Zes geslaagden der Toneelschool
maakten hun eerste opkomst
De Ernst van Ernstmet
Sophie Stein als gast
Kroesjtsjev bepleit normale
betrekkingen met Amerika
Van dag tot dag
Naar zee
Concert in de kerk der
Broedergemeente
Eerst handelsbeperkingen opheffen,
daarna uitwisseling op cultureel gebied
3
HET TANDARTSENCONFLICT
Tandartsen wensen ander uitgangspunt
voor arbitrage dan de ziekenfondsen
Selwyn Lloyd levert critiek
op de UNO
Zij meet met twee maten
Receptie zonder bloemen
Karperslatijn
Echtgenote van Albert
Schweitzer overleden
Londen geeft het Egyptisch
tegoed ten dele vrij
Verenigde Staten militair
bij het pact van Bagdad
Vierling geboren in Londen
Artiestenloge
Geen subsidie meer voor
Ned. Bond in Duitsland
MAANDAG 3 JUNI 1957
Wie zich gisteren in de maalstroom heeft
gewaagd die uit de binnenlanden naar
onze kust kolkte en terug, bij het schei
den der zonne heeft een voorproefje ge
kregen van wat de zee-recreatie in de ko
mende maanden en jaren in Nederland zal
zijn: een niet meer genietbare drukte, die
de autoriteiten der kust en doorgangs
plaatsen voor chaotische problemen zal
stellen en het verblijf aan het strand zal
degraderen tot een lijf-aan-lijfgevecht om
levensruimte.
Parkeergelegenheden ,aan- en afvoer,
vervoerscapaciteit van de openbare midde
len, toezicht op het strand, kampeergele
genheid, veiligheidsvoorzieningen alles
komt in het gedrang en het element „re
creatie" lijdt er steeds meer schade door.
Wat is eraan te doen?
Wie de kaart van Nederland bekijkt, ziet
aan de kust de verzamelpunten der zee
bezoekers: Petten, Bergen, Egmond, Wijk
aan Zee, IJmuiden, Zandvoort, Noordwijk,
Katwijk, Scheveningen, Hoek van Holland
en daartussen grote stroken duin en
strand, die deels ontoegankelijk, deels ver
boden gebied zijn. De tijd is gekomen, dat
het gehele Nederlandse strand wordt
opengesteld voor en dienstbaar gemaakt
aan de recreatie. Toegangswegen door de
gesloten duingebieden naar het strand
moeten op zorgvuldig gekozen plaatsen
worden aangelegd, nieuwe centra voor
zee-recreatie moeten worden geschapen en
onder strenge toepassing van de voor
schriften die de duingebieden moeten be
veiligen voor vernieling en ontgroening
een algehele ontsluiting van het gehele
Nederlandse Noordzeestrand voor ontspan
ning en verpozing dient onverwijld te wor
den aangepakt, liefst onder auspiciën van
departementale organen, die deze exploi
tatie via de daartoe voorgeschreven wegen
kunnen leiden tot een zeer noodzakelijke
uitbreiding van de nationale recreatie
ruimte.
Wie in de zeeprovincies woont, weet hoe
noodzakelijk deze uitbreiding is. Hij weet
ook, dat de bestaande toegangswegen tot
het kustgebied veruit onvoldoende zijn om
hoogtepunten van verkeer zoals dat van
gisteren en vele komende zondagen be
hoorlijk te verwerken. Tussen Noordwijk
en Zandvoort ligt een kustgebied dat vol
komen afgesloten is. De smalle wegen van
Noordwijk zouden door een zeeweg uit
Vogelenzang voor een deel kunnen worden
ontlast. En dergelijke mogelijkheden doen
zich elders eveneens voor. Er moet in dit
opzicht met grote spoed gewerkt worden,
wil men de groeiende problemen het hoofd
kunnen blijven bieden.
De Nederlandsche Maatschappij tot Be
vordering der Tandheelkunde heeft in
Zeist een buitengewone ledenvergadering
gehouden, tijdens welke de ruim vierhon
derd leden zich schaarden achter de voor
stellen van het hoofdbestuur inzake de
voox-waarden waaronder de tandartsen be
reid zijn hun medewerking aan de zieken
fondsen te hervatten. Hierbij staat voorop
het streven om tot een meer verantwoor
de tandheelkundige behandeling van de
ziekenfondspatiënten te komen.
