Horen en zien
BUMBEL EN DE WENSH00RN
EEN WOELIGE TIJD
Nederlandse première van
Soledad" in Haarlem
r
Agenda voor
Haarlem
jBrieven aan
de redactie
Grote hanzen en
kale halzen"
Kort en bondig
4
AANKONDIGINGEN EN
«BESCHOUWINGEN
Pech met zakzenders
Orgelconcert van Handel
INDRUKWEKKEND DRAMA
De radio geeft dinsdag
Handen en Lippen
ruw
Marianne Sarstadt blijft
kandidate als „Anne"
Pantomimespeler
Jan Bronk op tournee door
Duitsland
Dronken Engelse militair
veroorzaakte opschudding
Napolitaanse klucht
door „Theater"
Erroll Garner gaf een
concert in Amsterdam
Kerkelijk Nieuws
ONS VERVOLGVERHAAL
DOOR WERNER STEINBERG
T elevisieprogramma
Minister Luns door ziekte
niet naar Parijs
Ongeluk op Nederlands -
schip in Liverpool
MAANDAG 6 JANUARI 1958
-': - - V
Het gevarieerde zaterdagavondpro
gramma van de N.C.R.V. week niet af van
de vroegere programma's. Het begon
weer met het optreden van Jelle de Vries,
die „het lied van de maand" zong en het
bespreken van nieuwe grammofoonplaten.
De kijker zal het niet erg gevonden heb
ben dat Pi Scheffer een kwartier langer
nodig had voor zijn uitzending dan aange
kondigd was, maar de samenstellers van
het programma uit „Treslong" te Hille-
gom zullen het evenmin hebben betreurd.
Bij de voorbereiding van het „Uit-en-
Thuis"-programma hadden zij met pech
te kampen gehad. De gladde wegen waren
oorzaak, dat de medewerkenden veel te
laat in Hillegom aankwamen, waardoor
de repetities later afgelopen waren dan
gewenst was. Tijdens het programma
bleek, dat de zakzender van Goos Kamphuis
en de microfoon niet perfect werkten,
waardoor de uitzending wegens storing i
onderbroken moest worden. Hierdoor was
Goos Kamphuis mogelijk als wedstrijdlei
der niet zo op dreef als anders.
Toch dient gezegd te worden dat het
programma gezellig was, hoewel enkele
zwakke plekken niet achterwege zijn ge
bleven. De twee Rotterdamse huisvrou
wen, die als debutanten optraden, hadden
last van plankenkoorts. Dan kwam de
Haarlemse debutant, de inspecteur van
politie G. J. Endlich, beter voor de dag.
Hij heeft de geboden kansen gegrepen en
zijn optreden met zijn ukulele was een
succes. De kijkers hebben zich overigens
het meest met de olijke hondjes van de
Martelli's vermaakt. .Sweet Sixteen" on
der leiding van Lex Karsemeijer is een
koor van graag geziene gasten voor de te
levisie. Het muzikale deel was verder toe
vertrouwd aan Juan Petra met zijn orkest,
het kwartet Jo Bos en de zanger Pépe de
Costa.
Beeldschermer
Georg Friedrich Handel was een geniaal
componist en magistraal was zijn orgel
spel. Toch is zijn aandacht voor het orgel
bij zijn compositorische activiteit gering
gebleven. De kunstvormen van de opera
en het oratorium stonden bij hem op het
eerste plan. Daaraan wijdde hij al zijn
energie, daarvoor streed hij met een nooit
verflauwende volharding, zelfs toen in de
laatste jaren van zijn leven blindheid hem
trof.
Voor het orgel schreef Handel concer
ten, die door hem als attractieve inter
mezzo's gespeeld werden bij uitvoeringen
van zijn oratoriums. De ongecompliceerde
muziek der concerten, vaak doorweven
met oorstrelende imitaties van vogelzang,
viel bij de Londense concertbezoekers bui
tengewoon in de smaak. Het inlassen van
99
Wie gedacht had zich zaterdagavond in
de Stadsschouwburg te Haarlem met „In
timiteiten" van Noel Coward te amuseren,
kwam bedrogen uit, want door ziekte van
Andrea Domburg kon de voorstelling van
dit stuk niet doorgaan. In plaats daarvan
heeft het Nieuw Nederlands Toneelgezel
schap de première van Colette Audry's
„Soledad" gegeven. Er heeft geen lach in
de schouwburg geklonken, maar het pu
bliek, helaas te gering in aantal, heeft
van het eerste tot het laatste moment de
voorstelling geboeid en gespannen gevolgd.
