jehcïx
BOUILLON
Tradities
Van dag tot dag
Doodvonnis voor honderd
Veluwse herten
<~Prcicitótoel
Nederlandse huisvrouwen oogsten nieuwe lof
Roodwildstand moet
drastisch worden beperkt
35 ct per dubbel tablet
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
3
L-
Kernwapen aan een ballon
tot ontploffing gebracht
Twaalfde proef van deze
serie in Nevada
Honderdduizend mensen
uit Oost-Duitsland gevlucht
Aanvaring bij Vlaardingen
van kostelijk vlees
voor krachtiger soep!
Voorhoedegevechten in
Oman zijn vanmorgen
begonnen
Valse girostrookjes moesten
verduistering „dekken"
Eis van negen maanden
De woningbouw in juni
overtrof oude record
Kerkelijk Nieuws
Een rustig zitje,
een koioje koffie en
een baby-uitzet....
Antiquairs opgelicht
Wereldraad wil onderzoek
naar godsdienstvrijheid
Nauwere banden
DON1)ERDAG 8 AUGUSTUS 1957
Het bericht over de rigoureuze liquidatie
jn de kortst mogelijke tijd van liefst hon
derd herten in het bosgebied van de ge
meente Ede, waartoe het besluit is genomen
n3 overleg met het hoofd van de afdeling
wildschade van het ministerie van Land
bouw, Visserij en Voedselvoorziening, zal
door menigeen met begrijpelijke ontstelte
nis zijn vernomen. Het motief: de enorme
«chade, die deze in het wild levende dieren
aanrichten op de akkers van de boeren en
in de aanplantingen van nieuw bos, heeft
men uiteraard als een feit te aanvaarden.
Wie er uit eigen ervaring geen weet van
heeft, is geneigd die schade nogal te onder
schatten. Geen enkel jong gewas is veilig
voor het roodwild, dat bovendien door zijn
schuwe aard zijn activiteit op een betrek
kelijk groot operatieterrein snel verplaatst.
Maar deze materiële hinder erkennende
kan men zich toch afvragen: was er nu
geen andere, dierlievender oplossing dan
een massaal doodvonnis mogelijk? Men zou
bij voorbeeld kunnen denken aan de over
plaatsing naar een ander gebied.
Bij informatie is ons gebleken, dat men
deze kwestie geenszins lichtvaardig heeft
geregeld. De heer Schuitemaker, de boven
bedoelde departementale autoriteit, heeft
er zelfs zijn vakantie voor onderbroken.
Per slot van rekening kan men geen plaag
tolereren, zoals die in Australië door konij
nen en vossen wordt veroorzaakt. Vroeger
droeg de overigens ongewenste jacht van
stropers er toe bij, dat er althans een zeker
evenwicht in de natuur werd bewaard,
doch tegenwoordig wordt een dergelijk
misdrijf zwaar gestraft. Er is dus een over
schot van door hun vraatzucht grote ver
nielingen van ook voor de voedselvoor
ziening belangrijke gewassen teweegbren
gende dieren. Nu zou men - al gaat dit met
aanzienlijke en kostbare moeilijkheden ge
paard - een aantal daarvan kunnen vangen
met de bedoeling, die naar elders over te
brengen. Die mogelijkheid is inderdaad
overwogen. Maar waar zouden ze heen
moeten?
In de hertenkampen, zowel die der steden
als de natuurreservaten, bestaat reeds een
overbevolking. Vooral edelherten en dam
herten vertonen een snelle degeneratie, zo
dat er een jaarlijkse selectie noodzakelijk
is. Daar is dus zeker geen plaats. De Ken-
nemerduinen dan? Dit gebied, waar al her
ten zijn, is kleiner dan dat in Ede, waar
zich de moeilijkheden voordoen. De dieren
zouden hier vermoedelijk binnenkort hun
jacht op voedsel uitstrekken naar de be
woonde omgeving en tevens de verkeers
veiligheid in gevaar brengen. Datzelfde zou
zich voordoen als er oude bossen - maar
waar? - voor de dieren gevonden konden
worden. Daarna gaan de gedachten in de
richting van Ameland, hoewel het te be
twijfelen is of daar voldoende levensmid
delen te vinden zijn.
