Leuk is anders
Lichtvaart 1956 bewees dat drijvend corso
een spectaculair evenement kan worden
Plechtige bijeenkomst in de
ridderzaal van het stadhuis
Nieuwe sporthal voor akademie
van Nauwelaertz de Agé
t
«A
Dorre artikelen onthullen waarborg
voor zelfgekozen staatsbestel
Tsantsa
MAANDAG 10 SEPTEMBER 1956
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE IIAARLEMSCHE COURANT
9
Boten en prijzen
Victoria Regia bloeit weer
in Bloemendaal
Djakarta's landgerecht
begint met zaak-Doornik
t v -
Samenwerking
Afkondiging grondwetswijzigingen
Sluitingsstranddag
Reddingbrigade
Brandje aan Jansweg
in Haarlem
Vogels gered
Eerste ziekenauto met
mobilofoon
Stichting Ankerwerk
vraagt om steun
Goocheltoeren van een
„commentexistialist"
Huurkoop-slachtoffers
veroordeeld
H. H. A. v. Beek overleden
Consultatiebureau in
Oud-Schoten
Naar schatting van specialisten op dit
gebied hebben ongeveer twintigduizend tot
dertigduizend mensen zaterdagavond langs
de oevers van het Spaarne, op de hoe dan
ook genaamde wegen tussen het clubhuis
van de Koninklijke Roei- en Zeilvereniging
en de spoorbrug, het thans ..lichtvaart"
gedoopte watercorso tot besluit van het
zomerseizoen gadegeslagen. Rustig dreven
de kunstig met in totaal meer dan zesdui
zend lampen versierde boten, de dikwijls
jagende wherries uitgezonderd, door de
kabbeling van het donkere water. Echte
golven waren er niet, ook niet van enthou
siasme bij de af en toe beleefd applaudis
serende toeschouwers. Het was opvallend
hoevelen er afdropen na de heenvaart en
hoe weinigen er terugkeerden om de fees
telijk drijvende stoet opnieuw te zien pas
seren. Natuurlijk, er waren er velen bij die
hun kinderen naar bed gingen brengen,
maar er klonken toch weinig liedjes van
verlangen om langer te mogen blijven.
Niettemin: deze eerste proefneming met
een lichtvaart op grote schaal mag zeker,
hoewel niet boven verwachting, geslaagd
worden genoemd.
In principe is het een aardige opzet,
waarvan voor de toekomst nog veel goeds
kan worden tegemoetgezien. Terecht heeft
men voor deze sprookjesachtige spelevaart
de bloemenversiering, die op het water en
zeker in de avonturen niet veel effect sor-
teert.achterwege gelaten. Witte en gekleur
de lichtjes, zo redeneerde men, doen het
daarentegen altijd. In deze overtuiging
werd men gesterkt door de ontwerpen, die
de corso-specialist Jos. van Driel uit Am
stelveen de organisatoren voortoverde. De
opzet was conventioneel maar niet onaan
trekkelijk: vissen, vlinders en eenden voor
de kano's, legendarische figuren en bouw-
De groentekisten op de Friese Var
kenmarkt te Haarlem vormden een
zeer bruikbare tribune voor de vele
belangstellenden.
werken, benevens enkele bloemmotieven
en humoristische bedenksels. Toch meende
de jury, die bestond uit de schilder Levinus
Tollenaar, de heer H. de Nie (technisch
ambtenaar van het Gemeentelijk Energie
bedrijf en specialist op het gebied van ver
lichting) en de toneelcriticus David Ko
ning, aan de prijsuitreiking na afloop enige
critische opmerkingen te moeten laten
voorafgaan, hopende dat men daar bij her
halingen in komende jaren profijt van zou
kunnen hebben.
De jury is van oordeel, aldus werd bij
monde van eerstgenoemd lid bekend ge
maakt, dat het resultaat van de Lichtvaart
1956, in deze vorm als 'n plaatselijke novi
teit te beschouwen, bevredigend mag heten,
mede gelet op de financiële mogelijkheden
(en dus praktische onmogelijkheden). Het
esthetisch peil was echter over het alge
meen niet hoog. Vooral moet worden be-
tren d, dat de boten zelf te weinig in de
versiering zijn opgenomen, teveel hun eigen
aard verloochenden als het ware en voor
namelijk als dragers van wezensvreemde
elementen fungeerden. In vele gevallen
bleek de verlichting slordig te zijn gemon^
teerd en afgewerkt. Bovendien hadden
enkele deelnemers te weinig rekening ge
houden met de duur van de tocht, waar
door het licht allengs verzwakte of voor
tijdig uitviel.
