ZE VEN DA GEN HAARLEM
Stern des volks
Nood der jeugdbeweging:
geef ons de ruimte!
Maar Jeugdzaken
werkt er hard aan
Lezen en laten lezen
8ch°" ft
<°j$rieven aan
de redactie
Heemsteedse kinderboerderij
krijgt vier edelherten
HOUTVESTER
)- manchester
Van mensen en dingen
onder de Damiaatjes
't 6
'tJutfe,/
Haarlemmer won prijs
in fotowedstrijd
Marinus Adam dirigeert
vier keer in Overijsel
Haarlemse afdeling VARA
houdt jaarvergadering
l VERENIGDE
JEUGD
Een hele tijd
Poppen zitten
klaar
Op Epe aan
Respectabele
traditie achter
nieuwe gevel
Voor
dierenvriend
„Beter onderhoud vereist
voor ruïne Het Oude Slot"
DONDERDAG 21 MAART 1957
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
De toch reeds zo aantrekkelijke levende
have van de Heemsteedse hertenbaan met
kinderboerderij in het wandelbos „Groc-
nendaal" zal binnenkort opnieuw met een
niet onbelangrijke aanwinst worden uit
gebreid. Onlangs zjjn in Ulm aan de
Donau namelijk vier fraaie edelherten
aangekocht, die ongeveer over twee we
ken in Heemstede zullen aankomen. Ten
minste wanneer de heer H. Walet, de
enthousiaste beheerder van de kinderboer
derij, zich met goed gevolg door de
paperassenstroom heeft kunnen worstelen,
die ook aan de uit- en invoer van derge
lijke dieren verbonden is.
De Heemsteedse kinderboerderij geniet
in het gehele land een steeds groter wor
dende vermaardheid en vooral des zomers
werd zij in toenemende mate het einddoel
van talloze kinderuitstapjes. De oud-Haar
lemse dierenarts L. J. Kas heeft dit jeugd-
paradijs zaterdagmiddag nog voor de radio
ter sprake gebracht, toen hij tijdens het
K.R.O.-kinderuur zijn jeugdige luisteraars
onthaalde op de boeiende avonturen van
Jodocus, het zo vermaard geworden „vlie
gende hert". Wat deze Jodocus betreft: zijn
geslaagde uitbraakpogingen zijn aanlei
ding geweest voor het treffen van speciale
voorzieningen, zoals een degelijke afzet
ting in het water, waardoor een herhaling
van dergelijke hertenvakantietochten tot
de onwaarschijnlijkheden behoort. Hoewel
men Jodocus, ondanks deze voorzorgs
maatregelen, nog steeds niet vertrouwt...
Onlangs heeft de „Leeuwarder Courant"
een uitvoerige reportage over de kinder
boerderij gepubliceerd, geïllustreerd met
een tiental fraaie foto's. Dit artikel bevatte
een warm pleidooi om ook in de Friese
hoofdstad tot de stichting van een kinder
boerderij over te gaan; waarbij Heemstede
als voorbeeld wordt gesteld in de meest
vleiende en enthousiaste termen.
Oude bekenden
In de laatste week van april zal de kin
derboerderij weer voor het publiek wor
den opengesteld en zal alles gereed zijn om
de ongeveer 150.000 jaarlijkse bezoekers te
ontvangen. Zij zullen dan onder meer wor
den begroet door de familie Lama (vader
Guus, moeder Willy en hun beide kinde
ren Peggy en Bela), de ezelfamilie (Moe,
vader Pum en baby Rolfie) en het bijna
monsterlijk groot geworden varken Corrie,
dat begin mei een belangrijke gezinsver
meerdering verwacht. Voor de kinderen
zullen ook de fraaie Kameroen-geiten, het
schaap met lammeren, de krielkippen en
de sierlijke pauwstaarten goede oude be
kenden betekenen; vooral de laatstge
noemden, die genoeg vertrouwen in iedere
jeugdige bewonderaar stellen om onge
dwongen op diens hoofd of schouders neer
te fladderen.
Verder is de volière uitgebreid met een
ruim verblijf voor maar liefst zevenen
twintig kanaries, wier vrolijke fluitzang
reeds ver in de omtrek zal kunnen worden
gehoord. De twee paar prachtige rood
blauw gekleurde Ara-papegaaien hebben
de winter eveneens in de beste welstand
overleefd en het zal hun straks evenmin
aan de nodige bewonderende belangstel
ling ontbreken.
