Horen en zien EEN WOELIGE TIJD Het prinsje, dat niet lachen kon Onzichtbaar beter horen! Agenda voor Haarlem Kort en bondig radio .teltgvjsje AANKONDIGINGEN EN f nabe|C|||^^R^ Stemmingsbeelden Kerstballet De radio geeft zaterdag T elevisieprogramma Kerk en revue Radioactiviteit Distier en Pepping HAUTE COIFFURE Francis Poulenc speelt eigen werk voor BBC Braziliaanse kustvaarder met man en muis vergaan Verkeer eiste 223 levens in de V.S. tijdens kerstdagen Veteranenlegioen herdacht de „vergeten doden" Werklozen uit de Achter hoek gaan in Duitsland werken „Buitenlanders gaan ons land voorbij" m ONS VERVOLGVERHAAL DOOR WERNER STEINBERG i^.vG 27 DECEMBER 1957 4 Dinsdagavond was het N.T.S.-journaal uiteraard grotendeels al in kerstsfeer met reportages over kerstbomen, kerstzang van vierentachtighonderd mensen in de jaar beurshallen te Utrecht, vroege pagslam- metjes (die de reporter daarom maar kerstlammetjes noemde en kerststem mingin Tokio, waar de kleine Japa neesjes nieuwsgierig hun neusjes tegen de winkelruiten drukten, waarachter minia tuur-Spoetniks rond een miniatuur-aarde cirkelden. Men kreeg verder enkele flitsen van de afsluiting van de herverkaveling op Wal cheren te zien enhoorde dr. Mansholts laatste redevoering als minister van Land bouw, Visserij en Voedselvoorziening. In Singapore zag men de uit Indonesië ver bannen Nederlanders van boord van de Waterman komen. Het journaal besloot met een reeks trieste beelden van de enorme ravage, die een wervelstorm in Illinois heeft aangericht. Er was verder een aardige filmreportage van de kerstfeestviering in de marechaus seekazerne bij paleis Soestdijk, waarbij Koningin Juliana en Prins Bernhard vijf honderd gasten hadden uitgenodigd en kinderen van het paleispersoneel een kerstspel uitvoerden, waaraan ook Prinses Marijke meedeed. De hoofdfilm, die het dinsdagavondprogramma besloot was een bewerking van het jongensboek „De Vlie gende Klas" van Erich Kastner, een onder houdend verhaal van goede en kwade ge beurtenissen. die zich op een Duitse kost school afspelen. Wie zich de uitspraak „Zoveel passen als een danser doet, zoveel sprongen maakt hij naar de hel" van de kerkvader Augus- tinus herinnert, kon woensdagavond con stateren hoezeer met de tijden ook de inzichten op dat punt veranderd zijn. toen de K.R.O. namelijk het Ballet der Lage Landen in het kerstprogramma voor de televisiecamera's liet optreden. Men had hiervoor twee fragmenten gekozen uit „De Notenkraker" van Lev Ivanov op muziek van Tsjaikofsky een heel toepasselijke keuze, want de eerste akte van dit uit 1892 daterende sprookje is een grotendeels pantomimische voorstelling van een pro faan kerstfeest in de huiskamer' en de tweede speelt zich af in het „land van sneeuw en ijs". Waarschijnlijk om aan dit gelegenheidskarakter geen afbreuk te doen heeft men het derde en meest spectacu laire bedrijf weggelaten, hetgeen velen be treurd zullen hebben. Regisseur Ben Mettrop is er wonderwel ingeslaagd de beweging hoofdzaak van deze vertoning te doen zijn, al was het bij gebrek aan totaalbeelden nogal moeilijk zich te realiseren wat er zich nu precies allemaal afspeelde en de loop der toch kinderlijk eenvoudige gebeurtenissen op de voet te volgen. Het is jammer, dat men gemeend heeft te kunnen volstaan met slechts geringe aanpassingen van de op het gewone theater afgestemde mise-en- scène van Walter Gore, waarvan de mar kante overzichtelijkheid in de kleine ruimte van de studio vaak in rommeligheid ont aardde. Zelfs bij de metamorfose van de realiteit naar het bovennatuurlijke hield men vast aan de betrekkelijk primitieve toneelconventies, aldus de aantrekkelijke mogelijkheden van het libretto van Marius Petipa versmadend. De uitvoering maakte een hoofdzakelijk charmante indruk, waarbij in het