Toegejuichte „vredestrein" met
Noren daverde naar Port Said
Syrië onderbrak UNO-zitting
over Hongarije met alarmkreet
r
UNO-Assemblée aanvaardt drie
resoluties over Hongarije
Van dag tot
Nederlandse bemanningen deels nog
paraat op schepen in Suezkanaal
Sovjetblok is verdeeld over toelaten
van UNO-waarnemers
Brits-Frans-Israelische troepenmacht
bij grenzen van Syrië en Jordanië"
Geschenkjes
DONDERDAG 22 NOVEMBER 1956
3
Ver Weden of niet?
Bezwaren
Opportuniteit
Oude schilderstukken op
veiling Amsterdam
Morele status
Nassers militie
FULL-FLAVORED Door lengte filtrerend
Kennan voorspelt aftocht
der Russen uit Europa
Wilopo voorzitter van
Indonesische constituante
Radio Boedapest meldt
epidemieën in Hongarije
Arts verbood Churchill aan
diner deel te nemen
Onder de indruk van de gebeurtenissen
in Hongarije en van de te dien opzichte
door de Communistische Partij Nederland
aangenomen houding is bij menigeen weer
de vraag gerezen, of het niet juist en ook
niet mogelijk zou zijn de communisten uit
onze vertegenwoordigende lichamen te
weren. De minister-president, dr. Drees,
heeft reeds als zijn persoonlijke opvatting
kenbaar gemaakt, dat hij voor een dergelijk
verbod niets voelt. Hij acht het namelijk
veel gezonder, dat in onze democratie tot
uiting komt hoe steeds minder mensen iets
van de communistische opvattingen willen
weten. Daarnaast bracht hij terecht in her
innering, dat in een rechtsstaat als Neder
land de regering niet op eigen gezag kan
overgaan tot het verbieden van een poli
tieke partij, daar dit uitsluitend bij rech
terlijke uitspraak kan gebeuren. Daarin zit
meteen de waarborg, dat een of andere
politieke partij, die een regering onwel
gevallig is, niet zonder meer door die rege
ring kan worden geëlimineerd, maar dat
dit alleen kan gebeuren tengevolge van een
onpartijdige rechterlijke beslissing.
Het verbieden van een partij door de
regering zelf zou op zijn hoogst pas moge
lijk worden wanneer de Grondwet daar
omtrent voorzieningen zou bevatten, maar
dat is op het ogenblik niet het geval. Wel
bevatte het op 6 januari 1954 door de
staatscommissie inzake Grondwetsherzie
ning uitgebrachte rapport onder meer een
voorstel om in de Grondwet bepalingen op
te nemen, die het mogelijk zouden maken
Kamer-, Staten- en Gemeenteraadsleden
tussentijds van hun lidmaatschap vervallen
verklaard te krijgen „indien zij een streven
tot uitdrukking brengen, gericht op ver
andering van de bestaande rechtsorde met
behulp van onwettige middelen". Tot nu toe
zijn echter de hieraan verbonden bezwaren
nog steeds te overwegend geacht om die
weg te gaan betreden. Tot die bezwaren
behoort onder andere, dat een dergelijke
maatregel in tal van opzichten ondeugdelijk
zou blijken te zijn, dat men op die manier
alleen maar allerlei ondergronds gewroet
in de hand zou werken en dat het boven
dien ook niet nodig is. Dit laatste mede,
omdat het door de wijzigingen, in 1939 in
de Wet op het recht van Vereniging en
Vergadering aangebracht, ter dege mogelijk
is langs wettelijke weg partijen, die met
onwettige middelen de bestaande rechts
orde zouden willen veranderen, te doen
verbieden.
Ter verduidelijking van dit laatste zij er
aan herinnerd, dat ingevolge bedoelde wet'
de burgerlijke rechter op vordering van
het Openbaar Ministerie een vereniging
verboden kan verklaren als strijdig met de
openbare orde. Dit geldt niet alleen met
betrekking tot verenigingen die wel, maar
insgelijks tot verenigingen die geen rechts
persoonlijkheid bezitten. De wet houdt ook
in, dat strijdig met de openbare orde geacht
wordt elke vereniging, die tot doel heeft of
welker feitelijke werkzaamheid gericht is
open dan volgt onder meer „onge
hoorzaamheid aan of overtreding van de
wet of een wettelijke verordening". Als
dus bijvoorbeeld een politieke partij, zelfs
al staat daaromtrent niets in de statuten,
er blijkens haar feitelijke werkzaamheden
op uit is met behulp van de dictatuur haar
denkbeelden te doen verwezenlijken, dan
kan de rechter haar deswege, op vordering
van het Openbaar Ministerie, voor verboden
verklaren. Want dictatuur is iets dat
strijdig is met de wet, in de eerste plaats
al met de Grondwet.
