Horen en zien
r
PRIMMETJE
KAAS
Oók al aan
de sigaar
SPION IN BERLIJN
TWEEMAAL IONESCO
Y
In Lisse probeert men een mooie
narcis vroeg te laten bloeien
Hamea-Gelei
Agenda voor
Haarlem
Lentegeuren en -kleuren in donkere
dagen voor Kerstmis
Kort en bondig
5
Radio - televisie
AANKONDIGINGEN EN
NABESCHOUWINGEN 1 1
Aangrijpend beeld
Herdenking
De radio geeft vrijdag
Zuidafrikaanse journalist
bezocht ons land
Opvoeringen door het
Théatre d'Aujourd'hui
Reepost
Verdachten van overval
voor officier van Justitie
Kerkelijk Nieuws
v
»oVtneer
doevmeér met
Charme voor Uw handen
ONS VERVOLGVERHAAL
DOOR SLIM HARRISON
DONDERDAG 31 OKTOBER 1957
De K.R.O. zond gisteren de studio-op-
voering uit van „De laatste nacht" („Das
Bild der Menschen") van Peter Lotar, in
de vertaling van Gabriel Smit. Het bleek
een dikwijls aangrijpend stuk dat speelt
in een Duitse gevangenis over tien ge
vangenen, die de volgende dag terecht zul
len worden gesteld. Hun worstelen om
waarheid, het langzaam boven de pro
fane argumenten en conflicten uit
groeien naar een zekerheid waarin de dood
ondergeschikt is, en de telkens nog levend
wordende twijfel, werden sterk voel
baar gemaakt door bezield spel. De tekst
was uitmuntend en stelde hoge eisen aan
de spelers, waarvan vooral Paul Storm,
Johan Schmitz en Rob Milton zeer over
tuigend waren. Het decor van telkens een
gevangeniscel bleek geen bezwaar voor een
spannende samenhang van het gebeuren.
Het camerawerk was voortreffelijk.
Beeldschermer
Zondag 3 november van 12 uur tot kwart
over 12 zal ds. I. Tuski voor de N.C.R.V.-
microfoon in de Hongaarse taal de opstand
in Hongarije herdenken. Zijn woorden zul
len worden omlijst met geestelijke muziek.
De uitzending is bestemd voor de in ons
land vertoevende Hongaren en hun land
genoten achter het IJzeren Gordijn.
HILVERSUM I 402 M. 7.00-24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.45 Morgenge
bed en liturg, kal. 8.00 Nieuws en weerber. 8.15
Gram. 8.55 Hoogmis. 10.30 Waterst. 10.35 Strijk-
kwart. 11.05 Gram. 11.35 Klarinet en piano. 12.00
Middagklok - noodklok: De stad Gods. 12.30 Land
en tuinb.meded. 12.33 Pianospel met Gram. 12.55
Zonnewijzer. .13.00 Nieuws en Katb. nieuws. 13.20
Gram. 13.25 Amus.muz. 14.00 Voor de jeugd. 14.45
Voordr. en muz. 15.20 Voor de zieken. 10.30 Ves
pers. 17.00 Pianorecital. 17.25 Gram. 17.40 Beurs-
ber. 17.45 Gram. 18.00 Amus.muz. 19.00 Nieuws.
19.10 Comm. op het nieuws. 19.15 Regeringsuitz.:
Wat biedt het nijverheidsonderwijs onze jeugd?:
De beroepsopleidingen bij liet nijverheidsonder
wijs voor meisjes, door mej. E. M. M Lommen.
19.25 Regeringsuitz,: Emigratierubriek: Het emi
gratiepraatje van H. A. van Luyk. 19.35 Viool
en piano. 20.00 Franse chansons. 20.15 Allerheili
gen, hoorsp. 21.00 Act. 21.15 Philh. ork., koren en
sol. 23.00 Nieuws. 23.1524.00 Gram.
HILVERSUM II 298 M. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 12.00 AVRO. 16.00 VARA.
19.30 VPRO. 21.00 VARA. 22.40 VPRO.
23.00-24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram. 8.00
Nieuws. 8.18 De Ontbijtclub. 9.00 Voor de vrouw.
9.40 Schoolradio. VPRO: 10.00 Thuis, caus. 10.05
Morgenwijding. VARA: 10.20 Gram. 10.30 Voor
de zieken. 11.00 Voor de kleuters. 11.15 Finse
volksliederen. 11.35 Gram. AVRO: 12.00 Dansmuz.
