PAMIRSHAG Internationale wetgevingen Benelux ^Praatótoel Terwijl Nederlanders wachten gaan onze maatregelen voort" Nieuwjaarsreceptie dr. M. J. Prinsen Spel met muizen Subandrio tot buitenlandse pers: NU In handige plastic tabakszak! Op en om het Binnenhof Afscheid van W. van Ommen 3 Hongaarse ballingen doen beroep op Hammarskjoeld Nieuwe order voor marine werf op het eiland Malta „Economische voorrechten geef je alleen aan je beste vrienden" Verrassing op verjaardags receptie in Bonn DOUWE EGBERTS de goudgele VIRGINIA! Franse versterkingen naar Kameroen in Afrika Een soort Man Man oefent felle terreur Op de Bumper aan bumper Heringa Wuthrich MAANDAG 6 JANUARI 1958 cc<xxx>^oocco^cooc<xx>c>coscoccoocoococoocoocooocooocoocoa AUSTIN (UP). - De jeugdige raket vereniging van Austin in Minnesota heeft zondag onder leiding van zuster Duns Scotus opnieuw geprobeerd een kleine raket te lanceren, zonder muis 8 erin of journalisten erbij. De proef mis- lukte. Na aanvankelijk commentaar ge- 8 weigerd. te hebben gaf de zuster nader- 8 hand toch uitleg van de proef. Het was 8 een tweetrapsraket. De eerste trap ging ongeveer vijftig meter de lucht in, de g tweede trap is volkomen verdwenen. De g jongens denken, dat hij in een dicht bos is neergekomen. Zuster Duns Scotus vond dat jammer, 9 dat haar jongens zich niet kunnen wij- f den aan hun hobby, zonder dat heel het 8 land, erop let. En ook betreurt zij de 8 publiciteit over het gebruik van levende g muizen. „Deze jongens zijn geen sadis- g ten. Zij nemen de uiterste zorg in acht 8 met de muizen en dienen de dieren eerst g chloroform toe", zei zij. „Het gebruik g van de muizen heeft een wetenschappe- 8 lijke basis. De jongens proberen te ont- 9 dekken, welke de gevolgen zijn van acce- f leratie. Vorige week dinsdag hebben we p ook een proef genomen, maar geen muis R gebruikt, omdat de muis toen gestorven i zou zijn door het koude weer". Inmiddels zijn bij het gerecht klach- 9 ten ingediend om een verbod te bewerk- 8 stelligen van het gebruik van levende c muizen bij de proeven door de jeugdige 8 raketbouwers. In Austin is een krant g de jongens te hulp gekomen en tijdens p een radio-uitzending werd een uurlang P, gediscussieerd over moraal bij proeven i met raketten. o yyyyyx^yxoowyyxcococcoyxcc<yyyyyyxyyyocooovx/yyyyy^o BERN (Reuter) Hongaren, die ver klaringen hebben afgelegd ten overstaan van de UNO-commissie voor Hongarije en wier namen niet bekend zijn, hebben een beroep gedaan op de secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Dag Hammar skjoeld, om de lijst waarop hun namen staan te vernietigen. In een brief aan Ham marskjoeld waarschuwen zij dat publika- tie van de lijst, zelfs in kringen die in nauw contact staan met Hammarskjoeld, levensgevaar kan betekenen voor een aan tal schuldeloze mensen in Hongarije. De Hongaren nemen het in de brief op voor de Deense UNO-functionaris Bang-Jensen, die geweigerd heeft Hammarskjoeld ge heime documenten te overhandigen over het onderzoek van de UNO-commissie naar de Hongaarse opstand. Bang-Jensen is de vorige maand ontslagen. De Hongaren doen Hammarskjoeld, in geval deze van mening is dat hij de lijst moet hebben, het voorstel een overeen komst te sluiten met de Sovjet-Unie, waar door betrokenen Hongarije kunnen ver laten onder toezicht van de UNO en het Internationale Rode Kruis. „Als de Russen twee tot driehonderd mannen, vrouwen en kinderen uit Hongarije laten vertrek ken, zou de hele kwestie onmiddellijk ge regeld zijn". Sommigen van ons waren slechts bereid met de UNO-commissie voor Hongarije samen te werken op voorwaarde dat onze namen niet gepubliceerd zouden worden, zelfs niet in kringen die in nauw contact staan met de secretaris-generaal, omdat de Russen overal agenten hebben, aldus de brief. De Hongaren zeggen dat Bang-Jensen huns inziens juist heeft gehandeld omdat hij hun beloofd heeft