VARA-commissie wijst reclame
in televisie af
fa.
Cultureel verwerpelijk,
financieel niet nodig
Prinses Beatrix vloog per
helicopter naar Zierikzee
Fa. B. ENGELENBERG
Schipper Krab van de „Curasao"
kocht de eerste zomerzegels
Zij opende het door het Zweedse
Rode Kruis geschonken ziekenhuis
raatótcel
MAANDAG 13 MEI 1957
OFFlClëlE VEBKOOP SjKKENS LAKKEN
Vara-voorzitter hekelt
Avro-methoden
Kerkelijk Nieuws
Erich von Stroheim in
zijn kasteel overleden
Cijfers
Kijkgelden hoger?
Geleidelijk
U it holling
Op do.
Minister Cals sprak over
openbare mening en
overheid
Drie supertankers besteld
bij Verolme's in Rotterdam
JONGENSBLAZERS
Mr. Ph. van Campen lid
der Eerste Kamer
Prinses Beatrix heeft zaterdagmiddag in
Zierikzee het nieuwe ziekenhuis geopend,
dat daar met steun van het Zweedse Rode
Kruis is gebouwd en waarvoor koning
Gustaaf Adolf van Zweden tijdens zijn be
zoek aan ons land op 28 april 1955 de
eerste steen heeft gelegd.
De Prinses arriveerde 's middags om
half drie per helikopter op het sportter
rein bij Zierikzee, in gezelschap van mej.
mr. M. Meurs, haar secretaresse, en kapi
tein-luitenant ter zee P. J. S. de Jong, ad
judant van Koningin Juliana. Op het
sportterrein waren ter begroeting aanwe
zig de Commissaris der Koningin in de
provincie Zeeland, jhr. mr. A. F. C. de Ca-
sembroot, de burgemeester van Zierikzee,
mr. F. Th. Dijckmeester, en ongeveer 400
Hongaren, die op Schouwen-Duiveland
verblijven vóór hun vertrek naar Canada.
Prinses Beatrix maakte met haar
secretaresse mejuffrouw mr. H. Meurs
de tocht naar het ziekenhuis per
helikopter.
Een deputatie van hen overhandigde aan
de prinses een geschenk.
Na een korte rondrit per auto kwam de
prinses om drie uur bij het Zweedse Rode
Kruis-ziekenhuis aan de Koning Gustav
Adolfweg aan.
De oudste verpleegster van het zieken
huis, zuster Thona van der Klippe, die
reeds 33 jaar werkzaam is geweest in het
oude ziekenhuis in Noordgouwe, bood
bloemen aan, waarna de prinses zich door
een erehaag van verpleegsters en Rode
Kruishelpsters naar de hoofdingang van
hetr -ziekenhuis begaf. Naast deze ingang
bevindt zich de door de Koning van Zwe
den geplaatste eerste steen, waarop de
koning op 28 april 1955 met krijt zijn hand
tekening plaatste, die daarna in de steen is
gebeiteld.
ADVERTENTIE
Dóo'lstraat-39 Haarlem - Tel. 15252"
VERFSPUIT REVOLVERS
In de in het afgelopen weekeinde gehou
den bijeenkomst van de Verenigingsraad
van de Vara heeft de voorzitter, mr. J. A.
W. Burger, ook het heengaan van een aan
tal artisten besproken.
Uit naam van het hoofdbestuur van de
Vara, zei hij het te betreuren, dat het con
tact met de Avro blijkbaar niet kan wor
den onderhouden op een grondslag die in
het maatschappelijke verkeer in het be
lang van alle betrokkenen betamelijk moet
Worden geacht. „Wij begrijpen intussen
ook", zo ging de voorzitter verder „dat onze
programma-afdeling ietwat geforceerd voor
een aantal problemen is geplaatst, waar
van zij het tijdstip van de oplossing liever
in eigen hand had gehouden. Immers, het
showboatprogramma was nog geen afleg
gertje, maar een goede oude bekende, die
nog een jaar, of misschier twee jaar, had
meegekund. Dit gerief nu heeft de Avro
zich aangemeten. Ik denk, aldus de heer
Burger dat er heel wat had moeten ge
beuren voor onze programma-afdeling die
weg van de geringste weerstand gekozen
zou hebben, boven het met eigen geest
kracht en scheppingskracht,, aanpakken
van de puzzels, waartoe programmacreatie
nu eenmaal dagelijks aanleiding geeft."
