Minder belasting bij
herkapitalisatie
ZWITSAPLAST
ZULLEN
WE?
Parlementair commentaar
<~Praatótoel
Van dag tot dag
Stille macht
IJstheater Baier komt
naar ons land
TWEEDE KAMER
Rem op het aantrekken van nieuw
kapitaal wordt voor naamloze
vennootschappen opgeheven
de betere pleister
Nieuwe voorzitter van
Tuinbouw en Plantkunde
Verzending van zeepost
Gemeente Zeist in het
ongelijk gesteld
Mr. dr. M. Rooij benoemd
tot hoogleraar te Amsterdam
Dr. Victor van Vriesland
binnenkort vijfenzestig
Vijftien Barnevelders ziek
door vSeesvergiftiging
Qp de
Amsterdam subsidieert
weer Holland Festival
Examens
Arnhemmer aangehouden
verdacht van roofoverval
DONDERDAG 24 OKTOBER 1957
Er is in Hongarije geen herdenking van
de opstand geweest. In vele plaatsen in
het buitenland, waar gevluchte Hongaren
een onderkomen gevonden hebben, zijn
rouwmanifestaties geweest en bijna over
al buiten het ijzeren gordijn hebben de
kranten hooggestemde herdenkingsartike
len gepubliceerd, doch in Hongarije zelf
heerste de stilte van een dodenakker.
De Hongaarse regering van dit ogenblik
heeft niet alleen betogingen en ongere
geldheden weten te voorkomen, zij heeft
zelfs ogenschijnlijk alle herinnerin
gen aan de revolutie van oktober 1956 ver
hinderd. Er is niets gebeurd in Hongarije.
Althans, dat constateert de oppervlak
kige toeschouwer en dat constateert de
regering in Budapest, met voldoening
waarschijnlijk. Doch er is wel degelijk iets
gebeurd. Er is iets gebeurd, dat geen tiran
niek bewind heeft kunnen voorkomen en
dat volledig behoort tot de onaantastbare
macht van de individuele mens, die im
mers ook onder geweld en dwang zijn
eigen meester en koning blijft.
Er heeft een miljoenvoudige herdenking
der revolutie plaatsgehad in Hongarije
zelf, onder de ogen der communistische
politie, onder de muren van het regerings
gebouw, in de onmiddellijke nabijheid van
alle machtsmiddelen die het regiem tot
zijn beschikking heeft om de situatie van
het moment op een stabiele te doen lijken.
In de gedachten van een meerderheid
der Hongaren leeft de herinnering aan de
wanhoopsdaad van vorig jaar intens ver
der. Wat kan geweld doen tegen gedach
ten? De uitbarsting van oktober 1956 was
slechts een uiterlijke manifestatie van een
innerlijke overtuiging. Wat kan een tank
doen tegen een overtuiging? De materiële
opstand is neergeslagen, de geestelijke re
volutie leeft sterker en onkwetsbaarder
dan ooit in Hongarije, achter de uitdruk-
i-ingloze maskers der gezichten, in de har
ten der weduwen, in de gemoederen der
rouwenden, in de levensovertuiging van
allen die weten dat er van verbondenheid
tussen vrijheid en tirannie nooit sprake
kan zijn.
De knie buigend voor geweld, kan de
verslagene in innerlijke vrijheid zijn on
derdrukker verachten en kan in hem de
overwinning worden gefundeerd, die eens
komen zal komen moet, omdat de tijd
en de ontwikkeling der dingen uiterlijke
macht aantasten en innerlijke gesteldheid
tot vruchtdragende groei brengen.
In Hongarije was het gisteren stil
doodstil. Maar de menselijke gedachte is
altijd geluidloos, ook al is zij de draagster
van alle grote dingen die de toekomst
brengen kan.
Het bekende ijstheater van Maxi en
Ernst Baier, dat op het ogenblik nog met
het oude programma op tournee is in Duits
land, komt in november en december met
een wereldpremière van twee nieuwe bal
letten naar ons land. De twee nieuwe bal
letten zijn „Poppenbruiloft" en „De vier
jaargetijden", die van 6 tot 17 november in
het Jaarbeursgebouw in Utrecht en van 19
november tot 22 december in de Apollohal
worden uitgevoerd. Het theater vertrekt
daarna weer voor een tournee langs Kopen
hagen, Berlijn, Parijs, Düsseldorf en Brus
sel. De voornaamste medewerkenden in de
balletten, die op een ijsvloer van 22 bij 20
meter worden uitgevoerd, zijn Irene Braun
met Lothar Mullenr, Rike Schropp met
Poldi Bierer, Joy Aston met Sonke Jensen
en de ijskomiek Jack Duncan.
