Mr. Luns pleit voor het behoud
van conventionele wapens
Nederlands antwoord op
Russische nota
Cats van Hamburg
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Afschuwelijk dilemma bij
uitsluitend kernwapens
HET WEER
Eerste NAVO-conferentie in Bonn:
Sovjetregering wijkt af van haar
eigen constateringen"
Het Grote Plan
VRIJDAG 3 MEI 1957
Geen wijziging
Kouder
Geen angst
Geen tweede Hongarije
Haven van Goedereede
ontoegankelijk
Sïüurman Cohen
CULTIVéE PARELS
Richards naar Jeruzalem in
plaats van naar Bonn
Senator McCarthy, 47 jaar
oud, overleden
Hij kreeg de bijnaam van
De heksenjager9
Het woord is aan
71e JAARGANG No 249
302e JAARGANG No 97
Grote Houtstraat 93, Haarlem. Tel. 15295
(6 lijnen) Directie, Redactie, Administratie.
Drukkerij Gr. Heiligland 10. Tel. 15295. Bij
kantoor Haarlem-N. Soendaplein, Tel. 12230.
Hoofdredacteur: Simon Koster
Adj. Hoofdredacteur: Jos L. Lodewijks
Haarlems Dagblad
Uitgave Grafische Bedrijven Damiate N.V.
Verschijnt dagelijks beh. op zon- en feestdagen.
Abonnement p. week 59 ct., p. kwartaal 7.65,
fr. p.p. 8.15. Losse nrs. 12 ct. Postgiro 273107.
Advertentietarieven op aanvraag verkrijgbaar.
Directie: P. W. Peereboom en A. D. Huijsman
BONN (ANP) „De betekenis van de kernwapens heeft zo'n relief gekregen
dat de indruk is ontstaan, dat de conventionele bewapening relatief van
minder gewicht is geworden. Deze gedachte is een waan. Kernwapens zijn
zonder twijfel van grote betekenis, maar gesteld, dat het uitbreken van een
oorlog eens niet zou zijn te verhinderen, dan zou men voor een afschuwelijk
dilemma komen te staan door het gemis aan voldoende conventionele wapenen
en de noodzaak ontstaan voor het gebruik van kernwapens in een situatie, die dit
gebruik niet zou veroorloven".
Deze verklaring heeft de voorzitter van de Nederlandse delegatie op de
NAVO-conferentie in Bonn, minister Luns, gistermiddag afgelegd.
Minister Luns was zijn rede begonnen met de bespreking van het rapport
van de politieke adviseurs van de NAVO over de ontwikkelingen in de politiek
van de Sovjet-Unie. Hij zei grote waardering voor het rapport te hebben. „Het
dient echter de eerste zorg te zijn, dat wij een voldoende kracht hebben op
gebouwd om een aanval van de Sovjet-Unie af te schrikken of zo nodig
terug te slaan", zo zei hij.
Minister Luns vervolgde zijn rede met
de verk'aring, dat er bepaald geen reden
is voldaan te zijn over hetgeen de NAVO
heeft in de vorm van een schild of af
schrikwekkende kracht. Hij herinnerde er
aa dat de NAVO-raad destijds overeen
stemming heeft bereikt over twee hoofd
kenmerken van de defensieve inspanning:
een effectieve vergeldingsmacht tegen
agressie alsmede voldoende conventionele
bewapening voor de verdediging van het
gebied van de NAVO-Ianden en wat zij
voorstaan bjj eventuele lokale acties van
de Sovjet-Unie of haar „satellieten". „Wan
neer wy ons daaraan houden", aldus mi
nister Luns, „dan is er geen twijfel aan
de vastberadenheid van de NAVO-landen.
Wjj willen "iet eerst veroverd en dan be
vrijd worden. Maar sinds deze richtlijnen
zijn aangenomen is er geen verbetering te
bespeuren. Wel zal men een verbetering
kunnen verwachten, maar voorshands
ly'kt het er op, dat wy achteruit gaan".
Mr. Lur.s zei na zijn uitspraak over de
kernwapens: „Wat zal de indruk zijn in
de landen, die uitsluitend conventionele
wapenen hebben en hoe zouden de rege
ringen van deze landen aan de bevolking
zoveel offers kunnen vragen als de indruk
bestaat, dat het alleen op kernwapens
aankomt?" „Ik wil geen overmatige onrust
wekken en ik stel geen nieuwe werkwijze
voor", zo zei hij. „Met de bestaande NAVO-
instellingen komen wij volkomen toe". Mr.
