Sterk pleidooi voor torenflats in
satellietdorpen rond Alkmaar
REGENKLEDING
DE BUIT BINNEN
HET J0NGENSE1LAND
y
Agenda voor
Haarlem
Extra bijdrage verleend aan
Amsterdams conservatorium
Hernieuwde protesten tegen „exploitatie
van „Het dagboek van Anne Frank"
WOENSDAG 20 MAART 1957
4
„WONEN AAN DE HORIZON'
FALCON3ASSEN
Storingen bij Rotterdams
energiebedrijf
Mgr. Lemmens 25 jaar
bisschop van Roermond
Gaudeamusconcert
in Den Haag
Examens
PROV. STATEN NOORDHOLLAND
rON§ VERVOLGVERHAAL^
DOOR MARK CROSS
v.
en
De gehele RENAULT-personen-
vrachtwagen-collectie
GARAGE DEN HOUT
Het komende weekeinde in
Schouwburg en Concertzaal
Een groot gezelschap van burgemeesters, wèthouders en raadsleden uit Alk
maar en de omliggende gemeenten heeft gisteravond tezamen met vertegen
woordigers van het provinciaal bestuur, van de planologische dienst en vele
anderen in de Alkmaarse raadzaal geboeid geluisterd naar een tweetal referaten
van de heren prof. Van den Broek en Bakema de architecten, die onder meer
de Rotterdamse Lijnbaan, vele andere Maasstedelijke projecten en de IJmuiden-
se centrumgalerij op hun naam hebben staan over de noodzaak van een
nieuwe koers in de Nederlandse woningbouw. Dit naar aanleiding van een plan,
dat enige weken geleden werd ingediend döor de burgemeesters van Bergen en
Heiloo over de bouw van satellietdorpen in de Noordhollandse polders, bestaan
de uit torenflats, afgewisseld door lagere bouw, téneinde het dichtgroeien van
de randstad Holland te voorkomen en de ruimtelijke functie van het landschap
niet verder aan te tasten dan hoogst noodzakelijk is. Als probleemstelling was
deze informatieve bijeenkomst, die door een kleine 150 vertegenwoordigers van
het burgerlijk gezag werd bijgewoond, bijzonder interessant. Temeer ook, omdat
in het IJmuidènse plan voor de nieuwe woonwijk „Zeewijk" eveneens gerekend
is met hoogbouw van tien tot twaalf etages, om ook hier het landschap op te
nemen in de bebouwing in dit geval het duin ten zuiden van de bestaande
IJmuidense bebouwing en bovendien een tegenwicht te geven tegenover de
hoge fabrieksgebouw benoorden het Noordzeekanaal.
Uitgaande van de reeds lang bestaande geïnteresseerden moet daarvoor groot ge
noeg worden en de torenflats dienen dus
in een rendabele „oplaag" te verrijzen,
anders zou het inderdaad een te kostbaar
project kunnen blijken te zijn. „Zoals de
situatie nu is, wordt tien percent van de
huizen in de hoogte opgetrokken het
moet bereikbaar zijn terwille van stede-
j bouw, architectuur en menselijk geluk, ter
i voorkoming ook van een monotone rand-
stad-Holland, veertig percent van de be-
i volking „aan de horizon" te laten wonen
en zestig percent „aan de grond"."
i Burgemeester Wytema van Alkmaar, die
i deze bijeenkomst presideerde, vertolkte
i vermoedelijk veler gevoelens door na af-
loop de vraag te stellen, of het niet de-
j sastreus voor de sfeer van Noordholland
zou zijn, indien daar torenflats gaan ver
rijzen, maar de architecten zagen meer
heil in een architectonisch fraaie toren-
i bouw met behoud van ruimte en land-
schappelijk schoon dan in een verzameling
I van kleine huizen of lage etagebouw in
eindeloze reeksen. Of, om het populair te
zeggen in de bewoordingen van de heer
Bakema: „men kan meer vrees hebben
vgor een rij van etagewoningen rond gave,
oude kernen dan voor een aparte forse
hoogbouw, die het land intact laat en niet
storend werkt".
ADVERTENTIE
wens naar een nieuwe vormgeving van de
moderne steden en voortbouwende op de
inmiddels hier en daar in Europa in prak
tijk gebrachte ideeën van de Franse archi
tect Le Corbusier, heeft prof. Van den
Broek in zijn helft van de voordracht de
kwestie van de torenbouw uit een histo
risch standpunt benaderd hij ging na,
'hoe de zuiver functionele en dus bijzonder
lelijke huizenbouw van de negentiende
eeuw uitliep op het reveil van de meer
monumentale bouw maar ook hoe de geza
pigheid van de tuindorpen een vriendelijk
doch wel eens vervelend element werd
rond en in vele steden.