niemand de lijst met namen te laten zien. Zij dringen er bij Hammarskjoeld op aan Bang-Jensen de lijst te laten vernietigen en geen stappen tegen hem te ondernemen. Zij verzoeken Hammarskjoeld hun via de Deense rege ring te antwoorden. In een afzonderlijke brief zeggen de Hon garen Bang-Jensen dank voor zijn optre den. LA VALETTA (Reuter) De marine werf op Malta, waarover een geschil is uitgebroken tussen de regering van Malta en de Britse regering omdat een aantal havenwerkers op Malta zonder werk is gekomen tengevolge van de Britse defen siebesnoeiing, heeft een contract gekregen om de Liberiaanse tankboot Sirius (16.000 ton) te herstellen. Hierdoor kunnen de ar beiders weer drie maanden werken. (UP) Bereden politie heeft zaterdag in Valetta een charge uitgevoerd tegen een protestbetoging van volgelingen van pre mier Dom Mintoff voor het gebouw van de grondwetspartij, waar een demonstra tie tegen Mintoff werd gehouden. Drie honderd agenten van wie een groot aantal te paard maakten een eind aan de poli tieke veldslag. DJAKARTA, (ANP) De Indonesische minister van Buitenlandse Zaken, dr. Su- brandio, heeft het Westen gewaarschuwd, dat als de Westerse wereld, ten onrechte bezield door gevoelens van solidariteit met Nederland, bepalingen op ons zou. toepas seri, die niet bevorderlijk zijn voor normale economische handelsbetrekkingen, nie mand het Indonesië kwaljjk kan nemen, als het genoodzaakt is over te gaan tot on conventionele of tegengestelde handels methoden, om de periode van blokkade te overleven". Hij zei dit op een lunch met buitenlandse correspondenten, waarbij hij duidelijk maakte, dat de Indonesische hou ding tegenover Nederland niet moet wor den uitgelegd als te gelden tegenover het Westen. „Er zijn zelfs dikdoenerige aanwijzingen van militaire druk geweest", aldus de mi nister. Op de vraag wat hij daarmee be doelde, verwees Subandrio naar het zenden van enige Nederlandse oorlogsbodems naar Singapore, die, met Singapore als basis, bewegingen hebben uitgevoerd in de rich ting van Medan. Verder wees hij op de tekenen, welke erop duiden, dat de NAVO in deze zaak de zijde van Nederland zou hebben gekozen. Met het oog op wat hij noemde „de ge weldige revolutie die in wording is in de wereld-ideologie" vroeg Subandrio, waar om de Westelijke landen aan de onderont wikkelde democratische landen steeds de eis stellen, dat die landen in hun voetspoor zullen treden. „Wij moeten samenleven. Dat is ook mijn boodschap aan Nederland. Wij willen met Nederland zo vriendschap pelijke betrekkingen onderhouden als mo gelijk is." Op de vraag of naar zyn mening de In donesische maatregelen op de een of an dere manier de weg zouden kunnen openen naar vriendschappelijke betrekkingen met Nederland, zei hjj: „Hoe langer de Neder landers wachten, hoe meer maatregelen wij zullen moeten nemen. Wjj moeten den ken aan ons economisch bestaan". Minister Subandrio verwees naar een op schrift gestelde verklaring over het Indo nesische standpunt ten aanzien van de be trekkingen met Nederland. Hierin wordt onder meer gezegd dat het volkomen on juist is te denken, dat de huidige wijziging van de economische verhouding van Indo nesië tot Nederland hoofdzakelijk dient te worden toegeschreven aan de onhandel baarheid van Nederland met betrekking tot Westelijk Nieuw-Guinea. Aan Neder land was, aldus deze uiteenzetting van Su bandrio onmiddellijk na de „verlate" er kenning van de Indonesische onafhanke lijkheid een bevoorrechte, positie op eco nomisch gebied in Indonesië verleend. „Men zal kunnen begrijpen, dat een der- (Van onze correspondent in Bonn) Bondskanselier Adenauer die gisteren 82 jaar is geworden, heeft van tien uur 's morgens tot in de late namiddag in het paleis Schaumburg in Bonn, een druk bezochte receptie gehouden, die door een feestmaaltijd werd onderbroken. De op merkelijkste gebeurtenis op de verjaar