Hervormde Synode dankbaar voor
bezinning over Nieuw-Guinea
Wat Full Speed
Poets
r~
Van dag tot dag
Verdelim
Staalindustrie
2-6
Voorstel tot intrekking van oproep
met 48 tegen 5 stemmen verworpen
3
(dolit
Amerikaanse geleerde naar
de Sovjet-Unie gegaan
Thans brengt
Full Speed als nieuwe
serie plaatjes
„De Auto in de
moderne tijd"
Vehhcdk
m
Nixon in Wenen
aangekomen
Zijn komst luidt groter
Amerikaanse hulp in
Russische goudverkopen in
Londen gemeld
^Praatótoel
Zorgwekkende economische
toestand in Hongarije
Louis Armstrong blies
5000 pond sterling bijeen
DONDERDAG 20 DECEM
BER 1956
Het is onbegrijpelijk, dat de Britse re
gering geen beter plan. voor de pacificatie
van Cyprus heeft kunnen bedenken, dan de
verdeling van het eiland in een Grieks en
een Turks gebied.
Verdeling is, in de politiek, altijd een
uiting van verdeeldheid, niet van samen
werking. Na de laatste wereldoorlog zijn
wij, als gevolg van de tegenstelling tussen
Oost en West, blijven zitten met een ver
deeld Duitsland en een verdeeld Korea. In
het door burgeroorlog verscheurde Viet
nam kon de rust alleen worden hersteld
door verdeling van het land in twee afzon
derlijke republieken, Noord- en Zuid-Viet-
nam.
Het geeft een somber beeld van de on
verdraagzaamheid in de hedendaagse sa
menleving en. van het gebrek aan poli
tiek vernuft bij het zoeken haar oplossin
gen dat men het antwoord op alle
vraagstukken van verdeeldheid alleen weet
te vinden in geografische verdeling. Span
prikkeldraad tussen de twee partijen in
een conflict en laat ieders haan op zijn
eigen gebied koning kraaien dat schijnt
als hèt recept te worden beschouwd.
Bij>zonder bevreemdend is het, dat de
Britse regering juist op dit ogenblik het
voorstel van verdeling van Cyprus doet,
want vlak bij huis is zij er de laatste da
gen aan herinnerd, dat een dergelijke op
lossing géén oplossing is. Ierland is inder
tijd, bij gebrek aan eensgezindheid omtrent
een betere formule, óók verdeeld en nu
35 jaar later heerst er nog steeds geen
werkelijke vi'ede tussen Noord-Ierland en
de Ierse Vrijstaat en hebben wij pas weer
kunnen lezen over het optreden van Zuide
lijke terroristen in het Noorden.
Had de Britse regering, met dit beeld
voor ogen, de Cyprioten niet iets beters en
iets houdbaarders kunnen voorstellen dan
dit kaduke ezelsbruggetje? Cyprus vormt
voor de hele westelijke wereld een belang
rijk strategisch-militair steunpunt. Het
kan dit op den duur alleen blijven indien
de bevolking van het eiland loyaal mee
werkt. Als één geheel, en niet als twee
door prikkeldraad gescheiden groepen.
Door ons blad gepubliceerde berichten
over de mogelijke vestiging van een staal
fabriek van buitenlandse herkomst in Vel-
sen hebben reacties gehad, die in één op
zicht volkomen gelijkluidend waren: name
lijk afwijzend. Wij noemen met opzet hier
bij nog niet dadelijk de naam van die
buitenlandse firma, omdat een deel der
afwijzende reacties niét, een ander deel
echter wel degelijk met die naam te maken
had.
Voor zover de uitspraken, al of niet offi
cieel, practische bezwaren golden, waren
zij gebaseerd op de speciale plaats van
vestiging en gingen zij niet in tegen het
denkbeeld in het algemeen van een nieuwe
staalindustrie in Nederland.
De bezwaren tegen de plaats, voort
komend uit de penibele situatie waarin de
woonkern rondom het Noordzeekanaal zou
komen te verkeren, vallen gemakkelijk te
onderschrijven. Minder logisch lijkt het
bezwaar, voortkomend uit de vrees voor
conjunctuurschommelingen. Want de eco
nomische betekenis van de staalindustrie
in Nederland, Europa en de wereld kan
moeilijk tot zwartgallige verwachtingen
aanleiding geven, gezien de toenemende
behoefte aan het produkt.
