Liefde van vier kolonels geldt
de „andere eilanden"
Fokkers „F-27" heeft goede
kans om DC-3 op te volgen
Indonesië in de kentering (IV)
S
Proces om de schat van Dongo
tegen Italiaanse partisanen
Zij willen geen afscheiding, maar
afschaffing van Java's hegemonie
Regionale maatschappijen in Amerika
hebben er reeds tientallen besteld
Mussolini en zijn gevolg werden op de
vlucht van miljoenen beroofd
Bus, tram en pont in
Amsterdam duurder
Handelsovereenkomst
tussen Beneluxlanden en
Zwitserland geparafeerd
Nederlandse dollarlening
van 1947 afgelost
Schadevergoedingen aan
„weggesaneerde" zaken
A msterdam wil vijf jaar
huur vergoeden
Pottenbakkerij in Utrecht
uitgebrand
Dichter J. C. Bloem
volgende week zeventig
VKIJ DAG 3 MEI 195 7
ADVERTENTIE
(Van onze reisredacteur)
PADANG „Stel dat de stadscom-
nandant van Leeuwarden zegt, dat hij
•enoeg heeft van het Hollandse centra-
Line, dat nalaat de haven van Har-
''i risen te moderniseren, dat hij de terug
keer eist van Gerbrandy en dat hij
'crhalve niet alleen de macht van
Friesland aan zich trekt en de „Stryd-
boun Fryslan Fry" onder de wapens
.oept, maar tevens de uitvoer van Friese
koffiemelk in eigen hand neemt om met
de daarmee gewonnen deviezen het
Friese wegennet te verbeteren. Wat zou
den jullie daarvan zeggen?"
Mijn Indonesische vriend, een Javaan
en verklaard tegenstander van de auto
nomistische acties in Indonesië's buiten
ewesten, vond dat hij met zijn vergelij-
ing de Simbolons, Husseins en Su-
muals in het hoekje had gezet, waar zij
zijns inziens thuis hoorden, dat van pro
vinciaalse querulanten, plaatselijke po
tentaatjes en verpolitiekte, illoyale mili
tairen.
Het was ook een aardige vergelijking,
maar hij ging mank, omdat deze jonge Ja
vaan dezelfde fout maakte, die zoveel Ne
derlanders nog dag-in, dag-uit op ander
gebied maken: het vergelijken van Neder
landse toestanden met Indonesische,- van
dingen die onvergelijkbaar zijn. Een cen
tralistisch gezag in een klein, compact
land met een volgroeide democratie is iets
heel anders dan dat over een eilandenrijk
van vijfduizend kilometer lengte met ge
brekkige verbindingen en een ongelijk
soortige bevolking, dat in zijn jonge be
staan noch economisch noch politiek reeds
een evenwicht heeft bereikt en op ieder
gebied nog steeds naar eigen vormen, naar
eigen traditie tast. Tegen die achtergrond
moet men de in Indonesië en in het bui
tenland nog met zoveel misverstanden
omhangen acties en figuren van „de jonge
kolonels",- van Simbolon, Hussein, Sumual
en Barlian zien.
Lelijk woord
Misverstanden in Nederland: voor het
geval er werkelijk nog mensen mochten
zijn die jn de actie van deze officieren een
haast postuum pro-Nederlands symptoom
zien, 7.ij vermeld, dat juist zij de aanvoer
ders van de T.N.I.-troepen waren in de
strijd tegen de Nederlanders, dat een Ah
med Hussein in die tijd de bijnaam „de
tijger van Kurandji" verwierf. Op hun
best zijn deze militairen, die de strijd zelf
voerden, minder anti-buitenlands dan de
vele politici, die hun niet-actieve deel
neming Ihans compenseren door een op de
sphs gedreven destructief nationalisme.
Van gebrek aan begrip getuigen ook die
Nederlanders, die nu zeggen dat. wij toch
maar gelijk hadden toen wij de federale
aaisvorm in Indonesië introduceerden en
'at zulks door het middelpuntvliedend
s.„reven in de buitengewesten van thans
iuidelijk wordt bewezen. Natuurlijk had
den wij gelijk, alleen, het feit dat juist wij
het introduceerden heeft in Indonesië
„federalisme" tot een uiterst lelijk woord
gemaakt. Een van de kolonels zei mij
glimlachend: „Van Mooks historische fout
is geweest, dat hij niet de eenheidsstaat
heeft opgelegd. Dan zouden wij nu al lang
een federaal Indonesië hebben gehad".
