R. v. Empelen
HOFNAR
Mode
Verschil van inzicht ten aanzien van
uiterlijk van nieuwe Stationsplein
Facetten (waardevolle en onbetrouwbare)
der hedendaagse kunst in de Vishal
Deskundigen van gemeente, N.Z.H. en
Spoorwegen hebben elk eigen plan
Toch nog genieten bij
Jacobus van Looy
3 - 80 80
Kort en bondig J
Prijzen schaaktoernooi
uitgereikt
Twee spoorwegarbeiders
door trein aangereden
brengt
n de beste
stemming
Gewonde bij aanrijding
tussen twee fietsers
Installatie waarnemend
ambtenaar van het O.M.
Toneelgroep „Berkenrode"
opgeheven
Een goede introductie
Veertig jaar bij Spoorwegen
Twee doodshoofdvlinders
in Zandvoort gevangen
Redder van achtjarig
jongetje bleef onbekend
Wegen voor rij verkeer
afgesloten
Loopjongen haast onder de
trein
WOENSDAG 12 SEPTEMBER 1956
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Vandaag houdt de Haarlemse gemeenteraad zich bezig met het afdelings-
onderzoek van de ontwerp-begroting voor 1957. Het ziet er naar uit, dat het
aantal aan Burgemeester en Wethouders te stellen vragen belangrijk minder zal
zijn dan het geval was bij de begroting van dit jaar, hetgeen straks tot uiting
zal komen in een Memorie van Antwoord van geslonken formaat.
Van één ding kan men echter zeker zijn: van meer dan één zijde zal geïnfor
meerd worden naar de stand van zaken met betrekking tot de toekomstige aan
blik van het Stationsplein. Het is al weer twee jaar geleden, dat het raadslid
Van Velseii de toezegging kreeg, dat over het Stationsplein prae-advies uit
gebracht zou worden. Daarop hebben enkele leden uit de Verkeerscommissie
zich met dit probleem bezig gehouden, waarbij zij zich van de medewerking ver
zekerd hebben van enkele andere bij de reorganisatie van het Stationsplein
betrokkenen. In feite zijn op deze wijze de inzichten verzameld van de eerste
bij het probleem betrokken partijen, de gemeente, de N.Z.H. en de spoorwegen.
Met name ten aanzien van de indeling
van het plein ten behoeve van de bus
diensten bleek een groot verschil van in
zicht. De stedebouwkundigen van de ge
meente ontwierpen een indeling, waarbij
aan de west- en oostzijde van de voorgevel
van het stationsgebouw uitlopende vlucht
heuvels waren geprojecteerd, waartussen
dan de bussen zouden parkeren. Van de
zijde van de N.Z.H. werd deze oplossing
verworpen, omdat er veel te weinig plaats
voor alle lijndiensten zou zijn en bovendien
de bestuurders weinig bewegingsvrijheid
met hun wagens zouden hebben. De N.Z.H.
zelf gaf de voorkeur aan een eilandperron,
hetzii een perron met aan weerszijden uit
lopende kleine perrons, welke met een
hoek van ongeveer 45 graden op het hoofd-
perron zouden worden aangelegd, hetzij in
dezelfde vorm als het huidige vertrekper-
ron. waarbij dus de bussen onmiddellijk
langs het hoofdperron parkeren.
De eerste oplossing heeft echter het
voordeel van compact te zijn. Men kan de
bussen voor Haarlem-Noord, Bloemendaal,
IJmuiden aan de noordzijde van het hoofd
perron, die naar Heemstede, de bollen
streek, Noordwijk en Den Haag aan de
zuidkant daarvan laten vertrekken. Alle
dienstgebouwen, zoals haltekantoor, chauf
feursverblijfplaats. toiletten, wachtkamers,
zouden in het midden op het hoofdoerron
geconcentreerd kunnen worden. Bij de
tweede oplossing kan men niet met één
perron volstaan, omdat de bussen maar
aan één zijde een ingang hebben. Wil men
dus alle lijnen in eikaars onmiddellijke na
bijheid parkeergelegenheid verschaffen dan
is de aanleg van een tweede langgerekte
vluchtheuvel noodzakelijk. Tegen het plan
van de N.Z.H. valt de bedenking in te
brengen, dat het publiek altijd de rijweg
zal moeten oversteken om het busstation te
bereiken. Of dit bezwaar meer of minder
zwaar moet wegen hangt vooral af van de
functie, welke het stationsplein in de toe
komst zal krijgen in het kader van het ge
hele verkeersplan. Het zou bepaald onjuist
zijn wanneer het Stationsplein onderdeel
werd van belangrijke verkeersverbin
dingen. Een stationsplein, dat bovendien
een autobusplein is, heeft al zoveel verkeer
uit hoofde van de eigen functie, dat een
vermenging van verschillende verkeers-
soorten bepaald funest moet heten.
