Haarlem's Dagblad | 1957 | 8 augustus 1957 | pagina 11

Haarlemse raad bestemt gedeelte van
het Houtplein voor wegaanleg

GILLEN, GILLEN, GILLEN

Nieuwe telefooncentrale is
vanmorgen in gebruik genomen

Zeven leden wilden eerst worden
ingelicht over reorganisatieplan

Centrale heeft 8000 aansluitingen,
maar kan nog uitgebreid worden

GERRY MONTACNE:

STATION IN VLEESHAL

Motie-Wensing werd met
20-7 stemmen verworpen

V erontwaardigd

Niet bevredigd

Nachtslot

Veel belangstelling bij
gouden huwelijkfeest

Bloemendaler wegens
diefstallen veroordeeld

Van mensen en dingen onder de Damiaatjes

Zandvoort is tjokvol
met kampeerders

V

olsUERDAG 8 AUGUSTUS 1957

HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSGHE GOURAN I

De vergadering van de Haarlemse gemeenteraad werd woensdagmiddag in
een echte vakantiesfeer gehouden. Tien raadsleden waren met kennisgeving
afwezig en er is eigenlijk alleen maar vrij uitvoerig gediscussieerd over het
voorstel van B. en W., waarin de raad gevraagd werd zich uit te spreken voor
de bestemming van het stuk grond tussen Dreef en Wagenweg voor wegaanleg
niet het oog op het komende plan tot reorganisatie van het Houtplein, dat wij
jn ons blad van vrijdag hebben gepubliceerd. Enige raadsleden wilden niet
overgaan tot het verlenen van de gevraagde bestemmingsverklaring, voordat
zij gelegenheid zouden hebben gehad het gehele reorganisatieplan voor het
Houtplein te kunnen bestuderen en bespreken. Deze bezwaren culmineerden
in het indienen van een motie door de heer W e n s i n g (C.H.U.), waarin B. en
\V. gevraagd werd het raadsvoorstel aan te houden. Deze motie werd met 20
tegen 7 stemmen verworpen, waarna het voorstel van B. en W. met 21 tegen 6
stemmen kon worden aangenomen.

De heer F i b b e (V.V.D.) was het eens
met B. en W., dat het hoog tijd werd een
einde te maken aan de verkeersopstop
pingen op het Houtplein, maar hij vroeg
zich af, of de voorgestelde oplossing wel
goed was en niet te veel zou kosten. Ook
was hij van mening, dat B. en W. meer
consideratie zouden moeten opbrengen
voor de eigenaresse van het bedoelde stuk
grond, de c.v. bouw- en aannemingsbe
drijf Grootbouw uit Den Haag. Deze im
mers heeft tal van bouwplannen ingediend
voor het bedoelde stuk grond. Diverse ar
chitecten hadden plannen ontworpen, die
aanvankelijk geen genade konden vinden
in de ogen van de gemeente. Inmiddels
werd de rooilijn steeds meer terugge
bracht, totdat in 1952 een plan werd in
gediend voor de bouw van veertig flats
in een groot flatgebouw, dat in overleg
met de gemeente was uitgewerkt. Eind
1955 was alles gereed en enige maanden
later kreeg Grootbouw de mededeling, dat
het plan in behandeling zou worden ge
nomen. Op 16 juli 1956 bood de gemeente
echter aan de grond te ruilen voor andere
grond binnen de gemeente. De heer Fibbe
meende, dat de bedoelde firma duizenden
guldens aan kosten was kwijtgeraakt en
hij vertelde verder, dat hij onlangs met één
van de firmanten van Grootbouw had ge
sproken, waarbij gebleken was, dat zij be
reid was met de gemeente te praten, mits
het aan de orde zijnde voorstel over de
bestemming van de grond voor wegaanleg
zou worden aangehouden. Dit stelde de
heer Fibbe voor te doen.