bijzonder Ine Rietstap als de Sneeuwkoningin de aandacht trok. Philip Kaesen is technisch beslist voor de rol van de Notenkraker prins niet rijp. De in de schouwburg zo imponerende komische creatie van de raadsheer door Johan Mittertreiner „kwam niet over" zoals dat heet. Een heel geluk kige vondst was de introductie met een close-up van Lieke de Leeuw als het in wonderen gelovende meisje, dat de toe schouwers stilzwijgend uitnodigde in haar spel te delen. Na het ongeveer drie kwar tier durende ballet volgde een telerecor- ding van het spel „De weg naar het hart" over het ontstaan van het lied „Stille nacht" door Toon Rammelt, een jaar ge leden onder regie van Wim Bary opge voerd. HILVERSUM I 402 M. 7.00 -24.00 KRO. KRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15 Gewijde muz. 7.45 Morgengebed en liturg, kal. 8.00 Nieuws en weerber. 8.15 Gram. 8.50 Voor de vrouw. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gram. 10.30 Ben je zestig? 11.00 Voor de zieken. 11.45 Gram. 12.00 Middag klok - noodklok. 12.03 Gram. 12.30 Land- en tuin- bouwmeded. 12.33 Lichte muz. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en Kath. nieuws. 13.20 Gram. 13.30 Amus.muz. 14.00 Voor de jeugd. 14.20 Gram. 14.40 Boekbespr. 14.50 Gram. 14.55 Fanfare ork. 15.15 Kron. v. letteren en kunsten. 15.40 Vrouwenkoor. 16.00 Voor de jeugd. 16.50 De schoonheid van het Gregoriaans. 17.20 De springplank. 17.40 Gram. 18.00 Journalistiek weekoverz. 18.10 Gram. 18.15 Pari. overz. 18.25 Strijkork. 18.45 Vragenbeantw. 19.00 Comm. op het nieuws. 19.15 Radio Filh. ork. en solist. 20.10 Lichtbaken, caus. 20.25 Act. 20.40 Gevar. progr. 22.10 Amus.muz. 22.35 Wij luiden de zondag in. 23.00 Nieuws. 23.15 Nieuws in Es peranto. 23.25—24.00 Gram. HILVERSUM II 298 M. 7.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00 - 24.00 VARA. VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gvmn. 7.20 Gram. 3.00 Nieuws. 8.18 Gram. 9.00 Voor de vrouw. VPRO: 10,00 Tijdelijk uitgeschakeld. 10.05 Morgenwij ding. VARA: 10.20 Lichte muz. 10.50 Buitenlands weekoverz. 11.05 Annemarieke, hoorsp. met muz. 11.35 Strijktrio. 12.00 Lichte muz. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Roemeens ork. 13.00 Nieuws. 13.15 VARA-Varia. 13.20 Harmonie-orkest. 13.45 Sportpraatje. 14.00 Voor de jeugd. 14.35 Lichte muz. 15.00 Boekenwijsheid. 15.20 Koorzang. 15.35 Brabants progr. 16.00 Omr.orkest en solist. 16.45 Wenkend perspectief, caus. 17.00 Dansmuz. 17.30 Act. 18.00 Nieuws en comm. 18.20 Lichte muziek. 18.45 Regeringsuitz.: Atlantisch Allerlei. Een en ander over de 15 landen, aangesloten bij het At lantisch Pact. 19.00 Artistieke Staalkaart. VPRO: 19.30 Passepartout, caus. 19.40 Godsdienst voor heen en thans, caus. 19.55 Deze week, causerie. VARA: 20.00 Nieuws. 20.05 Waar gaan wij heen? 20.13 Gevar. progr. 21.45 Klaver Vier. 22.15 Soc. comm. 22.30 Dansmuz. 23.00 Nieuws. 23.1524.00 Gram. BRUSSEL 324 M. 12.00 Gram. 12.30 Weerber. 12.35 Causerie. 12.45 Gram. 13.00 Nieuws. 13.11 Muz. kaleidoscoop. 14.30 Radiojourn. 15.00 Gram. 16.00 Koersen 16.02 Gram. 16.45 Engelse les. 17.00 Nieuws. 17.10 Dag- dapper. 17.20 Liturg, gezangen. 17.30 Gram. 17.50 'hem. 18.05 Pianorecital. 18.30 Voor de soldaten. '9.00 Nieuws. 19.45 Gram. 20.00 Cabaret. 21.00 Gram. 21.30 Kerstliederen. 22.00 Nieuws. 22.15 Amus.muz. 23.00 Nieuws. 23.05 Gram. 23.40—24.00 Idem. VOOR ZATERDAG VPRO: 17.00—17.30 Voor de kinderen. VARA: 20.00 Journ. en weerber. 20.15 Pension Hommeles, muzikaal blijspel. 21.00 Filmverz. progr. 