Ook de spoorwegen spreken.
Intussen spreekt bij de bepaling van de
toekomst van het Haarlemse Stationsplein
nog een derde belanghebbende mee: de n.v.
Nederlandse Spoorwegen, die juist met het
oog op de situering en de indeling van sta-
tionsterreinen de beschikking hebben over
een eigen stedebouwkundige, die bijvoor
beeld in Leiden met zeer vernuftige oplos
singen is gekomen.
Ook deze stedebouwkundige heeft een
plan ontwikkeld, dat inzichten schijnt te
bevatten, die afwijken van die van de ge
meente en de N.Z.H. Met de gemeente be
staat van de zjjde van de Nederlandse
Spoorwegen uiteraard overleg over de toe
komst van het Stationsplein, ofschoon het
waarschijnlijk niet de bedoeling is, dat de
stedebouwkundige van de spoorwegen een
volledig uitgewerkt schetsplan officieel b\j
de gemeente zal indienen.
Het is geen gemakkelijke opgave iedere
keer weer een tentoonstelling samen te
stellen uit het werk van Jacobus van Looy
en boeiend te blijven hiermee in een tijd
al deze, waarin moeilijk een figuur als de
zijne te zien valt. Van Looy behoort toch
ook niet tot de allergrootsten, wier werk
over de tijd heen reikt.
Alle lof dus voor de samensteller van de
zevende jaarlijkse tentoonstelling van Van
Looy's werk, die tot 8 oktober te zien is
in het museum, dat zijn naam draagt. Want
deze expositie boeide mij meer dan vorige
en maakt direct al een sterkere indruk op
de binnenkomende bezoeker. Dit komt mis
schien om dat men dit keer de menselijke
figuur in Van Looy's werk heeft laten do
mineren. De schilder, die gewend is ge
trouw naar de natuur te werken, krijgt al
tijd iets toegevoegd van zijn model. Mocht
de schilder uit zich zelf niet zo veel te ver
tellen hebben, dan kan de persoonlijkheid
van het model een schilderij nog interes
sant maken. Nu had Van Looy wel iets te
vertellen. Echter: de schilderkunst van zijn
dagen berustte toch vooral op visuele er
varingen. Aan geziene werd door de per
soonlijkheid van de schilder weinig ver
anderd. Voorts is het ook zo dat bij het
schilderen van de mens er een confrontatie
van persoonlijkheden plaats heeft, die de
spanning in het realisme van een kunst
werk kan verhogen.
Van Looy blonk vooral uit als een ver
tellend schilder. Mij ten minste was het
een vreugde zo'n café-interieur terug te
zien. Ook zo'n coupé in een trein is een
onderwerp dat Van Looy goed lag. Het zijn
echter toch vooral de schetsen waarin men
van zijn vertelkunst geniet. Hoe knap zijn
die drukbevolkte marktpleinen in Marokko
gedaan! Hoe wist hij ook soms de sfeer te
treffen van een stuk kaal Spaans land
schap. Mooi ook van kleur zijn die schet
sen in zwart, rood en witkrijt, gemaakt in
een schouwburg.
Het grote doek „Zomerviolieren" met dat
gloeiende blauw was een van de eerste
schilderijen in het Stedelijk Museum,
waarvan ik echt mocht genieten. Sindsdien
h h a.nc*eren leren kennen, persoonlijk
oden die in deze tijd meer aanspreken
oan Van Looy, maar toch heeft dit werk
°an waarde voor mij niets verloren en
mocht ik me er aan laven, gelijk dat tien-
auen jaren geleden het geval was.
BOB BUYS
Uiteraard bestaan de stedebouwkundige
problemen van het Stationsplein niet uit
sluitend uit verkeersvraagstukken. Dat
daaraan in de eerste plaats aandacht be
steed wordt is een gevolg van het feit, dat
de kwestie eigenlijk van het verkeersplan
uit is aangesneden en niet van een struc
tuurplan voor de gehele stad uit. En het is
ook waar, dat de indeling van de ruimte,
zoals die ontstaan zal na het verdwijnen
van de in het voorjaar door de gemeente
aangekochte gebouwen van Beijnes en de
belendende percelen, mede van groot be
lang is voor de keuze der toekomstige be
bouwing, welke uiteraard aangepast zal
dienen te zijn aan de ruimte daarvoor,
welke zal bestaan uit dvereniging van de
Lange Molenstraat en het Stationsplein en
de daartussen gelegen gebouwen. Hoe de
procedure zal zijn ten aanzien van even
tuele verdere aankopen van percelen op
het Stationsplein door de gemeente, is op
het ogenblik nog niet te zeggen. Dit is
uiteraard afhankelijk van het totale struc
tuurplan en de vraag of met name het Sta
tionsplein als geheel, of partieel gereorgani
seerd zal moeten worden zal dus nog even
onbeantwoord blijven, ofschoon de gedach
ten tegenwoordig wel naar de kant van de
laatstgenoemde oplossing schijnen uit te
gaan.
