Vandaag is deAfsluitdijkjarig
Goedkoop roken?
OM HET ERFGOED
s*
DE KOSTER
y
Agenda voor
Haarlem
Zilveren dijk door zilveren plas
15 Ot.
De avonturen van Wang en Li
Kort en bondig
SPRINGBOK
Stevin en Lely moesten er allebei voor
vechten, maar het werk kwam klaar
4
Agitatie
'fü$
Wordt ii aekweld
De twee gezichten van de
Afsluitdijk
De Engelse actrice Julia
Neilson-Terry overleden
KNVB-afdelingen willen bij
groepsoverleg meepraten
Nederlands schip in Keulen
in brand
VOL AROMA voor
(50 stuks ƒ7.50)
Gouden Scheidsgerecht
recipieert in Vleeshal
Den Haag gaat het publiek
wegspuiten bij relletjes
Jongetje bij aanrijding
ernstig gewond
r
ONS VERVOLGVERHAAL
DOOR JULES VERMAELE
f 'moscatel
een zoete kaapse wijn
graag geschonken
met smaak gedronken
DINSDAG 28 MEI 1957
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Van een onzer redacteuren)
AAN WEERSKANTEN van de afsluitdijk, Nederlands gerechte trots sinds
de dertiger jaren, toen Holland en Friesland elkaar de hand reikten over de
zanden van de Zuiderzee heen, is vanmorgen het zilveren feest gevierd van
haar vijf en twintig jarig bestaan: een feest aan de oevers van
standbeeld van dr.
d en waar aan de overzijde een
een zonovergoten waterplas, waar aan de Hollandse kant een krans bij het
~r. ir. C. Lely werd gevlij
vlaggenparade uit de gemeente Wonseraaeel een kleurig beeld opleverde.
De provinciale besturen van Friesland en Noordholland waren de initiatief
nemers tot deze herdenking en een stil, maar daarom niet minder indruk
wekkend hoogtepunt van. cïit jubileum-van-een-dijk waren de paar minuten
oponthoud, die de stoet van hoogwaardigheidsbekleders in acht nam bij het
passeren van die historische plek: het blanke monument, waar op zaterdag
28 mei 1932 om twee minuten over één de handreiking tussen de beide pro
vinciën dwars door een zee heen een feit werd.
Het verkeer, dat zich in deze dagen met
grote intensiteit over de Afsluitdijk spoedt
met aan de ene zijde de groene streep van
de zeekering der open Waddenzee, winter
en zomer beplekt met schapenkolonies, en
aan de andere de variërende en steeds
boeiende waterplas, zal zich niet vaak
meer realiseren, dat deze zelfde Afsluit
dijk in de dagen, dat zij nog slechts in
blauwdruk op papier stond, grote onrust
heeft verwekt.
Want Nederland geloofde toen niet in
de mogelijkheid, dat de Zuiderzee over
brugd zou kunnen worden en dat er dwars
door zijn verraderlijke stroomgaten heen
een dam zou kunnen komen. Was het mis
schien daarom zo triomfantelijk, dat mo
ment van de 28ste mei nu een kwart eeuw
geleden, waarop het water opspatte onder
de laatste hap aarde, die in de Vlieter viel
en die een dijklichaam voltooide?
Heel de wereld verbaasde zich over deze
zege op het water en heel de wereld komt
als het even kan zelf kijken, hoe dat klaar
gespeeld is.
In feite hebben Leeghwater en Hendrik
Stevin de allereerste „zinkstukken" voor
dit reuzenwerk gelegd, want deze Stevin
liep al in het eind van de zeventiende
eeuw rond met een plan om de Wadden
eilanden met elkaar te verbinden en aldus
de Waddenzee af te sluiten, zoals hij ook
zeer vooruitstrevende gedachten koesterde
over iets, dat nu als „Deltaplan" aan de
orde is.
