Haarlemse Voorjaarsbeurs is er
aantrekkelijker op geworden
Partijdag anti-revolutionairen
in Haarlemmermeer
Orgelbespeling door Piet Kee
TALENTENJACHT OP ZINGENDE DAMES
MET SCHRALE „VANGST"
Prof. mr. P. S. Gerbrandy besprak
de internationale toestand
VRIJDAG 1 MAART 1 95 7
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
13
Ir. Th. J. Mebius nam
afscheid in Hoofddorp
RSNNEBROEK
Propaganda voor het
„Vierde prinsenkind"
Zeventig huisvrouwen met zangaspiraties
Aanleg van straten in
Hoofddorp-West
Twee ton gestolen uit
Antwerpens postkantoor
ZANDVOORT
„Vandaag is morgen" door
toneelgroep „Sandevoerde"
„Kunst na Arbeid" viert
zilveren jubileum
Burgerlijke Stand van
Haarlemmermeer
Er heerste op de eerste dag van de Haar
lemse Voorjaarbeurs al een geanimeerde
stemming tussen de kramen en stands. Bij
een rondgang door de zalen van het Kre-
lagehuis en het behaaglijk warme pavil
joen - dank zij een nieuwe vinding: aan
het plafond gemonteerde propaanbranders
- viel het ons inderdaad op, dat de ver
scheidenheid en ook het arrangement van
de geëxposeerde artikelen er in vergelij
king met de vorige beurs op vooruit zijn
gegaan. Toegegeven: er zijn ook nu nog
een aantal naai-, brei- en wasmachine
exposanten, maar dat deze stands zo op
vallen ligt meer aan de aantrekkelijke op
stelling van al die onontbeerlijke instru
menten dan aan de veelheid daarvan.
Vooral de wasmachinespecialisten trekken
de aandacht, omdat zij een blanke oase
vormen temidden van veel kleurigheid.
De beurs bleek goed gesorteerd op het
gebied van allerhande huishoudelijke ap
paraten: het is duidelijk, dat de elektro
techniek de keuken verovert. De kroon
wordt gespannen door een werkelijk
prachtige montagekeuken, die, wanneer
men het geld ervoor heeft, koken en was
sen tot een feest maakt. Daarnaast kan
men ook een toenemende „stroomlijn" con
stateren in de vormgeving en de doeltref
fendheid van allerlei huishoudelijke arti
kelen. Meubilair voor het moderne inte
rieur is er uiteraard ook, maar de stand
met montagerekken, welke een doeltref
fende oplossing vormen voor allerlei op-
bergproblemen verdient zeker extra be
langstelling.
De beurs zou de beurs niet zijn wanneer
er niet heel wat te proeven en te keuren
viel. Wie daarover een verantwoord ad
vies wenst, kan altijd terecht bij de in
structieve inzending van de Voedingsraad
en de Huishoudelijke voorlichting, één van
de niet-commerciële stands van de beurs.
Daartoe behoren bijvoorbeeld ook een auto
als lokaas voor een loterij ten bate van een
sanatorium in Zwitserland, de lepeltjes
voor het kleuterhuis „Margriet" en de
dames van de Dierenbescherming. De
Hoogovens hopen kennelijk onder de be
zoeksters nog wat personeelsversterking
aan tc trekken, getuige hun in charmante
vorm gegoten aanwezigheid.
Voorts is het opmerkelijk, dat er meer
en meer belangstelling komt voor de vrije
tijdsbesteding. Men vindt een paar stands
gewijd aan allerlei soorten van huisvlijt
en er zi.n een paar uitgeverijen en boek
handels met aantrekkelijke collecties.
Daarnaast is de kunstnijverheid dit jaar
bijzonder goed vertegenwoordigd, zowel
uit exotische streken als meer inheemse
voorbeelden daarvan. De demonstraties op
dit gebied vormen zo ongeveer de glim
lach van de beurs. Men kan een groot aan
tal vormen van het kunstambacht zien be
oefenen: houtsteken, het met de hand be
drukken van stoffen, kurksnijden (waarbij
een groot aantal bekende figuren worden
Ir. Th. J. Mebius heeft vandaag als
Heemstede een aanvang gemaakt met de
functie, waarvoor hij door de gemeenteraad
als opvolger van ir. E. A. Bierdrager was
benoemd. Tijdens een afscheidsbijeenkomst
die donderdag wegens zijn vertrek als in
genieur bij de gemeentewerken te Haar
lemmermeer in hotel „De Beurs" te
Hoofddorp werd gehouden, bleek hoe zijn
werk aldaar gewaardeerd werd. Zowel bij
het college van B. en W. als bij de directie
en de werklieden.
