Wat is het bijzondere van deze
RUN Filter King Size
„Sukarno's plan schept geen
eenheid maar verdeeldheid"
ZWITSAL
f?
ng Long^Tvots
Tweede Kamer heeft nieuwe
politiewet goedgekeurd
Van dag tot dag
20 stuks 95 ct
Gesprek met Sutan Sjahrir
President voor keuze: Hatta terug,
krachtmeting zonder kans of
uitstel van executie
TELEVISIE
Kleine gemeenten kunnen samen één
gemeenschappelijk politiekorps hebben
raatótcel
ZATERDAG 30 MAART 1957
Misgerekendl
Heringa Wathrich
Olieconcerns gaan nieuwe
buisleiding aanleggen
Van de Perzische Golf
naar de Turkse kust
Moord en ontvoering van
Amerikanen in Perzië
Dat het een King Size is? Die zijn er meer. Dat
het een King Size filter is Ook die zijn er meer.
Het bijzondere is dit't Is een filter sigaret en
toch een échte sigaret. Ja, een échte sigaret.
Want het Long Run acetaat filter houdt wel alles
tegen dat aan de mildheid afbreuk zou kunnen doen,
maar laat het rijke aroma van de Amerikaanse
tabakken volledig door. U proeft dat u rookt
Rustig nijlpaard wordt plotseling razend
baby-verzorging
Westduitse deelstaten niet
gebonden door concordaat
G. M. €1 EIS
Op de'
Lerarensalarissen
Parlementair commentaar
Er is alle reden om nog een vervolg te
voegen bij onze beschouwing over de si-
garettenprijs onder de titel „Uitgerekend"
van donderdag jongstleden. Het rekensom
metje van minister Zijlstra in de Eerste
Kamer onthulde wel de „opbouw" van de
sigarettenprijs, doch niet de winstverde
ling tussen fabrikant, grossier en detaillist.
Deze winstverdeling is niet eenvoudig voor
de buitenstaander, doch juist daarom is
het goed enkele aantekeningen daarover
te laten volgen, aangezien de globale cij
fers van minister Zijlstra licht misverstand
kunnen wekken bij het kopend en rokend
publiek.
De tabaksdetailhandel heeft in zijn gelijk
namig orgaan een ander rekensommetje ten
beste gegeven, waaruit blijkt dat in theo
rie de tiencents-prijsverhoging voor siga
retten een grotere winst voor de detaillist
betekent van 22 cent per 1000 sigaretten,
doch dat in de praktijk deze 22 cent sterk
zullen worden besnoeid door het feit, dat
de rokers veelal zullen overschakelen op
een goedkoper merk en dus net als voor
heen slechts sigaretten van gemiddeld
80 cent zullen roken. Dan wordt de
situatie voor de detaillist zo, dat hij bij een
verhoogde prijs van zijn artikel een gerin
gere winst maakt dan voorheen. En dat,
terwijl de prijsverhoging gemotiveerd
wordt met de stijging der lasten lasten
waarmee ook de winkelier te kampen
heeft.
De overheid neemt van de prijsverho
ging f3,35 per 1000 sigaretten, de fabri
kant f 1,65, waarvan echter de 22 cent voor
de detaillist afmoet. Voor detaillisten die
bij grossiers kopen, ligt de situatie natuur
lijk nóg ongunstiger.
De federatie van sigarenwinkeliers heeft
de minister reeds geruime tijd geleden op
merkzaam gemaakt op het gevaar, dat door
de veranderde winstmarges voor de winke
lier wordt geschapen. De bestaansmoge
lijkheid van vele detaillisten in deze bran
che wordt acuut bedreigd. Of de afvloeiing
van verhoogde accijnsbedragen als „neven-
produkt" van een door verhoogde produk-
tiekosten vereiste prijsverhoging daarom
in dit geval verantwoord blijft, zal de mi
nister moeten uitmaken, doch volgens de
laatste tekenen daaromtrent heeft de ta-
bakverhandelfende middenstand ook thans
weer aan dovemansdeur geklopt.
(ADVERTENTIE)
Haarlem
CENTRALE VERWARMING
JOHNSON OLIEBRANDERS
NEW YORK (Reuter) Oliekringen in
New York verwachten dat tegen het einde
van dit jaar een begin zal worden gemaakt
met de aanleg van een oliebuisleiding van
de Golf van Perzië naar de Turkse kust.
