TAD DES LEVENS
Agenda voor
Haarlem
De leerling van Doctor Marciolo
4
J. Diederen
Anje Zijlstra
Kort en bondig
DONDERDAG 31 JANUARI 1957
EXPOSITIES IN DE HOOFDSTAD
Huis in twee dagen onder
de kap
Toepassing van het
„paneelsysteem"
Oud-Nederlandse SS-er te
Aken veroordeeld
Examen
Een speciaal rijbewijs voor
auto-instructeurs?
Speel club wordt heropend
te Baarle Nassau
Kerkelijk Nieuws
UIT ANDERE BLADEN
Rechtspraak
HOOGTEZON
H. J. Maertens N.V.
Plattelandsjongeren
uit Noordholland
Magnetiseuse mag op
zondag autorijden
Invaliden krijgen hulp
van de Paashaas
Onregelmatigheden in
Willemstad
Den Haag wist blijkbaar
meer dan B. en W.
^©ÜCHLDeTandpasfa van standing
Moeilijkheden op tanker
in Freetown
Schepelingen door Haagse
politie bekeurd
8
CONS VERVOLGVERHAAL^
I POOR JOSEPH L. E1NANDE1B y
A HY1BEMDE
De jonge en talentvolle J. Diederen, die
tot 16 februari exposeert in de kunsthan
del M. L. de Boer. is een schilder, die wat
betreft het bouwen van een schilderij, het
gebruik maken van de ruimte van het naar
vier zijden begrensde vlak voor het ver
tolken van zijn sensaties, denkt als een Cé-
zanne. Hij onderscheidt zich van deze
meester door een meer dynamische ge
richtheid. De statistische verticalen en ho
rizontalen zijn hem niet vreemd, wentelen
de vormen echter en koene doorsnijdingen
daarvan door de begrenzingen van het
doek, die herinneren aan Lautrecs werk,
domineren in Diederen's Nederlandse,
meest Limburgse landschappen. Voor
iemand die zich als Diederen wil uitdruk
ken, is het Hollandse landschap wel een
probleem met zijn meestal lage horizon,
rechte wegen, kanalen en sloten, tenzij
men in de luchten evenveel belangrijks
vindt als op de aarde.
Dat Diederen Limburg als onderwerp
koos is geen vlucht uit het vlakke land. Hij
is daar toevallig thuis. Want Diederen
zoekt het ook in de luchten, waarin hij
weerspiegeling en voortzetting vindt van
hetgeen op aarde gebeurt. Naar kleur en
Verf behandeling is ieder landschap een
eenheid. Men kan een landschap zien als
een verloop van kleuren en vormen van
duidelijk tot wazig. Men kan in het gebruik
der schilderkunstige middelen echter
overal op het doek even positief zijn, zoals
Cézanne en nu deze Diederen op zijn ma
nier. Dat hij aarde en lucht toch verschil
lend ondergaat blijkt duidelijk. Geheel
een eenheid is dus niet altijd bereikt al
is deze wijze van voordragen een redelij
ke poging tot omzetten van gevoelens in
schilderijen. De verschillen van sfeer tus
sen een landschap bij de mijnen, een zo
merlandschap en een lentelandschap, zoals
al het werk van Diederen zeer positief van
kleur en vormgeving, pleiten voor de le
vensvatbaarheid van het streven van Die
deren, die mij trouwens in het lenteland
schap zijn doel bereikt lijkt te hebben. Een
schilderijtje van een zee met rotsen trekt
mij persoonlijk door de eenvoud bijzonder
aan. Toch is er iets met een uit de horizon
komende wolk, waarin voor mijn gevoel
iets onechts zit! 't Is voor mij of de schil
der zich hier gedwongen zag een esthetisch
bevredigende oplossing voor goed te ne
men, waarbij door een verder doorwerken
om dat schilderij geheel tot iets levends te
maken mogelijk het reeds bereikte teniet
zou worden gedaan.
In interieurs is van problematiek minder
of geen sprake omdat de visuele benade
ring van de objecten eenvormiger is dan in
de landschappen. Diederen heeft zich zelf
geen geringe taak gesteld. Zijn vooropstel
len van primaire schilderkunstige waarden
drijft hem in de richting van abstracte
kunst. Door zekerheid van gevoelens is
zijn kunst vooralsnog een figuratieve. Ge
zien het resultaat van zijn streven in dat
lentedoek heeft Diederen de grotere vrij
heid van uitdrukken in de abstracte kunst
niet nodig.
Op het ogenblik wordt allerwegen gezocht
naar methoden om de woningbouw sneller
en efficiënter te doen geschieden. Deze
methoden berusten in hoofdzaak erop, dat
men het bouwproces zoveel mogelijk van
de bouwplaats naar de fabriek overbrengt.
