brylcreem DE LAATSTE TOAST Illustratoren exposeren m Santpoorts politiepost moet groter worden om PTT te hellpen HOOGTEZON MERLIJN EN DE WONDERBESSEN Agenda voor Haarlem H. J. Maertens n.v. Tragische brand bij olifanten NAAIMACHINES 4 Kleurenlitho9 s gezond Uw hoofdhuid fris - Uw haar heeft „voedingswaarde" voor Uw haar omdat Brylcreem waardevolle, versterkende stoffen en zuivere, natuurlijke oliën bevat. omdat de oliën in Brylcreem geëmulgeerd zijn voor smetteloze haarverzorging. omdat massage met Brylcreem een dubbel voordeel geeft: mooi haar en gezond haarl brylcreem De kernenergie in Nederland Ned. Handel Mij. wijst kredietbeperking af Kerkeliik Nieuws Post moet oude kantoor uit en definitieve vestiging is nog lang niet klaar Internationale muziekweek 1957 in Bilthoven Militairen exposeren in Den Haag Overzichtstentoonstelling van Fernand Leger Uitslag schrijfwedstrijd voor de schooljeugd Bouwvak vakantie 1957 vastgesteld r 15 VERVOLGVERHAAL DOOR JAKOB JAIKQBI j NIEUWE UITGAVEN Nog 12 dagen TTkVM&tn DONDERDAG 13 DECEMBER 1956 Sinds 1948 houdt Corvey's Papiergroot handel te Amsterdam in de toonzaal van deze firma exposities van werk van grafi sche kunstenaars, die daar hun originele of wel afdrukken van reeds geplaatste te keningen mochten vertonen. Maar ook traden enkele artiesten op, die op dit ge bied niet gespecialiseerd waren maar er alle aanleg voor vertonen. Ik denk nu aan Jeanne Bieruma Oosting maar waar hoort deze kunstenares niet bij, is men wel eens geneigd te zeggen, met de erkenning echter dat zij altijd enig recht kan laten gelden. Zij is ook vertegenwoordigd op Corvey's vijfentwintigste expositie, een verzameltentoonstelling, die tot 16 decem ber in het Stedelijk Museum gehouden wordt. Om in een museum als dit te exposeren is Jeanne Bieruma Oosting wel de meest aangewezen figuur in dit gezelschap. Meer dan bij het andere is bij haar werk inder daad sprake van kunst. Verder valt toch te zeer alleen kunde op. Men ontmoet werk van lieden met goede smaak, die handig met anderer vondsten weten te manoeu vreren of wel op een eens zelf gevonden maniertje op charmante wijze weten door te gaan. En beweegt dit alles het hart dan al niet, men kan erkennen dat we hier over een respectabel aantal tekenaars beschikken. Bij het binnenkomen ontmoet men dan al direct het werk van de ons uit „Erbij" bekende Fiep Westendorp, die ook voor eigen plezier, op reis aantrekkelijke zaken weet te maken. Dat tekenen met de dunne pen, zoals zij dat in Banyuls in Zuid- Frankrijk deed. doch ook anderen op zeer bevredigende wijze. Ik noem Gerard Dou- we en Ötto Dicke, die wat spontaner dan de eerste tekent. Friso Henstra kan ook met de pen terecht. Bijmoer is er iets stroever mee. „Geboren" illustratoren zijn Frans Lam- mers en Doeve, welke laatste op een blad wit papier zijn tekening af lijkt te zien en maar voor het overtrekken hebben. De Haarlemmer H. L. Prenen heeft iets van de kracht van vroegere Duitse illustrato ren, Het werk van de dichter Lucebert verraadt iets dergelijks. Hoemeer Bantzin- ger zich op de reportage instelt, des te be ter komt hij mij voor. Zijn direct vastkeg gen van het in de natuur geziene is een van aard zuiverder werk dan het loslaten van zijn fantasie oplevert. Lotte Ruetings vogelstudies zijn een verwerking van de natuur op het moment zelve, dat zij deze bekijkt. Jenny Dalenoord blijft daarin eveneens levend, Ruth Fischer kan dat ook en haar abstracte aardigheidjes zijn niet bepaald nodig om haar naam te bevestigen. Knap is altijd weer Ch. Boost, nuchter bijna en daarmee soms juist zo fel in zijn politieke prenten. Bertrand is altijd dwaas, Berserik leutig, evenals Lex Metz, die scherper tekent. Degelijk is het werk van A. Horodisch-Garman en Kurpershoek heeft de oude houtgravure weer tot wer kelijk leven weten