12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Sport en prog
nose. 12.50 Pianospel. 13.00 Nieuws. 13.15 Meded.
en gram. 13.25 Theaterork. 13.55 Beursber. 14.00
Vioolduo. 14.25 Voordr. 14.45 Gram. 15.00 Gevar.
progr. VARA: 16.00 Orgelspel. 16.30 Muz. caus.
17.10 Voor de jeugd. 17.40 Lichte muz. 18.00
Nieuws. 18.15 Act. 18.20 Lichte muz. 18.50 De
puntjes op de i, caus. 19.00 Voor de kinderen.
19.10 Meisjeskoor. VPRO: 19.30 Leven in Neder
land, klankb. 19.45 Ber. 19.55 Het Esperanto be
staat 70 jaar, caus. 20.00 Nieuws. 20.05 Boekbespr.
20.15 Viool en piano. 20.35 N.O.V.I.B., caus. 20-.45
Mensen in het gezin, caus. VARA: 21.00 Politiek
Cabaret. 21.30 Etherforum. 22.10 Amus.muz. 22.25
Buitenl. overz. VPRO: 22.40 Zorg om de mens,
caus. 22.50 Avondwijding. VARA: 23.00 Nieuws.
23.15—24.00 Gram.
BRUSSEL 324 M.
12.00 Omr.ork. 12.30 Weerber. 12.34 Gram. 13.00
Nieuws. 13.15 Voor de sold. 14.00 Opera- en Bel-
cantoconc. 16.15 Gram. 17.00 Nieuws. 17.10 Gram.
17.30 Kathedraalkoor. 18.30 Godsd. caus. 19.00
Nieuws, 19.40 Omr.ork. 20.00 Sym£.-ork. en koor.
In de pauze: Kunstkaleidoscoop. 21.30 Gram.
22.00 Nieuws. 22.11 Gram. 23.00 Nieuws. 23.05—
24.00 Gram.
ADVERTENTIE
Dezer dagen werd ons land bezocht door
de vice-voorzitter van de Zuidafrikaanse
Schrijverskring, de heer D. Richard, die
in opdracht van een uitgeversmaatschappij
in de Unie van Zuid-Afrika zijn licht eens
kwam opsteken over de journalistiek in de
Westeuropese landen. Hij verbleef daartoe
met zijn echtgenote reeds in Frankrijk,
België en Engeland, kwam vandaar naar
ons land en gaat dan naar West-Duitsland,
Zwitserland en Italië.
Helaas, zo vertelde de heer Richard een
verslaggever, ondervindt de journalistiek
in het Zuidafrikaans sprekende deel van
ons land grote invloed van de Engelse pers,
met name van de sensatiepers, die sedert
de oorlog belangrijk aan invloed heeft ge
wonnen. De heer Richard achtte dit ver
schijnsel des te opmerkelijker, omdat de
Nederlands sprekende Zuid-Afrikaan van
nature een rustige en sterk orthodox-reli
gieuze inslag heeft. Misschien is deze in
vloed mede een gevolg van de omstandig
heid, dat naar zijn mening de Unie van
Zuid-Afrika het contact met de Neder
lands sprekende landen heeft verloren. In
dit verband noemde hij het hoogst merk
waardig, dat aan de Afrikaanse ambas
sade in Den Haag geen culturele attaché
is verbonden, daarentegen wel een han
delssecretaris.
De commissie voor culturele betrekkin
gen tussen de Unie en Nederland, de Com-
missie-Donner, doet zijn inziens wel veel
goed werk voor de culturele belangen, doch
te incidenteel. Hij sprak vol lof over het
karakter van de Nederlandse pers en zei
in dit verband de goede gewoonte te heb
ben opgemerkt om in de persverslagen van
grote rechtzaken slechts de initialen van
de verdachte op te nemen. De heer Richard,
die redacteur is van het tijdschrift „Die
Brantwag", zei tenslotte goede herinne
ringen aan ons land te zullen meenemen
naar zijn woonplaats Johannesburg.