Wij willen In dit verband niet verzuimen
nog even te wijzen op de in de kinder
boerderij geplaatste bus, door middel
waarvan de bezoekers in de gelegenheid
worden gesteld hun waardering in een fi
nanciële bijdrage tot uitdrukking te bren
gen. Naar verhouding van het reeds ge
noemde aantal van 150.000 bezoekers is de
opbrengst hiervan eigenlijk beschamend
gering, vooral wanneer men bedenkt welk
(ADVERTENTIE)
'n SCHUTTERSVELD PRODUCT
De heer Joh. Scholten uit Haarlem heeft
in een door de Haagse Fotoclub uitgeschre
ven fotowedsrtijd een zilveren medaille ge
wonnen. De medaille was beschikbaar ge
steld door de Haagse Courant. Ter gelegen
heid van het vijftigjarige jubileum van de
fotoclub werd tevens een tentoonstelling ge
houden.
Marinus Adam zal bij het Ovsrijsels Phil-
lvarmonisch Orkest in de komende week
een viertal concerten leiden, op 25 maart in
Almelo, 26 maart te Enschedé en 27 maart
te Zwolle. In Zwolle wordt, voorafgaand
aan het avondconcert, des middags nog een
jeugdconcert gegeven.
De afdeling Haarlem van de VARA heeft
dinsdagavond in café-restaurant Brink-
mann te Haarlem haar jaarvergadei-ing ge
houden. Uitvoerig werd het jaarverslag
van het hoofdbestuur besproken; ook wis
selde men van gedachten omtrent het om
roep- en televisierapport. De heer J. W.
Rengelink, hoofdbestuurslid van de VARA
en secretaris van de Nederlandse Televisie-
stichting', beantwoordde tal van vragen en
wist enige belangwekkende bijzonderheden
op radio- en televisiegebied te vertellen.
Voorts kwam de bestuursverkiezing aan
de orde. Alle kandidaten voor het hoofd
bestuur, de verenigingsraad en het dis-
trictsbestuur werden zonder hoofdelijke
stemming gekozen. De aftredende af
delingsbestuursleden werden allen her
kozen. Het afdelingsbestuur bestaat thans
uit de heer W. Nieland, voorzitter; me
vrouw W. E. Oets-Gundlach, secretaresse;
de heer G. Wijker, penningmeester en de
leden S. J. Heeres, J. C. van Ipenburg, C.
H. Koomen, mevrouw C. Regenboog-Stip
hout, M. Vcllinga en H. G. van der Wolk.
Tot slot deelde de voorzitter mee, dat de
afdeling momenteel 8944 leden telt; vorig
jaar werd het aantal leden met zeshonderd
vermeerderd.
een permanent genot deze attractie jong
en oud in de zomermaanden gratis biedt.
Voor hen die deze bus niet achteloos voor
bij gelopen zijn, zal het daarom een zekere
voldoening betekenen te vernemen, dat de
aankoop van de vier edelherten geheel met
hun gezamenlijke giften bekostigd is.
Burgerlijke Stand van Blocmendaal
BEVALLEN: M. A. VerzijlbergenMaas,
d.; J. W. BasNie9sen, d.; M. D. van Gelde
renSmit, z.; H. M. HeemskerkZonneveld,
zoon.
ONDERTROUWD: C. Ie Nobel en M. J.
Geursen; H. E. H. Rahusen en Jvr. A, Eli as;
H. G. van Alphen en I. E. Dekker; J. Car-
dinaal en M. Joustra.
GEHUWD: A. van dor Putten en C. M.
Veelenturf; J. F. M. Seijkens en M. van Don
kelaar.
OVERLEDEN: M. G. J. Fels, 79 j.; R. van
den Hoek, 57 jaar.
Fraai resultaat van een
weldadigheidsvoorstelling
De door het comité „Schouwburgavond"
ten bate van Maatschappelijke Zorg voor
Zieken voorbereide gala-avond, waarbij het
Rotterdams Toneel een voorstelling gaf van
„Een kans op de hemel" heeft een mooi fi
nancieel succes opgeleverd. De netto-op
brengst van schouwburgavond en verloting
bedroeg ongeveer driehonderd gulden meer
clan verleden jaar, hetgeen een nieuw re
cord betekend. Het comité was zo gelukkig
een bedrag van 5550 te kunnen uitkeren.