21.20 Weet wel wat je waagt. Het programma, dat de N.C.R.V. op tweede kerstdag voor de televisie heeft vertoond, begon met een knap filmpje over schelpen, bijzonder kunstzinnig verwerkt. De illustratie met elektronische klanken voldeed goed. Het werd gevolgd door een aardig filmpje over de beiaard en het am bacht, van de Amersfoortse klokkengieters. De spelimpressies met maskers, waaraan de acteur Johan Schmitz zijn medewerking verleende als verteller, had suggestieve kracht. De sopraan Jo Vincent kon men daarna met de bariton Henry Blackmon en onder andere het Utrechts Byzantijns Koor zien en horen in een kerkdienst, welke die avond in de St. Janskerk te Gouda werd gehouden. Het is naar onze mening zeker aanbevelenswaard meer van zulke diensten uit te zenden, ondanks het feit, dat het voor de camera vaak lastig is voldoende licht te ontvangen in een kerkgebouw. Deze dienst had niettemin sfeèr. De uitzending van een optreden door de Weense IJs- revue was wel het aanzien waard, maar had voor ons gevoel toch beter op een andere plaats in het programma de aan dacht kunnen vragen. De overgang van een kerkdienst naar een ijsbaan is té abrupt. Beeldschermer Tenminste half Nederland weet nu, dat de heer en mevrouw Peperzak uit Amers foort in het voorjaar naar Zwitserland zul len emigreren teneinde daar genezing te zoeken voor hun astmatisch zoontje. Ze werden van die grote ommekeer in hun overigens rustig bestaantje nauwelijks eer der op de hoogte gesteld dan de miljoenen aan hun radiotoestellen, die dan ook de emoties der betrokkenen innig hebben meebeleefd en gedeeld en met' een lach en een traan hebben begeleid: een'treffend voorbeeld van radio-actieve massacommu nicatie in de beste zin van het woord, zou den de psychologen kunnen schrijven. Maar hoe decent en ingetogen en tege lijkertijd levendig en huiselijk Bert Gart- hoff zo'n ondervraging ook volbrengt, toch voelden we op de avond van de eerste kerstdag weer dezelfde twijfel in ons op komen als een jaar geleden, toen het pro gramma „Dit is uw leven" (Hilversum II) ten doop werd gehouden. Grijpt men, juist bij „gewone" mensen, niet al te indiscreet in hun privéleven in? De uitzendingen met de meer of minder bekende figuren, die in het afgelopen jaar na de Amsterdamse familie De Ruiter plaats hadden (Leo Halle, Frans Mikkenie en „Sjef" van Dongen voor de televisie) leden' aan dat euvel niet. Dat vloeit voort uit de omstandigheid, dat de doopceel van dergelijke personen reeds voor een belangrijk deel bekend is en om dat hun „officiële" leven zoveel stof biedt, dat men aan hun particuliere bestaan niet behoeft toe te komen. We beweren niet, dat men bij Georges en Wies Peperzak waarom ze nu ook maar niet bij de voornaam genoemd? over de schreef ging, wel dat men er rakelings langs wandelde. Iedereen zal dit oppassende gezin zijn verblijf in Zwitser land graag gunnen. En bewondering voor de VARA-staf, die dat allemaal zo prachtig voor elkaar dokterde, is alleszins op zijn plaats. Maar we begrijpen ook best, dat Georges en Wies het. mag nu toch wel? helemaal beduusd waren, toen die keu rige heer op een podium ten overstaan van een ;zo luidruchtig.^ipe.elgyep.d- publielf. ze; everitjes vértelde, dat'zé'hun matten wél konden oprollen. Ze konden geen woord meer uitbrengen, maar dat was ook niet nodig, want dat deed Bert wel voor hen. En hoe? De climax van de ene werkver gunning naar de andere verblijfsvergun ning, van het werk naar het huis en van het huis naar de school en van de school naar de reiskosten en van de reiskosten naar een eventuele terugkeer werd mees terlijk opgevoerd. Dat was radiowerk dat klonk als een kerstklok en daar gaat het maar om. Of toch niet? De viering van het kerstfeest heeft dit jaar de radioluisteraars een overvloed van litteraire en muzikale schoonheid gebracht. De programma's van vele buitenlandse omroepen en ook die van onze verenigin gen stonden over het geheel genomen op een uitzonderlijk hoog niveau en tegen de achtergrond van het kerstgebeuren konden de uitzendingen de ervaring van een bij zondere