„Soledad" is het eerste toneelspel van de
Franse schrijfster Colette Audry, die hier
mee meteen al bewezen heeft een sterk
dramatisch talent te bezitten en in staat
te zijn levende mensen te scheppen, bij
wier problematiek wij onmiddellijk betrok
ken raken. In „Soledad" ontmoeten we een
jonge vrouw, naar wie het stuk genoemd
is, benevens enkele jonge mannen, die deel
uitmaken van een verzetsgroep in een
dictatoriaal geregeerd land, verder hun
vervolgers en de tussen de oartijen staan- i
Fien Bergheyge met Robert Sobels in
„Soledad" bij het N.N.T.G.
de Tita, zuster van de titelheldin. Het stuk
begint, wannéér Soledad met enkele andere
leden van de groep gearresteerd is in op
dracht van Alfonso, een functionaris van
de veiligheidsdienst. Haar invrijheidstel
ling, twaalf uur later, wekt eerst verwon
dering en dan verdenking, vooral bij twee
joifge mannen van de groep: Sebastiaan en
Paco, die beiden op heel verschillende wijze
liefde voor haar hebben opgevat. De toe
schouwers zijn inmiddels al getuige ge
weest van het kat-en-muis-spel tussen
Tita en Alfonso, die reeds lang een soort
van haat-liefde voor elkaar koesteren. Tita
koopt Soledad's vrijheid met 'n voorgewen
de verliefdheid, die later echt blijkt te zijn.
Wanneer Tita ziet, dat Soledad ten onder
dreigt te gaan door de verdenkingen van
haar kameraden, bekent zij haar verhou
ding met de politieman. Soledad, die het
orgelconcerten bij oratoriumuitvoeringen door haar zuster-.gebrachte-offen' moeilijk
als experiment begonnen, werd door Han
del tot een traditie gemaakt, die voor. de
appreciatie van zijn oratoriumkunst in
Engeland van grote betekenis werd. Tus
sen 1735 en 1751 componeerde Handel
aanvaarden kan, schiet dan, zonder de
verzetsgroep erin te kennen,-Alfonso neer,
denkend daarmee op haar beurt haar zus
ter te helpen. In wezen echter heeft zij
met deze daad willen triomferen over wie
twintig orgelconcerten. Het orgel, dat de haar ten onrechte verdacht hadden. Het
meester hiervoor op het oog had, was be- stuk, dat bijzonder intelligent is geschre-
perkt van afmeting. Op de aanwezigheid
van een voetklavier (pedaal) werd niet
gerekend. Maar de samenstelling van de
registers, die gecombineerd konden wor
den met glansgevende vulstemmen, was
voortreffelijk. Als het orgel was ook het
begeleidende orkest eenvoudig van samen
stelling. Strijkinstrumenten, hóbo's, flui
ten en fagotten naar believen waarborg
den met de orgelklank het ideale barok-
timbre.
Onder invloed van de romantiek zijn de
orgelconcerten van Handel in de negen
tiende en in het begin van de twintigste
eeuw dikwijls in een niet passend klan
kengewaad gestoken. In onze dagen is
men teruggekomen op de oorspronkelijk
bedoelde klank en wat dit betreft kon de
uitvoering van een van Handels concer
ten, het Concert in A opus 7 no. 2, zater
dag door het Omroepkamerorkest onder
leiding van Roelof Krol met Cecilia An-
driessen als soliste voor de K.R.O.-micro-
foon gegeven, voorbeeldig genoemd wor
den. Cecilia Andriessen een dochter van
ven en van een genuanceerd psychologisch
inzicht getuigt, eindigt voor Soledad als
ADVERTENTIE
HILVERSUM I 402 M.
7.00 AVRO. 7.50 VPRO.
8.00 - 24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram.
VPRO: Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15
Gram. 9.00 Gymn. voor de vrouw. 9.10 De groen
teman. 9.15 Gram. 9.35 Waterst. 9.40 Morgenwij
ding. 10.00 Gram. 10.50 Voor de kleuters. 11.00
Lichte muziek. 11.30 Pianorecital. 12.00 Dansmuz.
12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Metropole Ork.
13.00 Nieuws. 13.15 Meded. en gram. 13.30 Lichte
muziek. 13.55 Beursber. 14.00 Gram. 14.40 Voor de
kinderen. 15.00 Mezzo-sopr., piano en fluit. 15.30
Voor de zieken. 16.30 Voor de jeugd. 17.30 Jazz-
muz. 18.00 Nieuws. 18.15 Act. 18.30 Amateursuitz.
18.55 Paris vous parle. 19.00 Voor de kinderen.
19.05 Gitaarspel. 19.25 Carillonspel. 19.45 Toneel
beschouwing. 20.00 Nieuws. 20.05 Gevar. progr.
