Zes geslaagden der Toneelschool maakten hun eerste opkomst De Ernst van Ernstmet Sophie Stein als gast Kroesjtsjev bepleit normale betrekkingen met Amerika Van dag tot dag Naar zee Concert in de kerk der Broedergemeente Eerst handelsbeperkingen opheffen, daarna uitwisseling op cultureel gebied 3 HET TANDARTSENCONFLICT Tandartsen wensen ander uitgangspunt voor arbitrage dan de ziekenfondsen Selwyn Lloyd levert critiek op de UNO Zij meet met twee maten Receptie zonder bloemen Karperslatijn Echtgenote van Albert Schweitzer overleden Londen geeft het Egyptisch tegoed ten dele vrij Verenigde Staten militair bij het pact van Bagdad Vierling geboren in Londen Artiestenloge Geen subsidie meer voor Ned. Bond in Duitsland MAANDAG 3 JUNI 1957 Wie zich gisteren in de maalstroom heeft gewaagd die uit de binnenlanden naar onze kust kolkte en terug, bij het schei den der zonne heeft een voorproefje ge kregen van wat de zee-recreatie in de ko mende maanden en jaren in Nederland zal zijn: een niet meer genietbare drukte, die de autoriteiten der kust en doorgangs plaatsen voor chaotische problemen zal stellen en het verblijf aan het strand zal degraderen tot een lijf-aan-lijfgevecht om levensruimte. Parkeergelegenheden ,aan- en afvoer, vervoerscapaciteit van de openbare midde len, toezicht op het strand, kampeergele genheid, veiligheidsvoorzieningen alles komt in het gedrang en het element „re creatie" lijdt er steeds meer schade door. Wat is eraan te doen? Wie de kaart van Nederland bekijkt, ziet aan de kust de verzamelpunten der zee bezoekers: Petten, Bergen, Egmond, Wijk aan Zee, IJmuiden, Zandvoort, Noordwijk, Katwijk, Scheveningen, Hoek van Holland en daartussen grote stroken duin en strand, die deels ontoegankelijk, deels ver boden gebied zijn. De tijd is gekomen, dat het gehele Nederlandse strand wordt opengesteld voor en dienstbaar gemaakt aan de recreatie. Toegangswegen door de gesloten duingebieden naar het strand moeten op zorgvuldig gekozen plaatsen worden aangelegd, nieuwe centra voor zee-recreatie moeten worden geschapen en onder strenge toepassing van de voor schriften die de duingebieden moeten be veiligen voor vernieling en ontgroening een algehele ontsluiting van het gehele Nederlandse Noordzeestrand voor ontspan ning en verpozing dient onverwijld te wor den aangepakt, liefst onder auspiciën van departementale organen, die deze exploi tatie via de daartoe voorgeschreven wegen kunnen leiden tot een zeer noodzakelijke uitbreiding van de nationale recreatie ruimte. Wie in de zeeprovincies woont, weet hoe noodzakelijk deze uitbreiding is. Hij weet ook, dat de bestaande toegangswegen tot het kustgebied veruit onvoldoende zijn om hoogtepunten van verkeer zoals dat van gisteren en vele komende zondagen be hoorlijk te verwerken. Tussen Noordwijk en Zandvoort ligt een kustgebied dat vol komen afgesloten is. De smalle wegen van Noordwijk zouden door een zeeweg uit Vogelenzang voor een deel kunnen worden ontlast. En dergelijke mogelijkheden doen zich elders eveneens voor. Er moet in dit opzicht met grote spoed gewerkt worden, wil men de groeiende problemen het hoofd kunnen blijven bieden. De Nederlandsche Maatschappij tot Be vordering der Tandheelkunde heeft in Zeist een buitengewone ledenvergadering gehouden, tijdens welke de ruim vierhon derd leden zich schaarden achter de voor stellen van het hoofdbestuur inzake de voox-waarden waaronder de tandartsen be reid zijn hun medewerking aan de zieken fondsen te hervatten. Hierbij staat voorop het streven om tot een meer verantwoor de tandheelkundige behandeling van de ziekenfondspatiënten te komen. In dit opzicht wordt onder meer de in voering verlangd van het nieuwe