TAD DES LEVEN
Agenda voor
Haarlem
Radio-Reparatie
De leerling van Doctor Marciolo
EEN ROMAN ZONDER MENSEN
Van Siegfried E. van Praag
De plaats van de bijbel
in Oost-Duitsland
Litteraire
Kanttekeningen
De negen Muzen
Concert met werken
van Dirk Schafer
Nieuws voor de moderne
jazz-liefhebbers
CONS VERVOLGVERHAAL
y DOOR JOSEPH L. EilNANiPER y
Kort en bondig
KERKELIJK LEVEN
Geen school
H. 7. M A E R T E N S N. V.
Familie Bol van het
toneel verdwenen
Charmant en populair
Examen
Heringa Wuthrich
ZATERDAG 2 FEBRUARI 19 57
EEN DING WIL IK vooropstellen: aan waardering voor het werk van Siegfried
E. van Praag heeft het mij nooit ontbroken. Hij is, als hij op z'n best schrijft, een
voortreffelijk causeur, met een voorliefde voor de Franse cultuur en de Franse histo
rie, en dan voornamelijk voor „de grote tijd": de „grandes dames", de salons, de in
triges, de verfijnde elegantie, de „brille" en de tragiek van dat alles. Geen ander
Hollands auteur heeft destijds de sociale keerzijde van deze cultus der genotzucht
tot een zo bonte, boeiende, levendige romanstof weten te bewerken als hij. In zijn
romantiserende biografieën, in „Julie de Lespinasse", „Madame de Pompadour" en
het sluitstuk van deze trilogie, „Minnares in ongenade" (de triest-tragische levens
loop van de eerste geliefde van Lodewijk XV, Louise de Mailly) kan men bladzijden,
soms zelfs fragmenten vinden, die tot het beste van dit genre, van de historische
roman, gerekend kunnen worden.
Fragmenten, met uitzondering van
zijn uitnemende „Saul", aan wiens oud
testamentische persoonlijkheid hij zich dooi
de stem des bioeds meer dan aan enige
andere romanfiguur verbonden moest voe
len, kan geen van zijn roimans volkomen
geslaagd worden genoemd. Van Praag zoekt
bij voorkeur de passies van grootse allure.
Hij roept hen op, maar nauwelijks heeft
hij hen ontketend of hij bezweert ze tegen
wil en dank met het intellect van zijn ra
tionalistische geestesgesteldheid. Ze ver
dragen eenvoudigwg niet zoveel beredene
ring en verdorren onder zijn handen, on
danks het romantische coloriet, dat hem,
als niet-romanticus, eigenlijk niet kleurt.
In een zojuist verschenen publikatie van
liet Nederlands Bijbelgenootschap wordt
verteld, dat er gedurende veertien dagen in
het Bijbelhuis te Amsterdam een geziene
gast een studietijd heeft doorgebracht. Dr.
Zabel, algemeen secretaris van de bijbel
genootschappen in Oost-Duitsland, was na
melijk naar ons land gekomen, om zich op
de hoogte te stellen van de werkwijze van
het Nederlands Bijbelgenootschap. In ruil
voor wat hij hier leerde heeft hij allerlei
bijzonderheden meegedeeld over de activi
teiten en mogelijkheden van de Oost-
duitse bijbelgenootschappen. Zijn verhaal
is belangwekkend genoeg om er een en an
der over te vertellen.
Dat valt zo aanstonds niet op in zijn his
torische romans, waarin zijn verbeelding
kan voortborduren op het bont stramien
der feiten. Maar waar de fictie, het „be
dachte" verhaal, hem vrij spel laat, tracht
hij in een onbewuste neiging om zijn te
kort te camoufleren? zichzelf te overbie-
den door met behulp van een maximum
van „conflictstof" nog gepassioneerde!- te
zijn dan de passie. Onherroepelijk wreekt
zich deze overmaat.