Dan echter doet zich in verscherpte mate
de voornaamste belemmering voor, die van
het transport. Het gaat hier namelijk om
reeën en die laten zich niet opsluiten, het
geen toch voor het vervoer noodzakelijk
zou zijn. Volgens verzekeringen van des
kundigen moeten deze dieren binnen enkele
uren na hun gevangenneming al worden
losgelaten: zij rammen zolang tegen hek
ken, muren of houten wanden, tot zij er
dood bij neervallen. Alleen met flessen
grootgebrachte herten berusten in opslui
ting. De enige zinrijke conclusie van mede
lijden is dan ook het uitspreken van de
verwachting, dat men het in de toekomst
nooit meer zover zal laten komen, dat een
dusdanige omvangrijke „opruiming" nood
zakelijk is. Deze vreselijke slachtpartij was
wellicht te vermijden geweest, als men eer
der de thans niet anders te keren bedrei
ging van welvaart, natuurschoon en volks
gezondheid had herkend. Het verschil is
meer dan gradueel.
De A.N.W.B. wegwijzers zullen worden
uitgerust met verlichtingsarmaturen.
Bij een proefneming op het Schelde-
plein in Amsterdam kan men thans
een wegwijzer zien met een „hoedje".
GOOCHELAARSCONGRES
Op 15 en 16 augustus zal in Santa Mar-
gherita Ligura, een badplaatsje aan de Ita
liaanse Rivièra, een internationaal goochel-
congres worden gehouden, waaraan de
Nederlander Tony van Dommelen wiens
specialiteit is dat hij dozijnen flesjes bier
uit zijn jaszakken kan „toveren" zijn
medewerking verleent.
LAS VEGAS (Reuter) Boven de
woestijn van de Amerikaanse staat Nevada
is woensdag een kernwapen, dat aan een
ballon vijfhonderd meter boven de aarde
hing, tot ontploffing gebracht. De explosie
had een kracht van 20.000 ton t.n.t. Het
was de twaalfde ontploffing in de huidige
reeks proeven. Een onbemande waarne
mingsballon van de marine, die boven de
woestijn hing, werd van zijn ankers losge
slagen en kwam vijftien kilometer verder
brandend neer.
(AFP) De pacifisten die dinsdag aan
gekomen waren om tegen het nemen van
pi-oeven met kernwapens te protesteren,
hebben de proefneming kunnen zien. De
elf betogers die waren gearresteerd omdat
zij getracht hadden het terrein van de
proefneming te betreden, zijn na een voor
waardelijke veroordeling vrijgelaten.
Zesde slachtoffer
HIROSJIMA (UP) In het ziekenhuis
te Hirosjima is het zesde slachtoffer
dit jaar aan de eerste atoombom en zijn
gevolgen overleden. De man overleed aan
verharding van de lever, een complicatie
van blootstelling aan radio-actieve stralen,
twaalf jaar na de explosie van de bom bo
ven Hirosjima
BONN (UP) Gedurende de eerste helft
van dit mar zijn ruim 113.000 Oostduitsers
naar het westen gevlucht. Gedurende het
gehele jaar 1956 weken 279.189 Oostduit
sers uit. Van de 24.280 Oostduitsers die in
juli hun land verlieten was meer dan de
helft jonger dan 25 jaar. Het grootste aan
tal vluchtelingen komt via Oost- en West-
Berlijn.
WENEN (UP) Het aantal Joegoslaven
dat de afgelopen maanden in Oostenrijk
politiek asyl heeft verzocht is aanzienlijk
gestegen. In juni bedroeg hun aantal 500,
in juli 796.
ADVERTENTIE
Honderd herten op de Veluwe zullen in
de kortst mogelijke tyd moeten worden
geschoten, omdat de schade die zij aan
richten op de boerenakkers en in de bos-
aanplantingen de laatste tijd zulk een om
vang heeft aangenomen, dat deskundigen
slechts in een rigoureuze likwidatie van
het roodwild een oplossing zien.