schema van tandheelkundige behandelingen, waar over reeds vroeger overeenstemming met de ziekenfondsen was bereikt. Wat de honorering betreft ondersteunde de vergadering het denkbeeld om met be hulp van arbitrage het verschil van me ning daarover tot oplossing te brengen. Nadrukkelijk werd echter ter vergadering vastgesteld, dat deze arbitrage slechts aan vaard kan worden indien uitgegaan wordt van de vier oorspronkelijke uitgangsstel lingen, zulks in overeenstemming met in gewonnen rechtskundige adviezen. Zoals reeds is gemeld hebben de orga nisaties van algemene ziekenfondsen mi nister Suurhoff reeds doen weten arbitra ge te aanvaarden, waarbij zij met de be windsman van mening zijn, dat de arbitra ge zal moeten lopen over de geschilpun- LONDEN, (Reuter) De Britse minister van Buitenlandse Zaken, Selwyn Lloyd, heeft voor de Bx-itse UNO-vereniging nog maals gewaarschuwd tegen het gevaar dat ontstaat als de UNO met twee maten lijkt te meten. In de kwestie-Suez hebben Groot-Bi-ittannië, Franki'ijk en Israel de Selwyn Lfoyd UNO-resoluties nageleefd, maar in de kwestie-Hongarije heeft de Sovjet-Unie de UNO-i-esoluties naast zich neer gelegd. Volgens Loyd, kan „vex-trouwen op de UNO slechts een onderdeel van de buiten landse politiek van een land zijn". Onaf hankelijk optreden, in overeenstemming met het UNO-handvest doch zonder uit gesproken machtiging van de UNO, is doel matiger gebleken dan optreden binnen de UNO, zo meent hij, op de N.A.V.O. wijzen de als een spi'ekend voox-beeld. Hij zei te geloven, dat het atlantisch bondgenoot schap sedert 1945 meer voor de veiligheid en de vrede in Europa heeft gedaaix dan welke andere maatx-egel ook. Een tweede slotsom is volgens de minis ter, dat de UNO niet slechts de vrede moet bewaren, doch ook eei'bied moet afdwingen voor de wet en de heiligheid van verplich tingen tussen staten ondei'ling. Lloyd meent, dat het wellicht mogelijk zal zijn het werk van de UNO te verbeteren door wijziging van de betrekkingen tussen de Assemblée en de Veiligheidsraad, door de oprichting van een permanent internatio naal politieleger en beperking van het vetorecht. De firma J. G. Buijs en Zoon uit Haar lem, die haar veertigjarig bestaan viert, recipieerde zaterdagmiddag in café-restau rant „Roozendaal" in Overveen, waar het personeel, vrienden en collega's hun op- wachtixig kwamen maken bij de heer J. G. Buijs en diens zoon, de heer J. J. Buijs, en diens echtgenote. Volgens de wens van de jubilaris werd het een receptie zonder bloemen. De heren Buijs hadden hun relaties namelijk ver zocht geen bloemen te willen sturen, maar het daai-voor te besteden bedrag te willen afstaan aan het Koningin Wilhelmina- fonds. Aan deze wens hadden velen gehoor gegeven. XOOCCOCXXXXXXXX»DCC<XXXOaX5CCCCCOOOOCX3CCOOOCCOCOOCCOCOC< 8 8 i COBOURG (Reuter). - Vissers uit g Cobourg in de Canadese provincie On- o tario, sloegen zondag een twaalf kilo- 0 gram wegende karper aan de haak. 3 De vis was zo sterk, dat de vissers 3 hem twee haken in het lijf moesten 3 slaan, om hem uit het water te krijgen. 3 Na een zware strijd van een half uur 3 gelukte dit. Opgetogen gingen de vis- x sers naar een viswinkel en lieten hun 3 buit wegenEn toen bleek, dat de reu- 8 zenkarper, na twee uur buitenwater vertoefd te hebben, nog steeds ademde. 