In dit opzicht wordt onder meer de in
voering verlangd van het nieuwe schema
van tandheelkundige behandelingen, waar
over reeds vroeger overeenstemming met
de ziekenfondsen was bereikt.
Wat de honorering betreft ondersteunde
de vergadering het denkbeeld om met be
hulp van arbitrage het verschil van me
ning daarover tot oplossing te brengen.
Nadrukkelijk werd echter ter vergadering
vastgesteld, dat deze arbitrage slechts aan
vaard kan worden indien uitgegaan wordt
van de vier oorspronkelijke uitgangsstel
lingen, zulks in overeenstemming met in
gewonnen rechtskundige adviezen.
Zoals reeds is gemeld hebben de orga
nisaties van algemene ziekenfondsen mi
nister Suurhoff reeds doen weten arbitra
ge te aanvaarden, waarbij zij met de be
windsman van mening zijn, dat de arbitra
ge zal moeten lopen over de geschilpun-
LONDEN, (Reuter) De Britse minister
van Buitenlandse Zaken, Selwyn Lloyd,
heeft voor de Bx-itse UNO-vereniging nog
maals gewaarschuwd tegen het gevaar dat
ontstaat als de UNO met twee maten lijkt
te meten. In de kwestie-Suez hebben
Groot-Bi-ittannië, Franki'ijk en Israel de
Selwyn Lfoyd
UNO-resoluties nageleefd, maar in de
kwestie-Hongarije heeft de Sovjet-Unie de
UNO-i-esoluties naast zich neer gelegd.
Volgens Loyd, kan „vex-trouwen op de
UNO slechts een onderdeel van de buiten
landse politiek van een land zijn". Onaf
hankelijk optreden, in overeenstemming
met het UNO-handvest doch zonder uit
gesproken machtiging van de UNO, is doel
matiger gebleken dan optreden binnen de
UNO, zo meent hij, op de N.A.V.O. wijzen
de als een spi'ekend voox-beeld. Hij zei te
geloven, dat het atlantisch bondgenoot
schap sedert 1945 meer voor de veiligheid
en de vrede in Europa heeft gedaaix dan
welke andere maatx-egel ook.
Een tweede slotsom is volgens de minis
ter, dat de UNO niet slechts de vrede moet
bewaren, doch ook eei'bied moet afdwingen
voor de wet en de heiligheid van verplich
tingen tussen staten ondei'ling. Lloyd
meent, dat het wellicht mogelijk zal zijn
het werk van de UNO te verbeteren door
wijziging van de betrekkingen tussen de
Assemblée en de Veiligheidsraad, door de
oprichting van een permanent internatio
naal politieleger en beperking van het
vetorecht.
De firma J. G. Buijs en Zoon uit Haar
lem, die haar veertigjarig bestaan viert,
recipieerde zaterdagmiddag in café-restau
rant „Roozendaal" in Overveen, waar het
personeel, vrienden en collega's hun op-
wachtixig kwamen maken bij de heer J. G.
Buijs en diens zoon, de heer J. J. Buijs, en
diens echtgenote.
Volgens de wens van de jubilaris werd
het een receptie zonder bloemen. De heren
Buijs hadden hun relaties namelijk ver
zocht geen bloemen te willen sturen, maar
het daai-voor te besteden bedrag te willen
afstaan aan het Koningin Wilhelmina-
fonds. Aan deze wens hadden velen gehoor
gegeven.
XOOCCOCXXXXXXXX»DCC<XXXOaX5CCCCCOOOOCX3CCOOOCCOCOOCCOCOC<
8
8
i COBOURG (Reuter). - Vissers uit
g Cobourg in de Canadese provincie On-
o tario, sloegen zondag een twaalf kilo-
0 gram wegende karper aan de haak.
3 De vis was zo sterk, dat de vissers
3 hem twee haken in het lijf moesten
3 slaan, om hem uit het water te krijgen.
3 Na een zware strijd van een half uur
3 gelukte dit. Opgetogen gingen de vis-
x sers naar een viswinkel en lieten hun
3 buit wegenEn toen bleek, dat de reu-
8 zenkarper, na twee uur buitenwater
vertoefd te hebben, nog steeds ademde.
3 De vissers waren hiervan zo onder de
8 indruk, dat zij de vis terug brachten l
8 naar het water, waar zij hem hadden j
gevangen en hem in zijn element lieten,
'ïj De onverwoestbare karper zwom weg.