„La Chateleine", zijn jongste roman (ver
schenen bij Leopolds Uitg. Mij), draagt van
dit overgecompenseerde manco onmisken
baar de sporen. Aanvankelijk, onder het
lezen van de eerste vijftig bladzijden, heb
ik me afgevraagd of Van Praag zich dit
maal het binnenpretje had gegund van een
parodie op de romantisch-tragisch-aan-
doenlijke verwikkelingen van een zoge
naamde haatliefde, opgewekt door een
„gefrusteerde" jeugd. Louise, de chate
laine van „La Chatelaine", van het als aris
tocratisch hotel-restaurant herrezen acht-
tienüe-eeuwse landgoed, is namelijk in haar
meisjesjaren door een mondain heerschap,
de latere diplomaat Fernand Colmar, ver
leid. Ze was een droomster, deze Louise,
verknocht aan haar vader en machteloos
in de ban van de creatie van deze bemin-
nelijk-fantastische, zo niet dichterlijke
man: het hotelkasteel „La Chatelaine". Aan
dit vadercomplex, vergroeid met de tal
rijke jeugdkwetsuren van een vereenzaamd
vrouwenhart, en aan de tovermacht van
dit landgoed der dromen,ontleent de schrij
ver dan één van de motieven want er
zijn er vele die tot de dood leiden van
de, in gezelschap van een jeugdige echt
genote weer opgedoken Colmar, die zicht
baar op zijn retour is. Enfin, de knoop is
dusdanig gelegd, dat de mondaine Colmar
moet sterven: vele honden zijn des hazen
Terwijl er in ons land één groot bijbel- dood. En aan dergelijke „honden", aan
genootschap is, zijn er in Oost-Duitsland
dertien verschillende, waaronder grote,
maai- ook kleine. Maar slechts één heeft
van de Duitse Democratische Republiek
toestemming gekregen om de bijbel te
drukken. Dat is de „Evangelische Haupt-
Bibelgesellschaft" in Berlijn. Een deel van
zijn rechten heeft het echter afgestaan aan
het bijbelgenootschap te Altenburg in Thü-
ringen, zodat er nu tenminste twee genoot
schappen zijn die het land van bijbels
voorzien.
De moeilijkheid is echter, dat men het
zeer dunne papier, dat men voor bijbeluit
gaven gebruiken moet, in Oost-Duitsland
bijna niet fabriceert. Maar dat krijgt men
voor het grootste gedeelte ten geschenke
varuandere bijbelgenootschappen, die in de
„United Bible Societies" tot een wereld
bond verenigd zijn. Dat maakt het mogelijk
dat in de nood van sommige bijbelgenoot
schappen door onderlinge hulp wordt voor
zien. Er wordt in ons land wel eens ge
fluisterd, dat er in Oost-Duitsland geen
bijbels meer zijn en dat men ze daarheen
op alle mogelijke manieren moet toezenden,
zelfs door middel van ballonnen. Dit blijkt
niet juist te zijn. Iedere Oost-Duitser kan,
als hij wil, een bijbel kopen in een goed
kope, dure of zelfs luxe-uitgave. Wie fi
nancieel niet in staat is om zich een bijbel
aan te schaffen kan via zijn predikant van
het bijbelgenootschap er een ten geschenke
krijgen.
Het ware onderscheid van de situatie
ginds en hier ligt echter op een ander ter
rein. De Oostduitse regering staat op ma
terialistische grondslag. In die kringen is
men van mening, dat de bijbel op zijn best
slechts sagen en legenden, zo niet opzette
lijke leugens en vervalsingen bevat. Daar
om is er ook geen school, waar de kinderen
de bijbelverhalen horen en in bijbelkennis
worden onderwezen. Deze taak wordt ge
heel aan de kerk overgelaten, die haar zo
genaamde „Christenlehre" in aparte uren
geeft. De praktijk wijst uit, dat degene die
daaraan als kind niet deelneemt als vol
wassene niets van de bijbel weet. Het is
vooral de taak van de kleine bijbelgenoot
schappen, die geen vergunning tot bijbel-
druk hebben gekregen, om het godsdienst
onderwijs op de scholen te verzorgen en
te stimuleren. Dit laatste trachten deze
onder meer te doen door tentoonstellingen
te organiseren en lezingen te laten houden
over het ontstaan, de inhoud, de versprei
ding en het gezag van de bijbel. Zelfs op
de grote „Leipziger Messe" waren de bij
belgenootschappen met een stand aanwezig.
In een kleine ruimte was een en ander op
gesteld, wat voor de boekhandel van be
lang kon zijn. Men kon daar alles rustig be-
(doorzichtige) intriges, gecompliceerde
menselijke betrekkingen, ontbreekt het
niet in deze roman. In tegendeel: ze wor
den zo demonstratief tentoongesteld, dat de
gedachte aan een parodie voor de hand
ligt. Maar, jammer genoeg, blijkt het de
auteur ernst te zijn. Zijn boek berust zelfs
op een „idee", waarvan hij als het ware de
onbetwistbare proef op de som wil geven:
dat wie het „leven" verloochent voor de
„droom", vroeg of laat door zijn waan zal
worden bedrogen. Nu, Louise komt bedro
gen uit, ze wordt geofferd en offert op
haar beurt. Van Praag heeft, om de deling
van zijn proefsom toch vooral „zonder rest"
te doen opgaan, alle mogelijke roman-
rekwiesieten, tot de „thriller"- kunstgrepen
toe, gebruikt. Zó klaarblijkelijk gebruikt,
dat er geen aardigheid meer aan is, zomin
aan het ongewild-parodistische als aan het
gewild-ernstige. Wat er gebeurt in dit war
net van liefdes- en haatverhoudingen, is te
veel van het goede en van het kwade.
