Buurthuis aan Harmenjansweg
zal spoedig gereed komen
Bewoners bieden luidklokaan
Invloeden van de ontwikkeling
in de IJmond op Haarlem
TELEFUHKEN
Koor Katholiek Haarlem met
Haydn's „Stabat Mater"
Wilde herten bezoeken bok
ASIELRECHT
Rapport Economisch Instituut
Donderdag in Concertzaal
ZATERDAG 10 NOVEMBER 1956
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
11
Minder industrie, meer verkeer, geen
stimulans voor cultureel leven
Hulp aan Hongarije
Sympathiek gebaar
stijl en perfectie sinds 1 9.03
Verkeersongeval met
dodelijke afloop
Klavenaswedstrijd
voor Hongarije
Jongeman nam bromfiets
mee
HET BEGRIP asielrecht heeft in deze
dagen op schrijnende wijze aan actualiteit
gewonnen, nu duizenden gevluchte, opge
jaagde en berooide mensen in Centraal-
Europa hun land verlaten om elders een
goed heenkomen te zoeken. Tegenover dit
onvoorstelbare grote leed, dat onze ge
dachten voortdurend bezig houdt, zinken
de geschillen, die nu al twee jaar in de
Vereniging tegen het mishandelen van die
ren voor Haarlem en omstreken een per
manente staat van opwinding teweeg bren
gen, in het niet. Maar ook daar kan men
van een asielrecht spreken: het recht van
het zwervende en zieke dier op een toe
vluchtsoord, dat het in de oude gebouwen
aan de Ridderstraat kan vinden.
Wij hebben in de afgelopen jaren, onder
verschillende beheerders, kunnen consta
teren, dat het werk in het asiel alle onrust
in de Vereniging ten spijt doorging. Nog
onlangs hebben wij bij een plotseling be
zoek alles tot in de puntjes verzorgd aan
getroffen. Het huidige, tijdelijke bestuur
laat de uitlaatmogelijkheden voor honden
en katten thans ook verbeteren, evenals de
riolering daarvan. Bovendien geeft men
zich veel moeite een goed tehuis voor de
zwervers te. vinden. Dat wij inzonderheid
het asiel noemen, heeft een reden. Het
asielbeleid immers vormt het uitgangspunt
van de huidige moeilijkheden, welke nog
immer op juridische wijze in stand ge
houden niet zijn opgelost. Men zou dat
bijna gaan vergeten, omdat er sinds de
ledenvergadering waarop de verschillen
van inzicht openbaar werden zo'n lawine
is losgeraakt van' argumenten, motieven,
beweringen en verdachtmakingen, dat men
door al die franje van prestiges en ge
voeligheden de kern van de zaak uit het
oog zou verliezen. Dat het zover kon ko
men valt te verklaren uit het gebrek aan
bestuurservaring van de meeste leden van
de bij het conflict betrokken partijen, ter
wijl anderzijds moet worden geconstateerd,
dat sommigen te weinig het belang van
een „geven en nemen" hebben ingezien.
Wij verwijten dat aan geen der partijen
in het bijzonder, omdat in het verleden
aan beide zijden fouten werden gemaakt.
Het is ons echter altijd opgevallen, dat
personen die in het dagelijks leven zich
lieten kennen als redelijke, verstandige en
met de beste bedoelingen bezielde mensen
op de vergaderingen van Dierenbescher
ming van een opmerkelijk fanatisme en
een volslagen gebrek aan bereidheid tot
begrip blijk gaven. Gebrek aan bestuurs
ervaring leidde er ongetwijfeld ook toe,
dat in het verleden individuele leden
ook wel bestuursleden zich over het
hoofd van dierenarts en beheerder heen
actief met de gang van zaken in het asiel
gingen bemoeien. Alsof elke aandeelhouder
van de Bataafse Petroleummaatschappij
aanwijzingen zou kunnen geven bij olie
boringen of verkoopplaatsen! De verge
lijking is minder lachwekkend dan men
zou denken, want ook het asiel is een be
drijf en zoals men bijvoorbeeld op zater
dagmiddagen kan constateren een druk en
veelomvattend bedrijf. En het spreekt wel
vanzelf, dat met name in veterinaire kwes
ties de dierenarts hier het laatste woord
spreekt. Wie enigszins inzicht heeft in de
veelzijdige aspecten van het asielbeheer
komt vanzelf tot de conclusie, dat het
niet voldoende is dat men gaarne honden en
katten vertroetelt, maar dat men dan enig
zakelijk bggrip dient te bezitten en een
consequent beleid moet kunnen voeren.
