„De Wals van de Toreadors
van Jean Anouilh
Bij verhoging P.T.T.-tarieven
ook draadomroep duurder
Vijftig jaar geleden
De negen Muzen
Arthur Miller in staat
van beschuldiging
DINSDAG 19 FEBRUARI 1957
3
Van dag tot dag
"N
Dure lof
Filmster Marta Toren
vandaag overleden
Jubileum-voorstelling van
„De Notenkraker"
Geschenken voor
jarige prinses
Minister Helders in functie
Coen Bot 75 jaar
Alle sigaretten worden
10 cent per pakje duurder
Examens
^Praatótoel
Kerkelijk Nieuws
Uit Haarlems Dagblad
van 19 februari 1907
Generaal Lauris Norstad, opperbevelheb
ber van de NAVO, brengt een driedaags
bezoek aan ons land en hij heeft zich bij
zijn aankomst al meteen gekweten van de
opdracht, de Nederlanders een pluim op de
hoed te steken voor hun consequente
voortgang op de weg der bewapening vol
gens de richtlijnen van de NAVO-overeen-
komsten. Reeds eerder werd op diezelfde
Nederlandse hoed een Amerikaanse pluim
gestoken, toen staatssecretaris Doorman in
Washington was. Deze hoge marine-fuctio-
naris leidde uit die loftuiting af, dat wij
Amerikaanse geleide projectielen zouden
krijgen. Wie zich toen verwonderd heeft
afgevraagd, of de modernisering van de
NAVO-strijdikrachten pleegt te geschie
den volgens de schooiachtige methode van
„aantekening van goed gedrag", zal zich nu
misschien angstig bezinnen op de vraag of
al die lof betekent, dat wij als klein en eco-
noimsch in een crisis verkerend land wel
licht méér doen dan in deze omstandighe
den redelijkerwijs van ons kan worden
verwacht. Vele NAVO-landen kondigen be
zuiniging op hun strijdkrachten aan onder
dwang van binnenlandse economische om
standigheden, doch wij blijven blijkbaar
ijverig ons best doen om de militaire over
heden in Washington te behagen. Moeten
wij ook niet wat betreft onze militaire in
spanningen de tering naar de nering zet
ten? Het zou natuurlijk reusachtig zijn,
wanneer we geleide projectielen zouden
krijgen maar die zullen óók betaald moe
ten worden. En met geleide projectielen is
onze economie niet op de been te helpen.
De Centrale Commissie voor de Film
keuring in Nederland heeft de film „Guys
and Dolls" voor de derde maal gewogen
en te licht bevonden. Na alle publicaties,
die wij aan deze affaire hebben gewijd, is
hier wel de overweging op haar plaats of
wij nu wel zo gebaat zijn met deze bij de
wet voorschreven preventieve censuur. Ze
is voortgekomen uit een tijd waarin de film
werd beschouwd als een attractie van het
laagste allooi, zo verdacht als de kermis-
vermakelijkheid welke zij aanvankelijk
was. Men moest, zo meende men, voor deze
vorm van massa-beïnvloeding oppassen. Ze
was gevaarlijk. Sindsdien is de film ge-
evolueerd en heeft zij haar kermisaanzien
al lang verloren. En het moge waar zijn
dat zij soms een bedenkelijke inhoud ver
toont, te gevaarlijker door haar geraffineer
de perfecte vorm, ook de geestesgesteld
heid waarmee wij tegenover het filmver
schijnsel staan, is geëvolueerd. Die evolutie
wordt evenwel in Nederland bij de wet ont
kend. Men acht het Nederlandse volk nog
altijd niet mondig. De reacties op de jong
ste uitspraak van de Commissie voor de
Filmkeuring bevestigen dat er in deze een
groot verschil in opvatting bestaat. Wat de
commissie kwetsend acht voor de religieuze
gevoelens van een bepaald volksdeel en
derhalve in strijd met de goede zeden,
wordt door de filmjournalistiek allerminst
laakbaar geacht, ja, de uitspraak der Com
missie wordt zelfs gekwalificeerd als voort
vloeiend uit overdreven bezorgdheid. De
Commissie bleek als in strijd met de goede
zeden te beschouwen wat de filmjourna
listiek slechts zag als een zeer wel verdra-
gelijke vorm van amusement.
Nu kan men aanvoeren dat het hier gaat
om slechts één film en het niet aangaat
daarom maar meteen de hele filmkeuring
op de helling te zetten. Maar gaat het in
derdaad om één film?