Ik som op: een moord, een indirecte mede
plichtigheid daaraan, vijf sterfgevallen in
totaal, enkele diefstallen, vele amourettes,
en dan tenslotte een brand, die het einde
betekent van „La Chatelaine" als hotel-
bedrijf en de gekrenkte Louise eindelijk
bevrijdt van de ban en de doem, waaraan
zij zich sinds haar prille jeugd heeft prijs
gegeven. En dat is dan nog maar een deel
van de implicaties, waarin de auteur zijn
almeer teleurgestelde lezers betrekt.
Het is in dit verhaal dermate eivol ro
manfiguren, dat géén de kans krijgt om
zich als figuur, laat staan als levende fi
guur, te vertonen. Aandachtig heb ik, aan
het eind van mijn lectuur gekomen, ge
probeerd om mij van deze bonte „tableau
de la troupe"' een beeld te vormen. Het is
me met de beste wil van de wereld niet
gelukt. Van meer dan een dezer betrokke
nen weet ik niet meer dan de naam: de
„oude schrijver" Eric Méringer zag ik niet
Trittico compleet De Londense Volks-
opcra Sadler's Wells heeft deze week voor
het eerst in de geschiedenis van de opera
in dit land Puccini's „Trittico" volledig op
gevoerd. Reeds in 1946 begon dit gezel
schap, dat alleen opera's in Engelse tekst
brengt, met zeer goede uitvoeringen van
„II Tabarro" (De Mantel) en in 1949 werd
hier „Gianni Schicchi" aan toegevoegd, dat
eveneens een uitstekende bezetting kreeg.
Thans is „Suor Angelica" als sluitstuk
(maar dan in het midden tussen het drama
en de komedie) erbij gekomen.
Gustave Langenus. Gustave Lan-
genus, een clarinettist van internationale
bekendheid, is woensdag in zijn woning
in New York, op 73-jarige leeftijd over
leden. Langenus, Belg van geboorte, kwam
in 1910 naar de Verenigde Staten. Hij trad
jaren lang op als solist bij het New York
City Symfonie Orkest en later bij het New
York City Philharmonisch Orkest.
Danny Kaye. President Eisenhower
heeft donderdag de Amerikaanse filmster
Danny Kaye in speciale audiëntie ontvan
gen en hem de prijs van de „Grote Broer",
die ieder jaar wordt uitgereikt aan iemand,
die zich bijzonder verdienstelijk heeft ge
maakt „voor het kind", overhandigd. Dan
ny Kaye heeft vorig jaar een wereldreis
gemaakt voor het Kindernoodfonds van
de UNO.
Expositie. Van 24 februari tot en met
17 maart zal in het Provinciaal Museum in
Den Bosch een tentoonstelling worden ge
houden, getiteld „Hedendaagse schilders
uit Belgisch Limburg".
„Spaanse pepers". Van 7 februari af
zal in het Leidseplein Theater in Amster
dam een reeks opvoeringen worden ge
geven van het programma „Spaanse pe
pers", bestaande uit voordracht, zang en
dans. Tot de optredenden behoren Walter
Kous, Marino Murijo, Chiguita Florez en
Mario Raminez.
ADVERTENTIE
de""-* Ac >u
*ue d
boU<l,,,s
N.V Handelsver. A. J. ten Doesschate - Zwolle
anders dan „zitten", de dichter Roland
Duy vervluchtigde in zijn stille liefde voor
Louise gelijk een rose avondwolk in de
schemer, de kostschoolsurveillante Suzan
ne was in haar tragische aanstotelijkheid
enkel te bespieden door het waas van een
zich benevelende fantasie en tot op het
huidige ogenblik is het mij een raadsel
welke functie aan de chef-kok Michel, die
door zijn verslaafdheid aan „de vrouw" in
het gevang belandt, is toegedacht.
Veel, het meeste, blijft trouwens in het
onzekere, móést wel in het onzekere blij
ven, omdat Van Praag een ware jungle van
passies ontkooide, waarop hij op het beslis
sende moment niet anders dan de greep
kon verliezen oi' hij had een dierentemmer
van professie moeten zijn. Hetgeen hij niet
is. Daarvoor ontbreekt het hem, zodra hij
zijn grenzen overschrijdt, aan dressuur,
aan de innerlijke zekerheid, die voor zulk
een bezwering onmisbaar is. Onvermijde
lijk heeft deze weifeling zich ook in zijn
stijl en taalgebruik gewroken. Ik citeer
al wil ik daarmee volstrekt niet suggere
ren, dat Van Praag in deze weliswaar mis
lukte roman de deugd van zijn ondeugden
ontrouw geworden zou zijn één enkele
zin: „Zij ontweek zijn kus niet, en liet die
op haar lippen zetten, als een stempel op
een brief". Zit men op stijlvolle houten
stoelen van de tweede rij niet geriefelijker
dan op een dergelijk stempelkussen van de
voorste? Ik geloof het en mag hopen, deze
boeiende causeur nog eens op zijn praat
stoel aan te treffen.
