TAXI 18000
Zandvoortse raadsleden trekken
het boetekleed aan
Stichter van „Ons Huis" en
diaconie huis negentig jaar
Optimisme en pessimisme bij verkoop
bloembollen in het buitenland
Sloop van veelomstreden pand na
netelige discussie uitgesteld
Van Deursen's Speciaalzaak
Ds. G. Hulsman behartigde zowel
geestelijke als sociale belangen
WOENSDAG 27 FEBRUARI 195 7
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
6
„VERGISSING IS MENSELIJK"
Chef Albert Heijn-winkel
viert jubileum
LISSE
Soldaat uit Lisse voor
militair gerechtshof
HAARLEMMERMEER
Tarieven voor sluiten
van huwelijken
VOOR BETERE
AARDAPPELEN
„Burgerschap en burgerzin"
voor jonge kiezers
VIJFHUIZEN
Dorpshuiscomité roept
burgerij bijeen
J aarvergaderin£
ambtenarenbond
Verbetering zwembad
„De Blauwe Beugel"
HILIEGOM
Toneelgroep „Alliance"
gaf avond voor 't Nut
BENNEBROE&
V astenavondviering
Kath. Vrouwenbeweging
Deelneming van Lisse aan
bollencorso nu definitief
Bijeenkomst Katholieke
Culturele Kring
Haarlemmermeer
bespreekt de samenvoeging
IN DE DINSDAGAVOND gehouden vergadering van de Zandvoortse gemeente
raad is een langdurige discussie ontstaan naar aanleiding van de brief, die de raads
leden mevrouw Moll (Arb.), Siegers (KVP) K o n in g (Alg. Zandvoorts Belang)
en T at e s (VVD) naar de gemeenteraad hebben gezonden, met de vraag het besluit
van de raad van 22 januari tot afbraak van het pand Rozenobelstraat 4 in te trek
ken. Daarby kwam ter sprake het nachtelijk bezoek, dat de raadsleden B r e u r e en
T a t e s na afloop van de vorige raadsvergadering in aanwezigheid van de wethou
ders Van der Werff en Kerkman aan genoemd pand hebben gebracht. Er
ontstond een netelige discussie, waarbij over en weer diverse beschuldigingen wer
den geuit. In het vuur van het gevecht werd gebruik gemaakt van termen als „leu
gens", „stunts" en „opvoering van een operette", met welk laatste woord het nachte
lijk bezoek van de raadsleden aan het veelomstreden pand werd bedoeld. Uiteinde
lijk was de overwinning aan de briefschrijvers. De raad ging niet in op een voor
stel van wethouder Van der Werff om een beslissing aan te houden, maar stelde
zich met tien tegen drie stemmen achter de brief, zodat dus sloping van het pand
voorlopig van de baan is.
De agenda leverde weinig moeilijkhe
den op en de reeds in ons blad gepubli
ceerde voorstellen van B. en W. werden
aangenomen, nadat over enkele punten
van gedachten was gewisseld. Nadat de
voorzitter, burgemeester mr. H. M. van
F e n e m a, de brief van de vier raadsle
den aan de orde had gesteld, gaf de heer
T a t e s hierop een toelichting. Deze stel
de, dat het wellicht een vreemde handel
wijze van de raad is, om na een besluit te
hebben genomen zijn standpunt te her
zien. Hij memoreerde, dat na de vorige
openbare raadsvergadering een besloten
zitting was gevolgd, tijdens welke over de
huisvesting van twee moeilijk plaatsbare
gezinnen was gesproken. De raad is toen
andermaal geconfronteerd met enige
schrijnende woningnood-problemen.
„Wanneer het pand Rozenobelstraat 4
wordt afgebroken, zal dit inderdaad voor
het Gasthuisplein een buitengewone ver
betering betekenen. Maar mogen wij de
dorpsverfraaiing stellen boven de woning
nood?" vroeg de heer T a t e s zich af.
Spreker zei, dat de raadsleden toen be
sloten werd tot afbraak van genoemd pand
steeds van de gedachte zijn uitgegaan,
d het hier krotopruiming betrof. De wo
ningen blijken echter nog niet als krotten
te kunnen worden aangemerkt en zijn, na
het aanbrengen van voorzieningen, voor
twee gezinnen bewoonbaar. Spreker meen
de, dat met het oog op de woningnood
thans geen huizen moeten worden afge
broken. „Het zou een aanfluiting zijn, wan
neer wij wel tot sloping overgingen". En
verder: „Wanneer ik een fout heb gemaakt
om mijn stem ten onrechte aan het voor
stel tot slopen te geven, dan zou ik willen
stellen: het boetekleed siert".
Ook mevrouw Moll (Arb.) trok het
boetekleed aan en zei, dat ze zich bij het
nemen van het besluit tot het doen slo
pen had vergist. Zij was van de gedachte
uitgegaan, dat het hier ging om een krot
woning. De heer Siegers (KVP) stelde,
dat de raad zich in de plaats moest den
ken, van de mensen, die dringend om be
hoorlijke woonruimte verlegen zijn. Het
beste was naar zijn mening, het pand Ro
zenobelstraat 4 met bescheiden middelen
op te knappen voor bewoning.