Misverstanden in Indonesië, althans op
Java, heersen er omtrent de kolonels ook
ruimschoots. Men zegt dat zij afscheiding
willen, Indonesië uit elkaar willen doen
vallen door de republiek Sumatra of Zuid-
Celebes te proclameren. Dat is bepaald
niet waar. Zij zijn doorgaans oprechte In
donesische patriotten, die voor een vrij
Indonesië en niet voor een vrij Makassar
of een onafhankelijk Palembang hebben
buitenlands imperialistisch kapitaal en dat
zij ten profijte van zichzelf en die kleine
groepen een actie voeren die de kiemen
van een Indonesische burgeroorlog in zich
draagt. Ook dat is onwaar. Ten eerste leg
gen zij een uiterste behoedzaamheid aan
de dag. Barlians houding jegens de „on
wettige" rebellie, die Djakarta in Palem
bang tegen hem op touw zette, bewijst dat
zij alles zullen doen om een noodlottig
conflict of zelfs maar plaatselijke uit
barstingen van een latent anti-Ja vanisme
te voorkomen. Het is niet onmogelijk dat
er in de buitengewesten kleine groepen
zijn, die van hun actie profiteren door een
winstgevende smokkelhandel of die ge
loven, dat steun nu hun straks een voor
delige positie op zal leveren. Maar het
staat als een paal boven water dat de grote
massa van de bevolking in de buitenge
westen achter de Simbolons, de Husseins
en de Si muals staat en dat hun actie uit
de ontevredenheid van die bevolking is
geboren. Men hoeft de Zuid-Sumatranen
niet te vertellen, dat Zuid-Sumatra, dat
voor Indonesië jaarlijks zes miljard roe-
piah aan deviezen inbrengt, er slechts 350
miljoen roepiah daarvan terugzag. Zij za
gen het aan hun wegen, die in verval
raakten omdat er niets aan werd gedaan.
Zij zagen dat er geen scholen, geen brug
gen, geen poliklinieken, geen nieuwe irri-
gatiewerken werden gebouwd. Men hoeft
de bevolking van de andere eilanden niet
te vertellen, dat Java's bevolking van 50
miljoen jaarlijks met één en een kwart
miljoen toeneemt, zij vrezen Javaanse
transmigratie op grote schaal..en., zien in^
een' cëritralistisch gezag een geza'g "tfSif
Java, politiek immer een meerderheid,
economisch altijd terend op de buitenge
westen. Wanneer in die politieke leiding
dan nog de communisten worden binnen
gehaald, dan zeggen de in meerderheid
zeer gelovig-islamitische buitengewesten:
„nee".
Eén eis: Hatta
Uit deze omstandigheden zijn de eisen
geboren, die nu aan Djakarta namens de
buitengewesten worden gesteld door de
„kolonels". In dit artikel heb ik voor
namelijk omschreven wat zij niet zijn.
Voordat ik in een volgend artikel zal be
schrijven hoe zij te werk gaan, som ik in
het kort de eisen op, die zij thans stellen:
1. Politieke autonomie, belichaamd in
decentralisatie en een twee kamerstelsel
voor Indonesië met een senaat naar
Amerikaans model met afvaardiging op
regionale basis, zodat de buitengewesten
niet voortdurend door de Javaanse meer
derheid opzij zullen worden gedrukt.
2. Economische autonomie, waarbij een
bepaald percentage van de inkomsten van
ieder gebied in dat gebied zelf zal wor
den geïnvesteerd. Men eist thans 70 per
cent, hetgeen overigens eerder een tac
tische dan een werkelijk verwezenlijkbare
eis is.
3. Het dichtslaan van de door president
Sukarno geopende deur voor de neus der
C°Deze eisen1 vertegenwoordigen het „offi- Ta bfte™d vo°r financiering
ciële" standpunt van de buitengewesten. van het Nederlandse oorlogsherstel.
Foto links:
Luitenant-kolonel Hendrik Nico „Ven
tje" Sumual: eens persoonlijk protégé
van Sukarno, thans eerste man van het
naar autonomie strevend bestuur van
oost-Indonesië, een onmetelijk eilan
denrijk met 12 miljoen mensen.
Foto rechts:
Kolonel Maludin Simbolon: afgezet als
commandant van Noord-Sumatra nadat
zijn „coup" was blijven steken, noch
tans de senior en belangrijkste der
„opstandige" kolonels. Hij woont nu
in Padang aan deSukarnoweg.