ADVERTENTIE
>roduct
In een te Utrecht gehouden besloten al
gemene vergadering van de Koninklijke
Nederlandse Maatschappij voor Tuinbouw
en Plantkunde is tot voorzitter gekozen
jhr. mr. L. M. E. von Fisenne, burgemees
ter van Warmond. Hij is hoogheemraad
van Rijnland, hoofdingeland van de Haar
lemmermeerpolder, en lid van de Kamer
van de Binnenvisserij.
De verkiezing van de nieuwe voorzitter
was noodzakelijk omdat de heer D. M. M.
d'Hangest baron d'Yvoy van Mijdrecht,
burgemeester van Roosendaal (Gld.) zich
terugtrok als voorzitter. Baron d'Yvoy
werd benoemd tot erelid. Hem werd voorts
de Van Pallandtplaquette overhandigd
wegens zijn vele verdiensten voor Tuin
bouw en Plantkunde.
Met de volgende schepen kan zeepost
worden verzonden. De data, waarop de
corespondentie uiterlijk ter post moet zijn
bezorgd, staan achter de naam van het
schip vermeld. Argentinië: ss „Highland
Monarch" 29 okt.; Australië: ss „Water
man" 28 okt.; Brazilië: ms „Montferland"
28 okt.; Canada: ms „Johan Willem Friso"
29 okt., ss „American Trapper" 2 nov.;
Chili via New York 30 okt.; Indonesië: ms
„Oranje" 2 nov.; Ned. Antillen: ms ..Aga
memnon" 29 okt.; Suriname: ms „Doris"
30 okt.; Unie van Zuid Afrika en Z.W.
Afrika: ms „Winchester Castle" 2 nov.;
Brits-Oost-Afrika via Frankrijk 2 nov. In
lichtingen over de verzendingsdata van
Postpakketten geven de postkantoren.
(Van onze Kamerverslaggever)
De Tweede Kamer heeft gisteren zonder
hoofdelijke stemming het wetsontwerp
aangenomen inzake tegemoetkomingen op
belastinggebied, waardoor voor onder
nemingen in de vorm van een naamloze
vennootschap tot 1 januari 1959 een be
lemmering wordt opgeheven voor het ver
krijgen van nieuw kapitaal ter uitbreiding
of modernisering van het bedrijf. Er zijn
vele ondernemingen in ons land, waarvan
het aandelenkapitaal slechts een gedeelte
uitmaakt van het werkelijke vermogen.
Dat is mogelijk doordat de in de loop van
vele jaren behaalde winst niet in haar ge
heel is uitgekeerd, maar ten dele in het
bedrijf is achtergehouden als reserve. Een
aandeel in zo'n onderneming is dan meer
waard dan 100 percent en het gevolg is,
dat de koers op de effectenbeurs stijgt.
Wanneer nu een onderneming met een
aandelenkapitaal van bijvoorbeeld een
miljoen gulden en een reserve van 3 mil
joen gulden nieuw kapitaal nodig heeft
voor uitbreiding of aanschaffing van dure
machines, dan kan de uitgiftekoers van
die nieuwe aandelen niet op 100 percent
worden gesteld, want het nieuwe kapitaal
zou dan meeprofiteren van de winst, die
is behaald met het oude kapitaal. De oude
aandeelhouders zouden daar geen genoegen
mee nemen.
Maar als de koers van uitgifte hoger
wordt gesteld, is het voor kapitaalbezitters
niet aanlokkelijk op de lening in te schrij
ven, want iemand, die een aandeel van
bijvoorbeeld duizend gulden voor twee
duizend gulden moet kopen, ontvangt toch
maar dividend over de nominale waarde
van het aandeel (duizend gulden).
In zulke gevallen is het voor het aan
trekken van nieuw kapitaal nodig de in
de loop van de jaren gemaakte winst eerst
onder de oude aandeelhouders te verdelen.
Dan kan zonder bezwaar de koers van de
nieuwe aandelen op 100 percent worden
gesteld.