De leiding die 800 miljoen dollar zal kosten,
kan in drie tot vier jaar gereed komen. De
leiding zal een doorsnede van 84 centi
meter hebben en een miljoen vaten (bar
rels) olie per dag kunnen vervoeren.
Aan de aanleg zullen acht maatschappijen
deelnemen: de Compagnie Frangaise des
Pétroles, de Koninklijke Shell, de Texas
Company, de Gulf Oil, de Standard Oil of
California, de British Petroleum, de Stan
dard Oil of New Jersey en de Socony Mobil
Oil. De voornaamste reden, waarom deze
buisleiding zal worden aangelegd, is de
behoefte aan een „spreiding" van het ver
voer van olie van de olievelden in het
Nabije Oosten naar het Westen. De inkom
sten van Egypte uit het genationaliseerde
Suezkanaal zullen daardoor wellicht dalen.
De maatschappijen gevoelen reeds geruime
tijd de behoefte aan een dergelijke buis
leiding en de Suezkanaalkwestie heeft
thans de stoot gegeven.
Dubbele capaciteit
De oliemaatschappijen hebben in Londen
verscheidene werkcommissies van deskun
digen ingesteld, wier rapporten over zes
weken zullen worden behandeld. De capa
citeit van de geprojecteerde buisleiding zal
ongeveer tweemaal zo groot zijn als die
van de bestaande leidingen in het Nabije
Oosten. De buisleiding zal olie vervoeren
uit de olievelden in Perzië, Irak, Koeweit
en Saoedi Arabië. De nieuwe leiding wordt
geen internationale onderneming, maar zal
een uitsluitend particulier karakter dragen.
Het Turkse ministerie van Buitenlandse
Zaken heeft een overeenkomst gesloten met
buitenlandse oliemaatschappijen, waarbij
deze toestemming ontvangen voor de bouw
van een olieraffinaderij met een capaciteit
van 3,2 miljoen ton per jaar, die in 1960
gereed zal zijn.
Leger en politie zoeken naar
mevrouw Carroll
TEHERAN (UP) Perzische soldaten
en politiemannen en een drietal Ameri
kaanse vliegtuigen, volgen op het ogenblik
het spoor van briefjes en stukjes papier
dat de Amerikaanse mevrouw Anita Car
roll achtergelaten heeft op de tocht naar
Beluchistan, die zij maakte als gevangene
van een groep bandieten die haar man en
nog een Amerikaanse regeringsfunctiona
ris vermoord hebben, en ook twee Perzi
sche soldaten doodden.
Per vliegtuig, vrachtauto en op kamelen
worden voortdurend nieuwe versterkingen
aangevoerd om de bergachtige provincie
tussen Perzië en Pakistan uit te kammen.
De sjah heeft oudgedienden van de gen
darmerie verzocht met hun kennis van
land en bewoners de speurende troepen en
politiemensen van advies te dienen.
Drie dagen geleden heeft de ontvoering
nabij Iranshahr plaats gehad. De stoffelijke
resten van de twee Amerikanen en de twee
soldaten zijn reeds naar Teheran overge
bracht.
Donderdagavond is het Iraanse kabinet
in spoedzitting bijeen geweest. Er zijn be
richten ontvangen dat mevrouw Carrol
wellicht nog in leven is, en daarop zijn
nieuwe orders uitgevaardigd. Het gehele
politie-apparaat is gealarmeerd. Inmiddels
tast men nog in het duister omtrent de
motieven van de ontvoerders. Mevrouw
Carroll is een knappe vrouw, en het is niet
onmogelijk dat de bandieten, die connec
ties hebben met slavenhandelaars, haar
willen verhandelen.