dagsreceptie was, dat Adenauer onder vier ogen met de Sovjet-ambassadeur Smirnov heeft gesproken. Toen het onderhoud ten einde liep zei Adenauer: „Wij moeten nog eens praten", waarop Smirnov antwoordde: „Dat hoop ik ook „Herr Bundeskanzler". Smirnov verklaarde naderhand, dat de conversatie „zeer interessant en leerzaam" was geweest, en dat over het antwoord van Adenauer op de brief van Boelganin en over de verhouding tussen West-Duits- land en de Sovjet-Unie gesproken was. Smirnov vertelde dat hij zijn vakantiereis naar Rusland opnieuw heeft uitgesteld. „Men moet van iedere minuut gebruik tnaken", aldus Smirnov, „om verbeteringen in de betrekkingen tussen West-Duitsland en mijn vaderland te brengen". (UP) 's Morgens bracht de kapel van de Bundeswehr de kanselier een aubade met Adenauers lievelingsmars: het lijflied van het „Hoch- und Deutschmeisterregi- ment" van het oude keizerlijke Oosten rijks-Hongaarse leger: „Grosser Gott, wil loben dich". gelijke bevoorrechte positie alleen wordt gegeven aan een goede vriend, die op zijn beurt met plezier en uit vrije wil daarvoor iets van waarde in ruil zal geven en die niet op de manier van een winkelier een balans zal opmaken van winst en verlies. Indonesië had verwacht en dat wisten de Nederlanders dat Westelijk Nieuw- Guinea binnen een jaar na de onderteke ning van het Handvest der soevereiniteits overdracht met het moederlnad zou wor den verenigd." „Wij waren bereid vriendschap aan te bieden en verwachten eveneens vriend schap",aldus Subandrio. „Maar wat kregen we? We kregen een bittere en niet af latende anti-Indonesische campagne, die onophoudelijk in de Nederlandse pers en door Nederlandse diplomatieke missies is gevoerd. Wij boden het brood der vriend schap aan, dik belegd met de jam der Ne derlandse economische belangen en we kregen ervoor terug de stenen van een aan houdende en onverzoenlijke vijandigheid. Dit is gedurende de laatste zeven jaren de achtergrond geweest van de betrekkingen tussen Indonesië en Nederland, en daarbij kwam dan nog het kankergezwel van het onopgeloste vraagstuk West-Nieuw-Gui- nea." Met betrekking tot een vraag of Indo nesië zich tot Rusland heeft gewend voor het kopen van wapens zei Subandrio: „Het antwoord hierop luidt categorisch „Neen". Over het voorschrift, dat deskundigen van alle nationaliteiten de verplichting kan worden opgelegd tot het verrichten van be paalde werkzaamheden, zei de Indone sische minister van Buitenlandse Zaken, dat dit voorschrift bijvoorbeeld zou kunnen worden toegepast ten aanzien van artsen, die een overeenkomst met de overheid hebben aangegaan. Hij zei echter nadruk kelijk, dat buitenlandse deskundigen, niet in regeringsdienst, niet aan deze regeling zijn onderworpen. ADVERTENTIE Voortaan nog lekkerder roken van Neérlands fijnste shag: tot het laatste toe blijft de tabak vers - daardoor zachter en geuriger: Door de extra wijde opening bovendien gemakkelijker rollen! De Commissaris der Koningin in de provincie Noordholland en mevrouw Prinsen heben zaterdag ten Provinciehuize te Haarlem een nieuwjaarsreceptie ge houden, waarop velen gelukwensen heb ben aangeboden. Bijne alle burgemeesters uit de provincie, vele wethouders, ge meentesecretarissen, leden van het corps consulaire, leden van Gedeputeerde Sta ten, directeuren van provinciale diensten en bedrijven, leden van de rechterlijke macht, politie-autoriteiten, vertegenwoor digers uit handel en industrie en afgevaar digden van verenigingen en instellingen uit Noordholland waren aanwezig. Op de foto twee vertegenwoordigsters van de Amsterdamse Vrouwelijke Studen tenvereniging bieden gelukwensen aan. Op mijn schrijftafel ligt het stenogra fisch verslag van de op 22 en 23 novem ber jl. in de Raadgevende Interparlemen taire Beneluxraad gevoerde gedachtenwis- seling en tenslotte genomen beslissingen met betrekking tot het ontwerp-verdrag tot