Veertig jaar vereniging „Dorp Vijfhuizen"
Kühling
Een enorme collectie
„Vrede in wereld wordt niet
bevorderd door bewapening"
Van moerasrimboe tot geordende samenleving
Dorp in opgang
Kersttentoonstelling in
„Het Huis Van Looy"
't Kaarsenhuis
Prof. dr. A. J. Ras her sprak in
Haarlem voor „Kerk en Vrede"
Verrast hem
NAAIMACHINES
Spaans danspaar
in Zandvoort
handschoenen
14.50
Seizoenkaarten verkrijg
baar voor ijsclub „Duin
en Daal"
Zilveren jubileum op een
Haarlems advocaten
kantoor
tafelkleden
dressoirlopers
schoorsteenlopers
Oud-Holl. doeken
ligstoelkussens
plaids
„DEMONISCH ZELFBEDROG"
„Vriendschap" speelde voor
Haarlemse bejaarden
Expositie „Kunst zij ons
Doel" sluit zondag
Geleidelijke vervanging van
tram Haarlem-Amsterdam
Verkoop van huizen
Bloemendalers tegen plan
„Zuid-Kennemerland"
V R 3 J DAG 30 NOVEMBER 1956
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
VIJFHUIZEN, het dorp in de Haarlemmermeerpolder, dat de naam kreeg van de
plaats, die in de tachtigjarige oorlog eerst door de Spanjaarden werd platgebrand en
twintig jaar daarna in een stormnacht door het woeste kolkende water van het meer
werd verzwolgen, stond in de eerste tijd na de droogmaking nu niet direct zo gunstig
bekend. De levensvoorwaarden waren er slecht, de gezondheidstoestand was beneden
alle peil (men denke slechts aan de cholera-epidemie, die tientallen Vijfhuizenaars
naar het kerkhof sleepte), er was geen geneeskundige hulp, er werd bittere armoede
geleden, vechten en dronkenschap waren aan de orde van de dag. Kortom, als „nette
mensen" kon men zich beter niet in Vijfhuizen vestigen. Geleidelijk aan werd echter
de toestand beter, hetgeen zeker niet in de laatste plaats te danken was aan de be
moeiingen van burgemeester Amersfoordt. Er kwam een school (de nu nog bestaande
openbare lagere school aan de Spieringweg), er kwam een postkantoor; in 1868 werd
het hervormde kerkje gebouwd en twintig jaar later verrees de gereformeerde kerk;
er kwam verbinding met de buitenwereld, toen een spoorlijn werd aangelegd waar
langs een zuchtend en hijgend locomotiefje in twee of drie wagons de passagiers
naar Hoofddorp of Haarlem zeulde. Zo raakte Vijfhuizens slechte naam in het ver
geetboek en kwamen er nieuwe bewoners, die het in het eertijds zo gesmade dorp
zo gek nog niet vonden.
Nu is het begrijpelijk, dat men in een
meer geordende samenleving ook eisen
gaat stellen. Deze waren alleszins gerecht
vaardigd, omdat ze betrekking hadden op
de slechte wegen, het gemis aan straatver
lichting enz. En de dorpelingen beseften
dat zij in een kleine gemeenschap als in
Vijfhuizen op elkaar waren aangewezen,
dat zij gezamenlijk meer konden bereiken
dan afzonderlijk.
DAAROM STAKEN in de zomer van
1915 enkele ingezetenen, onder leiding van
het toenmalige hoofd van de christelijke
school, de heer O. van der Weij, de hoof
den bijeen. Men wilde een dorpsvereniging
stichten, die de wensen der burgerij ken
baar zou kunnen maken aan gemeente,
provincie, rijk en andere openhare licha
men. Zo werd op 17 september 1915 in
café Beers de oprichtingsvergadering ge
houden van de vereniging „Dorp Vijfhui
zen", die de eerste dorpskern in de Haar
lemmermeer werd. Hierbij was de straat
verlichting de inzet.