ADVERTENTIE
(Van onze reisredacteur)
DJAKARTA, maart. In zijn bescheiden woning aan de Djalan Djawa in
Djakarta, die in veelbetekenend contrast staat tot Se luxe, waarmee sommige
andere Indonesische politici zich omringen, heeft Sutan Sjahrir, de leider dei-
Indonesische socialistische partij, tegenover mij in een exclusief interview, zijn
maandenlang stilzwijgen verbroken. Dat stilzwijgen werd vermoedelijk in de
eerste plaats ingegeven door de duidelijke nederlaag die zijn partij bij de jongste
verkiezingen heeft geleden. Is Sjahrir daarom, zoals sommigen menen, „een
leider zonder volgelingen"? Ik geloof het niet. Kwantitatief is zijn aanhang
mogelijk gering, kwalitatief blijft zij belangrijk, zowel in kringen van het
leger, als die van intellectuelen. En in zijn partij wordt grote activiteit aan de
dag gelegd. Sinds de jongste verkiezingen is het ledental van 50.000 tot bijna
500.000 gestegen. Bij nieuwe verkiezingen zou zij alsnog voor een verrassing
kunnen zorgen en daarmee op later tijdstip een element van integere parlemen
taire democratie in de Indonesische politiek kunnen her-introduceren: de in
zoveel opzichten westelijke sociaal-democraat Sjahrir, die eens Indonesië's
grote hoop en Nederlands grote kans belichaamde. Aan die definitie denkt
men niet zonder hartzeer, wanneer men thans Sjahrir intelligent en genuanceerd,
maar niettemin voorlopig als outsider Indonesië's huidige crisis hoort com
mentariëren.
SJAHRIR'S mening over het slop, waar
in Indonesië thans verzeild is geraakt, en
Sukarno's conceptie om het land daaruit
te halen? Hij zegt: „een lange reeks ge
beurtenissen is aan de huidige impasse
voorafgegaan. Het algemene gevoel, dat
wij vast kwamen te zitten, is gemarkeerd
door de onoplosbaar lijkende kabinets
crisis van nu. De conceptie van de presi
dent is een onconventionele poging om die
impasse te doorbreken, nieuwe vooruit
gang te bewerkstelligen. Als zodanig ver
dient de bedoeling waardering. Maar ma
nier en tijdstip waren hoogst ongelukkig
gekozen. Sukarno's conceptie is ge/.ien als
een poging om de communisten mede aan
de macht te brengen. De afwijzing van de
grote islamietische partijen hoeft dus geen
verbazing te wekken, zij hebben zich vas
ter aaneengesloten en het probleem van
de communisten is daarmee in het brand
punt gekomen, ook buiten Java, waar het
zelfs de belangrijker kwestie van de ver
houding der buitengewesten tot de cen
trale regering begint te overschaduwen.
En hoe meer de president blijft insisteren,
hoe sterker die afwijzing wordt. De con
ceptie, die bedoeld was om eenheid te
scheppen, zaait steeds meer verdeeldheid
en draagt daardoor tot de moeilijkheden
bij".
Gelooft Sjahrir dat Sukarno van zins is,
desnoods zijn wil aan het land op te leg
gen en de macht over te nemen en zou het
leger dat dulden? „Neen, tot nu toe heeft
de president zich eigenlijk altijd verzet
tegen het terzijde schuiven van het parle
ment. En bovendien, de gezagsapparaten,
vooral het leger, hebben zich duidelijk en
opzettelijk afzijdig gehouden van de pre
sidentiële conceptie. Instede daarvan heb
ben zij nadrukkelijk het herstel van de
„twee-eenheid Sukarno-Hatta" gevraagd,
waarvoor in die conceptie feitelijk geen
plaats is. Zij introduceerden de factor-
Hatta in plaats van de door de president
gewenste communistische factor.
Op z'n zachtst gezegd wijst dat op een
gebrek aan geestdrift voor de presiden
tiële plannen. Men zou zich thans kunnen
afvragen, waax-om de president met zo
veel nadruk zijn plannen blijft nastreven,
nu de grote islamietische partijen, en on
der hen ook degenen die Sukarno eerder
ADVERTENTIE
t
Het eerste gedresseerde nijlpaard ter wereld
was Oedipus, het braafste en vredigste dier,
dat men zjch i,;0n denken. Jarenlang werkte
hij rustig mee in de voorstellingen van circus
Sarrasani en liep dromerig en onverschillig
van zijn bassin naar de piste en weer terug.