Daar kan men onder gunstiger omstandig
heden werken en men kan met toepassing
van machines ook in serie werken.
De Bouwkas Nederlandse Gemeenten is
er na veel voorbereiding in geslaagd een
nieuw systeem voor het bouwen van een
gezinswoningen op het platteland samen
te stellen.
Men heeft een „paneelsysteem" voor
binnenwanden van huizen ontwikkeld, dat
in het begin van 1956 voor het eerst' is
toegepast bij een proefwoning te Peize.
Door dit paneelsysteem, dat zowel de bin
nenmuren als de binnenspouwmuur van de
buitenmuren betreft, is het mogelijk ge
bleken een woning op een vooraf gereed
gemaakte fundering binnen twee dagen
onder de kap te brengen. De resterende
werkzaamheden kunnen nadien binnen,
beschut tegen weersinvloeden, geschieden.
Metsel- en stukadoorswerk komen in
huizen, volgens dit systeem gebouwd, niet
voor. De totale bouwtijd van het huis, bui
ten de fundering, is drie weken. Als laat
ste van een serie van tien proefwoningen
worden thans in Nootdorp een tweetal van
dit soort woningen gebouwd.
IVegeus doodslag in 1945 op
Amerikaanse korporaal
De 43-jarige staatloze mijnwerker Hugo
Peter is woensdag wegens doodslag op een
Amerikaanse korporaal, gepleegd in juli
1945 te Nieuwenhagen in de provincie
Limburg, door een rechtbank te Aken tot
vier jaar gevangenisstraf veroordeeld.
Peter, die eerst luitenant bij de Waffen-
SS is geweest en na zijn desertie sergeant
in het Nederlandse leger had weten te
worden, schoot de Amerikaanse militair
dood in de woning van zijn gescheiden
vrouw. De rechtbank hield rekening mei
verzachtende omstandigheden (D.P.A.).
AMSTERDAM (Gem. Universiteit): Be
vorderd tot arts mevrouw W. de Greeff—
Motshagen. B. Strebus, Amsterdam, en P. H.
W. Sinnige, Schagen. Geslaagd voor het
artsexamen le gedeelte: mevrouw C. M. E.
GiebesMees, mejuffrouw H. E. Mooy, W.
J. Siegel, Amsterdam en W. Huisenga, Pur-
merend; voor het kandidaatsexamen klas
sieke letteren mejuffrouw E. G. Kruseman
Aretz en L. Th. Lehman, Am rdam.
LEIDEN: Geslaagd voor het doctoraal
examen klassieke taal- en letterkunde J. M.
Ch. A. Rotteveel, Den Haag. Kandidaats
examen F wis- en natuurkunde: mejuffrouw
H. T Kingma, Leiden. Idem K: mejuffrouw
G. F. de Vries, Leiden. Idem H: D. E. Vogel.
Leiden. Doctoraalexamen geologie: F. W.
Vlierboom, Den Haag. Doctoraalexamen
sterrenkunde: J. Wolterbeek Muller, Leiden
Doctoraalexamen scheikunde: W. F. Knip
penberg, Leiden (cum laude). Doctoraal
examen natuurkunde: K. J. Damme, Leiden.
Het was nog bij Leffelaar, dat de schil
deres Anje Zijlstra eigenlijk pas goed de
aandacht begon te verwerven, die zij ver
dient. Toch was zij al eerder opgetreden
en vermocht haar werk zeker respect af
te dwingen. Zij was gespecialiseerd op het
dier en haar resultaten waren altijd schoon
te noemen. In ivoor heeft zij dieren gesne
den en deze plastiekjes herinneren aan de
beroemde Japanse netsuke's. De toen bij
Leffelaar geëxposeerde met een beetje
waterverf gewassen tekeningen uit het
circus vermochten echter pas een warm
enthousiasme op te roepen, 't Was of deze
bescheiden en wat verlegen vrouw zich
meer durfde te openen. Zij moet gevoeld
hebben eindelijk voldoende zekerheid in
haar techniek verworven te hebben om
zich meer vrijheid te gaan permitteren.
Haar vertegenwoordiging, na het optreden
bij Leffelaar, op de tentoonstelling van de
Hollandse Aquarellistenkring bleek een
aanwinst voor deze vereniging. Al hebben
haar dan als zodanig aanvaarde aquarellen
toch nog steeds iets van gewassen tekenin
gen, de kleur heeft wel degelijk een functie
in haar werk. Dat blijkt in Santee Land-
weers Tuinhuis, waar Anje Zijlstra tot 14
februari nieuw werk uit het circus en nu
ook van het ballet laat zien. Hoe roept het
oranje-rose van de grond rond een van
boven gezien clowntje toch de kleur van
het circus op, hoeveel sfeer geeft de
vloeiende materie van de waterverf aan
weer andere zaken van haar hand.