Een andere, veel belangrijker kwestie is,
waarom de uitbreiding van de Nederlandse
staalproduktie een buitenlands initiatief
zou moeten zijn. Als Nederland zulke gun
stige voorwaarden biedt voor een nieuwe
staalindustrie, waarom zouden Nederland
se industriëlen dan niet, met Nederlandse
of Benelux-coöperatie op technisch en
financieel terrein, deze kans grijpen en de
Nederlandse staalindustrie op deze wijze
een belangrijker aspect geven? Zij staat
nog ver achter bij de staalindustrieën
van Duitsland, België en zelfs Luxemburg.
De ligging van Nederland en zijn haven-
outillage zijn van dien aard, dat de erts-
aanvoer en de afvoer van het produkt
voordelig zijn. Anders zou trouwens de
buitenlandse interesse niet zijn gewekt.
En tenslotte: de naam Krupp is ge
noemd. De sentimentskwestie komt daar
door een scherp woord meespreken. Alleen
al uit psychologisch oogpunt zou men de
vestiging van dit bedrijf in Nederland moe
ten voorkomen.
De mogelijkheid bestaat echter, dat men
in het kader van de Europese Gemeenschap
voor Kolen en Staal zulk een vestiging
niet op louter sentimentsoverwegingen kan
weigeren
Een reden temeer om de belangen van
die gemeenschap door een Nederlands ini
tiatief te honoreren.
ADVERTENTIE
maakt U doodmoe
en ondermijnt Uw
gestel. U bent er het
vlugst van af met
Op een woensdagmiddag gehouden pers
conferentie in Den Haag heeft de praeses
van de Generale Synode der Nederlands
Hervormde Kerk voorlezing gedaan van
een stuk, waarin verslag wordt uitge
bracht over de maandag en dinsdag ge
houden besprekingen van de reacties op
de synodale oproep tot bezinning over
Nieuw Guinea.
Aan het verzoek, gericht tot de ambte
lijke vergaderingen deze oproep te bespre
ken en rapport uit te brengen, is door alle
classicale vergaderingen en vele provin
ciale kerkvergaderingen voldaan. Deze
rapporten werden in handen gesteld van
een commissie van rapport, die een eind
rapport uitgaf, dat een samenvatting van
al deze reacties inhield en antwoorden
voorstelde. Eindrapporteur was ds. J. Vink.
De synode sprak zich in het algemeen
vóór de behandeling van dit rapport uit.
Uit deze discussie resulteerden twee voor
stellen. Het vérstrekkende voorstel van ds.
H. J. Smit uit Genderen, om het stuk in te
trekken en schuld te belijden, dat de kerk
in onrust is gebracht, werd verworpen met
48 tegen 5 stemmen. Daarna aanvaardde de
synode met 45 tegen 8 stemmen het voor
stel van de praeses om het rapport tot
grondslag te nemen voor de te formuleren
conclusies.
De conclusies, waartoe de synode kwam
zijn de volgende: de synode uit haar grote
dankbaarheid voor het feit, dat aan haar
oproep tot bezinning in zo brede kring
gehoor is gegeven. Zij deed deze oproep
uitgaan in het geloof, dat de heerschappij
van Christus alle terreinen van het leven
omvat, en dat ook het vraagstuk Nieuw
Guinea de aandacht van kerk en volk moet
hebben. Deze aandacht heeft tot nu toe
vaak ontbroken. Vervolgens constateert de
synde, dat in vele kringen bezorgdheid tot
uiting kwam over de wijze waarop de op
roep voorbereid, geformuleerd en aan de
orde werd gesteld. Hierover wil de synode
het volgende aan de ambtelijke vergaderin
gen meedelen: het blijkt, dat het recht en
de plicht om een dergelijke oproep te doen
uitgaan vrij algemeen is erkend. Moesten
de classicale vergaderingen in een zo ge
wichtige zaak niet worden geraadpleegd?
zo vroegen zeer veïen. Dat er geen ver
plichting in deze bestond, staat vast. Kerk-
ordelijk wordt het aan het beleid van de
synode overgelaten. Waar het hier een
oproep tot bezinning betrof, leek het de
synode onjuist dit te doen. Men kan toch
niet eerst aan de classicale vergaderingen
vragen zich te bezinnen of men zich zal
gaan bezinnen. Er werd in vele classicale
vergaderingen bezwaar tegen gemaakt, dat
een aantal raden niet gehoord werd. De
conceptoproep is echter wel aan de raad
voor kerk en overheid voorgelegd.
