PAMIRSHAG
Internationale wetgevingen Benelux
^Praatótoel
Terwijl Nederlanders wachten
gaan onze maatregelen voort"
Nieuwjaarsreceptie dr. M. J. Prinsen
Spel met muizen
Subandrio tot buitenlandse pers:
NU In handige plastic tabakszak!
Op en om het
Binnenhof
Afscheid van
W. van Ommen
3
Hongaarse ballingen doen
beroep op Hammarskjoeld
Nieuwe order voor marine
werf op het eiland Malta
„Economische voorrechten
geef je alleen aan
je beste vrienden"
Verrassing op verjaardags
receptie in Bonn
DOUWE EGBERTS
de goudgele VIRGINIA!
Franse versterkingen naar
Kameroen in Afrika
Een soort Man Man
oefent felle terreur
Op de
Bumper aan bumper
Heringa Wuthrich
MAANDAG 6 JANUARI 1958
cc<xxx>^oocco^cooc<xx>c>coscoccoocoococoocoocooocooocoocoa
AUSTIN (UP). - De jeugdige raket
vereniging van Austin in Minnesota
heeft zondag onder leiding van zuster
Duns Scotus opnieuw geprobeerd een
kleine raket te lanceren, zonder muis 8
erin of journalisten erbij. De proef mis-
lukte. Na aanvankelijk commentaar ge- 8
weigerd. te hebben gaf de zuster nader- 8
hand toch uitleg van de proef. Het was 8
een tweetrapsraket. De eerste trap ging
ongeveer vijftig meter de lucht in, de g
tweede trap is volkomen verdwenen. De g
jongens denken, dat hij in een dicht bos
is neergekomen.
Zuster Duns Scotus vond dat jammer, 9
dat haar jongens zich niet kunnen wij- f
den aan hun hobby, zonder dat heel het 8
land, erop let. En ook betreurt zij de 8
publiciteit over het gebruik van levende g
muizen. „Deze jongens zijn geen sadis- g
ten. Zij nemen de uiterste zorg in acht 8
met de muizen en dienen de dieren eerst g
chloroform toe", zei zij. „Het gebruik g
van de muizen heeft een wetenschappe- 8
lijke basis. De jongens proberen te ont- 9
dekken, welke de gevolgen zijn van acce- f
leratie. Vorige week dinsdag hebben we p
ook een proef genomen, maar geen muis R
gebruikt, omdat de muis toen gestorven i
zou zijn door het koude weer".
Inmiddels zijn bij het gerecht klach- 9
ten ingediend om een verbod te bewerk- 8
stelligen van het gebruik van levende c
muizen bij de proeven door de jeugdige 8
raketbouwers. In Austin is een krant g
de jongens te hulp gekomen en tijdens p
een radio-uitzending werd een uurlang P,
gediscussieerd over moraal bij proeven i
met raketten.
o
yyyyyx^yxoowyyxcococcoyxcc<yyyyyyxyyyocooovx/yyyyy^o
BERN (Reuter) Hongaren, die ver
klaringen hebben afgelegd ten overstaan
van de UNO-commissie voor Hongarije en
wier namen niet bekend zijn, hebben een
beroep gedaan op de secretaris-generaal
van de Verenigde Naties, Dag Hammar
skjoeld, om de lijst waarop hun namen
staan te vernietigen. In een brief aan Ham
marskjoeld waarschuwen zij dat publika-
tie van de lijst, zelfs in kringen die in
nauw contact staan met Hammarskjoeld,
levensgevaar kan betekenen voor een aan
tal schuldeloze mensen in Hongarije. De
Hongaren nemen het in de brief op voor
de Deense UNO-functionaris Bang-Jensen,
die geweigerd heeft Hammarskjoeld ge
heime documenten te overhandigen over
het onderzoek van de UNO-commissie naar
de Hongaarse opstand. Bang-Jensen is de
vorige maand ontslagen.