te brengen. Om volle dig te zijn noem ik dan verder het werk van Krijger, waarop niets is aan te mer- kem het van smaak getuigende van Van Keulen, dat van Bouman en dat van Tade- ma, dat ik kortgeleden nog uitvoeriger mocht bespreken. Maaike Braat tenslotte is echt een vrije kunstenares. Magdalene Sothmann vertoont in haar Amsterdamse kunstzaal lithografieën, door „l'Oeuvre gravée" te Paris en Zürich uit gegeven. Ze deed dit al eens eerder. Het thans tot 20 december geëxposeerde is een reeks nieuwe prenten. Het moet me van het hart dat het geheel een toch sterk affiche-achtig karakter draagt. Fijnproe vers op het gebied der grafische kunsten zullen hun wenkbrauwen wel ophalen voor deze artikelen, die per slot van rekening iets van massaprodukten hebben. Maar waarom geen massaprodukten als ze mooi zijn? Door hun instelling op het litho grafische procédé maakten verscheidene schilders toch dingen van boeiender aard dan reprodukties naar olieverfschilderijen van hun hand zouden zijn, waarbij de illusie wordt gegeven van een materie, die er niet is. Men heeft wel te doen met een serie „a la mode". Grotendeels is het hier vertoonde abstracte kunst(?) te noemen. Voorts is er erg veel dat steunt op de charme van toevalligheidseffecten. Mis drukken, die van de pers komen, kunnen er soms zo aantrekkelijk uitzien. Ik maak me sterk dat misdrukken soms wel dege lijk aanleiding waren tot enkele thans ge toonde werken. Van de namen noteerde ik in de eerste plaats die van Maria San Marti, een mij tot nu toe onbekende figuur, die wel een zeer aantrekkelijk bloemstuk tekende op steen. Campigli's modieuze kunst is ook vertegenwoordigd. Beslist knap en boeiend zijn de paarden en de adelaar van de Zwitser Erni, maar niet boeiender dan de affiches, die ik van hem zag. Pignon is een Franse schilder, die het wel moeilijk gehad moet hebben. Zijn neiging tot abstraheren, meedoen met de mode om in de kunst handel te kunnen blijven meegaan, werd bedwongen door zijn politieke overtui gingen, die hem niet toelieten te zeer af te wijken van het door de communisten zo gedoopte sociale realisme. Zo zwemt hij in de troebelheid van het opportunisme, zij het dan met heldere, aangename kleuren. Vollediger zichzelf blijft de meer poëtische Goerg, geen grote maar toch een duide lijke figuur. Het lithografische procédé biedt aan hen, die de uitkomst niet geheel vooruit zien en bij een drukker van smaak werken, aangename verrassingen. Zou dat het geval niet geweest zijn bij Poliakoff, wiens abstracte verbeeldingen op steen getekend toch geschakeerder zijn dan zijn betrekkelijk vervelende schilderijen? Zad- kine's litho's hebben naast zijn hier wel bekende gouaches toch iets opvallend af ficheachtigs. In Severini ontmoeten we een oude futurist en zijn „wielrijder" heeft iets van vaart, van beweging, hetgeen het futurisme beoogde weer te geven. Het ziet er plezierig uit bij Magdalene Sothmann, leuk van kleur. Men ontmoet zeker verantwoord werk. Voor een Hol lander is het echter pijnlijk in dit inter nationale gezelschap geen landgenoot ver tegenwoordigd te zien. Om iemand uit onze naaste omgeving te noemen: een Hans Wiesman zou met zijn werk hier een uit stekend figuur slaan. En dat is dan het leerzame van dit soort tentoonstellingen, dat we hier zien dat er Nederlanders zijn die zich kunnen meten met figuren, die gelden in de internationale handel. Bob Buys ADVERTENTIE ADVERTENTIE geeft wat Uw haar nodig heett <tk fAWlrieadJ JV.K. Voet Exfroti Jocif Mot N.V. Aatutiem Dr. J. J. Went, die woensdag het ambt van buitengewoon hoogleraar aan de Tech nische Hogeschool te Delft heeft aanvaard met een voordracht over „Kernenergie in Nederland" sprak er zijn. grote voldoening over uit, dat thans getracht wordt, bij het technisch hoger onderwijs nauwere con tacten te leggen tussen