22.15 Operafacetten. 22.55 Ik geloof, dat.., caus.
23.00 Nieuws. 23.15 Koersen te New York. 23.16
New York calling.*23.2124.00 Gram.
HILVERSUM II 298 M. 7.00 -24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.45 Morgengebed
en lit. kal. 8.00 Nieuws en weerber. 8.15 Gram.
8.50 Voor de huisvrouw. 9.45 Lichtbaken. 10.00
Voor de kleuters. 10.15 Gram. 10.30 Schoolradio.
10.50 Gram. 11.00 Voor de vrouw. 11.30 Schoolra
dio. 11.50 Als de ziele luistert. 12.00 Middagklok -
noodklok. 12.03 Gram. 12.30 Land- en tuinb.meded.
12.33 Gram. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en
Kath. nieuws. 13.20 Gram. 13.35 Chansons. 14.00
Pianorecital. 14.25 Gram. 14.30 Wij vrouwen van
het land. 14.40 Gevar. progr. 16.00 Voor de zieken.
16.30 Zieken lof. 17.00 Voor de jeugd. 17.40 Beurs
berichten. 17.45 Regeringsuitz.: Rijksdelen over
zee. Bezoek aan een dorpsschool in Nederlands
Nieuw-Guinea. door M. Ch. E. Coreelmont. 18.00
het ware in een nieuwe noodlotssituatie:
veroordeeld door de groep om haar anar
chistische daad, veroordeeld door haar
zuster ondanks het nieuwe begin, waar
van zij gewaagt.
Het boeiende van dit nog te weinig
strak geschreven drama is, dat er zich
enige bijkomstige conflictsituaties in voor
doen, die in zichzelf meeslepend genoeg
zijn, maar die als een teveel tege
lijkertijd het tekort van het stuk uitmaken.
Zo bijvoorbeeld de verhouding van Sebas
tiaan. de intellectuele verzetsman, tot Paco,
de volksjongen en hun beider verhouding
tot Soledad en de verhouding TitaAl
fonso of de verhouding tussen de zusters.
Al deze relaties hadden tot even zo veel
stukken kunnen leiden, maar de schrijfster
laat ze los, moest ze wel loslaten, om het
hoofdconflict niet. te overladen. Deze feilen
en een zekere invloed van Sartre („Les
mains sales") nemen echter niet weg, dat
„Soledad" een belangwekkend toneel
debuut is
Onder de vakkundige regie van Frits van
Dijk, in de al te sobere decors van Lucas
Wensing en in een veel te letterlijke en
daardoor bepaald onvoldoende vertaling
van Marian Kater, kreeg het werk een
opvoering, die de kwaliteiten duidelijk in
het licht stelden. Het tempo was nog wat
traag, de mise-en-scène te statisch. Anita
Menist was bijzonder op haar plaats en
speelde de karaktervolle Soledad overtui-
gend en met bezieling een vertolking die
ons zeker zal bijblijven. Fien Berghegge
wist als Tita achter een zekere koelheid
haar hartstocht uitstekend te suggereren.
Helaas lukte het Ad Noyons niet de ver
zetsman Paco aannemelijk te maken.
Daarentegen zette Piet Kamerman de ille
gale werker Sebastiaan sober en indruk
wekkend neer. Robert Sobels was niet snij
dend genoeg; maar slaagde er toch in het
gecompliceerde karakter van d politieman
tot leven te brengen. Er waren veel bloe
men en er was applaus dat lang aanhield,
in de eerste plaats voor de beide zusters.
Ed. Hoornik
De vijftienjarige Marianne Sarstadt uit
Amsterdam behoort tot de zeven kandi
dates, die nog overgebleven zijn van de
10.224 meisjes die zich aangemeld hebben
voor het spelen van de titelrol in de ver
filming van Anne Frank's dagboek. De zes
anderen zijn: Sabina Sinjen uit Berlijn,
14 jaar, Elene Cooper uit Tel Aviv, 15 jaar,
Chariklia Baxevanos uit Wenen, 17 jaar,
Marie Versini uit. Parijs, 17 jaar, Millie
Perkins uit New York, 17 jaar en Melinda
Byron uit Hollywood, 16 jaar.
'De 'Amsterdamsepantomimespeler Jan
Bronk zal op invitatie van verscheidene
Duitse kunstkringen van 12 tot -21 februari
een tournee door West-Duitsland maken.
Hij treedt onder andere op in Wilhelms-
hafen, Frankfort en Bad Pyrmont.