Volgens de oude dorpsverhalen moet het
er in die vergadering nogal kernachtig
zijn toegegaan. Ieder was ervan overtuigd
dat er aan Vijfhuizen veel viel op te knap
pen en dat dit zo snel mogelijk moest ge
schieden. En om het goede voorbeeld te
geven pakte de dorpsvereniging zelf het
verlichtingsprobleem aan. Er werden in
Oostzaan tweedehands straatlantaarns ge
kocht, waarvoor bij één der leden een
renteloos voorschot xoerd gevraagd. Zo
kreeg Vijfhuizen zijn verlichting, die
's avond werd aangestoken door Manus
Edel, de lantaarnopsteker. Hij had elke
maand negentien dagen dienst, omdat ver
der de maan voor gratis licht zorgde en
om elf uur werden de lampen gedoofd.
Anders werd het te duur
Overigens schijnt de figuur van de Vijf-
huizense lantaarnopsteker het vermake-
Ijkst te zijn geweest op stormachtige
avonden. Hij klom dan in de paal, trok
een zak over zijn hoofd en de lamp en
trachtte, op deze wijze tegen de wind be
schut, de lantaarn aan het branden te
krijgen om de duisternis uit het dorp te
verdrijven.
Z w ar te weg
HET IS INTERESSANT om kennis te
nemen van de problemen, die de dorpe
lingen op die eerste vergadering in 1915
verder ter tafel brachten. Er werd name
lijk gesproken over verschillende dingen,
die nu pas zijn verholpen, of waarmede
Vijfhuizen nóg zit. Zo werd toen reeds de
gedachte geopperd om de gemeente te ver
zoeken de sloten te dempen en een riole
ring aan te leggen, hetgeen in de afgelopen
zomer is geschied.' Ook de erbarmelijk
slechte toestand van de Zwarteweg was
één van de onderwerpen, waarover werd
gepraat. „Dit is onhoudbaar", zeiden de
Vijfhuizenaars in 1915 en.... dat zeggen
ze nu nog. Over dit zandpad met veenon-
dergrond is namelijk tijdens de werkzaam
heden, die van maart af in het dorp
plaatsvonden, alle verkeer geleid, dat door
de af- en aanrijdende zandauto's bijzonder
intensief was. Het gevolg is dat in het ge
moderniseerde dorp het wegdek van de
Zwarteweg thans één grote verzame
ling is van kuilen en hobbels. Bij droog
weer jagen hier grote wolken stof op en
na een klein regenbuitje is het een en al
plassen en onbegaanbare modderbrij. De
laatste jaren is deze weg dan ook het ob
ject, waarin vele schaarse contributiegul
dens van de dorpsvereniging werden gesto
ken om te trachten deze zo begaanbaar
mogelijk te maken. Het is een poging, die
men elk jaar opnieuw begint, maar die ook
elk jaar weer mislukt.
1001 dorpsproblemen
DEZE VRAAGSTUKKEN werden door
vele andere gevolgd. Er zijn er bij die, in
het licht van onze moderne tijd bezien, be
lachelijk schijnen maar in de toestand,
waarin Vijfhuizen eens verkeerde, waren
ze voor het dorp van het grootste belang.
En de dorpsvereniging was de enige in
stantie, die ze kon behartigen.
HET WERK van de vereniging „Dorp
Vijfhuizen" is in de loop der tijd zó om
vangrijk geworden, dat het elk jaar de
bezoekers van de jaarvergadering weer
verbaast wat er met die ene gulden con
tributie per persoon wordt bereikt.
Al deze resultaten zijn uiteraard niet al
leen door deze geldmiddelen mogelijk ge
maakt. Ook de dorpsgeest der Vijfhuize
naars speelde een belangrijke rol. Men
vond elkaar in de dorpsgemeenschap, het
overkoepelende orgaan, waarin allen sa
menwerkten. Zo werden problemen van al
gemeen belang door de burgerij als één
man aangepakt. Toen er behoefte bestond
aan een wachthuisje voor buspassagiers,
kwam dit: gebouwd door de dorpsvereni
ging. Natuurlijk stelt een dergelijke ver
eniging ook hog- eisen aan de deskundig
heid van de leidende personen. Vaak moet
overleg worden gepleegd over onderwer
pen, die meer kennis vragen dan het in
zicht van een leek. Hierbij komt vakman
schap te pas en de vereniging prijst zich
gelukkig in de persoon van de voorzitter,
de heer C. A. de Koning, iemand aan het
hoofd te hebben, die door zijn lange prak
tijk als aannemer het inzicht bezit om
enerzijds de bestaande wensen op hun uit
voerbaarheid te toetsen en om anderzijds
..maatregelen van bovenaf" zoveel moge-
ijk zó te leiden, dat ze voor het dorp het
meeste profijt opleveren.
