Alleen Amerika kan verlies in
Midden-Oosten nog beperken
11
Nieuw anti-stalinistisch kabinet
in Hongarije in de maak
Van dag tot
dag\
In de geschapen situatie is
geen winst te halen
^PracitAtoel
Rust in Boedapest; nieuwe
uitbarstingen in provincies
Balans van de Frans-Britse actie in Egypte
0/2 de
nmER
voor vorming kabinet?
3
Terug van Jamaica
Democratische critiek op
buitenlands beleid der V.S.
Betoging tegen Hongaarse
opstand mislukte
Ruim 7,3 miljoen voor
de Hongaren
Tijdbom tikt
Pijnlijk tan denwissel en
Examens
Vierde groep Hongaren
gearriveerd
Laatste transport wordt
maandag verwacht
Prccht handen
Heringa Wuthrich
Kindje verkouden?
1 LX-J
Westduitse Bondsdag heeft
Saarakkoord aanvaard
Waarom betaalt overheid
mee aan De Waarheid?
z A TER DAG 15 DECEMBER 1956
De Britse premier, sir Anthony Eden, is
teruggekeerd van Jamaica, waar hij na de
debacle van de Brits-Franse actie in Egyp
te en na de bittere aanvallen op zijn
politiek van de zijde der oppositie en som
mige zijner buitenlandse collega's rust
en verademing zocht. Hij heeft die rust
en die verademing blijkbaar gevonden en
bovendien de gelegenheid gehad om na te
denken over het recente verleden.
Zijn conclusie is niet vergassend: hij
houdt voet bij stuk wat betreft de ge
grondheid der politiële actie op Egyptisch
grondgebied en zegt er meer dan ooit van
overtuigd te zijn, dat „wij juist gehandeld
hebben".
Men kan de Britse premier het recht
geven, er een eigen en zeer standvastige
mening over deze aangelegenheid op na te
houden en men kan zijn argumenten zelfs
begrijpen, maar wanneer men de vandaag
in ons blad opgenomen beschouwing van
onze reisredacteur over de balans van de
Brits-Franse actie legt naast de korte en
hardnekkige verklaringen van Eden, komt
men tot gerede twijfel ten aanzien van de
uitspraak, die op een later tijdstip de ge
schiedenis zal doen over datgene, wat de
twee westelijke mogendheden in waarlijk
penibele en tot daden dwingende situatie
gedaan hebben.
Dat daden nodig waren, kan niemand
ontkennen die de situatie in het Midden-
Oosten van voor de Brits-Franse actie be
schouwt. Doch dat déze, onvoltooide en
ook in zijn uitvoering niet zeer imponeren
de daad van Engeland en Frankrijk in de
gegeven situatie een verlossend en oplos
send gebaar is geweest, kan toch moeilijk
worden volgehouden.
Verlies en winst zijn ook in de wereld
politiek uitkomsten van beleid en inzicht.
Als een siuatie geen winst belooft, is het
desondanks niet verstandig, het verlies te
vergroten. Het verlies, dat het westen
door de ontwikkelingen in het Midden-
Oosten bedreigde, te beperken en de tijd
van gunstiger politieke conjunctuur af te
wachten, was de duidelijke richtlijn die
het koersbeleid van het westen had te
bepalen.
Dat Eden deze richtlijn allerminst heeft
gevolgd, moet hij toch op Jamaica terdege
hebben beseft.
WASHINGTON (Reuter) De Demo
cratische senator Fulbright heeft ver
klaard, dat de senaatscommissie voor bui
tenlandse zaken een onderzoek moet in
stellen naar „de onhandige wijze, waarop
de Republikeinen de buitenlandse politiek
voeren". De senator zei van oordeel te zijn,
dat de commissie en de Democraten als
oppositiepartij de plicht hebben, de re
gering te helpen bij het verhelderen van
haar buitenlandse politiek en deze zo no
dig te verbeteren. Fulbright verklaarde
president Eisenhower nooit beschouwd te
hebben als een „groot en inspirerend lei
der op het gebied van de buitenlandse
politiek" en dat minister Dulles „niets
wezenlijks" heeft gedaan om de vraag
stukken van de buitenlandse politiek tot
een oplossing te brengen.