De Hongaren doen Hammarskjoeld, in
geval deze van mening is dat hij de lijst
moet hebben, het voorstel een overeen
komst te sluiten met de Sovjet-Unie, waar
door betrokenen Hongarije kunnen ver
laten onder toezicht van de UNO en het
Internationale Rode Kruis. „Als de Russen
twee tot driehonderd mannen, vrouwen
en kinderen uit Hongarije laten vertrek
ken, zou de hele kwestie onmiddellijk ge
regeld zijn". Sommigen van ons waren
slechts bereid met de UNO-commissie voor
Hongarije samen te werken op voorwaarde
dat onze namen niet gepubliceerd zouden
worden, zelfs niet in kringen die in nauw
contact staan met de secretaris-generaal,
omdat de Russen overal agenten hebben,
aldus de brief.
De Hongaren zeggen dat Bang-Jensen
huns inziens juist heeft gehandeld omdat
hij hun beloofd heeft niemand de lijst met
namen te laten zien. Zij dringen er bij
Hammarskjoeld op aan Bang-Jensen de
lijst te laten vernietigen en geen stappen
tegen hem te ondernemen. Zij verzoeken
Hammarskjoeld hun via de Deense rege
ring te antwoorden.
In een afzonderlijke brief zeggen de Hon
garen Bang-Jensen dank voor zijn optre
den.
LA VALETTA (Reuter) De marine
werf op Malta, waarover een geschil is
uitgebroken tussen de regering van Malta
en de Britse regering omdat een aantal
havenwerkers op Malta zonder werk is
gekomen tengevolge van de Britse defen
siebesnoeiing, heeft een contract gekregen
om de Liberiaanse tankboot Sirius (16.000
ton) te herstellen. Hierdoor kunnen de ar
beiders weer drie maanden werken.
(UP) Bereden politie heeft zaterdag
in Valetta een charge uitgevoerd tegen een
protestbetoging van volgelingen van pre
mier Dom Mintoff voor het gebouw van
de grondwetspartij, waar een demonstra
tie tegen Mintoff werd gehouden. Drie
honderd agenten van wie een groot aantal
te paard maakten een eind aan de poli
tieke veldslag.
DJAKARTA, (ANP) De Indonesische
minister van Buitenlandse Zaken, dr. Su-
brandio, heeft het Westen gewaarschuwd,
dat als de Westerse wereld, ten onrechte
bezield door gevoelens van solidariteit met
Nederland, bepalingen op ons zou. toepas
seri, die niet bevorderlijk zijn voor normale
economische handelsbetrekkingen, nie
mand het Indonesië kwaljjk kan nemen, als
het genoodzaakt is over te gaan tot on
conventionele of tegengestelde handels
methoden, om de periode van blokkade te
overleven". Hij zei dit op een lunch met
buitenlandse correspondenten, waarbij hij
duidelijk maakte, dat de Indonesische hou
ding tegenover Nederland niet moet wor
den uitgelegd als te gelden tegenover het
Westen.
„Er zijn zelfs dikdoenerige aanwijzingen
van militaire druk geweest", aldus de mi
nister. Op de vraag wat hij daarmee be
doelde, verwees Subandrio naar het zenden
van enige Nederlandse oorlogsbodems naar
Singapore, die, met Singapore als basis,
bewegingen hebben uitgevoerd in de rich
ting van Medan. Verder wees hij op de
tekenen, welke erop duiden, dat de NAVO
in deze zaak de zijde van Nederland zou
hebben gekozen.
Met het oog op wat hij noemde „de ge
weldige revolutie die in wording is in de
wereld-ideologie" vroeg Subandrio, waar
om de Westelijke landen aan de onderont
wikkelde democratische landen steeds de
eis stellen, dat die landen in hun voetspoor
zullen treden. „Wij moeten samenleven.
Dat is ook mijn boodschap aan Nederland.
Wij willen met Nederland zo vriendschap
pelijke betrekkingen onderhouden als mo
gelijk is."