Ook de heer W e n s i n g (C.H.U.)
sprak in deze geest. Hij wilde het debat
los zien van de oplossing voor het Hout
plein, maar toen de voorzitter, bur
gemeester mr. O. P. F. M. Cremers, ver
klaarde geen bezwaar te hebben tegen dis
cussie van het reorganisatieplan, toonde
de heer Wensing zich verontwaardigd,
omdat, naar hij zei, de raad eerst inge
licht zou moeten worden over het reor
ganisatieplan zelf. Hij vroeg zich af, of
B. en W. bereid waren het voorstel aan te
houden, totdat de raad volledig op de
hoogte zou zijn gesteld over het reorgani
satieplan-Houtplein.

Dezelfde mening werd gehoord van de
heer Spek (A.R.) die eveneens het ge
hele plan als zodanig wilde zien besproken
in de raad.

De heer Schippers (K.V.P.) was het
hier niet mee eens. Het onderhavige stuk
grond zal altijd voor de gemeente nodig
zijn, welke plannen men ook met het
Houtplein heeft. Bovendien zou het gehele
plan-Houtplein slechts volledig kunnen
zijn, als ook de aansluiting met de Rus-
tenburgerlaan zou zijn geprojecteerd. De
eigenaresse van de grond wilde hij een
redelijke schadeloosstelling toekennen.

De heer Stoffels (V.V.D.) wilde
eerst de situatie van het Houtplein be
spreken voordat een bouwverbod zou
moeten worden uitgevaardigd.

De heer B 1 o k d ij k (Arb.) was het met
de heer Schippers eens: eerst is de grond
nodig en het besluit zoals dat door B. en
W. in het voorstel was neergelegd moest
daaraan voorafgaan.

In zijn antwoord schetste wethouder
Happé de voorgeschiedenis, die aan de
reorganisatie van het Houtplein was voor
afgegaan. Eerst hadden B. en W. moeten
vaststellen welk plan er zou worden in
gediend, voordat een voorstel zou kunnen
worden gedaan. „Willen wij spoed maken
met de opheffing van de verkeersmoeilijk
heden op het Houtplein, dan moeten wij
elk uitstel voorkomen", zei hij.

Er was, ook na het besluit van de raad,
nog gelegenheid te over met de eigenares
se van de grond besprekingen te voeren.
De wet Iaat mogelijkheden genoeg open
om de ontstane schade te regelen. Een
betere oplossing voor de verre toekomst
kan thans nog niet worden voorgesteld,
maar als de tram in september verdwijnt
moet het plein kunnen worden veranderd,
zodat aan de verkeersmoeilijkheden een
einde kan komen.

De heer Happé legde er nog eens de
nadruk op ,dat het hier niet ging om het
opleggen van een bouwverbod, maar om
het uitspreken van een bestemming voor
de grond. Deze uitspraak is krachtens de
wet nodig, voordat wij verder kunnen
gaan", aldus de wethouder, „B. en W. zijn
te allen tijde bereid daarna besprekingen
met de eigenaresse van de grond te
voeren".

Door dit antwoord toonden de heren
W e n s i n g en Spek zich niet bevredigd:
z'j vroegen zich af, waarom er nu opeens
zo'n haast gemaakt moest worden.

De heer De Leeuw (Arb.) sprak van
een misverstand: uit de woorden van de
heer Fibbe had hij begrepen, dat de eige
naresse van de grond ervan overtuigd was,
dat de grond te zijner tijd zou moeten
worden gebruikt voor wegaanleg. „Iedereen
is het dus eens, waarom dan nog gedis
cussieerd?" vroeg hij.

De heer Happé bevestigde nog eens,
dat er wel degelijk contact met de eigena
resse had bestaan, maar bij de besprekin
gen waren de posities te vaag geweest. Na
een uitspraak van de raad tot wegaanleg
op de bedoelde grond zou dat anders wor
den en zouden de besprekingen meer con
creet kunnen worden.

De voorzitter maande ook tot spoed.
.,In september komen de bussen op de

dienst ZandvoortAmsterdam en dan
I wordt de toestand op het Houtplein rond-
i weg chaotisch" zei hij.

De heer W e n s i n g (C.H.U.) vroeg in
derde instantie het woord voor het indie
nen van een motie, waarin B. en W. werden
uitgenodigd het voorstel aan te houden.