Oostduitse studenten lieten het
afweten
BERLIJN (United Press). Het officiële
communistische Oostberlijnse blad „Neues
Deutschland" schrijft, dat studenten een
betoging, waarin de Hongaarse opstand
veroordeeld werd. hebben geboycot. Op de
vergadering zou het lid van het politie
bureau Karl Schirdewan spreken.
De studenten besloten niet te gaan. De
bijeenkomst werd toch gehouden in de
Humboldtrimiversiteit. Schirdewan zei in
zijn toespraak dat de universiteit „valse
inzichten moest wijzigen en de socialis
tische opvoeding moest verbeteren".
„Neues Deutschland" schreef, dat uit de
boycot bleek hoe noodzakelijk dit was.
Voor de Hongaren was tot vanochtend
op giro 777 in totaal f 3.850.111.57 en op
giro 999 in totaal f 3.531.522.94 gestort.
Van onze reisredacteur)
Het wazig en wankel beeld van het Midden-Oosten begint langzamerhand
voldoende te klaren om de balans op te maken van de Brits-Franse actie die het
weken lang tot een schrikwekkende caleidoscoop maakte. Dc balans van een
actie.. het is niet om na te kaarten, niet om te moraliseren, dat men haar
onder ogen moet zien. De som van ongeduld, wensen en misrekeningen, roeke
loosheid en aarzeling, begrijpelijkheden en onbegrijpelijkheden, die de aan
leiding vormden tot de gewapende interventie tegen Egypte, kan buiten be
schouwing blijven. Waar het thans om gaat, is het resultaat vast te stellen, de
uitslag te toetsen aan het onverbiddelijk oordeel van de werkelijkheid. En wan
neer men dat doet, dringt het woord „fiasco" zich onweerstaanbaar op. In een
deel van de wereld, dat door zijn oliebronnen en door het Suezkanaal politiek,
strategisch en economisch voor het westen van levensbelang is en dat door het
vrijwel onoplosbaar Israelisch-Arabisch conflict een steeds tikkende tijdbom
onder de wereldvrede is, een gebied dat bovendien kolkt van de hevigste emoties
en ressentimenten, heeft het Brits-Franse ongeduld vrijwel ruineuze gevolgen
gehad. In de eerste plaats voor de initiatiefnemers zelf: de Frans-Britse politieke
invloed en economische belangen zijn, met uitzondering van Irak, waar de Britten
nog een laatste wankele voet aan de grond hebben, van de kaart geveegd. Maar
in tweede en belangrijker instantie moet het gehele Westen mee iDetalen aan de
prijs, die voor de aanval op Egypte op tafel moet worden gelegd.
Wat zijn de schadeposten? Een nieuwe
populariteit van de Sovjet-Unie bij de Ara
bische massa's, een vastere greep van het
Kremlin op twee polen van het Arabisch
nationalisme. Cairo en Damascus. Een
nieuwe afkeer, ook tegen het westen (met
uitzondering van de Verenigde Staten) bij
de toch al rancuneuze Arabieren, die het
de weinige Arabische leiders steeds moei
lijker zal maken weerstand te bieden aan
de wilde aandrang van die massa's om hun
werke-lijke economische belangen (die bij
het westen liggen) te ruilen voor emotio
nele genoegdoening. Die twee globale ten
denties zullen het westen in de komende
jaren in het Midden-Oosten voor onover
komelijke moeilijkheden plaatsen. Zij zullen
van groter ongerief blijken dan de tijdelijke
sluiting van het Suezkanaal en de sabotage
van de Iraaks-Syrische pijpleidingen. Die
technische schade kan worden hersteld,
maar met de politieke zal dat minder ge
makkelijk gaan. Zowel de pijpleidingen als
het kanaal lopen nu eenmaal door de Ara
bische woestijnen en zullen dat blijven
doen.
Inmiddels tikt de Israëlische tijdbom,
brandpunt van alle Arabische gevoelens
van revanche en verongelijktheid verder.