Eerst in de nacht van maandag op dins
dag, vervolgens in die van dinsdag op
woensdag heeft het Théatre d'Aujourd'hui
uit Parijs in Amsterdam twee korte stuk
ken van de Roemeense Parijzenaar
Eugène Ionesco opgevoerd. Er bestond on
danks de voor velen onmogelijke tijd vrij
veel belangstelling voor deze onder
neming, waarvoor men het Nieuwe de la
Martheater had gehuurd. Helaas ging er
bij de voorstelling die ik zag, de eerste,
iets mis met de technische apparatuur, zo
dat niemand met zekerheid kon zeggen
of „Comment s'en débarrasser" nu afge
lopen was of niet, toen het helemaal don
ker werd in de zaal en op het toneel. Zelfs
de „kenners" tastten letterlijk en figuur
lijk in het duister, want Ionesco heeft be
trekkelijk kort geleden dit spel nogal in
grijpend gewijzigd, waardoor er maar
twee van de drie bedrijven zijn overge
bleven. En ik had de indruk dat velen van
de toeschouwers net zo min raad wisten
Ionesco
met „Le nouveau locataire" als destijds
de televisiekijkers, toen Kees van Iersel
deze éénakter in Bussum onder de titel
„De nieuwe huurder" voor de camera liet
opvoeren. Men voelde zich, leek het wel,
een beetje voor de gek gehouden en dat
kunnen Nederlanders al even slecht ver
dragen als de meeste andere mensen ter
wereld.
Aanvankelijk had ik aan de vorige zin
iets schampers willen toevoegen. Achteraf
gezien geloof ik, dat Ionesco dat nu net
precies heeft willen bereiken: men lacht
om zijn bizarre verzinsels, maar dan op
eens is de aardigheid er af en zit men op
gescheept met het besef, dat niet alleen
drie uur 's nachts een onmogelijke tijd
betekent om in de schouwburg te ver
toeven, doch dat het op ieder moment
van het etmaal een onmogelijke tijd is om
te leven. Dat is niet zo leuk. Met een
schok is men ondanks zijn vermoeidheid
klaar wakker. Men heeft, in c(espiegel,
die 't theater is, de absurde misère van het
huidige bestaan herkend. Op zo'n manier
is het toneelbezoek geen uitje meer....
Gek eigenlijk is het allemaal: de mensen
zoeken gewoonlijk de spanning van een
door verdichting verhevigde realiteit om
aan die van hun dagelijkse omgeving te
ontkomen en te genieten van een esthe
tisch verantwoorde ordening, doch door
Ionesco wordt men attent gemaakt op de
betreurenswaardig belachelijke chaos, die
er in de eeuw van de fantastische vooruit
gang op aarde heerst.
Laat ik mij ervoor hoeden nu niet op
mijn beurt te gaan overdrijven. Trouwens:
al deze dingen heb ik met andere woor
den al eerder gezegd, bij vorige opvoe
ringen van stukken van Ionesco en naar
aanleiding van een interview met deze
wonderlijk begaafde en oprechte, clownes
ke en navrante overgangsfiguur. Het is
merkwaardig te moeten vaststellen, dat
men in dit tijdperk van een „derde ge
boorte" om met Teirlinck te spreken
enkele van de problemen uit de renais
sance ziet terugkeren. In zijn onrust
barende poppenkast roept Ionesco die
voor ons op, zoals de vrees voor de on
bekende, nog te beheersen ruimte in „De
nieuwe huurder". Het algemene is hier zo
danig verbijzonderd dat men het kan her
kennen: in een kamer, die de wereld is,
richt de titelheld een bolwerk van meu
belen op, hij verschanst zich achter stoe
len en tafels en kasten, waarvan hij er
zoveel laat aanrukken, dat hij er zelfs de
hele stad mee blokkeert. Alleen en in het
donker moet hij proberen zijn ziekelijke
angst de baas te worden, afgesloten van
zijn medemensen waarmee contact on
mogelijk is, zoals door de gesprekken met
de concierge wordt gedemonstreerd. Men
zou kunnen zeggen: zo kwetsbaar is de
mens van tegenwoordig naar lichaam en
ziel.