De directeur van de gemeentewerken te
Haarlemmermeer, dr. ir. M. J. Breuning,
wenste ir. Mebius hartelijk geluk met zijn
promotie naar het mooie en gunstig ge
legen Heemstede. Verder releveerde hij
de prettige samenwerking, waarbij de
scheidende ingenieur in betrekkelijk korte
tijd met zijn doorzettingsvermogen, ge
combineerd met een vaardige hand en een
voorbeeldige activiteit, veel tot stand heeft
gebracht. Daarvoor is de gemeente hem
uiterst dankbaar. Ir. Mebius beschikt over
de gave alle medewerkers in het werk
te kunnen meeslepen en wel zodanig, dat
zij nimmer met tijd of moeite rekening
hielden. Ir. Breuning besloot met vast te
stellen dat hij zijn promotie ongetwijfeld
mede aan dit élan te danken heeft, waarna
spreker ir. Mebius in zijn nieuwe functie
veel succes toewenste.
Wethouder J. van Beem betreurde het
vertrek van ir. Mebius in hoge mate en
noemde de tijd welke hij met hem mocht
samenwerken ,,de beste jaren van zijn
leven". Toch had spreker geen enkele
poging willen wagen hem voor de Haar
lemmermeer te behouden, omdat ir. Mebius
nu eenmaal uitermate voor een zelfstandige
positie geschikt moet worden geacht. Na
dat de wethouder zijn dank en beste wen
sen onder woorden had gebracht, werd
de scheidende ingenieur door dr. Breuning
ter herinnering een vierkleurenpotlood
aangeboden.
Vervolgens sprak de heer E. Domhof,
technisch ambtenaar eerste klasse af
scheidswoorden, waarna ir. Mebius na
mens de personeelsvereniging werd toege
sproken door de heer J. Kalkman. Deze
herinnerde eraan dat de vereniging door
ir. Mebius werd opgericht, waarna zij
snoedig door zijn organisatietalent en ka
meraadschappelijke omgang tot grote bloei
geraakte. Spreker was ervan overtuigd dat
;r. Mebius zich bij het personeel bijzonder
bemind heeft gemaakt, terwijl zijn per
soonlijkheid voorkwam, dat het prestige
onder de kameraadschappelijke verhou
dingen ook maar het minste te lijden had.
Als bewijs van de grote waardering ont
ving ir. Mebius een boekenbom
In zijn afscheidswoord richtte ir. Me
bius zich tot de vertegenwoordigers van
alle diensten, waarmee hij gedurende zijn
loopbaan in Haarlemmermeer in aan
raking was gekomen. Hij dankte het col
lege van B. en W. voor de hem ge
schonken mogelijkheden diverse werken
ten uitvoer te brengen. Spreker wenste
hierbij uitdrukkelijk voorop te stellen,
dat hij hierin niet geslaagd zou zijn, wan
neer bij hoog en laag niet zo'n bijzondere
teamgeest aanwezig was geweest. Speciaal
richtte ir. Mebius zich tot zijn voormalige
afdeling: de weg- en waterbouwkundige
werken, we'ke gedurende de drie jaar
van zijn leiding niet minder dan voor vijf
miljoen gulden in deze gemeente had ge-
investeerd. Tenslotte wenste ir. Mebius de
gemeente Haarlemmermeer ook een steeds
toenemende bloei en vooruitgang toe.
Onder de vele bezoekers bevonden zich
het voltallige college van B. en \V„ de
hoofden van dienst, vrijwel alle leden van
het gemeentepersoneel en de Heemsteedse
wethouder van financiën, mr. O. H. van
"Wijk.
uitgebeeld, wier kurken konterfeitsel vaak
sprekend gelijkt), er is een bekende Hoorn-
se edelsmid aan het werk, evenals een
pottenbakker. Deze demonstraties vinden
ongetwijfeld haar hoogtepunt in de grote
expositie van „De Knipscheer", waar men
de totstandkoming van een gobelin als een
boeiende bezigheid kan gadeslaan.
Tot de plezierige stemming draagt de
beschaafde achtergrondmuziek van het
orkestje van Tom Erich niet weinig bij.
Velen komen trouwens naar de beurs voor
drie trekpleisters: de modeshow, Annie de
Reuver en Eddie Christiani. Het gedruis
in het Krelagehuis neemt dan ook toe
naarmate de uren verstrijken. Tijdens het
dansuurtje dat de beursdag besiuit is er
nog maar weinig te bespeuren van de rust
van de ochtenduren, welke echter voor
een degelijk beursbezoek het meest ge
schikt zijn. En de prijzen en presentjes
waardoor de dames zich laten inpalmen
zijn er niet minder om.