De heer Koning (Alg. Zandv. Bel.)
evenals vorige sprekers een van de onder
tekenaars van de brief zei: „Inderdaad
heeft de raad een vergissing begaan. Maar
een vergissing is menselijk".
Wethouder Van der Werff haalde
een uitlating aan van de persoon, die het
pand Rozenobelstraat 4 het laatst heeft
bewoond. In plastische termen heeft deze
gezegd: „De raad is hotsie-knotsie als hij
dat pand niet laat slopen". De wethouder
stelde voor, een beslissing aan te houden
en door de commissie voor publieke wer
ken te doen beoordelen, in welke toestand
het perceel verkeert.
Operette
Uitvoerig gaf de voorzitter zijn mening
over de gang van zaken te kennen een
mening die een scherpe reactie van de heer
Tates veroorzaakte. De voorzitter stelde
zich achter het voorstel van wethouder
Van der Werff om een beslissing aan te
houden en „thans weer geen overhaast be
sluit te nemen". Hij sprak waarderend
over het feit, dat de raadsleden van hun
belangstelling voor het huisvestingspro
bleem doen blijken. Nadat mr. Van Fene-
ma de voorgeschiedenis van deze kwestie
had belicht, noemde hij haar een „tragi-
comedie". Het nachtelijk onderzoek van de
raadsleden naar de toestand van het per
ceel Rozenobelstraat 4, schetste hii in iro
nische termen als „de opvoering van een
operette"; „toch kan men ook nog enigs
zins waardering hebben voor deze nach
telijke activiteit", aldus spreker.
De voorzitter betreurde de gang van za
ken echter en achtte haar niet op het oeil
staan voor een gemeenteraad als die van
Zandvoort. Hij wees hierbij op de publika-
tie over dit nachtelijk onderzoek in ons
blad, door welk verslag het gebeurde ..het
halve land is doorgegaan". De voorzitter
was erover opgebeld zelfs vanuit Utrecht.
Spreker wees erop. dat aan een verzoek
om schorsing van het raadsbesluit onmo
gelijk door B. en W. kon worden voldaan,
daar volgens artikel 209a van de Gemeen
tewet, B. en W. slechts gebonden zijn, de
besluiten van de raad uil te voeren. Mr.
Van Fenema vervolgde door erop te wij
zen, dat door slooing van de oude woning
met schuur het GasthuisDlein kan worden
verbeterd en aanmerkelijk in waarde zal
stijgen. Het verzoek om de sloping twee
jaar uit te stellen noemde hij: „op zijn
vriendelijkst gezegd: naief". Hij vreesde,
dat de „sta-in-de-weg" dan nog langer ge
handhaafd zal blijven. SDreker achtte de
mening onjuist, als zouden B. en W. de
doi-psverfraaiing boven de oplossing van
de woningnood willen prevaleren. „Wij
hebben echter ook aan de dorpsverbetering
aandacht te schenken. Er is nog genoeg te
verbeteren, temeer daar aan het sanerings
plan nog niet is gewerkt". De voorzitter
bleef bij zijn mening, dat met het besluit
tot slopig door de raad geen beleidsfout is
gemaakt. „Het was een verstandig besluit",
besloot mr. Van Fenema.
„Ondeskundig"
In tweede instantie zei de heer Tates
het te betreuren, dat deze kwestie op het
niveau, als thans gebeurde, werd behan
deld. Hij nam het de voorzitter bijzonder
kwalijk, dat deze het verzoek van de vier
briefschrijvers als „naief" betitelde. „U
hebt hier niet te maken met kinderen maar
met mensen, die met beide benen op de
grond staan". Spreker wees erop, dat wet
houder Van der Werff steeds had gespro
ken van een „krot". In de vorige raads
vergadering gaf de heer Slagveld even
als de heer Gosen niet aanwezig als zijn
deskundige mening te kennen, dat de wo
ning „prima" is.
De heer Tates stelde deze mening tegen
over die van de wethouder, die naar zijn
oordeel „ondeskundig" op dit gebied is.
„Maar dat is hem niet kwalijk te nemen,
want hij weet niet wat hij zegt", aldus de
heer Tates, die voorts zei. dat zijn nachte
lijk onderzoek in het thans onbewoonde
huis zelfs is gekenmerkt als een verkie
zingsstunt. De VVD-woordvoerder maakte
echter duidelijk, dat alle fracties zich ach
ter het verzoek om de sloping aan te hou
den, hebben gesteld. „Als het college goed
willend was geweest, dan hadden B. en W.
het raadsbesluit aangehouden. De raad
heeft er recht op, op een eerder genomen
besluit terug te komen", aldus spreker, die
voorts zei, niet te willen suggereren, dat
B. en W. onvoldoende aandacht aan de wo
ningnood zouden schenken.
Wethouder Van der Werff: „Op die
bewuste nacht na de besloten raadsverga
dering heb ik tegen Kerkman gezegd:
wees voorzichtig, dat is weer een van de
vele stunts van de heer Tates. Die poogt
weer de hele raad op sleeptouw te nemen".