Burgerlijke Stand van Heemstede
ONDERTROUWD: G. de Wit en M. J. Snij
ders; H. Buser en H. Oskamp; J. M. van der
Aar en Th. C. Sluijter; D. G. J. Luitimg en
M. Koren.
GEHUWD: C. Calhier en A. M. Hanselaar;
J. Hamstra en M. E. Hellen; P. Vollenga en
W. C. Bantema.
BEVALLEN: Johanna Cornelia Jacoba, d.
v. C. M. van der Prijt en J. G. Pollé; Theo-
dorus Cornells Johannes, z. v. L. A. Kerk
vliet en A. C. Schoenmaker.
OVERLEDEN: mevrouw M. de Kleijn, 59
jaar; weduwe T. HeijdanusWielimga, 70 j.;
mejuffrouw E. J. Crielaers, 78 jaar.
DE SLOTSOM, waarop vrijwel alle gesprekken voor deze serie „Verenigde Jeugd" zijn
uitgedraaid, luidt: gebrek aan leiders en gebrek aan ruimte. De Haarlemse Raad voor de
Jeugd houdt zich actief met deze beide problemen bezig. Een eerste stap om de kadervor
ming te verbeteren was het aantrekken van een „Werkschuit"-cursus (van de Vereniging
tot Vernieuwing van het Onderwijs „De Werkschuit" te Amsterdam) die iedere donderdag
avond in het buurthuis aan de Kampersingel wordt gehouden voor 35 cursisten. En ook
heeit toebereid en toegedacht. Wij laten hieronder een overzicht daarvan volgen.
Een voorziening, waarvoor
de gemeente een compliment:
verdient, is het in grondige
restauratie verkerende per
ceel Donkere Spaarne 34, dat
de ergste nood van liet
district Haarlem der Neder
landse Padvinders binnen-
zal leningen. Het was een
opslagplaats van de gemeen
te, die niet. alleen door haar
ter beschikking werd ge
steld, maar waar zij boven
dien zestig mille in stak om
haar eschikt te maken voor
de „bewoning" door niet
minder dan 350 padvinders
van de Prins Willemgroep,
de Bakenessergroep, de
Yoaligroep en de Pieter Ilas-
selaergroep. Het wordt ge
heel van nieuwe vloeren en
wandbetimmering voorzien,
liet krijgt een elektrische pa
neelverwarming en een extra
trappenhuis op last van de
brandweer.
ER WORDT op het ogenblik
nog hard aan gewerkt, maar
regelmatig komen er al pad
vinders rondneuzen om de
maat te nemen, opdat zij het
zo spoedig mogelijk na de op
levering kunnen gaan inrich
ten. De padvinders hopen het
nog dit voorjaar met hun
eigen ceremonieel in gebruik
te kunnen nemen. Het district
Haarlem, dat het ruim 25 me
ter diepe en 10 meter brede
gebouw met drie etages huurt,
vormt zelf een beheerscom
missie, zodat de gebruikers
onderling allerlei zaken nader
kunnen regelen. Op de be
nedenverdieping is een een
voudige keuken. Verder wordt
het gebouw voorzien van eeD
stalling voor 350 fietsen en
elke groep krijgt voor zijn ad
ministratieve werk een eigen
leiderskamertje.
Een verderop in de Bakenes-
serstraat staat een oud pak
huis, waarop de emblemen van
de Yoaligroep nog te zien zijn.
Tot dusver huisde zij daar op
een vervallen zolder, zoals zo
veel groepen de laatste jaren
hebben moeten doen. Het is de
individueel gerichte vorming
overeenkomstig het patrouille
stelsel, die de ruimtenood bij
zovele groepen padvinders en
padvindsters nog nijpender
maakt. Deze brengen namelijk
ook een verdergaande decen
tralisatie met zich mee.
IN DE Koralensteeg staat
een uit het eind van de zes
tiende eeuw daterend pakhuis,
dat thans door de gemeente
gedeeltelijk als opslag voor een
slager verhuurd wordt, maar
dat zij beoogt te doen restau
reren om er 200 katholieke
verkenners een troepenhuis in
aan te bieden, die nu niet an
ders tot hun beschikking heb
ben dan de huiskamer van
deze of gene. Maar dit besluit
wacht nu al heel lang op de
goedkeuring van Gedeputeerde
Statpn, die het wel ijselijk
lang menen te moeten over
wegen. Ondertussen wordt het
gebouw door kwajongens lang
zamerhand gesloopt: de regen
pijp is eraf gerukt, de muren
worden steeds verder uitge-
bikt, een deel van de dak
bedekking is elders „verzeild"
en zij hebben zelfs kans gezien
een ingemetselde tralie van
een der vensters los te krijgen,
waardoor zij ook konden bin
nendringen, met alle gevolgen
van dien. Het wachten is op
Gedeputeerden.