de kernenergie en de toekomstige ingenieurs. Speciaal de geïndustrialiseerde gebieden, die nu reeds veel energie gebruiken en te gelijkertijd een grote, dure en kwetsbare energie-import bezitten, zullen zich dienen te beraden wat op korte termijn op het gebied van de kernenergie kan worden ge daan en welke verantwoordelijkheid zij op lange termijn in deze dragen. Zo'n ge bied is in de eerste plaats West-Europa. Het zal daarom zeker als een taak van de Nederlandse energieproducenten moeten worden gezien, te overwegen wat hun thans reeds te doen staat en daaruit de nodige consequenties te trekken. HOLLANDSE STILLEVENS IN LUXEMBURG EN LUIK Van 10 februari tot 10 maart en van lö maart tot 14 april 1957 wordt respectieve lijk in Luxemburg en Luik een tentoon stelling gehouden van het Hollandse stil leven. Het Rijksmuseum in Amsterdam staat voor deze tentoonstellingen „Jacht- stilleven" van M. d'Hondecoeter in bruik leen af. De Nederlandsche Handel Maatschappij staat afwijzend tegenover een monetaire politiek, die er naar streeft deflatoire tegenkrachten op te roepen door middel van beperking van bankkredieten. In het zojuist uitgekomen kwartaalbericht van de maatschappij wordt gezegd, dat het effect van zulk een politiek zou zijn, dat de liqui diteitspositie nog slechter wordt, de finan cieringsmoeilijkheden worden vergroot en een uitbreiding van de productie wordt be lemmerd. In het artikel wordt het tekort op de lopende rekening van de betalings balans over 1956 toegeschreven aan een bestedingsinflatie, die voor het grootste deel veroorzaakt wordt door de loonsver hogingen, de uitkering ineens en de belas tingverlagingen. Bij beperking van het bankkrediet zal de compensatie van de te hoog opgevoerde bestedingen voornamelijk gevonden worden in de sector van de in vesteringen en niet in die van de consump tie, waar vooral de bestedingsinflatie tot uiting is gekomen. De N.H.M. stelt zich dus, evenals de S.E.R., op het standpunt, dat bij toepassing van monetaire maatregelen de beperking zich mede zal doen gevoelen in sectoren, waar dit uit nationaal-economisch gezichtspunt het minst gewenst is. Beroepen door Generale Synode tot pred. voor buitengewone werkzaamheden J. Mon- teban te Morra, die dit beroep ook aannam. Beroepen te Etten (Gld.) (toez.) W. Doude van Troostwijk, kand. te Heelsum. Bedankt voor Leiden (vac.-N. Kleerma ker) H. Hiensch te Arnhem. Geref. Kerken Beroepen te Capelle a. d. IJsel R. Peter sen, kand. te Amsterdam. Geref. Kerken onderh. art. 31 K.O. Beroepen ,te IJmuiden C2de maal) P. Lok te Bussum, die dit beroep ook aannam. Chr. Geref. Kerken Tweetal te BussürrTG. Blóm te Meerkerk en J. C. van Ravenswaaij te Scheveningen. Twee stijlzalen in Rotterdams Historisch Museum In het Historisch Museum in Rotterdam zullen twee stijlzalen worden ingericht (Louis XV), een met de betimmering en het plafond uit Huize Heyendaal in Nij megen (oorspronkelijk uit Rotterdam) en een met in het museum aanwezige onder delen afkomstig uit de vroegere woning van de familie Van Rijckevorsel aan de Parklaan. Deze zalen zullen, met de reeds ingerichte grote middenzaal, een ontvangst centrum worden voor bijeenkomsten, le zingen en dergelijke. Bij de inrichting van de zalen treedt als architect op ir. A. M. de Rouville de Meux, die zich in het bijzonder heeft toegelegd op historische restauraties. Bü brief van 29 juni 1956 deelde de di recteur van de PTT in het district Haar lem het Velsense gemeentebestuur mee, dat de huisvesting van het hulppostkantoor te Santpoort op moeilijkheden dreigt te stuiten, daar toen de bankinstelling aan de kantoorhouder van de PTT, de huur had opgezegd. De gedachte van de directeur ging uit naar een omzetting van het bestaande hulppostkantoor in twee postagentschappen om aan de moeilijkheden te ontkomen. Santpoort