OOOOXXXXX>X<X)OOCOOOOC03COOCOXOOOOOOCOC<X)COOOC>CCOOOOOCp
MULHOUSE, (AFP-Reuter) Uit Zü-
rich wordt vernomen dat mevrouw Helene
Schweitzer-Brestlav, echtgenote van dr.
Albert Schweitzer, overleden is. Zij was
79 jaar.
Mevrouw Schweitzer was een week ge
leden uit Lambarene teruggekomen en be
vond zich in Zwitserland bij haar enige
dochter mevrouw Rhena Eckert.
Zij was de dochter van een Duitse pro
fessor, die voor 1914 college gaf aan de
universiteit van Straatsburg. Zij trouwde
op 18 juni 1912 met Schweitzer, die toen
medicijnen studeerde. Het jaar daarop ver-
trokken beiden naar Afrika.
Mevrouw Schweitzer is in een zieken
huis in Ziirich gestorven. Zij was daar een
week geleden in opgenomen.
CAIRO (Reuter) Hassan Zaki, leider
der Egyptische financiële afvaardiging, die
te Rome besprekingen heeft gevoerd met
een Britse delegatie, heeft te Cairo tegen
over journalisten verklaard, dat Groot-
Brittannië ermede heeft ingestemd een be
drag van zes miljoen pond sterling van het
bevroren Egyptische tegoed in Groot-Brit-
tannië vrij te geven voor Egyptische aan
kopen van verbruiksgoederen en grond
stoffen in het Verenigd Koninkrijk en het
sterlinggebied.
Zaki zei ook nog dat de Brits-Egyptische
financiële bespi'ekingen „lang zullen duren
en in fasen zullen worden gevoerd, waar
bij beide delegaties, na elk nieuw, afge
handeld stadium, haar regeringen zullen
raadplegen".
Het Egyptisch ministerie van Financiën
heeft bekendgemaakt dat pensioenen, van
Bi-itse onderdanen die in Egypte hebben
gewerkt, weer uitbetaald zullen worden,
en ook in aanmerking kunnen komen voor
overmaking.
Sjah van Perzië opperbevelhebber?
KARATSJI (Reuter) De Verenigde
Staten hebben een uitnodiging aanvaard,
toe te treden tot de militaire commissie
van de verdragsorganisatie van Bagdad. De
uitnodiging werd gedaan door de minister
raad der organisatie, die te Karatsji bijeen
is gekomen.
De Verenigde Staten zijn thans in drie
der vier commissies van de Bagdadse ver
dragsorganisatie vertegenwoordigd. Zij zijn
echter nog geen volslagen lid der organisa
tie, waarvan Groot-Brittannië, Irak, Paki
stan, Perzië en Turkije deel uitmaken. De
Verenigde Staten zullen in het vervolg
deelnemen aan de opstelling van militaire
plannen en aan overleg met de militaire
vei'tegenwoordigers van de vijf andere lid
staten.
Gedurende de Brits-Amex-ikaanse be
sprekingen op de Bermuda-eilanden, in
maart, hebben de Verenigde Staten ver-
klaax-d dat hun toetreding uitsluitend ten
doel had de coinmunistische bedreiging te
bestrijden, en niet inhield, dat de Verenig
de Staten ook in politieke verwikkelingen
in het vei-dragsgebied zouden kunnen wor
den betrokken.
Het Amerikaanse toetreden wordt be
schouwd als een logisch uitvloeisel van het
Eisenhowerplan voor het Nabije Oosten.
Amerikaanse waarnemers menen, dat het
Amerikaanse lidmaatschap der militaire
commissie het gezag en de kracht der Bag
dadse verdragsox-ganisatie zal verhogen.
LONDEN (UP) Volgens het Britse
ministerie van Buitenlandse Zaken zal op
de bijeenkomst de mogelijkheid worden
besproken van de oprichting van een mili
taire organisatie naar het model van de
NAVO.
De woordvoerder weigerde commentaar
te leveren op een berr' in de Londense
„Times", dat overwoge rdt de Sjah van
Perzië tot opperbevelhei ^er te maken van
een dergelijke organisatie.
ten, die bestonden op het moment, dat de
onderhandelingen met de tandartsenorga
nisatie werden afgebroken.
De tandartsen stellen hier nu tegenover
dat arbitrage slechts aanvaard kan worden,
indien uitgegaan wordt van de vier oor
spronkelijke uitgangsstellingen.