Aan de Amsterdamse Vaart
143 zullen drie groepen van
het padvindersgilde weleer
een onderkomen vinden in een
oude boerderij met een nog
prima woonhuis, die binnen
kort ter beschikking komt,
doordat de boer met zijn fa
milie voor de toenemende be
bouwing de wijk moet nemen
naar Wilnis. Daai-achter krij
gen zij een ruim grasveld,
waarvan een gedeelte voor al
lerlei spelen betegeld zal
worden.
VERDER zijn twee onbe
woonbaar verklaarde woningen
aan de Delftstraat (127 en 135)
aan de katholieke verkenners
en aan de padvindsters toe
gewezen. Deze zijn natuurlijk
voorbestemd om te verdwij
nen, maar gedurende enkele
jaren kunnen zij het ruimte
gebrek van deze jongelui hel
pen lenigen.
xxo x>k oxccx^ororcxx^cooccocxxxxccccoïo
cooooococo^cocxxxx>a>ccccocx»ococcocccooc
De prachtig gelegen lighal-
len van het Rode Kruis aan
het Houtmanpad hebben ook
een andere bestemming gekre
gen, nu het Rode Kruis er geen
patiënten meer voor heeft. De
gemeente heeft deze overge
nomen en ter beschikking van
Jeugdzaken gesteld, welke af
deling het bestemd heeft tot
een vormingscentrum waar de
gehele jeugdbeweging van kan
profiteren. Ook dat wacht op
de goedkeuring van Gedepu
teerde Staten, maar ondertus
sen heeft de gemeente in het
aangrenzende woonhuis reeds
een beheerder gezet om de
hallen voor vandalisme te be
hoeden. Het is de bedoeling
de hallen, die geheel open
waren op het zuiden, van gla
zen wanden en openslaande
deuren te voorzien en in twee
ruimten te verdelen, die elk
ongeveer vijftig mensen kun
nen bevatten.
Tussen het woonhuis en de
hallen ligt nog een vertrek, dat
dan uitstekend als bestuurs-
kamertje gebruikt kan wor
den. Zolang de verbouwing
wacht op de goedkeuring van
Gedeputeerden kunnen er vast
welpen en kabouters in te
recht. Dat het in een behoefte
zal voorzien blijkt uit het feit,
dat de hallen reeds „voor 27
avonden per week zijn ver
huurd" zoals bij Jeugdzaken is
geconstateerd.
EEN GEBOUW, dat door de
gemeente aan de Vrijzinnig'
Protestantse Jeugdcentrale
verhuurd is, het perceel Ge
dempte Oude Gracht 47, moet
ook nodig eens grondig wor
den opgeknapt, want er is bij
voorbeeld een lokaal in, waar
men door een gat in de vloer
kan gadeslaan, wat er een ver
dieping lager aan de hand is.
De huurprijs stelt bovendien
deze jeugdorganisatie voor
zware lasten, die haar nood
zaakt het gebouw te onder
verhuren. Daarmee moet zij
zichzelf te grote beperkingen
opleggen. En inderdaad, op een
avond welke wij er meemaak
ten, kon het gebeuren, dat na
een daverend gelach een dame
van een benedenverdieping de
jongelui kwam verzoeken, wat
zachter te doen, omdat men er
daar bij een lezing met lan
taarnplaatjes hinder van had.
„Dat onderverhuren moet ook
eigenlijk niet nodig zijn", zei
de heer Van Moock, „de huur
prijs moet mijns inziens meer
aangepast worden bij de moge
lijkheden".
Tussen de Verspronckwèg
en de spoorbaan loordt een
kleuterschool gebouwd en daar
komen ook drie clubhuizen,
tot bijzonder genoegen van de
jeugdambtenaar, die er een
eerste voorbeeld in ziet van
bouwen ten behoeve van de
jeugd in de groenstrook, iets
dat na de oorlog eigenlijk al
in alle nieuwe stadswijken had
dienen te gebeuren. Dat zal
men in steeds sterkere mate
in Haarlem-Noord gaan onder
vinden, waar met deze behoef
te geen rekening is gehouden.