Modeshow
Het is langzamerhand traditie geworden
dat Stoutenbeek's Modehuis op de Voor
jaarsbeurs voor de Vrouw in het Krelage
huis dagelijks vijf keer een modeshow
houdt, waar het publiek dat deze beurs
bezoekt zich kan verlustigen in hetgeen
voorjaar en zomer de vrouw op het terrein
van de mode te bieden hebben. Als gewoon
lijk kenmerkt deze show van de firma
Stoutenbeek zich ook dit jaar door goede
smaak en distinctie.
Parijs brengt dit voorjaar geen speciale
nieuwe modelijn. Deze modelijn en de
kleuren (vooral blauw en wit zijn favoriet)
zijn voor elke vrouw draagbaar Omdat de
mode weinig nieuws brengt, heeft de fir
ma Stoutenbeek het originele idee gehad
naar de grijze oudheid terug te grijpen en
zo werd deze show geopend door enige
mannequins, gestoken in gewaden en voor
zien van een hoofdtooi uit de tijd der klas
sieken. Zelfs Cleopatra verscheen in vol
ornaat op het plankier. Het is immers zo
dat de mode van heden profiteert van de
vormen, lijnen en kleuren van vroeger.
Vervolgens begon de parade van voor-
jaarsnouveauté's in grote rijkdom van
kleuren en zomer-ensembles en mantels,
rokken, blouses, regenkleding, cocktail
japonnen en gelegenheidskleding, dit alles
bekroond door flatteuze Stoutenbeek hoe
den en gedragen op schoenen van Feijen.
Deze show is een geslaagde bijdrage tot
de „Beurs voor de Vrouw", al doet ze (met
alle andere stands en evenementen) een
aanslag op de beurs van de vrouw.
De stichting „Het Vierde Prinsenkind",
die zich ten doel stelt oorlogswezen, kin
deren die tengevolge van de watersnood
in 1953 hun ouders hebben verloren en in-
valiede kinderen door ontspanning en op
voeding te leren zich door het leven te
slaan, heeft donderdag in Bennebroek bij
eenkomsten gehouden.
Des middags kwam de schooljeugd op
bezoek om naar een film te kijken en naar
voorlichting van mejuffrouw T. van Woer-
kom te luisteren en des avonds waren in
„Oud Berg en Dal" vele ouderen gekomen,
om van hun belangstelling te getuigen.
De burgemeester van Bennebroek, de
heer D. v. d. Hoop van Slochteren, heette
in liet bijzonder welkom de leden van het
fanfarekorps „Kunst na Arbeid", die zich
bereid hadden verklaard deze avond mu
zikaal op te luisteren. Hij gaf een korte
uiteenzetting over het doel en streven van
de stichting.
Nadat „Kunst na Arbeid" op goede wij
ze het eerste gedeelte van het program
ma had afgewerkt volgde de verloting van
een film over het werk der stichting. Men
zag beelden van vakantiekampen van de
kinderen en van de wijze, waarop zij wor
den beziggehouden. Ook bleek hoe kinde
ren niettegenstaande een handicap als ge
volg van het missen van armen of benen,
toch tot bijzondere prestaties kunnen ko
men. Dat gold ook voor een blinde jonge
man, die thans volwaardig werk verricht
op het ministerie voor Maatschappelijk
Werk.
Na de pauze speelde „Kunst na Arbeid"
enige nummers en daarna zagen de bezoe
kers op het doek hoe de jeugd een uit
stapje maakte naar Antwerpen. Ook dit
gedeelte werd toegelicht door mejuffrouw
Van Woerkom die zich op deze avond bui
tengewoon verdienstelijk heeft gemaakt.
De burgemeester sprak een dankwoord tot
allen die aan het welslagen van deze avond
hun medewerking hadden verleend en
prees in het bijzonder mej. Van Woerkom
voor het enthousiasme, waarmede zij haar
werk voor de stichting verricht.
1-Iij deelde mee, dat deze propagandadag
f 600,heeft opgebracht. Daaruit blijkt,
dat Bennebroek de stichting een goed hart
toedraagt.
oooooooooooni
>nofxvxxvr«ftcnocononofxxxxxy)oocooooooooooc
WEEKABONNEMENTEN
dienen uiterlijk op Woensdag te worden
betaald, daar de bezorgers op Donder
dag moeten afrekenen.
DE ADMINISTRATIE
xxxxx»jccxxcoosc«cooxoaa3oasc«
Enkele tientallen huis
vrouwen hebben donderdag
de veilige omslotenheid ha-
rer gezinnen verlaten om
zich zéér figuurlijk ge
sproken voor de publie
ke belangstelling en voor
een critische jury te wer
pen, teneinde haar zang
kwaliteiten overduidelijk te
demonstreren. Reeds lang
was het voor ons een vraag:
wat zingt nu wel de huis
vrouw, als wij iedere mor
gen weer met het brood
trommeltje op weg zijn ge
togen en ons weer met on
verdroten moed in de strijd
om het bestaan hebben ge
worpen? Jubelt zij van lou
ter levensvreugde, bezingt
zij haar moederliefde, of
poogt zij ene Amsterdamse
Tante Leen in het voet
spoor te treden? Misschien
is het zelfs wel zo, dat de
huisvrouw staande ach
ter de aanrecht, strijkplank
of fornuis, bezig met het
opmaken van de bedden
haar stembanden in actie
zet om te zingen van toen,
op dat bankje in het park
bij maneschijn.