niet beschikbaar. Het is evenwel mogelijk een geringe uitbreiding aan het in Santpoort te bouwen politiebureau te geven en de dan ontstane ruimte aan de PTT te verhuren. De ruimte kan dan later op eenvoudige wijze voor de politiedienst geschikt ge maakt worden. De PTT heeft zich in beginsel akkoord verklaard met deze oplossing. De kosten van de bedoelde uitbreiding zullen naar raming ongeveer 26.400, Naar-de mening van B. en W. van Vel- bedragen, waaruit een huurbedrag voort- sen echter is handhaving van een hulp- postkantoor te Santpoort zeer gewenst in verband met de uitbreiding van het aantal inwoners in dit deel van de gemeente, dat nu al ongeveer 9000 bedraagt. Op verzoek van B. en W. heeft de PTT zich bereid verklaard een hulppostkantoor in Santpoort te handhaven, waarbij in be ginsel overeenstemming is bereikt, het nieuwe kantoor te plaatsen in of nabij de toekomstige winkelbebouwing aan de Ha- gelingerweg te Santpoort. De realisering van deze bebouwing kan echter nog gerui me tijd in beslag nemen, maar met het oog op de moeilijkheden van de PTT is het echter noodzakelijk op zo kort mogelijke termijn een oplossing voor tijdelijke huis vesting van het kantoor te vinden. Een bestaand gebouw is voor dit doel in ADVERTENTIE VERKOOP EN VERHUUR Nassaustraat 5 Telefoon 15220 Van 31 augustus tot en met 7 september 1957 zal de stichting Gaudeamus in Biltho ven de elfde internationale muziekweek houden. Het programma omvat onder meer kamermuziek- en orkestconcerten met nieuwe werken van buitenlandse en Nederlandse componisten, evenals lezingen over hedendaagse muzikale vraagstukken. Voor deze concerten kunnen componisten, geboren na 1 januari 1920, tot 15 maart 1957 composities inzenden in twee catego rieën. De maximale duur der werken is vijftien minuten. De componisten moeten zelf voor het uitvoeringsmateriaal zorgen. Voor het beste werk wordt eventueel een prijs van tweehonderdvijftig gulden be schikbaar gesteld. De door de jruy uitge kozen orkestrale werken zullen door het Brabants Orkest onder leiding van Hein Jordans worden uitgevoerd tijdens de muziekweek in Bilthoven en Den Bosch. SUBSIDIE VOORSTEL „ARNHEMSE TONEELSCHOOL" VERWORPEN Met eenendertig tegen zestien stemmen hebben de provinciale staten van Gelder land dinsdag het voorstel om de stichting „Arnhemse Toneelschool" jaarlijks te sub sidiëren met vijfduizend gulden, verwor pen. vloeit van 2300,per jaar, inclusief ver warming. Zaterdagochtend 15 december zal de staatssecretaris van Oorlog, mr. F. J. Kra nenburg, in Pulchri Studio in Den Haag de foto-, teken- en schildertentoonstelling voor militairen 1956 officieel openen Na deze opening zal het hoofd van de dienst Welzijnszorg Leger, reserve luitenant-kolo nel K. J. Danckaerts, de prijzen uitreiken. De expositie bevat de bekroonde en de beste der niet bekroonde inzendingen van de genoemde wedstrijd, die voor het vijfde achtereenvolgende jaar voor militairen werd gehouden door de dienst Welzijnszorg Leger. Uit de inzendingen worden honderd vijfentwintig schilderstukken en teke ningen en driehonderdtweeëntwintig foto's tentoongesteld. Toen Merlijn eindelijk ook naar de kelders van het paleis afdaalde, vond hij daar een stevig gegrendelde deur van een kerker. Hij vroeg zich af, wie daar in die cel gevangen zou zitten; en meteen schoof hij de grendels weg en opende de zware deur. Toen keek hij naar binnen in de halfdonkere cel, en „Koning Bardowijn!" Ja, daar was de koning. Hij lag op een houten bank en scheen ook al te slapen, want hij had de ogen gesloten 123-124 De Franse ambassadeur heeft in het Ste delijk Museum in Amsterdam dinsdag een tentoonstelling geopend van werken van Fernand Leger. Het is voor de eerste keer dat in ons land een expositie wordt ge houden, die een overzicht geeft van het gehele oeuvre van deze