Ook wanneer hier of daar het Openbaar
Ministerie mocht menen, dat in het licht
van deze bepalingen bij de rechter een
prcces aanhangig zou kunnen worden ge
maakt om de communistische partij te ver
bieden, blijft het denkbaar dat het toch
niet zou willen doen, wat het wel zou
kunnen doen. Niet te vergeten valt immers
dat mede in deze het zogenaamde „oppor
tuniteitsbeginsel" geldt. Menigmaal blijven
vervolgingen achterwege omdat dit laatste
opportuun, dat wil zeggen juister of ver
standiger wordt geacht. Zolang dus de
regering het bijvoorbeeld op gronden, gelijk
door minister Drees uiteengezet, beter oor
deelt op geen enkele wijze op een verbod
van de Communistische Partij Nederland
aan te sturen, ook al zou dat juridisch wel
licht bereikbaar zijn, ligt het voor de hand
dat ook niet getracht zal worden langs de
door de Wet op het recht van Vereniging en
Vergadering openstaande weg, een rechter
lijk verbod van die partij uit te lokken. In
dit verband is het misschien niet overbodig
nog even in herinnering te brengen, dat
juist wanneer de opportuniteitsvraag in het
geding is, het nu eenmaal uiteindelijk aan
de minister van Justitie ondergeschikte
Openbaar Ministerie in aanmerkelijke mate
acht zal slaan op wat de regering, dus mede
de minister van Justitie, voor opportuun
oftewel voor een geschikt beleid houdt.
Op de veiling van oude en moderne
kunst in Maison Frederik Muller in Am
sterdam - van 11 tot 14 december - komen
onder meer werken onder de hamer van
Gerard Dou, Ferdinand Bol, Gerard Ter-
borgh, .Jacob Maris, G. H. Breitner en
enkele doeken, die worden toegeschreven
aan Pieter de Hoogh en aan Jan Steen.
(Van onze reisredacteur)
GISTEREN REDEN WIJ mee met cle UNO-vredestrein van Aboe Soeweir
naar Port Said. Passagiers waren 175 Noorse manschappen en 15 Noorse officie
ren van de UNO-troepen in Egypte, die 's werelds eerste internationale politie
macht in Port Said effectief moesten doen worden. De trein, getrokken door een
rood en zilver geschilderde diesel-locomotief, die bedekt was met een grote
blauwe UNO-vlag, bestond uit zes wagons, waarin nogal ironisch aandoende
reclames hingen: „Indien u niet de resten van de oude Egyptische beschaving
hebt gezien, heeft u Egypte niet gezien." Al dacht men hierbij onbewust aan de
ruïnes in Port Said, het drukte niet de uitstekende stemming, die op het eerste
deel van de reis heerste. De trein rolde door de hier en daar met palmen be
groeide woestijn, langs kleine dorpjes en stukjes land, die bewerkt werden met
houten ploegen. Overal zag men verder ezels, kamelen en Indische buffels en
hoorde men de kreet „Ya salaam" (oh, vrede) opstijgen uit de kelen van boeren
en soldaten, die naar de spoorbaan kwamen rennen om naar de blauw-gehelmde
Noren te wuiven.
Woensdag is onze reisredacteur met
de „Vredestrein" van de U.N.O., die een
kleine tweehonderd Noren van de
U.N.O.-politiemacht naar Port Said
bracht, meegereden. In El Kantara, aan
de grens van niemandsland, werd hij
echter door de Brits-Franse militaire
macht gedwongen de trein te verlaten.