Zaterdagavond heeft de bestuurder van
een Engelse auto in de Boschstraat te
Maastricht opschudding verwekt door in
zijn onverlichte wagen met grote snelheid
de straat op en neer te rijden. Twee
agenten sommeerden de bestuurder te
stoppen, maar deze £>leef op en neer rijden
en reed zelfs herhaaldelijk op de agenten
in. De agenten losten daarna enkele scho
ten in de lucht, maar ook dat hielp niet.
Tenslotte stopte de auto bij een café, waar
de bestuurder en zijn drie passagiers bin
nengingen. Daar werd de bestuurder aan
gehouden. Hij bleek een Engelse militair
van de Royal Air Force-basis te Geilen-
kirchen in Duitsland te zijn, die te veel
aan Bacchus had geofferd. Hij is ter be
schikking gesteld van de Engelse militaire
autoriteiten in Duitsland.
99
professor Hendrik Andfiessen speelde
vaardig, met beheerst tempo en evenwich
tige ritmiek Handels frisse sprankelende
muziek, waarin het beginsel van „l'art
pour l'art" zo ongedwongen uitdrukking
vond. Met gracieus wisselspel zorgden Roe
lof Krol en het Omroepkamerorkest voor
een hechte vertolkingseenheid en zo werd
Handels concert een ongecompliceerde
voorbereiding voor de Etudes voor strijk
orkest van de in Nederland wonende Zwit
serse componist Frank Martin, die niet zo
probleemloos waren.
Golfbreker
(Verkort weergegeven)
Glad. Naar aanleiding van de gladheid
van zaterdag vind ik het treurig dat de
meeste mensen niet weten of doen wat zij
wettelijk verplicht zijn.
Het is wettelijk vastgesteld dat men de
stoep voor zijn huis met as, zand of zout
moet bestrooien. Verschillende mensen
deden dit wel, maar de meesten hebben er
geen zin in. De politie zou er met de ge
luidswagens op uit moeten trekken om de
mensen te waarschuwen.
Ik hoop (en met mij nog meer mensen)
dat een volgende keer, als het weer glad
is, er beter op gelet zal worden.
F. de G.
De toneelgroep „Theater" heeft zondag
avond in de Haarlemse Schouwburg heel
wat mensen aan het lachen gemaakt met
een opvoering van „Grote hanzen en kale
halzen" van Eduardo Scarpetta die leefde
van 1853 tot 1926 en die als acteur en als
auteur een grote, in de laatste kwaliteit
postuum voortdurende, reputatie genoot.
Dat wil zeggen: in Italië, want buiten zijn
vaderland is hij niet of nauwelijks bekend
geworden. De onderhavige klucht, in de
oorspronkelijke taal „Miseria nobilta"
geheten, werd reeds twee keer verfilmd.
De intrige bevat nauwelijks enige ver
rassing voor wie de blijspelen kent, die
van Molière tot en met Anouilh in veel
soortige navolging van de commedia dell'
arte werden vervaardigd. Twee luidruch
tig kijvende en met lege magen ramme
lende gezinnen in een Napolitaanse achter
buurt kunnen kortstondig hun narigheid
ontvluchten in een deftige maskerade, als
zij voor een adellijke familie moeten spe
len teneinde het huwelijk te bevorderen
van een jonge markies met de dochter
van een rijkgeworden kok, die niet lezen
of schrijven kan maar zich door zijn om
geving „ridder excellentie" laat noemen.
Met veel schreeuwen en schransen wordt
de avond gevuld tot alle primitieve moei
lijkheden volgens de tradities van het
genre zijn afgewikkeld. Misschien is dit
een verrukkelijk stuk, als het wordt op
gevoerd in het zangerige, schilderachtige
Napolitaanse dialect, waardoor ook de i
klatergoudromantiek gaat leven. Maar dat
is met al zijn pathos en „gentilezza" on
vertaalbaar. En ook de gebaren ter uit
drukking van wanhoop en vrepgde, waar
rnen zo gauw geen toereikende woorden
voor vindt, zijn onnavolgbaar.
Regisseur Richard Flink stond op dit
punt natuurlijk machteloos en moest zijn
heil zoeken in drukke koddigheid. Maar
met zijn ontwerpen voor de paar zetstuk
ken en bonte lappen, die als decors dienst
deden, beging hij een vergissing, afgezien
nog van het feit dat het toneelbeeld goed
kope kitsch te zien gaf. Het sprookje van
de kleurige armoede moet namelijk (en
kan alleen, geloof ik) opbloeien uit een zo
sterk mogelijk realisme. Welke wonder
baarlijke en uitbundige vormen de humor
ook aanneemt, altijd moet de werkelijk
heid het uitgangspunt zijn. En die wer
kelijkheid wordt door een der spelers in
dit stuk met beproefde wijsheid geformu
leerd als „toestanden waarom men beter
kan lachen dan huilen". Dat wil zeggen:
de vrolijkheid dient een keerzijde te heb
ben, die volstrekt ontbrak.