ADVERTENTIE
Zo kunt u gemakkelijk
ons telefoonnummer
onthouden
Bloemsierkunst
Binnenweg 18
Heemstede
Dinsdagavond werden in het gebouw „Anno
Santo" te Heemstede de prijzen uitgereikt
aan de winnaars van het jubileumschaak
toernooi, georganiseerd door de Heemsteedse
schaakclub „Het Oude Slot".
De voorzitter, de heer W. A. Turkenburg,
sprak een openingswoord, dat in het bijzon
der gericht was tot de voorzitter van de
Haarlemse Schaakkring, mr. J. Jansonius,
die zich bereid had verklaard de prijzen uit
te reiken. Hij bracht dank aan allen die aan
het toernooi hadden deelgenomen en betuig
de zijn grote erkentelijkheid voor de bloe
men, die enige deelnemers uit Aalsmeer
hadden meegebracht.
Voordat mr. Jansonius tot de uitreiking
overging, sprak hij zijn bewondering uit over
dit geslaagde toernooi en wees er op, dat het
aantal deelnemers aan dit toernooi wederom
groter was dan het vorige jaar. Daaruit
concludeerde hij, dat zowel de clubgeest als
de organisatie voortreffelijk zijn; hij bracht
hulde aan de heer Turkenburg, die elk jaar
weer met ijver en enthousiasme deze taak
volbrengt. Daarna werden de fraaie prijzen,
bestaande uit twee gongs, asbakjes, beker
tjes en medailles met enige toepasselijke
woorden aan de winnaars uitgereikt.
Met twee simultaan-wedstrijden een
bijeenkomst van schakers zonder te scha
ken is nu eenmaal niet mogelijk werd
deze prijsuitreiking besloten.
Prijswinnaars waren de heren F. Noord-
hoek, F. A. Spinhoven, A. Herfst, D. Kor-
ringa, J. v. Pelt, P. Kloos, W. L. Veenboer,
G. Boerlage, G. Hoogland, J. Rothert, D. J.
Keuning. W. M. Teeuwen, P. Bottelier, H.
Brandt, W. Rosenhart, W. Joren en J. v.
Deursen.
Vanmorgen omstreeks half elf zjjn op
het spoorwegviaduct over de Kinderhuis-
singel en Schotersingcl te Haarlem twee
spoorwegarbeiders door een uit de richting
IJmuiden komende goederentrein aange
reden, tengevolge waarvan zjj beiden met
vrij ernstige hoofdwonden naar de Deo
moesten worden gebracht.
Zij waren beiden van de dienst van
brugonderhoud .van de Nederlandse Spoor
wegen en waren bezig met het teren van
onderdelen van het viaduct, waarbij zij
vermoedelijk de trein niet hebben zien
aankomen. De slachtoffers waren de vijf
tigjarige L. G. H. en A. van B., beiden uit
Amsterdam.
Verkeersborden worden zichtbaar
gemaakt
Op het ogenblik is de dienst van Pu
blieke Werken in de gemeente Bloemen
daal doende de verkeers- en wegnamen-
borden overal vrij te snoeien, zodat zij
voor de weggebruikers weer goed leesbaar
zullen zijn.
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
11
Danny Kaye in de Paramount-film „De Hofnar"
Dinsdagmorgen omstreeks zeven uur ont
stond er in de Gierstraat te Haarlem een
botsing tussen twee wielrijders, tengevolge
waarvan beiden letsel opliepen.
Een 20-jarige loodgieter reed op zijn
fiets in de Gierstraat gelijk op met een
vrachtauto-en-aanhangwagen, waarbij hij
op een gegeven ogenblik een 35-jarige
naaister, eveneens op de fiets, moest pas
seren. De ruimte tussen de rijdende vracht
wagen en het trottoir was echter te nauw
voor beide fietsers, zodat beiden kwamen
te vallen, waarbij het rechterachterwiel
van de vrachtwagen over de fiets van de
loodgieter reed. De man raakte met zijn
linkeronderbeen bekneld en moest met een
gebroken linkeronderbeen en een vermoe
delijk uit de kom geschoten linkerarm per
ziekenauto naar het Grote Gasthuis ver
voerd worden. De naaister, die op het trot
toir was gevallen, klaagde over pijn in het
linkeronderbeen.