3 De vissers waren hiervan zo onder de 8 indruk, dat zij de vis terug brachten l 8 naar het water, waar zij hem hadden j gevangen en hem in zijn element lieten, 'ïj De onverwoestbare karper zwom weg. OOOOXXXXX>X<X)OOCOOOOC03COOCOXOOOOOOCOC<X)COOOC>CCOOOOOCp MULHOUSE, (AFP-Reuter) Uit Zü- rich wordt vernomen dat mevrouw Helene Schweitzer-Brestlav, echtgenote van dr. Albert Schweitzer, overleden is. Zij was 79 jaar. Mevrouw Schweitzer was een week ge leden uit Lambarene teruggekomen en be vond zich in Zwitserland bij haar enige dochter mevrouw Rhena Eckert. Zij was de dochter van een Duitse pro fessor, die voor 1914 college gaf aan de universiteit van Straatsburg. Zij trouwde op 18 juni 1912 met Schweitzer, die toen medicijnen studeerde. Het jaar daarop ver- trokken beiden naar Afrika. Mevrouw Schweitzer is in een zieken huis in Ziirich gestorven. Zij was daar een week geleden in opgenomen. CAIRO (Reuter) Hassan Zaki, leider der Egyptische financiële afvaardiging, die te Rome besprekingen heeft gevoerd met een Britse delegatie, heeft te Cairo tegen over journalisten verklaard, dat Groot- Brittannië ermede heeft ingestemd een be drag van zes miljoen pond sterling van het bevroren Egyptische tegoed in Groot-Brit- tannië vrij te geven voor Egyptische aan kopen van verbruiksgoederen en grond stoffen in het Verenigd Koninkrijk en het sterlinggebied. Zaki zei ook nog dat de Brits-Egyptische financiële bespi'ekingen „lang zullen duren en in fasen zullen worden gevoerd, waar bij beide delegaties, na elk nieuw, afge handeld stadium, haar regeringen zullen raadplegen". Het Egyptisch ministerie van Financiën heeft bekendgemaakt dat pensioenen, van Bi-itse onderdanen die in Egypte hebben gewerkt, weer uitbetaald zullen worden, en ook in aanmerking kunnen komen voor overmaking. Sjah van Perzië opperbevelhebber? KARATSJI (Reuter) De Verenigde Staten hebben een uitnodiging aanvaard, toe te treden tot de militaire commissie van de verdragsorganisatie van Bagdad. De uitnodiging werd gedaan door de minister raad der organisatie, die te Karatsji bijeen is gekomen. De Verenigde Staten zijn thans in drie der vier commissies van de Bagdadse ver dragsorganisatie vertegenwoordigd. Zij zijn echter nog geen volslagen lid der organisa tie, waarvan Groot-Brittannië, Irak, Paki stan, Perzië en Turkije deel uitmaken. De Verenigde Staten zullen in het vervolg deelnemen aan de opstelling van militaire plannen en aan overleg met de militaire vei'tegenwoordigers van de vijf andere lid staten. Gedurende de Brits-Amex-ikaanse be sprekingen op de Bermuda-eilanden, in maart, hebben de Verenigde Staten ver- klaax-d dat hun toetreding uitsluitend ten doel had de coinmunistische bedreiging te bestrijden, en niet inhield, dat de Verenig de Staten ook in politieke verwikkelingen in het vei-dragsgebied zouden kunnen wor den betrokken. Het Amerikaanse toetreden wordt be schouwd als een logisch uitvloeisel van het Eisenhowerplan voor het Nabije Oosten. Amerikaanse waarnemers menen, dat het Amerikaanse lidmaatschap der militaire commissie het gezag en de kracht der Bag dadse verdragsox-ganisatie zal verhogen. LONDEN (UP) Volgens het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken zal op de bijeenkomst de mogelijkheid worden besproken van de oprichting van een mili taire organisatie naar het model van de NAVO. De woordvoerder weigerde commentaar te leveren op een berr' in de Londense „Times", dat overwoge rdt de Sjah van Perzië tot opperbevelhei ^er te maken van een dergelijke organisatie. ten, die bestonden op het moment, dat de onderhandelingen met de tandartsenorga nisatie werden afgebroken. De tandartsen stellen hier nu tegenover dat arbitrage slechts aanvaard kan worden, indien uitgegaan wordt van de vier oor spronkelijke uitgangsstellingen. Medegedeeld werd dat de tandartsen ontdaan zijn over het advies dat de zie kenfondsorganisaties aan de fondspatiën ten hebben gegeven, namelijk slechts in uiterste noodzaak van de diensten van de tandartsen gebruik te maken. De zieken fondsen, zo werd ter vergadex-ing ver