Er zijn voor het hele jeugd
werk in Noord slechts twee
katholieke clubhuizen en een
hervormd jeugdhuis. Juist voor
het sociale jeugdwerk is de be
hoefte aan clubhuizen over de
gehele stad vrij groot. Wijken,
waarin men erom zit te sprin
gen, zijn de Leidse Buurt (de
speeltuin Centrum heeft bij
voorbeeld niets voor haar club-
huiswerk.) en de Indische
Buurt. ..Een categorie, die nu
het eerst aan bod moet komen
is de gereformeerde jeugd",
zei de heer Van Moock ten
slotte. „Die is héél hard aan
iets anders toe dan consistorie
kamers."
Een concert door de Stem
des Volks is altijd weer een
belevenis, zo dachten wij dins
dagavond tijdens de uitvoering
in de Concertzaal van het
oratorium „Le déluge" van de
nimmer vervelende charmeur
Saint-Saëns. De „Stem des
Volks" belichaamt - met an
dere koren ongetwijfeld, maar
toch in sterkere mate - een
halve eeuw daadwerkelijk
naderbrengen van de kunst
aan dat deel van de bevolking,
dat daarvan eeuwen verstoken
is gebleven. De „Stem des
Volks" is bij wijze van spreken
de artistieke tegenhanger van
de sociale, politieke en econo
mische emancipatie van de ar
beiders. Zij geeft uitdrukking
aan het Bijbelwoord, dat de
mens niet bij brood alleen zal
leven. Mensen die overdag aan
de draaibank of aan de was
tobbe staan, die altijd onder
weg zijn met een monsterkof-
fer of een boodschappentas, die
kortom hard moeten ploeteren
om de eindjes aan elkaar te
knopen, vinden elkaar in het
repetitielokaal om daar de
zorgen van alledag te vergeten
dankzij 't kostelijkste muziek
instrument dat hen geschon
ken is: hun eigen stem. Een
stem die zij gebruiken om hun
eigen maatschappelijke idealen
te bezingen, maar ook om mu
zikale meesterwerken niet te
laten vergelen in de bibliothe
ken. Wie zal zeggen hoeveel
moeite en krachtsinspanning
deze voor het grootste deel
eenvoudige koorleden hebben
opgebracht om een regel als
„J'exterminerai ce race" op
een voor Franse oren niet
kwetsende wijze te kunnen
uitspreken en zingen? En dat
geldt in gelijke mate voor de
Latijnse en Duitse teksten die
vertolkt werden. Het program
ma getuigde trouwens ook
door zijn samenstelling van de
Vijftig jaar heeft het echt
paar W. van Kampen-Wiesen-
hütter lief en leed met elkaar
gedeeld. Zaterdag 20 april zul
len de echtelieden het feit
herdenken, dat zij vijftig jaar
geleden in het huwelijk tra
den. „Het is een hele tijd, mijn
heer", zegt mevrouw Van
Kampen peinzend, „maar ik
heb er nooit spijt van gehad,
dat ik hèm en hierbij maakt
zij een guitig knikje naar haar
echtgenoot heb gekozen". De
heer en mevrouw Van Kam
pen, respectievelijk 71 en 75
jaar, hebben in de afgelopen
jaren volop van het leven ge
noten. In 1933 hebben zij, met
rugzakken bepakt, per motor
een grote reis door Duitsland
gemaakt. In geuren en kleuren
kunnen zij de buurtgenoten,
die bij tijd en wijle even ko
men aanwippen, nog van hun
belevenissen vertellen. Kinde
ren heeft het echtpaar niet.
Wel werden er in de jaren '14-
'18 enige Oostenrijkse pleeg
kinderen in het gezin opgeno
men. Twee van hen zijn in Ne
derland gebleven en er ge
trouwd. Mevrouw Van Kam
pen is vroeger geruime tijd
kraamverpleegster geweest. De
heer Van Kampen heeft tot ja
nuari van dit jaar als drukke
rij-binder op de drukkerij van
ons blad gewerkt. Nu besteedt
hij zijn vrije tijd aan allerlei
knutselkarweitjes.
