ROXY ruiken is ROXY roken!
PHILIPS
HOOGTEZON
Frankrijk bijt van zich af
in de politieke commissie
Van dag tot dag
Aan de leiband
Mooi weer?
Slecht weer!
Algerije in de UNO
Oud-resident Soustelle geeft
geschiedenislesje aan Syriër
Edele jacht
<~P raat at oei
3
President Eisenhower:
„Egyptische blokkade was
verdragsschending"
Politie vindt in Boedapest
verborgen wapens
H. J. Maertens N.V.
Weer een aanval uit
Jemen afgeslagen
Lijk van vermiste Brit op
Cyprus gevonden
DONDERDAG 7 FEBRUARI 1957
k.
i
In de Verenigde Staten doet zich het
merkwaardige verschijnsel voor, dat de
regering niet bij machte blijkt een staats
hoofd te ontvangen, wiens politieke op
vattingen door een meerderheid van het
Amerikaanse publiek worden afgekeurd.
pe visite van de vorst van Saoedi-Arabië
is nog wel doorgegaan, kennelijk omdat
het publiek van de V.S. (buiten New York)
weinig van Saoeds politiek afwist. De
Joegoslavische regering heeft echter de
consequentie getrokken uit de publieke
verontwaardiging, die de in het vooruit
zicht gestelde komst van president Tito in
de Verenigde Staten gaande maakte, en
heeft diens bezoek afgezegd.
Hier wreekt zich een beleidsfout in de
Amerikaanse buitenlandse politiek, die
van zeer oude datum is. De Amerikaanse
regering is gewend andere maatstaven bij
het beoordelen van de gedragingen van
buitenlandse regeringen aan te leggen dan
die welke de praktische politiek voor
schrijft, tenzij haar belangen zonneklaar
zijn.
De Amerikaanse diplomaat-in-ruste
George F. Kennan heeft er in het boekje
„American Diplomacy" op gewezen, dat de
Amerikaanse diplomatie de laatste vijftig
jaar bijna uitsluitend is geleid door dilet
tanten en dat zij is gebaseerd op een lega-
listisch-moralistische benadering van de
internationale vraagstukken. De werking
van deze doorzichtige diplomatie spreekt
tot de verbeelding van het Amerikaanse
volk en de openbare mening komt dan ook
onmiddellijk in beweging als, zonder aan
wijsbare voordelen, van dit beginsel wordt
afgeweken. President Eisenhower had
nauwelijks recht van spreken, toen hij er
vorige week over klaagde, dat zijn rege
ring niets kon doen om de spanning in de
wereld te verminderen, als zij zich alleen
zou verstaan met regeringen, waarmee zij
het eens is.
De Britse regering, die over een corps
carrière-diplomaten beschikt en haar di
plomatie vrijwel uitsluitend op de poli
tieke mogelijkheden afstemt, heeft niet al
leen maarschalk Tito kunnen ontvangen,
maar ook premier Boelganin en partijse
cretaris Kroesjtsjev, ondanks de tegen
stand van een deel der publieke opinie,
waarvan de verontwaardiging reeds was
opgewekt door de komst van de wegberei
der van de Sovjet-leiders, de veiligheids
chef Serov.
Het blijkt echter dat de Amerikaanse
regering, door haar eigen fouten, in dezen
aan de leiband loopt van de openbare me
ning, hetgeen temeer te betreuren is, om
dat Eisenhower volgens de „New York
Times" van plan was, zich, na Tito's be
zoek, nader te verstaan met de nieuwe
leider der Poolse communisten, Gomoelka.
Het ziet er naar uit, dat de weg naar een
betere verstandhouding in de wereld,
waarover de president in zijn jaarlijkse
boodschap aan het Congres sprak, voorlo
pig geblokkeerd is, althans voor zover de
weg leidt van de V.S. naar de beide com
munistische staten, die ernaar streven on
afhankelijk van de Sovjet-Unie te worden
cf te blijven.
Er schijnt een ernstig verschil van op
vatting te bestaan tussen de vaderlandse
bedrijfstak die zich bezig houdt met het
kweken en verkopen van bloemen en de
instantie die de toestand van het weer ten
onzent bepaalt.