Met zijn opmerkingen is rekening ge
houden. De zendingsarbeiders op Nieuw-
Guinea werden in april 1956 ingelicht.
Rechtstreekse raadpleging werd achter
wege gelaten. Ook het raadplegen van de
bevolking van Nieuw-Guinea was niet
mogelijk. Dit hangt samen met de struc
tuur van de maatschappij op Nieuw-Gui
nea. Tot wie menen, dat het tijdstip van
publikatie ongelukkig was, zegt de synode
dat overwegingen van opportuniteit en
urgentie geen beslissende rol hebben ge
speeld. Indien men daarmee wel in ern
stige mate rekening had gehouden, zou het
stuk te zeer in het politieke vlak zijn
getrokken. De synode neemt de waarschu
wing van vele kerkelijke vergaderingen
bij het spreken op politiek terrein grote
omzichtigheid te betrachten, gaarne ter
harte. Men zal echter moeten erkennen,
dat dit spreken - immers haar recht en
haar plicht - noodzakelijk met zich brengt
zich in netelige kwesties uit te spreken.
Helaas werd, zoals terecht door vele ker
kelijke vergaderingen is opgemerkt, het
stuk bekend door radio en pers, vóór het
de ambtelijke vergaderingen bereikte. Het
vrijgeven van de oproep voor publikatie op
zo'n vroeg tijdstip geschiedde opdat geen
verkeerde conclusies getrokken zouden
worden uit het - noodzakelijk kort gehou
den - verslag van de synodale besprekin
gen, die vrijgegeven waren.
Status quo onaanvaardbaar
De synode heeft ten opzichte van de
kwestie Nieuw-Guinea geen oplossing wil
len geven, zoals velen menen. Alleen de
handhaving van de status quo heeft de
synode onaanvaardbaar geacht.
Wel heeft de synode het voorstel aan
vaard om aan de raad voor kerk en theo
logie te verzoeken zich nader te bezinnen
op de verhouding van kerk en overheid,
zowel bijbels-theologisch als naar de be
lijdenis der reformatie, in verband met
artikel 36, dat betrekking heeft op de taak
van de overheid. In deze bezinning zal het
dienen te gaan om richtlijnen en grenzen
voor het spreken der kerk op sociaal-
ethisch en politiek terrein en in verband
met de vragen van het kolonialisme.
In antwoord op de vraag van een der
verslaggevers hoe de reactie van de gene
rale synode is op het nieuwe schrijven, dat
het landelijk comité van bezwaarden tot
haar heeft gericht, deelde ds. De Ru mee,
dat de generale synode besloten heeft deze
brief voor kennisgeving aan te nemen op
grond van het feit dat aan de argumenten
van dit comité uitvoerig en terdege aan
dacht is besteed en hieraan langdurige be
sprekingen werden gewijd.
„Partij-politieke overwegingen", zo werd
nog verder meegedeeld, „hebben bij het
opstellen van de oproep geen rol gespeeld.
Indien de synode meent dat zij deze in
naam van het Evangelie wereldkundig
moest maken, dan wordt het een plicht
voor haar dit te doen. Wanneer de in de
oproep neergelegde zienswijze dan toevallig
overeenkomt met die van de Partij van de
Arbeid, dan is daaraan niets te doen en
kan de synode er tóch niet van worden
beschuldigd, politiek te hebben bedreven."
STOCKHOLM (United Press) De 47-
jarige Amerikaanse professor Orest Stephan
Makar heeft zijn Amerikaans staatsburger
schap opgezegd en uitgelegd dat hij Rus
sisch staatsburger wil worden, zo heeft een
woordvoerder van de Amerikaanse ambas
sade te Stockholm bekend gemaakt. Makar
is met zijn vrouw uit Stockholm naar Mos
kou vertrokken na zijn Amerikaanse pas
poort per post naar de ambassade te heb
ben gestuurd.
In een interview met het Zweedse com
munistische dagblad Ny Dag heeft Makar
verteld dat hij bij de studie van de Rus
sische wetenschappelijke litteratuur op
zijn terrein, de geodesie aardkunde
tot de slotsom was gekomen dat de Sovjet-
Unie de beste mogelijkheden biedt voor
onderzoekingen. Hij hoopt er een professo
raat te krijgen.