Rust in de vereniging met drieduizend
leden een der grootste van Haarlem is
uiteraard een eerste vereiste om deze
charitatieve taak te kunnen blijven vol
brengen. Dat de troebelen in de Haarlemse
Dierenbescherming tot nu toe het werk
van deze organisatie niet geheel hebben
verlamd is niet alleen te danken aan een
reeks mensen, die de moeiten en lasten
van een bestuurslidmaatschap onder de
huidige omstandigheden hebben willen
aanvaarden, maar vooral ook aan de over
grote meerderheid van degenen die als ge
wone leden het werk van Dierenbescher
ming blijven steunen, omdat zij niet willen
dat het dier de dupe wordt van het feit,
dat de mensen elkaar tot wolven zijn ge
worden. Wanneer men dat doel in het oog
houdt, zullen de partijen toch wel eens af
stand doen van eigen eer en belang, voor
zover die motieven bij hen in geding zijn.
Een deel daarvan heeft reeds getoond zeer
ver te willen gaan in het- tegemoet komen
aan de wensen van anderen. Moge op die
grondslag spoedig overeenstemming wor
den bereikt.
Het Nederlands Economisch Instituut
heeft in opdracht van de gemeente Haar
lem een rapport samengesteld over de in
vloeden op de gemeente Haarlem welke in
de loop van de komende twee a drie decen
nia veroorzaakt zouden kunnen worden
door de krachtige ontwikkeling van het
IJmondgebied. Met name wordt daarbij
gedacht aan de invloeden op Haarlem als
industriestad, als handelscentrum, als ver
keersknooppunt, als winkelcentrum en als
cultureel centrum.
Zoals bekend vindt de industriële bedrij
vigheid in het IJmondgebied haar zwaarte
punt in het aan de monding van het Noord
zeekanaal gevestigde zware-industrie-com-
plex van de Koninklijke Nederlandse
Hoogovens en Staalfabrieken. Het is dan
ook de verwachting dat een krachtige ont
wikkeling van het gehele IJmondgebied in
de komende decennia moet worden tege
moet gezien.
De groei van het Hoogovencomplex en
de daarmee gepaard gaande agglomeratie
van een op de industrie ingestelde bevol
king zal namelijk, aldus het rapport, weel
een krachtige stimulans betekenen voor de
ontwikkeling van niet op de Hoogovens
gebaseerde industrieën van allerlei aard.
Ook de verbetering van de verbinding van
de IJmond-Noord met de Randstad Holland
zal, na gereedkomen van de tunnel onder
het Noordzeekanaal te Velsen, niet nalaten
daarop een gunstige invloed uit te oefenen.
De samenstellers van het rapport hebben
voorts een overzicht gegeven van de ver
moedelijke toekomstige ontwikkeling van
de bedrijvigheid in de IJmond-Noord en de
daardoor te verwachten bevolkingstoene
ming. Daarbij heeft men zich gebaseerd op
het onlangs verschenen ontwerp-streekplan
voor de IJmond-Noord en ten dele ook op
eigen berekeningen.
Het streekplan gaat, wat de toekomstige
bevolking van het IJmond-Noordgebicd be
treft, uit van een werkgemiddelde van
156.000 personen in 1980. Er wordt dus
rekening gehouden met de mogelijkheid dat
de bevolking van het gebied IJmond-Noord
in de periode van 1947 tot 1980 zal groeien
van 36.450 tot 156.000 personen. Een uit
breiding van Beverwijk in noord-oostelijke
richting zal aan deze bevolking huisvesting
moeten bieden. Voor Velsen-Zuid wordt
overeenkomstig de bestaande uitbreidings
plannen gerekend met een groei van 40.000
personen in 1950 tot ruim 60.000 in 1980.
