CORRUPTIE, DIEFSTAL EN ZWARTE
BEDREIGEN POLENS ECONOMIE EN
HANDEL
MORAAL
KLINGDECOR
N.V. DE KOUTWERF
Bevan verwacht dat Rusland
handelbaarder zal worden
Haagse burgemeester laakt
„koude oorlog op wielen"
Vijftig jaar geleden
NOG IS POLEN NIET VERLOREN.... (3)
Teleerstelleitid
<=Prcicitótoel
„Tegen wegpiraten moet met drastische
gestrengheid worden opgetreden
KOU. GRIEP
3
.Bijverdienen
POOLS
3 HUISHOUDBOEKJE
ft
Steen bij dr. Drees
door de ruiten
Uit Haarlems Dagblad
van 15 oktober 1907
DINSDAG 15 OKTOBER 1957
De minister-president, dr. Drees, geeft
gemeenlijk blijk van een op behoorlijk
oeil staand rechtsbewustzijn. Helaas ech
ter is in dit opzicht zijn beantwoording
van de door het Tweede Kamerlid mr.
Vrolijk schriftelijk gestelde vraag naar
aanleiding van de door de ministerraad ge
troffen maatregelen tegen de parlemen
taire redacteur van de Volkskrant wegens
rol die deze gespeeld zou hebben bij
het voortijdig openbaar maken van gege
vens uit de Troonrede en/of de Miljoenen
nota 1957 in meer dan een opzicht beneden
de maat gebleven. In de eerste plaats al
omdat de minister-president in zijn ant
woord af blijkt te gaan op de schijn, zon
der dat voldoende pogingen zijn aange
wend om de werkelijke feiten aan het licht
te brengen. Wij denken hier aan het feit,
dat is nagelaten om door een onpartijdige
instantie, zoals de tuchtraad van de Fede
ratie van Nederlandse Journalisten, te la
ten onderzoeken en daarop eventueel ook te
„berechten" wat er in werkelijkheid was
gebeurd.
De minister-president voert voor het feit,
dat de tuchtraad buiten deze hele aange
legenheid is gehouden, argumenten aan,
die alleen maar zwak te noemen zijn. Zo
wijst hij erop dat genoemd college slechts
„een verenigingsorgaan" is en dat men zich
aan berechting door de tuchtraad kan
onttrekken door te bedanken als lid van
een der journalistenverenigingen bij de
Federatie van Nederlandse Journalisten
aangesloten. In het onderhavige geval doet
die opmerking werkelijk niets ter zake.
Immers, de journalist waarom het gaat en
ook zijn hoofdredacteur zijn leden van
zulk een vereniging, terwijl bovendien de
Volkskrant zelf juist heeft voorgesteld om
de zaak aan de tuchtraad voor te leggen.
Er is echter nog meer. Minister Drees
merkt op, dat het kabinet zich toch moei
lijk kan laten binden door een beslissing
van een orgaan, dat slechts het karakter
van een verenigingsorgaan heeft. Niemand
verlangt echter tot dusver, dat het kabi
net zich daardoor zou laten binden, maar
wel, dat het van bestaan van dat college
gebruik zou maken om onpartijdig uitge
maakt te krijgen wat er eigenlijk ge
beurd is.
Er rijzen overigens nog verschillende
andere vragen wat betreft de rechtvaardig
heid en billijkheid die in dit geval in het
gedrang zijn gekomen. Indien men er van
uit gaat dat, ook wanneer iemand op ove
rigens volkomen oirbare wijze in een ar
tikel kenbaar maakt wat de Troonrede
straks naar alle waarschijnlijkheid zal be
vatten, zulk een publikatie minder gewenst
is, dan zijn er toch nog wel enige punten,
die in dat verband nader de aandacht ver
dienen.