Met nadruk werd erop gewezen, dat deze
opmerkingen in de eerste plaats bedoeld
waren als bijdragen tot verbetering bij
herhalingen van een dergelijk spectaculair
evenement in volgende jaren. De eerste
prijs in de afdeling motorjachten en zeil
boten werd voor ,.Het Kasteel" toegekend,
een omvangrijk bouwsel, evenwichtig van
ingenieuze montering en goed van kleur.
Zoals bij vele andere boten was ook hier
te weinig aandacht aan het eigenlijke dek
geschonken. Er was een voortreffelijke
vlakverdeling, zeker als men rekening
houdt met de betrekkelijk beperkte moge
lijkheden tot bevestiging maar daarmee
is tevens een zwak punt van het gehele
corso aangeduid: alles bleef tezeer in één
vlak. Het zou niet zo kwaad zijn voortaan
In de kas van de Bloemendaalse gemeente
kwekerij aan de Veldlaan in Bentveld bloeit
op het ogenblik opnieuw de Victoria regia.
Daarom zal de kas vanavond en morgen
avond van half acht tot half tien voor het
publiek geopend zijn.
DJAKARTA A.N.P. Heden zou voor
het landgerecht te Djakarta de eerste zit
ting worden gehouden in de zaak tegen de
Nederlander H. Doornik. Dit is echter niet
seschied. Het was ook niet bekend, wan
neer de eerste zitting wél zal worden ge
houden. Doornik is ruim drie jaar geleden
in verband met de beschuldigingen tegen
Schmidt en wijlen Jungschlager gearres
teerd.
Naar de correspondent van het A.N.P.
in D.iakarla verneemt, heeft Doornik een
verdediger gevonden. De naam van de
advocaat werd echter niet onthuld.
.i
adviezen van een architect in te winnen ter
verhoging van de ruimtelijke werking! Het
andere „varende kesteel" dat van Dul
cinea, met de suggestie van een sterren
hemel werd met vier punten minder als
derde gewaardeerd. Daartussen kwam de
vernuftig opgebouwde „Prikkebeen" op de
tweede plaats, ook al omdat daarin enige
motoriek was betracht. De rangschikking
vermeldde vervolgens als vierde Hóp Ma-
rianneke, als vijfde Bavo, als zesde de
Rondvaartboot met de stemmige eenvoud
van kaarsen achter de ramen boven de
zwarte waterspiegel en als zevende Schelp.
Het hoogste puntenaantal van de gehele
lichtvaart werd aan de zogenaamde
Clownswherry verleend: twee omtrekken
van vissende figuren met enkel wit licht,
die steeds een schoen ophaalden, een grap
pig en technisch knap verwezenlijkt voor
beeld van toepasselijke bewegelijkheid. De
rangorde luidde verder: wachterswherry,
tweede viswherry, muzikanten wherry,
groep versierde wherries en eerste vis
wherry. Bij de kano's ging de hoofdprijs
naar de groep eenden. De „visjes" werden
tweede, de eenzame bloemenkano voorop
kwam op de derde plaats en tenslotte was
er dan nog een prijs voor de voorste vlin
derkano's. De Clownswherry verwierf ook
dc plaquette van Haarlems Bloei voor de
meest originele uitvoering. Die voor de
mooiste afwerking werd aan „Het Kasteel"
toegewezen, die voor het beste lichteffect
aan „Bavo".
Als het aan de jury had gelegen, dan zou
er stellig een bijzonder eervolle vermelding
zijn verleend aan de eenvoudigste groep
van het gehele corso, de buiten mededin
ging slechts ter aanvulling meevarende
sierschepen met witte en oranje lampen
langs de tuien. Maar het mooiste schip van
alle en hier citeer ik een uitspraak van
De Clownswherry kreeg een dubbele
bekroning. Schitterend staken de licht
jes der dwaze figxiren tegen de donkere
achtergrond af,
Levinus Tollenaar was toch 't inwendig
verlichte van de Grote Kerk, dat men van
de tribune aan de Turfmarkt statig aan de
bocht van het Spaarne zag liggen! Naast
die tribune, door een organisatorische fout
pas op het laatste moment aan wat licht
geholpen, maakten de leden van „Arti et
Religioni" zich zo verdienstelijk de lange
wachttijd met opgewekte marsmuziek te
korten.
Bij de prijsuitreiking probeerde de voor
zitter van Haarlems Bloei, wethouder D. J.
