Sport van wereldklasse
Vele tulpensoorten worden
geleidelijk goedkoper
Gebouw aan het Kennemerplein 3 in
Haarlem geheel dichtgetimmerd
Nog veel onverkocht
„Christen moet ook als burger
offers kunnen brengen"
Heemstedenaar in hongerstaking
omdat hij geen huis kreeg
Reacties op Indonesische
schulden-opzegging
Mr. J. A. P. C. ten Bokkel
vandaag zestig jaar
Diefstal in Haarlemse
juwelierszaak
Clubhuis „Het anker"
wordt opengesteld
Prof. dr. A. J. Rasker in Heemstede:
Forum over Nieuw Guinea-oproep
van Hervormde Synode
Beperkte activiteit van
wiikcomité oost
Poolse pers protesteert
B.B.-bindingsavonden
werden groot succes
Staking van Parijse bakkers
ten einde
FINALES WERELDKAMPIOENSCHAPPEN,
VAN PARUS TOT DüSSELDORF en
TOUR DE FRANCE 1956
Sombere voorspellingen
Hovenier zit van vrijdagmiddag af
op klapstoeltje voor raadhuis
ZATERDAG 2 2 SEPTEMBER 1956
HAARLEMS DAGBLAD OPREGHTE HAARLEMSCHE COURANT
DJAKARTA (ANP). Gewoonlijk goed-
ingelichte kringen hebben vandaag aan de
correspondent van het ANP te Djakarta
medegedeeld, dat de diplomatieke ver
tegenwoordigers van een aantal landen
„uiting hebben gegeven aan hun bezorgd
heid tegenover de Indonesische regering"
over het besluit van Indonesië om zyn
schulden aan Nederland niet langer te er
kennen.
Bedoelde kringen verwezen hierbij naar
plaatselijke persberichten, volgens welke
de ambassadeurs van Frankrijk en Austra
lië, alsmede de gezant van België kort ge
leden een bezoek zouden hebben gebracht
aan het ministerie van Buitenlandse Zaken
om te spreken over het vraagstuk der In
donesische schulden aan Nederland.
Vertegenwoordigers van Australië, Bel
gië en Amerika vormen de UNCI „United
Nations Commission for Indonesia", zo
voegt de ANP-redactie in Den Haag hier
aan toe.
Zo heeft het door de gemeente aange
kochte gebouw aan het Kennemerplein
3 in Haarlem er ruim twee jaar bij
gestaan. Alle ramen waren vernield en
alleen de muren stonden nog overeind.
Het door de jeugd en ouderen van bin
nen vrijwel geheel vernielde pand aan
het Kennemerplein 3 in Haarlem, dat de
gemeente twee jaar geleden voor f46.000
heeft aangekocht en waarvoor enige maan
den geleden een bedrag van ruim 55 mille
is uitgetrokken voor herstel en verbou
wing, is na onze publikatie in onze editie
van woensdag 19 september geheel dicht
getimmerd. De afdeling onderhoud van de
gemeentelijke dienst voor Openbare Wer
ken heeft namelijk van het gemeentebe
stuur opdracht gekregen om alles in het
werk te stellen wat de verdere beschadi
ging maar kan voorkomen. En de zaak is
stevig aangepakt, want men heeft alle
ramen en deuren voorzien van een flinke
betimmering. Bovendien heeft men een
bewaker aangesteld die dagelijks van half
vijf des middags tot acht uur in de avond
dienst zal doen en die voorts op woensdag,
zaterdag en zondagmiddag in de tuin van
het gebouw aanwezig zal zijn. Bovendien
heeft men de nachtveiligheidsdienst inge
schakeld terwijl natuurlijk zoals gewoon
lijk ook de politie een oogje in het zeil
houdt.
Voorts worden ook de hekken rond de
tuin hersteld zodat het voor aspirant-ver-
nielzuchtigen bijzonder moeilijk wordt het
huis, waarin overigens bijna niets meer
te verwoesten is, te bereiken.
