Herontdekking van Pascal
als een groot christen
„De kapitein
van Köpenick"
l
l
VOORTREKKERS
2
Raymond Brulez over eigen werk
Haarlems Dagblad
Geloof en Wetenschap"
Boeiende lezing van
prof. Robert Garric
„Sissi" de jonge keizerin
ZOMERSE LENTE ROND SPAARNESTAD
Niemeijer
grieven aan
de redactie
A anmeldingsfo rmulier
9
tabak
Nieuwe regeling voor
ouders-werkgevers
T eraardebestelling
A. M. Tijsseling
AVRO-tournee „Twee
in een"
-Matig programma voor
leden van N.V.V.
REMBRANDT
■fin
E
Vijfde scholendag van
christelijke scholen
Nachtwaker bij Droste
gaat met pensioen
Burgerlijke Stand
van Haarlem
Bloembollentocht van
„Jan Passtoors"
Examens
en dat van zijn Vlaamse landgenoten
Hillegommer kreeg geen
voorrang en werd gewond
Faillissementen
WOENSDAG 27 MAART 195 7
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
55
„Zeg me niet dat ik niets nieuws gevon
den heb: ik heb een nieuwe ordening van
de feiten gevonden." Met deze uitspraak
van Blaise Pascal begon prof. Robert Gar
ric uit Parijs, hoogleraar aan de R.K.
Universiteit te Nijmegen, dinsdagavond in
Brinkmann zijn lezing voor „Geloof en
Wetenschap" over „Een groot christen:
Blaise Pascal". Met deze uitspraak van de
man, waarover hij sprak, kenmerkte de
spreker de resultaten van het onderzoek
naar het leven en het werk van deze ge
leerde. Bescheidenheid noopt de onderzoe
kers te zeggen, dat er in strikte zin niets
nieuws is gevonden, maar wel een geheel
nieuwe samenhang in alles wat hij ons
heeft nagelaten, waaruit hij ons huidige
denken nader komt dan iedere andere
klassieke geleerde. Zo zelfs, dat prof. Gar
ric van een herontdekking gewaagde.
De eerste helft van zijn voortreffelijke
lezing besteedde de spreker aan het leven
van Pascal. Hij beschreef diens opvoeding
(Pascal heeft nooit schoolgegaan, maar ont
ving zijn vorming van zijn vader, die daar
bij twee principes huldigde: de kinderen
zélf laten denken en niets te forceren bij
de confrontatie met abstracte zaken).
Reeds thuis openbaarde zich Pascals genie
in diens geometrische studie, waar zijn
vader geen weet van had. Op 14-jarige
leeftijd sprak hij in Parijs met de grootste
geleerden van zijn tijd en van zijn vijf
tiende jaar zijn zijn gesprekken met kar
dinaal Richelieu bekend. De volgende jaren
werkte hij in Rouaan samen met zijn vader
ten behoeve van wiens arbeid hij een
rekenmachine construeerde na vijftig ex
perimenten. Daarna legde hij met zijn on
derzoekingen betreffende de luchtdruk de
basis voor de moderne hydrostatica. Zijn
fenomenale geheugen stelde hem in staat
wekenlang over een probleem na te den
ken en hij heeft zijn talenten zo intensief
gebruikt, dat hij reeds op dertigjarige leef
tijd lichamelijk op zijn retour was.
In zijn hartstocht voor de waarheid ken
de hij geen grenzen, en hij nam geen enkele
reserve in acht tegenover de heersende op
vattingen, zoals hij als Jansenist wel heeft
getoond. Zijn belangstelling voor religieuze
problemen is pas goed ontwaakt na zijn
contact met enige devote Jansenisten uit
Normandië.
Prof. Garric stelde echter, dat Pascal
nooit helemaal tot deze, in Port Royal ge
concentreerde, sekte heeft behoord. Hij
noemde diens „Lettres a un Provincial",
waarin hfj de Jezuïeten fel bestreed, niet
z(jn meest essentiële werk. Voorts merkte
hij op, dat Pascal, wanneer men al zijn
bezoeken aan Port-Royal optelt, daar niet
langer dan zes weken heeft vertoefd en
meer een reiziger tussen Parijs en Port-
Royal is geweest.