Maar als die oude winst wordt verdeeld,
vraagt onmiddellijk de fiscus zijn aandeel.
Want winst is inkomen en daarover moet
belasting worden betaald. Het gaat ge
woonlijk zo, dat oude aandeelhouders voor
elk aandeel, dat zij bezitten, als winstuit
kering een nieuw aandeel erbij krijgen,
een bonus-aandeel. Bovendien krijgen zij
in contanten een aanvullend winstdivi
dend uitgekeerd om daarmee de belasting
te kunnen betalen.
Het aangenomen wetsontwerp bepaalt,
dat de inkomstenbelasting op het bonus
aandeel en het aanvullend dividend niet
meer zal bedragen dan 20 percent. Na de
herkapitalisatie zullen de reserves nog ten
minste een kwart van het zuiver fiscaal
vermogen moeten uitmaken.
In 1951 is ook een dergelijke tijdelijke
regeling voor herkapitalisatie getroffen,
waarvan 740 naamloze vennootschappen
gebruik hebben gemaakt. Daardoor heeft
het rijk belasting ontvangen, waarop het
anders nog lang had kunnen wachten.
Minister H o f s t r a heeft nog medege
deeld, dat hij verwacht, dat binnen enkele
maanden bij de Tweede Kamer een nieuw
wetsontwerp inkomstenbelasting kan wor
den ingediend. Dat is geen voorstel tot
verlaging of verhoging van de inkomsten
belasting, maar een technische herziening,
die voor sommige personen kan leiden tot
een billijker belastingheffing.
Garantie voor lening van de
Antillen.
Met alleen de stem van mr. Van Leeu
wen (V.V.D.) tegen, heeft de Kamer het
regeringsvoorstel aangenomen om tot een
bedrag van 38 miljoen gulden garant te
zijn voor leningen, die de Nederlandse
Antillen zullen aangaan voor de uitvoe
ring van werken ter versterking van de
economische positie van de eilanden
Curagao en Aruba.
De heer Van Leeuwen vond het niet
juist iemand in staat te stellen grotere
schulden aan te gaan dan hij kan dragen.
Bij vergelijking van het aantal inwoners
in Nederland en de Antillen kwam hij tot
de conclusie, dat de lening van de Antillen
van 38 miljoen gulden gelijk moet worden
gesteld met een Nederlandse lening van
8000 miljoen gulden. Terwijl in Nederland
de bouw van de IJ-tunnel om financiële
redenen wordt uitgesteld, vond hij het niet
juist een dergelijke lening, waarvoor Ne
derland garant zal moeten zijn, mogelijk
te maken. Bovendien wordt een deel van
het geld besteed voor de bouw van een
hotel met speelzalen, terwijl in Nederland
zelfs organisatoren van puzzels worden
vervolgd.
Minister S t a f, die de verdediging van
het wetsontwerp waarnam voor minister
Helders, die in Nieuw Guinea vertoeft,
verklaarde, dat bij de beslissing over de
te verlenen garantie alleen is beoordeeld
of de Antillen kredietwaardig zijn. Als
men zich te diepgaand zou bemoeien met
de aard van de werken, die zullen worden
uitgevoerd, zou dat een aantasting beteke
nen van de zelfstandigheid van de An
tillen.
Kampeerwagen is geen bouwwerk
Vorige week diende in kort geding voor
de president van de rechtbank te Utrecht
de zaak van een zestal Hagenaars, die op
een door hen in de gemeente Zeist gekocht
stuk bosterrein kampeerwagens hadden
geplaatst. De gemeente Zeist had de eige
naren van deze wagens aangezegd dat deze
verwijderd moesten worden, omdat voor
het plaatsen ervan geen bouwvergunning
was aangevraagd.
De zes eigenaren waren van mening dat
van een „gebouw" geen sprake was, zodat
dus ook geen vergunning in de zin van de
Bouwverordening of Woningwet noodzake
lijk was. De president besliste dat de kam
peerwagens niet onder de Bouwverorde
ning of Woningwet vallen. De gemeente
Zeist werd het recht ontzegd om tot ver
wijdering over te gaan.
De gemeenteraad van Amsterdam heeft
benoemd tot gewoon hoogleraar in de leer
van de communicatiemiddelen, in het hij
zonder van de pers, bij de faculteit der
politieke en sociale wetenschappen aan
de gemeente universiteit, mr. dr. M. Rooij,
hoofdredacteur van de Nieuwe Rotter-
damsche Courant, wonende te Heemstede.