Nu is er ter verdediging achteraf van de
Frans-Britse dctie aangevoerd, dat zij op
dit punt althans een heilzame UNO-inter-
ventie heeft verwekt, die het Arabisch-
ïsraelisch geschil eindelijk uit de wereld
zou kunnen helpen. Ik heb in een vorig
artikel uiteengezet, waarom ik niet aan een
Arabisch-Israelische vredesregeling kan
geloven. Zij die menen, dat de UNO door
haar te langen leste in het veld gebrachte
politiemacht een vredesregeling kan af
dwingen, behoeven slechts de voorwaarden
te lezen door Egypte gesteld en door
Hammerskjoeld aanvaard waaronder
deze politiemacht mag opereren. Die hou
den een onverkorte Egyptische soevereini
teit in.
Maar, zo zeggen de pleitbezorgers van
Londen en Parijs, er moest toch „i e t s"
gedaan worden. De situatie was onhoud
baar. Nasser, een dictator a la Hitier en
Mussolini, voerde een onduldbare chantage-
politiek. Nu is er tussen „iets" doen, en een
wilde sprong in het duister wagen, waar
van de gevolgen niet zijn te overzien, nog
wel enig verschil. Dat de situatie aan het
onhoudbare grensde hetgeen overigens
te wijten is aan het feit, dat de westelijke
grote mogendheden jarenlang „niet s"
hebben gedaan is zeker juist. Maar bij
dat „i e t s" doen, moet men zich niet door
wensdromen laten leiden, zeker niet door
de illusie, dat, als men Gamal Abdel Nasser
van de kaart veegt, het terstond met de
moeilijkheden, die de Arabische landen ons
berokkenen, zal zijn gedaan.
Er lopen namelijk in de Arabische lan
den honderden Nassers rond en als men er
één wegduwt, staat er een ander in zijn
plaats. Zij zijn niet de aanstokers van het
Arabisch nationalisme, maar de vruchten
ervan, symptomen van het pijnlijk tanden
wisselen, dat het nieuwe Arabische natio
nalisme met zich brengt, vol gekrenkte
trots, soms met de beste bedoelingen be
zield, veelal die op de onverstandigste
manier nastrevend, in een gevaarlijk op
stuwende wisselwerking gevangen met de
massa's, die zij heten te leiden, en in hoge
mate onhandelbaar. Maar.de wereld.zal.pas.
van deze onhandelbaarheden verlost wor
den, wanneer het groeiproces in deze ach
tergebleven landen zijn voltooiing nadert,
wanneer geestelijke en materiële ontwik
keling op stoot komt.
Het einde van dat lang en moeizaam
proces, dat het westen zal moeten blijven
aanmoedigen, is overigens nog lang niet in
zicht. En inmiddels zal het westen met deze
moeilijke heren te maken krijgen en
waar dat voor de eigen belangen onver
mijdelijk is tot politieke zaken moeten
komen. Het zal daarbij op situaties stuiten,
waaruit eenvoudig op korte termijn geen
winst te behalen is, waarin men op zijn
best het verlies kan trachten te beperken.
De huidige situatie in het Midden-Oosten
is daar een treffend voorbeeld van. Maar
Een can de kernpunten van het Israelisch-Arabisch geschil: een vluchtelingen
gezin hokt in een lemen hut van een kamp in de Gaza-strook.
Israëlische soldaten eieren bij een kampvuur in de Sinaï de overwinning, die
later slechts een militaire, maar geen politieke zege zou blijken.
Leiden. Kandidaatsexamen Ned. recht:
mej. E. Jesse. Heemstede: mej. R. A. J.
Mees, Groningen, mej. M. A. Pijl, Rotter
dam; mej. E. V. Meeuwisse, Rotterdam; mej.
H. Th. Timmer, Noordwijk aan Zee; mej. H.
C. J. Laeijendecker, Heemstede; W. van
Kooten, Rotterdam; J. J. van der Goes van
Naters, Apeldoorn; R. O. Fock, Delft; H. J.