wijding schenken. Onder de tal rijke composities, waarin Kerstmis werd bezongen of waarin de lof aan God tot centrale gedachte was geworden, bevon den zich twee werken, die in het bijzonder onze belangstelling gaande maakten. Het waren „Die Weihnachtsgeschichte" opus 10 van Hugo Distier en het „Te Deum" van ADVERTENTIE geen luxe prijzen A. MOLENDIJK - DAMESKAPPER Santpoorterplein 1 - Haarlem Bus 3 en 4 Tel. 19706 Ernst Pepping, die op de tweede kerstdag door de N.C.R.V. werden uitgezonden. Distier en Pepping behoren tot de groep van Duitse musici, die naar wegen zochten om de melodie te bevrijden van de boeien der harmonie met haar door de harmoni sche cadens bepaalde samenhang. Al in zijn opus 4 („Der Jahrkreis") maakte Dist- Ier zich los van de harmonische cadens- wetten en streefde hij naar de zelfstandig heid der stemmen in een polyfone struc tuur. Pepping werkte dit principe der cadensloze voortschrijding van samen- klinkende melodieën nog verder uit, waar door ook hij, evenals Distier, zich los maakte van de romantische stijl. Dat be tekende niet, dat hun muziek objectief van karakter werd of een abstract klanken spel. Wie op tweede kerstdag met begrip naar „Die Weihnachtsgeschichte" geluisterd heeft, zal ongetwijfeld getroffen zijn door de innige expressie van blijde vreugde, die uit de muziek straalde en ook door de schaduw, die over deze vreugde kwam bij het verhaal van Herodes en zijn ont moeting met de Wijzen uit het oosten. In dit wei-k bracht Distier de onverbreekbare eenheid van woord en muziek, de typering van de optredende figuren in het kerst verhaal door solisten, als „turbae" de ko ren van engelen, herders en wijzen en de Evangelist als de verhaler. En dan als aan grijpende intermezzi van een verrukkelijke polyfone koorkunst de variaties op de oude melodie van „Es ist ein Reis entsprungen". Het prachtige werk werd door het Neder lands Madrigaalkoor het medewerking van solisten en onder leiding van Marinus Voorberg voortreffelijk uitgevoerd. Het „Te Deum" van Pepping, dat in 1956 in Duitsland voor het eerst ten ge hore werd gebracht, bleek een werk te zijn van overwegend hymnisch-extatisch ka rakter. Als uitdrukking van religieuze be wogenheid en van een rotsvaste geloofs overtuiging is het echter onevenwichtig van aard geworden. Het staat met zijn haast onbeheerste klank-apotheosen wel ver af van de rust van het zeker weten, dat ons uit de werken van Bach tegemoet klinkt. Neen, ook dit „Te Deum" vertegen woordigt geen objectieve muziek. Het staat voor wat persoonlijke gemoedsontlading betreft, geheel in de sfeer der romantiek, al is de klankentaai melodisch en harmo nisch gezien, daaraan geheel vreemd. Bij alle bewondering voor de knappe uitvoe ring door het N.C.R.V.-Vocaal-Ensemble, het Groot Omroepkoor, het Omroeporkest en de sopraan Annette de la Bije met de bariton Hans Wilbrink als solisten en met Marinus Voorberg als dirigent, hebben wij toch „Die Weihnachtsgeschichte" meer ge waardeerd dan dit wat overspannen klin kende „Te Deum". Golfbreker Op zondagavond 5 januari -om vijf -mi nuten 'over negen concerteert in het Derde programma van de BBC (464 meter) iet Londens Symfonie-orkest, dat werken van Francis Poulenc zal spelen. Deze Franse componist zal zelf aan de uitvoering mede werken van zijn concert voor twee piano's met orkestbegeleiding. De tweede piano partij zal door Jacques Février worden ge speeld. Poulenc verblijft in Engeland om de première van zijn nieuwe opera „Dia logues des Carmélites" op tekst van Geor ges Bernanos in Covent Garden bij te wo nen. Een radioversie van dit werk zal op 21 januari in het Derde programma te ho ren zijn. SALVADOR (UP) Bij een ontplof fing op de Braziliaanse kustvaarder „Cis- ne Branco" zijn alle opvarenden, ten min ste dertig personen, om het