Medegedeeld werd dat de tandartsen
ontdaan zijn over het advies dat de zie
kenfondsorganisaties aan de fondspatiën
ten hebben gegeven, namelijk slechts in
uiterste noodzaak van de diensten van de
tandartsen gebruik te maken. De zieken
fondsen, zo werd ter vergadex-ing ver
klaard, hebben zich met dit advies op spe
cifiek tandheelkundig terrein begeven.
Als de besprekingen zouden worden her
vat, zal de Nederlandse Maatschappij tot
Bevordering der Tandheelkunde, zich op
het standpunt stellen, dat het billijk ge
acht moet worden, dat door patiënten tij
dens de conflictperiode betaald tandarts
honorarium door de ziekenfondsen terug
betaald wordt.
Onder de gebruikelijke grote en zeer
welwillende belangstelling van familie
leden, vrienden en voorgangers, maar ook
van talrijke minnaars van het theater
leven-zonder-meer, had zaterdagmiddag in
de Stadsschouwburg te Amsterdam het
jaarlijkse programma van openbare de-
monstraties naar aanleiding van het eind
examen van de academie voor dramatische
kunst „De Toneelschool" plaats. Het was
een nogal langdurige aangelegenheid met
minder afwisseling dan anders, waarbij
men tevens de indruk kreeg dat de kandi
daten - zes ditkeer - slechts een vrij on
volledige indruk van hun mogelijkheden
konden geven. Met name omtrent hun be
kwaamheden voor de vertolking van het
klassieke repertoire kwam men zo goed
als niets te weten. Wij moeten maar aan
nemen, dat zij daarvan op het „besloten"
eindexamen, dat in het Nieuwe de la Mar-
theater gedurende enkele dagen is gehou
den. bevredigende proeven hebben afge
legd. De thans vertoonde bloemlezing had
voor het publiek het voordeel van afge-
ronde gehelen uit deze tijd of een nabij
verleden.
Hoe dan ook, met een hartelijke toe-
spraak tot de geslaagden kon directeur W.
Ph. Pos na afloop hun engagementen be
kend maken. De helft der nieuwste gene
ratie gaat naar de Nederlandse Comedie,
te weten: Shireen Strooker, Nienke Sikke-
ma en Tom van Beek, welke jonge arties
ten dus het theater blijven bespelen waar
zij thans hun debuut hebben gemaakt.
Jeannette van der Heijden gaat naar
„Puck" en Jurg Molenaar treedt tot het
Nieuw Nederlands Toneelgezelschap toe.
De duidelijk een aanleg voor het blijspel
bewijzende Camille de Vries is in de Haag
se Comedie opgenomen. Drie der gelukki
gen zagen hun diploma voorzien van een
bijzondere aantekening voor lofwaardige
kennis van de dramatische litteratuur. Het
is te hopen, dat het de jongelui - mag men
dat eigenlijk wel zeggen ten aanzien van
dit zestal, waarvan de helft reeds de ge
huwde staat heeft bereikt? - bij de herha
ling van hun eerste optreden in Haarlem,
op dinsdagavond 4 juni, aan waardering
voor hun prestaties niet zal ontbreken. In
de persoon van Tom van Beek heeft deze
stad wederom voor een uitbreiding van de
toneelspelersstand gezorgd.
Het gedeelte voor de pauze begint met
een fragment uit het vierde bedrijf van
„Adam in ballingschap" van Vondel, door
Louis Saalborn ingestudeerd. Co Werleman
ontwierp hiervoor speciale kostuums. Ver
volgd wordt met „Als een phoenix" van
Christopher Fry in de vertaling van Bert
Voeten en de éénakter (een ietwat ver
makelijke monoloog eigenlijk) „Liefdes
brieven" van Claude des Presles, evenals
een fragment uit „Het kleine roofdier"
(l'Hermine) onder leiding van Ank van dei-
Moer tot vertoning gebracht. Voor het ge
noemde stuk van de hedendaagse Engelse
Met Bets Nederkoorn aan het orgel con
certeerden zaterdagavond in de kerk der
Evangelische Broedergemeente aan de
Parklaan te Haarlem de baszanger Bernd
Süszkind en de hoboïst Lex van den Brul.
Laatstgenoemde opende het concert met
een mooie sonate, die hem gelegenheid
schonk in de beide langzame delen een
zeer expressief spel te laten horen en in de
twee allegrodelen, voortreffelijk gearticu
leerd, een vlotte techniek te demonstreren.