Het programma
ZATERDAGMIDDAG vindt om half drie
o opening plaats van Vijfhuizens nieuwste
eg :de d'IJserinckweg. Dit zal op een ori-
inele manier geschieden, waarbij de
dechtigheid wordt verricht door mr. G. C.
•an der Willigen, burgemeester van Haar-
emmermeer. waarna door andere autori-
'eiten de vlaggen zullen worden gehesen.
xxxxxxxxxxxxxxxx
Volgens een in Vijfhuizen verteld
verhaal moet het volgende hebben p
plaatsgevonden op een donkere na-
zomeravond in het dorp, anno 1915: 8
Een Vijf huizenaar was op weg naar
het postkantoor aan de Spieringweg.
Na veel zoeken en tasten had hij in de
dikke duisternis eindelijk het brug
getje over de sloot gevonden, dat hem
van de brievenbus scheidde. Maar juist
toen hij hierover stapte, kwam een
mede-dorpeling van de bus terug. Ze
zagen elkaar niet, maar voelden elkaar
wél, want midden op het bruggetje
botsten de beide mannen tegen elkaar
op. Dit kwam zó hard aan, dat de vol
gende dag het hele dorp erover sprak.
„Dat komt er nou van", zeiden de ver
bolgen Vijfhuizenaars, „in een dorp
zonder straatverlichting als het onze
kun je de gekste dingen verwachten".
En zo werd dit voorval in het nachte
lijk duister aanleiding, dat de dorps
vereniging werd opgericht, aldus be
sluit dit verhaal.
Vijfhuizen in 1930. Het dorpsbeeld werd toen beheerst door de korenmolen „De
jonge landman", die in de laatste oorlogswinter afbrandde
Muzikale medewerking wordt verleend
door Hoofddorps Fanfaregezelschap „Ex
celsior".
Na de opening wandelt men over de
nieuwe weg naar de Spieringweg, waar op
het speelplein van de openbare school de
leerlingen der drie plaatselijke lagere scho
len een zanghulde zullen brengen aan bur
gemeester en wethouders en de gemeente
raad. Hierbij worden ten gehore gebracht
het speciaal voor deze gelegenheid geschre
ven dorpslied en enkele vaderlandse liede
ren.
Deze zanghulde wordt gevolgd door de
onthulling van het monument, aan de ver
vaardiging waarvan de „dorpsbeeldhou
wer", de heer H. Kooiman reeds weken
lang al zijn vrije uren heeft gegeven.
Hoewel burgemeester Van der Willigen
reeds enkele malen in meer besloten kring
in Vijfhuizen aanwezig was, wordt deze
feestdag benut om de burgerij 'in "staat Té
stellen om met hem kennis te maken. Dit
zaTgèsèfiieden in eeri ongedw'ongerf bijeen
komst, waartoe de inwoners (boven 18
jaar), worden uitgenodigd en die in het
Gymnastiekgebouw plaatsvindt.
Dit middagprogramma wordt door de
vereniging „Dorp Vijfhuizen" en de Oran
jevereniging „Vijfhuizen" gezamenlijk ge
organiseerd. De bewoners wordt, verzocht
de vlag uit te steken.
Het avondprogramma wordt door de ju
bilerende dorpsvereniging aan haar leden
aangeboden. Ir het Gymnastiekgebouw zal
dan de opvoering plaatsvinden van de Vijf-
huizenee revue „Tussen fort en eenden
kooi", die in liedjes, schetsen en declama
tie een beeld geeft van de dorpsgeschiede
nis van de zestiende eeuw tot nu toe. De
opvoering is in handen van het (versterk
te) Toneelgezelschap „Adamson" onder
leiding van de heer Adam Dolieslager.
Deze revue werd speciaal voor het jubi
leum geschreven en ingestudeerd.