vorig jaar augustus overleden Franse schilder. De tentoonstel ling, die drieëntachtig schilderijen omvat, duurt tot 27 januari. De opening der ex positie werd bijgewoond door dr. J. Huls- ker van het ministerie van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen, Amsterdams wethouder voor kunstzaken en de Franse consul-generaal in de hoofdstad. De landelijke prijswinnaars van de „Na tionale schrijfwedstrijd 1956", die door het Amsterdamse Schriftmuseum in samen werking met het Koninklijk Instituut voor de Tropen te Amsterdam werd georgani seerd ter aankondiging van de tentoon stelling „5000 jaar schrift en schrijven", zijn: Groep 1 (10 tot 13 jaar): Marcellus J. L. Dirkx, elf jaar, leerling van de Don Bosco- school te Roermond. Groep 2 (14 tot 16 jaar): Gitteke Espeet, 14 jaar, openbare ULO-school te Soest. Groep 3 (17 jaar en ouder): Freddy Aponno, 17 jaar, mr. Th. Heemskerkschool te Den Haag. Na overleg met andere bedrijfstakken heeft de bedrijfsraad voor het bouwbedrijf, tezamen met de bedrijfsraden voor de „nevenbedrijven" (schilders, stukadoors, terrazzo en steenhouwers) besloten, de va kantie voor de bouwarbeiders voor 1957 te spreiden over twee perioden, en wel: 20 juli tot en met 29 juli voor de bouwarbeiders, werkzaam in werkplaatsen en op bouw werken gelegen ten noorden van de lijn Rijn, Lek, Nieuwe Maas en Nieuwe Water weg, en vafi 10 augustus tot en met 19 augustus voor de bouwarbeiders, werkzaam ten zuiden van deze lijn. ADVERTENTIE Voor men het kon verhinderen, vatte het dekzeil vlam van de olifantenstal. In een oogwenk was de ruimte gevuld met rook en vonken, het stro onder de dieren begon te smeulen, stukken brandend zeil doek vielen hen op de rug. Luid trompet tend rukten de dieren aan hun kettingen. Men wierp hen natte dekens over de rug terwijl men met man en macht trachtte hen los te maken. Frieda, de grootste en sterkste van de vierentwintig wist zich met inspanning van heel haar titanenkracht te bevrijden. Nog een paar anderen konden zich, overdekt met zware brandwonden, in veiligheid stellen en toen was het te laat. Sarassani. hun toegewijde meester, die huil de als een kind en de nagels tot bloedens toe in de palmen van zijn handen drukte, moest het aanzien dat enkele van zijn lieve lingsdieren in de vlammen hun einde von den. Op ditzelfde moment trachtten de ge redde dieren, die in het wilde weg hadden rondgehold, zich terug te storten in de vuur zee om hun achtergebleven kameraden te helpenslechts met de grootste moeite konden zij worden weerhouden. Zo vertelt het enige Nederlandse circusboek: „De bonte droom van het Circus". De circus kenners J. v. Doveren* en Fred Thomas schreven het voor u: boeiend en afwisse lend.... u belééft die spanning van lief en leed achter de schermen van het circus! Voor slechts 2.50 kunt u het kopen bij uw roomboterleverancier, of rechtstreeks bestel len bij Kantoor „Roomboteralbum", Post bus 47, Den Haag. Denkt u eraan, duidelijk uw naam en volledig adres te vermelden..? U krijgt het album dan per omgaand toege zonden, onder rembours. Met leuke penteke ningen en ruimte voor prachtige kleurplaten en fotoreprodukties die u gratis krijgt voor de rijksbotermerken. Op elk pakje room boter treft u er een aan. Neem 'n pakje extra voor de zondag Alle merken, dus ruime keuze ENGEL. Gr. Houtstr.181. Tel. 14444 Weet u, waarom ik u die vreemde vraag heb ge steld? Nee, natuurlijk. Ik zal het u daarom uitleggen, mijnheer Termühlen. Mijn man heeft mij op een voet stuk geplaatst. Ik spreek nu niet over het vele geld, dat hij mij heeft nagelaten ik ben zijn enige erfgename, behalve de paar mensen, die hij een legaat heeft ge schonken. Hij beminde hartstochtelijk het schone. Ze glimlachte even. Hij was verzamelaar, ging zij verder, en het is best mogelijk, dat ik voor hem het meesterstuk