Er zijn naar onze smaak veel films, die
de Commissie om een even onbegrijpelijke
interpretatie van de regel der goede zeden
wél doorlaat. Sommige schiet-maar-raak-
films bij vooi'beeld. Men schijnt daar in
Den Haag te zeggen: „Dood is dood, maar
laten we oppassen voor wie leven in de
brouwerij brengen".Hier klopt iets niet. De
interpretatie van wat men onder goede
zeden en openbare orde moet verstaan laat
zoveel ruimte, dat de Commissie zelfs
volksgroepen gaat beschermen, die daar
van niet eens gediend zijn. Met „Guys and
Dolls" het Leger des Heils. Met „Tijl Uilen
spiegel" de rooms-katholieker*. Acht de
commissie ons nog wel in staat om onszelf
te beschermen?
Het is, dunkt ons, tijd om ons op de op
dracht van de Commissie te bezinnen. Haar
taak te waken voor goede zeden en openba
re orde zal nader omschreven moeten wor
den. De Commissie moet in haar interpre
tatie geen blanco volmacht hebben. Dat zal
haar verantwoordelijkheid verlichten en
haar tot minder overdreven bezorgdheid
stemmen. Dat zou'tevens de Nederlandse
bioscoopbezoeker de volwassenheid geven,
die hem toekomt. (Al sluit dat een keuring
naar leeftijdsgrenzen niet uit). Wij kunnen
nu eenmaal maar kiezen uit wat ze in Den
Haag goed keuren. En wij zijn zo langza
merhand heus wel kieskeurig geworden.
Het is alweer een jaar of vier geleden,
dat ik in Parijs een opvoering van „De
Wals van de Toreadors" heb gezien. Aan
het einde van de vorige week zag ik dit
spel van Jean Anouilh opnieuw, nu in de
vertaling van Adriaan Morriën door het
Rotterdams Toneel, dat het als een „tra
gische klucht" op het affiche heeft aan
gekondigd. Pas na de successen in Engels
sprekende landen heeft men dus blijkbaar
in Nederland de vertoning van deze ge
waagde zedenkomedie voor personen
boven de achttien aangedurfd. Het kan
ook wel zijn, dat men er niet goed raad
mee wist en eigenlijk nog niet weet ge
zien althans de toevoeging „tragisch" aan
wat door de auteur alleen maar een „far
ce" werd genoemd. Die dubbele aandui
ding is symptomatisch voor een gebrek
dat men bij alle waardering voor de vele
kwaliteiten de voorstelling niet ontzeggen
kan: men heeft als het ware de beide
keerzijden van een door Anouilh kunstig
gesmede medaille tegelijk willen tonen. Dit
is duidelijk in strijd met de bedoeling: de
schrijver laat de kluchtige kant van zijn
thema zien, het publiek moet de tragiek
maar raden die daar achter zit!
Dat thema is merkwaardig, kenschet
send genoeg. Men zal zich uit zijn vroege
blijspelen de strijd herinneren om het be
houd van de zuiverheid in een wereld,
waarin alles door bedrog en verachtelijke
benepenheid wordt aangetast. Hier echter
wordt (en het is nog maar een voorspel tot
het reeds door de Haagse Comedie opge
voerde „Ornifle") ook de romantische il
lusie ontluisterd. De onbevredigend ge-
trouwde generaal Saint-Pé heeft op een
tuinfeest een rein jong meisje, mejuffrouw
De Sainte Euverte, ontmoet. Zij heeft
zeventien jaar in trouwe kuisheid op hem
gewacht, maar dan meent zij eindelijk te
kunnen bewijzen dat de generaal zich niet
langer van een echtscheiding hoeft te laten
weerhouden, omdat zijn vrouw hem be
drogen zou hebben. Zij komt haar rechten
op zijn liefde opeisen. Het loopt allemaal
heel anders, want tenslotte draagt zij haar
tedere gevoelens over op de twintigjarige
ADVERTENTIE
U kunt uw verhoogde benzine-uitgaven ge
makkelijk tot het oude of een nog lager
niveau terugbrengen door aanschaffing van 'n
RENAULT 4 of RENAULT DAUPHINE
1 op 17! Prijzen resp. ƒ4190.en 5580.
GARAGE DEN HOUT
De 30-jarige Zweedse actrice Marta Toren
is vanmorgen na een zeldzaam voorkomende
hersenaandoening in een ziekenhuis te
Stockholm overleden. Haar echtgenoot, de
toneelschrijver Leonardo Berovici, bevond
zich aan haar sterfbed. Tien jaar geleden is
Marta Toren naar Hollywood gegaan, waar
zij talrijke hoofdrollen in films te vervul
len kreeg. Men herinnert zich misschien
nog, dat zij enkele jaren geleden in Haar
lem logeerde in de tijd, dat er op het sta
tionsemplacement van Vogelenzang opna
men voor „The man who watched the trains
go by" naar een in Nederlaard spelend boek
van Simenon (met Claude Rains) werden
gemaakt.