Zeventiende-eeuwse stillevens
In het museum „Het Huis van Looy" in
Haarlem zal van 7 december tot 7 januari
onder auspiciën van het ministerie van On
derwijs, Kunsten en Wetenschappen een
kersttewtoonstelling worden gehouden on
der de titel „De stille glans der gouden
eeuw". Deze expositie zal bestaan uit Ne
derlandse stillevens uit de zeventiende
eeuw en een aantal voorwerpen, die op
deze schilderijen voorkomen.
Ongeveer veertig jaar geleden werd er in
Bloemendaal door een aantal ingezetenen
naar een beschutte plaats uitgezien, waar
liefhebbers van schaatsenrijden en in dit
geval in het bijzonder de jeugd, hun hart
konden ophalen. Zo kwam de ijsclub „Duin
en Daal" tot stand. Deze club werd opge
richt zonder steun van de gemeente, zoals
de heer W. Jongejan, de voorzitter, ons dezer
dagen vertelde. Men moest het van de
donateurs hebben en het ging er om wed
strijden voor de Bloemendaalse jeugd te
organiseren, vooral ook gecostumeerde wed
strijden. De laatste zes jaar is het aantal
donateurs sterk toegenomen.
In het bestuur, waarvan voorzitter is de
heer W. Jongejan. hebben verder zitting de
heren A. de Vita als secretaris-penning
meester, M. Wetselaar, C. de Jong, IJ. E.
Dijkstra voor het contact met de gemeente
en S. A. Wilson voor het contact met de
scholen.
Thans bestaat er tot half december op tal
van centrale punten in Bloemendaal weer
gelegenheid voor de halve prijs een sei
zoenkaart voor de ijsclub „Duin en Daal" te
kopen. Als het nu maar wil vriezen!
ADVERTENTIE
ALLE SOORTEN KAARSEN
RIJKSSTRAATWEG 69 - TELEFOON 22873
v/h Warmoesstraat
Het is morgen 1 december vijfentwintig
jaar geleden, dat de heer A. Vogels. Delft
laan 73, in dienst trad van het toenmalige
Haarlemse advocatenkantoor van mrs. H.
A. J. Merens en L. V. Hoog, tegenwoordig
van mrs. J. W. Rutgers en H. Jonker.
De heer Vogels, die in Dordrecht een
H.B.S.-opleiding ontving, was voor zijn
werkzaamheid op het advocatenkantoor,
waar hij nu chef de bureau is, als hoofd
van de correspondentie-afdeling in dienst
van de vroegere machinefabriek Gonner-
man te Haarlem. Bij het faillissement van
dat bedrijf maakte hij kennis met de
curator, mr. L. V. Hoog, die hem een be
trekking op zijn eigen kantoor aanbood.
Het zilveren jubileum wordt met de op
volgers van mrs. Merens en Jonker in
intieme kring gevierd.
ADVERTENTIE
en 1001 andere nuttige geschenken
vindt u bij
Haarlems grootste speciaalzaak in
WONINGTEXT! EL
ANEGANG 27
TEL. 12610
De Zwarteweg, anno november 1956, in het gemoderniseerde dorp
De geloofsgemeenschap „Kerk en Vrede"
heeft donderdag in de Begijnhofkapel te
Haarlem een openbare getuigenisavond be
legd, tijdens welke prof. dr. A. J. Rasker
een inleiding heeft gehouden over het on
derwerp „Wapenen en Gerechtigheid".
Nadat ds. C. P. Hoekema, doopsgezind
predikant te Heemstede, de bijeenkomst
met een kort gebed had geopend, begon
prof. Rasker met vast te stellen, dat men
doorgaans aanvaardt, dat wapenen er moe
ten zijn om de gerechtigheid te dienen. In
het binnenland is het de politie, die de ge
rechtigheid moet handhaven en in de we
reld zijn het de legers, die door de volkeren
in stand worden gehouden om de overheid
te beschermen en de kwaadwilligen van
buiten te straffen. Spi-eker is echter van
mening, dat een vergelijking tussen de
taak van de politie en die van het leger
moeilijk door te voeren is. De politie im
mers heeft een meer beperkte taak, terwijl
in de legers volken tegenover elkaar staan,
die elk op hun beurt er zich op kunnen
beroepen voor de gerechtigheid te strijden.
Een objectieve rechtbank, die de schuldige
moet aanwijzen ontbreekt ten enenmale.