C. J. E. Dinaux
BALLETLEIDER METROPOLITAN
OPERA OVERLEDEN
In New York is op vijfenzestigjarige
leeftijd overleden de choreograaf Bons
Iiomanof. Romanof, die aan de Keizerlijke
Balletschool in St. Petersburg studeerde,
wat later balletmeester van de keizerlijke
Opera aldaar. In 1918 verliet hij Rusland
en werd in 1926 balletmeester van de
Scala in Milaan. In de Verenigde Staten
bekleedde hij de functie van balletleider
van de Metropolitan Opera.
Uitgesteld herdenkingsconcert
van 16 februari 1956
Donderdagavond 21 februari zal in de
Kleine Zaal van het Concertgebouw in
Amsterdam het uitgestelde herdenkings
concert worden gegeven ter gelegenheid
van het feit, dat vijfentwintig jaar geleden
de Nederlandse componist Dirk Schafer
overleed. Plet programma, dat uiteraard
geheel gewijd is aan werk van Schafer,
bevat de Sonate Inaugurale en kleinere
werken voor piano, de Sonate voor cello
en piano en het Strijkkwartet. De uitvoe
renden zijn Bram Boelee, piano, het duo
Samuel BrillMarinus Flipse (cello en
piano) en het Hekster kwartet bestaande
uit Jo Hekster, viool, Frits Waterman,
viool, Karei Schouten, altviool en Johan de
Nobel, violoncel. Dit concert zou reeds op
16 februari 1956 hebben plaats gehad, doch
werd uitgesteld wegens het overlijden van
de weduwe van Dirk Schafer, die de uit
voering zelf had willen organiseren. Er
heeft zich nu een erecomité en een alge
meen comité gevormd, bestaande uit vrien
den en oud-leerlingen van Schafer, com
ponisten, uitvoerende musici en musicolo
gen. Het concert wordt van overheidswege
gesubsidieerd en zal door de Avro recht
streeks in zijn geheel worden uitgezonden.
ADVERTENTIE
BETROUWBARE
Nassaustraat 5 - Haarlem - Tel. 15220
De familie Bol, die zich enige tijd ge
leden noodgedwongen op het toneel van
een feestzaal te Mijnsherenland had ge
vestigd, is nu van dit toneel verwijderd
door een deurwaarder, na een uitspraak
in een kort geding door de president van
de rechtbank te Dordrecht. De boedel van
de familie Bol staat nu, afgedekt met dek
zeilen, op straat. De kinderen zijn onder
gebracht bij een predikant. Maar de
ouders moeten op straat overnachten.
De gemeente heeft op het ogenblik voor
de familie Bol geen andere woonruimte
beschikbaar dan twee onbewoonbaar ver
klaarde huizen, die de heer Bol zijn aan
geboden reeds voor hij zich op het toneel
van de feestzaal vestigde, nadat hij zijn
oorspronkelijke, in slechte toestand ver
kerende woning had verlaten. Mogelijk zal
de familie Bol tegen het eind van het jaar
een nieuw gebouwd huis ter beschikking
kunnen worden gesteld, maar de gemeente
wil zich hierop niet vastleggen en pas te
gen het gereedkomen van de nieuwe wo
ningen beslissen in welke mate de aan
vraag om woonruimte van de heer Bol
voorrang heeft bij andere aanvragen.
Eindelijk meende Lodo, iets gevonden le hebben. Hij zag in één van de boeken een
recept staan, dat wel iets kon zijn.
Toen ging hij aan het iverk. Uit de kasten in het laboratorium haalde hij allerlei
potten en jlessen te voorschijn, en daarmee ging hij wegen, mengen en roeren.
Lodo kreeg het er ivarm van; hij moest ook maar alles zo op zijn eentje proberen
en erg zeker was hij niet van zijn zaak59-60
Bill Haley, Bud Shank en Bob Cooper
naar Nederland
Bill Haley komt naar Nederland. De ver
afgode koning van de „Rock and roll" zal
op 9 maart in de Houtrusthallen in Den
Haag en de Apollohal in Amsterdam be
luisterd kunnen worden. Het voor 2 en 3
maart aangekondigde optreden van Ella
Fitzgerald zal waarschijnlijk geen doorgang
vinden tengevolge van een operatie die
deze jazz-zangeres dezer dagen heeft moe
ten ondergaan. Nadere mededelingen vol
gen hierover in de loop van de volgende
week.