Op al deze vragen heb
ben wij donderdagavond
een antwoord gekregen,
toen wij enkele uren in de
muziekzaal van café
restaurant Brinkmann te
Haarlem getuige waren van
de talentenjacht op zingen
de huisvrouwen, welke
jachtpartij werd georgani
seerd door een van de grote
Nederlandse grammofoon-
platenmaatschappijen. Voor
zo'n jacht op gouden kelen
kan men slechts in een mu
ziekzaal terecht en daar
om moet men alle bezwa
ren, aan zo'n zaal verbon
den, maar voor lief nemen:
bijvoorbeeld de broeierige
temperatuur, die de bewo
ners van de binnenlanden
van Borneo uit hun huizen
zou hebben gedreven, maar
hier de vele belangstellen
den dicht opeengepakt liet
zitten, tot meerdere eer en
glorie van de zangkunst.
Mevrouw De Vries uit Bloe-
mendaul zong ,.Ik woon op
de hoek van een straat" en
begeleidde zichzelf aan de
piano.
Na zo'n auditie-avond
staat wel duidelijk vast, dat
de huisvrouw in Haarlem
en wijde omgeving er
was zelfs een dame van
Texel een ernstig wezen
is. De gemiddelde huis
vrouw uit de contreien van
Zuid-Kennemerland en
daarbuiten kijkt met ver
achting neer op lichtzinnig
gedoe, dat tot uitdrukking
komt in liedjes als: „Ik
stuur jou zo'n boeketje wil
de rozen" of: „Ik blijf op je
wachten". Neen, de meeste
huisvrouwen streven in
haar zang, staande achter
potten en pannen of stof
fend met de doek in de
hand, naar het edele, naar
het verfijnde. En de meeste
huisvrouwen zijn er van
overtuigd, dat zij zangkwa
liteiten bezitten, misschien
wel een gouden keel.
Na een urenlange parade
van nog niet ontdekte ster
ren, weten wij helaas nog
niet, of er werkelijk talent
onder de zingende huis
vrouwen is ontdekt. „Kijk,
we hebben nu al zo'n dui
zend vrouwen afgewerkt,
misschien zit er wel een
aardige stem onder. Maar
ja, vele vrouwen beseffen
niet waarom het gaat. Zij
gaan van de gedachte uit,
dat ons land nog nooit een
klassieke zangeres heeft
opgeleverd", verzuchtte een
van de organisatoren, die
evenals de juryleden in alle
lijdzaamheid urenlang de
stemmen beluisterden. On
geveer vijf uur duurde de
auditie: zeventig dames,
sommige gewapend met
partituur, namen na elkan
der achter de microfoon
plaats.
Om een kleine bloemle
zing van het gebodene te
geven: wérken van Bach,
Brahms, Schubert, Cas-
cagni, Catharina van Re-
nesse, Louis Noiret en Ecldy
Christiani werden vertolkt.
De ene dame wierp weer de
„Boomerang", de ander ver
tolkte het „Nonnenkoor" of
ging naar Tirol en een an
dere aspirant-ster bezong
de Kerstmis in de Jordaan
of de zang van de heer
Johnny Jordaan. „Vier
woorden maar" zong een
dame en ging onverdroten
met het liedje door. „Me
vrouw, u had het bij die
vier woorden moeten la
ten", zei de commentator.
In de opnamewagen in de
Smedestraat zat een ijverig
heer de microfoonstem van
de dames te beluisteren.
Opeens als intermezzo een
stem: „Zeg, er gebeuren
hier (dat was in de Muziek
zaal) gekke dingen". „Hoe
kan dat nou?". „De micro
foon is uitgevallen". „Staat
dat schakelaartje aan de
mike wel naar boven?"
Neen, het schakelaartje
stond naar beneden: een
plankenkoortsige dame had
zich aan de microfoon
vastgegrepen en daardoor
de verbinding uitgescha
keld.
Voor een ander inter
mezzo zorgde de dertien
jarige Jopie uit de Jordaan,
die met een enorm vo
lume allerbekoorlijkst zong
van „Oh, Johnny".
Ruim twaalf uur had de
laatste zangeres zich laten
horen. Rest ons de ver
melding van de drie prijs-
winnaressen; die in de
landelijke finale zijn ge
plaatst: eerste prijs: „Be
cause of you" door mevr.