Kantongerecht
Vóór de hedenmorgen gehouden open
bare zitting van het kantongerecht te
Haarlem werd mr. H. F. van den Haak als
waarnemend ambtenaar van het Openbaar
Ministerie door de kantonrechter mr.
F. J. Gerritsen geïnstalleerd. Mr. Gerritsen
verzocht de griffier, mr. C. M. J. de Jongh,
de acte van beëdiging voor te lezen, waar
na de installatie plaats had.
Hierna nam mr. Gerritsen het woord,
waarbij hij mr. Van den Haak gelukwenste,
ook namens de beide oudere kantonrech
ters, mr. Th. F. Raedt, die niet aanwezig
kon zijn en mr. J. E. Goudsmit. „U heeft
nu de onderste trede van de hiërarchieke
ladder bereikt. Wij hopen, dat u uw die
nende taak met opgewektheid zult kunnen
vervullen", aldus mr. Gerritsen.
De installatieplechtigheid werd bijge
woond door een aantal ambtenaren van
parket en griffie, alsmede door de bureel
chef ter griffie, mejuffrouw S. C. Keizer.
Op een onlangs gehouden ledenvergade
ring van de r.k. toneelgroep „Berkenrode"
is met algemene stemmen besloten deze to
neelgroep niet te laten voortbestaan, wegens
een groot tekort aan actieve spelers en ge
brek aan belangstelling in het algemeen.
De architect J. B. Bakema,
die de tentoonstelling Facet
ten der Hedendaagse Kunst"
tot 1 oktober in de Vishal
te Haarlem te zien ogende,
vindt, dat „abstracte kunst"
niet bestaat, acht het woord
„abstract" foutief. De moei
lijkheid is altijd dat er be
hoefte bestaat beeldende kunst
met woorden te omschrijven,
te benaderen en zonodig te
propageren. Componisten,
beeldende kunstenaars en
dansers genieten het voorrecht
dat te kunnen uitbeelden of
verbeelden waarvoor geen
woorden te vinden zijn. Meer
dan de niet-kunstenaar denkt
de schilder in vorm, kleur en
lijn en vind voor zijn ge
dachten nu maar eens iets ge
lijkwaardigs in ivoorden! Be
namingen voor bepaalde wij
zen van dat denken hebben
nooit geheel voldaan. Het
ivoor d „Impressionisme" (als
benaming gevonden nadat de
Franse schilder Monet een
landschan exposeerde, dat hij
„Impressie" nóemde) dekt
eigenlijk alleen het werk van
Monet en enige navolgers.
Gaat deze benaming al heel
weinig op voor de ook tot de
Impressionisten gerekende
Degas, ten aanzien van Re-
noirs werk is deze toch eigen
lijk ook niet geheel juist, want
deze schilderde wat meer dan
de indruk van het uiterlijk der
dingen. Als ik een bepaalde
schilder echter „impressionist"
noem weet een ieder, die
enigszins met de kunstge
schiedenis op de hoogte is, al
een beetje hoe het staat met
het schilderkunstig denken
van de door mij bedoelde fi
guur. De „Fauves" (wilde die
ren") namen deze door een
verontwaardigde criticus ge
geven scheldnaam aan gelijk
de Geuzen eens de hunne. En
wat zegt het woord „Fauves"
omtrent het schilderkunstig
denken van een Matisse, Vla-
minck, Dufy en anderen, wier
werk vergeleken met dat van
Appel er helemaal niet zo wild
uit ziet? Het woord „abstract"
is zo ingeburgerd, dat het er
wel nooit meer uit zal gaan
en het kan een kwestie van
afspraak zijn het te gebruiken,
voor die kunst, die niet uit
aanschouwing van of herinne
ring aan de natuur ontstaan
is. Het is dan in ieder geval
fout „abstract" te gebruiken
voor werk, waarin de herken
ning van een onderwerp al
leen maar moeilijk is voor een
groot publiek. Picasso bijvoor
beeld werkte nooit abstract,
behalve soms calligrafisch.