Volgens spreker is het dan ook moeilijk te
zeggen of er ooit een rechtvaardige oorlog
voor een rechtvaardige zaak gevoerd is.
Er wordt weliswaar beweerd, aldus prof.
Rasker, dat een zware bewapening nodig
is om de vrede en de gerechtigheid te hand
haven, maar hij meende dit standpunt in
twijfel te moeten trekken. Over het begrip
gerechtigheid heerst veel misverstand, al
dus spreker. Er is een heidens begrip voor
gerechtigheid en er is bijbelse of christe
lijke gerechtigheid. Heidense gerechtigheid
houdt handhaven, wreken en straffen in,
terwijl het bijbelse begrip behoudende,
reddende gerechtigheid omvat. Bijbelse ge
rechtigheid is Gods ontferming over armen
en verdrukten. Spreker stelde zijn toehoor
ders voor de vraag: „Mogen wij als christe
nen ons bewapenen?" Naar sprekers me
ning heeft Gods gerechtigheid met de hui
dige bewapeningswedloop van de volken
weinig uitstaande. Prof. Rasker vergeleek
deze bewapeningswedloop met het opleg
gen van steeds zwaardere gewichten op een
weegschaal om het verstoorde evenwicht te
herstellen totdat een algehele instorting er
op volgt. Spreker was van ooi-deel, dat men
zich niet om de tuin moest laten leiden
door de doelmatigheid van de bewapening.
Vele onciiristelijken menen, dat gerechtig
heid moet geschieden ook al zou de wereld
er aan ten gronde gaan en helaas zeggen
vele christelijken hen dit na, aldus spreker.
De voorstanders van de bewapening, die
de mening zijn toegedaan, dat wij allang
ten gronde zouden zijn gegaan indien deze in grote sortering,
bewapening er niet geweest was, zou prof. LEWENSTEIN - ANEGANG 29 - TEL. 12472
Rasker willen wijzen op de negatieve resul
taten van de militaire actie van Engeland
en Frankrijk in Egypte. Het Suezkanaal is
voor lange tijd onbevaarbaar en de dicta
tor Nasser zit steviger in het zadel dan ooit.
Ernstiger noemde spreker het gegroeide
wantrouwen van de Aziatische volken ten
opzichte van 't Westen. Wanneer de ellende
van het Hongaarse volk reeds lang vergeten
is, zal de overval op Egypte nog als een
grote smaad op 't Westen rusten, zo meende
spreker. Het droeve lot van Hongarije heeft
ons sterk aangegrepen, maar welke les kun
nen wij uit deze tragedie leren? Dat wij
nog meer wapens nodig hebben om tegen
de Russen te vechten of dat wij niets aan
onze wapens hebben om de Russen tegen te
houden? Spreker vroeg zich af, of het Wes
ten door zijn anti-Russische propaganda er
niet toe heeft bijgedragen, dat de Russen
tot deze tegenzet in Hongarije hebben be
sloten. Men heeft het Hongaarse volk im
mers voorgespiegeld, dat er in het Westen
geweldige machten klaar stonden om het
in zijn vrijheidsstrijd bij te staan, aldus
prof. Rasker. Spreker zei niets dan diepe
afschuw te voelen voor hetgeen in Honga
rije is geschied, maar men zou farizeër zijn,
indien men zich in het Westen geheel zou
willen vrijpleiten van de geringste schuld
aan het Russische verraad. In onze Wester
se politiek zijn twee factoren te onderken
nen: ons streven naar de verbetering van
het eigen belang maar óók de bereidheid
om anderen te helpen.
De vrede in de wereld wordt niet be
vorderd door een opgevoerd bewapenings-
program of door het vestigen van strate
gische steunpunten. Men moge dit als „en
gelachtig zelfbedrog" kwalificeren, maar
spreker kan in een ..demonisch zelfbedrog"
nog veel minder heil zien. Wij moeten rea
listisch zijn en niet iedere toenaderingspo
ging of glimlach van de Russen wan
trouwen.
Het gevoel van groeiende gelijkwaardig
heid is volgens spreker geen oorlogsfactor
maar een vredesfactor. Natuurlijk zitten
er in een vredespolitiek risico's, maar laten
wij ons niet verbeelden, dat er aan een be
wapeningspolitiek geen risico's verbonden
christelijke gerechtigheid staan. Als de
Verenigde Naties op deze gerechtigheid ge
grondvest worden zal er ook voor de UNO
nog hoop zijn.