•Tuist omdat hij zo gesteld was op rust, zal
het altijd wel een raadsel blijven wat er op
een avond in Oedipus is omgegaan. Wat hem
ertoe heeft gebracht zijn eendere kalme loop
plotseling te onderbreken en zich onver
wachts, in volslagen razernij, op de olifanten
te werpen, die niets vermoedend op hun pla
teau stonden te wiegen. Allen, die het zagen,
waren als aan de grond genageld
Zo begint één van de tientallen verhalen, die
u kunt lezen in het circusalbum „De bonte
droom van het Circus". Een boeiend en af
wisselend verhaal met talloze pentekeningen,
veel prachtige kleurenplaten en plaatjes, ge
schreven door de circuskenners bij uitstek
J. v. Doveren en Fred Thomas. Voor slechts
f 2.50 kunt u dit boekwerk kopen bij uw
roomboterleverancier of rechtstreeks be
stellen bij Kantoor „Roomboteralbum", Post
bus 47, Den Haag. U krijgt het album dan
per omgaande toegezonden onder rembours.
Vermeld vooral duidelijk uw naam en vol
ledig adres. De bijbehorende plaatjes, ont
vangt u gratis voor rijksbotermerken. U vindt
zo'n merk op elk pakje roomboter.
Neem een pakje extra voor de zondag
steunden, zich steeds meer tegen hem
keren in die mate zelfs, dat zijn eigen po
sitie gevaar kan lopen. Die vraag is moei
lijk te beantwoorden. Psychologische fac
toren, indrukken van Sukarno's bezoek
aan China, tegenstrijdige wensen moeten
hierin een rol spelen".
Weinig kans voor communisten
WAT DENKT Sjahrir van de kans van
slagen, die de communisten zouden heb
ben in een eventuele krachtmeting met de
andere partijen, bijvoorbeeld in een alge
mene staking, waarmee het communis
tische vakverbond SOBSI heeft gedreigd?
„Die kans is nihil", zegt Sjahrir, „ten
eerste moet ik nog zien dat zij hun dreige
menten waar maken. Mochten zij het doen,
dan zal die krachtproef in hun nadeel uit
lopen. De kracht van de SOBSI is gecon
centreerd in Midden- en Oost-Java. Maar
juist daar zou een staking zich tegen hun
tijdelijke bondgenoten, de P.N.I., richten.
Want de ambtenaren, die daar het civiele
gouvernement in handen hebben, behoren
juist tot de P.N.I. En bovendien, de stem
ming in de legerleiding is bepaald niet
pro-communisitsch".
Geeft Sjahrir Hatta een kans op een
politieke texugkeer en zou hij eventueel
een kabinet-IIatta willen steunen?
Sjahrir zegt: „In Hatta hebben alle
tegenstanders van Sukarno's concep
tie en alle voorstanders van grotere regio
nale onafhankelijkheid van de daerah's
een centrale figuur gevonden en dat is een
machtige coalitie. Geeft Sukarno toe, dan
zal Hatta in elke te vormen regering een
op de \oorgrond tredende positie moeten
innemen. Geeft Sukarno niet toe, dan is
het alternatief öf de eerdergenoemde
krachtmeting öf een voortzetten van de
vruchteloze lormatiepogingen op de hui
dige basis, hetgeen slechts uitstel van exe
cutie zou betekenen".
Ten aanzien van een eventuele steun
aan Hatta, zegt Sjahrir: „Wij zijn slechts
een kleine partij, maar als wij uitgenodigd
worden deel te nemen aan een construc
tief beleid, zullen wij er onze beste krach
ten aan geven. Zoals wij dat trouwens ge-
daan zouden hebben, wanneer Sukarno's
conceptie, in weerwil van onze sceptische
verwachtingen, werkelijk een nationale
eenheid teweeggebracht zou kunnen
hebben".
Bewuste kiezers
WAT ZIJN eigen partij betreft, zegt
Sjahrir tenslotte: „De verkiezingsuitslag
was voor ons een zware teleurstelling. Wij
hadden ons niet gerealiseerd, dat andere
partijen over verkiezingsfondsen van soms
tientallen miljoenen zouden beschikken,
dat corruptie een zo grote rol zou spelen,
of dat de P.N.I. gebruik zou maken van
bepaalde faciliteiten, waar zij als re
geringspartij de hand op kon leggen. Maar
hoewel wij slechts 50.000 leden hadden,
hebben wij 750.000 stemmen gekregen,
relatief gezien een gunstiger verhouding
dan bij de andere partijen. Wij hebben
Sutan Sjahrir
actie gevoerd om van die kennelijk be
wuste kiezers partijleden te maken.