De beschrijving van de vreemde reis 8
treft men hiernaast aan.
xxxxocx»coccaxxxo3ooMOMooocpoooooc)o»oo>xoa>D»Moocx
IN ISMAILIA, de „hoofdstad" van de vroe
gere Suezkanaal-Maatschappij schreeuw
den hele menigten opgetogen en klapten in
de handen. In El Kantara, de laatste stop
plaats voor de staakt-het-vuren-lijn, vorm
de een dolle menigte van burgers, soldaten
en leden van de nationale garde een
spreekkoor en gilde „Lang leve Nasser. Weg
met Eden. Weg met de Joden" en alsof hun
dat op het laatste nippertje te binnen
schoot, liet men er nog op volgen „Lang
leve de internationale politie".
De jonge Noren namen dit alles met een
merkwaardige kalmte op, alhoewel zij dui
delijk genoegen schepten in hun historische
missie. Vantevoren waren de manschappen
reeds zorgvuldig geïnstrueerd door hun
commandant, majoor Wiik, de onbekende
Noorse officier, die plotseling, als met een
katapult weggeschoten, in het centrum der
wereldbelangstelling is komen te staan,
hoe zij zich dienden te gedragen bij de uit
voering van hun delicate taak. De eerste
order luidde: „Beleefde neutraliteit, geen
verbroedering met wie dan ook. De ogen
van de wereld zijn op u gericht. Gebruik
geen wapen, tenzij in uiterste noodgeval
voor zelfverdediging en wacht zelfs dan nog
op orders van de commanderende officier".
DE POLITIEMACHT is op persoonlijk
bevel van Hammarskjoeld naar Port Said
gezonden. Men moet intussen strikt ver
trouwen op haar morele status, daar zij
nauwelijks iets kan doen. Deze licht bewa
pende eenheid is namelijk geenszins in
staat de moeilijke situatie fysiek het hoofd
te bieden. Majoor Wiik, die slechts weinig
Nog dagelijks bereiken ons foto's van
de vernielingen door de gewapende
actie in Egypte teweeggebracht. Wel
zeer triest is dit stadsbeeld van Port
Said, ivaar een straat, vol puin getuigt
van demeedogenloosheid der moderne
oorlogsvoering.
specifieke orders heeft ontvangen, zal al
naar de omstandigheden dit noodzakelijk
maken handelen, maar de openhartige,
kalme en vriendelijke Noor schijnt vol
komen voor de rol van eerste wereld-poli
tieagent berekend te zijn.
Intussen was de bevolking van Port Said
door de Egyptische regering reeds ingelicht
over de komst van de U.N.O.-politiemacht
middels de radio-verbinding, die thans tot
stand is gebracht tussen het Egyptische
leger en het geallieerde hoofdkwartier op
Cyprus, welke verbinding via een U.N.O.-
post in niemandsland loopt.
Tijdens de reis hadden de Noren over
vloedig gelegenheid om zich te bezinnen op
de belangrijkheid van hun taak, want na
Ismailia achter zich gelaten te hebben,
boog de trein in noordelijke richting om
verder parallel te lopen met 's werelds
aorta, het Suezkanaal, een smalle strook
water, glinsterend in het zonlicht en aan
beide oevers begrensd door de hete, geel
kleurige oneindigheid van de woestijn.
Aan de oostelijke horizon staakten de
Israëliërs hun opmars bij de rand van de
Sinaï-wdéstijn. Het kanaal toont een lange
rij kastanjebruine schepen. Hier, op deze
plek, concentreerde zich de tegenstrijdige
belangen en emoties en lag het brandpunt,
dat het Midden-Oosten in vuur en vlam
zette. Het tweede schip bij het opgehouden
convooi,, waarboven Italiaanse, Russische,
Noorse, Zweedse, Liberiaanse en Panamese
vlaggen wapperden, is de super-tanker
„Statue of Liberty", een Amerikaans schip,
doch varend voor Ph. van Ommeren te
Rotterdam, met een Nederlandse beman
ning onder kapitein Derkx. Rook kwam uit
de schoorsteen en de kern van de beman
ning was weer teruggekeerd naar de der-
tien-miljoen-dollar-tanke-r, nadat de ge
hele bemanning tijdens de vijandelijkheden
gedwongen was van boord te gaan. Ook
was naar boord teruggekeerd een deel van
de bemanning van het s.s. „Lemsterkerk"
van de V.N.S., onder commando staande
van kapitein Kole, de enige Nederlandse
vlag voerend, die in het kanaal te ontwaren
viel. Op het traject van Ismailia naar El
Kantara, inbegrepen de westelijke parallel
passage, vielen slechts weinig obstakels te
ontdekken, behalve dan de verwrongen
resten van de Ferdanbrug en enkele kleine
tot zinken gebrachte scheepjes.