ADVERTENTIE
Full Speed de sigaret die
door zijn pure virginia-kwa-
liteit steeds meer rokers tot
zich trekt komt nu met een
serie autoplaatjes, die werke
lijk alles slaat!
Het album bij deze nieuwe
serie verschijnt binnenkort.
Het is nóg mooier uitgevoerd
dan de beide vorige... Span
nend geschreven! Pakkende
beschrijvingen van races en
rallyes! Experiment en avon
tuur! Met 4 grote gekleurde
platen! (Prijs 1.85).
Bestel het nieuwe album nü
reeds bij Uw sigarenwinkelier.
Deze heeft voor U ook de
vorige albums „De Geschie
denis van de Automobiel"
(Serie I) en „Over Auto's en
Auto-rensport" (Serie II).
let op: de plaatjes van
Series I en II blijven vol-
OQilQop! Aan^plk
Full Speed-doosje kunt U
zien voor welk album
het een plaatje geeft
ADVERTENTIE
Oe
V*°°
ser*
jdx°°v
VIRGISIA
s\9°
ret'
ÏES.
P
re
AÓ9e
bV\x°
oie
c»o
AO?
öt\e*-
^->08
*cco
Ook dit is een reproduktie van een
■fragment van een der meesterwerken
uit het Frans Halsmuseum te Haarlem.
Wij herinneren u daarmee aan onze
prijsvraag „Speurtocht naar schilde
rijen". De volledige opgave met om
schrijving en voorwaarden kan men
vinden in „Erbij" van jongstleden
zaterdag. Tot 5 januari kan men
meedoen.
(Van onze correspondent in Wenen)
Met een grote vertraging landde woens
dag de Amerikaanse vice-president Richard
Nixon op het vliegveld bij Wenen. Hij ver
klaarde onmiddellijk na zijn aankomst: Ik
breng de groeten van president Eisenhower
aan het Oostenrijkse volk alsmede de be
lofte dat Amerika zijn deel zal overnemen
bij de oplossing van het vluchtelingenvraag
stuk.
Nixon onderhield zich ook even met een
Hongaars gezin en zeide: „Ik hoop dat mijn
reis er toe zal bijdragen om u en het grote
aantal van uw landgenoten in de Oosten
rijkse kampen een klein beetje kerst-ver
wachting te brengen".
„Ik wil met de Oostenrijkse instanties
de financiële en economische hulpmaatre
gelen bespreken, die Amerika kan door
voeren om Oostenrijk in zijn zware taak
bij te staan", zo vervolgde hij. „Ik ben
echter ook hier om mij er als ooggetuige
persoonlijk van te overtuigen in hoeverre
de tegenwoordige Amerikaanse immigratie-
wetten veranderd dienen te worden en hoe
hoog het feitelijke aantal vluchtelingen
moet zijn, dat Amerika zal opnemen". Ni
xon heeft als gift van particuliere Ameri
kaanse organisaties 800 kilogram insuline
en cheques ter waarde van 450.000 dolar
meegenomen.
Het is geen geheim, dat het verslag van
Nixon de regering moet steunen om het
nieuwe congres in januari er toe te bewegen
dat er zodanige financiële hulpmiddelen
ter beschikking worden gesteld, waardoor
het voorlopige hulpprogramma in een al
omvattende en zorgvuldig uitgewerkte
hulpactie wordt veranderd.
Het Sovjet-blad „Pravda" had gemeld,
dat Nixon „zonder uitnodiging van de Oos
tenrijkse regering op weg is gegaan", maar
de aanwezigheid van vrijwel de gehele Oos
tenrijkse regering op het vliegveld Schwe-
chat bewees wel het tegendeel.
In Oostenrijk is men algemeen van op
vatting, dat de Amerikaanse hulp pas goed
op gang zal komen en kolossale afmetingen
zal aannemen wanneer Nixon verslag heeft
uitgebracht.
LONDEN (AFP). Volgens de „Evening
Standard" zijn de laatste tien dagen elf ton
goud ter waarde van 55 miljoen gulden
te Londen aangekomen, waar het goud te
gen transferabele ponden is verkocht. Deze
verkopen, aldus het blad, maken deel uit
van een liquidatiebeweging, die aan het
einde van de vorige maand in Zwitserland
is begonnen. Tot dusverre heeft de Sovjet-
Unie in totaal voor ruim 115 miljoen gul
den goud verkocht.