Op de vraag of naar zyn mening de In
donesische maatregelen op de een of an
dere manier de weg zouden kunnen openen
naar vriendschappelijke betrekkingen met
Nederland, zei hjj: „Hoe langer de Neder
landers wachten, hoe meer maatregelen
wij zullen moeten nemen. Wjj moeten den
ken aan ons economisch bestaan".
Minister Subandrio verwees naar een op
schrift gestelde verklaring over het Indo
nesische standpunt ten aanzien van de be
trekkingen met Nederland. Hierin wordt
onder meer gezegd dat het volkomen on
juist is te denken, dat de huidige wijziging
van de economische verhouding van Indo
nesië tot Nederland hoofdzakelijk dient te
worden toegeschreven aan de onhandel
baarheid van Nederland met betrekking
tot Westelijk Nieuw-Guinea. Aan Neder
land was, aldus deze uiteenzetting van Su
bandrio onmiddellijk na de „verlate" er
kenning van de Indonesische onafhanke
lijkheid een bevoorrechte, positie op eco
nomisch gebied in Indonesië verleend.
„Men zal kunnen begrijpen, dat een der-
(Van onze correspondent in Bonn)
Bondskanselier Adenauer die gisteren
82 jaar is geworden, heeft van tien uur
's morgens tot in de late namiddag in het
paleis Schaumburg in Bonn, een druk
bezochte receptie gehouden, die door een
feestmaaltijd werd onderbroken. De op
merkelijkste gebeurtenis op de verjaar
dagsreceptie was, dat Adenauer onder vier
ogen met de Sovjet-ambassadeur Smirnov
heeft gesproken. Toen het onderhoud ten
einde liep zei Adenauer: „Wij moeten nog
eens praten", waarop Smirnov antwoordde:
„Dat hoop ik ook „Herr Bundeskanzler".
Smirnov verklaarde naderhand, dat de
conversatie „zeer interessant en leerzaam"
was geweest, en dat over het antwoord
van Adenauer op de brief van Boelganin
en over de verhouding tussen West-Duits-
land en de Sovjet-Unie gesproken was.
Smirnov vertelde dat hij zijn vakantiereis
naar Rusland opnieuw heeft uitgesteld.
„Men moet van iedere minuut gebruik
tnaken", aldus Smirnov, „om verbeteringen
in de betrekkingen tussen West-Duitsland
en mijn vaderland te brengen".
(UP) 's Morgens bracht de kapel van
de Bundeswehr de kanselier een aubade
met Adenauers lievelingsmars: het lijflied
van het „Hoch- und Deutschmeisterregi-
ment" van het oude keizerlijke Oosten
rijks-Hongaarse leger: „Grosser Gott, wil
loben dich".
gelijke bevoorrechte positie alleen wordt
gegeven aan een goede vriend, die op zijn
beurt met plezier en uit vrije wil daarvoor
iets van waarde in ruil zal geven en die
niet op de manier van een winkelier een
balans zal opmaken van winst en verlies.
Indonesië had verwacht en dat wisten
de Nederlanders dat Westelijk Nieuw-
Guinea binnen een jaar na de onderteke
ning van het Handvest der soevereiniteits
overdracht met het moederlnad zou wor
den verenigd."
„Wij waren bereid vriendschap aan te
bieden en verwachten eveneens vriend
schap",aldus Subandrio. „Maar wat kregen
we? We kregen een bittere en niet af
latende anti-Indonesische campagne, die
onophoudelijk in de Nederlandse pers en
door Nederlandse diplomatieke missies is
gevoerd. Wij boden het brood der vriend
schap aan, dik belegd met de jam der Ne
derlandse economische belangen en we
kregen ervoor terug de stenen van een aan
houdende en onverzoenlijke vijandigheid.
Dit is gedurende de laatste zeven jaren de
achtergrond geweest van de betrekkingen
tussen Indonesië en Nederland, en daarbij
kwam dan nog het kankergezwel van het
onopgeloste vraagstuk West-Nieuw-Gui-
nea."
Met betrekking tot een vraag of Indo
nesië zich tot Rusland heeft gewend voor
het kopen van wapens zei Subandrio: „Het
antwoord hierop luidt categorisch „Neen".