TENSLOTTE STOPTE de vredestrein in
El Kantara, waar het station dicht opeen
gepakt stond met een opgewonden menigte
soldaten en met geweren uitgeruste bur
gers, waaronder stok-oude mannen en nog
bijna op kinderen gelijkende jonge man
nen. De geweren waren bij de aanvang van
de strijd aan iedereen onder de burgerbe
volking in de kanaalzone uitgereikt en
enkelen sprongen er nogal zenuwachtig
mee om. Toen de trein even later langzaam
het niemandsland instoomde, werd er
krachtig gewuifd om de nu gespannen
Noren geluk toe te wensen. Zelfs de woest
kijkende Egyptenaar, die mij had gezegd:
„Ik ben lid van een Egyptisch commando.
Wat denkt u van mij? Ik dood iedereen",
toonde op dat moment een zonnige lach.
Alle correspondenten, die, alhoewel zij
bij de U.N.O. geaccrediteerd waren, van de
Brits-Franse militairen geen vergunning
kregen de reis naar Port Said voort te zet
ten, renden toen het station uit en
schreeuwden naar chauffeurs in de zoveel
ste worsteling om vervoer in deze taxi
oorlog. De Canadees, die met mij een wagen
veroverd had, mompelde „wat jammer, dat
deze eerste internationale politiemacht op
moet treden tegen twee westelijke demo
cratieën in plaats van tegen de Russen".
Hij vertolkte de mening van velen
ADVERTENTIE
(Van onze correspondent in New York)
Na een debat van drie dagen heeft dc
UNO-assemblée enige resoluties aange
nomen waarin er op wordt aangedrongen
de deportaties uit Hongarije ongedaan te
maken en waarin bovendien wordt ver
langd dat Hongarije UNO-waarnemers zal
toelaten. Het Sovjetblok plus Joegoslavië
stemde tegen de Cubaanse resolutie inzake
de deportaties. Toen Hongarije in de In
diase resolutie ,.erd verzocht UNO-waar
nemers toe te laten, wijzigden Joegoslavië
en Polen hun houding en onthielden zich
van stemming. Aan het slot van het debat
werd nog een resolutie aangenomen waarin
de UNO-assemblée krachtig steun aanbe
veelt voor het noodlijdende Hongarije.
(Reuter) „Mijn aanbod, om te Boeda
pest met de Hongaarse autoriteiten van
gedachten te wisselen, is nog steeds van
kracht", aldus verklaarde secretaris
generaal Dag Hammarskjoeld nadat de
Indiase afgevaardigde Krisjna Menon had
gezegd dat de pogingen van de secretaris
generaal, om toestemming te verkrijgen
van de Hongaarse autoriteiten voor het in
Hongarije toelaten van UNO-waarnemers.
„nog geenszins zijn beëindigd". India doet
een beroep op „de Hongaarse regering acht
te slaan op de stem van miljoenen Azia
ten", aldus Menon, die vervolgde: „Het is
niet mijn gc.voon' waarschuwingen te
geven, doch indien de Hongaarse autoritei
ten niet zo spoedig mogelijk reageren op
het UNO-beroep laden zij een zeer zware
verantwoordelijkheid op zich.
De Joegoslavische minister van Buiten
landse Zaken Popovit zei dat de Sovjet-
Uni' en Polen een overeenkomst hebben
gesloten, „waaruit blijkt dat de Sovjet
leiders hebben erkend, dat de in het ver
leden bestaande voorwaarden onmogelijk
zijn geworden". Hij voegde hieraan toe:
„Uit niets blijk' dat deze nieuwe voor-
NEW YORK (United Press) In een
interview in d- Saturday Evening Post
heeft George F. Kennan, een vroegere
Amerikaanse ambassadeur te Moskou,
als zijn overtuiging uitgesproken dat de
ontwikkelingen in Hongarije en Polen
vroeg of laat het einde zullen betekenen
van de macht van Moskou in Oost-Europa.