Teneinde de fout van teveel interpre
teren te vermijden, schakel ik over naar
het andere stuk. „Comment s'en débar
rasser" handelt over een echtpaar, dat
hinderlijke overlast ondervindt van een
voortdurend groeiend stoffelijk overschot
van een onbekende, wiens identiteit men
niet te weten komt, maar wiens reusach
tige benen tenslotte uit de gang dwars
door de gesloten deur heen in het woon
vertrek doorbreken. Een verwaarloosd
kind, een gewezen minnaar? Men weet
het niet. Het doet er ook niet toe, want
dit lijk is een duidelijk symbool van res
ten uit de werkelijkheid, die de hoofd
personen niet kwijt kunnen raken noch
weten te „verdringen". Het is een pro
jectie naar buiten van de innerlijke chaos
van mensen met verwarde, onbestemde
gevoelens, waardoor de onmiddellijke
„levensruimte" meer en meer in beslag
wordt genomen. Het echtpaar is achter
dochtig, wantrouwend, vreesachtig, voort
durend op zoek naar uitwijkmogelijk
heden. Zij voelen zich in de ontwikkeling
van hun persoonlijkheid gedwarsboomd,
geremd (om een psychologische term te
gebruiken). De man bijvoorbeeld is al
vijftien jaar bezig een toneelstuk te schrij
ven, maar nog altijd niet verder gekomen
dan de eerste repliek. Het idee van deze
belichaming van geestelijk onvermogen in
dode, dus zielloze, maar zich niettemin
gestaag vermeerderende stof, een even
ridicule als macabere obsessie, is briljant
te. noemen. Jammer genoeg weet ook
Ionesco echter deze neurotische dwang
voorstelling „niet kwijt te raken".
Over de vertoning behoeft weinig ge
zegd te worden, want Ionesco vraagt
vooral „neutrale" personen, die het tot
ontstellende onthulling van belachelijke
zinloosheid leidende woordenspel gestalte
geven. Aan die eis voldeden Jean-Marie
Serreau, Parvine Tabai, Paul Chevalier
en Maryse Paillet stellig goed genoeg,
zonder echter de indruk van de geschre
ven tekst zienderogen te versterken. Dank
baarder voor de acteurs zijn misschien de
karikaturale typeringen van de neven
figuren. Een belangrijke medewerker was
Siné, die met voorbeeldige fantasie de
decors en talloze requisieten heeft ont
worpen voor deze kleine tragikomedies.
David Koning
Met de volgende schepen kan zeepost
worden verzonden. De data, waarop de
correspondentie uiterlijk ter post moet zijn
bezorgd, staan achter de naam van het
schip vermeld. Argentinië m.s. „Argentina
Star" 5 nov. en s.s. „Andes" 9 nov.; Austra
lië s.s. „Strathmore" 6 nov.; Brazilië m.s.
„Argentina Star" 5 nov. en s.s. „Andes"
9 nov.; Canada: s.s. „Empress of France"
7 nov. en m.s. „Prins Alexander" 9 nov:;
Chili: via New York 7 nov.; Ned. Antillen:
s.s. „Breda"6 nov.; Nieuw Zeeland: via
Engeland 2 nov. en 9 nov.; Suriname: m.s.
„Willemstad" 6 nov.; Brits-Oost-Afrika:
via Frankrijk 9 nov.
De recherche van het bureau Overtoom
te Amsterdam heeft onderzocht of de vier
mannen, die zich in arrest bevinden met
het oog op de overval op het tankstation
aan de Utrechtse weg, ook betrokken zijn
geweest bij de overval op het tankstation
aan de Haagse weg op 4 september. Dit
blijkt niet het geval te zijn. De vier ar
restanten zullen donderdag voor de offi
cier van Justitie te Haarlem worden ge
leid.
Geref. Kerken
Beroepen te Pingjum en Zurich R. Mo
lenmaker, kand. te Harderwijk. Bedankt
voor Groningen-Oost (vac. F. Vroon) W.
van Boeijen te Eindhoven. Bedankt voor
Wieringen H. Alting te Wijckel (Fr.).
Verlengd. De tentoonstelling van
aquarellen van Albert Bertram in het
Oude Wevershuis te Amersfoort is ver
lengd tot 18 november.
Maar Primmetje was niet van plan, altijd maar gehoorzaam bij die kerel te blijven
Altijd dacht hij over de manier, waarop hij weg zou kunnen komen; als hij eenmaal
buiten het bereik van Donnavo was, zou hij wel zijn huis kunnen opzoeken.