Johan Walhain, die ook de soms nie+
helemaal als correct Nederlands klinken
de vertaling maakte, was eigenlijk de
enige die als de door de overwinning
van het analfabetisme brodeloos geworden
schrijver met een armetierig dubbelleven
de gewenste clowneske speelstijl be
heerste, hoewel Elly van Stekelenburg er
met een bijzonder gedetailleerde mallig
heid ook mocht wezen. Gerard Hartkamp
was eveneens zeer lachwekkend en zag er
ook wel zuidelijk uit, maar zijn stereotiep
bewegende verschijning bleef een imitatie.
Hans Tiemeijer meende de rol van Ita
liaanse burger-edelman wel od zijn sloffen
te kunnen klaarspelen. Verder werkten
mede met meer of minder geslaagde type
ringen: Jenny van Maerlant, Mia Goossen,
Marijke Bakker, Péronne Hosang, Henk
Schaer, Wim Hoddes, Bob Goedhart, Hans
Culeman, Wim Kouwenhoven en een dilet
tanterige bediende. Aan zogenaamde dolle
pret. was geen gebrek. Deze vertoning is
kennelijk bij zeer velen in de smaak ge
vallen. i
David Koning
Bumbel groej, en de kuil werd steeds dieper. De klei was nogal zvmarmaar Bum.bel
was niet zo gauw voor 'n kleintje vervaard. De ene schop vol na de andere gooide
hij op de rand van de kuil.
Nu en dan veegde hij eens even de druppeltjes zweet van zijn voorhoofd, want het
v~as 'n warm werkje; en dan ging hij weer voort met het werk.
En toen opeens, kwam er mèt de klei op zijn schop iets mee12-13
Zaterdagmiddag hebben heel wat Am
sterdammers, zij het dan dat velen het
zich niet bewust zijn geweest, de beroem
de Amerikaanse negerpianist Errol Gar
ner horen spelen. Dat was tijdens diens
bezoek aan de Oude Kerk. Nadat hij er
de heer C. Roelofs, beiaardier van Amster
dam en Barneveld, een uitvoering had zien
en horen geven vroeg hij het carillonspel
zelf ook eens te mogen beproeven. Eerst
speelde hij voorzichtig met één hand een
oud Schots liedje, „Auld lang syne", daar
na gingen Roelofs en Garner naast elkaar
zitten en voerden een canon uit.
Zaterdagnacht gaf Errol Garner in het
Amsterdams Concertgebouw een concert,
waarmee hij gedurende anderhalf uur een
zeer enthousiast publiek er waren zelfs
belangstellenden uit België overgekomen
geboeid heeft doen luisteren. Dat zijn
optreden, waarbij hij werd begeleid door
de bassist Eddie Calhoun en de drummer
Kelly Martin zij vormen het „Errol
Garner Trio" op prijs werd gesteld
bleek na afloop van ieder nummer uit het
daverende applaus. Hot programma be-
Marken. De minister van Verkeer en
en Waterstaat heeft van het Nederlands
Volkskundig Genootschap het dringend
verzoek ontvangen om bij het aanleggen
van een .verkeersweg op de dijk naai- Mar
ken het voormalige eiland zelf ongerept te
laten, teneinde het folkloristische bezit al
daar te kunnen behouden. Het genoot
schap betoogt, dat ons land de volkscultuur
van Marken zowel om haar intrinsieke
waarde als om haar betekenis voor het
vreemdelingenverkeer niet kan missen.
Bezoek van Deense minister. De Deen
se minister van Handel, prof. K. Philip, zal
bezoeken brengen aan Bonn, Brussel en
Den Haag. Prof. Philip heeft veel belang
stelling voor de Nederlandse wederopbouw
na de oorlog, speciaal voor werkmethoden
die ook in Denemarken kunnen worden
toegepast.
Kist met gevaarlijke inhoud. Bij graaf
werkzaamheden op de noordelijke oprit
van de Willemsbrug te Rotterdam hebben
arbeiders een kist aangetroffen, die bij
onde'-oek dertig kilogram trotyl bevatte.
De 1 die daar vermoedelijk in de oor
logsjaren begraven is, werd naar een vei
liger plaats overgebracht.
Werkloosheid. In Noord-Limburg en
Noord-Oost-Brabant neemt de werkloos
heid toe. Men schat het aantal werkzoe
kenden in deze aanvankelijk economisch
achterlijke gebieden, waar de industrie na
de oorlog pas enige omvang heeft gekre
gen, op 750 personen. Meer dan 250 werk
loze bouwvakarbeiders zijn in Duitsland
gaan werken.