Zijn fractiegenoot De Landmeter
was echter van oordeel, dat er niet gestemd
behoefde te worden. „Zelfs zonder reorga
nisatieplan mag er op het Houtplein niet
worden gebouwd".

De heer Hennevelt (Comm.) zag geen
reden de motie te ondersteunen, maar hij
vroeg zich wel af waarom B. en W. met
het indienen van het voorstel tot het laat
ste moment hadden gewacht.

Mevrouw Scheltem a-C o n r a d i (V.
V.D.) sprak ook van een buitengewone
achterstand in het nemen van besluiten en
vond de houding van B. en W. ten opzichte
van de eigenaresse van de grond allerminst
juist. Met het oog hierop en met het oog
op de verplichtingen, die de raadsleden
hebben ten opzichte van derden zegde zij
toe de motie te zullen steunen.

Ofschoon hij de houding ten opzichte van
de eigenaresse niet juist vond, wilde de
heer Van Velsen (K.V.P.) zijn stem aan
het voorstel van B. en W. op dit ogenblik
niet onthouden en verklaarde hij zich tegen
de motie-Wensing.

Wethouder Happé vond niet, dat het
college te langzaam was geweest. „Wij
hebben tijd nodig gehad om tot een plan
met maximale eisen te komen" zei hij. „Wij
hebben nu dat plan. Ik wil het vergelijken
met een gesloten deur, die moet worden
geopend. Als de raad het voorstel aanneemt
is het nachtslot van de deur, maar de deur
blijft daarna nog even gesloten."

Waarop mevrouw Scheltem a-C o n-
r adi (V.V.D.) interrumpeerde met op te
merken, dat het hier het nachtslot van een
andermans deur betrof.

Hierna volgde de stemming over de
motie-Wensing. Vóór de motie waren
slechts de heren Knape (K.V.P.), Wensing
(C.H.U.), Spek (A.R.) en de gehele V.V.D.-
fractie, zodat zy werd verworpen met 20
tegen 7 stemmen.

Vervolgens werd gestemd over het voor
stel van B. en W., dat werd aangenomen
met 21 tegen 6 stemmen. Tegen waren de
zelfden als vóór de motie-Wensing waren,
met uitzondering van de indiener van de
motie zelf.

Naar aanleiding van een voorstel van
B. en W. tot verkoop van een terrein aan
de Willem Buyslaan voor particuliere
woningbouw, vroeg de heer Hennevelt
(Comm.), wanneer er weer eens woning
wetwoningen gebouwd zouden worden.

Wethouder Happé zei, dat er geen be
paalde verhouding tussen woningwet
woningen en premiebouwwoningen bestond,
maar dat de gemeente voor de bouw van
premiewoningen in sommige gevallen het
bouwvolume mag overschrijden. Overigens
waren de plannen voor de bouw in Pai'k-
wijk en Delftwijk in een vergevorderde
staat van voorbereiding, waarbij voldoende
ruimte voor woningwetwoningen was ge
laten. Cijfers, die de heer Hennevelt had
genoemd ten aanzien van de verhouding
tussen woningwetwoningen en premie
bouwwoningen noemde de wethouder mis
leidend, omdat daar niet bij genoemd wa
ren de plannen voor de woningwetwonin
gen, die bij de architecten in voorbereiding
zijn.

Alle overige voorstellen werden zonder,
of met geringe discussie aanvaard. Zo be
noemde de raad tot leden van de advies
commissie voor de woonruimteverdeling in
Spaarndam de heren J. Ch. Balm als re
presentatief voor de huiseigenaren, K. de
Boer als technisch deskundige, M. Meijers
als sociaal deskundige en H. Vethaak als
representatief voor de hypotheekhouders.