A. Geluk, zich met behulp van een micro
foon in het clubgebouw van de Koninklijke
Roei- en Zeilvereniging „Het Spaarne"
enigszins verstaanbaar te maken boven het
gejoel der merendeels jeugdige aanwezigen
om enkele woorden van dank te spreken
aan organisatoren en hun medewerkers,
daarbij ook de Rijkspolitie te water en de
Havendienst van de gemeente Haarlem
noemende. Spreker beschouwde een der
gelijk corso als een goede gelegenheid om
de samenwerking te bevorderen tussen de
diverse watersportverenigingen, die nog zo
weinig onderling contact hebben. Maar in
de eerste plaats is een lichtvaart natuurlijk
bedoeld om propaganda te maken voor de
stad en om de bevolking een avond, van
collectieve vreugde om een fantastisch
schouwspel te bezorgen. Ongetwijfeld zal
men daarin een volgend jaar nog beter
slagen, want het Spaarne zonder aflei
dende straatverlichting is een ideale
gelegenheid voor een dusdanig romantisch
divertissement.
IN DE VOOR DEZE GELEGENHEID feestelijk met kaarsen geïllumineerde ridder
zaal van het Haarlemse stadhuis werd vanmorgen om half elf voorlezing en
afkondiging gedaan van de wijzigingen in de Nederlandse Grondwet. Op hetzelfde
ogenblik dat deze wijzigingen werden afgekondigd in alle Nederlandse gemeenten,
tijdens openbare zittingen van de Hoge Raad der Nederlanden en van alle gerechts
hoven en arrondissementsrechtbanken in ons land. De ridderzaal was geheel gevuld
met genodigden, waartoe, behalve een aantal officiële personen van rijk, provincie,
gemeente en enige militaire autoriteiten, ook aanwezig waren alle rectoren, direc
teuren en hoofden van alle in Haarlem gevestigde scholen voor gymnasiaal, middel
baar en uitgebreid lager openbaar en bijzonder onderwijs, elk vergezeld van vier
leerlingen uit de hoogste klassen der school.
Om precies half elf traden de burge
meester, mr. O. P. F. M. Cremers. de ge
meentesecretaris, mr. H. E. Phaff en de
wethouders D. J. A. Geluk en W. C. Bak
ker, de ridderzaal binnen, waarna de ge
meentesecretaris onmiddellijk begon met
de voorlezing van de betrokken Grond
wetswijzigingen.
Ter verkorting en verduidelijking werd
slechts één keer de inleiding, die bij elk
der gewijzigde artikelen dezelfde was, ge
lezen en werd de ondertekening slechts bij
het laatste artikel voorgelezen. Aandach
tig luisterde het talrijke gehoor naar de op
zich zelf vrij droge wetsartikelen, waaruit
onder meer bleek, dat in den vervolge
zee- en landmacht in de Grondwet met de
term „krijgsmacht" zullen worden aan
geduid, dat de paragrafen over de Antillen,
Suriname en Nederlands Nieuw Guinea
zullen worden aangepast aan het nieuwe
statuut voor het koninkrijk en tenslotte
dat het aantal leden van de Tweede Ka
mer der Staten-Generaal zal worden uit
gebreid tot honderdvijftig en dat der Eer
ste Kamer tot vijf-en-zeventig.
Vervolgens lichtte de burgemeester, mr.
O. P. F. M Cremers, de betrokken wijzi
gingen nader toe, waarbij hij allereerst
dank bracht aan de aanwezigen voor hun
komst, waarin hij een teken zag van de
eerbied voor de Grondwet als staatsrech
terlijk fundament van onze samenleving.
Hij schetste in het kort de geschiedenis
van ons land, die zoveel met vrijheids
strijd te maken heeft gehad en dat het
begrip vrijheid in ons land ten nauwste
samenhangt met de figuren uit het huis
van Oranje. Als alle menselijk werk is ook
de geschreven Grondwet niet volmaakt,
maar een produkt van zijn tijd. Ook de
Grondwet, moet dus van tijd tot tijd wor
den aangepast. Sinds 1814 zijn twaalf maal
wijzigingen aangebracht en deze laatste
wijziging noemde de burgemeester „het
aanbrengen van enige verfijningen en toe
voegingen aan het bouwwerk van ons
staats- en volksbestel".
Na deze plechtige toespraken volgde het
zingen van het eerste en zesde couplet van
het Wilhelmus door het siadhuiskoor onder
leiding van de heer P. Q. Wolff, door de
aanwezigen staande aangehoord.