Op deze expositie is veel abstracts, echter ook het één en
ander, dat beslist niet onder deze benaming kan vallen. In de
allereerste plaats het werk van de beroemde, of moet ik schrij
ven „beruchte" Karei Appel: wie dit werk „abstract" wil noe
men begrijpt niets van de tekeningen van zijn eigen kinderen
als hij die mocht hebben. Want daar komt Appels werk duidelijk
vandaan. Het is in eerste aanleg een herbeginnen geweest, dat
Appel wilde. Hij meende genoeg te mogen hebben van de hele
schilderkunst voor hem en achtte het noodzakelijk als een niet
met vooroordelen en wetenschap beladen kind een primitieve
zuiverheid te bereiken. Of dit mogelijk is voor een volwassen
mens lijkt me de vraag. Abstract pretendeert evenmin de schil
deres Vieira da Silva te werken. Haar „Bouwconstructie" her
innert wel degelijk aan een dergelijk onderwerp. Het kan echter
net zo goed herinneren aan een Parijs' metrostation, dat zij
trouwens ook wel schilderde. En men vraagt zich af of een zich
directer richten op een onderwerp dan toch met rijkere moge
lijkheden in zich houdt. Een tentoonstelling van Vieira da Silva's
werk destijds in het Amsterdams Stedelijk Museum gehou
den was toch eigenlijk een wat monotone geschiedenis, pover
aan ervaringen voor de beschouwer omdat zij vermoedelijk toch
niet zoveel te vertellen heeft. Doet zo iemand niet denken aan
de schilder, die steeds een zelfde pot cyclamen schildert, of het
nu in een economische crisis, een tijd van oorlogsdreiging, een
tijd van oorlog, na de bevrijding of een tijd van vooruitgang en
vrede is? „Noem dat nu maar eens niet abstract" riep de Franse
schilder Chambrin eens uit. Zo was een tentoonstelling van Po-
liakoff, hier vertegenwoordigd met één werk, ook een nogal
saaie geschiedenis.
Abstract of niet, er zijn hier goede, minder goede en slechte
schilders vertegenwoordigd. Bij gebrek aan de gebruikelijke
criteria is het soms moeilijk te zien wie achter handigheidjes
onvermogen verbergt. Moge criteria moeilijk te vinden zijn, het
lijkt me dat een Corneille waardering verdient om zijn interes
sante vormenspel en zijn kleur, waarin te voelen is dat er wat
beleefd werd meer dan in Appels werk naar mijn smaak.
Veel abstracte kunst is ontstaan uit de schilderkunstige mid
delen, waarmee kunstenaars eens iets zeiden. Het is namelijk
tot op zekere hoogte mogelijk zich los te maken van de voor
stelling en zich te concentreren op een beschouwen van vorm,
kleur en lijn en de materie. Dit is vooral de specialist, degene
die zelf schildert, gegeven. En misschien ook degene die erg
veel gezien heeft. Een pottenbakker kan genieten van de huid
van een vaas, de antiquair van de kleur en de oppervlakte van
een oud meubel van mooi hout. De wijze van neerzetten van
de verf met kwast of penseel kan de ingewijde iets zeggen zoals
een handschrift dat de grafoloog doet. In het spel der vormen
kan een decoratieve schoonheid opvallen. Het kan ons herinne
ren aan werk van primitieve volken en we kunnen er geheim
zinnige bedoelingen in vermoeden. Spelen we niet graag met
gedachten aan mysteries? De moderne psycholoog zal ons een
en ander kunnen verklaren uit een voorkeur voor bepaalde
vormen. Wanneer prof. Otto B. de Kat in de catalogus dezer
tentoonstelling schrijft dat voor de beeldende kunstenaar de
zeggingskracht der vormen, dat wat hij de expressie noemt,
steeds geprevaleerd heeft boven het motief, dan moet men dit
niet verstaan als een stellen van de middelen tot doel. De Kat
heeft het over „steeds". Wanneer Rembrandt Saskia of Hen-
drickje Stoffels als model gebruikte, was het wel degelijk omdat
hij ten aanzien van deze figuren bepaalde gevoelens koesterde.
Voor het projecteren van zijn gemoedsaandoeningen, van zijn
gedachten had hij niet net zo goed andere modellen kunnen
gebruiken om tot dezelfde intensiteit van zeggen te komen. De
weerspiegeling van eigen uiterlijk, neergelegd in die grote reeks
zelfportretten, was geen aanleiding tot een puur spel met vor
men en kleuren. De aanleiding tot een kunstwerk werd ge
vonden of gezocht in iets dat Rembrandt ontmoette en daarvan
gaf hij dan toch een voorstelling. De spanning en de geladen
heid, de ingehouden of tot explosie gekomen krachten, die de
schepping van een kunstwerk bewerkstelligen, zoals De Kat
dat zegt, lijken me onmogelijk lós te zien van Rembrandts om
geving. De Kat ziet, blijkens het slot van zijn korte inleiding, in
het in de Vishal geëxposeerde werk een mogelijkheid om tot
een groter begrip en genieten van een kunstwerk in het alge
meen te komen. Ik kan me niet onttrekken aan het gevoel dat
men toch beter had kunnen beginnen met die kunstwerken, die
een weg naar het voorstellingsloze openden.