Van de zijde van het gemeentebestuur
deelde men ons tenslotte mede dat men
nog steeds wacht op de goedkeuring van
het raadsbesluit door Gedeputeerde Staten
Een bekende Haarlemmer wordt van
daag zestig jaar. Het is mr. J. A. P. C. ten
Bokkel, advocaat en procureur, plaatsver
vangend Kantonrechter, curator van de
gemeentelijke gymnasia en lycea; lid van
de Raad van Toezicht van de Orde van
advocaten, voorzitter van het Centrum
comité „Koninginnedag", voorzitter van
de letterlievende vereniging „J. J. Cremer",
voorzitter van de P.T.T.-kamer van Noord
holland en in zijn vrije uren ook nog goo
chelaar, of, zoals hij het zelf noemt: Com-
mentexistilist.
De leden van het centrumcomité hebben
hun voorzitter vrijdagavond een feestelijke
„oudejaarsavond" bereid in de tuinzaal
van „Brinkmann". Onder presidium van
de heer W. Oostwald werden heel wat
hartelijke toespraken afgestoken, waarna
bij de klokslag van twaalf uur het glas op
de jarige werd geheven en het oudste lid
van het centrumcomité, de heer Jac. van
Maris, de hulde van alle leden nog eens
samenvatte.
Amsterdamse vrouw in arrest
Op aanwijzi-van een verkoopster heeft
een agent van ..olitic op het Stationsplein
te Haarlem een ze ven end er tig jarige buf
fetjuffrouw ":t Amsterdam aangehouden,
verdacht van diefstal van een ring ter
waarde van zevenhonderd gulden.
De AmsterJ ,vm®e vrouw had l-m-t tevo
ren een juwelierszaak aan de Kruisweg
bezocht en een bestelling ge'aan van een
gouden armband en een ring. Gevraagd
was deze voorwerpen in Amste; m te la
ten bezorgen. Toen de klant vertrokken
was bemerkte de verkoopster, dat zij een
ring van zevenhonderd gulden miste, die
zij had laten zien. De verkoopster ging de
klant achterna en heeft een agent van po
litie op het Stationer1'-'^ gevraagd de
Amsterdamse vrouw aan te houden. Deze
bekende zich aan diefstal te hebben schul
dig gemaakt. De ring was nog in haar be
zit. Het adres, waar de voorwerpen be
zorgd moesten worden, was met hetzelfde
als het huisadres van de vrouw.
Uit een onderzoek is „ebleken, dat de
vrouw een bezoek heeft gebracht aan
een andere juwelierszaak in Haarlem.
Daar had zij eerst armband en een
ring besteld ter waarde van vierhonderd-
vijftig gulden; 1 keerde zij terug met
het verzoek een duurdere rir™ 'e zenden
naar Amsterdam. De juwelier mist geen
voorwerpen.
Zaterdag 29 september om vier uur
's middags zal het club- en buurthuis van
de stichting Ankerwerk in de Lange Mar-
garethastraat te Haarlem worden ge
opend. In dit clubhuis zullen jongens en
meisjes in een voor hun geëigende om
geving hun vrije tijd kunnen besteden.
Men zal clubs gaan vormen, die diverse
takken van handenarbeid en sport zullen
beoefenen. Voorts worden ontwikkelings
cursussen gevormd, onder andere voor
e.h.b.o., lekespel en vrije expressie. Des
kundige leiders zullen aan dit werk lei
ding geven.
voordat men aan het opknappen van het
gebouw kan gaan beginnen.
Thans heeft het gemeentebestuur
opdracht gegeven om het vroegere
kleuterhuis „Margriet" waarin in de
toekomst enkele gemeentelijke dien
sten zullen worden gehuisvest „voor
verdere beschadiging te behoeden".