W oonmachines
De „nieuwe zakelijkheid" in de woon-
bouw, zoals deze zich rond de twintiger
jaren richtte op de maatschappelijke func
tie van het huis, leidde tot strakke lijnen
de techniek van het wonen leidde tot
„woonmachines". Daarna zijn avant-gar-
distische gedachten doorgedrongen ten op
zichte van de functionele stad, die deels
rekening hielden met de eigen schoonheid
van de rationele bouw. deels naar een
juiste en harmonische indeling van de ste
den zocht. Nieuwe interieuren deden hun
intrede en het venster op de buitenwereld-
van-het-huis-uit werd wijder opengezet
dan vroeger, toén de woning een besloten
heid wilde zijn en niet meer dan dat.
Le Corbusier ontwikkelde woonconcen-
traties in de hoogte volgens een eenvoudig
principe, de langgerekte bebouwing, die
tot dan gewoonte was geweest „in de hoog
te te kantelen" en haar architectuur uiter
aard aan te passen aan de nieuwe eisen
der moderne stedebouw.
Een tegenstroom hiertegen was te vin
den in de gedachte, dat ieder mens graag j
zijn <eigen woning bezit architectonisch i
werd echter duidelijk bewezen, dat in zulk
een geval de wereld overdekt zou raken
met huisjes, die een volstrekte monotonie
zouden veroorzaken en het gezicht op het
landschap ernstig zouden belemmeren.
Onderlinge afstanden
Naarmate de bebouwing hoger wordt, zo
zei prof. Van den Broek, worden de onder-
linge afstanden tussen de eenheden even
eens groter, zodat de grondwinst geen
eerste argument is bij de propaganda voor j
deze hoogbouw: sterker klemt de ruimte
lijke werking van deze torenbouw, sterker
ook spreekt de spanning aan, die op deze j
wijze, stedebouwkundig te verwezenlijken J
is in een architectuur, die de cadans tussen
hoog- en laagbouw goed weet vol te
houden.
In Noord-Kennemerland, waar een be-
volkingsaanwas van 100.000 tot 200.000 zie
len kan worden verwacht, zullen nieuwe
kernen moeten verrijzen, die apart van de
oude bestaande dienen te worden gezien.
Naar de smaak van de architect Van den
Broek is dit niet te verwezenlijken door i
om de oude, gave kernen heen vlakke gelukken voor. Behoudens een zeer
wijken te bouwen: men zal het in de hoog- spanningsdaling is de stroomlevering nor-
te moeten zoeken. slf, e®afn"
De totale intensiteit van de bebouwing j Gelijktijdig trad een storing op in een
zal niet minder groot worden, maar het der turbo-generatoren van de gasfabriek
geheel blijft open en „de ruimte blijft ge- Keilehaven, met als gevolg een asbreuk
meenschappelijk bezit". I van deze machine. Ook hier deden zich
De agrarische bedrijven kunnen op deze geen persoonlijke ongelukken voor. Dema-
wyze zelfs in de woonkernen geïntegreerd j teriële schade is echter vrij aanzienlijk.
worden, meende hij en daarom is dit pro- ihimihiwh m
ject niet alleen belangrijk voor de archi
tecten en de toekomstige volkshuisvesters,
maar ook voor de bevolking der toekomst,
die er, zo meende hij, in persoon mee ge
confronteerd zal moeten worden.
voor Dames en Heren
v.a. ƒ59.75
MERCURY 45.—, 49.—, 59.— enz.
GABARDINE
89.—, 98.—, 108.— enz.