Luns zei slechts te willen betogen, dat bij
de bespreking van de Russische politiek
het vraagstuk van cle bewapening funda
menteel is voor het bondgenootschap en
elk lid daarvan.
De rede van mr. Luns, die in dezelfde
geest sprak als de Franse minister Pineau
en waarop ook de Westduitse minister Von
Brentano terugkwam, vond volgens con-
ferentieki-ingen bij vele gedelegeerden
grote instemming. Minister Luns was op de
eerste dag van de conferentie de negende
spreker.
Minister Dulles heeft in zijn eerste rede
het Amerikaanse standpunt inzake de
kwestie van de ontwapening nog eens uit
eengezet. Hij betoogde, dat de NAVO-lan
den, niet minder verlangend zijn het ge
vaar van een atoomoorlog te verminderen
dan de Sovjet-Unie. Dit mag echter niet
leiden tot verzwakking van de defensie der
vijftien landen op basis van Russische be
loften. De Sovjet-Unie zal moeten instem
men met een effectieve controle en inspec
tie op de vermindering van de bewapening
en pas daarna zal er in deze kwestie vor
dering kunnen worden gemaakt", zo zei
hij. Dulles bracht voorts een boodschap
over van president Eisenhower, die in
houdt, dat de Amerikaanse regering geen
enkele wijziging overweegt in de sterkte
van de Amerikaanse troepen, zoals vast
gesteld op de ministersconferentie van de
NAVO in Parijs van december.
ADVERTENTIE
BARTELJORISSTR HAARLEM TEL 13439
FERD BOISTR. 48 ADAM TEL /17t62
Vilfmantels in kleuren 59.50
^^^^^coccoocccoccocccr/y^ccccccccccccoccccccccrxccccco
VERWACHTING, medegedeeld door
het K.N.M.I. in De Bilt, geldig van
vrijdagavond tot zaterdagavond, op
gemaakt om 11.15 uur:
Tamelijk veel bewolking met
plaatselijk wat lichte regen.
Overwegend matige wind tussen
west en noord, kouder.
Volledige weerrapporten op pagina twee
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWINTIG PAGINA'S
De Britse minister van Buitenlandse Za
ken, Selwyn Lloyd, verklaarde, dat het
aanzien ten aanzien van de internationale
toestand geen tijd voor optimisme is: de
Russische militaire macht groeit nog steeds
en ondanks moeilijkheden gaat ook de eco
nomische groei van de Sovjet-Unie gesta
dig voort. Hij drong aan op nauwe aaneen
sluiting van de NA\ O-landen en zei, dat
gebleken is, dat de NAVO als afschrikking
tegen agressie heeft voldaan. Een waar
schuwend woord liet minister Selwyn
Lloyd ook horen tegen de Russische poli
tiek om nationalistischs gevoelens in Afri
ka en Azië uit te buiten. Deze politiek
wordt voortgezet en moet nauwkeurig wor
den gadegeslagen, zo zei hij, er aan toevoe
gende, dat deze politiek in het Verre Oos
ten geen verder succes heeft geboekt.
De Italiaanse minister van Buitenlandse
Zaken, Martino, wees op de tegenstrijdig
heid tusen de Russische waarschuwingen
voor een atoomoorlog en de proeven, die
de Sovjet-Unie zelf met kernwapens neemt
De Deense staatssecretaris Christiansen,
die minister-president Hansen vervangt,
verklaarde, dat de Russische waarschu
wing een averechtse uitwerking heeft ge
had: inplaats van het Deense volk angst
aan te jagen is het als gevolg van de brief
van Boelganin zich meer bewust geworden
van het belang van atoomwapens. De
Griekse minister van Buitenlandse Zaken.
Averof, deelde mede. dat de Russische am
bassadeur in Athene een scherpe waar
schuwing had laten horen tegen het ves
tigen van bases voor atoomwapens op
Grieks grondgebied. De Russische bedrei
gingen waren echter van de hand gewezen
als een inmenging in Griekse binnenland
se aangelegenheden.
Over Cyprus verklaarde de Griekse mi
nister, dat hij niets had toe te voegen aan
het afwijzende antwoord, dat zijn regering
destijds heeft gegeven aan de secretaris-
genex*aal van de NAVO op diens aanbod
voor het verlenen van goede diensten in
deze kwestie.