Er is hier ook werk dat ik niet vertrouw. Dat van de Israë
lische schilder Joseph Zaritsky werd in het Stedelijk Museum
al geëxposeerd. Zaritsky maakte, bleek toen „zeer aantrekke
lijke aquarellen van zijn land. Die aantrekkelijkheid vond zijn
oorzaak in de wijze van zeggen, waartoe Zaritsky's ontwikke
ling als schilder (bepaald door Parijs mede) èn onderwerp hem
bracht. Om nu in die wijze van zeggen alléén aanleiding te vin
den tot werk, waarin slechts de maniertjes, de aardige vormpjes
en kleurtjes bewaard bleven, komt me toch voor als een grote
verarming.
Het werk van de beeldhouwers Zadkine, de Engelsman
Moore en de Italiaan Marini zal voorlopig, dacht ik, toch meer
leren aan een publiek, waarvan verwacht wordt dat het zo
moeilijk de voorstelling los kan laten. Daarbij moet dan tevens
kwaliteit verlangd worden. En dat bezitten deze drie. Het is
de vraag of dat gezegd mag worden van de schilder Singier,
wiens „Vertrek der zeiljachten" dan wel een voorstelling van
iets is, maar te veel berust op naaperij van onder meer zijn
landgenoot Manessier.
Nu er veel gesproken wordt over experimentelen, abstracten
en met name over Appel, is het echter wel goed dat dit werk
ook naar hen toegebracht werd, die geen gelegenheid vinden
het elders te gaan zien.
BOB BUYS
De heer P. C. K. Heidweiller Ae Haarlem
vierde dinsdag zijn veertigjarig jubileum
als bankwerker bij de Nederlandse Spoor
wegen. De heer Heidweiller is thans met
ziekteverlof en zal over enkele maanden
worden gepensioneerd. Ir. Berdenis van
Berlekom, de chef van de Centrale Werk
plaats, heeft de jubilaris te zijnen huize
bezocht en hem namens de directie toege
sproken. Na de woorden van waardering en
lof werd de jubilaris de gebruikelijke gra
tificatie overhandigd. De chef van de afde
ling, waar de heer Heidweiller werkte, en
een delegatie van het personeel hebben de
jubilaris eveneens bezocht en enige cadeaus
overhandigd.
Evenals in Vijfhuizen zijn op het strand te
Zandvoort twee zeldzame doodshoofdvlin
ders gevangen. Het was de heer C. van der
Klaauw, wonende van Ostadestraat 16, die
einde vorige week zulk een vlinder in een
strandstoel aantrof en het insekt wist te
vangen. Ook deze vlinder had een lengte
van ongeveer tien cm., een dikte van onge
veer twintig mm., en mat met uitgespreide
vleugels bijna honderdvijftig mm. Het
exemplaar heeft hij doorgezonden naar Artis
in Amsterdam. Begin van deze week trof de
heer Van der Klaauw in een strandstoel
weer zulk een vlinder aan, die iets kleiner
van afmetingen was. Ook deze ist hij te
vangen. Hij heeft het dier thans nog levend
thuis en bestemd voor de Karei Doorman-
school.
Een achtjarig jongetje uit Haarlem is
maandagavond omstreeks zes uur bij de
Obistraat in Haarlem-Noord in het water
van het Spaarne gevallen, toen hij daar aan
de kant" aan het spelen was. Een tot dusver
onbekend gebleven voorbijganger sprong ge
kleed te water en wist het ventje op het
droge te brengen. Namens de ouders van het
kind verzoekt de politie de redder zich be
kend te willen maken aan het afdelingsbu
reau-Noord van de politie op de Rijksstraat
weg.
Druk bezoek aan Victoria Regia
De kas van de Bloemendaalse gemeente
kwekerij aan de Veldlaan te Bentveld was
maandag- en dinsdagavond opnieuw voor
het publiek opengesteld, omdat de Victoria
Regia daar weer in bloei stond. Maandag
avond brachten honderdveertig personen
een bezoek aan de kas en dinsdagavond,
ondanks het slechte weer, tachtig mensen.
Op maandag 24 september zal worden
begonnen met de rioleringswerkzaamhe
den aan de Julianalaan te Overveen.