Maar toen hij op een dag even op de grond stond, terwijl Donnavo zijn luit omhing
en hij 't opeens op een lopen zette, kwam de man hem direct achterna. En ach
met zijn kleine beentjes kon Primmetje natuurlijk niet tegen de ander op. In een
ogenblik had Donnavo hem weer te pakken. 33-34
ADVERTENTIE
Kaas bij 't ontbijt
receptenböekle (2^cho®"rlands
leverancier °,5C^> aostIcgel bijsluiteoO
Vraag
leverancier
4«
(Van onze medewerker voor
bloembollencultuur)
Ieder jaar worden xdt Frankrijk grote
aantallen Paperwhites geïmporteerd en ze
worden allemaal gekocht ook, hoewel de
kwaliteit zeer wisselvallig is en ze dus
dikwijls heel wat teleurstellingen opleve
ren. De grootste aantrekkingskracht van
dit bolletje is echter, dat het op grint kan
worden gezet, direct in het volle licht kan
worden geplaatst en dan kan gaan bloeien.
Eind oktober kan men dus „zelfgetrokken"
bloemen in huis hebben. In Lisse op het
Proefstation voor de Bloembollencultuur is
men nu bezig met een veel mooiere narcis,
die bovendien nog prettig ruikt, te expe
rimenteren. Deze, Cragford, kan heel vroeg
in bloei komen en daarom hoopt men deze
eens te kunnen introduceren als de vervan.
ger van de Paperwhite.
Achter de Rijkstuinbouwschool te Lisse
staan een paar bescheiden kassen, waarin
enkele zeer opmerkelijke resultaten zijn
geboekt. Bijvoorbeeld met deze Cragford.
Twintig oktober stond de eerste bloem in
volle glorie te pronken. Vier dagen later
stonden alle twaalf bollen in bloei. Een
zeer aardig gezicht, hoewel deze prestatie
nog geen praktische waarde heeft. Men
meent nu echter wel het allervroegste
tijdstip té hebben gevonden, waarop dit
narcisje bloeien kan. Een belangrijke winst,
omdat men van dit beginpunt uit kan gaan
zoeken naar een behandelingsmethode, die
voor de praktijk waarde heeft. Het streven
is namelijk de bollen zo te behandelen, dat
ADVERTENTIE
iedereen op de allersimpelste wijze om
streeks half december dit bloemetje in huis
kan laten bloeien.
Het is beslist geen gemakkelijke opgave.
In Lisse gaat het allemaal vrij eenvoudig.
Uit ervaring en onderzoeking weet men
wanneer de bollen het best kunnen worden
gerooid. In dit geval was het 2 juli: Daarna
zijn ze vier dagen in een ruimte gelegd
bij een temperatuur van 34 gr. Celsius.
,Heetstoken" noemt men dat. De bollen
werden daarna geplant en drie weken in
koelcellen bij 9 gr. C. gezet. De volgende
fasen waren weer normaal; met kistje en
al werden de bollen in de grond gezet en
op 10 oktober zijn ze in de kassen gebracht.
Tien dagen later dus kwam het eerste
bloemetje uit.
In de praktijk verloopt het groeiproces
echter anders. Dan kunnen de bollen wel
worden heetgestookt, maar niet in de kist
jes worden gekoeld. Ze moeten worden
verzonden, komen in de winkels te liggen
en komen dan in het huis van een lief
hebber, die ze heus niet altijd onmiddellijk
op het grint zet. Men kan gerust zeggen,
dat er na de technisch juiste behandeling
bij de kweker of exporteur nog vele kansen
zijn op mishandeling. „En waarmede moe
ten we op de allereerste plaats rekenig
houden", vertelde ons de heer J. Liemburg,
assistent van de Rijkstuinbouwvoorlich-
tingsdienst. „We kunnen hier alles nog zo
mooi" 'üitdóktërën, hét publiek heeft de
bloei uiteindelijk in de hand. Willen we
dus die petieterige Paperwhite verdringen,
dan moeten onze bollen dezelfde „mishan
delingen" kunnen doorstaan als juist die
bol".
Het volgend jaar zal een aantal dames
behandelde narcissebollen krijgen en die
moeten zij op grint in bloei zien te krijgen.
Gelukt dat, dan is men een stapje verder.
Gaat het niet dan moet een andere weg
worden gezocht.
Het begin is dus wel hoopgevend. En de
heer Liemburg gelooft dan ook, dat hij
er in slagen zal eens het crèmekleurige
trosnarcisje met het felle oranje hartje
zover te krijgen, dat het als de Paperwhite
omstreeks half december midden op de
tafel in een bakje met grint zal staan
bloeien. Het zal dan in de donkere dagen
voor Kerstmis de mensen al de lentekleu-
ren en -geuren brengen. En de bloembol
lenstreek misschien nog een paar miljoen
gulden meer aan deviezen, want van idea
len alleen kan men daar niet leven.