Als een bewijs, dat deze wijsgeer niet
helemaal in de gedachtenwereld der Jan
senisten opging, noemde prof. Garric het
feit, dat hij tijdens een van zijn bezoeken
aan Port-Royal een nieuw systeem bedacht
om kinderen lezen te leren. Voorts achtte
de spreker Pascals mystieke leven getui
gen van een begrip van Christus, dat ver
uitging boven „de wat bekrompen en een
weinig farizeïstische opvattingen, die in
Port-Royal heersten."
Na de pauze beschreef prof. Garric hoe
Pascal de mens de weg naar God heeft
getekend. Hij richtte zich in zijn op het
ziekbed geschreven „Gedachten" vooral tot
de onverschilligen, waarbij hij dezen met
zijn ongemeen heldere en scherpe taal een
spiegel van henzelf voorhield. Zijn „Ge
dachten" zijn te scheiden in een strikt
wetenschappelijke en een zedelijke bena
dering. De eerste toonde de mens tussen
het oneindig kleine van het atoom en het
oneindig grote van de kosmos, onderworpen
aan de keten van oorzaak en gevolg. In zijn
tweede benadering ontdekt hij de mens aan
zijn vlucht voor de onzekerheid in allerlei
vermaak, omdat hij geen vijf uur in een
Onder vele blijken van deelneming is
dinsdagmiddag op de algemene begraaf
plaats aan de Kleverlaan te Haarlem ter-
aardebesteld het stoffelijk overschot van
de heer A. M. Tijsseling, die een groot aan
tal jaren werkzaam is geweest als ambte
naar op het stadhuis (zijn laatste functie
was administrateur en hij was chef van
de afdeling financiën.
Wethouder W. C. Bakker, die met de
gemeentesecretaris mr. H. E. Phaff, het ge
meentebestuur vertegenwoordigde, zeide
dat de heer Tijsseling bekend stond als een
knap hoofdambtenaar. Op jeugdige leeftijd
kwam hij in dienst der gemeente, in 1922
was hij reeds hoofdcommies en later
volgde zijn benoeming tot administrateur.
Als chef van de afdeling financiën heeft
spreker veel met hem samengewekrt en ge
bruik gemaakt van zijn adviezen. De heer
Tijsseling was een bestuursambtenaar van
'de oude stempel, die zijn eigen wil niet
doordreef, maar alleen adviserend optrad.
De heer C. Cornet sprak namens de col
lega's van het stadhuis en in het bijzonder
namens die der afdeling financiën, die vele
jaren met de heer Tijsseling hebben samen
gewerkt. Hij was iemand, die belangstelling
toonde voor allen, die met en onder hem
werkten. Hij gaf steeds een goed voorbeeld,
werd zeer gewaardeerd en stond in hoog
aanzien.
Namens de bondsraad en het bestuur
van de Koninklijke Nederlandse Lawn
Tennisbond voerde de voorzitter, mr. H.
Wilton het woord, die de verdiensten van
de heer Tijsseling schetste voor de bonds
raad en namens het district Haarlem van
deze bond bracht de voorzitter, de heer
A. L. M. Rogmans, de heer Tijsseling dank
voor hetgeen hij voor het tennis in Haar
lem en omgeving heeft gedaan. Zevenen
twintig jaar vervulde hij het voorzitter
schap; in die tijd heeft hij er voor gezorgd,
dat een clubleven is ontstaan, dat er wezen
mocht. Ook de sportieve geest en de goede
verstandhouding zijn aan de heer Tijsseling
te danken.
Als voorzitter van de HFC Haarlem
dankte de heer J. P. van Balen Blanken
da thans overledene voor diens arbeid
voor de voetbalclub. Tweeëntwintig jaar
was hij lid van het bestuur en hij ver
tegenwoordigde de club in de KNVB en
in de HVB. In het bijzonder memoreerde
spreker het aandeel van de heer Tijsseling
in de aanleg van het nieuwe voetbalveld.
Aan de groeve heeft een zoon woorden
van dank gesproken.
kamertje over de werkelijke problemen
durft na te denken.
En dan beschrijft Pascal het denken als
de bij de schepping meegegeven gave van
de mens, die hem van een andere en hogere
orde doet zijn dan alles om hem heen. Daar
maakt hij contact met Christus, de Ver
zoener, de Middelaar en de Bevrijder. Als
Pascal het beeld van de Bevrijder gebruikt
<rijgen zijn „Gedachten" een profetische ge-
geladenheid en men wordt weer bepaald bij
Pascals in de nacht van zijn „tweede be
kering" neergeschreven woorden „vuur
vreugdevreugdetranen van
vreugde
Nadat prof. Garric zijn lezing beëindigd
had, sprak de voorzitter van „Geloof en
Wetenschap", mr. F. Vorstman, die hem
ook verwelkomd had, een hartelijk dank
woord.
