„IJtunnelslachtoffer" Ducroo
opent nieuw fabriekscomplex
Algerije-debat in Parijs begon
onder verwarde omstandigheden
Van dag tot
dag j
Verhuizing en nieuwbouw kostte ruim acht miljoen
Beweging in Perzisch
concessiegebied
Zelfstandigheid
Geen bus Dan maar bromfietsen
„Hebt U
al een keus
gedaan?"
„Ik?
Ja hoor!
n INVENTA.
Op de
<ZPraatótoeL
Limburgs Gedeputeerde bij
autobotsing omgekomen
haard!"
Vrouw en drie kinderen uit
brandend huis ontsnapt
Nederlander in Duitsland
om het leven gekomen
Schipper zette 16-jarig
knechtje overboord
Jongen wist zwemmend
en wadend A mei and
te bereiken
Verdeelde regering en verdeelde kamercommissie
zonder rapport voor de Franse Assemblee
Wegwijzer naar tunnel
Baggermolen viste in
Rotterdam een bom op
Tragedie van Noordwijk
nog niet ontraadseld
Bakker vond in keuken half
geopende gaskraan
Schrijver S. Franke
overleden
Niet-rüvaardipp bezitters
van een riibewijs
Heringa Wuthrich
BLIKSEMAFLEIDERS
yHoe is het ontstaan "N
Dit woord:
IN LICHTELAAIE
WOENSDAG 25 SEPTEMBER 1957
3
De manier waarop in het zuiden van de
Verenigde Staten wordt gespot met alle op
vattingen van fatsoen en redelijkheid, wan
neer het erom gaat de negerbevolking te
verhinderen haar normale burgen-echten
waar te nemen, verdient geen enkel woord
van verontschuldiging en wekt terecht ver
ontwaardiging en afkeer bij alle beschaaf
de mensen in Amerika en elders. Het zou
dan ook overbodig zijn, dit onderwerp op-
njeuw aan te roeren, wanneer het niet een
schril licht wierp op de onwillekeurige hy
pocrisie, waarvan velen blijk geven als het
de fouten van anderen betreft.
Want wat bij de school in Little Rock
js gebeurd, is in diepste grond niet een
rassenkwestie, doch een van de vele ge
vallen waarin de enkeling tegenover de
menigte staat.
Enkeling en menigte zijn altijd en overal
vijanden. Wanneer zij in een of andere te
genstelling tegenover elkander worden ge
plaatst, schroomt de menigte niet voor de
afschuwelijkste onrechtmatigheden en lijkt
zij een wreed, gevoelloos monster, dat
vreugde schept in de kwelling van anderen.
De tegenstelling zwart blank is niet
bepalend. De eigenlijke tegenstelling is:
massa enkeling. Men vindt die terug in
alle situaties waar onrecht wordt gepleegd.
Wanneer een menigte slechts kan worden
bezield door een boosaardig machtsbesef en
zich massaal bewust wordt van een tegen
stelling tot de machteloze enkeling, kent
haar wreedheid geen grenzen van bescha
ving en fatsoen meer, doch pleegt zij mis
daden waarvoor ieder der individuen,
waaruit zij is samengesteld, zich zou scha
men. Een geheimzinnige massageest zwiept
oe zinnen op en cloet de stem der bescha
ving verstommen.
Wij behoeven niet ver naar voorbeelden
te zoeken. Wij vinden ze reeds op school,
waar een massa kinderen meedogenloos
rondtroept om een verschoppeling, die toe
vallig de aanleiding tot een tegenstelling is
geweest: een enkeling die rood haar heeft
terwijl de meerderheid bruin, zwart of
blond is een enkeling die een opvallend
gekleurd truitje aan moest, terwijl de meer
derheid de traditionele mode volgt. Een
enkeling, die alleen is komen te staan door
een toevallige omstandigheid en daardoor
de redeloze woede van de menigte oproept.
Een automobilist, wiens motor weigert in
een drukke file, krijgt de redeloze woede
van alle andere automobilisten op zijn hals,
ofschoon hij geen enkele schuld aan zijn
situatie draagt. Redeloos dat is het
woord. Onbeschaafd dat is de tweede
ierm. Deze twee karaktereigenschappen
kenmerken de massa, wie ook haar samen
stellende delen zijn. Vele historische mis
dadigers hebben dat begrepen en er een
handig gebruik van gemaakt. Oorlogen en
massale misdaden zijn het gevolg geweest
van de gewiekste wijze, waarop krachtige
figuren een massa wisten aan te vuren.