ADVERTENTIE
Tube
95 ct
44. Ik zet mijn tanden op elkaar en geef nog meer gas.
Nu raak ik de koplampen kwijt, maar slechts bij
tussenpozen. De weg met zijn heftige krommingen is er
de oorzaak van.
Dan rem ik en laat de auto kalm uitlopen aan de
rechterkant van de weg. Ik zet hem stil, als een auto
mobilist met een al te warme motor zou doen. Meteen
komt de andere auto met een vaart van zestig kilometer
door de bocht suizen. Zijn remmen gieren en de chauf
feur draait het stuur om teneinde een botsing te voor
komen. Hij schiet nog een tiental meters door en staat
dan op zijn beurt stil.
In het licht van mijn koplampen zie ik twee mensen
uitstappen. Afwachten is het parool. Het zijn flinke,
atletische kerels en rustig lopen zij op mij af. Ik doe
mijn portier open en sta op van de zitbank.
Bent u gek midden in een bocht stil te staan?
Het spijt me ontzettend, maar mijn motor is warm
gelopen.
Ah. een warme motor
De kleinste van de twee heft een arm op, dreigend,
maar zijn vriend komt tussenbeide.
Laat toch. We gaan kalm praten. Om te beginnen,
wie bent u?
Michaël O'Connor. En u?
Wat denk je, vader, de kerstman!
Kijk, midden in de zomer, da's aardig.
De kleinste, die kennelijk gebetener is, zegt uitdagend:
Hij is 't. Kom laten we beginnen
Ik heb amper tijd de rechtse te zien die me midden
in mijn gezicht treft. Door de hevige klap verlies ik mijn
evenwicht. Mijn tweede tegenstander vangt me op en
bereidt een linkse voor. Die weet ik te ontwijken door
iets te bukken.
Het ziet er slecht voor me uit, maar ik doe mijn best.
Met opgeheven hoofd loop ik op een van de kerels toe,
als ik plotseling hoor zeggen:
Doe niet zo belachelijk of ik schiet.
Op een dergelijk bevel kun je alleen maar gehoor
zamen en een tiende seconde lang blijf ik in een gebukte
houding staan. Meteen zegt die stem weer:
Kom dichterbij en probeer niet te vluchten, anders
ben je er bij. Begrepen?
Wie bent u?
Vragen stellen is jouw afdeling niet.
Wat zou ik hem die woorden graag in zijn mond terug-
ROMAN VAN SLIM HARRISON
(vertaald uit het Frans)
slaan, maar ik heb geduld. Je moet je nooit opwinden.
Tenminste, daar houd ik 't voorlopig maar bij.
HOOFDSTUK III
Onder dit weinig normale escorte word ik naar de
wachtende wagen gebracht. Mijn auto wordt achterge
laten. De verhuurder zal het wel minder prettig vinden,
maar wat kan ik eraan doen?
De grootste man gaat achter het stuur zitten, de an
dere naast mij op de achterbank. Hij heeft een revolver
op zijn schoot liggen. Wij rijden richting Passy. Met zo'n
wagen kun je op dit gedeelte van de weg onmogelijk
omkeren. De chauffeur heeft alle aandacht voor de weg
nodig, zijn vriend steekt een sigaretje op. Wie zijn die
kerels en voor wie werken zij? Ik zou ik weet niet wat
willen wedden dat zij betaald worden door Kurt en
Clara.
Ik ben in ieder geval nog steeds van plan de soiree
van commandant Delarue mee te maken.
Bij een bocht kom ik tussenbeide. Mijn rechterhand
schiet uit naar het gezicht van mijn buurman, die me
niet zo heel goed in het oog heeft gehouden. Ik sla hem
hard tegen zijn nek aan. Zijn ademhaling stokt. Hij pro
beert zijn linkerhand op te heffen, maar zijn knuist zit
klemvast tussen mijn vingers. Ik geef nog een harde
klap met mijn rechterhand en de man laat los. Ik heb
de revolver beet.
Alles bij elkaar heeft 't nog geen halve minuut ge
duurd. Ten hoogste twintig seconden. Het verrassings
element heeft dit offensief je doen slagen.