Mr. Rooij volgt prof. dr. K. Baschwitz op,
die onlangs zijn functie heeft neergelegd
wegens het bereiken van de pensioenge
rechtigde leeftijd.
Dc heer Rooij is geboren te Rotterdam
op 17 april 1906. Hij studeerde aan dc
Leidse universiteit rechtswetenschappen
en aan de economische hogeschool te Rot
terdam economie. Na zijn doctorale
examens vestigde hij zich als advocaat en
procureur in de Maasstad. Van 1929 tot
1933 was hij leraar staatsinrichting aan de
gemeentelijke handelsschool aldaar. In
1932 trad hij in dienst van de Nieuwe
Rotterdamsche Courant als redacteur bin
nenland. Later was hij tot 1940 secretaris
van de hoofdredactie en waarnemend
hoofdredacteur. Gedurende de oorlog ver
liet mr. Rooij de journalistiek. Hij was
toen bij een levensverzekeringsmaat
schappij werkzaam. Direct na de oorlog
volgde zijn benoeming tot hoofdredacteur
van de Nieuwe Rotterdamsche Courant.
Op 4 juli 1956 promoveerde hij aan de
economische hogeschool te Rotterdam op
een proefschrift, getiteld: „Het econo-
misch-sociale beeld van het dagbladbe
drijf in Nederland". Prof. Rooij is erevoor
zitter van de Nederlandse Journalisten
kring, in de wederoprichting en bloei
waarvan hij na de bevrijding een zeer
groot aandeel heeft gehad.
(Van onze parlementaire redacteur)
Woensdagmiddag was in de Tweede
Kamer het wetsontwerp aan de orde in
zake de door Nederland te aanvaarden
waarborg voor de leningen, die de Neder
landse Antillen tot een bedrag van 38 mil
joen gulden zullen aangaan met het oog
op de ontwikkelingsplannen dier gebieden.
Alle sprekers, die aan 't debat deelnamen,
waren eenstemmig in hun oordeel dat de
door de Nederlandse regering verstrekte
toelichting op het ontwerp ver beneden de
maat was geweest. Zakelijk bezien, kon
den de Kamerleden de juistheid van de te
verstrekken waarborg zeker niet ontdek
ken. Niettemin was het eind van het lied,
dat de Kamer eenstemmig het ter tafel
liggende voorstel aanvaardde. Dit gebeur
de, omdat het, naar de ene spreker na de
andere kwam betogen, toch wel uitermate
onaangenaam geweest zou zijn, als Neder
land de eerste keer, dat de Antillen om
geldelijke steun aanklopten, een „neen"
liet horen. Het Statuut betreffende het
Koninkrijk bevat onder meer een bepaling,
die een steunverlening als die, waarom
het thans gaat, verplicht doet zijn. En dus
gaven de verschillende sprekers tenslotte
hun steun aan het entwerp, nadat zij eerst
ach en wee hadden geklaagd over de
slechte voorbereiding ervan Het is het
goede hart geweest, dat de Kamer over alle
bezwaren deed heenstappen. De door
minister Staf, die als invaller voor de af-
De letterkundige dr. Victor E. van Vries
land zal ter gelegenheid van zijn vijfen
zestigste verjaardag op 2 november gehul
digd worden bij het jaarlijkse diner van
de PEN-club in „Die Port van Cleve" te
Amsterdam. Dr van Vriesland, die voor
zitter is van de Nederlandse PEN-club,
maar bij deze gelegenheid haar eregast zal
zijn, zal onder andere namens de PEN
worden toegesproken door prof. dr. N. A.
Donkersloot en de dichter Willem Brandt.
wezige bewindsman van Zaken Overzee
optrad, afgelegde verklaring, dat de des
kundigen de garantie verantwoord acht
ten, gezien ook de kredietwaardigheid van
de Antillen, droeg er tevens toe bij dat de
afgevaardigden vrede met het wetsont
werp hadden. Als zij slechts naar de stem
van hun verstand hadden geluisterd, zou
het waarschijnlijk heel anders zijn ge
lopen. Thans triomfeerde het gevoel.