Woensdag hebben de heer W. van Ves-
sem en zijn echtgenote mevrouw W. M. van
Vessem-De Zwart te Heemstede het heug
lijke feit herdacht, dat zij een halve eeuw
geleden in het huwelijk werden verbonden.
Als geboren en getogen Heemstedenaren -
beiden zijn hun woonplaats nimmer on
trouw geweest - hebben zij deze dag een
bijzonder grote belangstelling mogen on
dervinden. Het feest begon des morgens
met een mis in de kapel van de zusters der
Sint Bavoparochie, welke werd opgedragen
door kapelaan J. Achterhof, die de heer
Van Vessem bij drie levensgevaarlijke
operaties steeds van geestelijke bijstand
heeft voorzien. Vervolgens maakte het
gouden echtpaar met familieleden een
autotocht door de omgeving, waarna des
middags in de tuinzaal van het „Cafétaria-
restaurant" aan de Binnenweg een buiten
gewoon druk bezochte receptie werd ge
houden. Tot de eerste bezoekers behoorde
loco-burgemeester E. J. van Lent, die we
gens vakantie van burgemeester Van Rap-
pard het Heemsteeds gemeentebestuur ver
tegenwoordigde. De heer Van Lent compli-
I menteerde het gouden bruidspaar in har
telijke bewoordingen, welke hij besloot met
het aanbieden van een grote fruitmand.
Tot de vele andere bezoekers behoorden
verder onder andere pastoor C. Pauw en
de drie gebroeders Van der Berg, de vroe
gere patroons van de bruidegom.

Vanmorgen hebben de Haarlemmers voor de eerste keer gebruik kunnen maken
van de nieuwe telefoongids, waarin nieuwe nummers voorkomen voor byna een
kwart van alle Haarlemse telefoonabonné's.

De P.T.T. heeft de afgelopen avond en een deel van vanmorgen hard gewerkt om
de aansluitingen te voltooien met de nieuwe centrale aan de J. P. Coenlaan in
Haarlem-Noord, die de tot dusverre bestaande centrale in Bloemendaal vervangt.
Deze werkzaamheden zijn tot volle tevredenheid verlopen. Naar wij vernemen is men
eveneens in alle opzichten tevreden over de ingebruikneming van de nieuwe centrale.
Deze heeft alle gesprekken vanmorgen prachtig verwerkt en voldoet buitengewoon
goed aan de gestelde verwachtingen.

De nieuwe telefooncentrale voor Haar
lem-Noord is van het type 7 c, waarvan er
nog maar vier in ons land in bedrijf zijn,
namelijk in Scheveningen, Breda, Rijswijk
en sinds vanmorgen Haarlem. De
laatste vindingen op telecommunicatiege-
bied zijn erin verwerkt, hetgeen echter niet
wil zeggen, dat het nu ook de modernste
telefooncentrale is. Want de techniek staat
niet stil en sinds men met de montage van
de 7 c in de J. P. Coenlaan in Haarlem-
Noord begon nu ruim een jaar geleden
zijn er al weer nieuwe vindingen op
dit speciale gebied gedaan.

Maar als men bedenkt dat de oudste
automatische telefooncentrales, waartoe
die in Haarlem en Bloemendaal behoren,
nu al meer dan derig jaren trouwe dienst
achter de rug hebben, dan hoeft men niet
bevreesd te zijn dat de nieuwe centrale in
de J. P. Coenlaan spoedig verouderd zal
zijn.

Voor een leek is zo'n automatische tele
fooncentrale niet bijster spectaculair. Hij
ziet een grote zaal, waarin een aantal me
talen rekken staat met draaiende assen
en glazen kastjes, waarin af en toe iets be
weegt. Voor de technici, meer in het bij
zonder voor de specialisten op dit terrein,
is een dergelijke centrale een dorado. Zij
weten precies zij het dan ook na een stu
die die vijf en meer jaren vergt hoe deze
„electronische hersens" in elkaar zitten en
hoe zij hun vernuftig werk doen. Voor een
niet-deskundige is het volkomen onbegrij
pelijk, hoe deze apparatuur in een hand
omdraai het werk doet, waarvoor vroeger
tientallen telefonistes nodig waren. En een
telefoniste kan zich vergissen en een ver
keerde verbinding tot stand brengen, maar
een automatische telefooncentrale vergist
zich niet, tenzij men haar met de kies-

Een 19-jarige Bloemendaler, tegen wie
veertien dagen geleden een jaar jeugdge
vangenis was geëist wegens diefstal van
een hoeveelheid whiskey, een verrekijker
en een aantal bromfietsen in Zandvoort,
Overveen en Amsterdam, is hedenmorgen
conform de eis veroordeeld. Hij was, naar
de tenlastelegging vermeldde, deelgenoot in
een bende scholieren van zestien en zeven
tien jaar uit Haarlem en omgeving, die
verscheidene diefstallen pleegde.

schijf verkeerde aanwijzingen geeft. Ter
loops zij hier opgemerkt, dat zulke ver
keerde aanwijzingen ontstaan als men de
kiesschijf van zijn toestel een handje gaat
helpen en haar niet vrij terug laat lopen,
maar met de vinger terugduwt.