Ook minister Pineau pleitte in zijn rede
voor een evenwicht tussen de conventione
le en atoomwapens voor de NAVO-strijd-
krachten. Hij verklaa de, dat de NAVO-
landen gezamenlijk dienen te streven naar
een modernisering van organisatie en be
wapening van de strijdkrachten. Voorts
uitte hij de vrees, dat de sub-commissie
van de UNO. die in Londen de ontwape
ning bespreekt, niet voldoende rekening
houdt met de veiligheid van Europa. Bo
vendien zei hij het noodzakelijk te achten,
dat daar niet alleen een overeenkomst
voor ontwapening van kernwapens, maar
ook van conventionele wapens wordt be
sproken.
De Westduitse minister Von Brentano,
betoogde naar aanleiding van de Duitse
hereniging, dat weliswaar de wens naar
vrijheid in Oost-Duitsland levendig moet
worden gehouden, maar dat dit niet zal
mogen leiden tot een tweede Hongarije.
Ook oefende hij critiek op het Britse be
sluit troepen uit West-Duitsland terug te
trekken.
Vanochtend beginnen de geheime
besprekingen over de Duitse hereniging.
Gevolgen van het Delta-plan: de haven
van Goedereede is door de aarden wal,
welke het begin vormt van de grote
dam dwars door het Haringvliet, on
toegankelijk geworden voor vissers
scheepjes. Een kleine vloot van vissers
schepen gemeerd voor de ingang van
de haven van Goedereede. Op de voor
grond de dam, welke de haven afsluit.
99
DE NEDERLANDSE REGERING HEEFT geantwoord op de verklaring van het
Sovjet-Russische ministerie van Buitenlandse Zaken van 16 maart over de Europese
economische gemeenschap en Euratoom. In een aan de Russische ambassadeur te
Den Haag overhandigde verklaring zegt de Nederlandse regering, dat objectieve
beschouwing van de Europese verdragen niet zou nalaten iedere verkeerde indruk
bij de Sovjet-regering weg te nemen, „tenzij haar politiek geen ander doel beoogt
dan iedere poging tot samenwerking en versterking van het westen in de ogen van
de Europese publieke opinie in discrediet te brengen". Na te hebben geconstateerd,
dat de Russische politiek een waterdichte scheiding in Europa wil optrekken en
iedere poging tot reorganisatie van het westen wil verlammen, verklaart de Neder
landse regering zich onvoorwaardelijk voorstander van het spoedig in werking
treden der nieuwe verdragen. Dit neemt evenwel niet weg dat zij de wil blijft
koesteren positief mee te werken aan waarachtige voorstellen tot nauwere samen
werking op bredere basis.
Gezicht op het ruime stationsplein en
het nieuwe Centraal Station te Rotter
dam, dat thans vrijwel gereed is.
In het Nederlandse antwoord wordt on
der meer gezegd, dat de Sovjetregering in
het begin van haar nota verklaart, dat zij
haar goedkeuring hecht aan de algemene
ontwikkeling van de internationale econo
mische samenwerking.
Helaas wijkt zij van haar eigen consta
teringen af door zonder reden te beweren
dat de plannen tot het in het leven roepen
van de gemeenschappelijke markt en van
Euratom slechts werktuigen van verdeling
en agressie zouden zijn.
De Nederlandse regeriïig merkt op dat
het tot stand komen van deze verdragen
juist van het grootste belang voor het wel
zijn van Europa en het tot stand komen
van haar economische en politieke eenheid
is. Deze verdragen leggen nieuwe grond
slagen en openen nieuwe mogelijkheden
voor een voortdurende ontwikkeling van
de welvaart van Europa.
In antwoord op de opmerking dat de
oprichting van Euratoom zou leiden tot
het opheffen van alle beperkingen op de
productie van atoomwapenen in West-
Duitsland, zegt de Nederlandse regering,
dat de Duitse Bondserepubliek zich in de
Parijse accoorden heeft verbonden, geen
atoomwapens op haar grondgebied te pro
duceren.
De aantijging, volgens welke Eui'atoom
een samenwerking met militaire doelein
den zou beogen, noemt zij ongegrond.
De Sovjet-nota stelt het voor als zouden
de Europese economische gemeenschap en
de Europese gemeenschap voor atoom
energie, de verdeeldheid van Europa ver
groten. De Nederlandse regering merkt op,
dat de werkelijke redenen van deze ver
deeldheid en van de spanning in Europa
niet aan de door de westelijke landen ge
voerde politiek ten laste kan worden ge
legd.