instelling van de Benelux Economische Unie. Hetgeen op die data is gebeurd als ook wat daaruit straks verder zal voort vloeien, geeft alleszins aanleiding eens wat nader stil te staan bij het verschijn sel van internationale wetgeving, en dit dan tenslotte in het bijzonder in verband met Benelux. De beraadslagingen met een interparle mentair, ik mag meteen wel zeggen, inter nationaal karakter, waarom het hier gaat, vonden plaats in het Paleis der Natie, ge legen op het Plein der Natie aan de Wet straat te Brussel, waar het Belgische par lement zetelt. In het geval in kwestie viel het Plein der Natie als een verlengstuk te beschouwen dit dan in overdrachtelij ke zin van het Haagse Binnenhof en van de Groenmarktstraat te Luxemburg, waar het uit één kamer bestaande Luxeih- burgse parlement gevestigd is. De Inter parlementaire Beneluxraad verricht name lijk een taak als belangrijke „brok" van wat ik bepaald durf noemen de internatio nale wetgever voor Benelux. Wij kennen, zo zij hier thans allereerst opgemerkt, een bijkans onbegrensd aantal schakeringen van internationale wetgevers. Immers, tel kens als de parlementen van landen, die een internationale overeenkomst aangaan, zich geroepen zien hun goedkeuring aan de bekrachtiging van zulk een overeen komst te hechten, treden zij elk voor zich zelf doch tenslotte te samen als organen op, die zich met internationale wetgeving bezig houden. Een internationale overeen komst toch houdt bepalingen in, welke op een i-uimer gebied dan het nationale van kracht zullen zijn, te weten op het gebied van de bij de overeenkomst betrokken sta ten. Bijkans zes jaar geleden is op ons Bin nenhof bijzondere aandacht besteed aan de speciale taak van het nationale parle ment als onderdeel van wat ik nu maar eenvoudigheidshalve de internationale wetgever noem. Ik heb hier het oog op de op 14, 18 en 19 maart 1952 in de Twee de Kamer gehouden debatten ter gelegen heid van het regerings-ontwerp tot grónd- wetsherziening op het stuk van de buiten landse betrekkingen. Er vond toen een gro te strijd plaats over de vraag of de grond wet een bepaling moest gaan bevatten, waardoor de rechter wetten zou kunnen toetsen aan internationale overeenkomsten en dus een nationale wet wegens strijd met een internationale overeenkomstig on geldig zou kunnen verklaren. Tegenstan ders van zulk een (tenslotte aanvaarde) bepaling beriepen zich op het grondwet telijk voorschrift omtrent de onschendbaar heid van de wet, d.w.z. het voorschrift, dat de rechter niet toestaat na te gaan of te beoordelen, of een wet strijd met de Grondwet vertoont. Terecht is, o.m. ook door niemand minder dan prof. Romme, aangevoerd, dat men aldus bezig was twee ongelijke grootheden gelijk te schakelen. Zulks, aangezien de Grondwet een louter nationale regeling is, terwijl een overeenkomst (verdrag) een produkt is van internationale wetgeving. Dat inzicht heeft in het debat in kwestie getriomfeerd. Terecht. Het staat toch onomstotelijk vast, dat in wezen de verrichtingen van het na tionale parlement, als het een internationale overeenkomst heeft goed te keuren, niet dezelfde zijn, als wanneer het gaat om een nationale wet. In eerstgenoemd geval die nen de parlementsleden immers anders dan in het tweede geval niet uitsluitend aandacht aan nationale belangen en over wegingen te wijden, doch ook oog te heb ben voor de internationale kant van de zaak. Intussen is de organisatie van de inter nationale wetgever in het algemeen nog steeds in hoge mate onvolmaakt doordat een-en-hetzelfde orgaan zich zowel met. nationale als met internationale wetgeving heeft bezig te houden. In het algemeen. Want terugkerende tot de Raadgevende Interparlementaire Beneluxraad en tot het onlangs door dat college verrichte werk, wil ik er de aandacht op vestigen, dat men daarmee op weg is naar verbetering van de werking van internationale wetge