In hetzelfde weekeinde dat Bill Haley in
Den Haag komt, zal op zondag 10 maart in
het Gebouw voor Kunsten en Wetenschap
pen de West-Coast jazz van Bud Shank en
Bob Cooper klinken. Bud Shank (alt-saxo
foon en fluit) en Bob Cooper (tenor-saxo
foon, hobo en Engelse hoorn) zullen bege
leid worden door het Wessel Ilcken Combo
met Rudi en Pin Jacobs. In hetzelfde pro
gramma treden op het moderne kwartet
van Peter Schilperoort en het Kees Kuyt
Combo, dat speelt in de stijl van het Mo
dern Jazz Quartet. Er is een kleine moge
lijkheid dat ook Rita Reys in dit program
ma zal zingen. Bud Shank en Bob Cooper
zullen tevens voor de Swing Society Zaan
streek op 13 maart optreden en verder op
15 maart in het Amsterdamse Concertge
bouw en op 16 maart in de Rivièrahal in
Rotterdam. Tevens zal in Brussel, Ant
werpen en Luik een concert worden ge
geven.
Geen spreekuur. De Heemsteedse wet
houder van Sociale Zaken, Gemeentebedrij
ven en Personeelszaken, mr. O. H. van Wijk,
zal woensdag 6 februari geen spreekuur
houden.
ADVERTENTIE
in hoge mate populair, zowel
bij haar volk, als buiten de grenzen*
van haar land, dat is koningin
Frederika van Griekenland stellig.
De Oostenrijkse journaliste Inge
Santner, die in het gevolg van de
vorstin een reis door Griekenland
maakte, heeft dat ervaren. Zij was
van zeer nabij getuige van de liefde
die vooral de arbeiders en de boeren
hun koningin toedragen.
Beter dan door een kort gesprek
heeft zij gedurende die reis de char
mante, populaire Frederika in de
geliefde vorstin
omgang met haar volk leren kennen.
Uit de onvergetelijke indrukken wel
ke zij tijdens de tocht opdeed, stelde
zij een uitermate boeiende levens
schets op, waarvan Libelle de exclu
sieve publikatierechten voor Neder
land heeft kunnen verwerven. In het
nummer van 9 februari verschijnt
reeds de eerste aflevering van dit rijk
geïllustreerde relaas, dat onder de
titel „Frederika, een populaire
koningin" in de komende weken
sterk de aandacht zal trekken.
Libelle - Nassauplein 7 - Haarlem
lf\ üalotti keek hem weifelend aan. „Opsluiten?" vroeg
hij. „Zou dat.
Malloway glimlachte. Hij greep in zijn paperassen.
Toen zei hij:
„Ik heb hier een exemplaar van een krant uit het jaar
kijken en bestellingen doen. Het Neder- 1 1955. Dat was het jaar, waarin een Amerikaans minister
lands Bijbelgenootschap heeft een vaste j van Buitenlandse Zaken te kennen gaf „dat het gevaar
kring van leden, die hun jaarlijkse bijdrage voor een wereldoorlog niet is toegenomen." Daaruit
leveren en geregeld op de hoogte gehouden 1 blijkt, hoe oud die krant is en hoeveel er op de wereld
worden van het werk. Dit is in Oost-Duits- j sindsdien is veranderd. Doch ik wil het niet over de
land niet toegestaan. Daar kan men slechts destijdse opvattingen ten aanzien van oorlogsgevaar heb-
aan de plaatselijke predikanten vragen om ben. Ik citeer uit dit blad iets heel anders. Luister. Een
de bijbelvoorziening in hun gemeente goed artikel over een nieuw model auto, dat door een onzer
te organiseren. Daarbij is het ideaal, dat grootste automobielfabrieken uit die jaren zou worden
niet alleen ieder gezin, maar ieder vol- uitgebracht, begint aldus: Het pionierswerk, dat de
wassen Christen zijn eigen bijbel bezit. Amerikaanse zo-en-zo-fabrieken hebben verricht en nog
verrichten om de auto veiliger te maken voor de inzit-
D CWCVkiïlg tenden, moet ons met grote waardering vervullen. Het is
een zeer belangrijke bijdrage tot verhoogde verkeers-
Om dit te bereiken is het noodzakelijk, veiligheid. Na langdurige proeven zijn thans modellen
dat de bijbel uitgegeven wordt in heden- j in de maak die een schokopvangend stuurwiel hebben,
daags Duits. Men is reeds geruime tijd een veiligheidsriemen-stelsel voor de personen op de
bezig om de Luther-vertaling te herzien, te
zuiveren van ouderwetse woorden en uit
drukkingen, te lange zinnen in kortere te
verdelen en in de tekst de resultaten van
het hedendaags onderzoek naar de grond
tekst te verwerken. Deze arbeid heeft on
geveer dertien jaar geduurd en nu kan om
streeks kerstfeest het herziene Nieuwe Tes
tament gereed zijn. Aan het Oude Testa
ment moet nog drie tot vier jaar worden
gewerkt. Toch is mede naar het voor
beeld van de Nederlandse nieuwe verta
ling in Oost-Duitsland het plan opge
komen om de vertaling van Luther geheel
en al los te laten en de bijbel opnieuw te
vertalen uit de grondtekst. Om daarnaar
een onderzoek in te stellen was een van de
belangrijkste redenen waarom dr. Zabel
zijn uitvoerig bezoek aan het bijbelhuis in
Amsterdam heeft gebracht. Hij heeft er
zich van op de hoogte gesteld hoe de Ne
derlandse vertaalcommissi es hun werk de
den.