Na een bespreking tussen Ede's ge
meentebestuur, vertegenwoordigers van de
n.v. „Unitas" (die eigenares is van het land
goed Planken Wambuis) en de heer Schui
temaker, hoofd van de afdeling jacht- en
wildschade van het departement van Land
bouw, Visserij en Voedselvoorziening, is
besloten dat op het ongeveer achthonderd
hectare grote bosbezit van de gemeente
Ede en op het ongeveer zestienhonderd
hectare grote bosbezit van „Unitas" slechts
vijftig herten in leven mogen blijven. Naar
schatting bevinden zich in deze bosgebie
den honderdvijftig herten, hetgeen dus voor
honderd herten een doodvonnis betekent.
De gemeenteraad van Ede heeft besloten
de jacht op het gemeentelijk bosbezit te
verpachten aan een jager uit Olst, die bij
contract verplicht is het aantal herten en
reeën op de gemeentelijke bezittingen vóór
1 maart 1958 terug te brengen tot een derde
van de toegelaten vijftig dieren: zeventien
stuks. Bovendien moet hij er zorg voor
dragen, dat de roodwildstand ook de vol
gende jaren dit maximum niet overschrijdt.
Een dergelijke overeenkomst zal deze jager
ook met „Unitas" sluiten.
Een der raadsleden informeerde, waarom
de jacht niet bij openbare inschrijving was
verpacht. Volgens de burgemeester leverde
dat teveel moeilijkheden op, omdat de tijd
dringt en omdat er maar weinig jagers
zijn, die een afschotvergunning hebben en
die tevens voor een dergelijk ingrijpend
plan het vertrouwen van het departement
genieten. Een openbare inschrijving zou
geen baat hebben gebracht, ook al niet om
dat de pachter van de jacht moet zorgen
voor jachttoezicht en voor voerakkers. Des
kundigen hebben becijferd dat één hert de
jagers ongeveer duizend gulden gaat kosten.
Deskundigen van de „United States Li
nes" stellen op het ogenblik een onderzoek
in naar eventuele schade aan het 8453 brt.
metende s.s. „American Trapper", welk
schip vanochtend bij Vlaardingen een aan
varing heeft gehad met het Britse s.s.
„Copsewood".
De „American Trapper" was onderweg
van Boston met stukgoed en is inmiddels
in de Merwehaven te Rotterdam aange
komen. Ook de „Copsewood", die met ko
len onderweg was van Rotterdam naar
Londen, heeft de reis vervolgd en bevindt
zich reeds op de Noordzee, zodat, naar
men aanneemt, dit schip weinig of geen
schade heeft opgelopen.
De Nederlandse huisvrouw heeft al heel wat
complimentjes verdiend voor haar kookkunst.
Jaja, ere wie ere toekomt, onze vrouwen
koken bijzonder goed (applaus van de man
nen! Red.) Nu oogst zij nieuwe lof Want
sinds kort komt er nóg krachtiger soep uit
de keuken, en nóg fijnere saus, groente,
ragoüt, puree, hachee enz. 't Geheim? Een
pas ontdekte „smaakverfijner": Knorr bouil
lon uit Zwitserland! Van één zo'n dubbel
Knorr tablet tovert ook met kokend water
een hele liter bouillon: door de Knorr koks
bereid van kostelijk vlees en geurig verse
groenten; licht gezouten en gekruid, precies
zoals u alles wenst! Als extra hulp biedt
Knorr u nog een leuk geïllustreerd boekje
aan, met 17 praktische vlug-klaar recepten.
Alles met die heerlijke Knorr bouillon als
„smaakverfijner".
U kunt het zó aanvragen: sluit een postzegel
van 10 ct, met uw naam en adres, in een
gefrankeerde envelop en adresseer: Knorr,
Postbus 1700, Amsterdam. U ontvangt het
Knorr boekje dan thuis.
ZWITSERLAND
Vorvoordlgd onder llceniio eo conirolo »on Knorr A.G. Thoyngen Zwifjo'land. door Mondo N.V. Brunei.
BAHREIN (UP) Vanochtend is het
tot een treffen gekomen tussen aanhan
gers van de imam en de troepen, die uit
Izz optrekken tegen Nizwa, dat 25 kilo
meter verder ligt. Verborgen in de heu
vels openden de opstandelingen met ge
weren het vuur op de kolonne, die zich
door de passen voortbewoog.
Het plaatsje Rada is door de Britten en
het leger van de sultan bezet.
Tegen een Zandvoorts boekhouder werd
vanmorgen door de officier van justitie mr.