ADVERTENTIE
WASMACHINES
Gunstige betalingsvoorwaarden
HARTENDORP
Gen. Cronjéstraat 43 - Haarlem - Tel. 52760
Erroll Garner als beiaardier
stond uit zogenaamde „evergreens", melo
dieën waarmee Garner beroemdheid heeft
gekregen onder andere „Where or when"
en „Caravan" en tal van eigen compo
sities. In de pauze hebben tientallen „fans"
nog Garner's vermaarde telefoonboek be
wonderd. Het is een dik exemplaar van
New York en is een van de belangrijkste
attributen in de garderobe van de neger
pianist tijdens zijn reizen door de wereld.
Hij gebruikt dat telefoonboek niet waar
voor het bestemd is, hij heeft alleen maar
ondervonden, dat de pianokrukken in de
meeste concertzalen voor hem te laag
zijn. Het telefoonboek voorkomt moeilijk
hedenTegen het einde van dit jaar
zal Garner waarschijnlijk weer een concert
in Nederland geven.
Geref. Kerken
Beroepen te Hoogeveen (4de pred.plaats)
P. Visser te Tilburg.
Chr. Geref. Kerken
Beroepen te Artesia (Californië) (Old
Chr. Ref. Church) M. Baan te Dordrecht.
40. „Neen", antwoordde hij kortaf. De rechter scheen te
voelen wat er in hem omging en keek hem afwij
zend aan.
„Er werden ook redevoeringen gehouden. Herinnert
u zich de inhoud van die redevoeringen?"
Op ijskoude toon antwoordde Harry: „De eerste re
de had geen inhoud, naar mijn mening, en de inhoud
van de tweede redevoering kan ik u niet vertellen, om
dat ik me die niet herinner."
De vragen hielden aan, maar Harry Heine liet zich
niet vangen De rechter trachtte namen van mede-stu
denten uit hem te krijgen.
„Ik ben pas in Bonn", antwoordde de jongeman, „ik
ken nog geen namen."
Tenslotte liet de rechter hem gaan. Op straat bleef
hij staan en haalde diep adem. „Welk een vernedering,
mijn dierbaar vaderland!" mompelde hij. „Dat je
door zulke mensen verdedigd moet worden!" En op
eens besefte hij, dat nij aan het eind van zijn rechten
studie eens misschien in datzelfde beroep werkzaam
zou zijn.... Peinzend wandelde hij verder. Hij be
greep niet, wat er om kon gaan in het hoofd van do
rechter, die studenten aan een soort inquisitie onder
wierp en de rol van verklikker speelde. Natuurlijk.
Lichte muz. 18.2C|JPol- caus. l8.30^LiclitejTiuz. 18.50 I de man moest zijn brood verdienen! Een gevoel van
u x-,n afkeer beving Harry Heine. Dat dagelijks brood!
Onder welke harde voorwaarde, moest een mens-
dat verdienen, als men niet wilde kruipen, zoals de
slang in het paradijs
De hele affaire liep met een. sisser af. Er werden
enkele waarschuwingen uitgevaardigd, maar verdei
gebeurde er niets. Harry Heine kreeg na lang wach
ten tenslotte de mededeling, dat hij tot de universiteit
was toegelaten, en voelde zich enigszins met Bonn
verzoend, toen hij bij zijn opstel de aantekening las.
dat hij hoewel hij van de opgave was afgeweken
een opmerkelijk talent voor de satire toonde. Op 11
december 1819, twee dagen voor zijn 22ste verjaar
dag, werd hij als student in de rechten aan de univer
siteit van Bonn ingeschreven.
Vragenbeantw. 19.00 Nieuws. 19.10 Comm. 19.15
Lichte muz. 19.35 Gram. 20.20 Katechismus. 20.30
Act. 20.45 De gewone man. 20.50 En Gij zult het
aanschijn der aarde vernieuwen. 22.05 Fluit viool
en clavecimbel. 22.35 De Radiodokter. 22.45 Avond
gebed en lit. kal. 23.00 Nieuws en weerber. 23.15
—24.00 Nouveauté's.
BRUSSEL 324 M.
12.00 Gram. 12.30 Weerber. 12.35 Tuinbouwkron.
12.40 Pianospel. (Om 12.55 Koersen). 13.00 Nieuws.
13.11 Gram. 14.00 Schoolradio. 15.45 Filmmuz. 16.00
Koersen. 16.02 Gram. 16.30 Ork.conc. 16.55 Gram.