De nieuwe centrale in Haarlem-Noord is
een zo genoemde registercentrale. Zij
werkt met registers, die eigenlijk een soort
electronisch geheugen zijn. De aanwijzin
gen, die een telefoonabonné door middel
van de kiesschijf aan de centrale geeft,
worden in het register verzameld. Zodra
dit register weet, welke verbinding wordt
gewenst, stelt het de zeer ingewikkelde
apparaten in werking, die nodig zijn om
deze verbinding tot stand te brengen. Is
dat gebeurd er zijn slechts enkele se
conden voor nodig dan schakelt het re
gister zichzelf weer uit en is dan beschik
baar om voor een andere telefoonabonné
dienst te doen.

Een moderne telefooncentrale kan men
enigszins vergelijken met een reusachtig
verkeersplein, waarop talrijke wegen sa
menkomen en dat zo moet zijn ingericht
dat iedereen zonder oponthoud de door
hem gewenste richting kan inslaan. Ieder
een, dat wil dus bij de nieuwe centrale
Haarlem-Noord zeggen: 8000 aangeslotenen.
De P.T.T.-specialisten, die de verdeling van
deze duizenden aansluitingen over de appa
ratuur moeten uitpuzzelen, zijn dan ook ver-
keersdeskundigen in optima forma. Van
hun voorbereidend werk hangt het af, of
de duizenden „weggebruikers" in casu de
telefoonabonnees, op elk gewenst ogenblik
een vrije route vinden om de door hen ge
wenste bestemming te bereiken. Deze des
kundigen moeten niet alleen een volledig
inzicht hebben in de technische mogelijkhe
den der beschikbare apparatuur, maar zij
moeten ook rekening houden met een zo
economisch mogelijk gebruik daarvan. De
factor „gemiddeld gebruik" speelt hierbij
een belangrijke rol. Maar het bepalen van
deze factor is een verre van eenvoudige
zaak, omdat zich in de „verkeersdichtheid"
plotselinge en onberekenbare veranderin
gen kunnen voordoen.

Men zal dus beseffen, dat de deskundi
gen, die ruim een jaar bezig zijn geweest
met de opbouw van de nieuwe centrale,
vanmorgen een zucht van verlichting heb
ben geslaakt, toe het resultaat van hun
werk op de proef kon worden gesteld.
Want vooral de laatste dagen en nachten
heeft men in de J. P. Coenlaan onder
hoogspanning gewerkt, niet zozeer aan de

g „Gillen, gillen, gillen. Kun
g je je 't voorstellen. We rijden
g met de auto van Huib van
g Meurs naar Roosendaal, of
j was het Bergen op Zoom?
M Affijn, dat doet er ook niet
toe; we rijden de kant van de
g Bels op en we zijn bij de
Moerdijk. Wat gebeurt er?
g Pang, zegt de voorband. Huib
M stapt uit, je kent Huib toch?,
1 Huib stapt uit, kijkt, trekt
H een gek gezicht en stapt weer
M in. Het was half acht en om
H acht uur moesten we opko-
men in Bergen op Zoom.
H Huib en ik als sprekende pop.
j Een enorm nummer. Je kent

- het toch. Ik kom op met Huib
U op m'n knie, hij is de pop,
g maar hij leeft. De mensen
M lachen zich ziek. Het is fan-
tastisch, een wereldnummer.
M Affijn, we moesten dus om
H acht uur in Bergen op Zoom
g op de Bühne staan. Wat
jj moesten we doen met z'n
g tienen? We gaan liften en we
g laten de auto staan. We ko-
g men twee minuten voor acht
g in de zaal aan. Het hele be-
jj stuur liep met rode koppen
-- rond. Waar of we bleven? We
g zijn toch op tijd, zei Huib en
M direct stapte ik het toneel op
om de zaak te beginnen.