uit zijn collectie ben geweest. Ik heb mij daar trouwens zeer wel bij gevoeld Plotseling stond zij op, liep naar de lange wand met vitrines en draaide aan een lichtknopje. Op dat moment gingen kunstig verscholen lampen branden, die de glazen kasten van binnenuit beschenen. Een vloed van licht deed lange rijen ceramiek, kristal, metalen kunst voorwerpen en kostbare kleinodieën glanzen en schitteren. Komt u eens hier staan, zei Dorothea. Ze stond vlak voor een der vitrines en het indirecte licht accentueerde op een bijzondere manier haar figuur. Zij leek op dat moment inderdaad het kostbaarste stuk uit de collectie. Het licht weerkaatste zich in haar donkere ogen en glansde op het enige sieraad, dat zij droeg: een paar zilveren armbanden. Termühlen trad op haar toe. Hoewel hij nauwelijks enig begrip van kunst had begreep hij tóch, dat in deze kasten een vermogen aan snuisterijen, plastieken, siera den, siervoorwerpen uit edelmetaal, zeldzaam smeed werk en kostbaarheden lag. Het waren altijd de mooiste uren van mijn leven, zei Dorothea zachtjes, wanneer ik met mijn man voor deze kasten stond. Ziet u daar dat Venetiaanse sieraad0 Dat was zijn lievelingsstuk. Mevrouw Werdohl haalde een wonderlijk gevormde ketting te voorschijn en deed die om. Ieder sieraad heeft hij mij eerst laten dragen om te zien, of het wel bij mij zou passen. Ziet u daar dat Arabische zilverwerk? De ene armband is nog zwaarder dan de ander, maar tóch voel ik nauwelijks hun gewicht als ik ze draag. En die brede ketting daar. Vroeg- Spaanse goudsmeedkunst. Ziet u hoe die opalen glanzen? Hoe vaak heb ik die ketting niet omgedaan! Ik ver heugde mij altijd als een kind, als mijn man mij vol bewondering aankeek. Vreemd eigenlijk, dat ik u dit allemaal vertel, maar ik leef in deze herinneringen. Vertaald uit het Duits Copyright: Cosmopress, Génève Oorspr. titel: „Toen de champagne werd geserveerd" Mevrouw Werdohl legde de Venetiaanse ketting, die zij om had gehangen, weer terug in de vitrine. Op een opvallende manier liep zij vervolgens vlak langs de vitrines, haar armen wijd uitgespreid. Het leek Ter mühlen een visioen, toen deze bijzondere vrouw, die hij van deze kant nog nimmer had leren kennen, met een bijkans starre, gehypnotiseerde blik naar haar spiegel beeld in de vitrines keek. Dat was een heel bijzondere wereld, Termühlen, zei mevrouw Werdohl plotseling erg zakelijk, In die wereld was ik gelukkig. Ze greep een dik lederen album, dat op één der vitrines lag, en sloeg het open. Mijn man was een hartstochtelijk fotograaf en wanneer hij meende, een bijzondere harmonie tussen mij en een bepaald sieraad gevonden te hebben, rustte hij niet, voordat hij die harmonie op de gevoelige plaat had vastgelegd. Ze liet Termühlen het album zien. Het bevatte uit sluitend foto's van mevrouw Werdohl; in het half-duis- ter, en profiel, met een verrassende belichting. Droeg zij op de ene foto een grote zilveren schaal, precies zoals Lavinia op Titiaans' onvergetelijke schilderij, de andere foto's lieten haar zien met een of ander sieraad. Het waren stuk voor stuk meesterwerkjes van fotografie, en vooral het portret, waarop zij bij een wonderlijke be lichting stond afgebeeld met een bijzonder mooi paar oorbellen, deed Werdohl kennen als een waar kunste naar. Langzaam bladerde Dorothea het album door. Bij ieder portret vertelde zij enkele bijzonderheden over de sieraden, die zij droeg. De ene foto was al fraaier dan de andere. Plotseling aarzelde zij even. Termühlen zag dat op de pagina, die opgeslagen lag, de foto ontbrak. Mevrouw Werdohl's blik werd enkele ogenblikken verduisterd; zij scheen sterk na te denken. Toen klaarde haar blik weer op. Neemt u het mij maar niet kwalijk, zei zij tenslotte, dat ik zo over mijn privé leven ben gaan vertellen Maar je kunt al die dingen zo moeilijk