17.00 Nieuws. 17.10 Kamermuz. 17.45 Boekbespr.
18.00 Voor de jeugd. 18.30 Voor de soldaten. 19.00
Nieuws. 19.40 Gram. 19.50 Syndicale kron. 22.00
Radiokroniek. 21.00 Ork.conc. 22.00 Nieuws. 22.15
Kamermuziek. 22,5523.00 Nieuws.
VOOR DINSDAG
VPRO: 19 30—23.00 Gijsbreght van Aemstel,
treurspel, en De Bruiloft van Kloris en Roosje,
zangspel.
HOOFDSTUK III.
Professor August Wilhelm von Schlegel was niet
alleen een dichter, maér tegelijkertijd een levens
kunstenaar, en vooral dit laatste trok Harry Heine
aan. Hij besloot bij de beroemde man die naast vele
andere functies professor in de litteratuur te Bonn
was, de colleges in de Duitse taal en poëzie te gaan
volgen.
De collegezaal was vol met luidruchtige studen
ten. Ze zaten dicht opeen gedrongen, Harry, die vlak
bij de katheder stond, sloeg de menigte met een spot
tend lachje gade. Hij zag de niets-zeggende gezichten
van zijn mede-studenten en vaag luisterde hij naar
hun holle woorden. Diep in zijn hart vreesde hij, dat
ook dit college hem zou tegenvallen.
De deur ging open en Heine richtte zijn blik op de
binnenkomende figuur. Het was echter niet professoi
von Schlegel zelf, die binnenkwam, doch een hooghar
tige bediende van de beroemde man. Hij droeg een zil
veren kandelaber met zeven grote waskaarsen, welke
hij met een bijna plechtig gebaar op de katheder neer
zette, om vervolgens de kaarsen aan te steken. Voorts
haalde hij een glas water, dat naast de kandelaar
werd geplaatst. Tenslotte stelde hij zich bij de lesse
naar op en wachtte.
Harry Heine had verwacht, dat de studenten in
lachen zouden uitbarsten. Het tegendeel was echtei
waar. Er heerste een doodse stilte in dc collegezaal
cn met geopende dictaatcahiers en geslepen potlood-
punten wachtte men vol spanning de komst van dc
professor af. Het was nog steeds doodstil, toen pro
fessor von Schlegel de zaal binnenkwam. Maar hel
volgend ogenblik barstte en ovationeel applaus los,
dat geen einde scheen te nemen. Schlegel scheen hel
nauwelijks te horen. Sierlijk en elegant naar de laat
ste Parijse mode gekleed, wachtte de kleine man mei
iet fijngesneden gezicht, tot de bijval bedaard was. Hij
ordende zijn boeken en papieren. Aan zijn handen wa
ren glacé-handschoenen, welke het niét uittrok.
Tenslotte hief hij even zijn linkerhand op en onmid
dellijk bedaarde het lawaai. Hij begon te spreken. Zijn
stem was rustig en had een aangename klank. Hij
sprak eenvoudig, zonder pathos. Uit zijn woorden
bleek echter onmiddellijk zijn grote kennis en zijn in
ternationale ervaring. Deze kleine, elegante man was
de verpersoonlijking van de wéreld. Door hem spra
ken Indië, Engeland, Frankrijk en China tot de stu
denten en de volken en cultuur van deze landen kwa
men tot leven. Zijn college was boeiend en ademloos
luisterde zijn gehoor toe. Op de lessenaar brandden
de kaarsen, die in de sombere ruimte een zwak-gou-
den licht verspreidden.
August Wilhelm von Schlegel keek tijdens zijn col
lege nu eens deze, dan eens gene student aan, en een
ieder, die zijn blik op zich gevestigd voelde, ging
onwillekeurig wat rechter op zitten en voelde de nei
ging om het hoofd even eerbiedig te buigen.
Hoewel Harry niet de eer had de grote man recht
in de ogen te blikken, onderging hij ook diep gevoel
van bewondering en eerbied. Hij was er zich bewust,
dat hier een bijzonder mens stond te spreken, en hij
geneerde zich, dat hij geen dictaatschrift had mee
gebracht en slechts als toeschouwer luisterde.
Professor von Schlegel eindigde. Langzaam sloot
hij het schrift, waarin hij notities had gemaakt, en
klapte zijn boeken dicht. Opnieuw klonk er een luid ap
plaus. Hij nam dit als een hem toekomende hulde in
ontvangst. Harry zag, hoe enkele studenten vol eer
bied op de professor toeliepen en het woord tot hem
richtten. Deze antwoordde vriendelijk en vol geduld.
Tenslotte vertrok de gevierde man uit de college
zaal, gevolgd door zijn bediende die in zijn rechter
hand de kandelaber, en in zijn linkerhand het water
glas droeg. Toen hij langs Harry kwam, maakte deze
een buiging, terwijl hij vol ergernis voelde dat
er een vuurrode blos op zijn wangen kwam.