En in de laatste jaren der negentiende
eeuw is er een plan geweest voor een dijk
tussen Enkhuizen en Staveren, één van de
plannen eigenlijk, want er dwarrelden er
toen een stuk of zes door de Waterstaats
burelen, waar echter ingenieurs met va
dermoorders en bakkebaarden het
hoofd over schudden zeggende: „Het is
onmogelijk." De zee zou de allereerste
pogingen om vaste voet in haar diepten te
krijgen onmiddellijk afstraffen met een
extra stroomsterkte en elke fikse najaars
storm zou direct teniet doen, wat er na
veel kosten en moeite misschien een kost
bare zomer lang bereikt was. Nee, die ver-
bindingsdijk tussen Holland en Friesland
zou wel altijd een hersenschim blijven.
Niettemin ligt de dam er nu alweer
vijfentwintig jaar.
Hij is in etappes gemaakt: in 1927 werd
er begonnen aan de dijk tussen Wieringen
en de Friese kust bij Zurich, maar toen
lag er al een aanloop, een probeersel in
zee: de verbinding tussen Wieringen en
Noordholland. Want in het Amsteldiep had
den daarvoor immers de baggermolens
reeds hun knarsende plicht gedaan en het
probeersel bleek een hechte dam te zijn
geworden, die het oude eiland van Hyp-
politushoef uit zijn isolement haalde en er
vele nieuwe tankstations en cafeetjes ver
oorzaakte.
De allereerste etappe lag zelfs nog veel
vroeger terug: die begon op 14 juni 1918,
toen minister Lely, de ambtsdrager van
Verkeer en Waterstaat, de wet tot afslui
ting en droogmaking der Zuiderzee mede
ondertekende.
moet kunnen werken en bouwen. „Ons
volk is in de gelukkige omstandigheid",
aldus de commissaris, „aan zijn jeugd een
dergelijk groots plan voor te kunnen hou
den. de drooglegging van de Zuiderzee".
Hij herinnerde aan de twintigste-eeuwse
kolonisatie van onze bodem en bracht
hulde aan «Je vele werkers van hoofd en
hand, die het een levenstaak schonk, maar
stond eveneens stil bij de oude vissersge
meenten, die op 28 mei 1932 rond het toen
geboren IJselmeer de vlag halfstok hesen.
Niettemin bracht hij grote hulde aan ir.
Lely's ontwerp. „De dijk is en blijft van
Lely en van niemand anders".
De stoet heeft zich na deze korte plech
tigheid naar het monument op het midden
van de afsluitdijk begeven en is na een
kort oponthoud doorgereden naar Korn-
werderzand.
In Kornwerderzand en Wonseradeel
werd een vlaggenparade gehouden. Later
woonde men in de haven van Kornwerder
zand een oefening van de Koninklijke Ma
rine bij, waaraan een helicopter en kik
vorsmannen deelnamen.
En nog leek het velen een onwaagbaar
risico. De zee had immers al zovele malen
eens genomen gebied ruw terug veroverd
zelfs in de kleine lagune, die de Zuider
zee op de wereldkaart was zelfs op
Marken, op Schotland en andere ondiep
ten, waar het water stukken land wegvrat
als het daar zin en wind voor had.
Al die agitatie liep echter op niets uit
en het enige geluid, dat au sérieux werd
genomen was dat van de zich bedreigd
voelende vissers, die met de komst van de
Afsluitdijk hun haring en hun spiering
zagen verdwijnen en die hun stadjes langs
de grillige zeedijken zagen verbloeden tot
openluchtmusea.
Zwaarder echter- bleven de waterstaats
belangen wegen, de komende overwinning
op de verzilting der polders langs het toe
komstige meer en de beveiliging van de
scheepvaart. Zwaarder woog de bescher
ming der omliggende polders, die bij
stormvloeden al zovaak hun tol hadden
betaald aan het opgestuwde water en
zwaarder woog vooral de winst aan
vruchtbare grond, die na de afsluiting zou
worden behaald in een land, dat voor zijn
boerenzoons geen onderdak meer had.