De wethouder opperde vervolgens de ver
onderstelling, dat de heer Tates de vol
gende dag naar „de krant was gelopen om
een stuk te laten opnemen". De heer Tates
reageerde echter scherp met de interrup
tie: „Houd u toch op met. uw leugens",
waarna hij mededeelde, geen stappen tot
genoemde publikatie in ons blad te heb
ben genomen, doch ervan versteld te heb
ben gestaan, dat ons blad van het nachte
lijk onderzoek in kennis was gekomen.
Stunts
Nadat de heer Diemer (Arb.) als zijn
mening had te kennen gegeven, dat een
beslissing over dit punt moest worden
aangehouden, zei zijn fractiegenoot Moll
de wijze, waarop de voorzitter had gespro
ken. te betreuren. De heer Siegers dreigde
overstag te gaan en liet uitkomen, dat het
toch misschien wenselijk was een beslis
sing aan te houden. De heer Tates eiste,
dat wethouder Van der Werff het woord
„stunts" terugnam, want: „Een raadslid,
dat rustig zijn plicht doet. haalt geen
stunts uit. De voorzitter had de indruk,
dat de wethouder een humoristische op
merking had willen maken. Het onmiddel
lijke commentaar van de heer Tates
loog er niet om: „Tjonge, tjonge, wat is
hij (de wethouder» toch lollig...." Wet
houder Van der Werff dacht er niet aan
zijn opmerking „stunts" terug te nemen.
„Daarmee heb ik de heer Tates in een
waar licht gesteld", was zijn commentaar.
Na ongeveer anderhalf uur over dit punt
te hebben gesproken, kwam het verst-
strekkende voorstel tot uitstel van de
sloping, zoals voorgesteld in de brief van
de vier raadsleden in stemming. Met
tien tegen drie stemmen stelde de raad
zich hierachter. Tegenstemmers waren de
heren Diemer, Van der Werff en ir. Van
Kuyk (Arb.).
In het stichtingsbestuur „Gemeenschaps
huis Zandvoort" werden benoemd de heren
J. H. Lindeman (twaalf stemmen) en C.
Paap (elf stemmen). Twee stemmen wer
den uitgebracht op de heer Koning en één
op de heer Breure.
Aanvankelijk verklaarde de heer Koning
zich tegen het standpunt van Gedeputeer
de Staten om de wedden der wethouders
te verhogen. Hij noemde het wethouder
schap een „ere-baantje" en de wethouders
moeten zich daarom offers getroosten.
Enige andere raadsleden wezen er ech
ter op, dat het wethouderschap beslist
geen ere-baantje kan worden genoemd,
gezien het vele en verantwoordelijke
werk, dat moet worden verricht.
Ir. Van Kuvk (Arb.) betreurde het,
dat het Zuiderbad gezien de financiële
consequenties nog niet kan worden her
bouwd. Ook de heren lindeman (KVP) en
Breure waren deze mening toegedaan. De
heer Koning echter zei. dat Zandvoort als
zeebadplaats aan een bad grote behoefte
heeft. De voorzitter achtte herbouw van
het Zuiderbad wel noodzakelijk. Mede als
gevolg van de maatregelen tot bestedings
beperking moet hiervan thans worden af
gezien. Jammer vond de voorzitter het, dat
het rijk de gemeente wat betreft de finan
ciële steun tot herbouw van het bad heeft
teleurgesteld. Op een desbetreffende vraag
antwoordde de voorzitter, dat bij de
strandpachters niet zo'n grote animo leeft
voor uitbreiding van het aantal bad-
cabines.
ADVERTENTIE
Vrijdag 1 maart zal de heer Th. Verzeil-
berg, chef van de winkel van Albert Heijn,
Grote Krocht 24 te Zandvoort het feit her
denken, dat hij vijfentwintig jaar geleden
bij dit bedrijf in dienst kwam. De heer
Verzeilberg begon zijn loopbaan in 1932
als verkoper bij de toenmalige firma Van
Amerongen. Na bij verscheidene filialen
van deze firma te hebben gewerkt werd de
heer Verzeilberg benoemd tot chef van de
Van Amerongenwinkel in de Kruisstraat te
Haarlem en in 1946 tot chef van de winkel
in Zandvoort. In 1952 gingen de zaken van
de firma Van Amerongen over naar Albert
Heijn.
Voor het hoog militair gerechtshof te
Den Haag stond een negentienjarige
dienstplichtige soldaat uit Lisse terecht, die
in appèl was gekomen van een vonnis van
de krijgsraad, waarbij hij werd veroor
deeld tot vijf maanden gevangenisstraf
met aftrek en vijf maanden strafklasse,
omdat hij met een kameraad, terwijl zij
in licht arrest waren, was ontsnapt en in
burgerkleding naar België was uitgeweken.
Daar waren zij tijdens een poging tot in
braak in Brussel aangehouden Verdachte
verklaarde erg veel spijt te hebben van
het gebeurde en tot de poging tot inbraak
te zijn gekomen, omdat hij in drie dagen
niet had gegeten. Vooral tegen de straf
klasse had hij veel bezwaar.