Zij zegt verder dat de betreurenswaardi
ge houding van de Sovjet-Unie door haar
weigering, in te gaan op de aanbiedingen
tot de wederopbouw van Europa door mid
del van gemeenschappelijke samenwerking
en hulpverlening iedere poging om te ko
men tot een economische integratie van
geheel Europa, heeft doen mislukken.
De Sovjet-politiek van na de oorlog heeft
vooral twee doelstellingen nagestreefd: het
aanbrengen van een bijna waterdichte
scheiding tussen de Europese landen onder
communistische overheersing van de ene,
en de vrije landen van West-Europa aan
de andere kant. Het tweede doel is iedere
poging van het westen tot wederopbouw en
tot reorganisatie te verlammen. Tegenover
deze houding bleef de landen van het vrije
Europa geen ander keuze dan hun krachts
inspanning te concentreren op de reoi'gani-
satie en de wederopbouw van hun eigen
economie en deze aan te passen aan
nieuwe omstandigheden. Dit werk heeft
op geen .nkele wijze ten doel het verdiepen
van de kloof, wélke de Russische politiek
op kunstmatige wijze in Europa heeft ge
schapen.
Als onvoorwaardelijk voorstander van
het spoedig en volledig in werking treden
der beide Europese verdragen, wil de Ne
derlandse regering onderstrepen dat deze
in haar ogen slechts een stap vormen op
de weg van de Europese integratie. Zij zal
zich van dit doel niet laten afbrengen door
vage plannen, welke geen enkele garantie
tot verwezenlijking op korte termijn bie
den, of door bedekte dreigementen van
nucleaire „replieken", welke zulk een
schrille tegenstelling vormen met de vre
delievende verklaring van de Sovjet-rege
ring.
ADVERTENTIE
JUWELIERS - HORLOGERS
HOUTPLEIN 15 - HAARLEM
ATHENE/WASIIINGTON (Reuter/AFP)
James Richards, president Eisenhowers
afgezant in het Nabije Oosten, wordt van
daag uit Athene in Jeruzalem verwacht
voor een bezoek van een dag. In Washing
ton is meegedeeld, dat Richards niet naar
Jordanië, Egypte en Syrië zal gaan.
In Athene is bekendgemaakt, dat Grie
kenland zich bereid heeft verklaard tot
samenwerking bij de toepassing van het
plan-Eisenhower voor het Nabije Oosten.
Richards, die vier dagen besprekingen
heeft gevoerd met de Griekse regering,
heeft zijn voorgenomen bezoek aan Bonn,
waar hij minister Dulles zou ontmoeten,
op instructie van president Eisenhower af
gezegd. Voor zijn terugkeer naar Washing
ton, op 8 mei, zal Richards waarschijnlijk
ook Tunesië en Marokko bezoeken.
President Eisenhower heeft Richards be
richt dat hij „zo gauw als doenlijk is" naar
Washington terug moet keren om met de
president beprekingen te voeren over de
voorbereiding van het nieuwe programma
voor wederzijdse bijstand, aldus heeft het
Amerikaanse departement van Buiten
landse Zaken bekendgemaakt.
WASHINGTON (Reuter) De Republi
keinse Amerikaanse senator Joseph R. Mc
Carthy, die zich de bijnaam de „heksen
jager" verwierf, is donderdag op 47-jarige
leeftijd in het Bethesda-hospitaal van de
Amerikaanse marine aan een acute lever
aandoening overleden, voorzien van de
Sacramenten van de rooms-katholieke
kerk. In de afgelopen jaren is McCarthy
verscheidene malen ziek geweest. Hij
heeft ondermeer geleden aan voorhoofds
holteontsteking. Bovendien ondervond hij
hinder van een oude wond aan de knie,
die hy als marine-officier in de tweede
wereldoorlog in de Stille Oceaan had op
gelopen.
Senator McCarthy, die sinds 1946 de
staat Wisconsin vertegenwoordigde, was
één van de meest omstreden figuren uit
het Amerikaanse polieke leven van na de
oorlog. Als voorzitter van de commissie
van de Senaat voor onderzoek werd hij
bekend als een heftig bestrijder van alles
wat met het communisme te maken heeft.
Zijn methoden van onderzoek naar de
loyaliteit van personen in en buiten de
regering deden een nieuw woord ontstaan,
namelijk „McCarthyism".