Bij aanvaarding van een dergelijke stel
regel omtrent journalistiek fatsoen valt er
toch nog te bedenken ten eerste: wié even
tueel voor een dergelijke publikatie uit
eindelijk aansprakelijk is en ten tweede:
wat voor een soort maatregel er eventueel
zou getroffen kunnen worden wanneer zulk
een publikatie is geschied. Met betrekking
tot het eerste volstaan wij er mee, op te
merken dat uit het antwoord van de mi
nister-president duidelijk blijkt, dat noch
hij noch zijn adviseurs zich ook maar in
de verste verte rekenschap hebben ge
geven van de verantwoordelijkheid, die
op de hoofdredacteur rust. En wat het an
dere punt betreft: als men met een be
paalde publikatie beneden de maat ge
bleven is wat het journalistiek fatsoen aan
gaat, dan is het toch nog altijd van belang
hoe die publikatie tot stand is gekomen.
Is zij op een wijze tot stand gekomen die
bepaald niet door de beugel kan bij
voorbeeld doordat men geschonken ver
trouwen heeft geschonden dan ligt het
voor de hand dat er een strenge maat
regel wordt getroffen tegen degene, die
voor zulk een publikatie aansprakelijk is.
Indien er echter overigens niets onoir-
baars is gebeurd, dan heeft men toch te
bedenken dat er ook in het treffen van
maatregelen na iets dergelijks nuances in
acht genomen moeten worden. Het is vol
doende er de aandacht op te vestigen dat
zulks ook bij de journalistieke tuchtrecht
spraak tot de voorschriften behoort. Dat
eist een behoorlijke berechting. Van dit
laatste is in geen enkel opzicht in het
onderhavige geval sprake geweest en van
daar dat wij niet alleen de antwoorden
van minister Drees be-ieden de maat ach
ten, maar ook het standpunt dat aan die
beantwoording ten grondslag ligt. Het is
bepaald teleurstellend, dat in een rechts
staat, die Nederland wil zijn, op deze wijze
door de minister-president en tenslotte
door zijn ambtgenoten (immers de uitge
vaardigde maatregel is genomen door de
ministerraad) te werk is gegaan.
ADVERTENTIE
De PLASTICBEKLEDINGSPLAAT
voor toonbanken, tafels, bars enz. enz.
Kampersingel 20-24 - Tel. 0 2500-11932
(Van onze reisredacteur)
LODZ, oktober De regendie wel eeuwig over de „rode" textiel
stad Lodz (de Polen zeggen „Woedzj") lijkt te vallen, slaat de vette
damp neer, die uit de honderden fabrieksschoorstenen walmt en verft
er de norse, ouderwetse huizen vuil-zwart mee. Lodz is even vochtig
somber als de Britse textielsteden in Lancashire. Zelfs de Malinova-
zaal in het Grand Hotel, waar vroeger textiel-magnaten handenvol
zloty's in de vleugel gooiden, omdat dat zo'n aardig geluid gaf, lijkt
op de Victoriaanse eetzaal van een Brits hotel, waar fabrikanten met
relaties de gebraden washandjes eten, die het menu als „steak" aan
prijst. De weefgetouwen in Lodz' dozijnen textielfabrieken zijn trou
wens ook Brits. Alleen stammen zij uit 1900 of daaromtrent. En dat
hebben zij gemeen met een aantal van de omstandigheden, waaronder
de arbeiders in Lodz moeten leven en werken. Wie de ontevreden
heid. der Poolse arbeiders op haar hoogtepunt wil zien, vindt haar in
Lodz. Zij kankeren, op lonen en prijzen en op hun lekkende, kille
fabrieksgebouwen, persen zich woedend in de overvolle, krakende
trams of hangen in een tros aan de balkons. Zij staren moe en ver
bitterd. naar de glanzende nieuwe auto's van speculanten, buitenlan
ders of regeringsfunctionarissen. En toch is er in het „rode" Lodz,
waar vóór de oorlog iedere van de vele stakingen op de sympathie
van de bevolking kon rekenen, in het afgelopen jaar, sinds Gomoelka
het stakingsrecht weder invoerde, maar een staking geweest, namelijk
van het vrouwelijk trampersoneel, dat verhoging eiste van het maand
loon, dat slechts 900 zloty bedroeg. Van meer betekenis nog: hoewel
iedere Pool dagelijks aan den lijve voelt, dat men van 900 zloty niet
leven kanwas voor het eerst in Lodz' revolutionaire geschiedenis het
merendeel der bevolking niet solidair met de staaksters.