Over het voorschrift, dat deskundigen van
alle nationaliteiten de verplichting kan
worden opgelegd tot het verrichten van be
paalde werkzaamheden, zei de Indone
sische minister van Buitenlandse Zaken,
dat dit voorschrift bijvoorbeeld zou kunnen
worden toegepast ten aanzien van artsen,
die een overeenkomst met de overheid
hebben aangegaan. Hij zei echter nadruk
kelijk, dat buitenlandse deskundigen, niet
in regeringsdienst, niet aan deze regeling
zijn onderworpen.
ADVERTENTIE
Voortaan nog lekkerder roken van
Neérlands fijnste shag: tot het laatste
toe blijft de tabak vers - daardoor
zachter en geuriger:
Door de extra wijde opening
bovendien gemakkelijker rollen!
De Commissaris der Koningin in de
provincie Noordholland en mevrouw
Prinsen heben zaterdag ten Provinciehuize
te Haarlem een nieuwjaarsreceptie ge
houden, waarop velen gelukwensen heb
ben aangeboden. Bijne alle burgemeesters
uit de provincie, vele wethouders, ge
meentesecretarissen, leden van het corps
consulaire, leden van Gedeputeerde Sta
ten, directeuren van provinciale diensten
en bedrijven, leden van de rechterlijke
macht, politie-autoriteiten, vertegenwoor
digers uit handel en industrie en afgevaar
digden van verenigingen en instellingen uit
Noordholland waren aanwezig.
Op de foto twee vertegenwoordigsters
van de Amsterdamse Vrouwelijke Studen
tenvereniging bieden gelukwensen aan.
Op mijn schrijftafel ligt het stenogra
fisch verslag van de op 22 en 23 novem
ber jl. in de Raadgevende Interparlemen
taire Beneluxraad gevoerde gedachtenwis-
seling en tenslotte genomen beslissingen
met betrekking tot het ontwerp-verdrag
tot instelling van de Benelux Economische
Unie. Hetgeen op die data is gebeurd als
ook wat daaruit straks verder zal voort
vloeien, geeft alleszins aanleiding eens
wat nader stil te staan bij het verschijn
sel van internationale wetgeving, en dit
dan tenslotte in het bijzonder in verband
met Benelux.
De beraadslagingen met een interparle
mentair, ik mag meteen wel zeggen, inter
nationaal karakter, waarom het hier gaat,
vonden plaats in het Paleis der Natie, ge
legen op het Plein der Natie aan de Wet
straat te Brussel, waar het Belgische par
lement zetelt. In het geval in kwestie viel
het Plein der Natie als een verlengstuk te
beschouwen dit dan in overdrachtelij
ke zin van het Haagse Binnenhof en
van de Groenmarktstraat te Luxemburg,
waar het uit één kamer bestaande Luxeih-
burgse parlement gevestigd is. De Inter
parlementaire Beneluxraad verricht name
lijk een taak als belangrijke „brok" van
wat ik bepaald durf noemen de internatio
nale wetgever voor Benelux. Wij kennen,
zo zij hier thans allereerst opgemerkt, een
bijkans onbegrensd aantal schakeringen
van internationale wetgevers. Immers, tel
kens als de parlementen van landen, die
een internationale overeenkomst aangaan,
zich geroepen zien hun goedkeuring aan
de bekrachtiging van zulk een overeen
komst te hechten, treden zij elk voor zich
zelf doch tenslotte te samen als organen
op, die zich met internationale wetgeving
bezig houden. Een internationale overeen
komst toch houdt bepalingen in, welke op
een i-uimer gebied dan het nationale van
kracht zullen zijn, te weten op het gebied
van de bij de overeenkomst betrokken sta
ten.