Hiermede was het officiële gedeelte af
gelopen en onderhielden autoriteiten en
gasten zich nog enige tijd genoeglijk met
elkaar.
Aldus geschiedde de afkondiging van
wijzigingen in onze hoogste wet in Haar
lem: plechtig en, het zij met de meeste
eerbied gezegd: een tikkeltje droog. Het
geen gezegd mag worden, zonder aan wie
dan ook afbreuk te doen. Een dergelijke
gebeurtenis vormt nu eenmaal een plechtig
moment in ons volksbestaan en is als alle
plechtigheden enigszins saai. Zoals alle
wetsartikelen uitmunten door een voor de
leek meestal volkomen onbegrijpelijke ter
minologie (waarvoor zouden anders rechts
geleerden nodig zijn?), zo maakt ook de
woordkeus van de Grondwet hierop geen
uitzondering Dat desondanks de gebeurte
nis aangrijpend was, is te danken aan de
omstandigheid dat, zoals ook de burge
meester in zijn toespraak memoreerde, ge
dachten op een moment als dit vaak terug
gaan naar de tijden, dat ons land geen wet
en recht kende en men snakte naar het
ogenblik, dat wij weer onder een Grond
wet zouden kunnen leven, hoe dor ook op
gesteld, en wij ons leven weer zouden
kunnen inrichten naar de wijze en tra
ditie van het door ons zelf gewenste demo
cratische staatsbestel.
Elders
Ook in de gemeente bloemendaal had
hedenmorgen de plechtige afkondiging van
de wijziging van de Grondwet plaats. Dit
gebeurde in de raadzaal bij monde van de
gemeentesecretaris, de heer G. van Eek.
Tal van leden van het Bloemendaalse ge-
meentepersoneel en scholieren waren van
deze plechtigheid getuige. Het college van
B. en W. was door verplichtingen elders
verhinderd hierbij aanwezig te zijn.
Een soortgelijke plechtigheid had in het
Heemsteedse raadhuis plaats, terwijl in een
bijzondere zitting van de Haarlemse recht
bank de afkondiging geschiedde. Mr. A. M.
baron Tuyl van Serooskerken presideerde
en de griffier, mr. C. Leeuwen van Duiven-
bode, las de gewijzigde artikelen voor.
Zondag werd door de Bloemendaalse Red
dingbrigade tot besluit van het seizoen de
sluitingsstranddag gehouden. Gelukkig viel
er op het strand niets bijzonders voor, zodat
de leden zich uitsluitend konden bepalen tot
het houden van onderlinge wedstrijden, zo
wel voor de volwassenen als voor de jeugd.
Dit jaar werd voor het eerst een pop 'g
gedaan de jeugd in te schakelen en naar
wij vernamen is dit experiment volkomen
geslaagd. De jeugdbrigade'heeft al veel ver
dienstelijk werk gedaan en het bestuur
heeft er dan ook veel vert'-ouwen in dat
hier op den duur goede redders uit zullen
groeien. Het programma voor september
vermeldt verder een gecombineerde vergade
ring van bestuur en technische commissie
op vrijdag 14 september, een najaars-leden-
vergadering in hotel-restaurant „Roozen-
daal" te Overveen op vrijdag 28 september
en op zondag 30 september een duinwande
ling in „de Kennemerduinen".
Brandweer maakte met succes
gebruik van waterdichte zeilen
De Haarlemse brandweer is zondag
middag omstreeks één uur in actie geko
men voor het blussen van een brand in een
slaapkamer aan de achterzijde van de
tweede verdieping boven het café „De stad
IJ muiden" aan de Jansweg.
Er was meer rook dan vuur, zodat de
brand door middel van de zogenaamde
hulpstraal al dadelijk bedwongen was. De
vuurhaard bevond zich in de kapokmatras
van een der drie bedden welke zich in de
kamer bevonden. Bij het onderzoek is ge
bleken, dat een der bewoners omstreeks
tien uur 's morgens in bed heeft liggen ro
ken. Het beddegoed is verloren gegaan en
ook de houten vloer was door het vuur
aangetast.
Bij het blussingswerk heeft de brand
weer met succes gebruik gemaakt van
nieuwe waterdichte zeilen om de water
schade te beperken. Deze zeilen zijn in het
vertrek op de eerste verdieping onder de
kamer waar de brand woedde, gelegd. Daar
bij is gebleken dat de waterschade inder
daad tot een minimum beperkt is geble
ven.