De directie van M. J. Wil-
teveen's modemagazijn n.v. te
Haarlem heeft ter gelegenheid
van de opening van haar
Haarlemse filiaal op 15 maart,
besloten aan alle meisjes uit
Haarlem, Heemstede, Bloe-
mendaal, Velsen en Zand-
voort, die in de maand maart
zeven jaar worden, een schild
padpop aan te bieden. Op de
dag van de opening waren er
al twee meisjes, die hiervoor
in aanmerking kwamen en
sindsdien hebben zich bij het
modemagazijn reeds bijna
honderd meisjes gemeld, die
allen in maart jarig zijn en in
1950 werden geboren.
Men verwacht, dat er voor
het einde van deze maand nog
wel meer zullen komen, want
een voorzichtige schatting'
stelt het aantal van deze meis
jes voor Haarlem op ongeveer
honderdvijftig. Voor Bloe-
mendaal en Heemstede zullen
het er ruim tien zijn, voor
Velsen ruim twintig en voor
Zandvoort ongeveer zeven.
Helaas is het niet mogelijk
gebleken al deze meisjes aan
te schrijven, zodat zij uit zich
zelf naar de Grote Houtstraat
25 zullen moeten komen, om
de pop in ontvangst te nemen.
Er wordt een zeer grote be
langstelling aan de dag gelegd
voor het buitencentrum te
Epe, dat door de gemeente
Haarlem is aangekocht: voor
de maanden juni, juli en
augustus is het reeds geheel
volgeboekt. Alleen tussen
Pasen en Pinksteren is er nog
enige ruimte voor scholen,
jeugdgroepen of groepen vol
wassenen. Deze kunnen zich
opgeven bij het gemeentelijk
bureau voor Lichamelijke Op
voeding aan de Kleine Hout
weg 47.
Inmiddels is de beheerder
van het buitencentrum be
noemd: de heer P. W. de
Ruijter te Amsterdam, een er
varen kracht, die leider is ge
weest van de afdeling Sociaal
Toerisme van het Instituut
voor Arbeidersontwikkeling.
Hij treedt op 1 april in funtie.
ontwikkeling van een halve
eeuw.
Een cantate van Bach, een
korte mis van Mozart en het
oratorium van Saint-Saëns:
„Dat had de C.O.V. kunnen
zingen", zei een anti-revolutio
nair raadslid, zelf geestdriftig
koorzanger, naast ons.
Slechts één schaduw viel er
over dit optreden. Wie de
„Stem" van jaar tot jaar op
het podium van het Concert
gebouw ziet verschijnen, ziet
betrekkelijk weinig nieuwe en
heel veel bekende gezichten.
Jongeren schijnen maar moei
lijk de weg naar de koorzang
te kunnen vinden, daarin staat
de „Stem" niet alleen. Dat is
jammer, want op die manier
gaat niet slechts een vorm van
actieve kunstbeoefening - en
die kan in deze tijd van passief
luisteren naar concerten, ra
dio's en grammofoons niet ge
noeg bevorderd worden ver
loren, maar velen verwaar
lozen een gegeven mogelijk
heid tot groter levensvreugde.
En het is juist deze levens
vreugde die de mensen van
„De Stem des Volks" een halve
eeuw lang de kracht heeft ge
geven trouw te blijven aan
hun ideaal.
Een zeer oude Haarlemse
firma, de „kleedermakerij Ge
rard A. van der Steur" in de
Kruisstraat 7 gaat, met be
houd van de oude traditie vol
komen met haar tijd mee. Dit
blijkt onder meer uit het ver
bouwen van de gevel van het
pand waar het bedrijf in ge
vestigd is. Ook de ateliers en
het kantoor zijn door een in
grijpende verbouwing geheel
aan de eisen van de moderne
tijd aangepast.
Dat de firma een eerbied
waardige traditie heeft blijkt
al uit de naam met het ver
trouwd ouderwetse „kleeder
makerij".
Zo omstreeks 1840 sneed de
heer Adam van der Steur al
costuums voor de Haarlemse
notabelen en hij had het kleer
makersvak geleerd van zijn
vader de kleermaker Adrianus
van der Steur (1771-1849).
Deze befaamde kleermaker
legde op achttienjarige leeftijd
de meesterproef af. Het kleer
makersambacht gaat in de fa
milie echter nog verder terug,
want de moeder van Adrianus
Sara van der Steur-Hachtiens
hanteerde tot haar dood in
1816 ook al op voortreffelijke
wijze de schaar.