Ai*
/AKKER
SIROOP
Omdat het tegen Kerstmis
loopt, offreer ik u een kerst
verhaal. Het is een echt ouder
wets kerstverhaal. Het gaat
over een oorlogsvlieger in de
kerstnacht, en het is zeer sen
timenteel.
Laat de oorlogsvlieger het
zelf vertellen.
„Zoals u reeds vernomen
hebt, ben ik een oorlogsvlieger.
Ik steeg in de kerstnacht van
1943 op van een basis in En
geland, mijn vaderland, in een
type jachtvliegtuig waarvan ik
mij met de beste wil geen de
tails meer kan herinneren.
Het was een klare nacht met
duizend pinkelende sterren.
Duizend? Ik weet nu, dat het
er veel meer zijn. Doch dui
zend is een woord, dat uitste
kend past bij sterren. Het roept
een sterk beeld van geschitter
en geflonker op en dat was,
wat de sterren d'ie nacht bij
uitstek deden.
Naast mij, aan weerskanten,
zag ik mijn collega's, wier
vliegtuigen star op dezelfde
hoogte en snelheid als het
mijne bleven. Wij vlogen als
een troep ganzen in vaste koers
onder de sterren door en over
een zilveren water van de En
gelse kerstnacht naar de vij
andelijke.
En dit was hetgeen ik in die
kerstnacht overdacht: dat ik
over twee uren weer op de ba
sis hoopte te zijn en dan Helen
zou gaan afhalen van de tele
foonpost op het vliegveld. We
zouden twee dagen verlof heb
ben en die doorbrengen bij
haar ouders. Haar ouders had
den kalkoen. Daar dacht ik in
die kerstnacht aan. Niet aan
Kerstmis, niet zozeer aan
Helen, en niet aan haar ouders,
die ik nog nooit ontmoet had.
Maar wel aan de kalkoen, want
ik was dol op kalkoen.
Wij kregen een melding van
de commandant dat vijande
lijke jachttoestellen op weg
waren naar een punt, dat in
onze koers lag en daardoor
raakte de kalkoen voorlopig
uit mijn gedachten. De ko
mende ontmoeting met de
vijand was namelijk een 'on
zekere factor in mijn kans op
de kalkoen.
Ik dacht zo weinig aan
Kerstmis, dat ik op zeker mo
ment mijn gedachten moest
dwingen tot een conclusie of
het nu 1943 of 1944 was. Het
is trouwens erg moeilijk, in een
jachtvliegtuig dat op de vijand
aanvliegt, precies de datum te
onthouden en daarbij nog" te
beseffen dat er daar ergens
onder in de duisternis een
feest wordt gevierd over alle
grenzen en versperringen heen.
En de sterren waren iedere
nacht zo helder en zo schitte
rend, wanneer men boven de
wolken klom en er een vrij
uitzicht op had. Oorlogsvlie
gers en vliegers in het alge
meen zijn, wat sterren be
treft, blasé.
Zij kwamen in de grau
we morgen als stippen uit
de oneindigheid op ons af, de
vijandelijke vliegers. Hun for
matie viel uiteen op hetzelfde
ogenblik als de onze. Zij scho
ten onder ons door en over ons
heen, en wij deden hetzelfde
bij hen. Wij probeerden achter
hun staarten te komen en zij
achter die van ons. Ik deed dat
met het oog op de kalkoen en
zij deden het misschien om het
ijzeren kruis. Of misschien er
gens anders om, maar wij
deden het in ieder geval ver
woed en hardnekkig, alsof het
om ons leven ging.
En daar ging het dan ook
om.
Wij raakten boven het con
tinent en kregen order om
het gevecht af te breken en
boven zee te hervatten. Wij
deden dat onmiddellijk en zij
waren zo vriendelijk om met
ons mee te gaan,
Boven de glanzende wate
ren van het Kanaal begon het
spel opnieuw en wij konden,
als wij ondersteboven vlogen,
onze eigen schaduwen over het
water zien scheren. Terwijl ik
keek naar een toestel dat bran
dend in de golven dook ik
kon niet onderscheiden of het
vriend danwel vijand was
kreeg ik er een achter mijn
staart en zijn kogels misten
mij op een haar, terwijl ik af
zwaaide. Blij moet gedacht
hebben dat hij mij te pakken
had, want hij bleef in een rech
te lijn klimmen zonder achter
me aan te gaan. Daardoor
kwam ik schuin achter hèm.