Het is een raadsel gebleven, waarom de
Nederlandse regering aanvankelijk zo
overhaast te werk had willen gaan. Zij
wenste namelijk dat de Kamer haar goed
keuring aan het ontwerp had moeten
geven nog voordat de Staten van de An
tillen zich over de leningen zouden heb
ben uitgesproken.
De laatste dagen hebben zich in een
aantal Barneveldse gezinnen zeer ernstige
verschijnselen van vleesvergiftiging voor
gedaan. Er zijn nu nog ongeveer vijftien
personen ziek. Men vermoedt, dat de oor
zaak is het eten van hoofdkaas die on
deugdelijk was.
Een boer in de omgeving van Barneveld
had dezer dagen een varken geslacht. Aan
verschillende kennissen gaf hij, zoals in
deze omgeving gebruikelijk is, een deel
van de slacht. Hierbij was ook een hoe
veelheid hoofdkaas. Wellicht zijn bij de
bereiding van dit gerecht ondeugdelijke
ingrediënten toegevoegd, want het varken,
waarvan de hoofdkaas afkomstig was, was
vóór de slachting., door de Barneveldse
vleeskeuringsdienst goedgekeurd.
Ook in vele gezinnen in Barneveld deden
zich vergiftigingsverschijnselen voor, na
dat men van de hoofdkaas had gegeten.
Een dame uit Almelo, die bij een der ge
zinnen op bezoek was geweest, werd, toen
zij 's avonds in haar woonplaats terugge
keerd was, eveneens ernstig ziek.
Uit het onderzoek is gebleken dat de boer
geen schuld treft. Geen der zieken verkeert
in levensgevaar.
Bij de talrijke kwellende
vraagstukken, waarvoor de
mens zich in de loop van zijn
leven geplaatst ziet, wordt
herhaaldelijk een adembe
nemende keuze van hem ge
vraagd, die hem bij tijd en
wijle vreselijk kan benau
wen. Kiezen is een van de
opwindendste en inspan-
nendste dingen des levens
het is een van de naarste bij
komstigheden van de vrije
wil. die overigens voor een
massa mensen weinig aan
trekkelijks met zich brengt.
Terwijl aldus een deel der
mensheid zich in permanente
twijfel bevindt over een of
andere keuze, beijvert een
ander deel van die mensheid
zich in het uitdenken van si
tuaties die voor hun mede
schepselen een keuze nood
zakelijk maken. Zij denken
politieke richtingen, ideolo
gieën, maatschappelijke be
hoeften en comfortabelheden
uit, die alle tezamen een
nooit-aflatende onrust schep
pen en de gemeenschapsmens
van zijn ontwaken tot zijn in
slapen bestormen met vra
gen, vragen, vragen.
En nu ligt daar voor velen
van ons nog steeds die aan
grijpende, onbeantwoorde
vraag van de dag: tussen
duizenden andere:
Zullen we televisie nemen
of.niet!
Bij alle andere keuze-ob
jecten, die ons gemoed beroe
ren, is deze vraag heus niet
zo onbelangrijk.
Om de weifelende mens
heid enigszins op weg te hel
pen, heeft men onlangs een
enquête onder televisie-bezit
ters georganiseerd, die in
teressante gegevens heeft op
geleverd. Er is bij die en
quête met vele grote woor
den geschermd, zoals kijk
dichtheid, piekprognoses, in
teresse-verschuiving en kring-
cultuurverhoudingen, doch
daar behoeven we ons niet
druk om te maken.
De vraag is: televisie of
niet?
Bij beantwoording daarvan
moeten we ons realiseren, dat
voor vele mensen de uitvin
ding der televisie een ware
uitkomst betekende, aange
zien zij zich reeds jaren had
den afgevraagd hoe zij de
avonden moesten doorkomen.
Nu komen zij hun avonden
door met kijken naar het ver
lichte vierkantje in de hoek
naast het dressoir, wat uiter
aard een vooruitgang be
tekent bij helemaal niets
doen.
De enquête heeft aange
toond, dat televisie „visitebe-
vorderend" is. Dat klinkt ook
erg vakkundig, doch het be
tekent slechts dat men zoveel
aanloop krijgt. Men krijgt
aanloop van mensen die voor
zichzelf besloten hebben,
géén televisie te nemen om
dat het zo'n oppervlakkig en
oncultureel vermaak is, en
omdat het voordeliger is bij
Toos en Karei te kijken. Niet
iedere avond natuurlijk, al
leen als het écht de moeite
waard is.