Zijn methoden van onderzoek hebben
vooral in 1954 in de belangstelling gestaan,
toen hij in conflict kwam met het leger.
Na langdurige verhoren die via de televisie
werden uitgezonden, werd McCarthy voor
de Senaat gedaagd, waar zijn collega's hem
berispten wegens zijn houding bij het on
derzoek.
Hij was één van de jongste senatoren
toen hij in 1950 de aandacht trok door zijn
verklaring, dat er 57 communisten werk
zaam weren in het Amerikaanse departe
ment van Buitenlandse Zaken. Daarna viel
de senator steeds meer de regering van
president Truman en het beleid van het
ministerie van Buitenlandse Zaken onder
minister Acheson aan.
McCarthy is de leider geweest van een
deel van de rechtervleugel van de Repu
blikeinse partij. Hij speelde een belang
rijke rol bij de Congresverkiezingen in
1950. Hij kwam later, toen president Eisen
hower aan de macht was gekomen, dikwijls
met diens regering in conflict over zijn
jacht op communisten die een functie zou
den hebben op regeringsbureaus en in de
strijdkrachten. Men heeft Eisenhower her
haaldelijk gecritiseerd, omdat hij geen
einde maakte aan de activiteit van de sena
tor. De president nam in het openbaar een
volledig stilzwijgen over McCarthy in acht,
maar volgens een recente levensbeschrij
ving van de Amerikaanse president zou hij
zich minder vleiend over de senator heb
ben uitgelaten.
In de laatste twee en een half jaar had
McCarthy nog wel zijn zetel in de Senaat,
maar hij had geen grote invloed meer. Hij
verhief altijd nog zijn stem als hij meende,
dat de communisten in een regeringsbureau
waren binnengedrongen, maar aan zijn
woorden werd in de Amerikaanse pers niet
veel aandacht meer besteed. Bij de ver
kiezingen in 1952 behield hij zijn zetel.
Senator Joseph R. McCarthy
President Eisenhower heeft uiting ge
geven aan zijn diepe medeleven met me
vrouw McCarthy in het smartelijke per
soonlijke verlies, dat zij heeft geleden en
een persoonlijk telegram aan mevrouw
McCai-thy gezonden. Ex-president Truman
verklaarde „Ik heb met diep leedwezen
van het overlijdensbericht van senator
McCarthy kennis genomen".
Hulde
LONDEN (UP) Alleen in Spanje wordt
McCarthy gehuldigd. Hij had talloze vijan
den ook binnen zijn eigen partij en zijn
handelwijzen werden door de Senaat ge
censureerd, aldus het Madrileense monar-
chistisch-gezinde blad „ABC". Het blad
van generaal Franco's Falange „Arriba"
erkent de uitersten in McCarthy's ziens
wijzen, maar, aldus dit blad, McCarthy zal
de geschiedenis in gaan als- een hard
vechter. De rooms-katholieke „Ya" schrijft
dat McCarthy de laatste tijd vreedzaam en
kalm was geworden maar dat hij steeds
bleef vasthouden aan zijn denkbeelden
omtrent het gevaar van rode infiltratie'in
de Verenigde Staten.
ADVERTENTIE
FRANS HALSSTRAAT 23 - TEL. 16566
DAMES KAPSALON
LANOWAVE
speciaal voor moeilijk haar.
SCHOONHEIDSSALON
gezichtsmassage - lichaamsmassage
pedicure - afdoende gezichtsontharing
gratis huiddiagnose
Henry Ward Beecher:
De krant is een eindeloze roman.
Men kan niet anders dan waardering
hebben voor het feit, dat de Engelse re
gering door het lanceren van haar plan tot
hergroepering van de Europese instellingen
een knuppel in het hoenderhok der Straats-
burgse „Europeanen" heeft geworpen. Want
daardoor is een kwestie, die al lang rijp
was voor grondige discussie, aan 't rollen
gebracht en is er een kans ontstaan dat die
discussie op haar beurt tot actie zal leiden.