Gen. Cronjeslraat 40 - 44 -
Haarlem-Noord
Tel. 15438
\CC<XXCC«^X>OCCCOOCOCCCOCCCOCCCCOCOOOOCOOCOCCCCCCOCOC<X:<X
De gemeenteraden van de plaatsen
rond Alkmaar, waar het initiatief tot o
het opwerpen van een dam tegen de 8
dreigende samenklontering van de
randstad Holland in haar Noordelijke cj
uitlopers tot een grauwe huizenmassa l
ontstond, zullen zich de komende weken g
bezig gaan houden met een verdere uit-
5 werking van deze idee. Te hunner oriën-
S tatie is gisteravond een boeiende voor- 8
i dracht in het Alkmaarse raadhuis ge-
B houden over de problematiek vari het
j moderne bouwen en het moderne ivo- g
5 nen, waarvan wij, gezien de belangrijk-
b heid van het onderwerp en de facetten, B
5 die er ook voor de IJmond aan zitten,
p op deze plaats een uitvoerige weergave s
publiceren. Alom heeft het plan ome,
rond de oude kaasstad „satellietdorpen"
i te gaan bouwen, die hun karakter zul- g
len moeten ontlenen aan een ver-door-'z
3 gevoerde hoogbouw, belangstelling fe-8
f wekt en het is reeds als een „idool" ge-
kenschetst. Maar vooral is er bewonde- b
ring gerezen voor de durf en het initia- g
g tief, die uit deze planologie sprakeng
OECCCCOCCTOOCOCCCOCOOCOOOOOCOCCOC>OCOOOOOOKXX>OOOC»OOODOC
Ter gelegenheid van zijn zilveren bis
schopsjubileum is dinsdag aan mgr. Lem
mens, bisschop van Roermond, een bedrag
van f 337.896 voor de bouw van een Gü-
lielmuskerk overhandigd.De bisschop
heeft bepaald dat deze kerk gebouwd zal
worden te Maastricht.
Woensdag 27 maart zal in de aula van
het Gemeentemuseum in Den Haag het
jaarlijkse Gaudeamusconcert worden ge
geven, waarop werken ten gehore gebracht
zullen worden, die bekroond werden tij
dens de nationale muziekweek 1956 van
de Stichting Gaudeamus in Bilthoven. Uit
gevoerd zullen worden een strijkkwartet
van de in 1935 in Den Bosch geboren com
ponist en pianist Jan van Vlijmen, leerling
van Kees van Baaren in Utrecht, een
strijkkwartet van de in 1922 geboren com
ponist Henk Stam, directeur van de Pro
vinciale Zeeuwse Muziekschool in Middel
burg. De composities worden uitgevoerd
door het Gaudeamuskwartet.
LEIDEN: Geslaagd voor het doctoraal
examen geneeskunde II: A. M. Leeman te
Leiden: F. Ch. M. Th. Palmen te Klimmen
(L.) en A. A. de Zeeuw te 's-Gravendeel.
Voor het semi-artsexamen: H. Backer te
Leiden en G. Mojet te Warmond. Voor het
artsexamen: mejuffrouw M. J. Fontein te
Haarlem; J. Th. Sari (V.S.) en P. H. M.
Strijkers te Maastricht.
Nu kon het spel beginnen. De jongens, die cowboypakjes aan hadden, waren de
éne partij; de Indianen hun tegenstanders, die de ranch zouden aanvallen.
Zo gingen Bunkie en de andere roodhuiden, gewapend met hun bogen, pijlen en
tomahawks, op pad. Ze zouden die blanken wel eens klein krijgen! Tussen de strui
ken en onder de bomen slopen ze voort
Maar bij het houten schuurtje, dat de ranch voorstelde,' waren de cowboys op hun
hoede. Ze hielden de wacht en keken goed uit naar vijanden. Ook Rick hield de
omgeving goed in het oog... 23-24
11
NEW YORK (UP) Meyer Levin, een
Amerikaanse auteur, die al sinds januari
1955 procedeert over het „Dagboek van
Anne Frank", heeft in New York een ver
klaring afgelegd en betoogd, dat reeds mil
joenen zijn verdiend aan een verhaal,
waarmee geen grote winsten behoorden te
worden gemaakt.
Levin eist tweehonderdduizend dollar en
heeft uitdrukkelijk verklaard van dat geld
niets voor zichzelf te willen houden en na
aftrek der proceskosten alles aan Joodse
liefdadige instellingen te willen geven.
Levin heeft becijferd, dat er ten minste an
derhalf miljoen dollar zijn „binnenge-
Bij de behandeling van het voorstel van
Gedeputeerde Staten in de dinsdagmiddag
voortgezette vergadering van de Provin
ciale Staten van Noordholland, om aan de
stichting Amsterdams Conservatorium ten
laste van de dienstjafen 1954, 1955 en 1956
een aanvullende subsidie onderscheidenlijk
van f 9.000, f 5.000 en f 4.000 te verlenen
merkte mr. H. Westerman n (Arbeid)
op, dat het conservatorium verloren dreigt
te gaan. Op het ogenblik steekt Amster
dam een hand uit, om de school te behou
den en spreker vroeg wat de provincie
doet. Het rijk heeft bedragen beschikbaar
gesteld, maar de kans bestaat, dat het er
een streep onder zal zetten.