Het is echter niet van een leien dakje
gegaan, want bij die Vlieter, waar nu het
monument oprijst als een welkome onder
breking in de dertig kilometer lange zee
wering, woelde op de 28e mei van het
ADVERTENTIE
door rheumatiek. spit. Ischias, hoofd- en
zenuwpijnen, neemt dan uw toevlucht tot
Togal. Het middel dat baat. waar andere
falen. Laat u dus niet langer kwellen, maar
gebruik Togal. Togal zuivert de nieren en ts
onschadelijk voor hart en maag. Bij apotheek
en drogist f 0.95. f 2.40 en f 8.88.
jaar 1932 de stroom zó sterk, dat de kranen
en de grijpers onder hoogspanning moes
ten werken om de Noordzee van de Zuider
zee te scheiden, wilde het gat niet verder
uitslijten dan tot de beruchte 28 meters
van dat beroemde laatste moment.
Vandaag brengt de gemeente Wonsera
deel een vlaggegroet als hulde aan de
Afsluitdijk, die haar vele nieuwe moge
lijkheden en een nieuwe welvaart schonk
en vandaag zijn er redevoeringen afge
stoken, waarin het belang van de vijfen
twintigjarige dijk telkens weer is belicht.
De sobere feestelijke herdenking van het
vijfentwintigjarige bestaan van de Afsluit
dijk is vanmorgen begonnen met een
kranslegging door de minister van Verkeer
en Waterstaat, mr. J. Algera voor het voor
lichtingsgebouw bij het standbeeld van dr.
ir. C. Lely, waarbij onder anderen de Com
missaris der Koningin in de provincie
Noordholland, dr. M. J. Prinsen, aanwezig
was. Aan de uit blauwe irissen en witte
Aronskelken bestaande krans was een lint
met de woorden: „Dank zij en namens een
dankbaar volk. De minister van Verkeer
en Waterstaat" gehecht. Hieraan vooraf
ging een redevoering van dr. Prinsen, die
ondermeer herinnerde aan een woord van
wijlen dr. Schaepman, die vaststelde, dat
ieder volk eigenlijk aan een groots plan
Vandaag is het vijfentwintig jaar ge
leden dat de afsluiting van de Zuider
zee werd voltooid door het dichten van
het laatste gat in de afsluitdijkDe
bovenste foto laat zien hoe de verbin
ding tussen de beide dijkhelften op 28
mei 1932 tot stand kwam, toen een
grijper de laatste hap klei in het dijk-
gat liet vallen. Op deze plaats werd
later het monument gebouwd, vanwaar
men een groot gedeelte van de afsluit
dijk kan overzien. (Onderste foto).
De Engelse actrice Julia Neilson-Terry
is maandag op achtentachtigjarige leeftijd
in een Londens ziekenhuis overleden. On
langs werd zij bij een val vrij ernstig ge
wond. Zij behoorde tot een vooraanstaande
Engelse toneelspelersfamilie. Zij was een
tante van de beroemde acteur John Giel-
gud, die deze zomer in Amsterdam tijdens
het Holland Festival stukken uit werk van
Shakespeare zal voordragen.
De Katholieke Vereniging van Onderne
mers in het Bloembollenbedrijf heeft in
haar vergadering van maandag, gehouden
in hotel „De Leeuwerik" te Haarlem, zo
als gewoonlijk weer langdurig gediscus
sieerd over de statutair juiste gedragslijn
bij het behandelen van voorstellen en mo
ties. Een voorstel van de afdelingen Noord-
wijkerhout en Kennemerland-noord om,
voordat groepsvergaderingen worden be
legd, eerst de afdelingen gelegenheid te
geven de aan de orde zijnde onderwerpen
door te spreken, werd uiteindelijk aange
nomen, nadat de vergadering een motie
van de afdeling Grootebroek had aanvaard,
die inhoudt, dat de afgevaardigden naar
le groepsvergaderingen vrij mandaat
hebben.