Bijkans zes jaar geleden is op ons Bin
nenhof bijzondere aandacht besteed aan
de speciale taak van het nationale parle
ment als onderdeel van wat ik nu maar
eenvoudigheidshalve de internationale
wetgever noem. Ik heb hier het oog op
de op 14, 18 en 19 maart 1952 in de Twee
de Kamer gehouden debatten ter gelegen
heid van het regerings-ontwerp tot grónd-
wetsherziening op het stuk van de buiten
landse betrekkingen. Er vond toen een gro
te strijd plaats over de vraag of de grond
wet een bepaling moest gaan bevatten,
waardoor de rechter wetten zou kunnen
toetsen aan internationale overeenkomsten
en dus een nationale wet wegens strijd
met een internationale overeenkomstig on
geldig zou kunnen verklaren. Tegenstan
ders van zulk een (tenslotte aanvaarde)
bepaling beriepen zich op het grondwet
telijk voorschrift omtrent de onschendbaar
heid van de wet, d.w.z. het voorschrift,
dat de rechter niet toestaat na te gaan of
te beoordelen, of een wet strijd met de
Grondwet vertoont. Terecht is, o.m. ook
door niemand minder dan prof. Romme,
aangevoerd, dat men aldus bezig was twee
ongelijke grootheden gelijk te schakelen.
Zulks, aangezien de Grondwet een
louter nationale regeling is, terwijl een
overeenkomst (verdrag) een produkt is
van internationale wetgeving. Dat inzicht
heeft in het debat in kwestie getriomfeerd.
Terecht. Het staat toch onomstotelijk vast,
dat in wezen de verrichtingen van het na
tionale parlement, als het een internationale
overeenkomst heeft goed te keuren, niet
dezelfde zijn, als wanneer het gaat om een
nationale wet. In eerstgenoemd geval die
nen de parlementsleden immers anders
dan in het tweede geval niet uitsluitend
aandacht aan nationale belangen en over
wegingen te wijden, doch ook oog te heb
ben voor de internationale kant van de
zaak.
Intussen is de organisatie van de inter
nationale wetgever in het algemeen nog
steeds in hoge mate onvolmaakt doordat
een-en-hetzelfde orgaan zich zowel met.
nationale als met internationale wetgeving
heeft bezig te houden. In het algemeen.
Want terugkerende tot de Raadgevende
Interparlementaire Beneluxraad en tot het
onlangs door dat college verrichte werk,
wil ik er de aandacht op vestigen, dat
men daarmee op weg is naar verbetering
van de werking van internationale wetge
ving voor Benelux. Trouwens, juist ook
met het oog daarop is destijds dit. Bene-
luxorgaan in het leven geroepen. Meer en
meer toch was in de parlementen van de
Beneluxlanden een gevoel van ontevreden
heid gaan ontstaan over de wijze, waarop
Beneluxovereenkomsten tot stand kwa
men en, nadat de drie regeringen een
overeenkomst gesloten hadden, de leden
van elk der drie parlementen zich eigen
lijk voor voldongen feiten geplaatst
zagen. Op de inhoud van de over
eenkomsten konden zij dan geen enkele
invloed meer uitoefenen: zij hadden die
óf wel goed te keuren, óf te verwerpen.