Wat betreft Anje Zijlstra's werk, ge
maakt naar het ballet, blijkt het Spaanse
voor haar een nog te weinig begrepen ge
schiedenis. Men mist iets van de mathema
tiek van de Spaanse dans, tot welker vorm
zij nog te weinig doordrong. Tezeer ziet zij
alleen nog de uiterlijke charme. Zij heeft
echter de pech gehad dat, toen haar be
langstelling voor dit onderwerp ontwaakte,
er op het gebied van Spaanse danskunst
hier niet zo bar veel te beleven viel. Het
maken van studies op een Spaanse dans-
cursus als die van Maria Petrelli kan in
haar geval zeer nuttig zijn. 't Is in Anje
Zijlstra's geval slechts een kwestie van
meer begrip, want wat betreft het tekenen
van de bewegende mens of het ook niet
altijd stilzittende dier kan Anje Zijlstra
voldoende.
Bob Buys
De gewestelijk secretaris voor Gelder
land van de Federatie van Nederlandse
Organisaties voor het Personenvervoer, de
heer D. Wisselo, heeft in een bijeenkomst
in Arnhem verklaard, dat er waarschijn
lijk een nieuw rijbewijs voor autorij-
instructeurs zal worden ingevoerd, waar
voor de examens wellicht onder auspiciën
van het Centraal Bureau voor de Afgifte
van rijvaardigheidsbewijzen in Den Haag
zullen worden afgenomen.
De F.N.O.P. is reeds langer dan tien jaar
bezig het de beunhazen op het gebied van
autorijscholen moeilijk te maken, omdat
slechte instructeurs slechte automobilis
ten afleveren. Dat de verkeersonveiligheid
nog steeds toeneemt is mede een gevolg
van het feit, dat er nog steeds geen wet
telijk vastgelegde vestigingseisen voor
autorijscholen bestaan. De F.N.O.P. is van
mening dat het examen voor hel rijbewijs
voor instructeurs niet zwaar genoeg kon
zijn.
Zeer binnenkort zal een van de drie
speelclubs in Baarle-Nassau, die onlangs
door de justitie zijn gesloten, weer open
gaan. Een Zwitser, een zakenman uit
Zürich, heeft het houten gebouwtje van de
kleinste speelclub gekocht en is van plan
binnenkort weer de roulette te laten draai-
en.
Ned. Herv. Kerk
Beroepbaarstelling. De heer P. Jansen,
vicaris, Prins Hendriklaan 11, Bergen N.H..
is beroepbaar.
Gcref. Kerken
Aangenomen naar Wetsinge-Sauwerd G.
v. d. Berg, kand. te Amsterdam, die be
dankte voor Heer Hugowaard.
Gcref. Gemeenten
Bedankt voor Nieuwerkerk-Oosterland
H. Rjjksen te Vlaardingen.
De Nieuwe Haarlemse Courant schrijft
onder de titel: „Incident": Voor de Haar
lemse politierechter heeft zich (gisteren)
een klein incident afgespeeld, dat op zich
zelf misschien niet heel belangrijk is,
maar als symptoom toch wel kenmerkend.
De officier van Justitie ondervroeg de be
klaagde, een dame met een licht Duits ac
cent, die ervan beschuldigd werd een
buurman met water gegooid te hebben.
Toevallig bevond dat water zich in een
zogeheten „bevrijdingsbeker". De officier
van Justitie achtte het nodig de beklaagde
op sarcastische wijze de vraag te stellen,
waarom zij nu juist een „bevrijdings
beker" had gebruikt. Beklaagde antwoord
de daarop, dat zij zes jaar in een concen
tratiekamp had gezeten en derhalve ook
behoefte had aan een symbool van de
vrijheid. De officier in kwestie stapte snel
op een andere vraag over en eiste een
milde straf.
Wie herhaaldelijk de zittingen van de
rechtbank of van de politierechter mee
maakt, zal moeten toegeven, dat dergelijke
opmerkingen een ontsierend onderdeel
uitmaken van de houding van verschil
lende leden van het Openbaar Ministerie.
Herhaaldelijk komt het voor, dat beklaag
den hatelijke of sarcastische opmerkingen
te horen krijgen, die buiten de feitelijke
behandeling van de aanhangige zaak om
gaan. Het lijkt of de vertegenwoordigers
van het Openbaar Ministerie en soms
helaas ook van de zittende magistratuur
de beklaagde beschouwen als iemand
die reeds veroordeeld is maar zelfs dan
nog zou een dergelijke houding misplaatst
zijn.