De kwestie, waar het om gaat, is die van
de veelheid en ongelijkvormigheid van de
instellingen der Europese integratie, in
stellingen van verschillend karakter en
verschillende bevoegdheden maar die toch
herhaaldelijk op eikaars terrein opereren
en waarin bovendien vaak dezelfde per
soonlijkheden zitting hebben. De Britse
afgevaardigde Sir Robert Boothy heeft die
situatie gisteren, in een rede voor het par
lement van de Raad van Europa, onhoud
baar genoemd en erop gewezen dat de pu
blieke opinie er hopeloos door in de war
raakt. Sir Robert, die nooit om originele
formuleringen verlegen zit, merkte op dat
„de Europese ministers spelen op een soort
draaitoneel met steeds wisselend decor,
maar zonder ooit de eerste acte te vol
tooien."
Tegen het Britse argument, dat er meer
lijn en meer eenheid in het totaal der orga
nisaties voor Europese samenwerking moet
worden gebracht (hetgeen niet alleen de
overzichtelijkheid maar vooral ook de doel
matigheid en de produktiviteit ten goede
zal komen), valt dan ook weinig in te bren
gen. Maar dit wil niet zeggen, dat men het
ook eens moet zijn met de oplossing, die de
Engelse minister van Buitenlandse Zaken
heeft voorgesteld en waaraan hij de naam
„the Grand Deseign" („Het Grote Plan")
heeft gegeven, daarmee bewust toespelend
op het „Grand Dessein" waarmee Frankrijk
in de zeventiende eeuw West-Europa
hoopte te verenigen.
Het hoofdbezwaar, dat men tegen het
plan van Selwyn Lloyd moet maken, is dat
het „echt Engels" is in die zin, dat het erop
aanstuurt, die Europese assemblées welke
concrete bevoegdheden hebben of krijgen
(die van de Kolen- en Staal-Gemeenschap,
Euratoom en de Gemeenschappelijke
Markt), en waaraan Engeland zelf niet
deelneemt, een ondergeschikte positie te
geven en de belangrijkheid van de niet-
supranationale maar inter-gouvernemen-
tele organisaties, zoals de NAVO, de O.E.E.
S. en de Europese organisatie op verkeers
gebied, in relatieve zin te vergroten.
Dat dit plan niet alleen maar organisa
torische, doch vooral politieke bedoelingen
heeft, is duidelijk. Het is een poging tot
verlegging van het zwaartepunt in de Euro
pese samenwerking naar de NAVO, dus
naar een niet zuiver Europese maar Atlan
tische organisatie, waarin de Verenigde
Staten en Canada belangrijke rollen (en de
eerste zelfs d e belangrijkste rol) vervullen.
Dit zou onvermijdelijk neerkomen op een
verzwakking van het Europese integratie-
streven als zodanig, want dit streven zou
dan geheel en al geïdentificeerd worden
met de Atlantische samenwerking en het
zelfstandige bestaansrecht ervan zou wor
den ondermijnd. De Atlantische samenwer
king nu is ongetwijfeld een hoogst belang
rijk element in de huidige politieke wereld
constellatie, maar het is een samenwerking
die op een heel ander vlak ligt dan de
samenwerking der West-Europese landen
welke op veel meer dan een bondgenoot
schap, namelijk op uiteindelijke eenwor
ding is gericht. Engeland voelt niets voor die
eenwording (hoewel Churchill een kort
ogenblik een van haar vurigste pleitbezor
gers is geweest!); het wil er niet slechts
zelf niet aan meedoen, maar wil liefst ook
dat er in 't geheel niets van komt, omdat
het anders - zoals nu reeds blijkt - wellicht
in een dwangpositie zou komen, waardoor
het er zich tenslotte niet meer buiten zou
kunnen houden.
Van Engels standpunt bezien is het dus
volkomen begrijpelijk dat Selwyn Lloyd
streeft naar een organisatievorm voor
West-Europa, waarbij het supra-nationale
element in een hoek wordt gedrongen, het
voornaamste parlementaire orgaan slechts
een consultatieve functie zou krijgen en
het Atlantische bondgenootschap de spil
zou vormen waaromheen het geheel zou
moeten draaien.
Maar voor continentaal West-Europa is
deze constructie onaanvaardbaar, omdat de
hele opbouw der West-Europese eenheid
daardoor ernstig in gevaar zou worden
gebracht. Men kan die eenheid alleen be
vorderen door de positie van de supra
nationale gemeenschappen te versterken
(intern door geleidelijke vergroting der be
voegdheden, extern door uitbreiding met
andere landen waar dat maar mogelijk is)
en niet door te streven naar een nog meer
„consultatief" karakter van de samenwer
king. Niet met consultatieve, maar alleen
met executieve bevoegdheden kan iets
concreets tot stand worden gebracht.
Simon Koster