De kwekers van bollen en andere bloem
soorten doen hun uiterste best, de groei
kracht en het schoonheidsgevoel van de
natuur dienstbaar te maken- aan het na
tionale belang. Zij zorgen ervoor dat we
ieder jaar een aantal „bollenzondagen"
krijgen voorgezet, annex bloemencorso,
die niet alleen een traditionele ontspan
ning aan driekwart der Nederlanders bie
den doch ook en dat is belangrijker
talloze buitenlanders naar onze contreien
lokken, zodoende Nederlands roem inrui
lend tegen deviezen. Verder dienen de ge
wassen dan nog als een zeer belangrijk ex
portmiddel, zodat men met recht kan zeg
gen dat deze soort van bedrijvigheid het
mes aan drie kanten doet snijden, zo dat
technisch mogelijk ware.
Thans geeft het prachtige voorjaarsweer
reden tot grote ongerustheid. Alles groeit,
tegen de afspraak in, veel te snel en veel
te vroeg. Alle data zijn waardeloos: ope
ning van bloemententoonstellingen (tegen
woordig flower shows geheten), corso, toe
ristenwerving, buitenlandse reizen van
bloemenhoogmogenden en wat er bij
komt, het loopt allemaal verkeerd af om
dat alles eigenwijs uitloopt.
De enige factor in ons bloemenbeleid,
die met goed vertrouwen aan de natuur
werd o ergelaten, dreigt nu alle voorbe
reidingen in het honderd te sturen. Wat is
dat voor een natuur, waar men niet van
opaan kan en die geen rekening houdt met
het feit, dat een bloem tenslotte niet een
willekeurig, frivool gevalletje is, doch een
zwaarwichtig onderdeel van de Neder
landse economie?
Als men de data moet vervroegen, zal er
heel wat geïmproviseerd moeten worden.
Het is inderdaad, alle ironie terzijde, voor
de betrokkenen een nare aangelegenheid.
Maar hoe moei jk we het dan ook
hebben met onze nationale economie en
onder welke zorgen we gebukt gaan, één
ding staat vast:
We hebben er mooi weer bij
WASHINGTON (Reuter en U.P.) Pre
sident Eisenhower heeft op zijn wekelijkse
persconferentie als zijn persoonlijke me
ning te kennen gegeven, dat Israel gehoor
zal geven aan de resoluties van de UNO en
zich terug zal trekken uit het gebied van
Gaza en Akaba. Toen hem gevraagd werd
of de V.S. Israels recht om van het Suez-
kanaal gebruik te maken, zullen bescher
men, zei Eisenhower, dat de Egyptische
blokkade een schending van het verdrag
van 1888 was.
Hij weigerde te antwoorden op een vraag
naar tijd en plaats van een mogelijke sa
menkomst met de Britse premier Mac
Millan.
Desgevraagd zei Eisenhower, dat hij geen
brief van dr. Schweitzer met een verzoek
om Amerikaanse steun voor Frankrijk in
zake de kwestie-Algerije had ontvangen.
Frans antwoord aan Dulles
De Franse regering beschouwt zich nog
steeds gebonden aan de driezijdige decla
ratie van 1950 over het Nabije Oosten, wel
ke een van de grondslagen van haar poli
tiek voor het Nabije Oosten blijft, aldus
verklaarde een woordvoerder van het
Franse ministerie van Buitenlandse Zaken
woensdag. Dit was een antwoord op vragen
inzake Dulles' uitlating op zijn persconfe
rentie van dinsdag, dat de Amerikaanse
regering de declaratie van 1950 nog steeds
als een wezenlijk element voor haar poli
tiek beschouwt, maar het niet zeker is of
de andere partijen (Engeland en Frankrijk)
zich er nog aan gebonden voelen.
Schot in het werk
Men verwacht dat het Suezkanaal op 15
februari voor schepen van bepaalde ton
nage geopend zal worden, aldus heeft het
Egyptische blad „Al Sjaab", een officiële
bron citerend, woensdag bericht. Volgens
deze bron is het einde in zicht van de
bergingswerkzaamheden van de UNO.
De scheepvaartmaatschappijen in Port
Tewfik treffen voorbereidingen om het
werk te hervatten en het douanekantoor in
de haven is zijn normale werkzaamheden
begonnen.