Flinke belangstelling bestond er dins
dagavond in het Concertgebouw te Haar
lem voor de voorstelling van de AVRO met
Willy Vervoort's cabaretrevue en een vro
lijke bruiloft in de Alpen. „Twee in een"
was de titel van het programma, dat voor
de pauze gewijd was aan vrolijkheid, waar
aan medewerking verleenden Tonny Bou
cher, Willy Vervoort, de Spelbrekers en
Tonny Bakkenes.
Tonny Boucher leidde de medewerken
den in en trad later met groot succes op
met enkele liedjes en in een sketch, waar
in zij een filmster uitbeeldde.
Het bleek, dat Tonny Bakkenes niet al
leen een uitstekend accordeonist was, die
op vaardige wijze enkele pospourri's ten
gehore bracht, maar ook een goed pianist,
die zijn collega's begeleidde.
Willy Vervoort oogstte veel bijval met zijn
praatje „goede gein behoeft geen krans"
en in een tweetal sketches en verder lieten
de Spelbrekers zich horen. Het tweetal is
bijzonder goed bekend door zijn vlotte
liedjes en liet er enkele horen. Het publiek
amuseerde zich bijzonder.
Voor het tweede deel van de avond
stond de vrolijke bruiloft in de Alpen op
het programma. Gerda Ziller en Hans
Wiljon traden in het huwelijk en uitbun
dig is dit feit gevierd met muziek, zang en
dans. De ceremoniemeester was Gerard
Lebon, die tevens de leiding had van Die
Tiroler Holzhacker Bub'n en als bruilofts
gasten waren aanwezig Johnny Kraay-
kamp, Thea Valdi, John Walda, Joke
Smith, Jan Cculemans, Willy Melchers en
Jack der Kinderen. Op vlotte wijze werd
een aantrekkelijk programma afgewerkt,
waarvan de bezoekers veel plezier hebben
beleefd.
„Niet Voor Vaders" luidde de enigszins
raadslachtige titel van het programma,
dat maandagavond door het gezelschap
Adrie van Oorschot in hotel „De Leeuwe
rik" werd opgevoerd voor de vrouwen van
leden van het N.V.V. en de Haarlemse be-
stuurdersbond en de leden van de vrou
wenbond van het N.V.V. Deze bond telt
momenteel ruim vijftienduizend leden, ont
hulde mevrouw A. Slootweg uit Amster
dam als presidente van district I in haar
korte openingswoord. Zij noemde dit een
verheugend geval. Spreekster betreurde
het dat de werkende meisjes over het al
gemeen nog zo slecht zijn georganiseerd.
De reeds genoemde titel bleek daarna
geen andere betekenis te hebben dan de
omstandigheid, dat deze avond alleen voor
dames was bestemd. Want hij dekte ter
nauwernood het programma, dat uit een
reeks vrij tamme nummers bestond, die
moeilijk als cabaret kon worden samenge
vat. Dit ensemble bestaat slechts uit vier
personen: Mieke en Adrie van Oorschot,
Gerard Heystee en de begeleidende pianist
Justus Jesayes. Hiervan toonde Adrie van
Oorschot zich onbetwist de leidende fi
guur, omdat hij de enige is die over de
vereiste slagvaardigheid en een vlotte stijl
van optreden beschikt.
Maar overigens was het een weinig in
teressant programma, dat moest worden
aangevuld met voordracht door Mieke van
Oorschot en cellomuziek van Gerard
Heystee, om de avond geheel te kunnen
vullen. Toch waren de dames in de zaal
allerminst ontevreden, waarvan de animo
waarmee zij tegen het einde in de schets
„Volksmuziek" de diverse populaire melo
dieën hebben meegezongen, stellig een be
trouwbare waardemeter was.
President. Tot president van de recht
bank te Rotterdam is benoemd mr. J. Over-
water, thans vice-president, en tot vice-pre
sident mr. Ch. J. Enschedé, thans rechter in
deze rechtbank.
ADVERTENTIE
t/m DONDERDAG
VRIJDAG lachen om
HEINZ RüHMANN
De Bond van Christelijke Scholen voor
Haarlem en omstreken zal 3 april in café
restaurant Brinkmann op de Grote Markt
in Haarlem haar vijfde scholendag houden.