Men kan ze vervangen door een alles
overkoepelende eis: een regering onder
Mohammed Hatta in wie alle verlangens i
van de buitengewesten zijn belichaamd.
de enige, die hun onbeperkt vertrouwen
geniet. Sukarno kan hun de hemel be
loven, zij zouden vermoedelijk weigeren.
Hatta hoeft zich aan niets te binden en
zij zouden hem volgen. Maar Hatta zal
slechts terugkeren, wanneer Sukarno gaat
of zich terugtrekt binnen de nauwe gren
zen van een onpolitiek presidentschap. Zo
ligt het voorbestaan van Indonesië's een
heid in de handen van de man, die haar
in een eenheidsstaat probeerde af te
dwingen.
Goedkoop „werkvervoer"
Alle weekkaarten worden „opgeruimd"
en daarvoor in de plaats komt een week
kaart, weer met ongelimiteerde overstap-
bevoegdheid en voor een onbeperkt aantal
ritten, met geldigheid 's ochtends vóór
negen uur en 's middags van 16.30 tot 18.30
uur (zaterdags 11.30 tot 14 uur) tegen de
prijs van 1.25.
B. en W. hebben deze goedkope kaart
ingesteld om voor het woon-werkverkeer
het gebruik van tram en bus te stimuleren
om de openbare weg zoveel mogelijk te
ontlasten van andere verkeersmiddelen.
Een nieuwe kaart is voorts nog een vast
recht kaart voor een maand ad twee gul
den.
Voor de ponten worden nieuwe tarieven
ingevoerd van een gulden voor een motor
voertuig en twee gulden voor een auto met
aanhangwagen. Ook worden abonnementen
van vier gulden per kwartaal of vijftien
gulden per jaar beschikbaar gesteld.
Zwitserland enerzijds en de Benelux
landen anderzijds hebben een overeen
komst gesloten betreffende het handelsver
keer tussen beide partijen. Na goedkeuring
door de deelnemende landen zal de te Bern
geparafeerde overeenkomst worden onder
tekend. De besprekingen hadden hoofd
zakelijk betrekking op de vraagstukken,
die voortvloeiden uit de gemeenschappe
lijke politiek van België, Nederland en
Luxemburg ten aanzien van het handels
verkeer met Zwitserland. De gemeenschap
pelijke delegatie van de Beneluxlanden
stond onder leiding van de heer Van Oor
schot van het Nederlandse ministerie van
Economische Zaken.
Luitenant-kolonel
Ahmed Hussein:
commandant van
"Midden-Sumatra,
polwerk van de is-
lamietische Masju-
mi-parlij, gebied
dat achter hern
een gesloten frqnt
vormt tegen de
centrale regering.
Op het vaandel
staat de Ban-
teng", de buffel
stier, die Sumatra's
symbool is.
De eerste lening, die Nederland sinds
1924 in het buitenland heeft uitgeschreven,
de 3 3/4 pet. tienjarige Nederlandse obli
gatielening van 20 miljoen dollar, is op 1
mei 1957 geheel afgelost. De laatste aflos
singstermijn beliep een bedrag van 8 mil
joen dollar.
De lening werd in mei 1947 door bemid
deling van een aantal Amerikaanse emit-
tenten onder leiding van het bankierskan
toor Kuhn, Loeb en Co. uitgegeven. De op-
De Amsterdamse raad heeft donderdag
uitvoerig gesproken over een nieuwe al
gemene gedragslijn, ter schadeloosstelling
van huurders van bedrijfspanden die door
saneringen uit hun gebouwen verdreven
v/orden. Tot nu toe werd daartoe de we-
deropbouwwet 1950 gehanteerd, waarbij
een schadevergoeding van twee jaar huur
mogelijk was. Naar aanleiding van pro
testen uit de betrokken kringen (onder
meer van 220 gedupeerden uit de Weesper-
straat die binnenkort plaats moeten ma
ken voor een toegangsweg naar de IJ-
tunnel), hebben B. en W. een „richtlijnen
commissie" ingesteld, die nu voorgesteld
heeft, boven de bedoelde twee jaar huur
een bedrag van maximaal drie jaar huur
extra te verlenen, als aanvullende bijdrage
in de verplaatsingskosten. B. en W. hebben
dit advies overgenomen. Algemeen was de
raad van oordeel dat de nieuwe maat
regelen uitgaan boven de lokale belangen.