leven geko men. De „Cisne Branco" was met een lading vliegtuigbenzine en passagiers, voor het merendeel studenten, op weg van Sal vador, de hojfdstad van de Noordbrazi- liaanse staat Bahia op weg naar Belmon- te, in het zuiden. Tussens de havens Ita- care en Port Seguro deed zich een ont ploffing voor, ten gevolge waarvan het schip onmiddellijk zonk. CHICAGO (United Press) Geduren de de kerstdagen zijn in de Verenigde Staten 223 personen bij verkeersongeluk ken omgekomen, 28 bij branden en 28 door andere oorzaken. Op basis van de statistieken had de vereniging voor vei lig verkeer geschat dat tijdens de kerst vakantie 180 personen in het verkeer zou den omkomen. Evenals andere jaren op Tweede Kerst dag hebben ook nu nabestaanden en wa penbroeders van de na 1945 in Indonesië, Korea of elders gesneuvelde militairen de overledenen herdacht tijdens een herden kingsdienst in de Lutherse Kerk aan het Spui en met een défilé langs het nationale monument op de Dam te Amsterdam. On geveer 800 nabestaanden en meer dan 1000 oud-strijders, leden van het „Vetera- nenlegioen Nederland", woonden de kerk- dient bij, waar pater J. B. van Croonen- burg, oud-aalmoezenier uit Indonesië, en majoor ds. J. van Willigen van der Veen, oud-veldprediker uit Korea, het woord voerden. De bijeenkomst werd ook bijgewoond door luitenant-admiraal B. D. C. E. L. Helfrich, generaal mr, H. J. Kruis en lui tenant-generaal H. D. P. Alons. Bij het monument op de Dam sprak de algemeen voorzitter van het Veteranen- legioen, reserve majoor B. H. J. Doppen. „De jongste gebeurtenissen in Indone sië zullen menig Nederlander tot naden ken hebben gestemd. Grote delen van ons volk zullen thans ongetwijfeld beter be grijpen, waarom onze veteranen, die sinds 1945 de ontwikkeling in Indonesië van nabij meemaakten, zo teleurgesteld waren, toen zij dit land moesten verlaten, zonder aan de regeringsopdracht het brengen van recht en veiligheid, te kun nen voldoen. Wellicht beseffen zij, die mogelijk onbewust verzuimden de ge vallenen in Indonesië, Korea en elders te doen opnemen in de herdenking van het gehele Nederlandse volk, nu beter, waar om vrienden en nabestaanden zo verbit terd zijn over de vergetelheid rond de do den, die vóór 1940 en na 1945 gevallen zijn" zo zei de heer Doppen. Een Korea-veteraan blies de „Last Post" als een laatste groet aan de strijd makkers, waarna een minuut stilte in acht werd genomen. De plechtigheid eindigde met een défilé van de aanwezigen langs het monument, waarbij talrijke nabe staanden bloemen legden. Er werd een grote feestdag gegeven, door het hele land. Overal, in steden en dorpen, wapperden vrolijk de vlaggen in de zon, ook op het paleis. Van alle kanten klonk de muziek en niemand werkte op die dag, want er moest door iedereen feest gevierd worden. Alle kinderen kregen snoep en limonade, op staatskosten. Maar het vrolijkst lachte Halowin, het prinsje, dat vroeger nooit lachen kon! 60-61 EINDE Op 2 januari zullen dertig arbeiders uit Winterswijk, Aalten, Groenlo en Neede in dienst treden van een bouwonderneming in de Duitse stad Recklinghausen. Deze sinds enige tijd werkloze arbeidskrachten zullen in Recklinghausen worden tewerk gesteld als hulparbeiders. Een busonder nemer uit Winterswijk vervoert hen op kosten van het Duitse bedrijf dagelijks heen en terug. Het laat zich aanzien dat in begin janua ri nog een vijftigtal werklozen uit de Gel derse Achterhoek in het Westduitse grens gebied aan de slag zal gaan. De Nederlandse Vereniging van Reis- bureaux heeft moeten vaststellen dat we gens gebrek aan hotelruimte buitenlanders ons land voorbij gaan. Zij heeft zich daar om tot de K.L.M., de Holland-Amerika- Lijn en Horecaf gewend met het verzoek hotelbouw te stimuleren, om te voorkomen i dat deviezen voor ons land