G. W. F. van der Valk Bauman een gevan
genisstraf van zes maanden onvoorwaarde
lijk en drie maanden voorwaardelijk ge-
eist^ Hij, was van maart 1955 tot mei 1956
in dienst geweest bij een koopman te Haar
lem en had uit diens zaak drieduizend gul
den laten overschrijven op rekening van
zijn gescheiden echtgenote. Om dit in de
boekhouding te dekken had hij vervolgens
door het vals opmaken van twee giro
strookjes het doen voorkomen alsof er eerst
duizend en later nog eens tweeduizend
gulden aan inkomstenbelasting betaald was.
Bij het vooronderzoek had de verdachte
overigens reeds te kennen gegeven, dat
hij hiertoe mede gekomen was omdat hem
een belangrijk bedrag aan provisie ont
houden was. De officier van justitie con
cludeerde uit 's mans strafregister, dat er
een element van oneerlijkheid bij hem
aanwezig is, dat echter niet doorlopend
blijkt, alleen als hij in de knauw zit, zoals
nu het gezin van zijn vroegere vrouw in
kommervolle omstandigheden verkeerde.
Zijn raadsvrouwe, mr. S. Boekman, con
stateerde, dat hij zich precies het totaal
had toegeëigend, waar hij naar zijn me
ning als provisie recht op kan doen gel
den. Zij herinnerde eraan, dat het vorige
feit van zijn strafblad twintig jaar geleden
plaats had, „zodat wanneer de officier van
justitie het optreden van zijn oneerlijkheid
periodiek noemt, wij nu dus tot 's mans
76ste verjaardag niets meer hebben te
vrezen"Zij herinnerde er aan, dat de
boekhouder nog veel meer voor eigen be
stemmingen had kunnen overschrijven ge
zien de gebrekkige controle. De rechtbank
zal op donderdag 22 augsutus uitspraak
doen.
In juni 1957 zijn volgens gegevens van
het Centraal Bureau voor de Statistiek
7.250 woningen gereed gekomen. Nooit te
voren werden in de maand juni zoveel
woningen opgeleverd. Het hoogste juni-
cijfer tot nu toe genoteerd was 6258 in het
jaar 1956. Het totaal aantal in het eerste
half jaar van 1957 gereed gekomen wonin
gen is 41.114. Het voor 1957 behaalde half
jaarsrecord werd in 1954 genoteerd met
28.480 voltooide woningen. In het eerste
halfjaar van 1956 kwamen 28.405 woningen
gereed.
In juni 1957 werd met de bouw van 8456
woningen aangevangen (in juni 1956 met
9406 woningen). Doordat er in juni 1957
met meer woningen werd begonnen dan er
in die maand gereed kwamen steeg het
uitvoeringsniveau opnieuw. Op 1 juli 1957
waren 101.269 woningen in aanbouw. Een
nieuw hoogtepunt.
Er werd in het eerste half jaar in totaal
een aanvang gemaakt met de bouw van
48.622 woningen, terwijl in dezelfde periode
van het vorig jaar aan 39.994 woningen
werd begonnen. In de in iuni gereed ge
komen woningen zijn 557 systeemwonin
gen begrepen. Sedert de bevrijding zijn
549.275 nieuwe woningen opgeleverd.
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Oosthuizen-Beets („De Zee-
vang"-gemeente) (toez.): S. Riemens, eme
ritus-predikant te Zeist.
Geref. Kerken onderh. art. 31 K.O.
Beroepen te Bunschoten-Spakenburg (als
missie-predikant voor West-Borneo): J.
Klamer, kand. te Roodeschool.
ADVERTENTIE
Deze ideale combinatie bieden wij u.
speciaal >n de ochtenduren.
Zij wordt u. a.s. Moeder, voorgescho
teld door ervaren en zeer vakkundige
verkoopsters.
voor BABy en KLEUTER
ANEGANG 46
De officier van Justitie bij de rechtbank
te Amsterdam heeft twaalf maanden ge
vangenisstraf geëist tegen de 44-jarige
vertaler Z. R., wegens oplichting van een
tweetal antiquairs te Amsterdam.