klaard, hebben zich met dit advies op spe cifiek tandheelkundig terrein begeven. Als de besprekingen zouden worden her vat, zal de Nederlandse Maatschappij tot Bevordering der Tandheelkunde, zich op het standpunt stellen, dat het billijk ge acht moet worden, dat door patiënten tij dens de conflictperiode betaald tandarts honorarium door de ziekenfondsen terug betaald wordt. Onder de gebruikelijke grote en zeer welwillende belangstelling van familie leden, vrienden en voorgangers, maar ook van talrijke minnaars van het theater leven-zonder-meer, had zaterdagmiddag in de Stadsschouwburg te Amsterdam het jaarlijkse programma van openbare de- monstraties naar aanleiding van het eind examen van de academie voor dramatische kunst „De Toneelschool" plaats. Het was een nogal langdurige aangelegenheid met minder afwisseling dan anders, waarbij men tevens de indruk kreeg dat de kandi daten - zes ditkeer - slechts een vrij on volledige indruk van hun mogelijkheden konden geven. Met name omtrent hun be kwaamheden voor de vertolking van het klassieke repertoire kwam men zo goed als niets te weten. Wij moeten maar aan nemen, dat zij daarvan op het „besloten" eindexamen, dat in het Nieuwe de la Mar- theater gedurende enkele dagen is gehou den. bevredigende proeven hebben afge legd. De thans vertoonde bloemlezing had voor het publiek het voordeel van afge- ronde gehelen uit deze tijd of een nabij verleden. Hoe dan ook, met een hartelijke toe- spraak tot de geslaagden kon directeur W. Ph. Pos na afloop hun engagementen be kend maken. De helft der nieuwste gene ratie gaat naar de Nederlandse Comedie, te weten: Shireen Strooker, Nienke Sikke- ma en Tom van Beek, welke jonge arties ten dus het theater blijven bespelen waar zij thans hun debuut hebben gemaakt. Jeannette van der Heijden gaat naar „Puck" en Jurg Molenaar treedt tot het Nieuw Nederlands Toneelgezelschap toe. De duidelijk een aanleg voor het blijspel bewijzende Camille de Vries is in de Haag se Comedie opgenomen. Drie der gelukki gen zagen hun diploma voorzien van een bijzondere aantekening voor lofwaardige kennis van de dramatische litteratuur. Het is te hopen, dat het de jongelui - mag men dat eigenlijk wel zeggen ten aanzien van dit zestal, waarvan de helft reeds de ge huwde staat heeft bereikt? - bij de herha ling van hun eerste optreden in Haarlem, op dinsdagavond 4 juni, aan waardering voor hun prestaties niet zal ontbreken. In de persoon van Tom van Beek heeft deze stad wederom voor een uitbreiding van de toneelspelersstand gezorgd. Het gedeelte voor de pauze begint met een fragment uit het vierde bedrijf van „Adam in ballingschap" van Vondel, door Louis Saalborn ingestudeerd. Co Werleman ontwierp hiervoor speciale kostuums. Ver volgd wordt met „Als een phoenix" van Christopher Fry in de vertaling van Bert Voeten en de éénakter (een ietwat ver makelijke monoloog eigenlijk) „Liefdes brieven" van Claude des Presles, evenals een fragment uit „Het kleine roofdier" (l'Hermine) onder leiding van Ank van dei- Moer tot vertoning gebracht. Voor het ge noemde stuk van de hedendaagse Engelse Met Bets Nederkoorn aan het orgel con certeerden zaterdagavond in de kerk der Evangelische Broedergemeente aan de Parklaan te Haarlem de baszanger Bernd Süszkind en de hoboïst Lex van den Brul. Laatstgenoemde opende het concert met een mooie sonate, die hem gelegenheid schonk in de beide langzame delen een zeer expressief spel te laten horen en in de twee allegrodelen, voortreffelijk gearticu leerd, een vlotte techniek te demonstreren. Bovendien hielp de passende orgelbegelei ding mee om dit stuk tot eën klankjuweel tje te maken. De hoboïst maakte verder een goede beurt met