Als reden voor de anti-Russische reactie
in de satellietlanden .oemt Kennan de
dood van Stalin en de verkeerde instelling
van het ssische communistische stelsel.
Kennan verwacht niet dat de Russische
leiders tot het Stalinisme zullen terugkeren.
DJAKARTA (ANP) De Islamitische
partijen in Indonesië hebben een nederlaag
geleden, toen cle grondwetgevende ver
gadering in Bandung Wilopo, een voor
aanstaand lid van de nationalistische
partij, de P.N.I., tot Raar voorzitter koos.
Wilopo kreeg 240 stemmen tegen Dahlan,
voorzitter van de orthodox-Islamitische
partij, de Nahdatul Ulama, 220. Dahlan
was door de gecombineerde Islamitische
groeperingen tot kandidaat aangewezen.
De kleinere christelijke en katholieke
partijen en de communisten steunden Wi-
lopo's benoeming. Deze en de nationalisti
sche partij zijn voorstanders van het hand
haven van het huidige staatssysteem, dat
gebaseerd is op de vijf principes van de
„Pantja Sila", namelijk het geloof in een
goddelijke almacht, democratie, menselijk
heid, sociale rechtvaardigheid en nationa
lisme.
Wilopo, die eens minister-president is
geweest, wordt beschouwd als de exponent
van de gematigde vleugel van de P.N.I.,
waarvan premier Ali Sastroamidjojo ook
lid is.
99
NEW YORK/DAMASCUS/TEL AVIV
(Reuter) Syrië heeft woensdag bij de
Algemene Vergadering der UNO geprotes
teerd tegen het „op grote schaal samen
trekken van Israëlische strijdkrachten
met deelneming van Britse en Franse
troepen langs de bestandsgrenzen tussen
Israel en Syrië en Israel en Jordanië".
De Syrische afgevaardigde Farid Zeined-
ding, onderbrak het debat in de Assem
blee over Hongarije met de mededeling
dat hij „zeer verontrustend en onheil
spellend nieuws" had ontvangen over de
toestand in het Midden-Oosten, dat, naar
hij zeide, handelde over een „op handen
zijnde Frans-Brits-Israelisehe aanval op
Syrië".
De Algemene Vergadering heeft niet be
sloten de bespreking van het Hongaarse
vraagstuk die het stadium van een
stemming nadert te staken voor een
behandeling van de Syrische klacht. Er
kon nog niet direct worden gezegd, wan
neer deze in behandeling zou komen.
Een Britse woordvoerder heeft onmid
dellijk op een persconferentie ontkend, dat
zich „ergens in Israel Britse troepen be
vinden". „Ik kan echter wèl verklaren,
dat een aanzienlijke Syrische toepenmacht
korte tijd geleden Jordanië is binnen
getrokken", verklaarde hij.
Ook beweerde de Syrische afgevaardig
de, dat er op 23 oktober, zes dagen vóór
de Israëlische aanval op Egypte, bij Haifa
Britse troepen aan land waren gegaan en
dat Britse en Franse strijdkrachten in de
strook van Gaza aan de zijde van de Is
raëliërs hadden gestreden. Eerder op de
dag was door Syrië medegedeeld, dat er
Britse troepen hebben deelgenomen aan de
aanval op Rafah en dat de Britse marine
in de ochtend van 2 november Gaza heeft
aangevallen, onder bedreiging dat de stad
zou worden vernietigd als zij zich niet
overgaf. Gaza was volgens deze mede
deling vijf uur lang door de Britten en
Fransen bezet geweest vóórdat de Is
raëlische troepen arriveerden.
Toen een correspondent hem vroeg of
de Syrische klacht een „inleiding vormde
op de komst van Russische vliegtuigen
naar Syrië", verklaarde Zeinedding, dat
zich geen Russische vliegtuigen, vrijwil
ligers of technici in Syrië bevonden. Op
de vraag, of de toestand zijns inziens
Syrië het recht gaf de hulp van de Sovjet-
Unie in te roepen, zei Zeineddine: „wan
neer een land zich in staat van gewettig
de verdediging bevindt, is het de plicht
van alle leden van de UNO, dat land te
hulp te komen".