De vertaler, die de Israëlische nationali
teit heeft, kocht voor f 7000 kostbare boe
ken bij een Amsterdams antiquariaat. Bo
vendien leende hij van de directeur
f1700. Hij gaf voor deze bedragen cheques
af op de Midland Bank in Londen. Later
bleek dat deze cheques niet gedekt waren.
Hetzelfde geschiedde bij een andere Am
sterdamse antiquair, waar de vertaler voor
f5390 aan boeken kocht en f 1065 leende.
Ook hier betaalde hij met een ongedekte
cheque. De vertaler had de antiquairs ver
teld, dat hij namens een comité in Brussel
wetenschappelijke boeken kocht voor het
inrichten van een bibliotheek. Toen later
hleek dat de cheques niet gedekt waren,
werd de man op Schiphol gearresteerd,
toen hij uit Brussel in ons land aankwam.
De gekochte boeken zijn later in Brussel
achterhaald. De verdachte ontkende de op
zet tot oplichting, omdat hij, naar hij zei,
°P het moment dat hij de aankoop deed
niet geweten zou hebben, dat zijn bank
rekening uitgeput was.
Uit enkele andere landen zijn rapporten
binnengekomen waaruit blijkt dat de man
zich ook daar aan strafbare feiten zou
hebben schuldig gemaakt.
De raadsman, mr. J. C. S. Warendorf,
?ing uitvoerig in op de levensomstandig
heden van zijn cliënt, die geboren is in
Polen. De raadsman wees op de grote be
gaafdheid van de vertaler en op zijn moei-
Üjke gezinsomstandigheden als gevolg van
fie preventieve hechtenis en vroeg clemen
tie.
De rechtbank zal op 20 augustus uit
spraak doen.
Een Engelse Lord heeft, tot
grote ontsteltenis van een
groot deel der natie, een aan
tal spreekwoorden in prak
tijk gebracht door zijn open
hartige critiek op de situatie
aan het Engelse Hof. Hij
heeft de stoute schoenen
aangetrokken, de koe bij de
horens gevat, de knuppel in
het hoenderhok geworpen en
de kat de bel aangebonden.
Misschien zal blijken dat hij
ook nog de lont in het kruit
vat heeft geworpen; want
het is mogelijk dat zijn wre
velige aanmerkingen grote
gevolgen zullen hebben.
Dat hij slapende honden
heeft gewekt, staat boven
alle twijfel verheven. Met
betrekking tot de Britse tra
dities lijkt het woord „sla
pen" immers zeer toepasse
lijk.
1-Iet onderhouden van te
veel tradities en het teveel
waarde hechten aan tradities
veroorzaakt een slaapproces,
dat gedachten doet rijzen aan
het schone sprookje van
Doornroosje.
In het door een ondoor
dringbare doornenhaag van
de wereld gescheiden kas
teel sliep deze aanminnige
prinses haar honderdjarige
slaap, terwijl het leven daar
buiten veranderde onder de
zweepslag van de voort
jagende tijd. En iedereen
weet, hoe genadig 't sprookje
afliep, namelijk met een kus
van de prins, die moedig ge
noeg was geweest om de
doornen te trotseren.
Het zou niet juist zijn, de
Engelse Lord te vergelijken
met de sprookjesprins. En
van opwekkende kussen is
ook geen sprake. Maar in ze
ker opzicht is er toch wel een
vergelijking te trekken. De
Engelse edelman heeft im
mers ongetwijfeld een goede
dosis moed opgebracht en hij
is op dit moment nog druk
bezig zich de doornen van
het lijf te houden.
Dinsdagavond heeft de
moedige peer een klap in het
gezicht ontvangen van een
wrekende burger, die de aan
merkingen van de edelman
op de situatie aan het Hof
bleek te hebben opgevat als
een belediging van Hare Ma
jesteit de Koningin. Deze
burger is dus een van de
doornen in de haag, en hij is
een van de vele. Want die
haag is dik, zij is honderden
jaren oud en is welig ge
groeid rondom het heiligdom
der tradities, terwijl de we
reld daarbuiten voortging
met zich te ontwikkelen en
met rasse schreden door de
eeuwen stapte naar het tijd
perk van heden, dat zich
kenmerkt door een rigou
reuze afbraak van onwerke
lijkheden en waardeloos
heden.