De scholen zullen op deze datum vrij heb
ben, zodat de onderwijzers in de gelegen
heid zijn de bijeenkomst bij te wonen.
De heer B. J. Thijsen, voorzitter van de
bond. zal de aanwezigen begroeten, waar
na de heer G. d'Olivat een lezing zal hou
den over „De bijbel en de onderwijzer(es)
aan de christelijke school". Des middags
zal de heer J. van Linschoten, leraar En
gels aan het Marnix van St. Aldegonde
Lyceum, iets vertellen over de indrukken,
die hij met betrekking tot het onderwijs
heeft opgedaan tijdens zijn reis door de
Verenigde Statén.
De heer H. Boersma, die gedurende 27
jaar in dienst is bij Droste's cacao- en cho
coladefabriek n.v., zal met ingang van 1
april met pensioen gaan. Aanvankelijk was
de heer Boersma werkzaam als stoker.
Toen er enige jaren geleden geen stokerij
meer nodig was, omdat de fabriek haar
stoom van het Gemeentelijk Energiebedrijf
ging betrekken, werd de heer Boersma als
nachtwaker aangesteld. Heel wat uren
heeft hij 's nachts over het fabrieksterrein
rondgezworven om eventuele dieven in de
kraag te grijpen. In het afgelopen jaar is
het hem inderdaad gelukt een inbreker in
te rekenen, waarvoor de directie hem uiter
aard erkentelijk was.
Directie en personeel zullen de scheiden
de nachtwaker op 1 april huldigen.
Haarlem, 26 maart 1957
ONDERTROUWD, 25 maart: G. J. Hess en
H. Young; 26 maart: K. van Zadelhoff en J.
Hangjas; J. H. Abbink en L. G. C. Noordzij;
F. Braspenning en E. W. Leautaud; W. Wijk-
huijzen en H. G. van Kampen; S. Veldhuis
en J. M. Jochem.
GEHUWD, 26 maart: J. A. van der Horst
en C. M. van den Aakster; Chr. W. van Lut-
terveld en E. P. C. Pal; L. H. C. Scbeeve en
W. L. Forgtens; A. R. de Boer en B. de
Vries.
BEVALLEN van een zioon, 25 maart: M.
Th. van ZijlSchuitemaker; J. B. de Jónge
Van Kampen; A. J. E. BoeréeTen Wolde;
26 maart: H. P. J. Ruigrok—Vierweijzer.
BEVALLEN van een dochter, 25 maart:
A. C. SchildersVerhagen; Th. M. H. Meijer
Drost.
OVERLEDEN, 23 maart: D. J. Bijl, 60 j.,
Schotersingel; H. V. J. E. Haitema Muiier—
Surie, 74 j„ Kamperlaan; 24 maart: M. Ho-
gendoorn, 60 j., Diederikstraat; J. P. Meijer,
65 j., Gasthuisvest; C. J. Kamp, 2 j., Gast-
huisvest; J. Th. Korthoven, 57 j., Vrouwe-
hekstraat; J. W. de Graaff, 90 j., Abeelstr.
25 maart: H. M. van Rijn, 57 j., Spionkop
straat; P. BoersmaDen Adel, 82 j„ Jan van
Walréstraat.
Zoals de herfstachtige
zomer van 1956 vrijwel on
gemerkt in het najaar over
ging, zagen we eigenlijk al
leen maar op de kalender,
dat de „rivièra-winter" op
21 maart van naam is ver
anderd en sedertdien lente
heet. In de natuur is het
voorjaar al begonnen na de
paar vorstdagen met een
koude oostenwind, die de
eerste weken van januari
ons brachten. Maar wie
enkele weken daarna bui
ten dwaalde, vergat alle
sombere vooruitzichten. In
eens was het lente. Langs
de polderwegen kwam ver
leden jaar het fluitekruid
pas half maart schuchter
boven de grond om begin
mei haar schermbloemen
open te vouwen. Maar dit
jaar stond dit schilderach
tige kruid begin februari
al tien centimeter hoog in
de slootkanten en nog voor
de maand was verstreken
bloeide het. Tegelijk mei
de eerste krokussen in een
tijd, waarin de thermometer
vorig jaar vijfentwintig
graden onder nul aan
wees. De eerste gele ster
retjes van het speenkruid
pinkelden in februari tus
sen het gras, tegen half
april in 1956.