Welnu, tot de bevoegdheden van de In
terparlementaire Beneluxraad, zelf be
staande uit een behoorlijk aantal afgevaar
digden van de drie parlementen, behoort
onder meer het uitbrengen van advies om-
trent mettertijd dooi de volksvertegen
woordigingen in de Beneluxlanden goed te
keuren overeenkomsten. Wil dat advies
iets om het lijf hebben, dan dient natuur
lijk alleen een ontwerp-overeenkomst in
de Raad ter tafel te komen en niet een
reeds door de regeringen ondertekend ver
drag. Dat hebben de regeringen getoond
in te zien. Vandaar, dat zij de tekst van
wat straks de overeenkomst inzake de
Economische Unie zal gaan behelzen al
leen maar geparafeerd en niaj. onderte
kend hadden, zodat er, vóór het tot onder
tekening komt, nog wijzigingen kunnen
worden aangebracht. Ter Brusselse bij
eenkomst hebben de leden van de Inter
parlementaire Raad over eventueel ge
wenst te achten veranderingen van ge
dachten gewisseld en tenslotte besloten zij
op een viertal punten wijzigingen aan te
PARIJS (UP) Frankrijk heeft troepen
versterkingen naar Kameroen in Afrika
gezonden om een opstand onder commu
nistische leiding neer te slaan. De Franse
minister van Defensie, Jacques Chaban-
Delmas, heeft twee compagnieën infante
risten naar dit gebied gezonden, op ver
zoek van de premier van Kameroen André-
Marie M'Bida. voor bestrijding van een
soort Mau-Mau in Kenya, waardoor
al 1500 man Franse troepen gebonden
worden. Naar schatting 800 volgelingen van
deze extremistische beweging hebben, ge
wapend met bijlen, geweren en sabels, de
wijk genomen naar de gebieden langs de
zee van Pamileke en Sanaga en terrori
seert daar de bevolking van meer dan drie
miljoen zielen, die in een uitgestrekt ge
bied woont. De rebellen hebben tientallen
dorpelingen vermoord en meer dan zestig
dorpen in de as gelegd. Zij eisen onafhan
kelijkheid voor het Afrikaanse gebied, dat
onder gemengde voogdij staat van de Ver
enigde Naties en Frankrijk.
De beweging wordt geleid door de veer
tigjarige Roebcn Oem Nycbe. een oud
employé van het gerechtshof, die zijn op
voeding genoten heeft in scholen van
Franse missionarissen en die later een
vurig communist werd. De meesten van
zijn volgelingen geven niets om de politiek.
Zij beschouwen hem als een profeet met
magische krachten. Zij zweren boven een
schildpad, dat zij iedereen zullen doden,
die hem zou verraden. Zij beweren zelfs,
dat hij de zoon is van een van de ge
vreesde luipaard-mensen.
Oem Nyobe zelf zegt, dat hij een chris
ten is, al brengen zijn volgelingen hem dan
ook gedurende nachtfeesten in de wildernis
offeranden. In het oerwoud waar de Fran
sen niet binnendringen, waait ook de vlag
van de U.P.C. (Union des Populations du
Cameroun) een zwarte krab tegen een
rode achtergrond. Oem Nyobe stichtte zijn
revolutionaire beweging in 1948. Zij werd
in 1955, na de eerste wanordelijkheden,
waarbij gevochten werd. ontbonden, maar
werd later opnieuw gevormd.
bevelen. Thans zullen de drie regeringen
te rade gaan, in hoeverre zij aan de wen
sen van de Interparlementaire Benelux
raad gevolg zullen geven. Uit wat ik in
dit opzicht te horen kreeg, valt op te ma
ken, dat er zeker wel tot inwilliging van
enige der geuite wensen zal worden over
gegaan. Met name schijnt er een goede
kans te bestaan, dat de preambule dusda
nig zal worden aangevuld, dat mede op
de voorgrond zal komen te staan een dui
delijk tot uitdrukking brengen van de wil
der verdragsluitende partijen om de soci
ale banden in hun Gemeenschap nauwer
aan te halen. En voorts ziet het er naar
uit, dat zowel artikel 14 als artikel 66 van
het. ontwerp-verdrag een aanvulling zul
len ondergaan. Art. 14 bevat een zogenaam-
i de „algemene ontsnappingsclausule." Zij
j komt hierop neer, dat het Comité van
I Ministers, ingeval de levensbelangen van
een der verdragsluitende partijen in ge
vaar zijn, bepalen kan, welke maatrege
len in afwijking van de verdragsbepalin
gen gedurende een tegelijkertijd vast te
stellen tijd zullen kunnen worden genomen.
De beoogde aanvulling nu heeft ten doel
dan voorafgaande inwinning van het ad
vies van de Economische en Sociale Raad
alsmede van de Raadgevende Interparle
mentaire Beneluxraad verplichtend voor
te schrijven. Op soortgelijke wijze zal vrij
wel zeker, ook in overeenstemming met
het te dien aanzien te Brussel beslotene,
eveneens de ontsnappingsbepaling van
art. 66. dat op de landbouw betrekking
heeft, worden aangevuld. Op die manier
zal dan een niet te onderschatten verbe
tering met betrekking tot de werking van
het apparaat, dat -als internationale wet
gever voor Benelux optreedt, bereikt wor
den. Een verbetering, waaraan ongetwij
feld in Beneluxverband behoefte bestaat
en die juist daar het best tot stand te bren
gen is.