Men vergete niet, dat een beklaagde een
mens is, en wel een mens die ervan ver
dacht wordt een fout begaan te hebben
en die derhalve door de rechter ter ver
antwoording wordt geroepen. De beklaag
de heeft zijn eigen rechten, ook al worden
die door de omstandigheden waarin hij
zich bevindt weliswaar niet met opzet,
maar toch in feite om gevoelsredenen be
knot. De rechter heeft onder meer tot
taak, de menselijke rechten van de be
klaagde te beschermen tegen iedere aan
tasting daarvan, juist omdat een ver
dachte zo kwetsbaar is. Het Openbaar Mi
nisterie klaagt aan, draagt de beschuldi
ging voor en tracht die waar te maken,
maar behoort niet in de fout te vervallen,
de beklaagde opzettelijk en zonder rede
lijke motieven in een ongunstig daglicht
te plaatsen.
Te vaak krijgt men ter terechtzitting de
indruk, dat behalve het Openbaar Mi
nisterie ook de rechtbank zelf aanklaagt.
De beklaagde staat te vaak tegenover een
reeds bij voorbaat vijandige rechter. Een
duidelijker scheiding van aanklager en
rechter zou hierin al verbetering kunnen
brengen. Het Openbaar Ministerie neemt
niet geheel terecht aan dezelfde zijde van
het beruchte hekje plaats als de rechter,
zij het dat hij een afzonderlijk tafeltje
heeft, dat echter weer tegen de groene ta
fel van de rechtbank is geschoven. Hij
komt veelal samen met de rechtbank bin
nen uit dezelfde raadskamer. Dit werkt
verwarrend voor de verdachte. Het doet
hem al bij voorbaat twijfelen aan de ob
jectiviteit van de rechtbank.
ADVERTENTIE
VERKOOP EN VERHUUR
NASSAUSTRAAT 5 - TELEFOON 15220
Op woensdag 6 februari zullen de Chris
telijke Plattelandsmeisjesbond en de
Christelijke Jonge Boeren- en Tuinders
organisatie hun jaarvergaderingen en een
gecombineerde bondsdag houden in ge
bouw „Cultura" te Haarlem. Voor de dames
spreekt des morgens Mia van Oostveen en
voor de jongens behandelt dr. ir. L. J. van
Dijk de planologische ontwikkeling van
Noordholland. De bondsdag is gewijd aan
ontspanning. De Amsterdamse architect
publicist A. Ingwersen spreekt over „Mo
derne jeugd en toch Christelijk. De Dia
bellis zorgen voor het muzikale gedeelte.
Ds. Joh. Bronsgeest spreekt een slotwoord
over „Gezegende verhoudingen".
Betekent dat een erkenning,
vraagt Kamerlid
Onlangs is gebleken dat aan een magne
tiseuse ontheffing was verleend van het
zondagsrijverbod. Het Tweede Kamerlid
de heer Lamberts heeft nu aan de minister
van Verkeer en Waterstaat gevraagd of uit
het verlenen van deze ontheffing gecon
cludeerd mak worden, dat de minister een
magneteuse, dus iemand, die onbevoegd is
om de geneeskunde uit te oefenen, dezelfde
rijbevoegdheid verleent als huisartsen, art
sen-specialisten en verloskundigen.
Indien deze vraag bevestigend wordt be
antwoord, betekent dit dan, dat de over
heid door de ontheffing te verlenen in fei
te het onbevoegd uitoefenen van de ge
neeskunde sanctioneert en zelfs bevordert
en is de minister niet van mening, dat deze
ontheffing niet verleend had moeten wor
den? zo vraagt de heer Lamberts.
Vertegenwoordigers van het Algemene
Nederlandse Invalidenwagenfonds zullen
Prinses Beatrix een chocolade paashaas
van een halve meter aanbieden, ter in
leiding van een actie, die het fonds wil
voeren om ieder gezin van Nederland een
kleinere, niet in eetbaar materiaal uitge
voerde paashaas te doen bezorgen, die
men voor f 0,85 van het fonds kan kopen.
De opbrengst zal worden bestemd voor de
aankoop van invalidenwagens. „Iedere in
valide een eigen wagen", is de leus van de
stichting. Er zullen 5000 wagens, waarvan
de kosten op ongeveer twee miljoen gul
den worden geraamd, nodig zijn om dit
doel te kunnen verwezenlijken.
Onlangs heeft het Tweede Kamerlid de
heer Van Lienden aan de ministers van
Financiën en van Justitie gevraagd of het
juist is dat na een in 1954 in de gemeente
Willemstad door de centrale accountants
dienst van het ministerie van Financiën
ingesteld onderzoek is gebleken, dat door
een aannemer, belast met werkzaamheden
naar aanleiding van de stormvloedschade,
onregelmatigheden ten nadele van het rijk
zijn gepleegd.
De ministers hebben daar onder meer
op geantwoord, dat bij de justitie de in
druk bestaat, dat de omvang van de ver
moedelijk gepleegde fraude beperkt had
kunnen worden door betere controle van
gemeentewege.