ving voor Benelux. Trouwens, juist ook met het oog daarop is destijds dit. Bene- luxorgaan in het leven geroepen. Meer en meer toch was in de parlementen van de Beneluxlanden een gevoel van ontevreden heid gaan ontstaan over de wijze, waarop Beneluxovereenkomsten tot stand kwa men en, nadat de drie regeringen een overeenkomst gesloten hadden, de leden van elk der drie parlementen zich eigen lijk voor voldongen feiten geplaatst zagen. Op de inhoud van de over eenkomsten konden zij dan geen enkele invloed meer uitoefenen: zij hadden die óf wel goed te keuren, óf te verwerpen. Welnu, tot de bevoegdheden van de In terparlementaire Beneluxraad, zelf be staande uit een behoorlijk aantal afgevaar digden van de drie parlementen, behoort onder meer het uitbrengen van advies om- trent mettertijd dooi de volksvertegen woordigingen in de Beneluxlanden goed te keuren overeenkomsten. Wil dat advies iets om het lijf hebben, dan dient natuur lijk alleen een ontwerp-overeenkomst in de Raad ter tafel te komen en niet een reeds door de regeringen ondertekend ver drag. Dat hebben de regeringen getoond in te zien. Vandaar, dat zij de tekst van wat straks de overeenkomst inzake de Economische Unie zal gaan behelzen al leen maar geparafeerd en niaj. onderte kend hadden, zodat er, vóór het tot onder tekening komt, nog wijzigingen kunnen worden aangebracht. Ter Brusselse bij eenkomst hebben de leden van de Inter parlementaire Raad over eventueel ge wenst te achten veranderingen van ge dachten gewisseld en tenslotte besloten zij op een viertal punten wijzigingen aan te PARIJS (UP) Frankrijk heeft troepen versterkingen naar Kameroen in Afrika gezonden om een opstand onder commu nistische leiding neer te slaan. De Franse minister van Defensie, Jacques Chaban- Delmas, heeft twee compagnieën infante risten naar dit gebied gezonden, op ver zoek van de premier van Kameroen André- Marie M'Bida. voor bestrijding van een soort Mau-Mau in Kenya, waardoor al 1500 man Franse troepen gebonden worden. Naar schatting 800 volgelingen van deze extremistische beweging hebben, ge wapend met bijlen, geweren en sabels, de wijk genomen naar de gebieden langs de zee van Pamileke en Sanaga en terrori seert daar de bevolking van meer dan drie miljoen zielen, die in een uitgestrekt ge bied woont. De rebellen hebben tientallen dorpelingen vermoord en meer dan zestig dorpen in de as gelegd. Zij eisen onafhan kelijkheid voor het Afrikaanse gebied, dat onder gemengde voogdij staat van de Ver enigde Naties en Frankrijk. De beweging wordt geleid door de veer tigjarige Roebcn Oem Nycbe. een oud employé van het gerechtshof, die zijn op voeding genoten heeft in scholen van Franse missionarissen en die later een vurig communist werd. De meesten van zijn volgelingen geven niets om de politiek. Zij beschouwen hem als een profeet met magische krachten. Zij zweren boven een schildpad, dat zij iedereen zullen doden, die hem zou verraden. Zij beweren zelfs, dat hij de zoon is van een van de ge vreesde luipaard-mensen. Oem Nyobe zelf zegt, dat hij een chris ten is, al brengen zijn volgelingen hem dan ook gedurende nachtfeesten in de wildernis offeranden. In het oerwoud waar de Fran sen niet binnendringen, waait ook de vlag van de U.P.C. (Union des Populations du Cameroun) een zwarte krab tegen een rode achtergrond. Oem Nyobe stichtte zijn revolutionaire beweging in 1948. Zij werd in 1955, na de eerste wanordelijkheden, waarbij gevochten werd. ontbonden, maar werd later opnieuw gevormd. bevelen. Thans zullen de drie regeringen te rade gaan, in hoeverre zij aan de wen sen van de Interparlementaire Benelux raad gevolg zullen geven. Uit wat ik in dit opzicht te horen kreeg, valt op te ma ken, dat er zeker wel tot inwilliging van enige der geuite wensen zal worden over gegaan. Met name schijnt er een goede kans te bestaan, dat de preambule dusda nig zal worden