Een opdracht die prompt is uitgevoerd
want het gebouw is nu aan alle kanten
dichtgetimmerd.
Onder voorzitterschap van ds. J. W. van
Nieuwenhuijzen hield de Nederlands Her
vormde Gemeente in Heemstede gister
avond in het Jeugdhuis aan de Herenweg
een forum met als onderwerp de Oproep
van de Generale Synode inzake Nieuw-
Guinea. Behalve enkele gemeenteleden
hadden in deze gespreksgroep zitting prof.
dr. A. J. Rasker, die aan de bespreking
in de Generale Synode heeft deelgenomen
en dr. Lekkerkerker.
De voorzitter opende de discussie met
er op te wijzen dat het niet alleen ging
om het heil van Nieuw-Guinea, maar ook
om het heil der kerk en dat het minder
ging om „het gelijk" dan om de wil te
luisteren naar de ander en zodoende wel
licht samen iets verder te komen in het
besef dat wij slechts zondige mensen zijn
en niemand het weet dan God alleen.
Daarna ging de voorzitter over tot een
puntsgewijze behandeling van de verschil
lende bezwaren zoals die schriftelijk en
mondeling ter vergadering naar voren
kwamen.
Allereerst kwam de principiële vraag aan
de orde of het tot de opdracht van de
Generale Svnode behoort om uitspraak te
doen in politieke zaken. Prof. Rasker en
dr. Lekkerkerker waren het eens betref
fende het standpunt dat prediking altijd
politieke prediking was en de Synode dus
het recht had ook in de kwestie Nieuw-
Guinea zijn stem te laten horen met in
achtneming van bepaalde grenzen. Nim
mer zou partij-politiek bedreven mogen
worden. Hun meningen liepen uiteen bij
bepaling van die grenzen, dr. Lekkerker
ker achtte ze overschreden, ter-wijl prof.
Rasker een waarschuwing on zijn plaats
vond onder het motto: Als wij niet luiste
ren naar wat er in de wereld aan de gang
is, dan luistert straks de wereld niet meer
naar ons. Verder achtte prof. Rasker het
in laatste instantie en gezien in de inter
nationale verhoudingen niet van zo erg
veel belang hoe de relatie tussen Nieuw-
Guinea en Nederland zou worden. Hij
hechtte aanmerkelijk minder waarde aan
de „historische gegroeidheid" en „onze
taak aldaar" dan zijn opponent, dr. Lek
kerkerker en de rest van de gemeenteleden,
wat tot enige heftige en nogal verwarde
opmerkingen aanleiding gaf. Prof. Rasker
waarschuwde tegen een al te sterk natio
nalisme al dan niet gecamoufleerd door
formele bezwaren tegen de ..Oproep". Hij
was van mening dat niet alleen de Chris
ten als individu een offer moet kunnen
brengen, maar dat ook een staat, een volk
afstand van ..een recht" moet kunnen doen
als de omstandigheden en grotere belangen
dit eisen. Men moet dan niet wachten
totdat het offer wordt afgedwongen om
dat het dan geen waarde meer heeft.
Naast dit principiële en praktische be
zwaar kwamen nog twee bezwaren van
zuiver formele en interne aard aan de orde.
In de eerste plaats de vraag of de Syno
de er goed aan had gedaan zijn „Oproep"
over de hoofden van kerkeraden en clas
sical vergaderingen heen te richten tot
de gemeenteleden, zonder inschakeling
van de Raad voor Kerk en Overheid en
de Raad voor kerk en theologie. Hieruit
volgde het tweede bezwaar: velen misten
in de „Oproep" een schriftuurlijke argu
mentatie; een beroep op de Bijbel.
In het eerste bezwaar bestreed prof.