Toos en Karei moeten dan
maar het kijkgeld opbrengen
en ook alles slikken wat niét
de moeite waard is.
Vele ondervraagden be
toogden, dat televisie beslist
geen invloed uitoefent op het
maken van huiswerk door de
kinderen.
Dat willen en kunnen we
gaarne geloven. Men had be
ter kunnen vragen, of tele
visie invloed uitoefent, op het
niét-maken van huiswerk
waarbij het antwoord waar
schijnlijk beter de problema
tiek van het geval zou heb
ben aangetoond.
Een vraagstuk apart was:
vindt u dat de televisiepro
gramma's moeten worden af
gewisseld met afzonderlijke
reclame-uitzendingen?
De antwoorden waren zeer
interessant. Velen hadden er
geen bezwaar tegen, aange
zien zij geen enkel plan had
den om naar die reclame-uit
zendingen te kijken. Anderen
vonden het een pracht-idee,
omdat men dan in de huis
kamer en via het beeld
scherm te weten zou kunnen
komen, welke margarine be
ter is dan andere; in welke
soep dauwvei-se edelprei
wordt verwerkt en in welke
gewone prei; en wat de re
medie is voor mensen die
sukkelen met een aandoe
ning van hun smaaksluier.
Weer anderen waren voor
reclame-uitzendingen te vin
den, omdat met de opbrengst
daarvan de gewone program
ma's beter zouden kunnen
worden. Doch zij vonden de
aangewezen tijd voor de re
clameprogramma's van twee
tot vier uur 's nachts.
Opvallend was de alge
mene afschuw van opera's.
Waarom eigenlijk? Men zou,
oppervlakkig oordelend, zeg
gen dat mensen die niet van
opera's houden, het toestel
eenvoudig afzetten als er een
opera wordt gegeven. Neen.
Men werd gedwongen om te
blijven kijken, aangezien men
wilde weten hoe het afliep.
De afschuw werd veroorzaakt
door het feit, dat alle betrok
kenen in de voorstelling
meenden hun dialoog op een
langdradig-zingende manier
te moeten opdienen, waar
door de afloop onnodig werd
uitgesteld.
Interessant in dit verband
is de mededeling van vele
kijkers, dat zij overtuigd wa
ren van de stimulans dei-
televisie voor de culturele
ontwikkeling. Hoe zij tot die
mening gekomen waren, kon
onmogelijk worden opgehel
derd. Op onnaspeurlijke
wijze hadden zij die opinie
gekregen en zij waren er niet
van af te brengen, ofschoon
zij er geen enkel argument
voor wisten aan te voeren.
Dat heb je, of je hebt het
niet.
Alles bij eengnomen heeft
deze enquête aangetoond, dat
de Nederlandse televisiepro
gramma's volgens veler me
ning ernstige tekortkomingen
vertonen, die voorshands een
volledige verovering van ons
volk door de stormtroepen
der T.V. nog verhinderen.
Welke tekortkomingen?
Teveel muziek. Te weinig
muziek. Teveel toneel. Te
weinig toneel. Te zoetelijke
films. Te rauwe films. Teveel
quizzen wat dat dan ook
mogen zijn. Te weinig quiz
zen. Teveel voetbal. Te wei
nig sportuitzendingen. Teveel
Elck wat wils. Te weinig
Elck wat wils. Te oppervlak
kig. Te hoog. Te geleerd. Te
kinderachtig. Te van alles.
Dat is een raadselachtig
geval. De televisie in ons
land wordt immers verzorgd
door de omroepverenigingen,
die hun uitzendingen kiezen
aan de hand van de levens
overtuiging welke zij ver
tegenwoordigen. Niemand an
ders dan zij krijgt de kans,
iets voor het scherm te
brengen. Dus zij worden ge
acht, representatief te zijn
voor het gehele Nederlandse
volk. Als dat niet zo was,
zouden we leven onder een
T.V.-dictatuur, die niet zou
stroken met onze democra
tische opvattingen.
Welnu en niemand is te
vreden. Waar kan dat aan
liggen?
De fout is misschien, dat de
televisiebezitter pas tot de
keuze van aanschaf overgaat,
wanneer hij ervan overtuigd
is dat zijn toestel de wereld
bij hem binnen zal brengen.