Toen de wintermaand
half was verstreken, waren
er op beschutte plekjes
aan de binnenduinrand al
zoveel struiken uitgelopen,
dat de wandelaar zich tus
sen al dat jonge groen in
april waande. En als men
nu de stand van het kas-
tanjelover vergelijkt met
een jaar geleden, bemerkt
men dat deze boom thans
een maand verder is dan
in 1956.
Maar vooral in de vogel
wereld is er feest om de
zachte winter, die eigenlijk
een vroeg voorjaar was. De
zangvogels, die zich ver
leden jaar in de barre fe-
bruarimaand verdrongen
op en om de reddende voe
derplaatsen, beschouwden
deze dit jaar veelal meer
als een welkome bij
voeding. Een Haarlemse
winkelier vertelde, dat zijn
omzet aan met vogelzaad
gevulde vetbollen geen
honderden, maar duizen
den stuks lager ligt dan
een jaar geleden.
De kieviten, die in de
dagen van de januarikou
even uit onze omgeving
verdwenen, waren begin
februari al weer terug bo
ven de weilanden, waar zij
luid hun lenteroep uit-
schalden. Weldra werden
zij gevolgd door de grut
to's, die in razendsnelle
stuntvluchten boven de
weiden hun „luchtgevech
ten" houden om een hu
welijkspartner, de ture
luurs en de bonte scholek
sters, die met diepzinnige
blikken vanaf de stenen
ringvaartschoeiing in het
voorbij kabbelende water
staan te staren.
De leeuweriken zingen
al anderhalve maand; eerst
schuchter, daarna meer uit
bundig en nu is in de mor
genuren de lucht vervuld
van de daverende zang van
vele honderden vogels.
In de omgeving van het
Brouwerskolkje is de tjif
tjaf weer uit zijn zuidelijk
overwinteringsgebied te
ruggekeerd. Daar zingt hij
zijn smidshamerliedje te
gen een achtergrond van
het geluid der andere
medewerkers aan het
steeds uitbundiger wor
dende lenteconcert: de
fluittonen van merel en
zanglijster (die zich een
maand eerder lieten horen
dan verleden jaar), de
triangelklanken van de
koolmees, de solopartijen
van de koerende houtdui
ven, de kraaiende fazant
hanen en de jodelende
wulpen in het duin, en het
veelstemmige koor van
roodborstjes, winterko
ninkjes en vinken.
Nu is het wachten nog
op de traditionele lente
bode: de zwaluw. Maar dit
jaar zal niemand van de
eerste zwaluw kunnen zeg
gen, dat deze nog geen len
te maakt. Want dat is het
reeds twee maanden.
De wandelsportvereniging „Jan Pastoors"
te Haarlem houdt op 27 en. 28 april 1957 voor
de 25ste maal de bloembollentocht. Er wordt
weer gestart vanuit „Groenendaal" te Heem
stede, zaterdags tussen half twee en half
drie, zondags tussen tien en half een. De
afstanden zijn: 8 tot en met 11 jaar 10 km;
12 tot en met 13 jaar 10 of 15 km; vanaf 14
jaar 10, 15, 20 of 25 km.
LEIDEN: Doctoraalexamen vrije studie
richting in de rechtsgeleerdheid: G. J. van
der Top, Leiden. Doctoraalexamen sociolo
gie mejuffrouw A. Hessels, Den Haag.
UTRECHT: De heer I. Molenaar te Utrecht
is gepromoveerd tot doctor in de genees
kunde, op een proefschrift getiteld „Ontkal
king van harde weefsels".
UTRECHT: Semi-artsexamen: G. M. J.
Widdershoven, Hoensbroek; M. J. H. A. van
Hooydonk, Ulvenhout; J. Lee-Ons Utrecht;
H. Leering, IJsselstein; L. Schripsema. Alm-
kerk. Artsexamen: mejuffrouw M. G. Broek
huizen, Gouda; J. A. M. Frederiks, Kaats
heuvel; E. A. A. Marcus, Zwolle; Th. H. J.
M. Raab, Roermond; M. W. Rijnten, De Bilt.
Kandidaatsexamen rechten: E. Neer voort,
Ede. Kandidaatsexamen geschiedenis: mej.