De UNO heeft vorige week reeds bekend
gemaakt, dat het plan bestaat om in het
begin van maart een acht meter brede
vaargeul het kanaal open te stellen voor
schepen tot 10.000 ton.
WENEN (U.P./Reuter). - Bij een razzia
van militie en geheime politie op een fa
briek in een buitenwijk van Boedapest, de
tweede grote overval binnen een week,
zijn blijkens berichten in de Hongaarse
dagbladen „grote hoeveelheden wapens en
andere militaire uitrusting" in beslag ge
nomen. De regering speurt naar mensen
die uit de dagen van de opstand wapens
en munitie hebben overgehouden, en de
personen die vluchtelingen hebben gehol
pen op hun vlucht naar het westen. De
geheime politie heeft een man gearresteerd
die vijftig vluchtelingen geholpen heeft.
Hij zou duizend tot tweeduizend forinten
gevraagd hebben voor iedere vluchteling.
De straf op het helpen van vluchtelingen
is van een tot tfen Jaar gevangenisstraf
verhoogd volgens 'een'nieuw decreet van
de regering. Propaganda voor vluchten is
strafbaar met zes maanden tot vijf jaar
gevangenisstraf Wie van vluchtpogingen
weet, doch dit tegenover de politie ver
zwijgt, kan veroordeeld worden tot twee
jaar.
De Hongaars-Russische patrouilles, die
de grens met Oostenrijk bewaken, hebben
order onmiddellijk te schieten op ieder die
het grensgebied betreedt.
ADVERTENTIE
Maak zo n pakje ROXY eens helemaal open en
snuif die heerlijke geur van zon-doortrokken,
volrijpe tabakken op. Steek dan op en U weet
waarom steeds meer mensen zeggen:
n H0XV .ja graag i
3 Roxy Rook Redenen: Dubbel gefermenteerd Dubbel gezuiverd Standvastige melange
ADVERTENTIE
VERKOOP EN VERHUUR
NASSAUSTRAAT 5
TELEFOON 15220
NEW YORK (Reutei-) In de politieke
commissie van de Algemene Vergadering
van de UNO is woensdag de door achttien
Aziatische en Afrikaanse landen ingediende
resolutie aan de orde gekomen. Frankrijk
wordt verzocht „gehoor te geven aan de
wens van het Algerijnse volk, om zijn recht
tot zelfbeschikking uit te oefenen". In óe
resolutie worden Frankrijk en het Alge
rijnse volk uitgenodigd rechtstreekse onder
handelingen te beginnen om een einde aan
de vijandelijkheden te maken en te pogen
ene vreedzame regeling voor het Algerijnse
probleem te vinden. Voorts wordt secreta-
dis-generaal Hammerskjoeld in de resolu
tie, verzocht partijen zijn goede diensten bij
besprekingen te verlenen en in de volgende
zitting van de algemene vergadering ver
slag over de stand van zaken uit te brën-
gori.r
De Britse gedelegeerde Allan Noble,
schaarde zich in zijn toespraak aan de zijde
van Frankrijk, door te verklaren dat de
UNO geen enkel recht bezat zich met het
Algerijnse vraagstuk in te laten, daar dit
een louter binnenlandse aangelegenheid
van Frankrijk was. Minister Noble beschul
digde „bepaalde landen" ervan „niet met
schone handen ter vergadering te zijn ge
komen, daar zij in hun streven, om de poli
tieke toekomst van Algerije te bepalen, een
open oog hebben voor hun eigen belang,
dat zij denken te bevorderen door uitbrei
ding van hun invloed in Noord-Afrika".
De Marokkaanse afgevaardigde zei in een
lange toespraak onder meer: „Er bestaat
niet langer enige twijfel aan dat de UNO
het recht heeft zich in te laten met een
gewapend conflict, waai-in een half miljoen
Franse militairen strijdt tegen een volk,
dat vrij wil zijn". De Spaanse vertegen
woordiger, Lequerica betreurde het, dat de
Franse regering in haar verklaring over
hetgeen zij in Algerije wil doen, niet Spanje
heeft genoemd als een land, dat zou kunnen
helpen bij het tot stand brengen ener ver
zoening".