Begonnen zal worden bij het viaduct
Julianalaan in de spoorlijn Haarlem-Zand-
voort. In verband hiermede zal de Juliana
laan, te beginnen bij het viaduct tot het
Stoopplein, vo.rlopig voor alle rijverkeer
worden afgesloten. Alleen voetgangers en
wielrijders met de fiets aan de hand zullen
van dit weggedeelte gebruik mogen ma
ken. Ook zal er een uitzondering worden
gemaakt voor buslijn 4, die wel het via
duct zal passeren, maar dan linksaf de
Prins Hendriklaan zal inslaan en via de
Oranje Nassaulaan en de Oranjelaan over
de Julianalaan naar Overveen zal lopen.
Het verkeer uit Overveen naar Haarlem
zal op de Julianalaan rechtsaf moeten
slaan na de Waldeck Pyrmontlaan en dan
weer linkaf naar de Prins Hendriklaan.
(Shows, snufjes en alles wat verdei
in het domein der vrouw dagelijks
aan de orde komt)
De n.v. modemagazijnen Vogelzang heeft
maandag en dinsdag, telkens des middags
en 's avonds, in twee zalen van restaurant
Brinkmann op de Grote Markt een mode
show gehouden, waarvan de getoonde
modellen niet alleen draagbaar waren voor
de gemiddelde Hollandse vrouw, maar ook
betaalbaar. Zelfs bij de cocktail- en avond
toiletten was zulks het geval.
De firma Vogelzang heeft met het vier
tal shows door haar georganiseerd aan een
zeer talrijk publiek laten zien wat de ko
mende herfst en winter aan jassen, japon
nen, deux- en trois-pièces en cocktail- en
avondtoiletten gedragen zal worden.
Wijde mantels, veelal swaggers, vaak
met een grote kraag die tevens als capu
chon dienst kan doen, zullen deze winter
de grote mode zijn. Het was goed gezien
van de directie van Vogelzang dat er ook
een mannequin met maat 44 was, zodat
ook dames met een iets zwaarder figuur
hun eisen gehonoreerd zagen. Zelfs 's win
ters zullen er dit winterseizoen lichte kleu
ren gedragen worden. De jassen zijn veelal
gegarneerd met persianer kragen of met
beverbont, hetgeen aan het geheel een
grote distinctie verleent. Trouwens de ge
hele show werd gekenmerkt door goede
smaak. Als stoffen worden nog zeer veel
tweed en jersey gebezigd.
Na de pauze werd ons een groot aantal
elegante, draagbare, modieuze japonnen
getoond van zeer originele makelij dikwijls,
maar altijd van een grote distinctie. Bij
zonder mooi was bijvoorbeeld een Zwitser
se cöcktailjapon van fluweel met kanten
motieven. De Zwitserse' Sankt Gallenkant
leent zich ook bijzonder goed voor geklede
japonnen, evenals tulle.
Tot slot werd ons een serie korte avond
toiletten getoond waarvan het voordeel is
dat er minder stof voor nodig is en de
japonnen daardoor minder kostbaar zijn.
BINNENLAND
Van étage gevallen. De 68-jarige O. H.
W. uit Rotterdam is van de tweede étage van
zijn huis aan de Van Diestraat te Rotterdam
in de acht meter lager gelegen tuin gevallen.
Hij was op 3lag dood. Men neemt aan dat hij
zijn evenwicht verloren heeft, toen hij de
veranda aan het schilderen was, en daarbij
over de balustrade leunde.
Kunstmarkt. De stichting „Beeldende
kunstententoonstellingen" te Maastricht zal
in samenwerking met een twintigtal kunste
naars, een kunstmarkt houden, namelijk op
zaterdag 22 en zondag 23 september op het
Vrijthof. De opening geschiedt zaterdag 22
september orr vier uur in de namiddag.
Post „Willem Ruys". Wegens de gewij-
izgde route van de „Willem Ruys" zijn de
tijdstippen waarop de luchtpostcorrespon
dentie aan de opvarenden kan worden ver
zonden als volgt gewijzigd: Kaapstad (14
sept.), Colombo (23 sept.), Belawan (25
sept.), Singapore (27 sept.), Djakarta (29
sept.).
Nederlandse ballon in Italië. De Neder
landse ballon Chr. Nell is opgestegen ter
gelegenheid van de jaarbeurs te Portogruaro
bij Venetië. Mimi Boesman zou opstijgen
met de Italiaanse minister van Financiën,
maar deze maakte de ballon te zwaar. Bij
blauwe lucht en warm weer werd toen een
vaar* ondernomen met een Romeinse jour
nalist. tot bij Treviso werd geland in het
suikerriet.