De advocaat-fiscaal, mr. Zaayer, vond dc
strafklasse de enige manier om verdachte
begrip voor de krijgstucht bij te brengen
en eiste bevestiging van het vonnis.
De verdediger schetste verdachte, die in
het burgerleven een uitstekend werknemer
is. als een jongen, die innerlijk nog kind is
gebleven. Hij heeft een moeilijke jeugd
gehf.d en is erg op vrijheid gesteld, welke
hij in dienst kwijt is. De verdediger vroeg
het hof de strafklasse niet te laten door
gaan, daar dit zijns inziens een verkeerde
uitwerking zal hebben.
De uitspraak volgt later.
In de vergadering van de gemeenteraad
van Haarlemmermeer zal een voorstel van
B. en W. aan de orde komen tot het vast
stellen van een nieuwe legesverordening.
Zij delen mee, dat nu voor het voltrekken
van huwelijken door de restauratie van het
raadhuis een accomodatie is verkregen, die
aan de eisen des tijds voldoet, het redelijk
is de thans daarvoor geldende tarieven te
verhogen. Het tarief vöor een huwelijk
voor de eerste klasse wordt verhoogd van
50 tot 75 en voor de tweede klasse van
35 tot 50; de derde klasse willen B. en
W. ongewijzigd laten. Het tarief voor het
voltrekken van een huwelijk op een buiten
gewoon uur zal echter worden verlaagd
van 10 tot 7.50. Ook zullen de tarieven
voor het voltrekken van huwelijken buiten
het raadhuis verhoogd worden.
Ook wordt voorgesteld het legestarief
terzake van de afgifte van bouwvergun
ningen als volgt te verhogen: voor het ge
deelte van de bouwsom boven 20.000 tot
en met 100.000 met vijf cent voor elke
100; voor het gedeelte van de bouwsom
boven 200.000 eveneens met vijf cent per
100. In vergelijking tot de in andere ge
meenten geldende tarieven zijn die, welke
tot dusver in Haarlemmermeer worden ge
heven, laag te noemen. B. en W. zijn van
mening, dat gelet op de te verrichten om
vangrijke werkzaamheden ten behoeve van
de behandeling en beoordeling van bouw-
aanvragen de verhoging alleszins gewet
tigd is.
Indien de wijzigingen worden aanvaard
dan verwachten B. en W. een hogere leges
opbrengst van naar schatting 3.400.
(ADVERTENTIE)
SINDS 1851
Ged. Oude Gracht 107
Tel. 14245
Voor het uitreiken van het boekje „Bur
gerschap en burgerzin" aan jonge kiezers
vragen B. en W. van Haarlemmermeer aan
de gemeenteraad een bedrag van 1.200
beschikbaar te stellen. Het boekje bedoelt
de jonge kiezers naders te brengen tot het
besef van de nieuwe verantwoordelijkheid
van hun kiesgerechtigde burgerschap en
tot begrip van het voorrecht dit burger
schap te bezitten. Voor Haarlemmermeer
zullen zeshonderdvijftig exemplaren nodig
zijn in het jaar 1957.
Chassis voor vuilnisauto
Voor het aanschaffen van een chassis,
uitgerust met extra schokbrekers en voor
zien van een fabriekscabine, met inbegrip
van een L.P.G.-installatie voor de vierde
roltrommelvuilnisauto vragen B. cn W. van
Haarlemmermeer en de gemeenteraad een
krediet van 19.000 beschikbaar te stellen.
Enkele weken geleden werd door het
college van Burgemeester en Wethouders
van Haarlemmermeer een vergadering be
legd met afgevaardigden van verscheidene
verenigingen en organisaties te Vijfhuizen
om te bespreken op welke wijze het in
gebrekkige toestand verkerende gymna-
stiekgebouw kon worden gerestaureerd en
veranderd in een dorpshuis. Het comité,
dat werkt onder de naam „Comité Dorps
huis Vijfhuizen", heeft de voorbereidende
maatregelen verder ter hand genomen en
is thans zo ver, dat men het moment ge
komen acht om de plannen met de bur
gerij te bespreken.
Daartoe wordt op maandag 4 maart aan
staande in café De Clerq aan de Spiering
weg een openbare vergadering gehouden,
waar het comité zijn plannen uiteen zal
zetten. Het is de bedoeling, dat het be
treffende comité deze avond tevens zijn
bestaan beëindigt. Men zal tijdens deze
bijeenkomst voorstellen het bestuur te be
noemen van de „Stichting Dorpshuis Vijf
huizen", die het dorpshuis in de toekomst
in beheer zal hebben. In deze stichting
zal zitting worden genomen door twee ver
tegenwoordigers van elk der verschillende
geestelijke stromingen van het dorp. De be
treffende bestuursfunctionarissen zullen
tijdens de vergadering worden gekozen.
Tijdens de gehouden jaarvergadering
van de Algemene Nederlandse Bond van
Ambtenaren, afdeling Zandvoort, bleek uil
het jaarverslag van de secretaris, dat het
ledenaantal is toegenomen van 123 tot 130
en nog i-egelmatig groeit.
De periodiek aftredende bestuursleden,
de heren F. de Jong, voorzitter; J. G.