Nadat mr. M. Proper (Comm.) en de
heer J. d e J o n g (Prot. Chr. Partijen) vra
gen in gelijke geest hadden gesteld, deelde
het lid van Gedeputeerde Staten de heer
L. Bouwman (K.V.P.) mee, dat er sindt
1953 gezocht wordt naar het verkrijgen van
een gezonde financiële basis; een vijfjaren
plan is opgesteld en het rijk, de provincie
en Amsterdam dragen bij. Omtrent de ver
strekking van een kapitaal van f 100.000
aan de instelling voor enige investeringen
alsmede aangaande haar toekomstige sub
sidiëring is overleg gaande tussen het rijk,
de provincie en de gemeente. Het antwoord
van het rijk is nog niet bekend; is dat het
geval dan zal de provincie haar standpunt
bepalen.
Het voorstel werd goedgekeurd.
De heer De Jong zeide voor het jaar
1957 geen bezwaar te hebben tegen het
verlenen van een subsidie van f 1.470 aan
In de elektrische centrale in de Galilei- de stichting Donemus (Documentatie voor
straat te Rotterdam is dinsdagmiddag een
transformator defect geraakt, hetgeen ge
paard ging met een ontploffing en een be
gin van brand, dat echter onmiddellijk door
de automatische koolzuurinstallatie is ge
blust. Er deden zich geen persoonlijke on
korte
muziek) te Amsterdam, maar vroeg een
voorstel voor het volgend jaar critisch te
bekijken.
Gedeputeerde Bouwman merkte op,
dat de stichting goed werk verricht voor
levende Nederlandse componisten, van wie
een aantal in de provincie Noordholland
woont en werkt. Nederlandse werken wor
den dank zij de stichting in het buitenland
ten gehore gebracht en van negen Neder
landse partituren, die tijdens het Holland
Festival 1956 uitgevoerd zijn, heeft Done
mus er acht uitgegeven.
De vergadering verenigde zich met het
voorstel.
Besloten werd aan het Historisch genoot
schap Oud-Westfriesland te Hoorn ten be
hoeve van de archaeologische werkgroep
voor een oudheidkundig onderzoek van
enige grafheuvels onder Oostwoud, Enk
huizen en Grootebroek een subsidie van
f 2.000 te verlenen en voor het terpen
onderzoek in de Ringpolder onder Sint
Maarten, indien daarmee dit jaar begonnen
zal worden wanneer de verkaveling niet
langer uitgesteld kan worden, een subsidie
van f 1.000. "De heer W. F. G. Wiese
(Arbeid) had tevoren de betekenis van het
werk in het unieke gebied van ons land
uiteengezet en het belang voor de weten
schap betoogd.
Goedgekeurd werd een voorstel tot wij
ziging van de bepalingen in het Piassen-
schap Loosdrecht en omstreken doordat de
gemeente Kortenhoef niet in de gemeen
schappelijke regeling zal deelnemen. Aan
„Artis" zal de voor 1955 verhoogde subsidie
met f 23.000 verhoogd worden, mits Am
sterdam de bijdrage met f46.000 verhoogt.
De vergadering besloot aan de stichting
opleidingsinstituut voor amateurmusici in
Noordholland over 1957 een subsidie van
f 1.000 te verlenen en aan het district
Noordholland van de Federatie van Neder
landse zangersbonden voor een opleidings
cursus voor dirigenten in Noordholland en
de aankoop van nieuwe muziekwerken
voor de in de provincie gevestigde bonds-
bibliotheken een subsidie van f 1.000.
Voorts stelde de vergadering een molen
verordening vast, waarin bepalingen wor
den opgenomen betreffende de sloping,
verandering en buitenwerkingstelling van
windmolens.
In de commissie uit de staten tot onder
zoek van de te verwachten voordracht tot
vaststelling van het streekplan voor Zuid-
Kennemerland werden benoemd mejuf
frouw mr. A. Ribbius Peletier (Ged. Sta
ten) en de heren mr. J. J. C. R. van der
Bilt, J. Rozeman, ir. R. Dufour (V.V.D.);
mr J. W. van Gelder, mr. A. Wensing. mr.
O. H. van Wijk (Prot. Chr. partijen); ir. W.
L. J. L. Merkx, L. Th. F. Peters. J. A.
Schippers. M. W. Wiewei (K.V.P.)W. Tho
massen, J. Harmsen, W. Mensink, mr. H.