Opnieuw kwam een bestuursvoorstel
aan de orde tot wijziging van het stem
recht in dien zin, dat de leden met de
grootste bedrijven vier en die met de
kleinste bedrijven ter vergadering één
stem kunnen uitbrengen. Dit voorstel werd
met algemene stemmen aangenomen.
Eveneens ging de vergadering akkoord met
een bestuursvoorstel en de leden van het
bestuur om de vier in plaats van om de
drie jaren te doen aftreden. Voorstellen
van de afdeling Kennemerland-noord en
Noordwijk tot afschaffing van het huidige
systeem tot vaststelling der minimum
exportprijzen werden aangehouden, ten
einde eerst af te wachten wat het Produkt-
schap voor Siergewassen in deze zal doen.
Uitvoerig werd stilgestaan bij een drie
tal vragen van het Produktschap voor
Siergewassen betreffende het aanwenden
van de overschotten der surplusheffingen.
Met overgrote meerderheid van stemmen
was de mening der leden, dat de beschik
bare vrije reserves moeten worden aange
wend om de kortingspercentages voor de
oogst van dit jaar en eventuele volgende
jaren te verminderen. Echter met dien
verstande, dat bij een heffing voor „lever
baar" meer dan tien percent ten laste van
de kweker, het hogere percentage ten laste
van de reserves wordt gebracht. Als aan
vulling van de reserves nodig blijkt, zullen
de overschotten voor een deel moeten
worden aangewend tot aanvulling van de
reserves en voor een ander deel tot ver
mindering van de kortingspercentages; tot
aanvulling van de reserves moet echter
dan pas worden overgegaan, als de heffing
voor leverbaar, die ten laste van de kwe
ker komt, minder is dan tien percent. Eni
ge leden waren tegenstander van een ge
leide reservevorming. „Wij moeten baas
blijven in eigen huis en niet alles aan Den
Haag overlaten", was hun mening.
Nadat de voorzitter, de heer Ant. Nijs-
sen, in zijn openingswoord eerst het ver
scheiden van de heer Jac. P. Nijssen had
gememoreerd, uitte hij bezorgdheid over
het stijgende kostenpeil. Bij de rondvraag
kwam een vraag aan de orde over de hef
fing van de vermogensbelasting op de
teeltvergunningen, als deze tijdelijk wor
den overgedragen. De vraag is: wie, voor
de vermogensbelasting wordt aangeslagen,
de eigenaar of de tijdelijke huurder van
het teeltrecht.. Het Produktschap voor
Siergewassen kent echter geen verhuur
van teeltrecht, doch wel tijdelijke verkoop.
Naar de mening van de directeur van het
Boekhoudbureau der L.T.B., de heer G. S.
Verdonschot, zal de tijdelijke eigenaar van
het teeltrecht daarom vermogenbelasting
dienente betalen. Dit zal nader worden
onderzocht.
Maandagmiddag heeft in de haven van
Keulen-Mülheim op het Nederlandse mo
torschip „Secundo" uit Rotterdam brand
gewoed. Met vier brandweerauto's en een
drijvende spuit is het vuur geblust. De
dochter van de schipper werd met ernstige
brandwonden naar een ziekenhuis ver
voerd.
ADVERTENTIE
Wij brengen u een
PITTIGE BOLKNAK
Grote Houtstraat 133
Tel. 12905
Wang trok zich op aan de tralies, tot hij op de rand van het venster zat; toen stak
hij zijn hoofd en schouders tussen de tralies door, en daarna wrong hij er ook zijn
gehele lijf doorheen. Het ging wel wat moeilijk, maar het lukte
„Mooi zo!", fluisterde Li. „Laat je nou maar zakken!"
Dat deed Wang. Hij pakte het touw met beide handen vast en liet zich zo erlangs
naar beneden glijden, tot hij op de grond stond. Hij was uit de cel! 63-64
Het Scheidsgerecht voor de Bloembol-
lenhandel heeft maandag in Haarlem zijn
gouden jubileum gevierd. Daartoe is het
arbitragecollege 's middags in de Vlees
hal bijeengekomen, waar de voorzitter van
de Koninklijke Algemene Vereniging van
Bloembollencultuur, jhr. mr. dr. O. F. A.