Bovendien hielp de passende orgelbegelei
ding mee om dit stuk tot eën klankjuweel
tje te maken. De hoboïst maakte verder
een goede beurt met een Adagio van Bach,
een melodie van M. Nicholas en met de be
langrijke obligaatpartij in de aria „Endlich
wird mein Joch" ut de cantate „Ich will
den Ki-euzstab gerne tragen" van Bach.
Deze aria vormde met de cantates „Von
den himmlischen Freuden" van Rosen-
müller, „Die Versuching Jesu" van de
Zwitserse componist Willy Burkhard en
„Petites litanies de Jésus" van Daniël Ruy-
neman het programma, waar de baszanger
Süszkind mee optrad. De indruk, die ik
van zijn stem en zijn zangkunst kreeg, was
minder overtuigend voor wat betreft het
objectieve zingen in barokstijl, waar een
haast instrumentale vaardigheid en klank-
beheersing eerste eisen zijn, dan in het mo
derne, sterk beeldende werk van Burk
hard, dat om een levendige voordracht en
een scherpe dictie vraagt. In dit stuk,
waarin Bets Nedei-koorn een knap staaltje
van orgelspel ten beste gaf, kwamen zijn
kwaliteiten markant voor de dag. Hier
hoorden wij een geestdriftig en met het
onderwerp meelevend zingen. De subtiele
lyriek van het stuk van Ruyneman was
een voor hem onbegrepen geval gebleken,
doch de dramatiek van Burkhard vond in
hem een vertolker die wist te boeien, ook
door de natuurlijke timbres van zijn stem.
Bets Nederkoorn gaf ook een zinrijke
interpretatie van een Psalmvoorspel van
Cor Kee.
LONDEN (UP) Mevrouw Celia Philip,
de 28-jarige echtgenote van een book
maker en moeder van een 2J4-jarige zoon,
heeft in Londen het leven geschonken aan
een vierling, alle meisjes.
dichter, een paar jaar geleden door „Het
Nieuwe Comedia" opgevoerd, was Johan
Fiolet d§ spelleraar. Na de pauze komt het
tweede 'bedrijf van „Een ideale echt
genoot" van Oscar Wilde voor het voet
licht.
Bij deze opsomming wil ik het ditkeer
laten. Ik moet hier slechts twee vragen
aan toevoegen. Hebben de kandidaten
zichzelf gegrimeerd? Aanleiding hiertoe is
de zonderlinge wijze waarop een van hen
de illusie van grijswordend haar probeerde
te geven. Ten tweede: heeft Ferd. Sterne-
berg met „Een ideale echgenoot" een
voorbeeld willen stellen van de wijze
waarop men een blijspel niet moet ens-
cèneren? De heer Pos maakte in zijn toe
spraak een toespeling op het kunstenaars
congres, waar over het ambachtelijke en
het creatieve in de opleiding werd gespro
ken. Naar zijn mening moet tussen deze
elementen een elkaar wederkerig bepalend
evenwicht bestaan. Akkoord, maar de pri-
Hier zijn de zes geslaagden voor het
eindexamen van de Toneelschool te
Amsterdam, die zich dinsdagavond aan
het Haarlemse ptibliek komen voor
stellen, van links naar rechts: Nienke
Sikkema, Tom van Beek, Shireen
Strooker, Camille de Vries, Jurg Mole
naar en Jeannette van der Heijden.
maire eis dunkt mij toch beheersing van
het vak. Ik heb wederom de indruk ge
kregen, dat men speciaal bij de komedie
teveel van de gedachteninhoud en te wei
nig van de situatie uitgaat.
Een dergelijke principiële overweging
hoort echter in een korte bespreking als
de onderhavige niet thuis. Er is nog een
andere wederkerigheid: de relatie tussen
het toneel en zijn publiek. De liefde moet
van twee kanten komen. Daarom spreek
ik tenslotte de hoop uit, dat zeer velen
dinsdagavond hun aanwezigheid als daad
werkelijke aanmoediging zullen laten
strekken. En trouwens: het is hoe dan ook
een kostelijke belevenis van de eerste op
komst van jonge acteurs en actrices getuige
te mogen zijn.