Voorts heeft het Economisch Instituut
zich de vraag gesteld hoe deze ontwikke
ling nu de gemeente Haarlem zal beïnvloe
den met betrekking tot respectievelijk de
industrie en groothandel, de winkels, het
verkeer en het culturele leven. Bij de win
kels ligt de zaak het eenvoudigst. Daar
Beverwijk reeds thans een winkelcentrum
is ten opzichte van zijn omgeving en deze
functie waarschijnlijk nog zal worden ver
sterkt door de te verwachten toekomstige
sterke uitbreiding van deze gemeente is
het duidelijk dat alleen van de groei van
Velsen-Zuid belangrijke stimulansen voor
de Haarlemse winkelstand kunnen worden
verwacht. In 1950 bevond zich vermoedelijk
niet minder dan dertig percent van het
door Velsenaren voor de voorziening van
hun behoeften benodigde winkelpersoneel
in Haarlem. De vraag is natuurlijk of deze
graad van afhankelijkheid in' de toekomst
ongewijzigd zal blijven. De mogelijkheid
daartoe moet zeker niet uitgesloten worden
geacht. In dat geval zal dertig percent van
de aankopen in de winkels van de mensen
die zich in de komende decennia in Velsen
komen vestigen, aan de Haarlemse winke
liers ten goede komen.
Ten aanzien van het verkeer hebben de
rapporteurs zich niet beperkt tot de invloe
den die van de ontwikkeling van het
I.Imond-gebied op de Haarlemse verkeers
drukte zullen uitgaan, doch men heeft het
onderzoek uitgebreid tot alle verkeer in of
uit noordelijke richting dat Haarlem als
uitgangspunt of als bestemming heeft of
zijn route door Haarlem kiest.
De te verwachten indrukwekkende groei
van het verkeer komt duidelijk naar voren
in het volgende staatje:
Verkeer passerend over het Delftplein
waarvan doorgaand
Totaal door Haarlem
1950 3.764 1.843
1958 9.203 3.907
1970 14.639 5.573
Voorts wordt door het Instituut aangeno
men dat van de groei van het IJmond
gebied geen grote stimulans zal uitgaan op
de Haarlemse instellingen op cultureel ge
bied enerzijds omdat veel van deze instel
lingen de consumenten volgen, anderzijds
omdat vermoedelijk in het IJmondgebied
slechts een zeer kleine laag van de bevol
king voor bepaalde culturele genietingen
zoals bezoek aan schouwburg of concert
zaal naar Haarlem zal willen reizen.
Daarentegen zal de ontwikkeling van dé
IJmond wel grote invloed kunnen hebben
op de Haarlemse industrie en groothandel.
Enerzijds is een positieve invloed te ver
wachten door een uitbreiding van de afzet
ten behoeve van de IJmond waarbij de
activiteit en verkoopkracht van het Haar
lemse bedrijfsleven een onontbeerlijke
katalysator zullen blijken. Anderzijds zou
er wellicht een ongunstige invloed kunnen
uitgaan van het te verwachten ruime aan
bod van vrouwelijke arbeidskrachten in de
IJmond, waardoor verplaatsing van Haar
lemse bedrijven naar dit gebied in de hand
zou kunnen worden gewerkt en van de
aanzuiging van mannelijke arbeidskrachten
door de zich ontwikkelende industrie in de
IJmond, waardoor een schaarste op de ar
beidsmarkt zou kunnen ontstaan, welke
Haarlem minder aantrekkelijk maakt voor
vestiging van nieuwe speciaal arbeidsinten
sieve industrieën.
vxXJOa20CeCOÓOCCCCOOOCe«»SC02COMOÖO®»XX»K'>WOOOOOCOC«
'A
3 De heer Gerard Smit, eigenaar van
een zaak aan de Gedempte Oude Gracht
H te Haarlem, wil een landelijke actie
3 ontketenen, waarbij alle zaken een ge-
i deelte van hun totale omzet gedurende
enige tijd ter beschikking stellen aan
de Hongaarse vluchtelingen. De heer
Smit zal zelf het voorbeeld géven éh
i vijf percent van zijp. totale omzet af-
staan.