De Engelse Lord heeft met
zijn critiek slechts het belang
van het Koningshuis op het
oog, aldus heeft hij zeer na
drukkelijk betoogd. Dat is
wel aan te nemen. Want wie
zou willen volhouden, dat het
in het belang van de beval
lige Doornroosje zou zijn ge
weest, wanneer men haar
rustig had .laten doorslapen?
Er zijn in de wereldge
schiedenis talrijke voorbeel
den van ondubbelzinnige
duidelijkheid, die aantonen
dat gevestigde instituten van
traditioneel karakter slapend
hun eigen ondergang voor
bereidden. Zij lieten het le
ven langs zich heen kab
belen, zoals een dromende
visser het water van de beek
negeert. Zij stonden buiten
de maalstroom op de rots
vast geheide palen hunner
tradities, die zij tot eeuwige
onveranderlijkheid hadden
gewijd. Zij domineerden hun
omgeving als vestingen op
een bergkam terwijl aan
de voet van de bergen de
mensen en dingen verander
den in aard en activiteit.
Dat ging dan jaren goed
doch op zeker moment ver
hief zich iemand op een
katheder of enkel op een
stoel, iemand die de frisse
lucht van nieuwe tijden had
ingeademd en de dwaasheid
van dat onaantastbaar lijken
de bouwsel van anachronis
men daarboven op de berg in
nuchtere bewoordingen be
schreef. De wereld schrok,
de wereld verstijfde. De we
reld dacht dat zulke stoute
taal niet ongestraft kon
blijven.
En toch de wereld hoor
de waarheden die niet te
weerspreken waren, hoorde
een vonnis over dingen die
zichzelf reeds lang veroor
deeld hadden. Toen bleken
de hechte palen der tradities
verrot en vermolmd en het
ganse instituut wankelde
plotseling op de gevaarlijke
rand boven de afgrond.
De wereldgeschiedenis kent
deze voorbeelden bij tiental
len. Er zijn altijd nieuwlich
ters geweest, voortrekkers,
pioniers, verlichten, zieners
en hervormers, die de kwaal
ontdekten waaraan iedereen
onnadenkend voorbijliep.
Veroudering is een kwaal,
waarvoor hervorming en
vernieuwing de geneesmid
delen zijn. Het zijn medi
cijnen die vaak bitter sma
ken, doch heilzamer werken
naarmate zij snel en met
zelfbeheersing worden inge
nomen.
Misschien heeft deze En
gelse Lord zulk een bitter re
cept bereid, in de oprechte
wens een geneesheer te zijn
en mede te werken aan het
behouden van wat op ver
molmde grondvesten rust.
Doch niettemin is het be
grijpelijk, dat dit alles hem
kwalijk wordt genomen.
Sommige dingen worden als
heilig beschouwd, omdat zij
zo oud zijn.
Zoals Sinterklaas, bijvoor
beeld.
Een Engelse traditie wil,
dat ter gelegenheid van de
kroning van een nieuw
staatshoofd een met Middel
eeuws harnas getooid ridder
te paard Westminster Abbey
binnenrijdt en uitroept, dat
hij bereid is een ieder met
zijn lans te doorboren, die
vorst of vorstin te na durft
te komen.
Deze moedige man heet of
ficieel de „Champion" van
de vorst, en hij ziet er ook
als zodanig uit, wanneer men
althans de ogen welwillend
wil sluiten voor het feit dat
intussen de twintigste eeuw
is aangebroken.
Degenen die van mening
zijn dat de kloeke critiek van
de Engelse Lord op het Hof
een belediging van de
Vorstin inhield, vroegen zich
uiteraard met veel zin
voor traditie af wat de
„Champion" zou doen. Deze
heer is naar zijn mening ge
vraagd, doch wie verwacht
had dat hij te paard het huis
van de Lord Knuppelgooier
zou binnendringen en de be
woner met zijn Middeleeuwse
lans zou doorboren, is bitter
teleurgesteld. De „Champion"
liet namelijk weten, dat hij
geen tijd had vanwege een
dringende vakantie.
De „Champion" ligt dus in
een waarschijnlijk Middel
eeuws badpak te zonnen aan
de Rivièra; zijn lans, wapen
uitrusting en paard zijn vei
lig opgeborgen, ingevet en
wel, in een Londens pakhuis
en aan zijn heldhaftige woor
den van zo kort geleden
denkt hij niet meer.