aangevuld, dat mede op de voorgrond zal komen te staan een dui delijk tot uitdrukking brengen van de wil der verdragsluitende partijen om de soci ale banden in hun Gemeenschap nauwer aan te halen. En voorts ziet het er naar uit, dat zowel artikel 14 als artikel 66 van het. ontwerp-verdrag een aanvulling zul len ondergaan. Art. 14 bevat een zogenaam- i de „algemene ontsnappingsclausule." Zij j komt hierop neer, dat het Comité van I Ministers, ingeval de levensbelangen van een der verdragsluitende partijen in ge vaar zijn, bepalen kan, welke maatrege len in afwijking van de verdragsbepalin gen gedurende een tegelijkertijd vast te stellen tijd zullen kunnen worden genomen. De beoogde aanvulling nu heeft ten doel dan voorafgaande inwinning van het ad vies van de Economische en Sociale Raad alsmede van de Raadgevende Interparle mentaire Beneluxraad verplichtend voor te schrijven. Op soortgelijke wijze zal vrij wel zeker, ook in overeenstemming met het te dien aanzien te Brussel beslotene, eveneens de ontsnappingsbepaling van art. 66. dat op de landbouw betrekking heeft, worden aangevuld. Op die manier zal dan een niet te onderschatten verbe tering met betrekking tot de werking van het apparaat, dat -als internationale wet gever voor Benelux optreedt, bereikt wor den. Een verbetering, waaraan ongetwij feld in Beneluxverband behoefte bestaat en die juist daar het best tot stand te bren gen is. Dr. E. van Raalte Met een charter vliegtuig van de B.E.A. arriveerden zaterdag honderi en katten van Nederlanders uit Indonesië op Schiphol. De tekkel „Jasper" begroette zijn vrouwtje heel onstuimig. Een drie tal weken had de scheiding dan ook geduurd. Alarm Het jonge blonde, blijde meisje trippelde kwiek het enorme warenhuis binnen; als een muisje flipperde zij in boogjes om de toonbanken heen, dwars door de drukte, elektrische blikken werpend naar de ver kopers en hooghartig naar de verkoopsters. Een golf van aanbidding en jaloezie wolkte achter haar aan, toen zij de brede deur met „Dienst" erop binnenging en over de fluwelen loper naar het koperen plaatje „Directie" beende. Zij wierp de deur open, kirde: „Dag, paps!" en viel om de nek van een ernstig man achter een enorm schrijfbureau. Ver volgens zette zij zich in critisch postuur, trok zijn das recht en trok onfeilbaar een grijze haar uit zijn schedel. „Leuk dat je er bent", zei de man pijn lijk. Hij zuchtte en trok het gezicht van iemand, die een pasgebouwd kaartenhuis ineen ziet vallen. „Druk?", vroeg zij. De man knikte hoop vol, doch zij wierp haar bontjas uit en ging met een hups sprongetje op zijn bureau, zitten. Hij wilde wat zeggen, doch op dat mo ment gilde een duizendvoudige sirene in het warenhuis jankende waarschuwingen uit. „Wat is dat?", vroeg zij jolig. „Brandalarm", zei de man mismoedig. „Op alle afdelingen staat een sirene. Nu stromen alle verdiepingen leeg, alle klan ten worden naar buiten geloodst en het personeel gaat de straat op. Behalve de aangewezen brandwachten". „Er is dus brand?", vroeg zij vol ver wachting. „Neen". „O". Een diepe rimpel plooide het scho ne, blanke gezichtje Dus proef alarm". De sirene bleef zonder ophouden gillen. „Wat leuk. Dat ik zoiets nu net kan meemaken". „Ja", zei hij zuchtend. „Erg leuk. Maar „Er is één ding wat ik niet begrijp", zei ze zorgelijk. „Waarom laat u proefalarm houden op een koopdag, net tijdens de op ruiming, en juist op het drukste uur?" De man stond op en trok haar in zijn armen, zodat haar aanvallige benen in de lucht bengelden. „Dat doe ik ook niet, lieveling. Maar jij zat op de knop, zie je". De sirene zweeg. Het meisje ookEn de man nog erger. R. Agteran ADVERTENTIE DETROIT (Reuter) De Amerikaanse „Vereniging van automobielfabrikanten" (de „Automobile Manufacturers Associa tion") heeft medegedeeld dat drie van elke vier Amerikaanse gezinnen een auto be zit. Er zijn thans 56.101.000 personenauto's