Wie kaartliefhebber is, weet
hoe prettig het kan zijn een
lage troefkaart van je buur
man te overbluffen. Dat pret
tige gevoel had ik, toen ik
hem meszuiver onder schot
kreeg.
Mijn hand was op de sehiet-
knop en ik had hem geduren
de drie seconden als op een
presenteerblad.
Misschien was het enkel om
dat het kerstnacht was, maar
in de eerste seconde van de
drie zei een stem die ik niet
horen kon doch des te beter
verstaan legen me: „Zijn
vrouw en twee kleine kinde
ren zitten bij de Kerstboom en
bidden om zijn terugkomst."
Ik zag in de tweede seconde
zijn silhouet. Het silhouet van
de typische oorlogsvlieger, met
leren kap en koptelefoons en
alles wat erbij hoort. Ik zag,
merkwaardig genoeg, ook pre
cies zijn uiterlijk en dat van
zijn vrouw en kinderen. Ik zag
hen als een vier-eenheid, vier
mensen in een wezen, bij el
kander horend en met elkan
der verbonden.
Dat was onzin, ik zag hele
maal niets. Maar ik schoot niet
jn de derde seconde gaf hem
gelegenheid, naar beneden te
duiken en weg te komen uit
mijn schootsveld.
Een collega van hem, die in
de nabijheid was, voorzag mijn
afzwaaien in de andere rich
ting en ving mij op met een
stroom gloeiend lood, die niet
te ontgaan was.
Ik gierde in een omhulsel
van vlammen naar beneden,
naar de zilveren vlakte van
kleine golven, die rustig op mij
wachtten. Golfjes behoeven
voor vlammen niet bang te
zijn, want ze zijn met zovelen.
Mijn weg omlaag werd zon
der schok een weg omhoog.
Met vederlichte stappen snelde
ik een glazen trap op, geleid
en gedreven door vederlichte
wezens in waasdunne nylon
met glanzende gezichten van
uitzonderlijke charme. De gla
zen trap werd een glazen zaal,
een glazen wereld vol nylon en
behulpzame gestalten, vol
vriendschap en gelach.
Zij groepten om mij heen als
opgewonden kinderen en ik
herkende zoveel oude kamera
den en dierbaren, dat ik door
stroomd werd van gelukzalige
veiligheid.
Zij drongen mij met zachte
handen en stralende vreugde
naar een smal figuurtje, dat
afzonderlijk en roerloos wacht
te op onze komst.
En een van hen zei: „Je hebt
je leven gegeven voor een an
der, dat is het beste wat een
mens kan doen. Daarom ben
je meteen hiér gekomen. Her
inner je je de stem, die je zei
dat die ander een vrouw en
twee kinderen had?"
Ik knikte, en de hele troep
kwetterde en snaterde van het
lachen en wees naar dat ene
figuurtje.
„Dat was zij. Het was haar
stem. En nu moet je goed luis
teren. Zij is heel ondeugend
geweest. Die man was hele
maal niet getrouwd."
Het frêle figuurtje deed de
handen van het gelaat en keek
mij aan met rode wangen en
schuldbewuste ogen. Ik ging op
haar toe. Zij was mooier om te
zien dan alles wat ik ooit ge
zien had.
„Dat was een flauwe streek
van je," zei ik.
En ik probeerde boos te
worden door aan de kalkoen
te denken. Maar ik kon niet
meer aan kalkoen denken en
ik kon niet meer boos worden.
Want ik voelde mij gelukki
ger dan ooit." J. L.
Op de
Zoals het klokje....
Ik lees dat Sovjetgeleerden de meest
nauwkeurige klok ter wereld hebben ge
construeerd, een atoomklok, die slechts
één seconde voor of achter loopt in de 300
joar. Ik zal u de details, waar ik zelf geen
woord van begrijp, besparen; genoeg zij
het u, te weten dat het ding het van gas-
atomen hebben moet.
Nu kom ik in de eerste plaats weer op
het punt, waar ik het onlangs in verband
met de telefoon over had. U weet wel: de
telefoon bestaat pas vijfenzeventig jaar en
naar aanleiding daarvan maakte ik de
even spitse als niets ter zake doende op
merking, dat alle mensen die vóór 1882
geleefd hebben, zonder telefoon, geen
jammerlijk beeld van menselijke ellende
hebben opgeleverd.