Voor Gomoelka is dit één van de voor
naamste winstpunten op de jaarbalans
van de Poolse oktober geweest. Lodz im
mers symboliseert de misère, waarin de
Poolse arbeider nog leeft. De textielarbei
ders behoren tot de slechtst betaalden en
statistieken spreken er duidelijke taal: in
1948 waren er 15.228 t.b.c.-gevallen, in
1952 steeg dat cijfer tot 20.800, in 1956 tot
30.805. In 1935 waren er 205 scholen met
1851 lokalen voor 84.000 leerlingen, thans
zijn er 109 scholen met 1203 lokalen voor
79.000 scholieren, hoewel de bevolking ge
lijk bleef en Lodz in de oorlog niet werd
verwoest. Lodz is derhalve ook het aan
valsfront van Gomoelka's „stalinistische
tegenstanders" in de partij, die iedere
methodistische zwijnerij uit het leerboek
der agitatie tegen Gomoelka aanwenden,
van aanwakkering van anti-semitisme tot
misbruik van. de nieuwe vrijheden om aan
te tonen, hoe gevaarlijk die vrijheden wel
zijn. De naam Lodz zal in komende pe
riode meer dan eens „in het nieuws" zijn.
Men hoeft overigens niet speciaal naar
Lodz te gaan, om te zien hoe moeilijk de
Poolse arbeider, in feite iedere Poolse ste
deling, het heeft. Bijgaand staatje over het
Poolse huisoudboekje geeft duidelijk aan,
dat men van zijn loon niet leven kan. Het
beantwoordt echter niet de vraag, waar
men dan wel van leven kan, dat antwoord
ligt in het schemerduister van illegale bij
verdiensten, waaraan welhaast iedere
Pool zich schuldig moet maken om de
eindjes enigszins aan elkaar te knopen.
Men kan weliswaar niet zeggen, dat er
werkelijk honger wordt geleden, want
eten is niet al te duur. De meeste Polen
spenderen er trouwens driekwart van hun
inkomen aan onder het motto „Wat je
binnen hebt, kunnen ze je niet meer af
nemen". Maar kleding, meubilair, een
fiets, een radio, dingen die het leven wat
minder grijs kunnen maken, zijn van een
salaris onbetaalbaar.
Daarom moet iedere Pool, arbeider of
hoge ambtenaar, militair of politieman,
huisvrouw of student, bijverdienen. Die
bijverdiensten worden geput uit een on-
schuldig bijbaantje, zwarte handel of nog
zwarter corruptie en vooral uit diefstal
van staatsgoed of staatstijd. Dit dichte
netwerk van illegale transacties heeft een
verlammende invloed op de Poolse econo
mie, het verslapt ook de morele instelling
van burger tegenover staat in een mate
die onvoorstelbaar zou zijn voor een
democratisch land. Overdreven? Ik zal
een aantal voorbeelden geven uit eigen
ervaring en uit gegevens, die onze cor
respondent in Wenen op zijn uitkijkpost
voor de volksdemocratieën heeft ver
zameld.
Een groep ambtenaren van de War-
schause stadstram liet lange tijd zes trams
per dag voor eigen rekening rijden. Een
inspecteur van de genationaliseerde bouw-
industrie verkocht op eigen gelegenheid
honderdduizend ton bakstenen, zeventien
ton cement en dertien ton ijzermateriaal.