Van der Vaart-Lobato de
Mesquita, Bloemhofstraat
32, Haarlem; mevr. Tonny
Verschoor, Gedempte Oude
Gracht 32, Haarlem, be
haalde met „Oh, mio ban-
dido" de tweede prijs.
„Still wie die Nacht" werd
gezongen door mevr. H.
Petrovitch-Nijman, Kerk
straat 10, Zandvoort, die
de derde prijs kreeg.
Wensen van B. en W
De gemeenteraad van Haarlemmermeer
heeft op 6 november 1952 besloten de D.
Egginkstraat te Hoofddorp over een lengte
van ongeveer drieënveertig meter ge
rekend van de Raadhuislaan af aan te
leggen. Op 2 januari van het vorig jaar is
besloten de Kruislaan door te trekken tot
aan de Raadhuislaan. Beide werken, welke
uitgevoerd zijn in de westelijke sector van
Hoofddorp, zijn inmiddels voltooid.
Nu de gemeente de overige in het uit
breidingsplan in onderdelen „Hoofddorp-
West" gelegen gronden heeft gekocht, ach
ten B. en W. het gewenst de in dit plan
aangewezen bouwterreinen op korte ter
mijn verder te ontsluiten en bouwrijp te
maken. Het plan omvat het aanleggen van
straten en van riolering. De kosten worden
geraamd op f 365.000; voor ophoging is be
groot f 215.000 en de overige werken zul
len f 95.000 vereisen. In totaal is nodig
f 675.000. B. en W. stellen de gemeente
raad voor het bedrag ten laste van de be
groting 1957 beschikbaar te stellen.
Overzicht van de 38ste tentoonstelling in het RAI gebouw te Amsterdam van
motorrijwielen, scooters en bromfietsen, welke donderdagmiddag door minister
Algera is geopend.
Voor de veertigste maal is woensdag in
de oude beurszaal van hotel „De Beurs" te
Hoofddorp een partijdag gehouden van de
ring van kiesverenigingen uit Haarlem
mermeer en omgeving van de Anti-Revo
lutionaire party, waarop de heer J. J.
Knibbe in de middagbijeenkomst sprak
over de binnenlandse toestand en prof. mr.
P. S. Gerbrandy gaf in de avondbijeen
komst een inzicht van de buitenlandse
situatie. Ds. H. S. T. Kalf uit Bennebroek
sprak een slotwoo >ver „Kruis en munt".
De heer J. Snel uit Nieuw-Vennep liet
des middags zingen Psalm 134 de verzen 1
en 6, las een gedeelte uit Efezen en gaf in
zijn inleidend woord een overzicht van de
afgelopen jaren, waarin partijdagen zijn
gehouden. De heer Roosjes, destijds hoofd
van een school in Aalsmeer, heeft de stoot
gegeven. Van zijn zoon, mr. A. B. Roosjes,
was een telegram binnengekomen. De heer
Snel memoreerde dat o.a. dr. H. Colijn,
prof. Diepenhorst, prof. dr. Waterink, mr.
Bijleveld en mr. Roosjen in de loop der
jaren spreekbeurten op de partijdagen
hebben vervuld.
Drs. J. J. Knibbe, die mr. B. W. Bies
heuvel verving, omdat deze in de Tweede
Kamer aanwezig moest zijn, zeide gaarne
in Hoofddorp te willen spreken, omdat hij
in Haarlemmermeer geboren is en in zijn
jeugd al veel van de partijdagen gehoord
heeft. Het verheugde hem, dat de animo
er voor steeds zo groot blijft. De heer
Knibbe sprak over de loon- en prijspolitiek
na 1945 en ging tenslotte uitvoerig in op de
bestedingsbeperkingsnota. Het tekort van
zeshonderd miljoen gulden op de betalings
balans moet weggewerkt worden en de
tweehonderd miljoen voor de landbouw
moet opgebracht worden. Spreker criti-
seerde het voornemen der regering twee
honderd miljoen gulden beschikbaar te
stellen in plaats van driehonderdvijftig
miljoen, zoals gevraagd is. Van het bedrag
wordt nog een gedeelte gereserveerd. Dat
noemde spreker een verderfelijke socialis
tische politiek. Het voornemen is onaan
vaardbaar voor de landbouw.