Ziedaar de waarde ener
traditie.
Wij mogen ons niet aan
matigen, de daden van bui
tenlandse staatshoofden aan
critiek te onderwerpen, wan
neer deze daden niet onmid
dellijk onze nationale be
langen gelden. Daarom ligt
het niet op onze weg, de En
gelse Lord Critikaster gelijk
of ongelijk te geven. Zijn
woorden zullen ongetwijfeld
op het nuchtere Engelse ge
moed die snaren raken, welke
gestemd zijn op moderne ak
koorden. De Engelse maat
schappij zal zonder twijfel
reageren op een wijze, die de
werkelijke waarde van het
koningschap versterkt en de
onwaarachtige franje ver
wijdert. Misschien zullen
Middeleeuwse ridders in
mindere getale heldhaftige
uitroepen doen horen bij de
toekomstige Engelse plech
tigheden. Wellicht ook zal
aan het Engelse Hof een aan
tal figuren zijn intrede doen,
die wijze lessen medebrengen
vanuit de wereld buiten de
doornenhaag.
Dat alles kan slechts de
band versterken, die Vorstin
en Volk van Groot-Brittan -
nië en Ierland bindt een
band die tenslotte geweven
dient te zijn uit de denkbeel
den van deze tijd, de praktijk
der moderne maatschappij en
de inzichten van mensen die
leven op de barricaden tus
sen heden en toekomst.
En voor de „Champion" is
waarschijnlijk wel een bezig
heid te vinden, waarbij hij
niet telkens weer dingen be
hoeft uit te roepen die hij
niet volvoeren kan.
J. L.
p de
De Hope-diamant
Jazeker, ik heb de diamant-tentoonstel
ling bezocht, die intussen weer beëin
digd is.
Interesseert u zich niet voor diamanten?
Behoort u tot de mensen, die van het
standpunt uitgaan, dat edelstenen in we
zen hetzelfde zijn als gekleurd glas? U
hebt ongelijk.
Glas is een silicaat en diamant is ge
kristalliseerde koolstof. Een verschil als
tussen limonade en belegen Bourgogne, als
tussen buurman en mijn eigen man, als
tussen gewone kinderen en die van onszelf,
als tussen een brief van een leverancier
en een gedicht van A. Roland Holst.
Wanneer u ook maar eenmaal eerlijk
omgang hebt gehad met edelstenen valt
u mijn vergelijkingen bij. Ik bedoel „eer
lijk" in de zin van oprecht. Zoals wanneer
u, de stad uitlopend, aan de rand ervan
ineens de weilanden lichtgeel van het
bloeiend koolzaad ziet en de geur u in wol
ken tegemoet komt. En het verrast u en
zonder voorbehoud denkt u: „Wat mooi en
wat heerlijk ruikt het".
Zo kwam ik op de diamant-tentoonstel
ling. Zonder één diamant aan mijn vin
gers, zonder één diamant in mijn bezit.
Ik had getennist en op weg naar huis
liep ik bij de diamanten binnen. En daar
zag ik, dat de robijn diep onder zijn rode
lichtrode en donkerrode-stralen, binnen
zijn aller donkerste rode hart, een geheim
bewaart, dat uw blik steeds ontglipt. Het
is nog donkerder dan het donkerste rood
en juist als ge denkt het te vatten is het
weer buiten uw gezichtsveld geraakt.
En de topaas is warmhartig, warm goud
geel. Naar alle kanten wil hij zijn harte
lijkheid uitstralen, onuitputtelijk hartelijk
is de topaas.
De amethist is ingetogen, rustig, donker,
paars. Maar ongetwijfeld vriendelijk. Zie
zijn lichtpaarse glanzen naar de kanten
toe. zachtzinnig, doorschijnend licht, op
kleurverliezen af.
En de saffier. Voor de saffier staat ge
even met ingehouden adem. Gestolde
koelte van het blauwste blauw, geheel be
sloten in zich zelf, dat is de saffier.
Omdat ik de tijd had wilde ik, pour
acquis de conscience, ook de Hope-diamant
zien.