Een student, die ik ontmoette, liet trots
"<^OOCO<X)OCOOCCOOCOOO>»OOCOOCCOOOOCCOCICCOCOCCOOCCCOCCOCC>
8
3 Lonen en salarissen (per maand)
3 Arbeider f 150,tot f 250,fa-
3 brieksmeester 300,bedrijfsleider
3 400,directeur f 500,tot f 600,
8 Ambtenarensalarissen komen met deze
3 schaal overeen. Een minister krijgt
i 1000,Bevoorrechte klassen zijn
3 mijnwerkers en staalarbeiders, kunste-
naars en geleerden, kleine ondernemers
en sommige boeren, die f 1000,tot
p 1500,kunnen verdienen.
Prijzen
Sigaretten f 1,tot 3,boter 4,3
8 tot f 5,per pond, koffie f 25,per 8
H pond, vlees f 6,50 per kilo en wodka 9
8 f 25,per liter. Herencostuum f 150,
P tot f 250,overhemd of paar sokken 8
15,tot 25,damesjapon f 50,9
tot f 250,nylons f 20,tot f 30,en s
damesmantel f 100,tot 250,Huur g
10,per kamer per maand (officieel) 3
tot 65,(zwart). Radio f 200,tot P
3 300,televisie f 1000,Theater of Pj
8 opera f 3,tot f 8,en bioscoop f 0,75
9 lot f 1,50.
8 Warszawa auto f 20.000 tot f 26.000
(zwart). Amerikaanse lipstick of nagel-
lak f 10,Amerikaanse sigaretten
3 6,Deens bier per blik f 4,en
3 Franse cognac f 60,
P Lonen en prijzen zijn hier herleid in
P gulden op basis van de zloty-koers voor
8 buitenlandse bezoekers; zes zloty voor
een gulden. De koers op de vrije markt
8 is 33 zloty voor een gulden. Bij prijzen
8 voor duurzame gebruiksartikelen moet
3 men rekening houden met de kwaliteit,
die in bijna alle gevallen in het Westen
b óf in de laagste klasse zou vallen öf
8 niet geaccepteerd zou worden. Onder-
P wijs en medische zorg in Polen zijn
p vrij. Belasting, behalve voor salarissen
3 boven de 1500 gulden, varieert van
4 uiterst laag tot minimaal.
OOOOOCCOCCCO^COOOCOOOCOwOCOCO^NDCOOCO^COCOOCOOCCOOOr'OOCOC
zijn smokkelpak met geheime zakken
zien, waarin hij radio-onderdelen vervoer
de, die hij stal uit de fabriek waar hij
werkte. Alle arbeiders deden dat, mon
teerden de radio's thuis en verkochten ze
zwart, zei hij. In de Warszawa-autofabrie-
ken werden de laatste tijd zes complete
auto's per dag gestolen, plus grote hoe
veelheden onderdelen, die naar de zwarte
markt verdwenen. Een Duitse zakenman
zei tegen mij, dat hij geregeld steekpen-
Op wat de Warschauers hun „grijze
markt" noemen, koopt men nieuwe of
gedragen kleren
maar ook gesmokkelde koffie,
cognac, lipstick, sigaretten en scheer
zeep uit het Westen.
Gisteravond omstreeks acht uur is bij
minister-president dr. Drees een in papier
gewikkelde steen door de ramen geworpen.
Er was een krantenknipsel bij over de
brief van Kroesjstjev aan de P.v.d.A.-
voorzitter Vermeer. Op het knipseltje wa
ren scheldwoorden geschreven. De minis
ter-president was op dat ogenblik niet
thuis.
ADVERTENTIE
Herkent tt de haardracht en de nauwe
broekspijpen? Ook Warschau heeft
zijn „nozems". Zwarte handel, diefstal
of relletjes verwekken op instigatie
van Gomoelka's stalinistische tegen
standers? .Zolang het maar betaalt,
zijn zij er voor te vinden.
ningen ten bedrage van duizenden guldens
bij de staatsinkoopcentrales op tafel leg
de om orders los te krijgen. Het complete
Poolse speedwayteam werd van de zomer
op de Oostenrijkse grens gearresteerd,
omdat hun motorfietsen vol deviezen za
ten. Een kolonel reed mij met zijn leger
auto tegen taxi-tarief door Warschau.