Met de inhoud van de nota tot beperking
was spreker het niet geheel eens. Toch
dient er op het Nederlandse volk een be
roep te worden gedaan, om zich te bezui
nigen, waaraan de ene groep beter kan
meewerken dan de andere. Alleenstaanden,
renteniers en grote gezinnen zullen het
ANTWERPEN (UP) Vanmorgen vroeg
is uit het hoofdpostkantoor te Antwerpen
een bedrag van 2.640.000 Belgische francs
(ongeveer 200.000 gulden) gestolen. De die
ven zijn het gebouw ongehinderd in- en
uitgekomen en hebben de brandkast met
een snijbrander geopend, terwijl in een
aangrenzend vertrek postbeambten brieven
sorteerden. Men vermoedt dat zij van een
dienstingang gebruik gemaakt hebben en
zich vrijelijk door het gebouw bewogen
hebben.
De Zandvoortse toneelgroep „Sande
voerde" bracht donderdagavond in restau
rant „Zomerlust" te Zandvoort een op
voering van het toneelspel „Vandaag is
morgen" (The day of glory) van Herbert
Bates.
De melodramatiek, die regisseur Jos.
Dröse in zijn opvatting de boventoon liet
voeren, beantwoordde naar onze mening
niet geheel aan de realiteit, die de pacifis
tische schrijver bedoelde. Het spel kreeg
daardoor soms te weinig vaart. Meermalen
was er sprake van een aarzelend plaats
kiezen, waardoor gedwongen situaties ont
stonden. Het was opmerkelijk, dat het en
semble zich in het derde bedrijf van deze
storende euvelen herstelde, toen alle spe
lenden blijkbaar de zenuwen de baas wa
den geworden.
De heer Dröse had de moed gehad, twee
debutanten, die nog nimmer een voet op
de planken hadden gezet, een zware rol
te geven: Gerda van Kooten als Julia en
Lies de Kroes als Diana Sanderson. Eerst
genoemde sloeg zich met een prijzens
waardig aanpassingsvermogen door de
vele moeilijkheden heen en deed vooral in
het derde bedrijf goede dingen, laatstge
noemde (nog zeer jonge) nieuwe kracht
wist na een zenuwachtig en vrij vlak spel
in het eerste en tweede bedrijf in het der
de bedrijf zich geheel te herstellen. Van
de overige min of meer geroutineerde
krachten bracht J. Ramkema een uitste
kende kolonel Sanderson, Cor van Poel
geest als mevrouw Sanderson was naast
hem de vrouw, van wie die grote rust uit
ging. Een sympathieke Jack Sanderson als
Engels oorlogsvlieger bracht Joop Porte-
gies voor het voetlicht. Topsy Langereis
als Catharine was levendig en overtui
gend. Piet Mudde als de Poolse luitenant
vlieger voelde in geëmotioneerd spel de
tragiek van dit leven uitstekend aan en
Martin Langereis zorgde voor een statige
butler.
bijvoorbeeld moeilijk krijgen, als geen
voorzieningen getroffen worden.
„We zijn aldus de heer Knibbe te
recht gekomen in een materieel vlak. Wij
willen zekerheid hebben voor de toekomst.
Voor de anti-revolutionairen is de taak
weggelegd in deze bezeten en verdwaas
de maatschappij hun eigen principieel ge
luid te doen horen. Daarbij dienen zij ook
vertrouwen te hebben in God".
Internationale toestand
Des avond sprak prof .mr. P. S. Gerbran
dy voor een groot aantal toehoorders over
de internationale toestand. Eerst nam hij
Europa in de afgelopen zeventig jaar onder
de loupe en hij besprak daarbij de verwik
kelingen die door oorlogen zijn ontstaan.
Europa was vroeger levenskrachtig en
machtig en neemt in de wereld van heden
een kleine plaats in. Na de laatste oorlog
is Amerika zeer in aanzien toegenomen.
Het bezit een grote handelsvloot, een ma
rine, die drie maal zo groot is als die van
Engeland en verder speelde de atoombom
een bijzondere rol. In Europa is de rust
na de oorlog niet ingetreden. Daarbij me
moreerde spreker het optreden van Rus
land in diverse Europese landen. De atoom
bom werd ook achter het ijzeren gordijn
bekend en later kreeg Rusland een greep
op China en op Azië en het staat nu voor
de poorten van Djakarta.
De wereld is in flarden gescheurd, ver
volgde prof. Gerbrandy en dat moet ook
van ons Koninkrijk gezegd worden. Iets
dat historisch gegroeid is, is mooi en prach
tig. Indië werd vroeger een model ge
noemd; er heerste stijgende welvaart, recht
en vrede dank zij de souvereiniteit van
God.
Spreker stelde de Verenigde Staten van
Amerika als voorbeeld van goede samen
werking; er wonen Polen, Nederlanders,
Engelsen, Fransen enzovoort. Alle nationa
liteiten zijn tot één geheel gesmolten onder
de voorzienigheid van God.
Toch gaat de wereld kapot, aldus spre
ker. Er bestaan tegenstellingen tussen
Amerika en Rusland en die komen de laat
ste tijd zo bijzonder tot uiting. Daarbij her
innerde prof. Gerbrandy aan het Suez-
kanaal en aan Hongarije.