„De Huzaren" (Luxor) Een Franse
kolder-parodie op de oorlog, waarin echter
de kolder raakt aan dingen fusillade
bijvoorbeeld die men thans onmogelijk
zo betrekkelijk kan zien als nodig is om
zonder voorbehoud deze lichte zeer goede
film te verteren. Twee huzaren (Bernard
Blier en Bourvil) van een verfomfaaid
groepje cavaleristen uit Napoleons leger,
moeten de omgeving van een Italiaans
dorpje verkennen. Tijdens die speurtocht
stijgen zij af om te doen wat ook een cava
lerist liefst tegen een boom doet. Een dor
peling jaagt dan hun paarden op hol. Het
tweetal vertelt zijn commandant, dat de
paarden tijdens een hevig vuurgevecht zijn
gesneuveld; het dorp staat hierdoor bloot
aan represailles, die het tweetal op de gek
ste manieren steeds voorkomt, tot hun
paarden het dorp binnen wandelen; dan
moeten ze zichzelf van de dood zien te
redden. De dialogen zijn steeds voortref
felijk en geestig.
„De zondares" (L i d o) Deze Duitse,
door Willi Forst geregisseerde film vertelt
op een vaak beklemmende manier een
weinig gecompliceerd verhaal over twee
door het leven geslagen mensen: een meis
je dat door het slechte voorbeeld van haar
moeder en door het immorele gedrag van
haar halfbroer de verkeerde weg opgaat, en
een aan lager wal geraakte kunstschilder,
voor wie de zekerheid dat hij plotseling
blind
sessie is. Hij wordt door het meisje uit de
goot opgeraapt en er ontluikt tussen beiden
een sterke liefde, die de schilder inspireert,
waardoor zijn werk bekend wordt en de
materiële zorgen verdwijnen. Maar een
oogoperatie kan de schaduw, die voort
durend boven het geluk van deze mensen
hangt, niet wegnemen en er komt een
abrupt einde aan deze idylle.
De film vertelt dit verhaal niet als een
aaneengesloten geheel, maar grijpt telkens
in een flash back terug op episodes uit de
levens der beide hoofdfiguren, hetgeen de
dramatische spanning sterk verhoogt. Het
spel van Hildegard Kneff en Gustav Fröh-
lich is van een dikwijls beklemmende rea
liteit.
„.Bushalte" (Rembrandt) Hoewel
deze Cinemascope-technicolor welbe
schouwd even weinig om het lijf heeft als
de bekoorlijke Marilyn Monroe, die de
vrouwelijke hoofdrol vervult, kan men er
toch zijn plezier aan beleven., Regisseur
Joshua Logan is zo verstandig geweest,
nergens verder te willen springen dan de
polsstok van zijn verhaaltje lang was, zo
dat zelfs Marilyn royaal met haar sierlijke
hakjes over de sloot komt. Zij verschijnt
hier als een uit de goot opgeraapte derde
rangs-soubrette in een nachtkroeg voor
veeboeren in Phoenix, Arizona, waar nie
mand van de ruwe cliëntèle enige aan
dacht heeft voor haar schamele prestaties
als lady-crooner, maar des te meer voor
haar uiterlijke bekoorlijkheden. Op de
avond voor de jaarlijkse rodeo komt zij in
botsing met een grasgroene, uit de klei
getrokken cowboy uit de binnenlanden
van Montana, die nog nooit een „echte
?a' TIv^orc*erb e,en voortdurende ob- I vrouw gezien heeft en hals over kop ver
liefd op haar wordt. Hoe deze stormachti
ge jongeling een alleraardigste vertol
king van Don Murray bij zijn hofma
kerij heel de stad op stelten zet, en pas
sant even de rodeo wint, en zijn geliefde
ADVERTENTIE
Europa's grootste
firn] 43|i
grammofoonfabriek
s§
Imp. N.v. Thabur Den Haag
5!8!9i8^S»i^öW»6öö6iBeonflfi?W,
3 speed speler voor alle platen f 45»-1
.ws-v .ww^
ADVERTENTIE
Het koor „Katholiek Haarlem", dat in Paul Hameleers en de bas Jan van de
de tien jaar van zijn bestaan, «onder leiding
van zijn dirigent Albert de Klerk reeds
tal van grote koorwerken met solisten en
orkest heeft uitgevoerd, die de blik van
het publiek op het oratorium-répertoire
verwijd hebben en die in vele gevallen
verrassende noviteiten voor Haarlem ble
ken te zijn, heeft voor zijn eerstvolgende
uitvoering, op donderdag aanstaande in de
Haarlemse Concertzaal, weer een program
ma, dat buiten de geijkte normen valt. Als
hoofdwerk op deze avond zal gegeven
worden een vrij onbekend werk van Josef
Haydn, een uitgebreid „Stabat Maler" voor
koor, vier solisten en orkest, geschreven
aan het hof te Esterhazy omstreeks 1773.