Amerikaanse steun
De Amerikaanse vertegenwoordiger in
de politieke commissie, Henry Cabot Lodge,
verklaarde „dat zijn land tegen de Afri
kaans-Aziatische resolutie is. De Verenigde
Staten zijn er evenzeer tegen gekant, dat
de UNO zich met de binnenlandse aange
legenheden van leden-staten inlaten", zei
hij.
Cabot Lodge verklaarde ook, dat de Ver
enigde Staten het Franse plan voor een
staken der vijandelijkheden, gevolgd door
verkiezingen en onderhandelingen, als een
„aanzienlijke stap vooruit" beschouwen in
het streven om een oplossing voor het Alge
rijnse vraagstuk te vinden.
Jacques Soustelle, voormalig resident-
generaal van Algerije, die na Lequerica,
sprak, is woensdag punt voor punt inge
gaan op het geen dinsdag door de Syrische
afgevaardigde Zeineddin over Algerije te
berde was gebracht.
„De Syrische afgevaardigde heeft Frank
rijk ervan beschudigd in Algerije groeps-
moord te hebben bedreven. Mag ik hem
erop wijzen dat er in 1830, toen Frankrijk
het bestuur over Algerije overnam, ander
half miljoen Algerijnen waren, tegen nu
acht en een half miljoen?
De heer Zeineddin betoogde, dat de Alge
rijnse grond in handen van „enkele Franse
en andere Europese grootgrondzitters" was.
In feite is het zo, dat er in Algerije 630.000
Algerijnse grondbezitters zijn, tegen 22.000
Europese en er is geen sprake van dat
onder deze laatste groep bij uitstek de eige
naren van grote stukken grond te vinden
zouden zijn.
„Geen Arabisch land
De Franse vertegenwoordiger wees er
ook nog op dat de samenstelling der Alge
rijnse bevolking als volgt is: ruim twee mil
joen Berbers de oorspronkelijke bewo
ners van het land zes miljoen Arabieren
en 1.20.000 christenen en joden.
De laatstgenoemden wonen vaak al sinds
generaties in Algerijë, waar zij geen vreem
delingen zijn. Zij moeten dezelfde rechten
hebben als de andere Algerijen.
Er is dus geen sprake van, dat Algerije
als een geheel Arabisch land kan worden
beschouwd. Syrië en Egypte hebben geen
enkel recht, ons namens Algerije te spre
ken. Deze landen zijn de Panarabische ge
dachte toegedaan, waarbij de nadruk wordt
gelegd op de Arabieren als ras", aldus
Soustelle.
Soustelle zei ten slotte: „Ik moet de UNO
waarschuwen tegen aanmoediging der Al
gerijnse rebellen, die het conflict slechts
kan rekken en die in strijd zou zijn met de
letter en vooral met de geest van het Hand
vest der UNO.
Hierna werd de zitting der politieke com
missie van de UNO tot donderdag 16.30
uur verdaagd.
ADEN (Reuter). Regeringstroepen en
stamleden hebben dinsdag in het gebied
van Manawa, 30 km ten noordwesten van
Beiham, een aanval van 150 invallers uit
Jemen afgeslagen, zo is woensdag in Aden
officieel bekendgemaakt.
Drie Jemenieten zijn bij de aanval ge
sneuveld. De regeringstroepen leden geen
verliezen.
Volgens radio-Cairo heeft de Jemeni-
tische ambassadeur in Egypte verklaard
dat behalve de 12.000 Egyptische vrijwilli
gers zich ook vrijwilligers uit Syrië, Liba
non, Jordanië en zelfs uit Algerije hebben
opgegeven mee te helpen aan de verdedi
ging van Jemen.
„Deze volksstammen hiel
den zich voornamelijk bezig
met de jacht, de visserij, het
dobbelen en het beoorlogen
van andere stammen", zo
leest men in menig geschie
denisboek en ik kan mij niet
herinneren dat ik als school
kind aan een van deze oer
oude bezigheden aanstoot heb
genomen. Het woord „stam
men" roept al een mensen
soort voor de geest, waarbij
zowel het achternazitten van
dieren als het uitroeien van
naburige dorpen volkomen
past. Bovendien krijgt men
visioenen van woeste bossen
en maagdelijke vlakten, waar
het leven een uiterst moei
lijke karwei kon worden ge
noemd en waar het hard-
tegen-hard hoogtij vierde.