Met andere woorden, wan
neer hij tot de conclusie is
gekomen, dat hij een stuk
levenservaring en nieuws
mist, wanneer hij geen T.V.
bezit.
De verwachting, dat de T.V.
de wereld bij hem binnen
brengt, wordt blijkbaar nog
niet gehonoreerd. Wat wel
binnengebracht wordt, is een
mengsel van vermaak, kin
derspelletjes, clownerie, cul
tuur, wetenschap en wetens
waardigheden dat alles bijeen
een vals en onvolledig beeld
geeft van de wereld buiten
de huiskamer.
Alles wat vals en onvol
ledig is, schept teleurstel
lingen. Evenzeer als het te
leurstellingen schept, een
vals en onvolledig mens te
ontmoeten.
Wat zich weerspiegelt op
het T.V.-scherm, is niet dat
gene wat men het leven
noemt; het is een zwak en
flauw aftreksel van de meest
spectaculaire en sensationele
dingen, die uit hun verband
zijn gelichf en samengeperst
in een blok in een huis-
houdpakket met een aardige
verpakking en een rood
lintje erom.
En de verpakking belooft
méér, dan de inhoud geeft.
Daarom ontsnapt telkens
weer een zucht van teleur
stelling de vragende, snak
kende, vermoeide en ruste
loos zoekende mens, wanneer
hij de gaven van de moderne
tijd accepteert in hun glan
zende, vereenvoudigde vorm.
Een zucht van onbevredigd
verlangen naar het volledige,
dat altijd weer beloofd en
nooit vergeten wordt.
Altijd weer moet hij te
vreden zijn met één stukje,
één detail, één facet. Eén
brokje, gesneden door han
den die het pasklaar voor
hem willen maken volgens de
richtlijnen van de elkaar be
strijdende opvattingen.
Pasklaar, of gemakkelijk in
te nemen maar nooit vra
gen en problemen voor hem
oplossend, altijd verder hem
jagend naar nieuwe voorzie
ningen die de markt voor
hem klaar heeft.
Zullen we televisie nemen?
Dat is iets wat iedereen
voor zichzelf moet uitmaken.
Maar wat we ook nemen, we
zullen zeer verstandig zijn als
we het nemen met de over
tuiging, dat het niets en
niemendal helpen zal.
J. L.
Kunstje
Het uitkiezen van een goede levensgezel
is ook voor een kunstenaar een kunst. In
dit stukje doe ik nu een deel van de kun
stenaars, de uitvoerende musici, een een
voudig middel aan de hand om de vrouw
van hun keuze te vinden.
Hij moet een beroemd solist zijn want er
is een volle zaal voor nodig. Ook is het
nodig dat hij alleen optreedt, een orkest
kan hier niet medewerken, zou het hele
plan onmogelijk maken. En bovendien moet
hij goed gedisponeerd zijn, tot zijn hoogste
kunnen in staat
Pas wanneer hij na beëindiging van zijn
programma de gebruikelijke toegiften heejt
gespeeld begint het. Zijn musiceren krijgt
van nu af aan een ander doel. In plaats van
het publiek tot zich te lokken en te boeien
moet hij de mensen de deur uit spelen; de
zaal, die zo juist nog volstroomde naar hem
toe, moet hij nu leeg spelen. En met het
zelfde sublieme spel.
Na de verplichte toegiften blijft hij wat
langer achter het toneel waardoor een deel
van het publiek, denkende: er komt nu
tóch niets meer, de zaal verlaat. Dan ver
schijnt hij toch en speelt een bijzonder
lange toegift waardoor een deel van het
resterende publiek in tijdnood raakt en als
het af is haastig vertrekt.
Nu brengt hij de ene toegift na de an
dere. Weldra vormen de opgetogen luiste
raars een kring om hem heen. Het garde-
robepersoneel kijkt verwonderd in de zaal
en gaat hoofdschuddend naar huis. Hij
schenkt maar door uit Bach en Haydn,
Scarlatti. Mozart en Chopin.
Gaandeweg wordt de kring smaller.
Tien, twintig, dertig toegiften geeft hij,
tot steeds dieper in de nacht, desnoods tot
het ochtendgloren. Hij is onvermoeibaar
want hij weet dat zijn levensgeluk op het
spel staat.
De kring smelt steeds meer weg. Nu kan
hij ze tellen, er zijn er nog tien, nog maar
vijf.