g Het eerste nummer was
van John. Je kent John toch?
g Die heeft met Toontje Bakker
fj ook nog in de steilwand ge-
g reden. Mensen wat hebben
g we toen gelachen. De hele
g dag: gillen, gillen, gillen. In
g die steilwand trad ik zelf ook
g wel eens met Toontje op,
jj maar alleen om in te sprin-
m gen wanneer „De Snor" weer
g eens naar beneden gevallen
g was. We kregen stapels brie-
g ven van mensen die ook steil-
g wandrijder willen worden,
g Op het laatst stuurden we ze
1 maar naar Deventer, naar de
g afgedankte gasfabriek waar-
g in een steilwandschool geves-

- tigd was. Dat zeiden we na-
jj tuurlijk alleen maar om er
m van af te zijn. Gelachen dat
g we hebben. Toontje Bakker
1 staat op het ogenblik in Sant-
1 poort op de kermis. Aardige
g kermis met aardige mensen,
g Maar bij Mullens was 't toch
1 nog gezelliger. Je kon er veel
g meer lachen, vooral als die
g oude Mullens op dreef was.
g Bij hem ben ik ook begonnen.,
g Op de kermis als annonceur
g met Joep en Tim en Kareitje.
jj Je kent Kareltje toch wel,
g van die hoge draad. Ik ben
g zelf ook nog eens naar boven
g geklommen om in het vang-
g net te gaan liggen zonnen,
g Maar halverwege keek ik
g naar beneden en toen was het
g mis. Gelachen dat we heb-
g ben; gillen, gillen, gillen.

g Bij Strassburger ben ik ook
M nog even geweest. Om m'n
g jongleurnummer te demon-
g streren. Welja, zegt Elly,
g kom maar. Wat moet je ver-
g dienen? En ik natuurlijk aan
g het rekenen. Alleen 's avonds
optreden en 's middags kon ik
g m'n kinderpartijtjes houden,
g Zoveel, zeg ik. Ze werd lijk-
M bleek. Hoe kom je erbij, riep
g ze, je kan zóveel krijgen. En
g ze noemde een bedrag dat
g nergens op sloeg. Ik moet m'n

- nummers toch instuderen en
g dat kost ook geld. Niet naar
Strassburger dus. Maar we
jj hebben wel gelachen. Kun je
g .ie 't voorstellen? Nu sta ik
g dus in de Rembrandt hier in
g Haarlem.Aardige man, m'neer
- Bakker. Die ken je toch. Leu-
g ke kerel. We hebben nu een
g programma dat van gekheid
aan elkaar hangt. Maar toch

is het verantwoord. Ikzelf doe

^llll

het goocnelen en de poppen
kast en ik maak natuurlijk de
Chinees. Huib en John zijn de

Augusten. Je hebt het num
mer met de camera toch ge
zien? Elke dag wordt het

Spoortje spelen behoort tot
een van de meest geliefkoos
de bezigheden van jongens.
Maar hoeveel ouderen be
leven er niet minstens net
'zulk een groot plezier aan?
Ontelbaar zijn de grapjes
van de vaders, die hun zoons
met verjaardag en St. Nico-
laas een spoortrein geven en
er dan zelf mee op zolder
gaan spelen, tot grote erger
nis van vrouw en kinderen.

Vroeger was die belang
stelling voor spoortreinen
gemakkelijk te verklaren. In
de tijd, toen de techmek nog
niet die grote vlucht had ge
nomen, die een overzicht
moeilijk, zo niet onmogelijk
maakt, was één van de mooi
ste voortbrengselen van die
techniek de stoomlocomotief,
die sissend, blazend en dam
pend lange slierten wagens
het station uittrok.