Hoe staat het met Nederland? De politiek
is er de laatste jaren op gericht mensen een
goede oude dag te bezorgen, de lonen te
verhogen, de prijzen te drukken en de eco
nomische positie te verbeteren. Men denkt
dat het in de toekomst goed zal gaan, als
men behoorlijk verzekerd is. Een mens
heeft echter meer nodig dan een goede bo
terham en een verzorgde oude dag. Geble
ken is, dat in Hongarije de vrijheid zwaar
der weegt dan een bodempensioen van
f 1400. De Hongaren hebben begrepen, dat
de vrijheid meer waarde heeft dan het
stoffelijke.
Tenslotte zeide spreker: „Zoek eerst het
koninkrijk Gods en alle dingen zullen u
worden toegeworpen". Men dient de ogen
goed open te houden en te denken, dat het
beginsel van het Calvinisme machtig is.
Na de rede zongen de bezoekers twee
coupletten van het Wilhelmus.
Ds. Kalf richtte zich nog tot de vergade
ring met een opwekkend woord.
Ter gelegenheid van het vijfentwintig
jarig bestaan van de Christelijke Gemeng
de Zangvereniging „Kunst na Arbeid" te
Halfweg-Zwanenburg zal op zaterdag 16
maart in de Gereformeerde Kerk te Half
weg een jubileumconcert worden gegeven,
waaraan medewerking verlenen Dora Lin
deman (sopraan), Frans van der Ven (bari
ton), Piet van Egmond (orgel), Henk Dui
ker (piano) en het kinder- en het meisjes
koor „Kunst der jeugd".
Donderdagavond 14 maart wordt in het
Verenigingsgebouw „Tivoli" aan de Olmen
laan te Zwanenburg een receptie gehouden.
De heren G. Agterhof, V. Kranenburg,
J. en R. Mastenbroek en M. C. van Smeer-
dij k besloten in februari 1932 een mannen
koor op te richten. Aanvankelijk werd ge
studeerd onder leiding van de heer P.
Heins. Na verloop van een half jaar bleek,
dat er een gebrek was aan tenoren. Dit
was aanleiding het mannenkoor om te zet
ten in een gemengd koor. Het aantal leden
van het nieuwe koor bedroeg drieëndertig
en in 1933 nam het deel aan een concours
in Zevenhuizen. In de vierde afdeling werd
de eerste prijs behaald. Na zes jaar studie
werd de ere-afdeling bereikt en „Kunst
na Arbeid" nam in de rij van Nederlandse
christelijke koren een vooraanstaande
plaats in.
In de loop der jaren heeft het koor ook
met moeilijkheden te kampen gehad, maar
het heeft zich kunnen handhaven. De
laatste zestien jaar heeft de heer J. Theo
Westerdaal de leiding en met succes wordt
deelgenomen aan concoursen. Ook verleent
het koor medewerking aan vele concerten.
Vermelding verdient onder andere het door
„Kust na Arbeid" voorbereide concours ter
gelegenheid van het honderdjarig bestaan
van Haarlemmermeer in 1955.
Als erevoorzitter treedt op ds. A. J.
Kromhout.
GEBOREN: Gerard, z. v. J. J. Duijster en.
K. Kars; Petrus Theodorus Maria, z. v. T. J!
N. Verhaar en P. J. Bon: Arie, z. v. J. van
Haeringen en F. A. Damme; Margaretha
Wilhelmina Ma'ria, d. v. J. O. Suidgeest en
C. Blom: Erik Frits, z. v. G. Diek en I. Stam;
Wilma Clasina. d. v. W. H. van der Riet en
M. Eveleens; Rutgerus Leonardos Johannes
Maria. z. v. F. P. Lammers en C. A. D.
Zijerveld; Paulus Leonardus. zoon van T. F.
Duwel en M. L. van Steijn; Roelof, z. v. H.
ten Veen en T. Pecht; Johannetta. d. v. P.
Saarloos en H. Dam; Elisabeth, d. v. C. Brunt
en A. Koster; Mathilda Helena, d. v. P. J.
Hulsbosch en S. T. Huijsmans; Caroline
Jeannette, d. v. J. van der Pol en P. Wes-
selius; Gerardus Gustaaf Adolf, z.. v. G. G.
A. Schaaf en P. Schipper; Anna Elisabeth
Maria, d. v. P. M. van Egmond en H. E. M.
Mulder; Suzanna Henriëtte Meinoutje, d. v.
H. E. J. Peet en W. J. Witte.
ONDERTROUWD: A. van Tol en E. Plomp:
J. van Tol en E. P. van der Knijff; G. Cor-
nelisse en A. de Haan.