Westermann (Arbeid) en mr. M, Proper en
G. de Vries (Comm.).
speeld". In februari 1956 keurde het Hoog
gerechtshof van New York een conserva
toir beslag ten belope van vijftigduizend
dollar goed en dientengevolge heeft de va
der van Anne Frank, die in Zwitserland
woont, reeds een jaar lang geen royalties
uit Amerika ontvangen, hetgeen hem vol
gens Levin niet in moeilijkheden brengt,
omdat de auteursrechten uit de Europese
opvoeringen niet onder het beslag vallen.
Levin zegt, dat hij kort na de verschij
ning van „Het Achterhuis" in de Verenigde
Staten in juni 1952 was aangesteld als
agent voor de toneel- en filmrechten in
Amerika. Als tegenprestatie was hem het
recht gegeven van het boek een toneelstuk
te maken, aldus Levin. Dit heeft hij ge
daan, doch men achtte zijn stuk „te Joods"
en koos in plaats daarvan de bewerking
van Albert en Frances Hackett.
Sedertdien procedeert Levin tegen de
„producer" van het stuk op Broadway, Ker-
mit Bloomgarden, diens collega Cheryl
Crawford en tegen de vader vhn Anne
Frank. Dat hij tegen Otto Frank moest pro
cederen noemde Levin „pijnlijk". Hij zegt
echter geen keus te hebben gehad, daar
Otto Frank ieder voorstel tot een minne
lijke schikking heeft afgewezen. Levin ver
klaart, dat zijn proces meer gericht is op de
verdediging van de litteraire fatsoensregels
dan om het geld. Bloomgarden daarentegen
noemde Levin's actie „de daad van een te
leurgestelde schrijver, die een slecht to
neelstuk heeft gemaakt van een goed
boek". Dat men Levin's stuk zou hebben
afgewezen omdat het te Joods was, noem
de hij volkomen onjuist. Onlangs hebben
tweehonderdtachtig Amerikaanse rabbijnen
een door Levin opgestelde petitie onder
tekend, waarin Otto Frank gevraagd wordt,
het dagboek van zijn dochter niet als een
commercieel bezit te beschouwen.
ADVERTENTIE
Wonen aan de horizon
De heer Bakema heeft deze idee verder
uitgewerkt in zijn deel van de toelichting, j
die niet minder boeiend en overtuigd werd
gebracht.
„Het wonen op de grond is een positief j
element", zo begon hij, „maar het wonen
aan de horizon zal eveneens een positief
element moeten worden". Daarbij mogen
de tussenvormen, die dus van eengezins
woningen en van lage etagebouw, niet ver- i
geten worden, maar er is op deze wijze
dan ook zulk een veelzijdigheid mogelijk,
dat de steden van de toekomst een prach-
tige harmonie krijgen, die de ruimte „tot
op het marktplein" toelaat. De eisen, die
aan deze hoogbouw gesteld moeten wor
den zijn uiteraard „hoog" woonterrassen
ter vervanging van de uitloopruimtè op de
begane grond en buiten de woningwet-
bouw om kan dat dan ook vermoedelijk
wel eens worden gerealiseerd. In dit ver
band meende de heer Bakema, dat de na
oorlogse bouw al te veel naar bouwvolume
en financiën heeft moeten kijken en dat
daardoor bepaalde primaire eisen in het
gedrang zijn gekomen.
Torenflat en dorpstoren
De functie van de nieuwe torenflats kan
dezelfde zijn als die van de oude dorps-
toren: ook aan hun voet kan zich een be
paald sociaal verkeer ontwikkelen in
winkels, in cafés, in kerken de nieuwe
wijken van een stad kunnen op deze wijze
„nieuwe dorpen in het land" worden, wan
neer de mens er aan gewend is geraakt, dat
hij de hoogte als een nieuw levenselement
kan gaan waarderen.
Of het te duur zou blijken te zijn, kon
de heer Bakema niet met ja, maar ook
niet met nee beantwoorden: de industriali
satie van de woningbouw zou hierin gun
stig kunnen werken en de systeembouw
kan uitkomst brengen. Maar de kring van
lf\ „Maar natuurlijk twijfel ik niet. Alleenhoe ter
wereld wist u, dat ik veel tennis speel? Het is inder
daad volkomen juist. Een groot deel van mijn tijd breng
ik door op wedstrijden en het volgend jaar hoop ik naar
Wimbledon te gaan. Hoe wist u dat zo?"