Spaanse muziek. Woensdag 20 februari
zal de harpist Edward Witsenburg met be
geleiding van Han Wilmink aan de piano
in het I.C.C. in Amsterdam een concert
geven van klassieke en moderne Spaanse
en Portugese muziek met toelichting in de
Nederlandse taal. De avond wordt georga
niseerd door het genootschap „Spanje-
Spaansch Amerika" in samenwerking met
de vereniging Nederlandse Kring van
Vrienden van Portugal.
Expositie Dordrecht Het tekengenoot
schap Pictura in Dordrecht zal een ten
toonstelling houden van schilderijen en
tekeningen van de Haagse schilders Rein-
der Visscher en J. H. van Ieperen. De ex
positie duurt tot en met 10 maart.
Nieuwe bioscoop in Enschede Op 20
februari zal in Enschede een vierde bio
scooptheater worden geopend. Het is ge
vestigd in de schouwburgzaal „Ons Huis",
waarvan na de opening van de Twentse
Schouwburg nog slechts zelden gebruik is
gemaakt. Het nieuwe theater dat de naam
„Metropole" draagt, zal aan 730 bezoekers
plaats bieden. Het is daarmede het groot
ste bioscooptheater van Enschede.
Expositie. In samenwerking met de
Nederlandse ambassade in Washington
D.C. wordt op het ogenblik de eerste expo
sitie in de Verenigde Staten gehouden van
werken van de moderne Nederlandse kun
stenaar Ap Sok. De tentoonstelling, die tot
en met 31 maart te bezichtigen is, omvat
vijfenveertig recente werken van de Ne-
derlander: litho's en etsen.
Prinses Margaret Prinses Margaret
van Engeland heeft dezer dagen zozeer ge
noten van een rock 'n roll-film, dat zij haar
schoenen uittrok en met haar in kousen
gestoken voeten de maat sloeg, aldus UP.
Expositie In het Haags Gemeente
museum wordt een tentoonstelling voorbe
reid van aquarellen en schilderijen van
Carel van Niekei-k en tekeningen en gi'a-
fisch werk van J. Fi-anken pzn. Deze ten-
tooixstelling wordt op vrijdag 22 februari
geopend. Zij blijft tot 7 april.
Negende van Beethoven Ter nage
dachtenis van Arturo Toscanini wordt van
avond in de bibliotheek van de United Sta
tes Information Service aan het Lange
Voorhout 24 in Den Haag een door de Usis
geox'ganiseei'd gi-ammofoonplatenconcert
gegeven. Men hoort de Negende Symfonie
van Beethoven door het NBC Symphonie
Orchestra onder Toscanini's leiding met
solistische medewerking van Eileen Farx-ell,
Nan Merriman, Jan Peerce en Norman
Scott.
Een scène uit „De Wals van de Torea
dors" van Jean Anouilh door het
Rotterdams Toneel met Lia Dorana
en Hans Croiset op de voorgrond en
daarachter hoofdrolvertolker Bob de
Lange met Caro van Eyck op zijn
schouders.
secretaris, die een onwettige zoon van de
amoureuze vechtjas blijkt te zijn. Intussen
wordt de toeschouwer getuige gemaakt
van de helse treiteringen tussen twee
mensen, die een huwelijk zonder liefde in
stand houden uit lafheid en bezitsdrang.
De vrouw van de generaal wendt nota
bene verlamming voor om op die manier
de zich met clandestiene pleziertjes troos
tende „wederhelft" aan haar bed te kluis
teren.
Men kan dit hier slechts summier ge
schetste stuk gemakkelijk verkeerd beoor
delen en regisseur Pim Dikkers heeft dit
gedeeltelijk ook gedaan. De voornaamste
fout heb ik reeds aan het licht gebracht:
de tragiek moet de luidruchtig verborgen
achtergrond blijven. Men weet toch zo
langzamerhand waarachtig wel dat Jean
Anouilh voor alles een meester in de
kunst der vermommingen is. Die vindt
men ook hier toegepast: de mensen zijn
anders dan hun uiterlijk zou doen ver
moeden. De generaal bijvoorbeeld is een
voor de consequenties van zijn natuur be
vreesde Don Juan onder zijn uniform. Men
lette trouwens eens op de namen van de
beide hoofdpersonen: mensen die bezield
zijn met „heilige" voornemens en zwichten
voor de vleselijke verleiding. De beperkte
plaatsruimte maakt het mij onmogelijk dit
thema nader te ontwikkelen. En trouwens:
dit had het uitgangspunt van de voox-stel-
ling moeten zijn.
Er is nog een andere vermomming, een
camouflage van de bijkomende bedoeling
onder het uiterlijke aspect van een Fx'anse
komedie in de trant van Feydeau en zijn
alle facetten van lichtzinnigheid in melo
dramatische trant uitspelende tijdgenoten.