H. van Nispen tot Pannerden, het gouden
Scheidsgerecht huldigde. In aanwezigheid
van vooraanstaande figuren uit kwekers-
en exporteurskringen, bood jhr. Van Nis
pen tot Pannerden mede sprekende na
mens de Bond van Bloembollenhandelaren
en de Bond van Bloembollenveilingen
het arbitragecollege zijn gelukwensen aan.
„Wij huldigen een instelling, die van on
schatbare waarde voor het bloembollenvak
is gebleken", aldus jhr. Van Nispen, die de
deskundigheid en de onkreukbaarheid van
de „goede mannen", die rechtdoen naar
billijkheid, roemde. Na speciale woorden
tot de voorzitter en vice-voorzitter van
het scheidsgerecht te hebben gesproken en
vervolgens het werk van de leden-kwekers
en -exporteurs te hebben belicht, memo
reerde spreker de activiteiten van juristen,
die in vroegere iaren aan het scheidsge
recht verbonden zijn geweest. „Wij waar
deren Uw werk en toewijding zeer", zei
jhr. Van Nispen, die namens het gehele
bloembollen„vak" als jubileumgeschenk
een tapijt voor de scheidsgerechtzaal in
het Krelagehuis aanbood. „Moge u hoe
wel op een zacht vloerkleed gezeten met
kracht het recht in de bloembollenhandel
handhaven".
Nadat de heer J. Bijl van Duivenbode
namens de correspondenten van het
scheidsgerecht had gesproken en een tafel
kleed, passende bij het tapijt, had aange
boden, dankte de voorzitter van het gouden
arbitragecollege, mr. J. I-I. Simons, voor de
grote waardering, die uit de toespraken
en de geschenken bleek. Na deze huldi
ging werd een receptie gehouden, waarop
vele bekende figuren in de wereld van
bloembollencultuur hun gelukwensen aan
het jubilerende arbitragecollege hebben
aangeboden.
De Haagse gemeenteraad heeft zonder
hoofdelijke stemming het voorstel van B.
en W. goedgekeurd tot aanschaffing van
een waterwerper ten behoeve van de
politie. Dit apparaat wordt de laatste jaren
in het buitenland bij ordeverstoringen toe
gepast en bestaat uit een auto, welke een
grote hoeveelheid water onder druk via
een of meer straalpijpen kan wegspuiten.
„Op grond van opgedane ervaringen mag
worden verwacht dat alleen i-eeds het op
rukken van waterwerpers bij ongeregeld
heden zoals zich in november 1956 en op
oudejaarsavond in Den Haag hebben voor
gedaan, voldoende zal zijn om de in het
belang van de openbare orde en rust om
geroepen bevelen te doen opvolgen", aldus
heet het in de toelichting van B. en W. op
het betreffende voorstel. Het gebruik van
deze waterwerper brengt geen gevaar mee
voor personen of goederen. Met de aan
schaffing van deze waterwerper is een uit
gave van f 79.550 gemoeid.
De gemeenteraad stelde voorts f 70.000
beschikbaar als aandeel in de kosten voor
het opmaken van plannen voor de stich
ting van een gebouw voor het Koninklijk
Conservatorium voor Muziek in Den Haag.
Toen een vierjarig jongetje maandag-
ivond omstreeks zes uur al spelend de Leid-
sevaart ter hoogte van de Adriaan de Jon-
gestraat te Haarlem oprende, werd hij aan
gereden door een personenauto en tegen het
wegdek geslingerd. Met een zware hersen-
whudding en een gebroken been is de j n-
gen naar de Mariastichting overgebracht.
A
U spreekt met Jules Vermaele, uit België. Tk moet
u de groeten doen van mijn vrouw.
Ah, meneer Vermaele, dank u.
Blijft de jonkheer lang weg?