G. E. Broekman, Utrecht. Kandidaatsexa
men sociale geografie: J. F. Veelders,
Utrecht. Doctoraalexamen sociale geografie:
W. C. Francois, Hilversum. Doctoraalexamen
klassieke letteren: G. van de Vlasakkers,
Zierikzee.
ADVERTENTIE
Handig stoppen!
Heerlijk roken!
Erkend de beste!
De Vlaamse schrijver Raymond Brulez
heeft dinsdagavond voor de leden van de
Volksuniversiteit, waarin opgenomen de
Haarlemse Kunstgemeenschap, in het
Frans Halsmuseum iets verteld over zijn
werk en over de positie van de Vlaamse
letterkunde, dit laatste naar aanleiding van
vragen, die na afloop van zijn voordracht
werden gesteld. Het was jammer, dat
Brulez zijn analyse van eigen werk op
schrift had gesteld. Doordat hij de tijd
heeft gehad zijn overwegingen nauwkeurig
te formuleren was er al onmiddellijk een
onbevredigende afstand tussen hem en zijn
toehoorders. Bovenden maakt een geschre
ven voordracht makkelijk de indruk al
eens eerder te zijn voorgelezen, waardoor
het contact waarvoor men in dit geval
in de eerste plaats komt gauw verloren
raakt en de aandacht verslapt. Overigens
is men toch een paar aardige feiten over
het ontstaan van Brulez' werk te weten ge
komen.
Over zijn eerste boek de roman „An-
dré Terval" zei de schrijver bijvoor
beeld, dat hij ertoe werd geïnspireerd door
een portret geschilderd door Watteau: de
afzijdigheid van alles en iedereen door de
figuur op dat schilderij uitgedrukt, intri
geerde Brulez en deed hem naar een ver
klaring zoeken. Critici meenden destijds
het verscheen in 1930 dat deze roman
autobiografisch was. Brulez spreekt dit
tegen. Zijn autobiografisch werk is pas bij
„Het huis te Borgen" begonnen, het eerste
deel van de vierdelige cyclus „Mijn wo
ningen", waarin hij, vooral geïnspireerd
door verzen van Appolinaire, zijn jeugd en
zijn ontwikkeling beschrijft en tracht ge
wone mensen op een aanvaardbare manier
weer te geven.' Gelijk bij „André Terval"
waren kleine visuele of auditieve indruk
ken de basis voor zijn andere werk. „She-
herazade" noemde hij daarvan een goed
voorbeeld. Het gelijknamige werk van
Rimski-Korsakov was er eens tijdens een
concert in Oostende de aanleiding toe. Bru
lez zei ook blij te zijn, dat hij zijn auto
biografische cyclus heeft kunnen afma
ken. Een fragment er uit, „De gast met de
zwaluwen" over de Hongaar Sandor, die
ieder jaar in het huis te Borgen terug
keerde las hij hierna voor.
Vlaamse letterkunde
Vervolgens beantwoordde Brulez enkele
vragen over de positie van de Vlaamse let
terkunde. We geven een samenvatting van
de voornaamste opmerkingen. Brulez
vindt, dat het Vlaamse litteraire leven
bloeit op een gezonde basis. Het wordt
daarbij aanmerkelijk geholpen door de
staat. De drie voornaamste litteraire perio
dieken: Het Nieuw Vlaams Tijdschrift.
De Vlaamse Gids en Het boek van Nu
hebben hun bestaanszekerheid vooral te
danken aan het feit, dat de daarin publi
cerende Vlaamse auteurs per bladzijde
vijfenzeventig Belgische francs van de
uitgever en honderd francs van de staat
ontvangen. Ze worden gesubsidieerd uit
een fonds van de Vlaamse Academie voor
Letterkunde, die een lijst van Nederlands
lezende buitenlanders heeft, aan wie
steeds gratis een exemplaar wordt toege
stuurd. Daartoe koopt de academie van
ieder tijdschrift al tweehonderd abonne
menten. De Vlaamse Gids en het Nieuw
Vlaams Tijdschrift staan bovendien onder
bescherming van Vlaamse dagbladen. Het
ereloon van honderd francs verstrekt de
staat niet aan niet-Vlaamse schrijvers die
in de tijdschriften publiceren, maar hierin
zal misschien nadat prof. dr. Garmt
Stuiveling de regeling niet helemaal billijk
heeft genoemd verandering komen.