Een verbeterde rijksregeling zal beslist
niet minder tegemoetkoming mogen geven
als Amsterdam nu van plan is. De hoop
werd uitgesproken dat ook de lands
regering spoedig met algemene verhoogde
normen zal komen. De raad vond dat het
maximum van vijf jaar huur niet als pla
fond maar als uitgangspunt zou fungeren.
De werkelijke verplaatsingskosten moes
ten naar de mening van de meerderheid
vergoed worden.
Wethouder Van 't Huil (P.v.d.A.)
kon op de wensen tot integrale vergoeding
niet ingaan. Hij beloofde, de nieuwe rege
ling niet schriel te zullen^gebruiken.
In augustus zal een aanvang worden ge
maakt met de sanering van de eerste blok
ken in de Weesper- en de Jodenbreestraat.
De raad zet het debat over twee weken
voort.
Een pottenbakkerij in de S'trosteeg te
Utrecht is vanmorgen vroeg door brand
geheel verwoest. De eigenaar, de heer P.
Mooij, die op de zolder van het drie ver
diepingen hoge huis sliep, werd omstreeks
halfzes wakker door geknetter. Hij kon
toen niet meer langs de trap naar beneden
en klom op het dak. Zijn hulpgeroep werd
door buren gehoord, die de brandweer
waarschuwden. Deze haalde de heer Mooij
met een ladder van het dak.
NEW YORK (UP) Het begint er
steeds meer op te lijken dat de in Neder
land ontworpen Fokker F-27 „Friendship"
zal blijken de opvolger te zijn van dat oude
werkpaard in de lucht, de DC-3, op welks
opvolger reeds zo lang gewacht wordt,
Het tijdschrift Newsweek heeft bij de
gevochten. Zij stellen daarentegen dat een Fairchild Airplane Corporation, die in haar
geforceerd centralisme de eenheid in ge
vaar brengt, dat door bureaucratie, cor
ruptie, bevoordeling van Java en gebrek
aan een competent regeringsapparaat de
problemen van de buitengewesten schan
delijk worden verwaarloosd en dat die
problemen nog slechts kunnen worden op
gelost door groter plaatselijke vrijheid
van handelen en beschikbaarstelling van
de noodzakelijke gelden daarvoor. Mocht
men aankomen met het argument, dat
militairen zich niet met de politiek mogen
bemoeien, dan antwoorden zij dat een
constitutioneel president dat ook niet mag
doen! En inderdaad: dit argument en alle
andere omtrent een parlementaire demo
cratie in Indonesië zijn momenteel van
louter akademische aard, nu hetgeen men
uiterst vriendelijk „staatsnoodrecht"
noemt, dagelijks iedere constitutioneel-
c'emocratische procedure doorkruist.
Representatief
Er is tenslotte de beschuldiging, dat zij
niet werkelijk de bevolking van de bui
tengewesten achter zich hebben, dat zij
slechts worden gesteund door kleine Reac
tionaire groepen en uiteraard door het
fabriek te Iïagerstown in Maryland het Ne
derlandse vliegtuig in licentie bouwt ver
nomen, dat de „Friendship" het vliegtuig
lijkt, dat zulk een staaltje kan leren.
Nog 6.000 DC-3's beter bekend als
Dakota's zijn .in bedrijf, verspreid over de
wereld. Zij vormen de helft van het totaal,
dat sedert 1935 door de Douglas Aircraft
Corporation gebouwd is. Newsweek zegt,
dat deze stoere vliegtuigen nog steeds voor
150 luchtvaartmaatschappijen in 70 lan
den vliegen. Hetgeen meer is dan enig an
der vliegtuig bij de gezamenlijke lucht-
vaai-tmaatschappijen presteert.
„Newsweek" zegt dat alleen een kip die
gouden eieren legt een mooiere commer
ciële droom is dan het bezit van een opvol
ger voor de onvervaarde DC-3. Bij de Fair
child Engine and Airplane Corporation
wrijft men zich in de handen, want men
gelooft met de Fokker Friendship de goede
greep te hebben gedaan. Fairchild heeft op
het ogenblik bestellingen en aanbetaling
voor 54 van deze Nederlandse vliegtuigen
en contracten voor nóg 6. Van dit totaal
zijn slechts 15 verkocht voor ander ge
bruik dan op lijndiensten. De rest gaat naar
de locale luchtlijnen, die thans in hoofd
zaak DC-3's gebruiken. Daartoe behoren
Mackey Airlines in Florida, vliegend op
de Bahama-eilanden en Cuba; West Coast
Airlines, vliegend in Oregon, Washington
en Idaho; de Bonanza Airline in Califor-
nië, Nevada en Arizona; de Piedmont Air
line in North Carolina en Virginia, de Que-
becaure in Canada, de Alaskan Airline
van Northern Consolidated en de Southwest
Airline die in Californië, Oregon en Was
hington werkt.