Er zijn dit jaar al 68.000 soortgelijke
overtredingen berecht, die tezamen een
miljard zloty schade voor de staat hadden
aangericht. Men moet aannemen dat dit
slechts een kleine gedeelte van het totaal
is, aangezien de corruptie ook is doorge
drongen tot politie en rechterlijke macht
en omdat het euvel zo algemeen is, dat er
geen kruid meer tegen gewassen lijkt.
Hoewel de regering de strijd tegen de
„speculanten" thans verscherpt, ziet men
hen openlijk in nachtclubs op één avond
het maandloon van een Poolse arbeider
aan eten en drinken spenderen. In de bui
tenwijken van Warschau laten zij villa's
yan een half miljoen zloty bouwen en zij
kopen auto's voor zwarte prijzen, die van
25.000 tot 50.000 zloty hoger liggen dan
normaal.
Nu zijn dit slechts de uitwassen. Ramp
zaliger' voor 's lands economie zijn de
kruimeldiefstallen van staatsgoed, die
door de Polen niet meer als diefstal wor
den, aangemerkt, juist omdat het staats-
goederen betreft. En nog noodlottiger is
het absenteïsme, de diefstal van staats
tijd, die vergemakkelijkt wordt door het
algemene „underemployment", het teveel
aan arbeiders in de bedrijven. Het lijdt
geen twijfel, dat wanneer aan dit „zwarte
privé-initiatief" een eind gemaakt zou
kunnen worden, een legale verhoging van
de levensstandaard in Polen mogelijk zou
zijn, aanzienlijk groter dan de twintig
percent salarisverhoging en de vijfentwin
tig percent stijging van de consumptie,
die de regering Gomoelka in één jaar be
werkstelligd heeft. Het zou voorts uiterst
oneerlijk zijn; om zoals de stalinisten
dat doen al deze kwade praktijken aan
de liberalisering van het regime toe te
schrijven. Zeker heeft de afschaffing van
de politie-terreur ze vergemakkelijkt.
Maar vooral heeft de grotere armslag, die
de Poolse pers kreeg, de corruptie van
hoog tot laag, die voor Gomoelka in het
geheim plaats greep, in het daglicht der
publiciteit geplaatst, hetgeen winst mag
heten. Al zei een Pool tegen mij: „Voor
Gomoelka aan de macht kwam, was Polen
een kapotte auto. Nu is het nog steeds een
kapotte auto, alleen heeft men de claxon
gerepareerd".
de
Trrrrrrring.
Wij hebben welgeteld dertien dagen -
het aantal heeft verder geen enkele bete
kenis - ons dagelijks werk, dat grotendeels
buitenshuis ligt, moeten verzuimen.
Echt beroerd zijn we geweest, zo m.et
hoofdpijn en bijgerechten. Neen, niet wat
u denkt
Onze lijfarts heeft zeer beslist gezegd,
dat het ziek voelen - en misschien wel
gelukkig - niets had te maken met de eer
ste letter van het alfabet, al hebben wij
hem bij het keelonderzoek wel moeten
zeggen.
Desondanks zaten, of beter, lagen wij
er toch maar mee.
Boven vóór, overgordijnen wat dichtge
trokken, ramen op een kier. Tot vóór- en
nadeel, want naast frisse lucht kregen we
ook toevoer van vele straatgeluiden.
Als je geluk hebt, doezel je wél in,
meent u? O ja, dat zou wel gaan als al het
geruchtmakende maar dynamisch bleef en
nooit stilstond om middels elektrisch op
gewekt gerinkel de aandacht van je huis
genoten te trekken.
Toen we net indommelden
Trrrrring!