De stamboom van de Van
der Steurs toont vele kleerma
kers en naaisters en al deze
mensen hebben ervoor ge
zorgd, dat de traditie tot op de
dag van vandaag gehandhaafd
bleef.
Nu heeft dan het bedrijf een
verjonging ondergaan. Maar
achter de moderne gevel
schuilt nog immer de traditie
en het vakmanschap van een
meer dan honderdvijftigjarige
ervaring en werkzaamheid in
het edele kleermakersambacht
De heer Van Petegem, leider
van het dierenasiel in de Rid
derstraat, werd onlangs bij
het redden van een kat uit
een riool bedwelmd door
rioolgassen. De heer Verton
uit de Sumatrastraat 12 te
Haarlem heeft nu de sug
gestie gedaan een zuurstof
masker te kopen voor de die-
renredder. Voor een dergelijk
masker is echter veel geld no
dig: daarom oppert de heer
Verton de gedachte een col
lecte te houden onder alle
dierenvrienden uit de Spaar-
nestad. Wie neemt hiertoe het
initiatief?
Hieronder volgt een lijst van
boeken, aangeschaft door de Stads
bibliotheek:
Romans: van Berchem, Slijk en
sterren: Dib, Het grote huis: Isher-
wood, Wereld bij avond; Kouwe-
naar, Val bom!
van Loggum, Meesters der neger
vertelkunst; Patchett, Shula, de
ontembare; Tau, Want boven ons
ls de hemel: Christie, The Sitta-
ford mystery; Ka-Tzetnik, House
of dolls; Gary, Les racines du ciel;
Simenon, Le fond de la bouteille.
Populair wetenschappelijk: Mi
kes, Uber alles. Germany explo
red; Beynon, Nederland staat te
recht in Indonesië: Parrot, De tem
pel van Jeruzalem; Philipi, Ons
hedendaags geld; Fortanier en
Veraart, Arbeidsrecht; Martin, Het
atom regeert de wereld; Cyrass,
Practische beoefening van de
Yoga-leer; Lenstra, Voetballen doe
je zó; Hoofdman, Supersonische
vliegtuigen; Aymé, La Tète des
autres; Bomhoff, Vondels drama;
van der Graft, Woorden van brood;
van Praag, Beknopte geschiedenis
der Spaanse letterkunde, dl. 2\
ADVERTENTIE
Gen. Cronjéstraat 23
Mening van JJGerst el:
Volgens de heer J. J. Gerstel, de Heem
steedse gepensioneerde leraar, die op basis
van een aantal oude tekeningen en gravu
res een schilderij heeft gemaakt van de
„Het Oude Slot" van de ambachts
heren te Heemstede, dient er meer aan
dacht aan de restauratie en het onderhoud
van de ruïne te worden besteed, dan tot
nu toe het geval was. De ambachtsheer
Adriaen Pauw, die als diplomaat in 1648
in Munster veel tot de totstandkoming
van de vrede heeft bijgedragen, heeft toen-
dertijd de vredesbrug bij het slot laten
ontwerpen en bouwen.
Deze oude renaissancebrug is dermate in
verval geraakt, dat er toe moest worden
overgegaan de beeldhouwwerken te ver
wijderen. Deze ornamenten zijn thans on
dergebracht in de „Stadstimmerwerf" te
Heemstede. In de Academie voor Beelden
de Kunsten in Den Haag heeft men van
verscheidene beeldhouwstukken gipsafgiet
sels laten vei'vaardigen.
De heer Gerstel wil, ook namens de ver
eniging „Oud Heemstede-Bennebroek", er
bij het Heemsteedse gemeentebestuur op
aandringen, dat in de komende jaren geld
wordt uitgetrokken voor het herstellen en
doen onderhouden van de brug, de duiven-
poort en de ingangspoort. De ruïne is vol
gens de heer Gerstel niet alleen van kunst
historisch belang, maar ook zeer belangrijk
uit geschiedkundig oogpunt.
(Verkort weergegeven)
Aanbeveling:. „De fascinerende Wit-
Russische bruut keek onrustig om zich
heen. Er werd niet geschoten, al zag hij
het silhouet van de moordenaar op het dak
als een levende schietschijf. Zo dadelijk
zou de storm van kogels en dynamiet los
barsten. De vreemde, angstaanjagende ge
schiedenis van ongekende machten en
krachten stond op het punt te beginnen.