Maar nu leven we in 1957
en als ik wel eens verneem
dat goede bekenden hun vrije
tijd besteden aan diezelfde
oer-liefhebberijen behalve
dan dat het beoorlogen van
andere stammen niet zozeer
meer met pijl en boog dan
wel met giftige geschriften en
achterklap geschiedt voel
ik ernstige bezwaren rijzen
tegen het voortbestaan van
deze barbaarse gewoonten in
een maatschappij, die nie
mand meer verplicht op die
wijze in zijn levensonderhoud
te voorzien.
Jagen is een liefhebberij,
waarvoor vele excuses wor
den aangevoerd. „De wild
stand moet op peil worden
gehouden": dit argument
stelt de jager voor als een
beklagenswaardig en opoffe
ringsgezind mens, die veroor
deeld is iets te doen wat hij
verafschuwt, in dienst van
het algemeen belang. „Het is
een natuurinstinct des men
sen": dit excuus geldt voor
nog heel wat meer uitspat
tingen, die bij de wet en door
de moraal streng verboden
zijn. En als het een natuurlijk
instinct des mensen is, arge
loze dieren een doodschrik op
en een lading hagel door het
lijf te jagen, dan lijkt me dat
een instinct waarop we niet
trots behoeven te zijn.
„Het is een sportief genoe
gen": dit zou moeten beteke
nen dat het bij dag en dauw
betreden van de natuur, het
kennismaken met de wereld
van vrije dieren en met de
geheimen van het ongerept
gegroeide en het ondergaan
van de bekoring der stilte in
bos en veld een weldadige
combinatie vormen met de
zucht naar prestaties: het ra
ken van een vogel in de
vlucht, het snappen van een
vluchtend konijn of van een
snelle haas, het met vaste
hand ên sterk oog bepalen
van een beslissende seconde.
Het lijkt mij echter de
moeite waard, dit sportieve
genoegen theoretisch even te
scheiden van het betreurens
waardige, bloederige gevolg.
Pas dan krijgt men een juist
beeld van de mate, waarin
men het met de argumentatie
eens kan zijn.
De combinatie tussen het
sportieve genoegen en alle
andere argumenten wekt im
mers de onontkoombare in
druk, dat het doden een in-
haerent onderdeel van het
genoegen uitmaakt. Wie als
jager enkel de sportieve kant
van het jachtbedrijf liefheeft
en oprecht betreurt dat hij
om het genoegen te kunnen
smaken tenslotte een
stukje brillant leven moet
vernietigen, moge dan beden
ken dat de vooruitgang van
de techniek en de ontwikke
ling der menselijke bescha
vingsnormen niet los van el
kaar staan. Als hij inderdaad
het doden een betreurens
waardige consequentie van
zijn sport vindt, dan vergeet
hij dat hij zijn jachtinstinct
volledig zou kunnen aanpas
sen aan de evolutie, die hij
als mens achter zich heeft
sinds zijn oervoorouders het
wild jaagden in de voorhisto
rische bossen.
Want: niet het geweer is de
veredelde vervolmaking van
pijl en boog, doch een geheel
ander instrument, dat ons
door de techniek geleverd
wordt in overeenstemming
met de in onze tijden heer
sende normen.
Namelijk: het fototoestel.
Deze idee drong zich on
weerstaanbaar aan mij op,
toen ik een juweel van een
Tsjechische boekwerk onder
ogen kreeg, dat in zijn twee
honderd bladzijden een keur
van bewonderenswaardige
fotografieën onthulde: foto
grafieën, die tezamen een blik
gunden op het majestueuze
leven der dieren in de uitge
strekte Tsjechische bossen en
op de glooiende vlakten aan
de voet van het Reuzenge
bergte. Deze blik openbaart
een eenvoudige en toch impo
nerende wellicht door haar
eenvoud zo imponerende
waarheid, namelijk dat de
veelgesmade techniek met
zijn vernuftige wonderen een
miraculeus-passend onder
deel van het zich vervol
makende menselijke inzicht
in de bedoeling der dingen
zijn kan, wanneer men
slechts de bezinning kan op
brengen voor de vraag, waar
die techniek moet worden
ingepast.