Dure aanschaffing
I
Fairchild zegt, dat met de Fokker Friend- j
ship goedkoper gewerkt kan worden dan
met de DC-3 ongeveer 3 dollarcent per
passagierkilometer, vergeleken met 4,5 dol
larcent voor de Dakota.
Het enige nadeel van de Friendship is dat
de eerste investering zijn eigen prijs
te hoog ligt voor de meeste kleine maat
schappijen: ongeveer 590.000 dollar. De
kosten van de meeste DC-3's gekocht
als overtollig oorlogsmateriaal voor soms
niet meer dan 20.000 dollar zijn reeds
lang afgeschreven. Newsweek heeft echter
van een woordvoerder van Fairchild ver
nomen, dat deze maaschappij wellicht dui
zend Fokker Friendships zal verkopen.
„Wij hebben geheel Noord- en Zuid-
Amerika, met uitzondering van Brazilië,
als ons werkterrein. Dat is ongeveer 80
percent van de wereldmarkt voor nieuwe
lijnvliegtuigen", aldus deze woordvoerder.
PADUA (Reuter). Italiaanse verzets
strijders uit de tweede wereldoorlog heb
ben voor de rechtbank van Padua toege
geven. dat zij Mussolini, diens vriendin
Claretta Petacci en diens ministers te
Dongo aan de westelijke oever van het
Como-meer van hun kostbaarheden heb
ben beroofd, toen dit gezelschap in april
1945 naar Zwitserland trachtte uit te wij
ken na de val van het fascistische regime.
Zij zeiden echter niets te hebben behouden
dan souveniers als zakdoeken, een riem,
een horloge en wat sigaretten. Zij legden
deze verklaring af bij de behandeling van
de zaak van de verdwijning van de schat
van Dongo, die Mussolini naar Zwitserland
wilde smokkelen. De ramingen van de
waarde van de schat variëren van 18 mil
joen tot 67 miljoen gulden. Mussolini en
zijn vriendin werden op 28 april 1945 bij
Dongo door verzetslieden omgebracht.
Vijfendertig voormalige verzetslieden,
onder wie het communistische parlements
lid Dante Gorreri, staan terecht op be
schuldiging van diefstal van een groot deel
van de schat en van moord op ten minste
vier personen, die misschien geweten heb
ben, wat er met de schat is gebeurd.
De drie hoofdverdachten Michele
Moetti, Pietri Vargani en Dante Gorreri
worden door de politie beschermd, daar
neo-fascisten hebben getl-acht deze man
nen bij het verlaten van het gebouw van
de rechtbank te mishandelen. (De ver
dachten staan niet onder arrest en mogen
na de behandeling naar huis terugkeren).
(UP) De verzetsleider Pietro Terzi, die
van verduistering beschuldigd wordt, heeft
verklaard dat slechts een klein aantal „be
trouwbare kameraden" bij de inventarisa
tie van de schat aanwezig zijn geweest.
Terzi vertelde het hof, dat de bijeenkomst
op het stadhuis van Dongo besloten had de
buit te overhandigen aan „hen, die de par
tisanen hadden geholpen." De president
van het hof: „Nu, wie hadden dat dan ge
daan?" Terzi: „De communistische partij".
Hij voegde daaraan toe, dat de schat on
der een gewapend escorte naar de hoofd
zetel van de communistische partij in Co-
mo werd gebracht. Gorreri ontkende het
grootste gedeelte van de schat in ontvangst
genomen te hebben.
Het openbaar ministerie verdedigt de
Overstap gaat kwartje kosten
De Amsterdamse gemeenteraad heeft
met alleen de stemmen van tien commu
nisten tegen, een voorstel van B. en W.
aanvaard om de tarieven van het gemeente
vervoerbedrijf te wijzigen. Op zo kort
mogelijke termijn zullen de nieuwe tarie
ven van kracht worden. Het kaartje van
45 minuten, dat straks récht zal geven op
ongelimiteerd overstappen op alle lijnen,
gaat 25 cent kosten (voor kinderen 15 cent).