Een raadslid heeft thans over deze zaak
inlichtingen aan B. en W. van Willemstad
gevraagd.
Het college heeft geantwoord, dat zijner
zijds niets bekend was omtrent vermoede
lijk gepleegde fraude.
Na de watersnoodramp heeft het college,
om het herstel en opruimingswerk onmid
dellijk ter hand te doen nemen, aan twee
firma's opdracht gegeven het werk te or
ganiseren en daarmede direct te beginnen.
Daar de gemeente niet beschikte over een
dienst openbare werken, heeft het college
van B. en W. de directie over het werk
opgedragen aan de n.v. Grontmij te Zwolle.
B. en W. verklaren, dat zij nimmer de
claraties betaalbaar hebben gesteld zonder
dat deze eerst door de n.v. Grontmij. deug
delijk waren verklaard.
Voor deze directievoering heeft de ge
meente enige tienduizenden guldens be
taald.
Het college meent, dat een betere con
trole niet denkbaar was. Het heeft de n.v.
Grontmij aansprakelijk gesteld voor het
financieel nadeel dat aan de gemeente be
rokkend werd.
Tenslotte delen B. en W. mede, dat er
redenen zijn om aan te nemen, dat in Den
Haag reeds in 1953 iets bekend was om
trent vermoedelijke onregelmatigheden. In
juli 1954 heeft de rijksaccountantsdienst
zich voor het eerst bij het gemeentebestuur
gemeld. Het daarna ingestelde onderzoek
heeft zoveel tijd gevergd, dat het college
van B. en W. thans nog steeds niet in staat
is de gemeenteraad volledig in te lichten.
ADVERTENTIE
Tube
35-70ct
Met grote ogen staarde Lodo naar de muis, die op het laken van doctor Marciolo's
bed rondsprong. Goeie grutjes... wat had hij nu weer fout gedaan?.'
Hij strekte zijn hand uit en de muis sprong erop; daar zat het diertje rechtop en
bewoog zijn pootjes. Het leek wel, of hij iels zeggen wou.
Maar xoat, dat begreep Lodo niet. Hulpeloos keek hij naar het diertje. 55-56
De Haagse politie heeft zich bezig ge
houden met een geval van insubordinatie
aan boord van de Nederlandse tanker
„Theobaldius". De moeilijkheden deden
zich op 25 november voor in de haven van
Freetown, Zuid-Afrika. De scheepsverkla-
ring, die daar is opgemaakt door de Neder
landse consul en de kapitein van de tanker,
is naar de Haagse politie gezonden, omdat
de tankers van Shell-Nederland Den Haag
formeel tot thuishaven hebben.
Op 25 november van het vorig jaar
meerde de „Theobaldius", die, komende uit
Iran, om de Kaap was gevaren, aan de
steiger in Freetown. Door omstandigheden
kon de bemanning geen gelegenheid tot
passagieren worden gegeven, hetgeen niet
in goede aarde viel, omdat deze beman
ning ook in Djiboeti niet in de gelegenheid
was gesteld van boord te gaan. De kapitein
gaf de mannen verlof zich wat op de stei
ger te vertreden. E-n zestal ging deson
danks de stad in. Toen het schip zou ver
trekken, waren deze mannen nog niet te
rug, waarop een signaal met de stoomfluit
werd gegeven. Op een draf kwamen de
mannen aanlopen en drie slaagden er in
op het schip te springen, waarvan de tros
van de voorsteven reeds was losgemaakt.
De vierde sprong mis en viel in het water.
De stuurman gaf echter bevel ook de ach
terste tros los te maken, omdat het schip
niet langer aan de steiger mocht blijven
liggen. De bemanning meende toen, dat de
laatkomers zouden worden achtergelaten
en pleegden verzet, waarbij kapitein en
officieren werden bedreigd. Twee mannen
sprongen van boord om de drenkeling op
te pikken, hetgeen hun gelukte. Plet
machinekamerpersoneel weigerde aan de
orders te gehoorzamen. Vier schepelingen
bleven tenslotte op de steiger achter. Zij
werden door een sleepboot opgehaald, maar
toen eiste de bemanning van de tanker,
dat er eerst ter plaatse een scheepsver-
klaring zou worden opgemaakt, hetgeen
geschiedde.
Toen de „Theobaldius" in Hamburg
meerde, monsterde de bemanning vrijwel
geheel af, met uitzondering van de officie
ren en het civiele personeel.
De Haagse politie heeft de achterblijven-
den daar gehoord en later in Den Haag
drie van de afgemonsterde schepelingen
aangehouden. Tegen tien schepelingen is
thans proces-verbaal opgemaakt, wegens
opzettelijke ongehoorzaamheid, insubordi
natie, opruiing en bedreiging.