David Koning
99
„Er zijn twee manieren" heeft Oscarkerigheid, waarbij op een gegeven moment
Wilde eens gezegd „om de betekenis
van mijn werk te miskennen en wel in het
algemeen door het lelijk te vinden en in
het bijzonder door „The Importance of
being Earnest" hoger te prijzen dan mijn
andere stukken". Niettemin is men ge
wend deze „enigszins kluchtige komedie"
als zijn meesterwerk te beschouwen. Za
terdagavond is de satirieke zedenschilde
ring van ruim zestig jaar geleden in het
Centraal Theater té Amsterdam dank zij
het Zuidelijk Toneel opnieuw op het Ne
derlandse repertoire verschenen, de twee
de keer sinds de bevrijding, want enkele
jaren geleden kwam de Haagse Comedie
er nog eens mee voor het voetlicht. Boven
dien maakte de Birmingham Repertory
Company met een door Michael Langham
geregisseerde opvoering van dit stuk een
korte tournee door ons land ter gelegen
heid van het zesde lustrum van het Ge
nootschap Nederland-Engeland.
Er is dus, afgezien nog van wat mijn
voorgangei-s er over schreven, weinig aan
leiding op de inhoud nader in te gaan. Nie
mand zou trouwens dit blijspel beter kun
nen karakteriseren dan Oscar Wilde zelf
heeft gedaan: „de eerste akte is vernuftig,
de tweede voortreffelijk, de derde ontzet
tend knapBovendien heeft het een
filosofische moraal, namelijk dat men alle
triviale dingen van het leven met gepaste
ernst dient te behandelen en alle ernstige
dingen van het leven met oprechte en vlij
tige scherts". Zo is „De Ernst van Ernst"
geworden tot een plezierige mengeling van
spotternij en zotternij aangaande alles wat
men gewoonlijk au sérieux pleegt te ne
men, zoals de liefde, het huwelijk, de doop,
het vaderschap, het sociale respect enzo
voorts, waarbij men wel alle gevoel voor
Sophie Stein en Lo van Hensbergen
in de opvoering door het Zuidelijk
Toneel van „De Ernst van Ernst" van
Oscar Wilde.
humor (dat is: begrip voor betrekkelijk
heden) moet missen om er aanstoot aan te
kunnen nemen.
Door de luchthartige conversatietoon in
gepolijste zinnen en de fantastische over
drijving blijft het een amusante aange
legenheid. De sterke veroudering der om
standigheden verhoogt de charme, mits
men bij de opvoering binnen de grenzen
van het conventionele spel weet te blijven.
Aan die eis heeft regisseur Louis Saalborn,
daarbij geholpen door decors van Hans
van Norden, die in hun moderne kleurige
eenvoud toch de sfeer van de „gay nine
ties" suggereren, pogen te voldoen. Hij
heeft kennelijk zijn spelers geholpen de
pikante toon van preciositeit te vinden, die
de decadentie van de zich welgemanierd
vervelende aristocratie en de sierlijke fri
voliteit van onmaatschappelijke voorkeur
plezierig moest doen uitkomen. Helaas zijn
de beste voornemens afgestuit op gebrek
aan geraffineerd vakmanschap. Bovendien
bleek het Zuidelijk Toneel op enkele uit
zonderingen na niet over de gewenste
types te beschikken. Daardoor ontaardde
de vertoning soms in een benepen komie-
de spitse aforismen al koekhappend wer
den gedebiteerd....
Dat men zich toch wel vermaakte, is in
hoofdzaak een gevolg van het feit dat
voortdurend de auteur postuum de hoofd
rol speelt, de briljante causeur, die steeds
nieuwe paradoxaie verwikkelingen be
dacht om zijn ironie te kunnen laten flon
keren. Het vrouwelijke deel van de bezet
ting dwong nog wel enige bewondering af.
En dan denk ik niet eens in de eerste
plaats aan de als gast medewerkende
Sophie Stein, die met kapitale letters op
het affiche staat vermeld en die inderdaad
de rol van Lady Bracknell met haar droge,
kruimelige toon en veel allure naar wens
vertolkte. Liane Saalborn was naar mijn
smaak een bijna ideale Gwendolen Fairfax
met een wel zeer Engelse houding en met
het benodigde sentiment onder haar sier
lijke formules ter verklaring van haar
curieus gedrag. Een verrassing was voor
mij de kordate, frisse ingénue van Wieke
Haitsma Muiier als Cecily Cardew, al was
haar „naturel" hier overigens niet ter zake
dienende. Els Bouwman was een zij het
veel te jonge malle gouvernante.