een Adagio van Bach, een melodie van M. Nicholas en met de be langrijke obligaatpartij in de aria „Endlich wird mein Joch" ut de cantate „Ich will den Ki-euzstab gerne tragen" van Bach. Deze aria vormde met de cantates „Von den himmlischen Freuden" van Rosen- müller, „Die Versuching Jesu" van de Zwitserse componist Willy Burkhard en „Petites litanies de Jésus" van Daniël Ruy- neman het programma, waar de baszanger Süszkind mee optrad. De indruk, die ik van zijn stem en zijn zangkunst kreeg, was minder overtuigend voor wat betreft het objectieve zingen in barokstijl, waar een haast instrumentale vaardigheid en klank- beheersing eerste eisen zijn, dan in het mo derne, sterk beeldende werk van Burk hard, dat om een levendige voordracht en een scherpe dictie vraagt. In dit stuk, waarin Bets Nedei-koorn een knap staaltje van orgelspel ten beste gaf, kwamen zijn kwaliteiten markant voor de dag. Hier hoorden wij een geestdriftig en met het onderwerp meelevend zingen. De subtiele lyriek van het stuk van Ruyneman was een voor hem onbegrepen geval gebleken, doch de dramatiek van Burkhard vond in hem een vertolker die wist te boeien, ook door de natuurlijke timbres van zijn stem. Bets Nederkoorn gaf ook een zinrijke interpretatie van een Psalmvoorspel van Cor Kee. LONDEN (UP) Mevrouw Celia Philip, de 28-jarige echtgenote van een book maker en moeder van een 2J4-jarige zoon, heeft in Londen het leven geschonken aan een vierling, alle meisjes. dichter, een paar jaar geleden door „Het Nieuwe Comedia" opgevoerd, was Johan Fiolet d§ spelleraar. Na de pauze komt het tweede 'bedrijf van „Een ideale echt genoot" van Oscar Wilde voor het voet licht. Bij deze opsomming wil ik het ditkeer laten. Ik moet hier slechts twee vragen aan toevoegen. Hebben de kandidaten zichzelf gegrimeerd? Aanleiding hiertoe is de zonderlinge wijze waarop een van hen de illusie van grijswordend haar probeerde te geven. Ten tweede: heeft Ferd. Sterne- berg met „Een ideale echgenoot" een voorbeeld willen stellen van de wijze waarop men een blijspel niet moet ens- cèneren? De heer Pos maakte in zijn toe spraak een toespeling op het kunstenaars congres, waar over het ambachtelijke en het creatieve in de opleiding werd gespro ken. Naar zijn mening moet tussen deze elementen een elkaar wederkerig bepalend evenwicht bestaan. Akkoord, maar de pri- Hier zijn de zes geslaagden voor het eindexamen van de Toneelschool te Amsterdam, die zich dinsdagavond aan het Haarlemse ptibliek komen voor stellen, van links naar rechts: Nienke Sikkema, Tom van Beek, Shireen Strooker, Camille de Vries, Jurg Mole naar en Jeannette van der Heijden. maire eis dunkt mij toch beheersing van het vak. Ik heb wederom de indruk ge kregen, dat men speciaal bij de komedie teveel van de gedachteninhoud en te wei nig van de situatie uitgaat. Een dergelijke principiële overweging hoort echter in een korte bespreking als de onderhavige niet thuis. Er is nog een andere wederkerigheid: de relatie tussen het toneel en zijn publiek. De liefde moet van twee kanten komen. Daarom spreek ik tenslotte de hoop uit, dat zeer velen dinsdagavond hun aanwezigheid als daad werkelijke aanmoediging zullen laten strekken. En trouwens: het is hoe dan ook een kostelijke belevenis van de eerste op komst van jonge acteurs en actrices getuige te mogen zijn. David Koning 99 „Er zijn twee manieren" heeft Oscarkerigheid, waarbij op een gegeven moment Wilde eens gezegd „om de betekenis van mijn werk te miskennen en wel in het algemeen door het lelijk te vinden en in het bijzonder door „The Importance of being Earnest" hoger te prijzen dan mijn andere stukken". Niettemin is men ge wend deze „enigszins kluchtige