De angst sloeg hem om het hart bij de
gedachte aan waar dit alles toe moest lei
den. Hij voelde zich schuldig aan dit zich
voltrekkende noodlot. Was hij ten dode
opgeschreven? Zouden onmenselijke uit
buiters hem, jonge kerel, opnieuw voort
drijven in een bestaan vol pijn en vernede
ring, een elke beschrijving tartende mo
derne slavernij? Of zou hij het geheim, het
schokkende, ontstellende, aangrijpende
geheim van de cobra-aanbidders ont
sluieren? Dat zou inderdaad een ongeloof
lijke onthulling zijn. Hij, de paria, zou een
vorstelijke figuur worden, wanneer slechts
zijn vrouw, die hem tot een levend gewe
ten was geworden, kon voorkomen dat
zijn schuldig bloed zou opdrogen in de
zon".
Wie tot zover heeft kunnen doorlezen,
zal zich nu ongetwijfeld de ogen uitwrij
ven en zich verbijsterd afvragen of in
deze rubriek het woord verleend is aan
een waanzinnige. Toch heb ik slechts de
teksten der filmadvertenties uit de cou
rant van enige dagen geleden met enkele
woorden aanééngelijmd. In het kortst mo
gelijke bestek kunt ge thans zien op welke
wijze duizenden en duizenden worden aan
gemoedigd zich te gaan amuseren, hoe een
beroep wordt gedaan op de meest primi
tieve driften der massa.
Kan de Filmkeuringscommissie zich hier
nu niet eens mee bemoeien? Het verbie
den ligt haar nogal.
P. H. SCHöDER
Vuil. Vanaf begin augustus 1956 be
woon ik een der nieuwgebouwde flats aan
de Meester Jan Gerritszlaan in Haarlem-
Noord-West, een alleraardigste buurt en
zeer gerieflijke woningen.
Maar één ding is er wat ons bewoners
van deze woningen ten zeerste ergert en
verdriet en dat is de vuile straat, waar
blijkbaar van gemeentewege niets aan
wordt gedaan en die steeds meer vervuilt.
Slechts éénmaal (en zeer lang geleden)
zag ik eens een zeer gecompliceerde rol-
bezem verschijnen die enige vruchteloze
pogingen deed om het straatvuil te ver
wijderen, maar die het na zeer korte tijd
opgaf en zich naar elders spoedde.
Daarna is er geen poging meer aange
wend om onze straat te reinigen, hoewel
het allernoodzakelijkst zou zijn dat dit ge
regeld gebeurde. Denkt de gemeente mis
schien, het wordt daar toch weer gauw vuil
dus laten we het maar zo? Dat is theorie
van de „Luie Huisvrouw".
Enige weken geleden heeft iemand een
oud verenbed leeggeschud tegen het hek
van de voetbalclub „EDO". Toen we de
volgende morgen naar buiten keken dach
ten we dat het had gesneeuwd. Tot op
heden liggen deze veren en veertjes nog
steeds op dezelfde plaats alleen heeft de
wind er voor gezorgd dat ze nu over een
groter oppervlak zijn verspreid.
Waar zijn de ouderwetse straatvegers,
die gewapend met bezem en schop en uit
gerust met een karretje, in vroeger dagen
toen we nog geen mechanisch gedreven
bezems kenden, er voor zorgden dat onze
straten vrij van vuil bleven?
IJ. VAN BLOKLAND
Geldsmijterij. Er wordt door de om
roepverenigingen met geld gesmeten. En
dat in een tijd van bestedingsbeperking. Of
het nu Cees de Lange betreft, die in de
zaterdagavonduitzendingen van de VARA
maar in het prijzenboek laat prikken, of
dat men de oud-doelverdediger van het
Nederlands elftal Leo Halle een trip van
een week naar Engeland aanbiedt, de in
druk, die ik hieruit krijg is, dat de omroep
verenigingen over te veel geld beschikken.
Maar straks doen zij weer alle mogelijke
moeite om een nieuw lid aan te werven
onder het motief, dat de kas gevuld moet
worden. Bij slechte uitzendingen wil men
ook nog wel eens graag het excuus gebrui
ken: „Wij hebben geen geld genoeg om
goede krachten te betalen".
Wanneer het geld, dat op zulke avonden
met handenvol wordt weggegooid, nu eens
werd besteed voor betaling van werkelijk
goede artiesten, dan gaf zo'n uitzending
toch veel meer bevrediging, dunkt mij.
W. J. H. G., Bloemendaal.