Waarschijnlijk een maand.
Wat blieft u?
Voorlopig een maand, de jonkheer is in het buiten
land.
Het scheelde niet veel of ik had geantwoord met een
daverende vloek. Ik beet me echter op de lip en met
uiterste zelfbeheersing zei ik zoetsappig:
Ach, dat spijt me.
Maar we hopen, meneer Vermaele, dat u ons toch
een bezoek zult willen brengen. Hoe laat kunnen we u
verwachten?
Heel graag, als ik gegeten heb kom ik naar u toe.
Over anderhalf uur zullen we zeggen?
All right, meneer Vermaele. we verwachten u.
Tot ziens, zuster Andrews.
Good by, meneer Vermaele.
Ik smeet de hoorn tamelijk hardhandig op de haak,
trok met een smak het achterdeurtje dicht en ontlastte
mijn gemoed alsnog van de vloek, die ik zoëven had
moeten inslikken. De vogel was gevlogen, wat nu? „Een
spin in de morgen, geeft kommer en zorgenonzin
natuurlijk. Ik ben helemaal niet bijgelovig, maar 't is
toch gek.
Ik heb uw borreltje al voor u neergezet, meneer,
zei de ober in het voorbijgaan en ik kom dadelijk dek
ken voor uw diner.
Goed, zei ik en ging weer zitten.
In de gelagkamer hadden zich inmiddels meerdere gas
ten verzameld, veel stamgasten waarschijnlijk, die op
dit uur van de dag behoefte hadden aan een opwekking
van de eetlust. Uit de hoek bij het biljart klonk het ge
klikklak van ballen. Ergens anders zaten drie grote ke
rels, die blijkblaar niet geheel nuchter waren en zich
op luidruchtige wijze vermaakten met een piepballon-
netje en een toetertje. Een deftige meneer in het zwarl
verborg zijn ergernis achter een krant.
Uw diner is klaar meneer, zei de kelner, ik zal ever
dekken meneer. Is dat uw krant?
Neen, die lag er straks nog niet, zeker door iemand
vergeten, maar geef maar hier.
Ik trachtte me in het nieuws te verdiepen, maar werd
voortdurend afgeleid door het geroezemoes in de zaal
en door flarden van gesprekken, waar ik met een half
oor naar luisterde. Ik hoorde het hoge stemmetje van
de oude Simon:
en toen was 't nog 'n roofridderburcht. En dan
weer de stem van Vink:
Dat zeggen ze van alle ouwe kastelen.
En weer een ander zei:
Er schijnen toen allemachtig veel roofridders te
zijn geweest.
Waarop Leeflang droog opmerkte:
Nu nog, ze heten nu alleen maar anders.
Algemeen gelach. Maar de oude Simon ging onver
stoorbaar verder:
maar de burgers van de stad hebben de rovers
uitgeroeid.
En de buit verdeeld, veronderstelde Leeflang.
Waarop weer een ander opmerkte:
Gelijk hadden ze. En daarna Simon weer:
En de onzalige zielen van de rovers spoken nu in
onderaardse gangen, onder het kasteel.
Hou op, zei een ander, en dan nog wel onderaardse
gangenJe wordt er koud van.
Waarop Vink weer zei:
Ja, onderaardse gangen schijnen er toen ook mach
tig veel geweest te zijn.
Nu nog, klonk weer de nuchtere stem van Leeflang,
Je hebt tegenwoordig een hele onderwereld. Weer gelach.