in de Verenigde Staten. Het aantal vrachtauto's bedraagt 10.875.000 en dat der autobussen 255.000, zodat er in totaal 67.231.000 motorvoer tuigen in Amerika zijn, tegen tien jaar ge leden 37.841.498. Naar schatting tachtig miljoen Ameri kanen bezitten thans een rijbewijs, het geen een record is. In 1957 werden in de Verenigde Staten motorvoertuigen ter ge zamenlijke waarde van ongeveer 55 mil jard dollar verkocht, welk cijfer tien pet. hoger ligt dan dat der verkopen in 1956. HAARLEM ELECTRISCHB INSTALLATIES LUIDSPREKENDE TELEFOON-INSTALLATIES In de gezellige intimiteit van het Mi- nerva-theater te Heemstede hebben direc tie en personeel van de n.v. Grafische Bedrijven Damiate, uitgeefster van ons blad, zaterdagavond afscheid genomen van de heer W. van Ommen, procuratiehouder, die per 1 januari j.l. ons bedrijf met pen sioen heeft verlaten. Ook vele gepensio neerden waren naar het Minerva-theater gekomen om de scheidende procuratie houder hun goede wensen voor zijn ver dere leven aan te bieden. Aan goede wensen ontbrak het deze avond uiteraard niet, en zij vertolkten de achting en erkentelijkheid, die de heer Van Ommen zich bij zijn jarenlange werk- zaamheid voor Haarlems Dagblad/Oprech te Haarlemsche Courant en IJmuider Cou rant heeft verworven. De afscheidsceremonie werd omlijst door een onderhoudend cabaretprogramma, in de pauze waarvan de heer Van Ommen, die met zijn echtgenote op het podium had plaatsgenomen temidden van een schat van bloemen, werd toegesproken. Een der directeuren van ons bedrijf, de heer P. W. Peereboom, roemde het zake lijke en organisatorische inzicht van de heer Van Ommen, waarvan de bedrijfs leiding zo vaak profijt heeft getrokken en onderstreepte nog eens de grote waar dering voor de scheidende functionaris, die door de directie reeds eerder in on dubbelzinnige vorm was kenbaar gemaakt. De heer H. van Looij, medewerker van de heer Van Ommen, sprak namens het per soneel een uitvoerig afscheidswoord, waar in eveneens diepe waardering en erkente lijkheid tot uiting kwamen. Hij bood een telelens aan, vergezeld van een oorkonde. De heer Van Ommen vertolkte in zijn dankwoord zijn blijvend gevoel van ver bondenheid met het bedrijf en zijn grote erkentelijkheid voor de steun, die directie en medewerkers in het bedrijf hem bij de vervulling van zijn taak hebben verleend. Zijn bijzondere dankbaarheid wijdde hij aan zijn echtgenote, die hem al de jaren van zijn arbeid een onwankelbare toe verlaat is geweest en hem de kracht heeft gegeven zijn taak te vervullen. Alle per soneelsleden beklommen hierna het po dium om de heer en mevrouw Van Ommen de hand te drukken. Het meer luchtig getinte gedeelte van de avond was in handen gelegd van niet de geringsten uit de wereld van de klein kunst. Cor Lemaire ontlokte aan de vleu gel de fijnzinnige melodietjes, die men wel kent uit zijn Doorsnee-repertoire. Jules de Corte leverde zijn genuanceerd geestig aandeel met een serie liedjes, waardoor men zich altijd weer laat verrassen: zo contrasterend met wat men verwacht en toch zo de realiteit bespelend op de ge voeligste aanrakingspunten. Voor enige kwartieren verbazing zorgden de Niber- co's, handig manoeuvrerend met de attri buten hunner goochelaarskunst, een ont goocheling voor wie meende hun manipu laties wel door te hebben. En dan was Hetty Blok er nog om de fraaiste speci mina van haar expressieve voordracht te leveren, al dadelijk een sfeer, van de beste verstandhouding met de zaal bewerkstel ligend. Haar persiflage van de Leidsche- plein-jeugd verbleekte nog bij de voor dracht van een meesterlijk verhaal van O'Henry, dat een grandioos slot betekende van dit programma, dat door David Koning nu eens zelf óp en niet vóór de plan ken met veel bon mots en anekdotes listig en onderhoudend aan elkaar werd gepraat.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1958 | | pagina 5