Wakker.luisterener wordt open
gedaan „oude kranten?"... „Nee, Jan,
hebben we niet!" Boem, deur weer dicht.
Opnieuw dommelen.
Trrrrring! Trrrrring!
Wakker luisteren er wordt open
gedaan We herkennen de stem: De ver
zorger van de gesaneerde mélkwijkWeer
wegzakken.
Trrrrring!
Wakkerniet willen, maar toch luis
teren.
We vangen woorden op als: stofzuiger,
ijskast, demonstreren als uw man thuis is
(zo!) en gemakkelijke betaling. Dan een
boem., deur weer dicht en als een soort
„rabarreber, rabarreber komt het
straatgerucht een poosje wat verderaf door.
Maar heel erg lang duurde dat toch niet.
Naast drie rinkels waarvan de clou ons
ontging, registreerden we op één dag nog:
de vraag of Jansen in de straat woonde;
het verzoek messen te mogen slijpen; een
ambtelijke informatie naar het bezit van
een hond en de huurwaarde van het huis
en een zachte dwang eens van damesweek
blad te veranderen.
Zo was het alle elf werkdagen. Met klei
ne variaties ten aanzien van merk en
branche dan.
De veertiende dag zijn we weer begon
nen. 's Avonds kwamen we op de gebrui
kelijke tijd thuis en informeerden als al
tijd of er iets bijzonders was. Alles was
dus weer als van ouds, net of we niet ziek
waren geweest
Alleen het antwoord, „och neen, ge
woon", sprak ons beslist meer aan.
Dat er nog huisvrouwen zijn zonder
neurose
Clemens Vincet
ADVERTENTIE
LONDEN (Reuter) Aneurin Bevan, de Bevan zei, in antwoord op vragen over
woordvoerder van de Britse Labourpartij I een verandering in zijn houding ten op-
op het gebied van de buitenlandse politiek, zichte van de waterstofbom, ervan over
heeft in een Brits televisieprogram ver- tuigd te zijn, dat Groot-Brittannië niet in
klaard, dat de Russische partijleider staat is, om uit overwegingen van hoge
Kroesjtsjev ten zeerste verlangt naar een moraal de H-bom radicaal af te schaffen
betere verstandhouding met de Verenigde
Staten. Kroesjtsjev heeft dit onlangs, toen
Bevan hem in de Sovjet-Unie bezocht,
verklaard.
Bevan meent, dat de Sovjet-leiders op
het gebied van de buitenlandse politiek
meer zelfvertrouwen hebben gekregen.
Kroesjtsjevs voornaamste zorg is, dat een
der huidige geschillen in de wereld, als zij
niet tijdig bijgelegd worden, een wereld
brand zou kunnen veroorzaken, aldus Be
van. Zij geloven volgens hem, dat het
Eisenhowerplan voor het Nabije Oosten
gevaarlijke incidenten tot gevolg zou kun
nen hebben.
(UP) Bevan verklaarde dat het succes
met de aardsatelliet de Sovjet-Unie han
delbaarder zal maken. Het wetenschappe
lijke succes zal een gunstige invloed hebben
op de Russische houding ten opzichte van
de wereldproblemen, aldus Bevan, want de
Sovjet-Unie is altijd het moeilijkst als het
zich zwak voelt. Dit is bewezen in de eerste
jaren na de tweede wereldoorlog, zo ver
klaarde hij.
en intussen bondgenoot te blijven met lan
den die de H-bom niet afschaffen. Verder
betoogde Bevan, dat Groot-Brittannië de
H-bom niet eenzijdig kan prijsgeven zon
der zijn gehele buitenlandse politiek op
losse schroeven te zetten.