Muller, Hilversum en C. J. Noë, Den Haag;
doctoraal examen pharmacie mej. M. Kra
nenburg, Rotterdam.
Utrecht. Doctoraal examen geneeskunde:
W. Bontkes, Zwolle; W. J. H. von der Fuhr,
Tilburg; A. C. S. van der Heyde, Vught; J.
C. van der Made, Overschie; F. L. A. Posf-
houwer, Amersfoort; H. Rozenzweig,
Utrecht; J. W. Schaper, Utrecht; L. F. B.
Schooleman, Utrecht; F. K. van Spaendonck,
Tilburg; C. P. Wiskerke, Colijnsplaats; M.
Jongsman, Leiden.
Utrecht. Gepromoveerd tot doctor in de
letteren en wijsbegeerte, op een proefschrift,
getiteld: „Themis", H. Vos, Hoogeveen.
Rotterdam. Bevorderd tot accountant F.
Hoff, Rijswijk en D. J. Punt, Aalst.
ADVERTENTIE
Het symbool van een nederlaag: de
witte vlag op de kanonloop van een
vrijwel onbeschadigde Egyptische
tank in de Sinaï.
wie kan uit de huidige failliete boedel nog
iets redden?
Eén land: de Verenigde Staten. Welke
verwijten men de vroegere Amerikaanse
politiek in het Midden-Oosten ook kan
maken, hoe men ook mag denken over de
Amerikaanse houding jegens de Franse en
Britse bondgenoten, het is onweerlegbaar,
dat ten eerste het Amerikaanse prestige in
de Arabische landen (met mogelijke uit
zondering van Syrië) in zekere zin is ge
stegen. De afkeuring van de Brits-Franse
actie w-as in Arabische ogen een verras
sende rechtvaardigheid. Ten tweede dat
alleen Amerika het economisch ontredder
de Egypte op de been en Nasser uit de ook
voor hem onvoordelige totale omhelzing
van Moskou kan houden. Ten derde alleen
harde Amerikaanse waarschuwingen door
Moskou voldoende ernstig worden genomen
om van al te wikle penetratie-avonturen in
het Midden-Oosten af te zien.
Op deze drie gronden kunnen de Ver
enigde Staten het westelijke verlies beper
ken, in afwachting van gunstiger getij de
precaire situatie in balans houden en enige
greep op Nasser handhaven, mogelijk zelfs
wanneer het ogenblik daar rijp voor zal
zijn, zich van hem ontdoen, zoals zij Perzië
van de wenende prémier Mossadeq be
vrijdden. Er zijn voldoende tekenen om aan
te nemen, dat de Verenigde Staten lering
hebben getrokken uit hun voormalige fou
ten in het Midden-Oosten. Nu de Brits-
Franse actie, hoeveel van haar motieven
ook verdedigbaar zijn, het westen in een
veel ongunstiger positie heeft gebracht dan
voorheen, verdient deze nieuwe Ameri
kaanse aanpak, niet in de laatste plaats om
wille van de westelijke eenheid, alle steun,
ook van Londen en Parijs, waar men zijn
trots weg zal moeten slikken, om door
discrete afzijdigheid de laatste kansen niet
te verstoren.
Het vierde transport Hongaarse vluchte
lingen is vrijdagmiddag om vijf voor drie
uur in Utrecht gearriveerd. Bij deze groep
bevinden zich vele intellectuelen en een
groot aantal kleine gezinnen. Zij zijn on
dergebracht in de Julianahal aan de Croe-
selaan. Het is nog niet bekend hoelang de
vluchtelingen ditmaal in Utrecht zullen
verblijven. Men houdt evenwel rekening
met de mogelijkheid dat de Hongaren lan
ger dan drie dagen in de jaarbeurshal zul
len blijven en hier ook door de politie zul
len worden verhoord.
In Utrecht zal men geen moeilijkheden
ondervinden wanneer het vijfde transport
vluchtelingen direct waarschijnlijk
maandag op dit vierde zou volgen. Men
heeft namelijk een capaciteit van ruim
1200 bedden.