Welnu, wij hebben er nu bijna 500.000 en
dat geeft vertrouwen voor de volgende
verkiezingen".
Wanneer zullen die plaats grijpen?
Voor de zoveelste maal tijdens dit ge
sprek glijdt een snelle glimlach over Su
tan Sjahrir's scherpe gezicht, „Het komt
mij. voor, dat nu de jongste verkiezingen
tot een volslagen politieke impasse en een
ernstige crisis hebben geleid, tot diep in
grijpende politieke plannen bovendien, het
volk opnieuw geraadpleegd dient te wor
den en spoedig' de kans moet krijgen zich
over dat alles uit te spreken. Maar of de
P.N.I. daar veel voor zal voelen is een
andere vraag".
ADVERTENTIE
L
KARLSRUHE (DPA) In de kwestie
van de toepassing van het in 1933 tussen
Duitsland en het Vaticaan gesloten con
cordaat heeft de Westduitse regering een
nederlaag geleden. Het constitutionele ge
rechtshof in Karlsruhe heeft bepaald, dat
de rechtsgeldigheid van het concordaat
weliswaar niet in twijfel getrokken kan
worden, maar dat het de vraag is, of de
bondsregering van de afzonderlijke West
duitse staten kan eisen, dat zij de be
palingen van dat concordaat naleven. Vol
gens net hof vindt een dergelijke eis geen
steun in de grondwet.
Het menigsverschil ontstond in de herfst
van 1954 naar aanleiding van de school
wet van het overwegend protestantse Ne-
dersaksen, die volgens de regering in Bonn
in strijd is met het concordaat, omdat het
recht van rooms-katholieken tot stichting
van eigen scholen in het gedrang zou zijn
gekomen.
Bonn heeft toen de kwestie aan het con
stitutionele hof voorgelegd. Het standpunt
van Nedersaksen wordt gedeeld door de
staten Hessen en Bremen.
ADVERTENTIE
Ook voor
GROTE HOUTSTR. 108 - HAARLEM
(Van onze Kamerverslaggever)
De Tweede Kamer heeft gisteren met 106 tegen 4 stemmen de Politiewet aangenomen.
Tegen stemden de heren Gerbrandy (A.R.), Kodde (S.G.P.), Beernink (C.H.U.) en
Schmal (C.H.U.) Tevoren had prof. Oud verklaard dat de V.V.D.-fractie voor zou stem
men omdat handhaving van de bestaande toestand erger zou zijn. Volgens de nieuwe
Politiewet zal er in gemeenten met minder dan 10.000 inwoners rijkspolitie zijn. Met
algemene stemmen heeft de Kamer echter een amendement van de heer Van Doorn
(K.V.P.) aangenomen, volgens hetwelk bij de wet kan worden bepaald dat in twee
of meer kleine gemeenten een gemeenschappelijk korps van gemeentepolitie kan
optreden.
De regering nam het amendement over van de heren Boekhoven (P.v.d.A.) en Van
Doorn (K.V.P.), waarin wordt bepaald dat voor de handhaving van de openbare orde
de burgemeester optreedt als hoofd der politie en dat voor die handhaving de in de
gemeente dienstdoende politie, eventueel dus ook rijkspolitie, onder zijn bevelen staat.
De beste man
U krijgt vanavond visite. - Zeg nou niet
direct „néé", want daar gaat het niet om.
Het is mij er om te doen, te veronderstel
len dat er bij u bezoek komt vanavond.
Goed.
Dan komt er tijdens dat bezoek wel een
moment dat er een stilte valt. En elk van
de aanwezigen zal dan denken: „Nou móét
er iemand iets zeggen!"
Dat is het ogenblik voor u om te vragen:
„Wie was de beste man die je in je leven
hebt gekend
„Tja", zeggen dan de peinzers. „Tja, daar
vraag je met wat!" En ze vergeten dan,
dat in vrijwel ieders leven de beste man
de vader was.