In een rechtop gezette glazen doos, ge
flankeerd door tivee andere beroemden,
ieder in eenzelfde glazen doos, lag hij uit
gestald. Vóór zijn doos was een hekje aan
gebracht. Misschien ter eerbiedige onder
scheiding? Ik weet het niet, maar ik ging
op het hekje leunen. Want ge kunt niet
zomaar langs de Hope-diamant heenlopen.
Ge spert uiv ogen open bij het ontmoeten
van zulke schoonheid in delfstof. Ge moet
erbij gaan leunen om te kijken en te kijken.
Grijsblauw is deze diamant, als de zee.
Als ge uw hoofd even naar links buigt, dan
ziet ge een donkere glans als vanuit diep
zee omhoog komen, stil en langzaam om
hoog komen om halverwege in zijn eigen
d.onkerte weer om te keren. En ineens is
daarboven een stroom van lichtblauw,
dichter aan het oppervlak, dichter bij het
licht, terwijl nog hoger een zachtgroene
weerschijn reikt, die al licht schijnt te ont
vangen.
En van rechts beneden lijkt zich een
onweerswolk, rookzwart, te zullen ver
spreiden door de hele diamant.
Maar als ge recht voor en recht boven
op de steen kijkt, ziet ge zachtblauw in
duizend schaduwen.
Hij lag achter glas. hij zal wel altijd
achter glas liggen, de Hope-diamant. Ik
had hem zo graag willen voelen, het is
een steen om lief te hebben.
Hij zou ongeluk aanbrengen?
Ach kom. de Hope-diamant lijkt op de
ogen van mijn dochtertje.
Maps Valk
Anti-roomse resolutie van dominee
Niemöller werd verworpen
NEW HAVEN (AFP) De centrale
commissie van de Wereldraad van Kerken
heeft een resolutie aanvaard, waarin het
bestuur wordt uitgenodigd een onderzoek
in te stellen naar „het vraagstuk van de
godsdienstvrijheid in de rooms katholieke
landen en elders". De resolutie was inge
diend door de aartsbisschop van Canter
bury, dr. Fisher, die van mening is dat
men op deze wijze „een rechtstreeks con
tact met de roomse kerk kan krijgen ten
aanzien van vraagstukken, waarvoor zowel
zij als wij ons zien geplaatst".
O'er dit onderwerp waren talrijke reso
luties ingediend, onder andere een door ds.
Niemöller, die in zeer felle bewoordingen
aan het adres van de roomse kerk was
gesteld. Deze resolutie werd echter ver
worpen. Het debat begon naar aanleiding
van een resolutie over de moeilijkheden,
waaronder de protestanten in Columbia
lijden. De Lutherse bisschop van Hann
over, Hans Lilje, die pas een bezoek aan
Columbia heeft gebracht, verklaarde dat
de bisschop-coadjutor van Bogota en de
minister van Buitenlandse Zaken van Co
lumbia hem hadden toegezegd, dat de
verhouding tussen de protestanten en de
rooms-katholieken zal verbeteren. Mede
op instigatie van bisschop Lilje, die zei:
„Wij willen helpen en niet alleen beschul
digen", werd alleen de resolutie van de
aartsbisschop van Canterbury aanvaard.
(Reuter). - De centrale commissie van
de Wereldraad van Kerken, die negen
dagen bijeen is geweest, heeft haar zitting
woensdag beëindigd met een oproep tot
aanknopen van nauwere banden tussen
alle christenen. Tevens spreekt zij er haar
dankbaarheid over uit dat men thans bezig
is dergelijke banden te smeden en dat de
broederschap tussen mensen van alle ras
sen groeit.
In zijn slotrede wees de voorzitter, dr.
Betrus Olaf Bersell op de onwil van het
centraal comité,, te stemmen over het lid
maatschap van dr. Hromadka van het uit
voerend comité. Dr. Hromadka zou zich
in tijdschriftartikelen hebben verzet tegen
de uitspraak van de Wereldraad, waarin
de opstand in Hongarije werd gerechtvaar
digd.
Dr Hromadka werd niet met algemene
stemmen in het uitvoerend comité geko
zen. Dr. Bersell, die zich van stemming
onthield, had een herstemming over de
kandidaten afzonderlijk verzocht, doch zijn
verzoek werd niet ingewilligd.