Vele jongetjes van toen
hebben die liefde voor het
spoorwegwezen behouden
door de jaren heen en nu zij
zelf grote mannen zijn ge
worden kunnen zij soms nog
met iets van heimwee naar
een station gaan en kunnen
zij nog met iets van afgunst
kijken naar een wagen voer
der, die daar stoer in zijn
ruime cabine zit en straks de
expresstrein naar Rotterdam,
Roosendaal of soms nog ver
der voert. Want zeer weini

gen van die jongetjes van
vroeger hebben hun ambitie
zelf eens spoorman en dan
"liefst machinist te worden
'kunnen verwezenlijken en
■soms hebben zij daar echt
nog wel eens spijt van.

Vaak blijft die oude be
langstelling voor de spoor
wegen in een andere vorm
bestaan. Sommigen gaan mo
dellen maken, anderen spa
ren foto's van oude spoor- en
tramrijtuigen en gaan mee
met zoveel bijzondere ritten
als maar mogelijk is. Ande
ren weer, meteen bredere
belangstelling, blijven zich
verdiepen in problemen, die
met spoorwegeconomie en
rentabiliteit, met spoorweg
techniek en esthetica van
stations te maken hebben. En
voor deze laatsten is iets bij
zonders op til.

Wij hebben er reeds eerder
over geschreven: in de
Haarlemse Vleeshal zal van
morgen af aan een tentoon
stelling te zien zijn, die on
der de eenvoudige naam „Het
Station" veel te zien geeft
van wat de functie van een
station is in de moderne ste
delijke samenleving, hoe dat
station gebouwd zal moeten
zijn, aan welke eisen een
stationsplein moet voldoen en
hoe een stationsgebouw doel
matig en esthetisch kan wor
den ingericht. In het bijzon-

I

gekker. En de kinderen maar

plezier hebben. Elke ochtend |g

gillen, gillen, gillen

n

Dat is Gerry Montagne, de

Haarlemmer die begon als

omroepertje op de kermissen

in Drachten en Geleen en die f§

op het ogenblik gedurende de

vakantietijd dagelijks hon- j

derden kinderen een bar pie- m

zierige ochtend bezorgt. m

Het gaat hem goed. Zijn g

naam staat driemaal in het g

telefoonboek en hij draagt jj

een fraai gesneden Engels jj

jasje. Hij voelt zich trouwens g
ook best thuis in Haarlem.
Alleen komt af en toe het

verier.rem naar vroeger weer g

boven. Dan stapt hij op de g
trein naar Velp of Eemnes
om zijn oude vrienden weer

eens op te zoeken. Om samen g

weer eens echt ouderwets te g

lachen. Maar de volgende dag jj

staat hij, keurig in een aan-
gemeten rok, weer honderden

kinderen bijzonder pedago- fj

gisch toe te spreker,. Ze luis- M

teren ademloos en zingen -

braaf een liedje voor hem. g

In een van de laatste num- jj

mers verschijnt Montagne g

echter op de Bühne als clown j

met het witgeschminkte ge- g
laat en de hoge puntmuts. Hij

maakt, een paar zotte stappen, g

gooit met water en struikelt M

over zijn eigen benen. jj

Wanneer hij na afloop hij-

gend in de kleedkamer ver- jj

schijnt zet hij met een tevre-

den gebaar zijn muts af. Z'n m

ogen zijn één en al pret. g

„Heb je ze gehoord?" vraagt j

hij, „gillen, gillen, gillen". g

Pas op zwanen

Reeds eerder hebben wij jj

bericht van de zwaan in de m

Brouwenskolk, die een visan- jj

gel in zijn bek had gekregen.

Met behulp van de beheerder g

van het asiel van de Haar- g

lemse Dierenbescherming in g

de Ridderstraat en de op- g

zichter van de gemeente- 1

plantsoenen in Bloemendaal g

is men er toen in geslaagd g

het gevaarlijke vistuig te ver- g

wijderen. g

Het is echter onlangs weer g

voorgekomen, dat een zwaan g

'n vishaak in bek en hals had. g

Ook deze kon worden verwij- 1

derd. Diegenen, die bij deze g

gebeurtenissen aan baldadig- g

heid dachten, hebben geluk- g

kig ongelijk. Er is van opzet g

geen sprake. Waarschijnlijk g

hebben de zwanen in het aas g

van hengelende jongens ge- g
beten met het vermelde nood-

lollige gevolg. Misschien kun- g

nen de hengelaars bij aanwe- §j

zigheid van zwanen in het 1

viswater even uitkijken, g
waardoor, wellicht voorko-

men kan worden, dat deze g

prachtige dieren het slacht- g

offer worden van hun bege- g

righeid naar het voor de vis- g
sen bestemde aas.