verloren gaan. ADVERTENTIE De Aditone-hoorbril geeft U onzichtbaar Uw gehoor terug. Het geluid wordt opgevangen daar, waar het hoort: namelijk aan 't hoofd. Geen zichtbare uiterlijke kentekenen, zoals batterijen en snoeren; geen kledinggeruis, maar vrij en onbelemmerd horen. Zó merkt niemand meer, dat U slechthorend bent. De bekende hoorbrillcnspecialist GEERVLIET biedt U een keuze uit de beste hoorbrillen. Er zijn nu drie modellen, n.I. Standaard model met ingebouwde luisterspoel (vcsöf telefoneren, radio «n televisie). Voordelig in gebruik. prachtig modern montuur, niet te onderscheiden van een gewone bril. Éénzijdig model het gehele- hoortoestel in één oorhaak, gemakkelijke pasvorm, mogelijkheid 'tot -^binauraal" Vmet twee oren) horen. N.V. Instrumenthandel v/h fa. n fiCCDUI ICT Keizersgracht 411 - Amsterdam-C. r LEK W LIL I Filiaal: Koningstraat 11, Haarlem Tel. 16171 33. Roerloos sloeg Harry haar spel gade. Als ze niet naar hem keek was er een t.rek van pijn op zijn bleke gezicht, maar zodra ze haar blik weer op hem richtte, speelde hij de geïnteresseerde, uiterst min zame verkoper. Tenslotte liet ze de stof met een boos gebaar los. Er was een harde blik in haar ogen. „Wat kost 't?" vroeg ze kortaf. Hij glimlachte. „Ik zou je deze stof graag als een bewijs van mijn hoogachting cadeau geven," ant woordde hij.„Maar helaas moet ik harde Talers ver diénen om het tot miljonair te brengen, en pas in dat stadium kom ik in aanmerking om naar je hand te dingen, nietwaar?" Er flitste woede in haar ogen, toen ze het geld op de toonbank gooide, en haastig verliet ze zonder verder iets te zeggen, de winkel. Ze zou het hem op de een of andere wijze betaald zetten. Hij liet.de munststukken in de kas vallen en scheen in gedachten- verdiept te zijn. Opnieuw ging de bel van de winkeldeur en de binnenkomende jongeman riep riep hem toe: „Wat een geluk, dat ik u eindelijk tref, meneer Heine. Ik loop al dagen lang met een aanma ning voor u in mijn zak, het is thans zes maanden, dat u niet betaald hebt. De winkel was telkens weer geslo ten!" „Dan hebt u thans inderdaad geluk, want ik stond op het punt om de zaak wéér te sluiten." Harry Heine nam de aanmaning van de man aan en trok de kas weer open. Sleets de geldstukken, die Amalie hem had had betaald, waren erin aanwezig. Hij nam deze uit de kas en drukte ze zonder ze te tellen de onthut ste jongeman in handen. Op vriendelijke toon voegde hij.eraan toe: „Hier, pak dit aan, hoezeer 't me ook ter harte gaat!" De man begon te tellen. „Maar dat is te weinig, me neer Heine", protesteerde hij en keek Harry vragend aan. Deze glimlachte. „U wilt toch koopman worden, nietwaar?" „Ja zeker," antwoordde de jonge man in de war ge bracht. „Weet je niet, welke eigenschap een koopman in de allereerste plaats moet hebben?" De ander keek hem met toenemende verbazing aan. „Nemen, nemen en nogeens nemen! Daar komt 't op aan!" De ander stamelde: „Maar dat wil ik juist doen. Al leen wil ik nog méér hebben!" Op melancholieke toon antwoordde Harry: „Méér is er helaas niet. Kom later nog maar eens terug en troost je ermee, dat deze muntstukken direct afkom stig zijn van mijn oom Salomon Heine, die grote tove naar met geld, die uit een klein beetje miljoenen wist te maken, en die thans met zijn geld een baronnen-of graventitel wil kopen. Misschien zit er in deze munt stukken ook nog een beetje toverkrachtEn toen de ander hem perplex aanstaarde, voegde hij eraan toe: „Denk er maar eens over na! Ik heb geen tijd meer om u er verder over te vertellen." Hij duwde de man de winkel uit en sloot de voordeur, om vervolgens op zijn dooie gemak in de richting van het Alster-pa- viljoen te wandelen. Hoewel er een voorjaarszonnetje scheen, had hij het koud. Hij hield zijn handen diep in de zakken en liep met het