De maker van deze foto
serie was een „jager" in hart
en nieren. Een man die zich
getrokken voelde naar de
bronnen van de spontane na
tuur, naar de oorsprong van
het ongerepte leven. Hij voel
de het bloed in zijn aderen
tintelen, wanneer hij in de
verloren vlakte het schichtige
bewegen van een hert of een
ever bespeurde. Hij werd pas
mens wanneer hij door mans
hoge varens en taai kreupel
hout het spoor volgde van
een dier, dat vluchtte voor
de geur van het gevaar. Hij
was de mens, voor wie de
sport van de jacht een le
venselixer betekende: het uit
leven van een oerinstinct, dat
in alle opzichten overeen
kwam met de prikkels van
de oer jacht, behalve met één:
de laatste prikkel, het doden
om te eten, was in hem een
volkomen natuurlijke, mo
derne dood gestorven.
Wél bleef de prikkel der
voleindende prestatie, de
prestatie om de beslissende
seconde te bepalen en in die
seconde koelbloedig en des
kundig te handelen. Doch de
handeling zelf, het dodende
schot, was van karakter ver
anderd. Het was weliswaar
een schot evenzeer koel
bloedigheid en handigheid
vereisend als welk ander
schot ook doch een schot
dat niets vernietigde en niet
behoefde te worden betreurd
in zijn consequenties.
Het schot met de camera,
dat de beslissende seconde
vastlegde en de prestatie ver
eeuwigde, en zodoende de
volledige bevrediging der
sportieve verlangens schonk
zonder de bittere bijsmaak
van bloed.
Wanneer de camera een ge
weer zou zijn geweest, zou de
Tsjechische jager met zware
buit zijn teruggekeerd. Doch
wanneer men ziet welke fra
giele momenten van vol
komen leven het schot uit
zijn camera vastlegde, dan
wordt de gedachte aan bloe
dende lijkjes en stukgescho
ten ogen nog des te navran
ter. Wat aan de jager met het
geweer onthouden wordt,
smaakte deze jager met volle
maat: de voldoening dat zijn
prooi voortleefde en voort-
rende over de vlakten, ter
wijl het beeld van het be
wonderenswaardige schot in
de filmcamera tot in de fijn
ste details was ingeblikt.
Waarom zou niet de camera
de vervolmaking van pijl en
boog kunnen wezen? En
waarom zou het neerschieten
van een vliegende vogel of
het doden van een rennend
hert niet nét een punt teveel
kunnen zijn op het program
ma van een natuurminnend
mens?
Het op peil houden van de
wildstand zou dan kunnen
worden gerekend tot de taak
van hen, die behoren tot het
zeer nuttige gilde der be-
roepsdoders. Het jagen uit
sportief genoegen zou er een
grote voldoening bijkrijgen
want wanneer men een
mens ontmoet die ook maar
een klein deel van de foto's,
zoals die in het Tsjechische
boek, als eigen werk zou
kunnen tonen, zou men onge
twijfeld tot groter eerbied en
bewondering voor de presta
tie vervuld worden dan bij
het aanschouwen van het
slapneerhangend lijk van een
bloedend dier, dat als trofee
en bewijsstuk ook kant en
klaar bij de poelier te krijgen
is.
J. L.
0/3 dz
De laatste loopjongen
Die zijn er zo als u weet allang niet
meer, loopjongens. Ze zijn nu allemaal
fietsjongens geworden of zelfs bromfiets
jongens. Ze némen die betiteling ook niet
langer. - Ik was hier ergens in een winkel
waar ik na mijn inkopen vriendelijk vroeg:
„...en kan de loopjongen dat misschien
even thuis brengen?"
Ik zag de winkelier het bloed naar de
kaken stijgen en schichtig omzien naar
een hoek van zijn bedrijf waar een jeug
dig heer zich moeizaam oprichtte, mij met
een medelijdend lachje opnam om zich
dan met lome schreden, een sigaret rol
lend, naar voor mij onbekende duistere
gebieden achter de winkel te begeven.