Bevan meent, dat Kroesjtsjev werkelijk
een overeenkomst inzake ontwapening
wenst en hij zei dat Kroesjtsjev gelijk heeft
met zijn bezwaren tegen pogingen, verband
te leggen tussen ontwapening, die verder
gaat dan een eerste-stadium-overeenkomst,
en politieke overeenkomsten.
zware hoofd- en borstverkoudheid, diep
vastzittend slijm,snuift en wrijft U weg met
De politie-verkeersdeskundigen uit vele
West-Europese landen, die vorige week in
Eindhoven een congres hielden, hebben za
terdag een autotocht door ons land gemaakt
en zijn daarna in Den Haag door het ge
meentebestuur ontvangen. De burgemees
ter, mr. H. A. M. T. Kolfschoten, heeft in
een toespraak onverbloemd zijn mening
gezegd over wat hij als de oorzaak van de
verkeersonveiligheid beschouwt. Hij laakte
„de ontaarde onverschilligheid in het ver
keer", en zei: „Een onbegrijpelijke tekort
koming in onze beschaving openbaart zich
in ons gedrag op de weg. Velen laten
allerlei verdrongen complexen van psy
chisch onbehagen de vrije teugel, zodra zij
zich in het verkeer begeven. Er is een grote
categorie van betrouwbouwbare rijders, die
de zelfbeheersing weten op te brengen om
in de wildernis van het verkeer een ele
mentair gevoel van „good sport" te hand
haven. Zij staan niet op hun recht, dat zij
anderen met de dood willen bestraffen,
wanrteer die dat recht willen aantasten. Ik
heb bewondering voor degenen, die veilig
verkeer propageren en ben niet ongevoelig'
voor de mogelijkheden van opvoeding tot
goed weggebruiker, aldus de Haagse bur
gemeester. „Ik hoop dat nog eens alge
meen begrip zal doorbreken, waardoor aan
de koude oorlog op wielen een einde zal
komen. „Gij zult niet doden" is toch altijd
nog een gebod Gods, evenzeer als de
plicht van zorgvuldigheid jegens leven en
gezondheid van de evennaaste".
Burgemeester Kolfschoten was er meer
dan ooit van overtuigd, dat naast middelen
tot opvoeding van het publiek voorlopig
maar één middel tot spoedige resultaten
zal leiden: drastische gestrengheid tegen
ieder, die het verkeer in gevaar brengt.
„Het gaat hier om duizenden nodeloos ver
woeste mensenlevens om het vernietigde
levensgeluk van tienduizenden. Wie daar
mede aan schuldig is,, zal het geducht
moeten gaan voelen door hoge boetes, door
langdurige intrekken van het rijbewijs,
door gevangenisstraf en door verbeurdver
klaring van het voertuig.
Soepelheid van de verkeerspolitie is een
zeer gevaarlijk woord. Gezond verstand
en redelijk gebruik daarvan mag men bij
onze verkeerspolitie veronderstellen. Daar
naast boezemt echter ernst en hardheid
ontzag in. Dat deel van het verkeerspu-
bliek, dat aan de nieuwe maatschappelijke
misdadigheid schuldig is, moet van het
„Wie niet horen wil, moet voelen" door
drongen worden, in de hoop dat het door
schade en schande wijs wordt. Het gaat
erom, de nimmer aflatende stroom van
ellende, maar al te vaak veroorzaakt door
wangedrag, onkunde, slordigheid, brutali
teit en onverschilligheid, af te dammen.
DEN HAAG. Met groote plechtig
heid is onlangs de eerste steen gelegd
voor het Vredespaleis door den heer
Nelidoff. Doch wat is eenige dagen
daarna geschied? De directie van den
bouw liet den steen door profane sjou
wermanshanden loswerken en op een
ordinairen kruiwagen wegvoeren van
de plek, waar nog zoo kort te voren
vele vredelievende grootheden zich had
den verzameld om getuige te zijn van
de plaatsing van den eersten steen voor
den Tempel des Vredes.
Vermoedelijk heeft de bouwdirectie
des heeren Nelidoff's metselvaardigheid
in twijfel getrokken. De steen ligt thans
in een hoek van een der wex-klokalen