Het mannelijk deel van de bezetting
bleef verre in de minderheid. Lo van
Hensbergen en Peter Aryans wisten de im
pertinente geaffecteerdheid van de beide
jongemannen soms wel te benadei'en.
Maar eerstgenoemde moest nogal eens zijn
toevlucht nemen tot kinderachtige stem
buigingen en was ook overigens niet be
paald de ideale figuur voor een mondaine
minnaar. De ander vergat compleet de
periode en de entourage. Sacco van der
Made was heel aardig als de bedremmeld
zalvende dominee. Tegen de uitspraak van
Engelse namen werd nogal eens gezondigd.
Men moet „De Ernst van Ernst" be
schouwen als een gezellig tijdverdrijf uit
de oude doos. Daar is het nu de tijd van
het jaar voor. Ondanks vele tekortkomin
gen dezer vertoning mag men wel succes
verwachten.
David Koning
sOp de
CPraatótoel
Aardig prijsje
Voor het eerst van mijn leven heb ik
een aardig prijsje gewonnen. Drieënveertig
gulden tweeëntwintig cent.
Daar kan ik geen huis van kopen, geen
cadillac, geen televisietoestel, en zelfs geen
stofzuiger.
Maar toch was het meegenomen. We
gingen eens, niet zo duur maar toch ge
zellig, uit, ik kon mijn vrouw zo buiten
allesom een kleinigheidje geven en zélfs
mijn voorraad geestrijk vocht met een
klein kruikje aanvullen.
Je moet maar geluk hebben, zult u zeg
gen.
O nee, dat heb ik beslist niet gehad. De
prijs is mij niet zo maar „in de schoot"
geioorpen. Ik heb er een jaar lang een
nauwgezette administratie voor moeten
voeren en moeten wikken en wegen aan
welke loterijen en prijsvragen ik mee wilde
doen. Als ik dan tenslotte besloot het te
zullen doen, deed ik het niet. Of beter, ik
deed hèt wel, maar niet méé.
In plaats van het geld te bevoegder
plaatse te deponeren of langs de gebruike
lijke kanalen over te maken, deed ik dit
in een enveloppe. Ieder vol tientje zette
ik op de Rijkspostspaarbank.
Het is te begrijpen, dat ik zo in het pu
bliek mijn boeken niet wil openen, neen,
maar als u alleen maar even wil nagaan:
twaalf maanden géén gulden aan de lote
rijclub, zeker vijfentwintig maal géén vijf
tig cent minstens voor de voetbalpool en
beslist tien maal niet mee doen aan luis
ter-, kijk- of gewone prijsvragen voor al
dan niet goede doelen die ten dele door
mijzelf of door mijn echtgenote reeds door
lidmaatschap of op een andere manier
worden nagestreefd.
Tel daarbij de porto- en papierkosten en
de rente van het kapitaal en u komt al
een goed eind in de richting van het ge
wonnen bedrag.
De morele winst aan gezinsvreugde en
voor het gezin vrij gekomen tijd laat ik
dan nog buiten beschouwing.
Nooit de pé in bij de veertiende of zes
tiende trekkingslijst vierde klasse, nooit
bij het noteren van de vijfde voetbaluit
slag - en dat is altijd juist voor het eten -
het potlood kwaad neergegooid en nimmer
geld uitgegeven voor prijslijsten waarop
je nummer toch niet voorkwam (laat ik
die dubbeltjes niet vergeten!).
Wat, u wilt mij herinneren aan het bij
belverhaal van de lieden met de talenten?
Maar ik begraaf mijn bezit niet, ik zet het
op rente; is dat soms niet goed?
Of u vindt mijn leven zonder fantasie?
Dat is maar wat je er van denkt.
Je leest in de krant alleen over mensen
die ineens een bom geld krijgen. Waarvan
direkt een smak belasting afgaat. Dat lees
je soms.
Maar heeft u ooit iets gelezen over Jan
sen of Pietersen of bijvoorbeeld over mij
toen ik, pak weg, mijn duizendvijfentwin-
tigste niet had geboekt? Ik ben er van
overtuigd, dat negenennegentig percent
van de lezeressen en lezers Janssens en
Pietersens zijn. Bij deze ongelukkige
stervelingen moge mijn denkbeeld aan
slaan.
Ik gun iedereen een prijsje als het mijne.