In een vertrek aan de voorzijde van de
tweede verdieping stond een mand met
kostbare vogeltjes. Door de hevige rook
ontwikkeling liepen deze diertjes verstik
kingsgevaar. Men heeft er echter tijdig aan
gedacht de vogels naar een veilige plaats
te brengen.
Uiteraard trok ook deze brand veel be
kijks. De bewoners zijn verzekerd.
Aanwinst voor Haarlems
ziekenvervoer
De G.G.D. te Haarlem is in het bezit ge
komen van een nieuwe ziekenauto, model
Ford 1955, die voor het eerst in de geschie
denis van het Haarlemse Ziekenvervoer-
wezen is uitgerust met een mobilofoon. De
centrale hiervan zal gevestigd worden in
de garage op het Lorentzplein. Voor de
patiënt is het ook prettig dat de wagen
uitgerust is met een vloeistofkoppeling,
waardoor het stoten bij het schakelen
wordt vermeden. In de wagen bevinden
zich onder andere een zuurstofkoffer een
ventilator en twee brancards, die in de
lengte, de breedte en de hoogte versteld
kunnen worden. Om meer ruimte te ver
krijgen, kunnen de stoelen worden opge
klapt. Aan de vering van de brancards en
de wagen zelf is buitengewone zorg be
steed. De brancards werken volgens het
Rieuwisveersysteem. Zelfs bij het rijden
over hobbelige wegen ondervindt de pa
tiënt geen last van schokken en stoten. Hij
ligt als in een zwevende wieg.
Bij warm weer kan door middel van
airconditioning koude- en bij koud weer
warme lucht worden opgewekt.
Men heeft de gordijntjes, die nog in de
oudere types wagens bestaan, hier ver-
\angen door matglas. Aan de verlichting
heeft men ook veel zorg besteed. De lam
pen in de wagen kunnen zwak en helder
branden. Aan de voorkant zijn twee mist
lampen aangebracht. Bij een ongeval kan
het verkeer hierop opmerkzaam worden
gemaakt door twee rode knipperlichten aan
de achterzijde. De achterdeur is voorzien
van een speciale sluiting, zodat de deur
niet met een klap kan dichtslaan. Het ligt
in de bedoeling in de komende jaren het
gehele bestaande wagenpark te vervangen
door dergelijke auto's.
De Stichting Ankerwerk te Haarlem zal
van de Stichting Club- en Buurthuizen het
clubhuis aan de Lange Margarethastraat
overnemen. Het clubhuiswerk wordt voor
een groot gedeelte door de overheid gesub
sidieerd, maar twintig percent van de ex
ploitatielasten zal door particulieren moe
ten worden gedekt. Wil de Stichting Anker-
w rk slagen, dan zal per jaar minstens
2000 moeten worden opgebracht. Gelukt
dit, dan kunnen in het clubhuis aan de
Lange Margarethastraat 230 kinderen en
kele uren per week worden beziggehou
den. De kinderen kunnen deelnemen aan
diverse activiteiten, zoals sport, timmeren,
lezen en vele soorten handenarbeid. Het
bestuur van de Stichting Ankerwerk, die
is aangesloten bij de Moderne Jeugdraad,
doet een beroep op sympathisanten om dit
mooie werk financieel te steunen. Men kan
daartoe gelden storten op gironummer
390199 ten name van de heer P. A. van
Vuuren, Cramerstraat 65 zw., Haarlem.
Bijeenkomst Haarlemse Expogé
Ondanks het feit, dat zaterdagavond de
lichtvaart op het Spaarne gehouden werd,
was de bijeenkomst, die de Haarlemse af
deling van de Nederlandse vereniging van
Expolitieke Gevangenen uit de Bezettings
tijd in restaurant Dreefzicht te Haarlem
belegde, goed bezocht: de zaal zou maar
weinig meer belangstellenden hebben kun
nen bevatten. Na een kort openingswoord
van de voorzitter, de heer K. R. van Staal,
was er een muzieknummer, dat verzorgd
werd door de Bella's, twee meisjes met
accordeons.
Hierna was het de beurt aan mr. J. A.
P. C. ten Bokkel, die enige goochelnum-
mers ten beste zou geven. Voordat hij zijn
trucs begon stelde hij er prijs op te ver
tellen, dat. hij geen goochelaar, maar een
„commentexistialist" was. Wat dat be
tekende? He. woord was afgeleid van het
Franse „comment existe-il?", als pendant
waarvan het goed Nederlands „Hoe be
staat het?" kan dienen. Na deze korte ont
boezeming had mr. Ten Bokkel de toe
schouwers al onmiddellijk in de ban door
uit de zoom van zijn broekspijp een bran
dende sigaret te halen en uit lege karaf jes
een onnoemelijk aantal glaasjes verster
kend vocht, „dat gewoonlijk in^en vier
kante kruik zit" te schenken.