Naast de drie genoemde verschijnen en
verdwijnen regelmatig kleine nieuwe lit
teraire bladen. Brulez noemde Meridiaan,
Arsenaal en Taptoe als vooi'beelden. In
deze bladen publiceert overwegend de jon
gere generatie. Taptoe vooral is sterk pole
misch, het richt zich tegen de „gearri-
veerden", waartoe Brulez hij zei het
met een lachje inplaats van met woorden
zich ook wel rekent. Deze polemiek
kan in de verste verte niet met die in Ne
derland worden vergeleken. „Er zijn hier
tegenstellingen", aldus Brulez, „die wij
(Verkort weergegeven
Neuzen. Op de voorpagina van „Het
Haarlems Dagblad" van maandag, trof ik
de foto's aan van pres. Eisenhower en pre
mier MacMillan van Engeland, die hun neu
zen dichtknijpen.om de een of andere
onnaspeurlijke redenzoals het onder
schrift luidt.
Mij komt dit echter niet zo vreemd of
onnaspeurlijk voor. Ik meen n.l. dat het
louter en alleen is omdat beiden er voor
passen door de ander bij de neus genomen
te worden, iets wat in de politiek wel meer
voorkomt.
C. F. P.
niet goed begrijpen. Het ontbreken van
grote meningsverschillen onder de Vlaam
se schrijvers is een gevolg van het feit,
dat wij om ons taalgebied te beschermen
altijd gedwongen waren solidair te zijn.
Daardoor is er nooit plaats voor twee
dracht op cultureel gebied geweest. Maar
met de jongere generatie kan het natuur
lijk veranderen nu Vlaanderen ondanks
bet feit, dat Brussel voor het Vlaamse taal
gebied verloren dreigt te gaan, in een
steeds sterkere positie komt. De Vlaamse
schrijvers worden in Vlaanderen nu ook
veel meer gelezen. De boeken van Louis
Paul Boon en Hugo Claus bijvoorbeeld
worden behalve in Nederland ook in
Vlaanderen veel verkocht. Daar zijn ook
ae in ons land vrijwel onbekende schrij
vers Willem Putman, Aster Berkhof en
Van Hemeldonck bijzonder populair. Mar
nix Gijsen, die in Vlaanderen erg veel ge
lezen werd toen hij_ nog gold als een zeer
orthodox-katholiek schrijver, heeft sinds
hij met het katholicisme heeft gebroken in
Nederland vijf tot zes keer meer belang
stelling dan in Vlaanderen".
Voor Brulez' eigen werk is men van ka
tholieke zijde ook niet zo bijzonder enthou
siast, maar hij wordt in Vlaanderen geto
lereerd omdat hij niet zoals Gijsen liberaal
is geworden, maar altijd liberaal is ge
weest. Nederlandse schrijvers, die in
Vlaanderen het meest worden gelezen, zijn
volgens spreker: Bordewijk, Vestdijk, Jo-
han Fabricius, Herman de Man en....
Godfried Bomans, van welke laatste zelfs
zeer veel wordt verkocht.
Uiteraard kon Brulez de verhouding op
letterkundig gebied tussen Nederland en
Vlaanderen niet tot in details toelichten.
Er blijft een aantal belangrijke schrijvers,
die wederzijds een rol spelen, niet ge
noemd. Maar hij heeft toch de situatie
enigszins aangegeven. Zijn relaas was
overigens minder zakelijk dan hierboven
wordt gesuggereerd. Dit tweede deel van
de avond was veel spontaner dan het eer
ste, men kreeg daarom ook een betere in
druk van de schrijver en men dankt er een
aantal leuke, toepasselijke anekdotes aan.
Een ervan willen we nog noemen, een die
betrekking heeft op de poging van Vlaan
deren zijn taalgebied te behouden en te
vergroten. Brussel is al lang een omstreden
plaats. Men spreekt er liever Frans dan
Nederlands. Men rekent in Vlaanderen dan
ook, dat alles ten zuiden van Brussel aan
het Frans verloren is. Maar Brulez sprak
onlangs een Nederlander, die hem zei zijn
auto twintig kilometer ten zuiden van
Brussel te hebben geparkeerd bij een ben
zinestation en daar in het Frans had ge
vraag om veertig liter benzine, waarop hij
ten antwoord kreeg: „Zeg kaaskop, als je
me dat niet in het Nederlands vraagt
krijg je 't niet Brulez is hierom werke
lijk blij, hij is een ras-Vlaming.