Berghotel. Het lang-uitgestelde „hotel
op de heuvel" te Slenaken in Zuid-Limburg
zal binnenkort worden afgebouwd. Het hotel
ligt op een der mooiste plekjes van Zuid-
Limburg, in „Klein Zwitserland", waar men
een schitterend vergezicht heeft over het
dal en tot ver in België. Met de bouw werd
reeds in 1950 begonnen, doch de toenmalige
initiatiefnemer moest wegens het uitblijven
van Marshall-gelden, een jaar later het
werk stilleggen. Het onvoltooide gebouw dat
jarenlang aan weer en wind was prijsgege
ven, werd vorig jaar door een inwoner van
Vinkeveen gekocht. Twee architecten kregen
opdracht, ontwerpen voor de afwerking te
maken. Het hotel krijgt 30 slaapkamers, een
restaurant, een grote en twee kleine eet
zalen. In het souterrain worden garages ge
bouwd. Het complex kan voor het volgend
zomerseizoen gereed zijn.
Vergissing. De Alkmaarse politierechter
heeft twee neven uit Egmond-Binnen, die
tijdens de kermis in het dorp Rinnegom na
het drinken van een stevige borrel een an
dere kermisganger hadden aangevallen en
bewusteloos geslagen, veroordeeld tot drie
maanden gevangenisstraf. Achteraf bleek,
dat de neven zich hadden vergist. Ze had
den een ander willen molesteren.
Hospitaal. Een landarbeider uit Lin-
schoten is door Alkmaarse politierechter
bij verstek veroordeeld, overeenkomstig de
eis, ..ot drie maanden gevangenisstraf wegens
mishandeling van zijn hospita. Op een avond
in juli, na een uitgebreid café-bezoek, werd
de man de toegang tot zijn kosthuis gewei
gerd. Hij heeft toen de deur ingetrapt en
zijn hospita zo ernstig mishandeld, dat zij
zich in een ziekenhuis moest laten behan
delen.
Koninklijke onderscheiding. Bij Ko
ninklijk Besluit is benoemd tot ridder in de
orde van de Nederlandse Leeuw nrof. dr. J.
H. Thiel, ondervoorzitter van de afdeling
letterkunde van de Koninklijke Nederlandse
Akademi; van wetenschappen, wonende te
Utrecht. De onderscheiding werd hem
maandagmidd g door mr. dr. F. L. Rutgers,
plaatsvervargend chef van de afdeling hoger
onderwijs en wetenschappen van het mi
nisterie van Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen, uitgereikt.
HAARLEM EN OMGEVING
Jaarvergadering. De Bloemendaalse
schaakclub, die elke woensdagavond om acht
uur bijeenkomt in het jeugdgebouw aan de
Donkere Laan te Bloemendaal, zal op woens
dag 20 september haar jaarvergadering hou
den. De nieuwe competitie begint op 26
september.
Wonderlijk goede afloop van ongeluk
bij Casembrootstraat
Een zestienjarige IJmuidense loopjongen
is gisteravond op wonderbaarlijke wijze
aan de dood ontsnapt. De jongen, A. v. D.
uit de Trompstraat, was namelijk op de
halte Casembrootstraat uit de trein, die om
19.39 uur uit Velsen was vertrokken, ge
stapt en zou via de overweg naar huis
gaan. De bomen waren dicht, daar uit
IJmuiden een goederentrein moest komen.
De knaap heeft de trein blijkbaar niet zien
aankomen, sprong met gevaarlijke voortva-
renheid over de bomen heen en werd on
middellijk daarop door de buffer van de
lokomotief geraakt en tegen het hek ge
smakt.
Zijn broer, die het ongeluk zag gebeuren,
trok A. op het perron en per ziekenauto
werd de jongen naar het Antonius zieken
huis gebracht: hij bleek slechts onbeteke
nend hoofdletsel te hebben opgelopen en
kon later op eigen gelegenheid naar huis
gaan.
Samenkomst in Noorderkapel
Donderdagavond zullen in de Noorderka
pel te Haarlem spreken de evangelisten J.
Klein Haneveld en Th. Dikkes, respectieve
lijk voorzitter en secretaris van de Neder
landse Bond van Evangelische Christenge
meenschappen. In de wekelijkse samenkom
sten in de Noorderkapel wordt onder ande
re aandacht geschonken aan de vraag of er
verband bestaat tussen de huidige gebeur
tenissen in het Midden-Oosten en de bijbelse
profetieën.
GEKOZEN
De Generale Synode van de Christelijk
Gereformeerde Kerken heeft ds. J. C. Maris
te Santpoort tot assessor gekozen.