Rasker het feit dat de Raad voor kerk en
overheid niet geraadpleegd zou zijn. Ten
aanzien van het tweede was hij van me
ning dat de „Oproep" nodeloos zwaarwich
tig en lang geworden zou zijn. Overigens
wilde prof. Rasker bezwaren betreffende
de procedure van totstandkoming en de
vormgeving accepteren, maar wat betreft"
de strekking van het stuk bleef hij onver
zettelijk. Van de aanwezige gemeenteleden
werd hij hierin bijgevallen door ds. J. A.
de Klerk; de overigen gaven veelal blijk
ver van dat standpunt verwijderd te zijn.
Ondanks de straffe leiding van de voor
zitter ontstond er tijdnood, waardoor de
discussie meer dan wenselijk was, beperkt
bleef tot het bovengenoemde drieman
schap; de eigenlijke forumleden kwamen
te weinig aan hun trek. Bovendien leed
het gesprek hier en daar aan traagheid
en aan oer-hollandse zwaarwichtigheid,
niettegenstaande het verzoek van de voor
zitter om puntigheid.
Het jaarverslag van het wijkcomité
Haarlem-oost laat uitkomen, dat ook in
het tweede jaar, dat het wijkcomité be
staat, de activiteiten zich tot zaken van
ondergeschikt belang beperkten. De gro
tere zaken, aldus het jaarverslag, vergen
hij de diverse instanties blijkbaar zoveel
tijd van voorbereiding, dat het niet mo
gelijk is melding te maken van bijvoor
beeld een verbetering van het Teylerplein
en het Drilsmaplein, welke punten direct
na oprichting van het wijkcomité in be
handeling zijn genomen.
Aan onze wijk is, zo vervolgt het jaar
verslag, nog wel het een en ander te ver
beteren. Genoemd wordt onder meer de
„erbarmelijke" toestand, waarin de be
strating van de Amsterdamsestraat de
belangrijkste winkelstraat in Haarlem
oost verkeert.
Verheugend noemt het jaarverslag het
gereedkomen van de rolschaatsenbaan op
het Van Zeggelenplein, de asfaltering van
de Nagtzaamstraat, en het feit, dat de
trampassagiers voortaan veilig de Am
sterdamsevaart kunnen oversteken. Aan
diverse acties heeft het wijkcomité mee
gewerkt.
Er werd vijfmaal vergaderd onder
voorzitterschap van de heer H. J. Lopper-
sum; op deze vergaderingen hebben enige
sprekers een inleiding gehouden. De sa
menstelling van het wijkcomité blijft
sinds de oprichting ongewijzigd.
Het bezoek aan de openbare vergade
ring is slecht. Het werk werd in belang
rijke mate geremd doordat het wijkco
mité onvoldoende bekend is bij de be
woners van Haarlem-oost. Aan B. en W.
is een plan voorgelegd, om hierin ver
andering te brengen.
Het bestuur vdi de Poolse journalisten
vereniging heeft verzet aangetekend tegen
„de onrechtvaardige en ongerechtvaardig
de inmenging van het Poolse bureau dat
toezicht houdt op de pers", a'dus heeft het
Poolse nieuwsbureau P.A.P. vrijdag in
Parijs onthuld.
Volgens P.A.T. is er op een onlangs ge
houden vergadering van de journalisten
vereniging een motie aangenomen, waar
in het bestuur „bepaalde instanties" van
de Poolse communistische partij en de
Poolse staat verwijt „een afkeer van de
pers te tonen en haar taak niet te begrij
pen".
Donderdag en vrijdag hield de kring Haar
lem van de Bescherming Bevolking in het
gemeentelijk Concertgebouw te Haarlem als
besluit van het seizoen 1955'56 en als begin
van het nieuwe cursusjaar twee bindings
avonden voor ruim tweeduizend noodwach-
ters met hun familieleden.