In zijn beschowing over de televisie me
moreerde de televisiesecretaris van de
Vara, de heer J. W. Rengelink, de belang
rijke groei van het aantal televisie-kijkers
in Nederland, dat jongstleden vrijdag de
145 000 heeft bereikt.
Ongetwijfeld zal deze groei zich snel
blijven voortzetten en op grond van deze
ontwikkeling mag worden verwacht, dat
nog dit jaar het getal van 200.000 televisie
kijkers zal worden genoteerd. Minder te
vreden was de heer Rengelink over de om
vang van de zendtijd. Inde rij van Euro
pese landen staat Nederland onderaan,
deelde hij mede, met een zendtijd van
slechts twaalf uur per week. Zelfs Oosten
rijk dat pas vorig jaar met de televisie is
gestart, heeft nu de beschikking over vijf
tien zenduren per week. De heer Renge
link pleitte voor een zesde zendavond, na
melijk de zondagavond. Ook achtte hij het
gewenst, dat elke avond het journaal
wordt vertoond.
Ned. Herv. Kerk
Atngenomen naar Leusden: S. Julius te
Streefkerk.
Geref. Kerken
Beroepen te Oudewater: B. Wentsel te
Pingjum en Zurich.
Bij de hoofdingang werd prinses Beatrix
begroet door de minister van Sociale Za
ken en Volksgezondheid, de heer J. G.
Suurhoff, de heer P. Bolt, arts, voorzitter
van de raad van bestuur van de stichting
Rode Kruisziekenhuis Schouwen-Duive
land, de ambasadeur van Zweden, de heer
S. W. Dahlman, de geneesheer-directeur,
dr. H. Ezendam en de adjunct-directrice,
zuster A. van der Weg.
Nadat een Rode Kruishelpster en een
verpleegster de Zweedse en de Nederland
se vlag hadden gehesen en Zierikzee's
Oratoriumkoor het Nederlandse en Zweed
se volkslied had gezongen, hield de voor
zitter van het Zweedse Rode Kruis, de
heer Emil Sandström, een toespraak. De
voorzitter van het Nederlandse Rode Kruis,
ir. F. C. C. baron van Tuyll van Seroos-
kerken van Zuylen, droeg vervolgens het
ziekenhuis over aan de burgemeester van
Zierikzee. Deze verzocht de prinses het
ziekenhuis officieel te openen. Nadat zij
aan dit verzoek had voldaan, maakte het
gezelschap een rondgang door het nieuwe
ziekenhuis. Tijdens de thee, die in de
„huiskamer" van de zusters werd gebruikt,
bood de heer Emil Sandström prinses Bea
trix een gouden herinneringspenning aan.
De prinses vertrok omstreeks kwamt
voor vijf naar het sportterrein, vanwaar
de terugreis per helikopter naar paleis
Soestdijk werd aanvaard.
Zondagavond is in zijn kasteel te Mau-
repas bU Parys de acteur-regisseur Erich
von Stroheim overleden. Hü werd eenen
zeventig jaar. Von Stroheim is geruime tyd
ziek geweest.
Erich von Stroheim, die meestentijds de
hooghartige Pruisische officier uitbeeldde -
zelf was hij officier geweest in het keizer
lijke leger - heeft twee generaties van bio
scoopbezoekers geboeid. Nog betrekkelijk
kort geleden heeft hij gespeeld, onder an
dere in Franse films. Zijn bekendste rol na
de oorlog was die met Gloria Swanson in
„Sunset Boulevard".
Von Stroheim werd op 22 september 1885
in Wenen geboren. Hij bezocht de Oosten
rijkse militaire academie, werd officier,
maar koos enige tijd later de journalistiek.
Van Oostenrijk ging hij als journalist voor
weekbladen en andere periodieken naar
Amerika. In 1914 verliet hij ook dit vak en
probeerde het bij de film. Dat hij daar op
zijn plaats was weet ieder. Hij maakte ver
scheidene films met Mary Pickford en
Douglas Fairbanks, de grote sterren uit die
tijd. In 1926 was hij van de tien beste
regisseurs van Amerika.