„Beschaafde" mensen hebben in de oorlog
massaal de wreedste onrechtvaardigheden
gepleegd tegen machteloze onderworpenen.
En niet alleen in de laatste oorlog. Alle
oorlogen zijn geschandvlekt door redeloze
terreur van incidentele machthebbers tegen
hulpeloze slachtoffers.
Hulpeloosheid is een rode lap op de stier,
die massa heet.
Van kindsbeen af hebben wij allen, op
een of andere wijze, te weinig die verder
felijke massageest weerstaan, die ons mee
sleepte en opzweepte tegen hulpelozen.
Als een blanke in Afrika in handen valt
van een troep zwarten en machteloos op
hun mededogen hoopt, kan hij vruchteloos
hopen. Want daar zijn de rollen omgekeerd,
doch daar is de massageest dezelfde.
Men vindt dit gebrek aan individuele be
schaving en geestkracht terug in alle situa
ties, waar het de omstandigheden meeheeft.
Inderdaad is het euvel in zijn algemeen
heid te omschrijven als een gebrek aan in
dividuele zelfstandigheid. De beschaving,
die verstek laat gaan, mist een beslissend
element, namelijk de geestelijke kracht van
de enkeling, die hem in staat zou hebben
gesteld zichzelf te blijven en zich staande
te houden in de stroom van massale rede
loosheid.
Zo bezien is de beschaving, waarop wij
ons plegen te beroemen, er eigenlijk nog
een van zeer inferieure kwaliteit.
ADVERTENTIE
Bij een ongeluk op de „Autobahn" tus
sen Darmstadt en Mannheim is dinsdag-
ochtend de heer Matthieu Gitmans, lid van
Gedeputeerde Staten van Limburg, die
onderweg was naar Tirol om daar zijn
vakantie door te brengen, om het leven
gekomen. Het ongeluk gebeurde omstreeks
halftien. De auto van de heer Gitmans
kwam in een slip in botsing met een
tegenligger, een grote vrachtauto, en werd
totaal vernield.
De heer Gitmans, die een vrouw 'en drie
kinderen achterlaat, was 51 jaar. Sinds
april 1954 was hij voor de KVP lid van
Provinciale Staten van Limburg, sinds de
cember 1956 lid van Gedeputeerde Staten
als opvolger der staatssecretaris Höppener.
"ij was lid van de partijraad en van de
sociaal-economische commissie der KVP
en voorzitter van de afdeling Limburg der
Contactcommissie Opvoering Produktivi-
teit.
De heer Gitmans, die in Tegelen woonde
was directeur van de n.v. Andreas Krey-
kamps tabaksbedrijven aldaar. Hij was be
stuurslid van de Nederlandse vereniging
voor kerftabakindustrie en van de stich
ting tabakverwerkende industrieën.
(Van een onzer redacteuren)
Vandaag over een week opent burge
meester mr. G. van Hal aan de Westhaven
in Amsterdam, even ten zuiden van de
Centrale Hemweg, het nieuwe fabrieks
complex van de n.v. Machinefabriek Du
croo en Brauns, die haar oiLde vestiging
aan de Valkenweg in Amsterdam-Noord
heeft moeten ontruimen om plaats te ma
ken voor de IJtunnel(plannen).
Ruim een jaar geleden sloeg wethouder
G. van 't Hull in het opgespoten zand van
dit industrieterrein de eerste van de 729
heipalen voor deze nieuwe fabriek, een
plechtigheid die een bizondere nadruk
kieeg doordat hiermee een zichtbaar begin
gemaakt werd met de uitvoering van de
langverbeide bouw van de IJtunnel.
Thans is het bedrijf, groter en fraaier
dan tevoren, herrezen aan de Westhaven-
polder, maar het bedrag van 4,4 miljoen
gulden dat de gemeente aan Ducroo betaal
de als vergoeding voor de verplaatsings
kosten, bleek bij lange na niet voldoende.