De intrige is slechts nabootsing, zeer op
zettelijk, om de levensles zodanig te ver
bergen dat men geprikkeld wordt er naar
te raden! Regisseur en vei-tolkers hadden
uiteraard dit toonaangevende voorbeeld
moeten volgen. De interpretatie van de
demonstratieve feiten moet aan de toe
schouwers worden overgelaten. Ik meen
de moralist Anouilh te ïierkennen in het
neventhema: men moet iemand pijn kun
nen doen om ex-ger kwaad te voorkomen.
Dat is ondogmatisch en onconventioneel.
Maar het is, geloof ik, juist de stelling van
de schrijver, dat angst voor de gevolgen
van verandering van levensgewoonte de
zuivex-heid van de ziel tot een waax-deloze
illusie maakt. Dat is iets om over na te
denken tussen alle spektakel van kluch
tige effecten en scabx-euze grappenmakerij.
De generaal wordt door gebrek aan geloof
in zijn gevoelens een Don Juan, dat wil
hier zeggen: een vluchteling in platvloerse
avontuurtjes. In „Ornifle" is dit motief
dramatisch stex-ker en tegelijk weerzin
wekkender uitgewerkt. Ook daar een rai
sonneur, maar een minder vervelende dan
hier de ongelukkig getx-ouwde huisax-ts.
Dat Pim Dikkers, overigens voldoende
bewijzen van door intelligentie gesteund
vakmanschap afleggend om vertrouwen in
zijn toekomst als regisseur te rechtvaar
digen, de situatieklucht niet zonder meer
doi'st px-esenteren, heeft een belemmerende
invloed op de spelprestaties gehad. Vooral
Bob de Lange was daarvan de dupe, want
er was geen eenheid van contrasten in zijn
generaal, nu diens „verborgen" gevoels
leven als weke sentimentaliteit aan het
licht trad. Men moet daarbij in aanmer
king nemen, dat hij volstrekt niet het type
is voor de charmeur uit geraffineerde on
macht, waarmee unifox-m en grootspraak
de misleidende tegenstelling vormen. Lia
Dorana gaf als de laat ontluikende bloem
van bleke zuiverheid een aantrekkelijke
en aandoenlijke creatie te zien. Caro van
Eyck was als de „wraakzieke" echtgenote
in het vierde bedrijf onvergetelijk. Huive
ringwekkend was deze openbaring van
wellustige hebzucht. Dat het evenwicht
van de voorstelling er bijna door verstoord
werd, was niet aan haar te wijten, doch
kwam door het ontbreken van een tegen
pool. Met deze spookachtige suggestie van
kwaadaardige bezetenheid heeft Anouilh
zijn grote scène uit „De Repetitie" (zo
prachtig destijds van Ko van Dijk en Ellen
Vogel) geëvenaai'd. Wat ik mij van de niet
bijster indrukwekkende Franse voorstel
ling herinner, werd door Cax-o van Eyck
radicaal weggespeeld.
Jan Teulings maakte een redelijk wezen
van de oninteressante dokter, Ina van
Faassen en Marianne Rector waren de
schreeuwlelijkerds van dochters, die alleen
maar dienden om de perversie van hun
vader te illustreren, Joekie Broedelet
maakte als gast een mooie scène van het
voorlezen van een gevonden brief met de
motivering van een der talrijke zelfmoord
pogingen, Peter Holland was, als pastoor
nota bene, de deus-ex-machina en Hans
Croiset was net iets te jongensachtig in de
moeilijke rol van de bijtijds uit zijn ge
frustreerdheid barstende secretaris. Trees
van der Donck en Ria Vroemen be
lichaamden twee verleidingskansen voor
de snoeplustige generaal. Het publiek in
Rotterdam zal ten dele wel gechoqueerd
zijn geweest, want Anouilh liet weinig ge
legenheid om dat te bereiken ongebruikt,
maar toonde door applaus en reacties een
grote ingenomenheid.
David Koning
Ballet der Lage Landen
Voor de jubileumvoox-stelling ter ge
legenheid van het tienjarig bestaan zal het
„Ballet der Lage Landen" binnenkort in
studie nemen het ballet „De Notenkraker"
op de muziek van Tsjaikofsky. De Engelse
choreograaf Walter Gore zal voor de in
studering van dit ballet binnenkort naar
ons land komen. De decors en kostuums
zullen worden ontworpen door Harry
Cordwell. De officiële jubileumvoorstel-
ling is vastgesteld op woensdag 29 mei in
de stadsschouwburg in Amsterdam.
De Amerikaanse toneelschrijver Arthur
Miller, die onder meer bekend werd door
zijn stuk „De dood van een handelsreizi
ger", is maandag in staat van beschuldi
ging gesteld, omdat hij geweigerd heeft
aan de Commissie tegen Onamerikaanse
Activiteit van het Huis van Afgevaardig
den de namen mee te delen van schrijvers,
met wie hij naar zijn eigen mededelingen
in het jaar 1947 bijeenkomsten van de
communistische partij heeft bijgewoond.