Hebt u, tot nu toe, zonder die Russische
klok, ellendig geleefd? En zoudt u het nu
heus zo reuze leuk vinden een klok te
hebben die er drie eeuwen voor nodig
heeft om één seconde d'r naast te doen?
Stel dat uw huidige non-atoomhorloge
in drie eeuwen er drie seconden bij in
zou schieten, oftewel (laten wij dat nu
eens met een koene slag uitrekenen) drie
minuten, dat is zestig maal drie secon
den..
Kan u dat iets schelen! A l s het lastig
was, dan zoudt u er over drie eeuwen
toch geen weet van hebben. En wie dan
leeft dan zorgt, zoals de man zei, die zijn
levensverzekeringspolis na twintig jaar te
gelde maakte om met een dame op stap
te gaan.
Mijn horloge loopt vijf minuten per dag
achter, dat is 547500 minuten, of een klei
ne zevenduizend uur, of ongeveer 300 et
malen, of tien maanden per drie eeuwen.
Eerlijk gezegd kan mij dit nu niet zo heel
veel schelen. Bovendien zet ik het iedere
morgen vijf minuten vooruit en die me
thode functioneert best.
Neen, niet om iets van de Russen te zeg
gen, en in alle bescheidenheid, maar die
klok vind ik een uitvinding van niks. Men
had zijn tijd beter kunnen besteden aan
nuttiger uitvindingen: een eierdopje met
straalaandrijving, of een bed met brood
roosterwerking zodat men op een bepaald
iLur met een boog uit zijn sponde gewor
pen wordt, een opvouwbare vingerhoed,
of vitaminen met terugwerkende kracht,
oAlemaal moderne wensdromen, welker
verwerkelijking meer nut zou hebben dan
die nauwkeurigste klok van de wereld.
Trouwens - om het nu maar ineens te
zeggen - IK heb de nauwkeurigste klok
van de wereld. Zij staat al vele jaren stil
en dat brengt mede, niet alleen dat zij nu
tweemaal per etmaal gelijk staat, doch dat
met stelligheid gezegd kan worden dat zij
dat over duizend eeuwen nog zal doen.
Het spijt mij voor de Russen.
Elias
ADVERTENTIE
G eopende-12.30 en 14 - muur. Dinsd. tot i3U srs
(Van onze correspondent in Wenen)
In Hongarije is de toestand catastrofaal.
Hoe slechts de economische omstandig
heden zijn, blijkt wel uit een artikel in het
orgaan van de Hongaarse vakbonden, Nep
Akarat, waarin gesproken wordt over een
dreigende inflatie, tiet blad eist loonsver
hogingen van 10 percent, hogere pensioe
nen en geld-uitkeringen aan werklozen,
alsmede verminderde produktie in de zware
industrie ten gunste van consumptie-goede
ren. „Maar dan dient er ook gewerkt te
worden", zo verklaart het blad. Het partij
blad Nep Czabadsag zegt onomwonden dat
de produktie in Hongarije vrijwel op het
nul-punt staat: er wordt slechts voor 20
percent gewei-kt, doch 20 percent van de
arbeiders vraagt om loon.
Om de kolen-produktie op te voeren
worden duizenden arbeiders aan de ura-
niummijnen onttro' ken en tewerkgesteld
in de kolenmijnen. De regering heeft daar
om een comité opgericht, ter reorganisatie
van de Hongaarse economie. Dit comité
staat onder leiding van minister Apro en
bestaat uit 26 leden, waaronder ook leden
van de ontbonden centrale arbeidersraad
en aanhangers van Imre Nagy. Men ziet
hierin een mogelijk teken dat het nieuwe
kabinet toch een bredere basis zal krijgen,
maar politieke waarnemers in Boedapest
zijn van mening, dat men hiertoe pas in
het nieuwe jaar zal overgaan.
Voor Hongaarse vluchtelingen
LONDEN, (U.P.) Het dinsdagavond
door de Amerikaanse jazztrompettist Louis
Armstrong gegeven concert met medewer
king van het London Philharmonic Orches
tra heeft vijfduizend pond sterling opge
bracht voor het Hongaarse noodfonds. Het
bedrag van het Hongaarse noodfonds van
de lord major was woensdag een miljoen
zeshonderdduizend pond sterling.