KEGELINGSCOMMISIE VOOR
STAATSEXAMENS MUZIEK
Bij beschikking van de Minister van On
derwijs, Kunsten en Wetenschappen is inge.
steld de „Regelingscommissie voor de staats
examens voor muziek 1957". In deze com
missie zijn benoemd:
tot lid en voorzitter: mr. J. Daniskas, in
specteur voor het muziekonderwijs te Rotter
dam;
tot lid: prof. H. F. Andriessen, directeur
van het Koninklijk Conservatorium voor
Muziek, te 's-Gravenhage; W. C. N. Andries
sen, oud-directeur van het Amsterdams Con
servatorium te Amsterdam, K. van Baaren,
directeur van het Utrechts Toonkunstenaars
conservatorium te Bilthoven; J. A. Crolla,
directeur van het Stedelijk Muzieklyceum, te
Maastricht: S. Dresden, oud-directeur van
het Koninklijk Conservatorium voor Muziek
te 's-Gravenhage; W. Goedhart, directeur van
het Brabant Conservatorium, te Tilburg; J.
Odé, directeur van het Amsterdams Conser
vatorium, te Amsterdam; prof. dr. A. A.
Srnijers.
Hij zuchtte. „Dit is een wetenschappelijk vraagstuk
voor psychologen, technici en philosofen," dacht hij.
„Wij medici moeten afwachten en proberen, stukgereden
mensenlichamen op te lappen." Hij zag een rood licht
voor zich opflitsen en remde krachtig. „En we moeten
vooral onze positieven bij elkaar te houden, als we achter
het stuur zitten," voegde hij er half-luid aantoe.
Francesco Galotti kon geen rust vinden. Hij had al zijn
zakelijke besprekingen door zijn secretaresse laten afzeg
gen en zat met een somber gezicht voor zich uit te staren
in een diepe fauteuil in zijn flat, omringd door de pom
peuze pracht, die hij met zijn potsierlijke smaak voor
helle, vloekende kleuren en blinkende voorwerpen in de
vier vertrekken van zijn vrijgezellenwoning had ver
gaard. Zijn stemming was na zijn bezoek aan de Richard-
sons omgeslagen van vertwijfelde angst tot grimmige
woede: woede, die zich richtte tot een man, aan wie hij
in deze uren een meedogenloze hekel had. Deze man was
Francesco Galotti.
Galotti was in zijn jeugd een zachtaardige, enigszins
schuchtere jongeman geweest, wiens karakter neigde tot
bespiegelingen en die zijn tengere schouders belastte met
een overvloed van humane idealen. Hij had de kans van
zijn leven gekregen toen zijn oud-oom stierf, die vlak bij
Scranton aan de Susquehanna, ver ten zuiden van New
York, een fabriek van plastic-artikelen had gesticht.
Plastic was in die tijd zijn tocht door de wereld begonnen
als het nieuwe wondermateriaal in duizenden variaties,
waarvan gezegd werd dat het staal, glas en hout zou
wegvagen uit de produktie.
Het plastic prikkelde de fantasie van Francesco Galotti
en zijn onverwachte directeurschap van de kleine fabrieR
in Scranton gaf hem de mogelijkheid, naar hartelust te
experimenteren Tot zijn eigen verbazing was hij eer
uitstekend zakenman en het bedrijf groeide in een tempo
dat hijzelf nauwelijks kon volgen. De onophoudelijk*
uitbreidingen van 't oorspronkelijk bescheiden fabrieks
complex aan de rand van Scranton stelden hem voort
durend in het middelpunt van een heksenketel van zor
gen, die hij met zijn onblusbare activiteit grommend en
bloeddorstig telijf ging Zijn levendige aard en zijn brui
send bloed deden hem als een weefspoel heen en weer
schieten tussen zijn zakelijke beslommeringen en relaties,
doch evenals een weefspoel deed hij het patroon van
zijn levenswerk groeien tot een compleet dessin van een
levenskrachtig, bloeiend bedrijf, dat in ongelofelijk korte
tijd enkele duizenden mensen van brood en arbeid voor
zag.
„All Plastic Company" stond nu op het punt, een doch
teronderneming te stichten in de buurt van Pemmican in
Virginia. De makelaar Hunter was belast met de aankoop
van de nodige terreinen en Galotti zou hem in New York
hebben ontmoet, wanneer het noodlot de kleine Susan
Richardson niet voor de wielen van zijn auto had
gevoerd.
Hunter had hem opgebeld, nadat hij uren na de afge
sproken tijd Galotti's telegram had ontvangen, waarin
de afspraak werd afgezegd.