Het vierde transport bestaat uit 545 per
sonen, waarbij 63 gezinnen en ruim 340
alleenstaande mannen.
Verzetsstrijders van 13 jaar
.Vele in Nederland wonende Hongaren
hebben bij de nieuw-aangekomen vluchte
lingen familieleden en kennissen ontmoet.
Bij het transport bevond zich ook een
Hongaars journalist, wiens vader voor de
oorlog dagbladcorrespondent was in Den
Haag. De thans gevluchte jounalist ging
in Den Haag school en beoefende later in
Hongarije zijn beroep. Vier jaar bracht hij
door in Russische en vier in Hongaarse ge
vangenschap. Tijdens de opstand in Hon
garije werd hij bevrijd en nam de leiding
van een verzetsgroep in het achtste district
van Boedapest op zich Onder zijn strijd
makkers bevonden zich ook drie knaapjes
van 13 jaar die even fel vochten als de
ouderen. Russische vlammenwerpers
maakten een eind aan de ongelijke strijd
en de groep vluchtte naar Oostenrijk. Men
is zoveel mogelijk bij elkaar gebleven en
kon, dank zij de medewerking van de Ne
derlandse autoriteiten in Wenen, naar Ne
derland worden overgebracht. Hier neemt
deze groep verzetsstrijders, waaronder ook
de drie jeugdige knapen, een bijzondere
plaats in het vluchtelingentransport in.
ADVERTENTIE
en nimmer
ruw of schraal
Tube 95 cl.
Het is de Hamamelis die het 'm doet
ADVERTENTIE
H a a re m
CENTRALE VERWARMING
JOHNSON OLIEBRANDERS
Jaar-eter
Gisteren heb ik hem gezien: het beest dat
tijd vreet. Hij zat onder mijn bureau en
kwispelde met zijn staart. Ik keek hem
treurig aan, verschoof wat geschrokken in
mijn stoel enhapEen jaar was
voorbij.
Hé, waar was dat jaar nu weer? Zo net
was het vorig jaar en nu is het al volgend
jaar.
Wat had ik niet al willen doen in dat
jaar? Een boek schrijven, een film ontwer
pen, een toneelstuk afmaken, zes korte
verhalen produceren en nu, waar was dat
jaar ineens gebleven?
Ik keek onder mijn stoel, ik voelde tus
sen het tapijt en de vloer, ik zocht achter
de schilderijen, zelfs in de omslag van mijn
broekspijpen, maar nergens was dat ver
miste jaar. Wel vond ik een heel oud jaar
(1937) helemaal verdroogd en beschimmeld
in een oud paar pantoffels achter de cen
trale verwarming. Maar nergens was dat
verdwenen recente jaar, waarvan ik zoveel
verwacht had.
En toen zag ik de Jaar-eter. De Jaar-eter
lag te grijnzen op zijn ktissentje, likte met
een vurig rode tong zijn blikkerende tan
den en keek mij uitdagend aan. „Doe mij
eens wat", leek hij te grommen.
Kom hier, jij veelvraat", zei ik boos.
Maar hij bewoog zich niet. „Geef mij mijn
jaar terug". Maar ik had net zo goed tegen
de elektrische kachel kunnen praten.
Ik riep mijn vrouw. „Kom gauw", zei
ik, „daar is het beest dat mijn beste jaren
heeft opgegeten".
Mijn vrouw haastte zich de kamer in.
„Waar?"
„Daar, onder het bureau".
„Je droomt". Ze legde een koele hand op
m.ijn voorhoofd. Neem je temperatuur op.
Ik zei nog. dat je je schoenen op tijd had
moeten laten bezolen. Neem maar twee
aspirientjes in warm water".
„Maar zie je hem dan niet? Met zijn vu
rige ogen, spitse tong, valse klauwen en
gezwollen pens? Twee oorlogsjaren, zeven
na-oorlogsjaren, drie vóór-oorlogsjaren,
twee maal driehonderdvijfenzestig dagen,
met nog een paar schrikkeldagen er bij.