Vervolgens kwamen de kaarttrucs aan
de beurt. Als tenminste deze fenomenale
toeren met de oneerbiedige term „trucs"
aangeduid mogen worden. Eén van deze
trucs dan bestond uit het noemen van
kaarten, die tevoren door enige mensen
uit de zaal uit een pakje gehaald en door
hen alleen gezien waren. Helemaal klopte
het niet, toen mr. Ten Bokkel inplaats van
een harten aas, een ruiten aas aanwees.
Toen de trekker van de bewuste kaart
hardnekkig bleef ontkennen, dat hij een
harten aas getrokken had, antwoordde de
commentexistialist: „Dat spijt me, dan is
hij veranderd".
Met touwtoeren moest de gehele zaal
onder hypnose gebracht worden, hetgeen
zonder enige moeite gelukte. Toen kon
iedereen waarnemen, dat een touw ook
rechtop in de lucht kon staan. Bovendien
bewees mr. Ten Bokkel, dat er geen sprake
van was, dat het touw door middel van
onzichtbare draadjes omhooggetrokken
werd. Over het algemeen trouwens tracht
te hij, niet zonder succes overigens, te be
wijzen, dat alles „netjes toeging". Ten
slotte werd een toer vertoond, waarmee de
goochelaar in de oorlog nog al eens moei
lijkheden had ondervonden. Hij haalde uit
een ogenschijnlijk leeg doosje vele ge
kleurde doekjes met als slot een oranje
doekje en een grote rood-wit-blauwe vlag.
Na de pauze vertoonde de adjudant van
koningin Juliana, majoor F. W. K. Bischoff
van Heemskerck, een door hem zelf ver
vaardigde kieurenflim van het bezoek van
het koninklijk paar aan de West, waarbij
hij zelf toelichtende woorden sprak. Tot
slot vertoonde de heer Bischoff van Heerns-
kreck nog een door hem zelf gemaakte
film van de Olympische ruiterspelen in
Stockholm. De bijeenkomst werd gesloten
door een kort woord van het bestuurslid
mevrouw H. S. R. StokmansDegen.
Haarlemse politierechter
„Het is onbegrijpelijk en onverantwoorde
lijk, dat men dergelijke dure apparaten als
een bandrecorder 7,0 maar vlot in huurkoop
aan iedereen afgeeft". Dit zei de officier van
Justitie mr. G. W. F. van der Valk Bouman
toen vanmorgen een 46-jarige Haarlemse
koopman zich voor de politierachter te
Haarlem wegens verduistering had te ver
antwoorden.
De man had in juli in huurkoop een band
recorder gekocht ter waarde van f 900, waar
na hij het apparaat weer had verkocht. Hij
zou tot de koop ziin aangezet door gesprek
ken in zijn kosthuis.
De officier van Justitie achtte de verdach
te schuldig, hoewel de morele schuld eigen
lijk op de schouders van de verkoper drukt,
en eiste een gevangenisstraf van vijf maan
den met aftrek.
De advocaat mr. S. Groen pleitte voor een
voorwaardelijke straf. Deze overtreding is
gewoon uitgelokt aldus pleiter. De politie
rechter mr. C. E. Muller legde een gevange
nisstraf van vier maanden met aftrek op.
Een Haarlemse chauffeur had een radio
toestel, dat hij in huurkoop had gekocht,
weer van de hand gedaan. Volgens zijn ver
klaringen voor de politierechter was de man
hiertoe gedwongen, omdat hij in februari
van dit jaar geen inkomen genoot. Met zijn
gezin van twee kinderen woonde hij in en
de man zou op straat gezet zijn, als hij niet
tijdig de huur had betaald.
De officier van Justitie wilde rekening
houden met de moeilijke omstandigheden,
waarin verdachte heeft verkeerd en voorts
met het voornemen van verdachte, om zijn
schulden af te lossen, en eiste een maand
voorwaardelijk. De politierechter legde deze
straf met een proeftijd van twee jaar even
eens op.
99
99
Zaterdagmiddag werd in de sportaka-
demie van de heer J. Nauwelaerts de Agé
aan dc Bloemendaalseweg te Overveen de
nieuwe sporthal door de burgemeester van
Bloemendaal, dr. D. H. Peereboom Voller
officieel geopend.