Von Stroheim heeft in totaal in ongeveer
vijfentwintig films gespeeld. Na 1926 - het
jaar waarin hij Amerikaans staatsburger
werd - heeft hij zes of zeven films geregis
seerd. Zijn beste rol is volgens de critici
nog steeds die van de Duitse officier in „La
grande illusion", in welke film hij samen
speelde met Jean Gabin en Pierre Fresnay.
Hij was zeker een van de meest opvallende
filmacteurs van de vorige generatie. In
februari van dit jaar werd hij benoemd tot
ridder in het Franse Legioen. Von Stroheim
was toen al ernstig ziek.
(Van onze radio- en televisieredacteur)
DE EEN JAAR GELEDEN door de verenigingsraad van de Vara ingestelde
commissie, welke een onderzoek heeft ingesteld naar de verschillende aspecten
van de commerciële televisie, is tot de conclusie gekomen, dat in het Neder
landse televisiebestel geen reclame behoort te worden toegelaten. In een zondag
tijdens de vergadering van de Verenigingsraad behandeld rapport wordt gesteld,
dat het gebmik van het medium televisie dient te worden toevertrouwd aan
organen, die krachtens hun geestelijke en culturele doelstelling daartoe ge-
eigend zijn. Financieel-economische overwegingen behoren aan de behartiging
van deze taak ondergeschikt te zijn. Een aanvaardbare ontwikkeling van de tele
visie, gefinancierd uit kijkgelden en met een tijdelijk aflopend overheidssubsidie
gedurende nog slechts ongeveer vijf jaren, wórdt mogelijk en waarschijnlijk
geacht. De commissie vindt het daarom onnodig uit te zien naar bronnen van
inkomsten uit reclame, waarvan het financiële effect twijfelachtig en het gevaar
van schade op geestelijk, cultureel en maatschappelijk terrein aanzienlijk moet
worden geacht.
ADVERTENTIE
Het rapport van de commissie geeft een
uitvoerig overzicht van de beteke
ning en ontwikkeling van de televisie
in het algemeen en die in Nederland in het
bijzonder, het schetst de rol van de reclame
in de tegenwoordige samenleving en geeft
een uitgebreide opsomming van de argu
menten welke in de discussie over het al
dan niet toelaten van de reclame op het
beeldscherm in stelling worden gebracht.
Een eerste analyse van dit belangwek
kende document de belangrijkste bij
drage tot het vraagstuk van de reclame
in de TV welke tot dusver in ons land is
verschenen doet zien, dat de commissie
het probleem weliswaar zowel van de cul-
tureel-ethische kant benadert als van de
financieel-economische zijde.
Toch heeft zij meer werk gemaakt van
het laatste aspect dan van het eerste. Niet
omdat zij dat van minder gewicht zou
achten haar conclusies leren wel an
ders maar ongetwijfeld omdat van de
zijde der voorstanders van de reclame-
televisie veelal de nadruk wordt gelegd
op de praktische noodzaak om tot een
commerciële exploitatie van de beeldom-
roep te komen. Maar bovendien kon deze
commissie met reden verwijzen naar het
in 1951 verschenen rapport van de Partij
van de Arbeid, „De weg naar vrijheid, een
socialistisch perspectief", waarin een uit
voerig hoofdstuk is gewijd aan de bevorde
ring van de actieve cultuurpolitiek. Daarin
wordt gesteld dat het hier gaat om de cul
tuur in engere zin: het geheel van geeste
lijke waarden en produkten; om de cul
tuuroverdracht in en om de school, om de
recreatie, om de wetenschap en om de
kunst. En daarbij mede om de vraag of
deze cultuur aanwezig zal zijn bij slechts
een kleine groep van cultuurdragers dan
wel eigendom is van allen, of zij in het
volk en de gemeenschap verworteld is.
Wie aan elke mens eerbied toedraagt zal
slechts tevreden kunnen zijn met een toe
stand, waarin dan ook elke mens gelegen-
reid krijgt zijn persoonlijkheid te ont
plooien en de gemeenschap te dienen.