voorbank en een plastic-schuim bescherming van instru
mentenbord en zonnekleppen, zodat bij een eventuele
botsing de gevolgen minder fataal zullen zijn voor de
inzittenden. Wat het uiterlijk van het nieuwe model
betreft, moeten we ook enthousiast zijn. Een fraai voor
front van onverwoestbaar chroomstaai, mei een oer
sterke, van dikke stoolnokken voorziene bumper, geeft
de auto het aanzien van een hypermodern vervoermid
del, dat tegen een stootje kan en aldus volkomen be
rekend is op aanrakingen tengevolge van zijn grote snel
heid. De tegenstander bij eventuele botsingen zal er
slechter afkomen dan deze stevige nieuwe auto En als
de inzittenden dan zeker kunnen zijn van grotere veilig
heid, staat deze snelheid niets meer in de weg. De auto
mobielfabrikanten gaan blijkbaar steeds meer beseffen
dat zij hun produkten moeten aanpassen aan de omstan
digheden en niet meer kunnen volstaan met fraaie ver
sieringen, doch ook alle eventualiteiten moeten bereke
nen de verkeersintensiteit noopt daartoe. Vandaar dat
we dit nieuwe model van harte toejuichen."
Malloway zweeg. Hij vouwde het vergeelde exemplaar
van de historische krant weer op en borg het zorgvuldig
in de map terug.
„Vindt u niet, meneer Galotti, dat de consequenties
van deze opvattingen thans in volle omvang op de hoof
den van ons tegenwoordig geslacht neerkomen? Destijds
heeft men met ongelofelijke domheid vergeten dat der
gelijke op alles berekende vervoermiddelen moord
wapens zouden worden. Zij waren het trouwens toen al,
getuige de cijfers van verkeersdoden uit die jaren. Men
heeft toen uit het oog verloren, dat men op datzelfde
moment verplicht was deze soort vervoermiddelen een
eigen, afgesloten, bewaakte en verzegelde verkeersbaan
te geven. Men heeft dat niet gedaan. Het is zoals ik zeg.
Men heeft vergeten het monster op te sluiten."
Galotti staarde hem nog steeds aan, en de dokter
lachte. Het was de korte, goedmoedige lach van iemand,
die het zijn toehoorders niet kwalijk neemt wanneer deze
zijn woorden met bevreemding ontvangt.
„Het monster opsluiten," herhaalde hij, terwijl hij
langzaam knikte. „Er is in de geschiedenis nóg eens zo'n
monster opgetreden, doch merkwaardig genoeg hebben
onze voorouders indertijd aangevoeld hoe gevaarlijk het
zou worden, wanneer men het vrij liet rondlopen. Zij
hebben er maatregelen tegen genomen, die later de spot
lust van hun kleinkinderen opwekten. Weet u het nog?
Een man met een rode vlag, afgepaalde rijbanen, ovcr-
wegbomen
„De trein," zei Galotti verrast. „U hebt gelijk. Spoor
dijken, afrasteringen. Een opgesloten monster. Inderdaad.
Maar hoe ter wereld kunnen wij
„Juist." De dokter stond op, en ijsbeerde door het ver
trek, alsof hij college gaf. Hij keek beurtelings naar het
plafond en naar Galotti, en koos zijn woorden zorgvuldig.
„Hoe ter wereld kunnen wij het snelverkeer nog op-
opsluiten, nu het al bezit genomen heeft van al onze
wegen en straten, van onze pleinen, van onze levens
ruimte. Vergeet niet dat de weg voor iedereen is. Het is
3en afgezaagd argument, dat meestal gebruikt wordt als
twee weggebruikers ruzie hebben. Maar het is zo. De
weg is voor iedereen. En als we dat vastgesteld hebben,
moeten we consequent zijn en zeggen: de weg is voor
iedereen, dus het moet voor iedereen een veilige weg zijn.