Nadat de heer Nauwelaerts de burge
meester met enkele woorden had welkom
geheten en een groepje kinderen de eerste
burger had toegèzongen, feliciteerde de
burgemeester de heer Nauwelaerts met
deze nieuwe aanwinst van zijn akademie.
De heer Nauwelaerts bracht dank voor
de spontane wijze waarop zovelen hier met
opoffering van hun vrije zaterdagmiddag
waren bijeengekomen. Voor hem was dit
een groot moment in zijn leven. In 1939
begon hij met een enkel lesje op een zolder
in Den Haag. Thans is zonder subsidie deze
ruimte gecreëerd, op een mooi punt in de
vrije natuur.
Dr. Noordzij voerde namens de leerlingen
en oud-leerlingen het woord. Hij zei blij
te zijn de heer Nauwelaerts met deze sport
zaal te kunnen gelukwensen, hoewel de
gemeenschap van sportvrienden deze aka
demie al sedert langere of kortere tijd als
een eigen trainingscentrum beschouwt.
Dr. Noordzij overhandigde na zijn toe
spraak een cadeau, bestaande uit sier-
smeedwerk in drie figuren, die op de grote
ramen bij de entree van de sportzaal aan
gebracht zullen worden. Deze figuren,
voorstellende in het midden het embleem
van de akademie, links het judo en rechts
het algemene balspel, werden vervaardigd
naar tekeningen van de heer Van Tijen en
uitgevoerd door ir. P. I. Cokart uit Aerden-
hout. Deze versiering is niet alleen nuttig
(bescherming tegen hoge ballen van de ra
men) doch is ook uit esthetisch oogpunt
volkomen verantwoord.
De heer Van Tijen wees erop dat hij
tijdens het werk ook vaak in aanraking
was gekomen met het werk van de heer
Nauwelaerts, waar hij veel bewondering
voor had. Hij dankte het gemeentebestuur
voor de prettige samenwerking en voorts
ook zijn naaste medewerkers bij de tot
standkoming van deze sporthal.
De heer Doyes, directeur van CIOS in
Overveen, zei verheugd te zijn over deze
prachtige aanwinst van de heer Nauwe
laerts, anderzijds betreurde hij het dat zo
iets nog niet op het ClOS-terrein stond.
De heer De Leeuw van de Nederlandse
Jiu Jitsu- en Judobond hoopte dat dit goe
de voorbeeld landelijk navolging zou vin
den. De heer Leo Horn sprak als zakenman
en leerling. Hij was dankbaar toen zijn
voetballoopbaan een einde dreigde te ne
men, voor de hulp van de heer Nauwe
laerts.
Hierna werd er een dans-judo-en jiu
jitsudemonstratie gegeven, waarbij de
Judokampioen Geesink zich van zijn beste
zijde deed kennen. De heer Nauwelaerts
dankte tenslotte alle sprekers met een
persoonlijk woord.
Onder de aanwezigen merkten wij onder
andere op de Burgemeester van Zandvoort,
mr. H. M. van Fenema met zijn echtgenote,
de directeur van publieke Werken, de heer
IJ. E. Dijkstra en de hoofdinspecteur van
politie de heer J. Voerman. Van oud
burgemeester jhr. mr. C. J. A. den Tex
had de heer Nauwelaerts een telegram uit
Genève ontvangen.
Met de beste wil van de wereld kan men
niet zeggen, dat het Nieuw Nederlands
Toneelgezelschap, dat onder artistieke lei
ding staat van Frits van Dijk en Guus
Hermus, een gelukkig debuut in Haarlem
heeft gemaakt met de zaterdagavond ge
geven landelijke première van „Tsantsa"
door Max Regnier, een bewerking van een
door André Gillois geschreven filmscena
rio. Het heeft er in het begin heel even
op geleken of men met een vrij aardig
blijspel vol nieuwe variaties op een eeu
wenoud motief te doen zou krijgen, maar
het duurde niet lang of men zat middenin
een zouteloze klucht, een stoffige uitdra
gerij van tweedehands grapjes en versle
ten wijsheid van een populaire scheurka
lender (zoals: „Nu je zegt dat je hem haat,
weet ik zeker dat je van hem houdt...").