Hij wordt in dit verband beschuldigd van
„minachting van het Congi-es". Miller ont
kende in juni in een getuigenis voor de
commissie, dat hij ooit communist was ge
weest. Hij verklaarde echter contact te
hebben gehad met een aantal organisaties,
waarin de communisten invloed hadden.
Hij zei verder tot de commissie, dat hij
„thans geen zaak zou steunen, die door de
communisten wordt beheerst". De schrij-
ver motiveerde zijn bovengenoemde wei
gering met de verklaring: „Mijn geweten
staat mij niet toe de naam van een ander
te noemen en hem in moeilijkheden te
brengen".
Prinses Marijke is maandag, op haar
tiende verjaardag, gewoon naar school ge
gaan. Toen zij voor de middagpauze naar
huis terugkeerde, wachtten haar ten pa-
leize tezamen met haar moeder reeds de
officiële gasten, haar peetoudei's en een
vertegenwoordigster van de K.L.M. Haar
peetouders, mevrouw D. Post-Salomons en
de heer A. Wiltens, kwamen haar geluk
wensen en geschenken aanbieden. Me
vrouw Post is de weduwe van de verzets
strijder Johannes Post, die op 16 juli 1944
in Overveen werd gefusilleerd. De heer
Wiltens is voorzitter geweest van de Raad
van Negen van het studenten-verzet. Mej.
I. S. Hooftman, stewardess van de K.L.M.,
bood de prinses een pop aan, die als K.L.
M.-stewardess was gekleed. Ook arriveerde
een deputatie van het wapen van de ver
bindingsdienst onder leiding van luitenant
kolonel L. A. K. van der Weg. Zij bood de
prinses een houten werktafeltje met stoel
aan.
's Morgens om half elf waren acht motor-
rijders van de Meppelse motorclub „De
Knalpiepe" de paleistuin binnengereden
om een grote taart voor de prinses te be
zorgen. Het waren dezelfde motorrijders
die i'n de koude winter van 1947, toen de
prinses geboren werd, ondanks ijs en
sneeuw dezelfde tocht van Meppel naar
Soestdijk hadden gemaakt om hun geluk
wensen aan te bieden.
Op het ministerie van Zaken Overzee
heeft maandagmiddag minister Staf, die
geruime tijd de leiding van het departe
ment heeft waargenomen, deze overgedra
gen aan minister G. Ph. Helders.
De voorgenomen verhoging van een aan
tal P.T.T.-tarieven, waarvan in de re
geringsnota betreffende de bestedings
beperking gewag is gemaakt, komt ook ter
sprake in de Memorie van Antwoord van
minister Algera aan de Eerste Kamer over
de begroting 1957 van het staatsbedrijf der
P.T.T.
De minister zegt onder meer dat voor
bepaalde gebruikers van de diensten der
P.T.T. een tariefsverhoging weinig be
zwaarlijk zal zijn. Voor andere gebruikers
kunnen zulke verhogingen echter verstrek
kende gevolgen hebben. In het algemeen
komt het hem echter niet juist voor, daar
om een al te grote onevenwichtigheid in
de tarieven te laten ontstaan. Ook voor
dabladen en tijdschriften zal een beschei
den tariefsverhoging noodzakelijk zijn.
Hierbij zal zoveel mogelijk rekening wor
den gehouden met de culturele taak die zij
vervullen.
De minister ontkent dat P.T.T. op het
gebied van de automatisering in het ver
leden tekort zou zijn geschoten. Bij de
posterijen wordt sinds geruime tijd me
chanisatie toegepast.
De minister ontkent, dat de postbestel
ling tijdens het weekeinde slecht zou zijn.
Er is niet voldoende reden aanwezig tot
uitbreiding van de nachtposttreinen over
te gaan. Zouden deze treinen ook in de
nacht van zaterdag op zondag en van zon
dag op maandag rijden, dan zouden de
daaruit voortvloeiende hogere kosten niet
in een reële verhouding staan tot het nut,
dat de uitbreiding zou opleveren, nog af
gezien van de omstandigheid dat niet over
het voor deze uitbreiding nodige personeel
kan worden beschikt.
Bij de postcheque- en girodienst geeft
de recente decentralisatie enige verlichting
van het personeelsprobleem van het kan
toor 's-Gi'avenhage.
Particulieren kunnen echter in het alge
meen thans nog niet als rekeninghouder
worden toegelaten.
In de uitbreidingsprogramma's van de
telefoondienst wordt in de regel voorrang
gegeven aan de uitbreidingen ten behoeve
van de gi-oei van het verkeer boven die
voor uitbreiding van het aantal aanslui
tingen.