„Nu, dat was niet zo moeilijk, Sheila als je het goed
vindt, zal ik je Sheila noemen. Kijk eens, de manier,
waarop je vanochtend de kamer binnenkwam, je
lichaamsbouw en je bruine kleur bewezen me, dat je
een atletisch meisje bent. Verder zag ik, dat je rechter
hand in geringe mate sterker ontwikkeld is dan je linker.
En dus lag het voor de hand het op „tennis" te houden!"
„Fantastisch! Maar hoe wist u verder, dat ik verloofd
ben geweest en de relatie verbroken heb. Ook dat is
juist. Een maand geleden was ik nog verloofd".
„En waarschijnlijk na meer dan een jaar je ring te
hebben gedragen?"
„Maar hoe weet je dat nu weer?" zei Sheila met een
blik van ongeloof.
„O, maar dat ligt toch allemaal erg voor de hand. Kijk
eens naar de vierde vinger van je linkerhand. Als ik een
bruine hand zie, waarvan alleen een kleine cirkel aan
de vierde vinger van de linkerhand wit is, dan mag ik
toch aannemen, dat je daar tot voor kort een verlovings
ring droeg, nietwaar? Het kon ook zo zijn geweest, dat
je vanochtend inderhaast hier naar Londen was geko
men en vergeten had je ring aan de vinger te doen.
Maar dat doen meisjes als regel niet".
Sheila Morstone keek met een ietwat hulpeloze blik
naar Daphne.
„Ik verbaas me nu niet meer over wat ik over u ge
hoord heb", zei ze.
„Ik zie alleen nog steeds niet in, hoe u kon weten, dat
ik met een auto naar Londen kwam. Hoe was u daar zo
zeker van?
.Helemaal zeker was ik niet, maar alles wees in die
richting. Joan had me verteld, dat je in een afgelegen
dorpje in Buckinghamshire woont, in Durville. Nu weet
ik toevallig, dat dit plaatsje een kilometer of tien van het
dichtstbijzijnde station ligt. Verder heeft het de gehele
nacht over heel Engeland geregend en dat deed het nog,
toen je mijn bureau binnenstapte. En toch", zei Daphne,
terwijl ze naar Sheila's schoenen keek, „zijn je schoenen
zonder één spatje! Dus had ik het volste recht aan te
nemen, dat je in Durville in een auto stapte en er pas
voor de deur van mijn kantoor weer uitkwam. Is dat
juist?"
Het meisje keek wat overbluft, al was het duidelijk,
dat dit voortkwam uit bewondering.
„Het klinkt allemaal zo doodeenvoudig", zei ze. „Als
u het zo uitlegt is het eigenlijk vanzelfsprekend, maar
voor mij klinkt het toch wonderlijk. En ik bégrijp nu dat
u een dergelijke grote reputatie hebt gekregen".
„Vertel me dan maar eens, wat er aan mankeert,
Sheila. Dan zal ik proberen mijn reputatie gestand te
doen".
„Zoals Joan u verteld heeft woon ik in het kleine
dorpje Durville. Toen mijn vader twee jaar geleden
stierf, woonde ik nog in Aylesbury. Ofschoon de erfenis
niet klein was, zag ik toch uit naar een kleinere woning
en toen ik het Witte Huis zag, waar ik nu woon, vatte ik
er dadelijk genegenheid voor op. Het zag er verschrik
kelijk uit en de tuin was een wildernis. Het huis was
twintig jaar onbewoond geweest, omdat niemand bereid
was om er geld en tijd aan te besteden. Ik dacht er an
ders over, al zei iedereen, dat het dom was om een huis
voor tienduizend gulden te kopen en het voor dertig
duizend te laten opknappen. Maar ik had het geld er
voor en ik was nu eenmaal van mening, dat ik er een
alleraardigst landhuis van kon maken. En daar ben ik
dan ook tenvolle in geslaagd!"
Daphne glimlachte, toen ze de trots in de stem van het
meisje bij deze mededeling hoorde. Sheila's optreden
stond haar wel aan en ze was nieuwsgierig naar wat er
nog komen zou.