Naar aanleiding van een andere vraag
verklaarde de Syrische afgevaardigde van
mening te zijn, dat er zich waarschijnlijk
vijandelijkheden zullen voordoen.
Na de Britse afgevaardigde hebben ook
de vertegenwoordigers van Frankrijk en
Israel in de algemene vergadering de Sy
rische beschuldigingen „categorisch" tegen
gesproken.
waarden ook niet op Hongarije van toe
passing kunnen worden verklaard".
De Hongaarse minister van Buitenlandse
Zaken Imre Horvath zei, dat Hongarije
b~-"Md is met Hammarskjoeld te beraad
slagen over hulpverleningsmaatregelen.
„De overweldigende meerderheid der
vluchtelingen heeft niet de bedoeling het
vaderland voor goed de rug toe te keren.
Wij doen een beroep op h :n, zo spoedig
mogelijk terug te keren", zo verklaarde hij.
De Cubaanse vertegenwoordiger ver
klaarde zich te zullen onthouden bij de
stemming over de Indiase resolutie, die
volgens hem een lurhaling is van de Cu
baanse resolutie.
Feiten
De vertegenwoordiger der Verenigde
Staten verklaarde dat geen der door zijn
delegatie aan de vergadering voorgelegde
gegevens over wegvoeringen van Hongaren
gebaseerd waren geweest op geruchten,
persberichten of berichten van andere
aard. doch op feiten. Maandag hebben de
Amerikaanse regering nieuwe gegevens be
reikt, dat een groot aantal weggevoerden
in een bepaalde stad aankwam, terwijl in
een andere plaats vele gedeporteerden uit
de spoorwegwagons ontvluchtten, waarmee
zij werder weggevoerd.
Uit slag
De Cubaanse jsolulie is met 55 tegen
tien stemmen bij veertien onthoudingen, Af
ghanistan, Egypte. Finland, India. Indo
nesië, Jordanië, Libanon. Libië, Marokko,
Saoedie-Arabië, Soedan, Syrië, Tunesië en
Jemen, goedgekeurd.
De Indiase resolutie werd met 57 tegen
acht stemmen, bij veertien onthoudingen.
Polen, Joegoslavië, Chili, China. Cuba, de
Dominicaanse republiek, Egypte, Ethiopië,
Jordanië, Panama, Paraguay, Saoedi-
Arabië, Syrië en Jemen, aanvaard.
De derde resolutie werd goedgekeurd
met 69 tegen twee stemmen, bij acht ont
houdingen. Ho igarij en Roemenië stemden
tegen de resolutie, de andere leden van
het Sovjet-blok onthielden zich van stem
ming.
De Russische minister van Buitenlandse
Zaken, Sjepilov verklaard na de stemming
dat de „beweringen inzake wegvoeringen
zijn weerlegd" en dat „de toestand in
Hongarije weer normaal wordt".
ADVERTENTIE
WENEN (United Press) Radio-Boeda-
past meldde vandaar, dat er kinderver
lamming in Boedapest en in de buurt van
Debreczjen is uitgebroken en dat de Hon
gaarse hoofdstad ook bedreigd wordt door
een zich snel uitbreidende geelzucht.
De radio zei, dat de situatie kritieker
werd als gevolg van het gebrek aan zeep
en ontsmettingsstoffen. Daags tevoren was
gezegd, dat de voorraden daarvan alleen
nog maar voldoende waren voor tien da
gen. De radio voegde daar aan toe, dat de
gezondheid van zuigelingen en kleine kin
deren ook bedreigd wordt door het tekort
aan verse melk. Zij beschreef de toestand
van de openbare gezondheid in Boedapest
als over het algemeen „onbevredigend".
Een aantal van meer dan 10.000 Hon
garen is gedurende de laatste 48 uur over
de grens in het vrije Oostenrijk binnen
gekomen.
Dat brengt het totale aantal van de
Hongaarse refuge's op meer dan 41.000.