Het tempo van de ontwikkeling van de
telefonie wordt op het ogenblik niet be
paald door hetgeen P.T.T. en leveranciers
aan dit bedrijf zouden kunnen px-esteren,
doch beheerst door investeringsmogelijk
heden.
Draadomroep
De minister verwacht dat by de draad
omroep op korte termijn een verhoging
Zaterdag zal Coen Bot zijn vijfen
zeventigste verjaardag vieren. Men ziet
hem hierboven met een model van de
reddingsboot de „Dorus Rijkers", waar
mee hij talloze malen naar schepen in
nood is uitgevaren.
AMBTSAANVAARDING PROF. DR.
N. C. A. PERQUIN
Dr. Nicolaas Cornelis Adrianus Perquin,
die tot buitengewoon hooglex-aar in de
faculteit der letteren en wijsbegeerten aan
de rijksuniversiteit in Utrecht is benoemd
om onderwijs te geven in de pedagogiek en
pedagogische psychologie ten behoeve van
de lex-aarsopleiding, zal op maandag 25
februari om 16.15 uur in het groot-audito
rium zijn ambt aanvaarden.
van het abonnementstarief en van de huur
van de luidspreker tot stand zal komen.
Daarvan kan een belangrijke daling van
het tekort worden verwacht. Volledige
aanpassing van de tarieven kan echter nog
niet op korte termijn worden verkregen.
Voor gedeelten van netten, die blijvend
onrendabel blijken te zijn, zal opheffing
worden overwogen. In beginsel is de mi
nister niet van plan de exploitatie in ge
hele netten te doen staken, omdat dit in
strijd zou zijn met een van de voornaam
ste argumenten, op grond waarvan de ex
ploitatie van de draadomroep aan P.T.T.
werd overgedragen.
De toeneming van het aantal luisteraars
op de draadomroep, vergeleken met die
welke van een radio-ontvangtoestel ge
bruik maken, heeft zich voor de draad
omroep niet ongunstig ontwikkeld. Meer
dan 25 percent der nieuw aangeworven
abonné's heeft een aansluiting op hun
radiotoestel.
In de loop van het vorig jaar zijn de
hoofden van dienst gemachtigd tot het in
dienst houden van gepensioneerden, wan
neer de stand van het personeel dit nood
zakelijk maakt. Zij, die de 65-jarige leef
tijd bereiken kunnen in dienst gehouden
worden, mits de bedrijfsarts hen daartoe
medisch geschikt acht. Voorts wordt als
voox-waarde gesteld, dat de belangen van
andere personeelsleden niet worden ge
schaad. Deze maatregel zal in hoofdzaak
bij de lagere functies en dan voor maxi
maal twee jaar worden toegepast.
De sigaretten worden per 1 maart een
dubbeltje per pakje van 20 stuks duurder.
Oude voorraden mogen voor de oude prijs
worden uitverkocht.
Deze prijsverhoging is na overleg tussen
de minister van Economische Zaken, de
sigarettenfabrikanten en de sigaretten-
importeurs tot stand gekomen. De verho
ging geldt voor alle prijsklassen.
Deze prijsverhoging is een gevolg van
het voortdurend oplopen van de pry zen
van ruwe tabak op de wereldmarkt.
AMSTERDAM (Vrije Universiteit): Ge
slaagd voor het doctoraal examen economie:
W. R. W. Donner, Nieuw Nickerie. Suriname
en H. van den Bei-g, Amsterdam.
Kandidaatsexamen theologie: H. Alsmeier,
Bentheim (Did.); Th. H. A. Rijper, Amers
foort; A. van Asselt, Baa-n.
AMSTERDAM (Gemeente Universiteit):
Doctoraalexamen geneeskunde: J. Bruinsma,
Velsen-noord; S. Scheffer, Duivendrecht,
mejuffrouw E. ter Horst, Den Haag; C. Wa-
lig. Zaandijk: C. Middelbeek, Zaandam; R.
Vroom, Haarlem; C. J. v. d. Waarden. Assen
delft-O.; W. J. de Gx-aaff, mejuffi-ouw T.
Beemster, mejuffrouw L. v. d. Gaag, Lie
Giok Thwan, j. S. M. Beerepoot, H. Klijn,
A. J. van Harselaar. W. Piet, A. Raymakers,
M. C. Veddex-, mejuffrouw L. H. M. Houben,
mejuffrouw E. J. A. de Hart, A. Khazam, T.
E. Hoffman, R. Buimer, W. Groeneveld,
Kwee Tjien Hwa, J. B. Bijlsma, P. W. Mars,
Th. Straatsma. A. W. Hijmering, P. H. Hillen,
W. J. Honnebier, P. Hof, A. J. H. Hermans,
mevrouw B. S. ViëtorVan Menk, A. A. M.