Tegen die geestelijke achtergrond nu
dient men de overwegingen van de com
missie te lezen, ook wanneer het gaat om
een zuiver praktische, financieel-econo
mische argumentatie. De culture el-ethische
motieven moeten dan zelfs de doorslag
hebben gegeven, want op grond van het
door de commissie gebruikte cijfermate
riaal kan men net zo goed tot de conclusie
komen, dat het best de moeite loont in
Nederland de televisie op commerciële
basis te schoeien. Immers: in 1957 en 1958
zullen nog ruim vijf miljoen per jaar aan
regeringsbij dragen nodig zijn om tot een
programmavoorziening van twaalf tot zes
tien uur per week te komen. Voor 1959
wordt het tekort op bijna drie miljoen ge
raamd bij een wekelijks programma van
achttien uur. In 1960, het laatste jaar waar
in de kijkgelden nog niet toereikend zullen
zijn om de exploitatie te dekken, zou nog
ruim zes ton aan overheidssubsidie nodig
zijn. In 1961 zou de Nederlandse TV met
een half miljoen kijkers zichzelf kunnen
bedruipen bij een dagelijks programma
van drie uur.
Vergeleken met de overheidssubsidie op
heel wat exclusiever cultuuruitingen als
opera, toneel en ballet acht de commissie
de subsidiëring tot de genoemde bedragen
van in totaal dertien, veertien miljoen ze
ker verantwoord. Van de overige niet-
commerciële middelen om de inkomsten
bronnen te verhogen komt eigenlijk alleen
de verhoging der kijkgelden, welke in Ne
derland aan de lage kant zijn in verge
lijking met andere Europese landen, in
aanmerking. Wanneer het kijkgeld met
tien gulden verhoogd zou worden, zou de
regering reeds in 1959 niet meer behoeven
te suppleren en tot dat jaar slechts ruim
zeven miljoen. De commissie beveelt deze
maatregel echter niet rechtstreeks aan.
De commissie acht de. invoering van de
commerciële televisie temeer niet urgent,
omdat zij best vrede kan hebben met de
geleidelijke, maar ook gestadige ontwikke
ling van de TV in Nederland. Zij heeft
zich afgevraagd of een te sterke uitbrei
ding van het aantal zenduren wel culturele
winst betekent en vreest het tegendeel.
Daarenboven acht zij een algemene stimu
lering van de vraag naar verbruiksgoede-
ren het door de reclame beoogde ef
fect niet in overeenstemming met de
huidige financieel-economische situatie.
Een geforceerde verkoop van televisie
ontvangers zou daarmee evenzeer in strijd
zijn. Bovendien wordt van de toelating van
de reclame in de beeldomroep een ver
hoging der programmakosten verwacht,
zonder dat een wezenlijke verbetering van
het programmapeil daartegenover zou
staan. De commissie vreest veeleer een
voortgaande vervlakking daarvan, omdat
de adverterende firma's alleen belangstel
ling zullen tonen voor programma's die
een massaal publiek zullen trekken.
Daar in de praktijk voor de commer
ciële programma's een tweede zendernet
onvermijdelijk is, betekent dit een uit
holling van de Nederlandse Televisiestich
ting, langs welk kanaal immers voor een
deel tot uitdrukking komt wat er in Ne
derland aan levens- en maatschappijbe-
schouwelijke overtuigingen leeft. Het com
merciële programma daarentegen zal
slechts ideologisch kleurloos kunnen zijn,
omdat het niet het risico kan lopen, dat
zelfs maar een klein deel der kijkers niet
met het gebodene zou instemmen.
De commissie is ook de omroeppolitieke
motieven, ook door ons wel eens te berde
gebracht, waarbij de invoering van com
merciële televisie wordt gezien als een
middel om van het huidige bestel verlost
te geraken, niet uit de weg gegaan. De
commissie ontkent, dat de commerciële TV
de weg naar een nationale beeldomroep
zou kunnen effenen.
Wel zal de commerciële televisie alle
voorlichting schuwen, waartegen weer
stand kan ryzen, met name voorlichting
inzake kerkelyke en politieke doelstel
lingen.
Sommigen zien daarin een begerens
waardig goed. Hun houding spruit kenne
lijk voort uit ontevredenheid over de hui
dige geestelijke en maatschappelijke ont
wikkeling; zij menen die blijkbaar te kun
nen tegengaan door voorlichting, die hun
onwelgevallig is, uit de televisie te weren.
Voor het streven van deze groepen, die een
gezonde, democratische ontwikkeling van
het geestelijke en politieke leven wensen
tegen te gaan, waarschuwt de commissie
nadrukkelijk.