LONDEN (United Press) Sir Winston
Churchill, die op 30 november 82 jaar
hoopt te worden, heeft van zijn arts geen
toestemming gekregen in het kiesdistrict
Woodford, dat hem naar het Lagerhuis
heeft afgevaardigd, deel te nemen aan het
jaarlijks diner. Churchill had wegens een
verkoudheid met tegenzin besloten niet
naar de traditionele „songs night" van zijn
oude „public school" in Harrow te gaan,
om zich te sparen voor het diner. Mevrouw
Churchill las de toespraak van haar echt
genoot voor en zat mede in zijn naam aan-
„Ik ben beschermheer van de vereniging
voor de UNO in dit land, maar ik kan het
er niet mee eens zijn, dat de berisping van
de UNO aan het adres van de Britse rege
ring verstandig of nuttig was".
Godfried Bomans, die wij gerust de
grootmeester der kezologie mogen noemen,
heeft onlangs een fel en meewarig licht
doen vallen op een der tragische aspecten
van de persoon Sinterklaas. Hij deelde
mede dat de Goedheiligman uiteraard de
enige mens is die met zekerheid kan zeg
gen dat hij nooit iets in zijn schoen zal
vinden, doch dat hij om onverklaarbare
reden toch iedere morgen gaat kijken.
Hij hoopt, de oude heer, dat er nog eens
een wonder zal geschieden en dat hij ook
in zijn schoen nog eens een verrassing zal
vinden. Op het grote gezag van Bomans
dient men dit geval van schizophrenie te
aanvaarden. Het is een meelijwekkend ge
val, dat overduidelijk aantoont dat de man,
die zo talloos velen gelukkig maakt, zelf
het volmaakte geluk niet vinden kan.
Het is trouwens eigenlijk géén baan; al
dat telgaan over moeilijke daken moet
voor een bejaard heer een uiterst ver
moeiend werkje zijn, dat de goedheilig
man niet in de koude kleren gaat zitten.
Laten wij hem dubbel dankbaar zijn, dat
hij telken jare weer bereid is het te doen.
Deze dankbaarheid dwingt mij er toe
geen spelbreker te zijn en ieder jaar weer
mee te doen, al gaat het mij langzamer
hand wel een beetje de keel uithangen.
Eerlijk gezegd heb ik niet meer de ware
zielevreugde aan het feest, temeer omdat
mijn uitgaven de inkomsten in steeds pijn
lijker mate gaan overtreffen. Het vorig
jaar heb ik voor ruim f 150.- aan geschenk
jes gestrooid en het enige dat ik gekregen
heb was een (kunstzijden) das die ik maxi
maal op f 4,50 schatte. Ik heb haar boven
dien nooit gedragen, want zij is bruin met
een oranje werkje, een kleurencombinatie
die niet met de fraaie, matte, natuurzuivere
tint van mijn huid harmonieert.
Niettemin ga ik er juist terwille van
de oude heer mee voort via hem aller
lei lieve mensen met smaakvolle geschenk
jes te verblijden. Ik pleeg een lijst te ma
ken van vrienden, vriendinnen en kennis
sen die voor een verrassing in aanmerking
komen; ik stel het bedrag vast dat ik mij
kan veroorloven te besteden; ik deel bei
de cijfers door drie, en dan ga ik mijn keu
ze doen. Van de overblijvende twee derden
schenk ik mijzelf een reisje naar Parijs.
Zo komt iedereen aan zijn trekken en zit
ik in Parijs instede van in een huiskamer
met opgetogen mensen. De stilte en de in
getogenheid zijn mij lief.
Vroeger was dat anders en behoorde ik
tot de meest-opgetogenen. Maar dat is een
tijd geleden. Bij het groeien der jaren is
mijn geestdrift voor kreupelrijmen ver
minderd en met de beste wil van de we
reld kan ik niet meer in geestdrift raken
voor sjokolade-letters en marsepeinen
beesten. Het is afschuwelijk het te moe
ten erkennen, maar ik ben blasé geworden.
Men kan aan de opgetogenheid van kin
deren zijn vreugde beleven; maar hoe ou
der ge wordt hoe minder kinderen in uw
omgeving verkeren en aan de verrukking
om een stukje sjokola, door reumatische
grijsaards ten beste gegeven, kan ik niet
geloven. De heerlijke argeloosheid der
jeugd is mij ontvallen.
Niettemin blijf ik meedoen. Om de bis
schop niet in de steek te laten en om puur
goed te doen. Voor mijzelf heb ik niets no
dig, behalve dan dat reisje naar Parijs.
Zo ben ik nu eenmaal.
Het is in alle bescheidenheid gezegd.
Elias
