende de laatste vijf jaar. Nu het aantal landen, dat de televisie in enige omvang beoefent tot zeven is geste gen (Frankrijk, Engeland, Italië, België, Nederland, Denemarken en Duitsland, straks ook Oostenrijk) worden de uitwisse lingsmogelijkheden zo veelvuldig, dat een kostbaar verbindingszendernet in stand gehouden zou moeten worden om de Euro- visie-uitzendingen mogelijk te maken, vooral juist wanneer een aantal deelnemers in deze TV-pool niet meedoen aan een be paalde uitzending. De kans daarop neemt toe, want het nationalisme, of slechter nog het chauvinisme, in radio en TV viert hoogtij en tal van landen willen alleen uit zendingen van over de grenzen op basis van wederkerigheid overnemen. Dat chauvinisme gaat gepaard met aan zienlijke commerciële belangen wanneer het om het toe te passen aantal beeldlijnen gaat. Frankrijk houdt hardnekkig vast aan zijn 819 beeldlijnen, die inderdaad een beeld van superieure kwaliteit mogelijk maken, maar dan ook veel kostbaarder ontvangtoestellen nodig hebben. In Enge land gaat het getij voor de 405 beeldlijnen kenteren, nu de Engelse industrie merkt, dat zij de daarop ingestelde toestellen moeilijk kan exporteren. De meeste overige Europese landen hebben, zoals Nederland, het systeem van 625 beeldlijnen aanvaard. Deze zaak wordt zo tot een prestige kwestie gemaakt, dat Frankrijk bijvoor beeld verbiedt zogenaamde lijnenver- talers" op zijn grondgebied te installeren. Deze lijnenvertalers zijn nodig om de beel den die bijvoorbeeld in 819 lijnen worden overgebracht te transponeren tot 625 lijnen in die landen waar dat stelsel gebruikelijk is. De kwaliteit van de beelden heeft daar van te lijden, hetgeen mede een oorzaak is van de mindere appreciatie van Euro visie-uitzendingen dan men zou ver wachten. Natuurlijk bestaat nu de uitvinding van de telerecorder, waardoor programma's filmisch kunnen worden vastgelegd, zodat men ook bij de televisie transcriptie programma's kan maken, waardoor de beeldlijnen-hindernissen worden vermeden. Maar dan rijzen er weer moeilijkheden van andere aard. De artiesten die voor een televisie-uitzending contracteren, waarvan zij weten of kunnen veronderstellen dat die voor transcriptie in aanmerking komt, willen hogere honoraria bedingen. Deze zaak is daarom zo ingewikkeld, omdat ook die spelerscontracten meer en meer inter nationaal worden geregeld, zodat even langdurig als moeizaam moet worden on derhandeld tussen televisiedirecties en ar tiestenorganisaties tot men het eens is. Al met al blijven de internationale TV-pro- gramma's een zaak van veel geduld en vooral van veel geld. Gezien juist deze hoge kosten en de tot nu toe matige waar dering in kijkerskringen wint de mening veld om maar van de Eurovisie af te zien. Wij vernamen tenslotte nog, dat een internationaal overleg over de beeldlijnen stelsels aanstaande is. ADVERTENTIE Doelstraat 39 Haarlem - Tel. 15232. Polijstwas „Commandant" DONDERDAG 6 SEPTEMBER Minerva: „Rear window", 18 jaar, 8.15 uur. Rembrandt: „Sissy", alle leeftijden, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Twintigduizend mijlen onder zee", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Het verloren meisje", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Roxy: „Het loon van de angst", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Palace: „Jacht zonder genade", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Studio: „Picnic", alle leeftijden, 7 en 9.15 uur. Lido: „Marcelino, brood en wijn", alle leeftijden, 7 en 9.15 uur. Phoenixterrein, 8 uur: Circus Van Bever. Zuiderkapel, 8 uur: Ds. S. Zijlstra over: „De oprichting van het koninkrijk van Jezus Christus". VRIJDAG 7 SEPTEMBER Minerva: „East of Eden", 14 jaar, 8.15 uur. Rembrandt: „Fernandel als modekoning", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Ver boden vrouwen", 18 jaar, 2, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „De terugkeer van het monster", 14 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Roxy: „Het ro versnest", 14 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Palace: „De pastoor van Kirchfeld", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Studio: „Picnic", alle leeftijden. 2.15, 7 en 9.15 uur. Lido: „Ma'-elino" alle leeftijden, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Phoenix terrein, 8 uur: Circus Van Bever.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1956 | | pagina 9