Resumerende kan men dus zeggen, dat
de Varacommissie commerciële televisie
afwijst omdat a) de financieel-economische
noodzaak daartoe niet kan worden aange
toond en b) de commerciële televisie het
programma zou uitleveren aan de weinige,
zeer grote ondernemingen welke zich zou
den kunnen veroorloven TV-reclame te
maken, een uitgave welke dan ook door
een zo groot kijkend publiek zou moeten
worden gecompenseerd, dat dit kijkers
aantal slechts door vergaande concessies
aan de publieke smaak zal kunnen worden
bereikt
In de kachel ermee!
Vanmorgen is op de trawler „Curasao",
gemeerd aan de IJmuidense trawlerkade,
symbolisch de eerste serie zomerzegels
1957 verkocht door de PTT. Onder meer
de zegel nameliik, waarvoor dit schip van
de redery Medan-Batavia model heeft
„gelegen".
Op een met genodigden afgestampt
werkdek heeft de directeur-generaal van
de Posterijen ir. J. D. H. v. d. Toorn, deze
eerste zegelserie verkocht aan de schipper
Huib Krab.
De trawlex-, die vannacht nog 830 kisten
in de hallen loste, lag zelf gepavoiseerd
tegen een kade, waar divex-se gebouwen
De minister van O. K. en W., mr. J. M.
L. Th. Cals, heeft zaterdagmiddag op het
twee-daags congres van de Katholieke
Journalistenkring te Nijmegen een rede
gehouden over overheid en openbare me
ning. Hij ging er van uit dat de openbare
mening een wezenlijk bestanddeel Vormt
van iedere staatsgemeenschap en dat de
richting, het tempo en de mogelijkheden
van het politieke leven allereerst afhanke
lijk zijn van de geestelijke spankracht
en de denkbeelden van de burgers.
„In de huidige situatie", aldus de mi
nister, „zijn verschillende factoren aanwe
zig die de gezonde werking van de open
bare mening als volksovertuiging belem
meren. Dit is toe te schrijven aan de snelle
ontwikkeling der gebeui-tenissen, die de
overheid tot onmiddellijke reacties
dwingt, zodat er geen tijd overblijft vooraf
mede te rade te gaan bij de openbare me
ning". De minister vroeg zich voorts af of
de wens om steeds van de overheid de op
lossing der problemen te verlangen, niet
mede verantwoordelijk is voor de vaak on
voldoende functionex-ing van de openbare
mening.
De spreker constateerde dat er in de
huidige staatkunde een innerlijke gesple
tenheid aanwezig is, die zijns inziens met
vrucht zou kunnen worden bestreden wan
neer de openbare mening weer meer als
een constituerend element gaat functione
ren. De overheid moet er toe bijdragen,
binnen de grenzen die de wet en de gebo
den takt haar voorschrijven, rechtstreeks
informaties te geven aan het. volk, dus on
der meer aan de pers. Zij heeft tot roeping
de openbare mening te informeren en te
formeren en eraan mede te werken dat
het volk als zelfstandige partner in het ge
sprek een eigen geluid kan laten horen",
aldus minister Cals.
eveneens de vlag hadden uitgestoken en de
Haai-lemse Posthai-monie heeft de lente
lucht met enige marsen volgeblazen.
De gastvx-ouwe van deze ochtend, de
IJmuidense Redex-svereniging, was verte
genwoordigd door haar praeses, de heer J.
C. Px-onk, die het welkomstwoord sprak.
Aanwezig waren voorts Velsens burge
meester mr. M. M. Kwint, vertegenwoordi
gers van vishandel en de landelijke zowel
als de plaatselijke zomerzegelcomité's en
de staatsraad mr. W. F. Schokking, oud
minister van ?Jarine.
De heer D. Gouda, reder van de „Cura
cao", onderkende in deze gebeurtenis
niet alleen eerbetoon jegens schip en maat
schappij. maar ook jegens het hele Neder
landse visserijbedrijf. Drie weken geleden,
toen bekend werd, dat deze kleine plech
tigheid zou geschieden, moest men beslui
ten het schip twee korte reizen te laten
maken, hetgeen met kunst en vliegwerk
gelukt is, aldus de heer Gouda.