Bisenberger, penningmeester; L. H. Cohen,
tweede voorzitter; K. Paap, tweede secre
taris: Corn. Koper, tweede penningmees
ter; W. Harting, Keesman en P. Pijper,
leden werden bij acclamatie herkozen.
In de kascommissie werden benoemd de
heren R. Huizing, G. Keur en G. van
Walsum.
De hoofdbestuurder, de heer Lindoorn.
huldigde de heren R. Huizing. P. Herfst en
Jb. de Muinck. Eerstgenoemde met het
oog op zijn veertigjarig- en beide laatst-
genaamden wegens hun 25-jarig N.V.V.-
lidmaatschap. Het gouden- en de zilveren-
N.V.V.-insignes werden aan hen uitge
reikt. Hun echtgenoten ontvingen een
doosje theelepeltjes. De afdelingsvoorzit
ter, de heer F. de Jong, bood dc- drie ju
bilarissen namens de afdeling een her
inneringsgeschenk aan.
Dominee G. Hulsman, thans emeritus
predikant te Laren (bij Lochem), die van
1894 tot 1903 hervormd predikant te Zand
voort was, hoopt dinsdag 5 maart negentig
jaar te worden, na twee dagen tevoren zijn
65-jarige echtvereniging te hebben gevierd.
Ds. Hulsman destijds behalve de gees
telijke ook de grote ijveraar voor de maat
schappelijke belangen van Zandvoort, ge
niet bij de oude Zandvoorters grote be
kendheid. In brede kring was hij door zijn
belangrijk werk op maatschappelijk gebied
zeer geliefd en nog altijd wordt met grote
waardering over zijn werk gesproken. In
Zandvoort was hij de stichter van het be
kende „Ons Huis" en van het Hervormde
Diaconiehuis.
Een goede indruk, hoezeer hem zijn
Zandvoortse periode nog altijd na aan het
harte ligt, ver krijgt men uit het memoran
dum, dat de krasse predikant deze maand
aan het gemeentebestuur van Zandvoort
zond nadat hem was gevraagd zijn alge
mene indrukken over zijn Zandvoortse pe
riode te willen weergeven. Ds. Hulsman
schreef o.a.: In Zandvoort, waar ik negen
jaren als predikant in de Hervormde kerk
ben werkzaam geweest, ben ik gekomen
van het liefelijke Lemele en Archem in net
najaar van 1894. Ik heb daar een heerlijke
tijd mogen beleven in eigen gezin en op het
terrein van de gemeente. Zandvoort was in
die dagen nog voor een deel een vissersdorp
en voor een deel een opkomende badplaats.
Ik heb daar in het badseizoen kennis mo
gen maken met vele autoriteiten op het ge
bied van het kerkelijke en maatschappe
lijke leven en heb veel van hen geleerd.
Maarmijn hart ging uit naar het een
voudige vissersdorp. Ik heb de bevolking
leren kennen als een goed slag mensen en
velen van hen als helden, die in geval van
storm en stranding de moed hadden om hun
leven te wagen ten dienste van anderen.
Maar deze bevolking had één begrijpe-
pelijke, doch gevaarlijke kwaal,de nei
ging tot dronkenschap. Een leerplichtwet
was er in die dagen nog niet. Jongens van
negen en tien jaren gingen al mee met de
vaders op zee en leerden al vroeg drank ge
bruiken. Ik heb destijds treurige gevallen
van dronkenschap en hun gevolgen meege
maakt. Dit volksgevaar maakte de stichting
noodzakelijk van een vergaderlokaal voor
de jeugd waar geen drank werd geschon
ken. Dit was de aanleiding tot de stichting
van een „Ons Huis". Een kleine kroeg
kwam te koop, waarvan de bezitter was
overleden. De bekende filantroop, de heer
P. W. Janssen, met wie ik het geval ging
bespreken, gaf de koopsom op voorwaarde,
dat ik voor de meubilering zou zorgen. Dit
is het begin geweest. Later werden belen
dende percelen aangekocht en zo werd het
terrein van „Ons Huis" steeds verder uit
gebreid. Het werd een plaats van geeste
lijke opbouw, waar vele bekende mensen
het woord hebben gevoerd. De invloed van
deze stichting was weldadig. Doch er was
méér dat herziening nodig had. Er werd
weinig gedaan voor ouden van dagen. Er
was wel een oude stichting, maar de ruimte
aldaar was onvoldoende.
Een wonderlijk geval was aanleiding om
over te gaan tot de bouw van een diaconie
huis. De bekende geneesheer dr. C. A.
Gei'ke mijn buurman in de Kerkstraat
kwam bij me en klaagde zijn nood. Hij was
namelijk geroepen bij een zieke oude man,
die met planken zich een hut had gemaakt
in de duinen en die door dorpsgenoten in
de buurt met karig voedsel in het leven was
gehouden. De man had zich in tijden niet
gewassen en had een korst vuil over het
lichaam gekregen. Ik ging de ongelukkige
bezoeken en stond er machteloos bij. Hoe
was deze man nog te redden? Daar flitste
mij een lumineuze gedachte door de geest.