De huidige vierrittenkaart ad 65 cent wordt
vervangen door een vijfrittenkaart, ook met
ongelimiteerde overstapgelegenheid, die een
gulden zal kosten. De prijs van de vijfrit
tenkaart voor kinderen blijft gehandhaafd
op 50 cent. Deze kaart, waarmee ook op
alle lijnen overgestapt zal mogen worden,
zal bovendien gebruikt kunnen worden
buiten de spitsuren door bejaarden, blij
vend invaliden en blinden, die een legiti-
matiekaart hebben.
opvatting, dat de geplunderde voorraad
het eigendom was van de Italiaanse
staat. Het koestert de verdenking, dat
deze en dergelijke schatten die in de
verwarring en rechteloosheid tijdens de
ondergang van het fascisme eventueel hun
weg hebben gevonden in de geldkisten van
de Italiaanse communistische partij. Bij het
vooronderzoek kwam aan het licht dat
Mussolini voor zijn vlucht de schatkist
i'an zijn „Italiaanse sociale republiek" had
geplunderd en elk lid van zijn gevolg had
geld bij zich.
De twaalfde verjaardag van Mussolini's
executie is door twee neo-fascistische bla
den herdacht. II Popoio Italiano had een
zwarte rand om een portret van de dicta
tor met het bijschrift: een zwarte dag voor
Italië. Mussolini's zoon Vittorio deed ver
slag van een pelgrimage naar de plek waar
zijn vader werd gedood. Het andere blad,
II Secoio d'Italia, schreef bij een portret
van Mussolini, dat de duce in Italiaanse
harten nooit is gestorven.
Vier figuren uit het proces om de schat
van Dongo in Padtta. Rechts de com
munistische afgevaardigde Dante Gor
reri, die wegens zijn verkiezing in het
parlement uit de gevangenis werd ont
slagen en wiens parlementaire on
schendbaarheid met het oog op dit
proces is opgeheven. In het midden
het voormalige communistische parle
mentslid Urbano Lazzard, die als parti-
saan Capitano Bill heette, met zijn ver
dediger Lisi en links de bediende van
M^lssolini, Corridoro, die het avontuur
van Dongo overleefde.
J. C. Bloem
Op 10 mei hoopt de dichter J. C. Bloem
zijn zeventigste verjaardag te vieren. Ja
kobus Cornelis Bloem werd in Oudshoorn
geboren. Hij volgde de hogere burger
school in Leiden en Amersfoort en ging
vervolgens aan de rijksuniversiteit in
Utrecht in de rechten studeren. Van 1917-
1919 was hij werkzaam bij de gemeente
administratie van Amsterdam en Almelo.
Van 1920-1927 werkte hij als redacteur aan
de Nieuwe Rotterdamsche Courant. In
1928 werd mr. Bloem benoemd tot griffier
aan het kantongerecht in Lemmer. Van
1931 tot 1934 bekleedde hij deze functie in
Breukelen. Van 1934 tot 1942 werkte hij als
ambtenaar aan het ministerie van Sociale
Zaken. Van 1942 tot 1946 was hij griffier
aan het kantongerecht in Zutphen. Van
zijn publikaties noemen wij „Het Ver
langen (verzen), „Het Verlangen" (proza),
„Media Vita", „De Nederlaag", enkele ge
dichten, „Over Poëzie", „Sintels", Quiet
though sad", Verzamelde Gedichten,
„Avond", „Aphorismen", „Terugblik op de
afgelegde weg".
In 1921 verscheen zijn eerste bundel,
„Het Verlangen", verzen en proza waar
mee hij zijn overtuiging uitte, „dat men
met de meest gebruikte en meest bekende
beelden, in den gewoonsten versvorm,
echte en oorspronkelijke poëzie kan schrij
ven". Zijn tweede bundel verscheen pas
tien jaar later onder de titel „Media Vita".
In 1924 publiceerde hij „De Nederlaag", in
1942 „Enkele Gedichten" met een inleiding
van zijn hand. Na de oorlog verschenen
„Sintels (1945) en „Quiet though sad"
(1946). In 1947 werd zijn werk verzameld
uitgegeven. Bloem schreef ook enkele lit
teraire essays, onder andere over Just
Ha velaar. In 1942 verscheen zijn lezing
„Over poëzie". Tenslotte noemen wij nog
zijn publikaties „Avond", „Aphorismen" en
„Terugblik op de afgelegde weg".