Totaal hebben de bouw en de verhuizing
bijna f 8,4 miljoen gulden gevergd, maar
daarvoor bezit het bedrijf dan ook thans
een der modernste en efficiëntste construe-
t.iefabrieken van Nederland, die met haar
totale oppervlakte van 40.000 m2 zestig
percent groter is dan het oude complex in
Amsterdam-Noord. Bebouwd is daarvan
16.000 m2, (een uitbreiding van 27 percent).
In tegenstelling tot de oude ligt de nieuwe
fabriek evenwijdig aan de haven, hetgeen
vele voordelen met lossen en laden biedt.
Loodrecht hierop zijn twaalf fabriekshal
len met een vloeroppervlak van 11000 m2
aangelegd, waarin zelfs de zwaarste en
moeilijkste constructieopdrachten kunnen
worden uitgevoerd. Hier vervaardigt men
de enorme vaste en beweegbare bruggen,
viaducten, sluisdeuren, elektrische kranen,
stoom- en diesellocomotieven, goederenwa
gons en andere kapitale werktuigen, waar
aan „Ducroo" zijn vijftigjarige reputatie
als een der beste allround-constructie
werkplaatsen in Noordwest-Europa dankt.
Brommers als lokaas
Tevens is de opgedrongen verhuizing van
dit bedrijf voor de directie aanleiding ge
weest. het gehele fabrikageproces en het
machinepark te herzien en te vernieuwen,
een gelegenheid die maar weinig bedrijven
in deze branche krijgen en waarvoor men
achteraf dan ook wel dankbaar is. Werd
er dus ten aanzien van de produktieruimte
en de rationalisatie grote winst geboekt,
minder rooskleurig leek aanvankelijk het
probleem van de werkkrachten. In de oude
fabriek werkten ongeveer driehonderdvijf
tig, goeddeels hooggespecialiseerde arbei
ders. die niet slechts afkomstig waren uit
Amsterdam en omstreken, maar ook uit
Noordhollandse dorpen als bijvoorbeeld
Monnikendam e.d. Een deel van deze fo
rensen, en ook een aantal werknemers uit
Amsterdam-Oost en -Noord had al vroeg
tijdig het voornemen aangekondigd om
elders werk te willen zoeken, temeer om
dat de gemeente Amsterdam geen bus
dienst naar de nieuw te bouwen fabriek
wilde inleggen. Volgens B. en W. zou zo'n
buslijn niet rendabel zijn. maar de directie
van Ducroo. evenals die van het belenden
de overslagbedrijf, dreigden daarvan de
dupe te worden. Ducroo vond er dit op: zij
beloofde iedere arbeider, die blijven zou.
naar keuze een maandelijkse toeslag of
een (bijna gratis) bromfiets ter compen
satie van de langere afstand van huis naar
de fabriek vice versa, terwijl er tevens een
eigen autobus kwam voor het transport der
arbeiders van en naar Sloterdijk. Dit lokaas
werkte: bijna honderd werknemers van
Ducroo zijn nu „bromforensen" geworden
op kosten van hun baas. Toch is de totale
fabrieksbezetting met driehonderd man
nog onder die van het oude bedrijf geble
ven, maar men hoopt, vooral uit Nieuw-
West, binnenkort de nog ontbrekende
werkkrachten te kunnen aantrekken. In
haar huidige omvang biedt de fabriek
plaats aan ongeveer vierhonderd man per
soneel.
Kapitaal bedrijf
Als burgemeester Van Hal volgende week
het imposante nieuwe fabriekscomplex of
ficieel openen zal, dan zijn daar alweer
diverse grote objecten in bewerking: brug
gen voor de vérbinding tussen Elburg en
de polder Oost-Flevoland en voor diverse
andere gemeenten, een serie gigantische
portaalkranen met een vlucht van 36 meter,
besetmd voor de Rotterdamse haven, zwa
re stempels en kappen voor de ondersteu-
nir.gswerken in de Nederlandse, Belgische,
Britse en Marokkaanse mijnbouw, oogst
en hopperwagens (met een laadvermogen
van honderd ton) voor Afrika, India, Birma
en de Velsense hoogovens en meer van
dergelijke klusjes. In de nieuwe fabrieks
hallen kan men zien, boe loopkranen met
een hefvermogen van twintig ton, deze en
andere zware werkstukken van de ene
arbeidsplaats naar de andere machine
transporteren, maar ook. hoe in dit sterk-
gemeehaniseerde bedrijf vele bewerkingen
toch nog steeds met handgereedschap ver
richt moeten worden, omdat de grote
werkstukken bijna zonder uitzondering
„eenlingen" - dat wil zeggen: eenmalige
en zeer bizondere produkten - zijn. Mis
schien is dat voor de arbeiders, naast de
gratis bromfietsen, de voornaamste attrac
tie van dit bedrijf: dat zij er voortdurend
gevarieerd en interessant werk vinden, en
nooit verlaagd worden tot automatons aan
een lopende band. Ze zijn dan ook best
tevreden met hun werk - en vol trots be
weren zij: „Bij Ducroo maken we alles,
van staalconstructies voor wolkenkrabbers
tot pannenkrabbers toe
li invLi
R.S. Stokvis Zonen N.V.