De veiligheid is echter verdwenen. Zij komt niet meer
terug. Denk aan SusanZij meende in haar argeloos
heid dat zij op de weg geduld zou worden, al was het
maar even. Zij werd er niet geduld, zij werd wegge
vaagd
Galotti kreunde en hief de hand op.
„Het spijt me," zei dokter Malloway. „Ik had dat niet
moeten zeggen. Doch het feit dat u niet uit woeste heers
zucht, doch tengevolge van een volkomen getolereerde
handeling de kleine Susan wegvaagde, betekent dat de
gemeenschap heden ten dage iets tolereert, dat dat niet
tolereren mocht. Er is iets fout, dat ik u toch al?"
Op dit moment rinkelde de telefoon. Galotti schrok
zichtbaar en keek in bange verwachting naar de dokter,
die kalm naar de telefoon ging en de hoorn opnam.
„Ja, zuster Katrony?" zei hij zacht. Hij luisterde even
en Galotti hoorde een hoge vrouwenstem snel spreken.
Het gezicht van de dokter bleef onbewogen. Nu en dan
mompelde hij een bevestiging.
„Juist, zuster. Ik dank u," zei hij tenslotte. „Ik zal haar
morgenochtend zelf behandelen. Houd haar zo rustig
mogelijk metu weet het. Dag zuster Katrony." Hij
hing de hoorn op en wendde zich tot Galotti.
„Een merkwaardig verloop," zei hij peinzend. „Susan
is veel eerder dan verwacht mocht wox-den bij kennis
gekomen. Ze is onrustig, maar de pols en de temperatuur
zijn tamelijk geruststellend. Dit belooft een goede kans
op behoud. Ik had het niet dux-ven hopen."
Galotti herademde. Er was een denkbeeld in zijn geest
opgekomen, dat hem niet meer losliet. Zijn zuidelijke
temperament, dat hem onophoudelijk de diépste diepten
der gemoedsbewegingen van hoop, vertwijfeling, dank
baarheid, verdriet en vx-eugde deed kennen, voerde hem
in deze ogenblikken tot de toppen zijner activiteit. Nu
hij op directe wijze niets voor Susan kon doen, drong
alles in hem tot een daad die tenminste in verband zou
staan met datgene, wat hem thans meer dan wat ook
bezighield: het leven van Susan Richardson was plotse
ling zo nauw met het zijne verbonden geworden, dat
haar doodsgevaar het zijne was. Galotti vocht voor zijn
eigen leven hij vocht echter met de enige wapenen,
die hem gegeven waren: hoop, angst, vertwijfeling. Hij
dacht aan zijn rijkdommen en vervloekte ze. Doch tege
lijk flitste het door zijn brein, dat dit bezit wellicht op
de een of andere manier dienst zou kunnen doen om zijn
strijd te steunen. Hij dacht na.
(Wordt vervolgd).
Nationaal Comité. Het nationaal comilé
Hulpverlening Hongaarse Volk te Amster
dam heeft uit de middelen, bijeengebracht op
giro 999, een bedrag van ƒ900.000 toegewe
zen aan c° Nederlandse Federatie voor
Vluchtelingenhulp. Dit bedx*ag is bestemd
ter dekking van de kosten verbonden aan de
ontvangst en verzorging van de drieduizend
in ons land opgenomen Hongai*en. In totaal
heeft het nationaal comité thans twee mil
joen gulden voor dit doel aan de federatie
ter beschikking gesteld.
Zilveren lr-oodmand. De minister van
Landbouw, Visserij en Voedselvooi-ziening,
dx\ S. L. Mansholt, zal op 14 februai'i in
's-Gravenhage de eerste „zilveren brood-
mand" in ontvangst nemen van de Neder
landse Vereniging van Meelfabi*ikanten, die
deze onderscheiding onlangs heeft ingesteld
voor Nederlanders, die bijzondere verdien
sten hebben bewezen op het gebied van de
voedselvoorziening.
Nieuw watrrsportccntruni. Aangezien
binnen afzienbare tijd ten gevolge van de
Zuiderzeewerkzaamheden het Veluwemeer
zal ontstaan, heeft men in Putten een ver
eniging ter bevoi-dering van de watei*sport
opgex*icht. Het doel is te trachten van Putten
een watersportcentrum te maken. Men zal
probei*en een jachthaventje te vestigen aan
het Veluwemeer,
In Duitsland veroordeeld. Een recht
bank te Flensburg in West-Duitsland heeft
de 28-jarige havenai*beider F. S. uit Eind
hoven wegens oplichting tot een jaar gevan
genisstraf veroordeeld. S. had in verschei
dene Weslduitse steden geld los weten te
krijgen van mensen, die hij wijsmaakte dat
hij hoofd van de Nederlandse padvinderij
was en een internationale jeugduitwisseling
voox*bereidde. Een van de bedx*ogenen was
een geestelijke.