„Meneer Galotti," zei Hunter door de telefoon op de
verongelijkte toon van iemand, wiens goede diensten niet
gewaardeerd worden, „u moet het natuurlijk zelf weten,
maar dit is een kans die u niet iedere dag krijgt. Ik
heb nu nog de eerste keus op die terreinen. Morgen is
er misschien niets goeds meer te krijgen. Iedereen wil
daar bouwen. Ik heb bijvoorbeeld al gehoord dat
„Het kan me niets schelen wat je gehoord hebt!"
snauwde Galotti woedend. „Je hangt me de keel uit, be
grijp je? Wiens geld is het, waarmee je grond koopt?
Voor wie koop je die grond? En mag ik misschien zo vrij
zijn om niet te kopen, als ik daar geen zin meer in heb?"
Hunter zuchtte hoorbaar.
„Ik zeg al dat u het zelf moet weten," zei hij zacht
zinnig. „Ik wil u alleen maar een goede raad geven. Bij
Pemmican schiet vandaag of morgen een nieuwe stad
uit de grond! Een grote stad, met wolkenkrabbers en
xutowegen en alles wat erbij hoort. De grondprijzen
/liegen omhoog
„Vlieg zelf omhoog!" brulde Galotti en hing de hoorn
>p. Hij kalmeerde een beetje na deze uitbarsting er
/oelde tegelijkertijd de spanning over de vraag van
leven en dood, die thans in het University Hospital werd
beslist, weer in hem opstijgen Zijn bruisend karaktei
en zijn actieve geest konden dit wachten niet langer
verdragen. Hij greep het telefoonboek en zocht de naam
van dokter Malloway. Hij vloekte binnensmonds, toen hij
de letter niet snel genoeg kon vinden en draaide ten
slotte het nummer met vliegensvlugge bewegingen van
zijn bruine hand.
Een diepe, klankrijke stem aan de andere kant zei:
„Dokter Malloway."
„U spreekt met Galotti. Galotti! Man, verspil geen
woorden over de vraag hoe mijn naam gespeld wordt.
Ik heb een kind overreden. Susan Richardson. Ze is door
u behandeld. U kent mij toch. Ze
„Een ogenblikje." Het was even stil, terwijl dokter
Malloway iets mompelde tegen iemand anders in de
kamer. Dan kwam zijn stem weer: „Natuurlijk ken ik u.
Waar kan ik u mee van dienst zijn?"
Francesco Galotti aarzelde. Wat had hij willen vx-agen?
Het leek hem nu belachelijk en stompzinnig, de dokter
te verzoeken zijn uitex-ste best voor de kleine te doen.
Natuurlijk deed hij zijn uiterste best. En hij wist waar
schijnlijk ook niet, hoe zijn patiënte het op dit moment
maakte. De man zat immers thuis, in zijn familiekring
en het geval-Richardson was voor hem een van de
vele, die zich dagelijks onder zijn ogen en handen vol
trokken.
„Ik moest u opbellen," zei Galotti moeilijk. „U weet
niet hoe ik over dat ongeluk in-zit. Het is heel belangrijk
voor mij, te weten of ikof zijhij zweeg en
slikte.
„Ik weet het," zei dokter Malloway vriendelijk. Het
was even stil. „Zou het u kunnen helpen als ik u vroeg,
even bij mij te komen?"
„Ik kom," zei Francesco Galotti en hing de hoorn op
zonder zich verder nog te bekommeren over de vraag,
of dokter Malloway er nog iets aan wilde toevoegen.
Het was weldadig, te vertoeven in de kalmerende,
stemmige sfeer van dokter Malloway's studeerkamer
Galotti voelde de rust in zijn hart weerkeren, toen hij
tegenover de ernstige, bedaarde man zat die hem pein-
'.end aankeek en zonder om te zien de bureaulamp zo
draaide, dat het licht zijn bezoeker niet hinderde.
„Misschien kan het u een troost zijn," zei dokter Mal-
oway langzaam terwijl hij zijn bril afnam en de glazen
oppoetste met zijn zakdoek, „dat dit ongeluk mij - om
het woord maar eens te gebruiken fascineert. Er is
iets, dat mij bijzonder getroffen heeft bij deze zaak. Ik
weet niet wèt."
(Wordt vervolgd).
Stciiensmyterü. De rechtbank te 's-Gra
venhage heeft een 17-jarige HBS'er uit
's-Gravenhage conform de eis van de offi
cier van Justitie veroordeeld tot drie weken
gevangenisstraf, omdat hij op zondag vier
november 's avonds in een rel naar aanlei
ding van de gebeurtenissen in Hongarije bij
de Sovjetambassade in Den Haag een agent
van politie een steen naar het hoofd had
gegooid. De scholier had ontkend met een
steen geworpen te hebben. Twee agenten
van politie hadden als getuigen verklaard
dat de jongen stenen in zijn broekzak had,
toen hij werd aangehouden.