vergeten. Wan neer men zo lang wat zal ik zeggen geïdealiseerd is, verliest men gauw vaste grond onder de voeten. Maar ik heb nu andere dingen te doen. Vóór alles moet ik er voor zorgen, dat het bedrijf blijft draaien en verder wilde ik deze collectie graag laten verzekeren, maar ik begrijp weinig van zulk soort zaken. Ik zou u zeer dankbaar zijn, als u mij daarmede zoudt willen helpen. Mevrouw Dorothea was geheel veranderd. Zij sprak weer zakelijk en nuchter en Termühlen meende zelfs een zekere koelte in haar stem te horen. U kent toch wel een betrouwbare verzekerings maatschappij, die ik in de arm zou kunnen nemen? Natuurlijk, mevrouw. Vrouwen lijken nooit op elkaar, dacht Termühlen even later, toen hij afscheid had genomen. Helena Schrage, de steno-typiste, had op hem nog nooit zulk een scala van indrukken gemaakt; eerst één van schoon heid en rijkdom aan geest, daarna een zuiver zakelijke. Mevrouw Werdohl scheen zich overigens alles te kunnen permitteren! Het beeld van haar, zoals zij langs de vitri nes schreed, kon hij niet uit zijn gedachten bannen Plotseling moest Termühlen lachen. Je bent aardig op weg verliefd te worden, Termühlen, zei hij tot zichzelf. Zet zulke gedachten maar uit je hoofd! Zij staat véél te hoog voor jou! Maar tóch dacht hij er even aan hoe het zou zijn, om met haar aan zijn zijde in avondkleding op een groots feest te verschijnen of om ergens in de Stille Zuidzee, bruinverbrand, op een luxe-jacht haaien te vangen. Op zijn gemak liep hij door de straten het was reeds lang donker geworden in de richting van een station van de ondergrondse. Onder een lantaarn zag hij plotseling twee mannen staan, die zachtjes met elkaar praatten. De ene was gezet en vrij klein, de ander tamelijk lang. Termühlen herkende in de eerste direct commissaris Muck. Deze keek op, toen Termühlen passeerde, en sprak hem aan. Ook toevallig, dat ik u hier tref!, zei hij. Een paar straten verder is wel een café'tje, waar we even binnen kunnen wippen. Ik hoop tenminste, dat u niets te doen heeft. Dan kunt u mij tenminste gezelschap houden. Overigens nog een goede avond! Termühlen begon te lachen. Ook een goede avond. Ja, ik loop graag met u mee. Dan gaan we. Muck liet zijn metgezel zonder één woord staan en liep met Termühlen verder. (Wordt vervolgd). „De revolutie laat haar kinderen gaan" van Wolfgang Leonhard, uit het Duits ver taald door F. Kool en uitgegeven bij De Bezige Bij te Amsterdam, is een onthul lend boek. Er zijn niet zoveel objectieve bronnen over de wordingsgeschiedenis van de Duitse Democratische Republiek in Oost-Duitsland in het Nederlands vertaald en de waarde van dit boek is juist dat die er in beschreven wordt door een jonge Oostduitse partijfunctionaris, opgevoed in de Sovjet-Unie en aan de kaderschool van de Comintern opgegeid. Hij heeft van meet af aan meegewerkt in de leiding van de communistische staatsgreep" in Oost- Duitsland, tot hij zeven jaar geleden naar Joegoslavië vluchtte. De schrijver, die nu vierendertig jaar is en in Oxford studeert, wekt niet de indruk van meer bekeerd te zijn dan van de stalinistische opvattingen van het communisme en dat verklaart waarschijnlijk waarom hij vertelt dat de westelijke pers en de radio de communisten niets zeggen. Gezien zijn onafhankelijke instelling zal hij daar zelf anders over oor delen en tot het inzicht komen dat ook het Joegoslavische nationale communisme kie men van onverdraagzaamheid in zich draagt. Hij zegt het volgende over zijn breuk met het stalinisme: „Die beslissing is het resultaat geweest van een jarenlang, pijnlijk proces van twijfel en rechtvaardi ging, van gewetenskwellingen en kramp achtige pogingen om tot elke prijs het stel sel theoretisch te verdedigen. Is dit stadium echter eenmaal bereikt, dan is er geen terug meer mogelijk. De ontwikkeling