Broess, A. H. van Leeuwen, S. Lendrink, D.
Mulder, allen te Amstex-dam. Doctoraalexa
men rechten: mejuffrouw E. van Dongen,
mejuffrouw E. van Riet, mejuffrouw J. van
Riel, alleen te Amstex-dam; jhi\ G. C. Six,
Laren.
UTRECHT: Tandax-tsexamen: L. P. C.
Lafère, Den Helder; H. Rauwedink, Utrecht.
Semi-ax-tsexamen: P. J. van Elk. Gouda; W.
A. Kirpestein, Tx-icht (Gld.); mejuffrouw J.
R. Look man, Ut'-echt. Artsexamen F. P. C.
Billet, Bx-eda; A. C. van Dam, Bodegraven:
P. W. L. Glaudemans, Bussum; C. Th. Kle-
man, Naarden; H. G. Scholten, Enschedé.
Doctox-aalexamen geschiedenis: H. van de
Dunk, Bilthoven Doctox-aalexamen klassieke
lettex-en: mejuffrouw J. de Bruijne (cum
laude), Dordrecht; mejuffrouw J. C. Rij
laarsdam (cum laude), Hilvex-sum.
LEIDEN: Geslaagd voor het kandidaats
examen geneeskunde: de dames L. R. van
van Heusden, Voorburg; A. M. van Kestex-en,
Den Haag; L. W. Wijsman, Den Haag, en de
heren W. J. M. Boonakkei-, Rotterdam; D.
Flohx-, Rotterdam; J. T. Hoogeveeix, Den
Haag; J. J. van der Meensch, Leiden; D. J.
P. N. van der Minne, Wassenaar; B. J. Nik-
kels, Heemstede en P. R. Sleebos, Den Haag.
Doctoraal examen geneeskunde mejuffrouw
C. ten Kate, Rotterdam en de heren F. P.
Gotsis, Amstex-dam; B. van Leeuwen. Den
Haag en The Tjeng Ho, Leiden. Semi-ax-ts
examen mejuffrouw A. C. Nauta, Overveen
en de heren H. Th. E. Hoedt, Leiden, R. F.
Roodexxburg, Wassenaar en J. Timmers,
Rijnsbui-g. Artsexamen: mejuffrouw C.
Benckhuysen, Boskoop en de heer J. A.
Römer, Oosterbeek.
fOp dz
Waarschuwing
Wij waarschuwen tegen de calorie-isten.
Het zijn de lieden, die tegenover u gaan
zitten, terwijl gij heerlijk zit te eten en
dan, tot in de eenheden nauwkeurig, gaan
optellen hoeveel calorieën gij daar wel zit
te verzwelgen. En nu is het zo met de
voeding: niets is slechter voor de maag,
de darmwand, de inwendige kanalen, klie
ren en dingen dan onlustgevoelens
tij d ens de maalt ij d schrijft u dat
even op. Zulke calorie-isten zijn de men
sen, die u, immers een goed en gezond
eter en misschien een tikkeltje te breed
om het middel, de hele pret van het zich
smakelijk (en noodzakelijk) voeden ver
gallen.
„Kerel, kerel!", roepen ze uit, „jij zit
je daar gewoon dood te eten, weetjedat-
wel! Wat éét jij! Nou, ik zie jou nog ereis
lillijk le pas komen. Weet jij wel wat je
daar aan calorieën zit te verslinden? Dui
zenden en duizenden en dat met zo'n zit
tend leven als dat van jou. Man, je gaat
eraan! Ineens lég je; ik. zie jou nog 'es
over de grond kruipen van narigheid".
Kijk, lezer, dat nu is funest. Want gij legt
dan bedremmeld en verontrust - in een
opwelling dus van onlustgevoelens - mes
en vork terzijde en de maagsappen gaan
averechts stromen. En dat is zeer onge
zond.
Geen suiker, Mies!", horen wij overal
de gehele dag roepen. „Geen suiker, kind
je! Ik ben aan het miniseren (zegt men
dan) miniseren, Mies, en van suiker word
je als een olifant, als een dinges. Geen
suiker, kindjelief. Zevenhonderd-en-een-
en-veertig calorieën per schepje en dat dan
veertig keer per dag, nou, ga er 'maar aan
staan: geen jurkje dat je nog past e n
ineens lég je! Leg je plat, Mies! Geen
suiker, mekind".
Wij huiveren dikwijls bij deze wrede
taal. „Ineens lég je!", horen wij dan. ter
wijl wij nog een schepje jus nemen en
een paar aarpeltjes en kijk, weer een
voorbeeld, dat duidt op onlustgevoe
lens.