„Waaróm vergat je er op te komen dat
je vader de beste man was? - Néé, nou
eerlijk!", dringt u nadrukkelijk aan.
En als u daarover gaat discussiëren, is
het vóór u het weet elf uur en de visite
is „geleden".
U voelt wel, dit was maar een aanloopje
om- op m ij n vader te komen.
Ik zeg u, hij was wel de meest onver
getelijke man die ik in mijn leven heb
ontmoet. Ik geloof niet dat ik hem ooit
onredelijk boos heb gezien. Hij was zó
maar een goed mens, zonder franjes.
Ik herinner mij, dat zijn winterjas eens
uit de vestibule gestolen was. Dagenlang
heeft hij zich ernstig bezorgd gemaakt over
de man, die de diefstal gepleegd had. Of
ie 'em nou wel goed kwijtgeraakt zou zijn.
En of ie er niet te weinig voor gevraagd
en gekregen zou hebben. Jadd! Want on
der die helers huisde het grootste tuig! En
wat een angstige ogenblikken zal de stak
ker doorgemaakt hebben, alleen in zo'n
vreemde vestibule met ieder ogenblik de
kans dat er iemand uit de kamer zou ko
men, Gelukkig dat we allemaal net aan
tafel zaten!
Zo was ie, die beste man van mij..
Als de lente in het land kwam, nam
mijn vader zijn twee jongste kinderen van
vijf en zeven jaar mee naar de vogelmarkt,
waar hij ons langs al die piepende, kirren
de, koerende schone schepselen des velds
leidde. Die naar vrijheid hunkerende „ge
vederde vrienden", zoals we ze zo graag
noemen.
Wanneer we dan zo'n half uurtje rond
gekeken hadden, kwam het grote moment
voor ons. We mochten er een uitzoeken.
Een sijsje, een vinkje, een lijster, ééns zelfs
een leeuwerik. De diertjes gingen in een
papieren zakje, waarna de lange wande
ling naar Oud Poelgeest een aanvang nam.
Daar, in de stralende natuur, mochten
we die schepseltjes hun zo begeerde vrij
heid teruggeven.
Ik herinner me daarbij, als we het geluk
hadden de vogels nog een wijle te kunnen
volgen en ik keek naar vaders gezicht, dat
dit dan glom van pure vreugde, en dat wij
peuters, van de weeromstuit, dansten van
wege al die vrij- en blijheid in die mooie
lentemorgen.
Ik heb er m'n leven lang een dodelijke
angst voor gevangenissen van over gehou
den - wat zeker geen kwaad kan. Integen
deel.
Van verstandige opvoeding gesproken
Jan van Ees
Eveneens nam de regering het amende
ment van de heer Van Doorn over volgens
hetwelk bij acties van de justitie in een
gemeente met rijkspolitie tevoren het oor
deel zal worden ingewonnen van de burge
meester, voorzover de actie de handhaving
van de openbare orde raakt.
Het amendement van prof. Oud, dat de
burgemeester ook een taak wilde toeken
nen bij de bevordering van een doelmatig
opsporingsbeleid, werd bij zitten en op
staan verworpen. Vóór het amendement
stemden V.V.D., A.R., C.H.U., C.P.N en
S.G.P., maar de P.v.d.A. en de K.V.P. waren
tegen.
Het amendement van de heer Calmeyer
(C.H.U.) om buiten twijfel te stellen dat
ook de marechaussee een politie-orgaan is,
v/elk amendement minister Samkalden
overbodig had genoemd, werd met 71 tegen
37 stemmen verworpen. Tegen stemden
P.v.d.A., K.V.P. en C.P.N. De overige amen
dementen met betrekking tot de mare
chaussee trok de heer Calmeyer in.
Met algemene stemmen heeft de Kamer
het wets-ontwerp aangenomen met nieuwe
bepalingen betreffende de loodsdienst voor
zeeschepen, hetgeen gepaard gaat met ver
hoging van de tarieven, die echter in de
nieuwe wet niet meer worden genoemd,
doch bij Koninklijk Besluit zullen worden
vastgesteld. Door de voorgenomen ver
hoging zal de totale opbrengst der loods
gelden met ongeveer 50 percent stijgen.
Zij zullen gelijk zijn aan die van België.