Verder kan ik me het gesprek niet herinneren, want
in het krantenartikel, dat ik aan het lezen was, stuitte
ik op een naam, die me plotseling pijnlijk trof. 'n Naam,
die mij maar al te zeer bekend was. Ik begon het artikel
nog eens opnieuw, maar nu met geconcentreerde aan
dacht te lezen:
Moord aan de Belgische grens. In aansluiting op het
onlangs door ons gepubliceerde bericht, omtrent het in
het struikgewas langs de weg, nabij de Belgische grens,
gevonden, deerlijk verminkte lijk, dat het stoffelijk
overschot bleek te zijn van zekere Gerard Rozenschoon
uit Anwerpen, vernamen wij nog het volgende: Volgens
het ingesteld politieonderzoek schijnt wel op goede grond
te kunnen worden aangenomen, dat genoemde Gerard
Rozenschoon, die zich uitgaf voor kunstschilder, dezelfde
was, als een bij de Antwerpse politie reeds lang gesig
naleerd individu, meer bekend onder de naam „Zwarte
Gerrit", een man, die reeds enige malen met de straf
rechter in aanraking kwam wegens oplichting, afpersing
en chantage, terwijl hij ook in de handel in blanke sla
vinnen geen onbekende scheen te zijn. Onder de naam
Emile Perrault Decosse placht hij zich uit te geven voor
kunsthandelaar. Hij bezat grote vaardigheid in het ver
valsen van signaturen op schilderijen en het verkopen
van copieën voor oorspronkelijke kunst. Door enige ex
perts is dit bedrog- onder de aandacht gebracht van de
politie-autoriteiten en dezen slaagden er in op vele van
deze copieën beslag te leggen en een zijner handlangers
in hechtenis te nemen. Ook de arrestatie van deze Per
rault Decosse zelf zou spoedig te verwachten zijn ge
weest, had niet, naar men vermoedt, de ontknoping van
een liefdesdrama op zo gewelddadige wijze een einde
aan zijn leven gemaakt. Als merkwaardig dient nóg te
worden vermeld, dat de hoop, welke de politie koesterde
om brieven of andere aanwijzingen te vinden, ter opspo
ring van een georganiseerde bende (in welker verband,
naar men meent, hij zijn duistere praktijken bedreef)
ijdel bleek. Geen enkel dergelijk stuk werd op het lijk
aangetroffen.
Het diner was uitstekend, maar mijn keel was na
het lezen van dit bericht te nauw en mijn eetlust
verdwenen. Had ik Lo nu maar kunnen spreken. Wat
zou die wel hebben gezegd van zo'n loebas. Er ging een
rilling door me heen bij de gedachte, dat Emile, of an
ders gezegd: Zwarte Gerrit, brieven van mij bij zich
had kunnen hebben. Goed, er werden geen stukken op
het lijk gevonden, maar het had toch zo kunnen zijn.
Door het oog van een naald was ik gegaan, want evenals
ik zijn brieven nog in mijn portefeuille bij me droeg,
had hijOnwillekeurig haalde ik ze voor de dag om
ze onder het eten nog eens door te lezen. De zaak hield
me zo zeer geboeid en ik was er zo sterk op geconcen
treerd, dat ik volkomen vergeten was waar ik mij be
vond, doof en blind voor het lawaai om mij heen en als
uit een droom wakker schrok toen ik plotseling bemerk
te, dat een lange gestalte zich over mij heenboog. Het
was een van de Arabieren.
Pardon, zei hij, mag ik zo vrij zijn? Hij reikte naar
de krant, die nog voor mij op de tafel lag.
(Wordt vervolgd).
Andere naam. De vrijdenkersvereni
ging „De Dageraad" heeft haar naam gewij-
zigd in die van „De Vrije Gedachte". Uit
gaande van de overweging, zo deelt zij
mede, dat sinds de oprichting van de ver
eniging in 1856 zich grote en ingrijpende
veranderingen in de maatschappij, in het
sociale en culturele leven, in wetenschappe
lijke voorstellingen en begrippen en in de
positie van de kei-ken hebben voltrokken,
werd de tot dusver geldende naam van de
vereniging als niet meer beantwoordende
aan de huidige inhoud van de in de vereni
ging heersende opvattingen beschouwd.
De Zwarte Ruiter. „De Zwarte Rui
ter" is maandag van Rotterdam overge
bracht naar 's-Hertogenbosch. Hij is daar in
het Huis van Bewaring opgesloten, in af
wachting van de behandeling van zijn cas
satieberoep coor de Hoge Raad.