gaat dan onvermijdelijk verder, totdat de beslissen de grens overschreden wordt, waarachter zich een van het stalinisme bevrijd wereld beeld opent". De beschrijving-van-binnen uit van de sovjetisering van Oost-Duitsland moge een les zijn voor allen die van me ning zijn, dat samenwerking mogelijk is met communisten, die de belangen van de Sovjet-Unie hoger stellen dan die van het land, dat hun zijn nationaliteit heeft ge geven. Dit boek geeft een helder beeld van de spanningen, die het nationale commu nisme in Polen en de nationale opstand in Hongarije in de stalinistisch geregeerde volksdemocratieën wakker roepen. „De geheime passagier" door Geoffrey Househodd. Voordat in Ecuador een avon tuurlijke Engelsman sterft, geeft hij aan zijn zoon, Claudio Howard-Wolferstan, de plaats op van een schat, die in de schoor steen van het Engelse familiebuiten is ver stopt. Claudio gaat op reis naar Engeland, maar heeft geen geluk, als blijkt, dat het buiten gebruikt wordt als tehuis voor enige atoomgeleerden. Bij zijn binnendringen in 't voorvaderlijk bezit, wordt hij gesnapt en verdacht van spionage. Dit is het begin van een dolle reeks avonturen, die hem uit eindelijk als een geheime passagier brengt op een schip, dat naar Rusland vaart. Hoe hij later weer terugkomt, moet u ervaren uit het verhaal, dat van het begin tot einde boeit en op een humoristisch wijze ge schreven is, die het lezen tot een waarlijke ontspanning maakt. Het boek is in een goede vertaling van Halbo C. Kool uitge geven bij Jan van Tuyl n.v. te Zaltbommel. ADVERTENTIE dan is het weer Kerstfeest! Natuur lijk haalt U voor Uw feestschotels mayonnaise in huis. Wilt U verse mayonnaise, let dan op het achter etiket met datumstempel. Wilt U lekkere mayonnaise, let dan op het vooretiket, want de fijnste mayonnaise komt van DONDERDAG 13 DECEMBER Lido: „Het eiland der verleiding", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Studio: „Svengali", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Minderjarig meisje ontvoerd", 18 jaar, 8 uur. Cinema Palace: „Charlie's tante", t8 jaar, 7 en 9.15 uur. Roxy: „De ijzeren handschoen", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Luxor: „De wereld der stilte", alle leeft., 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „De man, die te veel wist", 14 jaar, 7 uur. „Goud van Napels" voor Haarlemse Kunstgemeenschap, 9.15 uur. Frans Halsmuseum: Mevrouw dra. M. M. Boldingh spreekt voor volksuniversiteit over „Thomas Mann", 8 uur. Concertgebouw: Christelijke Oratoriumvereniging m.m.v. N. Ph. O., 8 uur. Gebouw H.J.M.V.: Mevrouw T. BlankenstijnBiersma over het onderwerp: „Seksuele voorlichting van onze kinderen", 8 uur. Zuiderkapel: „Israel-Rusland in het licht der profetie", 8 uur. VRIJDAG 14 DECEMBER Lido: „De gevangene van de woestijn", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Studio: „GervaiseV 18 jaar, 2.15, 7 er 9.15 uur. Frans Hals: „Hel den zonder moed", 14 jaar, 2.30, 7 en 9.15 u, Luxor: „De wereld der stilte", alle leeft., 2, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „De man, die teveel wist", 14 jaar. 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Roxy: „Ik vecht voor geld", 14 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Cinema Palace: „Charlie's tante". 18 jaar. 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Minerva: Jour nalisten spreken over laatste gebeurtenissen in Hongarije, 8.15 uur. Concertgebouw: N.Ph.O. o.l.v. Marinus Adam, m.m.v. Herman Krebbers en Theo Olof, viool. Stadsschouw burg: Het Zuidelijk Toneel met „Jeanne en de rechters", 8 uur. Jeugdkape! Sionskerk: Lezing met film over Belgisch Congo door dr. A. Melchior. 8 uur. Wilhelminastraat 22: Vereniging v. Spiritisten „Hot licht", 8.15 u.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1956 | | pagina 6