Afdeling Haarden en Kachels
In de Van Speijckstraat te Rotterdam is
dinsdagmiddag in nauwelijks een kwartier
een woning geheel uitgebrand. De vrouw
des huizes kon ternauwernood met haar
twee zieke kinderen van 11 en 13 jaar en
een baby van zes weken aan de vlammen
ontkomen. De brand is ontstaan in een
keukentje aan de achterzijde van het huis,
waar de vlam van een gasstel waarschijn
lijk een houten schot heeft aangestoken.
De brandweer heeft de brand met drie
stralen geblust. Van de inventaris van het
huis kon niets worden gered.
DARMSTADT (UP) Een 51-jarige
Nederlander, de heer M. Gitmans uit Steijl
(L.), is dinsdag om het leven gekomen,
toen zijn auto op een verkeersweg slipte
en met een zware vrachtauto in botsing
kwam. Zijn passagiere, een Duitse vrouw
uit Dusseldorf, werd ernstig gewond. De
auto werd volkomen vernield.
De nieuwe fabriek aan de Westhaven
(Luchtfoto K.L.M.)
Maandagavond heeft dc schipper van de
garnalenvisser Harlingen 75 op zijn
knechtje een middeleeuwse straf toegepast.
Na een twist heeft hij de 16-jarige jongen
op een zandplaat in de Waddenzee bij
Ameland overboord gezet en hem daar
zonder voedsel achtergelaten. Daar deze
zandplaat bij hoog water onderloopt, bleef
de jongen geen andere keus dan zwem
mend en wadend te proberen Ameland
te bereiken. Dat is hem met veel moeite
gelukt. De schipper vertelde het geval op
zee aan een collega en deze alarmeerde
bij aankomst te Harlingen de ouders van
de jongen en de rijkspolitie. De schipper
van de Harlingen 75 bevindt zich nog op
de Waddenzee.
Dinsdag heeft de A.N.W.B. bij de
Velser tunnel de aavwijzingsborden
geplaatst die de weg onder het Noord
zeekanaal aangeven. Rechts op de foto
ziet men de ventilatieschachten van
de tunnel.
(Van onze correspondent in Parijs)
Vanmiddag is de Franse Nationale Ver
gadering met de debatten over het toe
komstige statuut voor Algerije begonnen
en men drukt zich heel voorzichtig uit,
wanneer men vaststelt, dat de politieke
situatie in dit opzicht nog steeds niet door
zichtig is. Op een rondetafelconferentie
van partijleiders is zaterdag een moeizaam
compromis tot stand gebracht, nadat de
regering zelf niet meer in staat was ge
bleken een voor alle ministers aanvaard
baar voorstel te doen. Sinds zaterdag is er
echter van bijna alle kanten, en vooral
aan de rechterzijde, weer zoveel afgedon
gen op dit compromis, dat de waarde van
deze overeenkomst twijfelachtig is. Om
het resultaat van de rondetafelconferentie
kracht bij te zetten is de conservatieve
rapporteur Roclore, die het ontwerp in de
Kamer had moeten „verkopen", in de af
gelopen nacht afgetreden en vervangen
door een socialist, die vermoedelijk niet
veel te rapporteren zal hebben.
Onder deze verwarde omstandigheden
mag worden verwacht, dat premier Bour-
gès-Maunoury niet zal dralen zo gauw
mogelijk de vertrouwenskwestie te stellen,
in de hoop het ontwerp-statuut voor Alge
rije, zoals de rondetafelconferentie dit
heeft gecorrigeerd, toch nog door de
Kamer te kunnen jagen. Zijn voornaamste
troef is een zekere aarzeling bij een deel
van het parlement de crisis over Algerije
te ontketenen op het moment dat de UNO-
projectoren in New York op Frankrijk
worden gericht.