Er woonde sedert korte tijd te Zandvoort
een aanzienlijke jonkvrouwe, freule Agatha
de Vos van Steenwijk, een geboren ver
pleegster, die in haar mooie villa hulpbe
hoevende kinderen verzorgde. Ik ging naar
haar toe en deelde haar mijn bevindingen
mede. Zij kwam onder de indruk en zei, de
ongelukkige oude man te zullen reinigen en
helpen, op voorwaarde, dat ik dadelijk
moeite zou doen om een diaconiehuis te
stichten. Zij stelde daarvoor onmiddelijk
1000,beschikbaar. Een nieuwe taak lag
voor mij. Ik ben aan het werk gegaan en
het diaconiehuis is er gekomen. Twee zus
ters, zuster Van Melle en zuster Bronders
hebben toen de taak der verpleging op zich
genomen en zo is er een mooi werk tot
stand gebracht. Zo heb ik nog enige jaren
mogen werken. In 1903 kreeg ik net be
roep naar Groningen en ik nam het aan.
6 september 1903 nam ik afscheid, maar
Zandvoort is mij steeds dierbaar gebleven.
Het moge dorp en bewoners goed blijven
gaan!
Wat de verdere loopbaan van ds. Huls
man betreft, zij het volgende gememoreerd:
In Groningen voltrok zich zijn overgang
van ethisch-orthodox naar vrijzinnig, een
verandering, die hem in 1915 een beroep
naar Assen deed aannemen. In 1920 ver
trok hij naar Den Haag als voorganger van
de Nederl. Protèstantenbond. In 1931 ging
hij als predikant naar Drempt, en in 1943
verkreeg hij, ria gedurende 51 jaar als pre
dikant te zijn werkzaam geweest, emeri
taat.
(Van onze correspondent
in de bollenstreek)
Dit jaar trekken de bloembollenreizigers
meer dan anders tussen de verschillende
landen heen cn weer, want er zijn vele
moeilijkheden bij de verkoop. De abnor
maal hoge temperaturen jagen de bollen
in bloei en dus wordt de aanvoer aan de
bollenmarkten groot, meestal te groot. Dit
betekent, dat de prijzen die de broeiers
voor de bloemen krijgen laag zijn. In
Engeland, het narcissenland bij uitstek, ko
men bovendien grote hoeveelheden nar
cissen van het vrijveld aan de markt, zo
dat de geforceerde bloemen verlies op
leveren. Merken de reizigers, dat er weinig
te verhandelen is, dan komen zy even naar
huis.
In feite zitten de bloembollenexporteurs
dus op een stevige koude te wachten,
waardoor zij de kans krijgen meer van
hun klanten voor hun bloemen te ont
vangen en de aanvoer periode wat te ver
lengen. Zij hebben de hoop daarop echter
al opgegeven en proberen er nu zo van te
maken, wat de omstandiheden toelaten.
Het wordt de exporteurs niet eenvoudig
gemaakt, want juist in zo'n ongeluksjaar
voor de broeiers als dit, moeten zij met
het nieuwe prijzensysteem werken. Zij zijn
er niet zo aan gewend en moeten de moge
lijkheden hiervan nog leren. In Duitsland
worden nogal wat grapjes gemaakt over
deze vele tientallen pagina's tellende lijst.
Wij hebben tenminste vernomen, dat deze
officiële prijzenbeschikking van het Pro-
duktschap voor Siergewassen de Koran
wordt genoemd, eendeels door zijn omvang
en anderdeels, doordat er zo weinig kansen
op gezellig heen en weer schuiven in zitten.
In het verleden werden dikwijls orders
geboekt, die in onderling overleg tussen
de broeier en de exporteur wei-den samen
gesteld. Men trok dan een grote accolade
achter de hele lijst en zette er een een
heidsprijs achter. Wegens de concurrentie
werd deze meestal afgerond naar beneden
Het leek zo nu en dan wel op een aardig
cadeaustelsel. Die accolade kan men nu
nog wel doorvoeren, maar de prijslijst zorgt
er wel voor, dat er een afronding naar
boven is, want wel mag men een prijs
hoger maken dan de voorgeschreven mi
nimumprijs, maar beslist niet lager. Bol-
lenverkopers wordt nu een kwestie van
verkoopkunde.
Het is geen wonder, dat er reizigers zijn
die klagen; er zijn echter ook reizigers,
die nu kans zien om behoorlijke prijzen te
maken en daardoor de service aan de
klanten kunnen verhogen.
Onjuistheden in dit systeem worden ook
door de ontwerpers toegegeven. Zo is ons
een geval bekend van een kweker-expor
teur, die voor een klant altijd een bepaalde
variëteit teelde. Hij kreeg er een dubbeltje
per stuk voor en beide betrokkenen waren
Ten behoeve van de zweminrichting „De
Blauwe Beugel" bij de Ringvaart nabij
Aalsmeer heeft de gemeenteraad van Haar
lemmermeer op 14 april 1955 besloten aan
de zwemclub „De Blauw Beugel" een le
ning te verstrekken van f 12.000 tegen een
rente van 3 Nadat de werkzaamheden
waren uitgevoerd was er een tekort van
f 3000. Het bestuur had gehoopt het tekort
te kunnen dekken uit hogere inkomsten
gedurende de zomer 1956. Door de zeer
ongunstige weersomstandigheden zijn de
ontvangsten echter zover beneden het ge
middelde gebleven, dat slechts ternauwer
nood de normale verplichtingen konden
worden nagekomen. Het bestuur heeft de
gemeente gevraagd de oorspronkelijke le
ning vam f 12.000 te verhogen tot f 15 000.