GEHUWD: N. R. Bruin en J. Y. Vorst; M.
J. van Wolferen en J Hoegee; J. C. Stokman
en M. J. Pijpers: W. J. van der Velde en J.
L. Draaisma; H. P. Otte en G. E. Appelman;
P. J. J. Kniep en F. A. Kauffman; A. van
der Heiden en J. van 't Oever; G. Nederveld
en M. Dekker; J. van Wirdum en G. den
Dekker; J. Slinger en J. M. Coens; P. D.
Schuit en C. E. Spaargaren; H. van der Meer
en C. M. van Rees; F. Hilgen en A, van
Beek.
OVERLEDEN: Johannes Engelbertus Tijs-
sen, 72 j., wedn. v. A. Lippens; Leendert Ja
cob Feekus, 86 j., e. v. D. Baartman.
In de ontwikkelingsgeschiedenis van de
orgelbouwkunst heeft men een periode ge
kend, waarin bewust afstand werd gedaan
van de zogenaamde vulstemregisters. Het
was de tijdgeest der romantiek, die deze
afwijzing in de hand werkte. Niet langer
zag men de abstracte klank van het barok-
orgel en zijn voorgangers als een ideaal.
Men wilde, dat de orgelklank het senti
ment ging dienen, de romantische ontroe
ring. Die instelling heeft geleid tot een
verval der orgelbouwkunst en van de or
gelspelkunst beide. Maar men zou ver
keerd doen te gaan generaliseren, want er-
werden in de jaren van achteruitgang toch
nog voortreffelijke orgels gebouwd en er
waren nog organisten en componisten, die
de orgelkunst hoog hielden. Als reactie
kwam er sinds 1920 ongeveer een bewe
ging, die aanstuurde op het herwinnen van
de oude orgelklank, op het herstel van de
glans der grondstemmen door middel van
vulstenrmen. Die beweging is thans nog in
volle gang en zij krijgt meer en meer een
vaste vorm. Doch zij heeft de schaal niet
zelden naar de andere zijde doen door
slaan door de vulstem te laten heersen
over de tot schaduw gedegradeerde grond
stem.
Aan dit vulstemfanatisme moest ik den
ken bij het luisteren naar de uitvoering
van de twee koraalbewerkingen „Wer nur
den lieben Gott lastt walten" en „Das alte
Jahr vergangen ist" van Johann Sebastian
Bach door de organist Piet Kee op de ge
meentelijke orgelbespeling, donderdag
avond in de Haarlemse Concertzaal gege
ven. Daarbij diende de toegepaste vulstem
niet als een timbre-beïnvloeding van de
grondstem, maar trad zij op als een paral
lel lopende zelfstandigheid, die door de
kwint-afstand een bi-tonaal-effect in de
hand werkte. Gaarne had ik de nu schuch
ter klinkende cantus-firmus-grondstem een
assimilerender compagnon gegund voor
deze koraalvoorspelen. Een andere per
soonlijke wens was een spaarzamer ge
bruik van pedaal-tongwerken voor het
Preludium en Fuga in C van Bach, waar
mede Piet Kee de avond beheerst in
leidde.
De door de organist gekozen vierde So
nate van Felix Mendelssohn Bartholdy
toont reeds de kenmerken van de romanti
sche geest. Maar zij lijkt door de orgel
klank gesublimeerd te worden tot muziek
van goed gehalte. Het gevoelig vertolkte
Andante en het evenwichtige Allegretto
leken oasen van rust temidden van het
met vuur gespeelde Allegro con brio en het
Allegro maestoso. De overgang naar „Le
jardin suspendu" van Johan Alain, dat al
even mystiek bleek als het volgende „Lita
nies" van dezelfde componist, was groot.
Hier demonstreerde zich de wending, die
de orgelkunst nam na 1920, niet alleen in
zuiver muzikale zin, maar ook naar haar
liturgische strekking. Men kan zich wel
afvragen of zij haar liturgische taak exclu
sief moet blijven vervullen of dat zij zich
ook „in de wereld" mag laten gelden, een
vraag, die eigenlijk geldt voor alle litur
gische muziek, ook de vocale.
Piet Kee speelde de werken van Alain
uitnemend, al werd hij daarbij tegenge
werkt door een flink ontstemd orgelregis
ter. Een ander gebied van de muziek be
trad hij met de uitvoering van de objec
tieve Eerste Sonate van Paul Hindemith,
een knap werk, maar harteloos als het
maanlicht in een vriesnacht.
Het slot van het concert bracht de over
winning van het warmgestemde „Final"
van César Franck, dat door Piet Kee zorg
vuldig werd opgebouwd en waaraan hij
vorm en gestalte gaf met virtuoze beheer
sing van de vereiste orgeltechniek.
P. Zwaanswijk