(UP) De gehele dag kwamen telegram
men en brieven van tegenstanders van het
wetsontwerp in Parijs binnen. De Alge
rijnse afdeling van de Franse boeren-
federatie, een rechts-georiënteerde orga
nisatie, waarschuwde dat de ontwerpen,
als zij tot wet verheven worden, zullen
leiden tot een exodus van de Franse plat
telanders uit Algerije.
In de commissie voor Binnenlandse
Zaken volgde de ene stemming op de
andere. De linkse en rechtse vleugels
stonden lijnrecht tegenovr elkaar.. Op een
gegeven ogenblik, met 31 tegen 13 stem
men, werd een amendement op de wets
ontwerpen aangenomen, waardoor de be
paling over het stichten ener „Assemblee
van gemeenschappen" uit: de ontwerpen
werd geschrapt. Later, toen een Algerijns
bestuursapparaat ter sprake kwam, waren
er zoveel blokken binnen de commissie,
dat er niet gestemd kon worden. Tot drie
maal toe mislukte een stemming.
Personeel van de baggermolen Sliedrecht
9, die de spoorweghaven in Rotterdam uit-
j diept, zag dinsdagavond omstreeks zes
I uur tot zijn grote schrik, dat er een groot
I projectiel in een van de emmers naar
boven kwam. Een politiedeskundige con
stateerde dat het een vliegtuigbom van
ongeveer honderd kilogram was. Onmid
dellijk werd de omgeving afgezet en de
mijnopruimingsdienst in Den Haag gewaar
schuwd. Voorzichtig heeft deze de bom
verwijderd en naar elders overgebracht,
waar zij zal worden gedemonteerd. Eerder
op de dag had een zandzuiger in de Eem-
i haven te Rotterdam al een granaatkop op
gezogen. De kop werd door personeel van
I de afdeling jacht- en vuurwapenwet van
de politie weggehaald.
Het onderzoek naar de juiste toedracht
van de tragedie dat zich in een zomer
huisje aan de Henegouwerweg te Noord-
wijk heeft afgespeeld, is nog steeds in vol
le gang. Vandaag zal dr. Hulst uit Leiden
opnieuw een sectie verrichten op de stof
felijke overschotten van het jonge echt
paar en de twee kinderen, die, zoals hem
reeds eerder gebleken was, door koolmo-
noxyde-vergiftiging uit lichtgas zijn om
gekomen.
„Iemand moet de gaskraan half hebben
geopend", aldus verklaart de politie te
Noordwijk. Het feit, dat de politie maan
dagochtend de gaskraan gesloten vond, be
hoeft thans geen bevreemding meer te
wekken, 's Middags immers meldde zich
bij de recherche een bakker uit de bad
plaats, die verklaarde dat de gaskraan in
het zomerhuisje zaterdagmiddag om
streeks vier uur half open stond. De bak
ker rook namelijk een sterke gaslucht,
ging, toen hij op zijn bellen geen gehoor
kreeg, de woning binnen en vond in de
keuken de gaskraan half open staan. Na
dat hij deze gesloten had is de bakker zon
der verder een onderzoek in te stellen,
zijns weegs gegaan.
De politie wil nog vele mensen verho
ren. Bekend is, dat het huwelijk tussen
de 26-jarige kelner, die in Utrecht werkte,
en diens een jaar oudere echtgenote verre
van ideaal was. Het zoontje van vijf jaar
was niet het kind van de kelner en er zou
sprake zijn van een derde man, die het
i huwelijksleven van het paar bedreigde.
De mogelijkheid van een familiedrama is
dus niet uitgesloten.
Een kennis van het om het leven geko
men gezin, een pianist, trof het echtpaar
en de kinderen in de nacht van zondag op
maandag levenloos op de zolderverdieping
van het huisje op bed aan. Het jongste
kind, dat ook is overleden, was een meis
je van vijftien maanden.