Ellendeling.
Zo is 'tBeweeg je niet. En jij, chauffeur,
kalmer aan. Doe wat ik zeg of ik schiet.
Als je schiet duik ik in het ravijn.
Ga je gang.
Met mijn rechterhand schiet ik het achteruitkijk
spiegeltje kapot. Het heeft onmiddellijk resultaat: met
een flinke trap op het rempedaal staat de auto stil.
Mijn twee „vriendjes" zien lijkbleek.
Zo hebben jullie nooit gehoord dat overvallen op
Franse wegen gestraft worden? Of dachten jullie dat
je met een kreupele wel doen kon wat je wou?
Maarwe wilden u geen kwaad doen.
Nee, natuurlijk niet, jullie wilden me een gezellig
uitstapje bezorgen. Kijk naar buiten, draai je om en
doe het portier open.
Mijn buurman doet onmiddellijk wat ik hem zeg en
meteen sla ik hem met de kolf van mijn revolver zo
ongenadig hard op zijn hoofd, dat hij duizend stei-re-
tjes moet zien. De chauffeur wil zijn hand naar zijn
jasje brengen.
Kalm aan, jongetje, kalm aangeef mij dat
speelgoed dat jij zoekt.... kom, hierheen.... en denk
er om, ik schiet bij de eerste verdachte beweging die
je maakt. Denk aan dat spiegeltje.
Zijn hemd zit nog onder de glassplinters. Hij steekt
zijn hand naar binnen en haalt bij de loop een revolver
uit zijn jasje.
Zo, zeg ik, voel je je nu een beetje lichter? Wat
stom om met zo'n ding rond te lopen. Je bedeft je
jasje er mee. Kom er uit!
Gelijk met de chauffeur stap ik naar buiten. Hij
staat zichtbaar te beven. Het feit dat ik getoond heb
niet bang te zijn voor een schot maakt dat hij zich
verre van zeker voelt. De ongerustheid is in zijn ogen
te lezen. Omdat ik niet van plan ben hem iets te doen,
komt die angst me goed uit.
Nou, laten we nog eens een laatste keer praten
samen.
Dat woordje „laatste" maakt hem nog meer van
streek.
Ik weet nietsniets
Ik weet dat deze man het meegaandst is van de twee.
Straks toonde hij zich ook al de „vriendelijkste" en hij
zal zeker doorslaan als ik wil.
Langzaam hef ik de loop van de revolver op:
Nog drie minuten, begrepen?
Ikweet niets.
Je wilt toch niet zeggen dat je me zomaar bent
gevolgd, voor je plezier? Je ziet me toch niet voor een
idioot aan, wel?
Ik weet niets, ik zweer 't. Hij is de baas.
Met een hoofdknik duidt hij de knaap aan die in de
auto de slaap des rechtvaardigen slaapt.
Stel je voor, hij slaapt lekker, zonde hem wakker
te maken. Ik maak hem af zonder dat hij 't merkt, maar
Rat viel meisje aan. Toen twee kin
deren van de familie S. te Aalten in de
nabijheid van een gi-oentenwinkel aan de
Berkenhovestraat aldaar liepen, sprong
plotseling een rat uit een rioolput. Het
dier viel een der kinderen, een zevenjarig
meisje, aan en beet het kind in een been.
De kinderen vluchtten naar huis, waar
doktershulp voor het meisje werd inge
roepen.
Meikorder. Wederom is bij inschxdj-
ving voor de levering van melk en melk-
produkten aan de in Duitsland, Italië en
Frankrijk gelegei-de Amerikaanse troepen
een grote order in Nederland geplaatst,
waarbij door Nedex-land gedurende het
eerste halfjaar 1958 een hoeveelheid van
20 miljoen liter melk en melkprodukten
geleverd zal wox'den.
Opdrachten wex-den tevens gegeven aan
Denemarken, Duitsland, Frankrijk en Oos
ten x-ijk.
Kerstman. Een achttienjarige Neder
lander, H. Silvergietei-, die gewerkt heeft
te Hammersfest in het uitex-ste noorden
van Noorwegen, is van plan een rendier
en een slee te kopen om daax-mee naar zijn
ouderlijk huis in Zutfen te gaan. Hij wil
op de dag vóór Kerstmis aankomen als
Kerstman. Het is nog niet bekend of de
Noorse autoi-iteiten hun toestemming voor
de uitvoering van dit plan zullen geven.