Het is inmiddels de tweede keer, dat de
IJmuidense rederij een harer schepen op
een frankeerzegel vereeuwigd ziet: al in
1953 werd de „Job Gouda" afgebeeld op
een postzegel van St. Pierre ter gelegen
heid van de hernieuwde start der visserij
op dit eiland waar de „Job Gouda" een
grote rol in vervulde. De heer Gouda heeft
vervolgens de buitenstaanders iets verteld
over de trawlvisserij en de heer v. d.
Toorn verheugde zich daarna in de toene
mende belangstelling voor de zomei'zegels.
De toeslag op deze zegels is bedoeld, om
hen te helpen die ondanks welvaart en so
ciale voorzieningen in moeilijkheden zijn
geraakt. De „De Ruyterfeesten" waren dit
jaar aanleiding tot het aanbrengen van
nautische afbeeldingen op de serie 1957.
Goede wensen van de zijde der PTT voor
de visserij begeleidden de verkoop van de
eerste sex-ie aan schipper Krab.
Mr. Schokking deed tenslotte enige sug
gesties aangaande het afnemen van zomer
zegels door de rederijen.
Drie supertankers van 47.000 dwt elk
zijn door de Standard Oil Company (New
Jersey) bij Verolme's Verenigde Scheeps
werven te Rotterdam besteld. De werf had
reeds een order voor een supertanker van
de redery van Esso-Nederland, welk schip,
eveneens 47.000 ton, reeds in aanbouw is.
Van deze vier tankers zal er dus een
onder Nederlandse vlag varen, twee zijn
bestemd voor de Panamese dochteronder
neming van Standard, de Panama Transport
Corporation. De bestemming van het vierde
schip is nog niet zeker. De bouw van het
viertal zal binnen zes jaar gereed moeten,
zijn. 1
Wij moeten u weer eens waarschuwen.
Het betreft de intensiteit, waarmee gij op
het ogenblik de toeristische folders bestu
deert. Weet gij wel hoe gevaarlijk dat is,
medisch-wetenschappelijk bezien?
Weet gij wel, lezer, dat gij, terwijl gij
daarmee doende zijt, eenvoudig het eigen
graf zit te delven in de voorkamer? Ja,
terwijl gij bladert in die typografische
wonderwerkjes met helgroene dalen, met
lila-blauwe bergspitsen, met terrassen vol
in de zon rustende mensen, terwijl gij het
oog met welgevallen laat rusten op de on-
gemeen-fraaie vrouwen in badpakjes, die
de badplaatsen dezer aarde blijken te sie
ren, terwijl gij met dit alles bezig zijt bant
gij de aanslagbiljetten uit uw gedachten,
alsmede de valuta's, de stijgende levens
standaarden en gij meent dat gij er daar
mede zijt. Gij staat op en roept door het
hele trappenhuis: „We gaan van het jaar
naaren dan noemt gij uw doel. En gij
voegt er, onwetend, argeloos, driest ook.
wel aan toe: „En we gaan! Ook al volgt de
dood erop!"
Zo staat gij onder aan de trap, lezer. E n
gij voelt niet hoe er, medisch-wetenschap
pelijk dus bekeken, van alles in u gebeurt.
Er gebeuren, laten wij er niet langer om-
heendraaien, de verschrikkelijkste dingen
binnenin u. De huisarts zou er de handen
ontsteld bij ineenslaan en de city-bag snel
ontsluiten.
Want wat gebeurde er toen u daarstraks
de kosten zat te berekenen? In (dus) de
voorkamer? Op een gegeven ogenblik be
dropen u gevoelens van onmacht, van zorg;
even voelde u zich in het nauw gedreven
en (met het aanslagbiljet voor ogen) waren
er zelfs opwellingen van razende woede.
Even maar. Zeker: maar reeds te lang.
WANT. Want hoe reageerde het lichaam
op dit ales? Met het uitstorten van uiterst-
scherpen zuren in maag, verteringsbanen
en veelvingerige darmsystemenEn het ge-
gevolg? Lelijke zwaren en gaten en dingen
in vitale delen. Huplakee.
En dat is pas één. Want er gebeurt meer.