En als de op één na laatste luisteraar ein
delijk de zaaldeur achter zich heeft geslo
ten houdt hij op met zijn spel en dan is er
alle kans dat er als langst overgeblevene
een jonge vrouw zit, een jonge vrouw die
hem is toegewijd, die alles heeft begrepen
en daardoor even onvermoeibaar is als hij.
Hij zal haar dan ook zonder meer in zijn
armen kunnen sluiten.
Belcampo
Ondanks de bestedingsbeperking zal de
gemeente Amsterdam het Holland Festival
1958 subsidiëren. De raadsleden stelden een
reeks vragen en opperden soms beden
kingen en de wethouder moest vele vragen
beantwoorden, alvorens de raad zonder
hoofdelijke stemming akkoord ging met het
voorstel de stichting Holland Festival een
subsidie te verlenen van f 100.000 (vorig
jaar f 115.000) en een bedrag van ten hoog
ste f 15.000 (vorig jaar f 25.000) beschikbaar
te stellen voor het geven van voorstellingen
tegen lagere prijzen. De wethouder somde
een aantal belangrijke voordelen op, die
Amsterdam heeft bij dit kunstevenement,
met name in 1958. het jaar van de Wereld
tentoonstelling in Brussel. Het rijk heeft
toegezegd het festival eveneens te subsi
diëren. evenals de gemeente Den Haag. In
Rotterdam ligt volgens de wethouder een
voorstel gereed het festival financieel te
steunen. In het algemeen waren de raads
leden van mening, dat, hoewel soberheid
moet worden betracht, de hoofdstad bij
deze belangrijke kunstuiting niet mag ont
breken. Zonder hoofdelijke stemming werd
de voordracht aangenomen.
Amsterdam. Gemeente Universiteit. Bevorderd
tot arts: J. C. Hesp. J. E. Seley, H. P. J. Winters.
H. B. Schreuder, A. W. Langereis, A. P. M. Ruf
ten, L. A. J. M. van Eek, Tan Tjiang Bing, allen
te Amsterdam: J. A. Franzen. Wijdewormer.
Artsexamen le ged.: G. A. Lustig, C. F. J. Min-
derop en H. C. Bodegraven, allen te Amsterdam.
Leiden. Gepromoveerd tot doctor in de rechts
geleerdheid mr. H. H. A. de Graaff. president
van de krijgsraad te Arnhem, op proefschrift
getiteld ..De militair-rechterlijke organisatie en
haar verband met de bevelsverhoudingen bij de
landmacht 1795 tot 1955"'. De promotie geschied
de met lof.
Delft. Aan de Technische Hogeschool is ge
promoveerd tot doctor in de technische weten
schap ir. H. J. Merk.
Nijmegen. Kandidaatsexamen deel II genees
kunde: zr. Marielena (mej. J. B. Lampe) cum
laude, Nijmegen; J. P. H. Bonnier, Helmond; W.
P. M. Breed, Nijmegen: J. Daams, Heerlen; J. B.
H. van Drongelen, Kloosterzande; P. J. A. van
Dijck. Eindhoven; G. M. van Hellemondt. Diu-
ten: M. J. M. Huynen. Maastricht; A. F. R. van
Opdorp, Goes; L. A. M. Peeters, Weert; .T. H. M.
Pernot, Buchten-Born: C. F. van Riet. Goes; J.
F. W. Roeffen, Baxfel: J. J. F. Schmitz. Arn
hem: L. H. G. J. Vullings, Heyen: S. P. M. van
der Zee, Bolsward.
ADVERTENTIE
REPRODUCTIES naar foto's van
overleden personen - beter dan
het origineel.
FOTO- NELL HERBERT
Lange Veerstraat 15 - Tel. 11178
De recherche te Arnhem heeft een in
woner van die stad gearresteerd, die ervan
verdacht wordt zaterdag 12 oktober de
roofoverval op een vrouwelijke kantoor
bediende van een coöperatie te Arnhem
gepleegd te hebben. Toen het meisje met
een tas met f 11.000 het postkantoor wilde
binnengaan, werd de tas haar uit handen
gerukt door een man, die zich ijlings uit
de voeten maakte. Mede door het vage
signalement van de man. is de politie er
nog niet zeker van, de dader te hebben
ingerekend. Het onderzoek duurt nog
voort.