Poging tot vergiftiging. De rijkspolitie
te Helden heeft de 35-jarige W. van der K.
uit Meiel en diens zestienjarige inwonen
de dienstbode, J. V. gearresteerd op grond
van het vermoeden dat zij betrokken zou
den zijn bij een poging tot vergiftiging
van de echtgenote Van der K. Zij" zijn te
Helden opgesloten en zullen binnenkort
voor de officier van Justitie te Roermond
wox'den geleid.
Bromfietser tegen trein. De heer Ver
steeg uit Vught is bij Boxtel met zijn brom
fiets tegen een goederentrein gereden en
ex-nstig, maar niet levensgevaarlijk, ge
wond. Hij wilde een onbewaakte overweg
in de spoorlijn Boxtel-Wezel ovex-steken,
juist toen de. goederentrein zich in bewe
ging had gezet. De gewonde is naar een
ziekenhuis in Den Bosch overgebracht. De
trein had een half uur vertraging. Op het
traject in kwestie lopen slechts twee goe
derentreinen per dag.
Vrouwelijke rechter. Mej. mr. A. S.
Lubbers is geïnstalleerd als plaatsvervan
gend rechter in de i-echtbank te Amster-
dam.
Mond- en klauwzeer. Van de veehou
der S. K. op het Kampereiland zijn dins
dag in het abattoir te Kampen 41 koeien
afgeslacht wegens mond- en klauwzeer. De
veehouder had px-incipiële bezwaren gehad
tegen het inenten van de dieren. De waar
de van het vee woi-dt geschat op f35.000.
JU-
(Wordt vervolgd)
DONDERDAG 31 OKTOBER
Minerva: Salzburger Marionettentheater
met o.a. Bastien en Bastienne, Mozart en
Notenkrakerssuite, 20.15 uur. Grote Kerk:
Hervormingsdienst door dr. H. Jonker.
Zuiderkapel: J. Kits over „Alleen door het
geloof", 20 uur. Roxy: „De zoon van Ali
Baba", 14 jaar, 19 en 21.15 uur. Rem
brandt: „Pepote, het kind van de straat",
alle leeftijden, 19 en 21.15 uur. Cinema
Palace: „Meisjes en mannen", 18 jaar, 19
en 21.15 uur. Frans Hals: „George wint op
alle fx-onten", alle leeftijden, 19 en 21.15
uur. Studio: „Tussenspel in München", 14
jaar, 19 en 21.15 uur. Lido: „Het vuur van
de haat", 14 jaar, 19 en 21.15 uur. Luxor:
„Menselijke raketten", 14 jaar, 19 en 21.15
uur.
VRIJDAG 1 NOVEMBER
Concertgebouw: Noordhollands Phil-
harnxonisch Orkest o.l.v. Heni'i Arends,
m.m.v. Albert de Klerk, orgel en Eduard
Biele, cello, 20.15 uur. Frans Halsmuseum:
J. Schultink over het ballet met demon
straties, 20 uur. Foyer Minerva: Mr. dr.
R. W. H. Pitlo over „Een vergeten be
schaving", 19.30 uux\ Wilhelminastraat 22:
Vereniging van Spiritisten „Het Licht"
met allerzielenherdenking, 20 uur. Nut
van 't algemeen: Allerzielenavond met
bloemenséance, 20 uui\ Minerva: Kindex--
circus Bambino, 14.30 uur. „Gervaise",
18 jaax-, 20.15 uur. Rembrandt: „Poi-te des
lilas", 14 jaax-, 14, 16.15, 19 en 21.15 uur.
Frans Hals: „Onveilig signaal", 18 jaax-,
14.30, 19 en 21.15 uur. Luxor: „De hel der
verlorenen", 14 jaax-, 14, 19 en 21.15 uur.
Lido: „Gangstex-s van achttien", 14 jaar,
19 en 21.15 uui\ „Houten koppen", alle
leeftijden, 14 en 16.15 uur. Cinema Palace:
„Op naar Hollywood", alle leeftijden, 14,
16.15, 19 en 21.15 uur. Roxy: „The indian
fighter", 14 jaar, 14.30, 19 en 21.15 uur.
Studio: „De droom van een bakvis", alle
leeftijden, 14.15, 19 en 21.15 uui\