Iluwelijkszwendel. In Kampen is A.
H. uit Zwolle gearresteerd, verdacht van het
plegen van huwelijkszwendel. Hij plaatste
huwelijksadvertenties, en wanneer hij daar
op brieven ontving, huurdte hij een auto en
ging hij op bezoek bij de kandidaten. Meest
al probeerde hij dan geld te lenen. In Kam
pen had hij ruim f 1000,ontvangen van
een weduwe, die later argwaan kreeg en de
politie waarschuwde. H., die reeds 24 keer
is veroordeeld wegens oplichting, is in
Zwolle opgesloten.
Om de Kaap. De „Willem Ruys", die
gisteren in Rotterdam is aangekomen, heeft
als laatste schip van de Kon. Rotterdamse
Lloyd de reis om de Kaap gemaakt. Totaal
is deze omweg 74 keer door Lloydschepen
gemaakt, waarmee zij 525.000 km „over
werk" hebben verricht, hetgeen neerkomt
op een afstand van dertien maal de reis om
de wereld. De „Willem Ruys" is slachtoffer
geweest van de oosterse griep. Per dag lag
ongeveer 10 percent van het aantal passa
giers en bemanningsleden met koorts te bed,
totaal 140 a 150.
Eerste kas-kersen. Op de Elster kwe
kersveiling te Bemmel zijn de eerste kersen
uit die kassen aangevoerd door de heer W.
A. Maters uit Lent bij Nijmegen. De vruch
ten brachten f 4.40 per 100 stuks op. Zij wer
den aangekocht door J. Aalbers uit Zetten-
Andelst en doorverkocht aan Arnhemse
fruitwinkeliers.
ADVERTENTIE
IMP. 0UD HAARLEM
DINSDAG 28 MEI
Minerva: „Als de dauw hangt, komt er
regen", 18 jaar, 8.15 uur. Roxy: „Texas lady",
14 jaar, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Para
chutisten vallen aan", 14 jaar, 8 uur. Rem
brandt: „Mijn zoon is onschuldig", 14 jaar,
7 en 9.15 uur. Lido: „Liebe, Tanz und 1000
Schlager", alle leeftijden, 7 en 9.15 uur.
Cinema Palace: „The mountain", 14 jaar, 7
en 9.15 uur. Luxor: „To be or not to be", 14
jaar, 7 en 9.15 uur. Studio: „Glenn Miller
Story", alle leeftijden, 7 en 9.15 uur. Terrein
achter Nieuw Berkenrode: Groot lunapark.
Stadsschouwburg: De Haagse Comedie met
„Het huwelijk", 8 uur. Grote Kerk: Albert
de Klerk bespeelt het orgel, 8 uur. Concert
gebouw: Derde concert Beethovencyclus
m.m.v. N.Ph.O. o.l.v. Henri Arends, 8.15 uur.
WOENSDAG 29 MEI
Minerva: „Als de dauw hangt, komt er
regen", 18 jaar, 8.15 uur. Roxy: „Texas lady",
14 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Frans Hals:
„Parachutisten vallen aan", 14 jaar, 2.30, 7
en 9.15 uur. Rembrandt: „Mijn zoon is on
schuldig", 14 jaar, 2, 4.15. 7 en 9.15 uur. Lido:
„Liebe, Tanz und 1000 Schlager", alle leef
tijden, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Cinema Pa'^ce:
„The mountain", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 u.
Luxor: „To be or not to be", 14 jaar, 2, 7 en
9.15 uur. Studio: „Glenn Miller Story", alle
leeftijden, 2.15, 7 en 9.15 uur. Terrein achter
Nieuw Berkenrode: Groot lunapark.Concert-
gebouw: 139-ste muziekschool-uitvoering
van Haarlems Muziekinstituut van Nico
Hoogerwerf sr., 7.30 uur. Leeuwerik: Ballet
en Volksdansen van de leerlingen var Cor
Teves, 7.30 uur.