Honderdvierenveertig maanden, meer dan
zeshonderd wekenIk huilde bijna.
„Onzin. Je ijlt. Er bestaat geen beest dat
tijd eet".
„En waar zijn ze dan gebleven, die
jaren?"
„Je hebt ze gewoon versnipperd, ver
kwist, verspild. Ga nou even rustig liggen,
met de reisdeken over je".
Ik keek naar de Jaar-eter. Het ondier
opende zijn bek triomfantelijk en begon
toen geleidelijk te vervagen.
Even later was de plek leeg.
Mijn vrouw zegt, dat het koortsvisioenen,
zijn, de dokter spreekt van projecties van
labiele schuldgevoelens, maar ik heb het
gezien, het beest dat tijd vreet.
Waar zijn die jaren anders gebleven?
H. B. Fortuin
(Van onze correspondent in Wenen)
Op het ultimatum van het Hongaarse leger, dat gisteravond afliep, heeft
het secretariaat van de ministerraad geantwoord met het verzoek om de
termijn met nog 48 uur te verlengen, omdat er een nieuwe -egering zou
worden gevormd. Binnen twee dagen echter zal het nieuwe kabinet op
het ultimatum antwoorden. Vooral in Boedapest verspreiden zich de ge
ruchten, dat het kabinet-Kadar weldra demissionair wordt. Men veronder
stelt aldaar, dat Radar niet meer als premier zal optreden, wel echter als
eerste secretaris van de communistische partij. Als kandidaten voor het
ambt van premier worden genoemd: de vroegere staatspresident Tildy, de
voorzitter van de kleine boerenpartij, voorts de twee ministers in het laatste
kabinet van Imre Nagy, namelijk Zoltan Szanto en prof Lukacs, twee
communisten, die overtuigde anti-dalinisten zijn. Lukacs speelde een rol
in de Petöfi-club en zat tezamen met Imre Nagy in het Joegoslavische ge
zantschap, waarna zij werden ontvoerd. Zij zijn evenals Nagy in Roemenië.
Diplomatieke kringen ontkennen de aanwezigheid van de Russische gene
raal Serov in Boedapest. Daartegenover wijst men op de grote invloed van
de vroegere Tass-correspondent, Diakov, die Radar volkomen in zijn
macht zou hebben.
FlfVICTP nntvAPrflpn fpriltf weer naar hun fabrieken en bedrijven te
UillVUO UCI1 ICI zijn gegaan) maar zij kunnen er niet wer-
Dan rug, keel en borstje
inwrijven met
De minister van Economische Zaken, A.
Apro, zal waarschijnlijk niet terugkeren,
daar hij al sinds vier dagen zenuwziek is
en in 'n oprichting moest worden opgenomen
Ook de vrouw van Kadar heeft een zware
zenuwaanval gehad en bevindt zich in een
sanatorium. Om de middenstand voor zich
te winnen heeft het communistische bewind
verklaard, dat Rakosi en Geroe de kleine
neringdoenden ten onrechte hebben ge
ruïneerd. In 1949 waren er nog 367.000
middenstandsbedrijven, maar in 1955
nog slechts 51.000.
De hoge belastingen hadden tot ge
volg, dat de middenstanders ófwel failliet
gingen, ófwel gedwongen waren hun zaken
aan de staat af te geven. Het huidige be
wind zal nu echter steun willen geven,
vooral door een rechtvaardiger belasting-
politiek. Tevens wordt het recht van ver
gaderen, alsmede de vrijheid van pers en
van meningsuiting officieel erkend, maai
de vergaderingen moeten drie dagen van
te voren bij de betreffende instanties wor
den gemeld. Tegen overtreding wordt ge
dreigd met zware gevangenisstraf van zes
maanden tot vijf jaar. Om de bevolking
verder nog gunstig te stemmen, heeft Pözse,
de nieuwe plaatsvervangende minister van
Binnenlandse Zaken, 42 A.V.H.-officieren
ontslagen en uit de politie verwijderd. Ook
zal het gehate Stachanov-systeem worden
opgeheven. De lonen zullen berekend wor
den volgens wei-kuren en op basis van de
productiviteit. De mijnwerkers worden
herhaaldelijk opgeroepen om zoveel moge
lijk kolen af te leveren, daar hiervan
de naaste toekomst van het land afhangt.