„Moet jij nou 'es even luisteren, jon
gen", zeggen ze, terwijl ze zich de jaloerse
lippen aflikken van lust om mee te gaan
eten. „Wat je daar nou zit te doen, is je
zelf opbranden! Hoe meer jij neerzwelgt,
hoe meer vuur er binnen in je gaat bran
den en hoe sneller je opbrandt. Je gaat
gewoon in vlammen op! Zo moet je dat
bekijken met dat bunkeren", en wij heb
ben wel eens steels naar beneden gekeken
om te zien of we de rook al zagen.
Soms, lezer, halen zij een dun boekje
tevoorschijn uit hun binnenzak en lezen
luidop voor, hoeveel dit wel precies is en
hoeveel d&t en gij zit daar aan uw eerst
zo blijde dis en het voedsel, dat u daar
straks nog zo heerlijk smaakte, valt in
miljoenen droge calorieën uileen op de
trage tong.
Het behoeft geen betoog dat de inwen
dige machine van de mens bij zulk een
behandeling gaat stokken; niets gevaar
lijker dan onlustgevoelens. Daarom waar
schuwen wij voor de omgang met calorie-
isten; de waangedachte, dat men een soort
vuurvreter is, doet de mens geen goed.
Wij raden u aan: zodra gij iemand ont
moet van: „Geen suiker, Mies", neem hem.,
of haar, even apart en leg het eens uit.
Wijs eens op de psychische zijde. Op de
lelijke zielsv er groeiingen welke het gevolg
kunnen zijn van de gevaarlijke caloritis:
bijvoorbeeld het pesten van de kanarie,
het hitsen van de kat, en soms ineens heel
vals tegen de parapluiebak trappen. Over
tuig ze: een mooi rond en vol buikje houdt
u drijvend op de barre levenszee.
Duif
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Langerak en te Op-en Ne-
der-Andel A. Lam, kand. te Zeist.
Aangenomen naar Moerdijk J. van Woer
den, vicaris te Krimpen a.d. IJsel; naar
Amersfoort C. van Dorp te Huizen (N.-H.)
Bedankt voor Westerhaar (O.) E. M.
Pannekoek te Ochten.
Benoemd tot hulpprediker te Hoog-
made J .F. Röth, a.s. emeritus predikant
te Nieuw-Loosdrecht.
Geref. Kerken
Beroepen te Rotterdam-Purwokerto F.
L. Schalkwijk te Hoek (Z.); te Leiden
(vac. G. F. Hajer) H. Heule te Deventer;
te Gouda (vac. A. Nijhuis) P. Robbers te
Rotterdam; te Minnertsga (Fx-.) E. Haver
kamp, kand. te Grootegast.
Bedankt voor Zuidhorn J. van der Zan
den te Murmerwoude.
Chr. Geref. Kerken
Tweetal te Doesburg P. J. de Bruin te
Boskoop en S. Wijnsma te Broek op Lan-
gendijk; te Overschie J. Drenth te Amers
foort en P. de Smit te Middelharnis.
Bedankt voor Tholeix J. Keuning te Ba-
rendrecht; te Midwolda (Old.) H. van der
Schaaf te De Kx-iirx en M. Vlietstra te
Eemdijk.
Geref. Gemeenten
Aangen. n. Rotterd.-C. A. Vergunst te Cor
sica (U.S.A.) (voox-heen te Zeist), die be
dankte voor Sioux Center en voor Artesia
(Californië, U.S.A.).
DEN HAAG. Zatex-dagmiddag, toen
de Minister van Justitie, mr. E. van
Raalte, zich huiswaarts begaf, heeft vlak
voor zijne woning in de Amaliastx-aat een
manspersoon vier schoten uit een i-evol-
ver op hem gelost. Slechts één der scho
ten raakte den Minister, echter zonder
eene wonde te veroorzaken. De kogel
ging slechts bij den schouder door de
overjas heen. Een der huisgenoten, die
het gebeux-de zag, opende snel de deur,
waarop de Minister zijne woning binnen
ging. Dat hij hevig geschrokken was, be
hoeft voorzeker geen betoog. Spoedig
hei-kreeg hij echter zijne gewone kalmte
en later op den middag begaf de Minister
zich weder gewoon naar zijn departe
ment. De dader kon spoedig op aanwij
zing van eenige jongens worden ge
grepen. Hij is een 40-jarige Amsterdam
mei-, een gewezen ondex-kapelmeester van
de infanterie in de West, sinds een jaar
gepensioenneerd met f190 'sjaars. Hij
meent een hooger bedrag te hebben ver
diend, maar heeft op zijn vele requesten
steeds een afwijzend antwoord gekregen.
Hij vex-klaarde in een aanslag den eenigen
uitweg te zien. „Het kon mij niet schelen
op wie", zoo zeide hij bij zijn verhoor,
„maar een aanslag m'-.-i u- r»i«gén!"