Vergeleken met de loodsgeldtarieven in de
andere landen blijven de Nederlandse en
Belgische tarieven na de verhoging echter
nog aan de lage kant.
De Kamer besloot de interpellatie van
mevrouw Fortanier-De Wit (V.V.D.) over
de lerarensalarissen, die zou worden ge
houden op 10 april, uit te stellen tot een
nader tijdstip, omdat in die week de minis
ter van Onderwijs aanwezig moet zijn in
de Eerste Kamer, waar dan de lerarensala
rissen ook wel aan de orde zullen komen
bij de behandeling van de begroting van
Onderwijs.
Tot 7 mei is de Tweede Kamer met Paas
vakantie gegaan.
(Van onze parlementaire redacteur)
De aanneming van de Politiewet bete
kende een succes voor de minister van
Justitie, prof. Samkalden. Hij toonde bij
zonder thuis te zijn in de stof en zijn amb-
genoot van Binnenlandse Zaken, minister
Struycken, zal ongetwijfeld de eerste zijn
om te erkennen, dat zijn buurman achter
de ministerstafel het leeuwenaandeel in
het bereikte succes had. Overigens komt
zeker ook lof voor het nu bereikte resul
taat toe aan de Commissie-Langemeyer,
die met haar rapport de grondslagen heeft
gelegd voor het thans in wetskleed gehulde
„compromis" tussen hen, die justitie en
politie dermate onafscheidelijk met elkaar
verbonden achten, dat zij hun hart aan
rijkspolitie verpand hebben, zoals prof.
Gerbrandy, en anderzijds degenen, die met
mr. Beernink daarvan niets, maar alles
van gemeentepolitie willen weten. Prof.
Gerbrandy was met prof. Oud zeer afkerig
van het voortbestaan van het politiebesluit
van 1945, waaraan nu een einde komt.
Maar, anders dan de aanvoerder van de
V.V.D., gaven bij hem toch nog de bezwa
ren. die hij tegen de ontworpen wettelijke
regeling koesterde, de doorslag om het ont
werp af te wijzen.
De belangrijkste gevechtsactie, die zich
vóór de beslissing nog op het parlemen
taire slagveld had ontwikkeld, was te wij
ten aan de vroegere luitenant-generaal
Calmeyer. Met soms wel wat heel grof ge
schut poogde hij alsnog een gunstige stel
ling voor de marechaussee te veroveren.
Het was hem namelijk een doorn in het
oog, dat deze in de politiewet geen plaats
heeft gekregen en daardoor niet meer de
politiële bevoegdheden van weleer heeft
behouden. Af en toen had het er veel van
alsof de heer Calmeyer meende zich tot
recruten inplaats van tot ministers te wen
den. Met het gevolg, dat zowel de voorzit
ter als later minister Samkalden hem lich
telijk op de vingers tikten. Overigens
stemden de P.v.d.A., de Communisten en
de K.V.P. uitgezonderd de twee oud
militairen, de heren Fens en Visch tegen
het amendement-Calmeyer ten behoeve
van opneming van de marechaussee in de
wet. Het werd dan ook met 71 tegen 37
stemmen verworpen.
Aan het eind van de gedachtenwisseling
over de vrij droge juridische stof kwam
er toch nog een beetje de poëzie. Mr. Van
Rijckevorsel (K.V.P.) wilde namelijk een
zijns inziens jux-idisch niet ter zake doen
de bepaling geschrapt zien. Deze houdt
in, dat de politie tot taak heeft in onder
geschiktheid aan het bevoegd gezag en in
overeenstemming met de geldende rechts
orde te zorgen voor de daadwerkelijke
handhaving van de rechtsorde alsook voor
het verlenen van hulp aan hen, die het
behoeven. Dat laatste behoox-de volgens de
K.V.P.-afgevaardigde niet üi de wet, want
juridisch betekende het niets. Minister
Samkalden deed echter een beroep op
de Kamer, toch ook „een stuk poëzie", zo
als hij het noemde, „in de wet te laten
staan. „Denk bijvoorbeeld aan de politie
agent, die iemand de straat helpt overste
ken!", zei de bewindsman. Bij zitten en op
staan bleek, dat de ovex'grote meerderheid
van de Kamer gevoel had voor deze
„poëzie".