Het hoofd van de Bescherming Bevolking
in Haarlem, de heer H. J. de Vries, wees er
in zijn openingswoord op dat verleden jaar
niet minder dan vierhonderd noodwachters
„afgestudeerd" de cursussen konden verla
ten, waardoor het aantal geoefende BB'ers
gestegen is tot bijna vijftienhonderd. De beer
De Vries betuigde daarbij zijn dank aan de
instructeurs en inspecteurs die steeds maar
weer hun tijd beschikbaar stelden om zich
geregeld aan de BB te wijden.
De heer De Vries kondigde voorts een
grote oefening aan in de tweede helft van
oktober waarbij samengewerkt zal worden
met de kring Noordholland 6 (Haarlemmer
meer).
De bijeenkomsten die geheel voorbereid
zijn door de heer drs. A. Veenenbos werden
bijgewoond, door diverse raadsleden en hoof
den van takken van dienst van de gemeente
Haarlem.
Het programma werd gevuld met het op
treden van de leden van het Anova-cabaret
bestaande uit de conferencier mr. Doodle,
de pianist Herman Teunissen, de zangeres
iRna de Viëta, de muzikale exentriek Rexis
en de goochelaar Hedri. Vrijdag moesten de
beide eerstgenoemden plaats maken voor
Jan de Cler en Cas Rus hetgeen overigens
het peil van deze avond alleen maar ten
goede kwam.
Tenslotte traden ook nog enkele B.B.'ers
op, namelijk de heer J. van der Neut met
zijn hersengymnastiek en drie Buitendienst
assistenten in een komisch acrobaten-
nummer.
Het plaatsvervangend hoofd van de Be
scherming Bevolking, de heer M. List, dankte
tenslotte allen die aan het slagen van deze
avonden hadden medegewerkt.
I\u broodoorlog in Engeland
PARIJS (Reuter) De Parijse bakkers
hebben vrijdagmiddag besloten, het werk
te hervatten. Zij deelden mede, dadelijk
aan het werk te zullen gaan om te voor
komen, dat de bevolking in moeilijkheden
komt. Gisteren hadden velen van hen al
wel gebakken, doch zij weigerden het
brood te verkopen. Deze taak is toen over
genomen door ambtenaren en politie-agen-
ten. Het brood werd daartoe veelal op de
gemeentehuizen en bij politieposten ver
kocht.
In verscheidene plaatsen in de provincie
wordt de bakkersstaking echter ook van
daag nog voortgezet.
De stakende bakkers worden gesteund
door de „voorvechter voor de kleine mid
denstanders" Poujade, die vrijdag zei, hen
onvoorwaardelijke steun te zullen geven
tegen het „autoritaire optreden van de re
gering".
De bakkers in Parijs verklaren nu, terug
te willen keren tot de situatie die vóór 15
september bestond. Dat betekent dat de
loonsverhoging van 15 pet. voor het bak-
kerspersoneel weer ongedaan zou worden
gemaakt zodat men dan voor een actie uit
die hoek zal moeten vrezen.
Vanmiddag zullen de betrokken partijen
samen met de minister van Arbeid onder
zoeken wat er verder gebeuren moet.
In Engeland
Inmiddels dreigt nu ook in Engeland een
broodprijzenoorlog. Als de regeringssubsi
die op 30 september ten einde loopt. De or
ganisatie van de grote bakkerijen, de „Fe
deration of Wholesale and Multiple Bakers"
heeft op een vergadering in Londen beslo
ten om de prijs van het twee-ponds brood
(het gewicht van het Engelse pond is 4%
ons) vast te stellen op omgerekend 45
cent in havengebieden en op 47 lucent in
andere delen van het land.
De organisatie van de kleine bakkers, de
„Master Bakers Association", heeft gezegd,
dat zij het brood niet tegen die prijs kan
leveren. Zij zullen 50 cent of zelfs nog iets
meer moeten berekenen.
MAANDAG- en DINSDAGAVOND A.S. kunt u nog genieten van de hoogte
punten uit voetbal- en wielersport, in het CONCERTGEBOUW te Haarlem.