der wordt natuurlijk aan- -

dacht gewijd aan Haarlemse g

problemen: de aanblik van 1

het toekomstige stations- g

plein, waarbij de diverse g

plannen, die hiervoor ge- g

maakt zijn te zien zullen zijn g

in de vorm van tekeningen g

en maquettes. Bovendien zal g
ampele aandacht worden be-

sleed aan het in juni ge- g

opende nieuwe Rotterdamse g

Centraal Station. Bovendien g

is de expositie aangevuld g

met een keur van Europese g
spoorwegaffiches.

Het geheel is tot stand ge- g

komen door samenwerking g

tussen de Nederlandse Spoor- g

wegen en de stichting „Haar- g

lems Bloei" en zal vrijdag- g

middag om vier uur in j

restaurant Brinkmann op de g

Grote Markt worden ge- g

opend.

HHIPIIlH1^

nieuwe automatische apparatuur, die al
een paar weken proefdraaide, maar aan de
duizenden verbindingen met het kabelnet.
En nu alles klaar is gaat men allerminst

op zijn lauweren rusten, want PTT voor
ziet dat deze nieuwe centrale over een paar
jaar al weer „vol" zal zijn. Dus is men nu
reeds bezig met uitbreidingsplannen.

Dit is de kabelkamer
van de nieuwe tele
fooncentrale aan de
J. P. Coenlaan in
Haarlem, die vanmor
gen in gebruik is ge
nomen. Op de foto
ziet men hoe de ka
bels, die de centrale
binnenkomen, naar
boven worden geleid,
waar zij gesplitst
worden en verder
naar de technische
installatie gaan, die
in het vertrek boven
dat van de kabelka
mer is gelegen. Som
mige kabels hebben
900 dubbele draden,
zodat 1800 draadjes
moesten worden „ver
werkt".

Geen kampeerders op het circuit

Een enorm aantal tentkampeerders heeft
de laatste dagen getracht in Zandvoort zijn
tenten te kunnen opslaan. Elke dag op
nieuw herhaalt zich dit gebeuren en de po
litie staat voor een bijna onmogelijke
taak, want het is ondoenlijk, al deze kam
peerders aan een plaatsje te helpen, daar
alle kampeer-centra in Zandvoort overvol
zijn.

Zelfs is de politie ertoe overgegaan, voor
vertrekkende kampeerders uit het Kenne-
mer Sportpark aan de Zandvoortselaan.
voorlopig geen nieuwe toe te laten, om
enige ruimte te verkrijgen, daar dit kam-
peercentrum overbevolkt was. Tijdelijk is
thans een wacht bij het kamp geplaatst, om
nieuw aangekomen kampeerders erop te
wijzen, dat er voorlopig in het Kennemer
Sportpark geen plaats meer is. Ook het
trekkerskamp „De Branding" is overvol.

Om te trachten aan de steeds nieuw
aankomende kampeerders een terrein te
kunnen verschaffen, heeft de politie van
Zandvoox-t zich tot het bestuur van stich
ting „Touring Zandvoort" gewend met het
verzoek een klein gedeelte van het circuit
bij de toiletgelegenheden achter de pits
enkele weken beschikbaar te stellen voor
kampeergelegenheid. Naar de korpschef
van politie mededeelde, zou in de omge
ving daarvan tenminste 400 tenten te
plaatsen.

Het dagelijks bestuur van de stichting
heeft echter gemeend, dit verzoek te moe
ten afwijzen, evenals het college van bur
gemeester en wethouders, omdat met het
kamperen vlak bij de racebaan, niet ver
antwoord acht. De kampeermoeilijkheden
in Zandvoort blijven dus onverminderd
voortduren.