hoofd voorover, diep in zijn kraag. Opeens hoorde hij een vrouwenstem roepen: „Dag Harry! Hoe gaat 't?" Hij keek verrast op en antwoordde: „Aha, Friederi- ke, wat een gelukkig toeval jou hier tegen het lijf' te lopen!" „Noem me niet meer Friederike. Tegenwoordig noemt iedereen me Griseldis. Ik heb een nieuwe rol." „Voor mij blijf je Friederike! Ik zou bang zijn om Griseldis te kussen! Wanneer mag ik je weer eens op zoeken, vanavond, na het theater? Ik heb je nodig, ik moet een heleboel vergeten Het toneelspeslstertje trok een pruilmondje. „Om te vergeten... ben ik daarvoor alleen goed?" „O nee, en dat. weet je best!" „Goed, kom dan maar! Maar niet té laat!" En op ernstiger toon voegde ze eraan toe: „Je kunt toch niet eeuwig zo blijven leven, Harry! Hoe moet dat toch met jou?" Hij voelde, dat ze zich werkelijk zorgen over hem maakte. En hij was dankbaar voor de bezorgdheid van het kleine toneelspeelstertje. Luchtig antwoordde hij: „Ik weet 't niet, Friederike! Ik wacht tot mijn lot zich duidelijk zal openbaren, en intussen moet ik me toch bezighouden. Ik doe dat zo goed als ik kan en het tijdverdrijf, dat jij me be zorgt, vind ik het allerprettigste!" „Ik heb zeer ernstige dingen gehoord", zei Aron Hirsch op plechtige toon. „Ik kan ze u niet verhelen. Harry verkeert regelmatig in het huis van Peter Ahrens en legt het aan met toneelspeelsters en dans meisjes. Met zijn zaak gaat 't helemaal niet. Hij heeft er zijn gedachten niet bij. Men begint over hem te roddelen". Salomon Heine keek de ander nadenkend aan. Aron Hirsch, die hem zó lang kende, kon echter uit zijn gelaatsuitdrukking niet opmaken, wat er in hem om ging. Tenslotte zei Salomon langzaam: „Hij zal zijn lot niet ontlopen, Hirsch. Laten we afwachten". DEEL II. HOOFDSTUK I. Op een dag liep een kleine man, met een rond ge zicht, haastig de stoeptreden op naar het huis van de weduwe Robertus. Hij hijgde en veegde zich het zweet van het voorhoofd. Zijn uiterlijk was slordig en zijn kleren waren vol stof. De weduwe Robertus opende de deur slechts op een kier voor hem. „Kan ik mijn zoon spreken?" Vol verbazing keek de vrouw hem aan. „U vergist zich, meneer!" Haar dochter Mathilde kwam nieuwsgierig achter haar staan. De bezoeker scheen uitgeput te zijn. Met moeite bracht hij er hijgend uit: „Ik ben Samson Heine. Mijn zoon heeft een kamer bij u. Er is hier geen sprake van een vergissing". Mathilde barstte in lachen uit. „U, Harry's vader? U maakt een grapje, meneer! Ik weet maar al te goed, hoe Harry's vader er uit moet zien. Harry heeft me hem vaak beschreven: een lange, slanke, modieus geklede heer in de beste jaren van zijn leven. Een voornaam met vele bedienden De man tegenover hen scheen naar adem te snak ken. Het drong tot de twee vrouwen door, dat hij elk ogenblik in zwijm zou kunnen vallen. Mathilde holde naar de keuken, om een glas water te halen. (Wordt vervolgd) Kerst-inbraak. In een speelgoedzaak aan de Koningstraat in Den Plaag is, ver moedelijk de avond van de Eerste Kerst dag, ingebroken. De inbreker kwam bin nen door een opengeschoven keukenraam, doorzocht het hele pand en bemachtigde in een slaapkamer op de eerste étage een aantal blikken trommeltjes waarin een be drag van ongeveer f 10.000 zat. De politie heeft de zaak in onderzoek. De inbraak kan ook door meer dan een persoon zijn ge pleegd. Prof. G. A. de Neve. Het Indonesische ministerie van Onderwijs heeft bekend ge maakt, dat prof. G. A. de Neve, geologisch deskundige bij de dienst voor de mijnbouw en werkzaam bij het Banka-tinbedrijf in Pangkalpinang, tijdelijk is benoemd tot bui tengewoon hoogleraar aan de faculteit van Landbouw van de universiteit in Paja- koemboe (Midden-Sumatra). Tot deze be noeming is besloten wegens het tekort aan hoogleraren bij deze faculteit, aldus het