ADVERTENTIE
met een exclusieve
das
shawl
wollen vest
handschoenen
ZIJLSTRAAT 41 (t.o. Postkantoor)
ADVERTENTIE
ALLE MERKEN
In de grote steden hebben de kunst
kringen het moeilijk, omdat zij nauwelijks
iets kunnen vinden om hun leden te bie
den, dat al niet in het normale schouw
burgprogramma voorkomt en zij voor het
ondernemen van „experimenten" amper
op belangstelling mogen rekenen. Eigenlijk
dienen zij voornamelijk als soort bemid
delingsbureau ten behoeve van de mensen,
die enige aansporing of de gebondenheid
aan een regeling nodig hebben voor hun
deelneming aan het artistieke uitgaans
leven. Zo'n culturele kring als de stichting
't Helm echter heeft wel degelijk een be
langrijke taak. zonder haar toedoen zou
Zandvoort vrijwel verstoken blijven van
kunstzinnige gebeurtenissen. Het is moei
lijk werk, want het gaat er in eerste in
stantie om een behoefte te kweken en
vervolgens om daarin te voorzien. Met
dubbele voldoening kan daarom verslag
worden uitgebracht van de voorstelling,
die gisteravond onder haar auspiciën in
theater Monopole gegeven werd: het op
treden van het vermaarde danspaar Su-
sana (Audeoud) en José (Udaeta) voor een
talrijke schare van belangstellenden.
Dank zij een goed samengesteld en niet
opdringerig klinkend concert op grammo
foonplaten van Spaanse muziek (waar
onder de onvermijdelijke Rituele Vuur-
dans van De Falla) werden de aanwezigen
in de gewenste stemming voor dit recital
gebracht. Over José en Susana (ik noem
de man als eerste, omdat hij duidelijk de
belangrijkste is) heb ik reeds vaak en met
bijzondere waardering geschreven. Zij heb
ben voor deze toernee hun programma
aanzienlijk vernieuwd en door het op
nemen van meer flamencodansen dan
vroeger ongetwijfeld voor velen aantrek
kelijker gemaakt. Met zijn enerverend en
droog ritselend zapateado en met zijn waar
lijk sublieme lichaamswendingen, fel en
toch exact, bewees José Udaeta thans tot
de meesterklasse van de Spaanse danskunst
te behoren.
Maar het meest waardeer ik dit tweetal
toch om hun prachtige dansen in oude stijl,
waarbij opgemerkt moet worden dat de
aristocratische beter slagen dan de toch
lang niet onverdienstelijke regionale fol
klore met een vaak komische inslag. Dat
er ditkeer behalve de zo populaire Anda-
luzische ook Catalaanse nummers in het
programma waren opgenomen, zal menig
een met mij ten zeerste op prijs hebben ge
steld, hoezeer men bij „San Ferriol" ook
de blazers uit Barcelona miste. Hoogtepunt
van de avond vond ik de variaties op de
bolero van José Udaeta, waarbij zijn klas
sieke scholing (bij Susana Audeoud be
merkt, men nog altijd overblijfselen van
een vorming in'dirècte expressie) hem uit
muntend te pas kwam. Zeer fascinerend,
ook door het prachtige uitspelen van het
mannelij' e en het vrouwelijke element,
was de Encuentro Ritmico, de ontmoeting
en het uiteindelijk samengaan van twee
levensritmen. Deze in de gunstigste zin zeer
elementaire pas-de-deux zonder muziek
betekende een schitterende revanche voor
het kitscherige dubbele zapateado van een
vorig programma.
Graag zou ik nog meer voorbeelden van
hun kunnen willen noemen, de geestige
fantasie op de Sevilla met name, doch
daarvoor ontbreekt de ruimte. De voor
treffelijke flamencozanger Pepe de la Ma-
trona behaalde met zijn boeiende toneel
persoonlijkheid de overwinning op de on
wennigheid van het publiek ten aanhore
van zijn hese klankgorgelingen. Ook de gi
tarist Paco Hernandez werd tot toegiften
overgehaald. Vooral de neoklassieke dansen
werden door Ramon Castillo opvallend
goed aan de vleugel begeleid.