Op de splitsing HoofdstraatRijksweg te
Santpoort is een bromfietser uit Hillegom,
P. J. H., die over het fietspad langs de
Rijksweg reed, vrij ernstig gewond bij een
aanrijding met een personenauto. De auto
mobilist wilde, komend uit Haarlem, de
Hoofdstraat inzwenken, toen H. hem uit
noordelijke richting tegemoetkwam en op
voorrang rekende. De automobilist heeft
de brommer blijkbaar niet gezien; een bot
sing volgde en H. moest met een linker
beenbreuk en een hoofdwonde naar het
Antoniusziekenhuis worden gebracht. Zijn
voertuig werd vernield.
Wegens het verbindend worden van de
enige uitdelingslijst is op 25 maart 1957 ge
ëindigd het faillissement van: A. A. van der
Sijde, administrateur, destijds wonende te
Haarlem, Prinsessekade 45, thans wonende
te Hoorn. Rechter-commissaris mr. N. Smits.
Cuartor mr. L. S. Römelingh te Haarlem.
Zij moeten thans een
loonadministratie bijhouden
Vroeger behoefde over het loon van kin
deren, die werkzaam zijn in het bedrijf
van hun ouders en bij die ouders inwonen,
geen vereveningsheffing te worden afge
dragen, indien het totale loon in de vorm
van kost en inwoning, kleding en zakgeld
beneden de belastbare grens van het tarief
voor de loonbelasting bleef. Door het ver
vallen van het Besluit op de Verevenings
heffing 1941 bij de invoering van de Alge
mene Ouderdomswet heeft deze regeling
haar belang verloren.
Met de vrijstelling van de verevenings
heffing hing echter een andere faciliteit
samen, namelijk dat in dergelijke gevallen
ook de formaliteiten, die door het Besluit
op de Loonbelasting 1940 worden gevor
derd, zoals het voeren van een loonadmi
nistratie, achterwege kunnen blijven. De
minister van Financiën heeft echter aan de
belastingadministratie medegedeeld, dat
deze faciliteit niet langer kan worden ge
handhaafd, omdat voor loontrekkenden de
premieheffing voor de Algemene Ouder
domswet in tegenstelling tot de loonbe
lasting geen vrijgesteld minimum kent.
Alle ouders-werkgevers, die tot voor kort
onder de vrijstellingsregeling vielen, zul
len op dv: belastinginspectie als werkgever
worden ingeschreven.
De premie voor de ouderdomswet be
hoeft uiteraard slechts te worden ingehou
den in de gevallen, waarin tussen ouders
en kind het bestaan van een dienstbetrek
king moet worden aangenomen. Dat is het
geval, indien de ouders de beloning voor
door hun kinderen in het bedrijf verrich
te werkzaamheden volgens een destijds ge
troffen regeling in aanmerking brengen bij
de winstberekening, hetgeen onder bepaal
de voorwaarden alleen is toegestaan ten
aanzien van kinderen van 16 jaar en ouder.
Zij die van deze regeling gebruik maken
dienen zich ook voor de premieheffing op
het standpunt te stellen, dat een dienstbe
trekking aanwezig is.
Leiden, 26 maart: Aangevoerd 201 vette
varkens. Notering per kg levend gewicht:
lichte varkens f 1.691.72; slagersvarkens
f 1.721.76; zeugen f 1.47—1.54. Handel was
vlug. Elf nuchtere kalveren waarvan geen
notering.
(ADVERTENTIE)
Graag
geschonken..
mat smaak
gedronken
3n Moscatel
Ondergetekende:
Naam:
Straat:
Plaats:
wenst zich met Ingang van
te abonneren op OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
per week 59 cent
per kwartaal 7.65.
Handtekening:
doorhalen wat niet verlangd wordt.
zy die zich met ingang van 1 april 1957 per kwartaal abonneren, ontvangen
de nummers tot en met 31 maart 1957 gratis. Dit geldt alleen voor nieuwe
kwartaalabonné's dus niet voor omzetting van week- in kwartaalabonnementen
Een heerlijk lichte
baaitabak-mélange van
16 edele tabakssoorten.
In handige tabakszak mee
patcnt-accordeonvouw,
VARKENSMARKT LEIDEN.
Zoete, rode Kaapse
wijn, waarvan Uw
gasten evenveel
zullen genieten als
Uzelf.
Geïmporteerd door
OUD-Haarlem