komedie" als zijn meesterwerk te beschouwen. Za terdagavond is de satirieke zedenschilde ring van ruim zestig jaar geleden in het Centraal Theater té Amsterdam dank zij het Zuidelijk Toneel opnieuw op het Ne derlandse repertoire verschenen, de twee de keer sinds de bevrijding, want enkele jaren geleden kwam de Haagse Comedie er nog eens mee voor het voetlicht. Boven dien maakte de Birmingham Repertory Company met een door Michael Langham geregisseerde opvoering van dit stuk een korte tournee door ons land ter gelegen heid van het zesde lustrum van het Ge nootschap Nederland-Engeland. Er is dus, afgezien nog van wat mijn voorgangei-s er over schreven, weinig aan leiding op de inhoud nader in te gaan. Nie mand zou trouwens dit blijspel beter kun nen karakteriseren dan Oscar Wilde zelf heeft gedaan: „de eerste akte is vernuftig, de tweede voortreffelijk, de derde ontzet tend knapBovendien heeft het een filosofische moraal, namelijk dat men alle triviale dingen van het leven met gepaste ernst dient te behandelen en alle ernstige dingen van het leven met oprechte en vlij tige scherts". Zo is „De Ernst van Ernst" geworden tot een plezierige mengeling van spotternij en zotternij aangaande alles wat men gewoonlijk au sérieux pleegt te ne men, zoals de liefde, het huwelijk, de doop, het vaderschap, het sociale respect enzo voorts, waarbij men wel alle gevoel voor Sophie Stein en Lo van Hensbergen in de opvoering door het Zuidelijk Toneel van „De Ernst van Ernst" van Oscar Wilde. humor (dat is: begrip voor betrekkelijk heden) moet missen om er aanstoot aan te kunnen nemen. Door de luchthartige conversatietoon in gepolijste zinnen en de fantastische over drijving blijft het een amusante aange legenheid. De sterke veroudering der om standigheden verhoogt de charme, mits men bij de opvoering binnen de grenzen van het conventionele spel weet te blijven. Aan die eis heeft regisseur Louis Saalborn, daarbij geholpen door decors van Hans van Norden, die in hun moderne kleurige eenvoud toch de sfeer van de „gay nine ties" suggereren, pogen te voldoen. Hij heeft kennelijk zijn spelers geholpen de pikante toon van preciositeit te vinden, die de decadentie van de zich welgemanierd vervelende aristocratie en de sierlijke fri voliteit van onmaatschappelijke voorkeur plezierig moest doen uitkomen. Helaas zijn de beste voornemens afgestuit op gebrek aan geraffineerd vakmanschap. Bovendien bleek het Zuidelijk Toneel op enkele uit zonderingen na niet over de gewenste types te beschikken. Daardoor ontaardde de vertoning soms in een benepen komie- de spitse aforismen al koekhappend wer den gedebiteerd.... Dat men zich toch wel vermaakte, is in hoofdzaak een gevolg van het feit dat voortdurend de auteur postuum de hoofd rol speelt, de briljante causeur, die steeds nieuwe paradoxaie verwikkelingen be dacht om zijn ironie te kunnen laten flon keren. Het vrouwelijke deel van de bezet ting dwong nog wel enige bewondering af. En dan denk ik niet eens in de eerste plaats aan de als gast medewerkende Sophie Stein, die met kapitale letters op het affiche staat vermeld en die inderdaad de rol van Lady Bracknell met haar droge, kruimelige toon en veel allure naar wens vertolkte. Liane Saalborn was naar mijn smaak een bijna ideale Gwendolen Fairfax met een wel zeer Engelse houding en met het benodigde sentiment onder haar sier lijke formules ter verklaring van haar curieus gedrag. Een verrassing was voor mij de kordate, frisse ingénue van Wieke Haitsma Muiier als Cecily Cardew, al was haar „naturel" hier overigens niet ter zake dienende. Els Bouwman was een zij het veel te jonge malle gouvernante. Het mannelijk deel van de bezetting bleef verre