David Konina
„We hebben reusachtig genoten", ver
klaarde de voorzitter van de Haarlemse af
deling van de Algemene Bond voor Ouden
van Dagen donderdagavond in gebouw „St.
Bavo", nadat de toneelvereniging „Vriend
schap" de opvoering van de klucht „Mijn
vrouw verlangt salaris" woensdag voor de
leden had opgevoerd.
Het is een klucht van Will, van der Berg.
Zijn idee is niet onaardig geweest. Dolly
Everhart heeft zich er reeds lang aan
geërgerd,dat haar echtgenoot het als van
zelfsprekend beschouwt voor zijn privé-
uitgaven over enig zakgeld te beschikken,
terwijl zij daarvoor zelf geheel op de huis-
houdkas is aangewezen. Zij wil ook wat
geld voor haar genoegens of zij gaat als
huisvrouw eenvoudig in staking. Hans,
die zijn prestige in gevaar ziet gebracht
weigert uiteraard en moet nu voortaan
zelf allerlei on-mannelijke bezigheden ver
richten, zoals koffiezetten en broeken per
sen. Doordat Dolly haar vriendin Margriet
inmiddels heeft aangespoord als bondge
note op te treden en haar echtgenoot de
zelfde eisen te stellen, wordt de koude
oorlog uitgebreid en gaan de beide
gedupeerde vrienden tot een krasse
tegenaanval over. Zij voorzien zich van een
soort huisknecht, die de diensten moet
verrichten welke hun echtgenoten weige-
ren. Het wordt een victorie voor de
rebelerende dames, compleet met twee dee
moedige echtgenoten, die op de knieën
beterschap beloven.
Onder de geroutineerde regie van de heer
G. H. Pollé was het ee'leuke klucht. Pollé
speelde zelf de huisknecht met groot suc
ces. Francis Kassing en Bep Stoete wisten
zich te onderscheiden als de opstandige
echtgenoten, waarbij zij door Leen Smit
en Dick Kassing naar behoren werden ge
assisteerd. De bond gaf hen als dank een
grote taart.
De expositie van werk van leden van het
genootschap „Kunst zij ons Doel" in het
museum „Het Huis van Looy" werd tot
nog toe door ruim driehonderd belangstel
lenden bezocht. Men weet, dat tien percent
van de opbrengst dezer expositie zal wor
den afgedragen voor de hulp aan de Hon
gaarse vluchtelingen. Er werd een aantal
schilderijen verkocht. Tot en met zondag
2 december is men in de gelegenheid deze
expositie te bezoeken.
Voorstel van B. en W. thans aan de
raad gedaan
B. en W. van Amsterdam hebben thans
aan de gemeenteraad voorgesteld de tram-
dienst Amsterdam-Zandvoort te handhaven
tot 1 september 1957. Ongeacht de stand
der werkzaamheden aan het spoorwegvia
duct bij de halte Heemstede-Aerdenhout,
zal op die datum de verbinding Amsterdam
(Marnixstraat)-Haarlem-Zandvoort geheel
met autobussen worden verzorgd.
Van 1 april af zullen alle in de gemeente
Amsterdam kojnende tramtreinen worden
samengesteld uit ten hoogste drie rijtuigen.
Ter vermindering van de overlast op de
Rozengrachtroute zal de tramdienst tussen
Halfweg en Amsterdam per 1 april worden
aangevuld door een autobusdienst Zwanen-
burg-Halfweg-Amsterdam (Marnixstraat)
en zal in de maanden mei en juni de tram-
dienst Haarlem-Amsterdam geleidelijk wor
den vervangen door een autobusdienst
Haarlem-Amsterdam (Marnixstraat).
De uitslag van de donderdag gehouden
verkoping in het Notarishuis te Haarlem
luidt: Zuidpolderstraat 75 f3100. Th. Bij
man c.s.; Parklaan 93 f 11.800, P. H. Borg-
houts qq.; Lange Herenstraat 14 f5700, N.
N.; Aelbertsbergstraat 20 f6100. F. v. Lee qq.;
Haltestraat 35, Zandvoort f19.900, J. P. v.
Waalwijk v. Doorn qq.