Het ontstond dus ruim een kwart eeuw
vóór de beide oratoria's „De Schepping" en
„De Jaargetijden", die Haydn als oratoria-
componist beroemd gemaakt hebben en,
door hun ongekend succes, dit vroeger
koorwerk in de vergetelheid brachten. Het
„Stabat Mater" had die bijval in deze zin
mee voorbereid vooral in Frankrijk en
Engeland door de reputatie die Haydn
ér als koorcomponist mee verwierf. Le
Groi, de directeur van „Le concert spiri-
tuel" te Parijs, schreef in 1781 aan de
componist een brief, waarin hij hem mee
deelde, dat zijn „Stabat Mater" met zoveel
succes in de Franse hoofdstad was uitge
voerd, dat het vier keer achtereen gegeven
moest worden. Hij complimenteerde
Haydn om zijn zeldzaam mooie schrijf
wijze voor de menselijke stem en nodigde
hem uit alles wat hij nog verder zou com
poneren naar Frankrijk te zenden.
Haydn's „Stabat Mater" doet vrijwel in
geen enkel opzicht denken aan zijn latere
grote koorwerken. Het is virtuose bel-
canlo-muziek naar Italiaans model, beter
gezegd: naar Napolitaanse smaak. Pergo-
lesi schijnt hem tot voorbeeld te hebben
gediend. Alleen in de treffende declamatie
der koren wijkt hij van diens stijl af. Men
kan genieten van brillante vocale solo
nummers, die donderdag zullen verzorgd
worden door de sopraan Lucienne Bouw
man, de alt Maartje Kliffens, de tenor
Ree. Bijzondere aandacht verdient een on
gemeen mooi kwartet met koor Virgo
virginum praeclara".
Als tweede werk wordt, na de pauze,
een van de vijf grote motetten van Jean
Philippe Rameau uitgevoerd, welke deze
geniale hervormer der Franse muziek van
de 18e eeuw schreef voor de pompeuze
diensten aan het hof van Lodewijk XV te
Versailles. Van dit „In Convertendo" voor
solisten, koor en orkest bestaan twee
versies. De versie, die nu wordt uitge
voerd, is opmerkelijk om de frappante
wijze waarop de twee hoornpartijen in het
orkest zijn aangewend. Rameau was na
melijk verrukt geworden door de destijds
ongekende mogelijkheden op de hoorn, die
hij van Duitse hoornisten op de beroemde
concerten van de Maccenus La Pouplinière
gehoord had. En voor een uitvoering van
„In convertendo" op het Concert Sprirituel
werkte hij zijn partituur om, ten einde
deze noviteit op het gebied der orchestra-
tie in toepassing te brengen. Evenals in
de opera's van Rameau heeft, bij alle ver
rassende vondsten van harmonie en vorm
kracht, de milde melodische stroom van
het rococo in dit motet een sterk boeiend
vermogen.
Jos. de Klerk
Tengevolge van verwondingen is in de
afgelopen nacht de éénenvijftigjarige me
vrouw Handgraaf-Schaaper, wonende aan
de Van 't Hofstraat, te Haarlem, in de Ma-
riastichting overleden.
Vrijdagavond om tien minuten over half
elf wilde zij op haar fiets van de Schouw-
tjesbrug af de Pijlslaan inrijden. Zij lette
niet op het verkeer komende van de
Leisdevaart en werd door een auto aange
reden en over een afstand van dertig meter
meegesleurd.
xocoocooooccocooc>ooc
De jachtclub ..Bloemendaal" zal zaterdag
17 november in hotel Zomerz.org te Bloemen
daal een klaveriasdrive houden t.en bate van
de hulpverlening aan I-Ioncarije. Het in
schrijfgeld bedraagt één gulden oer persoon.
Men kan zich bij de volgende adressen aan
melden: .T. Koker, Kloosterstraat 33. telef.
20309 cn C. Steenstra. Stuyvesantstraat 83 rd,
telef. 25870 en de heer Van Den Aardweg,
Sophiastraat 25 zwart.
Een tweeëntwintigjarige kantoorbedien
de vermiste vrijdagavond zijn bromfiets,
die hij bij de St. Jeroenschool aan de Over-
tonstraat te Haarlem had neergezet. Na
bij de politie aangifte te hebben gedaan
begaf hjj zich naar het centrum, waar hij
een jongen op zijn brommer zag rijden. Hij
hield de jongeman aan, die vertelde, dat hjj
de bromfiets van een vriend had geleend.