Sindsdien gebruik ik dat woord niet
meer. Ik zeg in die gevallen voorzichtig:
„Heeft u een gedienstig persoon die het
even bij mij kan aanreiken?" Of: „Mis
schien is er iemand die bij me in de buurt
woont en
Ik wil maar zeggen, de loopjongen
(waarbij ik de nadruk dan op „jongen" leg)
heeft afgedaan. Gisterenhebik de laatste een
hand ten afscheid gedrukt. Die was er dan
toch nog in onze gemeenschap. Dolf-van-
de-wijnhandel. Altijd even opgewekt, vro
lijk met gezonde blozende kaken. Voor de
laatste maal heeft hij mij, als een Thomas-
vaer, met brede armzwaaien wat flessen
wijn toegereikt. Ik zou hem in zijn functie
niet meer terugzien, heeft ie gezegd. Het
was voorlopig uit. Hij was fiets jongen in
zijn vrije tijd. De minder vrije uren bracht
hij door op een H.B.SOver enige maan
den komt er een eindexamen en daar moet
hij nu al zijn krachten aan gaan wijden.
„Ik vind het maar jammer, meneer", zei
hij. „M'n vader wil het niet langer. Het
is een reuze baantje en ik verdiende er
aardig mee. Hoe andere loopjongens het
hebben weet ik niet, maar zoals ik nou,
bij een rvijnhandel. Achter zeven van de
tien deuren waar ik aanbel is het feest
of er is er een op handen. Ik hoor dan
muziek en ik zie altijd blije gezichten in
hel deurgat. Dames in eestjurkjes, grap
jes makende meneren, giechelende dienst
bodes. En als ik nou mijn eindexamen
achter de rug heb. Wat wordt het dan?
Een donker pakkie, een schoon overhem-
pie en de rest van m'n leven achter de
tralies van een bank of zo. - Nee hoor.
Geef mij maar een stevige fiets met een
flinke mand voorop, volgeladen met ver
snaperingen voor de blije mensen in de
wereld".
Met een forse schouderklop en een „cheer
up" nam ik afscheid van hem. „Meneer",
hield ie me nog even terug. „Misschien
klop ik later nog es bij u aan. Dan moet
u me onkenbaar maken en dan ga ik er
toch nog es een keertje stiekum op uit!"
„Goed", beloofde ik hem„Ik plak je een
snor en zet je een ouwe. Eden-hat van mij
op je knar. Een gulden als er dan iemand
is, die je herkent".
Luid lachend sprong hij met een acro
batische zwaai op zijn fiets en weg was ie.
De laatste loopjongen. Jammer.
Jan van Ees
ADVERTENTIE
„BINNENHUISJE"
No 9.
(frits Flits:)
Wij zijn bij Oma op bezoek
En die bedisselt als een kloek
Over haar man en nageslacht
Kijk, zoiets dient in beeld gebracht.
Gewoon in huis. Dat gaat patent
Als je maar zo verstandig bent
Dat in het flitslichtapparaat
De „Photoflux" van Philips gaat.
(Allemaal
Wij nemen Philips „Photoflux^l
Bij ieder filmpje een paar stuksl
Het feilloze ajb -
flitslampje ^3 CT
NICOSIA (Reuter/UP) Het lijk van
de Britse soldaat Ronald Shilton, die sedert
vorig jaar april vermist werd, is in de
buurt van Famagusta gevonden. Een on
langs gearresteerde verzetsstrijder heeft de
Britse autoriteiten inlichtingen verstrekt,
die hebben geleid tot de ontdekking van
het lijk, dat buiten de stad begraven was.
De EOKA maakte vorig jaar mei bekend,
dat Shilton, samen met een andere Britse
militair, Gordon Hill, op 10 mei terechtge
steld was, als vergelding voor de executie
van Cyprische verzetsstrijders.
In Nicosia is een vooraanstaand lid van
de EOKA gevangen genomen, op wiens
hoofd een prijs van vijfduizend pond ster
ling stond. Met hem werd een andere lei
der gearresteerd. Deze week zijn zeven
Cyprische politieagenten en een inspec
teur van politie gearresteerd op verden
king, betrekkingen te onderhouden met de
EOKA.
In de afgelopen nacht zijn op Cyprus vier
bomaanslagen gepleegd. Vier leden van de
veiligheidstroepen zijn licht gewond. Een
brug in het zuiden van Nicosia is vernield.
Britse patrouilles hebben een aantal niet-
ontplofte bommen gevonden en onschade
lijk gemaakt.