In de Centraal Israëlitische Ziekenver
pleging in Amsterdam is dinsdag op zeven-
enzeventigjarige leeftijd overleden de be
kende schrijver S. Franke. Hij schreef on
geveer zestig romans en boeken voor de
jeugd. Vooral met de laatste heeft hij voor
de oorlog al een grote kring van lezers
kunnen boeien. De belangstelling voor
Franke's boeken is in ons land begonnen
met zijn Kantjilverhalen.
S. Franke werd op 16 maart 1880 in
Middelie (Noordholland) geboren. Op zes
tienjarige leeftijd is hij als koloniaal naar
het voormalige Nederlands Indië gegaan.
In 1900 keerde hij naar Nederland terug
en trad als seinwachter in dienst van de
Nederlandse Spoorwegen. Tijdens öe sta
king van 1903 werd hij ontslagen, daarna
vervulde hij verscheidene andere betrek
kingen. De vier jaren die hij in Indië
doorbracht hebben hem geïnspireerd tot
veel verhalen over het leven in de tropen.
Voorbeelden daarvan zijn „Een stad ver
rees" over het oude Batavia, „De juiste
weg de eerste tocht naar Indië". „Hanman
het tijgerjong", „Si Taloe, het dessaiong"
„Anansie, de avonturen van Heer Spin in
Suriname" en de verhalen over het hert
Kantjil. Van een andere bekende reeks
noemen wij „Jaap en zijn hond", „Jaap
heeft een ekster" en „Jaap temt een egel".
„Jan Kunst, dc walvisvangst bij de over
wintering op Spitsbergen" en „Jan Fuse
lier" zijn ook boeken, die bijzonder veel
mensen met bijzonder voel plezier hebben
gelezen. Het laatst was Franke medewer
ker van het jeugdblad „Kris Kras".
Minister overweegt maatregelen
De minister van Verkeer en Waterstaat
heeft zich afgevraagd of het verantwoord
is personen, die gedurende geruime tijd
geen motorrijtuig hebben bestuurd, in het
bezit te laten van een rijbewijs, zonder
dat zij hebben bewezen, nog rij vaardig te
zijn. Als vaststaand mag worden aange
nomen, dat de rijvaardigheid aanzienlijk
vermindert en op de duur zelfs geheel ver
loren gaat, indien deze niet geregeld wordt
onderhouden. Dit geldt speciaal voor hen,
die geruime tijd na afloop van de geldig
heid van hun rijbewijs, doch binnen de in
het Wegenverkeersreglement gestelde ter
mijn van 3 jaar, een nieuw rijbewijs aan
vragen en van hen, aan wie door de rech
ter de bevoegdheid, motorrijtuigen te be
sturen, voor geruime tijd is ontzegd.
De minister overweegt, een regeling te
treffen voor deze kwestie, naar hij in de
toelichting op de begroting van Verkeer
en Waterstaat mededeelt.
Goed geploegd
Dezer dagen heb ik gelezen, dat een
Nederlander het wereldkampioenschap
ploegen heeft gewonnen. De wedstrijden
werden gehouden in het Amerikaanse
plaatsje Peebles (Ohio). Er stonden een
paar dorre, fantasieloze stukjes over in
de kranten. Dit nu leek mij verkeerd.
Waarom zouden wij het wereldkampioen
schap ploegen anders behandelen dan ieder
ander wereldkampioenschap? Geen enkele
reden voor, nietwaar?
Vandaar dat ik deze lacune in uw voor
lichting heb willen wegwerken. Onder
staand is het verslag, dat u van de gebeur
tenissen in Peebles eigenlijk had moeten
vinden:
„PEEBLES (Ohio). - Een diepe stilte
viel gisteravond over het eindeloos uitge
strekte akkerland van deze vredige Ame
rikaanse streek, toen zich daar langzaam
de Nederlandse driekleur de schitterende
avondlucht van de Verenigde Staten in
priemde. Op een platform stond een groot
Nederlander: een eenvoudig man, deze
Wim de Lint, de nieuwe grootste onder de
groten van de internationale ploegwereld.
Tevoren hadden tienduizenden Amerika
nen hun eigen ploegers luidruchtig ge
maand voort te ploegen; niemand dacht
aan Wim. Maar héél alleen, en af en toe
ook wel een beetje eenzaam, trok Wim
zijn voren.