„En nu komt het vreemde deel van mijn verhaal, juf
frouw Wrayne. Een dag of tien geleden zaten tante en
ik in onze voortuin rustig thee te drinken, toen wij plot
seling een auto hoorden stoppen. Ik zeg: „hoorden",
want onze voortuin komt op de laan uit en toen ik het
huis kocht, lag de muur in puin. Ik liet die muur her
stellen en er een deur aanbrengen, zodat wij geheel van
de weg zijn afgesloten. Een paar minuten later kwam
een vreemdeling de tuin binnenwandelen. Ik stond op,
liep over het grasveld naar hem toe en vroeg of ik hem
ergens mee van dienst kon zijn. Hij was goed gekleed en
sprak zeer beschaafd, maar op de een of andere manier
vertrouwde ik hem niet helemaal. U kent misschien dat
gevoel wel, een gevoel, dat je eigenlijk niet verklaren
kunt".
„Zeker, want mijn collega's plagen me er vaak genoeg
mee, al weten ze terdege, dat het maar al té dikwijls uit
komt. God gaf ons vrouwen, dat wonderlijke gevoel van
intuïtie om het gemis aan spieren en kracht, waarover
de mannen beschikken te compenseren. Maar ga door."
„Hij begon zich te verontschuldigen, al klonk het niet
al te waarschijnlijk, wat hij als motief opgaf. Ik had
voortdurend het gevoel, dat hij maar wat verzon. Hij be
weerde, dat hij in deze streek was geboren en juist uit
het buitenland was teruggekeerd. En hij vroeg of dit nu
het zelfde oude verwaarloosde huis was, dat hij zovele
jaren geleden gekend had. Ik vertelde hem, dat het in
derdaad zo was, dat ik het gekocht had en het had laten
restaureren. Nu, hij stak zijn loftuitingen niet onder stoe
len en banken en ik presenteerde hem thee, wat ik uit
beleefdheid niet achterwege kon laten. Van alles vroeg
hij over het huis, bijv. of het interieur erg veranderd
was. Ik kreeg de indruk, dat hij zat te vissen of ik hem
niet door de kamers wilde leiden. Maar ik had er geen
zin in. Na een uur vertrok hij en bij zijn vertrek zei hij:
„Als u het nog eens wilt verkopen, juffrouw Morstone,
dan wil ik u graag mijn naam en adres geven
Maar ik viel hem dadelijk in de rede en liet er geen
twijfel over bestaan, dat er geen schijn van kans was,
dat ik het zou verkopen".
Daphne schoof de doos sigaretten naar Sheila.
„Ga je gang," zei ze, „en vertel me, wat er verder
gebeurde, Sheila. Want ik weet wel zeker, dat er een
„vervolg" is."
„Er zijn er zelfs méér dan één, juffrouw Wrayne."
„Kijk eens aan. Het interesseert me geweldig."
„Ik moet nog vertellen, juffrouw Wrayne, dat ik, toen
de bezoeker afscheid nam en ik hem de tuindeur uitliet,
de tegenwoordigheid van geest had zijn auto-nummer te
noteren."
Daphne knipte even met haar ogen.
„En ik denk, dat je ontdekte, dat het een vals nummer
was!", zei ze.
„Precies".
„Heel verstandig, meisje, mijn complimenten. Nu be
gint het nóg belangwekkender te worden."
Wordt vervolgd).
ADVERTENTIE
wordt u gedurende het weekend getoond door
in de Haarlemmerhout.
Houdt u een uurtje vrij
Mr. C. A. Wiessink overleden. In de
ouderdom van 77 jaar is te Laren overleden
mr. C. A. Wiessink. Hij was oud-lid van de
Volksraad van Nederlar.ds-Indië, oud-direc
teur van Sluyters en Co. te Batavia en oud
directeur van het Bureau voor muziek-
auteursrecht (BUMA).
Afgebrand. De grote boerderij „De
Moespot" bij het landgoed De Hoek in Die
penveen is door brand verwoest. Een steek
vlam uit een benzinemotor stak het hooi in
brand, waarop al gauw de hele boerderij in
lichter laaie stond. Bewoners en buren wis
ten het vee uit de stallen te halen. De boer
derij en het woonhuis gingen in vlammen
op.
Oplichting De rechtbank te Amster
dam heeft een 29-jarige voddenkoopman
veroordeeld tot een jaar gevangenisstraf.
Het was de koopman opgevallen, dat de
huurder van een woning aan de Ziezenis-
kade bijna nooit thuis was Op een keer
vond hij een bos sleutels voor het huis,
waarvan er een op die woning paste. In. een
advertentie bood hij de etage te huur aan en
deed het tegenover een aspirant-gegadigde
voorkomen alsof zij de etage kon huren mits
zij de inboedel overnam voor 1.500,De
dame betaalde ƒ500.voorschot en ontdekte
pas later dat zij was opgelicht.