Wij geven dan de LAATSTE voorstellingen van de unieke sportfilms
Aanvang der voorstellingen 8 uur. - Toegangsprijs ƒ1.alles inbegrepen.
Kaarten zijn dagelijks verkrijgbaar aan het Concertgebouw, behalve 's zondags,
van 103 uur; bovendien aan de zaal, voor het begin der voorstellingen.
OCCCOS3033COOOCOCOC030C03COOCCCOOCOOQOCOCCOCCCOOCOCOOOOOOOCOOCOCOOCOOO
(Van onze correspondent in de Bloembollenstreek)
Het is weer helemaal mis in de bloembollenbranche. De veilingen blyven maar
groot en op een enkele uitzondering na worden de tulpen steeds goedkoper. Dit is
een ieder jaar voorkomend verschijnsel. Erger is echter, dat er nog heel wat tulpen
niet zyn verkocht. Tulpen van kwekers, die te lang hebben gewacht en van expor
teurs, die nu met hun exportoverschotten aan de markt komen. Ze kunnen ze over
het algemeen niet kwijt en zeker niet tegen de prijs die ze er voor gegeven hebben.
„Kapitalen worden er nu weer ver
loren" vertelde ons een kleine exporteur,
die beweerde zes of zevenduizend gulden
strop aan zijn overschotten te hebben. Men
kan u ook vertellen hoe dat komt. Het is
namelijk de gewoonte'om „opbrengsten te
kopen". Dit is inderdaad een eigenaardige
manier van kopen, want men koopt bij
een kweker de opbrengst van een bepaalde
oppervlakte. Op het koopbriefje wordt dit
zo beschreven en getallen komen er niet
aan te pas, wel het bedrag per honderd
stuks dat men betalen zal. Nu komt het
niet zelden voor, dat men verkeerd schat.
Het ene jaar groeit eén variëteit wel
harder dan het andere, zodat een gemid
delde,' waarop de schatting van een op
brengst berust, ook niet meer dan een ge
middelde is. Blijkt dus bij de aflevering,
dat men verkeerd geschat heeft dan ziet
men de gevolgen daarvan op de veilingen.
Zijn er over het geheel genomen weinig
gerooid en dus geleverd, dan gaan de prij
zen omhoog. De exporteur moet dan bij
kopen tegen die stijgende prijzen. Worden
er echter veel geleverd, dan heeft men ge
noeg of zelfs te veel voor zijn export en
houdt zich rustig op de veiling. De prijzen
zakken en blijven zakken. Sommige zijn
dit jaar tot op de helft van de inkoopprijs
gedaald. De ongelukkige bezitter van die
overschotten mag dan nog blij zijn, als hij
Vrijdagmiddag om vier uur heeft de heer
J. Neeskens, een 32-jarige hovenier uit
Heemstede, op een klapstoeltje plaats ge
nomen voor het Heemsteedse raadhuis,
vastbesloten om daar te blijven zonder
voedsel tot zich te nemen. Hij had slechts
een fles water bij zich om zich van tijd tot
tijd te verfrissen. De heer Neeskens, die
vanmorgen om tien uur nog steeds voor
het raadhuis zat, was van plan zijn honger
staking vol te houden tot het Huisvestings
bureau hem een huis zou hebben toege
wezen.
Tegenover ons verklaarde hij meer ver
twijfeld dan parlementair: „Desnoods blijf
ik hier zitten tot ik er dood bij neerval.
Dan kunnen „ze" het kadaver opruimen en
zijn „ze" me eindelijk kwijt". Met „ze" be
doelde de hongerstaker dan het Huisves
tingsbureau, waar hij reeds zeven jaar als
woningzoekende staat ingeschreven en
waar men nog steeds geen termen heeft
kunnen vinden aan zijn aanvragen te vol
doen. Hij is thans ten einde raad en tot deze
spectaculaire maatregel overgegaan om op
deze wijze in brede kring de aandacht op
zijn geval te vestigen en zo mogelijk een
oplossing te forceren.