Met uitzondering van een paar fabrieken,
waar nog gestaakt wordt uit protest tegen
de arrestatie van de twee arbeidersafge
vaardigden, schijnen de meeste arbeiders
ken bij gebrek aan stroom en kolen. Ver
scheidene hotels in Boedapest zijn zonder
licht en in enkele ziekenhuizen kunnen de
zalen niet meer worden verwarmd.
Bloedige botsingen
In de provincie echter schijnt het nog
niet rustig te zijn. In de stad Miskolc is het
tot zeer bloedige botsingen gekomen, waar
bij de commandant van de A.V.H. Sandor
Oprendek werd neergeschoten. De stad
brandt op verschillende punten. Tot gis
teren zijn er vijfhonderd doden en meer
dan duizend gewonden te beklagen. Ook
geven de berichten toe, dat steeds meer
Russische soldaten zich bij de verzetsbe
weging aansluiten.
In het Bakony-gebergte zouden twee tot
drieduizend Russen naar de partisanen zijn
overgelopen. Het grootste aantal bevindt
zich in de omgeving van Pees en vooral
in het Mecsek-gebergte, waar vijf tot zes
duizend Russische soldaten in contact staan
met de vrijheidsstrijders. Ook in Boedapest
schijnen Russische soldaten te deserteren.
Men spreekt daar over vier tot vijfhonderd
man, die zich burgerkleren hebben aange
schaft en zijn verdwenen. Op grond daar
van is er gisteren op het vliegveld van Boe
dapest een afzonderlijke afdeling Russische
militaire politie geland.
WENEN (United Press). Radio-Boeda-
pest deelde in een uitzending vanmorgen
om tien uur mede dat in de Zuidhongaarse
stad Kecsemet gisteren een groep contro-
revolutionairen was gearresteerd. Vandaag
worden de arrestanten voor het standge
recht gevoerd.
De radio las vervolgens de tekst van
een artikel in Nep Szabadsag voor, waarin
gezegd wordt dat de standrechtbanken
slechts personen kunnen veroordelen die
op heterdaad worden betrapt.
Alle aangeklaagden hebben het recht op
verdediging, aldus het blad. Het hof kan
behalve tot de doodstraf ook straffen tus
sen de tien en vijftien jaar geven. Een be
roep op de uitspraak is niet mogelijk, er
kan alleen genade worden verleend.
Indien het hof beslist tegen de „genade",
moet de doodstraf binnen twee uur wor
den voltrokken.
BONN (DPA/UP) - De Westduitse bonds
dag heeft met algemene stemmen de ver
dragen inzake terugkeer van Saarland
naar West-Duitsland in tweede en derde
lezing goedgekeurd. De politieke aanslui
ting van Saarland bij de bondsrepubliek
wordt op 1 januari van kracht. De econo
mische aansluiting volgt drie jaar later.
Op 21 december gaat het wetsontwerp
naar de „Bundesrat" (Eerste Kamer). Goed
keuring van dit orgaan is niet noodzake
lijk. De Franse Nationale Vergadering en
het Saarlandse parlement hebben het ver
drag al geratificeerd.
Vrageti van Kamerlid
Het lid van de Tweede Kamer de heer
Bachg heeft aan de minister-president
schriftelijk gevraagd of het juist is dat aan
het communistische dagblad ,,De Waar
heid" nog steeds van overheidswege mede
delingen ter publikatie worden verstrekt
en zelfs advertenties en/of mededelingen,
voor welker publikatie de overheid betaait.
De heer Bachg meent dat de overheid
geen kopij en financieën dient te verstrek
ken aan een blad, dat er stelselmatig op uit
is, door misbruik van rechtsstaat en demo
cratie, ons nationaal bestel te ondermijnen.
Hij verzocht minister Drees zo snel mo
gelijk hieraan een eind te willen maken.
ADVERTENTIE