Stelende nachtwaker De officier van
Justitie bij de Haagse rechtbank heeft een
jaar gevangenisstraf geëist tegen een 34-
jarige ex-naohtwaker van de B.P.M., die
postzegels van de uit het buitenland ont
vangen post had gestolen. Deze postzegels,
die een grote filatelistische waarde hadden,
leverden hem ongeveer 2600,op. De
zegels werden door de B.P.M. bewaard om
te worden verkocht ten bate van het per-
soneelsfonds.
Joseph Meany in Leiden. De 17-jarige
Amerikaanse jongen Joseph Meany, die als
scheepsjongen de reis met de „Mayflower
II" mee zal maken, is in Leiden aangekomen
om de plaatsen te bezoeken, waar de „pil
grim fathers" hebben geleefd.
Verpakkingsbeurs. De staatssecretaris
voor Economische Zaken zal de opening
verrichten van de vierde Internationale
Verpak kingsbeurs die van 14 tot 21 mei in
het R.A.I.-gebouw te Amsterdam wordt ge
houden. Deze vaktentoonstelling zal vooral
de vooruitgang der mechanisatie en de
moderne vormgeving tonen.
Dievenwerk aan brug.Vijf inwoners van
Venlo zijn aangehouden naar aanleiding van
een reeks diefstallen die sedert september
van het vorige jaar op en bij de in aanbouw
zijnde Maasbrug te Venlo zijn gepleegd.
Steeds werden hoeveelheden ijzer gestolen
tot een waarde van enige duizenden guldens.
De buit werd in een roeiboot geladen en
naar een stiller punt langs de Maasoever
gebracht, waar de opkopers de partij kwa
men afhalen. Enige tonnen ijzer zijn op deze
wijze verhandeld ten nadele van rijkswater
staat en de aannemers van de bruggebouw.
Zaterdag 23 maart, Stadsschouwburg, 20
uur: De Nederlandse Comedie geeft een
voorstelling van „Aparte tafels" van Terence
Rattigan onder regie van Ham Bcntz van
den Berg. Medewerkenden zijn onder n.-or
Ellen Vogel, Mimi Boesnach, Mien Duymaer
van Twist en Joan Remmelts.
Zondag 24 maart, Stadsschouwburg, 20.15
uur: De Nederlandse Comedie geeft onder
regie van Henk Rigters een voorstelling van
„Van de brug af gezien" van Arthur Miller
met onder meer Jopie Koopman en Ko van
Dijk, Sigrid Koetse en Ramses Shaffy.
WOENSDAG 20 MAART
Minerva: Rotterdams Toneel voor Heem-
steedse Kunstkring met „Een kans ©p de
hemel", 8.15 uur. Roxy: „Het mysterie van
de cobra", 13 jaar, 7 en 9.15 uur. Frans Hals:
„De gewetenlozen", 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
Studio: „Schuldig bloed", 18 jaar, 6.45 en
9.15 uur. Lido: „Anastasia", alle leeftijden,
7 en 9.15 uur. uxor: „Bloed in de zon", 14 j,.
7 en 9.15 uur. Rembrandt: „Sissi". alle leeft.,
7 en 9.15 uur. Cinema Palace: „De schaduw
op het dak", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Frans
Halsmuseum: Dr. C. J. Schuurman spreekt
voor Volksuniversiteit over „Een diepte-
psychologische bezinning over de mens", 8
uur. Culture: Ned. Ver. van Spiritisten „Har-
monia". Psychom. en helderziende experi
menten, 8 uur.
DONDERDAG 21 MAART
Roxy: „Het mysterie van de cobra", 18 j.,
2.30, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „De geweten
lozen", 18 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Studio:
„Schuldig bleed", 18 jaar, 2, 6.45 en 9.15 uur.
Lido: „Anastasia", alle leeftijden, 2, 4.15, 7
en 9.15 uur. Luxor: „Bloed in de zon", 14 j.,
2, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „Sissi", alle
leeft., 2, 4.15, 7 en 9. 15 uur. Cinema Palace:
„De schaduw op het dak", 14 jaar, 2, 4.15, 7
en 9.15 uur. Minerva: Voor Bijzonder Kerke-
werk Herv. Gem. Heemstede de film „Het
woord" van Kaj Munk, 8.15 uur. Concert
gebouw: Piano-recital door Gloria Sharaff,
3 uur. Zuiderkapel: J. Klein Haneveld, 8 u.