De vriend, een zestienjarige bollenkweker,
bekende de bromfiets te hebben weggeno
men, met het oogmerk er een ritje op te
maken. De jongeman is ingesloten.
Het zal niet lang meer (luren, of het
nieuwe buurthuis ten dienste van het
buurtwerk „De Driehoek", dat in aanbouw
is aan de Harmenjansweg in Haarlem-Oost,
zal in gebruik kunnen worden genomen.
Het bestuur van de stichting „Maatschap
pelijk buurtwerk" heeft de openingsdatum
vastgesteld op 1 december. Burgemeester
mr. O. P. F. M. Cremers zal die dag om drie
uur het buurthuis feestelijk in gebruik
stellen.
In zijn vrijdagmiddag gehouden vergade
ring heeft het stichtingsbestuur tot buurt-
werker benoemd de heer J. Bosnia uit Eind
hoven. De heer Bosma zal per 1 december
in dienst treden en het contact tussen het
huis en de buurt onderhouden, alsmede lei
ding geven aan het werk in het buurthuis.
Sinds februari van dit jaar zwerven er regelmatig een paar damherten door het
duingebied van de Kennemerduinen tussen Zundvoort en IJmuiden. De herten
stand is verder uitgebreid, doordat de Stichting „Het Nationale Park De Kenne
merduinen" enkele dieren overnam van de Dienst van Hout en Plantsoenen van
de gemeente Haarlem. Deze dieren, waaronder een bok, moesten van de hand
worden gedaan, omdat het aantal herten in De Hout te groot werd. Door deze
aankoop is het leven van deze herten gered en is Het Nationale Park de
Kennemerduinen een attractie rijker geworden. Voorlopig worden de dieren in
een omrasterd gedeelte gehoudenwanneer zij voldoende gewend zijn aan de
nieuwe omgeving zullen zij vrijgelaten xvorden. De in het wild rondzwervende
herten zijn blijkbaar zo gecharmeerd van de fiere bok, dat ze over de ruim
twee meter hoge afrastering springen om bij hem te kunnen komen.
De bewoners, aan wie dit huis ten dien
ste zal staan, hebben intussen gepiekex-d
over de wijze, waarop zij hun waardering
voor de totstandkoming ervan kunnen doen
blijken. Er is een feestcommissie gevormd
en intussen is een collecte gehouden, die
een flink bedrag voor het aankopen van
een cadeau heeft opgeleverd. De aankoop
is thans gebeurd. Ter gelegenheid van de
officiële opening zal namens de buurtbe
woners een luidklok worden aangeboden,
die in het torentje van het buurthuis een
plaats krijgt. Deze klok zal de stem zijn
van het buurtwerk „De driehoek" en
symbolisch of in werkelijkheid de be
woners oproepen tot actieve deelname aan
dit werk.
Het buurthuis nadert thans zijn voltooi
ing. De schilders zijn. druk bezig, de loka
len in. een frisse kleur te steken. Volgende
week zal het hoge hek, dat het huis thans
nog van de weg scheadit, worden wegge
haald en. hiervoor in de plaats zal een
muurtje worden gemetseld.
De buurtcontactcommisie heeft zich in
middels beraden over de festiviteiten, die
ter gelegenheid van de opening zouden
kunnen plaatsvinden. Ook deze hebben
nog een voorlopig karakter, omdat het de
finitieve programma pas later zal kunnen
worden vastgesteld. Er wordt aan gedacht
na de officiële opening twee feestavonden
voor de bewoners te organiseren, waarop
in gezellige sfeer het totstandkomen van
het gebouw zal worden gevierd. Ook voor
de jeugd zullen enige feestbijeenkomsten
worden georganiseerd. Er wordt eveneens
een plan geopperd voor de ouden van da
gen een feestavond te organiseren en men
heeft de aardige gedachte gekregen, deze
avond door de jeugd te laten verzorgen.
Op deze wijze wordt een band gelegd tus
sen de bejaarden en jeugdigen.
Als het buurthuis eenmaal gereed is, zal
er een grote activiteit in worden ontplooid.