Dr. E. van Raalte
Met een charter vliegtuig van de B.E.A.
arriveerden zaterdag honderi en katten
van Nederlanders uit Indonesië op
Schiphol. De tekkel „Jasper" begroette
zijn vrouwtje heel onstuimig. Een drie
tal weken had de scheiding dan
ook geduurd.
Alarm
Het jonge blonde, blijde meisje trippelde
kwiek het enorme warenhuis binnen; als
een muisje flipperde zij in boogjes om de
toonbanken heen, dwars door de drukte,
elektrische blikken werpend naar de ver
kopers en hooghartig naar de verkoopsters.
Een golf van aanbidding en jaloezie wolkte
achter haar aan, toen zij de brede deur
met „Dienst" erop binnenging en over de
fluwelen loper naar het koperen plaatje
„Directie" beende.
Zij wierp de deur open, kirde: „Dag,
paps!" en viel om de nek van een ernstig
man achter een enorm schrijfbureau. Ver
volgens zette zij zich in critisch postuur,
trok zijn das recht en trok onfeilbaar een
grijze haar uit zijn schedel.
„Leuk dat je er bent", zei de man pijn
lijk. Hij zuchtte en trok het gezicht van
iemand, die een pasgebouwd kaartenhuis
ineen ziet vallen.
„Druk?", vroeg zij. De man knikte hoop
vol, doch zij wierp haar bontjas uit en ging
met een hups sprongetje op zijn bureau,
zitten.
Hij wilde wat zeggen, doch op dat mo
ment gilde een duizendvoudige sirene in
het warenhuis jankende waarschuwingen
uit.
„Wat is dat?", vroeg zij jolig.
„Brandalarm", zei de man mismoedig.
„Op alle afdelingen staat een sirene. Nu
stromen alle verdiepingen leeg, alle klan
ten worden naar buiten geloodst en het
personeel gaat de straat op. Behalve de
aangewezen brandwachten".
„Er is dus brand?", vroeg zij vol ver
wachting.
„Neen".
„O". Een diepe rimpel plooide het scho
ne, blanke gezichtje
Dus proef alarm". De sirene bleef zonder
ophouden gillen. „Wat leuk. Dat ik zoiets
nu net kan meemaken".
„Ja", zei hij zuchtend. „Erg leuk. Maar
„Er is één ding wat ik niet begrijp", zei
ze zorgelijk. „Waarom laat u proefalarm
houden op een koopdag, net tijdens de op
ruiming, en juist op het drukste uur?"
De man stond op en trok haar in zijn
armen, zodat haar aanvallige benen in de
lucht bengelden.
„Dat doe ik ook niet, lieveling. Maar jij
zat op de knop, zie je".
De sirene zweeg. Het meisje ookEn de
man nog erger.
R. Agteran
ADVERTENTIE
DETROIT (Reuter) De Amerikaanse
„Vereniging van automobielfabrikanten"
(de „Automobile Manufacturers Associa
tion") heeft medegedeeld dat drie van elke
vier Amerikaanse gezinnen een auto be
zit. Er zijn thans 56.101.000 personenauto's
in de Verenigde Staten.
Het aantal vrachtauto's bedraagt
10.875.000 en dat der autobussen 255.000,
zodat er in totaal 67.231.000 motorvoer
tuigen in Amerika zijn, tegen tien jaar ge
leden 37.841.498.
Naar schatting tachtig miljoen Ameri
kanen bezitten thans een rijbewijs, het
geen een record is. In 1957 werden in de
Verenigde Staten motorvoertuigen ter ge
zamenlijke waarde van ongeveer 55 mil
jard dollar verkocht, welk cijfer tien pet.
hoger ligt dan dat der verkopen in 1956.