Er rees, immers, ook even een emotie van
er-niet-tegenop-kunnen in u? Van neer
slachtigheid-zelfs? Welaan dan: ook daarop
reageert het lichaam. Het doet n.l. akelige
en overdreven spanningen in de bloedvaten
en in de hartspier ontstaan en het gevolg
daarvan: fluitend-hoge bloeddruk, coro
naire aamborst, manager-aandriften, lichte
beroertes, schreeuwen in de slaap en Al
gemene Zweterigheid. Dat is dus twee.
Vervolgens, en daar behoeft gij u, als
man, niet voor te schamen, hebben wij u
naar de foto's van dus die aantrekkelijke
jonge vrouwen in badpakjes, strandpakjes,
kruippakjes en zonnepakjes zien kijken.
Inderdaad: het zijn heerlijke, frisse bloe
men van meisjes in de zon zo en allemaal
in onbevolkte, vrije landschappen en zij
maakten éven allerlei dromen in u los. En
dat, let op!, terwijl gij meende dat gij als
van terzijde, dat gij oppervlakkig waar
nam. Zonder intens concentreren. Zonder
spanningen. Ach, gij vergist u. Hoe vergist
gij u!
WANT. Want er greep plotseling, bij die
ene blonde mejuffrouw, een reusachtige
omwenteling in u plaats: allerlei secretieve,
hormonische organen kregen een gemene
klap. Denk eens even aan de adrenaline-
klieren, beste lezerEn het gevolg?, vraagt
gij bezorgd. Wel: overspannen zenuwen,
aderverkalkingen waar gij maar wilt, vaat-
krampen, zenuwtrekkingen overal, nagel
bijten en met-deuren-smijten.
En dan de vreemde taal. Even hebt gij,
al bladerend bedacht, dat gij niet zo bie
staat met die taal. Even maar, Maar, ach,
te lang reeds. WANT. Gevoelens van wan
hoop, van alweer onmacht en van hulpe
loosheid bevingen u. En veroorzaakten
rechtstreeks mankementen aan de adem
halingsorganen, het fijne zenuwstelsel, de
haarvaatjes. Het gevolg? Asthmatische
aanvallen, lonkkwalen, brandende excemen
over de gehele donder en jeukten, ja. Dat
is dan vier.
Het vervelende is", hebben wij u zien
denken, „dat het tenslotte elk jaar hele
maal op mij alleen neerkomt". Zo is dat
ook, lezer! Op alleen. De rest rommelt en
babbelt maar wat, maar staat ervoor
nietwaar! O, maar gij kunt het aan! Mooi.
Alleen vergeet gij wat er, medisch-weten
schappelijk, gebeurt in ogenblikken van
twijfel. Gevoelens van zelfmedelijden, van
dikwijls aan het hysterische grenzende
neerslachtigheid, grijpen u aan. En wat
doen zij? Zij tasten de lever aan. Recht
streeks! Ja, daar hebt gij nog nimmer aan
gedacht; aan de lever, die daar aangetast
neerligt in de lichaamsholten
Wat er verder gebeurt? Eenvoudig dit:
de glycogeen, het dierlijke zet
meel, neemt af. Neemt opmérkelijk af.
Gij zegt, terecht: ai! Want dit immers, dat
is algemeen bekend, veroorzaakt beïn
vloedingen der hersenade-
r en, doet hoofdpijn ontstaan, g e-
mene migraines en tenslotte waan-
z i n. Daarom: in de kachel met uw folder
tjes. Ga niet!
Duif
ADVERTENTIE
WEVENIT, gestreept, vanaf 29.50
Gen. Cronjéstr. 40-44, Haarl., Tel. 15438
De voorzitter van het Centraal Stembu
reau heeft mr. Ph. C. M. van Campen te
Eindhoven benoemd verklaard tot lid van
de Eerste Kamer. Hij volgt mr. F. G. C. J.
M. Teulings op, die op medisch advies ont
slag heeft genomen als Eerste Kamerlid.
Na zijn universitaire studie werd hij kan
didaat-notaris. In 1935 legde hij het doc
toraal examen rechten cum laude af. In
1936 kwam hij in dienst van het ministerie
van Financiën, waar hij in 1946 benoemd
werd tot administrateur.
In hetzelfde jaar werd hij benoemd tot
directeur van de Coöperatieve Centrale
Boerenleenbank te Eindhoven.
Mr. Van Campen is lid van de sociaal-
economische commissie van de K.V.P.