Hij meed na afloop zijn vrienden. Hij was te zeer
onder de indruk van dit gebeuren. Hij voelde zich
overweldigd: deze Schlegel was een belangrijk man,
indrukwekkend als Napoleon. Hij was een geestelijk
wereldveroveraar! Tot zulk een hoogte kon een dich
ter dus klimmen? Schlegels college prikkelde hem tot
het uiterste. Pijnlijk onderging hij zijn eigen onbehol
penheid en gebrek aan kennis. Hij moest hard stu
deren om zijn kennis uit te breiden. De juristerij?
Och, die colleges liep hij óók, omdat oom Salomons
maandgeld dat nu eenmaal noodzakelijk maakte. Maar
datgene, wat hem werkelijk boeide, dat werd in de
colleges van prof. Schlegel behandeld! Hij trachtte
zijn kennis te completeren door ook de geschiedenis
colleges van prof. Ernst Moritz Arndt te volgen.
(Wordt vervolgd)
De minister van Buitenlandse Zaken, mr.
Luns, zal de ministersconferentie van de
Europese Economische Gemeenschap, die
vandaag in Parijs begint, door ziekte niet
kunnen bijwonen. De staatssecretaris van
Buitenlandse Zaken, drs. Van der Beugel,
zal hem in de Franse hoofdstad vertegen
woordigen.
Aan boord van het Nederlandse m.s.
„Prins Willem IV", dat zondag uit Belfast
in Rotterdam is aangekomen, heeft zich
enkele dagen geleden een ongeval voorge
daan. dat het leven heeft gekost aan de
echtgenote van de gezagvoerder, de 52-
jarige mevrouw F. L. Vitters uit Rotterdam.
Zij was naar Liverpool gereisd om van
daar de reis van het schip naar Rotterdam
mee te maken. Op de avond van de 2de
januari is zij aan boord van een trap ge
vallen, waarbij zij een schedelbasisfractuur
heeft opgelopen. Aan de gevolgen van deze
val is zij overleden.
MAANDAG 6 JANUARI
Stadsschouwburg: Toneelgroep Theater
met „Bezoek aan een planeetje", 20 uur.
FILMS
Cinema Palace: „De Familie Trapp", a.l.,
19 en 21.15 uur. Frans Halstheater: „De
bandelozen", 18 j., 19 en 21.15 uur. Lido
Theater: „Spektakel om Jolanthe", a.l., 19
en 21.15 uur. Luxor Theater: „De twaalf
gezworenen", 14 j., 19 en 21.15 uur. Minerva
Theater: „White Christmas", a.l., 20.15 uur.
Rembrandt Theater: „Een echte Parisien-
ne". 18 j., 19 en 21.15 uur. Roxv Theater:
„Het monster, dat de wereld bedreigde",
14 j., 19 en 21.15 uur. Studio Theater: „Oog
om oog", 18 j., 19 en 21.15 uur.
DIVERSEN
Het Oosterkwartier (Bernard Zweers-
straat): Het Haarlems Speeltuinverbond
houdt een nieuwjaarsbijeenkomst, 20 uur.
Begijnhofkapel: Ds. A. van Gent spreekt
voor Interkerkelijk Evangelisatiecomité
over: „Hoe is uw levensboek". 20 uur.
Zang en Vriendschap: Geestelijk centrum
„De grotere wereld", toespraak over de
openbaring van Johannes, 20 uur.
DINSDAG 7 JANUARI
Rembrandt Theater, Pauze-theater: 40
minuten Haarlems Studenten Cabaret „De
Kern", 12.4013.20 uur.
TENTOONSTELLINGEN
Galerie Espace: Expositie van schilde
rijen en gouaches van André Balint, 11—
17 uur.
FILMS
Cinema Palace: „De Familie Trapp", a.l.,
14, 16.15, 19 en 21.15 u. Frans Halstheater:
„De bandelozen", 18 j„ 14.30 en 20 uur.
uur. Lido Theater: „Herrie en Jolanthe",
a.l., 14, 16.15, 19 en 21.15 u. Luxor Theater:
„De twaalf gezworenen", 14 j., 14, 19 en
21.15 uur. Minerva Theater: „White Christ
mas", a.l., 20.15 uur. Rembrandt Theater:
„Een echte Parisienne", 18 j„ 14, 16.15, 19
en 21.15 uur. Roxy Theater: „Het monster
dat de wereld bedreigde", 14 j., 14.30, 19
en 21.15 uur. Studio Theater: „Oog om
oog", 18 j., 14.15, 19 en 21.15 uur.