in de minderheid. Lo van Hensbergen en Peter Aryans wisten de im pertinente geaffecteerdheid van de beide jongemannen soms wel te benadei'en. Maar eerstgenoemde moest nogal eens zijn toevlucht nemen tot kinderachtige stem buigingen en was ook overigens niet be paald de ideale figuur voor een mondaine minnaar. De ander vergat compleet de periode en de entourage. Sacco van der Made was heel aardig als de bedremmeld zalvende dominee. Tegen de uitspraak van Engelse namen werd nogal eens gezondigd. Men moet „De Ernst van Ernst" be schouwen als een gezellig tijdverdrijf uit de oude doos. Daar is het nu de tijd van het jaar voor. Ondanks vele tekortkomin gen dezer vertoning mag men wel succes verwachten. David Koning sOp de CPraatótoel Aardig prijsje Voor het eerst van mijn leven heb ik een aardig prijsje gewonnen. Drieënveertig gulden tweeëntwintig cent. Daar kan ik geen huis van kopen, geen cadillac, geen televisietoestel, en zelfs geen stofzuiger. Maar toch was het meegenomen. We gingen eens, niet zo duur maar toch ge zellig, uit, ik kon mijn vrouw zo buiten allesom een kleinigheidje geven en zélfs mijn voorraad geestrijk vocht met een klein kruikje aanvullen. Je moet maar geluk hebben, zult u zeg gen. O nee, dat heb ik beslist niet gehad. De prijs is mij niet zo maar „in de schoot" geioorpen. Ik heb er een jaar lang een nauwgezette administratie voor moeten voeren en moeten wikken en wegen aan welke loterijen en prijsvragen ik mee wilde doen. Als ik dan tenslotte besloot het te zullen doen, deed ik het niet. Of beter, ik deed hèt wel, maar niet méé. In plaats van het geld te bevoegder plaatse te deponeren of langs de gebruike lijke kanalen over te maken, deed ik dit in een enveloppe. Ieder vol tientje zette ik op de Rijkspostspaarbank. Het is te begrijpen, dat ik zo in het pu bliek mijn boeken niet wil openen, neen, maar als u alleen maar even wil nagaan: twaalf maanden géén gulden aan de lote rijclub, zeker vijfentwintig maal géén vijf tig cent minstens voor de voetbalpool en beslist tien maal niet mee doen aan luis ter-, kijk- of gewone prijsvragen voor al dan niet goede doelen die ten dele door mijzelf of door mijn echtgenote reeds door lidmaatschap of op een andere manier worden nagestreefd. Tel daarbij de porto- en papierkosten en de rente van het kapitaal en u komt al een goed eind in de richting van het ge wonnen bedrag. De morele winst aan gezinsvreugde en voor het gezin vrij gekomen tijd laat ik dan nog buiten beschouwing. Nooit de pé in bij de veertiende of zes tiende trekkingslijst vierde klasse, nooit bij het noteren van de vijfde voetbaluit slag - en dat is altijd juist voor het eten - het potlood kwaad neergegooid en nimmer geld uitgegeven voor prijslijsten waarop je nummer toch niet voorkwam (laat ik die dubbeltjes niet vergeten!). Wat, u wilt mij herinneren aan het bij belverhaal van de lieden met de talenten? Maar ik begraaf mijn bezit niet, ik zet het op rente; is dat soms niet goed? Of u vindt mijn leven zonder fantasie? Dat is maar wat je er van denkt. Je leest in de krant alleen over mensen die ineens een bom geld krijgen. Waarvan direkt een smak belasting afgaat. Dat lees je soms. Maar heeft u ooit iets gelezen over Jan sen of Pietersen of bijvoorbeeld over mij toen ik, pak weg, mijn duizendvijfentwin- tigste niet had geboekt? Ik ben er van overtuigd, dat negenennegentig percent van de lezeressen en lezers Janssens en Pietersens zijn. Bij deze ongelukkige stervelingen moge mijn denkbeeld aan slaan. Ik gun iedereen een prijsje als het mijne. Het is wel jammer dat het volgende jaar mijn winst kleiner zal zijn. De gelden die ik anders namelijk aan het welzijn van een „pool"-ende