B. en W. 9tellen de gemeenteraad voor aan
het verzoek te voldoen.
Dinsdagavond werd in de grote zaal van
't Nut aan de Van de Endelaan te Hille-
gom de laatste nutsavond van het seizoen
gegeven. In zijn welkomstwoord zei de
heer J. R. N. J. Bijl van Duivenvoorde dat
het een echt huiselijke avond zou worden,
die geheel in het teken zou staan van de
toneelgroep „Alliance". Er wei-den drie
toneelstukjes opgevoerd: „Een reuze idee"
van Willy Corsari, „Het twaalf blik"
van James M. Barrie, „Een eeuw ten ach
ter" van Godfried Bomans en „Standing
and misunderstanding" van een onbe
kende auteur.
In deze vier stukjes traden alle leden
van „Alliance" met veel succes op. Enigen
van hen willen wij hier vermelden. Zo
speelde Bep Bijlo uitstekend de dochtei
des huizes, alias dienstmeisje in „Een reuze
idee". Heel goed ook was het spel van de
heer H. G. Kwant als zoon. Mevrouw E.
van Waveren (het echte dienstmeisje)
bracht als dochter des huizes het hoofd
van de Argentijnse oom op hol.
In het tweede stuk was mevrouw Berk
hout-Paling goed op dreef. Mevr. Plaets
man-Van Tel was hierin minder gelukkig,
maar zij herstelde zich voortreffelijk in de
laatste schets.
In het stuk van Bomans waren het de
heer J. Bijlo en zijn dochter, alsmede de
heer Kwant, die het stuk goed tot zijn
recht, deden komen.
Het was een genoegelijke avond en het
dankwoord van de voorzitter werd door
de aanwezigen dan ook met een warm ap
plaus onderstreept.
De afdeling Bennebroek van de Katho
lieke Vrouwenbeweging heeft dinsdag
avond op enthousiaste wijze het vasten
avondfeest gevierd. Er werden aardige
voordrachten en declamaties gehouden,
waarbij te rafwisseling verscheidene aar
dige gezelschapsspelletjes werden gedaan
en enige jongeren zich aan een dansje
waagden.
Bij een oefening in hersengymnastiek
bleek met hoeveel zorg de vragen waren
samengesteld.
Voorbij sprak een opwekkend slotwoord
en herinnerde aan het door enige dames
geopperde plan om in de komende zomer
een dagje uit te gaan. Het ligt in de bedoe
ling, daarvoor een dag in juni vast te stel
len. Aan dit uitstapje nemen alleen de
dames deel; de heren echtgenoten en ver
loofden moeten die dag thuis blijven.
tevreden. Doordat deze variëteit maar in
zeer kleine hoeveelheden wordt geteeld is
zij terecht gekomen in de vergaarbak „niet
genoemde soorten" en de prijs daarvan is
twaalf cent. Dit is net te veel voor de
koper, die dus iets van een dubbeltje zoekt
De kweker echter kan de bollen straks
naar het surplus brengen, waar hij er maar
een paar cent voor krijgt.
Hoe enorm moeilijk het is een zo om
vangrijk sortiment te regelen blijkt uit de
reacties in de verschillende landen. In
Frankrijk zi.jn de winkels behoorlijk ge
reserveerd ten aanzien van de prijzen,
maar in Engeland loopt de handel op dit
gebied beter dan verleden jaar. Er is
trouwens de laatste jaren toch een grotere
interesse voor de „droogverkoop" van
bloembollen. Dit is de verkoop aan parti
culieren voor tuintjes en tuinen in Enge
land te constateren.
Overigens zijn de reacties zeer verschil
lend. Wij hebben reizigers gesproken, die
juist uit Engeland terugkwamen en die de
ondergang van het bloembollenvak binnen
vier of vijf jaar voorspelden. Zij zien een
enorme toename van de bloembollenteelt
in dat land, waar men dan ook nog met
prijzen komt, die lager liggen dan de Ne
derlandse. Andere reizigers zijn niet zo be
nauwd; zij boeken rustig hun orders en
kopen even rustig op de beurs in.
De broeiers in Duitsland zijn eveneens
gereserveerd. Vele moeten hun rekening
van de in dit najaar gekochte bollen nog
betalen en zij zien met angst en beven de
aanmaningen komen. Door het krediet
stelsel kunnen zij namelijk bollen kopen,
die zij meestal pas betalen nadat de bloe
men verkocht zijn. Dit loopt dus tegen en
nu zitten zij in zak en as In zo'n stemming
zijn zij niet bereid nieuwe orders te plaat
sen. Alleen zij, die hun bloemen vroeg
aan de markt hadden en daarvoor zeer be
hoorlijke tot beste prijzen hebben gekre
gen, hebben weinig last. Dit percentage is
echter niet zo groot.