Niet geveild zijn: Jansweg 16 en Molen
straat 52; Jansweg 14: Rozenstraat 63; Kloos
terstraat 42 zw en rd; Kloosterstraat 44 zw.
en rd; Aelbertsbergstraat 99; Linnaeus-
laan 4.
ADVERTENTIE
Zie onze speciale étalage
Wij brengen een enorme keuze
in vele kleuren en modellen
prijzen v a.
VELU
HERENMODE
Grote Houtstraat 96 - Tel. 12210
Burgemeester Peereboom Voller
sprak op bijeenkomst in Domi
Op een vrij drukbezochte bijeenkomst in
gebouw „Domi" te Overveen heeft de Dur-
gemeester van Bloemendaal, dr. D. H. Pee
reboom Voller, donderdagavond de Over-
veners ingelicht wat het ontwerp-streek-
plan Zuid-Kennemerland voor deze woon
kern inhoudt. Verscheidene raadsleden, de
gemeentesecretaris en gemeente-ambtena
ren woonden deze bijeenkomst bij.
De burgemeester heeft hier, evenals in de
raadsvergadering van 15 november, een
lans gebroken voor het plan-De Ranitz, een
ringweg dus, die het snelverkeer om Haar
lem heen zal leiden, waardoor het natuur
schoon in deze woonkernen niet behoeft te
worden aangetast. „Het ontwerp-streekplan
Zuid-Kennemerland schaadt en onder
mijnt de gemeente Bloemendaal en dat. is
nog zacht gezegd", zei de burgemeester. Hij
wees op het gevaar van de doorsnijding
van Overveen, waardoor de panden aan de
Willem de Zwijgerlaan, de Waldeck Pyr-
montlaan en de Prins Mauritslaan in waar
de zullen dalen,waarbij de bewoners geens
zins meer het gevoel zullen hebben, dat zij
buiten wonen.
Dr. Peereboom Voller vertelde, dat de
flats aan de Dompvloedslaan zeer goed vol
doen en hij zei dat het bepaald beter was
deze laan aan de overzijde te bebouwen
en de Kleverlaan-zuidzijde niet, waardoor
men een prachtig uitzicht behoudt op de
weilanden. Fel was de burgemeester ook
gekant tegen het in de duinen tussen Zand
voort. Aerdenhout en Overveen aanleggen
van een soort „lunapark".
Bij het aanleggen van de westelijke
randweg zal veel cultuurgrond in Aerden
hout en Vogelenzang verloren gaan en ook
de buitenplaatsen Leyduin en Koekoeks
duin lopen dan gevaar. Dr. Peereboom Vol
ler noemde de ringweg om Haarlem, waar
door het snelverkeer de stad Haarlem kan
vermijden en ook de woonkernen van Bloe
mendaal, Overveen. Aerdenhout en Voge
lenzang hun rustige sfeer kunnen behouden
een geniale gedachte van ir. De Ranitz. De
burgemeester noemde de westelijke rand
weg ook een gevaar voor de schoolgaande
jeugd in Overveen. waar niet minder dan
2378 kinderen dagelijks moeten oversteken.
Aan het begin van rijn betoog deed de
burgemeester de suggestie om in Overveen
ook te komen tot het oprichten van een
buurtvereniging, waardoor de belangen van
deze woonkern in groepsverband allorwege
veel beter behartigd kunnen worden.
Na de pauze was er gelegenheid tot vra
gen stellen, waarvan door verschillende
bewoners in het belang van hun woonoord
gebruik werd gemaakt De rector van hef
Kennemer Lyceum, drs E van Meir deelde
mede plannen te koesteren contact op te
nemen met de andere in deze omgeving
liggende scholen om ook een bezwaarschrift
over het ontwerp-streekplan bij Gedepu
teerde Staten in te dienen.
Opbrengst „wellfare"--bazaar
De twee verkoopmiddagen, die in het
Marinehospitaal te Overveen ten bate van
het „Wellfare"-werk van het Nederlandse
Rode Kruis gehouden zijn, hebben netto
f 420 opgebracht. De aldaar verpleegde
militairen, die de verkochte voorwerpen
zelf vervaardigden en degenen die deze
bazaar organiseerden kunnen dus met vol
doening op dit prachtige resultaat terug
zien.