Proef voor Denemarken. De Deense
regering heeft plannen, om de noordelijke
punt van Jutland, die indertijd van het vas
teland is gescheiden, door middel van een
dam weer een verbinding met het schier
eiland te geven. Prof. ir. J. Th. Thijsse, direc
teur van het Waterloopkundig laboratorium
te Delft, zal hiertoe modelproeven nemen op
een terrein in de Noordoostpolder.
Geen vervolging. Van een strafvervol
ging tegen de in december te Rotterdam
aangehouden 46-jarige rijksambtenaar moet
worden afgezien. Hij werd ervan verdacht
sleutelgeld geïncasseerd te hebben bij de
verhuur van winkels in Pendrecht, die
eigendom waren van een woningbouwver
eniging, waarvan hij secretaris-penningmees
ter was. Het gerechtelijk vooronderzoek
heeft geen bewijs van het plegen van een
strafbaar feit opgeleverd.
Autofiat. In Papendrecht gaat men
een autoflat bouwen, die ongeveer veertig
boxen zal tellen en ook een garage zal be
vatten voor wagens van de gemeentelijke
reinigingsdienst. Een aantal boxen is op een
verdieping geprojecteerd. Zij zullen te be
reiken zijn via een oprit, die van de straat
af naar bow loopt.
Verkeerd verkeer. Br zijn in 1956 in
Rotterdam 17954 verkeersongevallen gebeurd,
tegen 16.222 in 1955. Het aantal doden be
droeg 79 (71), het aantal gevallen van ern
stig letsel 1570 (1489). Er werden 145 be-
schonkenen achter het stuur aangetroffen,
tegen 140 het jaar tevoi'en.
Na drie eeuwen. De zoutziederij voor
heen J. de Bondt te Zwijndrecht, een bedrijf
dat in de zeventiende eeuw werd opgericht,
wordt opgeheven. Deze zoutziederij, die
hoofdzakelijk grofzout produceerde' voor
grote vleesconservenfabrieken, werkte niet
meer renderend. Men werkte nog altijd vol
gens de eeuwenoude produktiemethodo.
namelijk indamping in zoutpunnen. Voor de
40 man p rsoneel wordt ander emplooi ge
zocht.
C'iebron. De Nederlandse Aardolie
Maatschappij deel* mede dat haar tweede
boring nabij IJselmonde bij het Feijenoord-
stadion te Rotterdam een bevredigende olie-
produktie heeft opgeleverd. Het aantal olie-
producei-ende outten in het westen van Ne
derland is thans 26.
Organisatie kermisexploitanten. Op 't
derde Europees congres van kex-mi-' edrijf-
houders, dat in Krasnapolsky te Amstei'dam
werd gehouden, is besloten tot oprichting
van een Europese organisatie ter oplossing
van de vele internationale problemen. zoals
de uitwisselingen, de investeringen en het
wegverkeer. Aan het congx-es namen onge
veer dertig afgevaardigden uit verschilleixde
Europese landen deel.
ADVERTENTIE
DUBBELE KLARE
per literfles f 8 35
'oxc'usto *tnlleoe'd)
DONDERDAG 31 JANUARI
Rembrandt: „Trapeze", alle leeft., 7 en 9.15
uur. Luxor: „Trapeze", alle leeft., 7 en 9.15
uur. Cinema Palace: „Morden zal ik huilen",
18 jaar, 6.-X5 uur; „I Vitelloni" voor Haar
lemse Kunstgemeenschap, 9.15 uur. Frans
Hals: „Als Parijs ontwaakt", 18 jaar, 8 uur.
Lido: „De onbekende soldaat", 18 jaar, 7 en
9.15 uur. Studio: „Three coins in the foun
tain", alle leeft., 7 en 9.15 uux\ Roxy: „Wereld
zonder einde", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Con
certgebouw: Orgelconcert door Piet Kee, 8
uur. Zuiderkapel: Tijdrede door ds. J. v. d.
Schors, „De crisis in het Midden-Oosten in
het licht van de bijbel", 8 uur. Ged. Dnde
Gracht 47: „Het koninkrijk", Gemeente van
Christus, 8 uur.
VRIJDAG 1 FEBRUARI
Minerva: „Mens, durf te leven", alle leeft.,
8.15 uur. Studio: „Gevaarlijke ontmoetingen','
18 jaar, 2.15. 7 en 9.15 uur. Lido: „Michael
Strogoff", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
Luxor: „Trapeze", alle leeft., 2, 7 en 9.15 uur.
Rembrandt: „Carnaval in Wien", 14 jaar, 2,
4.15, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Een nacht
van 1000 angsten", 18 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur.
Cinema Palace: Alibi" 18 jaar, 2, 4.15, 7 en
9.15 uur. Roxy: „Tarzan en de duivelin", 14
jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur.