Er kunnen binnensporten als biljarten en
tafeltennis worden beoefend en de buurt
bewoners kunnen elkaar in de gezellige
sfeervolle lokalen geregeld ontmoeten.
Speciale bijeenkomsten kunnen worden
georganiseerd voor jongeren en bejaar
den. In het gebouw kan ook de gezins- en
huishoudelijke voorlichting worden gebo
den en de kleuter- en zuigelingenzorg kun
nen erin worden ondergebracht. Verwacht
mag wel worden, dat nieuwe activiteiten
na de gereedkoming van het gebouw zul
len worden aangegrepen.
Om tenslotte op het geschenk van de
buurtbewoners, de luidklok, terug te ko
men: de buurtbewoners hebben ruim ge
offerd en het resultaat hiervan was, dat
het totaal ingezamelde bedrag niet behoef
de te worden uitgegeven. Het batig saldo
zal worden, overgeschreven op gironummer
999 ten behoeve van de hulpverlening aan
het Hongaarse volk.
tenslotte met de lasso moet vangen, als
was zij een recalcitrant stierkalf, dat moet
ge zelf maar gaan zien. Wie zijn eisen niet
te hoog stelt, zal er zich best mee amuse
ren. H. C.
„Interrupted melody" (Minerv a). De
met als Nederlandse ondertitel aangekon
digde film „Onderbroken melodie" is ge
baseerd op het levensverhaal van Marjorie
Lawrence, een Amerikaanse zangeres. Dit
op een farm opgegroeide meisje wint de
eerste prijs in een groot concours voor
amateur-operazangeressen. Die prijs be
tekent de mogelijkheid te studeren in Pa
rijs. Zij beseft in de lichtstad dat zij vol
doende zakelijk zal moeten zijn, om zich
door het leven te slaan. Als de zangeres
eenmaal op het concertpodium staat, stijgt
haar ster snel. Zij zingt in talloze opera's
met vervoering.
In Frankrijk aan het begin van haar
cax-riëre ontmoet zij een jonge arts en
als zij een grote toernee door de Verenigde
Staten maakt, ontmoet zij hem weer, met
het bekende gevolg: zij trouwt maar het
valt haar moeilijk minder op toernee te
kunnen. Tijdens repetities, die aan een
gi-ote Zuidamerikaanse toeiTiee voorafgaan,
krijgt zij een verlamming, zodat zij voort
aan aan het bed zal zijn gekluisterd. Haar
man neemt haar revalidatie ter hand, maar
zij kan zich geestelijk niet aan de nieuwe
situatie aanpassen. Langzaam verbetert
haar toestand. Totdat de oorlog uitbreekt,
zij voor soldaten in ziekenhuizen zingt en
zelfs een toernee voor de soldaten aan
vangt. Dan leert zij haar lot te aanvaarden
en na veel geduld en zelfoverwinning keert
zij terug naar het concertpodium in New
York. Zoals vele muziekfilms is deze zeer
toneelmatig. Liefhebbers van deze films en
van beroemde operamelodieën zullen er
van weten te genieten.
„Knockout in kruitdamp" (Roxy). De
paax-den galopperen dit maal niet over de
wijde px-airies, maar blijven op stal staan,
terwijl hun berijders in een klein stadje
de boel op stelten zetten. Een stelletje ban
dieten trachten er met de entreegelden
van de in de stad te houden bokswed
strijd vandoor te gaan. De kruitdamp krin-
gelt omhoog naar de felle blauwe technico-
lor-hemel. De lopen staan roodgloeiend en
in de laatste minuten van de film wordt
een tiental overbodige figuranten door het
moordend lood opgeruimd. De schurk, die
tenslotte het geld heeft weten te bemach
tigen bekeert zich en brengt het aan de
rechtmatige eigenaar terug. Met een gerust
geweten kan hij het meisje in zijn armen
sluiten.
„Morgen zie ik je weer" (Studio). Dit
is de verfilming van het boek, dat Catheri
ne Marshall schreef over het leven van
haar vrij jong gestorven echtgenoot, de
Amex-ikaanse predikant Peter Marshall. Zij
schreef het boek onder de titel: „A man
called Peter" (Een man genaamd Peter),
tevens de oox-spronkelijke titel van de film.