HAARLEM
ELECTRISCHB INSTALLATIES
LUIDSPREKENDE
TELEFOON-INSTALLATIES
In de gezellige intimiteit van het Mi-
nerva-theater te Heemstede hebben direc
tie en personeel van de n.v. Grafische
Bedrijven Damiate, uitgeefster van ons
blad, zaterdagavond afscheid genomen van
de heer W. van Ommen, procuratiehouder,
die per 1 januari j.l. ons bedrijf met pen
sioen heeft verlaten. Ook vele gepensio
neerden waren naar het Minerva-theater
gekomen om de scheidende procuratie
houder hun goede wensen voor zijn ver
dere leven aan te bieden.
Aan goede wensen ontbrak het deze
avond uiteraard niet, en zij vertolkten de
achting en erkentelijkheid, die de heer
Van Ommen zich bij zijn jarenlange werk-
zaamheid voor Haarlems Dagblad/Oprech
te Haarlemsche Courant en IJmuider Cou
rant heeft verworven.
De afscheidsceremonie werd omlijst door
een onderhoudend cabaretprogramma, in
de pauze waarvan de heer Van Ommen,
die met zijn echtgenote op het podium had
plaatsgenomen temidden van een schat
van bloemen, werd toegesproken.
Een der directeuren van ons bedrijf, de
heer P. W. Peereboom, roemde het zake
lijke en organisatorische inzicht van de
heer Van Ommen, waarvan de bedrijfs
leiding zo vaak profijt heeft getrokken en
onderstreepte nog eens de grote waar
dering voor de scheidende functionaris,
die door de directie reeds eerder in on
dubbelzinnige vorm was kenbaar gemaakt.
De heer H. van Looij, medewerker van de
heer Van Ommen, sprak namens het per
soneel een uitvoerig afscheidswoord, waar
in eveneens diepe waardering en erkente
lijkheid tot uiting kwamen. Hij bood een
telelens aan, vergezeld van een oorkonde.
De heer Van Ommen vertolkte in zijn
dankwoord zijn blijvend gevoel van ver
bondenheid met het bedrijf en zijn grote
erkentelijkheid voor de steun, die directie
en medewerkers in het bedrijf hem bij de
vervulling van zijn taak hebben verleend.
Zijn bijzondere dankbaarheid wijdde hij
aan zijn echtgenote, die hem al de jaren
van zijn arbeid een onwankelbare toe
verlaat is geweest en hem de kracht heeft
gegeven zijn taak te vervullen. Alle per
soneelsleden beklommen hierna het po
dium om de heer en mevrouw Van Ommen
de hand te drukken.
Het meer luchtig getinte gedeelte van
de avond was in handen gelegd van niet
de geringsten uit de wereld van de klein
kunst. Cor Lemaire ontlokte aan de vleu
gel de fijnzinnige melodietjes, die men wel
kent uit zijn Doorsnee-repertoire. Jules
de Corte leverde zijn genuanceerd geestig
aandeel met een serie liedjes, waardoor
men zich altijd weer laat verrassen: zo
contrasterend met wat men verwacht en
toch zo de realiteit bespelend op de ge
voeligste aanrakingspunten. Voor enige
kwartieren verbazing zorgden de Niber-
co's, handig manoeuvrerend met de attri
buten hunner goochelaarskunst, een ont
goocheling voor wie meende hun manipu
laties wel door te hebben. En dan was
Hetty Blok er nog om de fraaiste speci
mina van haar expressieve voordracht te
leveren, al dadelijk een sfeer, van de beste
verstandhouding met de zaal bewerkstel
ligend. Haar persiflage van de Leidsche-
plein-jeugd verbleekte nog bij de voor
dracht van een meesterlijk verhaal van
O'Henry, dat een grandioos slot betekende
van dit programma, dat door David Koning
nu eens zelf óp en niet vóór de plan
ken met veel bon mots en anekdotes
listig en onderhoudend aan elkaar werd
gepraat.