Alles bij elkaar genomen heeft men dit
jaar nog minder zekerheden dan andere.
Over het algemeen neemt men wel aan,
dat re minder bollen zullen worden ver
kocht. Zou dit zo zijn en zou de oogst goed
worden dan kunnen er onder de kwekers
wel eens rake klappen vallen. Waar die
zullen vallen is niet te zeggen, want'er is
gebleken, dat wat de Nederlanders de zo
genaamd betere variëteiten noemen, in het
buitenland niet zo worden bezien en men
betaalt daar dezelfde prijs hiervoor als
voor de oude handelssoorten, die de broeier
minder kosten. De kwekers van deze betere
variëteiten bekijken de toekomst met een
niet zo optimistische blik.
Dit alles hoort echter bij het bloem
bollen vak. Men is er zeer aan stemmingen
onderhevig en is ieder jaar weer verbaasd
toch weer meer te hebben uitgevoerd dan
het jaar daarvoor, ondanks alle sombere
voorspellingen, of juist daardoor, aan het
begin van ieder jaar.
Ledenvergadering afd. Lisse van
Bloembollencultuur
Dinsdagavond werd in de veilingzaal van
het H.B.G. te Lisse een ledenvergadering ge
houden van de afdeling Lisse van de Ko
ninklijke Algemene Vereniging voor Bloem
bollencultuur. Het voornaamste punt van
bespreking werd uitgemaakt door de vraag,
of deelname aan het grote bloemencorso met
een praalwagen mogelijk is. In de laatste
iaren werd de praalwagen van de afdeling
Lisse bekostigd door een klein aantal leden.
Het bestuur achtte dit echter niet juist en
stelde daarom voor de contributie met 25
oercent te verhogen, waardoor het mogelijk
zou worden, dat de afdeling zelf de finan
ciering van d>e deelname aan het bloemen
corso zal kunnen verzorgen. Na enige s-
cussie werd dit voorstel aangenomen, waar
bij echter bejaald werd, dat de contributie
verhoging niet verplicht gesteld zou wor
den. Uit di praktijk in andere plaatsen is
namelijk gebleken, dat slechts ongeveer twee
percent der leden deze verhoogde contri
butie niet wil betalen. Het bestuur was ver
heugd. dat met dit besluit de deelname aan
het corso definitief was geworden.
Na de rondvraag werd een film vertoond
over de chemische onkruidbestrijding.
Dominicus over vrijmetselarij
De heer J. Dominicus heeft dinsdag in ge
bouw „Flora" te Hillegom op de tweede bij
eenkomst van de Katholieke Culturele Kring
gemroken over vrijmetselarij.
In 1940 waren er in Nederland 87 afdelin
gen met 4100 leden, thans heeft men 129 af
delingen of loges met 8700 leden Onder de
afd'fling ressorteren ook West-Indië en Su
riname. De beweging draagt in de zuidelijk
gelegen landen een veel feller anti-katholiek
karakter dan in onze ''-«ken.
Spreker staafde deze uitspraak door op de
burgeroorlog in Spanje en de revolutie in
Portugal te wijzen, waar de vrijmetselaars
hand in hand gingen met communisten en
socialis-tne. De heer Dominicus legde er ech
ter de nadruk op, dat dit in de Germaanse
landen en dus ook in Nederland, gezien het
karakter van de vrijmetselarij, nooit zal ge
beuren. De leden komen overwegend uit
humanistische cn liberale kringen en treden
tot de beweging toe met de bedoeling betere
mensen te worden. Velen worden echter lid
omdat zij van de beweging willen profiteren.
Daarom betoogde spreker met klem dat naar
zijn mening bestrijding wel de vrijmetselarij
moet betreffen, maar niet de vrijmetselaars
en hij motiveerde de wenselijkheid van be
strijding voor katholieken met te wijzen op
de vaagheid van de voorschriften en het feit,
dat deze in strijd zijn met de katholieke leer
en omdat de vrijmetselaars de geopenbaar
de waarheid niet aanvaarden, doch door
middel van zelfstandig onderzoek tot het
geloof in God willen komen.
Zeer uitvoering behandelde de spreker
daarna de verscheidene loges en van hetgeen
er gebeurt wanneer men als lid wordt toege
laten. Alle verhalen over het geheimzinnige
sterven van vooraanstaande vrijmetselaars
verwees hij echter naar het rijk der fabelen.
Na de pauze vertoonde de er Dominicus
een groot aantal dia's, waardoor men een
duidelijk overzicht kreeg van de ceremoniën
van de vrijmetselaars en tevens een goede,
maar vooral nuchtere kijk op het karakter
van deze beweging.
Donderdag 7 maart komt de gemeente
raad van Haarlemmermeer in openbare
vergadering bijeen in het raadhuis te
I-Ioofddorp, onder meer ter bepaling van
een standpunt met betrekking tot de door
Gedeputeerde Staten gedane mededelin
gen omtrent een eventuele vereniging der
gemeente Haarlemmermeer met Haarlem-
merliede en Spaarnwoude.