Nu is het een feit, dat de omstandigheden
waarin de heer Neeskens de laatste tijd
verkeert niet bepaald benijdenswaardig
zijn. Hij is thans twee jaar gehuwd en leeft
al die tijd praktisch gescheiden van zijn
echtgenote. Zelf is hij nog bij zijn ouders
in huis, terwijl mevrouw Neeskens bij haar
moeder woont in een betrekkelijk kleine
woning aan de Timorstraat in Haarlem-
Noord. Dit huis wordt behalve door haar
en haar moeder nog bewoond door een oom
en een gezin met twee kinderen, welke
laatsten op een armzalige manier zijn
ondergebracht. De ouders slapen bijvoor
beeld op de grond in een kamertje van
twee bij drie meter, terwijl voor de beide
kinderen een kinderwagen en twee in el
kaar geschoven crapauds als geïmprovi
seerde ledi'kantjes dienen. Het is aldus vol
komen begrijpelijk, dat de heer Neeskens
niets liever wil dan zich eindelijk met zijn
echtgenote zelfstandig in een woning te
vestigen.
Nu heeft hij bij dit alles weinig geluk
gehad. Ofschoon hij van diverse huis
eigenaren een bereidverklaring mocht ont
vangen, was het Huisvestingsbureau van
mening dat er nog urgenter gevallen wa
ren, zodat men deze gezinnen de voorkeur
heeft gegeven. Zoals bijvoorbeeld onlangs
een woning aan de Antonis Duycklaan,
waarvoor de heer Neeskens van de eigena
resse een bereidverklaring voor een etage
had ontvangen, nu in zijn geheel is toege
wezen aan een gezin met vier grote kin
deren.
Wij hebben over deze kwestie ook de
mening gevraagd van de heer A. van Win-
gerde, die als ambtenaar de huisvestings
kwesties behartigt. Deze wees erop, dat
Heemstede niet minder dan zeshonderd
woningzoekenden telt, waaronder ongeveer
250 jonge mensen. Elite woningtoewijzing
maakt een gezin gelukkig soms nog niet
eens! maar, bij wijze van spreken,
599 andere woningzoekenden ongelukkig.
Uiteraard kan het Huisvestingsbureau
beter gezegd: de adviescommissie voor de
woonruimteverdeling en het college van
burgemeester en wethouders niet zwich
ten voor de min of meer emotionele uitin
gen van de woningzoekenden. Men accep
teert deze uitingen van langdurige teleur
stelling als zeer begrijpelijke en daarom te
vergeven reacties. Maar door eraan toe te
geven zou men weer onrechtvaardigheden
begaan jegens anderen, die zich minder op
vallend gedragen. En zouden alle woning
zoekenden hun toevlucht tot dergelijke
methoden nemen, dan zou er in feite niets
veranderd zijn, omdat men de woningvoor
raad nu eenmaal niet van de ene dag op
de andere groter kan maten dan zij is. De
enige hoop kan men stellen op het eerste
complex van 114 woningen in De Glip,
waardoor door opschuiving enige verlich
ting kan worden geboden, aldus de heer
Van Wingerde.
Het geval-Neeskens demonstreert niet
zozeer de moeilijkheden van een woning
zoekende dan wel de schrijnende gevolgen
van de woningnood in zijn algemeenheid,
vooral onder jonge mensen.
ze verkoopt. De kweker echter krijgt altijd
de in het voorjaar bedongen hoge prijs.
Alleen als de prijzen voor alle bollen
stijgen in de loop van het handelsseizoen
hoort men geen klachten. Men heeft dan
goed voorgekocht en voelt veel voor dit
systeem. Zo is het de laatste jaren gegaan
en dus ging iedereen er aan mee doen.
Vermoedelijk zal men in het aanstaande
seizoen wat voorzichtiger zijn.