Daar stond hij nu, op het ere-podium;
in zijn armen de enorm.e bos peen die hem
namens de wedstrijdleiding was overhan
digd door de verblindend schone Mary
Smith, Miss Tallahassee 1957, De Lint heeft
fiere knuisten en de verre blik, die passen
bij de man van het Brabantse land, van
de onvermoeibare ploeger tussen kasseien
en stamineekes. Maar schitterde er niet
even een traan van ontroering in het oog
van deze krachtploeger, toen door de val
lende schemering van het Ohiaanse land
de klanken omhoog rezen van Werumeus
Buning's onvergetelijke hymne?
Amerika zweeg.
Het eerde een Hollandse jongen.
Het land van Lincoln, van Babe Ruth,
van Arthur Miller en dr. Kinsey bewon
derde een man, die had laten zien dat ook
een klein land groot kan zijn.
Rechte voren - dat is gemakkelijk. Wim
de Lint trekt er de schouders voor op.
„Thuis laat ik het de knechten doen", zegt
hij eenvoudig. Maar u hebt de lyrische
schoonheid niet gezien van de bochten, die
deze frêle Brabander in de laatste mijlen
uit zijn glimmende ploeg perste. U hebt
zijn eindvoren niet kunnen bewonderen;
hij trok ze als een Rembrandt zijn tijdeloze
lijnen van de Staalmeesters, zoals een
Rndin zijn marmeren beauté.
Wim. de Lint is een groot kampioen. Hij
zal boer blijven. Aanbiedingen om het
ploegcircus van Krijn Grouwsma uit Syd
ney met zijn prachtig werk te verrijken,
heeft hij afgeslagen. „Brengt u alleen maar
de groeten over aan mijn lief meisje en
aan mijn supporters", zei Wim. Zeg ze,
dat ik goed geploegd heb, vandaag".
E. Romayn
ADVERTENTIE
Haarlem
Terwijl aller ogen op Syrië waren ge
vestigd, heeft de nationale Italiaanse olie
maatschappij met Perzië een overeen
komst gesloten, op grond waarvan de
Italianen van alle winsten, die zij op de
olie uit hun concessiegebied zullen maken,
75 percent zullen afstaan aan Perzië. Dat
is 25 percent meer dan de grote Ameri
kaanse, Britse, Franse en Nederlandse
oliemaatschappijen betalen voor haar con
cessies in het Nabije Oosten. Het kan niet
anders, of hieruit zullen in de toekomst
nieuwe moeilijkheden tussen het Westen
en de Arabische landen voortvloeien. In
Washington en Londen heeft men Rome
gewaarschuwd, doch de Italianen bleken
niet bereid hun plannen op te geven, ook
al dreigen daaruit voor de westerse positie
in de Arabische wereld nieuwe moeilijk
heden te ontstaan.
WASHINGTON (UP) De Italiaanse
minister van Buitenlandse Zaken, Pella.
heeft ontkend, gezegd te hebben, dat de
grote oliemaatschappijen er zich op voor
bereiden, om de bestaande 50-50 winst
deling-bepaling te veranderen, teneinde
aan de landen van het Nabije Oosten een
groter aandeel in de winst te geven, zoals
het dagblad II Messagero in Rome had ge
meld. Pella zei, dat de lezing in het dag
blad een „verkeerde voorstelling" was van
wat hij aan de correspondent van het blad
had meegedeeld. Toen hem gevraagd werd
of Italië afstand had gedaan van de 50-50
regel bij de overeenkomst met Perzië, zei
Pella: „De Italiaanse buitenlandse politiek
is een ding en de kwestie van olie-over
eenkomsten van maatschappijen een heel
ander iets".
Het woord laai, Duits Lohe, betekent
vlam. Het wordt ook als bijvoeglijk
naamwoord gebruikt in de zin van: hef
tig brandend. Bilderdijk gebruikt „in
laaie vlam gevlogen" graag in de beteke
nis: in opperste opwinding. Heel gewoon
is het werkwoord laaien: branden, zo
wel letterlijk: het vuur laaide hoog op,
als figuurlijk: laaiend van enthousiasme.
De koppeling: in lichtelaaie werd
oudtijds en ook nu nog wel geschreven:
in lichterlaaie. De r is niet die van de
vergrotende trap, maar van de verbo
gen naamval vrouwelijk.
Omdat laai ook bijvoeglijk naam
woord is, mag de vorm: in lichte (rpaaie
^vlam niet als fout beschouwd worden.^