voetbalvereniging zou hebben geschonken (in gedachten dan kan ik niet meer afdragen. Maar mogelijk opent onze minister bin nenkort nieuwe perspectieven. Clemens Pincet Blijkens „De post van Holland", het or gaan van de Nederlandse Bond in Duits land, is de subsidie van het ministex-ie van Maatschappelijk Werk aan de bond inge trokken. Het gaat hier om een bedrag van f8000 per jaar, dat voor het eerst over 1955 is verleend. De minister,van Maatschappelijk Werk heeft het bestuur van de bond meege deeld, dat zij geen subsidie meer in het vooruitzicht kan stellen, omdat haar is gebleken, dat de activiteiten van de bond slechts zeer zijdelings op het terrein vam haar ministerie liggen. Overleg met de mi nister van Onderwijs, Kunsten en Weten schappen heeft er niet toe geleid, dat van die zijde subsidie is verleend, mede in ver. band met de bestedingsbeperking. NEW YORK (AFP) Het vraagstuk, dat ten aanzien van de betrekkingen tus sen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie het dringendste om een oplossing vraagt, is de „normalisering van de betrekkingen", zo heeft de Russische partijsecretaris Kroesjtsjev verklaard in een vraaggesprek van een uur met een Amerikaanse radio- en televisiemaatschappij, dat zondag is uitgezonden. Kroesjtsjev is van mening, dat begonnen moet worden met het opheffen van alle handelsbeperkingen. Vervolgens zou men moeten overgaan tot uitwisselingen op cul tureel gebied. „Het contact tussen onze volken en tussen de zakenlieden moet wor den uitgebreid. Ik acht dit het belangrijk ste. Laten wy concurreren, onderling han del drijven en onze ervaringen op het ge bied van de landbouw, de industrie en de geest uitwisselen", zo verklaarde hy. Over de ontwapening zei hij, dat de Sov jet-regering in plaats van te pogen onmid dellijk tot een veelomvattend akkoord te komen, bereid is genoegen te nemen met een bescheiden maatregel, zodat dit tot iets belangrijks kan leiden. Ten aanzien van het vraagstuk van de wederzijdse veilig heid zei Kroesjtsjev: „Wij willen geen oor log, maar men zou ons een oorlog kunnen opdringen". Hij stelde de vraag waarom „de Verenigde Staten en de andere landen hun troepen niet uit West-Duitsland en de andere westelijke landen Frankrijk, Ita lië, Turkije, Griekenland kunnen terug trekken". De Russen zouden dan hun strijdkrachten uit Oost-Duitsland, Polen, Hongarije en Roemenië terugtrekken. „El ders hebben wij geen troepen", aldus Kroesjtsjev. Kroesjtsjev, die voor de vuist weg sprak en niet van te voren kennis had kunnen nemen van de vragen die hem door drie Amex-ikaanse correspondenten werden ge steld, zei voorts dat de socialistische lan den van mening kunnen verschillen hij noemde in dit verband de Sovjet-Unie en communistisch China en verklaarde dat dit natuurlijk is, daar de omstandigheden in elk land kunnen verschillen. Geen oorlog Hij zei niet van mening te zijn dat de Verenigde Staten een oorlog .tegen de Sovjet-Unie voorbereiden. Een eventuele oorlog zou een geweldige ramp zijn, maai de mensheid zou voortgaan te leven en ook de ideeën zouden zich handhaven. „En het communisme is de onsterfelijke idee van de mensheid", aldus Kroesjtsjev. Boelganin optimist (AFP) „Maax-schalk Boelganin ziet de toekomst met optimisme tegemoet", aldus heeft het Sovjet-persbureau „Tass" ver klaard bij de publicaties van de voornaam ste zinsnede uit het onderhoud, dat de Sovjet-premier heeft toegestaan aan een aantal verslaggevers van Amerikaanse radio- en televisiestations. Boelganin ver klaarde onder meer: „Het is moeilijk aan te nemen, dat het mensdom een nieuwe wereldkrijg zou moeten meemaken".

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1957 | | pagina 5