AMSTERDAM (Vrije Universiteit): Doc
toraalexamen rechten: M de Klei*k, BUssum;
H. Hellema, Amsterdam; M. C. A. A. v. Op
pen, Heemstede. Kandidaatsexamen wis- en
natuurkunde: G. P. Hekstra, Leeuwarden.
Doctoraalexamen scheikunde: J. J. F. Steen
man, Amstexdam; J. Nagel, Muiderbei'g. Kan
didaatsexamen wis- en natuurkunde: M. J.
Vliegenthai't, Hilversum; S. H Bousma,
Heerenvecn; C. J. Leeuwerik, Zaandam.
LEIDEN: Doctox*aalexamen rechten: H. F.
Menko, Rotterdam; J. W. Schorex*, Arnhem.
Doctoraalexamen godgeleerdheid: J. Bal-
kenstein, Arnhem. Doctox*aalexamen phar-
macie: mejuffrouw Tja Lo Gwat Nio. Oegst-
geest; mejuffrouw J. W. Brevet, Leiden.
ADVERTENTIE
Haarlem
CENTRALE VERWARMING
JOHNSON OLIEBRANDERS
ZATERDAG 2 FEBRUARI
Minerva: Televisie-uilzending NCRV, mu
ziek, zang en variété, 8.15 uur. Studio: „Ge
vaarlijke ontmoetingen", 18 jaar, 7 en 9.15 u.
Lido: „Michael Strogoff", alle leeft., 7 en
9.15 uur. Luxor: „Trapeze", alle leeft., 7 en
9.15 uur. Rembrandt: „Cax*naval in Wien",
14 jaar, 7 en 9.15 uux*. Frans Hals: „Een nacht
van 1000 angsten", 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
Cinema Palace: „Alibi", 18 jaar, 7 en 9.15 u.
Roxy: „Tarzan en de duivelin", 14 jaar, 7 en
9.15 uux*. Stadsschouwburg: Toneelgroep
„Theater" met „Het dagboek van Anne
Fi*ank", 8 uui*. Cultura: Voor leden K.N.T.V.
en „Kunst zij ons doel". Lezing door musicus
Carel Suasso de Lima de Prado over „Pro
blemen van de jazz", 8.15 uur.
ZOND,* G 3 FEBRUARI
Minerva: „Mens, durft te leven", alle leeft..
2, 4.30, 7 en 9.30 uur. Cinema Palace: „Zo be
gint het leven", 18 jaar, 10.30 uur; „Alibi".
18 jaax*, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Roxy: „Tarzan
en de duivelin", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
Rembrandt: „Het verloren continent", alle
leeft., 11 uur; „Cax*naval in Wien", 14 jaar,
2, 4.15. 7 en 9.15 uur. Lido: „Hongaarse
Rhapsodie", 18 jaai*, 11 uur; „Michaël Stro
goff", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Studio:
„Das Land des Lacholns", alle leeft., 11 uur;
„Gevaarlijke ontmoetingen", 18 jaar, 2. 4.15,
7 en 9.15 uur. Luxor: „Trapeze", alle leeft.,
2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Een nacht
van duizend angsten", 18 jaar, 2, 4.30, 7 en
9.15 uux*. Stadsschouwburg: „tiet dagboek
van Anne Frank", van toneelgroep Theater.
8 uur. Zuiderkapel: Th. Dikkes. 10 en 5 uur:
Jeugdsamonkomst. 8 uur. Cultura: W'jdings-
morgen Ned. Ver. van Spiritisten „Har-
monia", 10.30 uur. Sionskerk: Bijzond .re
kerkdienst P. W. Spruyt uit Amsterdam over
„Wees eerlijk tegc -tover uzelf", 7 uur.
Spruitenbosstraat 9: Bijbellezing „Waarom
ik geloof, dat de bijbel het woord Gods is".
Spreker B. Richardson voor Gemeente van
Chi-istus, 8 uur.
MAANDAG 4 FEBRUARI
Studio: „Gevaarlijke ontmoetingen", 18 j.,
2.15, 7 en 9.15 uur. Lido: „Michaël Strogoff",
alle leeft., 2, 4.15, 7 9.15 uur. Luxor: „Tra
peze", alle leeft., 2, 7 en 9.15 uur. Rembrandt:
„Cax-naval in Wien", 14 jaax*, 2, 4.15, 7 en 9.15
uur. Frans Hals: „Een nacht van 1000 ang
sten", 18 .iaar, 2.30 en 8 uur. Cinema Palace:
„Alibi", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Roxy:
„Bengazi", 14 jaar. 2.30, 7 en 9.15 uur. Be
gijnhofkapel: Interkei-kelijk Evangelisatie
comité. Orc' xrwerp: „Het wonder der godde
lijke genezing". 8 uur.