In het eerste tafreel van het eerste be
drijf is men getuige van de consternatie in
een gezin van Franse kanobouwers bij het
ontvangen van het bericht van de terug
keer van de doodgewaande schoonzoon, die
een ontdekkingsreis naar het gebied van de
Jivaro-Indianen had ondernomen. De in
middels met de ploegbaas hertrouwde
Irène ziet in haar door paniek overspan
nen fantasie de moelijkheden bij zijn te
rugkeer voor zich, eerst als een ziekelijke
lijder aan geheugenverlies, dan als een
verwilderde held zonder begrip voor an
dermans rechten. Deze in de op stang ge
jaagde verbeelding doorleefde scènes zou
den - althans bij de herhaling die ik zon
dagavond zag - een nog vermakelijker ef-
Bep Dekker en Fons Rademakers in
het blijspel „Tsantsa".
fect hebben gehad, als de schijnwerpers
voor de „close-ups" telkens onmiddellijk
hun doel hadden getroffen. Nu kwamen er
door gebrekkige tekstkennis of door tech
nische misverstanden enkele storingen
voor bij de overgangen van het ene angst
visioen naar het andere. Intussen heeft men
hieruit kunnen leren, dat de Haarlemse
Schouwburg met een belichtingsinstallatie
met tien voorinstellingsmogelijkheden toch
wel zeer gebaat zou zijn, tenzij men niet
ten onrechte de mening koestert dat een
dergelijke methode beter voor de bioscoop
past.
Verder wordt men dan in het resterende
deel van de avond bezig gehouden met
lugubere verhalen over de primitieve prak
tijk van het verschrompelen van hoofden,
eerst zoals dat in de Amerikaanse oerwou
den met gestorvenen wordt toegepast en
daarna zoals dat met levende mensen in
Frankrijk gebeurt door vrouwen, die al
haar sentimentele listen en brutale streken
te pas brengen om haar echtgenoten klein
te krijgen. Het is het oude verhaal over
de pantoffelheid en de kenausdochter,
waarbij alleen geschermd wordt met in de
tijd van Blumenthal en Kadelburg nog én-
bekende termen als minderwaardigheids
complex en geldingsdrang. Het is nog ge
lukkig dat Magda Janssens en Bep Dekker
zich niet geneerden de huiselijke tirannie
en ontladingen van boosaardig tempera
ment danig te overdrijven, want nu kon
men al zijn behoefte aan het menselijk-
waarschijnlijke met een gerust hart, maar
daarom niet minder verveeld, laten varen.
Als regisseur heeft Fons Rademakers,
als gast medewerkende, het geheel maar
over de kluchtige boeg gegooid. Als ver
tolker van de rol van de „brave marin"
probeerde hij een gevoelige toon te vinden,
evenals Bob Verstraete, die voor de onver
vulbare opdracht stond de tweede echt
genoot althans een soort karakter te ver
lenen. Verder zag men in de openings
scène Johan van Hulzen, die lange tijd in
het buitenland heeft doorgebracht, hetgeen
men goed kon horen. Hij maakte een dilet
tanterige indruk. Enig wérkelijk genoegen
viel er te beleven aan het stamelende man
netje van Frits van Dijk, de man die nooit
de kans heeft gekregen zijn mening uit
te spreken en aan het slot voor zijn levens
lange vernedering met fijnzinnig uitgespeel
de triomf wraak neemt - een revanche,
die men ook het Nieuw Nederlands Toneel
gezelschap mag toewensen.
DAVID KONING.
Te Haarlem is zaterdag in de leeftijd
van 62 jaar overleden de heer H. H. A. van
Beek, in leven een bekende figuur in
Haarlemse middenstandskringen. Zo was
de heer Van Beek lid van de Haarlemse
Kamer van Koophandel en lid en mede
oprichter van de Haarlemse inkoopvereni
ging van rooms-katholieke kruideniers.
De uitvaartdienst zal woensdagmorgen
gehouden worden in de kerk van het Al
lerheiligst Hart van Jezus aan de Klever
parkweg, waarna de begrafenis van het
stoffelijk overschot zal plaats hebben op
het r.k. kerkhof St. Barbara.
Zuigelingenzorg door Oranje-Groene
Kruis
Het eerste zelfstandige eonsultatiebureau
van het Oranje-groene kruis zal dank zij
de medewerking van de kerkvoogdij van de
Hervormde gemeente Spaamdam in de bij
gebouwen van de Sionskerk aan de Ekster
straat in Oud-Schoten op maandagmiddag
17 september in, gebruik worden genomen.
Voorlopig wordt alleen een zitting voor
zuigelingenzorg gehouden. Het ligt in de
bedoeling binnen enkele maanden ook een
kleuterzorgzitting te houden.