Deze predikant heeft tussen 1930 en 1940
en nog enkele jaren daarna in de Verenig
de Staten getracht een opleving teweeg te
brengen in de religie. Door de manier
waarop hij px-edikte bestreed hij het tradi
tionalisme, waarin de bijbel als een plech
tig boek werd gelezen en waardoor naar
zijn overtuiging waarlijk contact met God
v/erd belemmerd. Vóór hem waren er en
na hem kwamen er andere px-edikanten,
die van hun leven een vurig pleidooi heb
ben gemaakt voor de eenvoudige gods
dienst, een vrij en open geloof, infoi-meel,
zonder mystiek, zonder plechtigheid. De
predikant Billy Graham is daarvan op het
ogenblik wel het beste voorbeeld. De film
vertelt hoe Marshall als Schotse jongen al
een vast geloof kx-eeg in de leiding van
God, hoe God hem naar Amerika stuux-de
om daar predikant te worden en hem na
beproevingen de kracht gaf het vertrouwen
te winnen van een groot aantal mensen. Hij
bereikte een voorname positie in Washing
ton, maar hij stierf jong aan een hax-taan-
val. Omdat de film de godsdienst betreft
zijn de meningen sterker vex-deeld dan over
ieder ander onderwerp. Een oordeel laten
wij gezien de kleine ruimte, die deze ru
briek toestaat dan ook achtei-wege. Wij
merken slechts op, dat de film naar onze
mening iets te veel aandacht besteedt aan
de preken waarmee Marshall indruk maak
te. Er is overigens ruimschoots aanleiding
tot discussie. Het is alleen al boeiend te
kunnen zien hoe Amerikanen door de be
handeling in de film de figuur Marshall
beschouwen. V
De hoofdfiguur uit deze film is bij het
begin van het verhaal een Spaanse graaf,
die aan de zijde van de guerillatroepen wil
vechten tegen de Fx-ansen, als dezen in het
begin van de negentiende eeuw Spanje
veroveren. Hij beleeft allerlei avonturen
en ontdekt tenslotte, dat hij de zoon is
van een Franse hertogin. Dan kiest hij de
zijde van de ovei-heersers en vindt de lief
de van de vrouw, die hij aanvankelijk
voor zijn zuster hield. Dit is in het kort de
geschiedenis, die zich afspeelt tegen de
achtergrond van een mooi bergland.
De fraaie kleuren van de film doen de
verschillende uniformen van Spanjaarden
en Fransen prachtig uitkomen en ook de
vele liefdesavonturen van de jonge chai--
meur worden levendig voorgesteld op echt
Franse manier. Jean Claude Pascal en
Brigitte Bardot zorgen voor een goede be
zetting van de hoofdrollen. Een plezierig
niemendalletje in romantische uitvoering,
waarbij als bezwaar misschien mag gelden,
dat door de overvloed van figuren en
situaties de geschiedenis vaak moeilijk te
volgen is. F. D.
„De man die nooit bestond" (Cinema
Palace). Na een ernstig uitgesproken
inleiding van kapitein ter zee H. van Oos-
trom Soede, gewezen commandant van
H.M. „Dolfijn", wordt men op de hoogte ge-
bx-acht van een bijzonder slimme spionage-
stunt van de Britse marine-inlichtingen
dienst waaraan een onzer redacteuren ge
ruime tijd geleden in „Erbij" een uitge
breid artikel wijdde. Wellicht kan men
zich herinneren dat daarin de voorberei
dingen werden besproken welke samen
hingen met een list welke tot gevolg had
dat de landing van de geallieerden op Sici
lië zo uitstekend slaagde. Bij de Britse
Marine-inlichtingendienst rijpte namelijk
in 1943 het plan om een lijk in Spanje te
laten aanspoelen welke in het bezit was
van uitermate geheime doch fictieve do
cumenten. De voorbex-eidingen die aan de
ze stunt wax-en vex-bonden waren bijzonder
talrijk maar met uitzonderlijke nauwgezet
heid slaagde men erin de opdracht tot een
geslaagd einde te brengen.
In deze film wordt de gehele historie op
uitstekende wijze duidelijk gemaakt ter
wijl men bovendien ook de contraspionage
van Duitsland niet vergeet. Al met al een
uitstekende film: spannend, zonder on
waarschijnlijkheden, zonder opsmuk en
met de voor elke rol geschikte enigszins
zonderlinge acteur Clifton Webb in de
hoofdrol. h. de G.