Het is wel jammer dat het volgende
jaar mijn winst kleiner zal zijn. De gelden
die ik anders namelijk aan het welzijn van
een „pool"-ende voetbalvereniging zou
hebben geschonken (in gedachten dan
kan ik niet meer afdragen.
Maar mogelijk opent onze minister bin
nenkort nieuwe perspectieven.
Clemens Pincet
Blijkens „De post van Holland", het or
gaan van de Nederlandse Bond in Duits
land, is de subsidie van het ministex-ie van
Maatschappelijk Werk aan de bond inge
trokken. Het gaat hier om een bedrag van
f8000 per jaar, dat voor het eerst over
1955 is verleend.
De minister,van Maatschappelijk Werk
heeft het bestuur van de bond meege
deeld, dat zij geen subsidie meer in het
vooruitzicht kan stellen, omdat haar is
gebleken, dat de activiteiten van de bond
slechts zeer zijdelings op het terrein vam
haar ministerie liggen. Overleg met de mi
nister van Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen heeft er niet toe geleid, dat van
die zijde subsidie is verleend, mede in ver.
band met de bestedingsbeperking.
NEW YORK (AFP) Het vraagstuk,
dat ten aanzien van de betrekkingen tus
sen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie
het dringendste om een oplossing vraagt, is
de „normalisering van de betrekkingen",
zo heeft de Russische partijsecretaris
Kroesjtsjev verklaard in een vraaggesprek
van een uur met een Amerikaanse radio-
en televisiemaatschappij, dat zondag is
uitgezonden.
Kroesjtsjev is van mening, dat begonnen
moet worden met het opheffen van alle
handelsbeperkingen. Vervolgens zou men
moeten overgaan tot uitwisselingen op cul
tureel gebied. „Het contact tussen onze
volken en tussen de zakenlieden moet wor
den uitgebreid. Ik acht dit het belangrijk
ste. Laten wy concurreren, onderling han
del drijven en onze ervaringen op het ge
bied van de landbouw, de industrie en de
geest uitwisselen", zo verklaarde hy.
Over de ontwapening zei hij, dat de Sov
jet-regering in plaats van te pogen onmid
dellijk tot een veelomvattend akkoord te
komen, bereid is genoegen te nemen met
een bescheiden maatregel, zodat dit tot iets
belangrijks kan leiden. Ten aanzien van
het vraagstuk van de wederzijdse veilig
heid zei Kroesjtsjev: „Wij willen geen oor
log, maar men zou ons een oorlog kunnen
opdringen". Hij stelde de vraag waarom
„de Verenigde Staten en de andere landen
hun troepen niet uit West-Duitsland en de
andere westelijke landen Frankrijk, Ita
lië, Turkije, Griekenland kunnen terug
trekken". De Russen zouden dan hun
strijdkrachten uit Oost-Duitsland, Polen,
Hongarije en Roemenië terugtrekken. „El
ders hebben wij geen troepen", aldus
Kroesjtsjev.
Kroesjtsjev, die voor de vuist weg sprak
en niet van te voren kennis had kunnen
nemen van de vragen die hem door drie
Amex-ikaanse correspondenten werden ge
steld, zei voorts dat de socialistische lan
den van mening kunnen verschillen hij
noemde in dit verband de Sovjet-Unie en
communistisch China en verklaarde dat
dit natuurlijk is, daar de omstandigheden
in elk land kunnen verschillen.
Geen oorlog
Hij zei niet van mening te zijn dat de
Verenigde Staten een oorlog .tegen de
Sovjet-Unie voorbereiden. Een eventuele
oorlog zou een geweldige ramp zijn, maai
de mensheid zou voortgaan te leven en
ook de ideeën zouden zich handhaven. „En
het communisme is de onsterfelijke idee
van de mensheid", aldus Kroesjtsjev.
Boelganin optimist
(AFP) „Maax-schalk Boelganin ziet de
toekomst met optimisme tegemoet", aldus
heeft het Sovjet-persbureau „Tass" ver
klaard bij de publicaties van de voornaam
ste zinsnede uit het onderhoud, dat de
Sovjet-premier heeft toegestaan aan een
aantal verslaggevers van Amerikaanse
radio- en televisiestations. Boelganin ver
klaarde onder meer: „Het is moeilijk aan
te nemen, dat het mensdom een nieuwe
wereldkrijg zou moeten meemaken".