Dan is er nog een aantal kwekers, dat
verkeerd gegokt heeft. Ze hebben de prij
zen in het begin van het seizoen nog te
laag bevonden en wachten vol vertrouwen
op een rooskleuriger toekomst.
Raakt men toevallig tussen deze door
het noodlot getroffen exporteurs en
ongelukkige kwekers verzeild, dan ge
looft men niet anders dan dat het ge
hele bloembollenvak op één oor ligt.
Maar dat gebeurt zoveel keer men in
ander gezelschap komt en de stemming
tracht te peilen. Zy die de gulden mid
denweg bewandelen mengen zich zel
den in de discussies, omdat ze hun
winsten en verliezen als normale han
delsmensen beschouwen als risico's
van hun eigen taktiek, waarmee nie
mand iets te maken heeft. Hun toe
komstvoorspellingen zyn, als ze die
eens loslaten, altyd gematigd.
De anderen echter hebben zeer veel stof tot
praten. Niet over de narcissen, want die
zijn keurig gebleven. Zij zijn wel duur,
maar onverwachte schommelingen zijn
over het geheel genomen uitgebleven.
Sombere voorspellingen
Is er over de handel dus genoeg te pra
ten, zeer sombere voorspellingen kan men
horen ten opzichte van de export in het
volgend jaar. Het Produktschap voor Sier
gewassen heeft een bijzonder ingewikkeld
systeem ontworpen, waarin de minimum
exportprijzen zijn vastgelegd. Bovendien
heeft het ook besloten te gaan praten over
een proefexport van de ergste vijand van
de bloembollen, de bolbloemen, naar Duits
land.
Een en ander heeft een grote onzeker
heid geschapen. Niemand weet waar hij
zich aan te houden heeft, omdat men voor
een volkomen nieuwe situatie is geplaatst.
Er mag wel worden aangenomen, dat vol
gend jaar heel wat improvisatie-talent zal
worden gevraagd van de exporteurs en
kwekers teneinde winst uit de nieuwe toe
stand te halen. Voorts mag men aannemen,
dat de binnenlandse handel niet zo gewel
dig vlot zal verlopen als in dit voorjaar.
Met een zekere galgenhumor kan men
u ook vertellen, dat het met de blauwe
iris Wedgwood de meest geteelde en
verkochte iris ook „de spuigaten uit
loopt". Ze staan in de veilingprijzen ge
noteerd voor f 13,80 per honderd. Er is
echter ook al zestien gulden voor gegeven.
Verleden jaar kostten ze ongeveer zes
cent per stuk en daarop zal de aanbieding
in het buitenland ook wel gebaseerd zijn.
De winst op de andere zal dus veel moeten
goedmaken.
Bovendien trekt men zeer bezorgde ge
zichten als iemand het waagt over de gla
diolen te spreken. Niemand weet namelijk
bij benadering, of er nog iets goeds uit
de grond zal komen na deze slechte zomer.
Men weet dus ook bijzonder weinig van de
prijzen af en toch moeten ze worden ge
ëxporteerd.
Is het een wonder, dat zovele bollen-
mensen van mening zyn, dat ze het ver
keerde beroep hebben gekozen? Zy vinden
hun vak het meest ongewisse op de gehele
wereld. Wy geloven, dat ze het zelfs een
wonder vinden, dat het vak nog bestaat.
Dit alles verhindert hun echter niet om
straks weer welgemoed de wereld in te
trekken om bloembollen te verkopen en
met een zekere trots ieder jaar weer het
exportcijfer te beschouwen.
DOLLARS VOOR OOSTENRIJK
De wereldbank heeft vrijdag twee lenin
gen van in totaal 31 miljoen dollar aan
Oostenrijk verstrekt, die door dit land voor
uitbreiding van de elektriciteitsvoorzie
ning gebruikt zullen worden.
1.