ministerie. Verpleegstersuniform. De president van de Haagse rechtbank heeft uitspraak gedaan in een kort geding, dat het Haagse modemagazijn Drabbe aanhangig had ge maakt tegen de Scheveningse firma Binn- tex. Drabbe had geëist, dat Binotex de produktie zou staken van een verpleeg stersuniform, dat zou zijn nagemaakte van een uniform, dat eiser in de handel brengt naar een ontwerp van de Franse modeont werper Charles Montaigne en waarop eiser auteursrechts meende te hebben. De presi dent heeft de vordering van de firma Drabbe afgewezen. Vrije universiteit. Dr. H. Bianchi te Amsterdam en dr. E. Diemer te Rotterdam zijn benoemd tot lector in de faculteit der rechtsgeleerdheid, aan de vrije universiteit, respectievelijk om onderwijs te geven in de criminologie en de perswetenschap. Sinds november 1953 is dr. Bianchi als assistent "voor de criminologie verbonden aan de vrije universiteit. Dr. Diemer is hoofdre dacteur van het dagblad „De Rotterdam mer" en voorzitter van de protestants- christelijke journalistenkring. Wegpiraat. De rechtbank te Utrecht heeft de 27-jarige losse werkman J. M. de J. uit IJselstein conform de eis veroor deeld tot een gevangenisstraf van zes maanden met aftrek van voorarrest en ont zegging yan de rijbevoegdheid voor de duur van vier jaar, omdat hij onder in vloed van sterke drank een auto besturend een voetganger had aangereden die later aan de bekomen verwondingen overleed. Na de aanrijding reed De J. door. Nieuwe hoogleraar. Mr. dr. J. M. Po lak is benoemd tot hoogleraar in de rechts- en staatswetenschappen van de westerse gebieden aan de Landbouwhoge school te Wageningen. Prof. J. M. Polak werd op 27 december 1922 te Den Helder geboren. In maart 1947 werd hij substi tuut-griffier bij de rechtbank te Den Haag. Daarnaast assisteerde hij in de jaren van 1951 tot 1953 prof. mr. j. Eggens in diens functie van advocaat-generaal bij de Hoge Raad. Hij verzorgde tevens enkele jaren de opleiding voor notariële examens. VRIJDAG 27 DECEMBER Stadsschouwburg: De Ned. Comedie met „Het ei", 20 uur. Concertgebouw: Derde concert in de Beethoven-cyclus, 20 uur. FILMS: Cinema Palace: „De familie Trapp", alle leeftijden, 19 en 21.15 uur. Frans Hals theater: „Geintjes met geesten", alle leef tijden, 19 en 21.15 uur. Lido Theater: „Een koning in New York", alle leeftijden, 19 en 21.15 uur. Luxor Theater: „De twaalf gezworenen", 14 jaar, 19 en 21.15 uur. Mi nerva Theater: „Piloot Quax in Afrika", alle leeftijden, 19 en 21.15 uur. Rembrandt Theater: „Een echte Parissienne", 18 jaar, 19 en 21.15 uur. Roxy Theater: „De wreker uit Mexico", 14 jaar, 19 en 21.15 uur. Stu dio Theater: „Leven voor twee", 14 jaar, 19 en 21.15 uur. ZATERDAG 28 DECEMBER Stadsschouwburg: De Ned. Comedie met „Onder het Melkwoud", 20 uur. TENTOONSTELLINGEN Huis Van Looy: Tentoonstelling van werken van leden van het genootschap „Kunst zij ons doel", 10 tot 12.30 en van 13.30 tot i7 uur. Galerie Espace: Expositie van schilde rijen en gouaches van André Balint, 11 tot 17 uur. FILMS: Cinema Palace: „De familie Trapp", alle leeftijden, 14, 16.15, 19 en 21.15 uur. Frans Halstheater: „Geintjes met geesten", alle leeftijden, 14.30, 19 en 21.15 uur. Lido Theater: „Een koning in New York", a.l., 14, 16.15, 19 en 21.15 uur. Luxor Theater: „De twaalf gezworenen", 14 jaar, 14, 16.15, 19 en 21.15 uur. Minerva Theater: „Piloot Quax in Afrika", a.l., 14.30, 19 en 21.15 uur. Rembrandt Theater: „Een echte Pa- risienne", 18 j„ 14, 16.15, 19 en 21.15. Roxy Theater: „De wreker uit Mexico", 14 jaar, 14.30, 19 en 21.15 uur. Studio Theater: „Leven voor twee". 14 jaar, 14, 16.15, 19 en 21.15 uur. Concertgebouw: Haarlemse Katholieke Vereniging voor het Gezin houdt kinder feestmiddag, 14 uur.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1957 | | pagina 6